http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2012/10/blog-post_7788.html
Γράφει ο Δευκαλίων
Το είδαμε και αυτό! Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία κατάφεραν να μπουν στον προαύλιο χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Εκεί όμως αναχαιτίσθηκαν από τα ΜΑΤ!
Γιατί όμως οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία έφτασαν σ’ αυτό το έσχατο σημείο; Γιατί ήταν απλήρωτοι έξη μήνες. Και κακά τα ψέματα, έξη μήνες για ανθρώπους που πληρώνονται με ελάχιστα χρήματα κάθε μήνα, η μικρή έστω καθυστέρηση στην καταβολή του μηνιάτικου πονάει. Πόσο μάλλον όταν η καθυστέρηση διαρκεί έξη μήνες!
Όμως και αυτό είναι για τους κυβερνώντες ένα ακόμα απλό γεγονός. Θα πάρουν το περίλυπο ύφος και θα πουν «κατανοούμε τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία αλλά η πατρίδα περνάει δύσκολες στιγμές και πρέπει όλοι να συμπάσχουμε».
Εκεί σταματάει και τον ενδιαφέρον τους! Τι τους νοιάζει αν σε αυτούς τους έξη μήνες άνθρωποι «έφυγαν» γιατί δεν είχαν να αγοράσουν φάρμακα, παιδιά έκλαψαν γιατί δεν είχαν φαγητό και ένα παιχνίδι…
Σκληροί, ανάλγητοι, άθλιοι, ελεεινοί και τρισάθλιοι οι κυβερνώντες της συγκυβέρνησης των δύο μνημονίων και του ενός εκβιασμού, θα χύσουν ένα κροκοδείλιο δάκρυ και αυτό ήταν, έως εκεί.
Κατόπιν θα αρχίσουν τις πομπώδεις δηλώσεις για το καθήκον να πάρουν τα μέτρα των 10 δις ευρώ μέσα στο 2013 και συνολικά των 14 δις ευρώ μέσα στην διετία 2013-2014. Το θλιβερό εκείνο καθήκον προς την πατρίδα που τους συνθλίβει ψυχολογικά και ιδεολογικά, αλλά είναι...
υποχρεωμένοι από το καθήκον προς την πατρίδα να τα ψηφίσουν παρ’ ότι τους στενοχωρούν. Δηλαδή η κοροϊδία πάει σύννεφο!
Έχει ξαναπαιχτεί αυτό το έργο, πάρα πολλές φορές στην παγκόσμια ιστορία. Τραγική ειρωνεία και τύχη… έχει παιχτεί πολλές φορές αυτό το έργο τον μήνα Οκτώβριο. Μόνο που μερικές φορές για κακή τύχη όσων τολμούν να κοροϊδεύουν τον κυρίαρχο λαό, έχει παιχτεί όλο το έργο, δηλαδή και της κοροϊδίας και της τιμωρίας.
Τι εννοούμε; Θα το απολαύσετε από τις επόμενες στήλες του Δευκαλίωνα. Προς το παρόν, αφιερωμένοι ειδικά σε όλους αυτούς που από καθήκον ψηφίζουν και παίρνουν το ψωμί από το στόμα των παιδιών μας, οι παρακάτω στοίχοι:
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πείνας σκλάβοι εμπρός-εμπρός
Το δίκιο από κρατήρα βγαίνει
Σαν βροντή-Σαν κεραυνός.
Το είδαμε και αυτό! Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία κατάφεραν να μπουν στον προαύλιο χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Εκεί όμως αναχαιτίσθηκαν από τα ΜΑΤ!
Γιατί όμως οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία έφτασαν σ’ αυτό το έσχατο σημείο; Γιατί ήταν απλήρωτοι έξη μήνες. Και κακά τα ψέματα, έξη μήνες για ανθρώπους που πληρώνονται με ελάχιστα χρήματα κάθε μήνα, η μικρή έστω καθυστέρηση στην καταβολή του μηνιάτικου πονάει. Πόσο μάλλον όταν η καθυστέρηση διαρκεί έξη μήνες!
Όμως και αυτό είναι για τους κυβερνώντες ένα ακόμα απλό γεγονός. Θα πάρουν το περίλυπο ύφος και θα πουν «κατανοούμε τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία αλλά η πατρίδα περνάει δύσκολες στιγμές και πρέπει όλοι να συμπάσχουμε».
Εκεί σταματάει και τον ενδιαφέρον τους! Τι τους νοιάζει αν σε αυτούς τους έξη μήνες άνθρωποι «έφυγαν» γιατί δεν είχαν να αγοράσουν φάρμακα, παιδιά έκλαψαν γιατί δεν είχαν φαγητό και ένα παιχνίδι…
Σκληροί, ανάλγητοι, άθλιοι, ελεεινοί και τρισάθλιοι οι κυβερνώντες της συγκυβέρνησης των δύο μνημονίων και του ενός εκβιασμού, θα χύσουν ένα κροκοδείλιο δάκρυ και αυτό ήταν, έως εκεί.
Κατόπιν θα αρχίσουν τις πομπώδεις δηλώσεις για το καθήκον να πάρουν τα μέτρα των 10 δις ευρώ μέσα στο 2013 και συνολικά των 14 δις ευρώ μέσα στην διετία 2013-2014. Το θλιβερό εκείνο καθήκον προς την πατρίδα που τους συνθλίβει ψυχολογικά και ιδεολογικά, αλλά είναι...
υποχρεωμένοι από το καθήκον προς την πατρίδα να τα ψηφίσουν παρ’ ότι τους στενοχωρούν. Δηλαδή η κοροϊδία πάει σύννεφο!
Έχει ξαναπαιχτεί αυτό το έργο, πάρα πολλές φορές στην παγκόσμια ιστορία. Τραγική ειρωνεία και τύχη… έχει παιχτεί πολλές φορές αυτό το έργο τον μήνα Οκτώβριο. Μόνο που μερικές φορές για κακή τύχη όσων τολμούν να κοροϊδεύουν τον κυρίαρχο λαό, έχει παιχτεί όλο το έργο, δηλαδή και της κοροϊδίας και της τιμωρίας.
Τι εννοούμε; Θα το απολαύσετε από τις επόμενες στήλες του Δευκαλίωνα. Προς το παρόν, αφιερωμένοι ειδικά σε όλους αυτούς που από καθήκον ψηφίζουν και παίρνουν το ψωμί από το στόμα των παιδιών μας, οι παρακάτω στοίχοι:
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πείνας σκλάβοι εμπρός-εμπρός
Το δίκιο από κρατήρα βγαίνει
Σαν βροντή-Σαν κεραυνός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου