http://feltor.wordpress.com/2013/07/01/456-3/
Σεβάσμιε Πατριῶτα,
Τὸν πλειότερον καιρὸν τῆς ζωῆς σου ἐπέρασες ἐξωρισμένος θεληματικῶς ἀπὸ τὴν Πατρίδα, μὴ δυνάμενος νὰ ὑποφέρῃς νὰ τὴν βλέπῃς δουλωμένην εἰς τὸν πλέον βάρβαρον τῶν Τούρκων ζυγόν. Ἀνεχώρησας εἰς τὰ πολιτισμένα ἔθνη, ὄχι νὰ τρυφᾷς ἀλλὰ νὰ κανονίζῃς τὰ πάθη σου καὶ νὰ συλλέξῃς ὡς μέλισσα τὰς οὐσιωδεστέρας διδασκαλίας πρὸς ἀνόρθωσιν τῆς δυστυχοῦς Ἑλλάδος. Οἱ κόποι σου δὲν ἐστάθησαν ἀνωφελεῖς. Ἀπὸ τῆς ἐποχῆς ἀφοῦ σὺ ἄρχισες εἰς τὴν γλῶσσαν ἡμῶν νὰ γράφῃς τὰ καλά, ὅσα ἡ παιδεία προξενεῖ εἰς τὸν κόσμον, ἐκαταχέρισαν οἱ ὁμογενεῖς νὰ ὑψώνουν τὸν νοῦν των εἰς μαθήματα ὑψηλότερα καὶ νὰ γνωρίζουν τὴν πολιτικὴν αὐτῶν κατάστασιν. Εἰς ὀλιγολογίαν πρὸ χρόνων τὰ φιλελεύθερα τῶν Ἑλλήνων φρονήματα ἄρχισαν νὰ ἐξυπνῶσιν. Ἀλλὰ τὰ πανταχοῦ διαδοθέντα προλεγόμενα καὶ σημειώσεις τῶν ἐκδόσεών σου ἐνέσπειραν εἰς τῶν Ἑλλήνων τὰς ψυχὰς σπέρματα μεγαλοφροσύνης καὶ προγονικῆς ἀρετῆς.
Οἱ πεπαιδευμένοι τοῦ ἔθνους ἅπαντες σχεδὸν μᾶς ἐπικυρώνουν τὰς εἰρημένας ἀληθείας• ἀλλὰ τὸ μέγα τοῦτο τῆς Ἑλλάδος κίνημα εἶναι ἀπόδειξις ἀναντίρρητος, ὅτι καὶ οἱ τόσων χρόνων φιλοσοφικοί σου ἀγῶνες ἐσύντρεξαν καὶ αὐτοὶ τὸ ἐπιβάλλον αὐτῶν μέρος, καὶ ὅλοι σχεδὸν οἱ λαοὶ τῆς Ἑλλάδος ἀγωνίζονται ἤδη ὑπὲρ τῆς ἀνεξαρτησίας καὶ αὐτονομίας των˙ πράγματα καὶ τὰ δύο, ὡς τὸ ἐξεύρεις, τὰ πλέον οὐσιώδη, ἀλλὰ καὶ τὰ πλέον δύσκολα, ὡς πρὸς ἡμᾶς• ἐπειδὴ ἡ βαρβαρότης καὶ ἡ τουρκικὴ κακοήθεια εἶναι εἰσέτι πολλὴ εἰς ἡμᾶς ἐξ αἰτίας τῆς πολυχρονίου συναναστροφῆς μας μὲ τοὺς τυράννους. Τῆς παιδείας αἱ ρίζαι εἶναι ἀκόμη καὶ ὀλίγαι καὶ ἀδύνατοι. Καὶ ἡ ἐπανάστασις πρὶν λάβῃ τέλος ἐγέννησε τὴν φιλαρχίαν καὶ φιλοπλουτίαν.
Τὸ φίλαρχον καὶ φιλόπλουτον τοῦτο θέλον νὰ ἐμποδίσῃ τὸ ἔθνος εἰς σύλλογον ἦλθεν εἰς Ἐπίδαυρον καὶ Ἄστρος. Καὶ εἰς τὴν πρώτην περίστασιν καὶ εἰς τὴν δευτέραν πάντοτε ὑπερτέρησεν ἡ ἰδιοτέλεια καὶ αἱ φατρίαι. Ὅλα ταῦτα, πατριῶτα, ἦτον ἐνδεχόμενον ν’ ἀκολουθήσουν˙ ἀλλὰ εἰς τὰ μέλλοντα βλέποντες πολλοὶ τῶν ὁμογενῶν, εἶπον δημοσίως, ὅτι νέοι ὄντες εἰς τὸ στάδιον τῆς πολιτικῆς ἐπιστήμης, ἀνάγκη νὰ προστρέξωιιεν ἐν πρώτοις εἰς τοὺς ὁμογενεῖς μας, τοὺς ὁπωσοῦν πρακτικοὺς καὶ εἰδήμονας τῶν ἀνθρωπίνων πράξεων, μὲ τοὺς ὁποίους συμβουλευόμενοι καὶ διὰ γραμμάτων καὶ διὰ στόματος, ἐμποροῦμεν νὰ τρέξωμεν ὀλιγώτερον ἐσφαλμένως τὸ μέγα καὶ ἄγνωστον εἰς ἡμᾶς τοῦτο στάδιον˙ αἱ συμβουλαὶ ὅμως αἱ τωριναὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα πρέπει νὰ διαφέρουν πολλὺ ἀπὸ τὰς γραφθείσας πρότερον εἰς τὰ βιβλία, ἐπειδὴ ἐκεῖναι ἂν κ’ εὐθὺς δὲν ἐννοοῦντο, μήτε εἰς πρᾶξιν ἐβάλλοντο, ἡ πρόοδος τοῦ χρόνου ἦτον μέγας διδάσκαλος. Τώρα δὲ βιασμένοι ἀπὸ τὴν ἀδυσώπητον ἀνάγκην τοῦ νὰ ἐξολοθρευθῶμεν ἢ νὰ ὑπάρξωμεν ὡς ἔθνος, καὶ ἔθνος ἀνεξάρτητον καὶ αὐτόνομον, πρέπει καὶ αἱ συμβουλαὶ νὰ εἶναι προσαρμομέναι εἰς τὰς περιστάσεις, καὶ οἱ σύμβουλοι μὲ ἀρκετὴν πολιτικὴν σύνεσιν καὶ ἀρετήν, διὰ νὰ τελεσφορήσουν αἱ συμβουλαί των. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἄλλο τὸ ἰδεῖν καὶ ἄλλο τ’ ἀκοῦσαι, καὶ ὀρθοτέρα ἡ ὅρασις τῆς ἀκοῆς, εἶναι οὐσιωδέστατον οἱ σύμβουλοι νὰ βλέπουν ὀφθαλμοφανῶς τὰ πράγματα καὶ οὕτω δύνανται ἀπταίστως καὶ ὀρθὰ νὰ ὁδηγῶσιν εἰς τὰ καλὰ τὸ ἔθνος.
Ὅθεν καὶ τὰς συμβουλάς σου ἐπιθυμῶν ὁμοῦ μὲ πολλοὺς ἄλλους καὶ τὴν παρουσίαν σου εἰς τὴν Ἑλλάδα βλέπω ἀναγκαιοτάτην. Ἀφοῦ ἀγωνίσθης τόσους χρόνους νὰ διδάσκῃς μακρόθεν τοὺς δυστυχεῖς σου ὁμογενεῖς, δὲν εἶναι πλέον δίκαιον τὴν σήμερον νὰ ἔλθῃς καὶ σὺ νὰ συντρέξῃς εἰς τὴν ἀνεξαρτησίαν καὶ αὐτονομίαν τῆς Ἑλλάδος προσωπικῶς; Ἂν συγγράψῃς εἰς τοὺς ὀλίγους σου χρόνους τὰ ὑψηλότερα συγγράμματα καὶ ἡ Ἑλλὰς πέσῃ, τίς ὠφέλεια ( Ἂν ὅλοι οἱ μετὰ ταῦτα αἰῶνες στεφανώσουν τοὺς κόπους σου μὲ τοὺς πλέον λαμπροτέρους ἐπαίνους καὶ ἡ Ἑλλὰς μείνῃ πάλιν δούλη, ποία πλέον δόξα! Ἂν εἰς ὀλίγα λόγια ἀπαθανατισθῇς συγγράφων, καὶ ἡ πατρίς σου παραδοθῇ εἰς τὰς χεῖρας τοῦ ἀγρίου τυράννου ἢ εἰς τὴν διάκρισιν τῶν ἀνθρωπίνων παθῶν, τί ἐκέρδισες ;
Ἡ Ἑλλὰς ἔχει τὴν ἀνάγκην σου καὶ τὴν ἀνάγκην ὅλων τῶν πεπαιδευμένων ὁμογενῶν˙ λοιπὸν συμπαραλαβὼν ὅσους δυνηθῇς μαζύ σου, ἐλθὲ νὰ συναγωνισθῇς μὲ τοὺς ἀδελφούς σου τὸν δικαιότατον καὶ νομιμώτατον παρ’ ὅλους ποτὲ ἀγῶνας τοῦ κόσμου. Ὁ ἀγών μας εἶναι ὑπὲρ τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ὑπὲρ τῶν ἀνθρωπίνων δικαίων. Πολλοὶ τῶν φιλανθρώπων τῆς φωτισμένης Εὐρώπης ἔτρεξαν καὶ ὁλοένα ἔρχονται καὶ συναγωνίζονται μαζύ μας. Ἐλπίζομεν μαζύ σου νὰ ἔλθουν καὶ ὅσοι ἀλλογενεῖς, σεβόμενοι τῶν ἐθνῶν τὴν μεγαλειότητα, εἶναι πληροφορημένοι ὅτι μὲ τὴν σοφίαν τους δύνανται νὰ συντρέξουν εἰς τὴν βελτίωσιν ἑνὸς ἔθνους, τυραννουμένου τόσους αἰῶνας, ἔχοντος ὅμως πρὸ ὀφθαλμῶν ὅλας τὰς σωκρατικὰς σκληραγωγίας καὶ τὴν σωτηρίαν ἑνὸς ἔθνους, ἐγγὺς νὰ γίνῃ θῦμα τῶν παθῶν…
Ἄστρος 20 Ἀπριλίου 1823
Ὁ υἱός σου
ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου