Πνεύμα Θεατρικό - της Ηρώς Μητρούτσικου

2 παραστάσεις του Μάμετ
http://attikipress.gr/columns/film-spirit/item/1505-2-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%84
   

Πνεύμα Θεατρικό    

της Ηρώς Μητρούτσικου

3.2.2012

 

Όλο για καταπληκτικές παραστάσεις σας γράφω, ελπίζω να βλέπετε κάποιες. Αν θέλετε να δείτε παλιές  κριτικές μπορείτε να τις βρείτε στο σάιτ της εφημερίδας μας www.attikipress.gr (επιλέγετε Στήλες, κατόπιν Θέατρο). Κι αυτό γιατί σήμερα θα σας γράψω για δύο καλές παραστάσεις, από τις οποίες, όμως, δεν βγήκα εκστασιασμένη! Μπορεί να φταίει κι ο συγγραφέας, δεν ξέρω.

Συγκεκριμένα πρόκειται για δύο έργα του σεναριογράφου του Χόλυγουντ και γνωστού θεατρικού συγγραφέα: Ντέιβιτ Μάμετ.

 

Αμερικάνικος βούβαλος

 Το έργο αυτό γράφτηκε το 1975, βραβεύτηκε στην Αμερική και στην Ελλάδα πρωτοπαρουσιάστηκε στο ιστορικό θέατρο «Εμπρός» το 1992, σε μετάφραση του Δημ. Τάρλοου, σκηνοθεσία του αείμνηστου Τάσου Μπαντή, με τους Δ. Καταλειφό, Γ. Κέντρο και Τάρλοου. Ο τίτλος αναφέρεται σε ένα αμερικάνικο συλλεκτικό, πια, νόμισμα. Όλο το έργο στροβιλίζεται γύρω από αυτό θέμα, αλλά στην ουσία μας μιλά για την κατάρρευση του Αμερικάνικου καπιταλιστικού συστήματος και την αποδόμηση των ανθρώπινων σχέσεων.

Φέτος, ο Τάρλοου αποφασίζει να εμπλακεί ξανά με αυτό το έργο. Αυτή τη φορά, όμως διαφορετικά. Διάλεξε τον ρόλο του σκηνοθέτη, δίνοντας τους ρόλους των δύο προλετάριων πρωταγωνιστών στον Αλέξανδρο Μυλωνά και τον Γιώργο Γάλλο. Τον ρόλου του «μικρού για όλες τις δουλειές», που είχε ο Τάρλοου στην παλιά παράσταση, τώρα κρατάει ο Παναγιώτης Καλαντζής.

Η παράσταση είναι καλή, αλλά όσοι έχουν δει την ομώνυμη -εκπληκτική- ταινία με τον Ντάστιν Χόφμαν, είναι δύσκολοι θεατές του έργου!! Τις μέρες που είδα εγώ την παράσταση, ο Γάλλος είχε φαρυγγίτιδα και θεωρώ ότι καλό ήταν να τον αφήναν λίγο να ξεκουραστεί, γιατί είχα την αίσθηση ότι δεν μπορούσε να αποδώσει... Επομένως, δεν θα αναφερθώ σε ερμηνείες. Ο Μυλωνάς, κάποιες στιγμές, μου θύμιζε τον Καταλειφό κι αναρωτιέμαι κατά ποσό προσπάθησε ο Τάρλοου να επαναφέρει την παλιά παράσταση... Ο νεαρός Καλατζής πολύ καλός, διδαγμένος από τον σκηνοθέτη που ήξερε τόσο καλά αυτόν τον ρόλο. Το σκηνικό, αν και προσπάθησε να φέρει το χάος του παλαιοπωλείου, δεν τα κατάφερε, ίσως όμως και να μην ήταν αυτό το ζητούμενο.

Όσοι θέλετε να δείτε αυτήν την δυνατή ιστορία, που εκτυλίσσεται εξ αφορμής αυτού του σπάνιου νομίσματος, μπορείτε να βρεθείτε στο Θέατρο Πορεία, στην Βικτώρια, από Τετάρτη ως Κυριακή.

 

Η ζωή στο θέατρο

Tο δεύτερο έργο του Μάμετ που παίζεται αυτή τη στιγμή, είναι γραμμένο λίγο αργότερα και δεν είναι κοινωνικό δράμα όπως το προηγούμενο, αλλά κωμωδία! Φιλοξενείται στο Θέατρο «RabbitΗole» στο Μεταξουργείο (κάτω από την πλατεία Αυδή, όπου πρόσφατα μετακόμισε κι η Δημοτική Πινακοθήκη), το οποίο μέχρι πρόπερσι ονομαζόταν Θέατρο της Άνοιξης. Πρόκειται για θέατρο εν θεάτρω, δηλαδή, θα δείτε μια θεατρική παράσταση που εμπεριέχει μια άλλη θεατρική παράσταση και στο συγκεκριμένο έργο όχι μόνο μια, αλλά πολλές. Κι όχι μόνο τις παραστάσεις, αλλά θα δείτε και τα παρασκήνια αυτών!! Όπως το λέει ο τίτλος, παρακολουθούμε τη ζωή δύο ηθοποιών στο θέατρο, κατά τη διάρκεια των προβών, του ζεστάματος, της παράστασης και μετά από αυτή, όταν πια κλείνουν τα φώτα, και δεν υπάρχουν γραμμένα λόγια, παρά μόνο η προσωπική σχέση των δύο συναδέλφων. Ένας νέος, φέρελπις (Κώστας Γάκης), και ένας ώριμος καταξιωμένος ηθοποιός (Χρήστος Στέργιογλου), μιλούν, ανταλλάσσουν συναισθήματα και απόψεις και ζουν μέσα στο θέατρο και μέσα από το θέατρο. Υπάρχει και μια νύξη ότι ο δεύτερος καρδιοχτυπά χωρίς ανταπόκριση για τον νέο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του έργου.

Στη συγκεκριμένη παράσταση, όμως, είναι πολύ ενδιαφέρον πώς η κάθε διαφορετική παράσταση που ανεβάζουν στην διάρκεια των χρόνων που τους παρακολουθούμε, μπαίνει μέσα στην σκηνή. Είχα δει το ίδιο έργο παλιότερα, στο «Απλό Θέατρο» με τους Καταλειφό και Βαρσαδάνη, σε άδεια σκηνή, αλλά στην συγκεκριμένη παράσταση έμεινα έκθαμβη από την ευρηματικότητα των σκηνικών.

Χρησιμοποιούνται με τόσο έξυπνο τρόπο όλοι οι χώροι του θεάτρου, τα αντικείμενα, μέχρι κι οι ίδιοι οι θεατές!!! Αξίζουν συγχαρητήρια στον Γκάυ Στεφάνου για τα πανέμορφα σκηνικά του και τον τρόπο που εισάγονται μέσα από τις συνεχείς εναλλαγές των σκηνών. Η σκηνοθεσία είναι του Αλέξη Ρίγλη και η παράσταση παίζεται Παρασκευοσαββατοκύριακα στην «Κουνελότρυπα...»!

 

 

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ  ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ   (από τα προηγούμενα  άρθρα):

 

Τenorman show: «Opera Chaotique»  Half Note

«Το τέλος & η αρχή»  Φούρνος

«Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας»  Badminton

 

«Η Παρέλαση»  Θέατρο του Νέου Κόσμου

«I will survive»  Θησείον

«Το ημερολόγιο του Αδάμ & της Εύας»  Επί Κολωνώ

«Ο Μαρξ στο Σόχο»  Ιλίσια

«Κολχάας»  Τόπος Αλλού

 

«Ο Αμερικανός»  Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

 

«Αγαπητέ αγαπημένε...»  Sui Generis

«Αν αργήσω, κοιμήσου»  104 Θέατρο Κέντρου Λόγου & Τέχνης

«Ιστορίες Μετροπάθειας»  Studio Μαυρομιχάλη

«Απιστία»  Studio Πλαταιών

«Ερωτόκριτος»  Ακροπόλ

«Caveman»  Coronet

«Ωχ... τα νεφρά μου»  Studio Κυψέλης