ΑΝΕΣΤΗΣ Ο ΑΝΕΣΤΙΟΣ
π. Δημητρίου Μπόκου
Η νύχτα είχε προχωρήσει αρκετά, ο θόρυβος και τα πολλά τρεχάματα αραίωσαν. Η βραδινή βάρδια πήρε τη θέση της απογευματινής, οι νοσηλεύτριες είχαν κάνει κιόλας μια πρώτη ενημερωτική βόλτα στους θαλάμους. Η αδελφή Μερόπη δεν πρόλαβε να γυρίσει στη βάση της, όταν ένας χαμηλός αναστεναγμός έφτασε από την άκρη του διαδρόμου. Το βλέμμα της στράφηκε προς τα κει κι αμέσως θυμήθηκε τον τελευταίο της άρρωστο, τον ξεχασμένο άγνωστο στο τέρμα του διαδρόμου. Ένα πρόχειρο παραβάν, στημένο βιαστικά, έκρυβε το κρεβάτι που δεν μπόρεσε να χωρέσει πουθενά σε κανένα θάλαμο.