Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

«Μου φόρτωσαν τσάντα με μολότοφ»

http://aplhrotoiergazomenoi.blogspot.com/2011/07/blog-post_740.html

Ελεύθερος αφέθηκε ο 21χρονος Φώτης Δήμου έπειτα από συνολικά 52 μέρες κράτησης στη ΓΑΔΑ και τον Κορυδαλλό. Είναι ένας από τους χιλιάδες διαδηλωτές που συμμετείχαν στη διαδήλωση της 11ης Μαΐου.
«Στη φυλακή μ' έπνιξε το άδικο. Φώναζα ότι δεν έκανα τίποτα δίχως να με ακούει κανείς. Τρεις Ελληνες ποινικοί με στήριξαν»«Στη φυλακή μ' έπνιξε το άδικο. Φώναζα ότι δεν έκανα τίποτα δίχως να με ακούει κανείς. Τρεις Ελληνες ποινικοί με στήριξαν»Περιμένοντας να δικαστεί, υποστηρίζει ότι τα ΜΑΤ τού φόρτωσαν μια τσάντα με μολότοφ. Μιλάει για κατασκευασμένες κατηγορίες, που τον κάνουν να νιώθει οργισμένος και αγανακτισμένος.
«Στη φυλακή μ' έπνιξε το άδικο. Ενιωθα ένα βάρος στο στήθος. Φώναζα με όλη μου τη δύναμη ότι δεν έκανα τίποτα. Δίχως να μ' ακούει κανείς. Οι κρατούμενοι μου φέρθηκαν καλά. Ακόμα και οι ποινικοί: "Μην τους φοβάσαι" μου έλεγαν. "Δες το σαν εμπειρία και κράτα τα θετικά. Θα τελειώσει" έλεγαν. Με τους δεσμοφύλακες δεν είχα επαφή. Αυτοί κλείδωναν, ξεκλείδωναν. Οι συνθήκες
κράτησης ήταν άθλιες».
Δεν θα ξεχάσει ποτέ την ημέρα σύλληψής του: «Η 11η Μαΐου έχει χαραχτεί στο μυαλό μου. Οπως και οι εικόνες από την αναίτια επίθεση των ΜΑΤ, τον ξυλοδαρμό μου και ειδικά τη στιγμή που ακουμπούν δίπλα μου το σακίδιο. Ελεγα ότι δεν κρατούσα τίποτα κι οι ΜΑΤάδες απαντούσαν: "Δεν πειράζει. Ενα δωράκι είναι. Σκάσε"».
Πώς ήταν στη φυλακή;
«Καθόμουν και σκεφτόμουν διαρκώς. Δεν υπήρχαν δραστηριότητες για να ξεχνιέμαι. Σκεφτόμουν πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Η μόνη ενασχόλησή μου ήταν να περιμένω στην ουρά για φαγητό ή να βγω στο προαύλιο να κοιτάξω τον ουρανό. Εκεί έμαθα να εκτιμώ και το φαγητό που τρώω. Και την κουβέντα με τους κρατούμενους. Ολοι βιώνουμε το ίδιο μαρτύριο. Ο ένας δίνει κουράγιο στον άλλο. Οι συνθήκες όμως ήταν άθλιες. Με έβαλαν στην Α' πτέρυγα Κορυδαλλού σε κελί για ένα άτομο, μαζί με άλλους 3 Ελληνες κατηγορούμενους για ληστείες. Αυτοί με στήριξαν».
Και τώρα;
«Είμαι οργισμένος και αγανακτισμένος για την κατάσταση που επικρατεί. Ζω διαρκώς με ένα ερώτημα που βασανίζει στο μυαλό μου: Για ποιο λόγο οι αστυνομικοί μού έστησαν αυτή την ιστορία. Αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα. Αντίστοιχες υποθέσεις, όπως του Μάριου Ζέρβα, του φοιτητή με τα πράσινα παπούτσια, έτυχε να γίνουν γνωστές. Υπάρχουν και πολλές άλλες που δεν δημοσιοποιήθηκαν».
Σε διαδήλωση θα ξαναπάς;
«Η φυλακή σε στιγματίζει. Ζεις με το φόβο ότι θα σου ξανασυμβεί. Δεν θα σταματήσω όμως να διεκδικώ. Γιατί ξέρω ότι έχω το δίκιο με το μέρος μου. Ζητάω ένα καλύτερο μέλλον. Θα συνεχίσω να φωνάζω για ν' ακούγεται η αλήθεια. Ο κόσμος δεν πρέπει να τρομοκρατείται, αλλά ν' ανοίξει τα μάτια του. Γνωρίζοντας, βεβαίως, ότι μπορούν να φορτώσουν τσάντες με μολότοφ στον καθένα μας. Βλέπουν τους διαδηλωτές σαν εχθρούς. Κινούνται με το σκεπτικό "θα σε στείλω φυλακή επειδή διαδηλώνεις"». *

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου