http://www.antinews.gr/2011/07/25/114609/ 
Η αχρείαστη «μετωπική» της κυβέρνησης με τους ιδιοκτήτες ταξί, σε μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, καταδεικνύει τον επαρχιωτικό ζήλο με τον οποίο κινούνται ορισμένοι από τους «διάττοντες αστέρες» της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Η περίπτωση του κ. Ραγκούση είναι ασφαλώς η πιο χαρακτηριστική. Από άσημος δήμαρχος ενός προνομιακού τουριστικού προορισμού, βρέθηκε ως διά μαγείας σε κεντρικό ρόλο συντονιστή και αργότερα «υπερυπουργού» του ερασιτεχνικού κυβερνητικού θιάσου που οδήγησε τη χώρα στη μνημονιακή ομηρία και στη χρεοκοπία.
Στη θητεία του, ο κ. Ραγκούσης διακρίθηκε μόνο για τη σχολαστική του προσήλωση στην υλοποίηση των εκτός τόπου και χρόνου «οραματισμών» του πολιτικού του πάτρωνα. Αποσυντόνισε οριστικά το μισοδιαλυμένο κρατικό μηχανισμό με τις διαδικασίες στελέχωσης του open government, αποσάθρωσε τον ήδη διαρρηγμένο κοινωνικό ιστό με τη νομοθετική κατοχύρωση εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών και κατάφερε θανατηφόρο πλήγμα στην πτωχευμένη τοπική αυτοδιοίκηση με το τερατούργημα του «Καλλικράτη».
Έχοντας ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο ως υπουργός Εσωτερικών, ανέλαβε τον εξίσου κρίσιμο τομέα των Υποδομών, διαρρέοντας μάλιστα ότι είναι… δυσαρεστημένος επειδή δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την «αποστολή» του. Και με το καλημέρα, δημιούργησε νέο πονοκέφαλο, ακυρώνοντας το νομοθέτημα του προκατόχου του, Δημήτρη Ρέππα για τη ρύθμιση της αδειοδότησης των ταξί.
Πολλοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν την ασυνήθιστη πρακτική Ραγκούση ως αποτέλεσμα «πίκας» με τον επίσης ισχυρό και διαχρονικά υπολογίσιμο «μνηστήρα», Δημήτρη Ρέππα. Ερμήνευσαν δηλαδή το πρωτοφανές «ράβε- ξήλωνε», ως ενδοκυβερνητικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με φόντο την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ.
Η εκδοχή αυτή αντανακλά τη μισή αλήθεια. Γιατί, δυστυχώς, υπάρχει και η υπόλοιπη. Ο κ. Ραγκούσης με υπερβάλλοντα μνημονιακό ζήλο θέλησε να επιδώσει διαπιστευτήρια υποτέλειας στην Τρόικα. Γιατί οι ηγετικές του φαντασιώσεις, προφανώς ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα…
Αυτού του τύπου η μνημονιακή «πλειοδοσία» αποδείχτηκε ολέθρια. Σε έναν τομέα όπου οι απαιτήσεις της Τρόικας δεν φαίνονταν άκαμπτες κι ενώ στην ουσία είχε γίνει σιωπηρά αποδεκτή από τις Βρυξέλλες η συμβιβαστική φόρμουλα Ρέππα για το άνοιγμα του επαγγέλματος των οδηγών ταξί, ο κ. Ραγκούσης έφερε τα πάνω-κάτω εμφανιζόμενος… βασιλικότερος και των μνημονιακών μας επιτηρητών.
Δυστυχώς στην κυβέρνηση, εκτός από τους επικίνδυνους, λόγω άγνοιας, «κηπουρούς», ευδοκιμούν και οι… βλαχοδήμαρχοι. Που μέσα στην προσπάθειά τους να φανούν αρεστοί στην Εσπερία, είναι ικανοί να ερμηνεύσουν επί το αυστηρότερον τις δεσμεύσεις του Μνημονίου!
Γιώργος Χαρβαλιάς, Ε.Τ.
Η αχρείαστη «μετωπική» της κυβέρνησης με τους ιδιοκτήτες ταξί, σε μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, καταδεικνύει τον επαρχιωτικό ζήλο με τον οποίο κινούνται ορισμένοι από τους «διάττοντες αστέρες» της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Η περίπτωση του κ. Ραγκούση είναι ασφαλώς η πιο χαρακτηριστική. Από άσημος δήμαρχος ενός προνομιακού τουριστικού προορισμού, βρέθηκε ως διά μαγείας σε κεντρικό ρόλο συντονιστή και αργότερα «υπερυπουργού» του ερασιτεχνικού κυβερνητικού θιάσου που οδήγησε τη χώρα στη μνημονιακή ομηρία και στη χρεοκοπία.
Στη θητεία του, ο κ. Ραγκούσης διακρίθηκε μόνο για τη σχολαστική του προσήλωση στην υλοποίηση των εκτός τόπου και χρόνου «οραματισμών» του πολιτικού του πάτρωνα. Αποσυντόνισε οριστικά το μισοδιαλυμένο κρατικό μηχανισμό με τις διαδικασίες στελέχωσης του open government, αποσάθρωσε τον ήδη διαρρηγμένο κοινωνικό ιστό με τη νομοθετική κατοχύρωση εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών και κατάφερε θανατηφόρο πλήγμα στην πτωχευμένη τοπική αυτοδιοίκηση με το τερατούργημα του «Καλλικράτη».
Έχοντας ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο ως υπουργός Εσωτερικών, ανέλαβε τον εξίσου κρίσιμο τομέα των Υποδομών, διαρρέοντας μάλιστα ότι είναι… δυσαρεστημένος επειδή δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την «αποστολή» του. Και με το καλημέρα, δημιούργησε νέο πονοκέφαλο, ακυρώνοντας το νομοθέτημα του προκατόχου του, Δημήτρη Ρέππα για τη ρύθμιση της αδειοδότησης των ταξί.
Πολλοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν την ασυνήθιστη πρακτική Ραγκούση ως αποτέλεσμα «πίκας» με τον επίσης ισχυρό και διαχρονικά υπολογίσιμο «μνηστήρα», Δημήτρη Ρέππα. Ερμήνευσαν δηλαδή το πρωτοφανές «ράβε- ξήλωνε», ως ενδοκυβερνητικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με φόντο την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ.
Η εκδοχή αυτή αντανακλά τη μισή αλήθεια. Γιατί, δυστυχώς, υπάρχει και η υπόλοιπη. Ο κ. Ραγκούσης με υπερβάλλοντα μνημονιακό ζήλο θέλησε να επιδώσει διαπιστευτήρια υποτέλειας στην Τρόικα. Γιατί οι ηγετικές του φαντασιώσεις, προφανώς ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα…
Αυτού του τύπου η μνημονιακή «πλειοδοσία» αποδείχτηκε ολέθρια. Σε έναν τομέα όπου οι απαιτήσεις της Τρόικας δεν φαίνονταν άκαμπτες κι ενώ στην ουσία είχε γίνει σιωπηρά αποδεκτή από τις Βρυξέλλες η συμβιβαστική φόρμουλα Ρέππα για το άνοιγμα του επαγγέλματος των οδηγών ταξί, ο κ. Ραγκούσης έφερε τα πάνω-κάτω εμφανιζόμενος… βασιλικότερος και των μνημονιακών μας επιτηρητών.
Δυστυχώς στην κυβέρνηση, εκτός από τους επικίνδυνους, λόγω άγνοιας, «κηπουρούς», ευδοκιμούν και οι… βλαχοδήμαρχοι. Που μέσα στην προσπάθειά τους να φανούν αρεστοί στην Εσπερία, είναι ικανοί να ερμηνεύσουν επί το αυστηρότερον τις δεσμεύσεις του Μνημονίου!
Γιώργος Χαρβαλιάς, Ε.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου