http://www.fotgrammi.gr/index.php/2009-07-31-00-59-55/2009-07-31-01-05-39/1221-------------25817
ΚΑΙ ΠΑΛΙ
«ΠΑΝΤΑ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΑΡΧΑΙ ΟΔΥΝΩΝ»
«ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ
ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ
Περιληπτικῶς περὶ διαφθορᾰς ἀνθρώπου καὶ φύσεως
quo vadis ?
25.8.2017
1.Ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῑος, ὡς γνωστόν, ἐπλάσθη κατ' εἰκόνα Θεοῡ καὶ καθ’ὁμοίωσιν, δὲν παρέμεινε - ἐστάθη στὸ ὕψος του, ἀλλὰ ἐξέπεσε καὶ ἔγινε ὅμοιος μὲ τὰ ζῶα τὰ ἀνόητα.
Διότι πάρα πολλὰ ζῶα, συγκρινόμενα, ὡς πρὸς τὸν ἄνθρωπο, εἶναι περισσότερο τίμια, εὐπρεπῆ, ἔντιμα, πιστὰ καὶ προπαντὸς ἐνάρετα :
α) Ἄν βάλουμε τὸ ἄλογο νὰ συνευρεθῇ μὲ φοράδα καὶ μετὰ τοῡ ἀνοίξουν τὰ μάτια, διαπιστώνοντας αὐτό ἐνστικτωδῶς, ὅτι εἶναι ἡ μάννα του, ψοφᾷ ἀκαριαίως ! ! ! . . .
β) Τὸ λιοντάρι δὲν συνέρχεται μετὰ τῆς ἀδελφῆς του ! ! ! . . .
Ὑπάρχει καὶ πλῆθος ἄλλων παρομοίων παραδειγμάτων.
2.Μὲ αὐτὸν τὸν ξεπεσμό του ὁ ἄνθρωπος ἐκληρονόμησε μία εὐχή, τήν :
«ἐν τῷ ἱδρῶτι τοῡ προσώπου σου φαγεῑν τὸν ἄρτον σου».