Επειδή η Τουρκοκρατία δεν ήταν περίοδος Ειρήνης κι Ευημερίας! Όπως προσπαθεί να πείσει ο κ. Βερέμης διαβάστε την Αλληλουχία των ιστορικών γεγονότων από την Αλωση μέχρι τον 16ο αιώνα !.
Να σημειωθεί ότι δεν περιλαμβάνονται οι εξεγέρσεις του 17ου αιώνα, όπως τα «ορλοφικά».
Το γεγονότα αυτά υπάρχουν στην διεθνή ιστορική βιβλιογραφία και όποιος επιθυμεί μπορεί να τα διασταυρώσει.
ΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟ ΤΟΥ 1821!
Δεν θα αναφερθώ στους Αμυντικούς Πολέμους, όπως η Άλωση της Χαλκίδας, η Πολιορκία της Ρόδου, η Άλωση της Ρόδου κτλ, αλλά μόνο στις διαρκείς προσπάθειες απελευθέρωσης των ΕΛΛΗΝΩΝ!
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μετά την Αλωαη της βασιλεύουσας στα εδάφη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρέμεναν πληθυσμοί αδύναμοι λόγω των προηγηθείσων της Αλώσεως πολεμικών δοκιμασιών, αλλά και με την Ελπίδα ότι ή συμφορά θα ήταν προσωρινή. Παραδόσεις πριν από το 1453 προέλεγαν για την Άλωση αλλά και για την ανάσταση του Γένους, με την βοήθεια των Χριστιανικών Δυνάμεων και φυσικά της |Υπερμάχου Παναγιάς. Υπάρχουν επιστολές κι άλλα κείμενα, λογίων της εποχής, αλλά και τα δημοτικά τραγούδια κι οι “Θρήνοι”.
Ο Ανδρόνικος Κάλλιστος (1400-1486) στην “Μονωδίαν” του γράφει “Επί τη δυστυχεί Κωνσταντινούπολει” απευθύνεται προς την Ρώμην και την Βενετίαν και ικετεύει να επέμβουν: “Ω Ρώμη θεία, τι πότε δράσεις, της θυγατρός γενομένης δούλης;”
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ
1457
Ο λόγιος Βησσαρίων (1403-1472) από την Τραπεζούντα, μαθητής του Γεμιστού, μητροπολίτηςς Νικαίας, παρά του ότι μετεστράφει στονΚαθολικισμό.. Προσπάθησε με όποιον τρόπο μπορούσε να απελευθερώσει τους Ελληνες. Με την επιρροή που είχε στον πάπα Καλλιστό Γ’ συγκέντρωσαν χρήματα, εξόπλισαν 40 πλοία και το 1457 με 10.000 στρατιώτες έπλευσε στο Αιγαίο και μαζί με την βοήθεια των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου και του Μέγα Μαγίστρου, κατέλαβαν την Λέσβο, την Λήμνο, την Θάσο και την Σαμοθράκη, τον Αύγουστο του 1458 η σταυροφορία διαλύθηκε.
1459
Ο Βησσαρίων με τον πάπα Πίο Β‘, ξαναπροσπάθησε να οργανώσει σταυροφορία αλλά τα σχέδια ναυάγησαν από τις εσωτερικές διαμάχες των Γερμανών ηγεμόνων.
1463
Ο καρδινάλιος πλέον Βησσαρίων το 1463 ξανασυγκέντρωσε στρατό από το Μιλάνο, από τη Γερμανία και την Ιταλία κι από την Μοδένα και Βολώνια πλοία ενώ κι ο Βησσαρίων εξόπλισε κι ένα με δικά του έξοδα. Όμως για να πετύχει χρειαζόντουσαν και την συνδρομή της Βενετίας. Ο πάπας στις 8 Νοεμβρίου 1463 έστειλε γράμμα στον δόγη της Βενετίας Μoro που έγγραφε :
“…Αμα φανής επί του Βουκενταύρου ενδεδυμένος την πολύτιμον στολήν, ου μόνο η Ελλάς αλλά και η Ασία θα λαβώσει τα όπλα. Μεγάλη τιμή τη δημοκρατία τιμή κι όφελος τη Χριστιανοσύνη θέλουσι προσγίνει άμα υμείς ενωθήτε μεθ ‘ημών, αφού μάλιστα πρόκεται περί πολέμου υπέρ της θρησκείας του Σωτήρος…”
Τι γράφει ο Πάπας το 1463; Η “Ελλάς”! Το 1463! Κι ο Τατσόπουλος ψάχνει ακόμη να μάθει από την καταγωγή του σπέρματος που μας έκανε Ελληνες το 1821! Δυστυχώς ο δόγης ολιγώρησε να απαντήσει κι ο πάπας απεβίωσε εν τω μεταξύ κι η εκστρατεία ακυρώθει.
1463
Μετά την κατάλυση του δεσποτάτου του Μωριά από τους Μογγόλους το 1460, η Βενετία άρχισε να προετοιμάζεται να υπερασπισθεί τις κτήσεις της στην Πελοπόννησο. Το 1463 κήρυξε πόλεμο κατά των Τούρκων απέστειλε τον Alvise Loredano και αργότερα τον Αρχιστράτηγο Bertolo d’Este. Η απελευθέρωση του Αργους αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων και εξεγέρθηκαν. Μερικοί από τους αρχηγούς, που δεν ήταν Ελληνες κατά τους άσχετους οχετούς του ΣΚΑΙ, ήταν ο Κροκόδειλος Κλαδάς, ο Μιχαήλ Ράλλης, ο Πέτρος Ραλλης, ο Μιχαήλ Μπούας, ο Νικόλαος Γραίτζας κι άλλοι. Στο Γαρδίκι ήταν ο Προικονοκοκκάς, ο Μανουήλ Μπόχαλης, στην Καρύταινα ο Παλαιολόγος Γραιτζάς. Το πρώτο χρόνο ο πόλεμος πήγαινε καλά, αλλά μετά τον θάνατο του d’Este τον Νοέμβριο του 1463 περιορίσθηκαν σε αμυντικό πόλεμο, μέχρι την άφιξη του Malatesta. Απελευθέρωσαν την Καλαμάτα, απέτυχαν να κυριεύσουν το φρούριο του Μυστρά. Οι Μογγόλοι αντεπιτέθηκαν με τον βεζίρη Μαχμούτ πασά, η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των βαρβάρων κι οι ο Malatesta εγκαταλείπει τους υπόδουλους στην τύχη τους ο προνοητής του Μωριά Barbarigo φονεύτικε λίγο αργότερα, ο Ράλλης ανασκολοπίσθη κι ο στρατός διαλύθηκε. Από τους διωγμούς πολλοί αιχμαλωτίστηκαν και πολλοί κατέφυγαν στην Ζάκυνθο κι άλλες βενετοκρατούμενες περιοχές.
1468-1469
Ο λόγιος, όχι του τύπου ΕΛΙΑΜΕΠ, Μιχαήλ Αποστόλης εις το “Προσφώνημα” του προς τον Αυτοκράτορα της Γερμανίας Φρειδερίκον Γ’ τον καλεί να απελευθερώσει του Ελληνας (!) και να δώσει τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως στον υιό του Μαξιμιλιανόν
1470
Η Χαλκίς εάλω.
1492-1496
Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ Β’ το σουλτανάτο το διεκδίκησανοι γιοί του Βαγιαζίτ Β’ και Τζέμ. Ο Τζέμ ηττήθηκε και μετά από περιπλάνηση κατέληξε στην Αυλή του Καρόλου Η’ της Γαλλίας. Ο Τζεμ θεωρήθει κατάλληλη ευκαιρία για μια νεα σταυροφορία ως διάδοχος. Σημαντικό ρόλο έπαιξε κι ο Ανδρέας Παλαιολόγος ανιψιός του Κωνσταντίνου, που παραχώρησε το δικαίωμα του στον θρόνο του Βυζαντίου στον βασιλεία της Γαλλίας. Ο Κάρολος επικεφαλής 30.000 ανδρών διέβη τις Αλπεις το 1494, ενώ ο στόλος μετέφερε άλλες 10.000 άνδρες. Οι Ελληνες μόλις έμαθαν το νέο αναθάρρησαν κι ιδιαιτέρως οι κάτοικοι της Ηπείρου και της δυτικής Ελλάδας. Οι επαναστάτες 5.000 κατέλαβαν την Σκόρδαν κι άλλους τόπους και περίμεναν την βοήθεια που τελικά ουδέποτε ήρθε. Οι Βενετοί κατέλαβαν το πλοίο που είχε στείλει ο καθολικός Επίσκοπος Δυρραχίου Μαρτίνος με όπλα. Ο Μαρτίνος αφέθηκε ελεύθερος οι Βενετοί πρόδωσαν την Επανάσταση στον Σουλτάνο κι αυτή καταπνίγηκε εν τη γενέσει της.
1508
Ο Ιανός Λάσκαρις το 1508 είχε συντάξει σχέδιο εκστρατείας εναντίων των Τούρκων κι απευθύνθηκε κατά καιρούς στον ηγεμόνες της Ευρώπης όπως ο Κάρολο Η’, Λουδοβίκο ΙΒ’, αρχιδούκα της Αυστρίας Φερδινάνδο, πάπα Ιούλιο Β’, Λέοντα Ι’, Κλημέντα Ζ’. Χαρακτηριστική είναι και μια επιστολή του που αναφέρει για …. Ελληνες! Ναι!
“..Τους γουν περι τον αρχιερέα τον άκρον ανακοινουμένους εκάστοτε σοι περί μεγίστων, ο παύη παροξύνων, προστήναι μεν της ευσεβών…..Και ου υπερ σώσαι την Ελλάδα πονείς, των δε καθ’εκάστον Ελλήνων υπερφρονείς…”
Ναι ΕΛΛΑΔΑ κι ΕΛΛΗΝΕΣ το 1508! Επιστήμονες στην Ιστορία και πρωταθλητές στη οσφυοκαμψία, αυτά δεν σας τα έμαθαν στην Πρεσβεία; Ψάξτε εσείς για σπέρματα και DNA! Για φρονήματα και Εθνικσμούς! ΕΛΛΗΝΕΣ το 1508!
1513
Ο Μάρκος Μοσουρός εκδίδει από το τυπογραφείο του Αλδου Μανούτιου τα έργα του Πλάτωνα, κι απευθύνεται προς τον πάπα Λέοντα Ι’ και τον ικετεύει να ηγηθεί εκστρατεία δια την απελευθέρωση των Ελλήνων.
1521
Άλωση Βελιγραδίου
1522
Άλωση Ρόδου
1529
Πολιορκία της Βιέννης
1566
Ξεσηκώνονται στην Χιμάρα ! Λόγω της υψηλής φορολογία και του επαχθούς παιδομαζώματος, Δυστυχώς δεν είχαν την τύχη να μάθουν από τον ΣΚΑΙ, ότι το παιδομάζωμα ήταν μύθος, απλώς ήταν κυβερνητικό έργο για την μείωση της Ανεργίας κι αυξήσεως της Απασχόλησης. Αρε κωλο-Ελληνόφωνοι από τότε τεμπέληδες ήσασταν, αλλά δεν ζούσε ο Πάγκαλος να σας τα χώνει. Οι Χιμαριώτες πρόβαλλαν ισχυροτάτη αντίσταση και έσφαξαν πολλούς υπάνθρωπους… συγγνώμη Paxottmanous. Τον Μαρτιο του 1570 οι Βενετοί υποχρεώνονται να σεβαστούν την αυτονομία της Χιμάρας μετά την εκδίωξη των Τούρκων ενώ τους δίνουν κι όπλα. Οι επαναστάτες με αρχηγό τον Εμμανουήλ Μορμόρη συνέχισαν τον Αγώνα μέχρι το 1573!
1568
Οι Μανιάτες ξεκινούν Αντάρτικο. Οι Τούρκοι έστειλαν 25 πλοία, έκαψαν τα χωρία και έκανα τα φονικά, που οι Βερέμης τα λέει “περνάγαμε ωραία, με τούτη την παρέα, λα-λα-λα”. Οι Μανιάτες κατάφεραν να προβάλλουν αντίσταση στα Ορεινά κι οι Τούρκοι έφυγαν άπραγοι. Παράλληλα με την Μάνη ξεσηκώνονται και σε μικρότερες περιοχές Γαλαξίδι, Σάλωνα, Κρήτη, Επτάνησα. Αξιομνημόνευτοι είναι, ο Κερκυραίος Πέτρος Λαντζάς, οι Κρήτες Νικόλαος Φασιφώνης και Μιχαήλ Μακρής
1571
Η γνωστή Ναυμαχία της Ναυπάκτου. Μετά την κατάληψη και της Κύπρου οι Ισπανοί, οι Βενετοί κι ο πάπας ο Πίος Ε’ παρασκεύαζαν εκστρατεία κατά των Τούρκων. Οι Ελληνες ήταν πάλι σε επαναστατικό αναβρασμό στην Πελοποννήσου και στην Ήπειρο. Ο Πελοποννήσιος μάλιστα Πέτρος Μενάγιας υπέβαλε στην Ισπανική Κυβέρνηση κάλεσμα για απελευθέρωση. Οι Τούρκοι στην περιοχή ήταν μόνον 5.000 περίπου με 1.400 ιππείς αρκούσαν μόλις 10.000 Ισπανοί και 1.000 ιππείς. Το σχέδιο προέβλεπε συγκέντρωση στο βασίλειο της Νεαπόλεως, επίθεση στα στρατηγικά σημεία στο Ναβαρίνο, Ανδρούσα και Μεθώνη. Ο πληθυσμός της Πελοποννήσου θα συμμετείχε σύσσωμος, αλλά δεν προχώρησε.
1572
Τον Νοέμβριο του 1571 ο Φίλιππος Β’ της Ισπανίας ενέκρινε κι έστειλε μέχρι το 1592 χιλιάδες όπλα στον Πελοπόννησο. Ο διοικητής του παπικού Στόλου Marcantonio Colonna ανακοίνωσε στους Μανιάτες ότι θα τους βοηθήσει, αυτοί αναθάρρησαν επιτέθηκαν σε πολλές Τουρκικές φρουρές, αλλά τελικά οι Ισπανοί περιορίσθηκαν σε ναυτικές επιδρομές, προς απογοήτευση των επαναστατών που μετά από λίγο διαλύθηκαν.
Την ίδια χρονιά 15/3/1572 ο Μητροπολίτης Τιμόθεος (άντε πάλι η εκκλησία, τους τα χαλάει) έστειλε υπόμνημα στον Πάπα Πίο Ε’ και τον καλούσε να αναλάβει δράση κατά των Τούρκων. Το σχέδιο ήταν να αποβιβαστούν χριστιανικές δυνάμεις στην Πελοπόννησο και την Ήπειρο, να συναντηθούν στην Θεσσαλονίκη και να εκστρατεύσουν κατά της Πόλης.
1581
Οι κάτοικοι της Χιμάρας απηύθυναν έκκληση στον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ’ να τους βοηθήσει :
“να λυτρώσεις ημάς και τα παιδιά μας, όλης της Γρετζίας (ΓΡΑΙΚΙΑΣ !!!!! ΕΛΛΑΔΑΣ !!! Βερέμη πές Αλεύρι!!!), όπου καθημερινώς τα παίρνουν οι ασεβείς κάνουν Τουρκόπουλα”
Μάλλον εννοεί τον μύθο του παιδομαζώματος. Ρεπουσοκουλούρη το ήξερες αυτό; Η βοήθεια δεν ήρθε και κατέθεσαν τα όπλα το 1590.
1585
Εξερράγη επανάσταση στη Βόνιτσα και στο Ξηρομέρι. Ο Αρματολός Θεόδωρος Μπούας Γρίβας, κι ο αδελφός του Γκίνος Μπούας ύψωσαν την Σημαία της Επαναστάσεως στην Ακαρνανία και στην Ήπειρο κι εκτέλεσαν σε μια νύχτα όλους τους Τούρκους της Pax Πουτάνα Βόνιτσα και στο Ξηρομέρι. Ακολούθησαν οι Αρματολοί της Ηπείρου Πούλιος Δράκος και Μαλάμος που κατέλαβαν την Αρτα.
1596
Νέα εξέγερση στην Χιμάρα τον Αύγουστο με μπροστάρη πάλι την Εκκλησία (τ’ακους Ιερώνυμε;) υπό του Μανιάτη Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Αθανασίου, (αυτοί ήταν παπάδες, όχι με μερτσέντες). Ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε βοήθεια από τον πάπα Κλημέντα Η’ κι από τον Γερμανό Ροδόλφον Β’ αλλά δεν έδειξαν ενδιαφέρον.
Επειδή δεν ήξεραν μάλιστα οι “κάτοικοι” της Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Ηπείρου, ότι δεν είναι Ελληνες έστειλαν στον πάπα Κλήμεντα Η’ γράμμα, ευτυχώς ο Συγγραφέας ήρθε να αποκαταστήσει την αλήθεια στον ΣΚΑΙ. Το γράμμα έγγραφε:
“…Κέχηνε προς τούτο ο του Χριστού λαός, ο Θετταλίας, Ηπείρου τε και Μακεδονίας και σύμπασα εφεξής η ΕΛΛΑΣ (!!!!) και μυρίους υπερ της πίστεως θανάτους υποστήσεται…..”
Σε αυτή την κίνηση θεωρείται πιθανόν να αναμειχθεί κι ο Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος Β’΄ο Φιλόσοφος (ή Σκυλόσοφος). Έχω βαλθεί να τους ξεκάνω γιατί αυτοί ακούνε παπάδες και βγάζουν εκζέματα!
1600
Το 1598 πήγε στην Βενετία μοναχός από τα Ιωάννινα, απεσταλμένος του Μητροπολίτου Λαρίσης για να συνεννοηθεί με τους Ελληνες της διασποράς για την απελευθέρωση, με την βοήθεια του Φιλίππου Γ’ της Ισπανίας και του Ροδόλφου Β΄ της Γερμανίας. Η επανάσταση ξέσπασε το 1600 αλλά βάφτηκε στο αίμα. Ανάμεσα στα θύματα ήταν κι ο νεομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Νεοχωρίου και Φαναρίου Σεραφείμ. Ο Διονύσιος καθαιρέθηκε από την αρχιεπισκοπή μετά από την σφαγή και διέφυγε στην Ιταλία.
1602
Ο μακρινός απόγονος του Παλαιολόγου και Γάλλος ευγενής Charles Gonzaguw (1580-1637) δούκας του Nevers με την έγκριση του Γάλλου Βασιλιά Ερρικού Δ’, μετείσχε σε επίθεση των χριστιανικών κρατών κατά των Τούρκων κατά τον πόλεμο με τους Ουγγρους. Εκεί ήλθε σε επαφή με τον αρχιεπίσκοπο Τιρνόβου Διονύσιον Ράλλη Παλαιολόγο ο οποίος ήταν θερμός υποστηρικτής μιας επανάστασης. Το σχέδιο του αρχικώς δεν πραγματοποιηθεί αλλά το 1609 οι Μανιάτες ήρθαν σε επαφή μέσω κληρικών με του δούκα και του ζητούσαν να ηγηθεί επανάστασης. Οι ετοιμασίες είχαν φτάσει σε καλό σημείο ο στρατός είχε συγκεντρωθεί αλλά ξέσπασε ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618-1648) και τα σχέδια δεν πραγματοποιήθηκαν. Στις προεργασίες συμμετείχαν κι ο Λακεδαιμονίας Χρύσανθος κι ο πρώην (καθαιρέθηκε) επίσκοπος Λάσκαρης.
1609
Ο Διονύσιος επανήλθε στην Ελλάδα στην ιερά μονή Αγίου Δημητρίου Διχούνη. Συγκέντρωσε ολίγους επαναστάτες όπως ο επίσκοπος Δρυϊνοπόλεως Ματθαίος, ο γραμματικός του Οσμάν Ιωάννης Λάμπρος, ο Ζώτος Τσιρίπος, ο Ντελή Γιώργος. Κατέλαβαν τα Ιωάννινα αλλά οι Τούρκοι αντεπιτέθηκαν και συνέλαβαν κατόπιν προδοσίας τον Διονύσιο. Τον έγδαραν ζωντανό οι Pax ELIAMEP κι έστειλαν ολόκληρο το δέρμα του τρόπαιο στην ISTANBUL (καλά το είπα κύριε Πρέσβη;). Ο Ντελής κι ο Λάμπρος κάηκαν ζωντανοί. Μετά από την αποτυχία της επανάστασης η περιοχή πέρασε από το λεπίδι και το θανατικό της Pax Οtomobili και ήταν τέτοια η δυστυχία που του Διονύσου του έδωσαν το χαρακτηρισμό “Σκυλόσοφος”
1612
Ξεκινάνε (5 Σεπτεμβρίου) επανάσταση ο Διονύσιος Τρίκκης κι ο ιερέας Μάνης Νεόφυτος στην Πελοπόννησο. Ζήτησε βοήθεια από τον Φίλιππο Γ’ της Ισπανίας αλλά … ουδέν
Αυτά τα ολίγα για τους “Παραδεισένιους” πρώτους Αιώνες της Pax Οtomatika
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Β.Β.ΣΦΥΡΟΕΡΑ – “ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ”
Λ.Π.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ – “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ”
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑΙ ΠΑΠΥΡΟΣ & ΗΛΙΟΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου