Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
Λεφτά υπάρχουν, αλλά για τους λίγους...
Επιτέλους !
Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο και αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ.$. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια, ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα ( των εργαζομένων ) και με την επιτήρηση;
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος και εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δε δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας, επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά; Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα:
Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας, των εργαζομένων, το εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ;
30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις €, ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει Έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ’ναι.
Τη τετραετία 2004 - 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων. )
Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες ( off-shore ) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6-6,5 δις € από ΦΠΑ.
Οι Έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις / καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Και επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δε θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κ.λπ. Ο Θόδωρος κι η Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους - που ήταν η καλύτερη στη χώρα - και αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega-yacht μήκους 85,6 μέτρων και αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ., του Κούστα 60 εκ., του Βαφειά το ίδιο και ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα και άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος,Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 € τη μέρα !
Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια ( χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M. Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ.,ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. € !
Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ.€ και αγόρασε το 31,3% της Proton Bank, αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν’ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ.€ και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουίτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000 $ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο ( Ν.3290 / 04 ) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις € και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις €. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις €, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις € της «Ακρόπολης» κλπ) γιατί είναι γνωστά. Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική ? «δικαιοσύνη»?.
Ούτε στα 28 δις € που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας : ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία και εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400 €, μισθοί των 700 €, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 €, ο 14ος μισθός που κόβεται, η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος και η αγωνία για το αύριο.
Κι απ’ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι και εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ,
θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member.
Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
Τελικά, λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για ‘μάς. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για ‘μάς. Εμείς τα « γεννήσαμε » αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί, όπως λέει και η παροιμία : « αν δε γονάτιζε η καμήλα, δε θα τη φορτώνανε ».
θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member.
Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο και αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ.$. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια, ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα ( των εργαζομένων ) και με την επιτήρηση;
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος και εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δε δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας, επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά; Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα:
Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας, των εργαζομένων, το εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ;
30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις €, ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει Έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ’ναι.
Τη τετραετία 2004 - 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων. )
Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες ( off-shore ) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6-6,5 δις € από ΦΠΑ.
Οι Έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις / καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Και επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δε θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κ.λπ. Ο Θόδωρος κι η Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους - που ήταν η καλύτερη στη χώρα - και αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega-yacht μήκους 85,6 μέτρων και αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ., του Κούστα 60 εκ., του Βαφειά το ίδιο και ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα και άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος,Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 € τη μέρα !
Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια ( χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M. Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ.,ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. € !
Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ.€ και αγόρασε το 31,3% της Proton Bank, αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν’ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ.€ και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουίτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000 $ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο ( Ν.3290 / 04 ) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις € και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις €. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις €, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις € της «Ακρόπολης» κλπ) γιατί είναι γνωστά. Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική ? «δικαιοσύνη»?.
Ούτε στα 28 δις € που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας : ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία και εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400 €, μισθοί των 700 €, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 €, ο 14ος μισθός που κόβεται, η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος και η αγωνία για το αύριο.
Κι απ’ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι και εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ,
θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member.
Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
Τελικά, λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για ‘μάς. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για ‘μάς. Εμείς τα « γεννήσαμε » αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί, όπως λέει και η παροιμία : « αν δε γονάτιζε η καμήλα, δε θα τη φορτώνανε ».
θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member.
Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
Τελικά, λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για ‘μάς. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για ‘μάς. Εμείς τα « γεννήσαμε » αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί, όπως λέει και η παροιμία : « αν δε γονάτιζε η καμήλα, δε θα τη φορτώνανε ».
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας.
Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.
Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;
Παρʼ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απʼ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.
Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.
Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ʽρθουν.
Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.
Μακάρι να έχω άδικο.
Αθήνα, 27.4.2010
Μίκης Θεοδωράκης
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ, Δ.Τ. ΙΝΚΑ 248
ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ
ΔΕΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΝΟΝΤΕΣ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Υπάρχει μια εκκρεμότητα εδώ και 20 χρόνια μάλλον και την ώρα που μοιράζαμε το ανωτέρω αριθμός 247 ΔΤ, για την ελευθεριότητα των τραπεζών με την απόφαση του Α.Π., δίπλα μας, η δωρεάν εφημερίδα του ομίλου MODERN TIMES GROUP που κυκλοφορεί σε 23 χώρες και 19 γλώσσες, είχε το ακόλουθο άρθρο σε πρώτη αναγνωσιμότητα, σαν υποστύλωμα στην δήλωση του κ. Στρός ΔΝΤ προς όλους τους Έλληνες, με ύφος εκπαιδευτικής καλοσύνης, για να μην κλαίμε δηλαδή κατά την επαναφορά της Ελλάδας που θα γίνει στο σωστό δρόμο, από εκείνον και να βοηθήσουμε όλοι, [αναρτώντας όμως εξ αντιδιαστολής αφ ενός μεν ότι οι 300 πολιτικοί εκπρόσωποί μας για 20 ολόκληρα χρόνια αλλά και τώρα, δεν μπόρεσαν, αφ ετέρου δε χωρίς να παρατίθεται άλλη αιτία, εκτός από την διάχυτη ένταση στην συμπερασματική άποψη των καταγγελιών που δεχόμαστε, ότι δήθεν είναι μετριότητες, ανίδεοι, αγράμματοι και αναρμόδιοι, ενδιαφέρονται μόνο για την μισθοδοσία τους και την συνταγματική ιδιωτία της Ελληνικής Πολιτικής, καταλήγοντας ότι το πρόβλημα που δεν μπόρεσαν να χειριστούν οι πολιτικοί πρέπει να το λύσουμε εμείς οι πολίτες κατά τον κ. Στρός].
Μας τονίζουν στο κέντρο καταγγελιών, πως φαίνεται ότι το ζήτησαν οι πολιτικοί μας,, από τον κ. Στρός ΔΝΤ, να μας μιλήσει πατρικά, να δεχθούμε δηλαδή την επώδυνη επαναφορά μας ως σωτηρία, χωρίς κανείς τους να έχει δημοσιοποιήσει διαφορετική σοβαρή και τεκμηριωμένη πρόταση, να την έχει καταθέσει στην βουλή και να έχει ζητήσει την απόφαση της ολομέλειας. http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=66638
Ιδιαίτερη αξία έχει η ψυχολογική κατασκευή του κειμένου, από την ελληνική δημοσιογραφία, με ύφος προς ασθενείς που δεν πρέπει να αντιδράσουν, η αλλιώς της έντιμης φιλικότητας, σύμφωνα με τον Μαξ Κάιζερ στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, του δήμιου προς τον κατάδικο πριν την εκτέλεση. Το παραθέτουμε ακολούθως αυτούσιο.
[«Μερικές ημέρες ακόμη» θα διαρκέσουν οι συζητήσεις των αξιωματούχων του ΔΝΤ με τις ελληνικές αρχές, όπως ανέφερε ο επικεφαλής του Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν. Όπως ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο Ντ. Στρος- Καν, το ΔΝΤ διαθέτει τα απαραίτητα στοιχεία για το σχέδιο στήριξης στην Ελλάδα και συνεργάζεται καλά με την Ε.Ε. στο ζήτημα. «Μέχρι τώρα δεν συμμετείχαμε στις διαβουλεύσεις, απλά προσφέραμε τεχνική υποστήριξη», ανέφερε, ενώ τώρα έχουν αρχίσει συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση. «Δεν υπάρχει μαγική λύση για να μπορέσει να λυθεί με έναν εύκολο τρόπο» το ελληνικό πρόβλημα, είπε χαρακτηριστικά, ενώ απέκλεισε το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Αναφερόμενος στις προσπάθειες που πρέπει να καταβληθούν, εξέφρασε κατανόηση για το γεγονός ότι οι Έλληνες πολίτες «είναι κάπως διστακτικοί, αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό που έκαναν οι Ευρωπαίοι, και τώρα και το Ταμείο, είναι προς το δικό τους συμφέρον. Αυτοί πρέπει να επιλύσουν το πρόβλημα που έχουν, και δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να το κάνουν, δεν υπάρχει εύκολη λύση». Πρόσθεσε δε ότι «όλοι μαζί, η κυβέρνηση, ο λαός, οι επιχειρήσεις, τα συνδικάτα, και το ΔΝΤ, θα προσπαθήσουμε να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να επαναφέρουμε; την Ελλάδα στον σωστό δρόμο. ● ΜΕΤΡΟ Παρασκευή 23.04.2010]
ΔΕΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΝΟΝΤΕΣ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Υπάρχει μια εκκρεμότητα εδώ και 20 χρόνια μάλλον και την ώρα που μοιράζαμε το ανωτέρω αριθμός 247 ΔΤ, για την ελευθεριότητα των τραπεζών με την απόφαση του Α.Π., δίπλα μας, η δωρεάν εφημερίδα του ομίλου MODERN TIMES GROUP που κυκλοφορεί σε 23 χώρες και 19 γλώσσες, είχε το ακόλουθο άρθρο σε πρώτη αναγνωσιμότητα, σαν υποστύλωμα στην δήλωση του κ. Στρός ΔΝΤ προς όλους τους Έλληνες, με ύφος εκπαιδευτικής καλοσύνης, για να μην κλαίμε δηλαδή κατά την επαναφορά της Ελλάδας που θα γίνει στο σωστό δρόμο, από εκείνον και να βοηθήσουμε όλοι, [αναρτώντας όμως εξ αντιδιαστολής αφ ενός μεν ότι οι 300 πολιτικοί εκπρόσωποί μας για 20 ολόκληρα χρόνια αλλά και τώρα, δεν μπόρεσαν, αφ ετέρου δε χωρίς να παρατίθεται άλλη αιτία, εκτός από την διάχυτη ένταση στην συμπερασματική άποψη των καταγγελιών που δεχόμαστε, ότι δήθεν είναι μετριότητες, ανίδεοι, αγράμματοι και αναρμόδιοι, ενδιαφέρονται μόνο για την μισθοδοσία τους και την συνταγματική ιδιωτία της Ελληνικής Πολιτικής, καταλήγοντας ότι το πρόβλημα που δεν μπόρεσαν να χειριστούν οι πολιτικοί πρέπει να το λύσουμε εμείς οι πολίτες κατά τον κ. Στρός].
Μας τονίζουν στο κέντρο καταγγελιών, πως φαίνεται ότι το ζήτησαν οι πολιτικοί μας,, από τον κ. Στρός ΔΝΤ, να μας μιλήσει πατρικά, να δεχθούμε δηλαδή την επώδυνη επαναφορά μας ως σωτηρία, χωρίς κανείς τους να έχει δημοσιοποιήσει διαφορετική σοβαρή και τεκμηριωμένη πρόταση, να την έχει καταθέσει στην βουλή και να έχει ζητήσει την απόφαση της ολομέλειας. http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=66638
Ιδιαίτερη αξία έχει η ψυχολογική κατασκευή του κειμένου, από την ελληνική δημοσιογραφία, με ύφος προς ασθενείς που δεν πρέπει να αντιδράσουν, η αλλιώς της έντιμης φιλικότητας, σύμφωνα με τον Μαξ Κάιζερ στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, του δήμιου προς τον κατάδικο πριν την εκτέλεση. Το παραθέτουμε ακολούθως αυτούσιο.
[«Μερικές ημέρες ακόμη» θα διαρκέσουν οι συζητήσεις των αξιωματούχων του ΔΝΤ με τις ελληνικές αρχές, όπως ανέφερε ο επικεφαλής του Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν. Όπως ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο Ντ. Στρος- Καν, το ΔΝΤ διαθέτει τα απαραίτητα στοιχεία για το σχέδιο στήριξης στην Ελλάδα και συνεργάζεται καλά με την Ε.Ε. στο ζήτημα. «Μέχρι τώρα δεν συμμετείχαμε στις διαβουλεύσεις, απλά προσφέραμε τεχνική υποστήριξη», ανέφερε, ενώ τώρα έχουν αρχίσει συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση. «Δεν υπάρχει μαγική λύση για να μπορέσει να λυθεί με έναν εύκολο τρόπο» το ελληνικό πρόβλημα, είπε χαρακτηριστικά, ενώ απέκλεισε το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Αναφερόμενος στις προσπάθειες που πρέπει να καταβληθούν, εξέφρασε κατανόηση για το γεγονός ότι οι Έλληνες πολίτες «είναι κάπως διστακτικοί, αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό που έκαναν οι Ευρωπαίοι, και τώρα και το Ταμείο, είναι προς το δικό τους συμφέρον. Αυτοί πρέπει να επιλύσουν το πρόβλημα που έχουν, και δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να το κάνουν, δεν υπάρχει εύκολη λύση». Πρόσθεσε δε ότι «όλοι μαζί, η κυβέρνηση, ο λαός, οι επιχειρήσεις, τα συνδικάτα, και το ΔΝΤ, θα προσπαθήσουμε να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να επαναφέρουμε; την Ελλάδα στον σωστό δρόμο. ● ΜΕΤΡΟ Παρασκευή 23.04.2010]
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
Η αποκάλυψη του σχεδίου της Χρεοκοπίας που άργησε 6 μήνες!
Η αποκάλυψη του σχεδίου της Χρεοκοπίας που άργησε 6 μήνες!
Το σχέδιο της χρεοκοπίας της Ελλάδας από τους διεθνείς κερδοσκόπους ήταν έτοιμο πριν τις εκλογές του περασμένου Οκτώβρη και μπήκε σε εφαρμογή την …επομένη της εκλογικής νίκης του ΠαΣοΚ.
Στην εφαρμογή αυτού του σχεδίου έλαβαν μέρος το ίδιο το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα την επομένη των εκλογών 5/10/09 και λίγες ημέρες αργότερα στις 22/10/09 ( Aριθμ. Πρωτοκ. 690 και 691) η Τράπεζα της Ελλάδας σε συνεννόηση με τον κ. Παπακωνσταντίνου και κατόπιν …..αιτήματος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, προέβη σε αλλαγή του κανονισμού του συστήματος διακανονισμού πωλήσεων των τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου από Τ3 σε Τ10.
Με αυτόν τον τρόπο άνοιγε την πόρτα στους «σορτάκηδες» που μπορούσαν να πουλάνε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που δεν είχαν και αφού έριχναν την τιμή τους να τα ξαναγοράζουν σε χαμηλότερη τιμή για να τα παραδώσουν μέχρι και 10 ημέρες αργότερα ( από 3 που ίσχυε πριν την ημέρα των εκλογών).
Μάλιστα το διάστημα εκκαθάρισης των εν λόγω γραμματίων ( όπως αποκαλύπτουν γνώστες της αγοράς) συχνά υπερέβαινε και τις 10 ημέρες με την ανοχή των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες δρούσαν ως μεσάζοντες.
Σαν να μην έφτανε αυτό , η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών με νέο αίτημα τους (που γίνεται δεκτό στις 10/12/09 και με το επιχείρημα ότι το …ζητούσαν οι διεθνείς οίκοι που εμπορεύονταν τα ομόλογα ) κατορθώνουν να μην επιβάλλονται κυρώσεις για τον «σορτάκια» , ο οποίος…… δεν θα είχε να παραδώσει ομόλογα μετά τη 10η ημέρα ή και αργότερα.
Προς τον σκοπό αυτό μετέτρεψαν τη δημοπρασία που θα έπρεπε να κάνει η ΤτΕ για να βρει τα ομόλογα που δεν είχε να παραδώσει ο «σορτάκιας» από υποχρεωτική σε … «προαιρετική»!!!
Δηλαδή , με το τέχνασμα αυτό μπορούσε κάθε «σορτάκιας» εάν δεν κατόρθωνε να κερδίσει από την υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων ( πάντα χωρίς να τα έχει, …Αέρας κοπανιστός δηλαδή), να ακυρώνει την συναλλαγή μετά 10 ημέρες.
Και τα δικά μας, …δικά μας και τα δικά σας …δικά μας ! Σίγουρος τρόπος δηλαδή να κερδοσκοπήσει κανείς εναντίον της χώρας μας , χωρίς….κανένα ρίσκο!
Και η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών υπονόμευσαν τα εθνικά μας συμφέροντα , διευκολύνοντας από τις πρώτες ημέρες μετά τις εκλογές , τους υποτιμητικούς κερδοσκόπους ( «σορτάκηδες») να εξοντώσουν την ελληνική οικονομία , εκτοξεύοντας , με ανύπαρκτο ρίσκο, το κόστος δανεισμού της χώρας μας υψηλότερα από αυτό του …Ιράκ!!!
Δεν είναι τυχαίο ότι όπως φαίνεται στον σχετικό πίνακα , τα ελληνικά ομόλογα εκτινάχθηκαν ακριβώς από τότε που τέθηκε σε ισχύ η συγκεκριμένη διάταξη , τον περασμένο Οκτώβριο κατά την εκλογή του ΠαΣοΚ μέχρι σήμερα από 100 περίπου basis points σε …450!
Η ζημιά από την προκλητική αυτή «εθνική μειοδοσία» για να μην πούμε τίποτα βαρύτερο , έχει ήδη γίνει και εκτιμάται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον τοκοχρεολύσια, τα οποία προέρχονται από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού!
Άραγε , ….ο πρωθυπουργός τι λέει για όλα αυτά;
ΥΓ. Η αλλαγή του κανονισμού έγινε μάλλον παράνομα, δηλαδή μόνο με εντολή του διευθυντή της Διευθ. Οργάνωσης και όχι με πράξη του διοικητή , όπως έπρεπε! Γιατί;
Γιατί όταν μαθεύτηκε η πρακτική αυτή στους χρηματιστηριακούς κύκλους έγινε προσπάθεια να καλυφθεί το σκάνδαλο με πράξη διοικητή με αριθμό 158 της 10/2/2010 που θα νομιμοποιούσε τη μέχρι τότε πρακτική και την οποία υπέγραψε …..ο υποδιοικητής (ούτε εδώ η υπογραφή του διοικητή, Γιατί άραγε;), αλλά ….. δεν δημοσιεύτηκε ποτέ !!! Γιατί;
Γιατί μόλις την περασμένη Πέμπτη (8/4/2010) επιβλήθηκε ο διακανονισμός των short selling σε μια μόνο ημέρα (Τ 1); Μήπως γιατί έγινε αντιληπτό το σκανδαλώδες του θέματος; Μήπως γιατί αυτό που επιθυμούσαν διάφοροι κύκλοι ….επιτεύχθηκε;
Δεν Νογάτε Τίποτα;
Τι γνώμη έχετε ύστερα από αυτά για την πορεία του ΧΑ μέχρι τώρα κ μετά??????
Το σχέδιο της χρεοκοπίας της Ελλάδας από τους διεθνείς κερδοσκόπους ήταν έτοιμο πριν τις εκλογές του περασμένου Οκτώβρη και μπήκε σε εφαρμογή την …επομένη της εκλογικής νίκης του ΠαΣοΚ.
Στην εφαρμογή αυτού του σχεδίου έλαβαν μέρος το ίδιο το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα την επομένη των εκλογών 5/10/09 και λίγες ημέρες αργότερα στις 22/10/09 ( Aριθμ. Πρωτοκ. 690 και 691) η Τράπεζα της Ελλάδας σε συνεννόηση με τον κ. Παπακωνσταντίνου και κατόπιν …..αιτήματος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, προέβη σε αλλαγή του κανονισμού του συστήματος διακανονισμού πωλήσεων των τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου από Τ3 σε Τ10.
Με αυτόν τον τρόπο άνοιγε την πόρτα στους «σορτάκηδες» που μπορούσαν να πουλάνε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που δεν είχαν και αφού έριχναν την τιμή τους να τα ξαναγοράζουν σε χαμηλότερη τιμή για να τα παραδώσουν μέχρι και 10 ημέρες αργότερα ( από 3 που ίσχυε πριν την ημέρα των εκλογών).
Μάλιστα το διάστημα εκκαθάρισης των εν λόγω γραμματίων ( όπως αποκαλύπτουν γνώστες της αγοράς) συχνά υπερέβαινε και τις 10 ημέρες με την ανοχή των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες δρούσαν ως μεσάζοντες.
Σαν να μην έφτανε αυτό , η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών με νέο αίτημα τους (που γίνεται δεκτό στις 10/12/09 και με το επιχείρημα ότι το …ζητούσαν οι διεθνείς οίκοι που εμπορεύονταν τα ομόλογα ) κατορθώνουν να μην επιβάλλονται κυρώσεις για τον «σορτάκια» , ο οποίος…… δεν θα είχε να παραδώσει ομόλογα μετά τη 10η ημέρα ή και αργότερα.
Προς τον σκοπό αυτό μετέτρεψαν τη δημοπρασία που θα έπρεπε να κάνει η ΤτΕ για να βρει τα ομόλογα που δεν είχε να παραδώσει ο «σορτάκιας» από υποχρεωτική σε … «προαιρετική»!!!
Δηλαδή , με το τέχνασμα αυτό μπορούσε κάθε «σορτάκιας» εάν δεν κατόρθωνε να κερδίσει από την υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων ( πάντα χωρίς να τα έχει, …Αέρας κοπανιστός δηλαδή), να ακυρώνει την συναλλαγή μετά 10 ημέρες.
Και τα δικά μας, …δικά μας και τα δικά σας …δικά μας ! Σίγουρος τρόπος δηλαδή να κερδοσκοπήσει κανείς εναντίον της χώρας μας , χωρίς….κανένα ρίσκο!
Και η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών υπονόμευσαν τα εθνικά μας συμφέροντα , διευκολύνοντας από τις πρώτες ημέρες μετά τις εκλογές , τους υποτιμητικούς κερδοσκόπους ( «σορτάκηδες») να εξοντώσουν την ελληνική οικονομία , εκτοξεύοντας , με ανύπαρκτο ρίσκο, το κόστος δανεισμού της χώρας μας υψηλότερα από αυτό του …Ιράκ!!!
Δεν είναι τυχαίο ότι όπως φαίνεται στον σχετικό πίνακα , τα ελληνικά ομόλογα εκτινάχθηκαν ακριβώς από τότε που τέθηκε σε ισχύ η συγκεκριμένη διάταξη , τον περασμένο Οκτώβριο κατά την εκλογή του ΠαΣοΚ μέχρι σήμερα από 100 περίπου basis points σε …450!
Η ζημιά από την προκλητική αυτή «εθνική μειοδοσία» για να μην πούμε τίποτα βαρύτερο , έχει ήδη γίνει και εκτιμάται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον τοκοχρεολύσια, τα οποία προέρχονται από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού!
Άραγε , ….ο πρωθυπουργός τι λέει για όλα αυτά;
ΥΓ. Η αλλαγή του κανονισμού έγινε μάλλον παράνομα, δηλαδή μόνο με εντολή του διευθυντή της Διευθ. Οργάνωσης και όχι με πράξη του διοικητή , όπως έπρεπε! Γιατί;
Γιατί όταν μαθεύτηκε η πρακτική αυτή στους χρηματιστηριακούς κύκλους έγινε προσπάθεια να καλυφθεί το σκάνδαλο με πράξη διοικητή με αριθμό 158 της 10/2/2010 που θα νομιμοποιούσε τη μέχρι τότε πρακτική και την οποία υπέγραψε …..ο υποδιοικητής (ούτε εδώ η υπογραφή του διοικητή, Γιατί άραγε;), αλλά ….. δεν δημοσιεύτηκε ποτέ !!! Γιατί;
Γιατί μόλις την περασμένη Πέμπτη (8/4/2010) επιβλήθηκε ο διακανονισμός των short selling σε μια μόνο ημέρα (Τ 1); Μήπως γιατί έγινε αντιληπτό το σκανδαλώδες του θέματος; Μήπως γιατί αυτό που επιθυμούσαν διάφοροι κύκλοι ….επιτεύχθηκε;
Δεν Νογάτε Τίποτα;
Τι γνώμη έχετε ύστερα από αυτά για την πορεία του ΧΑ μέχρι τώρα κ μετά??????
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
ΔΙΚΗ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ: ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΔΙΚΗ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ:
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Oργή και θλίψη μας προκάλεσε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Αμαρύνθου. Ήταν τον Οκτώβριο του 2006, που η ανήλικη αλλοδαπή μαθήτρια είχε καταγγείλει τον ομαδικό βιασμό της από 4 συμμαθητές της, ενώ 3 συμμαθήτριες βιντεοσκοπούσαν το «κατόρθωμά» τους.
Τρεισήμισυ χρόνια αργότερα, η υπόθεση αναβίωσε στο δικαστήριο, αλλά για εμάς είναι φανερό ότι δεν έγινε δυνατόν να βγεί στο φως η αλήθεια. Κατά τη διαδικασία κατέθεσαν περίπου 40 μάρτυρες υπέρ των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικοί, ενώ από την πλευρά της καταγγέλλουσας δεν υπήρξε κανείς και καμία μάρτυρας, εκτός βέβαια της μητέρας της. Και μάλιστα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε καν να υποβληθεί το πόρισμα της εξέτασης της καταγγέλλουσας από εγκεκριμένη κλινική ψυχολογίας διαπιστευμένη με διεθνή στάνταρ. Οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κατηγορούμενες, ανέφεραν σημεία και τέρατα εναντίον της, σε βαθμό πραγματικού βασανιστηρίου (που το δικαστήριο δεν απέτρεψε) ενώ μέσα στην αίθουσα κυριαρχούσαν συνθήκες κατατρομοκράτησης, ώστε να μην τολμήσει κανένας και καμία να προσέλθει ως μάρτυρας για να καταθέσει αντικρούοντας τις αδιανόητες κατηγορίες.
Τις προηγούμενες από τη δίκη ημέρες, κάποιες και κάποιοι από τους κατηγορούμενους είχαν δώσει και συνεντεύξεις για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ενώ είχαν φροντίσει, από την πρώτη ημέρα της καταγγελίας κιόλας, να εξαφανιστεί το βίντεο.
Στη σύγχρονη ξενοφοβική και ρατσιστική Ελλάδα είναι προφανές ότι κυριάρχησε το κλίμα να «προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά έναντι της ξένης».
Στη σύγχρονη σεξιστική Ελλάδα εξακολουθεί να κυριαρχεί η άποψη ότι το θύμα του βιασμού «τα ήθελε», ότι ο βιασμός δεν είναι ξένος προς τη «γυναικεία φύση», και υπάρχουν δυστυχώς πολλές σχετικές αποδείξεις και από άλλες καταγγελίες βιασμών που εκδικάζονται δικαστήρια. Η μικρή μαθήτρια από τη Βουλγαρία τιμωρείται για το πολλαπλό έγκλημά της: 1) είναι φτωχή (είναι γνωστό ότι ήταν εργαζόμενη και παράλληλα αριστούχα μαθήτρια) 2) είναι ξένη και 3) είναι γυναίκα. Την καθορίζει, δηλαδή, «διαφορετικότητα» τάξης φυλής και φύλου, και παρ’ όλα αυτά τολμά να καταγγείλει ότι έπεσε θύμα βιασμού. Το ότι το θύμα κατέληξε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο δεν φαίνεται να αξιολογείται από τους κρίνοντες και να αίρει κάθε ένοια «συναίνεσής» της στην «ασέλγεια» που διαπράχθηκε σε βάρος της.
Υπενθυμίζουμε ότι, 11 γυναικείες συλλογικότητες είχαν οργανώσει διαδήλωση στην Αμάρυνθο στις 4-11-2006, στην οποία είχαν συμμετάσχει εκατοντάδες γυναίκες και είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο, όπως αναφερόταν και στην τότε ανακοίνωση: «Επειδή δεν ξεχνούμε ότι ο βιασμός μπορεί να συμβεί σε κάθε γυναίκα, νέα ή μεσήλικα ή ακόμα υπερήλικα, το πρωί ή το βράδυ, σε πολυσύχναστες ή ερημικές περιοχές, συχνότερα μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η εποχή που, όταν η γυναίκα που έπεφτε θύμα βιασμού έπρεπε να δικαστεί και να καταδικαστεί από την κοινωνία και καμιά φορά και από τα δικαστήρια σαν να ήταν η ίδια ένοχη, πρέπει να πάψει να αναβιώνει, πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».
Επίσης υπενθυμίζουμε ότι υπήρξε ευρύτατη συμπαράσταση από πολύ περισσότερους φορείς, καθώς και από θεσμικά πρόσωπα. Η επιτροπή αλληλεγγύης που είχε σχηματισθεί τότε, φρόντισε για κάλυψη των πολύπλευρων αναγκών που δημιούργησε η δίωξη και ο εξοβελισμός της νεαρής μαθήτριας και της μητέρας της, για κατοικία, δουλειά και σχολείο.
Σήμερα, μετά τρεισήμισυ χρόνια, οι καθηγητές και ο διευθυντής γνωστού ιδιωτικού σχολείου το οποίο της έδωσε υποτροφία και απ’ όπου αποφοίτησε, διαβεβαιώνουν τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για το άμεμπτο ήθος της σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής της.
Πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση της υπόθεσης Αμαρύνθου εντάσσεται στο κλίμα συγκάλυψης της βίας κατά των γυναικών και της κατίσχυσης της οικογενειακής ή κοινωνικής (στην προκειμένη περίπτωση) «συνοχής» έναντι του δικαιώματος των γυναικών για αυτονομία του σώματος και σεβασμό της αξιοπρέπειας, και αναβιώνει επικυρώνοντας το πατριαρχικό δικαίωμα για τον έλεγχο του σώματος των γυναικών.
Επαναβεβαιώνουμε σήμερα την αλληλεγγύη μας προς την νεαρή, ενήλικη πλέον, παθούσα και καταγγέλλουσα, και ζητούμε την αποδοχή του αιτήματός της για έφεση της εκδοθείσας απόφασης.
Αθήνα, 12 Απριλίου 2010
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
• Παγκόσμια Πορεία Γυναικών
• Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας
• Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη
• Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
• Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας
• Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
• Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών
• Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
• Ομάδα φύλου Νεολαίας ΣΥΝ
• Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
• Τομέας Γυναικών ΠΑΣΟΚ
• Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Οικολόγων Πρασίνων
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Oργή και θλίψη μας προκάλεσε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Αμαρύνθου. Ήταν τον Οκτώβριο του 2006, που η ανήλικη αλλοδαπή μαθήτρια είχε καταγγείλει τον ομαδικό βιασμό της από 4 συμμαθητές της, ενώ 3 συμμαθήτριες βιντεοσκοπούσαν το «κατόρθωμά» τους.
Τρεισήμισυ χρόνια αργότερα, η υπόθεση αναβίωσε στο δικαστήριο, αλλά για εμάς είναι φανερό ότι δεν έγινε δυνατόν να βγεί στο φως η αλήθεια. Κατά τη διαδικασία κατέθεσαν περίπου 40 μάρτυρες υπέρ των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικοί, ενώ από την πλευρά της καταγγέλλουσας δεν υπήρξε κανείς και καμία μάρτυρας, εκτός βέβαια της μητέρας της. Και μάλιστα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε καν να υποβληθεί το πόρισμα της εξέτασης της καταγγέλλουσας από εγκεκριμένη κλινική ψυχολογίας διαπιστευμένη με διεθνή στάνταρ. Οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κατηγορούμενες, ανέφεραν σημεία και τέρατα εναντίον της, σε βαθμό πραγματικού βασανιστηρίου (που το δικαστήριο δεν απέτρεψε) ενώ μέσα στην αίθουσα κυριαρχούσαν συνθήκες κατατρομοκράτησης, ώστε να μην τολμήσει κανένας και καμία να προσέλθει ως μάρτυρας για να καταθέσει αντικρούοντας τις αδιανόητες κατηγορίες.
Τις προηγούμενες από τη δίκη ημέρες, κάποιες και κάποιοι από τους κατηγορούμενους είχαν δώσει και συνεντεύξεις για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ενώ είχαν φροντίσει, από την πρώτη ημέρα της καταγγελίας κιόλας, να εξαφανιστεί το βίντεο.
Στη σύγχρονη ξενοφοβική και ρατσιστική Ελλάδα είναι προφανές ότι κυριάρχησε το κλίμα να «προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά έναντι της ξένης».
Στη σύγχρονη σεξιστική Ελλάδα εξακολουθεί να κυριαρχεί η άποψη ότι το θύμα του βιασμού «τα ήθελε», ότι ο βιασμός δεν είναι ξένος προς τη «γυναικεία φύση», και υπάρχουν δυστυχώς πολλές σχετικές αποδείξεις και από άλλες καταγγελίες βιασμών που εκδικάζονται δικαστήρια. Η μικρή μαθήτρια από τη Βουλγαρία τιμωρείται για το πολλαπλό έγκλημά της: 1) είναι φτωχή (είναι γνωστό ότι ήταν εργαζόμενη και παράλληλα αριστούχα μαθήτρια) 2) είναι ξένη και 3) είναι γυναίκα. Την καθορίζει, δηλαδή, «διαφορετικότητα» τάξης φυλής και φύλου, και παρ’ όλα αυτά τολμά να καταγγείλει ότι έπεσε θύμα βιασμού. Το ότι το θύμα κατέληξε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο δεν φαίνεται να αξιολογείται από τους κρίνοντες και να αίρει κάθε ένοια «συναίνεσής» της στην «ασέλγεια» που διαπράχθηκε σε βάρος της.
Υπενθυμίζουμε ότι, 11 γυναικείες συλλογικότητες είχαν οργανώσει διαδήλωση στην Αμάρυνθο στις 4-11-2006, στην οποία είχαν συμμετάσχει εκατοντάδες γυναίκες και είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο, όπως αναφερόταν και στην τότε ανακοίνωση: «Επειδή δεν ξεχνούμε ότι ο βιασμός μπορεί να συμβεί σε κάθε γυναίκα, νέα ή μεσήλικα ή ακόμα υπερήλικα, το πρωί ή το βράδυ, σε πολυσύχναστες ή ερημικές περιοχές, συχνότερα μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η εποχή που, όταν η γυναίκα που έπεφτε θύμα βιασμού έπρεπε να δικαστεί και να καταδικαστεί από την κοινωνία και καμιά φορά και από τα δικαστήρια σαν να ήταν η ίδια ένοχη, πρέπει να πάψει να αναβιώνει, πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».
Επίσης υπενθυμίζουμε ότι υπήρξε ευρύτατη συμπαράσταση από πολύ περισσότερους φορείς, καθώς και από θεσμικά πρόσωπα. Η επιτροπή αλληλεγγύης που είχε σχηματισθεί τότε, φρόντισε για κάλυψη των πολύπλευρων αναγκών που δημιούργησε η δίωξη και ο εξοβελισμός της νεαρής μαθήτριας και της μητέρας της, για κατοικία, δουλειά και σχολείο.
Σήμερα, μετά τρεισήμισυ χρόνια, οι καθηγητές και ο διευθυντής γνωστού ιδιωτικού σχολείου το οποίο της έδωσε υποτροφία και απ’ όπου αποφοίτησε, διαβεβαιώνουν τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για το άμεμπτο ήθος της σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής της.
Πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση της υπόθεσης Αμαρύνθου εντάσσεται στο κλίμα συγκάλυψης της βίας κατά των γυναικών και της κατίσχυσης της οικογενειακής ή κοινωνικής (στην προκειμένη περίπτωση) «συνοχής» έναντι του δικαιώματος των γυναικών για αυτονομία του σώματος και σεβασμό της αξιοπρέπειας, και αναβιώνει επικυρώνοντας το πατριαρχικό δικαίωμα για τον έλεγχο του σώματος των γυναικών.
Επαναβεβαιώνουμε σήμερα την αλληλεγγύη μας προς την νεαρή, ενήλικη πλέον, παθούσα και καταγγέλλουσα, και ζητούμε την αποδοχή του αιτήματός της για έφεση της εκδοθείσας απόφασης.
Αθήνα, 12 Απριλίου 2010
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
• Παγκόσμια Πορεία Γυναικών
• Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας
• Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη
• Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
• Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας
• Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
• Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών
• Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
• Ομάδα φύλου Νεολαίας ΣΥΝ
• Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
• Τομέας Γυναικών ΠΑΣΟΚ
• Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Οικολόγων Πρασίνων
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
ΜΙΑ "ΩΡΑΙΑ" ΙΣΤΟΡΙΑ....
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΙΝΚΑ κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΣΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ κ.ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ, ΣΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ, ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ, ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010.
Προς τις ακόλουθες 6 τράπεζες, Πειραιώς, Citi, Diners, Εμπορική, Millennium και MarfinEgnatia, που έσπρωξαν για 10 χρόνια με απανωτά, δάνεια και κάρτες, έναν μικρόμισθο και ακόλουθα άνεργο, σε απόγνωση σήμερα.
Αξιότιμοι,
Έχουμε λάβει την Επιστολή – Αίτημα Βοήθειας του μέλους μας, κου Χρήστου
Αλεξόπουλου από το Αγρίνιο, στην οποία μας αναφέρει αναλυτικά, όπως και το
συνημμένο φύλλο Excel, μια πορεία 8 χρόνων με σπρωχτά δάνεια και κάρτες από τις
ανωτέρω τράπεζες (που έχουν φθάσει τώρα σε € 110.800 το 2008 και 150.000 σήμερα).
Την ίδια περίοδο και από την αρχή, εκείνος, δεν είχε μεν τις προϋποθέσεις,
περιουσίας και εισοδήματος, για τις εγκρίσεις αυτές εκ μέρους των τραπεζών, που αφού
του τα πρότειναν τα αποδέχτηκε, γιατί είχε κρίσιμη οικονομική ανάγκη για την επιβίωσή
του αλλά και την ελπίδα ότι θα βρει δουλειά ανάλογη για να ανταπεξέλθει στις
υποχρεώσεις των δανείων αυτών που αναγκάστηκε να αποδεχθεί.
Η επιστολή του έχει μορφή θρήνου, ιστορεί ότι εγκλωβιστεί στο απόλυτο αδιέξοδο,
ακόμα δηλαδή και αν κατά περιόδους του εύρισκαν μια δουλειά, το εισόδημά του ήταν
αδύνατο να καλύψει τις βιοτικές και δανειακές υποχρεώσεις του.
Θεωρούμε, ότι και αν ακόμα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η μία μετά την άλλη, (με
δεδομένο ότι όλες ξέρουν τους πελάτες των άλλων τους), τον έκαναν πάσα σε
εναλλακτικούς κύκλους, σε τρόπο ώστε, να του παρασχεθεί ο χρόνος για να βρει δουλειά
η για να αργήσει το τέλος του, τώρα στο τέλος του, φράκαραν και αυτές και αυτός.
Ένας τέτοιος κύκλος, γύρω από έναν άνθρωπο, και μορφωμένο και αξιοπρεπή, θα
έπρεπε να περιέχει και την υποχρέωση αυτών που τον δανειοδοτούν, να του βρουν και
δουλειά με ανάλογο εισόδημα, για να τους αποπληρώσει, πράγμα που εδώ δεν έγινε.
Την τελευταία περίοδο μας αποστέλλει ενημέρωση ότι δέχεται, συνεχιστικά έντονα
απειλητικά και ταπεινωτικά τηλεφωνήματα, για τις οφειλές του σε κάθε τράπεζα, ανώνυμα
και επώνυμα μεν αλλά μετά ως ανύπαρκτα τα ονόματά τους όταν τους επανακαλεί,
βρίσκεται δε πράγματι, σε προστάδιο παράκρουσης.
Ζητούμε με απάντησή σας, την ενημέρωσή μας σχετικά με την επιμέλεια των
δανειστικών εγκριτικών συμβουλίων σας, για την προστασία και των δύο μερών των
συμβαλλομένων, πριν την απόφαση της δανειοδότησής του, αλλά και για το αν
επιμεληθήκατε να του βρείτε δουλειά με ανάλογο όμως μισθό των δοσοκαταβολλών των
δανείων που του παραχωρήσατε.
Σε περίπτωση που μπορείτε τώρα να επικουρήσετε με οποιονδήποτε τρόπο το
εισόδημά του ώστε να δυνηθεί να εξοφλήσει τα δάνειά του, ποτέ δεν είναι αργά και το
ευχόμαστε.
Εμείς δεν θέλουμε να τον ακούμε να μας λέει ότι η μόνη λύση είναι να
αυτοκτονήσει, (προσχωρώντας όπως συμβαίνει στο τέλος πριν την ημέρα του
απαγχονισμού να έχουν γίνει φίλοι εκτελεστής και κατάδικος και να ανεβαίνει
στην κρεμάλα μόνος του με καλοσύνη).
Για τις δικές σας ενέργειες.
Με τιμή Για το Κέντρο Καταγγελιών του ΙΝΚΑ
Ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. και πρόεδρος του ΙΝΚΑ ΚΡΗΤΗΣ
Γιάννης Ανουσάκης
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΕΣΕΙΛΑ ΣΤΟ ΙΝΚΑ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2008
Προς το ΙΝΚΑ Ακαδημίας 7 Αθήνα τηλ. 210 3632443 Fax. 210 3633976
Αγαπητό ΙΝΚΑ,
Πρόκειται για την τραγωδία μου με τις τράπεζες, τα δήθεν ως δώρα η
διευκολύνσεις δάνεια και κάρτες που κυριολεκτικά ΄΄σπρώχνουν΄΄ στις δύσκολες
στιγμές μας, λες και ξέρουν από πριν με βάση τις έρευνές τους, ποιος και πού θα
τσιμπήσει αμέσως.
Αν θα ήταν διευκολύνσεις στις δύσκολες στιγμές μας, τα επιτόκια θα ήταν
ανάλογα πολύ χαμηλότερα για να μπορεί να διευκολυνθούμε και όχι να μεταφερθούμε
από τις δυσκολίες στις άλλες δυσκολίες με μεγέθυνση που δεν μαζεύεται πλέον, όπως και
εγώ που τώρα έχω φρακάρει κυριολεκτικά.
Οι κεφαλαιακές αυτές τραπεζικές έντοκες παροχές - συμβάσεις, σχετίζονται
απαραιτήτως με ευθύνη και των δύο μερών και μάλιστα ο έχων την μεγαλύτερη
οργανωτική και οικονομική επάρκεια έχει την μεγαλύτερη ευθύνη σε αδυναμία τήρησης
της σύμβασης, όταν έχει προτείνει σύμβαση στον άλλο ενώ ξέρει η οφείλει να ξέρει πως
ο άλλος δεν μπορεί να την εκτελέσει. Αυτό λογικά όταν αποδεικνύεται, προβάλει ότι, αν
ο ένας, ο κοινωνικά ισχυρότερος, πρότεινε την σύμβαση στον άλλο που γνώριζε την
αδυναμία του, για να ωφεληθεί από την καλοπιστία του και να ιδιοποιηθεί τα ελάχιστα
πράγματα που διέθετε και διαθέτει ως περιουσία μου, ο πρώτος ενέργησε δόλια και
πρέπει και να αποζημιώσει τον δεύτερο αν η σύμβαση που τον παρέσυρε τον έβλαψε.
Την τραγωδία μου την ονομάζω:
ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ…
Είμαι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 2000 που τέλειωσα την
στρατιωτική μου θητεία και αφότου αντιμετώπισα επαναληπτικές απογοητεύσεις από τη
διαδικασία εύρεσης εργασίας που έχει το σύστημά μας, απασχολήθηκα σε μια ασφαλιστική
Εταιρία.
Πολλές πάρα πολλές οι υποσχέσεις, λίγα τα δικά μου λόγια, ακόμα λιγότερη η
ρευστότητα στη δουλειά αυτή (όταν μάλιστα κάποιος αμείβεται «με το κομμάτι», δηλαδή αν
κάνεις συμβόλαιο πληρώνεσαι, αν δεν κάνεις δεν πληρώνεσαι), με οδήγησαν στην πρώτη
επαφή με τον κόσμο του πλαστικού χρήματος, την άνοιξη του 2001.
Μια πιστωτική κάρτα από την Εγνατία Τράπεζα σε συνεργασία με την εταιρία που
δούλευα, Ευρωπαϊκή Πίστη VISA ο τίτλος της, με αρχικό όριο τις 300.000 δρχ.(περίπου 900
σημερινά Ευρώ). Τρέχον πιστωτικό όριο της κάρτας αυτής τα 8.000 Ευρώ (δηλαδή 2.700.000
δρχ. περίπου), με άλλα λόγια εννεαπλασιάστηκε!!! Ο σημερινός τίτλος της κάρτας είναι
MARFIN EGNATIA BANK VIACARD VISA.
Το αρχικό όριο των 300.000 δρχ. σύντομα καλύφτηκε, οι υποχρεώσεις τρέχανε,
ώσπου «ανακάλυψα» και άρχισα να χρησιμοποιώ μια πιστωτική κάρτα του πατέρα μου, που
η EUROBANK, χωρίς φυσικά να τον ρωτήσει, την εξέδωσε για να εξοφλείται δήθεν ο
λογαριασμός του κινητού τηλεφώνου που μου είχε αγοράσει όταν υπηρετούσα ακόμα τη
στρατιωτική μου θητεία. Αρχικό όριο της κάρτας αυτής ήταν οι 500.000 δρχ.(1.500 ευρώ).
Το τρέχον όριό της είναι 10.500 ευρώ (3.600.000 δρχ. περίπου), δηλαδή 7 φορές
μεγαλύτερο!!! Όλα αυτά βέβαια χωρίς να ερωτηθεί καν ο πατέρας μου ούτε για την έκδοση
της κάρτας ούτε για τις διαδοχικές αυξήσεις του πιστωτικού ορίου! Που να εξηγείς τόσο
δύσκολα πράγματα σε έναν 60χρονο, θα σκέφτηκαν, κι ας είναι αυτός ο 60χρονος
συνταξιούχος υπάλληλος της Τράπεζας της Ελλάδος, της Κεντρικής δηλαδή τράπεζας της
χώρας!
Τέλη του 2001, μια απλή αλλαγή στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή που
χρησιμοποιούσα τότε, στάθηκε η αφορμή για τη έκδοση της ΠΕΙΡΑΙΩΣ VISA, με αρχικό
όριο τις 150.000 δρχ. (περίπου 500 ευρώ) και σημερινό όριο τις 3.300 ευρώ (1.125.000 δρχ.).
Σχεδόν 7 φορές πάνω δηλαδή. Με ρώτησαν για όλα αυτά; Όχι βέβαια!
Τέλη του 2002, για να γίνω συνεργάτης μιας εταιρίας εναλλακτικής – σταθερής
τηλεφωνίας, έπρεπε να αγοράσω τον σχετικό εξοπλισμό (κάρτες, αιτήσεις κλπ.) και να
πληρώσω μόνο μέσω πιστωτικής κάρτας! Έτσι, εκδόθηκε η EUROBANK VISA
ELECTRON, με όριο τα 300 ευρώ το μοναδικό που παραμένει αμετάβλητο 6 χρόνια τώρα!
Κάπως έτσι πορεύτηκα μέχρι τις αρχές του 2003, όταν και βρήκα δουλειά σε μια
αναπτυξιακή εταιρία που αφορούσε στη διαχείριση προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η δουλειά ήταν πολύ καλή, πάνω στο αντικείμενό μου (σπούδασα Κοινωνιολόγος στο
Πάντειο Πανεπιστήμιο), αλλά πληρωνόμουν με δελτίο παροχής υπηρεσιών, που σημαίνει
ασφάλιση, ΦΠΑ και λοιπά έξοδα ενός «μισθωτού – ελεύθερου επαγγελματία» (ναι, υπάρχει
και αυτό στην Ελλάδα του 2010!), έπρεπε να τα καλύπτω από την τσέπη μου. Και η
πληρωμή, όπως συμβαίνει με τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα (χωρίς βέβαια καμία απολύτως
ευθύνη του εργοδότη μου), γινόταν όποτε εκταμιεύονταν τα χρήματα από την Περιφέρεια
Δυτικής Ελλάδος, που σημαίνει πολλές φορές δύο και τρεις μήνες καθυστέρηση. Από τα
περίπου 1.200 ευρώ που ήταν η μικτή αμοιβή μου έμεναν περίπου 700 ευρώ (αν
συνυπολογιστεί και το 20% που παρακρατούταν για να μου το αποδωθεί ως επιστροφή
φόρου τον επόμενο χρόνο).
Η εφορία όμως δεν αστειευόταν. Κάθε τρίμηνο έπρεπε να καταβληθεί ο ΦΠΑ, αλλιώς
χαράτσι 2,5%, κάθε μήνα έπρεπε να πληρωθεί το ΤΕΒΕ, αλλιώς άλλο χαράτσι 2,5%.
Επομένως και πάλι η ρευστότητα περιορισμένη…
Εν τω μεταξύ, με το δέλεαρ της μείωσης στο κόστος του μηνιαίου λογαριασμού του
κινητού μου τηλεφώνου ως και 10 ευρώ μηνιαίως, εκδόθηκε η CITIBANK VISA
VODAFONE, με αρχικό όριο 600 ευρώ και σημερινό τα 10.000 ευρώ, δηλαδή 17 φορές
μεγαλύτερο από το αρχικό!!!
(Σημείωση: Είχα αναλάβει να πληρώνω εγώ το λογαριασμό του κινητού μου τηλεφώνου, με
αλλαγή αριθμού κινητού και εταιρίας και εξόφληση του λογαριασμού μέσω της ανωτέρω
πιστωτικής κάρτας. Η EUROBANK όμως γιατί, ως όφειλε, δεν προχώρησε σε ακύρωση της
κάρτας του πατέρα μου, αλλά συνέχισε να την έχει σε ισχύ και όχι μόνο αυτό, αλλά συνέχισε
να αυξάνει με σταθερά μεγάλη συχνότητα το πιστωτικό της όριο; Πόσα τηλεφωνήματα και
πόσες ώρες αναμονής, συνεπώς και τηλεφωνικά έξοδα χρειάζονται για να δεήσει μια τράπεζα
να πράξει το αυτονόητο; Απλά ρωτάω…)
Η Τράπεζα Πειραιώς μου έκανε «δώρο» άλλη μια πιστωτική κάρτα, την ΠΕΙΡΑΙΩΣ
MASTERCARD, με αρχικό όριο τα 1.000 ευρώ και σημερινό τα 2.500 ευρώ, δηλαδή 2,5
φορές μεγαλύτερο.
(Σημείωση: Με τη Τράπεζα Πειραιώς συνεργαζόταν και η εργοδότρια εταιρία μου, από εκεί
εκδιδόταν οι επιταγές για την πληρωμή μου, εξ ου και το «δώρο». Και ως γνωστόν, όταν
δωρίζεις κάτι δεν ρωτάς τον παραλήπτη του «δώρου», ειδικά όταν αυτό είναι μια πιστωτική
κάρτα… Ξεκαθαρίζω εδώ ότι ο εργοδότης μου δεν είχε καμία απολύτως εμπλοκή. Η τράπεζα
προφανώς επικαλούταν τη συνεργασία με τον εργοδότη μου για να εκδώσει την κάρτα στο
όνομά μου, χωρίς φυσικά να τον ενημερώσει ότι μίλαγε και εξ ονόματός του…).
Η CITIBANK επίσης ήρθε να μου κάνει κι αυτή το «δωράκι» της (καλοκαίρι του
2004), μια CITIBANK MASTERCARD, με αρχικό όριο τα 1.500 ευρώ και σημερινό τα
8.400, δηλαδή σχεδόν εξαπλάσιο από το αρχικό!!!
Η συγκεκριμένη τράπεζα ολοκλήρωσε τα «δώρα» της (φθινόπωρο του 2004) με την έκδοση
της AEK DINNERS, για να υποστηρίξουμε, λέει, την αγαπημένη μας ομάδα, άρτι υπαχθείσα
στο άρθρο 44 περί εξυγίανσης προβληματικών ανωνύμων εταιριών (μέσω ίσως της
ταυτόχρονης δημιουργίας προβληματικών ιδιωτών – πελατών!). Αρχικό όριο της κάρτας τα
1.500 ευρώ. Σημερινό; 15.000 ευρώ, δεκαπλάσιο δηλαδή από το αρχικό)!!!
Κάτι που δεν μπορώ να απαντήσω μόνος μου: Καλά, η CITIBANK έχει ως πολιτική της
την επιθετική αύξηση των πιστωτικών ορίων στις κάρτες της. Τα αυξάνει όμως έτσι
αλόγιστα, χωρίς να ζητήσει μια εγγύηση για την πιστοληπτική ικανότητα του πελάτη της; Και
δεν μιλάμε για μικρές αυξήσεις των ορίων. Στην περίπτωσή μου, το αρχικό όριο και για τις
τρεις κάρτες ήταν 3.600 ευρώ και έφτασε να είναι 33.400 ευρώ, δηλαδή σχεδόν
δεκαπλασιάστηκε μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια!!! Και τέλος, τόσο γενναιόδωρη είναι αυτή
η τράπεζα ώστε να κάνει τέτοιου είδους «δωράκια», με σχετικά υψηλό μάλιστα αρχικό
πιστωτικό όριο;
Φτάνουμε στο 2005, το Μάρτιο του οποίου έληξε η περίοδος χρηματοδότησης για το
οποίο εργαζόμουν στην αναπτυξιακή εταιρία, με συνέπεια να μείνω άνεργος, χωρίς μάλιστα
επίδομα ανεργίας, καθότι ήμουν πια «σκέτος» ελεύθερος επαγγελματίας, ελεύθερος να είμαι
άνεργος!
Τα έξοδα όμως «έτρεχαν», τα υπόλοιπα των καρτών «φουσκωμένα», επομένως κάποια
μορφή ρύθμισης των οφειλών μου έμοιαζε επιτακτική.
Τότε βρέθηκε στο δρόμο μου ο «μάγος με τα δώρα», η EUROBANK!
Όντας άνεργος πια, αλλά με το εκκαθαριστικό της εφορίας του προηγούμενου έτους (2004)
και μόνο αυτό, χωρίς ας πούμε μια βεβαίωση ότι εργάζομαι κάπου, γιατί τότε θα διαπίστωνε
πολύ απλά ότι δεν εργαζόμουν, μου ενέκρινε δάνειο «Ανοιχτή Γραμμή», με αρχικό όριο
10.000 ευρώ. Το κωμικοτραγικό με αυτό το προϊόν, είναι ότι μου αύξησαν το πιστωτικό όριο
κατά 3.000, διαμορφώνοντας το συνολικό όριο της πίστωσης στα 13.000 ευρώ, μόλις ένα
χρόνο μετά, το 2006 όταν μάλιστα τα έσοδά μου ήταν σχεδόν μηδενικά, όντας άνεργος το
2005!!!
Επίσης το 2007, μου αύξησε το όριο της πίστωσης άλλες 3.000 ευρώ, δηλαδή συνολικά
16.000 ευρώ, με μηνιαία δόση πια τα σχεδόν 300 ευρώ!!!
Το γεγονός αυτό είναι ίσως πρωτοφανές, εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να το ερμηνέυσω, (να
σου αυξάνουν το πιστωτικό όριο ενώ είσαι άνεργος), ενώ το ίδιο έγινε τόσο το 2005 όσο και
το 2006 και με το σύνολο των πιστωτικών καρτών που είχα ως τότε!!!
Η EUROBANK όμως δεν έμεινε εκεί. Όταν μου ενέκρινε την «Ανοιχτή Γραμμή», μου
εξέδωσε ταυτόχρονα (χωρίς καν να με ρωτήσει φυσικά) όχι μια, ούτε δύο, αλλά τρεις (!)
πιστωτικές κάρτες:
Την MASTERCARD με αρχικό όριο 1.500 ευρώ και σημερινό 2.000
Την EUROLINE με αρχικό και σημερινό όριο 1.500 ευρώ
Την EUROLINE STYLE με αρχικό και σημερινό όριο τα 1.000 ευρώ
Εδώ δεν χρειάστηκε να αυξήσουν τα όρια των καρτών. Αύξαναν τα όρια των δανείων (!),και
αυτό άλλο ένα που δεν μπορώ να εξηγήσω μόνος μου.
Την ίδια περίοδο (άνοιξη του 2005), μου προσφέρθηκε και συνήψα δάνειο 8.500
ευρώ και εξόφληση σε 5 χρόνια και με την Εμπορική Τράπεζα, η οποία, χωρίς να με ρωτήσει
βεβαίως, μου «δώρισε» και μια πιστωτική κάρτα «ΕΜΠΟΡΟΚΑΡΤΑ», την οποία αργότερα
μου τη μετέτρεψαν σε «ΕΜΠΟΡΙΚΗ MASTERCARD», με αρχικό όριο τα 1.500 ευρώ και
σημερινό 4.000, δηλαδή σχεδόν τριπλάσιο από το αρχικό!
Τον Αύγουστο του 2005 η EUROBANK μου προσέφερε και ένα κλειστό δάνειο
5.000 ευρώ με εξόφληση σε 5 χρόνια. Για το δάνειο αυτό πληροφορήθηκα εκ των υστέρων,
όταν γύρισα από τις καλοκαιρινές διακοπές που πέρασα με τους γονείς μου στην Αιδηψό
(πού να κάνω διακοπές μόνος μου ή με την παρέα μου, χωρίς δουλειά και έσοδα; Για τις
τράπεζες όμως αυτά ήταν ψιλά γράμματα – ξέρουν αυτές από ψιλά γράμματα!), όταν ένας
υπάλληλος courier μου άφησε τα χαρτιά για να τα υπογράψω κάτω από την πόρτα! Έτσι,
χωρίς δικαιολογητικά και τα συναφή. Μόνο την υπογραφή μου! Όχι, εδώ δεν μου
«προσφέρθηκε» κάποια πιστωτική κάρτα. Άλλωστε, εξάντλησε το ρεπερτόριο του
«μπουκέτου» των καρτών που μου προσέφερε με την «Ανοιχτή Γραμμή»!
Αλλά και η Τράπεζα Πειραιώς δεν με άφησε χωρίς προσφορά: Επειδή ήταν χορηγός
της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου, που το 2004 στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, κατά τη
διάρκεια του καλοκαιριού του 2005 οργάνωσε περιπλανώμενους θιάσους σε κεντρικές
πλατείες πολλών ελληνικών πόλεων με δέλεαρ το αυθεντικό αντίγραφο του κυπέλλου του
2004, αλλά πραγματικό υποκρυπτόμενο στόχο την προώθηση της πιστωτικής κάρτας
Πειραιώς CHAMPIONSCARD MASTERCARD. Αυτή μου προσέφερε και εμένα, με αρχικό
πιστωτικό όριο 1.500 ευρώ (αρκετά υψηλό, αν αναλογιστεί κανείς και κυρίως η εν λόγω
τράπεζα, την ήδη από τότε υψηλή επιβάρυνση και υπερδανεισμό μου) και σημερινό 3.300
ευρώ (πρόλαβε και το αύξησε 2,2 φορές!).
Το Μάρτιο του 2006 προσλήφθηκα στη δομή «Βοήθεια στο Σπίτι» του δήμου Μενιδίου
Αιτωλοακαρνανίας, με την ειδικότητα του Κοινωνιολόγου και σύμβαση ορισμένου χρόνου
(ανανεώνεται ετησίως εδώ και 3 χρόνια περίπου). Οι αποδοχές μου είναι 800 ευρώ καθαρά,
αλλά πού να πληρώσεις με αυτά τα χρήματα δόσεις δανείων και καρτών που υπερέβαιναν τα
1.000 ευρώ;
Οπότε ξανά φαύλος κύκλος υπερδανεισμού και υπερχρέωσης.
Η αρχή συνέχειας γίνεται τον Μάρτιο του 2006, όταν και συνήψα με την
EUROBANK το πρόγραμμα συγκέντρωσης οφειλών «Εν τάξει», ύψους 19.500 ευρώ και
διάρκειας 7 ετών και μηνιαία δόση 350 ευρώ, στο οποίο μετέφερα και το δάνειο της
Εμπορικής Τράπεζας, γλυτώνοντας (έτσι νόμιζα τουλάχιστον) 190 ευρώ μηνιαίας δόσης.
Όταν, πέρα από τον συμβατικό τόκο έχεις να πληρώσεις και τόκους υπερημερίας,
ανατοκισμού και εγώ δεν ξέρω τι άλλο (για μία… ώρα καθυστέρησης πληρωμής μιας δόσης),
όταν από τις συνεχείς αυξήσεις των πιστωτικών ορίων των καρτών αποκτάς μια ψευδή
εντύπωση «ασφάλειας» (της «λογικής» του «έχω ακόμα όριο στις κάρτες μου, άρα έχω να
πληρώσω τις δόσεις των δανείων μου»), τότε μοιραία αυτό είναι πρόταση ενός αναπνευστήρα
θα έλεγα κάτω από την επιφάνεια του νερού που βρίσκεσαι, και ο φαύλος κύκλος
διαιωνίζεται… αναγκαστικά όμως τώρα.
Το φθινόπωρο του 2007, αναζητώ νέα ρύθμιση των οφειλών μου, που είχαν πια
διογκωθεί, στην MILENIUM BANK, όπου, ώ του θαύματος, και παρά το ότι οι συνολικές
μου οφειλές ήταν πια κοντά στις 100.000 ευρώ (!), μου εγκρίνεται ρύθμιση ύψους 26.500
ευρώ και μάλιστα χωρίς κανέναν εγγυητή ή προσημείωση ακινήτου!!!
(Σημείωση: Η ανωτέρω τράπεζα συνεργάζεται πια με την εργοδότρια εταιρία μου, οπότε
ίσως το θαύμα να εξηγείται, χωρίς βέβαια να σχολιάζω τον εργοδότη μου, αυτό να
ξεκαθαριστεί.). Ακολούθησε η μη ευθύνη μεν αλλά και η ωφέλεια δε της τράπεζας από τις
καθυστερήσεις, της μέσω εκτελούμενου προγράμματος, μισθοδοσίας μου
Όταν καθυστερείς να πληρωθείς 4 και 5 μήνες από την εργασία σου (κάτι ιδιαίτερα
σύνηθες στα συγχρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση προγράμματα, όπως το
«Βοήθεια στο Σπίτι»), άντε μετά να τα βγάλεις πέρα.
Αναλήψεις από τις πιστωτικές κάρτες για να πληρώσω νοίκια, κάρτες, κοινόχρηστα,
το ένα, το άλλο, το παρα-άλλο, η θηλιά γύρω από το λαιμό μου σφίγγει όλο και περισσότερο,
που κοντεύει να με πνίξει. Χάνω κάθε ενδιαφέρον για την εργασία μου, κοιτάζω μόνο που
και πώς να βρω μια άκρη στο μαρτύριο αυτό, οι γιατροί και τα ψυχοφάρμακα μπαίνουν στην
ημερήσια διάταξη, οι συνάδελφοι παραπονιούνται (και με το δίκιο τους) για την πλημμελή
άσκηση των εργασιακών μου καθηκόντων, να έχω συναίσθηση όλων αυτών και να μην
μπορώ να κάνω τίποτα.
Εντελώς τίποτα. Μια τραγωδία χωρίς τέλος…
Τα πράγματα για μένα είναι τώρα τραγικά και δουλεύουν από μόνα τους.
Πράγματα που δεν μπορώ να εξηγήσω:
1. Το γεγονός ότι έχω μια οφειλή που αγγίζει τα 130.000 ευρώ, χωρίς έναν έστω εγγυητή ή
μια έστω προσημείωση ακινήτου, δεν προβλέπεται από το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο να
ελέγχεται και να αποτρέπεται από κάποιους εκεί πάνω στις τράπεζες και την τράπεζα της
Ελλάδος. Αν το μόνο που επιδιώκουν είναι να παγιδεύουν νέους η γενικά σε ανάγκη
ανθρώπους στο τυρί του υπερκαταναλωτισμού, για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι
τράπεζες και η αγορά, πιάνοντάς μας μετά στη φάκα της υπερχρέωσης, της οικονομικής
καταστροφής και των δικαστηρίων, δηλαδή της ανυπέρβλητης πολυετούς δυστυχίας μετά
από μια προσωρινή δανεική ευτυχία;
2. Παρά τη σημαντική βοήθεια των δικών μου ανθρώπων: της οικογένειάς μου, 4-5 καλών
φίλων, των εργοδοτών και των συναδέλφων μου, έχω πια καταντήσει ένα ανθρώπινο
ράκος, χωρίς κίνητρο να κάνω τίποτα. Αυτό ήταν προβλεπόμενο από τις τράπεζες με τις
άρτιες μελετητικές υπηρεσίες τους και όχι από εμένα που ότι μου έδιδαν και όποιος θα
μου το έδινε, θα το έπαιρνα, τοξικό ξετοχικό. Μετά την αρχή τώρα στο τέλος, τις
προβλέψεις υπάρχουν για να μην μας φτάνουν στην απειλή και της ίδιας της ζωής μας
μετά την κατάντια της ψυχικής μας υγείας, όπως εγώ.
3. Βάσει των παραπάνω, εγώ μέχρι εδώ που έχω αντέξει, ίσως θα πρέπει να με διαφημίσουν
οι τράπεζες ως πραγματικό πρότυπο ανθρώπου που συναλλάσσεται με αυτές. Και όχι τις
ολότελα παραπλανητικές τους διαφημίσεις. Αλλά επειδή θα φαίνεται και η απόγνωσή
μου μαζί δεν μπορεί τους συμφέρει, γιατί ο κόσμος θα καταλάβει «τι εστί βερίκοκο» και
θα γνωρίζουν και την άλλη πλευρά του νομίσματος;
4. Η λογική θέση προς τα δύο μέρη: Δεν ξέρεις ότι όταν παίρνεις δάνειο πρέπει και να το
επιστρέψεις, έχει και την ισότιμη λογική θέση: Δεν ξέρεις ότι όταν προτείνεις και δώσεις
δάνειο και μάλιστα έντοκο, για διευκόλυνση να ζήσει, σε έναν που δεν έχει την
δυνατότητα να στο επιστρέψει, αφού δεν είναι έμπορος για να το αυγατίσει, ούτε υπάρχει
υποχρέωση του κράτους να του δώσει δουλειά, δεν πρέπει να τον πιέζεις να
αυτοκτονήσει επειδή ντρέπεται που δεν κατάφερε, αυτό που η τράπεζα ήξερε από πριν
πως δεν θα μπορέσει να το καταφέρει.
Αυτά από έναν, υπερδανεισμένο, πριν και μετά, περισσότερο καταχρεωμένο και
κατεστραμμένο άνθρωπο, που δεν έχει αυταπάτες για το τι τον περιμένει στη συνέχεια.
Επισυνάπτω και την ανάλυση σε ένα λογιστικό φύλλο.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2008
ΧΡΗΣΤΟΣ Κ. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
Προς τις ακόλουθες 6 τράπεζες, Πειραιώς, Citi, Diners, Εμπορική, Millennium και MarfinEgnatia, που έσπρωξαν για 10 χρόνια με απανωτά, δάνεια και κάρτες, έναν μικρόμισθο και ακόλουθα άνεργο, σε απόγνωση σήμερα.
Αξιότιμοι,
Έχουμε λάβει την Επιστολή – Αίτημα Βοήθειας του μέλους μας, κου Χρήστου
Αλεξόπουλου από το Αγρίνιο, στην οποία μας αναφέρει αναλυτικά, όπως και το
συνημμένο φύλλο Excel, μια πορεία 8 χρόνων με σπρωχτά δάνεια και κάρτες από τις
ανωτέρω τράπεζες (που έχουν φθάσει τώρα σε € 110.800 το 2008 και 150.000 σήμερα).
Την ίδια περίοδο και από την αρχή, εκείνος, δεν είχε μεν τις προϋποθέσεις,
περιουσίας και εισοδήματος, για τις εγκρίσεις αυτές εκ μέρους των τραπεζών, που αφού
του τα πρότειναν τα αποδέχτηκε, γιατί είχε κρίσιμη οικονομική ανάγκη για την επιβίωσή
του αλλά και την ελπίδα ότι θα βρει δουλειά ανάλογη για να ανταπεξέλθει στις
υποχρεώσεις των δανείων αυτών που αναγκάστηκε να αποδεχθεί.
Η επιστολή του έχει μορφή θρήνου, ιστορεί ότι εγκλωβιστεί στο απόλυτο αδιέξοδο,
ακόμα δηλαδή και αν κατά περιόδους του εύρισκαν μια δουλειά, το εισόδημά του ήταν
αδύνατο να καλύψει τις βιοτικές και δανειακές υποχρεώσεις του.
Θεωρούμε, ότι και αν ακόμα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η μία μετά την άλλη, (με
δεδομένο ότι όλες ξέρουν τους πελάτες των άλλων τους), τον έκαναν πάσα σε
εναλλακτικούς κύκλους, σε τρόπο ώστε, να του παρασχεθεί ο χρόνος για να βρει δουλειά
η για να αργήσει το τέλος του, τώρα στο τέλος του, φράκαραν και αυτές και αυτός.
Ένας τέτοιος κύκλος, γύρω από έναν άνθρωπο, και μορφωμένο και αξιοπρεπή, θα
έπρεπε να περιέχει και την υποχρέωση αυτών που τον δανειοδοτούν, να του βρουν και
δουλειά με ανάλογο εισόδημα, για να τους αποπληρώσει, πράγμα που εδώ δεν έγινε.
Την τελευταία περίοδο μας αποστέλλει ενημέρωση ότι δέχεται, συνεχιστικά έντονα
απειλητικά και ταπεινωτικά τηλεφωνήματα, για τις οφειλές του σε κάθε τράπεζα, ανώνυμα
και επώνυμα μεν αλλά μετά ως ανύπαρκτα τα ονόματά τους όταν τους επανακαλεί,
βρίσκεται δε πράγματι, σε προστάδιο παράκρουσης.
Ζητούμε με απάντησή σας, την ενημέρωσή μας σχετικά με την επιμέλεια των
δανειστικών εγκριτικών συμβουλίων σας, για την προστασία και των δύο μερών των
συμβαλλομένων, πριν την απόφαση της δανειοδότησής του, αλλά και για το αν
επιμεληθήκατε να του βρείτε δουλειά με ανάλογο όμως μισθό των δοσοκαταβολλών των
δανείων που του παραχωρήσατε.
Σε περίπτωση που μπορείτε τώρα να επικουρήσετε με οποιονδήποτε τρόπο το
εισόδημά του ώστε να δυνηθεί να εξοφλήσει τα δάνειά του, ποτέ δεν είναι αργά και το
ευχόμαστε.
Εμείς δεν θέλουμε να τον ακούμε να μας λέει ότι η μόνη λύση είναι να
αυτοκτονήσει, (προσχωρώντας όπως συμβαίνει στο τέλος πριν την ημέρα του
απαγχονισμού να έχουν γίνει φίλοι εκτελεστής και κατάδικος και να ανεβαίνει
στην κρεμάλα μόνος του με καλοσύνη).
Για τις δικές σας ενέργειες.
Με τιμή Για το Κέντρο Καταγγελιών του ΙΝΚΑ
Ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. και πρόεδρος του ΙΝΚΑ ΚΡΗΤΗΣ
Γιάννης Ανουσάκης
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΕΣΕΙΛΑ ΣΤΟ ΙΝΚΑ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2008
Προς το ΙΝΚΑ Ακαδημίας 7 Αθήνα τηλ. 210 3632443 Fax. 210 3633976
Αγαπητό ΙΝΚΑ,
Πρόκειται για την τραγωδία μου με τις τράπεζες, τα δήθεν ως δώρα η
διευκολύνσεις δάνεια και κάρτες που κυριολεκτικά ΄΄σπρώχνουν΄΄ στις δύσκολες
στιγμές μας, λες και ξέρουν από πριν με βάση τις έρευνές τους, ποιος και πού θα
τσιμπήσει αμέσως.
Αν θα ήταν διευκολύνσεις στις δύσκολες στιγμές μας, τα επιτόκια θα ήταν
ανάλογα πολύ χαμηλότερα για να μπορεί να διευκολυνθούμε και όχι να μεταφερθούμε
από τις δυσκολίες στις άλλες δυσκολίες με μεγέθυνση που δεν μαζεύεται πλέον, όπως και
εγώ που τώρα έχω φρακάρει κυριολεκτικά.
Οι κεφαλαιακές αυτές τραπεζικές έντοκες παροχές - συμβάσεις, σχετίζονται
απαραιτήτως με ευθύνη και των δύο μερών και μάλιστα ο έχων την μεγαλύτερη
οργανωτική και οικονομική επάρκεια έχει την μεγαλύτερη ευθύνη σε αδυναμία τήρησης
της σύμβασης, όταν έχει προτείνει σύμβαση στον άλλο ενώ ξέρει η οφείλει να ξέρει πως
ο άλλος δεν μπορεί να την εκτελέσει. Αυτό λογικά όταν αποδεικνύεται, προβάλει ότι, αν
ο ένας, ο κοινωνικά ισχυρότερος, πρότεινε την σύμβαση στον άλλο που γνώριζε την
αδυναμία του, για να ωφεληθεί από την καλοπιστία του και να ιδιοποιηθεί τα ελάχιστα
πράγματα που διέθετε και διαθέτει ως περιουσία μου, ο πρώτος ενέργησε δόλια και
πρέπει και να αποζημιώσει τον δεύτερο αν η σύμβαση που τον παρέσυρε τον έβλαψε.
Την τραγωδία μου την ονομάζω:
ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ…
Είμαι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 2000 που τέλειωσα την
στρατιωτική μου θητεία και αφότου αντιμετώπισα επαναληπτικές απογοητεύσεις από τη
διαδικασία εύρεσης εργασίας που έχει το σύστημά μας, απασχολήθηκα σε μια ασφαλιστική
Εταιρία.
Πολλές πάρα πολλές οι υποσχέσεις, λίγα τα δικά μου λόγια, ακόμα λιγότερη η
ρευστότητα στη δουλειά αυτή (όταν μάλιστα κάποιος αμείβεται «με το κομμάτι», δηλαδή αν
κάνεις συμβόλαιο πληρώνεσαι, αν δεν κάνεις δεν πληρώνεσαι), με οδήγησαν στην πρώτη
επαφή με τον κόσμο του πλαστικού χρήματος, την άνοιξη του 2001.
Μια πιστωτική κάρτα από την Εγνατία Τράπεζα σε συνεργασία με την εταιρία που
δούλευα, Ευρωπαϊκή Πίστη VISA ο τίτλος της, με αρχικό όριο τις 300.000 δρχ.(περίπου 900
σημερινά Ευρώ). Τρέχον πιστωτικό όριο της κάρτας αυτής τα 8.000 Ευρώ (δηλαδή 2.700.000
δρχ. περίπου), με άλλα λόγια εννεαπλασιάστηκε!!! Ο σημερινός τίτλος της κάρτας είναι
MARFIN EGNATIA BANK VIACARD VISA.
Το αρχικό όριο των 300.000 δρχ. σύντομα καλύφτηκε, οι υποχρεώσεις τρέχανε,
ώσπου «ανακάλυψα» και άρχισα να χρησιμοποιώ μια πιστωτική κάρτα του πατέρα μου, που
η EUROBANK, χωρίς φυσικά να τον ρωτήσει, την εξέδωσε για να εξοφλείται δήθεν ο
λογαριασμός του κινητού τηλεφώνου που μου είχε αγοράσει όταν υπηρετούσα ακόμα τη
στρατιωτική μου θητεία. Αρχικό όριο της κάρτας αυτής ήταν οι 500.000 δρχ.(1.500 ευρώ).
Το τρέχον όριό της είναι 10.500 ευρώ (3.600.000 δρχ. περίπου), δηλαδή 7 φορές
μεγαλύτερο!!! Όλα αυτά βέβαια χωρίς να ερωτηθεί καν ο πατέρας μου ούτε για την έκδοση
της κάρτας ούτε για τις διαδοχικές αυξήσεις του πιστωτικού ορίου! Που να εξηγείς τόσο
δύσκολα πράγματα σε έναν 60χρονο, θα σκέφτηκαν, κι ας είναι αυτός ο 60χρονος
συνταξιούχος υπάλληλος της Τράπεζας της Ελλάδος, της Κεντρικής δηλαδή τράπεζας της
χώρας!
Τέλη του 2001, μια απλή αλλαγή στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή που
χρησιμοποιούσα τότε, στάθηκε η αφορμή για τη έκδοση της ΠΕΙΡΑΙΩΣ VISA, με αρχικό
όριο τις 150.000 δρχ. (περίπου 500 ευρώ) και σημερινό όριο τις 3.300 ευρώ (1.125.000 δρχ.).
Σχεδόν 7 φορές πάνω δηλαδή. Με ρώτησαν για όλα αυτά; Όχι βέβαια!
Τέλη του 2002, για να γίνω συνεργάτης μιας εταιρίας εναλλακτικής – σταθερής
τηλεφωνίας, έπρεπε να αγοράσω τον σχετικό εξοπλισμό (κάρτες, αιτήσεις κλπ.) και να
πληρώσω μόνο μέσω πιστωτικής κάρτας! Έτσι, εκδόθηκε η EUROBANK VISA
ELECTRON, με όριο τα 300 ευρώ το μοναδικό που παραμένει αμετάβλητο 6 χρόνια τώρα!
Κάπως έτσι πορεύτηκα μέχρι τις αρχές του 2003, όταν και βρήκα δουλειά σε μια
αναπτυξιακή εταιρία που αφορούσε στη διαχείριση προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η δουλειά ήταν πολύ καλή, πάνω στο αντικείμενό μου (σπούδασα Κοινωνιολόγος στο
Πάντειο Πανεπιστήμιο), αλλά πληρωνόμουν με δελτίο παροχής υπηρεσιών, που σημαίνει
ασφάλιση, ΦΠΑ και λοιπά έξοδα ενός «μισθωτού – ελεύθερου επαγγελματία» (ναι, υπάρχει
και αυτό στην Ελλάδα του 2010!), έπρεπε να τα καλύπτω από την τσέπη μου. Και η
πληρωμή, όπως συμβαίνει με τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα (χωρίς βέβαια καμία απολύτως
ευθύνη του εργοδότη μου), γινόταν όποτε εκταμιεύονταν τα χρήματα από την Περιφέρεια
Δυτικής Ελλάδος, που σημαίνει πολλές φορές δύο και τρεις μήνες καθυστέρηση. Από τα
περίπου 1.200 ευρώ που ήταν η μικτή αμοιβή μου έμεναν περίπου 700 ευρώ (αν
συνυπολογιστεί και το 20% που παρακρατούταν για να μου το αποδωθεί ως επιστροφή
φόρου τον επόμενο χρόνο).
Η εφορία όμως δεν αστειευόταν. Κάθε τρίμηνο έπρεπε να καταβληθεί ο ΦΠΑ, αλλιώς
χαράτσι 2,5%, κάθε μήνα έπρεπε να πληρωθεί το ΤΕΒΕ, αλλιώς άλλο χαράτσι 2,5%.
Επομένως και πάλι η ρευστότητα περιορισμένη…
Εν τω μεταξύ, με το δέλεαρ της μείωσης στο κόστος του μηνιαίου λογαριασμού του
κινητού μου τηλεφώνου ως και 10 ευρώ μηνιαίως, εκδόθηκε η CITIBANK VISA
VODAFONE, με αρχικό όριο 600 ευρώ και σημερινό τα 10.000 ευρώ, δηλαδή 17 φορές
μεγαλύτερο από το αρχικό!!!
(Σημείωση: Είχα αναλάβει να πληρώνω εγώ το λογαριασμό του κινητού μου τηλεφώνου, με
αλλαγή αριθμού κινητού και εταιρίας και εξόφληση του λογαριασμού μέσω της ανωτέρω
πιστωτικής κάρτας. Η EUROBANK όμως γιατί, ως όφειλε, δεν προχώρησε σε ακύρωση της
κάρτας του πατέρα μου, αλλά συνέχισε να την έχει σε ισχύ και όχι μόνο αυτό, αλλά συνέχισε
να αυξάνει με σταθερά μεγάλη συχνότητα το πιστωτικό της όριο; Πόσα τηλεφωνήματα και
πόσες ώρες αναμονής, συνεπώς και τηλεφωνικά έξοδα χρειάζονται για να δεήσει μια τράπεζα
να πράξει το αυτονόητο; Απλά ρωτάω…)
Η Τράπεζα Πειραιώς μου έκανε «δώρο» άλλη μια πιστωτική κάρτα, την ΠΕΙΡΑΙΩΣ
MASTERCARD, με αρχικό όριο τα 1.000 ευρώ και σημερινό τα 2.500 ευρώ, δηλαδή 2,5
φορές μεγαλύτερο.
(Σημείωση: Με τη Τράπεζα Πειραιώς συνεργαζόταν και η εργοδότρια εταιρία μου, από εκεί
εκδιδόταν οι επιταγές για την πληρωμή μου, εξ ου και το «δώρο». Και ως γνωστόν, όταν
δωρίζεις κάτι δεν ρωτάς τον παραλήπτη του «δώρου», ειδικά όταν αυτό είναι μια πιστωτική
κάρτα… Ξεκαθαρίζω εδώ ότι ο εργοδότης μου δεν είχε καμία απολύτως εμπλοκή. Η τράπεζα
προφανώς επικαλούταν τη συνεργασία με τον εργοδότη μου για να εκδώσει την κάρτα στο
όνομά μου, χωρίς φυσικά να τον ενημερώσει ότι μίλαγε και εξ ονόματός του…).
Η CITIBANK επίσης ήρθε να μου κάνει κι αυτή το «δωράκι» της (καλοκαίρι του
2004), μια CITIBANK MASTERCARD, με αρχικό όριο τα 1.500 ευρώ και σημερινό τα
8.400, δηλαδή σχεδόν εξαπλάσιο από το αρχικό!!!
Η συγκεκριμένη τράπεζα ολοκλήρωσε τα «δώρα» της (φθινόπωρο του 2004) με την έκδοση
της AEK DINNERS, για να υποστηρίξουμε, λέει, την αγαπημένη μας ομάδα, άρτι υπαχθείσα
στο άρθρο 44 περί εξυγίανσης προβληματικών ανωνύμων εταιριών (μέσω ίσως της
ταυτόχρονης δημιουργίας προβληματικών ιδιωτών – πελατών!). Αρχικό όριο της κάρτας τα
1.500 ευρώ. Σημερινό; 15.000 ευρώ, δεκαπλάσιο δηλαδή από το αρχικό)!!!
Κάτι που δεν μπορώ να απαντήσω μόνος μου: Καλά, η CITIBANK έχει ως πολιτική της
την επιθετική αύξηση των πιστωτικών ορίων στις κάρτες της. Τα αυξάνει όμως έτσι
αλόγιστα, χωρίς να ζητήσει μια εγγύηση για την πιστοληπτική ικανότητα του πελάτη της; Και
δεν μιλάμε για μικρές αυξήσεις των ορίων. Στην περίπτωσή μου, το αρχικό όριο και για τις
τρεις κάρτες ήταν 3.600 ευρώ και έφτασε να είναι 33.400 ευρώ, δηλαδή σχεδόν
δεκαπλασιάστηκε μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια!!! Και τέλος, τόσο γενναιόδωρη είναι αυτή
η τράπεζα ώστε να κάνει τέτοιου είδους «δωράκια», με σχετικά υψηλό μάλιστα αρχικό
πιστωτικό όριο;
Φτάνουμε στο 2005, το Μάρτιο του οποίου έληξε η περίοδος χρηματοδότησης για το
οποίο εργαζόμουν στην αναπτυξιακή εταιρία, με συνέπεια να μείνω άνεργος, χωρίς μάλιστα
επίδομα ανεργίας, καθότι ήμουν πια «σκέτος» ελεύθερος επαγγελματίας, ελεύθερος να είμαι
άνεργος!
Τα έξοδα όμως «έτρεχαν», τα υπόλοιπα των καρτών «φουσκωμένα», επομένως κάποια
μορφή ρύθμισης των οφειλών μου έμοιαζε επιτακτική.
Τότε βρέθηκε στο δρόμο μου ο «μάγος με τα δώρα», η EUROBANK!
Όντας άνεργος πια, αλλά με το εκκαθαριστικό της εφορίας του προηγούμενου έτους (2004)
και μόνο αυτό, χωρίς ας πούμε μια βεβαίωση ότι εργάζομαι κάπου, γιατί τότε θα διαπίστωνε
πολύ απλά ότι δεν εργαζόμουν, μου ενέκρινε δάνειο «Ανοιχτή Γραμμή», με αρχικό όριο
10.000 ευρώ. Το κωμικοτραγικό με αυτό το προϊόν, είναι ότι μου αύξησαν το πιστωτικό όριο
κατά 3.000, διαμορφώνοντας το συνολικό όριο της πίστωσης στα 13.000 ευρώ, μόλις ένα
χρόνο μετά, το 2006 όταν μάλιστα τα έσοδά μου ήταν σχεδόν μηδενικά, όντας άνεργος το
2005!!!
Επίσης το 2007, μου αύξησε το όριο της πίστωσης άλλες 3.000 ευρώ, δηλαδή συνολικά
16.000 ευρώ, με μηνιαία δόση πια τα σχεδόν 300 ευρώ!!!
Το γεγονός αυτό είναι ίσως πρωτοφανές, εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να το ερμηνέυσω, (να
σου αυξάνουν το πιστωτικό όριο ενώ είσαι άνεργος), ενώ το ίδιο έγινε τόσο το 2005 όσο και
το 2006 και με το σύνολο των πιστωτικών καρτών που είχα ως τότε!!!
Η EUROBANK όμως δεν έμεινε εκεί. Όταν μου ενέκρινε την «Ανοιχτή Γραμμή», μου
εξέδωσε ταυτόχρονα (χωρίς καν να με ρωτήσει φυσικά) όχι μια, ούτε δύο, αλλά τρεις (!)
πιστωτικές κάρτες:
Την MASTERCARD με αρχικό όριο 1.500 ευρώ και σημερινό 2.000
Την EUROLINE με αρχικό και σημερινό όριο 1.500 ευρώ
Την EUROLINE STYLE με αρχικό και σημερινό όριο τα 1.000 ευρώ
Εδώ δεν χρειάστηκε να αυξήσουν τα όρια των καρτών. Αύξαναν τα όρια των δανείων (!),και
αυτό άλλο ένα που δεν μπορώ να εξηγήσω μόνος μου.
Την ίδια περίοδο (άνοιξη του 2005), μου προσφέρθηκε και συνήψα δάνειο 8.500
ευρώ και εξόφληση σε 5 χρόνια και με την Εμπορική Τράπεζα, η οποία, χωρίς να με ρωτήσει
βεβαίως, μου «δώρισε» και μια πιστωτική κάρτα «ΕΜΠΟΡΟΚΑΡΤΑ», την οποία αργότερα
μου τη μετέτρεψαν σε «ΕΜΠΟΡΙΚΗ MASTERCARD», με αρχικό όριο τα 1.500 ευρώ και
σημερινό 4.000, δηλαδή σχεδόν τριπλάσιο από το αρχικό!
Τον Αύγουστο του 2005 η EUROBANK μου προσέφερε και ένα κλειστό δάνειο
5.000 ευρώ με εξόφληση σε 5 χρόνια. Για το δάνειο αυτό πληροφορήθηκα εκ των υστέρων,
όταν γύρισα από τις καλοκαιρινές διακοπές που πέρασα με τους γονείς μου στην Αιδηψό
(πού να κάνω διακοπές μόνος μου ή με την παρέα μου, χωρίς δουλειά και έσοδα; Για τις
τράπεζες όμως αυτά ήταν ψιλά γράμματα – ξέρουν αυτές από ψιλά γράμματα!), όταν ένας
υπάλληλος courier μου άφησε τα χαρτιά για να τα υπογράψω κάτω από την πόρτα! Έτσι,
χωρίς δικαιολογητικά και τα συναφή. Μόνο την υπογραφή μου! Όχι, εδώ δεν μου
«προσφέρθηκε» κάποια πιστωτική κάρτα. Άλλωστε, εξάντλησε το ρεπερτόριο του
«μπουκέτου» των καρτών που μου προσέφερε με την «Ανοιχτή Γραμμή»!
Αλλά και η Τράπεζα Πειραιώς δεν με άφησε χωρίς προσφορά: Επειδή ήταν χορηγός
της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου, που το 2004 στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, κατά τη
διάρκεια του καλοκαιριού του 2005 οργάνωσε περιπλανώμενους θιάσους σε κεντρικές
πλατείες πολλών ελληνικών πόλεων με δέλεαρ το αυθεντικό αντίγραφο του κυπέλλου του
2004, αλλά πραγματικό υποκρυπτόμενο στόχο την προώθηση της πιστωτικής κάρτας
Πειραιώς CHAMPIONSCARD MASTERCARD. Αυτή μου προσέφερε και εμένα, με αρχικό
πιστωτικό όριο 1.500 ευρώ (αρκετά υψηλό, αν αναλογιστεί κανείς και κυρίως η εν λόγω
τράπεζα, την ήδη από τότε υψηλή επιβάρυνση και υπερδανεισμό μου) και σημερινό 3.300
ευρώ (πρόλαβε και το αύξησε 2,2 φορές!).
Το Μάρτιο του 2006 προσλήφθηκα στη δομή «Βοήθεια στο Σπίτι» του δήμου Μενιδίου
Αιτωλοακαρνανίας, με την ειδικότητα του Κοινωνιολόγου και σύμβαση ορισμένου χρόνου
(ανανεώνεται ετησίως εδώ και 3 χρόνια περίπου). Οι αποδοχές μου είναι 800 ευρώ καθαρά,
αλλά πού να πληρώσεις με αυτά τα χρήματα δόσεις δανείων και καρτών που υπερέβαιναν τα
1.000 ευρώ;
Οπότε ξανά φαύλος κύκλος υπερδανεισμού και υπερχρέωσης.
Η αρχή συνέχειας γίνεται τον Μάρτιο του 2006, όταν και συνήψα με την
EUROBANK το πρόγραμμα συγκέντρωσης οφειλών «Εν τάξει», ύψους 19.500 ευρώ και
διάρκειας 7 ετών και μηνιαία δόση 350 ευρώ, στο οποίο μετέφερα και το δάνειο της
Εμπορικής Τράπεζας, γλυτώνοντας (έτσι νόμιζα τουλάχιστον) 190 ευρώ μηνιαίας δόσης.
Όταν, πέρα από τον συμβατικό τόκο έχεις να πληρώσεις και τόκους υπερημερίας,
ανατοκισμού και εγώ δεν ξέρω τι άλλο (για μία… ώρα καθυστέρησης πληρωμής μιας δόσης),
όταν από τις συνεχείς αυξήσεις των πιστωτικών ορίων των καρτών αποκτάς μια ψευδή
εντύπωση «ασφάλειας» (της «λογικής» του «έχω ακόμα όριο στις κάρτες μου, άρα έχω να
πληρώσω τις δόσεις των δανείων μου»), τότε μοιραία αυτό είναι πρόταση ενός αναπνευστήρα
θα έλεγα κάτω από την επιφάνεια του νερού που βρίσκεσαι, και ο φαύλος κύκλος
διαιωνίζεται… αναγκαστικά όμως τώρα.
Το φθινόπωρο του 2007, αναζητώ νέα ρύθμιση των οφειλών μου, που είχαν πια
διογκωθεί, στην MILENIUM BANK, όπου, ώ του θαύματος, και παρά το ότι οι συνολικές
μου οφειλές ήταν πια κοντά στις 100.000 ευρώ (!), μου εγκρίνεται ρύθμιση ύψους 26.500
ευρώ και μάλιστα χωρίς κανέναν εγγυητή ή προσημείωση ακινήτου!!!
(Σημείωση: Η ανωτέρω τράπεζα συνεργάζεται πια με την εργοδότρια εταιρία μου, οπότε
ίσως το θαύμα να εξηγείται, χωρίς βέβαια να σχολιάζω τον εργοδότη μου, αυτό να
ξεκαθαριστεί.). Ακολούθησε η μη ευθύνη μεν αλλά και η ωφέλεια δε της τράπεζας από τις
καθυστερήσεις, της μέσω εκτελούμενου προγράμματος, μισθοδοσίας μου
Όταν καθυστερείς να πληρωθείς 4 και 5 μήνες από την εργασία σου (κάτι ιδιαίτερα
σύνηθες στα συγχρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση προγράμματα, όπως το
«Βοήθεια στο Σπίτι»), άντε μετά να τα βγάλεις πέρα.
Αναλήψεις από τις πιστωτικές κάρτες για να πληρώσω νοίκια, κάρτες, κοινόχρηστα,
το ένα, το άλλο, το παρα-άλλο, η θηλιά γύρω από το λαιμό μου σφίγγει όλο και περισσότερο,
που κοντεύει να με πνίξει. Χάνω κάθε ενδιαφέρον για την εργασία μου, κοιτάζω μόνο που
και πώς να βρω μια άκρη στο μαρτύριο αυτό, οι γιατροί και τα ψυχοφάρμακα μπαίνουν στην
ημερήσια διάταξη, οι συνάδελφοι παραπονιούνται (και με το δίκιο τους) για την πλημμελή
άσκηση των εργασιακών μου καθηκόντων, να έχω συναίσθηση όλων αυτών και να μην
μπορώ να κάνω τίποτα.
Εντελώς τίποτα. Μια τραγωδία χωρίς τέλος…
Τα πράγματα για μένα είναι τώρα τραγικά και δουλεύουν από μόνα τους.
Πράγματα που δεν μπορώ να εξηγήσω:
1. Το γεγονός ότι έχω μια οφειλή που αγγίζει τα 130.000 ευρώ, χωρίς έναν έστω εγγυητή ή
μια έστω προσημείωση ακινήτου, δεν προβλέπεται από το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο να
ελέγχεται και να αποτρέπεται από κάποιους εκεί πάνω στις τράπεζες και την τράπεζα της
Ελλάδος. Αν το μόνο που επιδιώκουν είναι να παγιδεύουν νέους η γενικά σε ανάγκη
ανθρώπους στο τυρί του υπερκαταναλωτισμού, για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι
τράπεζες και η αγορά, πιάνοντάς μας μετά στη φάκα της υπερχρέωσης, της οικονομικής
καταστροφής και των δικαστηρίων, δηλαδή της ανυπέρβλητης πολυετούς δυστυχίας μετά
από μια προσωρινή δανεική ευτυχία;
2. Παρά τη σημαντική βοήθεια των δικών μου ανθρώπων: της οικογένειάς μου, 4-5 καλών
φίλων, των εργοδοτών και των συναδέλφων μου, έχω πια καταντήσει ένα ανθρώπινο
ράκος, χωρίς κίνητρο να κάνω τίποτα. Αυτό ήταν προβλεπόμενο από τις τράπεζες με τις
άρτιες μελετητικές υπηρεσίες τους και όχι από εμένα που ότι μου έδιδαν και όποιος θα
μου το έδινε, θα το έπαιρνα, τοξικό ξετοχικό. Μετά την αρχή τώρα στο τέλος, τις
προβλέψεις υπάρχουν για να μην μας φτάνουν στην απειλή και της ίδιας της ζωής μας
μετά την κατάντια της ψυχικής μας υγείας, όπως εγώ.
3. Βάσει των παραπάνω, εγώ μέχρι εδώ που έχω αντέξει, ίσως θα πρέπει να με διαφημίσουν
οι τράπεζες ως πραγματικό πρότυπο ανθρώπου που συναλλάσσεται με αυτές. Και όχι τις
ολότελα παραπλανητικές τους διαφημίσεις. Αλλά επειδή θα φαίνεται και η απόγνωσή
μου μαζί δεν μπορεί τους συμφέρει, γιατί ο κόσμος θα καταλάβει «τι εστί βερίκοκο» και
θα γνωρίζουν και την άλλη πλευρά του νομίσματος;
4. Η λογική θέση προς τα δύο μέρη: Δεν ξέρεις ότι όταν παίρνεις δάνειο πρέπει και να το
επιστρέψεις, έχει και την ισότιμη λογική θέση: Δεν ξέρεις ότι όταν προτείνεις και δώσεις
δάνειο και μάλιστα έντοκο, για διευκόλυνση να ζήσει, σε έναν που δεν έχει την
δυνατότητα να στο επιστρέψει, αφού δεν είναι έμπορος για να το αυγατίσει, ούτε υπάρχει
υποχρέωση του κράτους να του δώσει δουλειά, δεν πρέπει να τον πιέζεις να
αυτοκτονήσει επειδή ντρέπεται που δεν κατάφερε, αυτό που η τράπεζα ήξερε από πριν
πως δεν θα μπορέσει να το καταφέρει.
Αυτά από έναν, υπερδανεισμένο, πριν και μετά, περισσότερο καταχρεωμένο και
κατεστραμμένο άνθρωπο, που δεν έχει αυταπάτες για το τι τον περιμένει στη συνέχεια.
Επισυνάπτω και την ανάλυση σε ένα λογιστικό φύλλο.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2008
ΧΡΗΣΤΟΣ Κ. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
Τετάρτη 14 Απριλίου 2010
ΠΩΣ Η GOLDMAN SACHS ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ:
ΠΩΣ Η GOLDMAN SACHS ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ενδιαφέρον θα ήταν να μάθουμε εάν η Γκόλντμαν Ζακς διατηρούσε ή και συνεχίζει να διατηρεί κάποιον “τοποτηρητή” και στα καθ’ ημάς και σε ποιο ακριβώς πόστο. Σε κυβερνητικό ή μήπως σε κρατικό που πάντως επηρεάζει καθοριστικά κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την οικονομία και τη διαχείριση των δημοσιονομικών μας προβλημάτων.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Πως θα σας φαινόταν αν ο προπονητής του Ολυμπιακού έπαιζε 100 εκατομμύρια στο Προ-Πο, ποντάροντας στην ήττα και τον υποβιβασμό της ομάδας του και συνιστώντας στους φίλους του να κάνουν το ίδιο; Τι θα έκαναν οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων σε έναν τέτοιο προπονητή;
Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι κάνει η τράπεζα Γκόλντμαν Ζακς, κύριος σύμβουλος επί σειρά ετών των ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα χρέους και ιδιωτικοποιήσεων, προνομιακός συνομιλητής των Πρωθυπουργών και από τους κύριους διαχειριστές του δημόσιου χρέους μας. Με το ένα χέρι, η τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια από τις “συμβουλές” της και τη διαχείριση του χρέους. Με το άλλο, παίζει στην αγορά CDS ποντάροντας στη χρεωκοπία της Ελλάδας, σε στενή συνεργασία με το κερδοσκοπικό χετζ φαντ Πόλσον, που κέρδισε του κόσμου τα λεφτά στην κρίση του 2008. H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα να υπονομεύει την ελληνική αξιοπιστία, τινάζοντας στον αέρα τα ελληνικά επιτόκια και οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό! Αν δεν χρεωκοπήσει η Ελλάδα κερδίζει από τα αυξημένα επιτόκια, αν χρεωκοπήσει κερδίζει από τη χρεωκοπία. Κερδίζει στήνοντας τη φούσκα, κερδίζει και ξεφουσκώνοντας τη φούσκα, πιστή στην αρχή “άρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι”. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα καρπούζι. Η τράπεζα το παρουσιάζει ως υπαρκτό, κερδίζει από την πώλησή του και το αφήνει να σκάσει πριν το πάρει στα χέρια του ο αγοραστής.
Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει, είναι η πάγια μέθοδός της, χάρη στην οποία κυριάρχησε στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά, εξοντώνοντας τους ανταγωνιστές. Η Γκόλντμαν γιγαντώνεται απομυζώντας τους πελάτες-θύματα, γι’ αυτό την ονόμασε βαμπίρ=βρυκόλακα η Λιμπερασιόν. Τα ίχνη της εντοπίζονται πίσω από όλες τις φούσκες και οικονομικές καταστροφές (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχών υψηλής τεχνολογίας κ.ο.κ.).
Η τράπεζα πρωταγωνίστησε στα σάπια στεγαστικά δάνεια, οδηγώντας στην καταστροφή του 2008. Τότε, οι τραπεζίτες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (αν έχετε τρόπο να φαντασθείτε ένα τέτοιο ποσό) για να καλύψουν τις νομότυπες ή μη απάτες των τραπεζών. Αφού σώθηκαν από τη χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα και κάτι τις, οι τραπεζίτες επανήλθαν στα ίδια βάζοντας στο στόχαστρο ευάλωτα κράτη. Και δοκιμάζοντας το ευρώ, προτού κατοχυρωθεί ως παγκόσμιο αποθεματικό, υπονομεύοντας την αμερικανική κυριαρχία.
Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ
Οι Αμερικανοί λατρεύουν τα παρατσούκλια. Τη CIA τη λένε «The Company» (H Εταιρεία). Τη Μαφία «The Family» (Η Οικογένεια). Την Goldman Sachs «The Firm» (Η Φίρμα). Γκόλντμαν και Σαξ ήταν δύο Γερμανοεβραίοι μετανάστες. ‘Ιδρυσαν την τράπεζα το 1869, αλλά δεν θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν ότι θα γινόταν σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά και μια πραγματική, αν και αφανής, όσο μπορεί, υπερκυβέρνηση του κόσμου.
Η Γκόλντμαν δεν έχει απλώς καλές σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση, είναι, σε μεγάλο βαθμό, η κυβέρνηση. Το μυστικό της επιτυχίας της; ‘Εσπαγε πρώτη όλες τις κρατικές ρυθμίσεις και ηθικές δεοντολογίες, ποντάροντας και κερδίζοντας από την χρεωκοπία των πελατών της! Μπορούσε να το κάνει, γιατί είχε ανθρώπους της στην κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επηρεάζει καθοριστικά τις αποφάσεις που διαμορφώνουν την τραπεζική αγορά και τις ρυθμίσεις της.
Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. ”In God we Trust” γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust”, παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του “κρατισμού” που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την “μακροπρόθεσμη απληστία”. Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και “φυτεύοντας” τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. ‘Ωσπου, οι σταδιακές “απελευθερώσεις” της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το “μεγάλο παιχνίδι” της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας “Αυτοκρατορίας του Χρήματος”
Η Γκόλντμαν εκμεταλλεύθηκε τις “απελευθερώσεις” και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.
Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008. Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα “τοξικά δάνεια” με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεωκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες. Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της αγοράς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan και Ντώυτσε Μπανκ.
¨Όταν ξέσπασε η κρίση, η Γκόλντμαν χρησιμοποιίησε τον άνθρωπό της στην κυβέρνηση, τον Υπουργό Οικονομιών Πόλσον για να αποτρέψει κάθε συνδρομή στις τράπεζες, οδηγώντας στη χρεωκοπία τον κύριο ανταγωνιστή της, τη Λήμαν Μπράδερς. Όταν η Λήμαν χρεωκόπησε, ο Πόλσον άλλαξε αμέσως ρότα και έσπευσε να διασώσει τις υπό χρεωκοπία τράπεζες. Η Γκόλντμαν όχι μόνο απηλλάγη του κύριου ανταγωνιστή, αλλά και κέρδισε 13 δις δολλάρια από το σχέδιο σωτηρίας. (Μια εκπληκτική έρευνα για την Γκόλντμαν Ζακς δημοσιεύεται στο περιοδικό “Τετράδια”, τεύχος 57-58, των εκδόσεων “Στοχαστής”). Σε αυτή την “τράπεζα που τρομάζει”, κατά την έκφραση της Λιμπερασιόν, ανέθεσαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1998, σημαντικό μέρος της διαχείρισης του ελληνικού χρέους και της εμπιστεύτηκαν το μέλλον του ελληνικού λαού.
“Η Γκόλντμαν Ζακς είναι παντού”
H φράση ανήκει στον Ματ Ταιμπι, ερευνητή δημοσιογράφο, που υπογράφει μια μεγάλη έρευνα για την Γκόλντμαν στο περιοδικό Rolling Stone. H μέθοδος της Φίρμας είναι ο … εισοδισμός, τόσο επιτυχής που η τράπεζα απέκτησε και δεύτερο παρατσούκλι, αφού την ονομάζουν και “κυβέρνηση Ζακς”. Επιλέγει στελέχη της, τα κάνει εκατομμυριούχους και μετά τους … βρίσκει δουλειά στις κεντρικότερες θέσεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ιδού μερικά από τα αστέρια του διεθνούς δικτύου της:
Mario Draghi
Υπεύθυνος ιδιωτικοποιήσεων στην Ιταλία (1991-2001), αντιπρόεδρος Ευρώπης της Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Otmar Issing
Επικεφαλής οικονομολόγος και αρχιτέκτονας της νομισματικής στρατηγικής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (1998-06), διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Με πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times συγχαίρει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σθεναρή αντίστασή τους στην καταστροφική, όπως την χαρακτηρίζει, ιδέα μιας ευρωπαϊκής βοήθειας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις ιδιότητες του αρθρογράφου, πλην αυτής του συμβούλου της Goldman Sachs.
Lloyd Blankfein
Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Goldman Sachs. Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes, πρόσωπο της χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53 εκατομμύρια δολλάρια.
Henry Paulson
Μετά από 30 χρόνια στη Φίρμα, έγινε Υπουργός Οικονομικών του Μπους.
Lawrence Summers
Σύμβουλος του Κλίντον, του Μπους και του Ομπάμα. Αρχιτέκτονας της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα. Προστατευόμενος του Ρούμπιν, βετεράνου της Φίρμας
Dan Jester
Στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman Sachs
Η επιχείρηση “Χρεωκοπία της Ελλάδας”
To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαιναν. Η Αθήνα θα μπορούσε ίσως να περιορίσει τη φοροδιαφυγή των μεσαίων-ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων που δεν συνηθίζουν να πληρώνουν φόρους, αφήνοντας την στήριξη του κράτους στους μισθωτούς και συνταξιούχους (που ταυτόχρονα κατηγορούν ως ανεπρόκοπους). Θα μπορούσε να περιορίσει την παραοικονομία ή το κόστος της διαφθοράς. Θα μπορούσε να σκεφτεί άλλες αναπτυξιακές στρατηγικές. Προτίμησε τον εύκολο, αν και πανάκριβο, δρόμο, το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε, σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Για τη συνεργασία αυτή την εγκαλεί τώρα και ζητά να πληροφορηθεί τι έγινε η Κομισιόν. Γράφει σε μια έρευνά του το γαλλικό Μαριάν:
“Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδα προς άρμεγμα…¨Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι έλληνες αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία…O Κώστας Σημίτης αποφασίζει να βάλει τον λύκο μέσα στο μαντρί”. H Γκόλντμαν Σαχς, γράφει το περιοδικό, “διαφθείρει” την ελληνική κυβέρνηση “πείθοντάς” την
ότι μπορεί με τα προϊόντα της να χρηματοδοτεί τις δαπάνες της. Η Γκόλντμαν βγάζει 300 εκατομμύρια δολλάρια, για να κρύψει η ελληνική κυβέρνηση, όλο κι όλο, ένα δάνειο ενός δις. 30% εις βάρος του ελληνικού δημοσίου πάει το νταβατζηλίκι. Ο οίκος αξιολόγησης Μούντις καλύπτει την επιχείρηση αξιολογώντας με άριστα την Ελλάδα. Η ατιμωρησία οδηγεί σε μονιμοποίηση των πρακτικών. Το τελευταίο από αυτά τα προϊόντα είναι ο “Titlospe”, δάνειο 5,3 δις το 2009.
Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Γκόλντμαν, η Εθνική Τράπεζα και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα “νεφέλωμα” διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.
¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο συμφέρον. H φούσκα που δημιουργήθηκε είναι αυτή ακριβώς που σκάει σήμερα στα μούτρα μας, έχοντας οδηγήσει το ελληνικό κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Η Κομισιόν πάντως δεν έχει πεισθεί για τη νομιμότητα ορισμένων από τις διαδικασίες αυτές. ¨Ενα από τα συνηθέστερα κόλπα της Γκόλντμαν είναι η έκδοση χρεωγράφων σε άλλο νόμισμα από μια χώρα και η εν συνεχεία χρήση swaps για κάλυψη από αλλαγές ισοτιμιών. Το κόλπο, που υποπτεύεται η Κομισιόν ότι έγινε και εξετάζει τη νομιμότητά του, αρχίζει από κει και πέρα, με την αυθαίρετη αλλαγή από την κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα της ισοτιμίας, χωρίς να το ανακοινώσει σε κανένα, σύμφωνα με το γαλλικό ρεπορτάζ. Με τον τρόπο αυτό, βελτιώνει την αξία του χρέους. Η δεύτερη μέθοδος είναι η πρόβλεψη μελλοντικών εξόδων. Σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, η Γκόλντμαν πρότεινε στην κυβέρνηση της ΝΔ να προεξοφλήσει έσοδα των αεροδρομίων, “μειώνοντας” λογιστικά το χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ. Για την ωραία αυτή συμβουλή, ένα ακόμα λογιστικό τρικ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε ένα ποσό 200-300 εκατομμυρίων ευρώ.
Τα ήξεραν
Το γεγονός ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προσέτρεξαν στη “δημιουργική λογιστική”, σε νομότυπες απάτες, δεν απαλλάσσει τους ¨Ελληνες ιθύνοντες των ευθυνών τους, δείχνει όμως τον βαθμό διάβρωσης και εξάρτησης και άλλων Ευρωπαίων. Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι Βρυξέλλες, Παρίσι και Φρανκφούρτη δεν ήξεραν και δεν άφησαν να γίνουν όλα αυτά, προφανώς αποβλέποντας σε μεγάλα πολιτικά-οικονομικά οφέλη. Η Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερείς εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας. Γνωρίζει ακριβώς πόσο είναι το χρέος. Το ξέρανε και το Νοέμβριο, όταν η κυβέρνηση τους ανακοίνωσε ότι είναι διπλάσιο, όπως το ήξεραν και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και οι τράπεζες, κάνανε όμως τους έκπληκτους. Η ευθύνη είναι μοιρασμένη, αλλά οι ¨Ελληνες θα πληρώσουν τη νύφη.
Η υπόθεση δείχνει επίσης πόσο η Ευρώπη είναι υπονομευμένη εκ των έσω, αφού αναθέτει σε αμερικανικές τράπεζες τη διαχείριση των πιο σημαντικών πτυχών και ευάλωτων σημείων των οικονομικών της (όπως κάνει άλλωστε και στους τομείς προσωπικών δεδομένων, περιλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών και κάθε άλλης πληροφορίας που μεταφέρει στις αμερικανικές υπηρεσίες, δήθεν για την τρομοκρατία). Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής αποκάλυψε με ερώτησή του την αναγνώριση, σε κανονισμό της Κομισιόν, του ρόλου των τριων κυρίως αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που το αμερικανικό Κονγκρέσο τους καλεί να δώσουν εξηγήσεις!
Η Ελλάδα έκρυψε με τον τρόπο αυτό τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ώσπου, στις αρχές του 2009, άρχισαν να έρχονται οι πληροφορίες από τη Γερμανία για κίνδυνο χρεωκοπίας της Ελλάδας (σχετικά δημοσιεύματα του Σπήγκελ και άρθρο του Κώστα Σημίτη στην Ημερησία). Τον Σεπτέμβριο 2009, με πρωτοβουλία της Γκόλντμαν και μεσολαβητή την εταιρεία Markit, συγκροτείται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζών που δημιουργεί ειδικό ίντεξ στην αγορά CDS για την κάλυψη αυξημένου ρίσκου του χρέους Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, εν αναμονή του κερδοσκοπικού παιχνιδιού (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ¨ουσίαν για στοίχημα στη χρεωκοπία των τριων κρατών, που στήνει ο σύμβουλός μας.
H Goldman γνωρίζει άριστα όλες τις πτυχές του ελληνικού χρέους. Γνωρίζει επίσης τι πρόκειται να γίνει, αφού η ίδια το ετοιμάζει. Τι κάνει; Περιμένει να περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, να συνειδητοποιήσει η νέα κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στέλνει, σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, αντιπροσωπεία τραπεζιτών στην Αθήνα, υπό το Νο 2 της τράπεζας Γκάρι Κον. Γίνονται δύο συναντήσεις (έχουν γίνει και αρκετές άλλες στο εξωτερικό). Mία στο Υπουργείο Οικονομικών και μία στο ξενοδοχείο “Πεντελικόν” της Κηφισιάς. Προτείνουν ένα ακόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο να στείλει στο μέλλον το κόστος του ΕΣΥ. Λίγο πριν σπρώξουν την Ελλάδα στην Καιάδα, ετοιμάζονται να της αρπάξουν κάτι ακόμα.
Η τελική επίθεση
Τον Δεκέμβριο, η επίθεση αρχίζει μέσω των οίκων αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την ελληνική πιστοληπτική ικανότητα, παρόλο που γνώριζαν μια χαρά εδώ και καιρό την πραγματική κατάσταση. Η ελληνική αξιοπιστία πλήττεται από παντού. H Goldman εξακολουθεί πάντως να βγάζει ένα “σκασμό λεφτά”, όπως με την έκδοση του δανείου της 25.1.2010. Ενώ συνεχίζει να κερδίζει από τη διαχείριση του χρέους, δεν περιμένει ούτε μια μέρα από την πώληση του δανείου και ξαναχτυπάει την Ελλάδα μέσω των Financial Times, προνομιακού εκφραστή και του Σίτι και της Κομισιόν (τέτοια είναι τα ευρωπαϊκά χάλια). Παίζοντας έτσι διπλό παιχνίδι και εις βάρος της Ελλάδας, και εις βάρος των άλλων πελατών της, αγοραστών του τελευταίου δανείου, που βλέπουν τα ελληνικά επιτόκια και spread να εκτινάσσονται αμέσως μετά.
Η λονδρέζικη εφημερίδα γράφει ότι η Αθήνα θέλει να δανειστεί από την Κίνα μέσω της Γκόλντμαν. Το δημοσίευμα προκαλεί αμέσως αύξηση του πρίμιουμ για το χρέος. Κανείς δεν πιστεύει ότι η εφημερίδα μπορούσε να δημοσιεύσει τέτοια είδηση, χωρίς να την επιβεβαιώσουν από την Γκόλντμαν. Κατ’ άλλους την είδηση την έδωσε η ίδια η Γκόλντμαν όταν πληροφορήθηκε (άραγε από ποιόν;) ότι ο Γ. Παπανδρέου σκέφτεται να προχωρήσει σε διακρατική συμφωνία με την Κίνα προκειμένου οι Ασιάτες της Cosco που έχουν πάρει το λιμάνι του Πειραιά να αναλάβουν ένα σημαντικό κομμάτι του δανεισμού της χώρας. Η τράπεζα δεν περιορίζεται φυσικά στα κέρδη από το ελληνικό χρέος. Κερδοσκοπεί αμέσως κατά του ευρώ, πιστή στην αρχή “αγοράζουμε στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός”. Μεταξύ 26.1 και 2.2.2010 οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και τα χετζ φαντ, μεταξύ των οποίων και η Γκόλντμαν, ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης.
Από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή τη χρεωκοπία της Ελλάδας, η Γκόλνtμαν υπολογίζεται ότι κέρδισε ένα έως τρια δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι χρηματιστές της Γουώλ Στρητ σφυρίζουν αδιάφορα, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους: “η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους ¨Ελληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα” (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010)
Το διακύβευμα: υποδούλωση Ελλάδας, υποδούλωση Ευρώπης
Η Ελλάδα γίνεται προνομιακή δίοδος για τον έλεγχο της Ευρώπης και την εξασθένηση του ευρώ, προτού το ευρωπαϊκό νόμισμα καταστεί κύριο αποθεματικό. Επιδιώκεται επίσης να γίνει το νέο υπόδειγμα μιας Ευρώπης χωρίς κοινωνικό κράτος. Μέρκελ και Σαρκοζί άρχισαν να καταλαβαίνουν μόλις αυτό τον μήνα τι συμβαίνει και τις συνέπειες για την Ευρώπη και παραμένουν βασικά αμήχανοι, παρόλο που έχουν εύκολες λύσεις, που περιγράφουν αρκετά έντυπα, όπως έκδοση ευρωομολόγων ή αγορά από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του ελληνικού χρέους, που θα τσάκιζε τα πόδια των κερδοσκόπων και θα τους ανάγκαζε να ξανασκεφτούν πολλές φορές πριν ξαναεπιτεθούν.
Βερολίνο όμως και Παρίσι παραμενουν δέσμιοι της ιδεολογίας και της αρχιτεκτονικής του ευρώ που τους εμποδίζει να αντιδράσουν με άλλο τρόπο, εκτός από το να απαιτούν περίπου την αυτοκτονία της ελληνικής κοινωνίας. Η Ευρώπη είναι εκ των ένδον υπονομευμένη, όπως αποδεικνύει η δραστηριότητα κατά της Ελλάδας της Ντώυτσε Μπανκ, της PNB Paribas, της Σοσιετέ Ζενεράλ και των ελβετικών τραπεζών στην αγορά CDS, αλλά και η στάση των αρμοδίων της Κομισιόν, των “ευρωπαίων ηλιθίων”, όπως τους αποκαλούν οι Γάλλοι. Η “παγκοσμιοποίηση” είναι φτιαγμένη από και για τους Αγγλοσάξωνες. ¨Οσο για το ελληνικό ζήτημα μοιάζει για ορισμένα τουλάχιστο γαλλικά έντυπα μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού, όπως υποδεικνύει η Λιμπερασιόν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τη φωτογραφία της Βουλής των Ελλήνων και του ουρανοξύστη Goldman Sachs, της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου που χρησιμοποιεί όλη της τη δύναμη εναντίον μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας.
ΠΩΣ Η GOLDMAN SACHS ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ενδιαφέρον θα ήταν να μάθουμε εάν η Γκόλντμαν Ζακς διατηρούσε ή και συνεχίζει να διατηρεί κάποιον “τοποτηρητή” και στα καθ’ ημάς και σε ποιο ακριβώς πόστο. Σε κυβερνητικό ή μήπως σε κρατικό που πάντως επηρεάζει καθοριστικά κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την οικονομία και τη διαχείριση των δημοσιονομικών μας προβλημάτων.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Πως θα σας φαινόταν αν ο προπονητής του Ολυμπιακού έπαιζε 100 εκατομμύρια στο Προ-Πο, ποντάροντας στην ήττα και τον υποβιβασμό της ομάδας του και συνιστώντας στους φίλους του να κάνουν το ίδιο; Τι θα έκαναν οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων σε έναν τέτοιο προπονητή;
Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι κάνει η τράπεζα Γκόλντμαν Ζακς, κύριος σύμβουλος επί σειρά ετών των ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα χρέους και ιδιωτικοποιήσεων, προνομιακός συνομιλητής των Πρωθυπουργών και από τους κύριους διαχειριστές του δημόσιου χρέους μας. Με το ένα χέρι, η τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια από τις “συμβουλές” της και τη διαχείριση του χρέους. Με το άλλο, παίζει στην αγορά CDS ποντάροντας στη χρεωκοπία της Ελλάδας, σε στενή συνεργασία με το κερδοσκοπικό χετζ φαντ Πόλσον, που κέρδισε του κόσμου τα λεφτά στην κρίση του 2008. H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα να υπονομεύει την ελληνική αξιοπιστία, τινάζοντας στον αέρα τα ελληνικά επιτόκια και οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό! Αν δεν χρεωκοπήσει η Ελλάδα κερδίζει από τα αυξημένα επιτόκια, αν χρεωκοπήσει κερδίζει από τη χρεωκοπία. Κερδίζει στήνοντας τη φούσκα, κερδίζει και ξεφουσκώνοντας τη φούσκα, πιστή στην αρχή “άρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι”. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα καρπούζι. Η τράπεζα το παρουσιάζει ως υπαρκτό, κερδίζει από την πώλησή του και το αφήνει να σκάσει πριν το πάρει στα χέρια του ο αγοραστής.
Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει, είναι η πάγια μέθοδός της, χάρη στην οποία κυριάρχησε στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά, εξοντώνοντας τους ανταγωνιστές. Η Γκόλντμαν γιγαντώνεται απομυζώντας τους πελάτες-θύματα, γι’ αυτό την ονόμασε βαμπίρ=βρυκόλακα η Λιμπερασιόν. Τα ίχνη της εντοπίζονται πίσω από όλες τις φούσκες και οικονομικές καταστροφές (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχών υψηλής τεχνολογίας κ.ο.κ.).
Η τράπεζα πρωταγωνίστησε στα σάπια στεγαστικά δάνεια, οδηγώντας στην καταστροφή του 2008. Τότε, οι τραπεζίτες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (αν έχετε τρόπο να φαντασθείτε ένα τέτοιο ποσό) για να καλύψουν τις νομότυπες ή μη απάτες των τραπεζών. Αφού σώθηκαν από τη χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα και κάτι τις, οι τραπεζίτες επανήλθαν στα ίδια βάζοντας στο στόχαστρο ευάλωτα κράτη. Και δοκιμάζοντας το ευρώ, προτού κατοχυρωθεί ως παγκόσμιο αποθεματικό, υπονομεύοντας την αμερικανική κυριαρχία.
Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ
Οι Αμερικανοί λατρεύουν τα παρατσούκλια. Τη CIA τη λένε «The Company» (H Εταιρεία). Τη Μαφία «The Family» (Η Οικογένεια). Την Goldman Sachs «The Firm» (Η Φίρμα). Γκόλντμαν και Σαξ ήταν δύο Γερμανοεβραίοι μετανάστες. ‘Ιδρυσαν την τράπεζα το 1869, αλλά δεν θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν ότι θα γινόταν σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά και μια πραγματική, αν και αφανής, όσο μπορεί, υπερκυβέρνηση του κόσμου.
Η Γκόλντμαν δεν έχει απλώς καλές σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση, είναι, σε μεγάλο βαθμό, η κυβέρνηση. Το μυστικό της επιτυχίας της; ‘Εσπαγε πρώτη όλες τις κρατικές ρυθμίσεις και ηθικές δεοντολογίες, ποντάροντας και κερδίζοντας από την χρεωκοπία των πελατών της! Μπορούσε να το κάνει, γιατί είχε ανθρώπους της στην κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επηρεάζει καθοριστικά τις αποφάσεις που διαμορφώνουν την τραπεζική αγορά και τις ρυθμίσεις της.
Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. ”In God we Trust” γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust”, παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του “κρατισμού” που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την “μακροπρόθεσμη απληστία”. Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και “φυτεύοντας” τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. ‘Ωσπου, οι σταδιακές “απελευθερώσεις” της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το “μεγάλο παιχνίδι” της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας “Αυτοκρατορίας του Χρήματος”
Η Γκόλντμαν εκμεταλλεύθηκε τις “απελευθερώσεις” και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.
Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008. Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα “τοξικά δάνεια” με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεωκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες. Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της αγοράς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan και Ντώυτσε Μπανκ.
¨Όταν ξέσπασε η κρίση, η Γκόλντμαν χρησιμοποιίησε τον άνθρωπό της στην κυβέρνηση, τον Υπουργό Οικονομιών Πόλσον για να αποτρέψει κάθε συνδρομή στις τράπεζες, οδηγώντας στη χρεωκοπία τον κύριο ανταγωνιστή της, τη Λήμαν Μπράδερς. Όταν η Λήμαν χρεωκόπησε, ο Πόλσον άλλαξε αμέσως ρότα και έσπευσε να διασώσει τις υπό χρεωκοπία τράπεζες. Η Γκόλντμαν όχι μόνο απηλλάγη του κύριου ανταγωνιστή, αλλά και κέρδισε 13 δις δολλάρια από το σχέδιο σωτηρίας. (Μια εκπληκτική έρευνα για την Γκόλντμαν Ζακς δημοσιεύεται στο περιοδικό “Τετράδια”, τεύχος 57-58, των εκδόσεων “Στοχαστής”). Σε αυτή την “τράπεζα που τρομάζει”, κατά την έκφραση της Λιμπερασιόν, ανέθεσαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1998, σημαντικό μέρος της διαχείρισης του ελληνικού χρέους και της εμπιστεύτηκαν το μέλλον του ελληνικού λαού.
“Η Γκόλντμαν Ζακς είναι παντού”
H φράση ανήκει στον Ματ Ταιμπι, ερευνητή δημοσιογράφο, που υπογράφει μια μεγάλη έρευνα για την Γκόλντμαν στο περιοδικό Rolling Stone. H μέθοδος της Φίρμας είναι ο … εισοδισμός, τόσο επιτυχής που η τράπεζα απέκτησε και δεύτερο παρατσούκλι, αφού την ονομάζουν και “κυβέρνηση Ζακς”. Επιλέγει στελέχη της, τα κάνει εκατομμυριούχους και μετά τους … βρίσκει δουλειά στις κεντρικότερες θέσεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ιδού μερικά από τα αστέρια του διεθνούς δικτύου της:
Mario Draghi
Υπεύθυνος ιδιωτικοποιήσεων στην Ιταλία (1991-2001), αντιπρόεδρος Ευρώπης της Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Otmar Issing
Επικεφαλής οικονομολόγος και αρχιτέκτονας της νομισματικής στρατηγικής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (1998-06), διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Με πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times συγχαίρει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σθεναρή αντίστασή τους στην καταστροφική, όπως την χαρακτηρίζει, ιδέα μιας ευρωπαϊκής βοήθειας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις ιδιότητες του αρθρογράφου, πλην αυτής του συμβούλου της Goldman Sachs.
Lloyd Blankfein
Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Goldman Sachs. Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes, πρόσωπο της χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53 εκατομμύρια δολλάρια.
Henry Paulson
Μετά από 30 χρόνια στη Φίρμα, έγινε Υπουργός Οικονομικών του Μπους.
Lawrence Summers
Σύμβουλος του Κλίντον, του Μπους και του Ομπάμα. Αρχιτέκτονας της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα. Προστατευόμενος του Ρούμπιν, βετεράνου της Φίρμας
Dan Jester
Στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman Sachs
Η επιχείρηση “Χρεωκοπία της Ελλάδας”
To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαιναν. Η Αθήνα θα μπορούσε ίσως να περιορίσει τη φοροδιαφυγή των μεσαίων-ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων που δεν συνηθίζουν να πληρώνουν φόρους, αφήνοντας την στήριξη του κράτους στους μισθωτούς και συνταξιούχους (που ταυτόχρονα κατηγορούν ως ανεπρόκοπους). Θα μπορούσε να περιορίσει την παραοικονομία ή το κόστος της διαφθοράς. Θα μπορούσε να σκεφτεί άλλες αναπτυξιακές στρατηγικές. Προτίμησε τον εύκολο, αν και πανάκριβο, δρόμο, το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε, σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Για τη συνεργασία αυτή την εγκαλεί τώρα και ζητά να πληροφορηθεί τι έγινε η Κομισιόν. Γράφει σε μια έρευνά του το γαλλικό Μαριάν:
“Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδα προς άρμεγμα…¨Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι έλληνες αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία…O Κώστας Σημίτης αποφασίζει να βάλει τον λύκο μέσα στο μαντρί”. H Γκόλντμαν Σαχς, γράφει το περιοδικό, “διαφθείρει” την ελληνική κυβέρνηση “πείθοντάς” την
ότι μπορεί με τα προϊόντα της να χρηματοδοτεί τις δαπάνες της. Η Γκόλντμαν βγάζει 300 εκατομμύρια δολλάρια, για να κρύψει η ελληνική κυβέρνηση, όλο κι όλο, ένα δάνειο ενός δις. 30% εις βάρος του ελληνικού δημοσίου πάει το νταβατζηλίκι. Ο οίκος αξιολόγησης Μούντις καλύπτει την επιχείρηση αξιολογώντας με άριστα την Ελλάδα. Η ατιμωρησία οδηγεί σε μονιμοποίηση των πρακτικών. Το τελευταίο από αυτά τα προϊόντα είναι ο “Titlospe”, δάνειο 5,3 δις το 2009.
Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Γκόλντμαν, η Εθνική Τράπεζα και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα “νεφέλωμα” διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.
¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο συμφέρον. H φούσκα που δημιουργήθηκε είναι αυτή ακριβώς που σκάει σήμερα στα μούτρα μας, έχοντας οδηγήσει το ελληνικό κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Η Κομισιόν πάντως δεν έχει πεισθεί για τη νομιμότητα ορισμένων από τις διαδικασίες αυτές. ¨Ενα από τα συνηθέστερα κόλπα της Γκόλντμαν είναι η έκδοση χρεωγράφων σε άλλο νόμισμα από μια χώρα και η εν συνεχεία χρήση swaps για κάλυψη από αλλαγές ισοτιμιών. Το κόλπο, που υποπτεύεται η Κομισιόν ότι έγινε και εξετάζει τη νομιμότητά του, αρχίζει από κει και πέρα, με την αυθαίρετη αλλαγή από την κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα της ισοτιμίας, χωρίς να το ανακοινώσει σε κανένα, σύμφωνα με το γαλλικό ρεπορτάζ. Με τον τρόπο αυτό, βελτιώνει την αξία του χρέους. Η δεύτερη μέθοδος είναι η πρόβλεψη μελλοντικών εξόδων. Σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, η Γκόλντμαν πρότεινε στην κυβέρνηση της ΝΔ να προεξοφλήσει έσοδα των αεροδρομίων, “μειώνοντας” λογιστικά το χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ. Για την ωραία αυτή συμβουλή, ένα ακόμα λογιστικό τρικ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε ένα ποσό 200-300 εκατομμυρίων ευρώ.
Τα ήξεραν
Το γεγονός ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προσέτρεξαν στη “δημιουργική λογιστική”, σε νομότυπες απάτες, δεν απαλλάσσει τους ¨Ελληνες ιθύνοντες των ευθυνών τους, δείχνει όμως τον βαθμό διάβρωσης και εξάρτησης και άλλων Ευρωπαίων. Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι Βρυξέλλες, Παρίσι και Φρανκφούρτη δεν ήξεραν και δεν άφησαν να γίνουν όλα αυτά, προφανώς αποβλέποντας σε μεγάλα πολιτικά-οικονομικά οφέλη. Η Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερείς εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας. Γνωρίζει ακριβώς πόσο είναι το χρέος. Το ξέρανε και το Νοέμβριο, όταν η κυβέρνηση τους ανακοίνωσε ότι είναι διπλάσιο, όπως το ήξεραν και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και οι τράπεζες, κάνανε όμως τους έκπληκτους. Η ευθύνη είναι μοιρασμένη, αλλά οι ¨Ελληνες θα πληρώσουν τη νύφη.
Η υπόθεση δείχνει επίσης πόσο η Ευρώπη είναι υπονομευμένη εκ των έσω, αφού αναθέτει σε αμερικανικές τράπεζες τη διαχείριση των πιο σημαντικών πτυχών και ευάλωτων σημείων των οικονομικών της (όπως κάνει άλλωστε και στους τομείς προσωπικών δεδομένων, περιλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών και κάθε άλλης πληροφορίας που μεταφέρει στις αμερικανικές υπηρεσίες, δήθεν για την τρομοκρατία). Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής αποκάλυψε με ερώτησή του την αναγνώριση, σε κανονισμό της Κομισιόν, του ρόλου των τριων κυρίως αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που το αμερικανικό Κονγκρέσο τους καλεί να δώσουν εξηγήσεις!
Η Ελλάδα έκρυψε με τον τρόπο αυτό τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ώσπου, στις αρχές του 2009, άρχισαν να έρχονται οι πληροφορίες από τη Γερμανία για κίνδυνο χρεωκοπίας της Ελλάδας (σχετικά δημοσιεύματα του Σπήγκελ και άρθρο του Κώστα Σημίτη στην Ημερησία). Τον Σεπτέμβριο 2009, με πρωτοβουλία της Γκόλντμαν και μεσολαβητή την εταιρεία Markit, συγκροτείται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζών που δημιουργεί ειδικό ίντεξ στην αγορά CDS για την κάλυψη αυξημένου ρίσκου του χρέους Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, εν αναμονή του κερδοσκοπικού παιχνιδιού (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ¨ουσίαν για στοίχημα στη χρεωκοπία των τριων κρατών, που στήνει ο σύμβουλός μας.
H Goldman γνωρίζει άριστα όλες τις πτυχές του ελληνικού χρέους. Γνωρίζει επίσης τι πρόκειται να γίνει, αφού η ίδια το ετοιμάζει. Τι κάνει; Περιμένει να περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, να συνειδητοποιήσει η νέα κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στέλνει, σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, αντιπροσωπεία τραπεζιτών στην Αθήνα, υπό το Νο 2 της τράπεζας Γκάρι Κον. Γίνονται δύο συναντήσεις (έχουν γίνει και αρκετές άλλες στο εξωτερικό). Mία στο Υπουργείο Οικονομικών και μία στο ξενοδοχείο “Πεντελικόν” της Κηφισιάς. Προτείνουν ένα ακόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο να στείλει στο μέλλον το κόστος του ΕΣΥ. Λίγο πριν σπρώξουν την Ελλάδα στην Καιάδα, ετοιμάζονται να της αρπάξουν κάτι ακόμα.
Η τελική επίθεση
Τον Δεκέμβριο, η επίθεση αρχίζει μέσω των οίκων αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την ελληνική πιστοληπτική ικανότητα, παρόλο που γνώριζαν μια χαρά εδώ και καιρό την πραγματική κατάσταση. Η ελληνική αξιοπιστία πλήττεται από παντού. H Goldman εξακολουθεί πάντως να βγάζει ένα “σκασμό λεφτά”, όπως με την έκδοση του δανείου της 25.1.2010. Ενώ συνεχίζει να κερδίζει από τη διαχείριση του χρέους, δεν περιμένει ούτε μια μέρα από την πώληση του δανείου και ξαναχτυπάει την Ελλάδα μέσω των Financial Times, προνομιακού εκφραστή και του Σίτι και της Κομισιόν (τέτοια είναι τα ευρωπαϊκά χάλια). Παίζοντας έτσι διπλό παιχνίδι και εις βάρος της Ελλάδας, και εις βάρος των άλλων πελατών της, αγοραστών του τελευταίου δανείου, που βλέπουν τα ελληνικά επιτόκια και spread να εκτινάσσονται αμέσως μετά.
Η λονδρέζικη εφημερίδα γράφει ότι η Αθήνα θέλει να δανειστεί από την Κίνα μέσω της Γκόλντμαν. Το δημοσίευμα προκαλεί αμέσως αύξηση του πρίμιουμ για το χρέος. Κανείς δεν πιστεύει ότι η εφημερίδα μπορούσε να δημοσιεύσει τέτοια είδηση, χωρίς να την επιβεβαιώσουν από την Γκόλντμαν. Κατ’ άλλους την είδηση την έδωσε η ίδια η Γκόλντμαν όταν πληροφορήθηκε (άραγε από ποιόν;) ότι ο Γ. Παπανδρέου σκέφτεται να προχωρήσει σε διακρατική συμφωνία με την Κίνα προκειμένου οι Ασιάτες της Cosco που έχουν πάρει το λιμάνι του Πειραιά να αναλάβουν ένα σημαντικό κομμάτι του δανεισμού της χώρας. Η τράπεζα δεν περιορίζεται φυσικά στα κέρδη από το ελληνικό χρέος. Κερδοσκοπεί αμέσως κατά του ευρώ, πιστή στην αρχή “αγοράζουμε στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός”. Μεταξύ 26.1 και 2.2.2010 οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και τα χετζ φαντ, μεταξύ των οποίων και η Γκόλντμαν, ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης.
Από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή τη χρεωκοπία της Ελλάδας, η Γκόλνtμαν υπολογίζεται ότι κέρδισε ένα έως τρια δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι χρηματιστές της Γουώλ Στρητ σφυρίζουν αδιάφορα, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους: “η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους ¨Ελληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα” (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010)
Το διακύβευμα: υποδούλωση Ελλάδας, υποδούλωση Ευρώπης
Η Ελλάδα γίνεται προνομιακή δίοδος για τον έλεγχο της Ευρώπης και την εξασθένηση του ευρώ, προτού το ευρωπαϊκό νόμισμα καταστεί κύριο αποθεματικό. Επιδιώκεται επίσης να γίνει το νέο υπόδειγμα μιας Ευρώπης χωρίς κοινωνικό κράτος. Μέρκελ και Σαρκοζί άρχισαν να καταλαβαίνουν μόλις αυτό τον μήνα τι συμβαίνει και τις συνέπειες για την Ευρώπη και παραμένουν βασικά αμήχανοι, παρόλο που έχουν εύκολες λύσεις, που περιγράφουν αρκετά έντυπα, όπως έκδοση ευρωομολόγων ή αγορά από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του ελληνικού χρέους, που θα τσάκιζε τα πόδια των κερδοσκόπων και θα τους ανάγκαζε να ξανασκεφτούν πολλές φορές πριν ξαναεπιτεθούν.
Βερολίνο όμως και Παρίσι παραμενουν δέσμιοι της ιδεολογίας και της αρχιτεκτονικής του ευρώ που τους εμποδίζει να αντιδράσουν με άλλο τρόπο, εκτός από το να απαιτούν περίπου την αυτοκτονία της ελληνικής κοινωνίας. Η Ευρώπη είναι εκ των ένδον υπονομευμένη, όπως αποδεικνύει η δραστηριότητα κατά της Ελλάδας της Ντώυτσε Μπανκ, της PNB Paribas, της Σοσιετέ Ζενεράλ και των ελβετικών τραπεζών στην αγορά CDS, αλλά και η στάση των αρμοδίων της Κομισιόν, των “ευρωπαίων ηλιθίων”, όπως τους αποκαλούν οι Γάλλοι. Η “παγκοσμιοποίηση” είναι φτιαγμένη από και για τους Αγγλοσάξωνες. ¨Οσο για το ελληνικό ζήτημα μοιάζει για ορισμένα τουλάχιστο γαλλικά έντυπα μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού, όπως υποδεικνύει η Λιμπερασιόν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τη φωτογραφία της Βουλής των Ελλήνων και του ουρανοξύστη Goldman Sachs, της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου που χρησιμοποιεί όλη της τη δύναμη εναντίον μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας.
ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Δ.Τ. ΙΝΚΑ 245
Το ΙΝΚΑ διαμαρτύρεται ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ, για την ΑΔΡΑΝΕΙΑ στις αρμόδιες
ασυγκίνητες πολιτικές και ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ Αρχές, και αντιστεκόμαστε στην
πανηγυρική διαφήμιση της
εξοικείωσης με την εγκληματικότητα
και το αίμα, στους δρόμους της
Αθήνας, δίπλα στην τράπεζα Κύπρου
και στο Metro Μοναστηράκι.
Λίγο ποιο κάτω δίπλα εκεί στην
πλατεία κύριε Δημήτρη Σπυράκο, οι
φράουλες ανέλεγκτοι ΓΙΓΑΝΤΕΣ της
Μανωλάδας άραγε.
Ο υπαίθριος μανάβης, χωρίς
αποδείξεις άραγε, φωνάζει κόκκινες -
κόκκινες πάρτε κόκκινες.
Ως γνωστόν οι έλεγχοι στην αγορά και
τα τρόφιμα πέτυχε να γίνουν αόρατοι.
Φάγαμε κρέας που έκανε και για
σολόδερμα και για πανώδερμα
παπουτσιών εφέτος.
Ποιο πάνω στην Ερμού, όχι στο Focus
τώρα, το δάκτυλο της Αφροδίτης σε
BlackXP mode και ο Τάσος μας εκεί.
Τρίτη 13 Απριλίου 2010
ΙΣΠΑΝΟΙ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΩΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΓΛΩΣΣΑΣ!!
Πηγή: www.schizas.com
Πριν από 15 χρόνια οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές επέδειξαν ζήλο για την αρχαία ελληνική γλώσσα, τον οποίο ουδέποτε έδειξαν οι Έλληνες συνάδελφοί τους.
Υπέβαλαν πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για αναγνώριση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ως διεθνούς γλώσσας. Ονόμασαν μάλιστα την γλώσσα μας «Μητέρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών», τις οποίες μάλιστα χαρακτήρισαν ως «διαλέκτους της ελληνικής γλώσσας!». Απεκάλυψαν δε ότι τα αρχαία ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα την οποία... οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές προχωρημένης τεχνολογίας μπορούν να δεχθούν νοηματικά. Όλες τις άλλες γλώσσες οι υπολογιστές τις απορρίπτουν ως σημασιολογικές, δηλαδή αυθαίρετες.
Ο Ισπανός καθηγητής και Ακαδημαϊκός Φρειδερίκος Σακρέντο το 1996 στο 3ο Παγκόσμιο Γλωσσικό Συνέδριο, που έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας στην Αρχαία Ολυμπία, δήλωσε:...
«Η αρχαία ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη μητρική γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, γενικώς και ειδικότερα η πρώτη γλώσσα των καλλιεργημένων ατόμων. Εάν η αρχαία ελληνική παιδεία εξανθρώπισε τους θεούς, η αρχαία ελληνική γλώσσα ανύψωσε τον άνθρωπο, ως εάν ήτο ιέραξ, μέχρι τους ουρανούς».
Και συνεχίζει:
«Η Ελληνική Παιδεία και ο Ελληνικός Πολιτισμός έγινε παγκόσμιος και οι Ευρωπαίοι δυνάμεθα επιτέλους να λέμε ότι είμαστε Έλληνες από παιδεία και μόρφωση. Διότι, αν εμείς οι Ευρωπαίοι απαρνηθούμε την Ελληνική Παιδεία και την Ελληνική Κλασσική Γλώσσα, απαρνιόμαστε την εθνική μας και ανθρώπινη ουσία».
Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς Ελληνική Γλώσσα είναι σαν να μιλούν με έναν τυφλό για χρώματα. Δεν μπορεί να έλθει μία νέα αναγέννηση εάν δεν πάμε στις πηγές. Εννοούμε σαφώς την Ελληνική Γλώσσα, την οποία ευρίσκομεν μερικώς σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, με την μορφή των επιστημονικών και τεχνικών όρων, αλλά και λέξεων της πνευματικής ζωής, ακόμη και της καθημερινής ομιλίας, διότι αυτή αποτελεί την γεννήτορα γλώσσα των ευρωπαϊκών γλωσσών».
Ο Ισπανός Ακαδημαϊκός και ένας από τους πιο μεγάλους Ελληνιστές της εποχής μας Fransisco Atrados είπε:
«Αν δεν ήταν η Ελληνική γλώσσα, η Ευρώπη θα παρέμενε ένα έδαφος πρωτογόνων...».
Τις γλώσσες Γαλλική, Αγγλική, Ιταλική, Ισπανική και Γερμανική τις ονόμασε «κρυπτοελληνικές».
Διεκήρυξε δε ότι «Η Ελληνική γλώσσα είναι η πλέον παγκόσμια γλώσσα».
Σε μια ομιλία του είπε: «Τα ελληνικά αποτέλεσαν και αποτελούν ένα ζωντανό γλωσσολογικό κλάδο που ανθεί από μόνος του. Αλλά από την άλλη πλευρά έχει επιδράσει τεράστια, μέσω διαφόρων και περίπλοκων οδών, πάνω στις υπόλοιπες γλώσσες. Τις βοήθησε να μετατραπούν σε εργαλεία σκέψης και λογοτεχνίας. Κατά κάποιον τρόπο, τα ελληνικά επιζούν σε όλες αυτές και τις εμπλουτίζουν καθημερινά. Γι αυτό το λόγο η ελληνική γλώσσα είναι η πλέον παγκόσμια, είναι μια ακόμη γλώσσα με μακρόχρονη παράδοση και ευρεία διάδοση. Αλλά είναι και το πρότυπο ανάπτυξης και ενοποίησης των μοντέρνων γλωσσών».
Στις 2 Δεκεμβρίου 2009, διαβάσαμε με έκπληξη στα «ΝΕΑ» ότι ο Ισπανός καθηγητής Πανεπιστημίου Χουάν Κοντέρχ εδημιούργησε το «Acropolis World News» στο Ίντερνετ, το μοναδικό ειδησεογραφικό μέσο που καταγράφει καθημερινά την επικαιρότητα στα ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Ο ίδιος διηγείται: «Πριν από 8 χρόνια, όταν ακόμη δούλευα στη Βαρκελώνη, είδα πως υπήρχαν μερικές ιστοσελίδες που παρουσίαζαν την επικαιρότητα στα λατινικά. Έψαξα να βρω αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο και στα αρχαία ελληνικά και για να πω την αλήθεια εξεπλάγην, όταν διαπίστωσα πως δεν υπήρχε. Έτσι, εδημιούργησα το Acropolis World στο διαδίκτυο.
Σήμερα ο Κοντέρχ είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους (Αγίου Ανδρέα) στη Σκωτία όπου διδάσκει αρχαία ελληνικά και λατινικά. Η αγάπη του για τα αρχαία ελληνικά γεννήθηκε στο γυμνάσιο και από τότε του έγινε δεύτερη φύση, όπως την αποκαλεί. Άρχισε να διαβάζει τους Έλληνες φιλοσόφους στο πρωτότυπο, τις τραγωδίες, την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου και τον Ηρόδοτο.
Ο Χουάν Κοντέρχ εξομολογείται: «Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και πάντοτε με μαγεύουν η Ακρόπολη, η Πλάκα, η Πελοπόννησος, τα νησιά σας. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψη σε ένα μέρος που σπάνια επισκέπτονται οι τουρίστες. έπεισα τους γονείς μου να επισκεφθούμε τις Πλαταιές όπου ήμασταν μόνοι μας. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ακούσω τη φωνή του Παυσανία να ενθαρρύνει τους στρατιώτες του για την επερχόμενη μάχη».
Στην ερώτηση τι ξεχωριστό έχουν τα αρχαία ελληνικά, απάντησε: «Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σε βοηθάει να σκεφθείς με τη λογική. Η χρήση του υποθετικού λόγου, η ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ του παρατατικού, του αορίστου και του ενεστώτα. Είναι σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα».
Ας ιδούμε τώρα πώς συντάσσει τις ειδήσεις στα αρχαία ελληνικά ο Χουάν Κοντέρχ. Πρόκειται για την τρομοκρατική επίθεση στο σιδηρόδρομο Μόσχας - Πετρούπολης που συνέβη πρόσφατα.
Τρομοκρατική προσβολή εν τη Ρωσία.
Τριάκοντα και πέντε άνθρωποι απέθανον εν τη Ρωσία, πολλοί δε άλλοι (περί εκατόν και τριάκοντα) ετρώθησαν. Το «Νιέβσκι Εξ πρές» σιδηρόδρομος εστί ος εκ της Μοσκβής (1) εις το Πετροβούργον (2) πορεύεται, εν δε τούτω τω σιδηροδρόμω βόμβα ανετίναξεν ο δε ανατιναγμός ούτω δεινός ην ώστε πας ο σιδηρόδρομος εκ της σιδηράς οδού εξέβη, οι εν τέλει (3) ουκ ακριβώς ίσασι τίνες την βόμβαν εις τον σιδηρόδρομον εισέθεσαν, όμως δε ελπίζουσι του διά τάχους (4) ειδέναι.
«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν, τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον», λέει ο δρ. Κοντέρχ, ο οποίος έχει κάνει το διδακτορικό του στους αρχαίους κλασικούς και έπειτα από τέσσερα χρόνια στην Οξφόρδη ως βοηθός καθηγητής στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Σεν Άντριους στη Σκωτία τη σύνθεση του αρχαίου ελληνικού κειμένου. «Τώρα δουλεύω σχετικά με την παγκόσμια ιστορία, με τη φιλοδοξία να μεταφέρω στα αρχαία ελληνικά την ιστορία του κόσμου από τη δημιουργία του Σύμπαντος μέχρι το σήμερα», λέει και χαιρετά σε άπταιστη ερασμιακή προφορά.
Όπως βλέπομε, οι Ισπανοί είναι περισσότερο Έλληνες από πολλούς Έλληνες...
Αθανάσιος Δέμος (Πρωινός Λόγος)
Πριν από 15 χρόνια οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές επέδειξαν ζήλο για την αρχαία ελληνική γλώσσα, τον οποίο ουδέποτε έδειξαν οι Έλληνες συνάδελφοί τους.
Υπέβαλαν πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για αναγνώριση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ως διεθνούς γλώσσας. Ονόμασαν μάλιστα την γλώσσα μας «Μητέρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών», τις οποίες μάλιστα χαρακτήρισαν ως «διαλέκτους της ελληνικής γλώσσας!». Απεκάλυψαν δε ότι τα αρχαία ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα την οποία... οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές προχωρημένης τεχνολογίας μπορούν να δεχθούν νοηματικά. Όλες τις άλλες γλώσσες οι υπολογιστές τις απορρίπτουν ως σημασιολογικές, δηλαδή αυθαίρετες.
Ο Ισπανός καθηγητής και Ακαδημαϊκός Φρειδερίκος Σακρέντο το 1996 στο 3ο Παγκόσμιο Γλωσσικό Συνέδριο, που έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας στην Αρχαία Ολυμπία, δήλωσε:...
«Η αρχαία ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη μητρική γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, γενικώς και ειδικότερα η πρώτη γλώσσα των καλλιεργημένων ατόμων. Εάν η αρχαία ελληνική παιδεία εξανθρώπισε τους θεούς, η αρχαία ελληνική γλώσσα ανύψωσε τον άνθρωπο, ως εάν ήτο ιέραξ, μέχρι τους ουρανούς».
Και συνεχίζει:
«Η Ελληνική Παιδεία και ο Ελληνικός Πολιτισμός έγινε παγκόσμιος και οι Ευρωπαίοι δυνάμεθα επιτέλους να λέμε ότι είμαστε Έλληνες από παιδεία και μόρφωση. Διότι, αν εμείς οι Ευρωπαίοι απαρνηθούμε την Ελληνική Παιδεία και την Ελληνική Κλασσική Γλώσσα, απαρνιόμαστε την εθνική μας και ανθρώπινη ουσία».
Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς Ελληνική Γλώσσα είναι σαν να μιλούν με έναν τυφλό για χρώματα. Δεν μπορεί να έλθει μία νέα αναγέννηση εάν δεν πάμε στις πηγές. Εννοούμε σαφώς την Ελληνική Γλώσσα, την οποία ευρίσκομεν μερικώς σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, με την μορφή των επιστημονικών και τεχνικών όρων, αλλά και λέξεων της πνευματικής ζωής, ακόμη και της καθημερινής ομιλίας, διότι αυτή αποτελεί την γεννήτορα γλώσσα των ευρωπαϊκών γλωσσών».
Ο Ισπανός Ακαδημαϊκός και ένας από τους πιο μεγάλους Ελληνιστές της εποχής μας Fransisco Atrados είπε:
«Αν δεν ήταν η Ελληνική γλώσσα, η Ευρώπη θα παρέμενε ένα έδαφος πρωτογόνων...».
Τις γλώσσες Γαλλική, Αγγλική, Ιταλική, Ισπανική και Γερμανική τις ονόμασε «κρυπτοελληνικές».
Διεκήρυξε δε ότι «Η Ελληνική γλώσσα είναι η πλέον παγκόσμια γλώσσα».
Σε μια ομιλία του είπε: «Τα ελληνικά αποτέλεσαν και αποτελούν ένα ζωντανό γλωσσολογικό κλάδο που ανθεί από μόνος του. Αλλά από την άλλη πλευρά έχει επιδράσει τεράστια, μέσω διαφόρων και περίπλοκων οδών, πάνω στις υπόλοιπες γλώσσες. Τις βοήθησε να μετατραπούν σε εργαλεία σκέψης και λογοτεχνίας. Κατά κάποιον τρόπο, τα ελληνικά επιζούν σε όλες αυτές και τις εμπλουτίζουν καθημερινά. Γι αυτό το λόγο η ελληνική γλώσσα είναι η πλέον παγκόσμια, είναι μια ακόμη γλώσσα με μακρόχρονη παράδοση και ευρεία διάδοση. Αλλά είναι και το πρότυπο ανάπτυξης και ενοποίησης των μοντέρνων γλωσσών».
Στις 2 Δεκεμβρίου 2009, διαβάσαμε με έκπληξη στα «ΝΕΑ» ότι ο Ισπανός καθηγητής Πανεπιστημίου Χουάν Κοντέρχ εδημιούργησε το «Acropolis World News» στο Ίντερνετ, το μοναδικό ειδησεογραφικό μέσο που καταγράφει καθημερινά την επικαιρότητα στα ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Ο ίδιος διηγείται: «Πριν από 8 χρόνια, όταν ακόμη δούλευα στη Βαρκελώνη, είδα πως υπήρχαν μερικές ιστοσελίδες που παρουσίαζαν την επικαιρότητα στα λατινικά. Έψαξα να βρω αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο και στα αρχαία ελληνικά και για να πω την αλήθεια εξεπλάγην, όταν διαπίστωσα πως δεν υπήρχε. Έτσι, εδημιούργησα το Acropolis World στο διαδίκτυο.
Σήμερα ο Κοντέρχ είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους (Αγίου Ανδρέα) στη Σκωτία όπου διδάσκει αρχαία ελληνικά και λατινικά. Η αγάπη του για τα αρχαία ελληνικά γεννήθηκε στο γυμνάσιο και από τότε του έγινε δεύτερη φύση, όπως την αποκαλεί. Άρχισε να διαβάζει τους Έλληνες φιλοσόφους στο πρωτότυπο, τις τραγωδίες, την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου και τον Ηρόδοτο.
Ο Χουάν Κοντέρχ εξομολογείται: «Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και πάντοτε με μαγεύουν η Ακρόπολη, η Πλάκα, η Πελοπόννησος, τα νησιά σας. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψη σε ένα μέρος που σπάνια επισκέπτονται οι τουρίστες. έπεισα τους γονείς μου να επισκεφθούμε τις Πλαταιές όπου ήμασταν μόνοι μας. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ακούσω τη φωνή του Παυσανία να ενθαρρύνει τους στρατιώτες του για την επερχόμενη μάχη».
Στην ερώτηση τι ξεχωριστό έχουν τα αρχαία ελληνικά, απάντησε: «Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σε βοηθάει να σκεφθείς με τη λογική. Η χρήση του υποθετικού λόγου, η ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ του παρατατικού, του αορίστου και του ενεστώτα. Είναι σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα».
Ας ιδούμε τώρα πώς συντάσσει τις ειδήσεις στα αρχαία ελληνικά ο Χουάν Κοντέρχ. Πρόκειται για την τρομοκρατική επίθεση στο σιδηρόδρομο Μόσχας - Πετρούπολης που συνέβη πρόσφατα.
Τρομοκρατική προσβολή εν τη Ρωσία.
Τριάκοντα και πέντε άνθρωποι απέθανον εν τη Ρωσία, πολλοί δε άλλοι (περί εκατόν και τριάκοντα) ετρώθησαν. Το «Νιέβσκι Εξ πρές» σιδηρόδρομος εστί ος εκ της Μοσκβής (1) εις το Πετροβούργον (2) πορεύεται, εν δε τούτω τω σιδηροδρόμω βόμβα ανετίναξεν ο δε ανατιναγμός ούτω δεινός ην ώστε πας ο σιδηρόδρομος εκ της σιδηράς οδού εξέβη, οι εν τέλει (3) ουκ ακριβώς ίσασι τίνες την βόμβαν εις τον σιδηρόδρομον εισέθεσαν, όμως δε ελπίζουσι του διά τάχους (4) ειδέναι.
«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν, τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον», λέει ο δρ. Κοντέρχ, ο οποίος έχει κάνει το διδακτορικό του στους αρχαίους κλασικούς και έπειτα από τέσσερα χρόνια στην Οξφόρδη ως βοηθός καθηγητής στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Σεν Άντριους στη Σκωτία τη σύνθεση του αρχαίου ελληνικού κειμένου. «Τώρα δουλεύω σχετικά με την παγκόσμια ιστορία, με τη φιλοδοξία να μεταφέρω στα αρχαία ελληνικά την ιστορία του κόσμου από τη δημιουργία του Σύμπαντος μέχρι το σήμερα», λέει και χαιρετά σε άπταιστη ερασμιακή προφορά.
Όπως βλέπομε, οι Ισπανοί είναι περισσότερο Έλληνες από πολλούς Έλληνες...
Αθανάσιος Δέμος (Πρωινός Λόγος)
ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ SOS! ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ!
ΑΠΟ GREENPEACE!
Αγαπητοί φίλοι,
ζητάμε επειγόντως τη βοήθεια σας, γιατί αν πετύχει η Bayer να καλλιεργηθεί το μεταλλαγμένο ρύζι της, θα είναι η πρώτη φορά που ένα μεταλλαγμένο προϊόν έρχεται απευθείας στο πιάτο μας!
Υπόγραψε και εσύ!
Κάνε κλικ, πάρε θέση!
Η Bayer έχει βάλει στο μάτι το ρύζι και θέλει να πετύχει την καλλιέργεια και την κατανάλωση του μεταλλαγμένου ρυζιού της. Αν τα καταφέρει, τότε αποκτά τον έλεγχο του καθημερινού είδους διατροφής του μισού πληθυσμού του πλανήτη.
Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου να προστατέψουν τους καταναλωτές και τους αγρότες από το μεταλλαγμένο ρύζι της Bayer, εμποδίζοντας την καλλιέργεια και την κατανάλωσή του.
Πρώτος μας στόχος είναι η Επίτροπος Υγείας της ΕΕ, κα Βασιλείου. Βοηθήστε μας, σε αυτή τη φάση, να μαζέψουμε στην Ελλάδα 5.000 υπογραφές διαμαρτυρίας μέχρι τις 22 Απριλίου. Και αν νομίζετε πως μια υπογραφή δεν έχει δύναμη απέναντι στους πολιτικούς και τις πολυεθνικές, τότε θα σας κάνουμε ένα δώρο για να σας αλλάξουμε γνώμη: μετά από τρομερές πιέσεις πολιτών, αγροτών και οργανώσεων, η κυβέρνηση της Γερμανίας σταματάει την καλλιέργεια του μεταλλαγμένου καλαμποκιού της Monsanto, του μόνου μεταλλαγμένου που έχει άδεια να καλλιεργηθεί στην Ευρώπη (το οποίο η Ελλάδα ποτέ δε δέχτηκε να καλλιεργήσει). Πιέζουμε, κερδίζουμε!
Κάνε και εσύ κλικ, πάρε θέση!:
http://www.greenpeace.org/greece/news/hands-off-rice
Αγαπητοί φίλοι,
ζητάμε επειγόντως τη βοήθεια σας, γιατί αν πετύχει η Bayer να καλλιεργηθεί το μεταλλαγμένο ρύζι της, θα είναι η πρώτη φορά που ένα μεταλλαγμένο προϊόν έρχεται απευθείας στο πιάτο μας!
Υπόγραψε και εσύ!
Κάνε κλικ, πάρε θέση!
Η Bayer έχει βάλει στο μάτι το ρύζι και θέλει να πετύχει την καλλιέργεια και την κατανάλωση του μεταλλαγμένου ρυζιού της. Αν τα καταφέρει, τότε αποκτά τον έλεγχο του καθημερινού είδους διατροφής του μισού πληθυσμού του πλανήτη.
Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου να προστατέψουν τους καταναλωτές και τους αγρότες από το μεταλλαγμένο ρύζι της Bayer, εμποδίζοντας την καλλιέργεια και την κατανάλωσή του.
Πρώτος μας στόχος είναι η Επίτροπος Υγείας της ΕΕ, κα Βασιλείου. Βοηθήστε μας, σε αυτή τη φάση, να μαζέψουμε στην Ελλάδα 5.000 υπογραφές διαμαρτυρίας μέχρι τις 22 Απριλίου. Και αν νομίζετε πως μια υπογραφή δεν έχει δύναμη απέναντι στους πολιτικούς και τις πολυεθνικές, τότε θα σας κάνουμε ένα δώρο για να σας αλλάξουμε γνώμη: μετά από τρομερές πιέσεις πολιτών, αγροτών και οργανώσεων, η κυβέρνηση της Γερμανίας σταματάει την καλλιέργεια του μεταλλαγμένου καλαμποκιού της Monsanto, του μόνου μεταλλαγμένου που έχει άδεια να καλλιεργηθεί στην Ευρώπη (το οποίο η Ελλάδα ποτέ δε δέχτηκε να καλλιεργήσει). Πιέζουμε, κερδίζουμε!
Κάνε και εσύ κλικ, πάρε θέση!:
http://www.greenpeace.org/greece/news/hands-off-rice
Κυριακή 11 Απριλίου 2010
ΣΤΑ ΜΟΥΛΩΧΤΑ ΧΑΘΗΚΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ !!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΑΔΩΣΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ !!! ΣΤΑ ΜΟΥΛΩΧΤΑ ΧΑΘΗΚΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ !!!!!!!!!!!!
«Γκρίζα ζώνη» το Αιγαίο!
Τού ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ
«Γκρίζα» ζώνη χαρακτηρίζει το ΝΑΤΟ ολόκληρο το Αιγαίο, γεγονός που έθεσε σε συναγερμό το υπουργείο Εξωτερικών και το Εθνικής Άμυνας παραμονές του Πάσχα. Οι σύγχρονοι εφιάλτες άνοιξαν την Κερκόπορτα του Αιγαίου στην Άγκυρα στρώνοντας για αυτήν κόκκινο χαλί...
Συγκεκριμένα την ώρα που τουρκικές κορβέτες έκαναν βόλτες έως και το Σούνιο, στο Πεντάγωνο κατέφτανε η επιστολή από τον Διοικητή τού Αεροπορικού Υποστρατηγείου τής Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, που εδρεύει στη Σμύρνη, βάσει τής οποίας αφαιρούνταν στον νέο σχεδιασμό τού ΝΑΤΟ ο επιχειρησιακός έλεγχος τού Αιγαίου από το Κέντρο Αεροπορικού Ελέγχου Περιοχής (CAOC-4) που εδρεύει στη Λάρισα.
Η δικαιολογία που επικαλέστηκε ο Αμερικανός αξιωματούχος από τη Σμύρνη είναι πως θα είναι «τυφλός» τομέας για το ΝΑΤΟ η συγκεκριμένη περιοχή που εκτείνεται μέχρι την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο έως ότου αποσαφηνιστεί ποια χώρα έχει τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο (!) και ποιο κράτος θα χαρακτηρίζει τα ίχνη που εμφανίζονται στα ραντάρ που το ελέγχουν. Η επιστολή αυτή εστάλη στο Ελληνικό Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα, όπου ο διοικητής του είναι και ταυτόχρονα διοικητής τού Νατοϊκού Αεροπορικού Κέντρου Περιοχής (CAOC-4).
Στην παρούσα φάση χαρακτήριζε ο Αμερικανός αξιωματούχος το Αιγαίο ως ουδέτερη και ευαίσθητη περιοχή. Γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία τού ΝΑΤΟ και τινάζει στον αέρα τις σχέσεις Ελλάδος και Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Εξελίξεις που εξυπηρετούν βέβαια πλήρως τα τουρκικά συμφέροντα.
Ο Αμερικανός διοικητής ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε ότι η Συμμαχία μπορεί να ενδιαφέρεται να βλέπει τι γίνεται πάνω από την Αλβανία, το Ιόνιο και ολόκληρο τον πλανήτη αλλά δεν την...
απασχολεί το Αιγαίο (!). Δεν θέλει να γνωρίζει τις παραβιάσεις στο FIR Αθηνών, τις παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου μας, τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά, ούτε τις προσπάθειες που κάνουν να ρίξουν σε απώλεια στήριξης ελληνικά ελικόπτερα που συμμετείχαν στην επιχείρηση FRONTEX. Γεγονός που θα δώσει το περιθώριο στους Τούρκους στρατηγούς να διαπράξουν στο Αιγαίο ό,τι έγκλημα επιθυμούν, όποια προβοκατόρικη ενέργεια σχεδιάσουν. Και μόνο ότι το Αιγαίο θα μετατραπεί σε μία σκοτεινή πλευρά θα δώσει το σύνθημα στο στρατιωτικό κατεστημένο τής Άγκυρας ότι «έχει πλάτες για να διαπράττει ανενόχλητο τις αυθαιρεσίες του», σχολίαζαν Έλληνες αξιωματούχοι του Πενταγώνου.Ταυτόχρονα εξέφραζαν τις ανησυχίες τους για τις απρόβλεπτες συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν.
Δεν θα υπάρχουν πλέον για το ΝΑΤΟ επίσημες καταγραφές των γεγονότων που θα διαδραματίζονται στο Αιγαίο. Μέχρι σήμερα το τι συνέβαινε στο FIR Αθηνών το έδινε το Νατοϊκό Αεροπορικό Κέντρο τής Λάρισας. Κάθε τουρκικό μαχητικό που εισέρχονταν σε αυτό χωρίς προηγουμένως να έχει καταθέσει σχέδιο πτήσεως στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, αυτομάτως χαρακτηρίζονταν εχθρικό και ασύμμετρη απειλή.
Η εξέλιξη αυτή από το Νατοϊκό Αεροπορικό Υποστρατηγείο της Σμύρνης έρχεται μετά από τις αντιρρήσεις τής Αθήνας να δεχτεί την εκ περιτροπής τοποθέτηση Τούρκου Διοικητή στο Συμμαχικό Κέντρο Αεροπορικού Ελέγχου Περιοχής στη Λάρισα. Ενοχλήθηκε φαίνεται η Άγκυρα από την αντίδραση της Ελλάδος και την ταυτόχρονη κατάργηση του αντίστοιχου CAOC στο Εσκι Σεχιρ. Έτσι έθεσε σε δράση τους σύγχρονους «εφιάλτες».
Τέλος, ο Αμερικανός Διοικητής με το Νατοϊκό καπέλο, στη Σμύρνη, αναφέρει στην επιτολή του ότι η Συμμαχία θα ξαναέχει εικόνα τού Αιγαίου όταν επιλυθούν οι διαφορές και αποσαφηνιστεί ποια χώρα θα χαρακτηρίζει τα ίχνη στην περιοχή.
Ήδη στις Νατοϊκές αυτές μεθοδεύσεις απέστειλε προσεκτική επιστολή το ΓΕΑ (την Μεγάλη εβδομάδα) με τις κατευθύνσεις τού υπουργού Εθνικής Άμυνας και τού υπουργείου Εξωτερικών, προβάλλοντας τις εύλογες αντιρρήσεις τής Αθήνας. Και όλα πλέον είναι ανοιχτά...
Βέβαια αναλυτές εξετάζουν μήπως οι μεθοδεύσεις αυτές, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα της χώρας και τον ερχομό στην Αθήνα του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, δημιουργήσουν τεχνηέντως στη χώρα μας αδιέξοδα προκειμένου να υιοθετήσει η Ελλάδα υποχωρητική στάση στις παράλογες αξιώσεις της Άγκυρας για συνδιαχείριση τού Αιγαίου…
«Γκρίζα ζώνη» το Αιγαίο!
Τού ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ
«Γκρίζα» ζώνη χαρακτηρίζει το ΝΑΤΟ ολόκληρο το Αιγαίο, γεγονός που έθεσε σε συναγερμό το υπουργείο Εξωτερικών και το Εθνικής Άμυνας παραμονές του Πάσχα. Οι σύγχρονοι εφιάλτες άνοιξαν την Κερκόπορτα του Αιγαίου στην Άγκυρα στρώνοντας για αυτήν κόκκινο χαλί...
Συγκεκριμένα την ώρα που τουρκικές κορβέτες έκαναν βόλτες έως και το Σούνιο, στο Πεντάγωνο κατέφτανε η επιστολή από τον Διοικητή τού Αεροπορικού Υποστρατηγείου τής Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, που εδρεύει στη Σμύρνη, βάσει τής οποίας αφαιρούνταν στον νέο σχεδιασμό τού ΝΑΤΟ ο επιχειρησιακός έλεγχος τού Αιγαίου από το Κέντρο Αεροπορικού Ελέγχου Περιοχής (CAOC-4) που εδρεύει στη Λάρισα.
Η δικαιολογία που επικαλέστηκε ο Αμερικανός αξιωματούχος από τη Σμύρνη είναι πως θα είναι «τυφλός» τομέας για το ΝΑΤΟ η συγκεκριμένη περιοχή που εκτείνεται μέχρι την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο έως ότου αποσαφηνιστεί ποια χώρα έχει τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο (!) και ποιο κράτος θα χαρακτηρίζει τα ίχνη που εμφανίζονται στα ραντάρ που το ελέγχουν. Η επιστολή αυτή εστάλη στο Ελληνικό Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα, όπου ο διοικητής του είναι και ταυτόχρονα διοικητής τού Νατοϊκού Αεροπορικού Κέντρου Περιοχής (CAOC-4).
Στην παρούσα φάση χαρακτήριζε ο Αμερικανός αξιωματούχος το Αιγαίο ως ουδέτερη και ευαίσθητη περιοχή. Γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία τού ΝΑΤΟ και τινάζει στον αέρα τις σχέσεις Ελλάδος και Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Εξελίξεις που εξυπηρετούν βέβαια πλήρως τα τουρκικά συμφέροντα.
Ο Αμερικανός διοικητής ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε ότι η Συμμαχία μπορεί να ενδιαφέρεται να βλέπει τι γίνεται πάνω από την Αλβανία, το Ιόνιο και ολόκληρο τον πλανήτη αλλά δεν την...
απασχολεί το Αιγαίο (!). Δεν θέλει να γνωρίζει τις παραβιάσεις στο FIR Αθηνών, τις παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου μας, τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά, ούτε τις προσπάθειες που κάνουν να ρίξουν σε απώλεια στήριξης ελληνικά ελικόπτερα που συμμετείχαν στην επιχείρηση FRONTEX. Γεγονός που θα δώσει το περιθώριο στους Τούρκους στρατηγούς να διαπράξουν στο Αιγαίο ό,τι έγκλημα επιθυμούν, όποια προβοκατόρικη ενέργεια σχεδιάσουν. Και μόνο ότι το Αιγαίο θα μετατραπεί σε μία σκοτεινή πλευρά θα δώσει το σύνθημα στο στρατιωτικό κατεστημένο τής Άγκυρας ότι «έχει πλάτες για να διαπράττει ανενόχλητο τις αυθαιρεσίες του», σχολίαζαν Έλληνες αξιωματούχοι του Πενταγώνου.Ταυτόχρονα εξέφραζαν τις ανησυχίες τους για τις απρόβλεπτες συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν.
Δεν θα υπάρχουν πλέον για το ΝΑΤΟ επίσημες καταγραφές των γεγονότων που θα διαδραματίζονται στο Αιγαίο. Μέχρι σήμερα το τι συνέβαινε στο FIR Αθηνών το έδινε το Νατοϊκό Αεροπορικό Κέντρο τής Λάρισας. Κάθε τουρκικό μαχητικό που εισέρχονταν σε αυτό χωρίς προηγουμένως να έχει καταθέσει σχέδιο πτήσεως στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, αυτομάτως χαρακτηρίζονταν εχθρικό και ασύμμετρη απειλή.
Η εξέλιξη αυτή από το Νατοϊκό Αεροπορικό Υποστρατηγείο της Σμύρνης έρχεται μετά από τις αντιρρήσεις τής Αθήνας να δεχτεί την εκ περιτροπής τοποθέτηση Τούρκου Διοικητή στο Συμμαχικό Κέντρο Αεροπορικού Ελέγχου Περιοχής στη Λάρισα. Ενοχλήθηκε φαίνεται η Άγκυρα από την αντίδραση της Ελλάδος και την ταυτόχρονη κατάργηση του αντίστοιχου CAOC στο Εσκι Σεχιρ. Έτσι έθεσε σε δράση τους σύγχρονους «εφιάλτες».
Τέλος, ο Αμερικανός Διοικητής με το Νατοϊκό καπέλο, στη Σμύρνη, αναφέρει στην επιτολή του ότι η Συμμαχία θα ξαναέχει εικόνα τού Αιγαίου όταν επιλυθούν οι διαφορές και αποσαφηνιστεί ποια χώρα θα χαρακτηρίζει τα ίχνη στην περιοχή.
Ήδη στις Νατοϊκές αυτές μεθοδεύσεις απέστειλε προσεκτική επιστολή το ΓΕΑ (την Μεγάλη εβδομάδα) με τις κατευθύνσεις τού υπουργού Εθνικής Άμυνας και τού υπουργείου Εξωτερικών, προβάλλοντας τις εύλογες αντιρρήσεις τής Αθήνας. Και όλα πλέον είναι ανοιχτά...
Βέβαια αναλυτές εξετάζουν μήπως οι μεθοδεύσεις αυτές, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα της χώρας και τον ερχομό στην Αθήνα του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, δημιουργήσουν τεχνηέντως στη χώρα μας αδιέξοδα προκειμένου να υιοθετήσει η Ελλάδα υποχωρητική στάση στις παράλογες αξιώσεις της Άγκυρας για συνδιαχείριση τού Αιγαίου…
Παρασκευή 9 Απριλίου 2010
ZEITGEIST !! ADDENUM 02.04.2010
ZEITGEIST !! ADDENUM 02.04.2010
Οποιαδήποτε κατάθεση μπορεί αν δημιουργήσει 9 φορές ακόμα την αρχική αξία.
Η τράπεζα που τα δανείζεται, δεσμεύει το 10% και το 90% το δίνει σε δάνεια. Αυτά με την ίδια σειρά πάλι μείον το 10% και τανάπαλιν για 9 φορές.
Όλα αυτά τα χρήματα δημιουργούνται από τα χρέος και κυκλοφορούν τυχαία μέσω των εμπορικών συναλλαγών. Οι άνθρωποι αποσπώνται από το αρχικό τους χρέος και δημιουργείται μια ανισορροπία όπου οι άνθρωπου αναγκάζονται να ανταγωνιστούν για εργασία προκειμένου να τραβήξουν αρκετά χρήματα από το αποθεματικό χρημάτων για να καλύψουν το κόστος διαβίωσης.
Όσο δυσλειτουργικό και οπισθοδρομικό όλο αυτό μπορεί να μοιάζει, υπάρχει ακόμη κάτι σε αυτή την εξίσωση.
Αυτός που δανείζεται Το στοιχείο του απατηλού οικοδομήματος. Η εφαρμογή του τόκου.
Όταν η κυβέρνηση δανείζεται χρήματα από την ομοσπονδία, η όταν κάποιος δανείζεται χρήματα από τράπεζα, πάντα πρέπει να τα αποπληρώσει με αδρό τόκο.
Με άλλα λόγια κάθε δολάριο που υπάρχει πρέπει τελικά να επιστραφεί στην τράπεζα με τον τόκο πληρωμένο.
Όμως, αφού όλα τα λεφτά δανείζονται από την κεντρική τράπεζα και διευρύνονται μέσω δανείων, μόνο αυτό που θα μπορούσε να αναφερθεί ως ΄΄κεφάλαιο΄΄ δημιουργείται από το χρηματικό αποθεματικό.
Λοιπόν που είναι τα χρήματα να καλύψουν τον τόκο που χρεώνεται ;
Πουθενά.
Δεν υπάρχουν.
Οι επιπτώσεις όλου αυτού είναι συγκλονιστικές.
Γιατί ο όγκος των χρημάτων που χρωστούνται στις τράπεζες, πάντα ξεπερνά τον όγκο χρημάτων που είναι διαθέσιμα σε κυκλοφορία.
Για αυτό ο πληθωρισμός είναι μόνιμος στην οικονομία.
Καθώς νέα χρήματα πάντα θα απαιτούνται για να καλύψουν το συνεχές έλλειμμα μέσα στο σύστημα που προκαλείται από την ανάγκη να πληρωθεί ο τόκος.
Αυτό που επίσης σημαίνει, είναι πως μαθηματικά η αθέτηση πληρωμών και η χρεοκοπία είναι κυριολεκτικά μέρος του συστήματος.
Και πάντα θα υπάρχουν άδειες τσέπες που θα παίρνουν το παλούκι.
Κάτι ανάλογο είναι το παιχνίδι ‘’μουσικές καρέκλες΄΄. Με το που σταματήσει η μουσική κάποιος μένει ξεκρέμαστος.
Και αυτό είναι το θέμα.
Σταθερά μεταφέρει πραγματικό πλούτο από τους ιδιώτες στις τράπεζες.
Γιατί αν δεν μπορείτε να πληρώσετε την υποθήκη σας, θα σας πάρουν την ιδιοκτησία σας.
Το δάνειο ήταν με ανακύκλωση ξέων χρημάτων, ενώ η ιδιοκτησία σας είναι πραγματικό πράγμα, ΄΄εμπράγματη υποθήκη΄΄.
Αυτό είναι ιδιαιτέρως εξοργιστικό όταν συνειδητοποιήσετε πως όχι μόνο η αδυναμία αποπληρωμής είναι αναπόφευκτη λόγω της κλασματικής πρακτικής, αλλά επίσης λόγω του γεγονότος που σας δάνεισε η τράπεζα ούτε καν υπήρχαν στην αρχή.
Το 1969 υπήρξε μια δίκη στην Μινεσσότα του Jerome Daly που στο δικαστήριο για την κατάσχεση του σπιτιού του, αποδείχτηκε πως ενώ στο συμβόλαιο δανεισμού με νόμιμο τρόπο, ήταν και οι δύο υποχρεωμένοι να έχουν δικά τους τα αναφερόμενα πράγματα, αντίτιμο, - Η βάση ενός συμβολαίου. Ένα συμβόλαιο βασίζεται στην ανταλλαγή ενός είδους αντίτιμου με ένα άλλο. Ο Daly απέδειξε πως τα χρήματα δεν υπήρχαν καθώς δημιουργήθηκαν μετά την υπογραφή του συμβολαίου. Επειδή η τράπεζα δεν είχε δικά της αλλά δανεικά αυτά που δάνεισε και δεν το έγραφε, καταδικάστηκε να μην τα λάβει οπίσω από τον δανειολήπτη.
Η ΄΄Σύγχρονη Νομισματική Μηχανική΄΄ για τα δάνεια ; Αυτό που κάνουν όταν δανείζουν είναι ΄΄να δέχονται υποσχετικές σε αντάλλαγμα με πίστωση΄΄
Τα αποθεματικά μένουν αμετάβλητα μετά πριν και μετά την συναλλαγή του δανείου.
Όμως οι πιστωτικοί λογαριασμοί αποτελούν ΄΄νέες προσθήκες στο συνολικό απόθεμα του τραπεζικού συστήματος΄΄.
Με άλλα λόγια, τα χρήματα δεν ήρθαν από το υπάρχον ενεργητικό.
Η τράπεζα απλά τα εφευρίσκει χωρίς να βάζει τίποτα δικό της, εκτός από τη θεωρητική επιβάρυνση για το χαρτί.
Καθώς εξελισσσόταν η δίκη, ο πρόεδρος της τράπεζας κος Μόργκαν πήρε το λόγο και σύμφωνα με το προσωπικό υπόμνημα του προέδρου: Ανακάλεσα πως ο ενάγων – ο πρόεδρος της τράπεζας – είχε παραδεχτεί πως σε συνεργασία με το ομοσπονδιακό αποθεματικό είχε όντως δημιουργήσει τα χρήματα και την πίστωση στα βιβλία τους με λογιστική έγγραφή.
Τα χρήματα και η πίστωση γεννήθηκαν πρώτη φορά όταν τα δημιούργησαν.
Ο κ. Μόργκαν παραδέχτηκε πως δεν υπήρχε νόμος η θέσπισμα στις ΗΠΑ που του έδιναν την εξουσία να κάνει κάτι τέτοιο.
Πρέπει να υπάρχει νόμιμο αντίτιμο με αντίκρισμα για να ισχύει το συμβόλαιο.
΄΄Οι ένορκοι αποφάσισαν πως δεν υπήρχε νόμιμο αντίτιμο και εγώ συμφώνησα΄΄.
Και πρόσθεσε λυρικά ‘’Μόνο ο θεός μπορεί να δημιουργήσει κάτι αξίας από το τίποτα΄΄.
Και με αυτή την αποκάλυψη το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της τράπεζας για κατάσχεση και ο κ. Daly κράτησε το σπίτι του.
Οι επιπτώσεις αυτής της απόφασης είναι τεράστιες.
Κάθε φορά που δανείζεστε χρήματα από την τράπεζα, είτε είναι δάνειο υποθήκης η χρέωση πιστωτικής κάρτας, τα χρήματα που σας δίνουν, όχι μόνο είναι πλαστά, αλλά είναι και μια παράτυπη μορφή αντίτιμου. Άρα ακυρώνει την αποπληρωμή του συμβολαίου. Καθώς η τράπεζα ποτέ δεν είχε στην ιδιοκτησία της λεφτά για να ξεκινήσει.
Δυστυχώς τέτοιες νομικές αλήθειες αποκρύπτονται και αγνοούνται.
Και το παιχνίδι της συνεχόμενης μεταφοράς πλούτου και του συνεχούς χρέους συνεχίζεται.
Και αυτό μας φέρνει στην απόλυτη ερώτηση: Γιατί?
Time : 00:21:58/02:03:06
Τα χρήματα δεν είναι ιδιοκτησία της τράπεζας.
Κάθε δολάριο (κλπ) πρέπει αν επιστραφεί στην κεντρική τράπεζα με τόκο πληρωμένο.
Όμως αφού όλα τα λεφτά δανείζονται από τις εμπορικές τράπεζες μέσω δανείων.
Μόνο αυτό που θα μπορούσε να αναφερθεί ως ΄΄κεφάλαιο΄΄ δημιουργείται από το χρηματικό αποθεματικ
Οποιαδήποτε κατάθεση μπορεί αν δημιουργήσει 9 φορές ακόμα την αρχική αξία.
Η τράπεζα που τα δανείζεται, δεσμεύει το 10% και το 90% το δίνει σε δάνεια. Αυτά με την ίδια σειρά πάλι μείον το 10% και τανάπαλιν για 9 φορές.
Όλα αυτά τα χρήματα δημιουργούνται από τα χρέος και κυκλοφορούν τυχαία μέσω των εμπορικών συναλλαγών. Οι άνθρωποι αποσπώνται από το αρχικό τους χρέος και δημιουργείται μια ανισορροπία όπου οι άνθρωπου αναγκάζονται να ανταγωνιστούν για εργασία προκειμένου να τραβήξουν αρκετά χρήματα από το αποθεματικό χρημάτων για να καλύψουν το κόστος διαβίωσης.
Όσο δυσλειτουργικό και οπισθοδρομικό όλο αυτό μπορεί να μοιάζει, υπάρχει ακόμη κάτι σε αυτή την εξίσωση.
Αυτός που δανείζεται Το στοιχείο του απατηλού οικοδομήματος. Η εφαρμογή του τόκου.
Όταν η κυβέρνηση δανείζεται χρήματα από την ομοσπονδία, η όταν κάποιος δανείζεται χρήματα από τράπεζα, πάντα πρέπει να τα αποπληρώσει με αδρό τόκο.
Με άλλα λόγια κάθε δολάριο που υπάρχει πρέπει τελικά να επιστραφεί στην τράπεζα με τον τόκο πληρωμένο.
Όμως, αφού όλα τα λεφτά δανείζονται από την κεντρική τράπεζα και διευρύνονται μέσω δανείων, μόνο αυτό που θα μπορούσε να αναφερθεί ως ΄΄κεφάλαιο΄΄ δημιουργείται από το χρηματικό αποθεματικό.
Λοιπόν που είναι τα χρήματα να καλύψουν τον τόκο που χρεώνεται ;
Πουθενά.
Δεν υπάρχουν.
Οι επιπτώσεις όλου αυτού είναι συγκλονιστικές.
Γιατί ο όγκος των χρημάτων που χρωστούνται στις τράπεζες, πάντα ξεπερνά τον όγκο χρημάτων που είναι διαθέσιμα σε κυκλοφορία.
Για αυτό ο πληθωρισμός είναι μόνιμος στην οικονομία.
Καθώς νέα χρήματα πάντα θα απαιτούνται για να καλύψουν το συνεχές έλλειμμα μέσα στο σύστημα που προκαλείται από την ανάγκη να πληρωθεί ο τόκος.
Αυτό που επίσης σημαίνει, είναι πως μαθηματικά η αθέτηση πληρωμών και η χρεοκοπία είναι κυριολεκτικά μέρος του συστήματος.
Και πάντα θα υπάρχουν άδειες τσέπες που θα παίρνουν το παλούκι.
Κάτι ανάλογο είναι το παιχνίδι ‘’μουσικές καρέκλες΄΄. Με το που σταματήσει η μουσική κάποιος μένει ξεκρέμαστος.
Και αυτό είναι το θέμα.
Σταθερά μεταφέρει πραγματικό πλούτο από τους ιδιώτες στις τράπεζες.
Γιατί αν δεν μπορείτε να πληρώσετε την υποθήκη σας, θα σας πάρουν την ιδιοκτησία σας.
Το δάνειο ήταν με ανακύκλωση ξέων χρημάτων, ενώ η ιδιοκτησία σας είναι πραγματικό πράγμα, ΄΄εμπράγματη υποθήκη΄΄.
Αυτό είναι ιδιαιτέρως εξοργιστικό όταν συνειδητοποιήσετε πως όχι μόνο η αδυναμία αποπληρωμής είναι αναπόφευκτη λόγω της κλασματικής πρακτικής, αλλά επίσης λόγω του γεγονότος που σας δάνεισε η τράπεζα ούτε καν υπήρχαν στην αρχή.
Το 1969 υπήρξε μια δίκη στην Μινεσσότα του Jerome Daly που στο δικαστήριο για την κατάσχεση του σπιτιού του, αποδείχτηκε πως ενώ στο συμβόλαιο δανεισμού με νόμιμο τρόπο, ήταν και οι δύο υποχρεωμένοι να έχουν δικά τους τα αναφερόμενα πράγματα, αντίτιμο, - Η βάση ενός συμβολαίου. Ένα συμβόλαιο βασίζεται στην ανταλλαγή ενός είδους αντίτιμου με ένα άλλο. Ο Daly απέδειξε πως τα χρήματα δεν υπήρχαν καθώς δημιουργήθηκαν μετά την υπογραφή του συμβολαίου. Επειδή η τράπεζα δεν είχε δικά της αλλά δανεικά αυτά που δάνεισε και δεν το έγραφε, καταδικάστηκε να μην τα λάβει οπίσω από τον δανειολήπτη.
Η ΄΄Σύγχρονη Νομισματική Μηχανική΄΄ για τα δάνεια ; Αυτό που κάνουν όταν δανείζουν είναι ΄΄να δέχονται υποσχετικές σε αντάλλαγμα με πίστωση΄΄
Τα αποθεματικά μένουν αμετάβλητα μετά πριν και μετά την συναλλαγή του δανείου.
Όμως οι πιστωτικοί λογαριασμοί αποτελούν ΄΄νέες προσθήκες στο συνολικό απόθεμα του τραπεζικού συστήματος΄΄.
Με άλλα λόγια, τα χρήματα δεν ήρθαν από το υπάρχον ενεργητικό.
Η τράπεζα απλά τα εφευρίσκει χωρίς να βάζει τίποτα δικό της, εκτός από τη θεωρητική επιβάρυνση για το χαρτί.
Καθώς εξελισσσόταν η δίκη, ο πρόεδρος της τράπεζας κος Μόργκαν πήρε το λόγο και σύμφωνα με το προσωπικό υπόμνημα του προέδρου: Ανακάλεσα πως ο ενάγων – ο πρόεδρος της τράπεζας – είχε παραδεχτεί πως σε συνεργασία με το ομοσπονδιακό αποθεματικό είχε όντως δημιουργήσει τα χρήματα και την πίστωση στα βιβλία τους με λογιστική έγγραφή.
Τα χρήματα και η πίστωση γεννήθηκαν πρώτη φορά όταν τα δημιούργησαν.
Ο κ. Μόργκαν παραδέχτηκε πως δεν υπήρχε νόμος η θέσπισμα στις ΗΠΑ που του έδιναν την εξουσία να κάνει κάτι τέτοιο.
Πρέπει να υπάρχει νόμιμο αντίτιμο με αντίκρισμα για να ισχύει το συμβόλαιο.
΄΄Οι ένορκοι αποφάσισαν πως δεν υπήρχε νόμιμο αντίτιμο και εγώ συμφώνησα΄΄.
Και πρόσθεσε λυρικά ‘’Μόνο ο θεός μπορεί να δημιουργήσει κάτι αξίας από το τίποτα΄΄.
Και με αυτή την αποκάλυψη το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της τράπεζας για κατάσχεση και ο κ. Daly κράτησε το σπίτι του.
Οι επιπτώσεις αυτής της απόφασης είναι τεράστιες.
Κάθε φορά που δανείζεστε χρήματα από την τράπεζα, είτε είναι δάνειο υποθήκης η χρέωση πιστωτικής κάρτας, τα χρήματα που σας δίνουν, όχι μόνο είναι πλαστά, αλλά είναι και μια παράτυπη μορφή αντίτιμου. Άρα ακυρώνει την αποπληρωμή του συμβολαίου. Καθώς η τράπεζα ποτέ δεν είχε στην ιδιοκτησία της λεφτά για να ξεκινήσει.
Δυστυχώς τέτοιες νομικές αλήθειες αποκρύπτονται και αγνοούνται.
Και το παιχνίδι της συνεχόμενης μεταφοράς πλούτου και του συνεχούς χρέους συνεχίζεται.
Και αυτό μας φέρνει στην απόλυτη ερώτηση: Γιατί?
Time : 00:21:58/02:03:06
Τα χρήματα δεν είναι ιδιοκτησία της τράπεζας.
Κάθε δολάριο (κλπ) πρέπει αν επιστραφεί στην κεντρική τράπεζα με τόκο πληρωμένο.
Όμως αφού όλα τα λεφτά δανείζονται από τις εμπορικές τράπεζες μέσω δανείων.
Μόνο αυτό που θα μπορούσε να αναφερθεί ως ΄΄κεφάλαιο΄΄ δημιουργείται από το χρηματικό αποθεματικ
Σουρής αθάνατος και πάντα επίκαιρος!
Έναν αιώνα και κάτι μετά κι όμως σαν χθες ... σαν σήμερα...
κι όπως το πάνε σίγουρα και σαν αύριο !
Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά?χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά ’χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
*******
Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.
*******
Όλα σ’αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
*******
Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.
*******
Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
*******
Γι’ αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!
*******
Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.
*******
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που’χει
στο ’να λουστρίνι, στ’αλλο τσαρούχι.
κι όπως το πάνε σίγουρα και σαν αύριο !
Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά?χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά ’χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
*******
Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.
*******
Όλα σ’αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
*******
Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.
*******
Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
*******
Γι’ αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!
*******
Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.
*******
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που’χει
στο ’να λουστρίνι, στ’αλλο τσαρούχι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
.jpg)