Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Η σιωπή είναι χρυσός, αλλά όχι και αδυναμία...

Μέχρι στιγμής πορεύομαι στην καθημερινή μου ζωή (εδώ κι ένα χρόνο τουλάχιστον) με βάση την αρχή: Η σιωπή είναι χρυσός.
Αυτό ας μην θεωρείται από κάποιους (που κινούνται στον μικρόκοσμό μου) και ως αδυναμία.
Λάθος τους!
Μεγάλο λάθος τους αν το πιστεύουν αυτό.
Εν όψει των εθνικών εκλογών θα εξακολουθήσω να μένω σιωπηλός.
Μην ξεχνάμε όμως ότι περίπου σε ένα χρόνο έχουμε και δημοτικές εκλογές...
Και τότε θα πάψω να είμαι και τόσο σιωπηλός...
Και κάποιοι πιθανόν θα χάσουν τον ύπνο τους.
Αυτό ας το έχουν υπόψη τους (σε Αγρίνιο ΚΑΙ Μενίδι...).
Αυτά...
Υ.Γ. Σε κάποιους άλλους (και άλλες...), που το παίζουν καλοί κι ωραίοι μπροστά μου, ενώ από πίσω με "στολίζουν" καταλλήλως και πολλές φορές κάνουν πράγματα χρησιμοποιώντας το όνομά μου χωρίς καν να με ρωτήσουν, ένα θα τους πω: όλα κάποτε μαθαίνονται! Ουδέν κρυπτώ υπό τον ήλιον! Α, και κάτι άλλο: Το φτύσιμο διαγράφει κυκλική πορεία...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου