Το Μενίδι ανήκε ι στην περιοχή της Άρτας!

Το Μενίδι ανήκει στην περιοχή της Άρτας

Την Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
από τις 17:30 μέχρι τις 18:00
κλείνουμε τον εθνικό δρόμο, στο Μενίδι.

Διεκδικούμε Σεβασμό στο Σύνταγμα!
(Σ Υ Ν Τ Α Γ Μ Α : Άρθρο 101 § 2
Η διοικητική διαίρεση της Χώρας
διαμορφώνεται με βάση τις
γεωοικονομικές, κοινωνικές και
συγκοινωνιακές συνθήκες).

Σεβασμό στο ψήφισμα της ΚΕΔΚΕ! :
(Στο παράρτημα του ψηφίσματος της
ΚΕΔΚΕ (20-1-10) για τη διοικητική
μεταρρύθμιση, προτείνεται να
μπορούν να ενωθούν δήμοι που
ανήκουν σε διαφορετικούς νομούς και
Περιφέρειες).

Συμπολίτες μη μένετε απαθείς!

Μην επιτρέπετε σε πολιτευτές με επιρροή στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής
να σχεδιάζουν την ικανοποίηση των φιλοδοξιών τους στις πλάτες σας!
Σε βάρος:
- του πραγματικού εκσυγχρονισμού
- του δημόσιου συμφέροντος
- της εθνικής οικονομίας
- της δικαιοσύνης και της λογικής

Η επιτυχία ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ δε χαρίζεται!

Έχουμε ευθύνη απέναντι στο μέλλον.
Λέμε ΟΧΙ στην αταίριαστη συγκόλληση με το δήμο Αμφιλοχίας!
Διεκδικούμε το δίκαιο και το μέλλον μας!

Την ένταξη του δήμου ΜΕΝΙΔΙΟΥ στην περιοχή ΑΡΤΑΣ!

Πώς να απαντάτε στα ενοχλητικά τηλεφωνήματα των τραπεζών

Πώς να απαντάτε στα ενοχλητικά τηλεφωνήματα των τραπεζών

Έξοχο άρθρο του Τάσου Θεοδωρόπουλου, στο Πρωτο Θεμα
Κάτι η κρίση, κάτι η κρίση και κάτι η κρίση, οι τηλεφωνικές ενοχλήσεις των τραπεζών για καθυστερήσεις πληρωμών έχουν ξεσαλώσει με τα κινητά να χτυπάνε από τις 9 το πρωί ακόμα κι αν έχεις καθυστερήσει μόλις πέντε μέρες την καταβολή της δόσης σου.
Οι παρακάτω τηλεφωνικοί διάλογοι...
μεταξύ του φανταστικού πελάτη κ. Παπαδόπουλου και της φανταστικής τραπεζοϋπαλλήλου κυρίας Αγκαθούρας έχουν όλοι χρησιμοπoιηθεί με επιτυχία τόσο από τον υπογράφοντα όσο και από λοιπά αξιοσέβαστα αναρχικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπ’ όψιν α) το ημιπαράνομο της πράξης των τραπεζών, το οποίο θα τις αποτρέψει από το να σε μηνύσουν, β) ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί μήνυση εξύβρισης από τη στιγμή που εσύ είσαι που ενοχλείσαι επανειλημμένως σε προσωπικό κινητό παρά τις διαμαρτυρίες σου, γ) ότι δεν μπορεί να αποδειχτεί ότι είσαι ο υβριστής αν δεν τους δώσεις τουλάχιστον αριθμό ταυτότητας, μέσω του τηλεφώνου, δ) ότι καμία τράπεζα δεν πρόκειται να διεκδικήσει σύνολο χρεωστικού ποσού πριν από τη συμπλήρωση τριών απλήρωτων λογαριασμών. Επειδή η τραπεζική αλητεία δεν θέλει φόβο ούτε κρύψιμο, αλλά ανάλογη αντιμετώπιση και γλώσσα.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Εξαρτάται.
- Τι εννοείται «εξαρτάται»;
- Από το ποιος τον ζητεί.
- Συγγνώμη, αυτό δεν είναι το τηλέφωνο του
κ. Παπαδόπουλου;
- Πιθανότατα. Ποιος τον ζητεί;
- Αγκαθούρα. Από την Kleftobank.
- Τότε δεν είμαι ο κ. Παπαδόπουλος.
- Μπορώ να μιλήσω στον κ. Παπαδόπουλο;
- Αμα θέτε, εγώ θα σας εμποδίσω;
- Με συγχωρείτε, τι συμπεριφορά είναι αυτή;
- Αν ξαναπάρεις, να δεις που θα την έχω χει-
ροτερέψει.
ΣΑΔΟΜΑΖΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Από την Kleftobank τηλεφωνώ, κύριε Παπα-
δόπουλε, Αγκαθούρα.
- Α, υπέροχα.
- Σχετικά με το δάνειό σας…
- Ναι, τι έπαθε;
- Εχετε καθυστερήσει 6 ημέρες την πληρωμή
του.
- Και μία σήμερα 7.
- Πότε υπολογίζετε ότι θα μπορέσετε να κατα-
θέσετε το ποσό;
- Οταν το καταθέσω, θα το δείτε στον υπολογι-
στή σας.
- Πρέπει να μου πείτε μια ημερομηνία.
- Δεν θέλω να σας πω. Θα το δείτε κατατεθει-
μένο.
- Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι αυτή συμπε-
ριφορά.
- Βρε, άντε μου στο διάολο, που θα μου μάθεις
και συμπεριφορά, αλογομούρα.
- Η συνομιλία μας, κύριε Παπαδόπουλε, κατα-
γράφεται και θα μεταβιβαστεί στους υπεύθυ-
νους.
- Και πώς θα τους πεις ακριβώς, κούκλα μου:
«Με είπαν καριόλα στο τηλέφωνο επειδή κάνω
το επάγγελμα μιας καριόλας»; (κλείσιμο)
ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Αριθμό ταυτότητας και πατρώνυμο, παρακαλώ;
- Για ποιον λόγο;
- Γιατί σκοπεύω να σας κάνω μήνυση, κυρία
Αγκαθούρα. Για παρενόχληση.
- Δεν είμαι υποχρεωμένη να σας δώσω τα στοι-
χεία μου.
- Δεν είμαι υποχρεωμένος τότε να σας απαντή-
σω. (κλείσιμο)
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- (Απαντάμε στο κινητό έχοντας δει το νούμε-
ρο τηλεφώνου) Ψησταριά το «Ωραίο Λιόπεσι»,
λέγεται;
- (Το κλείνει η Αγκαθούρα, σαστισμένη.)
GAY ACTIVIST ANTIMETΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ;
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Aχ, κυρία Αγκαθούρα μου, συγγνώμη, αλλά δεν
μπορώ να σας μιλήσω τώρα γιατί πεοθηλάζω
και είμαι μπουκωμένος.
ΝΤΑΝΤΑΪΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Με ακούτε, κύριε Παπαδόπουλε;
- Οχι.
ΚΑΨΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Σας ακούω.
- Αγκαθούρα από την Κleftobank.
- Καλησπέρα, κυρία Αγκαθούρα, σας περίμενα.
- Εγινε κάποια κατάθεση μήπως;
- Αχ, δυστυχώς, δεν πρόλαβα.
- Αύριο θα τα καταφέρετε;
- Να σας πω, τι φοράτε αυτή τη στιγμή;
- Συγγνώμη;
- Θα ήθελα να πάρετε το ακουστικό και να το
ακουμπήσετε πάνω σας και σιγά-σιγά να το κα-
τεβάσετε προς τα κάτω και μετά, με μία κίνη-
ση, αργή, αλλά σταθερή, με τρυφερότητα και
δυναμισμό συνάμα, να το σπρώξετε μέσα σας.
- Πώς μιλάτε έτσι, κύριε Παπαδόπουλε;
- Δεν είμαι ο Παπαδόπουλος, αλλά σε άναψα
πουτανίτσα, ε;

Θα είναι η Ελλάδα το τέλος της ΕΕ;

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-03-19-22-33-25-2010031921290/

Θα είναι η Ελλάδα το τέλος της ΕΕ;


Πριν από είκοσι χρόνια, άρτι ενοποιηθείσα η Γερμανία, στην πρώτη πράξη «στρατηγικής ενηλικίωσής» της, «αποτέλειωσε» την πολυεθνική, ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία, επιβάλλοντας στους εταίρους της την αναγνώριση των Δημοκρατιών. Το αποτέλεσμα ήταν, πρώτον, μια αλυσίδα πολέμων που κατέστρεψαν τη Βαλκανική χωρίς να λύσουν κανένα της πρόβλημα, δεύτερον, ο θάνατος, εν τη γενέσει της, της κοινής εξωτερικής – αμυντικής πολιτικής της Ευρώπης και, τρίτον, η πανηγυρική επιστροφή των ΗΠΑ σε ρόλο απολύτου κυρίαρχου στη Νοτιανατολική Ευρώπη.
Όλα αυτά όμως θα μοιάζουν με απλό πταίσμα, συγκρινόμενα με όσα μπορεί να συμβούν τώρα, ως αποτέλεσμα του δογματικού και ακραία εγωιστικού και κοντόφθαλμου τρόπου με τον οποίο το Βερολίνο υπερασπίζεται τους κανόνες του Μάαστριχτ, διατεθειμένο, κατά τα φαινόμενα, να ρίξει έναν ή περισσότερους εταίρους του, και μάλιστα του «σκληρού πυρήνα» της Ευρωζώνης, στον «Καιάδα» μιας οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής.
Τώρα, με την «ελληνική», αύριο με την «ισπανική», «πορτογαλική» ή κάποια άλλη κρίση, το διακύβευμα δεν είναι απλώς η κοινή ευρωπαϊκή πολιτική και η μοίρα των Βαλκανίων, αλλά η ίδια η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης που κινδυνεύει να πεθάνει μαζί με το κοινό νόμισμά της, όπως ήδη σημειώνουν οι πιο οξυδερκείς πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές στην Ευρώπη, και διεθνώς. Αν το 1990-1991, η γερμανική πολιτική εδραίωσε το… ρόλο των ΗΠΑ στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, η σημερινή γερμανική πολιτική οδηγεί στη σταθεροποίηση για δεκαετίες του κλονιζόμενου σήμερα ηγεμονικού τους ρόλου στα ευρωπαϊκά, αν όχι παγκόσμια πράγματα.
Ιστορικά σφάλματα
Τέτοια κολοσσιαία ιστορικά σφάλματα δεν είναι πρωτόγνωρα στη γερμανική ιστορία: σήμερα το Βερολίνο υπερεκτιμά την οικονομική του δύναμη, όπως υπερτίμησε τη στρατιωτική του στις δεκαετίες του 1910 και 1930, συμβάλλοντας στην καταστροφή της Ευρώπης και της ίδιας της Γερμανίας με τους δύο παγκοσμίους πολέμους.
Το Βερολίνο είναι το κυρίως ωφελημένο από την καθιέρωση του κοινού νομίσματος και τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ, αρνείται όμως τώρα να «βάλει το χέρι στην τσέπη», για να στηρίξει τους πιο αδύναμους. Δεν υπερασπίζεται την Ευρώπη ούτε εξωτερικά, απέναντι στις επιθέσεις των κυριαρχούμενων από τους Αγγλοαμερικανούς διεθνών τραπεζών και του χρηματιστικού κεφαλαίου, που ονομάζονται ευσχήμως «αγορές». Δεν την υπερασπίζεται ούτε εσωτερικά όχι μόνο αρνούμενη να συμπαρασταθεί, αλλά και λοιδορώντας έναν υποτιθέμενο εταίρο της, την Ελλάδα, τη στιγμή που αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης.
Οι κανόνες του Μάαστριχτ
Η Γερμανία έχει δίκιο όταν υποστηρίζει ότι ενεργώντας έτσι υπερασπίζεται τους κανόνες του Μάαστριχτ, που απαγορεύουν κάθε αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια μεταξύ των μελών της ΕΕ και επιβάλλουν, εις τον αιώνα τον άπαντα, μια νομισματική πολιτική που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο. Οι κανόνες αυτοί ανταποκρίνονται στα γερμανικά συμφέροντα, όπως τα αντιλαμβάνονται οι κυρίαρχοι τουλάχιστον κύκλοι του Βερολίνου, και, κυρίως ανταποκρίνονται στα συμφέροντα των τραπεζών και εν γένει κατόχων χρηματιστικού κεφαλαίου. Τα δικά τους κέρδη εγγυάται το Μάαστριχτ, σε συνδυασμό με το οικοδόμημα πλήρους απελευθέρωσης των ανταλλαγών κεφαλαίου και εμπορευμάτων, που απαγορεύουν άμεσα και έμμεσα στους Ευρωπαίους να ασκήσουν πληθωριστική, κεϋνσιανή, αντικυκλική πολιτική όταν χρειάζεται, αλλά και να αμυνθούν απέναντι στον εξωτερικό οικονομικό ανταγωνισμό, από τις ΗΠΑ ή την Κίνα.
Υποστηρίζοντας όμως ορθώς ότι τη σημερινή πολιτική της την υπαγορεύει το ίδιο το Μάαστριχτ, που πρέπει να τηρείται σαν Ευαγγέλιο, το Βερολίνο αποκαλύπτει άθελά του τον τερατώδη χαρακτήρα του σημερινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος, κοινή λογική φτάνει για να καταλάβει ότι καμία ένωση, κανενός είδους, ανθρώπων λαών, κρατών, οτιδήποτε, δεν μπορεί να μακροημερεύσει στηριγμένη στην… απαγόρευση της αλληλεγγύης! Οι λαοί της Ευρώπης δεν συγκατατέθηκαν στην ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης για να… καταστραφούν, συγκατατέθηκαν για να αποκτήσουν περισσότερη ασφάλεια και ευημερία.
Στέλνοντας τους εταίρους της να.. κόψουν το κεφάλι τους στην πρώτη δυσκολία, η γερμανική ηγεσία απονομιμοποιεί η ίδια σε μεγάλο βαθμό και την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης και την ιδέα του κοινού νομίσματος και τη δική της φιλοδοξία να ηγείται της Ευρώπης. Ο μόνος λόγος που απομένει στα πληττόμενα μέλη της Ευρωζώνης να παραμένουν σε αυτή είναι ο φόβος από τις συνέπειες μιας αποχώρησης-και διάφορα ιδιοτελή συμφέροντα ιθυνόντων κύκλων τους. Για πόσο καιρό όμως θα είναι επαρκής, ιδίως στην πιθανή περίπτωση εμβάθυνσης της οικονομικής κρίσης, που θα οδηγήσει σε «λατινοαμερικανοποίηση» μεγάλων περιοχών της Ευρώπης; Όπως και στον 20ό αιώνα, η Γερμανία θα πληρώσει και η ίδια τελικά το τίμημα του εγωισμού της, πολιτικά υπονομεύοντας το ρόλο της, οικονομικά στραγγαλίζοντας τους αγοραστές των προϊόντων της, αλλά κινδυνεύει να το συνειδητοποιήσει όταν θα είναι πολύ αργά για να επανορθώσει.
Είναι προφανές ότι η ελληνική κρίση δεν έχει να κάνει μόνο ή κύρια με τα καθόλου ασήμαντα εσωτερικά προβλήματα της χώρας και το ίδιο το υπάρχον πολιτικό σύστημα, πηγή απέραντης διαφθοράς και ίσως σημαντικότερη από την Τουρκία απειλή για την χώρα. Αυτοί είναι παράγοντες που προσδιορίζουν όμως τη μορφή, το χρόνο εκδήλωσης, τις δυνατότητες απάντησης στην κρίση, δεν είναι εκεί το αίτιό της, όπως αποδεικνύει η εμφάνισή της στην Ισπανία, την Πορτογαλία και αλλού. Στην Ελλάδα μπορεί να εκδηλώνεται ως κρίση δημόσιου χρέους, στην Ισπανία ιδιωτικού, εκδηλώνεται όμως παντού. Αντανακλά τη μακροχρόνια αδυναμία των πιο αδύνατων μελών της Ένωσης να αντεπεξέλθουν στο περιβάλλον, αφενός, μιας νομισματικής πολιτικής κομμένης και ραμμένης στα μέτρα της Γερμανίας και των διεθνών τραπεζών, αφετέρου, στην άρση κάθε εξωτερικού προστατευτικού φραγμού της Ευρωζώνης.
Το κοινό νόμισμα
Η «εσωτερική» λειτουργία του κοινού νομίσματος, ελλείψει αντισταθμιστικών μηχανισμών, οδηγεί σε διαρκή μεταφορά υπεραξίας από τον ευρωπαϊκό νότο στο βορρά. Η «εξωτερική» λειτουργία μιας Ευρωζώνης, που έχει οικειοθελώς απαγορεύσει στον εαυτό της κάθε προστασία από το βορειοαμερικανικό και κινεζικό ανταγωνισμό, οδηγεί στην καταστροφή της ευρωπαϊκής παραγωγικής ικανότητας, αρχής γενομένης από τους πιο αδύνατους. Η βιομηχανία μας μεταναστεύει από τη Βόρεια Ελλάδα στα Βαλκάνια, οι τουρίστες αποφεύγουν τη χώρα του ακριβού ευρώ, προτιμώντας τα τουρκικά παράλια. Το πρόβλημα θα επιδεινωθεί με τον τερματισμό οσονούπω των πολιτικών συνοχής. Το δικό μας, εσωτερικό ζήτημα ασφαλώς παρόξυνε, δεν είναι αυτό όμως που δημιούργησε το ζήτημα.
Ευρωσύνταγμα και Ευρωζώνη
Τα προβλήματα αυτά δεν τα αντιμετωπίζει μόνο η Νότια Ευρώπη, τα διακρίνει και τα αντιμετωπίζει και η περισσότερο κεντρική, μητροπολιτική Γαλλία. Είναι στη ρίζα της απόρριψης από το γαλλικό λαό του ευρωσυντάγματος το 2005.
Σημαντικοί Γάλλοι διανοούμενοι έκτοτε έχουν επισημάνει το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η Ευρωζώνη. Ο δημοσιογράφος Εμανουέλ Τοντ, από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής στρατηγικής των γκωλικών τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλά και ο πρώην διευθυντής της Le Monde Diplomatique Μπερνουάρ Κασέν, για παράδειγμα, υπογραμμίζουν ότι είναι αδύνατο στην παραγωγική και κοινωνική Ευρώπη να επιβιώσει χωρίς κάποιας μορφής προστατευτισμό. Η εμμονή στους σημερινούς κανόνες της Ευρωζώνης οδηγεί και προϋποθέτει ολοκληρωτισμό, υποστηρίζει ο Τοντ, που προτείνει στο Παρίσι να απαιτήσει από το Βερολίνο τη ριζική μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, απειλώντας το με αποχώρηση σε αντίθετη περίπτωση. Ο γνωστός Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Σαπίρ υποστηρίζει μια «ημιεπιστροφή» στα εθνικά νομίσματα, με την επιστροφή σε μερικώς μετατρέψιμα, μέσω του ευρώ και, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, εθνικά νομίσματα. Ο φιλελεύθερος οικονομολόγος Μωρίς Αλέ, βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομίας, τονίζει ότι η Ευρώπη οδηγείται σε καταστροφή με το υπερφιλελεύθερο σύστημα ανταλλαγών και την κατάργηση της κοινοτικής προτίμησης από τις Βρυξέλλες.
Μέχρι τώρα, οι ιδέες αυτές δεν μπορούσα να εφαρμοστούν, γιατί δεν υπήρχε πίσω τους πολιτική βούληση. Θα είναι μεγάλη κατάρα, τραγωδία για τον ελληνικό λαό, αν, εξαιτίας του τρόπου που το πολιτικό σύστημα διαχειρίζεται τη χώρα, πληρώσουμε με το τίμημα της καταστροφής μας την αναγκαία ενέργεια για μια μεταρρύθμιση του ευρώ, που ίσως θα γίνει, αν γίνει, όταν θα είναι πολύ αργά για να επωφεληθούμε απ’ αυτή.

Η Εργασία Ελευθερώνει;

Από τον κ.Γιάννη Ανουσάκη
πρόεδρο του ΙΝΚΑ

http://www.youtube.com/watch?v=Ty86MxLgxLM
http://www.youtube.com/watch?v=SAgu0gUODKU
http://www.youtube.com/watch?v=qDkK8s52HUk
Τα βιντεάκια αυτά, δείχνουν την περίοδο της κακής εφαρμογής από τους Γερμανούς της ιδεολογίας τους –είμαστε οι καλύτεροι όλων-.

-Η Εργασία Ελευθερώνει-
«Arbeit Macht Frei». AUSCHWITZ.

Είναι γεγονός πως η αυτοπεποίθηση η εργατικότητα και το πιστεύω, πως, είμαι ο καλύτερος, των Γερμανών, συνδέεται με το σημερινό αποτέλεσμα να είναι, μαζί με την Κίνα οι πρώτες σε ανάπτυξη και οικονομική πειθαρχία.
Οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες παραγωγής και κατανάλωσης σήμερα, έχουν μπροστά μακριά τους πολύ, Γερμανία και Κίνα να τρέχουν, χωρίς αναστολές.
Ασφαλώς κάτω από μια ατελή κοινωνικοοικονομική κατεύθυνση σκέψης, αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί και σαν οικονομικός ολοκληρωτισμός.
Επιτυχημένη παραγωγή εξαγωγικών προϊόντων και πλεόνασμα κεφαλαίων, που το πρώτο αυξάνει σωρευτικά το δεύτερο, παράγουν την διπολική αυτή οικονομική ηγεμονία της νέας γης.
Πρέπει όμως να συνεχίζει η κατανάλωση στην άλλη Γη, για να μην διακοπεί αυτός ο δικέφαλος οικονομικός ολοκληρωτισμός, των δύο νομισμάτων.
Η μεν Γερμανία, είναι μέλος σε μια ομάδα χωρών με το ίδιο νόμισμα, η δε Κίνα μόνη της, με ατέλειωτες ορδές εργατικού δυναμικού χαμηλού κόστους και αυτοματικές εκτελέσεις.
Η Γερμανία υποχρεώνεται μεν σε αλληλεγγύη στον χώρο του κοινού νομίσματος, αλλά λειτουργεί ηγεμονικά και αυτοματικά, η δε Κίνα, δεν έχει καμία υποχρέωση σε κανέναν.
Και οι δύο, δείχνουν μεγάλη χαρά και πως δεν σκοπεύουν να φρενάρουν, για να ακολουθήσουν και οι άλλοι –χώρες καταναλωτές της παραγωγής τους-, αφήνοντας αυτούς που σέρνονται, στην μοίρα τους.
Η παραγωγή τους όμως, δεν μπορεί να καταναλωθεί σε άλλη Γη, αλλά μόνο σε αυτήν εδώ. Υπάρχει λοιπόν υποχρέωση, ενός τύπου συνδιαχειριστικής αλληλεγγύης (στην παραγωγή και στην δυνατότητα κατανάλωσής της), ασύμβατη όμως με ολοκληρωτισμό, των εταίρων.
Αναγκαίο είναι να διαχωρίσουμε, την αυτοπειθαρχία των Γερμανών από το ολοκληρωτικό καθεστώς της Κίνας, την ραστώνη και την ανάπτυξη, των δεικτών, με δανεικά και αφερέγγυα τραπεζοδάνεια άλλων εθνών και να σημειώσουμε, την διαρκή προσπάθεια να διατηρήσει την ευημερία της η Αμερική, προσθέτοντας κυκλικά όγκο δολαρίων.
Κάτι δημοσιογραφικοί συσχετισμοί γίνονται περί ομοιότητας, του σήμερα με την περίοδο πριν το κράχ του 1930, που έθρεψε τους ναζιστικούς πολέμους ολοκληρωτισμού.
Ασφαλώς δεν υπάρχει γενικός κουμανταδόρος Γης, ούτε αρχιλογιστής της, άλλωστε η οικονομία, λειτουργεί όπως και η φύση, που είναι αυθαίρετη.
Το μόνο που υπάρχει και ξέρουν τι τους γίνεται, είναι οι τραπεζίτες, που βούλιαξαν την Αμερική και τώρα θέλουν να βουλιάξουν και την Ευρώπη.
Μια λεπτομέρεια όμως, αυτοί ξέρουν και ενδιαφέρονται μόνο για τα επιτόκια και τα κυκλικά στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, εξασφαλίζουν τα κέρδη και επιτόκια της κάθε περιόδου και δεν νοιάζονται καθόλου για την επόμενη περίοδο, της πτώχευσής τους, αφού το πρώτο έγινε. Οι πολιτικοί διαχειριστές έχουν κοντή θητεία, προσωρινότητα, λαιμαργία και φαγωμάρα, ενώ οι τράπεζες έχουν παρελθόν παρόν και μέλλον, συνεχές ασφαλές και αδιατάραχτο.
Η ευθύνη στην παρέα, είναι ακριβώς αυτών, που τραβούν μόνοι τους μπροστά.
Για να μην προχωρήσουμε στην φρίκη, Υπάρχει υποχρέωση, ενός τύπου συνδιαχειριστικής, κοινωνικής και οικονομικής αλληλεγγύης και επ αυτού, κοινών βασικών κανόνων των εθνών, και βεβαίως με τον όρο –με τον ιδρώτα σου θα φας το ψωμί σου-.
http://www.youtube.com/watch?v=AbH1JsOTInk

Γιάννης Αννουσάκης 20.03.2010

ΧΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΤΥΦΛΟΥΣ!!!

Η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών (Ε.Ο.Τ.) καταγγέλλει τους υφιστάμενους του Υπουργού «Προστασίας του Πολίτη» κύριου Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για την αλόγιστη χρήση χημικών που έκαναν προκειμένου να διαλύσουν τη μεγαλειώδη πορεία που οργάνωσαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ στα πλαίσια της απεργίας της 11ης Μαρτίου.
Συγκεκριμένα, η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών συμμετείχε στη συγκέντρωση και στην πορεία με πανό, προκειμένου να διαδηλώσει την αντίθεσή της στην καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου των τυφλών της χώρας, μετά την ψήφιση των πρόσφατων αντιλαϊκών μέτρων από την Κυβέρνηση για την περικοπή μισθών, δώρων Χριστουγέννων – Πάσχα και επιδόματος αδείας, καθώς και το πάγωμα των συντάξεων.
Τα όργανα της τάξης δε δίστασαν να ψεκάσουν κατά πρόσωπο και εξ επαφής τους τυφλούς που διαδήλωναν, παρότι κρατούσαν το γνωστό λευκό μπαστούνι, συμμετείχαν ειρηνικά στη διαδήλωση, δεν διέπρατταν κανενός είδους βιαιοπραγίες και ήταν παντελώς ανυπεράσπιστοι.
Το γεγονός αυτό αποτελεί όνειδος και κατάντια για την Ελληνική Αστυνομία και για την Κυβέρνηση, την οποία καλούμε να πάρει πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα περικοπής των μισθών, κατάργησης των φοροαπαλλαγών των τυφλών και παγώματος των συντάξεων, που πλήττουν βάναυσα το βιοτικό τους επίπεδο, καταργώντας κεκτημένα που κέρδισαν με δεκαετίες αγώνων, με διαφαινόμενο τον κίνδυνο να τους ρίξει πάλι στο πεζοδρόμιο και την επαιτεία.
Απαιτούμε την τιμωρία του επικεφαλής και των αυτουργών οργάνων της τάξης, οι οποίοι στις 12.30 το μεσημέρι στη συμβολή των οδών Πατησίων και Βερανζέρου προέβησαν στις προαναφερθείσες αχαρακτήριστες ενέργειες.
Δηλώνουμε ότι το αναπηρικό κίνημα θα αντιδράσει ενωμένο και μαζικό, προκειμένου να προασπίσει τα κεκτημένα του, την ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνία και πάνω από όλα την αξιοπρέπεια του κάθε τυφλού.
Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών

Για να υπάρχει ψυχή πρέπει να υπάρχει πρώτα σώμα

Για να υπάρχει ψυχή πρέπει να υπάρχει πρώτα σώμα
Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης

Ανοιχτή επιστολή του Κ. Βαξεβάνη στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ Ι. Τέντε
«Η δημοσίευση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης». Η φράση αυτή του Ιάκωβου Μάγερ, έχει αναρτηθεί πολλά χρόνια (περισσότερα από τα 22 που είμαι δημοσιογράφος) στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Μπορεί όμως να υπάρχει ψυχή αν δεν υπάρχει το σώμα; Η ενημέρωση δεν είναι μια πολυτέλεια της Δημοκρατίας. Είναι συστατικό στοιχείο, προϋπόθεσή της. Αλλά χωρίς την Δικαιοσύνη, η ενημέρωση, η δημοσιογραφία, είναι ένα επάγγελμα θαρραλέων σε μια χώρα που υποφέρει και γεννά δειλούς.
Απευθύνομαι σε σας, γιατί η δημοσιογραφική έρευνα πια, προσκρούει σε ένα οργανωμένο παρακράτος. Όπου η Αστυνομία κλείνει και τα δύο μάτια, η Δικαιοσύνη κλείνει μόνο το ένα με νόημα σε κάποιους, και οι πολιτικοί χάνουν τη συνηθισμένη ρητορεία τους.
Μετά τις φωτιές που κατέκαψαν την Ηλεία, η έρευνά μου αποκάλυψε (το δημοσιοποίησα στην εκπομπή μου «Το Κουτί της Πανδώρας»), πως στην περιοχή υπήρχε μια αντίληψη αυθαιρεσίας και παρανομιών που ήταν πιο εμπρηστική από τις φωτιές. Ο ίδιος ο Δήμαρχος της Ζαχάρως Πανταζής Χρονόπουλος ήταν φορέας μια επικίνδυνης λογικής που έλεγε (σας την μεταφέρω όπως την κατέγραψα σε συνέντευξη μαζί του) «παρανομώ για τον λαό μου»
Ο Δήμαρχος ,όπως σημείωνε πειθαρχικό πόρισμα ,ήταν καταπατητής της παραλίας που προστατευόταν από τη συνθήκη Νατούρα, είχε κάνει δική του ξενοδοχειακή μονάδα στην ίδια περιοχή, διόριζε στα ΚΕΠ ανθρώπους παράνομα,μετέφερε πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ από ιδιώτες στο Δήμο κλπ. Για κάποιες απ αυτές τις παρανομίες έχει πια καταδικαστεί αμετάκλητα. Η εκπομπή δεν σταμάτησε τη δράση του. Ούτε η Δικαιοσύνη δυστυχώς.Στην περιοχή πια, έχει διαμορφωθεί ένα ιδιότυπο κράτος Φαρ Ουέστ. Προχθές ήρθε στην κατοχή μου ένα ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Κίμωνα Τσακίρη (Sugartown Η Επόμενη μέρα), το οποίο καταγράφει την ζωή στην Ζαχάρω μετά τις φωτιές. Στο ντοκιμαντέρ ο Δήμαρχος, μπροστά στην κάμερα, βέβαιος για την ατιμωρησία του, απειλεί πως θα σκοτώσει ανθρώπους, πως θα τους λιώσει το κεφάλι, πως σκοπεύει να τους εκτελέσει. Ανάμεσά τους και εγώ (έχω στείλει το ντοκιμαντέρ στην εισαγγελία Πύργου). Το θέμα δεν είναι οι απειλές στο πρόσωπό μου, αλλά η σιγουριά με την οποία τις εξακοντίζει. Η πίστη του, πως αυτός είναι το Κράτος και πως οι θεσμοί είναι ανίσχυροι μπροστά του. Σας παραθέτω μόνο ελάχιστα από τα πολλά:
-Ο άνθρωπος αυτός (που απειλεί πως θα σκοτώσει) έχει άδεια οπλοφορίας η οποία ανανεώθηκε το 2008 παρά το ότι έχει δύο καταδίκες για παράβαση καθήκοντος κατ εξακολούθηση. Οκτώ μήνες με την 1977/2008 από τον Άρειο Πάγο και δέκα μήνες με τις 124/125/25.02.2010 από το Τριμελές Εφετείο Πάτρας.
-Όχι μόνο οπλοφορεί αλλά το επιδεικνύει και απειλεί. Στην εκπομπή μου έπαιξαν πλάνα με τον Χρονόπουλο να πυροβολεί. Το ΑΤ Ζαχάρως ωστόσο παρά τις δημόσιες καταγγελίες, είναι σαν να μην υπάρχει. Ποιος αλήθεια του έδωσε όπλο και γιατί ένας δημοτικός άρχοντας κυκλοφορεί με όπλο;
-Έπρεπε ήδη να έχει ενεργοποιηθεί η διαδικασία για να εκπέσει λόγω της καταδίκης του από το αξίωμα του Δημάρχου. Ο γενικός γραμματέας της Περιφέρειας δεν το έκανε επικαλούμενος προφορικές γνωματεύσεις των νομικών του συμβούλων ότι «δεν συντρέχουν λόγοι αφού δεν έβλαψε το δημόσιο συμφέρον». Όπως χαρακτηριστικά μου είπε εισαγγελέας «δηλαδή αν είχε σκοτώσει άνθρωπο θα έπρεπε να παραμείνει δήμαρχος γιατί δεν έβλαψε το δημόσιο συμφέρον;»
-Από το 2006, κάτοικοι της Ζαχάρως, αλλά και εγώ δια της εκπομπής, είχαμε καταγγείλει πως ο Δήμαρχος έχει ξενοδοχείο 75 κλινών σε περιοχή που απαγορεύεται να υπάρχει οποιαδήποτε δόμηση. Η Πολεοδομία Ζαχάρως δεν έπραξε το παραμικρό. Το ίδιο και η Αστυνομία παρότι οι υπηρεσίες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, είχαν κοινοποιήσει με έγγραφά τους την παρανομία. Προχθές και η Πολεοδομία Πύργου γνωστοποιεί τις παρανομίες με έγγραφό της. Με ποιο αποτέλεσμα άραγε στο κράτος της Ζαχάρως όπου δεν έχει πρόσβαση η Δικαιοσύνη;
-Μετά από καταγγελίες κατοίκων της Ζαχάρως για αυθαιρεσίες του Δημάρχου, συντάχθηκε πόρισμα για επτά πειθαρχικά παραπτώματα. Ο φάκελος με το πόρισμα αφού- όπως σημειώνει η Πορισματική Έκθεση ΕΔΕ των ελεγκτών επιθεωρητών- χάθηκε σε φωριαμούς και την γραφειοκρατία, οδήγησε στην παραγραφή. Οι νομικοί σύμβουλοι της Περιφέρειας, πάλι προφορικά είχαν γνωματεύσει πως δεν υπάρχει θέμα παραγραφής.
-Πριν από ενάμισι χρόνο, ο δημοσιογράφος Μάκης Νοδάρος, ανταποκριτής της Ελευθεροτυπίας στην Ηλεία, ο οποίος είχε αρθρογραφήσει ενάντια «στο καθεστώς Φαρ Ουέστ στην Ηλεία» ξυλοκοπήθηκε άγρια από δύο νονούς που τον περίμεναν έξω από το σπίτι του. Τον ρώτησαν αν είναι ο Νοδάρος και αφού του επιτέθηκαν επιχείρησαν να του πάρουν και το αρχείο στο κομπιούτερ. Η Αστυνομία πάλι δεν είχε αποτελέσματα
-Την προηγούμενη εβδομάδα, τέσσερα σπίτια κατοίκων, οι οποίοι είχαν αντιδικία με τον Δήμο, κάηκαν με χρήση ειδικού εμπρηστικού μηχανισμού. Η Αστυνομία πάλι δεν άκουσε τίποτα. Ούτε προχθές όταν μπουλντόζες πια, πήγαν και γκρέμισαν ότι είχε αφήσει η φωτιά.
Η δημοσιοποίηση, η δημοσιογραφία ,έπαιξε τον ρόλο της ως ψυχή της Δικαιοσύνης. Εισπράττοντας απειλές και εκφοβισμούς. Τι κάνει όμως το σώμα της κύριε εισαγγελέα; Ποιος μηχανισμός καλύπτει τον Δήμαρχο Ζαχάρως; Ποιοι είναι αυτοί που σήμερα στην Ελληνική Δημοκρατία έχουν ανάγκη Δημάρχους παράνομους και κουμπουροφόρους. Πώς γίνεται όλες οι υπηρεσίες και οι θεσμοί, ακόμη και όταν κάποιος καταφεύγει στη Δικαιοσύνη, να γίνονται ανίσχυροι και αυτιστικοί; Η δημοσιογραφική έρευνα θα το αποκαλύψει αλλά το θέμα είναι να μην είναι αργά. Και σε αυτό μπορεί να παρέμβει η Δικαιοσύνη.
Το πιο επικίνδυνο δεν είναι ότι δημιουργείται ένα άβατο, όπου το σώμα της Δικαιοσύνης μοιάζει ακέφαλο, αλλά πως ολόκληρη η περιοχή υποτάσσεται στη λογική της αυθαιρεσίας και των παρακρατικών μεθόδων. Δεν υπάρχει «ολίγον» από Δημοκρατία και Δικαιοσύνη. Ή υπάρχει ή όχι.
Ναι η δημοσιοποίηση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης. Αλλά πρέπει η Δικαιοσύνη να παίξει το ρόλο του σώματος. Γιατί δεν γίνεται το 2010, οι πολίτες να αισθάνονται όπως και ο φιλέλληνας Ιάκωβος Μάγερ στο Μεσολόγγι: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι.
Σας ευχαριστώ
Κώστας Βαξεβάνης
Δημοσιογράφος
ΥΓ: Την επιστολή μου κοινοποιώ και στους Υπουργούς:
Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: κ Γ Ραγκούση
Προστασίας του Πολίτη: κ Μιχάλη Χρυσοχοϊδη
Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: κ Χάρη Καστανίδη

Πως είπατε κυρ Γιάννη;

Πως είπατε κυρ Γιάννη;

«.Ελπίζω ότι όσοι εξ' υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ' εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ/ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της.»

«.εφ'όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».


Ιωάννης Καποδίστριας

πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος ,

προς την Δ' Εθνοσυνέλευση .

ΟΛΑ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ!!!

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΤΡΙΤΟ Αρ. Φύλλου 100
16 Φεβρουαρίου 2010
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ


Με Προεδρικό Διάταγμα που εκδόθηκε στην Αθήνα στις 2−2−2010 σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 παρ.1 του Συντάγματος, ύστερα από πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και γνωμοδότηση του Συμβουλίου Χαρίτων,

αποφασίζουμε:


Χαρίζεται:
1 .Το υπόλοιπο της ποινής του Καρακωνσταντή Μιχαήλ του Στέργιου, που του έχει επιβληθεί με την απόφαση αριθμός 47655/14−9−2007 του Τριμελούς Πλημμελειο− δικείου Αθηνών σε ποινή καθείρξεως είκοσι (20) ετών, χρηματική ποινή 154.937 ευρώ και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για δέκα (10) έτη που εκδόθηκε κατά προσαρμογή της υπ’ αριθ. 33/1995 απόφασης του Κακουργιοδικείου Παλέρμο Ιταλίας με την οποία είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη είκοσι (20) ετών, χρηματική ποινή 300.000.000 λιρετών Ιταλίας και σε ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, για πώληση, διανομή, αγορά, εκχώρηση, μεταφορά, εισαγωγή και κατοχή ναρκωτικών ουσιών.
Αίρονται:
1. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΓΑΛΕΡΑΚΗ Θεοδοσίου του Σπυρίδωνα με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 901/6−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης, σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και ενός (1) μηνός για κατοχή, πώληση ινδικής κάνναβης, κατοχή πυρομαχικών β) 140/9−2−1979 του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών για αγορά, πώληση, κατοχή ναρκωτικών ουσιών γ) 87/7− 2−1977 του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών και τεσσάρων (4) μηνών για ληστεία, κλοπή, επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία, οπλοχρησία, ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία και δ) 858/23−4−1973 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δέκα (10) ημερών μετατραπείσα για παράβαση υγειονομικού κανονισμού προκειμένου να διοριστεί στην Δήμο Ρεθύμνης.
4. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Δημητρίου του Ιωάννη με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 203/17−4−1989 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ (18) μηνών, Χ.Π. 100.000 δρχ., μετατραπείσα για πώληση κοκαΐνης από τοξικομανή β) 7777/24−6−1992 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών μετατραπείσα για παράβαση Ν. 1729/87 (περί ναρκωτικών) γ) 281/4−5−1992 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης εννέα (9) μηνών μετατραπείσα για διάθεση ναρκωτικών ουσιών από τοξικομανή και δ) 2721/6−10−1988 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα, Σ.Π.Δ. για έξη (6) μήνες για παράβαση Ν.5422/1932, προκειμένου να προσληφθεί στο Δήμο Κορδελιού ως μόνιμος υπάλληλος.
7. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΚΕΒΡΕΚΙΔΗ Σάββα του Λεωνίδα με την απόφαση αριθμ. 22SKT 2JS 99/94/29−10−1994 του Πρωτοδικείου KREFELD, σε ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών για από κοινού παράνομη εισαγωγή κατά συρροή με αγοραπωλησία ναρκωτικών ουσιών σε μικροποσότητες, κατά συρροή με οδήγηση χωρίς άδεια, προκειμένου να προσληφθεί στο Δήμο Κορδελιού ως μόνιμος υπάλληλος.
8. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΚΥΠΡΙΩΤΗ Παναγιώτη του Σπυρίδωνος με την απόφαση αριθμ.25−26/10−1−2006 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης έξη (6) μηνών με τριετή αναστολή για πλαστογραφία μετά χρήσεως και απάτη σε βάρος του Δημοσίου, προκειμένου να δύναται να επαναλειτουργήσει το φαρμακείο του στη Γαστούνη Ηλείας.
9. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΜΑΛΑΞΙΑΝΑΚΗ Ιωάννη του Ρούσσου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 2378/13−10−1995 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών μετατραπείσα για κλοπή και β) 687/26−1−1993 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων σε ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών μετατραπείσα για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας (άρθρο 337 Π.Κ.), προκειμένου να προσληφθεί ως χειριστής μηχανημάτων στο Δήμο Ακρωτηρίου Χανίων, στο Δημόσιο, Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ.
10. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΜΑΝΩΛΑΤΟΥ Χαράλαμπου του Νικολάου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 1461/28−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού και β) 1462/28−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού. Οι ανωτέρω συγχωνεύτηκαν στην υπ’ αρ. 1462Α/28−9−1993 συγχωνευτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, σε ποινή φυλάκισης δώδεκα (12) μηνών μετατραπείσα, προκειμένου να μην υφίσταται κώλυμα για την ανανέωση της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου με την Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης− Αποχέτευσης Αργοστολίου.
11. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΜΕΜΑΚΗ Χαράλαμπου του Εμμανουήλ με την απόφαση αριθμ. 44/24−2−2000 του Πενταμελούς Εφετείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και δέκα (10) μηνών με πενταετή αναστολή και Σ.Π.Δ. για τρία (3) έτη για ζωοκλοπή από κοινού, παράνομη κατοχή φυσιγγίων, προκειμένου να μην αποτελεί κώλυμα για τον διορισμό του ή την πρόσληψη του σε Ο.Τ.Α.
12. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ Χαράλαμπου του Χρήστου με την απόφαση αριθμ. 97/30−6−1994 του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) μηνών με τριετή αναστολή για λιποταξία στο εσωτερικό, προκειμένου να ανακτήσει τα πολιτικά του δικαιώματα και να αποκτήσει δίπλωμα θερμικού μηχανήματος.
13. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες της ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ Μπριγκίττας το γένος Μ. ΛΕΒΗ με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 120158/22− 10−2003 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης έξη (6) μηνών μετατραπείσα γιαπαράβαση αγορανομικού κώδικα β) 17999/24−2−2003 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών μετατραπείσα για παράβαση αγορανομικού κώδικα γ) 91066/20−9−1994 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών μετατραπείσα για παράβαση Ν. 614/77 και δ) 42793/10−3−1987 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης τριών (3) μηνών μετατραπείσα, Χ.Π. 10.000 δρχ. για παράβαση Ν.Δ. 9/35, προκειμένου να μην αποτελούν κώλυμα για την συμμετοχή τόσο της ίδιας όσο και των Εταιρειών "ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Α.Ε." και "ΜΙΧΑΗΛ ΛΕΒΗΣ Ανώνυμη−Εμπορική−Τεχνική − Εκπαιδευτική και Ναυτιλιακή Εταιρεία" που αυτή εκπροσωπεί σε διαγωνισμούς του Δημοσίουκαι για την ίδρυση από την ίδια Εταιρείας υγειονομικού ενδιαφέροντος καθώς και τις κάθε είδους έννομες συνέπειες αυτών.
14. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΠΑΠΑΔΑΚΗ Μαρίνου του Γεωργίου με την απόφαση αριθμ. 31/27−2−2003 του Πενταμελούς Εφετείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και τεσσάρων (4) μηνών με τριετή αναστολή για κατοχή, αγορά αποθήκευση και χρήση ναρκωτικών με ελαφρυντικά, προκειμένου να διορισθεί στο Δήμο Ηρακλείου Κρήτης στον τομέα καθαριότητας.
16. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΠΕΤΣΙΤΗ Δημητρίου του Γεωργίου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 86/11−1−1996 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών μετατραπείσα για απάτη κατ’ εξακολούθηση β) 1415/15−5−1995 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνώνμετατραπείσα για απόπειρα κλοπής. Οι ανωτέρω ομού με την 10158/95 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης συγχωνεύθησαν στην υπ’ αριθμ. 2840/14−8−1998 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης σε συνολική ποινή φυλάκισης επτά (7) μηνών και δέκα (10) ημερών, προκειμένου να αποκτήσει ειδική άδεια οδήγησης Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτου.
17. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΣΤΑΜΕΛΟΥ Κωνσταντίνου του Βασιλείου με την απόφαση αρ.371/15−3−2001 του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας σε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ (18) μηνών με τριετή αναστολή για απόπειρα ληστείας από κοινού, προκειμένου να του εκδοθεί άδεια εργασίας προσωπικού ασφαλείας καθώς και άδεια εγκατάστασης συστημάτων ασφαλείας.
18. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του TARUSHA (ΤΑΡΟΥΣΙΑ)ARJIR (ΑΡΓΥΡΗ) του JORCAO(ΓΕΩΡΓΑΚΗ) με την απόφαση αριθμ. 506/17− 11−2000 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Γαστούνης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών, μετατραπείσα Χ.Π. 50.000 δρχ. για παράβαση άρθρου 3 παρ. 6, 9 και περ. β του Ν.2168/93, προκειμένου να αποκτήσει την Ελληνική Ιθαγένεια και να δύναται να συμμετάσχει σε διαγωνισμούς εργολαβίαςδημοσίων έργων.
21. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη της ΧΑΤΖΑΚΟΥ Μαρίας του Κωνσταντίνου με την απόφαση αριθμ. 8544/6−2−2006 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών με τριετή αναστολή για παράβαση άρθρου 30 Αγορανομικού κώδικα, προκειμένου να μην υφίσταται κώλυμα για την συμμετοχή της Εταιρείας "ΜΕΒΓΑΛ Α.Ε." της οποίας τυγχάνει μέλος του Δ.Σ. σε διαγωνισμούς για την προμήθεια γαλακτοκομικών προϊόντων.
22. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΧΑΤΖΗΠΕΤΡΟΥ Χρήστου του Ευθυμίου με τις αποφάσεις υπ’ αριθμ.: α) 8751/14−2−1986 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού και β) 62933/30−9−1994 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης ενός (1) μηνός μετατραπείσα για κλοπή, προκειμένου να του χορηγηθεί άδεια εργασίας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας. [...]

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ





--------------------------------------------------------------------------------

Με την εύστοχη κριτική και χιουμοριστική ματιά του κ. Γιάννη Ξανθούλη...

http://radar-gr.blogspot.com/2010/03/blog-post_6269.html

Πάσχα σαν... Ολυμπιάδα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

Οταν στερείσαι τον 14ο μισθό, λογικά στερείσαι και το Πάσχα.

Το Πάσχα το ελληνικό με τη γνωστή ερωτική ατμόσφαιρα της άνοιξης και τη γευστική πανδαισία του οβελία. ΟΜΩΣ -υπάρχει πάντα κι ένα «όμως», που μπορεί να σημαίνει πως καταργώντας τις Πασχαλιές και ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο, η Ελλάς θα συνέλθει κάπως απ' τον ζόφο και τον οικονομικό της Γολγοθά. Ετσι διάφορες παρηγορητικές οργανώσεις ξαμολήθηκαν στους πικραμένους που υπάρχει περίπτωση να στερηθούν τον αξιαγάπητο «14ο μισθό», δίνοντας τη δική τους ψύχραιμη εξήγηση.

1) Ο Χριστός δεν έχει λόγο να σταυρώνεται κάθε χρόνο. Αν ακολουθήσει τη λογική των Ολυμπιακών Αγώνων, κάθε τέσσερα χρόνια, θα γίνει ακόμη πιο επιθυμητός και λαχταριστός. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα υφίσταται λόγος να μπαίνουμε σε έξοδα πασχαλιάτικα και να αιμορραγεί το αξιοθρήνητο κράτος μας.

2) Απ' τη στιγμή που το Πάσχα θα παίζεται κάθε τέσσερα χρόνια, θα ηρεμήσει και η ταλαίπωρη κτηνοτροφία μας. Τα αρνάκια θα βρουν την ισορροπία τους και τα κοπάδια θα αρχίσουν να θυμίζουν την εποχή των καλών παλιών νομάδων. Απ' την άλλη, με το που θα μπει φρένο στο έθιμο του αρνιού, η υγεία των νεοελλήνων θα βελτιωθεί σημαντικά. Το αρνί στη σημερινή προβληματική εποχή της χοληστερίνης και της παχυσαρκίας αποτελεί βόμβα για τον χριστιανικό πληθυσμό. Στα τέσσερα χρόνια όμως, το θέμα αμβλύνεται.

3) Ο εκ φύσεως σπάταλος Ελλην θα συμμαζευτεί χωρίς Πάσχα. Θα παραμείνει στο σπίτι του να γιορτάσει τυπικά με τα ξεράσματα της τηλεόρασης και τους θαυμάσιους τραγουδιστές σε αλήστου μνήμης ασματίδια. Τα χρήματα που ξοδεύονται για πασχαλινές λαμπάδες, αβγά και τσουρέκια θα εξοικονομηθούν για τους υπερπρόσθετους φόρους που, με σφιγμένη την καρδιά, μας προσφέρουν οι ποικίλες φαντασμαγορικές οικονομικές υπηρεσίες. Φυσικά, προαιρετικά -με μια συμβολική φορολογία- οι φανατικοί του Πάσχα θα μπορούν να ψάλλουν το «Χριστός Ανέστη», αν αποδειχθεί πως το έχει ανάγκη ο οργανισμός τους. Αν όχι, θα ξεπεράσουν τη γιορτή έχοντας κατά νου πως θα ξεφαντώσουν σε τέσσερα χρονάκια. Εξάλλου, ο χρόνος τρέχει σαν γάργαρο νερό. Πότε ήταν που θαυμάζαμε τη Γιάννα Δασκαλάκη-Αγγελοπούλου;

4) Μαζί με την κατάργηση του Πάσχα θα καταργηθεί πιθανόν και η Ανάσταση του Λαζάρου, παρ' όλο που θεωρητικά είναι πολύ πιο οικονομική. Ο Λάζαρος δεν συνοδεύτηκε ποτέ με αρνί, κόκκινα αβγά ή κατσίκι. Πάντα η «ανάστασή» του είχε κάτι το μίνιμαλ, πιθανόν για να γίνει πιο έντονο το ξεφάντωμα του Μεγάλου Σαββάτου.

Η κυβέρνηση σκέφτεται, όπως έμαθα, να δώσει από φέτος έμφαση στην Ανάσταση του Λαζάρου, ως απείρως πιο συμφερτική. Φυσικά, η συμπαθής τάξη των κρεοπωλών θα υποστεί μια άλφα καθίζηση, αλλά οι καιροί, όπως λέει και η Μέρκελ, απαιτούν θυσίες και καρτόφελν.

5) Δυστυχώς θα πρέπει να σφίξει το ζωνάρι και η Εκκλησία, που θα χάσει την πιο δραστική της εβδομάδα όπως είναι η Μεγάλη Εβδομάδα μαζί με το «happy end». Θα μου πεις, κάτι τέτοιες γιορτές περιμένουν οι μητροπολίτες να φορέσουν τις μετροπόλιταν μίτρες τους. Τι να γίνει! Ας δουν κι ας παραδειγματιστούν από τις κόρες της Σαουδικής Αραβίας που ντύνονται και στολίζονται μόνον κατ' οίκον. Ας ντυθούν εντός των μητροπόλεων, παρέα με τους αμπιγιέρ-διακόνους, για να εκτονώσουν γενικά το θρησκευτικό τους δέος και παράπονο. Ο 14ος μισθός ήταν αυτός που, απ' ό,τι λένε οι ιστορικοί και οι κοινωνιολόγοι, μας εξωθούσε στην υπερβολή της θλίψης και της χαράς. Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως ο νεοέλλην με το «σκωτσέζικο ντους», δηλαδή τη Μεγάλη Παρασκευή να παριστά τον θλιμμένο και σε ένα μόλις εικοσιτετράωρο να κάνει τη χαρά τού τρελού που αναστήθηκε ο Κύριος -συν το γλέντι, το κλαρίνο, τις συκωταριές και τα κοψίδια- επηρέασε δραματικά τον ήδη διαταραγμένο (από την επάρατη Τουρκοκρατία) ψυχισμό του...

Η άνοιξη με προχωρημένη τη Σαρακοστή κυλά στο αίμα μας, ΟΜΩΣ τα προβλήματα και οι πιθανότητες που ανέπτυξα πιο πάνω παραμένουν επιτακτικά τραγικά. Η κυβέρνηση ναι μεν συμμερίζεται την οικολογική -τουλάχιστον- διάσταση του Γολγοθά ΑΛΛΑ απ' την άλλη ο κύριος Παπακωνσταντίνου συμβουλεύει ότι δεν υπάρχει σάλιο για τέτοιου είδους υπερπαραγωγές με Φαρισαίους, Ρωμαίους, Βαραββάδες και κακιασμένο όχλο. Ούτε καν για ξυλεία. Και σταυροί άνευ ξυλείας είναι σαν τυρόπιτα χωρίς τυρί. Ας καταλάβουμε λοιπόν όλοι μας πως η χώρα ζει ένα δεύτερο Ζάλογγο, με κάπως διαφορετική χορογραφία, λίγο πιο hip-hop.

Μέσα σε τέτοια αισθήματα θα δοθούν μεν τα Οσκαρ, αλλά ίσως να μη δοθούν όσα περιμέναμε να μας δώσουν.Το Πάσχα ευτυχώς είναι «κινητή γιορτή» και, όπως μου είπε κυβερνητικό στέλεχος, ΑΝ δούμε ότι πηγαίνουμε καλά οικονομικά, μπορεί να γιορταστεί ΚΑΙ μαζί με τον Δεκαπενταύγουστο ΚΑΙ μαζί με τα Χριστούγεννα... Θα εξαρτηθεί απ' τους σπόνσορες και τη θέλησή μας. Ζήτω η Ελλάς! Και καλή συνέχεια...

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΠΛΟΓΓΕΡΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ 5,30-7μ.μ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ-ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Το έλαβα μέσω e-mail πριν από λίγο και το δημοσιεύω.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 /3

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΠΛΟΓΓΕΡΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ 5,30-7μ.μ.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ-ΣΥΝΤΑΓΜΑ

ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Δεν είναι κρίση ΜΑΣ • Είναι κρίση ΤΟΥΣ

Είναι η μεγαλύτερη ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

υπέρ του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ και της ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ

εδώ και 60 χρόνια

Μη μασάς

Όταν σου λένε ότι «ως χώρα χρωστάμε...»
ρώτα τους,

γιατί, μαζί τα φάγαμε;

Όταν σου μιλάνε για τις «αγορές»

ρώτα τους, ποιά είναι η διαφορά τους από τους τοκογλύφους ;

Όταν σου μιλάνε για την ανάγκη να σου κόψουν ένα μισθό

ρώτα τους, ποιος πλήρωσε τα 28 δισ. που χάρισαν πέρυσι στις τράπεζες ;

Όταν σου μιλάνε για «ευέλικτες σχέσεις εργασίας»

ρώτα τους, έχουν κανέναν άνεργο στην οικογένειά τους ;

Όταν σου μιλάνε για τον «υπέρμετρα διογκωμένο δημόσιο τομέα»

ρώτα τους, ξέρει τίποτα το πολιτικό τους γραφείο από διορισμούς και ρουσφέτια ;

Όταν σου μιλάνε για «μέτρα που διασφαλίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων»

ρώτα τους, γιατί τα χειροκροτούν ο ΣΕΒ, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών?

Όταν σου μιλάνε για «αδυναμία να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις»

ρώτα τους, για τα δισ. που δίνουν κάθε χρόνο για όπλα και μίζες.

Πολλές οι ερωτήσεις

Η απάντηση μία:

στο ΔΡΟΜΟ!!

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ : ” ΤΙΜΩΡΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ”!

Το έλαβα μέσω e-mail και το προωθώ.
Αν και γράφτηκε πριν μας...πάρουν τα μέτρα, είναι πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον και γι αυτό το δημοσιεύω.
Χ.Α.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ : ” ΤΙΜΩΡΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ” !
του ANDREAS WEHR
Μετάφραση-απόδοση : ¨ΝΤΑΝΤΟΝ

Οι τίτλοι των εφημερίδων δεν θα μπορούσαν να είναι πιο δραματικοί. “Η Ελληνική Μιζέρια” ( Φράνκφουρτερ Αλλγκεμάϊνε-7/1/10 ) , “Δυναμίτης στην Νομισματική Ένωση” ( επίσης “Φ.Α.”-29/1/10 ) , “Απεταθρώθει στην Μεσόγειο” ( Ντη-Τσάϊτ-14/1/10 ) , “Τερατώδες Έλλειμμα” ( Ντερ Σπήγκελ-Διαδυκτίου-5/12/09 ) , “Η πιστωτική κρίση οξύνεται” ( επίσης “Φ.Α”-29/1/10 ).
Όλα τα σχετικά δημοσιεύματα μιλούν για τα “παραποιημένα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας” , για “αυξημένα επιτόκια κινδύνου”, για ένα “Bail-out” ( “αποκοπή” ) ,για μια προεξέχουσα – ειδική- αντιμετώπιση του χειροδεμένου και ανήμπορου οφειλέτη ( την Ελλάδα ) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Τι αληθεύει από όλα αυτά ; Περι τίνος πρόκειται ; Είναι η Ελλάδα , η οποία εκτός των άλλων είναι μέλος της Ε.Ε. και της Νομισματικής Ένωσης , ένα αποτυχημένο κράτος ( “faile state”) ;
Και βέβαια όχι. Απειλείται , βρίσκεται υπό πτώχευση ; Ούτε αυτό συμβαίνει.


Το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας συμβαίνει να είναι υψηλό , υπερβαίνει το 113 % του Α.Ε.Π. της , όμως ακόμα μεγαλύτερο είναι το σχετικό χρέος της Ιταλίας ( 115 % του Α.Ε.Π. ) και της Ισλανδίας ( η οποία πιέζει για να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ζώνη ) ανέρχεται στο 118 %.
Το Δημόσιο Χρέος του Βελγίου είχε ανέλθει το 1993 στο 140 % του Α.Ε.Π. , χωρίς να της απαιτηθεί να κηρύξει ¨πτώχευση”.
Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης μάλιστα συναντάμε πολύ μεγαλύτερα Κρατικά -Δημόσια Χρέη , όπως είναι αυτό της Ιαπωνίας το οποίο ανέρχεται στο 189,6 % του Εθνικού της Εισοδήματος.
Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα για έναν ενδεχόμενο κίνδυνο πτώχευσης της Ελλάδας.
Το αποδεικνύει και το γεγονός ότι μόλις στις 26 Ιανουαρίου 2010 πέτυχε να δανειστεί 8 δις Ευρώ . Και βέβαια οι ενδιαφερόμενοι ( σ.σ.μ. το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα ) δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό για να προχωρήσουν σε αυτόν τον δανεισμό. Αντίθετα μάλιστα , ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν το τριπλάσιο ποσό ( βλέπε “F.A.Z.” – 29/1/10 ). Για τον ίδιο λόγο δεν δυσκολεύονται να ικανοποιήσουν ένα νέο προγραμματιζόμενο από την Ελλάδα δάνειο , ύψους 5 δις Ευρώ.
Για παράδειγμα, διαφορετικά φαίνεται να είναι τα πράγματα για την “πιστοληπτική ικανότητα” της Λετονίας. Τελευταία αποφασίστηκε να αναβληθούν τα προβλεπόμενα σχέδια της για την σύναψη ενός Κρατικού Δάνειου.
Η Λετονία βρίσκεται εκτός “Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ζώνης” , η Ελλάδα όμως εντός.
Μήπως σημαίνει το γεγονός αυτό ότι η Ελλάδα “θέτει σε κίνδυνο το κοινό νόμισμα του Ευρώ” ; Μήπως θα ήταν καλλίτερο να εγκαταλείψει την “Ευρωπαϊκή-Νομισματική-Ζώνη”;
Τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα μας λένε πως η Ελλάδα δεν διαθέτει το απαιτούμενο “ειδικό οικονομικό βάρος” για να μπορέσει να βλάψει το Ευρώ.
Αυτό γίνεται περισσότερο αντιληπτό εάν εξετάσει κανείς τους απόλυτους αριθμούς.
Το Ελληνικό Δημόσιο Έλλειμμα , ύψους 406 εκατομμυρίων δολαρίων , το υπερβαίνουν , σε σημαντικό βαθμό , κυρίως η Ισπανία ( 695 εκατομμύρια ) και η Ιταλία με ένα χρέος των 2.062 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ακόμα και εάν συμβαίνει να αυξάνεται , στο ελάχιστο , ο “Γενικός Δανεισμός” της Ευρώ-Ζώνης , με τα αυξανόμενα ελλείμματα της Ελλάδας , η πραγματικότητα δείχνει ότι η υπάρχουσα δυναμική “Συνολικής Χρέωσης” της Ευρώ-Ζώνης παραμένει σε καλά επίπεδα αντιμετώπισης και διόρθωσης (“moderat” ).
Το 2009 το χρέος της αυξήθηκε κατά 6 % , γεγονός που αποκλίνει , στο διπλάσιο από το ανώτατο όριο ( 3 % ) που έχει θέση , βάση Συμφωνίας, η Ε.Ε. , Όμως δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός πως το 2009 ήταν το χειρότερο έτος της Διεθνούς οικονομικής κρίσης. Όπως επίσης και το γεγονός ότι διατέθηκαν τεράστια πακέτα ” Οικονομικής Διάσωσης-Ενίσχυσης των Τραπεζών” και δρομολογήθηκαν πολύ ακριβά -πέρα του φυσιολογικού οικονομικού κόστους και των πραγματικών αναγκών – προγράμματα “ανάκαμψης της οικονομίας” .
Παράλληλα υπήρξε στασιμότητα ή μείωση στην είσπραξη των φορολογικών οικονομικών πόρων. Με ένα “Γενικό Δανεισμό”στο ύψος του 6 % μπορούμε να πούμε πως η Εύρω-Ζώνη βρίσκεται ,συγκριτικά σε Παγκόσμιο Επίπεδο, ακόμα σε μια καλή κατάσταση.
Το 2010 το Δημόσιο έλλειμμα των Η.Π..Α. ανέρχεται στο 10 % και σε χώρες , όπως στην Ιαπωνία και την Αγγλία ,υπερβαίνει κατά πολύ αυτό της Ευρώ-Ζώνης.
Συνεπώς δεν υπάρχει καμία αιτία για την πρόκληση πανικού στις Βρυξέλλες.

Η Πολιτική Σκοπιμότητα
Για ποιους λόγους λοιπόν προκλήθηκε όλη αυτή η φιλολογία και η διαμάχη για την Ελλάδα ; Πίσω από τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα. Πρόκειται για την προσπάθεια επιβολής “πάση θυσία” , και ανεξαρτήτου κόστους και συνεπειών , του ” Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης”, με όλες τις προβλεπόμενες εντολές- προδιαγραφές και κυρώσεις .
Κυρίως για την επιβολή όλων των μέτρων του “Συμφώνου Σταθερότητας”, όπως το οραματίσθηκαν οι αρχικοί του εμπνευστές , δηλαδή ο πολιτικός κόσμος – το πολιτικό κατεστημένο -της Γερμανίας και οι Γερμανοί τραπεζίτες , οι όποιοι επιμένουν να το διατηρήσουν – απαρέγκλιτα.
Σήμερα επίσης μέσα στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση παίζεται και ένα παιχνίδι διασφάλισης της πολιτικής επικυριαρχίας- πρωτοκαθεδρίας.
Ο “Κεντρικός Πυρήνας” της Ε.Ε. , συσπειρωμένος γύρω από την Γερμανία , πυρήνας που – παρά την παρούσα οικονομική κρίση – διαθέτει ακόμα “Νομισματική-Οικονομικό-Πολιτική-Σταθερότητα” , θέλει να κρατήσει την εξασθενημένη Ευρωπαϊκή Περιφέρεια , την Ιρλανδία , Πορτογαλία , την Ισπανία , την Ιταλία και βέβαια την Ελλάδα , στην “δική του χαραγμένη πορεία και γραμμή” .
Για τους λόγους αυτούς υποβαθμίζεται σήμερα συστηματικά η Ελλάδα. Στον “πίνακα των ανακοινώσεων” έχει αναρτηθεί η “επαπειλούμενη κρατική πτώχευση της”.
Η Ελλάδα ενδείκνυται , όσο καμία άλλη χώρα στον κόσμο , για την διεξαγωγή μιας «Επιχείρηση Τιμωρίας».
Εξ αρχής την θεωρούσαν σαν ένα “ανάγωγο παιδί” , μάλιστα και σαν ένα “νόθο παιδί” της Ευρώ-Ζώνης. Κανονικά δεν θα έπρεπε να συμμετάσχει σε αυτήν , όταν ήδη το 2001 με την είσοδο της είχε παραποιήσει τα οικονομικά στατιστικά της στοιχεία.
Βέβαια τα αντίστοιχα στοιχεία είχε παραποιήσει και η Ιταλία. Μόνο που με το Συνιδρυτικό αυτό μέλος της Ε.Ε. (σ.σ. την Ιταλία ) δεν μπορεί να συμπεριφέρεται κανείς με τέτοιον αχαλίνωτο τρόπο όπως συμπεριφέρεται απέναντι στην Ελλάδα. Με τελείως διαφορετικό τρόπο την αντιμετωπίζουν.
Ο κ. Otmar Issing , πρώην Διευθύνων Οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας , είχε δηλώσει σχετικά :
“… καμία άλλη χώρα εκτός από την Ελλάδα δεν κατάφερε να αντλήσει , στην διάρκεια πολλών χρόνων , τόσα μεγάλα οφέλη από την Νομισματική Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα να παραβιάζει , τόσο πολύ , τους “Κοινούς Κανονισμούς”

Στην εικόνα αυτή βοήθησε και το γεγονός ότι μετά από την κυβερνητική αλλαγή στην Αθήνα τον Οκτώμβρη του 2009 , από τους Συντηρητικούς στους Σοσιαλδημοκράτες , εμφάνισαν ξαφνικά τελείως νέα στοιχεία για το πραγματικό χρέος της χώρας.
Οι απερχόμενοι- εκλογικά ηττημένοι Συντηρητικοί- είχαν υπολογίσει τα υπαρκτά ελλείμματα «προς τα κάτω» , για να κερδίσουν τις εκλογές.
Η νέα κυβέρνηση διόρθωσε στις 21 Οκτωβρίου 2009 τους αριθμούς. Σύμφωνα με αυτά , για το έτος 2008 το έλλειμμα διαπιστώθηκε στο 7,7 % και όχι στο 5,5 του Α.Ε.Π. Ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία – δυσφορία ( προκάλεσαν οι αναγωγές για το 2009 : Πρόκειται για ένα έλλειμμα της τάξεως του 12,5 % και όχι του 3,7 του Α.Ε.Π.
Αμέσως ακολούθησε η επίσκεψη στην Ελλάδα μιας “Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων”, εντεταλμένης από την “Ευρωπαϊκή Επιτροπή” , για να ελέγξει τις Ελληνικές στατιστικές υπηρεσίες. Το “πόρισμά τους” κατέληξε σε καταστροφικές διαπιστώσεις .

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΥΠΟΚΡΙΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Έκτοτε, το κύμα αγανάκτησης των υπόλοιπων Χωρών-Μελών- της Ε.Ε. ξεπέρασε τα όρια. Οι πιο επιεικείς χαρακτηρισμοί που ακούσθηκαν ήταν “Ο Έλληνας Σπάταλος” (, “Οικονομία της Κακοδιαχείρισης” .
Με οξύτατους τόνους καταγγέλλονται η “Πελατειακή Οικονομία της Ελλάδας” , η “Φοροδιαφυγή” , η “Διαφθορά” και η κακοδιαχείριση οικονομικών πόρων.
Και βέβαια δεν υπάρχει καμία ανάγκη να ωραιοποιήσει κανείς την συμπεριφορά της κυρίαρχης πολιτικής τάξης στην Ελλάδα. Είναι η ίδια η Αριστερά , το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας ( Κ.Κ.Ε. ), και ο κομματικός συνασπισμός των δυνάμεων της σοσιαλιστικής αριστεράς ( ΣΥΡΙΖΑ ) που καταγγέλλουν εδώ και χρόνια τις συνθήκες αυτές.
Στην παρούσα κατάσταση μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι οι προνομιούχοι δεν καταβάλουν σχεδόν καθόλου φόρους και ότι ο παρακρατημένος από τους επιχειρηματίες Φ.Π.Α. ( που δεν αποδίδεται ) ξεπερνά το 30 % , ενώ στην υπόλοιπη Ε.Ε. το ποσοστό αυτό ανέρχεται “μόνο” στο 12 % !
Επίσης το συνολικό ποσό της Φοροδιαφυγής στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 30 δισεκατομμύρια Ευρώ ετησίως .
Και όμως , όλα αυτά τα δεδομένα μέχρι σήμερα δεν ενοχλούσαν κανέναν στις Βρυξέλλες ή στο Βερολίνο , όπως το ίδιο ακριβώς δεν ενοχλούσε η μεταχείριση των αιτούντων πολιτικό άσυλο , οι απαράδεκτα χαμηλοί μισθοί και το απαξιωμένο – αποσαθρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα που οδηγεί τους φοιτητές στην εξέγερση.
Ο Ελληνικός καπιταλισμός είναι τόσο σάπιος και παρασιτικός , όσο είναι και στις άλλες χώρες του κόσμου.
Ας ανακαλέσουμε στην μνήμη μας τις προσπάθειες χειραγώγησης της Δικαιοσύνης στην Ιταλία , με σκοπό να μην έλθουν στην επιφάνεια οι σκοτεινές επιχειρηματικές δραστηριότητες του Μπερλουσκόνι , του πιο πλούσιου ανθρώπου της χώρας.
Ας σκεφτούμε τα λαδώματα πολιτικών όλων των κομμάτων στην Αγγλία ή τον Γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί , ο οποίος συναναστρέφεται με όλους τους ισχυρούς που ασκούν επιρροή. Ας σκεφτούμε και τις συνθήκες που ισχύουν στην ίδια την Γερμανία , οι οποίες προσομοιάζουν όλο και περισσότερο με τις συνθήκες της Ελλάδας.
Η πελατειακή οικονομία , η φοροδιαφυγή και η διαφθορά επεκτείνεται και στην Γερμανία. Και εδώ καταρρέουν οι υποδομές της χώρας. Όμως όχι, στην έδρα του κατηγορητηρίου , ενός Δικαστηρίου που συγκροτείται από τη ” Συνέλευση των Υποκριτών” , πρέπει να εμφανιστεί -ν΄ανέβει- μόνο η Ελλάδα , “αυτός ο κατά – επανάληψη και υποτροπιάζων ψεύτης των στατιστικών στοιχείων-εγκληματίας” (Βλέπε “Financial-Times-Γερμανίας -9/11/2009 ).
Με την ευκαιρία αυτή προσφέρεται μια καλή αφορμή για να αναλογιστούν το Γερμανικό κεφάλαιο και το Γερμανικό πολιτικό κατεστημένο τις ευθύνες τους για την Οικονομική Κρίση και στην Ελλάδα.

Ο Heine Flassbeck σε άρθρο του στις “FINANCIAL-TIMES/ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ” (16/12/2009) ΣΥΣΧΕΤΙΣΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ -ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ! ( σ.σ.μ. ο τονισμός δικός μας ).

Γερμανικές εταιρείες οδηγούν χωρίς έλεος στην καταστροφή του άλλους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Οι διατάξεις της Τελωνειακής Ένωσης και του Ελεύθερου Εμπορίου ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες της Εσωτερικής Αγοράς όλων των Χωρών-Μελών της Ε.Ε. για το προβάδισμα του τεχνολογικά ανεπτυγμένου Γερμανικού κεφαλαίου και την κυριαρχία της Ευρωπαϊκής Αγοράς από τις Γερμανικές εξαγωγές , και όχι μόνο.
Ότι αποτελεί για την Γερμανική αγορά παραγωγικό “πλεόνασμα” και προωθείται στις εξαγωγές καταλήγει να αποτελεί για τις υπόλοιπες “εισαγωγικές χώρες” της Ευρώπης το «έλλειμμα».
Η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών της Ελλάδας , της Ισπανίας και της Πορτογαλίας υποχωρεί σταθερά. Τα “Ισοζυγία Πληρωμών τους ” , κυρίως το εμπορικό , είναι διαρκώς παθητικά. Εάν διέθεταν οι χώρες αυτές ακόμα το Εθνικό τους Νόμισμα θα είχαν προχωρήσει σήμερα στην “υποτίμηση του” , ώστε οι εξαγωγές τους να καταστούν φτηνότερες και εισαγωγές τους ακριβότερες. Όπως έπραξαν πρόσφατα η Τσεχία και η Πολωνία. Σαν μέλη της Ευρώ-Ζώνης τους είναι αδύνατο να ασκήσουν αυτό το παλαιό δικαίωμα , είναι καθηλωμένοι μέσα σε μια παγίδα.
Οι Νέο-Φιλελεύθεροι τους συνιστούν σαν αντίδοτο να κάνουν κάτι άλλο: Να υλοποιήσουν μια “εσωτερική υποτίμηση “, με άλλα λόγια να μειώσουν τους μισθούς και τις τιμές των προϊόντων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί απέναντι στην Ελλάδα δύο στόχους :
Α) Το υπάρχον Δημοσιοοικονομικό έλλειμμα θα πρέπει να υποχωρήσει -συμπιεστεί με την απορρύθμιση – κατάργηση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας και τη Μείωση των Μισθών. Σαν παράδειγμα για μια αντίστοιχη πολιτική, μας παραπέμπουν στην Ιρλανδία.
Στην χώρα αυτή ο Κρατικός Προϋπολογισμός μειώθηκε για το 2010 κατά τέσσερα δισεκατομμύρια Ευρώ. Οι δημόσιοι υπάλληλοι εισπράττουν ήδη κατά 15 % μειωμένους μισθούς. Οι κοινωνικές παροχές μειώθηκαν κατά 4% , οι παροχές για τα παιδιά κατά 10 %
Η Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Αθήνας έχει χαράξει ήδη την ίδια γραμμή. Πάγωσαν οι άνω των 2000 Ευρώ μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν τα σχετικά επιδόματα κατά δέκα τοις εκατό. Το πιο αποφασιστικό βήμα -μέτρο εκκρεμεί ακόμα :
Πρόκειται να αυξηθούν σημαντικά τα “Συνταξιοδοτικά Όρια Ηλικίας” και να μειωθούν οι συντάξεις. Η υλοποίηση της σχετικής απόφασης δεν φαίνεται να αποτελεί μια εύκολη ενέργεια. Στο σημείο αυτό η Κυβέρνηση συναντά την Αντίσταση μάχιμων και έμπειρων -κομμουνιστικά καθοδηγούμενων – Συνδικάτων. Και σε αντίθεση με τα αντίστοιχα μέτρα , τα οποία δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν οι Γερμανοί συνάδελφοι τους , οι Έλληνες πέτυχαν -ήδη δύο φορές- στο παρελθόν – να μην περάσει μια τέτοιου είδους “μεταρρύθμιση” στο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Η σημερινή Διεθνής , Δημόσια και ΕΝΤΟΝΗ πίεση προς την νέα Ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει και σε κάτι άλλο : ” Να καλύψουν-ενδυναμώσουν ους Σοσιαλδημοκράτες στην προσπάθεια καταβαράθρωσης του “Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης”.

Β) Με το παράδειγμα της Ελλάδας, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να κάνει μια επίδειξη , για το πως σκέπτεται να αντιμετωπίζονται στο μέλλον οι χώρες που δεν ακλουθούν τις Οδηγίες των Βρυξελλών. Η κυβέρνηση των Αθηνών δεν πρόκειται- μόνο- να υποστεί , σύμφωνα με τις προβλεπόμενες Διατάξεις του ” Συμφώνου Σταθερότητας” , όπως επίσης όλες οι 19 Χώρες-Μελή της Ε.Ε. , την λεγόμενη αρχική “Διαδικασία Εξέτασης και Διαβούλευσης για την Υπέρβαση του Δημοσιοοικονομικού Ελλείμματος ” .
Για την Ελλάδα ο Επίτροπος Joaquin Almunia σκέφτηκε ένα ακόμα πιο “ειδικό” μέτρο :

” …η κυβέρνηση της Αθήνας αδιαφόρησε τελείως για τις Συστάσεις που της κάναμε την Άνοιξη (σ.σ. 2008). Εξ αυτού του γεγονότος θα αυξηθεί το έλλειμμά της. Η Ελλάδα περνά ( σ.σ.μ. κατά κάποιο τρόπο αυτόματα στο “επόμενο στάδιο” ) , τίθεται υπό το “Καθεστώς της λεγόμενης “Καθυστέρησης και Έκτατης Ανάγκης” (“Im Verzug gesetzt” , βλέπε “Frankfurter- Allgemeine”- 10/11/2009 )…”.

Ο σχολιαστής της “F..A.” στην συνέχεια έδωσε την σωστή ερμηνεία της σχετικής -τελευταίας- δήλωσης Almunia , με την εξής παρατήρηση :
” Για τους λόγους αυτούς η Επιτροπή προτίθεται να δρομολογήσει μια στενή Δημοσιοοικονομική επιτήρηση της Ελλάδας , τόσο αυστηρή όσο δεν είχε υπάρξει ποτέ άλλοτε ( βλέπε “F.A.Z.” 2/2/2010 ) ” .
Την Τετάρτη ( 3/2/ ) η Επιτροπή των Βρυξελλών ανακοίνωσε ήδη την λήψη συγκεκριμένων μέτρων με την πρόθεση να θέση τον Ελληνικό Κρατικό Προϋπολογισμό υπό τον- άμεσο- έλεγχο της Ε.Ε.

Το λεγόμενο ¨Καθεστώς Καθυστέρησης-Έκτατης Ανάγκης” στο οποίο έχει υπαχθεί η Ελλάδα σημαίνει πως μια χώρα με “μεγάλο έλλειμμα” θα πρέπει να επιστρέψει ” με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς ” ( σε αντίθεση με τους άλλους “κανονικούς” παραβάτες ) στο προβλεπόμενο από το “Σύμφωνο Σταθερότητας” ανώτατο σημείο του 3 % .
Για παράδειγμα , παρά το γεγονός ότι σήμερα η Γαλλία έχει ένα έλλειμμα που ανέρχεται στο 7 % του Α.Ε.Π. , της έχει δοθεί ένας άνετος χρόνος μέχρι το 2014 για να επιστρέψει στο 3% ( σχόλιο- σ.σ.μ. , προφανώς επειδή δεν έχει ανακηρυχθεί από την Ε..Ε. ο “εταίρος και η γνωστή ΕΤΑΙΡΑ της Γερμανίας στο ειδικό “καθεστώς καθυστέρησης-εκτάκτου ανάγκης” ) , ενώ απαιτείται ταυτόχρονα από την κυβέρνηση της Αθήνας να πετύχει τον συγκεκριμένο στόχο με μεγαλύτερα άλματα μέσα στον συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα ( σ.σ.μ. γεγονός που “πιέζει” την ελληνική κυβέρνηση για σκληρά και δυσανάλογα επώδυνα μέτρα ). Από το σημερινό 12,7 % του Α.Ε.Π θα πρέπει η Ελλάδα να καταφέρει , μέσα σε τρία χρόνια (το 2012 ), να επιστρέψει στον “μαγικό αριθμό” του 3 % .
Αυτό είναι το πλάνο “πλοήγησης” που εισηγήθηκαν στην Αθήνα οι Βρυξέλλες :

” … η Ανακοίνωση της Αθήνας για την λήψη ακόμα πιο αυστηρών μέτρων Δημοσιοοικονομικής λιτότητας ( σ.σ.μ. εννοεί τα μέτρα που ανακοίνωσε την Τρίτη ο Γ. Παπανδρέου “διακαναλιακά” ) έγινε προφανώς υπό τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ,η οποία είχε φροντίσει προηγουμένως να χαρακτηρίσει-ανεπίσημα- τα αναμενόμενα και “προαναγγελθέντα” – ημέρες πριν- από την κυβέρνηση Παπανδρέου σαν “μέτρα-σοκ” , ελάχιστα “φιλόδοξα” ( σ.σ.μ. , συνεπώς στις δηλώσεις του ο κ. Παπανδρέου προσπάθησε να είναι-ακόμα πιο καταθλιπτικός για τον ελληνικό λαό και πιο “γενναιόδωρα-φιλόδοξος” για τους Γκαουλάϊντερ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ) “.

Ο στόχος που έθεσε η Ελληνική κυβέρνηση να μειώσει έλλειμμα στο 4 % του Α.Ε.Π. ξεπερνά τις προδιαγραφές που έθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις άλλες Χώρες-μέλη της Ε.Ε. , στα πλαίσια του θεσμοθετημένου , από το “Σύμφωνο Σταθερότητας”, “πρώτου σταδίου” , δηλαδή του σταδίου της “Διαδικασίας-Συνεργασίας και Διαβούλευσης για την αντιμετώπιση των Ελλειμμάτων” .
Μέχρι τώρα τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας τα είχε πάρει η Ιρλανδία με ένα στόχο ετήσιας μείωσης του ελλείμματος ( με αρχή το 2010 ) κατά 2 % του Α.Ε.Π.
Η πρόθεση της Ελλάδας να μειώσει το έλλειμμα , μέσα στο 2010-σε μια χρονιά που έτσι και αλλιώς αναμένεται να μειωθεί ακόμα περισσότερο η παραγωγικότητα της Ελληνικής οικονομίας κατά 4 % , οδηγεί με σιγουριά σε πλήρες αδιέξοδο και οικονομικό μαρασμό . Ένα γεγονός το οποίο -προφανέστατα- δεν απασχολεί και δεν ενδιαφέρει κανέναν στις Βρυξέλλες.
Η αλήθεια είναι πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωρίζει πολύ καλά πως οι βροντερές απειλές της για ” Μέτρα Τιμωρίας” δύσκολα μπορούν να υλοποιηθούν , όπως και να επιβληθούν ποινές.
“Διαδικασίες Συζήτησης-Διαβούλευσης για την Αντιμετώπιση Δημοσιοοικονομικών Ελλειμμάτων” υπήρξαν για πολλές χώρες στην Ε.Ε. Μέτρα- δράσεις όμως τιμωρίας, προστίμων και αντιποίνων δεν πάρθηκαν ποτέ. Επίσης είναι πολύ δύσκολο να παρθούν και να εφαρμοστούν “άλλες μορφές τιμωρίας”, που εισηγούνται ορισμένοι , όπως είναι η περιστολή των εκταμιεύσεων από τα Περιφερειακά και Διαρθρωτικά Ταμεία της Ένωσης.
Παρόλα αυτά οι “γνώσεις της γραμματικής” που κατέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν τελειώνουν ποτέ. Για να ” βάλει σε τάξη- να πειθαρχήσει ” την Ελλάδα βασίζεται στην βοήθεια των ” Δυνατών Συμμάχων της ¨. Αυτοί είναι οι Χρηματοπιστωτικές – Χρηματιστηριακές Αγορές , οι οποίοι σπεκουλάρουν-κερδοσκοπούν εδώ και μήνες ενάντια στην Ελλάδα.
Οι προσπάθειες αισχροκέρδειας των Συμμάχων αυτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τρέφονται και συντηρούνται από τις φήμες και τις υποψίες για μια ενδεχόμενη ” Πτώχευση της Ελλάδας ” ή ακόμα για την ενδεχόμενη αποσύνθεση-διάσπαση της “Ευρώ-Ζώνης”.
Στην προσπάθεια αυτή διαπρέπουν ιδιαίτερα , τα Μ.Μ.Ε. των Η.Π.Α. και της Αγγλίας.

“…Οι Χρηματοπιστωτικές Αγορές αποτελούν ευαίσθητους καλούς δέκτες όλων των περιρρεόντων φημών που αφορούν ενδεχόμενες επιχειρήσεις σωτηρίας των Ελλήνων, ούτε μπορούν να παραβλέψουν την συζήτηση που διεξάγεται για την πιθανότητα αποκλεισμού της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση ( βλέπε “F.A.Z” – 29/01/2010 ). Και εάν διαπιστωθεί ότι υπάρχει έλλειψη των απαιτούμενων ¨φημών” , τότε ανακαλύπτουν οι ίδιες οι ” Αγορές ” , “στα πεταχτά” , ορισμένες. Όπως έκανε τελευταία ο “ECONOMIST” , ένα από τα γνωστά όργανα της “Αγοράς” , στο ειδικό περιοδικό που εκδίδει με την ονομασία “EUROPEAN VOICE”, “πληροφορώντας” την διεθνή κοινή γνώμη πως ” Βρισκόμενη η Ελλάδα σε μια δεινή θέση αναγκάσθηκε να ζητήσει βοήθεια από τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας “. Μόλις διαψεύστηκε η φήμη αυτή , εμφανίσθηκε η ¨είδηση” ότι ” Αθήνα , μπροστά στις δυσκολίες της , έφτασε στο σημείο να ζητήσει βοήθεια από το Πεκίνο “.

Η Κίνα διέψευσε αμέσως την είδηση με την οξυδερκή και τολμηρή παρατήρηση : ” Ένας Οικονομολόγος δεν μπορεί ποτέ να συναινέσει στην αλλαγή – διαφοροποίηση από μία αβέβαιη περιουσιακή οικονομική τάξη ( σημείωση αρχικού συντάκτη : εννοούσε τις Η.Π.Α. ) προς μια ακόμα πιο αβέβαιη περιουσιακή οικονομική τάξη “( σ.σ.μ. προσωπικά δεν κατάλαβα το πραγματικό νόημα του Κινεζικού σχολίου , όπως το εντάσσει ο αρχικός συντάκτης σε αυτό το άρθρο. Ίσως να πρέπει να διαβάσει κανείς όλο το σχετικό δημοσίευμα των “Financial-Times/Γερμανίας της 29ης Γενάρη 2010 , στο οποίο παραπέμπει ο συντάκτης ).

ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΑΠΟΜΥΖΗΣΗΣ .
Βλέπουμε – αντιλαμβανόμαστε το ποιον εξυπηρετούν οι φιλολογίες για την αναμενόμενη πτώχευση της Ελλάδας. Οι συζητήσεις και οι φήμες αυτές προκαλούν αβεβαιότητα και φοβίες. Με αυτό τον τρόπο εκδιώκονται κεφάλαια που αναζητούν επενδύσεις , όπως γνωρίζουμε το κεφάλαιο τρέμει όπως ένα Ελάφι. Για να ξαναεπιστρέψει απαιτείται η προσφορά περισσότερης τροφής. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το άκουσμα για απαιτούμενους “μεγαλύτερους τόκους” , για ” μεγαλύτερες αποδώσεις σε περιπτώσεις κινδύνου ” ;
Με την μέθοδο αυτή το Ελληνικό κράτος μπόρεσε τελικά να εξυπηρετήσει , στα τέλη του Γενάρη 2010 , το εξωτερικό του χρέος , αλλά μόνο διότι υποχρεώθηκε να πληρώσει πολύ παραπάνω , απ ότι πληρώνουν τα Γερμανικά Ομόσπονδα Κρατίδια για τον δανεισμό και την εξυπηρέτηση των χρεών τους :
Απόσπασμα :
” Οι -Πρόσθετοι Τόκοι Κινδύνου για τον Κρατικό Δανεισμό της Ελλάδας , ανήλθαν , σε σύγκριση με τους τόκους που καταβάλει η Γερμανική Ομοσπονδία για τον δανεισμό τους , στο ανώτερο τους σημείο , μετά από την ένταξη στο Ευρώ. Οι αποδόσεις, τα κέρδη , για Δάνεια δεκαετούς χρονικής διάρκειας αυξήθηκαν στο 7 % ( βλέπε “Financial-Times/Γερμανίας”-29/01/2010 ).
Οι “Επενδυτές”-Χρηματιστές αποδέχθηκαν με ευχαρίστηση το συγκεκριμένο κερδοσκοπικό δώρο. Για την θιγόμενη όμως Ελλάδα η εξέλιξη αυτή σημαίνει ότι θα πρέπει να καταβάλει για τον δανεισμό της , επιπλέον 250 εκατομμύρια δολάρια ( σε σύγκριση με τους χαμηλότερους τόκους δανεισμού για τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ), τα οποία θα μπορούσαν να διατεθούν για έργα σε σχολεία, νοσοκομεία και οδικές υποδομές.
Το “ξεζούμισμα” επιπλέον κεφαλαίων (κερδών) προετοιμάσθηκε από την υποβάθμιση της δανειοληπτικής της αξιοπιστίας , την οποία ανέλαβαν να “εκτιμήσουν” τα τρία βασικότερα Πρακτορεία (σ.σ.μ.,πρόκειται για “Πρακτορεία” στην κυριολεξία της λέξεως ! ) Αξιολόγησης των Η.Π.Α.
Ένα “μαγικό χέρι” οδήγησε τους πιστούς Δούλους των Αγορών ( σ.σ.μ., αναφέρεται στους λεγόμενους “Οίκους Αξιολόγησης” ) στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να “εκπέσει” από την μέχρι τώρα καλή της πιστοληπτική αξιοπιστία.
Συνεπώς γίνεται κατανοητό το γεγονός ότι οι Χρηματοπιστωτικές Αγορές συμβάλουν με τον τρόπο τους , γίνονται “αρωγός” στην προσπάθεια των Βρυξελλών να υποτάξει την Ελλάδα στον Ζυγό του λεγόμενου “Συμφώνου Σταθερότητας”. Γι΄αυτό και δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το παρακάτω σχετικό σχόλιο ( 6/10/2009 ) των “Financial-Times/Γερμανίας” :
” οι Χρηματοπιστωτικές Αγορές – ΣΩΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ”

Σε άλλη έκδοση της ίδιας εφημερίδας μας δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσουμε επίσης πως :
“…η Ελπίδα εξακολουθεί να βρίσκεται στην “Αγορά”. Στον βαθμό που θα αυξηθούν οι πρόσθετοι “τόκοι επικινδυνότητας” για τον Κρατικό Δανεισμό της Ελλάδας , αυτός θα καταστεί ακριβότερος και κατά προέκταση η παραπέρα αναζήτηση πιστώσεων θα είναι μία μη προσφιλής ενέργεια. Τα υπόλοιπα κράτη της Ε..Ε. δεν θα πρέπει να υποσκάψουν την εξέλιξη αυτή με ανώφελες υποσχέσεις παροχής βοήθειας για το ξεπέρασμα της κρίσης…”

ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ OIKONOMIKHΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ-ANIKANOTHTAΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε.
Θα μπορούσε εύκολα να συντριβεί η Εξουσία των Χρηματοπιστωτικών Αγορών και να υποχωρήσουν οι λεγόμενοι “πρόσθετοι τόκοι κινδύνου” στο επίπεδο του Δανεισμού της Γερμανικής Ομοσπονδίας , εάν τα υπόλοιπα μέλη της Ευρώ-Ζώνης εξέφραζαν την επιθυμία για συμπαράσταση σε οποιοδήποτε μέλος τους βρεθεί προ δύσκολων οικονομικών συγκυριών. Θα αρκούσε γι΄αυτό μια ξεκάθαρη και απλή δήλωση τους “ότι σε περίπτωση κινδύνου αναλαμβάνουν την κάλυψη των χρεών ενός μέλους τους που θα συναντήσει δυσκολία αποπληρωμής”.. Η ενέργεια αυτή θα έπρεπε να είναι ¨αυτονόητη” , από την στιγμή που οι χώρες- μέλη της Ε.Ε. προχώρησαν στην Νομισματική Ένωση , καθιέρωσαν ένα “κοινό νόμισμα” και έκτοτε υποτίθεται πως αποτελούν μια ” Κοινότητα με Κοινή Μοίρα” ( σχόλιο -σ.σ.μ. : Ο Νέο-Γερμανικός Ρομαντισμός περιγράφει αυτή την κατάσταση της “κοινής μοίρας” με τον “συγκλονιστικό” όρο “SCHIKSALS-GEMEINSCHAFT” , δηλαδή με άλλα λόγια , ή ” όλοι μαζί θα ζήσουμε ” ‘ή “όλοι μαζί θα πεθάνουμε” . Μόνο που οι Γερμανοί , από ” παράδοση” αναγνωρίζουν σαν “Κοινότητα-Gemeinschaft” -την “Γερμανική Λαϊκή Εθνική Κοινότητα” ( “VOLKS-GEMEINSCHAFT” ) . Χρέη άλλων δεν αναλαμβάνουν , ακόμα και εάν τα έχουν δημιουργήσει με την πολιτική τους οι ίδιοι…).
Η “Ευρωπαϊκή Οικονομική και Νομισματική Ένωση” δεν συγκροτήθηκε με τον σκοπό της “κοινής μοίρας”. Διαθέτει ένα κοινό νόμισμα , όμως η χάραξη της Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής πολιτικής ανήκει στην δικαιοδοσία της Εθνικής Κυριαρχίας. Και για να μπορούν οι λεγόμενες “Χρηματοπιστωτικές Αγορές” να συνεχίσουν να ασκούν τις κερδοσκοπικές τους πιέσεις σε κάθε ξεχωριστή Χώρα-Μέλος της Ε.Ε., εξήφθη η “πρόνοια” στις λεγόμενες ” Ευρωπαϊκές Συνθήκες” με το ιδιαίτερο εκείνο Συμβατικό άρθρο με το οποίο τονίζεται ο ” αποκλεισμός της ανάληψης κοινής ευθύνης -για τις υποχρεώσεις των επιμέρους μελών της Ε.Ε.” .

Το πραγματικό νόημα του συγκεκριμένου άρθρου αποδίδεται αποκαλυπτικά στην”Βασική Γνωμοδότηση για το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ” , όπου διαβάζουμε τα εξής :

” Η θέση των Χωρών-Μελών στις Διεθνείς Χρηματοπιστωτικές Αγορές δεν πρέπει να καλυτερεύσει με την θεσμοθέτηση ” κοινής ευθύνης και ανάληψης χρεών από όλη την Κοινότητα των μελών “.. Αντίθετα η Δανειοληπτική Αξιοπιστία των μελών πρέπει να εξασφαλιστεί με την “Δημοσιοοικονομική Πειθαρχία… Η μείωση της πιστοληπτικής αξιοπιστίας θα πρέπει να αποτελέσει ένα “κίνητρο” για να αποφεύγεται μια παράλογη πολιτική εξόδων. Θα το διατυπώναμε και διαφορετικά : Ο αποκλεισμός του συγκεκριμένου ωφελήματος στις Χρηματοπιστωτικές Αγορές ( σ.σ.μ. , της “ανάληψης κοινής κοινοτικής ευθύνης για τα ξεχωριστά κράτη-μέλη” ) να στοχεύει στην αύξηση της πίεσης προς την κατεύθυνση μιας Πειθαρχημένης Δημοσιοοικονομικής Διαχείριση”.

Αυτή η ειδική “πρόνοια” – διάταξη της Ευρωπαϊκής Συνθήκης” , ο επονομαζόμενος όρος του “No-Bail” αποτελεί την βασική αρχή λειτουργίας της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Εξασφαλίζει να μην μετατραπούν τα Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. σε μια “Κοινότητα Αλληλεγγύης και Κοινής Ανάληψης Ευθυνών” ( “Solidariscche Haftungsgemeinschaft” ) ή σε μια “Ένωση Μεταφοράς Πόρων” προς Χώρες-μέλη που θα περιέλθουν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Σύμφωνα με τις απόψεις του κ. “Issing” (σ.σ.μ. πρώην μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων Ντόϋτσε Μπάνκ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ,”Επισκέπτης” στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο , ¨Διευθύνων Οικονομολόγος” ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΘΕΜΕΛΙΩΤΗΣ ΤΟΥ “ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΜΟΥ”, βλέπε το βιογραφικό-”ποινικό του” μητρώο : http://de.wikipedia.org/wiki/Otmar_Issing ) :

“…η παροχή Οικονομικής Βοήθειας στα βρισκόμενα σε ανάγκη Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. θα πρέπει , στην καλλίτερη περίπτωση , να προέρχεται “απέξω” – και όχι από την ίδια την Ε.Ε.. Και θα είχε μόνο τότε ένα νόημα , εάν συνοδεύεται με αυστηρούς όρους οι οποίοι θα εξασφαλίζονται με την απειλή “ποινικών ρητρών” και άλλων “μέτρων τιμωρίας”. Για μια τέτοια “αποστολή”

Αυτή όμως η επιλογή σημαίνει και την παράλληλη δήλωση ανικανότητας και “πτώχευσης” της Ευρωπαϊκή Κοινότητας.
Για την οικονομική εξυγίανση ενός Κράτους μέλους της , όπως και της Ευρώ-Ζώνης , καλείται προς βοήθεια το καθοδηγούμενο από την Ουάσινγκτον “Διεθνές Νομισματικό Ταμείο”!
Σύμφωνα με τον κ. Issing η περίπτωση αυτή είναι προτιμότερη από το να αποφασίσουν οι Βρυξέλλες για μια ενδεχόμενη χορήγηση οικονομικής βοήθειας. Διότι , πάντα κατά τον κ. Issing , “το να επικαλεστεί κανείς το επιχείρημα της ανάγκης εκδήλωσης ” Ευρωπαϊκής-Αλληλεγγύης” ,περιέχει εκκριτική πολιτική πυρίτιδα… ”

Η πρόσφατη σύγκρουση για τον έλεγχο της Ελλάδας είναι η ανελέητη πάλη μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών για την εξασφάλιση των Αγορών και την επέκταση των σφαιρών επιρροής τους μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι οικονομικά ισχυρές χώρες θέλουν να γονατίσουν-ποδηγετήσουν τις αδύναμες.
Σε ποιο βαθμό θα το καταφέρουν , θα εξαρτηθεί από την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων στις χώρες που δέχονται την πίεση και την απειλή.

*Ο Ανδρέας Βέρ ( Andreas Wehr ) είναι συνεργάτης της “Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Αριστεράς” ( GUE/NGL ) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συντονιστής στο ίδιο της “Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικής Πολιτικής” ( ECON ). Για περισσότερες αναλύσεις και τοποθετήσεις του : www.andreas-wehr.eu