Ώρες μας χωρίζουν πλέον, όπως όλα δείχνουν, από την έναρξη της επίθεσης των ΗΠΑ και κάποιων συμμάχων τους με επικεφαλής τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, αυτό το γελοίο υποκείμενο, εναντίον της Συρίας. Η ελληνική κυβέρνηση των σύγχρονων «Τσολάκογλου» Σαμαρά – Βενιζέλου όχι απλώς είναι πρόθυμη να παράσχει στους αμερικάνους επιδρομείς τη βάση της Σούδας και οτιδήποτε άλλο της ζητήσουν οι ΗΠΑ, αλλά και πρωτοστατεί σε επιθετικότητα ζητώντας οπωσδήποτε επίθεση εναντίον των Σύρων! Προφανώς ελπίζει ότι ο φόβος γενικότερου πολέμου στη Μέση Ανατολή θα χαλαρώσει την πίεση και το μίσος του ελληνικού λαού εναντίον της.
Η βρετανική βουλή απέρριψε με ψήφους 285 έναντι 272 την πρόταση της κυβέρνησης Κάμερον για συμμετοχή της Βρετανίας στον πόλεμο ή έστω σε «στρατιωτική δράση» εναντίον της Συρίας, προκαλώντας σοκ στον Ομπάμα, ο οποίος τώρα θα επιτεθεί κατά των Σύρων με μοναδικό ενεργό σύμμαχο τη …Γαλλία! Και τους …πολέμαρχους Σαμαρά και Βενιζέλο, βεβαίως βεβαίως! Πέρα όμως από τον εξευτελισμό του «σοσιαλιστή» Φρανσουά Ολάντ και των ελλήνων πολιτικών δοσίλογων, για τους οποίους η υποστήριξη της αμερικανικής επίθεσης είναι πταίσμα μπροστά στα ειδεχθή εγκλήματα που έχουν αδίστακτα και προμελετημένα διαπράξει εναντίον του ίδιου του ελληνικού λαού, η κατάσταση είναι ομολογουμένως πολύ σοβαρή από πολλές πλευρές.
Πρώτα πρώτα η Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε πραγματική κόλαση. Πραξικόπημα και στρατιωτική δικτατορία στην Αίγυπτο, με τον κίνδυνο εμφυλίου να ελλοχεύει ως μοναδική λυτρωτική διέξοδος. Εμφύλιος με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς στη Συρία. Προετοιμασία από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ νέου εμφυλίου πολέμου στο Λίβανο, με την ΕΕ να χαρακτηρίζει τον Ιούλιο την Χεζμπολάχ «τρομοκρατική» οργάνωση ώστε να υποστηρίξουν τις φασιστικές λιβανικές δυνάμεις οι Ευρωπαίοι, αμέσως μόλις ξεσπάσει ο εμφύλιος. Υποδαύλιση από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ εμφυλίου πολέμου και στην Τυνησία. Καθεστώς αμερικανόδουλων αιμοσταγών κατσαπλιάδων στη Λιβύη. Και απέναντι, στις ευρωπαϊκές ακτές της Μεσογείου, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία, ακόμη και η Πορτογαλία στην πύλη της Μεσογείου και οι βαλκανικές χώρες της ΕΕ (Βουλγαρία, Ρουμανία, Κροατία, Σλοβενία), όλες περιδινίζονται στη βιαιότερη οικονομική κρίση της ιστορίας τους σε καιρό ειρήνης. Μια κρίση που ταυτόχρονα υποτάσσει ολόκληρη την Ευρώπη στη γερμανική ηγεμονία, ξυπνώντας εφιαλτικές μνήμες και προκαλώντας επώδυνες συγκρίσεις με την κατάσταση που επικρατούσε στην Ευρώπη το 1938-39, λίγο πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτή τη φορά οι Γερμανοί αισθάνονται ασύδοτοι στην οικονομική καθυπόταξη της Ευρώπης και οι Αμερικανοί αισθάνονται ασύδοτοι στην εξαπόλυση πολέμων σε ολόκληρο τον κόσμο προκειμένου να υποδουλώσουν όποια χώρα θελήσουν!
Αυτή η ασυδοσία επιχειρείται να θεμελιωθεί και θεωρητικά. «Βομβαρδίστε τη Συρία, ακόμη και αν είναι παράνομο» είναι ο τίτλος άρθρου που δημοσιεύθηκε στην παγκόσμια έκδοση των Τάιμς της Νέας Υόρκης προχθές και το έχει γράψει ο Ίαν Χερντ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο αμερικανικό Νορθγουέστερν. «Από τη στιγμή που η Ρωσία και η Κίνα δεν θέλουν να βοηθήσουν, ο Ομπάμα και οι σύμμαχοι ηγέτες πρέπει να δηλώσουν ότι το διεθνές δίκαιο έχει εξελιχθεί και ότι δεν χρειάζονται έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας για να επέμβουν στη Συρία», ισχυρίζεται προκλητικά ο αμερικανός καθηγητής. «Είναι νόμιμο να βομβαρδίζουμε τη Συρία; Η ιστορία μας λέει ότι δεν χρειάζεται έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας», αναφέρει ο υπότιτλος άλλου άρθρου που δημοσιεύθηκε επίσης προχθές στους Τάιμς του Λονδίνου και φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «ο ΟΗΕ είναι ανίσχυρος να σταματήσει την απόδοση δικαιοσύνης»! Στα μάτια των απολογητών των ιμπεριαλιστικών πολέμων δηλαδή, ο ΟΗΕ συνιστά …εμπόδιο στην «απονομή δικαιοσύνης»! Δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις κάποιων ακροδεξιών εξτρεμιστών αρθογράφων. Κάθε άλλο. «Το χειρότερο για την Αμερική είναι να μην κάνει τίποτα, στέλνοντας έτσι το καθαρό μήνυμα ότι οι προειδοποιήσεις της δεν σημαίνουν τίποτα» έγραψαν οι Ταίμς του Λονδίνου στο κύριο άρθρο τους, την ίδια ημέρα που δημοσίευσαν και το προαναφερθέν άρθρο. Με ωμό τρόπο δηλαδή μας λένε ότι δεν ισχύει πλέον για τις ΗΠΑ και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της καμία αρχή του διεθνούς δικαίου, αν αυτή εμποδίζει τους κατακτητικούς πολέμους! Ανάλογα πράγματα έλεγαν – πιο διστακτικά τότε, είναι αλήθεια- όταν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ επιτέθηκαν εναντίον της Γιουγκσλαβίας για να ρίξουν τον Μιλόσεβιτς ή όταν κατέλαβαν το Ιράκ για να ανατρέψουν τον Σαντάμ Χουσείν.
Τώρα τα λένε πιο ξετσίπωτα. Δεν είναι όμως αυτό το σημαντικό. Η ουσία είναι πως το πέρασμα τουολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας σε μια άκρως παρασιτική και επιθετική τάση και η εγκατάλειψη εκ μέρους του κάθε προσπάθειας ενσωμάτωσης των μαζών, προοιωνίζεται εξαιρετικά βίαιες συγκρούσεις σε όλα τα μέτωπα, συμπεριλαμβανομένων του κοινωνικού – ταξικού και των σχέσεων μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών.
*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου