http://kostasxan.blogspot.com/2012/02/blog-post_3675.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FvhzE+%28%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!%29
Καλή νίκη!
Ναι, ακριβώς όπως το ακούς ανθρωπάκο. Αύριο έχεις τη δυνατότητα να ξανακερδίσεις κάτι που είχες χάσει εδώ και πολύ καιρό, κάτι που άφησες να στο πάρουν. Την αξιοπρέπεια σου. Ναι σε σένα μιλάω, που την αντάλλαξες φτηνά για μια θεσούλα στο Δημόσιο ή τα χρήματα των αγροτικών επιχορηγήσεων. Εσένα που σε έπεισαν πως σκοπός της ζωής σου είναι να εξασφαλιστείς ακόμα και εις βάρος των άλλων, εσένα που η θέση σου πια είναι επισφαλής και οι καρποί των χωραφιών σου σαπίζουν στις αποθήκες ενώ οι τραπεζικοί σου λογαριασμοί είναι σχεδόν άδειοι. Εσένα που ποτέ ξανά δε θα μπορέσεις να νιώσεις βολεμένος ούτε εσύ, ούτε τα παιδιά σου, που τα φούσκωνες αέρα κοπανιστό με όνειρα πανεπιστημίου και μεγάλες ζωές.
Εσύ μικρομαγαζάτορα που εκμεταλλεύεσαι τους υπαλλήλους σου για πέντε ψωροδεκάρες παραπάνω, και συ που επένδυσες τα όνειρα σου σε μια ενωμένη Ευρώπη και σε μια χρηματιστηριακή φούσκα. Εσένα που η τέχνη είναι συνώνυμη της Εθνικής μας πορνοστάρ.
Εσύ που δούλευες 10ωρα τη μέρα για να αγοράσεις στο τέλος του μήνα εκείνο το ζευγάρι παπούτσια των 400e γιατί ερχόταν Σάββατο και ήσουν κενός, δεν είχες να δείξεις κάτι. Εσένα που το βράδυ έκλαιγες κρυφά γιατί ξεπέρασες το όριο της κάρτας, εσένα που έβλεπες τα προβλήματά σου στο πρόσωπο του κομμουνιστή ή του παιδιού με τα μαύρα που τα έσπασε το Δεκέμβρη μόνο και μόνο επειδή ΑΥΤΟΙ έβλεπαν αυτό που ερχόταν και σου χαλούσαν τη βολή.
Εσένα που στήριξες την εθνική σου περηφάνια σε μια μπάλα ποδοσφαίρου και σένα που λοιδορείς τους μετανάστες παρότι έχτισαν με το αίμα τους το μεγάλο όραμα των Ολυμπιακών σου αγώνων. Εσένα που ψήφισες Δημάρχους που έδιωχναν τους καταραμένους και τα πρεζάκια από το κέντρο της πόλης μόνο και μόνο επειδή σου χαλούσαν την αισθητική -άραγε πώς νιώθεις που κοντεύεις να γίνεις ένας από αυτούς; Εσένα που αρκούσε μια νίκη της ομαδάρας για να σου εξαφανίσει όλα σου τα προβλήματα και μια ήττα για να σαπίσεις τη γυναίκα σου στο ξύλο.
Εσύ που πάτησες επί πτωμάτων και κάρφωνες συναδέλφους σου στη δουλειά, για να ανέβεις. Εσύ πουλημένε συνδικαλισταρά, που αντάλλαξες τα πιστεύω σου για μια θέση σε κάποιο υπουργείο, εσένα νεοφιλελεύθερο σκουλήκι που κινδυνεύεις να καείς μαζί μας για να υπάρξει μια ψευτοαίσθηση δικαιοσύνης, εσύ ψευτοαριστερέ διανοούμενε που μπούκωσες με ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις και τώρα η φωνή σου δεν ακούγεται γιατί όταν τρώμε δε μιλάμε.
Εσύ που νομίζεις ότι η ζωή είναι πάρτι και γκόμενες, και δεν έχεις κοιτάξει πέρα από τη μύτη σου, εσύ που λες ότι είσαι άνεργος αλλά δε ξέρεις τι ωραία είναι η αίσθηση του να βγάζεις δικά σου χρήματα, και πόσο ποταπός νιώθεις όταν δε μπορείς. Εσύ που ακούς τα δελτία ειδήσεων και τους και υπακούς μέχρι κεραίας. Εσύ που δεν έχεις να βάλεις πετρέλαιο και όμως πληρώνεις τα χαράτσια τους, εσύ και άλλα 11 εκατομμύρια που μέχρι πρότινος είχατε άποψη επί παντός επιστητού και τώρα το 'χετε βουλώσει. Εσύ που γύρισες σπίτι σου απογοητευμένος μετά τις πλατείες και εσύ που κατηγόρησες τις πλατείες.
Εσύ που ποτέ δεν κατάλαβες πού ανήκεις και ποτέ σου δεν τάισες την ταξική σου συνείδηση. Εσύ που πιστεύεις πως οι εργατικοί και οι λαϊκοί αγώνες μπαίνουν κάτω από καπέλα και σημαίες, και συ που νομίζεις πως ξέρεις τα πάντα για την Ουτοπία που ονομάζεται επανάσταση.
Εσύ που βουβά αυτοτιμωρείσαι, αφήνοντας να σου πάρουν τα τελευταία κομμάτια αξιοπρέπειας. Εσύ που δεν πιστεύεις πως όλοι μαζί μπορούμε να κερδίσουμε. Εσύ που βλέπεις τα παιδιά σου να φεύγουν μετανάστες όπως οι πατεράδες σου, και συ που δε διάβασες ποτέ ιστορία. Όλους εσάς σας θέλω και όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε.
Και μη φοβάσαι, αν όντως τα καταφέρουμε, κάτι θα βρούμε για να εξιλεωθείς για τις αμαρτίες σου, μόνο μη μου μιλάς για ήττα γιατί δε θέλω να κοιταχτώ τη Δευτέρα στον καθρέπτη και να είμαι Εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου