Οριστική και αμετάκλητη φαίνεται η απόφαση των Αμερικανών να επιτεθούν μέσω του ΝΑΤΟ εναντίον της Συρίας. Εχουν μάλιστα διοχετεύσει στα μέσα ενημέρωσης και... λεπτομέρειες (!) για τον τύπο της επίθεσης που θα πραγματοποιήσουν: θα ρίξουν μερικές εκατοντάδες πυραύλους, επιδιώκοντας με τα πλήγματα αυτά να διαλύσουν τις ένοπλες δυνάμεις της Συρίας. Σε αντίθεση με αυτά που σκόπιμα διοχετεύει ηπροπαγάνδα των ΗΠΑ περί δήθεν «θολών στόχων», «μη πρόθεσης ανατροπής του Ασαντ» κ.λπ., τα πάντα είναι ξεκάθαρα.
Ας τα βάλουμε σε μια τάξη. Αιτία της αμερικανικής επίθεσης κατά της Συρίας είναι η στρατιωτική ήττα των αντικαθεστωτικών συριακών δυνάμεων και του συρφετού των μισθοφόρων που μάχονται στο πλευρό τους χρηματοδοτούμενοι από τα εμιράτα και εξοπλιζόμενοι από τη Δύση, με κύρια βάση εξοπλισμού τους την Τουρκία, αλλά και την Ιορδανία και το Ιράκ. Η κατάσταση στα πεδία των μαχών είχε πάρει τόσο αρνητική τροπή για τους αντικαθεστωτικούς, ώστε οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έβαλαν τους πράκτορές τους στις γραμμές τους να ρίξουν χημικά εναντίον αμάχων και στη συνέχεια η αμερικανική και δυτική προπαγάνδα να επιρρίψει την ευθύνη για τη χρήση των χημικών στον Ασαντ, παρέχοντας το πρόσχημα για την προαποφασισμένη επιδρομή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Απολύτως ξεκάθαρος είναι και ο στόχος της επίθεσης που θα γίνει: να διαλύσει τον συριακό στρατό ώστε να μπορέσουν οι αντικαθεστωτικοί να νικήσουν επιτέλους τις κυβερνητικές ένοπλες δυνάμεις. Υπενθυμίζουμε ότι και στη Λιβύη η αεροπορική επίθεση του ΝΑΤΟ εκδηλώθηκε λίγες ώρες, όχι μέρες, πριν πέσει στα χέρια των δυνάμεων του Καντάφι η πόλη της Βεγγάζης, κάτι που θα σηματοδοτούσε τη νίκη του Καντάφι εναντίον των μισθοφόρων των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Ο λόγος που ο Λευκός Οίκος δηλώνει ότι δήθεν δεν έχει στόχο την ανατροπή του Ασαντ με την επίθεση που θα πραγματοποιήσει εναντίον της Συρίας, είναι απλούστατος: δεν είναι καθόλου βέβαιος ότι οι αντικαθεστωτικοί κατσαπλιάδες θα μπορέσουν σίγουρα να ανατρέψουν τον Ασαντ, έστω και μετά την επίθεση του ΝΑΤΟ! Δεν θέλει επομένως να εμφανιστεί η καθαρά παράνομη και ιμπεριαλιστική επίθεση των Αμερικανών και των Ευρωπαίων συμμάχων τους ως αποτυχημένη, αν ο Ασαντ παραμείνει στην εξουσία και μετά την επίθεση του ΝΑΤΟ. Σε ό,τι αφορά στη στάση της Ρωσίας, οι Αμερικανοί δεν ανησυχούν καθόλου. Δεν αποτελεί εμπόδιο στα σχέδιά τους. Σε πολιτικό επίπεδο, αποκλείεται οι Ρώσοι να συναινέσουν σε επίθεση κατά της Συρίας - άρα αποκλείεται η αμερικανονατοϊκή επίθεση να γίνει υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Στο στρατιωτικό όμως επίπεδο, η Μόσχα είναι εντελώς ανίκανη να εμποδίσει την επίθεση της Δύσης εναντίον της Συρίας.
Η Ρωσία έχει μηδαμινό πολιτικοστρατιωτικό βάρος σήμερα σε σύγκριση με εκείνο της Σοβιετικής Ενωσης. Μάλιστα η παγκόσμια έκδοση των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» χθες λοιδορούσε τον Ρώσο πρόεδρο, καθώς έγραφε σε κορυφαίο πρωτοσέλιδο τίτλο της: «Ο Πούτιν παραμένει σιωπηλός καθώς οι βοηθοί του επιτίθενται κατά της Δύσης»! «Φαίνεται ότι πιστεύει πως δεν μπορεί να σταματήσει την επίθεση» πρόσθετε μεταξύ άλλων ο υπότιτλος, εμφανίζοντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν εκ των προτέρων ηττημένο στην υπόθεση αυτή. Δεν έχουν άδικο αναφορικά με τη Ρωσία οι Αμερικάνοι. Οι Ρώσοι έχουν εξοπλίσει τη Συρία με αξιόλογη αεράμυνα που δεν επιτρέπει στις ΗΠΑ να πραγματοποιήσουν αμέσως αεροπορικές επιθέσεις χωρίς αξιόλογες απώλειες, αλλά πέραν τούτου, μηδέν. Η μοναδική χώρα που μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις στη Συρία μετά τη νατοϊκή επίθεση είναι το Ιράν, αλλά οι εξελίξεις είναι περίπλοκες στο εσωτερικό της χώρας αυτής σήμερα.
Ολοι οι Ιρανοί γνωρίζουν ότι αν οι ΗΠΑ ανατρέψουν το καθεστώς του Ασαντ στη Συρία, ο επόμενος στόχος της Ουάσιγκτον θα είναι το Ιράν. Θεωρητικά λοιπόν το Ιράν έχει κάθε λόγο να στείλει ισλαμιστές μαχητές στη Συρία και να αποσταθεροποιήσει το καθεστώς ανδρεικέλων των ΗΠΑ που θα εγκαταστήσουν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι. Η σαρωτική εκλογή όμως ως προέδρου του Ιράν του φιλοδυτικού Χασάν Ροχανί, υποδηλώνει εμφανώς τη διάθεση της πλειοψηφίας του ιρανικού λαού νασυναλλαγεί με τους Αμερικανούς. Καθίσταται έτσι αμφίβολο αν η επίθεση εναντίον της Συρίας θα προλάβει να επηρεάσει τους συσχετισμούς στους κύκλους εξουσίας της Τεχεράνης, ενισχύοντας τους σκληροτράχηλους αντιαμερικανούς ή αν -σε πρώτη τουλάχιστον φάση- θα επικρατήσουν οι φιλοδυτικοί, οπότε θα δοθεί χρόνος σε κυβέρνηση - μαριονέτα της Δύσης στη Δαμασκό να εδραιώσει τις θέσεις της. Ούτως ή άλλως, αυτή η κατάσταση στο εσωτερικό του Ιράν ευνοεί την επίθεση των ΗΠΑ εναντίον της Συρίας - και δεν νομίζουμε ότι ο Ομπάμα θα χάσει την ευκαιρία.
*Δημοσιεύθηκε στο ¨ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου