Όταν
πρέπει κανείς να κάνει κάτι, ο πιο
κατάλληλος χρόνος είναι τώρα.
Η φράση αποδίδεται στον Γάλλο πρόεδρο
Φρανσουά Μιττεράν. Δεν μπορούμε να
αφήνουμε τον χρόνο να φεύγει και να
χαραμίζεται με την απραξία. Επιβεβαιώνεται
το χιλιοειπωμένο «ο χρόνος είναι χρήμα»
και δεν μπορεί να ξοδεύεται άσκοπα.
Είναι ανεκτίμητος, αν και μας παρέχεται
δωρεάν.
Είναι
παράξενο απόκτημα ο χρόνος. Μας ανήκει
και ταυτόχρονα δεν μας ανήκει. Μας
ανήκει, αφού και τίποτε άλλο να μην έχει
κανείς στη ζωή του, χρόνο πάντως έχει.
Αλλά και πάλι δεν μας ανήκει. Μπορούμε
να τον χρησιμοποιήσουμε, όχι όμως να
τον αποταμιεύσουμε.
Μπορούμε
να τον ξοδέψουμε, μα απ’ απ’ τη στιγμή
που θα τον χάσουμε, δεν μπορούμε να τον
πάρουμε πίσω. Το
χθες
είναι μια επιταγή χωρίς αντίκρυσμα
πλέον.