Ο καιρός γαρ εγγύς (ή τα αδιέξοδα της «νέας μεταπολίτευσης») - Του Γιώργου Καραμπελιά

http://olympia.gr/2014/12/13/%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B3%CE%B1%CF%81-%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CF%82/

Όσοι στη μακρά διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξαμε μόνιμοι και σταθεροί επικριτές μιας εποχής ψεύδους, μεταμορφισμού, συλλογικών αυταπατών και ανενδοίαστης απάτης, βρισκόμαστε διχασμένοι ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη. Χαρά γιατί επιτέλους αυτό το σύστημα βαδίζει στην έξοδό του από την ιστορία και έχουμε την αίσθηση ότι δικαιώθηκε μια ανυποχώρητη και συστηματική αντίθεση σε αυτό και, ταυτόχρονα, μια βαθύτατη λύπη γιατί αυτή η έξοδος πραγματοποιείται μέσα από μεγάλες καταστροφές για τη χώρα.
Πολλοί μας καλούν να πανηγυρίσουμε γιατί, επιτέλους, η περίοδος αυτή τελειώνει και εμείς όχι μόνο σταθήκαμε όρθιοι αλλά και επιβεβαιωθήκαμε στις προβλέψεις μας. Δεν συμφωνούμε με μια τέτοια λογική, διότι αυτή («ας καταστραφούν όλα για να αποδειχθεί πόσο δίκιο είχαμε») ανήκει επίσης στο ιδεολογικό οπλοστάσιο της εποχής που τελείωσε, της μεταπολίτευσης. Μια εποχή όπου το μικροκομματικό συμφέρον και η ατομική ιδιοτέλεια πρυτάνευαν συστηματικά απέναντι στο εθνικό και το κοινωνικό συμφέρον, σε μια λογική après moi le déluge.
Ριζοσπαστισμός και αίσθημα ευθύνης
Εμείς, αντίθετα, σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, παρ’ ότι υπήρξαμε διαχρονικά, αταλάντευτοι αντίπαλοι του καθεστώτος, επιδιώκαμε πάντα να συνδυάζουμε την πιο ρηξικέλευθη και ριζοσπαστική κριτική με ένα βαθύ αίσθημα ευθύνης, θέλοντας να «αποδείξουμε» πως κάτι τέτοιο είναι όντως δυνατό. Πως ριζοσπαστισμός δεν σημαίνει υποχρεωτικά γενικευμένη ανευθυνότητα και πως υπευθυνότητα δεν σημαίνει ραγιαδισμός, σύμφωνα με το γνωστό αδιέξοδο δίπολο της μεταπολίτευσης. Αντίθετα μάλιστα οι ανεύθυνες δημοκοπίες καταλήγουν πάντα σε Βατερλώ και ενδοτισμό, ενώ ο ραγιαδισμός σε περιπέτειες εθνικές και κοινωνικές. Μια αυθεντικά επαναστατική και ριζοσπαστική τοποθέτηση είναι πάντα «υπεύθυνη», γιατί επιδιώκει πραγματικές ανατροπές και όχι καφενειακές μπουρδολογίες που καταλήγουν σε άτακτες υποχωρήσεις.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν παλεύαμε γι’ αυτό που αποκαλούσαμε κοινωνική μεταπολίτευση, δηλαδή την ολοκλήρωση του πολιτικού εκδημοκρατισμού στο κοινωνικό και πολιτιστικό πεδίο, με τα εργοστασιακά σωματεία, την επέκταση των κοινωνικών δικαιωμάτων ή τα δικαιώματα των γυναικών και των νέων, αρνηθήκαμε ταυτόχρονα μια λογική εμφυλίου πολέμου και μεταβολής της λαϊκής αντίστασης και της αντιβίας των κινημάτων σε ένοπλη βία και τρομοκρατία, με τίμημα την αντίθεσή μας με ένα μεγάλο μέρος του ίδιου του χώρου με τον οποίο είχαμε βρεθεί μαζί από την περίοδο της αντίστασης στη δικτατορία.
Στη δεκαετία του 1980, ενώ αγωνιζόμαστε για την ανάπτυξη νέων κινημάτων, της οικολογίας, του κοινοτισμού, της αυτονομίας, επιμέναμε ταυτόχρονα στην ανάγκη υπεράσπισης της άμυνας της χώρας απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και παλεύαμε για την αυτοδιάθεση της Κύπρου και την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της χώρας. Και όμως την ίδια στιγμή γενικεύονταν οι παρασιτικές συμπεριφορές και τα Εξάρχεια γέμιζαν με συνθήματα όπως «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του». Κορύφωση αυτής της αντίθεσής μας, με μια μεταπολίτευση που εξελισσόταν προς τη γενικευμένη ανευθυνότητα, υπήρξε η σύγκρουσή μας, στο εσωτερικό των Οικολόγων-Εναλλακτικών, με μια ενσωματωμένη στο σύστημα δήθεν οικολογική λογική, των Τρεμόπουλων και των Χρυσόγελων, την προσδεδεμένη στο άρμα των Γερμανών Πρασίνων και του Φίσερ, που στρεφόταν ενάντια στον «χασάπη» Μιλόσεβιτς. Αυτή η αντίθεση κατέληξε και στην αποτυχία της πρώτης προσπάθειάς μας να διαμορφωθεί μια πολιτική πρόταση, ικανή να παρέμβει στο πολιτικό σκηνικό.
Την ίδια εποχή, η αντιπαράθεσή μας προς την ανευθυνότητα θα εκφραστεί και στο Μακεδονικό. Το ότι καταγγείλαμε την υποχωρητική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, η οποία είχε οδηγήσει στη διαιώνιση του ζητήματος επί δεκαετίες, δεν μας εμπόδισε να αντιταχθούμε και στις δημοκοπίες των εύκολων πατριωτών και να υπερασπιστούμε την πρόταση της «Σλαβομακεδονίας» ως ονομασίας των Σκοπίων. Η υιοθέτηση μιας τέτοιας λύσης, στις συνθήκες εκείνης της εποχής, θα μας προσέφερε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε μια βαλκανική πολιτική που θα έβαζε φραγμό στην τουρκική επιθετικότητα. Αυτό διότι θεωρούσαμε ότι η Ελλάδα δεν είχε την πολυτέλεια πολλαπλών μετώπων και όφειλε να στρέψει τα βέλη της σε μια κατεύθυνση απόκρουσης της τουρκικής επιθετικότητας. Καθόλου τυχαία, ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε εκείνος που εκπροσώπησε αλληλοδιάδοχα τόσο την ενδοτική όσο και τη δημοκοπική γραμμή. Την πρώτη, αποδεχόμενος τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, κάτω από τις πιέσεις των Γερμανών και του Γκένσερ, ως υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, γεγονός που δημιούργησε το ζήτημα των Σκοπίων –διότι έτσι η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Μακεδονίας», από κρατίδιο της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, μεταβλήθηκε αυτομάτως σε ανεξάρτητο κράτος. Τη δεύτερη, τη δημοκοπική γραμμή, διότι, λίγους μήνες μετά, σαμποτάρισε ο ίδιος τη λύση της Σλαβομακεδονίας. Καθόλου τυχαία, εξάλλου, όλοι εκείνοι που είναι «ανένδοτοι» στο Μακεδονικό, σπανίως είναι εξ ίσου ανένδοτοι έναντι της Τουρκίας, που παραμένει η βασική απειλή κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Αυτή η πολιτική μας, να βαδίζουμε «ενάντια στο ρεύμα», εκφράστηκε ακόμα στο ζήτημα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 (υπήρξαμε από τους ελάχιστους που αντιτάχθηκαν στη διεξαγωγή τους στην Ελλάδα, και μάλιστα στην Αθήνα), θεωρώντας, όπως και πράγματι έγινε, ότι αυτοί οι αγώνες θα επέτειναν τον υδροκεφαλισμό και την επικέντρωση όλων των μεγάλων δημοσίων επενδύσεων στην Αθήνα. Με όσα μέσα διαθέταμε, εξάλλου, αντιταχθήκαμε και στην ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, η οποία θα οδηγούσε –και οδήγησε– στην ολοκλήρωση της αποβιομηχάνισης και παρασιτοποίησης της χώρας. Όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθήσαμε να έχουμε μια θέση ριζοσπαστική –αποκέντρωση (μεταφορά ακόμα και της πρωτεύουσας έξω από την Αθήνα), παραγωγική ανασυγκρότηση, προώθηση των εναλλακτικών πηγών ενέργειας κ.λπ.– και ταυτόχρονα απορρίπταμε τη δημοκοπία και την αποδοχή των συρμών της μεταπολίτευσης: Επιμέναμε στην ενίσχυση της άμυνας της χώρας, στην άρνηση του εκπαιδευτικού παρασιτισμού και του λεγόμενου πολιτικού «πέντε» στα πανεπιστήμια (δηλαδή του εύκολου πτυχίου και της διάλυσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας με ψευδο-επαναστατικά προσχήματα). Αντιταχθήκαμε στις φασιστικές πρακτικές των κνιτών αρχικά και των ψευδοαντιεξουσιαστών στη συνέχεια, στα Πανεπιστήμια, που απαγόρευαν κάθε πραγματική ελευθερία έκφρασης σε αυτά.
Κορύφωση αυτής της διττής, αυθεντικά ριζοσπαστικής και ταυτόχρονα υπεύθυνης, στάσης υπήρξε η τοποθέτησή μας, κατά την περίοδο 2010-2014, πάνω στα ζητήματα που ανέδειξε η οικονομική κρίση. Υπήρξαμε σχεδόν οι μόνοι που, ενώ συμμετείχαμε ενεργά στα κινήματα των «αγανακτισμένων», αρνιόμαστε ταυτόχρονα όλες τις ανέξοδες κραυγές περί άμεσης εξόδου από το ευρώ, υπογραμμίζοντας πως η παραγωγική και η γεωπολιτική πραγματικότητα της χώρας θα μας επέτρεπαν να προχωρήσουμε σε τέτοιες κινήσεις μόνο αφού πρώτα θα είχαμε διασφαλίσει την παραγωγικές και αμυντικές μας δυνατότητες, διαφορετικά αυτές θα αποτελούσαν πηγή μεγαλύτερων καταστροφών για τον ίδιο τον λαό.
Δηλαδή, σε μια χώρα κυριολεκτικά δηλητηριασμένη από το πνεύμα της μεταπολίτευσης ¬–που εναργώς εξέφρασε ο ΓΑΠ με το «λεφτά υπάρχουν», το 2009–, όπου το κύριο στοιχείο της «πολιτικής» συνίσταται στις ψευδείς διακηρύξεις, με την ταυτόχρονη λογική της μικρότερης προσπάθειας, επιχειρήσαμε να προτείνουμε, με το ίδιο μας το παράδειγμα, έναν διαφορετικό δρόμο.
Και σήμερα, διανύουμε κυριολεκτικώς την τελευταία καταστροφική φάση της μεταπολίτευσης. Τα μνημονιακά κόμματα, δειλά, μοιραία και άβουλα αντάμα, σέρνονται κυριολεκτικά πίσω από την τρόικα, τους δανειστές, τους Γερμανούς, ανίκανοι να αντιταχθούν στοιχειωδώς στις απαιτήσεις τους. Και πώς άλλωστε θα μπορούσαν να το κάνουν, εκπροσωπώντας μια εξωνημένη ελίτ, και επί πλέον εκβιαζόμενοι από τους ξένους, που τους «κρατάνε» με τις ποίκιλες μίζες.
Η δυνατότητα μιας εναλλακτικής τακτικής
Από την άλλη, τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα και δυνάμεις επιμένουν και αυτά σε μια πολιτική εξαπάτησης, υποσχόμενα λαγούς με πετραχήλια στον ελληνικό λαό, όταν μάλιστα γνωρίζουν ότι μια τέτοια εξαγγελία δεν μπορεί να έχει ζωή όχι μηνών, αλλά ούτε πλέον και εβδομάδων.
Η αντιμνημονιακή –κοινοβουλευτική και μη– αντιπολίτευση, με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να επιβάλει μια πολιτική κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του μεταπολιτευτικού μεταμορφισμού. Για να μπορέσει να έρθει στην εξουσία, μια και δεν διαθέτει σημαντική και συνειδητή λαϊκή στήριξη, υποχρεώνεται να συναλλάσσεται με τις μεγάλες δυνάμεις και τους Αμερικανούς, καθώς και με ένα μεγάλο μέρος των εγχώριων συμφερόντων (Αγγελοπούλου, Λάτση, Δασκαλόπουλο), προκειμένου να διασφαλίσει πιθανές συμμαχίες, ενώ επανεντάσσει στο κόμμα όλο το διεφθαρμένο πασοκικό σύστημα. Έτσι αναιρεί κάθε δυνατότητα για ένα διαφορετικό μοντέλο, στηριγμένο στην εγχώρια παραγωγή και στις λαϊκές δυνάμεις, ενώ παράλληλα υπόσχεται μια γενικευμένη αποκατάσταση των αδικιών του μνημονίου, χωρίς να διαθέτει άμεσα τους χρηματικούς πόρους γι’ αυτό. Στην πραγματικότητα, το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι τόσο να χάσει τα στηρίγματα από τα «αριστερά», εξαιτίας των συμβιβασμών του, όσο και να προκαλέσει την αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων που διαβουκολεί με ψευδείς προσδοκίες.
Μπροστά, λοιπόν, στο πολιτικό αδιέξοδο, προκρίνει και πάλι την πολιτική επιτάχυνση, σπρώχνοντας τη χώρα σε εκλογές, μέσα στις δυσκολότερες συνθήκες, με τον κίνδυνο να χρεωθεί πολύ γρήγορα όλες τις πιθανές καταστρεπτικές συνέπειες της διαπραγμάτευσης με την τρόικα και τα οικονομικά αδιέξοδα των αμέσως επόμενων μηνών.
Και όμως, θα είχε μια μεγάλη δυνατότητα να αναδειχθεί σε ηγεμονική, ριζοσπαστική και ταυτόχρονα υπεύθυνη πολιτική δύναμη. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να επιβάλει την εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή, προτείνοντας μια προσωπικότητα σαν τον Μανώλη Γλέζο, που συμβολίζει την ενότητα και το αντιστασιακό ήθος του ελληνισμού και είναι ταυτόχρονα συνδεδεμένος με το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, και να μην εμπλακεί άμεσα στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Έτσι, και θα διασφάλιζε μια μεγάλη ηθική και πολιτική νίκη, έχοντας επιβάλει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και δεν θα χρεωνόταν τις οικονομικές συνέπειες της αστάθειας και της κρίσης, που διαγράφονται ήδη με την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου. Και προφανώς, μερικούς μήνες μετά, στις εκλογές που θα έρχονταν, θα μπορούσε να καταγάγει μια περιφανή νίκη, έχοντας καταδείξει πως μπορεί να είναι ταυτόχρονα ριζοσπαστική και υπεύθυνη. Αντ’ αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ μένει προσκολλημένος στο γνωστό παιχνίδι της μεταπολίτευσης, στις εύκολες φραστικές κορώνες και την επιλογή του κοντόφθαλμου οφέλους, απέναντι σε μια πολιτική που θα ωφελούσε τις λαϊκές τάξεις και την ίδια τη χώρα.
Για ποιο λόγο δείχνει τέτοια βιασύνη, παραγνωρίζοντας το ίδιο το προηγούμενο του 2009, όταν ο ΓΑΠ προκάλεσε πάλι πρόωρες εκλογές με την ευκαιρία των προεδρικών εκλογών, με τις γνωστές καταστρεπτικές συνέπειες για τη χώρα; Μα ακριβώς γιατί είναι ένα κόμμα που αποτελεί και την επιτομή και την κορωνίδα της μεταπολίτευσης. Παχιά και εύκολα λόγια, βόλεμα των ημετέρων, επιδίωξη της εξουσίας με κάθε τίμημα, όλα να «αλλάζουν» αλλά να μην αλλάζει τίποτα επί της ουσίας. Γιατί νιώθουν σαν τους νεόπλουτους που απόκτησαν ξαφνικά ψήφους και επιρροή, γνωρίζοντας πως δεν διαθέτουν πρόγραμμα, όραμα και κουράγιο, ώστε να αλλάξουν πραγματικά τη χώρα και έτσι μένουν αγκιστρωμένοι στη στιγμή και την ευκαιρία. Αφού τώρα δίνεται η ευκαιρία, ας την αρπάξουμε και, όσο για τη χώρα, έχει ο «Θεός της Ελλάδας».
Με ποιον τρόπο θα κλείσει η μεταπολίτευση;
Επειδή όμως ο θεός της Ελλάδας… δεν «έχει» άλλο, αυτή η τυχοδιωκτική πολιτική κινδυνεύει να κλείσει τον κύκλο της μεταπολίτευσης με τους χειρότερους όρους. Διότι, απέναντι σε μια αποτυχημένη αριστερά, θα ενισχυθούν οι τερατογενέσεις της ακροδεξιάς, του νεοφιλελευθερισμού, των Ελλήνων Μπερλουσκόνι, θα επιταθεί η εξάρτηση της Ελλάδας και θα πραγματοποιηθεί, σε όλη τη χώρα, μία βίαιη στροφή προς τις αξίες του συντηρητισμού, της καταστολής, του ραγιαδισμού, χωρίς να αποκλείονται και εθνικές καταστροφές, δεδομένης της αυξημένης κινητικότητας της Τουρκίας στην περιοχή. Το ίδιο δεν συνέβη, άραγε, σε όλες τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού μετά την κατάρρευση των καθεστώτων, για είκοσι χρόνια τουλάχιστον, όταν οι αξίες του νεοφιλελευθερισμού και ατομικισμού έγιναν απόλυτα κυρίαρχες, ενώ πολλές χώρες διαμελίστηκαν ή ακρωτηριάστηκαν;
Προφανώς, κάτω από αυτές τις συνθήκες, δυνάμεις όπως εμείς, που με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια αντιταχθήκαμε στο μεταπολιτευτικό δίπολο ψευδο-επιτρεπτικότητας και παρασιτισμού, θα ενισχυθούν. Και γι’ αυτό πολλοί φίλοι, όπως αναφέραμε στην αρχή, μας καλούν να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν προς το χειρότερο, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί ο κύκλος και να μπορέσει να πραγματοποιηθεί η απαραίτητη κάθαρση. Η λογική αυτή υποστηρίζει: «Ας έρθει ο Σύριζα, ώστε να καταφανούν τα αδιέξοδα και να ανακύψει ακμαιότερη η ανάγκη μιας πατριωτικής αριστεράς». Δυστυχώς, πρόκειται για μικροκομματική και ηροστράτεια λογική. Εμείς δεν επιθυμούμε το τίμημα για την απόδειξη της ακρίβειας των απόψεών μας να είναι η συσσώρευση νέων καταστροφών και δεινών για τον λαό. Μέλημά μας ήταν και παραμένει η ανάδειξη της «αλήθειας» μας με το λιγότερο δυνατό κόστος για τον κόσμο. Ούτως ή άλλως, γνωρίζουμε πως πλέον έχει έλθει η ώρα για ένα Πατριωτικό Εναλλακτικό Κίνημα. Αυτό για το οποίο παλεύουμε εδώ και δεκαετίες με επιμονή, αταλάντευτα. Και προφανώς, επειδή δεν είμαστε τυχάρπαστοι ούτε «νεόπλουτοι», αλλά αντίθετα έχουμε περάσει από δεκαετίες «μοναξιάς», δεν έχουμε το άγχος των νεόπλουτων.
Γι’ αυτό και παλεύουμε ώστε το πέρασμα στη νέα εποχή να πραγματοποιηθεί με το μικρότερο δυνατό κόστος για τον λαό και τον ελληνισμό, στην Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν έχουμε άγχος για κάποιους μήνες, περισσότερους ή λιγότερους – διότι περί αυτού πρόκειται.
Στην Ελλάδα, η μεταπολίτευση τελείωσε και δεν πρόκειται να την αναστήσουν εκείνοι που ζητούν μια «νέα μεταπολίτευση». Είναι καιρός για μια νέα εποχή, για ένα νέο όραμα. Και εμείς που διασχίσαμε την έρημο της μεταπολίτευσης –προφανώς όχι αλώβητοι, αλλά οπωσδήποτε σοφότεροι– είμαστε εδώ για να συμβάλουμε στη διατύπωση και την εφαρμογή του. Τώρα, άμεσα, διότι ο καιρός γαρ εγγύς…
Περιοδικό Άρδην – εφημερίδα Ρήξη

Η υβρίστρια μας Αρβελέρ, ημείς και η Αμφίπολη...

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/12/blog-post_548.html

Για να ξεχάσουμε τον κ. Σαμαρά που συνεχίζει να μας ανακατεύει τον στόμαχον με ότι και να λέει ας έρθουμε στην Αμφίπολη.
Και πρώτα-πρώτα σε αυτήν που ντρέπεται για εμάς τους απατεώνες στον ταξιτζή της,
Την κυρία αυτή που προσέβαλε η «μεγαλοσύνη» τον Ελληνισμό. Που αντί να..
αντιληφθεί τι συνέβαινε (δεν αποκλείεται όμως να το ήξερε) της ξινίσαμε και μας είδε αφ υψηλού και μας ύβρισε ημάς τους «απατεώνες» Διαβάστε τα αισχρά και γελοία που είπε η μαντάμ:

Αρβελέρ: Οταν μου λένε ότι υπάρχει κρίση, γελάω
Πρόσφατα όμως η κυρία ασχολήθηκε και με την Αμφίπολη και συνέγραψε βιβλίο (είναι της μόδας).
Στο βιβλίο της εκτός από ότι είπε ποιος μπορεί να είναι θαμμένος στην Αμφίπολη, (που στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξα λογικά και αναλυτικά πριν ντο βιβλίο της, δείτε κατωτέρω) έγραψε και κάτι, λογικά τελείως εκτός πραγματικότητας.
Γράφει :
«Όσο για τους δολοφονηθέντες από τον Κάσσανδρο στην Αμφίπολη, Ρωξάνη και τον τότε δωδεκαετή Αλέξανδρο Δ΄, γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και την Ολυμπιάδα, που δολοφονήθηκε στην Πύδνα, αν ο Κάσσανδρος ήθελε να τηρήσει τα προσχήματα -κυρίως απέναντι στους υπόλοιπους διαδόχους αλλά και απέναντι στο νομοταγές στη δυναστεία του Μ. Αλεξάνδρου στράτευμα-, θα πρέπει να τους έθαψε, ως βασιλείς που ήταν, στους βασιλικούς τάφους των Αιγών».
Όμως δεν είναι δυνατόν να ήταν μυστικά τα:
«Μετά τους εξοντωτικούς πολέμους των επιγόνων, ο Κάσσανδρος, υπ' αριθμόν ένα εχθρός της Ολυμπιάδας, έγινε κυρίαρχος στρατηγός στη Μακεδονία και ο Φίλιππος Αρριδαίος με την Ευρυδίκη συμμάχησαν μαζί του και τον ανακήρυξαν επιμελητή του Μακεδονικού θρόνου. Η Ολυμπιάδα, βλέποντας να κινδυνεύουν τα συμφέροντα του εγγονού της, Αλεξάνδρου Δ', εγκαταλείπει την Ήπειρο και εκστρατεύει στη Μακεδονία.
Σε σύγκρουση με τα στρατεύματα της Ευρυδίκης και του Αρριδαίου, οι τελευταίοι αιχμαλωτίζονται από τη γηραιά βασίλισσα και θανατώνονται άγρια.
Ο Κάσσανδρος, απασχολημένος την εποχή εκείνη στην Αθήνα, κατευθύνεται εναντίον της Ολυμπιάδας, η οποία καταφεύγει στην οχυρωμένη παραθαλάσσια πόλη του Θερμαϊκού κόλπου Πύδνα, έχοντας μαζί της το μικρό Αλέξανδρο Δ´, τη Ρωξάνη, τη Θεσσαλονίκη και πολλούς πιστούς της.
Μετά από επτάμηνη στενή πολιορκία και αφού η κατάσταση των πολιορκημένων έγινε αφόρητη (οι εγκλωβισμένοι αναγκάσθηκαν να σφάξουν και να φάνε έναν ελέφαντα δώρο του Μ. Αλεξάνδρου), η Ολυμπιάδα συνθηκολόγησε για να σώσει τον εγγονό της.
Ο Κάσσανδρος, αθετώντας την υπόσχεσή του, έβαλε τους ανθρώπους του να τη σφάξουν– κατ' άλλους κάλεσε όλους τους εξαγριωμένους συγγενείς των δολοφονηθέντων από την Ολυμπιάδα, να τη λιθοβολήσουν, "αφήνοντας άταφο το πτώμα της να σαπίσει". Σήμερα πιθανολογείται ότι ο τάφος της βρίσκεται στόν τύμβο "Τούμπα" στον Μακρύγιαλο της Πύδνας, αλλά δεν έχει ακόμα ανασκαφεί.»
Και όμως γράφει η κυρία:
αν ο Κάσσανδρος ήθελε να τηρήσει τα προσχήματα -κυρίως απέναντι στους υπόλοιπους διαδόχους αλλά και απέναντι στο νομοταγές στη δυναστεία του Μ. Αλεξάνδρου στράτευμα-, θα πρέπει να τους έθαψε, ως βασιλείς που ήταν, στους βασιλικούς τάφους των Αιγών»
Ποια προσχήματα όταν όλοι ξέρανε κατάσφαξε την Ολυμπιάδα κτλ.
Όσον για το ποιος μπορεί να είναι θαμμένος στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης σας θυμίζω την κατωτέρω ανάλυση μου. Η οποία καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα με το συμπέρασμα της υβρίστριας μας.
‘Όπως σαφώς προκύπτει από την ανάλυση, ίσως ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Κάσσανδρος.
Ευριπίδης Μπίλλης
exomatiakaivlepo.blogspot.gr

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ….. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ, ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

http://www.hellasforce.com/blog/alithia-pou-fovounte-na-mas-apokalipsoun-diadoste-gia-na-mathoun-oso-dinaton-perissoteri-ellines/

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ..
Η «Χούντα» το 74 παραδίδει στον «Εθνάρχη» υγιές χρέος 330 εκατ.
(υγιές διότι λόγω μεγάλης βιομηχανικής και αγροτικής ανάπτυξης το
χρέος αυτο-εξοφλείτο).
-Ο «Εθνάρχης» μετατρέπει το χρέος μετά από 7 χρόνια σε 8 ΔΙΣ
(σημειώστε πετρελαϊκή κρίση του 1977).
-Ο Ανδρέας κλείνει με δυο τρόπους (υπερ-πολλαπλασιασμός μισθών
και εισφορών μέσα σε μια νύχτα & των απεργιών) όλες τις τεράστιες
βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ,
ΧΡΩΠΕΙ κτλ κτλ κτλ), και εφαρμόζει το οικονομικό τερτίπι που λέγεται
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους, δηλαδή παίρνει δάνεια
(από τις Εβραϊκές Τράπεζες του Ροκφέλερ που πρωτύτερα είχαν
σχεδιάσει οργανώσει και χρηματοδοτήσει την δημιουργία του ΠΑΣΟΚ)
και μοιράζει τα χρήματα στους πολίτες, δηλαδή γεμίζει την αγορά με χρήμα
(όχι όμως υγιή αλλά δανεικά με ασύλληπτους τόκους).
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα για πρώτη φορά η Ελλάδα να καταναλώνει
περισσότερα από αυτά που παράγει, βυθίζοντας την πολύ περισσότερο
στο DEBT BASE BANKING SYSTEM.
Σκοπός του «Τσοβόλα δώστα όλα» δεν είναι η φιλανθρωπία όπως πιστεύει
ο πολύ μ@λ@κ@ς λαός, αλλά στο ότι:
1ον πρέπει να αρχίσει ο λαός τα μεγάλα έξοδα και να συνηθίσει στα
μεγάλα έξοδα
2ον πρέπει να «δέσει» την Ελλάδα με τα δάνεια στις ομόφυλες του Εβραϊκές
Τράπεζες
3ον και όλα αυτά γιατί; για να ενεργοποιηθεί εν καιρώ το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων και πολύ
αργότερα το «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο πρώτα φυσικών
προσώπων και αργότερα σε επίπεδο Κράτους.
- Ο Μητσοτάκης βασιζόμενος στην κατάντια των ΔΕΚΟ που είχε φέρει
ο Παπανδρέας θέλησε να αρπάξει την ευκαιρία και να τις «χαρίσει»
σε ιδιώτες με το αζημίωτο φυσικά.
- ο Σημίτης (Ααρόν Αβουρί) φέρνει την ομόφυλη του Εβραϊκή Goldman
Sachs για να φτιάξει ένα SWAP (Δημιουργική Λογιστική) για να καλύψει
το χρέος στα χαρτιά και να μπούμε στο Ευρώ. Η Goldman Sachs για αυτό
το SWAP πήρε πάνω από 1 ΔΙΣ ευρώ από την Ελλάδα.
Ο Σημίτης λοιπόν κάνει την συμφωνία με την Goldman Sachs μέσω του
Πέτρου Χριστοδούλου. (Ο Πέτρος Χριστοδούλου εκτός από την Goldman
Sachs ήταν σύμβουλος και στην JP Morgan, γίνεται διευθυντής στην
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.)
Αυτό το SWAP ήταν και η βάση της δικαιολογίας της σημερινής
κατάρρευσης διότι η Goldman Sachs γνώριζε τα βαθύτερα κατατόπια
της Ελληνικής οικονομίας.
Το ερώτημα είναι όμως, γιατί οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ενώ ξέρανε το
κόλπο κάνανε τα στραβά μάτια;
Όπως μας ενημερώνει ένας Γερμανός οικονομολόγος, κάνανε τα στραβά
μάτια διότι η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα άρα δεν είναι ανταγωνιστής
της Γερμανίας ή της Γαλλίας, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ είναι μια καλή αγορά και
ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν επάνω μας, διότι θα μας δανείζανε με τόκο
και τα δανεικά πριν φτάσουνε εδώ θα τα ξαναπαίρνανε πίσω λόγω VW,
BMW, Mercedes, Opel, Audi, Bosch, Siemens, Miele, AEG, Lidl, Renault,
Peugeot, Citroen, Carrefur, αγορά οπλικών συστημάτων κλπ..
Κοντεύοντας στο 2000 και όταν πια το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο
κράτους είχε φτάσει στο ζενιθ ( Η Ελλάς χρωστάει πάρα πάρα πολλά στις
Εβραϊκές Τράπεζες) έπρεπε να εφευρεθεί ένας τρόπος να πάψει πια το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους εφόσον πια τα πράγματα
όδευαν καλά «δεμένα» και να περάσουμε στο άλλο επίπεδο δηλαδή το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων.
Έτσι εφευρέθηκε το κόλπο το οποίο δεν ήταν άλλο από την μεγάλη
απάτη του Χρηματιστηρίου που όλοι ήδη έχουμε ξεχάσει.
Σκηνοθέτησαν λοιπόν εικονικά κέρδη και μέσω πάντα των υποχείριων
ΜΜΕ κατόρθωσαν να κάνουν ακόμα και τους βοσκούς επάνω στα
ψηλότερα βουνά να κατεβαίνουν στην τηλεόραση του καφενείου για
να δουν τις μετοχές τους…
Όταν το 99% του Ελληνικού προβατικού λαού είχε παίξει στο χρηματιστήριο
και ή όλη κατάσταση είχε φτάσει στο ζενιθ, ήρθε η ώρα του Σόρρος.
Σκάει μύτη ο Σόρρος και ξεκινάει το κατρακύλισμα. Με αποτέλεσμα να
πάρουν όλα τα λεφτά του προβατικού λαού που νωρίτερα τους τα είχαν
δώσει με «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους μέσω του Ανδρέα.
Ο σκοπός όμως δεν είχε ολοκληρωθεί, ίσα ίσα μόλις ξεκινούσε.
Ανακεφαλαίωση: Ο Ανδρέας Μινέικο Παπανδρέου είχε ενεργοποιήσει το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους (δηλαδή έπαιρνε δάνεια και
τα μοίραζε στην αγορά (με το αζημίωτο βέβαια) καταχρεώνοντας-
δεσμεύοντας το Ελληνικό κράτος στις Εβραϊκές Τράπεζες).
Το 2000, Σημίτης και Σόρρος, τραβάνε όλο το χρήμα που είχε διοχετεύσει
ο Παπανδρέας μέσω του χρηματιστηρίου, με αποτέλεσμα να μένει η
Ελλάδα-αγορά χωρίς ρευστό αλλά με τεράστιους τόκους δάνειων του
Ανδρέα να μας βαραίνουν.
Ήταν καιρός για το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων.
Δεδομένου λοιπόν ότι ρευστό στην αγορά από τα κρατικά δάνεια πια δεν
υπάρχει, (αφού τα πήραν πίσω αφήνοντας βέβαια τα χρέη από τους τόκους)
οι ανάγκες των μιικρομάγαζων για ρευστό και των ανθρώπων να αγοράσουν
μια κατοικία ήταν πάντα δεδομένη, εμφανίζονται ως από μηχανής θεός
(Ιεχωβάς) οι Τράπεζες, οι οποίες ανοίγουν τις κάνουλες ενεργοποιώντας
έτσι το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων.
Δηλαδή οι Τράπεζες αρχίζουν και ρίχνουν ρευστό στην αγορά, αυτήν
την φορά μέσω των φυσικών προσώπων. Ήταν λύση αυτή για να
ορθοποδήσουμε; φυσικά και όχι.
Σκοπός ήταν να φτάσει η κατάσταση σε κάποιο σημείο, να κλείσει ένας
Χ χρονικός κύκλος για να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο το οποίο
λέγεται «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων
Έχουμε 3 δεδομένα:
1. μας βαραίνουν κρατικά χρέη από τα δάνεια του Ανδρέα, ΑΡΑ μπαίνουν
τρελοί φόροι σε όλες τις συναλλαγές, υποτίθεται για να ξεχρεώσουμε,
αυτό σημαίνει ακρίβεια
2. υγιές ρευστό στην αγορά δεν υπάρχει παρά μόνο τα χρήματα των
Τραπεζών τα οποία είναι με τοκογλυφικούς όρους, στην ήδη
κατεστραμμένη αγορά
3. οι τιμές των κατοικιών από το 1993 έχουν 10πλασιαστεί λόγω φορολογίας
και μόνο, οπότε τα βάρη στους πολίτες-πρόβατα αβάσταχτα. ήταν καιρός
για το τελικό «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους πρώτο βήμα:
Πριν ένα χρόνο 2009, οι τράπεζες ξαφνικά κλείσανε τις κάνουλες των
δανείων… ντόμινο η οικονομική δυσχέρεια.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ: Ο Καραμανλής το μόνο σωστό πράγμα
που έκανε στην ζωή του ήταν να κλείσει την συμφωνία με την Ρωσία για
τον Αγωγό Μπουργκας – Αλεξανδρούπολης. Αυτό στους Εβραίους της
Αμερικής έκανε ασύλληπτο κακό (άρα καλό για εμάς) διότι:
1. θα κερδίζαμε χρήματα υγιή ξανά, μετά από 30 χρόνια.
2. Ποιος θα τολμούσε να πειράξει τα συμφέροντα του Πούτιν;
3. αν το παραμύθι «μπαμπούλας Τουρκία» κατέρρεε, τα κέρδη και η
επιρροή των Εβραίων εξ Αμερικής θα εξανεμιζόταν, διότι αφενός δεν
θα μας δάνειζαν πλέον αυτοί, θα σταματούσαμε να αγοράζουμε οπλικά
συστήματα από αυτούς ( στην Ε.Ε. αγοράζουμε οπλικά συστήματα από
Αμερική τόσα όσα οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. μαζί), και ότι σε καιρό
πολέμου οι Αμερικάνοι δεν θα μπορούσαν να μας επηρεάσουν εφόσον
τα οπλικά συστήματα δεν ήταν δικά τους. Αυτοί και πολλοί άλλοι λόγοι
ήταν που έπρεπε να πέσει ο αποτυχημένος Καραμανλής, και στην θέση
του να έρθει ο Εβραίος Τζέφρυ Γεώργιος Μινέικο Τζαντ Παπανδρέας.
Στον προεκλογικό αγώνα ο Καραμανλής ουσιαστικά με τις δηλώσεις του
δείχνει στον λαό να ψηφίσει Τζέφρυ, ο Τζέφρυ υπόσχεται χρήμα στον
λαό (Τσοβόλα ξαναδώστα όλα) και ο λαός παραβλέπει τις προεκλογικές
θέσεις του Πασοκ στα εθνικά θέματα (πράγμα που φανερώνει τα πάντα)
γιατί το σκατένιο του μυαλό μένει στις απατηλές υποσχέσεις για χρήματα.
Ο λαός ψηφίζει Τζέφρυ και εκεί ξεκινάει το μεγάλο πανηγύρι…………..
….. Και ενώ προεκλογικά υπόσχεται χρήματα στον λαό με το που βγαίνει
λέει το αντίθετο ισχυριζόμενος ότι δεν γνώριζε, αλλά τον διαψεύδουν
άμεσα πρόσωπα που τον είχαν ενημερώσει προεκλογικά όπως
ο Προβόπουλος και ο Αιβαλιώτης. Δεν νομίζεται ότι θα έπρεπε να
τα γνώριζε, για πρωθυπουργός πάει όχι για περιπτεράς.
Στην καλύτερη είναι ανόητος και ανεύθυνος στην χειρότερη
ήξερε καλά τι έκανε . Ο Τζέφρυ, 30 ημέρες πριν τις εκλογές, και ενώ
είμαστε στην προεκλογική περίοδο, πηγαίνει στην Αμερική, στον Κλίντον.
Κανένα μέσο των media δεν το αναφέρει (!) τι πήγε να κάνει στην Αμερική;
τι είπε με τον Κλίντον; με ποιους συναντήθηκε και τι σχεδίασε; διότι για καφέ
στην Αμερική σε καιρό προεκλογικής εκστρατείας δεν νομίζω να πήγε…
Κατ αρχήν προσλαμβάνει την ίδια Εβραϊκή Εταιρεία που ανέλαβε την
καμπάνια του Ομπάμια για να κάνει την καμπάνια του Πασόκ .
Με το που γίνεται πρωθυπουργός ΞΑΦΝΙΚΑ ξεχνάει το «λεφτά υπάρχουν»,
ΞΑΦΝΙΚΑ θυμάται ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», ΞΑΦΝΙΚΑ όλοι θυμούνται ότι η
Ελλάδα δεν τα πάει καλά με τα δημοσιονομικά, ΞΑΦΝΙΚΑ οι τράπεζες και τα
markets θυμούνται ότι δεν τα πάμε καλά
Όπως μας ενημερώνει ο οικονομικός δημοσιογράφος των Financial times
του Λονδίνου, Μάρτιν Σαντμπου, ότι στο τέλος του 2009 το Ντουμπάι
ανακοίνωσε μια αναδιάρθρωση της οικονομίας του που τρόμαξε τους
επενδυτές και δημιούργησε πολλές αμφιβολίες όλων των κρατικών τίτλων,
και την ίδια στιγμή η Ελληνική Κυβέρνηση ομολόγησε από μόνη της ότι τα
στοιχεία για το έλλειμμα της Ελλάδας είχαν παραποιηθεί, που ήταν η αιτία
να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου.
Παράλληλα Το περιοδικό FOCUS βγάζει εξώφυλλο την Αφροδίτη να κάνει
την χειρονομία λέγοντας λίγο πολύ ότι δουλεύουν οι Γερμανοί για να ταΐζουν
τους τεμπέληδες Έλληνες. Την ίδια στιγμή ο Γερμανός οικονομολόγος
Ότμαρ Ίσιγκ υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να δοθεί από την Ε.Ε. υποστήριξη
στην Ελλάδα γιατί έχουμε φάει πολλά (εν μέρη έχει δίκιο, τα πολλά όμως τα
έχουν φάει οι ΠΑΣΟΚΟ-ΝΔ-ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΙΤΕΣ και κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες
και όχι ο λαός). Ας δούμε το παρασκήνιο όμως, ο ιδιοκτήτης του περιοδικού
FOCUS, Hubert Burda ιδιοκτήτης του Hubert Burda media με 250 περιοδικά,
τηλεόραση κτλ, είναι μεταξύ πολλών άλλων, μέλος οικονομικών funds.
Μέσω των ΜΜΕ και της παραπληροφόρησης πιέζει να ΜΗΝ πάρει η Ελλάδα
οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε. ότι δηλαδή κάνει και ο Γερμανός
οικονομολόγος Ότμαρ Ίσιγκ.
Αυτό που ξεχάσαν να μας πουν οι δυο κύριοι, είναι ότι διατελούν σύμβουλοι
της Goldman Sachss, της JP Morgan και της Deutsche Bank.
Αν καταφέρνανε να πείσουνε οι δυο κύριοι αυτοί, να μην πάρουμε
χαμηλότοκα δάνεια από την Ε.Ε. αναγκαστικά θα έπρεπε να πάρουμε
δάνεια με μεγαλύτερο τόκο από τις Goldman Sachs, JP Morgan,
Deutsche Bank με τον τρόπο που θα εξηγήσουμε παρακάτω.
Εδώ ξανασυναντάμε την Goldman Sachs που είχε φέρει ο Σημίτης
για εκείνο το SWAP που προείπαμε. Οι κύριοι (Burda & Issing)
ουσιαστικά μας στέλνουν στα δόντια τους, είναι αυτοί όμως
οι κύριοι υπαίτιοι ή απλά παίζουν ως κομπάρσοι στο ίδιο θέατρο;
Ο Παπανδρέας ένα μήνα μετά την εκλογή του, έχει γεύμα στο ξενοδοχείο
«Πεντελικόν» στην Κηφισιά με τον Εβραίο πρόεδρο της Goldman Sachs
Γκαρυ Κοεν, τον επικεφαλή των οικονομικών ερευνών της εταιρείας, τον εν
Ελλάδι αντιπρόσωπο τους, την Κατσέλη, τον Δρούτσα (εκ των μαγείρων του
σχεδίου Αναν) και τον Παπακωνσταντίνου. Ένας πρωθυπουργός δέχεται στο
μέγαρο Μαξίμου, τι δουλειά έχει στο Πεντελικόν; μα διότι εκεί μπορούν
να μην δώσουν αναφορά σε κανέναν το τι είπαν και συμφώνησαν, διότι δεν
επιβάλλεται να καταγραφεί πουθενά επίσημα το γεγονός αυτό, σε αντίθεση
με το αν η συνάντηση γινόταν στο Μαξίμου.
Η Γαλλική εφημερίδα LE MONDE σε άρθρο της λέει: ¨Στην Ευρώπη η
Goldman Sachs στρατολογεί ισχυρά πρόσωπα για να εγκαθιδρύσει την
δική της ισχύ» και μέσα στο άρθρο λέει ότι «τοποθετήσανε» τον Πέτρο
Χριστοδούλου σε σημείο κλειδί για να φέρουν εις πέρας τα σχέδια τους.
Μετά την συνάντηση λοιπόν ο γνωστός από τα παλιά Πέτρος Χριστοδούλου
που αναφέραμε στην αρχή, διορίστηκε ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ (ΟΔΔΗΧ), δηλαδή ο Παπανδρέας μετά
το γεύμα στο Πεντελικόν με την Goldman Sachs διόρισε το στέλεχος της
(τον Χριστοδούλου) να διαχειριστεί τα χρέη μας…
Νωρίτερα από όλα αυτά η Goldman Sachs η JP Morgan και η Deutsche Bank
έβγαλαν στην αγορά ένα «προϊόν» ζητώντας επενδυτές ζητώντας τους να
τζογάρουν στην κατάρρευση και χρεωκοπία της Ελλάδας.
Μετά η Deutsche Bank έβγαλε μια έκθεση ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει
να αποπληρώσει τα χρέη της. Την ίδια στιγμή κινητοποιείται το τμήμα των
CDS (Credit Default Swaps- ασφάλιση χρεών σε περίπτωση μη αποπληρωμής)
της ίδιας τράπεζας και ζητάει μεγαλύτερα ασφάλιστρα από την Ελλάδα.
Ξεκινάνε τα ΜΜΕ να παίζουν τον ρόλο «παπαγαλάκια» και η κοινή γνώμη χάφτει
ότι η Ελλάδα πάει για πτώχευση. Έτσι τα CDS μεγαλώνουν και οι έξυπνοι με
έναν ταχυδακτυλουργικό τρόπο κερδοσκοπούν με τον εξής απλό τρόπο:
δανείζονται (το έκανε η Μέρκελ, ναι είναι αυτοί που δουλεύουν για να
καθόμαστε εμείς…)με 3% και αυτά τα χρήματα τα δανείζουν σε εμάς με 7% η διαφορά αυτή (4%) είναι τα SPREADS.
(σημείωση: Goldman Sachs, JP Morgan και η Deutsche Bank ελέγχουν το 95% των CDS παγκοσμίως) Περιέργως τα funds του Σόρρος «προέβλεψαν» ότι το δολάριο θα έρθει 1/1 με το ευρώ… (εμ από προφήτες ξέρουν οι Εβραίοι)
ΔΝΤ
Το υποτιθέμενο κρατικό χρέος μας ήταν 320 ΔΙΣ (χώρια αυτά που χρωστάνε οι Έλληνες ως φυσικά πρόσωπα στις τράπεζες μέσω καταναλωτικών, στεγαστικών, επιχειρηματικών και πιστωτικών καρτών – που είναι 280 ΔΙΣ) από αυτά τα 320 ΔΙΣ το 60% είναι σε κρατικά ομόλογα. Κρατικά ομόλογα σημαίνει ότι το κράτος βγάζει ομόλογα, και μέσω κάποιας τράπεζας ο επενδυτής τα αγοράζει με σκοπό κάποιο κέρδος, ΑΡΑ ενώ φαίνεται ως χρέος ΔΕΝ είναι χρέος αφού ο επενδυτής έχει πληρώσει την τράπεζα γι αυτά.
Αυτό σημαίνει ότι εφόσον δεν τα χρωστάμε, κανείς δεν έχει αξίωση
να μας ζητήσει κάτι ως αντάλλαγμα.
Με τις υπογραφές στο ΔΝΤ όμως, ο Γεώργιος Τζέφρυ Τσαντ
Μινέικο Παπανδρέου με δεκανίκι τον Καρατζαφέρη ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ
αυτά τα 200 ΔΙΣ (60%) του χρέους- ομολόγων από ανύπαρκτα σε
υπαρκτά, και εφόσον τώρα είναι υπαρκτά ζητάνε αξιώσεις αυτοί στους
οποίους χρωστάμε…
Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι ο Παπανδρέας το πρώτο πράγμα που
έκανε ως πρωθυπουργός ήταν να καταμετρήσει και να κοστολογήσει την
κρατική περιουσία που ω, τι ειρωνεία ήταν όσο και το έλλειμμα μας;;;;;;;
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ;;;;;;;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ όπως μας ενημερώνει ο Δελαστίκ στην Ε.Ε. είμαστε οι 7 σε χρέος, στην Ευρώπη πάρα πολύ πίσω, και δεν χρωστάμε περισσότερα από τις ΗΠΑ ή την Ιαπωνία.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ιταλία χρωστάει 1,4 ΤΡΙΣ, η Ισπανία 1,1 ΤΡΙΣ η Ιρλανδία 870 ΔΙΣ κτλ κτλ… Οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί που ήρθαν εδώ για επίβλεψη, οι χώρες τους χρωστάνε περισσότερο από ότι εμείς…
ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Κάπου ανέφερα ότι ο Παπανδρέου προεκλογικά είχε πει τις προθέσεις του
στα εθνικά θέματα, είπε ψέματα μόνον όσον αφορά τα οικονομικά, ο λαός
δεν έδωσε καμία σημασία στα εθνικά και περίμενε να τους δώσει χρήματα
που φυσικά δεν έδωσε.
Το ένα θέμα με το άλλο (εθνικά θέματα και οικονομικά) έχει άμεση σχέση και
ας μην το αντιλαμβάνεται το σκατένιο μυαλό του ψεύτη κλέφτη απατεώνα
νεοέλληνα Ρωμιού.
Ο Στόχος είναι να έρθουν στην Ελλάδα αλλοδαποί τους οποίους τους στέλνουν
οι Τούρκοι σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις, ιθαγένεια, γεννάνε,
υπογεννητικότητα εμείς σε 2 γενεές εξαφανιζόμαστε σύμφωνα με την
εθνική στατιστική υπηρεσία, θα ψηφίζουν και ενώ θα είναι πλειοψηφία θα
βγάζουν τους δικούς τους δημάρχους νομάρχες εμείς θα εξαφανιζόμαστε.
Σκεφτείτε λοιπόν Σκοπιανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στην Φλώρινα,
τους Αλβανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στα Ιωάννινα, στην Θράκη,
θα γίνει σε απόλυτους αριθμούς, τι έχει ΝΑ γίνει.
Μέχρι τότε θα παίξει «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο, δηλαδή παραδίνουμε το Αιγαίο στους Τούρκους, ήδη η Θράκη είναι στα χέρια τους (έχουν βγάλει και σημαία) και απλά περιμένουν να κυλήσει ο χρόνος για να σβήσουμε.
Το τελικό «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους και φυσικών προσώπων έχει σαν αποτέλεσμα να μας πάρουν τον τεράστιο ορυκτό πλούτο και να τους χρωστάμε και από πάνω και όλα αυτά για να μην βγάλουμε άχνα.
Φοβούνται την άχνα…!!!!!!!!!!!
katohika/kefalokleidomata/kyklwpas

Ζούμε ενα νεο 1943, οπως περήφανα ανακοίνωσε η Λαγκαρντ. Τι χειρότερο λοιπον μπορει να συμβεί;

http://olympia.gr/2014/12/13/%CE%B6%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%BD%CE%B5%CE%BF-1943-%CE%BF%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AE%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89/

Οι κατοχικές κυβερνήσεις ’41-’44 «δέχτηκαν» να καταβάλουν τεράστια ποσά στις δυνάμεις του Αξονα ως «δαπάνες Κατοχής»! Οχι, δεν μιλάμε για τις αμοιβές δισεκατομμυρίων που έχουν εισπράξει τα χρονια του μνημονιου οι τροϊκανοί, οι εταιρειες συμβούλων και οι διάφορες αρχές ξεπουλήματος της δημοσιας περιουσίας. Χωρις βεβαίως να υπολογίζουμε τα «τυχερά» απο τι αβάντες σε εταιρειες που θησαυρίζουν πάνω στο Ελληνικο δράμα (γενοσημα κλπ).
Μιλάμε για την καθ’ εαυτή φορολογία που την περίοδο 2011 – 2014 εχει γεωμετρική αύξηση, ανάλογη με αυτή των «δαπανών κατοχής». Και την ίδια κατάληξη. Η πληρωμή των δαπανών Κατοχής αυξήθηκε με πολύ υψηλούς ρυθμούς από 25 εκατ. δρχ. τον Νοέμβριο του 1941 σε 850 εκατ. δρχ. τον Αύγουστο του 1943. Αποδέκτης φυσικά, τα ταμεια του Άξονα όπως και σημερα. Ούτε ευρώ δεν μένει στα δημοσια ταμεια απο τα έσοδα της υπερφορολόγησης. Ολα βγαίνουν στο εξωτερικό με πρόσχημα την κάλυψη των «δαπανών χρηματοδότησης», κατα το «δαπάνες κατοχής».
Ταυτόχρονα, τοσο το 1943, οπως και το 2014, το σύστημα είσπραξης δημοσίων εσόδων από φόρους και δασμούς είχε προφανώς καταρρεύσει. Σημερα βλέπουμε πλεον τις ανεισπρακτες οφειλές να ξεπερνούν το 1,1 δις μηνιαία, ενα ιλιγγιωδες πόσο αν αναλογιστούμε πως το περιβόητο πρωτογενες πλεονασμα το οποίο διανεμήθηκε στην χωρα, ηταν μόλις μισό δις Ευρώ. Το 1/30 της ανεισπρακτης οφειλής δηλαδη!
Το οτι η κυρία Λαγκαρντ συνέκρινε την «επιτυχία» του 2013 με αυτη του 1943, εκτος από ύβρις στους νεκρούς του Ελληνικου ολοκαυτώματος, δείχνει περίτρανα τι θεωρούν «επιτυχία» οι επιτελείς της Τρόικας. Την Εθνοκτονία.
Το κερασάκι; Από όλη αυτή την διαδικασία ολόκληρη την περίοδο της Κατοχής προέκυψε μια μεταφορά πλούτου από το σύνολο σχεδόν του αστικού πληθυσμού προς τους «επιτήδειους εμπόρους»-«μαυραγορίτες», οι οποίοι συσσώρευσαν τεράστιες περιουσίες και σταδιακά ανέτρεψαν την οικονομική και κοινωνική ιεραρχία στη διάρκεια της Κατοχής και κυρίως μετά την απελευθέρωση.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στην περίοδο της Κατοχής άλλαξαν χέρια τεράστιες περιουσίες, από κινητά αντικείμενα αξίας (κοσμήματα, χρυσαφικά, αντικείμενα τέχνης κ.ά.) ως και ακίνητα (κατοικίες, διαμερίσματα, οικόπεδα). Υπάρχουν σχετικές πληροφορίες ότι πουλήθηκαν ακίνητα την περίοδο εκείνη στο 15%-25% της πραγματικής τους αξίας. (Το Βημα)
Το ίδιο σύμπτωμα που βλέπουμε να διαγράφεται σημερα και θα ενταθεί μετα την απελευθερωση των πλειστηριασμών, αλλά και το σκανδαλο του Ερρικος Ντυναν που καταστρατηγεί κάθε έννοια αστικού δικαίου στην οικονομία.
Ακίνητα, κινητά αλλα και ολόκληρες επιχειρήσεις θα αλλάζουν χερια μεσα σε μια νύχτα, όπου οι τραπεζες παίζουν τον ρόλο του σύγχρονου μαυραγοριτη.
Τι χειρότερο στ’ αληθεια μπορει να συμβεί;

13 Δεκεμβρίου 1967: Το αποτυχημένο βασιλικό κίνημα. Οι πρωταγωνιστές και οι άγνωστες πτυχές

http://original-fippak.blogspot.gr/2013/02/1967.html

Στο κείμενο που ακολουθεί, θα προσπαθήσουμε να αναφερθούμε με συντομία στο αποτυχημένο πραξικόπημα (ή αλλιώς κίνημα) του Κωνσταντίνου κατά της χούντας του Παπαδόπουλου το Δεκέμβριο του 1967, στα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν και σε μερικές άγνωστες στο ευρύ κοινό λεπτομέρειες.

Σχετικά με το πραξικόπημα του βασιλιά Κωνσταντίνου, ο Τάλμποτ, Αμερικανός Πρέσβης στην Ελλάδα, είχε ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε τι λεπτομέρειες του σχεδίου και πως ενημερώθηκε από τον βασιλιά της Ελλάδας όταν είχε ήδη αρχίσει η εκτέλεσή του. Ο Μπομπ Κήλυ, στέλεχος του πολιτικού τμήματος της Αμερικάνικης Πρεσβείας, είχε όμως ενημερώσει την Πρεσβεία για μια σημαντική συζήτηση που είχε με τον Γεώργιο Μαύρο, πρώην βουλευτή της Ένωσης Κέντρου (Ε.Κ.) στις 14 Νοεμβρίου 1967. Ο Μαύρος έκανε λόγο για ένα σχέδιο βασιλικού πραξικοπήματος, το οποίο προέβλεπε ότι ο Κωνσταντίνος θα μετέβαινε μαζί με το δικτατορικό Πρωθυπουργό Κόλλια στη Θεσσαλονίκη, στις 13 Δεκεμβρίου 1967. Ο βασιλιάς θα διόριζε κυβέρνηση, με τη συμμετοχή απόστρατων στρατηγών. Τα σχέδια του βασιλιά για πραξικόπημα είχαν αρχίσει να γίνονται γνωστά σε όλο και περισσότερα άτομα. Ο Αμερικανός Μπομπ Κήλυ είχε πληροφορηθεί ακόμα και συγκεκριμένες λεπτομέρειες (ημερομηνίες, κωδικούς κλπ) από τον Γεώργιο Μαύρο, ενώ έξι μέρες πριν το βασιλικό πραξικόπημα ο πρώην βουλευτής της ΕΡΕ και εν συνεχεία συνεργάτης του δικτάτορα Παπαδόπουλου Νίκος Φαρμάκης δήλωνε στον απεσταλμένο των «Νιου Γιορκ Τάιμς» Ρίτσαρντ Εντέρο ότι ο αντιπερισπασμός του Κωνσταντίνου θα αποτύχαινε.

Το βράδυ της 12^ης Δεκεμβρίου 1967, ο Αμερικανός Πρέσβης Τάλμποτ πήγε σε δείπνο, στο οποίο παρευρισκόταν και το βασιλικό ζεύγος. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ζήτησε από τον Τάλμποτ να τον επισκεφτεί την επόμενη μέρα το πρωί στα βασιλικά ανάκτορα στο Τατόι, παρακαλώντας τον να μην χρησιμοποιήσει το επίσημο αυτοκίνητό του για να μην τραβήξει την προσοχή των ανδρών που επιτηρούσαν το Τατόι. Ο Τάλμποτ έφθασε στα ανάκτορα στις 7.50 την επόμενη μέρα και ο βασιλιάς, φορώντας την επίσημη στρατιωτική του στολή, του ανακοίνωσε ότι είχε ήδη ξεκινήσει πραξικόπημα. Ο Κωνσταντίνος εξέφρασε την ελπίδα ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ «θα έπαιρνε όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να πεισθεί η χούντα να μην αντισταθεί στον βασιλέα».  Ο Αμερικανός Πρέσβης ευχήθηκε καλή τύχη στον βασιλέα, τονίζοντας ότι «από τη στιγμή που ξεκινήσατε αυτό το εγχείρημα, η αποτυχία του θα είναι καταστροφική».

Λίγα λεπτά αφότου επέστρεψε στο γραφείο του, γύρω στις 10:00, ο Τάλμποτ δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από το δικτάτορα Παπαδόπουλο, ο οποίος βρισκόταν στο Πεντάγωνο και ζητούσε να συναντηθεί αμέσως μαζί του. Ο Τάλμποτ πήγε στο Πεντάγωνο, όπου παρουσία του Αγγελή, του Μακαρέζου και του Ζωιτάκη, συνάντησε στις 12:30 έναν εξαγριωμένο Παπαδόπουλο που τον ρώτησε : «Που είναι ο βασιλέας ;». Ο Τάλμποτ προσποιήθηκε ότι δεν γνώριζε, αλλά ο δικτάτορας συνέχισε : «Εσείς τον υποστηρίξατε στη σημερινή του κίνηση». Τελικά, ο Αμερικανός Πρέσβης αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι είχε ενημερωθεί από τον Κωνσταντίνο για το τι συνέβαινε. Παράλληλα, ο Τάλμποτ ζήτησε από τους χουντικούς να αποφύγουν τη σύγκρουση με τις στρατιωτικές δυνάμεις που ήταν πιστές στο βασιλιά και να μη θέσουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο.

Η βασιλική οικογένεια μαζί με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Κόλλια είχαν αναχωρήσει από την αεροπορική βάση του Τατοϊου για τη Λάρισα, απ’ όπου ο Κωνσταντίνος μετέδωσε ραδιοφωνικό μήνυμα, το οποίο δεν ακούστηκε παρά μόνο από τα βραχέα και σε πολύ μικρή ακτίνα. Ο Βασιλιάς ήλπιζε ότι το Γ’ Σώμα Στρατού που έδρευε στη Θεσσαλονίκη θα τον υποστήριζε  πρόθυμα, ενώ είχε με το μέρος του το Ναυτικό και την Αεροπορία. Εκείνο βέβαια που δεν ήξερε ήταν ότι οι χουντικοί αξιωματικοί είχαν καταφέρει να πληροφορηθούν τις εντολές του προς τους μυημένους (στο σχέδιο) αξιωματικούς, τις οποίες είτε ακύρωσαν είτε εξουδετέρωσαν συλλαμβάνοντάς τους.

Από τη Λάρισα, η βασιλική οικογένεια μετέβη στην Καβάλα, όπου ο Κωνσταντίνος ανακάλυψε ότι οι στρατηγοί στους οποίους βασιζόταν είχαν συλληφθεί από τους υφισταμένους των.

Οι Αμερικανοί από την πλευρά τους, δεν είχαν καταφέρει να αποκαταστήσουν την επικοινωνία με τον Κωνσταντίνο από τη στιγμή που αναχώρησε από το Τατόι.  Ο Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μπάτλ και οι συνεργάτες του συμφώνησαν με τον Τάλμποτ πως θα έπρεπε να περιμένουν να αποκρυσταλλωθεί η κατάσταση στη Βόρεια Ελλάδα, προτού αποφασίσουν να στραφούν ανοικτά υπέρ του Κωνσταντίνου.

Στις 1:15 της 14^ης Δεκεμβρίου 1967, ο Παττακός κάλεσε τον Τάλμποτ στο Πεντάγωνο για να τον συναντήσει, μαζί με τους Παπαδόπουλο, Μακαρέζο, Ζωιτάκη κ.α.  Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος είπε στον Αμερικανό Πρέσβη ότι  ο Κωνσταντίνος ήταν αυτός που προκάλεσε τη ρήξη μεταξύ τους, χωρίς καμία απολύτως αφορμή και ισχυρίστηκε ότι ήλεγχε το στράτευμα. Ο Τάλμποτ, επισήμανε στους χουντικούς τους κινδύνους που προέκυπταν από το γεγονός ότι υπήρχαν ουσιαστικά δύο ελληνικές κυβερνήσεις οι οποίες διεκδικούσαν ταυτόχρονα την υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Παπαδόπουλος και ο Αγγελής απάντησαν στον Τάλμποτ ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να διαπραγματευθούν με το βασιλιά , εφόσον «αποφάσισε να διαβεί το ποτάμι και να κόψει όλες τις γέφυρες».

Αργά το βράδυ της ιστορικής εκείνης νύχτας, ο Κωνσταντίνος διαπίστωσε ότι το βασιλικό αντιπραξικόπημα δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας. Μαζί με την οικογένειά του, τον Κόλλια και τον Αρχηγό της Αεροπορίας Γεώργιο Αντωνάκο επιβιβάστηκαν σε στρατιωτικό αεροσκάφος  και (συνοδεία μαχητικών αεροσκαφών) πέταξαν για τη Ρώμη, όπου έφτασαν στις 4:00 το πρωί της 14^ης Δεκεμβρίου.

Ο Παττακός τηλεφώνησε στον Τάλμποτ και τον ενημέρωσε ότι ο βασιλιάς είχε φύγει από την Ελλάδα. Αμέσως μετά, ο Αμερικανός διπλωμάτης έστειλε επείγον τηλεγράφημα, με το ποίο αναιρούσε όλες τις προηγούμενες εισηγήσεις του για την έκφραση της αμερικανικής υποστήριξης προς τον Κωνσταντίνο. Το παιχνίδι είχε πλέον χαθεί για το παλάτι.

Η ανάλυση του βασιλικού αντιπραξικοπήματος από τις αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες έδειξε ότι ο Κωνσταντίνος δεν είχε ετοιμάσει ένα ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό σχέδιο.

Τι αναφέρει ο Σόλωνας Γρηγοριάδης για το αποτυχημένο βασιλικό κίνημα του 1967 :

Σύμφωνα με τα όσα έγραψε ο συγγραφέας Σόλωνας Γρηγοριάδης, ο άνθρωπος που διαμόρφωσε την τελική μορφή του σχεδίου του βασιλικού πραξικοπήματος ήταν ο στρατηγός Κωνσταντίνος Δόβας. Ο  Κωνσταντίνος Δόβας (1898 - 1973) είχε διατελέσει υπηρεσιακός πρωθυπουργός το φθινόπωρο του 1961 και Αρχηγός ΓΕΕΘΑ το διάστημα 1954-1959. Παράλληλα, ήταν Αρχηγός του Στρατιωτικού Οίκου των Ανακτόρων. Ο βασιλιάς έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση προς το πρόσωπο του Κωνσταντίνου Δόβα. Ενήμεροι για το σχέδιο βασιλικού πραξικοπήματος ήταν ορισμένοι ανώτατοι στρατιωτικοί διοικητές στη Βόρεια Ελλάδα, όπως π.χ. ο Περίδης, ο Βιδάλης, ο Λιαράκος, ο Έρσελμαν, ο στρατηγός Κόλλιας κ.α. Στην Αθήνα είχαν μυηθεί ορισμένοι εν ενεργεία αξιωματικοί, όπως ο Γενικός Επιθεωρητής του Στρατού αντιστράτηγος Ιωάννης Μανέττας.

Ποιο ήταν το σχέδιο του βασιλικού πραξικοπήματος ;

Η κύρια ενέργεια θα ήταν η αιφνιδιαστική άφιξη του βασιλιά στη Βόρεια Ελλάδα. Με την καθοριστική βοήθεια του Γ’ Σώματος Στρατού υπό τον στρατηγό Περίδη οι πραξικοπηματίες θα προσπαθούσαν να κυριαρχήσουν στη Θεσσαλονίκη. Στο μεταξύ, ο στρατηγός Κόλλιας, διοικητής της Στρατιάς (με έδρα τη Λάρισα), θα απέκοπτε τις τηλεπικοινωνίες της Βόρειας και Νότιας Ελλάδας και θα κινούσε στρατεύματα προς την κατεύθυνση της Αθήνας. Επίσης, το σχέδιο προέβλεπε ότι θα αχρηστεύονταν οι δύο ραδιοφωνικοί σταθμοί και θα καταλαμβανόταν η ΑΣΔΑΝ και το ΓΕΣ.

Το σχέδιο του βασιλιά έπασχε ευθύς εξαρχής. Οι μεγάλες αδυναμίες του φάνηκαν στη συνέχεια. Ένα από τα πολλά λάθη του ήταν ότι δεν επιλέχθηκε ως επίκεντρο του πραξικοπήματος η πρωτεύουσα του κράτους, αλλά η Βόρεια Ελλάδα.

Την 6^η Δεκεμβρίου 1967 εκλήθησαν στα ανάκτορα οι αντιστράτηγοι Κόλλιας και Περίδης για να συνομιλήσουν με το βασιλιά. Ο βασιλιάς, παρουσία του Κ. Δόβα, τους ανακοίνωσε την απόφασή του να ανατρέψει με πραξικόπημα τη χούντα του Παπαδόπουλου. Στη συνέχεια τους ενημέρωσε για το σχέδιό του.

Ο Κωνσταντίνος είχε χαρακτηρίσει την 13^η Δεκεμβρίου ως «Ημέρα Ω» της ενέργειάς του. Εκείνο το διάστημα επρόκειτο να αποστρατευτούν διάφοροι ανώτατοι αξιωματικοί που ήταν βασιλόφρονες.

Στις 12 Δεκεμβρίου, ο βασιλιάς έδινε τις τελευταίες οδηγίες. Τότε, ο αντιστράτηγος Ιωάννης Μανέττας κλήθηκε στο παλάτι και είπε ότι έπρεπε να αναβληθεί το σχέδιο. Σύμφωνα με όσα αφηγήθηκε ο ίδιος στο συγγραφέα Γρηγοριάδη, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος του είπε «Στρατηγέ στις 10:35 θα απογειωθώ από το αεροδρόμιο του Τατοϊου. Εσείς στις 11:00 ακριβώς, θα εμφανισθήτε ενώπιον του αρχηγού του ΓΕΣ στρατηγού Αγγελή και θα του εγχειρήσετε αυτήν την  έγγραφον  διαταγήν μου. Του γνωρίζω ότι ανέλαβα την διακυβέρνησι και τον διατάσσω να σας παραδώση την αρχηγίαν του ΓΕΣ.» .

Τα μεσάνυχτα της 12^ης προς 13^η Δεκεμβρίου, έφθασε στη Λάρισα ο ταξίαρχος Φραγκίσκος, υπασπιστής του βασιλιά. Ο αντιστράτηγος Κ. Κόλλιας ήταν ιδιαίτερα εκνευρισμένος γιατί οι άνθρωποι του βασιλιά δεν τον ενημέρωσαν έγκαιρα για την έναρξη του πραξικοπήματος, με αποτέλεσμα να μην έχει τον απαραίτητο χρόνο για να δράσει αποτελεσματικά.

Η έναρξη του βασιλικού πραξικοπήματος

Τις πρωινές ώρες της 13^ης Δεκεμβρίου 1967 επικρατούσε αναταραχή στο ανάκτορο του Τατοϊου. Ο βασιλιάς και η σύζυγός του (Άννα - Μαρία) ετοίμαζαν με μεγάλη βιασύνη τις αποσκευές τους. Σε λίγο άρχισαν να καταφθάνουν όσοι θα συμμετείχαν μαζί τους στην εξόρμηση. Ήταν ο στρατηγός Κ. Δόβας που έφυγε από το σπίτι του χωρίς να αποκαλύψει τίποτα στη σύζυγό του, ο πρωθυπουργός Κ. Κόλλιας που δεν πήρε μαζί του αποσκευές, η πριγκίπισσα Ειρήνη και η 50χρονη Φρειδερίκη που πήρε μαζί της τη μικρή λευκή σκυλίτσα της. Ύστερα εμφανίστηκε ο Αρχηγός του ΓΕΑ Αντωνάκος. Πήρε εντολή από το βασιλιά να πάει στη Λάρισα και να μεταφέρει στο διοικητή της Στρατιάς το βασιλικό διάγγελμα και άλλα κείμενα.

Στις 10:16 ο βασιλιάς άναψε το πράσινο φως. Εκείνη τη στιγμή, τέσσερα αυτοκίνητα ξεκινούσαν από το Ανάκτορο του Τατοϊου, με τη βασιλική οικογένεια και τους συνοδούς της. Γρήγορα έφτασαν στο γειτονικό αεροδρόμιο όπου τους περίμεναν δύο αεροπλάνα. Στο ένα αεροπλάνο μπήκε ο Αντωνάκος με προορισμό τη Λάρισα και στο άλλο όλοι οι άλλοι με προορισμό την Καβάλα. Στις 10:30 έγινε η απογείωση.

Στις 11:00, από το αεροσκάφος του Αντωνάκου μεταδιδόταν το πρώτο σήμα προς τις αεροπορικές μονάδες όλης της χώρας : «Α.Μ.  Βασιλεύς ανέλαβε διακυβέρνησι χώρας. Διατάξατε γενικό συναγερμό. Απαγορεύσατε είσοδο τμημάτων Στρατού εις υμέτερα αεροδρόμια. Εάν απαιτηθή αντιμετωπίσατε διά όπλων. Εξοπλίσατε 50 % των αεροσκαφών διά πυραύλων και πολυβόλων. […] Ζητώ σιδηράν πειθαρχίαν εις Α.Μ. Βασιλέα.» .

Στις 11:00 ο Μανέττας μπήκε στο γραφείο του Αρχηγού του ΓΕΣ Αγγελή και του παρέδωσε τη βασιλική διαταγή, η οποία (όπως ήταν αναμενόμενο) δεν έγινε αποδεκτή.  Ο διοικητής της Ι’ Στρατιάς στη Λάρισα απέκοψε τις τηλεπικοινωνίες μεταξύ Αθήνας και Βόρειας Ελλάδας.

Το αεροσκάφος της βασιλικής οικογένειας προσγειώθηκε στις 11:30 στο αεροδρόμιο της Καβάλας. Ο διοικητής της 11^ης Μεραρχίας υποστράτηγος Κεχαγιάς, μυήθηκε στο σχέδιο του πραξικοπήματος στις 11:55. Το ξενοδοχείο «Αστήρ» υποδέχτηκε τους γαλαζοαίματους, οι οποίοι έφθασαν λίγο πριν τις 12:00. Τα δωμάτια του βασιλιά είναι το 13 και το 14. Ο βασιλιάς και ο Δόβας ήρθαν αμέσως σε επικοινωνία με διοικητές διαφόρων μεραρχιών .

Μόλις ο Αντωνάκος παρέδωσε στο διοικητή της Ι’ Στρατιάς Κόλλια το διάγγελμα του βασιλιά σε μαγνητοταινία, εκείνος το έδωσε στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό της Λάρισας, ο ποίος άρχισε την εκπομπή του στις 11:30 περίπου.

Στο Πολεμικό Ναυτικό, ο μεγάλος όγκος των αξιωματικών ήταν αφοσιωμένος ολόψυχα στο βασιλιά. Ο Αρχηγός του ΓΕΝ αντιναύαρχος Δέδες, ο υποναύαρχος Δημ. Σούτζος και οι αρχιπλοίαρχοι Κοντογιάννης και Σταυρίδης τάχθηκαν με προθυμία στο πλευρό του βασιλιά.

Ο Αρχηγός του ΓΕΝ Δέδες έσπευσε να επικοινωνήσει με τον Επ. Πανά και τον Αν. Ροζάκη. Τους έδωσε την εξής διαταγή : «Η θέσις του ναυτικού είναι παρά το πλευρόν του Βασιλέως. Αποπλεύσατε με την δύναμίν σας τάχιστα και πλεύσατε προς Βορράν, υπακούοντες εις τον Βασιλέα. Την παρούσα διαταγήν μου διαβιβάζω γραπτώς.» .  Ο Δέδες δέχθηκε απανωτές τηλεφωνικές κλήσεις για να προσέλθει στο Πεντάγωνο. Ακόμα και ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος του τηλεφώνησε, αλλά ο αρχηγός του ΓΕΝ δεν απαντούσε. Ήταν απασχολημένος με το πώς θα μπορούσαν τα πολεμικά πλοία να αποπλεύσουν γρηγορότερα ώστε να υλοποιήσουν το βασιλικό πραξικόπημα. Στις 3:30 άρχισαν να αποπλέουν τα πλοία από τη Σαλαμίνα. Ο βασιλόφρων ναύαρχος Ροζάκης με τη δική του δύναμη ξεκινούσε ολοταχώς προς το Βορρά. Τελικά, ο Δέδες αποφάσισε να πάει στο γραφείο του Αρχηγού του ΓΕΣ Αγγελή και να βρεθεί αντιμέτωπος με τους χουντικούς. Μετά από διαπληκτισμό με τον Παπαδόπουλο και τους άλλους χουντικούς, ο Δέδες αιχμαλωτίστηκε και τον έκλεισαν μέσα σε ένα παρακείμενο γραφείο.

Στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας, ο ναύαρχος Επαμεινώνδας Πανάς έκανε τις προπαρασκευές απόπλου. Είχε στη διάθεσή του 4 μεγάλα αποβατικά πλοία, μερικές κανονιοφόρους και ορισμένα αντιτορπιλικά με επικεφαλής τη «Νίκη». Όμως, ένα παραπλανητικό τηλεφώνημα από το Πεντάγωνο τον καθυστέρησε. 

Είχαν δημιουργηθεί δύο κέντρα δύναμης του κινήματος. Το ένα ήταν η Καβάλα όπου βρισκόταν ο βασιλιάς και ο πρωθυπουργός και το άλλο ήταν η Κομοτηνή, όπου βρισκόταν η διοίκηση του Γ’ Σώματος Στρατού με επικεφαλής τον βασιλόφρονα Περίδη. Στις 3:30 ο βασιλιάς έφθασε στο στρατηγείο του Γ’ Σώματος Στρατού στην Κομοτηνή. Τον υποδέχτηκαν οι αξιωματικοί Περίδης και Βιδάλης. Το σχέδιο προέβλεπε την ταχεία συγκεντρωτική κίνηση φιλοβασιλικών δυνάμεων προς τη Θεσσαλονίκη για την κατάληψή της.  Για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιούσαν την 393^η Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων (ΕΜΑ) και το Συγκρότημα του συνταγματάρχη Κόρκα, που έδρευε στον Έβρο. Όμως ο Κόρκας είχε μεγάλη χιλιομετρική απόσταση από τη Θεσσαλονίκη.

Η κατάσταση για τους κινηματίες χειροτερεύει

Ο στρατηγός Γεώργιος Περίδης αγνοούσε ότι είχε αρχίσει μια απροσδόκητη αντιστροφή ων πραγμάτων. Αγνοούσε ότι ο χουντικός Αγγελής είχε επικοινωνήσει με πολυάριθμους διοικητές και είχε λάβει τα μέτρα του. Επίσης αγνοούσε τι συνέβαινε στην 20^η μεραρχία τεθωρακισμένων στην Κομοτηνή.   Ο (βασιλόφρων) διοικητής ταξίαρχος Ανδρέας Έρσελμαν είχε αντιμετωπίσει την άρνηση δύο διοικητών μονάδων (Πεφάνης και Πυρόπουλος) να προσχωρήσουν στο βασιλικό κίνημα. Ο Έρσελμαν αμέσως τους έθεσε υπό κράτηση. Όμως λίγο αργότερα, συνελήφθη και ο ίδιος από ορισμένους χουντικούς αξιωματικούς. Το βασιλικό κίνημα είχε υποστεί ένα ισχυρό πλήγμα. Παράλληλα, το συγκρότημα του επίλαρχου Κόρκα καθυστερούσε να εμφανιστεί.

Βασικός στόχος παρέμενε η Θεσσαλονίκη, αλλά ο στρατηγός Λιαράκος δεν διέθετε αξιόλογες δυνάμεις για να τα καταφέρει. Ο Λιαράκος έσπευσε να πάρει μαζί του μερικούς αξιωματικούς της Ακαδημίας Πολέμου και τους έστειλε στο Σύνταγμα Καταδρομών. Αντικειμενικός σκοπός του Λιαράκου ήταν η υφαρπαγή των διοικήσεων και η καθήλωση των μονάδων, για να κερδίσει χρόνο, μέχρι να καταφθάσει το συγκρότημα του Κόρκα. Οι αξιωματικοί που στάλθηκαν στο Σύνταγμα Καταδρομών δεν πέτυχαν την αποστολή τους.

Τα προβλήματα για τους φιλοβασιλικούς αυξάνονταν και ο στρατηγός Λιαράκος έχασε την επαφή με το στρατηγό Περίδη. Το τηλεφωνικό κέντρο καταλήφθηκε από δυνάμεις καταδρομών και της ΕΣΑ και είχαν αποκοπεί οι επικοινωνίες τόσο με το Γ’ Σώμα Στρατού (στην Κομοτηνή) όσο και με τη στρατιά στη Λάρισα. Στη Θεσσαλονίκη, μόνος και αποδυναμωμένος ο Λιαράκος περίμενε μάταια να καταφθάσουν τα άρματα του Κόρκα. Κατά τις 13:00 ο Περίδης άκουσε βρόντο αρμάτων και μόλις κοίταξε από πού προερχόταν, διαπίστωσε έκπληκτος ότι δεν ήταν τα άρματα του Κόρκα, αλλά τα άρματα του χουντικού ταγματάρχη Σοφικίτη.  Ο Σοφικίτης εισέβαλε ένοπλος στο κτίριο και συνέλαβε τον Περίδη. Ήταν 13:30 της 14^ης Δεκεμβρίου. Το πλήγμα ήταν καίριο, αλλά υπήρχαν ακόμα λίγες ελπίδες για τους βασιλικούς κινηματίες. Το απόγευμα, ο βασιλιάς που βρισκόταν στην Καβάλα, απέστειλε τον υποστράτηγο Δεσύπρη και το συνταγματάρχη Παπαθεοδώρου στη 10^η Μεραρχία Σερρών με σκοπό να πείσουν το στρατηγό Μπεληγιάννη να στείλει άρματα κατά της Θεσσαλονίκης, αλλά ο Μπεληγιάννης αρνήθηκε. Παράλληλα, έθεσε υπό κράτηση τους απεσταλμένους του βασιλιά και έστειλε άρματα εναντίον  της Καβάλας. Έστειλε περίπου 35 μέσα άρματα εναντίον της Καβάλας για να πλήξουν καίρια το βασιλικό κίνημα. Από την άλλη, ο Κεχαγιάς δεν είχε αξιόλογη δύναμη για να υπερασπιστεί την Καβάλα και να σώσει το βασιλιά. Όταν τα άρματα των χουντικών έφθασαν υπό βροχή στο αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα, ο βασιλιάς με τη συνοδεία του είχαν ήδη φύγει για τη Ρώμη. Το βασιλικό κίνημα είχε καταρρεύσει.

Ο επίλογος του κινήματος και η φυγή του βασιλιά στη Ρώμη

Το πρωί της 14^ης Δεκεμβρίου 1967, ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να εγκαταλείψει το κίνημα και τους συνεργάτες του στα κρύα του λουτρού και να σώσει τον εαυτό του και τη βασιλική οικογένεια. Πήγε στο αεροδρόμιο μαζί με την υπόλοιπη βασιλική οικογένεια, τον ταγματάρχη Παπανδρέου, τον ταξίαρχο Φραγκίσκο, το Δόβα, τον υπασπιστή Μουτούση και τον πρωθυπουργό Κόλλια). Επιβιβάστηκαν σε δύο αεροπλάνα και πήγαν στη Ρώμη.

Στη Λάρισα ο στρατηγός Κόλλιας έκανε φιλότιμες προσπάθειες να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Προσπαθούσε να κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσε τη στιγμή που όλα γύρω του κατέρρεαν. Έφραξε τις Θερμοπύλες και ναρκοθέτησε τις οδεύσεις προς Θεσσαλία. Είχε πληροφορηθεί τη σύλληψη του Περίδη, αλλά δεν ήθελε να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Μετά από μερικές ώρες οι χουντικοί έθεσαν υπό τον έλεγχό τους και τη Λάρισα. Ο επίλογος είχε γραφτεί.

Ο Παπαδόπουλος έγινε Πρωθυπουργός, ο Παττακός Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ο Ζωιτάκης αντιβασιλιάς.

Οι διώξεις αξιωματικών του Ναυτικού λόγω του βασιλικού κινήματος

Μεγάλος αριθμός αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που υποστήριξαν το βασιλικό κίνημα υπέστη διώξεις από τη χούντα των συνταγματαρχών. Εκτός των άλλων, είδαν και το βασιλιά να τους εγκαταλείπει στο στόμα του λύκου και να φεύγει στη Ρώμη.

Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά ονόματα αξιωματικών που υπέστησαν διώξεις.

Αντιναύαρχος ΔΕΔΕΣ : αποτάχθηκε

Υποναύαρχος Δ. ΣΟΥΤΣΟΣ (υπαρχηγός ΓΕΝ) : αποτάχθηκε

Αρχιπλοίαρχος Ι. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ : αποτάχθηκε

Πλοίαρχος Σ. ΚΟΝΟΦΑΟΣ : αποτάχθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1968. Στη συνέχεια εκτοπίστηκε.

Υποναύαρχος Α. ΡΟΖΑΚΗΣ : αποτάχθηκε. Μετά εκτοπίστηκε στο Καρπενήσι (Αύγουστος – Δεκέμβρης 1968)

Αρχιπλοίαρχος Χ. ΣΟΛΙΩΤΗΣ : αποτάχθηκε

Πλοίαρχος Σ. ΜΟΥΡΙΚΗΣ : αποτάχθηκε

Πλωτάρχης ΤΑΠΙΝΗΣ : αποτάχθηκε

Ο Κωνσταντίνος αδιαφορώντας ουσιαστικά για τον κόσμο που τον ακολούθησε και τον υποστήριξε, απέδειξε έμπρακτα πως δεν είχε καμία περί «τιμής» σχέση με αυτά που υποτίθεται πως μάθαινε στις στρατιωτικές σχολές, όπου επίσης υποτίθεται πως φοιτούσε. Θεωρούσε αυτονόητη τη θυσία των στελεχών του στρατεύματος γι’ αυτόν, όπως ένας παίκτης στο σκάκι θυσιάζει διάφορα πιόνια του. Την κρίσιμη ώρα, εγκατέλειψε ακόμα και τους βασιλόφρονες υποστηρικτές του από τις Ένοπλες Δυνάμεις στα κρύα του λουτρού, πήρε το αεροπλάνο και έφυγε για τη Ρώμη.

Βόμβα Καμμένου: "Ο Σαμαράς πήρε 9 φορές βουλευτή των ΑΝΕΛ χθες βράδυ"

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/12/9.html

ΥΣΤΕΡΙΑ ΣΑΜΑΡΑ

Σε μια αποκάλυψη – βόμβα προέβη ο Πάνος Καμμένος σήμερα το πρωί στον Γιώργο Αυτιά...
σε σχέση με τον πρωθυπουργό Σαμάρα και τις προσπάθειες που γίνονται σύμφωνα με όσα ο ίδιος καταγγέλλει προς εύρεση ψήφων για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Συγκεκριμένα δήλωσε:”Να πάψουν να πιέζουνε με οποιοδήποτε τρόπο.
Υπάρχουν βουλευτές που τους παίρνει ο Σαμαράς 9 φορές τηλέφωνο.
Χθες το βράδυ πήρε βουλευτή 9 φορές και στο τέλος το έκλεισε γιατί δεν άντεχε την πίεση. Ζητάνε τάζουν απειλούν δίνουν δώρα. Δεν ψηφίζουμε και στις τρεις ψηφοφορίες ΠΤΔ. Για να τελειώνουμε.”

http://www.freepen.gr/2014/12/9.html

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ-Σαν σήμερα η μεγάλη θηριωδία των Γερμανών ναζί: Το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ των Καλαβρύτων

http://www.makeleio.gr/?p=230271


Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943… δυνάμεις της «Βέρμαχτ» σκότωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών από τον ΕΛΑΣ.
Το τελευταίο ιδίως έτος της Κατοχής είχαν αυξηθεί δραματικά οι ακρότητες των κατακτητών, καθώς η κυριαρχία τους βρισκόταν υπό διαρκή αμφισβήτηση από την ελληνική αντίσταση και οι δυνάμεις τους δεν επαρκούσαν για να ελέγχουν τη χώρα. Η τύχη των Καλαβρύτων φαίνεται να προδιαγράφτηκε μετά την ήττα των Γερμανών από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στη Μάχη της Κερπινής (20 Οκτωβρίου 1943), κατά την οποία σκοτώθηκαν δεκάδες Γερμανοί στρατιώτες και αιχμαλωτίστηκαν 78.
Τότε τέθηκε σε εφαρμογή από το γερμανικό στρατηγείο η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalavryta»), με αντικειμενικό στόχο την περικύκλωση των ανταρτών στην ορεινή περιοχή των Καλαβρύτων και την εξόντωσή τους. Την εκτέλεση της αποστολής ανέλαβαν μονάδες της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών, που έδρευε στην Πελοπόννησο και είχε επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ (1898-1954).
.

 

Ο υποστράτηγος Καρλ φον Λε Ζουίρ

Ο γερμανός στρατηγός με τις αριστοκρατικές ρίζες, έχοντας πληροφορηθεί την εκτέλεση των 78 γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες, διέταξε τους άνδρες του να μην διστάσουν να λάβουν τα πιο σκληρά αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού της περιοχής. Ήταν, άλλωστε, πρακτική των αρχών κατοχής να εκτελούν για κάθε σκοτωμένο γερμανό στρατιωτικό πολλαπλάσιους έλληνες αμάχους.
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη. Στο διάβα τους έκαιγαν χωριά και μοναστήρια (Μέγα Σπήλαιο και Αγία Λαύρα) και σκότωναν άοπλους πολίτες και μοναχούς.
Στις 9 Δεκεμβρίου έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη. Καθησύχασαν τους κατοίκους, διαβεβαιώνοντας ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά η εξόντωση των ανταρτών και μάλιστα ζήτησαν από όσους την είχαν εγκαταλείψει να επιστρέψουν άφοβα πίσω στα Καλάβρυτα. Για να τους πείσουν ακόμη περισσότερο προχώρησαν στην πυρπόληση σπιτιών, που ανήκαν σε αντάρτες, και αναζήτησαν την τύχη των γερμανών τραυματιών της μάχης της Κερπινής.
Έξαφνα, όμως, το πρωί της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην κεντρική πλατεία και οδήγησαν τον άρρενα πληθυσμό άνω των 13 ετών σε μια επικλινή τοποθεσία, που ονομαζόταν «Ράχη του Καπή», ενώ τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο. Στη ράχη του Καπή εκτυλίχθηκε τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες η τραγωδία, που οδήγησε σχεδόν όλο τον άρρενα πληθυσμό των Καλαβρύτων στο θάνατο. Με ριπές πολυβόλων οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους, γύρω στους 800 ανθρώπους. Μόνο 13 Καλαβρυτινοί διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους και οι Γερμανοί τους θεώρησαν νεκρούς. Το σήμα για την εκτέλεση έδωσε με φωτοβολίδα από το κέντρο των Καλαβρύτων ο ταγματάρχης Χανς Εμπερσμπέργκερ και επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος ήταν ο υπολοχαγός Βίλιμπαντ Ακαμπχούμπερ.



Το έγκλημα ολοκληρώθηκε με την πυρπόληση όλων σχεδόν των σπιτιών των Καλαβρύτων. Όσον αφορά την τύχη των γυναικόπαιδων, αυτά σώθηκαν χάρη στον ανθρωπισμό ενός Αυστριακού στρατιώτη, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξή τους. Αυτός άφησε ελεύθερη την είσοδο του σχολείου και διευκόλυνε την απομάκρυνσή τους. Όμως, το πλήρωσε με τη ζωή του, αφού καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε. Συνολικά, κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», οι Γερμανοί σκότωσαν 1.101 άτομα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και απέσπασαν 260.000.000 δραχμές.
Κανείς από τους υπευθύνους του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων δεν λογοδότησε στη Δικαιοσύνη. Ο στρατηγός Λε Ζουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1954, ο Εμπερσμπέργκερ σκοτώθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο και ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972, σε ηλικία 67 ετών. Μόνο ο κατοχικός στρατιωτικός διοικητής της Ελλάδας, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι (1885-1965), καταδικάσθηκε το 1948 σε κάθειρξη 15 ετών από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για όλα τα εγκλήματα πολέμου του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα, αλλά μετά από τρία χρόνια αφέθηκε ελεύθερος. Στις 18 Απριλίου του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοχάνες Ράου (1931-2006), επισκέφτηκε τα Καλάβρυτα και εξέφρασε τη βαθιά θλίψη του για την τραγωδία. Εντούτοις, δεν ανέλαβε την ευθύνη εξ ονόματος του γερμανικού κράτους και δεν αναφέρθηκε στο ζήτημα των αποζημιώσεων.

sansimera.gr

Μαρτυρίες - σοκ για τη φονική καραμπόλα στο Σχηματάρι

http://www.antinews.gr/KOINONIA/marturies-sok-gia-ti-foniki-karampola-sto-sximatari/

Για ολισθηρότητα του οδοστρώματος στην τελευταία φάση του φρεναρίσματός του έκανε λόγο ο αυτόπτης μάρτυρας οδηγός Μωρίς Σιακκής, μιλώντας στην εκπομπή "MEGA Σαββατοκύριακο", λίγες ώρες μετά τη φονική καραμπόλα του Σχηματαρίου στην Εθνική Οδό, στην οποία έχασε τη ζωή της μια γυναίκα και τραυματίστηκαν επτά ακόμη άτομα.

Για ολισθηρότητα του οδοστρώματος στην τελευταία φάση του φρεναρίσματός του έκανε λόγο ο αυτόπτης μάρτυρας οδηγός Μωρίς Σιακκής, μιλώντας στην εκπομπή "MEGA Σαββατοκύριακο", λίγες ώρες μετά τη φονική καραμπόλα του Σχηματαρίου στην Εθνική Οδό, στην οποία έχασε τη ζωή της μια γυναίκα και τραυματίστηκαν επτά ακόμη άτομα.
Ο ίδιος δεν χτύπησε με το αυτοκινητό του, αφού όπως εξήγησε πρόλαβε να διαπιστώσει ότι ήταν συγκεντρωμένα αυτοκίνητα στο μοιραίο σημείο, αρκετά πριν το προσεγγίσει. "Πρόλαβα να φρενάρω πριν πέσω πάνω σε κάποιο αυτοκίνητο. Στην τελευταία φάση του φρεναρίσματος γλίστρησα, δεν ξέρω αν ήταν από λάδια ή από πετρέλαιο, ή από την πίσα που είχαν στρώσει - όπως είπε κάποιος μετά", πρόσθεσε σχετικά.

"Βγήκα από το αυτοκίνητο και είδα γύρω μου άλλα που ήταν ήδη τρακαρισμένα. Πριν βγω από το αυτοκίνητο έβγαλα τα αλάρμ για να ειδοποιήσω τους ερχόμενους. Κοίταξα τον καθρέφτη μου και είδα να έρχεται από πίσω αυτοκίνητο με μεγάλη ταχύτητα, οπότε αμέσως έκανα αριστερά όπου υπήρχε χώρος. Ο ερχόμενος έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε μπροστινό αυτοκίνητο, απογειώθηκε και έπεσε κάτω με την πόρτα. Βγήκα από το αυτοκίνητο και είδα ένα σκηνικό που εύχομαι να μην το ζήσει κανένας. Αυτοκίνητα τρακαρισμένα, φορτηγό με εγκλωβισμένο οδηγό, λεωφορείο με παιδιά τρακαρισμένο - ευτυχώς τα παιδιά φαίνονταν καλά στην Υγεία τους", ανέφερε μεταξύ άλλων ο αυτόπτης μάρτυρας οδηγός.
Το συμβάν έλαβε χώρα στις 18:20 στο ρεύμα προς Αθήνα και ανάμεσα στα οχήματα που ενεπλάκησαν είναι 2 νταλίκες και 1 λεωφορείο που μετέφερε μαθητές από Λύκειο του Περιστερίου, οι οποίοι είναι όλοι καλά στην υγεία τους.

Στην επιχείρηση απεγκλωβισμού μετείχαν 12 πυροσβέστες με 4 οχήματα, ενώ στο σημείο έσπευσαν δυνάμεις της Τροχαίας και ασθενοφόρα.
Γερανοί απομάκρυναν από το οδόστρωμα τα οχήματα, πολλά από τα οποία είχαν μετατραπεί σε άμορφη μάζα σιδερικών, προκειμένου να δοθεί και πάλι στην κυκλοφορία το εθνικό οδικό δίκτυο. Μέχρι αργά το βράδυ η κυκλοφορία των οχημάτων γινόταν μέσω παρακαμπτήριας οδού.

Πάντως, τα αίτια και οι συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη η καραμπόλα δεν έχουν εξακριβωθεί, με τους περισσότερους οδηγούς πάντως να κάνουν λόγο για ολισθηρό οδόστρωμα.
Στο eviazoom.gr μίλησαν η σύζυγος και ο φίλος του 39χρονου τραυματία - οδηγού Θανάση Μπουτζαρέλου. "Είχε εγκλωβιστεί μέσα στο φορτηγό του. Με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο και καλούσε σε βοήθεια. Είναι καλά αυτή την στιγμή. Πήγα και είδα που έγινε η καραμπόλα και έχω σοκαριστεί που είδα έτσι τα αυτοκίνητα. Ήταν τυχερός που κατάφερε και βγήκε από το φορτηγό." τονίζει η σύζυγός του, ενώ ο φίλος τους τραυματία άφησε αιχμές για τον εργολάβο του έργου στο ύψος των παλιών διοδίων του Σχηματαρίου.

www.imerisia.gr

Ο ΓΙΟΥΝΚΕΡ ΚΑΙ Η ΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ> Πεκινουά στα ευρωπαικά σαλόνια;

http://kourdistoportocali.com/post/40129/giounker

 

Tην πεποίθηση ότι θα ήθελε να δει οικεία πρόσωπα στην ηγεσία της Ελλάδας και όχι ακραίες δυνάμεις (σαν τον ΣΥΡΙΖΑ)  εξέφρασε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Φοροδια(από)φυγής κ. Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ.
-Οι Έλληνες γνωρίζουν τι θα σήμαινε λανθασμένη έκβαση εκλογών για τη χώρα και την Ευρωζώνη» εξέφρασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, έχοντας προηγουμένως επισημάνει πως «έχει κάνει τα πάντα για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ».
Μιλώντας σε συζήτηση στην αυστριακή τηλεόραση, ο πρόεδρος της Κομισιόν είπε πως έχει «κάνει τα πάντα ώστε να μην βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη κάτα τη διάρκεια της κρίσης και ό,τι ήταν δυνατό ώστε να διασφαλιστεί η ενότητα της Ευρωζώνης».
«Θεωρώ λοιπόν ως εκ τούτου ότι οι Έλληνες, για τους οποίους τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, γνωρίζουν καλά τι θα σήμαινε για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη λανθασμένη έκβαση των εκλογών».
Απέναντι σ΄ αυτές τις χυδαιότητες του Γιουνκέρ, η αντίδραση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως των ευρωβουλευτών του, θυμίζει εκείνη των κορακιών όταν η άμυνα του Ολυμπιακού υποπίπτει σε πέναλτι σε βάρος της αντίπαλης ομάδας: κοιτάνε αλλού, ξύνουν το κεφάλι τους, βγάζουν από την κωλοτρυπίδα το σορτσάκι που έχει σκαλώσει, μυρίζουν τα δάχτυλα και συνεχίζουν τον αγώνα χωρίς φυσικά να υποδείξουν την ποινή.
Θα περιμέναμε από ευρωβουλευτές, όπως ο Παπαδημούλης, να κινήσουν γη και ουρανό.
Να δώσουν συνεντεύξεις στα διεθνή ΜΜΕ, να προχωρήσουν ακόμη και σε πληρωμένες καταχωρήσεις με τις οποίες θα αναδείκνυαν την επικίνδυνη ανεπάρκεια του σημερινού προέδρου της Κομισιόν.
Θα περιμέναμε να ξεκινήσουν ακόμη και απεργία πείνας στις Βρυξέλλες με αίτημα την αποπομπή του Γιουνκέρ από τη θέση του προέδρου.
Να υποβάλουν ένα σκασμό ερωτήσεις για τον ρόλο του και την αξιοπιστία του.
Ακόμη και στα ευρωπαικά δικαστήρια θα μπορούσαν να προσφύγουν για τις χυδαιότητες, τις απειλές και τους εκβιασμούς ενός τύπου που επί σειρά ετών-ως ηγέτης του Λουξεμβούργου-έδινε άσυλο σε επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν.
Για την ώρα υπάρχει μόνο μια ερώτηση του Κατρούγκαλου και κάποια σχόλια στο twitter.
Κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί το νομικό οπλοστάσιο της ίδιας της Κομισιόν για να αναδειχθούν οι παρατυπίες του προέδρου της όπως επίσης και στελεχών όπως η εκπρόσωπος  κ. Ανίκα Μπράιντχαρντ, η οποία χαρακτήρισε ως «συνειδητό ευρωπαίο» τον Σταύρο Δήμα-δίχως κανείς να της ζητήσει να αποσαφηνίσει τον όρο "συνειδητός ευρωπαίος".

Εκστρατεία: 16 Εβδομάδες Δράσεων για να ΜΗΝ Κλείσουν οι Δομές Στήριξης Κακοποιημένων Γυναικών

Εκστρατεία: 16 Εβδομάδες Δράσεων για να ΜΗΝ Κλείσουν οι Δομές Στήριξης Κακοποιημένων Γυναικών   Θεωρώντας υποχρέωσή μας να μη μείνουμε απαθείς μπροστά στην -ορατή πλέον- πιθανότητα να κλείσουν ΟΛΕΣ οι δομές στήριξης των κακοποιημένων γυναικών (Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών, Ξενώνες και η Γραμμή SOS 15900), αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι προκειμένου να πιέσουμε προς την κατεύθυνση της διατήρησης των δομών.  Χθες, λοιπόν, 10 Δεκεμβρίου 2014 (Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) ξεκινήσαμε Εκστρατεία 16 Εβδομάδων για να μην κλείσουν οι δομές στήριξης κακοποιημένων γυναικών, και προσκαλούμε καθεμιά και καθέναν που νοιάζεται, να συμμετέχει και/ή να στηρίξει τις δράσεις της στο βαθμό που μπορεί και με όποιο τρόπο μπορεί.   H πρώτη δράση της Εκστρατείας είναι το Ψήφισμα Πολιτών προς τον Υπουργό Εσωτερικών να μη διακόψει τη χρηματοδότηση των δομών. Δείτε το Ψήφισμα, κάνοντας κλικ à ΕΔΩ, υπογράψτε το και στηρίξτε αυτή την προσπάθεια προωθώντας το ΠΑΝΤΟΥ!!!   Περισσότερες πληροφορίες για την Εκστρατεία (συλλογισμός, αρχικές δράσεις, πώς μπορείτε κι εσείς να στηρίξετε την Εκστρατεία ή να συμμετέχετε σε αυτήν), μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ à ΕΔΩ όπου θα ανακοινώνονται και όλες οι νέες δράσεις της Εκστρατείας.   Ενημερώστε & κινητοποιήστε όσα άτομα μπορείτε από το οικογενειακό, φιλικό & επαγγελματικό σας περιβάλλον να υπογράψουν το ψήφισμα και να στηρίξουν τις δράσεις της Εκστρατείας των 16 Εβδομάδων   Μόνο εάν ενώσουμε τις δυνάμεις μας θα επιτύχουμε το στόχο αυτό, και αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε!
	Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (Ε.Δ.κ.Β.) Ζαχαρίτσα 12, 11742, Αθήνα Τηλ.: 210.92.25.491 E-mail: info@antiviolence-net.eu Website: www.antiviolence-net.eu

Τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνος που αναφέρονται στο Απολυτίκο του Αγίου

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_98.html


Το απολυτίκιο του αγίου Σπυρίδωνος του θαυματουργού μας παρουσιάζει μέσα σε λίγες λέξεις σχεδόν ολόκληρη την ζωή και πολλά από τα θαύματα του Μεγάλου αυτού Αγίου.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς θεοφόρε, Σπυρίδων Πατὴρ ἡμῶν· διὸ νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖς, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες· καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργούντάς σοι Ἱερώτατε.

Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.


Α. «Της Συνόδου της πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος»

Σαν επίσκοπος, όπως είναι γνωστόν, είχε λάβει μέρος στην πρώτη Οικουμενική Σύνοδο που είχε συνέλθει στην Νίκαια της Μικράς Ασίας το 325 μ.Χ. Ήτο η μεγάλη εκείνη Σύνοδος που κατεδίκασε τον Άρειον ως αιρετικόν, γιατί διαλαλούσε ότι ο Χριστός μας ήταν κτίσμα και όχι Θεός. Έλεγε ότι ήτο ομοιούσιος τω Πατρί και όχι ομοούσιος. Μπήκε ένα γιώτα στη μέση, αλλά εκείνο το γιώτα έκαμε τον Θεόν κτίσμα. Οι θεοφόροι Πατέρες με πρώτον τον Μέγαν Αθανάσιο, απέδειξαν με επιχειρήματα παρμένα μέσα από την Αγίαν Γραφήν και τον ορθόν λόγον, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ήτο και τέλειος Θεός. Ο Άγιος όμως Σπυρίδων έκανε και θαύμα μέσα στη μεγάλη πρώτη Οικουμενική Σύνοδο. Πήρε ένα κεραμίδι και το έσφιξε δυνατά, στην παλάμη του, στο χέρι του. Και ευθύς αμέσως από κάτω έτρεξε νερό, από πάνω ξεπήδησαν φλόγες, και στη χούφτα του παρέμεινε το χώμα. Μετά από αυτό το θαύμα, με αυτό το θαύμα μάλλον, δεν απέδειξε μόνον την ενότητα των δύο φύσεων στο πρόσωπον του Χριστού, αλλά και την ενότητα των τριών προσώπων, του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, στον Ένα Τριαδικόν Θεόν. Άρα ο Υιός και Λόγος του Θεού, που εγένετο σάρξ, δηλαδή άνθρωπος, και εσκήνωσεν εν ημίν, ήταν ομούσιος τω Πατρί. Της αυτής ουσίας με τον Πατέρα. Όχι όμοιος. Ομοούσιος. Έτσι ο βοσκός επίσκοπος της Κύπρου, αποστόμωσε τον περίφημο Άρειο που νόμιζε πως με τις φιλοσοφικές του θεωρίες θα μπορούσε να γκρεμίσει τον Χριστόν, από τον θρόνον της θεότητος.


Β. «Διό νεκρά συ εν τάφω προσφωνείς».

Αυτό αναφέρεται στο διάλογο που είχε με τη νεκρή θυγατέρα του.

Κάποτε ήρθε μία γυναίκα, και τον παρακαλούσε να της επιστρέψει πίσω κάτι πολύτιμο που το είχε δώσει στην κόρη του για να το φυλάξει. Όμως η μονάκριβη θυγατέρα του, η Ειρήνη είχε πεθάνει κι έτσι ο Άγιος δεν ήξερε που το είχε βάλλει η κόρη του. Πήγε λοιπόν ο Άγιος Σπυρίδων στον τάφο της κόρης του, και την ρώτησε που είχε κρυμμένο το ξένο αυτό πολύτιμο πράγμα; Και μέσα από τον τάφο μίλησε η Ειρηνούλα και είπε που το είχε κρύψει. Ο Άγιος πήγε, έψαξε, το βρήκε, και το επέστρεψε στη γυναίκα που το ζητούσε και το είχε ανάγκη. Ο Άγιος ξαναγύρισε στον τάφο της θυγατέρας του και αφού την ευχαρίστησε της είπε: «Κοιμήσου τώρα παιδί μου μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου».


Γ. «Καί ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες.

Γνωρίζουμε από τον βίο του, ότι ήταν πολύ ελεήμων και φιλάνθρωπος. Μία φτωχή γυναίκα πήγε σ᾿ ένα πλούσιο και ζήτησε κάποια βοήθεια, μία εξυπηρέτηση. Να της δώσει λίγα χρήματα, για να ξεπεράσει το πρόβλημα, που αντιμετώπιζε και κατόπιν, όταν μπορούσε, θα του επέστρεφε το ποσόν. Με άλλα λόγια δεν ζήτησε ελεημοσύνη, αλλά δανικά.

Ο πλούσιος όμως αρνήθηκε να προσφέρει την βοήθειά του και η γυναίκα απευθύνθηκε στον άγιο Σπυρίδωνα.

Εκείνος πάντοτε φτωχός και πάντοτε με άδειες τις τσέπες, λόγω της συνεχούς ελεημοσύνης που έδινε, δεν είχε τίποτε να της δώσει. Δεν την απογοήτευσε όμως. Είναι πολύ κακό να ελπίζει κάποιος σε σένα, να στηρίζει τις ελπίδες του πάνω σου κι᾿ εσύ να αδιαφορείς, να μη καταλαβαίνεις, να μη θέλεις να βοηθήσεις.

Βγήκε έξω στα χωράφια και είδε ένα φίδι. Το σταύρωσε κι᾿ εκείνο κοκκάλωσε. Έγινε ολόκληρο χρυσό. Το πήρε και το έδωσε στη γυναίκα, για να κάνει την δουλειά της. Όταν εκείνη τακτοποίησε τις υποθέσεις της, έφερε το φίδι πίσω στον Άγιο. Το πήρε ο άγιος, το πήγε πίσω πάλι στα χωράφια, από εκεί που το πήρε. Το άφησε κάτω κι᾿ εκείνο ζωντάνεψε. Άντε τώρα να πας στο σπιτάκι σου και στα παιδιά σου.

Μας κάνει εντύπωση, γιατί πήρε φίδι και όχι κάτι άλλο, ένα κομμάτι ξύλο π.χ. που ήταν και πιο εύκολο να βρεί. Θέλησε με την κίνηση αυτή να μας δείξει, ότι η φιλαργυρία είναι φίδι, που πρέπει πολύ να προσέχουμε. Καί όπως απομακρυνόμαστε από ένα φίδι, έτσι να αποφεύγουμε και την πλεοναξία


Δ. «Και εν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς, αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοι, ιερότατε» «Αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σε ιερότατε».

Μια Κυριακή ο Άγιος λειτουργούσε μόνος του. Όλο το εκκλησίασμα έψαλλε. Μετά το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα αμέτρητες αγγελικές φωνές άρχισαν να ψάλλουν. Οι πάντες βουβάθηκαν. Και από την έκπληξη, και από το θαυμασμό, και από το δέος, και από τον φόβο. Και όταν ο Άγιος Σπυρίδων είπε προς τον λαόν «Ειρήνη πάσι», άγγελοι και αρχάγγελοι, Σεραφείμ και Χερουβείμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Εξουσίες, Δυνάμεις, όλες οι ουράνιες δυνάμεις, με μια φωνή απάντησαν: «Και τω Πνεύματί Σου».

Έτσι οι πιστοί εκκλησιαζόμενοι χριστιανοί, εκείνη την αξέχαστη Κυριακή, έζησαν την ουράνια λατρεία της θριαμβεύουσας Εκκλησίας να ενώνεται με την επί γης Στρατευομένη Εκκλησία. Τη μια Εκκλησία, με τον Έναν ποιμένα, τον Χριστό.


ΠΗΓΗ

Η εποχή μας και η εποχή του Χριστού

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_536.html


Του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Πώς ήταν η εποχή στα χρόνια της επίγειας παρουσίας του Χριστού; Σε πολλά σημεία έμοιαζε με την δική μας, αν και μερικές φορές στις μέρες μας γίνονται πολύ χειρότερα πράγματα. Ήταν μια μπερδεμένη εποχή με περισσότερο μπερδεμένους ανθρώπους. Η κοινωνική αδικία έφερνε και φέρνει πλήρη σύγχυση και αποσταθεροποίηση στις δομές των κρατών. Η βία και η έλλειψη δικαιοσύνης υπήρχαν και κορυφώνονται στις μέρες μας. Κάθε είδους φρικτά εγκλήματα σημειώνονται καθημερινά και τα παρακολουθούμε από την ζεστασιά του σπιτιού μας.

Άνθρωποι λιμοκτονούν, ψάχνουν τους κάδους των απορριμμάτων, περιμένουν στην σειρά για το συσσίτιο, δυσκολεύονται για την απόκτηση των φαρμάκων και η αγωνία των δήμων είναι πότε θα «ανάψει το χριστουγεννιάτικο δένδρο». Πρόκειται για τον απόλυτο παραλογισμό! Είναι να θρηνείς!

Ενώ όμως τόσα συμβαίνουν δίπλα μας εξακολουθούμε να μην διδασκόμαστε, τόσο από αυτά, όσο και από τα αμέτρητα παραδείγματα της πλούσιας ιστορίας μας. Τόσες τραγωδίες, με κύριο χαρακτηριστικό, τα αδελφοκτόνα μίση και πάθη, ακόμα δεν μας δίδαξαν. Από την μια να συναντάς στις πόλεις την άκρα βαρβαρότητα και από την άλλη να προσπαθείς με γιρλάντες και φωτάκια να παρουσιάσεις πολιτισμό. Οι οικογένειες είναι πλέον διαλυμένες, ζει το κάθε μέλος της απίστευτη μοναξιά.

Όμως εξακολουθούμε να ζούμε το ψεύτικο, με μοναδικό κριτήριο την κρίση των άλλων. Δηλαδή μοιάζουμε με ένα μήλο εξωτερικά ροδοκόκκινο που εσωτερικά είναι εντελώς σαπισμένο. Μια τέτοια κοινωνία συνάντησε ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του όπως θα κάνει και φέτος την ημέρα των Χριστουγέννων.

Περισσότερο παρά ποτέ, η κοινωνία χρειάζεται τον μεσσία, αλλά προσοχή, τον πραγματικό μεσσία, διότι πολλοί παρουσιάζονται ως μεσσίες αλλά είναι ψευδομεσσίες. Μακάρι ο Χριστός να είναι ποθητός στην ζωή του καθενός γιατί όποιος τον δεχθεί στην καρδιά του έχει να χαρεί μια ζωή πνευματική που αξίζει να την ζεις. Ας διατηρούμε τους οφθαλμούς της ψυχής και του σώματος ανοικτούς, για να παρατηρούμε τα συμβαίνοντα -που δεν είναι και λίγα- και να προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για ό,τι και να συμβεί. Παράλληλα, χρειάζεται προσευχή γιατί συχνά βλέπουμε την αδυναμία μας στην διαχείριση των καταστάσεων που ζούμε. Οι καιροί όντως είναι πονηροί! Αγρυπνείτε και προσεύχεστε!