Όταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος βρισκόταν (πάντα) στη «σωστή» πλευρά του ποταμού…

http://zoornalistas.blogspot.com/2012/05/blog-post_1948.html

Ο δημοσιογράφος Αντώνης Σκυλλάκος απαντάει στον συνάδελφό του Γιώργο Παπαχρήστο, για τα δύο συνεχή άρθρα του στα ΝΕΑ και με αφορμή την σφοδρή αντιπαράθεση ανάμεσα στον ΔΟΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντιπαράθεση που έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο ΤΑ ΝΕΑ διαχειρίστηκαν τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη για στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν μάρτυρες υπεράσπισης κάποιων εκ των κατηγορούμενων στη δίκη της οργάνωσης 17 Νοέμβρη.

Το χρονικό της αντιπαράθεσης

Χθες Τρίτη ο εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης άσκησε σκληρή κριτική στα «ΝΕΑ» και στον δημοσιογράφο Γιώργο Παπαχρήστο σχολιάζοντας το πρωτοσέλιδο με τίτλο «Ντόρα Μπακογιάννη: Ποιους από τον ΣΥΡΙΖΑ έδειξε για τη 17Ν». Για το παραπλήσιο άρθρο του Γ. Παπαχρήστου με τον τίτλο «Έχει σχέση η Siemens με τη 17Ν;», ο Σκουρλέτης υποστήριξε ότι η εφημερίδα και ο αρθογράφος επιχειρούν να στοιχίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία και υπογράμμισε ότι η σύγκρουση με τη διαπλοκή είναι ειλημμένη απόφαση. «ΤΑ ΝΕΑ» απάντησαν σήμερα Τετάρτη με..

πρωτοσέλιδο υπό τον τίτλο «Τσίπρας: Βλέπει στον καθρέφτη τον Τσε Γκεβάρα!»- το θέμα συνοδευόταν από ένα αντίστοιχο σκίτσο της Εφης Ξένου. Στις εσωτερικές σελίδες, η εφημερίδα επιμένει γράφοντας «Άλλα λόγια για τις καταθέσεις υπέρ της 17Ν», ενώ ο Γ. Παπαχρήστος αρθρογραφεί υπό τον τίτλο «Ο Στάλιν έχει (ακόμα) θαυμαστές».

Τα σχόλια του Αντώνη Σκυλλάκου

 Ο δημοσιογράφος Αντώνης Σκυλλάκος σχολιάζοντας (στο σαιτ newpost.gr) τα παραπάνω γράφει χαρακτηριστικά:

 ΤΑ ΝΕΑ που γνωρίσαμε, με τιμονιέρη τον αείμνηστο Λέοντα Καραπαναγιώτη, ουδέποτε θα απαντούσαν δι' αυτού του τρόπου που θυμίζει κακομαθημένο παιδί το οποίο έχει μάθει να του κάνουν όλοι, όλα τα χατίρια. Ούτε γνωρίζω πολλούς δημοσιογράφους από «ΤΑ ΝΕΑ» που εικάζω μετά λόγου γνώσεως ότι θα μπορούσαν να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης του Γιάννη Σερίφη».

Κρατάω το άρθρο του Γ. Παπαχρήστου, από το οποίο και το απόσπασμα: «Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στη διατύπωση έμμεσων εκβιασμών. Δήλωσε ότι αυτά που έγραψα (όπως και το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας) θα μπορούσαν να προκαλέσουν και μηνύσεις, αλλά αυτό είναι έξω από την κουλτούρα τους! Προφανώς, αν σε γοητεύει ο σταλινισμός και οι μέθοδοί του, τι να σου κάνουν οι μηνύσεις σε δημοσιογράφους. Θέλει πιο δραστικές λύσεις... Προσωπικά θέλω να ελπίζω ότι ο πολυπράγμων εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα, είπε όσα είπε σε μια έξαρση λεκτικής ακρότητας. Διαφορετικά, μαύρες ημέρες για τον Τύπο προοιωνίζονται όλα αυτά -μην ξεχνάμε ότι έχουν προηγηθεί πλάγιες απειλές για κλείσιμο μέσων ενημέρωσης, βαρύγδουπες δηλώσεις για παράνομη λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών και διάφορα άλλα...»

Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί η επίκληση νομικών μέσων εκλαμβάνεται σαν έμμεσος εκβιασμός. Υπάρχει και άλλος τρόπος προστασίας ενός πολίτη ή ενός πολιτικού, αν θεωρεί ότι δέχεται αήθη, άδικη και ανυπόστατη επίθεση;

Αδυνατώ να αντιληφθώ και γιατί είναι επιλήψιμο να διαφωνεί κάποιος με την παράνομη λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών.

Δεν κατανοώ επίσης γιατί ο αρθρογράφος διατείνεται ότι «προοιωνίζονται μαύρες μέρες για τον Tύπο». Αυτές οι μαύρες μέρες για τον Tύπο, την ελευθεροτυπία και τους ανθρώπους του, έχουν έρθει προ πολλών χρόνων. Για να μην πάω πολύ πίσω, θυμάμαι πρόχειρα, επί ημερών του Κώστα Σημίτη, όταν μεσουρανούσε το άστρο του Γιώργου Πανταγιά, τους δημοσιογράφους να χωρίζονται σε «ημετέρους» και «εχθρούς». Οι «ημέτεροι» απολάμβαναν κυριολεκτικά κάθε είδους θαλπωρή και προστασία και οι «εχθροί» δεχόντουσαν καθημερινή πολεμική- ορισμένοι έχασαν και τη δουλειά τους. Έστω και αν ο Γ. Παπαχρήστος βρισκόταν στη «σωστή» πλευρά του ποταμού, δεν μπορεί να διατείνεται ότι δεν γνώριζε τι γινόταν στην πιάτσα…