"Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται" λέει ο θυμόσοφος λαός και η παροιμία δεν βρίσκει καλύτερο τόπο για να "δέσει" από τη δράση του ντόπινγκ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Σε μια εποχή που το "παραδοσιακό" ΠΑΣΟΚ έπνεε τα λοίσθια, κάποιοι, με όχημα τον Τομέα Αθλητισμού του ΠΑΣΟΚ και τον "εκσυγχρονισμό" του... Τσουκάτου, σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να "δοξαστούν" και "να τα οικονομήσουν" και μέχρι ενός σημείου τα κατάφεραν.
Συνολικά 14 αθλητές του στίβου έχουν τιμωρηθεί για υποθέσεις ντόπινγκ από το 2004 και μετά...
Μόνο που για να φθάσουν στο αποτέλεσμα δεν διάλεξαν τον δρόμο της Αρετής, αλλά της Κακίας, που οδηγεί "στα σίγουρα" και με πολύ λιγότερο κόπο στο ποθητό αποτέλεσμα...
Στη "χρυσή" περίοδο 1996-2004 η Ελλάδα κατέκτησε -μεταξύ άλλων- έξι μετάλλια σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου (1996 - Στοκχόλμη), τέσσερα σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (1999 - Σεβίλλη), πέντε σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου (2002 - Μόναχο) και δέκα σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ένα το 1996, τέσσερα το 2000 και πέντε το 2004).
Με τον υφυπουργό Αθλητισμού Ανδρέα Φούρα να κάνει "χρυσούς" -με νόμο- από τα χρήματα του ελληνικού λαού τους ολυμπιονίκες και τους παγκόσμιους πρωταθλητές, οι επιτήδειοι έστησαν την "επιχείρηση" στην Ελλάδα, αλλά "λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο"! Κι ο... ξενοδόχος ήταν αρχικά η ΔΟΕ, που διοργάνωνε τους Ολυμπιακούς της στην Αθήνα και δεν ήθελε να δυσφημιστεί κι άλλο το "προϊόν" της, και εν συνεχεία η ΙΑΑF, που έχει κουραστεί να ασχολείται με τα "τσαλιμάκια" του ΣΕΓΑΣ.
Ενός κακού μύρια έπονται...
Θυμηθείτε μόνο την κατά πλειοψηφία (4 προς 1) απόφαση της δικαστικής επιτροπής του ΣΕΓΑΣ με την οποία αθωώνονταν για όσα έκαναν την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας οι Κεντέρης - Θάνου, για να κατανοήσετε το "κυνήγι" που "έφαγαν" στη συνέχεια όσοι Έλληνες Ολυμπιονίκες δεν είχαν προλάβει να... αποσυρθούν.
"Τη γλίτωσαν" η Τασούλα Κελεσίδου και η Μιρέλα Μανιάνι, που δεν είχε προκύψει κάτι μεμπτό εναντίον τους, και θα "τη γλίτωνε" και η Δεβετζή, αν δεν άλλαζε την απόφασή της να αποσυρθεί.
Αντίθετα η ΔΟΕ απαγόρευσε στην Κατερίνα Θάνου να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, αν και είχε περάσει το χρονικό διάστημα της "σιωπηρής" τιμωρίας της, "έπιασε" με μεθυλτριενολόνη τη Φανή Χαλκιά την ώρα που βρισκόταν ήδη στην πρωτεύουσα της Κίνας και πέντε μήνες αργότερα (τον Ιανουάριο του 2009) την Αθανασία Τσουμελέκα, καθώς βρέθηκε "θετική" σε ερυθροποιητίνη τρίτης γενεάς (CERA) σε επανεξέταση δείγματος, που είχε βγει "καθαρό" σε έλεγχο της 6ης Αυγούστου 2008. Μάλιστα η περίπτωση της Τσουμελέκα αμφισβητεί έμπρακτα κι όποιον ισχυριζόταν, για να αποδείξει τη μη εμπλοκή του με το ντόπινγκ, ότι "έχω περάσει 30 ελέγχους"!
Δεν "περιποιεί τιμή" για την αρχαιοτέρα των ομοσπονδιών ότι ακόμη εννέα αθλητές της πιάστηκαν "ντοπέ" ή τιμωρήθηκαν για άρνηση ελέγχου ντόπινγκ μετά το 2004: Σταύρος Κουρουπάκης (επί κοντώ), Χρήστος Πολυχρονίου (σφυροβολία), Μαρία Παπαδοπούλου (800μ.), Φωτεινή Δαγκλή - Παγκότο (1500μ.), Χριστόφορος Χοΐδης (100μ.), Χαράλαμπος Αρσωνιάδης (σφυροβολία), Κώστας Φιλιππίδης (επί κοντώ), Δημήτρης Ρέγας (400μ.) και Τάσος Γκούσης (200μ.).
Η σιωπή... δεν είναι χρυσός
Στην υπόθεση της Δεβετζή η αθλήτρια μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θέλει (μιας και βρίσκεται και στη θέση της κατηγορουμένης), αλλά δεν μπορεί να κάνει το ίδιο και ο ΣΕΓΑΣ, που πρέπει να συνεργάζεται με την IAAF και να μην μαζεύει τα σκουπίδια κάτω από το... χαλάκι.
Ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ ήξερε για την υπόθεση της Δεβετζή στη Γιάλτα, αλλά φρόντισε να μη διαρρεύσει εδώ και δύο περίπου χρόνια, ενώ δεν συγκάλεσε τη δικαστική επιτροπή της ομοσπονδίας για να ασχοληθεί με την καταγγελία του ελεγκτή της ΙΑΑF αναφορικά με τον "αποτυχημένο" έλεγχο, όταν η αθλήτρια του ανακοίνωσε τον περασμένο Σεπτέμβριο την πρόθεσή της να ξαναρχίσει πρωταθλητισμό ζητώντας να ενταχθεί στον οικονομικό "σχεδιασμό" της ομοσπονδίας.
Με δεδομένο ότι ο γγΑ, Πάνος Μπιτσαξής, ως ένα από τα βασικότερα κριτήρια για τη χρηματοδότηση των ομοσπονδιών ανέφερε και την εμπλοκή τους ή όχι σε υποθέσεις ντόπινγκ, μπορούμε να εξηγήσουμε -όχι όμως και να δικαιολογήσουμε- τη στάση του ΣΕΓΑΣ.
Απ' την άλλη η Δεβετζή, που κι αυτή από την πλευρά της αποσιώπησε το θέμα, αναρωτιέται "γιατί βγήκε τώρα και όχι το 2009 η υπόθεση;" συμπληρώνοντας ότι "ακόμη και να με τιμωρούσαν θα μπορούσα το 2011 να αγωνιστώ". Με το να αρχίζει η δίχρονη τιμωρία της 36χρονης τριπλουνίστριας στις 8 Δεκεμβρίου του 2010, σημαίνει ότι χάνει οριστικά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και ουσιαστικά μπαίνει άδοξο -και οριστικό- τέλος στην καριέρα της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου