http://kostasxan.blogspot.com/2012/01/blog-post_4023.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FvhzE+%28%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!%29
Οικονομολόγοι, κερδοσκόποι και πανίσχυροι επενδυτές παίζουν πόκερ με την πτώχευση της χώρας μας. Οι επικεφαλής των μεγαλύτερων επενδυτικών κεφαλαίων του κόσμου και παγκοσμίου φήμης οικονομολόγοι αναπαράγουν πλέον με βίαιο τρόπο όλα τα δεινά για τη χώρα μας, καθώς τα σκληρά μέτρα υπονομεύουν την έξοδο από τη βαθιά ύφεση, με συνέπεια η ελληνική οικονομία να εγκλωβίζεται σε έναν φαύλο κύκλο υψηλού χρέους και αποπληθωριστικής κρίσης.
Ομως, ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος ετοιμάζονται να θριαμβολογήσουν για την αίσια έκβαση των διαπραγματεύσεων για την αναδιάρθρωση του χρέους. ΟΧΙ. Προς Θεού δεν πρόκειται να ακούσετε να χρησιμοποιείται η βρώμικη λέξη «πτώχευση», αλλά ο όρος «αναδιάρθρωση χρέους». Η επίφαση αυτή της αληθοφάνειας, που είναι μια καλοστημένη παγίδα, έχει αρχίσει από την Ελλάδα. Το ίδιο θα συμβεί στην πορεία και με άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Θα έχουμε ουσιαστικές πτωχεύσεις (effective defaults), αλλά όχι επίσημες.
Ομως, το ζήτημα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πολύ λίγα κράτη κάνουν ξεκάθαρη πτώχευση. Τα πολλά προχωρούν σε επιβαλλόμενη από τους κανόνες, που διέπουν τις αγορές, ή από τους εταίρους-δανειστές στη δική μας περίπτωση, ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους του. Πολλές είναι οι χώρες που έχουν κάνει ελεγχόμενη, «εκτός δικαστηρίου», εκτός πτώχευσης, αναδιάρθρωση του χρέους, ανταλλάσσοντας το παλαιό χρέος με νέο. Δηλαδή με «κούρεμα», με την παράταση του χρόνου αποπληρωμής και θέτοντας όρια στο επιτόκιο. Μια προφανής λύση του προβλήματος που προκλήθηκε από την υπερχρέωση των χωρών της Ευρωζώνης, θα ήταν μια οργανωμένη και ομαδική αναδιάρθρωση των χρεών τους. Ομως, έχει επιλεγεί για μας ένας πολύ επώδυνος τρόπος.
Ο ισχυρότερος μεταξύ των κορυφαίων επενδυτών στον κόσμο, ο Τζιμ Ρότζερς, όχι μόνο θεωρεί ότι η Ελλάδα θα πτωχεύσει, αλλά και ότι η Ευρωζώνη δεν θα υπάρχει σε 10 χρόνια. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «είχαμε και στο παρελθόν νομισματικές ζώνες που δεν επιβίωσαν. Εγώ θα άφηνα την Ελλάδα να πτωχεύσει, διότι μόνο τότε θα θεωρήσουν όλοι ότι το ευρώ είναι ένα σοβαρό νόμισμα», υποστηρίζει. Ο περιβόητος Τζον Πόλσον, επικεφαλής του hedge fund Ρaulson & Co. με κεφάλαια 36 δισ. δολαρίων και θέσεις κατά των ελληνικών ομολόγων, αναμεμειγμένος στα σκάνδαλο της Goldman Sachs, έχει διατυπώσει ιδιαίτερα δυσμενείς προβλέψεις για το ελληνικό χρέος. Ο Πόλσον υπολογίζεται ότι έχει στοιχηματίσει στη χρεοκοπία της Ελλάδας περί τα 4 δισ. δολάρια.
Η Ιστορία μάς έχει διδάξει ότι ύστερα από κάθε μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση ακολουθεί μια επίπονη διαδικασία αποπληρωμής των κρατικών χρεών, κάτι που περιμένει να επαναληφθεί ιδιαίτερα για τα κράτη με υψηλό δημόσιο χρέος και έλλειμμα όπως η Ελλάδα. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο το τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού. Είναι πολύ μεγαλύτερο. Υπάρχει πρόβλημα ανάπτυξης και η χώρα δεν είναι ανταγωνιστική. Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και με την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Αρκετοί θεωρούν πως υπάρχουν διάφοροι τρόποι επαναφοράς της ανάπτυξης σε μια χώρα, όπως ο αποπληθωρισμός - αν και πολιτικά επώδυνος. Και το Βερολίνο εκτιμά, δικαίως, σωστό τρόπο τον γερμανικό. Η Γερμανία εφάρμοσε μια νέα δομική μεταρρύθμιση, που αύξησε την παραγωγικότητα διατηρώντας τον ονομαστικό μισθό χαμηλό έτσι ώστε να πέσει το κόστος της μονάδας εργασίας. Και αυτή η λύση, όμως, χρειάζεται χρόνια για να αποφέρει αποτελέσματα. Στη Γερμανία χρειάστηκαν δέκα με δεκαπέντε χρόνια, όμως, τόσα χρόνια χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία δεν έχουν.
Οικονομολόγοι, κερδοσκόποι και πανίσχυροι επενδυτές παίζουν πόκερ με την πτώχευση της χώρας μας. Οι επικεφαλής των μεγαλύτερων επενδυτικών κεφαλαίων του κόσμου και παγκοσμίου φήμης οικονομολόγοι αναπαράγουν πλέον με βίαιο τρόπο όλα τα δεινά για τη χώρα μας, καθώς τα σκληρά μέτρα υπονομεύουν την έξοδο από τη βαθιά ύφεση, με συνέπεια η ελληνική οικονομία να εγκλωβίζεται σε έναν φαύλο κύκλο υψηλού χρέους και αποπληθωριστικής κρίσης.
Ομως, ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος ετοιμάζονται να θριαμβολογήσουν για την αίσια έκβαση των διαπραγματεύσεων για την αναδιάρθρωση του χρέους. ΟΧΙ. Προς Θεού δεν πρόκειται να ακούσετε να χρησιμοποιείται η βρώμικη λέξη «πτώχευση», αλλά ο όρος «αναδιάρθρωση χρέους». Η επίφαση αυτή της αληθοφάνειας, που είναι μια καλοστημένη παγίδα, έχει αρχίσει από την Ελλάδα. Το ίδιο θα συμβεί στην πορεία και με άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Θα έχουμε ουσιαστικές πτωχεύσεις (effective defaults), αλλά όχι επίσημες.
Ομως, το ζήτημα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πολύ λίγα κράτη κάνουν ξεκάθαρη πτώχευση. Τα πολλά προχωρούν σε επιβαλλόμενη από τους κανόνες, που διέπουν τις αγορές, ή από τους εταίρους-δανειστές στη δική μας περίπτωση, ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους του. Πολλές είναι οι χώρες που έχουν κάνει ελεγχόμενη, «εκτός δικαστηρίου», εκτός πτώχευσης, αναδιάρθρωση του χρέους, ανταλλάσσοντας το παλαιό χρέος με νέο. Δηλαδή με «κούρεμα», με την παράταση του χρόνου αποπληρωμής και θέτοντας όρια στο επιτόκιο. Μια προφανής λύση του προβλήματος που προκλήθηκε από την υπερχρέωση των χωρών της Ευρωζώνης, θα ήταν μια οργανωμένη και ομαδική αναδιάρθρωση των χρεών τους. Ομως, έχει επιλεγεί για μας ένας πολύ επώδυνος τρόπος.
Ο ισχυρότερος μεταξύ των κορυφαίων επενδυτών στον κόσμο, ο Τζιμ Ρότζερς, όχι μόνο θεωρεί ότι η Ελλάδα θα πτωχεύσει, αλλά και ότι η Ευρωζώνη δεν θα υπάρχει σε 10 χρόνια. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «είχαμε και στο παρελθόν νομισματικές ζώνες που δεν επιβίωσαν. Εγώ θα άφηνα την Ελλάδα να πτωχεύσει, διότι μόνο τότε θα θεωρήσουν όλοι ότι το ευρώ είναι ένα σοβαρό νόμισμα», υποστηρίζει. Ο περιβόητος Τζον Πόλσον, επικεφαλής του hedge fund Ρaulson & Co. με κεφάλαια 36 δισ. δολαρίων και θέσεις κατά των ελληνικών ομολόγων, αναμεμειγμένος στα σκάνδαλο της Goldman Sachs, έχει διατυπώσει ιδιαίτερα δυσμενείς προβλέψεις για το ελληνικό χρέος. Ο Πόλσον υπολογίζεται ότι έχει στοιχηματίσει στη χρεοκοπία της Ελλάδας περί τα 4 δισ. δολάρια.
Η Ιστορία μάς έχει διδάξει ότι ύστερα από κάθε μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση ακολουθεί μια επίπονη διαδικασία αποπληρωμής των κρατικών χρεών, κάτι που περιμένει να επαναληφθεί ιδιαίτερα για τα κράτη με υψηλό δημόσιο χρέος και έλλειμμα όπως η Ελλάδα. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο το τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού. Είναι πολύ μεγαλύτερο. Υπάρχει πρόβλημα ανάπτυξης και η χώρα δεν είναι ανταγωνιστική. Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και με την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Αρκετοί θεωρούν πως υπάρχουν διάφοροι τρόποι επαναφοράς της ανάπτυξης σε μια χώρα, όπως ο αποπληθωρισμός - αν και πολιτικά επώδυνος. Και το Βερολίνο εκτιμά, δικαίως, σωστό τρόπο τον γερμανικό. Η Γερμανία εφάρμοσε μια νέα δομική μεταρρύθμιση, που αύξησε την παραγωγικότητα διατηρώντας τον ονομαστικό μισθό χαμηλό έτσι ώστε να πέσει το κόστος της μονάδας εργασίας. Και αυτή η λύση, όμως, χρειάζεται χρόνια για να αποφέρει αποτελέσματα. Στη Γερμανία χρειάστηκαν δέκα με δεκαπέντε χρόνια, όμως, τόσα χρόνια χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία δεν έχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου