Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Πνεύμα Θεατρικό 56ο: Οι ζωές των άλλων - από την Ηρώ Μητρούτσικου


Το θέατρο Astragali, το πανεπιστήμιο του Salento, το Θέατρο τση Ζάκυνθος και το Ιταλικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου θεάτρου
προσφέρουν ένα theatre residency σε 30 νέους ηθοποιούς στη Ζάκυνθο κατά την περίοδο 20 Φεβρουαρίου- 2 Μαρτίου.
Το theatre residency είναι μέρος του προγράμματος H.O.S.T. (Φιλοξενία-Ετερότητα-Κοινωνία-
Θέατρο) και χρηματοδοτείται από την ευρωπαική ένωση στα πλαίσια του προγράμματος Culture Programme 2007-2013.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα εντατικό workshop (8/10 ώρες ημερησίως) που οργανώνεται από τον διευθυντή του θεάτρου Fabio Tolledi και άλλους συντελεστές του θεάτρου Astragali. Το θέμα του εργαστηρίου είναι «Θέατρο και μετανάστευση».
Το εργαστήρι είναι μία διαπολιτισμική και πολυθεματική προσέγγιση με έμφαση στη σωματική εκπαίδευση και την ανάπτυξη τεχνικών που χρησιμεύουν ως εργαλεία ενάντια στον ρατσισμό.
Προθεσμία υποβολής αιτήσεων: 20 Ιανουαρίου.
Περισσότερες πληροφορίες στο busart http://www.busart.org/2013/01/08/h-o-s-t-theatro-tsi-zakynthos/



ΔΩΡΕΑΝ εισαγωγικό μάθημα στον αυτοσχεδιασμό 
(Σάββατο 26 Ιανουαρίου, 1.45μμ - 4.00μμ)   ειναι του δασκάλου μου, εγώ θα ξαναπάω.....
  • ***ΠΡΕΠΕΙ να γραφτείτε σε αυτή τη σελίδα για να κατοχυρώσετε τη θέση σας: http://improvibe.gr/registration/?action=evregister&event_id=29
    Οι θέσεις είναι περιορισμένες για να εξασφαλίσουμε σε όλους μια γεμάτη και ουσιαστική εμπειρία.****

    ΚΑΛΩΣΗΡΘΕΣ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ! www.improvibe.gr

    Κάτι πήρε το αυτί σου σχετικά με σεμινάρια αυτοσχεδιασμού, αλλά δεν έχεις ιδέα περί τίνος πρόκειται; Ξέρεις πάνω-κάτω για τί πράγμα μιλάμε, αλλά δεν έχεις αποφασίσει αν είναι για σένα; Έχεις απλά ερωτήσεις που θες να κάνεις σε κάποιον αυτοπροσώπως; Δεν πλήρωσες τη ΔΕΗ και σου κόψανε το ρεύμα;
    Κανένα πρόβλημα!
    Θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σου το πάθος μας για την τέχνη του αυτοσχεδιασμού και το κάνουμε όσο το δυνατόν πιο εύκολο για σένα.
    Δεν είναι απαραίτητη καμία εμπειρία υποκριτικής, ούτε καν ενδιαφέρον για το θέατρο!
    Γραψου σε αυτό το ΔΩΡΕΑΝ εισαγωγικό σεμινάριο και μπες κι εσυ στο ρυθμό του αυτοσχεδιασμού όπως δεν τον έχεις ξαναδεί!

    Πού: improVIBE, Ιάκχου 22 (5ος όροφος), Γκάζι, Αθήνα.
    ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
    Πότε: Σάββατο 26 Ιανουαρίου, 1.45μμ - 4.00μμ
    Πόσο: ΤΣΑΜΠΑ!     Γιατί: Θα το λατρέψεις!

    Σε αυτό το μάθημα θα σου δώσουμε μια πρώτη ιδέα για το ύφος των μαθημάτων και τη φύση του αυτοσχεδιασμού που διδάσκουμε. Θα παίξουμε κάποια από τα κλασικά παιχνίδια που χρησιμοποιούμε στα σεμινάριά μας και το γέλιο μέχρι δακρύων είναι εγγυημένο (Ναι, θα έχουμε χαρτομάντηλα.). Θα σου δείξουμε πώς να αντιδράς άμεσα και αυθόρμητα, πώς να εκμεταλεύεσαι τη στιγμή, πώς να επανασυνδεθείς με τη δημιουργικότητά σου, πώς να χτίσεις την αυτοπεποίθησή σου μιλώντας μπροστά σε κοινό. Μετά από αυτό το δίωρο θα νιώθουμε όλοι κεφάτοι, ανανεωμένοι και ξεγνοιαστοι! Πάνω απ'όλα, απλά θα περάσουμε άψογα!

    Βρείτε μας στο facebook: www.facebook.com/improvibe.athens και στο twitter: @improvibe





Πνεύμα Θεατρικό     

 από την Ηρώ Μητρούτσικου


                                                                                                    κάθε Σάββατο στην  free press "ATTIKH ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ"


 « ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ» 
 Οι ζωές των άλλων
Το θεατρικό έργο του Άλμπερτ Όστερμαγιερ, που βασίζεται στην πολυβραβευμένη αριστουργηματική γερμανική ταινία του Φλόριαν Χένκελ Φον Ντόνερσμαρκ, «Οι Ζωές των Άλλων» (όπου ερμήνευε εκπληκτικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Ούλριχ Μίχε), παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο θέατρο Θησείον. Ένας γερμανός θεατρικός συγγραφέας, πιστός στο καθεστώς, αλλά φίλος με καλλιτέχνες που είναι στη μαύρη λίστα, είναι σχεδόν παντρεμένος με μια διάσημη ηθοποιό, την οποία, όμως, έχει ερωτευτεί και ένας υπουργός του καθεστώτος! Για να τον βγάλει ο τελευταίος από την μέση, αναθέτει την παρακολούθηση του συγγραφέα σε έναν πράκτορα, πολύ αποτελεσματικό και πολύ πιστό στο σύστημα. Ο πράκτορας, όμως, μάρτυρας της ζωής των άλλων, κατά τη διάρκεια των παρακολουθήσεων, αρχίζει να τρέφει αισθήματα συμπάθειας για το ζευγάρι, το οποίο δεν γνωρίζει τίποτα και τέλος αναθεωρεί και καλύπτει τον συγγραφέα. Στο επίκεντρο του έργου είναι αυτή η μεταστροφή και οι λόγοι για τους οποίους βάζει την ανθρωπιά του πάνω από την πίστη στο καθεστώς, καθώς και η εισβολή στον ιδιωτικό χώρο και τη ζωή των ανθρώπων. Βλέπουμε την παρανοϊκή κατάσταση που επικρατούσε στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας με την Στάζι να παραμονεύει κάθε υπαρκτό ή ανύπαρκτο ατόπημα, για να τιμωρήσει... Παρακολουθήσεις, κοριοί, καταδότες, ανακρίσεις, φυλακίσεις και βασανιστήρια, αποτελούσαν κοινό τόπο και οι άνθρωποι ζούσαν κάτω από το καθεστώς μιας αόρατης τρομοκρατίας.
Το συγκεκριμένο έργο δεν θεατροποιείται εύκολα. Πρόκειται για κατασκοπευτικό θρίλερ που εκτυλίσσεται από το 1987 ή ‘88 έως τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 (πτώση του τείχους του Βερολίνου: 9/11/89). Η ταινία είχε ισχυρά μελοδραματικά στοιχεία και δεν στηριζόταν στον διάλογο, αλλά στα πλάνα! Θεωρώ οτι η μεταφορά ήταν πολύ καλή, και σε γενικές γραμμές ήταν μια καλή παράσταση, η οποία, όμως, δεν απογειώθηκε.... Της έλειπε ο ρυθμός της ταινίας και φοβάμαι ότι αν δεν είχα δει την ταινία θα μπερδευόμουν σε αρκετές εναλλαγές σκηνών. Αν, ωστόσο, εσείς σκοπεύετε να δείτε την παράσταση μην δείτε ή μην ξαναδείτε την ταινία! Έκανα το λάθος να ξαναδώ την ταινία πρόσφατα και αυτό μου στέρησε πολύ από την μαγεία που θα μπορούσε να μου προσφέρει η παράσταση! Δείτε το κινηματογραφικό έργο αφού έχετε δει πρώτα το θεατρικό, και κάντε τότε τις συγκρίσεις σας...

Το πρώτο που σου τραβάει την προσοχή μπαίνοντας στην αίθουσα του Θησείου, είναι το αριστουργηματικό σκηνικό (Κική Πίττα). Η σκηνή είναι πασαρέλα (δηλ. οι θεατές κάθονται αντικριστά, δεξιά και αριστερά και στην μέση είναι η μακρόστενη σκηνή) και είναι γεμάτη φακέλους, χαρτιά, καθώς και τα απαραίτητα έπιπλα εποχής του έργου. Έτσι, μέσα σε μερικά μέτρα παρουσιάζεται κρεβατοκάμαρα, σαλόνι, ανακριτικό γραφείο-βιβλιοπωλείο καθώς και η σοφίτα παρακολούθησης πάνω από το διαμέρισμα των καλλιτεχνών!
Τα κρυμμένα μικρόφωνα που χρησιμοποιούνταν μόνο κατά την διάρκεια της παρακολούθησης, έδιναν αυτή την αίσθηση του μη ιδιωτικού. Επίσης, δυνατή ήταν η σκηνή αυτοκτονίας, όπου η Μάσχα βγαίνει κανονικά στον δρόμο.
Οι ρόλοι τέσσερις: ο Κώστας Μπερικόπουλος παίζει εκπληκτικά τον γλοιώδη υπουργό που όμως έχει και αδυναμίες και συναισθήματα. Ο Γιώργος Συμεωνίδης αλλάζει τέσσερις, τουλάχιστον(!), διαφορετικούς ρόλους και είναι πολύ καλός σε όλους. Ωστόσο, φοβάμαι ότι πολλοί θεατές συχνά θα μπερδεύονταν με τις εναλλαγές των ρόλων, γιατί τα στοιχεία των ρούχων του που χρησιμοποιούσε για να δηλώσει τον κάθε ρόλο (εκτός από το εμφανές εργατικό καπέλο του βοηθού του πράκτορα) δεν ήταν πολύ διαφορετικά!
Η Άννα Μάσχα παίζει την διάσημη, αλλά αδύναμη και εξαρτημένη από ναρκωτικά ηθοποιό. Αν και καλή, όπως πάντα, δεν ξέρω αν φταίει η ίδια η Μάσχα, η σκηνοθεσία ή το καθόλου σέξυ κουστούμι της (Άγγελος Μέντης) που δεν καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο ο υπουργός είναι ξετρελαμένος μαζί της.

Ο, πάντα εκπληκτικός και αγαπημένος, Μανώλης Μαυροματάκης, ως πράκτορας, δεν κατάφερε να με πείσει για το πόσο σκληρός και στρατευμένος ήταν αυτός ο άνθρωπος στην αρχή του έργου ώστε να φανεί έντονα η αλλαγή του μετά. Στον επίλογο, όσο άνευρη και στημένη λάθος είναι η σκηνή, ο Μαυροματάκης είναι απλά καλός ως αλλαγμένος πια άνθρωπος στο νέο καθεστώς της Γερμανίας! Αυτή η σκηνή είναι πολύ σημαντική και η τελευταία φράση του πράκτορα πολύ σημαντική και η σκηνοθέτης την τοποθέτησε (λόγω σκηνογραφίας) στην άκρη της αίθουσας και έτσι έχασε πολύ... Θεωρώ οτι στο τέλος του έργου πρέπει να έχεις συμπαθήσει και τον συγγραφέα και τον πράκτορα (άντε και την ηθοποιό), κάτι όμως που δεν συνέβη στην παράσταση για τον πράκτορα.....
Ο Φάνης Μουρατίδης, δεν κατάφερε να με πείσει ότι είχε μπει στη σάρκα του σημαντικού αυτού συγγραφέα και δεν διέκρινα ποτέ την αγωνία που περνάει αυτός ο ρόλος.
Η σκηνοθεσία είναι της Αλίκης Δανέζη-Κνούτσεν (Knutsen) και νομίζω ότι ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για αυτές τις μη ολοκληρωμένες ερμηνείες των καλών αυτών ηθοποιών. Προφανώς, δεν υπήρξε η απαιτούμενη εμβάθυνση, αλλά στάθηκε κυρίως στο πως θα κινήσει τους ηθοποιούς και θα στήσει αυτό το, ομολογουμένως, δύσκολο έργο σε αυτή την δύσκολη, αλλά ευρηματική, σκηνική λύση που της έδωσε η σκηνογράφος Κ.Πίττα. Αυτό το κατάφερε πολύ καλά, ομολογουμένως.

Θέατρο Θησείον: (Τετάρτη ως Κυριακή) Τουρναβίτου 7, Ψυρρή-Θησείο

 
Υ.Γ. Τα «Πολιτισμένα ζώα» για τα οποία έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα, πήραν παράταση μέχρι την Κυριακή (27/1/), 
όπως και το «Γιοι και Κόρες». Στο bios. Μην τα χάσετε...


 
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ  (από προηγούμενα άρθρα):
 
Alarme  Άττις
Βασανίζομαι,  Άβατον
Βρώμικα κόλπα,   Studio Κυψέλης
Δεσποινίς Μαργαρίτα,   Πράξη Επτά Studio
Γυάλινος κόσμος,   Δημήτρης Χορν
10cm up,   Rabbithole
Γιοι και κόρες μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας, Bios
Mistero Buffo,  Θησείον
Οδύσσεια,  Εθνικό
Το καβούκι του ελέφαντα, Τρένο στο Ρουφ
Κατσαρίδα,  Αθηνών
Κήπος Στάχτες,  Νεοκλασσικό σπίτι
Λευκές νύχτες / Φόνισσα,   Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας Mια απ' τα γίδια,  Ήβη
Η πόρνη από πάνω,   Σφενδόνη
Πολιτισμένα Ζώα,  Bios
I am my own wife,   104
Βυσσινόκηπος/ Η ρομαντική ιστορία,  Θέατρο Νέου Κόσμου
Χαλασοχώρηδες,  Αλκμήνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου