Γράφει ο Δευκαλίων
Συνεδρίασε εχθές ο Κοινοβουλευτικός Τομέας Εργασίας Οικονομίας (ΚΤΕ) του ΠΑΣΟΚ…
Το κομματικό κοινοβουλευτικό όργανο στο οποίο συζητούνται τα νομοσχέδια πριν παρουσιασθούν και στα υπόλοιπα κόμματα, ώστε να συζητηθούν προκειμένου να ψηφισθούν. Απόλυτα θεμιτή η ύπαρξη και λειτουργία του συγκεκριμένου οργάνου, αφού εμπεδώνει την εσωκομματική δημοκρατία και επιτρέπει στους βουλευτές του κόμματος της πλειοψηφίας (στην επίκαιρη περίπτωση του ΠΑΣΟΚ) να συζητήσουν και να εκφράσουν, χωρίς πολιτικούς αντίκτυπους για την κυβέρνηση, οποιαδήποτε αντίρρηση για τα προς ψήφιση νομοσχέδια.
Η συνεδρίαση του ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ για τα νέα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης ήταν προγραμματισμένη για την προηγούμενη εβδομάδα. Αναβλήθηκε και αποφασίσθηκε να εισαχθεί προς συζήτηση απ’ ευθείας στην ολομέλεια το νομοσχέδιο με τα νέα οικονομικά μέτρα. Μετά την γνωστή επιστολή των 16 Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να συγκαλέσει τα κομματικά όργανα άρα και το ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ.
Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση ειπώθηκαν πάρα πολλά… Δεν μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι οι τοποθετήσεις των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που πήραν τον λόγο ήταν φιλικές, ή απλώς κριτικές προς τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Ακούσθηκαν πολύ βαριά λόγια! Το μόνο που χρειάζεται να επισημανθεί είναι ότι εάν η πλειοψηφία των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ έχει παρόμοιες απόψεις με τους συναδέλφους τους του ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, τότε ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου έχει χάσει την εμπιστοσύνη της Βουλής.
Επί της ουσίας της κυβερνητικής πολιτικής έχουμε επισημάνει στα δύο προηγούμενα άρθρα μας:
1) Ότι η Ελλάδα όταν εντάχθηκε στην επιτροπεία του ΔΝΤ και της ΕΕ ήταν πολύ πλουσιότερη χώρα από τις δανείστριες χώρες
2) Ότι η μετατροπή του πρώτου κυβερνητικού προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης από 4ετές σε 3ετές, είχε σαν αποτέλεσμα τον ορισμό νέων δημοσιονομικών στόχων ιδιαίτερα φιλόδοξων και μη ρεαλιστικών. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την τρελή άνοδο των spread. Εκ του αποτελέσματος λοιπόν η συγκεκριμένη απόφαση της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου κρίνεται σαν αποτυχημένη.
Σήμερα θα ασχοληθούμε σε ένα τρίτο και σπουδαιότερο πρόβλημα: Ποια μορφή είχε μέχρι τον Μάιο 2010 το Ελληνικό Χρέος. Στην μορφή των Ελληνικών Κρατικών Ομολόγων, τα οποία δεν ήταν ενυπόθηκα και για τα οποία αρμόδια δικαιοσύνη που θα έλυνε τυχόν διαφορές ήταν η Ελληνική.
Μετά τον Μάιο 2010 το Ελληνικό Χρέος μέχρι το ύψος των 185 δις ευρώ, παίρνει σταδιακά την μορφή ενυπόθηκων ομολόγων γιατί είναι εγγυημένα με περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου και για τα οποία αρμόδια δικαιοσύνη είναι η Βρετανική.
Ποια είναι η διαφορά των πρώτων ομολόγων με τα δεύτερα;
Στα πρώτα και για οποιαδήποτε πολιτική επαναδιαπραγμάτευσης χρέους, το πάνω χέρι το έχει η εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ στην δεύτερη περίπτωση το πάνω χέρι το έχουν οι δανειστές.
Ουσιαστικά και όταν τα 185 δις ευρώ Ελληνικού Χρέους -που σήμερα κατά συντριπτική πλειοψηφία έχουν ακόμα την μορφή παραδοσιακών παλαιάς κοπής ελληνικών κρατικών ομολόγων-, μετατραπούν σε ενυπόθηκα ομόλογα μνημονιακής μορφής, τότε θα είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να επιχειρηθεί καμία επαναδιαπραγμάτευση χρέους.
Αν λοιπόν για τις δύο πρώτες διαπιστώσεις μπορεί η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου να επικαλεσθεί κυβερνητική απειρία, ή οποιαδήποτε άλλη πειστική δικαιολογία, για την Τρίτη διαπίστωση (μετατροπή του χρέους σε ενυπόθηκο) δεν μπορεί να προβάλει καμία!
Στην Τρίτη διαπίστωση μόνο μία ερμηνεία υπάρχει: εμπρός να σώσουμε το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου