Εμένα πάντως κυρία Κατσέλη και κύριε Αρσένη μου κλείσατε το σπίτι δύο φορές!

Του Χρήστου Αλεξόπουλου

Βρε παιδί μου όπου και να πάω μπροστά μου τους βρίσκω!
Ποιους;
Αυτούς ντε!
Το λαμπρό πολιτικό ζευγάρι!
Για το αντρόγυνο Γεράσιμου Αρσένη - Λούκας Κατσέλη!
Θα μου πει κάποιος τι μύγα με μύγιασε κυριακάτικα.
Ας εξηγηθώ λοιπόν:

1. Όταν ο κ.Αρσένης ήταν υπουργός Παιδείας, το 1997, με την περιβόητη "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" έφερε τα πάνω κάτω τότε στην Παιδεία (να , όπως προσπαθεί στις μέρες μας να την αποτελειώσει η κυρία Άννα Bilderberg Διαμαντοπούλου). Ο κ.Αρσένης πάντως πρόλαβε από τότε να αποτελειώσει την Κοινωνιολογία, εξοβελίζοντας την Κοινωνιολογία από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Βέβαια, οφείλω να πω ότι το πρώτο βήμα το έκανε το 1992 ο κ.Σουφλιάς, όταν στα πλαίσια της δικής του "μεταρρύθμισης" πέταξε έξω την Κοινωνιολογία από μάθημα δέσμης στην Γ' Λυκείου και την αντικατέστησε με την Πολιτική Οικονομία! Ο κ.Αρσένης όμως της έδωσε τη χαριστική βολή! Μάλιστα, υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε μια από τις συναντήσεις εκείνης της περιόδου, πέταξε στα μούτρα των παρευρισκόμενων εκπροσώπων των φοιτητικών παρατάξεων και το αμίμητο "όσο είμαι εγώ υπουργός Παιδείας, εσείς οι Κοινωνιολόγοι θα παίρνετε τα αρχ...α μου"!!! Μάκη χάσαμε! Και δεν πήραμε μόνο τα δικά σου, αλλά και των άλλων υπουργών Παιδείας που ακολούθησαν! Και το ΠΕ 10 Κοινωνιολόγοι έγινε ΠΕ Κοινωνικών Επιστημών, όπου μπορούσε να συμμετέχει όποιος δήλωνε "κοινωνικός επιστήμονας"(μέχρι και οι...κοινωνικοί λειτουργοί)!!!
   
2. Πάμε τώρα στη σύζυγο, την "καθηγήτρια" κυρία Λούκα Κατσέλη! Την πάνω απ' όλα κοινωνικά ευαίσθητη υπουργό Εργασίας του σοσιαλφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ! Αυτή το 'χει βάλει στόχο και σύντομα μάλιστα να με αφήσει άνεργο, με τα εκτρωματικά, αντικοινωνικά και ολέθρια σχέδια που έχει για τη συνέχιση-κλείσιμο των δομών "Βοήθεια στο Σπίτι"! Ως γνωστόν, από το Μάρτιο του 2006 εργάζομαι σε μια τέτοια δομή στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας. Κι ενώ η (μη)κυβέρνηση του κ.Καραμανλή του νεότερου άφησε τα προγράμματα αυτά στη μοίρα τους, αδιαφορώντας παγερά για την τύχη τους (ειδικά από το φθινόπωρο του 2008 και μετά), ήρθε το ΠΑΣΟΚ να τα σώσει! Πώς; Με συνταγή παράμοια με αυτή της ΝΔ. Αφήνοντάς τα να βολοδέρνουν, με απλήρωτους τους εργαζόμενους για 12μηνα και 15μηνα(!!!) και εξασφαλίζοντας οριακά χρηματοδοτήσεις με τη μέθοδο του αυτοσχεδιασμού (τόσο δημοφιλή στους κύκλους του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και στον ίδιο τον "πρωθυπουργό")! Αλλά ξαφνικά εγένετο θαύμα! Εύρηκα, αναφώνησε η κυρία Κατσέλη! Θα κλείσω τα προγράμματα...συνεχίζοντάς τα (σαν τις..."βάσεις του θανάτου" ένα πράγμα που ενώ πάντα έφευγαν, στο τέλος έμειναν πανηγυρικά)! Θα πετάξω έξω τους αυτονόητα δικαιούχους των υπηρεσιών των "Βοήθεια στο Σπίτι" (ηλικιωμένους, μοναχικούς, ΑΜΕΑ) και θα βάλω στη θέση τους τους ανέργους ή "απειλούμενους με ανεργία"! Και θα προσφέρω έναν νέο εργασιακό προσανατολισμό στους εργαζόμενους: θα τους κάνω...εργασιακούς συμβούλους!!! Αντί για πιεσόμετρα, μετρητές ζαχάρου και άλλα τέτοια ξεπερασμένα, θα ψάχνουμε "με το τουφέκι" να βρούμε ανέργους και να τους εντάξουμε στην αγορά εργασίας(χάνοντας πιθανόν τη δική μας δουλειά)! Τώρα πώς θα βρεθούν αυτοί οι...νέοι ωφελούμενοι, ειδικά στην ύπαιθρο και τα βουνά και τα λαγκάδια, όπου η λέξη ΟΑΕΔ τους είναι τόσο γνωστή και οικεία, όσο απλόχερο είναι το κράτος πρόνοιας (με τις υψηλότατες συντάξεις των 360 ευρώ), αυτό είναι άλλο ζήτημα! Έτσι λοιπόν πάμε ολοταχώς και με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο των δομών, στην ανεργία και στο πέταγμα στον σοσιαλιστικό Καιάδα δεκάδων χιλιάδων ηλικιωμένων! Έτσι το...Αρσενοκατσελέικο πάει να μου κλείσει το σπίτι για δεύτερη φορά!

Το χει πάντως η μοίρα μας εμάς των Κοινωνιολόγων! Παντού υπ' ατμόν! Παντού συνθήκες ασφυξίας και αβεβαιότητας για έναν επιστημονικό κλάδο, όπως η Κοινωνιολογία, που τόσα πολλά θα μπορούσε να προσφέρει στις σημερινές συνθήκες της πολύπλευρης κρίσης που περνάει η κοινωνία μας!

Ειδικά εμείς οι early seventies, αυτοί που γεννηθήκαμε μεταξύ 1970-73 (εγώ είμαι γεννηθείς το 1971), που είχαμε την ατυχία να ενηλικιωνόμαστε την περίοδο των κατακλυσμιαίων αλλαγών του 1989-1991, της διάλυσης του ανατολικού μπλοκ, του...τέλους της ιστορίας, της γέννησης της μοναδικής και μονοδιάστατης σκέψης και αυθεντίας ("μονοψήφιο φως" γράφει σε ένα στίχο του ο καταπληκτικός στιχουργός κ.Άρης Δαβαράκης!), της λυσσαλέας αντεπίθεσης των αγορών, της σταδιακής κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών, αυτή τη μεταβατική περίοδο τη λουστήκαμε κανονικά!
Πολλοί από εμάς τις συνέπειες αυτου του "αναποδογυρίσματος της ιστορίας" τις πληρώσαμε πολύ προσωπικά σε όλα τα επίπεδα: σπουδές, προοπτικές μετά το πανεπιστήμιο, αλλά ακόμα και σε επίπεδο πνευματικής ισορροπίας και ψυχολογικό!
Πολλά παιδιά γλύστρησαν στον αλκοολισμό, στα ναρκωτικά, στο κοινωνικό περιθώριο, ενώ άλλοι γνώρισαν τον εφιάλτη μιας ψυχικής διαταραχής...
Πολύ αδικημένη αυτή η "φουρνιά της μετάβασης"...
Και πώς να μην επηρεαστείς όταν γύρω σου όλα αλλάζουν, οράματα, ιδεολογίες, προσδοκίες και σύ πρέπει με όλα αυτά γύρω σου να περάσεις στην ενηλικότητα, να σπουδάσεις (εγώ ας πούμε) σε μια ξένη και αφιλόξενη πόλη, σε ένα πανεπιστήμιο που είχε αρχίσει ήδη να μεταλλάσεται, να προσαρμοστείς σε έναν τρόπο ζωής εντελώς ξένο (για ένα επαρχιωτόπουλο που αλλιώς ήταν μαθημένο κι αλλιώς έπρεπε να μάθει πια και το τσουνάμι των ανατροπών να ρχεται κατά πάνω του)...
Αδικημένοι, ταλαιπωρημένοι και αηδιασμένοι...
Και τώρα, για άλλη μια φορά να ετοιμάζονται να σε πετάξουν στα σκουπίδια...
Δεν νιώθω πια οργή ούτε μίσος για κανέναν.
Μόνο μια πίκρα ρε παιδί μου, μια αίσθηση εγκατάλειψης, απόσυρσης.
Και να μη βρίσκεται ένα χέρι να σε ξανασηκώσει...
Και να σου ρχεται όλο και πιο πολύ η ορμή, η τάση να δώσεις μια στο κενό και να....