10 Π + Ἀρσενίου ὁσ. τοῦ Καππαδόκου,
ἐκ τῶν 70 Ἀποστ. (Ἀρσινόης) Ὀλυμπᾶ – Τερτίου – Κουάρτου –
Ροδίωνος (Ροδῆς) –
Ἐράστου & Σωσιπάτρου,
Ὀρέστου μ. τοῦ Τυανέως (304),
Θεοστηρίκτου,
Μαρτίνου ἐπ. Ταρακινῆς,
Μίλου,
Γελίου, Ἱερομ.,
Καλλιοπίου,
Νίρου,
Ὠρίωνος,
Δημητριανοῦ ἐπισκ. Ἀντιοχείας,
Justus ἐπισκ. Καντουαρίας Ἀγγλ.,
Νόννου ἐπισκ.Ἐδέσσης Συρίας,
Κων/νου Ἴβηρος,
Ἐφραὶμ ὁμολογητοῦ ἐπισκ. Οὐνίας.
Ἀναλυτικότερον γιὰ τὸν Ἅγιον Ἀρσένιον τὸν Καππαδόκη ἴδ. συνημμένως.
Φωτεινὴ Γραμμὴ τηλ 210 3254321
Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης
Ὁ βίος του ἔγινε γνωστὸς ἀπὸ τὶς δημοσιεύσεις μιᾶς ἄλλης σύγχρονης χαρισματικῆς μορφῆς, τοῦ Γέροντος Παϊσίου, ὁ ὁποῖος ἦτο πνευματικό του παιδὶ καὶ εἶχε βαπτισθῆ ὑπὸ τοῦ Ἁγ. Ἀρσενίου.
Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ἔζησε στὰ δύσκολα χρόνια μετὰ τὴν σύστασιν τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους στὴν Καππαδοκία. Εἶχε ἰδιαίτερη μόρφωσιν διά τὴν ἐποχή του, καὶ τὴν ἐχρησιμοποίησε διὰ νὰ διδάξῃ τὰ ἑλληνικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ γράμματα, σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ἡ Τουρκικὴ αὐλὴ ἐξεδίωκε ἀπηνῶς τό ἑλληνικὸ στοιχεῖο. Χαρακτηριστικὴ ἦταν ἡ συμβολή του εἰς τὴν μικρασιατικὴ καταστροφή, ὅπου ὡς πνευματικὸς ὁδηγὸς ὡδήγησε τοὺς ξεριζωμένους Ἕλληνες κατὰ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν, εἰς τὴν ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα.