http://ksipnistere.blogspot.com/2011/10/blog-post_1739.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+Ksipnistere_+%28.+.+.+.+.+.+.+++ksipnistere+_++%CE%9F+%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CF%8E%CE%BD+%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CE%AF+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BD%29
Είχα λοιπόν την εντύπωση πως ο μαύρος κύκνος έναι ένα σπάνιο πτηνό. Πως καταφέραμε στην Ελλάδα να έχουμε 300 μαύρους κύκνους, και μάλιστα όλες και όλους τους μέσα στην βουλή, δεν το κατανοώ!
Κάπως έτσι απότομα ξεκινάει και ο Δημήτρης Καζάκης στο άρθρο του: «Τι θα γίνει με την....
επιστροφή στη δραχμή;» (http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/06/blog-post_6317.html). Μέχρι και χρήση μεταφυσικής κάνει ο μπαγάσας: «θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει», «Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα» κλπ.
Το χειρότερο είναι πως βρήκα δύο λάθη στο κείμενό του. Εκεί που λέει: «μετατρέποντας τους σε αυτόματα μιας οικονομικής θεολογίας όπου τον μόνο που υπάρχει είναι να το κυνήγι του εύκολου χρήματος», το ‘να’ είναι περιττό.
Και εκεί που λέει: «είμαστε έτοιμη να εισάγουμε το εθνικό νόμισμα», η σωστή λέξη είναι ‘έτοιμοι’. Μα καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό, έχετε ιδέα τι σημαίνει το ό,τι βρήκα δύο λάθη στο κείμενο του Δημήτρη Καζάκη;
Αυτό σημαίνει πως ο Δημήτρης Καζάκης δεν είναι θεός, αλλά ένας κοινός θνητός άνθρωπος! Άρα μπορεί κάποια ή κάποιος να διαφωνεί μαζί του, χωρίς τούτο να έχει άμεσες μεταφυσικές επιπτώσεις, δηλαδή χωρίς, π.χ., να «πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει».
Πέρα από την μεταφυσική όμως, ο Δημήτρης Καζάκης έχει πολλά λογικά επιχειρήματα υπέρ της δραχμής, με όλα τα σχετικά επακόλουθα. Μία ένσταση έχω και ήδη την γνωρίζει.
Η έρευνά μου πάνω σε στρατηγικές εθνικοποίησης και ιδιωτικοποίησης δείχνει πως ούτε αναγκαίο είναι, αλλά ούτε και θεωρητικά σωστό, το να εθνικοποιηθούν άλλες ιδιωτικές τράπεζες πέραν της Τράπεζας της Ελλάδας. Αυτή είναι η μόνη διαφωνία που έχω με τον Δημήτρη, την οποία έχουμε ήδη συζητήσει μεταξύ μας, χωρίς όμως καμμία ανάλυση σε βάθος.
Σχετικά με την «χρηματοδότηση μιας αυτοδύναμης ανάπτυξης της παραγωγής», θα μπορούσαμε, π.χ., να δημιουργήσουμε ερευνητικές ομάδες μαθητών και καθηγητών γιά την ανάλυση, ίσως και με την μέθοδο της συστημικής δυναμικής, μερικών από τις προτάσεις του Δημήτρη Μπάτση, από το βιβλίο του: ‘Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα’ (5η έκδοση, Κέρδρος, 1977). Χωρίς τις σαχλαμάρες περί Στάλιν, που ήταν της μόδας το 1947, οι ιδέες του Δημήτρη Μπάτση μπορούν να βοηθήσουν τα μέγιστα στην αυτοδύναμη ανάπτυξη της παραγωγής στην Ελλάδα.
Καθώς «Η Γερμανία προϊδεάζει για έξοδό μας από το ευρώ» (http://www.antinews.gr/2011/10/21/128881/), και η δραχμή και η διαγραφή των χρεών πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή παράλληλα με την συντακτική μας εθνοσυνέλευση. Δηλαδή αμέσως μετά την ανάδειξη προσωρινής λαϊκής κυβέρνησης, απαραίτητης βέβαια κατά την διάρκεια της συντακτικής εθνοσυνέλευσης, την οποία απαιτεί το ελληνικό μας έθος και έθνος. Αυτά τα δύο ζητήματα –δραχμή και διαγραφή χρεών– πρέπει να τεθούν στον ελληνικό λαό γιά να αποφασίσει, με ένα δημοψήφισμα, το πρώτο ίσως στην ‘μετά’ Ελλάδα που πολεμάμε να δημιουργήσουμε.
Και αν δεν τα κάνουμε όλα αυτά πολύ σύντομα, τότε ξέρετε τι θα γίνει; Θα τσαντιστεί το σύμπαν και θα μας πλακώσει στους μετεωρήτες...
Νικόλαος Κ. Γεωργαντζάς
Καθηγητής Συστημικής Δυναμικής
Πανεπιστήμιο Fordham, Νέα Υόρκη
ΥΓ: Κακά τα ψέματα. Χωρίς την επιστροφή της στην δραχμή, η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να ασκήσει μία πραγματική δημοσιονομική πολιτική. Το εθνικό νόμισμα είναι το πλέον ζωτικής σημασίας εργαλείο γιά την άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής σε μία χώρα. Η κυριαρχία των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών στην ΕΕ (βλ. συνημμένο διάγραμμα), δεν της επιτρέπει να ασκεί αποτελεσματική δημοσιονομική πολιτική. Και με το ευρώ, ούτε οι επί μέρους κυβερνήσεις της ΕΕ είναι πλέον σε θέση να ασκούν αποτελεσματική δημοσιονομική πολιτική στην δικές τους χώρες.
Κάπως έτσι απότομα ξεκινάει και ο Δημήτρης Καζάκης στο άρθρο του: «Τι θα γίνει με την....
επιστροφή στη δραχμή;» (http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/06/blog-post_6317.html). Μέχρι και χρήση μεταφυσικής κάνει ο μπαγάσας: «θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει», «Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα» κλπ.
Το χειρότερο είναι πως βρήκα δύο λάθη στο κείμενό του. Εκεί που λέει: «μετατρέποντας τους σε αυτόματα μιας οικονομικής θεολογίας όπου τον μόνο που υπάρχει είναι να το κυνήγι του εύκολου χρήματος», το ‘να’ είναι περιττό.
Και εκεί που λέει: «είμαστε έτοιμη να εισάγουμε το εθνικό νόμισμα», η σωστή λέξη είναι ‘έτοιμοι’. Μα καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό, έχετε ιδέα τι σημαίνει το ό,τι βρήκα δύο λάθη στο κείμενο του Δημήτρη Καζάκη;
Αυτό σημαίνει πως ο Δημήτρης Καζάκης δεν είναι θεός, αλλά ένας κοινός θνητός άνθρωπος! Άρα μπορεί κάποια ή κάποιος να διαφωνεί μαζί του, χωρίς τούτο να έχει άμεσες μεταφυσικές επιπτώσεις, δηλαδή χωρίς, π.χ., να «πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει».
Πέρα από την μεταφυσική όμως, ο Δημήτρης Καζάκης έχει πολλά λογικά επιχειρήματα υπέρ της δραχμής, με όλα τα σχετικά επακόλουθα. Μία ένσταση έχω και ήδη την γνωρίζει.
Η έρευνά μου πάνω σε στρατηγικές εθνικοποίησης και ιδιωτικοποίησης δείχνει πως ούτε αναγκαίο είναι, αλλά ούτε και θεωρητικά σωστό, το να εθνικοποιηθούν άλλες ιδιωτικές τράπεζες πέραν της Τράπεζας της Ελλάδας. Αυτή είναι η μόνη διαφωνία που έχω με τον Δημήτρη, την οποία έχουμε ήδη συζητήσει μεταξύ μας, χωρίς όμως καμμία ανάλυση σε βάθος.
Σχετικά με την «χρηματοδότηση μιας αυτοδύναμης ανάπτυξης της παραγωγής», θα μπορούσαμε, π.χ., να δημιουργήσουμε ερευνητικές ομάδες μαθητών και καθηγητών γιά την ανάλυση, ίσως και με την μέθοδο της συστημικής δυναμικής, μερικών από τις προτάσεις του Δημήτρη Μπάτση, από το βιβλίο του: ‘Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα’ (5η έκδοση, Κέρδρος, 1977). Χωρίς τις σαχλαμάρες περί Στάλιν, που ήταν της μόδας το 1947, οι ιδέες του Δημήτρη Μπάτση μπορούν να βοηθήσουν τα μέγιστα στην αυτοδύναμη ανάπτυξη της παραγωγής στην Ελλάδα.
Καθώς «Η Γερμανία προϊδεάζει για έξοδό μας από το ευρώ» (http://www.antinews.gr/2011/10/21/128881/), και η δραχμή και η διαγραφή των χρεών πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή παράλληλα με την συντακτική μας εθνοσυνέλευση. Δηλαδή αμέσως μετά την ανάδειξη προσωρινής λαϊκής κυβέρνησης, απαραίτητης βέβαια κατά την διάρκεια της συντακτικής εθνοσυνέλευσης, την οποία απαιτεί το ελληνικό μας έθος και έθνος. Αυτά τα δύο ζητήματα –δραχμή και διαγραφή χρεών– πρέπει να τεθούν στον ελληνικό λαό γιά να αποφασίσει, με ένα δημοψήφισμα, το πρώτο ίσως στην ‘μετά’ Ελλάδα που πολεμάμε να δημιουργήσουμε.
Και αν δεν τα κάνουμε όλα αυτά πολύ σύντομα, τότε ξέρετε τι θα γίνει; Θα τσαντιστεί το σύμπαν και θα μας πλακώσει στους μετεωρήτες...
Νικόλαος Κ. Γεωργαντζάς
Καθηγητής Συστημικής Δυναμικής
Πανεπιστήμιο Fordham, Νέα Υόρκη
ΥΓ: Κακά τα ψέματα. Χωρίς την επιστροφή της στην δραχμή, η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να ασκήσει μία πραγματική δημοσιονομική πολιτική. Το εθνικό νόμισμα είναι το πλέον ζωτικής σημασίας εργαλείο γιά την άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής σε μία χώρα. Η κυριαρχία των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών στην ΕΕ (βλ. συνημμένο διάγραμμα), δεν της επιτρέπει να ασκεί αποτελεσματική δημοσιονομική πολιτική. Και με το ευρώ, ούτε οι επί μέρους κυβερνήσεις της ΕΕ είναι πλέον σε θέση να ασκούν αποτελεσματική δημοσιονομική πολιτική στην δικές τους χώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου