Έντονες επιφυλάξεις για την εφαρμογή του μοντέλου της γερμανικής Τρόιχαντ, που είχε αναλάβει την αποκρατικοποίηση της περιουσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, στις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις διατυπώνουν οι οικονομολόγοι.
Παρότι ο πρόεδρος του ....
Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχε προτείνει ως«μπούσουλα» το μοντέλο που χρησιμοποίησε ο γερμανικός οργανισμός, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η Τρόιχαντ αποτελεί παράδειγμα μάλλον προς αποφυγή, παρά προς μίμηση.Παρότι οι εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις της περιουσίας που διέθετε η πρώην Ανατολική Γερμανία θα έπρεπε να έχει αποφέρει τεράστια κέρδη δισεκατομμυρίων μάρκων, τέσσερα χρόνια μετά τη λειτουργία του, ο οργανισμός κατέληξε να διαθέτει τεράστια χρέη, εκατομμύρια ανέργους και έναν δολοφονηθέντα διευθύνοντα σύμβουλο, πιθανόν από τη RAF.
Στον έλεγχο της Τρόιχαντ είχε περάσει η διαχείριση 8.500 κρατικών φορέων, που απασχολούσαν περίπου 4 εκατομμύρια εργαζομένους, ενώ η αξία των περιουσιακών στοιχείων που διέθετε υπολογιζόταν στα 600 εκατ. μάρκα.
Τέσσερα χρόνια μετά, τα χρέη διαμορφώθηκαν στα 270 εκατ. μάρκα, 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους και ο Ντέλεβ Ροβέντερ, επικεφαλής του οργανισμού, δολοφονήθηκε το 1991.
Οι αριθμοί καθιστούν ιδιαίτερα επιφυλακτικούς τους οικονομολόγους, που σε δηλώσεις τους στο Reuters αναφέρουν ότι το μόνο θετικό στοιχείο που μπορεί να προκύψει από την Τρόιχαντ είναι η άντληση συμπερασμάτων για τους πιθανούς κινδύνους που μπορούν να προκύψουν όσον αφορά τις ελληνικές αποκρατικοποιήσεις, ώστε να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη.
«Η Treuhand συνάντησε πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις, και κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και στην Ελλάδα» ανέφερε στο πρακτορείο ο Γιούργκεν Μίχελς, επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup για την Ευρωζώνη, σημειώνοντας ότι το ερώτημα είναι το ύψος της αξίας των υπό ιδιωτικοποίηση στοιχείων, ιδίως όσον αφορά τις ζημιογόνες επιχειρήσεις.
Λανθασμένο θεωρεί το συσχετισμό με την Τρόιχαντ και ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank Γιοργκ Κρέμερ, λέγοντας πως «είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις: Η Τρόιχαντ δεν προσπαθούσε να πουλήσει τα στοιχεία στην υψηλότερη δυνατή τιμή ούτε και την απασχολούσαν πρωτίστως τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού».
«Δουλειά της ήταν να πουλήσει τις ρημαγμένες κρατικές επιχειρήσεις, με τη ελπίδα πως θα αναδομούνταν και θα εξυγιαίνονταν» συνέχισε, λέγοντας πως «ο στόχος της Ελλάδας είναι άλλος».
Στον αντίποδα, ο Φέρντιναντ Φίχτνερ του γερμανικού ινστιτούτου οικονομικής έρευνας DIW -που υπερασπίζεται την πορεία της Τρόιχαντ, λέγοντας πως λειτούργησε υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες- , κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις που θα έχουν στις αποκρατικοποιήσεις τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα. «Οι τιμές θα είναι καταστροφικές» εκτιμά.
Μάλιστα, θεωρεί ότι ακόμη και σε περίπτωση «τακτικής εκποίησης» της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, τα άμεσα κέρδη θα είναι μικρά, αν συγκριθούν με την μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση από τις εταιρείες που θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου