http://www.contra.gr/Columns/Comment/aek/ta-aekougenna-twn-ftwxwn-plhn-timiwn.1523758.html
Δεν είναι και δεν θα μπορούσε να είναι (βάσει ποιότητας υλικού) η ΑΕΚ που σε καθήλωνε κάποτε με το ποδόσφαιρο της. Eίναι ωστόσο μια ομάδα που κάνει κατάθεση ψυχής στο γήπεδο. Οι παίκτες σέβονται τους εαυτούς τους, την ιστορία του συλλόγου και τον κόσμο. Έστω τον λίγο που έχει απομείνει στο γήπεδο και που τουλάχιστον χτες το μεσημέρι ήταν περίπου διπλάσιος από το προηγούμενο ματς με τον Λεβαδειακό. Πρόοδος είναι κι αυτό. Ο προπονητής σέβεται και με το παραπάνω την ομάδα στην οποία καθιερώθηκε και εξελίχθηκε ως ποδοσφαιριστής. Οι μόνοι που δεν σέβονται την ΑΕΚ είναι αυτοί που την διοικούν. Το γιατί το γνωρίζουν πολύ καλά. Όπως επίσης ξέρουν ότι δεν δικαιούνται μερίδιο στην επιτυχία της πρωτιάς, ούτε τους παίρνει να κορδώνονται σαν γύφτικα σκεπάρνια επειδή η ομάδα είναι πρώτη. Δεν είναι δικό τους επίτευγμα. Των παικτών και του προπονητή είναι. Των μοναχικών καβαλάρηδων.
Τα στατιστικά λένε την αλήθεια!
Όποιος έχει χρόνο και υπομονή ας ψάξει στην ιστοσελίδα του Γαλάνη για τα περσινά στατιστικά της ΑΕΚ. Ή και τα προπέρσινα. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι σε κανένα ματς στο Ολυμπιακό Στάδιο (δεν συζητάμε για εκτός, εκεί είναι βέβαιο) δεν θα βρει παιχνίδι με την ΑΕΚ να έχει κάνει 23 τελικές προσπάθειες. Προς την αντίπαλη εστία με σουτ ή κεφαλιές. Που πήγαιναν μέσα ή έφυγαν άουτ. Το έψαξα μόνον για φέτος. Τα νούμερα ήταν απογοητευτικά: 8-10 τελικές μέσο όρο ανά αγώνα. Σε ελάχιστα είχε διψήφιο αριθμό. Και το καλύτερο ήταν οι 17 τελικές στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ, όπου η ομάδα έκανε φάσεις αλλά πίσω έμπαζε από παντού.
Με την Κέρκυρα, απόντος του Λυμπερόπουλου η ομάδα ήταν λιγότερο στατική στην επίθεση. Και φυσικά δεν υπονοώ κάτι, ο υγιής "Λύμπε" είναι υπερπολύτιμος για την ομάδα. Αλλά είδαμε μια ΑΕΚ πιο κινητική, πιο ευέλικτη κι ας ήταν εκτός κλίματος αγώνα ο πιο φορμαρισμένος παίκτης της (Λεονάρντο).
Με εκπλήσσει θετικά αυτή η απίστευτη μεταμόρφωση του Χοσέ Κάρλος. Από εκεί που ψάχναμε να τον βρούμε στο γήπεδο τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, έχει τώρα ένα γεμάτο 20ήμερο που κάνει κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία του. Στον τρόπο με τον οποίο προσπαθεί να δημιουργήσει, να περάσει έξυπνες πάσες, σαν τις "σκαφτές" μπαλιές στον Μπέλεκ, να κάνει πιο γρήγορη την ανάπτυξη.
Μ' αρέσει που ο Σιαλμάς είναι μπουκαδόρος και θυμίζει λίγο από το στιλ του επιθετικού που όλοι λατρέψαμε (βλέπε Ντέμης). Έχει εκρηκτικότητα, καλή κίνηση στην περιοχή, αν βελτιώσει τα τελειώματα του θα είναι μια έντιμη επιλογή, έστω κι από τον πάγκο. Μ' αρέσει που ο Μπέλεκ αρχίζει και παίρνει μπροστά στο σκοράρισμα κι ας μην είναι το γκολ το δυνατό του σημείο. Ιδίως όταν θέλει 4 και 5 ευκαιρίες για να βάλει ένα. Έχει όμως δευτερογενή ταχύτητα, να διεισδύει από δεξιά και να κάνει ενίοτε απρόβλεπτες (για τον αντίπαλο) κινήσεις. Ο Μπέλεκ όμως είναι για το σήμερα, δεν χτίζεις πάνω και γύρω του, το καλοκαίρι θα είναι φευγάτος.
Ως εκ τούτου, περισσότερο κι από τον Μπέλεκ μ' ενδιαφέρει να δω στην πορεία τι ψάρια πιάνει αυτός ο Τσίτας. Η πρώτη εντύπωση στα 23 λεπτά της Κυριακής θετική. Δεν ήθελε και πολύ να σκοράρει, του το 'βγαλε ο Γκαλίνοβιτς. Κυνήγησε και χαμένη φάση, πίεσε, μια χαρά στάθηκε ο μικρός. Ο οποίος εδώ που τα λέμε (και για όσους δεν το γνωρίζουν) δεν είναι και τόσο μικρός. Με πατημένα τα 20 (30 Ιουλίου 1991) έχει ξεφύγει από την κατηγορία του μικρού και ανώριμου ταλέντου. Ευκαιρίες θα χρειαστεί για να αποδείξει τι αξίζει. Πέρσι (με τον Ηρακλή) ήταν πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα των Νέων με 21 γκολ. Πρόπερσι είχε βάλει 20, πριν από τρία χρόνια πάλι 21.
Τα συγχαρητήρια στον προπονητή που με εξαίρεση τον ντόρο για το γυάλισμα των ...παπουτσιών δουλεύει αθόρυβα αλλά ιδιαιτέρως αποτελεσματικά. Ξέθαψε Σιαλμά, Ρίκκα, Αργυρίου, δίνει ευκαιρίες στους νεότερους (Κλωναρίδης, Εγγλέζου, Τσίτας), δεν κωλώνει να βάλει αμυντικό χαφ τον Γεωργέα και προσπαθεί να κάνει όσο γίνεται πιο σωστή διαχείριση του υλικού. Πιθανόν και σε βάρος της Ευρώπης, αλλά κακά τα ψέματα, δεν μπορούν να παίζουν Κυριακή - Πέμπτη - Κυριακή οι ίδιοι και οι ίδιοι. Επιβάλλεται το ροτέισον και για να παίρνουν ανάσες αυτοί που τραβάνε το κουπί, αλλά και για να δίνονται ευκαιρίες σε παγκίτες και μικρούς.
Ο στόχος για το 7 στα 7 που ξεκίνησε στις 19 Νοεμβρίου με τον Αστέρα είναι απολύτως εφικτός: ΠΑΣ Γιάννινα, διπλό στο Περιστέρι και Δόξα. Για 10 μέρες η ΑΕΚ μπορεί να είναι σίγουρα πρώτη. Κι αν γκελάρει (λέμε τώρα) στις 14 του μήνα ο Ολυμπιακός στο εξ αναβολής στη Λιβαδειά, τότε θα έχει τη δυνατότητα μετά από πάρα πολλά χρόνια να κάνει ως πρωτοπόρος Χριστούγεννα. Πραγματικά ΑΕΚούγεννα!...
ΥΓ 2: Αν υπάρχει επενδυτής και μάλιστα Άραβας, γιατί δεν του ζητάνε τα λεφτά σε λογαριασμό να τα δείξουν στους παίκτες και να τους καθησυχάσουν; Να ξέρουν ότι σε 45 μέρες και μόλις ολοκληρωθούν οι έλεγχοι θα βρέξει χρήμα στα Σπάτα...
ΥΓ 3: Είναι πολύ πιθανό πάντως να μην χρειαστεί να αποκαλύψουν ο Αδαμίδης και ο ποινικολόγος Βλάχος την ταυτότητα του άγνωστου επενδυτή. Αν τους προλάβουν οι εξελίξεις...
ΥΓ 4: Πρώτη φορά στα χρονικά της ερασιτεχνικής ΑΕΚ καθαιρείται ο πρόεδρός της από εκπρόσωπος στην ΠΑΕ ΑΕΚ. Και μάλιστα όχι με νόμιμη απόφαση διοικητικού συμβουλίου αλλά πραξικοπηματικά. Δια ...τηλεφώνου. Διότι έτσι αποφάσισε αυτός που κινεί τα νήματα απ 'έξω. Ο φυσικός αρχηγός.
ΥΓ 5: Νέτσερ, Μαύρος, Κίγκαν και Ρένζενμπρινκ μ' έκαναν να αγαπήσω το ποδόσφαιρο. Και ο Σόκρατες να το λατρέψω. Καλό ταξίδι δόκτορα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου