Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Περί αντιφατικών αναρτήσεων...

του Χρήστου Αλεξόπουλου

Αυτό το μπλογκάκι το έχω φτιάξει το Φεβρουάριο του 2009.
Ουσιαστικά όμως μόνο τους τελευταίους 3-4 μήνες ασχολούμαι ουσιαστικά με αυτό, με καθημερινές αναρτήσεις.
Όπως θα 'χει αντιληφθεί ο επισκέπτης του, οι περισσότερες από αυτές τις αναρτήσεις είναι αναδημοσιεύσεις από άλλα μπλογκς ή ιστοσελίδες.
Σπάνια οι αναρτήσεις αφορούν δική μου αρθογραφία.
Όπου αυτή υπάρχει, στην αρχή της ανάρτησης υπάρχει το δικό μου ονοματεπώνυμο (π.χ. του Χρήστου Αλεξόπουλου).
Όταν αναδημοσιεύεται ανάρτηση από άλλο μπλογκ ή ιστοσελίδα, στην αρχή υπάρχει πάντα ο σύνδεσμος που παραπέμπει σε αυτό το μπλογκ ή ιστοσελίδα, με άλλα λόγια η πηγή.
Σε κάθε περίπτωση αναδημοσίευσης δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με το περιεχόμενό της.
Αντίθετα σε πολλές περιπτώσεις έχω εντελώς διαφορετική άποψη από αυτή που εκφράζεται σε μια αναδημοσιευμένη στο μπλογκ μου ανάρτηση.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι για καθένα από τα πολλά ζητήματα που αφορούν την ελληνική καθημερινότητα και απασχολούν κατεξοχήν αυτό το μπλογκ (μνημόνιο, εθνικά θέματα, γενικότερη κρίση και παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας) δεν πρέπει να εξεταστεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ακόμα κι κάποιες φορές εκφράζουν αντίθετες μεταξύ τους γνώμες!
Στα χρόνια που σπούδασα Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1990-95), είχα την τύχη, αλλά πάνω απ' όλα την τιμή, να έχω καθηγητές, όπως ο Βσίλης Φίλιας, ο Ιάκωβος Φαρσεδάκης, ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, ο Αύγουστος Μπαγιόνας κλπ, που επίμονα και σχεδόν σε κάθε τους παράδοση μας εφιστούσαν την προσοχή σε ένα βασικό στοιχείο που έπρεπε να έχουμε πάντα υπόψιν ως κοινωνικοί επιστήμονες: να εξετάζουμε ένα θέμα από όλες τις δυνατές οπτικές γωνίες, να καταγράφουμε κάθε άποψη, γνώμη, στάση γύρω από ένα ζήτημα, ακόμα κι αν δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Κι αυτό το αναφέρω, γιατί κάποιοι από τους αναγνώστες μου επισήμαναν σε e-mail που μου έστειλαν ότι δημοσιεύω αναρτήσεις με αντικρουόμενες απόψεις, ότι δεν εκφράζω ένα ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα (ακόμα κι ότι είμαι...ακροδεξιός!!!).
Προέρχομαι από μια οικογένειεα όπου ο πατέρας μου, οπαδός της Ένωσης Κέντρου προδικτατορικά, ακολούθησε στη Μεταπολίτευση το ΠΑΣΟΚ από την ημέρα της ιδρυτικής του διακήρυξης).
Μικρό παιδί 6 χρονών με είχε στους ώμους του σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ στη Δυτική Ελλάδα το 1977.
Από το μπαλκόνι του ιατρείου του θείου μου του Ηλία (ιατρού, αδερφού της μητέρας μου), στη γωνία της κεντρικής πλατείας με την οδό Αναστασιάδη στο Αγρίνιο, παρακολούθησα τις συγκεντρώσεις των κομμάτων στις εκλογικες αναμετρήσεις της δεκαετίας του '80.
Τι θέλω να πω με αυτό;
Ότι παρόλο που στο στενό πυρήνα της οικογένειας ήμασταν της δημοκρατικής (τότε...)παράταξης, ακούγαμε όλες τις απόψεις (έστω κι από το μπαλκόνι)!
Ο οικογενειακός περίγυρος εξάλλου (αδέρφια του πατέρα μου και της μητέρας) ήταν ολοι με τη Ν.Δ.
Και να θελα όμως να μην έχω σχέση με τα κόμματα, δεν μπορούσα!
Μέχρι το 1990 κατοικούσα σε ένα διαμέρισμα της οδού Κέντρου πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση όλη η ευρύτερη περιοχή γύρω από την πλατεία ήταν ένα απέραντο...εκλογικό κέντρο!
Παντού γραφεία υποψηφίων βουλευτών, ακόμα και στο ισόγειο του διώροφου της οδού Κέντρου 8!
Οπότε και να ήθελα να ξεφύγω...
Στο πανεπιστήμιο τα πράγματα άλλαξαν και πήγαν, όπως συμβαίνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πιο...αριστερά!
Το ανατολικό μλποκ κατέρεε και γω ασπάζόμουν τη φιλοσοφία του Μαρξ!
Ποτέ όμως δεν...έφτασα στην άλλη όχθη του Ρουβίκωνα, γιατί μέσα μου παρέμενα (και παραμένω) πάντα βαθιά χριστιανός ορθόδοξος!
Η πίστη μου στον Τριαδικό Θεό δεν κλονίστηκε ποτέ!
'Αλλωστε και ο Μαρξ δεν ασχολήθηκε παρά ελάχιστα με το ζήτημα της θρησκείας.
Τη θεωρούσε στοιχείο του εποικοδομήματος, ενώ αυτός επικεντρώθηκε στην ανάλυση της "βάσης", των οικονομικών διαδικασιών του καπιταλισμού.
'Οσο τον απασχόλησε το ζήτημα της θρησκείας, τον απασχόλησε μόνο ως εξουσιαστικός μηχανισμός, όχι ως πίστη και λατρεία.
Εξ και η περίφημη φράση του ότι η θρησκεία είναι το "όπιο των λαών" και "η ψυχή ενός κόσμου χωρίς ψυχή"...
Αριστερός λοιπόν, αλλά χριστιανός πάνω από όλα!
Γι αυτό και θα βρείτε σε αυτό το μπλογκ αρκετές αναρτήσεις θρησκευτικού χαρακτήρα...
Καλύτερα να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου