Του Brandon Turbeville για το ιστολόγιο Αctivist PostΣτις 6 Μαρτίου 2012, έγραψα ένα άρθρο με τίτλο, "Μήπως οι διαδοχικές παραιτήσεις από τράπεζες σημαίνουν ότι άρχισε η διαδικασία 'εκκαθάρισης'; " στο οποίο σχολίασα το πρωτόγνωρο φαινόμενο των μαζικών παραιτήσεων στελεχών τραπεζών σε διάφορες χώρες του κόσμου. Όταν δημοσιεύτηκε το άρθρο, ο αριθμός των παραιτήσεων είχε φτάσει τις 122.
Την εβδομάδα που μας πέρασε γίναμε όλοι μάρτυρες άλλης μιας παραίτησης τραπεζικού "υψηλού προφίλ", όταν ένα στέλεχος της Goldman Sachs πήρε το καπέλο του και έφυγε με τυμπανοκρουσίες, εξαπολύοντας πυρά κατά της διαβόητης τράπεζας που τον είχε προσλάβει, αλλά και εναντίον της χρηματοπιστωτικής "βιομηχανίας" γενικότερα, μέσω μιας ευρέως δημοσιοποιημένης επιστολής παραίτησης που δημοσίευσε πρώτη η εφημερίδα New York Times. Ως αποτέλεσμα του δριμύτατου κατηγορητηρίου του Greg Smith εναντίον της "κουλτούρας της απληστίας" της Goldman Sachs, η εταιρεία έχασε πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια στην αγορά μετοχών λόγω της δυσφήμισης που της έγινε.
Η συνολική λίστα των παραιτήσεων, που άρχισε να συντάσσει πρώτο το ανεξάρτητο ιστολόγιο American Kabuki, έχει προκαλέσει αρκετές απορίες στους περισσότερους αναγνώστες που είχαν την ευκαιρία να την μελετήσουν - και σε αυτούς συγκαταλέγεται και ο υποφαινόμενος αρθρογράφος. Δεν υπάρχει τίποτε περίεργο σε αυτό, δεδομένου ότι, όταν διαβάζει κανείς ότι οι 122 παραιτηθέντες υπάλληλοι τραπεζών κατείχαν σχετικά υψηλόβαθμες θέσεις, είναι φυσικό να διερωτάται γιατί.
Εκ πρώτης όψεως, ο αριθμός των παραιτήσεων φαντάζει αρκετά μεγάλος. Αλλά αν λάβει κανείς υπ' όψιν τον αριθμό των τραπεζών που λειτουργούν σε όλο τον κόσμο, μπορεί και να σκεφτεί ότι 122 παραιτήσεις ίσως να μην είναι ακριβώς η "μαζική έξοδος" που πολλοί αρχικά υποπτεύθηκαν. Άλλωστε, με τόσες πολλές τράπεζες σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, μήπως θα πρέπει να θεωρούμε τέτοιες παραιτήσεις ως φυσικό επακόλουθο; Εν ολίγοις, ένα από τα καίρια ερωτήματα που πρέπει να τεθούν όσον αφορά τις πρόσφατες παραιτήσεις από τράπεζες είναι: "Είναι όντως τόσο μεγάλος ο αριθμός;"
Πράγματι, από τότε που βγήκε προς τα έξω η είδηση για τις παραιτήσεις, κανένα από τα μεγάλα ΜΜΕ, συμβατικά και εναλλακτικά, δεν μπόρεσε να αποδείξει τι ακριβώς θα πρέπει να θεωρείται "κανονικός αριθμός παραιτήσεων".
Ωστόσο, μια άλλη, πιο πρόσφατη ανάρτηση του American Kabuki ίσως να μας βοηθήσει να δούμε τα πράγματα με περισσότερη ευκρίνεια.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το εν λόγω ιστολόγιο, λόγω του "Νόμου περί Κεφαλαιαγοράς" ("Securities Exchange Act") του 1934, όλες οι εισηγμένες εταιρείες οφείλουν να δίνουν αναφορά στην "Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς" (Securities Exchange Commission), κάθε φορά που κάποια στελέχη ή μέλη του διοικητικού συμβουλίου τους παραιτούνται από τη θέση τους. Η δημοσίευση αυτή γίνεται μέσω της βάσης δεδομένων γνωστής με την ονομασία EDGAR .
Στην ίδια πρόσφατη ανάρτησή του, το ιστολόγιο American Kabuki αναφέρει ότι, μετά από διερεύνηση της βάσης δεδομένων (έντυπο 8-Κ, παράγραφος 5.02), είχαν τη δυνατότητα να κάνουν τη δική τους αναζήτηση, βάσει λέξεων όπως "παραιτήθηκε" ή "παραίτηση". Τα στοιχεία που αναφέρθηκαν από το ιστολόγιο ως αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης θα τα χαρακτήριζα τουλάχιστον ενδιαφέροντα, αν όχι σοκαριστικά. Ρίξτε μια ματιά στα στοιχεία αυτά, όπως τα παρουσίασε το ιστολόγιο. Στο αριστερό μέρος του πίνακα φαίνεται ο αριθμός των παραιτήσεων, ενώ στο κάτω μέρος η χρονολογική εξέλιξη από το δεύτερο τρίμηνο του 2008 (2Q 08) έως το 4ο τρίμηνο του 2011 (4Q 11), αλλά και το πρώτο του 2012:
Αν λάβουμε υπ' όψιν την έρευνα που έκανε το ίδιο ιστολόγιο σχετικά με τον αναλυτικό κατάλογο των τραπεζικών παραιτήσεων τον οποίο ανάρτησε εδώ και εβδομάδες, η εκπληκτική αύξηση των παραιτήσεων που φαίνεται σε αυτό το γράφημα αναμφισβήτητα αξίζει την προσοχή μας.
Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι θα πρέπει να δούμε αυτά τα στατιστικά στοιχεία με μια δόση υγιούς σκεπτικισμού. Πρώτον, όπως αναφέρει το ιστολόγιο, αυτά τα αποτελέσματα που αφορούν στις παραιτήσεις δεν κατανέμονται ανά επιχειρησιακό τομέα. Κάθε παραίτηση καταχωρείται κάτω από τη σχετική κατηγορία που ορίζει η "Πρότυπη Βιομηχανική Ονοματολογία" (Standard Industrial Classification ή SIC). Αυτό σημαίνει ότι τα αριθμητικά στοιχεία του πίνακα δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις παραιτήσεις από τράπεζες αποκλειστικά, αλλά όλες τις παραιτήσεις του συνόλου του βιομηχανικού αυτού τομέα.
Ένα δεύτερο ζήτημα που προκύπτει αν παρατηρήσει κανείς τον πίνακα είναι ότι η βάση δεδομένων EDGAR προφανώς στρογγυλοποιεί τον αριθμό των παραιτήσεων στις λίστες της.
Προσωπικά, δεν ήμουν σε θέση να επαληθεύσω αυτά τα στατιστικά στοιχεία. Παρ' όλα αυτά, εάν αυτά τα στατιστικά στοιχεία έχουν κάποια βάση, τότε ο αριθμός των παραιτήσεων από μεγάλες τράπεζες, και άλλες επιχειρήσεις έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία τρίμηνα. Επειδή η συντριπτική πλειονότητα αυτών των εταιρειών είναι τόσο συνυφασμένη η μια με την άλλη, θα χαρακτήριζα τον όρο "πρότυπη βιομηχανική ονοματολογία" ως αρκετά ακριβή περιγραφή.
Αλλά και πάλι, άσχετα από όλα αυτά, εάν οι στατιστικές του ιστολογίου είναι πράγματι ακριβείς, θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε γιατί όλα αυτά τα άτομα εγκαταλείπουν τις θέσεις τους με τόσο ανησυχητικά αυξημένο ρυθμό.
Μήπως επειδή προσπαθούν να αποφύγουν κάποιες έρευνες που επίκεινται;
Ή μήπως επειδή διαβλέπουν την επερχόμενη κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος πριν από εμάς;
Ή μήπως πρόκειται για κάτι άλλο;
Στην παρούσα φάση, το μόνο που έχουμε στα χέρια μας είναι όλο και περισσότερα ερωτήματα. Ωστόσο, ίσως να ήταν συνετό να ξεκινήσουμε την αναζήτηση απαντήσεων το συντομότερο δυνατό. Άλλωστε, όλα δείχνουν ότι υπάρχουν πολλοί που ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου