Εκφασισμός: Το λαϊκό κίνημα μπροστά σε έναν κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό

πηγή: http://www.prin.gr/2011/01/ekfasismos.html

Από την άκρα Δεξιά στο κέντρο της πολιτικής

Ατελείωτος είναι ο μαύρος κατάλογος των αντιδραστικών αντιδημοκρατικών μέτρων και πρακτικών που χρησιμοποιεί ο αστικός συνασπισμός εξουσίας για να αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα, την Αριστερά και το ευρύτερο ρεύμα λαϊκής ανυπακοής. Ειδικά μετά την επιβολή του Μνημονίου τα φαινόμενα αυτά πυκνώνουν ολοένα και πιο ανησυχητικά. Αναφέρουμε ενδεικτικά, μόνο γεγονότα των τελευταίων ημερών: «Παράνομη και καταχρηστική», χθες, η απεργία της Ομοσπονδίας Συλλόγων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ), σε συνέχεια μιας βιομηχανίας κατα-δικαστικών αποφάσεων ενάντια σε κάθε απεργία που δεν εντάσσεται στο καθωσπρέπει πλαίσιο της ΓΣΕΕ.

«Κατά λάθος» σύλληψη στελέχους του ΣΥΝ ως τρομοκράτη και «κατά λάθος διαρροή» από την ΕΛΑΣ και το υπουργείο ΠΡΟΠΟ για την 27χρονη γερμανίδα (βλέπε σελ. 10-11). Καταπάτηση κάθε έννοιας δίκαιης δίκης στον Κορυδαλλό. Συλλήψεις «τρομοκρατών» χωρίς ουσιαστικά στοιχεία. Προώθηση του νόμου για το «ευρω-φακέλωμα». Προώθηση της «κάρτας του πολίτη» και της ηλεκτρονικής καταγραφής προσωπικών δεδομένων. Τρομοκρατικές συλλήψεις στην Κερατέα απλών πολιτών σε συνέχεια του οργίου καταστολής. Παραδειγματική σύλληψη του δημάρχου Στυλίδας Απ. Γκλέτσου (βλέπε και σελ. 11). Σε αυτές τις ειδήσεις των τελευταίων ημερών, δεν μπορεί παρά να προστεθούν γεγονότα μεγάλης κλίμακας, του προηγούμενου διαστήματος, όπως: Ο χημικός πόλεμος που έχει εξαπολυθεί κατά των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Οι εκατοντάδες και ίσως οι χιλιάδες, ντυμένοι με πολιτικά, χαφιέδες - προβοκάτορες της Ασφάλειας. Η εξόχως ύποπτη δολοφονία των τριών εργαζομένων στη Μαρφίν. Τα ρατσιστικά τείχη που υψώνονται στα σύνορα και στις πόλεις. Οι προκλήσεις και οι επιθέσεις ακροδεξιών οργανωμένων τραμπούκων στο όνομα «επιτροπών κατοίκων».
Σε ειδική ανακοίνωσή του, το Γραφείο Tύπου του NAP, εκτιμά ότι όλα αυτά «συμπληρώνουν το παζλ μιας εικόνας κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού» και ότι «πρόκειται για μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια τάση, συμπλήρωμα της οικονομικής ληστρικής πειρατείας του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της εργασίας, για να ξεπεραστεί η βαθιά κρίση του “υπαρκτού καπιταλισμού”». Kαι συμπληρώνει ότι αυτή η «εφιαλτική αλυσίδα γεγονότων που πυκνώνουν με ταχύτητα από τη στιγμή που η χώρα μπήκε στην “εποχή του Μνημονίου” κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ, δείχνουν ότι ο “εκφασισμός’’ περνά από την “άκρα Δεξιά’’ στο κέντρο του πολιτικού συστήματος.
Στην οικοδόμηση του ελληνικού κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού πρωτοστατεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ και με τη συναίνεση της σημερινής ηγεσίας της, ενώ στηρίζεται στα ακροδεξιά δεκανίκια του ΛΑΟΣ και τώρα, της Χρυσής Αυγής». Mάλιστα, εκτιμά ότι «σε “βασικό μέτοχο” του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού αναδεικνύονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της διαπλοκής ιδιοκτητών, κράτους, τραπεζιτών, βιομηχάνων και πρεσβειών».
Ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της βάρβαρης κοινωνικής πολιτικής του Μνημονίου, της μαζικής εξαθλίωσης των εργαζόμενων και μεσαίων στρωμάτων και της γενικότερης κατάρρευσης της κοινωνικής συναίνεσης και κάθε «κοινωνικού συμβολαίου». Η εξωοικονομική βία, δεν αποτελεί απλώς ένα συμπλήρωμα της οικονομικής βίας, δηλαδή, του φόβου της απόλυσης και της πείνας, αλλά την κύρια πλευρά καταστολής ενός καπιταλισμού που βυθίζεται σε ιστορική κρίση.
Η Αριστερά πρέπει επειγόντως να κατανοήσει ότι έχει αλλάξει η εποχή. Τα φαινόμενα ανοιχτής βίας δεν αποτελούν πλέον κάποια «εκτροπή» από την «κοινοβουλευτική δημοκρατία», αλλά χαρακτηρίζουν το νέο «καθεστώς έκτακτης ανάγκης» που οικοδομείται.
H καταστολή και η τρομοκρατία για να αντιμετωπιστούν χρειάζονται πολιτικά, θεωρητικά και πρακτικά μέτρα από την Αριστερά και το λαϊκό κίνημα. Ένα λαϊκό κίνημα ανατροπής της επίθεσης χρειάζεται ένα σύγχρονο πλαίσιο πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, που θα προκαλούν βαθιά, τακτικά ρήγματα στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, θα επιβάλουν δημοκρατικές κατακτήσεις εργατικού τύπου και θα προετοιμάζουν, θα συγκεντρώνουν δυνάμεις για το πρώτο στρατηγικό πλήγμα της επανάστασης και της εργατικής εξουσίας. Το λαϊκό κίνημα χρειάζεται τα δικά του, ανεξάρτητα όργανα που θα επιβάλουν υποχωρήσεις στον αστικό συνασπισμό εξουσίας. Στο πλαίσιό του και μόνο μπορεί και πρέπει να συγκροτηθούν οι επιτροπές της εργατικής και λαϊκής αυτοάμυνας, που θα αντιμετωπίζουν νικηφόρα όλα τα ειδικά σώματα. Από αυτή τη σκοπιά, η Αριστερά διαχωρίζεται πλήρως από τους «αυτόκλητους σωτήρες» της αναποτελεσματικής, όπως έμπρακτα αποδεικνύεται, «ατομικής» αντι-βίας.
Tο NAP, στην ανακοίνωσή του τονίζει ότι «σήμερα, περισσότερο από ποτέ, το ταξικό εργατικό και λαϊκό κίνημα χρειάζεται να αναδείξει και να πάρει πρωτοβουλίες ενάντια στον αντιδημοκρατικό κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, στο πλαίσιο του γενικότερου αγώνα του για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου με επαναστατική προοπτική». Aπό αυτή τη σκοπιά, ιδιαίτερη πολιτική σημασία αποκτά το παρακάτω: «Σε αυτή την υπόθεση θα συμβάλει μια μαζική, μετωπική κίνηση για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις εργατικές - λαϊκές ελευθερίες της εποχής μας, με αντικαπιταλιστικό, αντικυβερνητικό και αντι-ΕΕ προσανατολισμό. Μια μετωπική κίνηση που θα στηρίζει πολιτικά και νομικά τα εργατικά και λαϊκά όργανα πάλης, θα υπερασπίζεται κάθε διωκόμενο, θα αποκαλύπτει την εξουσία, θα συμβάλει στο θεωρητικό εξοπλισμό, αλλά και στην εργατική και λαϊκή αυτοάμυνα του ίδιου του κινήματος και όχι των “αυτόκλητων σωτήρων”, θα οργανώνει την κοινή δράση με αντίστοιχες αριστερές και δημοκρατικές κινήσεις». Kαι η ανακοίνωση καταλήγει: «Σε αυτή την υπόθεση, το ΝΑΡ θα πρωτοστατήσει το επόμενο διάστημα, στηριζόμενο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στο ευρύτερο αντικαπιταλιστικό ριζοσπαστικό δυναμικό».