Μαύρες σελίδες ιστορίας γράφει ο Βαρθολομαίος - Πρωτοφανείς εκφράσεις που σβήνουν αιώνες ιστορίας

http://attikanea.blogspot.gr/2014/11/blog-post_993.html
σχετικό άρθρο εδώ

Μαύρες σελίδες ιστορίας γράφει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίος που προφανώς μπερδεύει τον προσδιορισμό "οικουμενικός" με τον Οικουμενισμό.

Το ρεπορτάζ της Hurriyet είναι...
ενδεικτικό για το ραγιαδισμό απέναντι στο πάπα, τον εκπρόσωπο δηλαδήεκείνων που παλαιότερα κατέκαψαν και λεηλάτησαν την Πόλη κατά την πρώτη άλωση στο όνομα δήθεν του Χριστιανισμού.

Ο Βαρθολομαίος σύμφωνα πάντα με τη Hurriyet δήλωνε προ της επίσκεψης:


«Περιμένουμε με ανυπομονησία την επίσκεψη του αδελφού μας, του Πάπα Φραγκίσκου. Θα είναι ένα ακόμη σημαντικό βήμα στις θετικές σχέσεις μας ως αδελφές Εκκλησίες».
Αδερφές Εκκλησίες;

Από πού κι ως πού αδερφές (από ένα σημείο και μετά) με τόσες και τεράστιες δογματικές διαφορές;

Από κι ως που αδερφές με έναν αρχηγό κράτους που διαθέτει κεντρική τράπεζα και έχει παραμορφώσει το χριστιανισμό;

Επανέκαμψαν οι λατίνοι και το γνωρίζει μόνο ο Βαρθολομαίος;

Υπάρχει Σύνοδος στο Φανάρι;

Υπάρχει Ελλαδική Εκκλησία;

Υπάρχει Πατριαρχείο στην Αλεξάνδρεια, την Αντιόχεια, τα Ιεροσόλυμα και τη Μόσχα να βγουν να τον μαζέψουν;

Οι Ιεροί Κανόνες τι λένε για αυτό;

Μήπως προβλέπουν πτώση από το θρόνο;

και συνεχίζει η εφημερίδα:

Ο Πάπας έτυχε υποδοχής από τις τουρκικές αρχές και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Αεροδρόμιο Ατατούρκ λέγοντας: "Αγιώτατε, αγαπητέ αδελφέ εν Χριστώ, σε καλωσορίζουμε με μεγάλη χαρά, εκτίμηση και αγάπη. Ευλογημένος είναι αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου"

Κι ο αγαπητός, ευλογημένος, αγιότατος εν Χριστώ αδερφός πήγε πρώτα στο Μπλε Τζαμί να συμπροσευχηθεί με τον ιμάμη όπως είχε κάνει και ο προκάτοχός του παλαιότερα που μετά είχε δηλώσει ότι απλά διαλογιζόταν!



Στρατής Μαζίδης


Πηγή

Ο Κρατικός Προϋπολογισμός αποκαλύπτει τους εθνικούς μειοδότες. Του Γ. Βάμβουκα

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/11/blog-post_233.html

Όταν το υπουργείο Οικονομικών στις αρχές Οκτωβρίου δημοσίευσε το προσχέδιο του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) του 2015, σε άρθρο μου από τη θέση αυτή, με τίτλο “Το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού Προσομοιάζει με Κείμενο Εγκληματικής Οργάνωσης”, έγραφα τα εξής: «Το προσχέδιο του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) οικονομικού έτους 2015 … αποτελεί κείμενο εγκληματικής οργάνωσης, με πολιτικοοικονομικό κίνητρο την άντληση κομματικού-ψηφοθηρικού οφέλους, από την εξαπάτηση του ελληνικού λαού και των διεθνών χρηματαγορών, ως προς τις μεσομακροπρόθεσμες τάσεις και προοπτικές της εθνικής μας οικονομίας …

 Οι κυβερνητικοί εγκάθετοι του οικονομικού επιτελείου, είναι συνειδητοί ψεύτες και πρωταρχική τους επιδίωξη είναι η παραμονή τους στις πολυθρόνες της κυβερνητικής εξουσίας. Με ξεδιάντροπο τρόπο μαγειρεύουν τα εθνικολογιστικά στοιχεία και λογαριασμό δεν δίνουν σε κανένα. Ούτε στους πολίτες που τους ψηφίζουν και ταυτόχρονα χαρατσώνουν». Το βράδυ της Παρασκευής (21.11.2014), όταν στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών, αναρτήθηκαν η εισηγητική έκθεση του ΓΚΠ οικονομικού έτους 2015 και οι αναλυτικοί τόμοι των επιμέρους μεγεθών του προϋπολογισμού, με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι η Ελλάδα δεν είναι απλά χρεοκοπημένη αλλά καταχρεοκοπημένη.

Εστιάζοντας στους επιμέρους κωδικούς των πιστωτικών εσόδων και των δαπανών εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, γύρω στις 10 το βράδυ της Παρασκευής από το προφίλ μου στο Facebook, δημοσιοποίησα το ακόλουθο κείμενο: «Αγαπητοί μου φίλοι, τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην Εισηγητική Έκθεση και στους τόμους που αναλύουν τον Γενικό Κρατικό Προϋπολογισμό του 2015, είναι συγκλονιστικά και πιστοποιούν την χρεοκοπία της χώρας. Ο πρωθυπουργός της χώρας με τους Βενιζέλο, Στουρνάρα, Χαρδούβελη και σία, πρέπει να παραπεμφθούν σε Ειδικό Δικαστήριο, για την διάπραξη εγκλημάτων κατά του ελληνικού έθνους. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες και μειοδοτικές. Τα ακόλουθα στοιχεία είναι απίστευτα. Το 2014 τα πιστωτικά έσοδα της χώρας, δηλαδή το επίπεδο του κρατικού δανεισμού από την πλευρά του υπουργείου Οικονομικών, ανήλθαν στο τρομακτικό ποσό των 145,2 δις ευρώ. Από το ποσό των 145,2 δις ευρώ, τα 83,8 δις αντιπροσωπεύουν swaps (συμφωνίες ανταλλαγής), κάτι που πιστοποιείται στον κωδικό 5172. Το 2013, τα swaps στον κωδικό 5172 ήταν μηδέν!!! Αυτό σημαίνει ότι το πραγματικό χρέος της κεντρικής κυβέρνησης το 2014 δεν είναι 325,2 δις ευρώ, που αναφέρει ο πίνακας 4.2 της Εισηγητικής Έκθεσης, αλλά 409 δις ευρώ ή 228,3% του ΑΕΠ (325,2+83,8=409,0). 

Το δεύτερο εντυπωσιακό στοιχείο, είναι ότι το 2014 τα τοκοχρεολύσια και οι λοιπές δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους ανήλθαν σε 151,9 δις ευρώ. Τέτοιο κολοσσιαίο ποσό εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους της Ελλάδας, δεν έχει καταγραφεί ουδέποτε στην οικονομική ιστορία του τόπου. Ο πρωθυπουργός της χώρας και το οικονομικό του επιτελείο, οφείλουν και έχουν χρέος προς τον ελληνικό λαό, να εξηγήσουν σε ποιους παράγοντες οφείλονται τα αστρονομικά επίπεδα των πιστωτικών εσόδων και των δαπανών εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους».
Τις επόμενες μέρες ο ΓΚΠ του 2015, θα μας απασχολήσει σε αρκετές από τις επιφυλλίδες μας. Η πατρίδα μας είναι φαλιρισμένη και το δικομματικό καθεστώς τον χαβά του. Ψεύδη, υποκρισία και παραπληροφόρηση. Τα επικοινωνιακά τεχνάσματα των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου, καθώς επίσης η ήπια αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μας αφορούν. Στο παρασκήνιο σίγουρα τα έχουν βρει με την τρόικα. Είτε με το πρόγραμμα της “πιστωτικής γραμμής”, είτε με επιμήκυνση του υφιστάμενου μνημονίου κατά ένα χρόνο, σίγουρα το νέο πακέτο δυσβάστακτων για την ελληνική κοινωνία μέτρων, κυβέρνηση και τρόικα το έχουν έτοιμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται ότι η χώρα έχει πτωχεύσει, μαγκιές στην Μέρκελ και τους αμερικανούς δεν σηκώνουν, οπότε τηρεί σιγή ιχθύος. 

Η επιμήκυνση του μνημονίου κατά ένα χρόνο επικοινωνιακά τον βολεύει. Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας έχει ξεπεράσει ήδη το σημείο μηδέν. Στην Κυριακάτική Kontranews (23.11.2014), εκτιμούσα ότι το πραγματικό επίπεδο του δημοσίου χρέους της χώρας το 2014, ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 509 δις ευρώ. Ωστόσο, ο κωδικός 5172, με τα swaps των εντόκων γραμματίων ύψους 83,8 δις ευρώ, ανεβάζει το πραγματικό μέγεθος του δημοσίου χρέους της Ελλάδας στο κολοσσιαίο ποσό των 561 δις ευρώ ή 313,6% του ΑΕΠ. Τις επόμενες μέρες, θα ασχοληθούμε διεξοδικότερα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2015, αποσκοπώντας να ρίξουμε φως στα απόκρυφα των κωδικών και κυρίως στους κωδικούς των πιστωτικών εσόδων.

ΠΗΓΗ

Είμαστε ο πιο πολιτικοποιημένος λαός ή είμαστε πολιτική αγέλη; (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/11/blog-post_818.html

Χθες επανεξελέγη πρόεδρος της Κεντροδεξιάς στη Γαλλία ο Σαρκοζί. Που είναι όμως το ενδιαφέρον;

1) Η ψηφοφορία έγινε διαδικτυακά από όλα τα μέλη του κόμματος. Προσέξτε. Όχι με κάλπη, όπως έγινε εδώ στις περιπτώσεις Παπανδρέου και Σαμαρά, αλλά

καθαρά διαδικτυακά, αν αυτό μπορεί να λέει κάτι για το μέλλον των εκλογών στον πλανήτη. Η δημοκρατία αλλάζει πρόσωπο. Γίνεται σιγά σιγά ψηφιακή!!!

2) Ότι τα μέλη του κόμματος της Κεντροδεξιάς UMP στη Γαλλία, είναι μόνο 268.000 επί συνόλου 66,03 εκατομμυρίων Γάλλων, δηλαδή ποσοστό 0,4% !!! Και από αυτά τα μέλη ψήφισαν μόνο το 58,1%, δηλαδή σχεδόν τα μισά. Εδώ στην Ελλάδα αντίθετα, επί συνόλου 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, για την μεν εκλογή του Παπανδρέου συμμετείχαν περίπου 1 εκατομμύριο μέλη του ΠΑΣΟΚ, για δε την εκλογή του Σαμαρά συμμετείχαν 800 χιλιάδες μέλη της ΝΔ. Δηλαδή ποσοστό περίπου 10% για το κάθε κόμμα και συνολικά 20%!!!

Κάτι συμβαίνει εδώ πέρα. Είτε οι Έλληνες είμαστε ο πιο πολιτικοποιημένος και συμμετοχικός λαός στον κόσμο, είτε είμαστε στην ουσία πολιτική αγέλη.

Όταν όμως στη Γαλλία, κάποιος είναι μέλος κόμματος έχει πραγματικά δικαιώματα και υποχρεώσεις ως μέλος μιας ομάδας ισότιμων ατόμων που στόχο έχουν την κατάληψη της εξουσίας. Όταν αντίθετα εδώ στην Ελλάδα είναι κάποιος μέλος κόμματος, στην ουσία, παλιότερα ήταν αφισοκολλητής και χειροκροτητής, σήμερα δε είναι απλή πολιτική "γλάστρα".

Σε μας την πραγματική εξουσία την κατέχει μια μικρή κυρίως κρατικοδίαιτη παρασιτική οικονομική ελίτ, σε απόλυτη συνεργασία με μια κλειστή και εν πολλοίς κληρονομική οικογενειοκρατική πολιτική ελίτ. Ένα κλειστό δηλαδή σύστημα εξουσίας, έξω από το οποίο εμείς οι απλοί πολίτες (μέλη κόμματος ή μη) είμαστε απλοί οικονομικοί και πολιτικοί ηδονοβλεψίες, σκλάβοι των συμφερόντων τους.

Μια πρόταση νόμου στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση που κάνει ορισμένους να ντρέπονται στην Ελλάδα (Του Σάββα Καλεντερίδη)

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/11/blog-post_702.html#.VHwByNKsVIE

Η γενναία κούρδισσα αλεβίτισσα βουλευτής Σαμπαχάτ Τουντζέλ, καλό είναι να έλθει στην Ελλάδα, να διδάξει πολιτική και ανθρωπιά σε ορισμένες συναδέλφους της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο!
Όσο η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι διπλωμάτες ασχολούνται με την προετοιμασία της επίσκεψης Νταβούτογλου και της ομάδας των υπουργών της κυβέρνησής του στην Αθήνα, για τη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, καλό είναι να θυμηθούν ότι έχει ψηφιστεί νόμος που καταδικάζει την άρνηση της γενοκτονίας των Ελλήνων και των Αρμενίων από τους Τούρκους.Αισθανόμαστε την ανάγκη να προβούμε σ’ αυτήν την υπενθύμιση γιατί η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει τις πρακτικές τέλεσης εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονιών, υποστηρίζοντας ανοιχτά τους τζιχαντιστές, για να λύσει πολιτικά προβλήματα, όπως η παρουσία ενοχλητικών Γεζιντί Κούρδων και Ασσυρίων κοντά στα σύνορά της.


Για να αποφευχθούν δε παρεξηγήσεις, να κάνουμε υπόμνηση προς τους αρμοδίους ότι η υποστήριξη της Τουρκίας στους δολοφόνους τζιχαντιστές «επικυρώθηκε» και από τις δηλώσεις του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζον Μπάιντεν στο Χάρβαρντ.
Επειδή δε η κυβέρνηση αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση ακολούθησαν μια ανέντιμη και άκρως προσβλητική για το ελληνικό έθνος, για την ιστορία της Ελλάδας αλλά και για τις πανανθρώπινες αξίες στάση στο ζήτημα του νόμου που ποινικοποιεί τις γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο, τους καλούμε να διαβάσουν με προσοχή την πρόταση νόμου που υπέβαλε η βουλευτής
Κωνσταντινούπολης του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Σαμπαχάτ Τουντζέλ (Sabahat Tuncel) στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση.
Στην πρότασή της η Τουντζέλ αιτείται από τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογάν να ζητήσει επισήμως συγνώμη για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.
Συγκεκριμένα ζητεί από τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας να αναγνώσει μέσα στην τουρκική βουλή και με κάθε επισημότητα ένα κείμενο συγνώμης, το οποίο θα αναγνώσει και δημοσίως στον τόπο του εγκλήματος την επόμενη ημέρα.
Ζητεί επίσης να συγκροτηθεί Επιτροπή Διερεύνησης και Τεκμηρίωσης, που θα ερευνήσει τα κρατικά αρχαία, να οριστεί η 24η Απριλίου "Ημέρα Εθνικού Πένθους" και να δοθούν αποζημιώσεις και ηθική δικαίωση στα θύματα της γενοκτονίας.
Παραθέτουμε τμήμα από τις δικαιολογητικές σκέψεις της πρότασης νόμου, οι οποίες αν μη τι άλλο, καλόν είναι να διαβαστούν από τους Έλληνες αρνητές, μπας και διδαχτούν λίγη ανθρωπιά από μια αλεβίτισσα κούρδισσα:


«Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι στην Τουρκία υπάρχουν εθνικές και θρησκευτικές ομάδες οι οποίες λόγω της διαφορετικότητάς τους καταπιέζονται συστηματικά από το κράτος, η έκφραση επίσημης συγνώμης από το τουρκικό κράτος, θα αποτελούσε ένα σημαντικό βήμα για την πραγματική συμφιλίωση με αυτές τις πραγματικότητες.


…Επειδή το κράτος που δεν έχει αποδεχτεί τα εγκλήματα του παρελθόντος, συνεχίζουν να γίνονται εγκλήματα εναντίον μιας ομάδας που έχει στοχοποιηθεί, όπως για παράδειγμα η δολοφονία του Χραντ Ντινκ. Υπό την άποψη αυτή, η έκφραση συγνώμης θα έχει και την έννοια του «Ποτέ Ξανά».


…Στο ζήτημα της «αποδοχής των εγκλημάτων του παρελθόντος» η δημόσια έκφραση συγνώμης είναι μόνο ένα μικρό βήμα. Στη συνέχεια απαιτείται πολιτική βούληση της κυβέρνησης για να γίνουν πρακτικά βήματα, με τη συμμετοχή και διεθνών επιτροπών αν απαιτείται.


…Στην πρόταση νόμου προβλέπεται η ανακήρυξη ημέρας Εθνικού Πένθους, η οποία θα βοηθήσει την ουσιαστική ενίσχυση των δεσμών κοινωνίας και κράτους καθώς και των δεσμών μεταξύ των διαφόρων ομάδων που υπάρχουν στην Τουρκία,



Με το σχέδιο νόμου ζητείται επίσης η ρύθμιση θεμάτων όπως είναι η καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα καθώς και η ηθική τους δικαίωση.»


Δημοσιεύθηκε στην "κυριακάτικη δημοκρατία"

Δημοβούλιο Πολιτών: Ενημερωτικό δελτίο Δεκεμβρίου 2014.

Πρόβλημα εμφάνισης; Δείτε αυτό το ενημερωτικό δελτίο στον περιηγητή σας.

Η (Άμεση) Δημοκρατία στην πράξη! Ιπποκράτους 42 www.dimopolis.gr / www.dimovoulio.gr τηλ.: 210-3648300 / fax: 210-3610882 ekad@dimopolis.gr / dimovoulio@dimovoulio.gr ************* Ποιος θα μας σώσει από τους σωτήρες, δήθεν αντιπροσώπους μας; Του Γιώργου Λ. Κόκκα, δικηγόρουκαι εκπροσώπου του Ελληνικού Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας (www.dimopolis.gr ) Το Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας συνεργάστηκε στις τελευταίες Ευρωεκλογές στα πλαίσια του συνασπισμού κομμάτων «ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ – Ε.Α.Μ.» (απαρτίζονταν επιπλέον και από τα κόμματα «Ανεξάρτητοι Έλληνες», «Άρμα Πολιτών» και «Πυρίκαυστος Ελλάδα») με την συμμετοχή του υπογράφοντος στο κοινό ευρωψηφοδέλτιο. Η σύμπραξη κατόρθωσε με τις προσπάθειες και το πολιτικό κύρος όλων μας να εκλέξει ευρωβουλευτή τον Νότη Μαριά, ο οποίος αιφνιδίως μετεκλογικά ανεξαρτητοποιήθηκε από το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων με το οποίο συμμετείχε. Όμως ο Ευρωβουλευτής μας, όχι μόνο δεν προσήλθε στο Συνέδριό τους για να εκφράσει δημοκρατικά τις όποιες απόψεις του στον κόσμο που συνέβαλε στην εκλογή του, αλλά ούτε και προσπάθησε να συζητήσει κατ’ ελάχιστο με τις υπόλοιπες τρεις πολιτικές κινήσεις που συνέπραξαν στην εκλογή του. Το Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας απέστειλε πριν από το Συνέδριο των Ανεξάρτητων Ελλήνων επιστολή Διαβάστε περισσότερα. Εκδηλώσεις Άμεσης Δημοκρατίας τον Δεκέμβριο 2014 στο «Money Show»! Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014Αίθουσα: ΘΑΛΕΙΑ 2Ώρα: 20:00-22:00 Φορέας : Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας Θέμα: «Αναζητώντας τη μελλοντική Ελλάδα: Σ.Ε.Δ.οκρατία-το κράτος των Σύγχρονων Εκκλησιών του Δήμου» Περιεχόμενο: Παρουσίαση και διαβούλευση στις ιδέες του ομότιτλου βιβλίου του Συντονιστή του Ελληνικού Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας, δικηγόρου Γ. Λ. Κόκκα. Τεκμηρίωση:www.dimopolis.gr   Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014Αίθουσα :ΘΑΛΕΙΑ 1Ώρα 12:00-14:00 Φορέας: Δημοβούλιο Πολιτών Θέμα: «Πώς μπορεί … Διαβάστε περισσότερα. Παρουσίαση του βιβλίου του Ιωάννη Καρακώστα «Το δέον Σύνταγμα-Πολίτευμα της Ελλάδας» Παρουσιάζεται το νέο βιβλίο του γνωστού συγγραφέα-ποιητή και πρώην βουλευτή Ιωάννη Καρακώστα «Το δέον Σύνταγμα-Πολίτευμα της Ελλάδας», την Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014 και ώρα 6 μμ στην αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών στην οδό Ακαδημίας και Γενναδίου 8 - Αθήνα, 7ος όροφος βλέπε χάρτη. Παρουσιαστές οι καθηγητές πανεπιστημίου: Διαβάστε περισσότερα. Διεξαγωγή δημοψηφίσματος δικηγορικών συλλόγων στις 2-3.12.2014. Διαβάστε όλη την επιστολή ΕΔΩ! Διαβάστε περισσότερα.

Ο Χορός της θεολογικής βροχής

http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2014/11/blog-post_45.html

...είχε μια έμφυτη χορευτικότητα και μια φυσική ρυθμικότητα στις κινήσεις

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον καλό μου φίλο και αδελφό Φαίδωνα Χριστοδουλάκη, για την συγκινητική εμπειρία του να την μοιραστεί μαζί μας, στην «Αέναη επΑνάσταση».

Οι Καθημερινές Εμπειρίες στο Μετρό του Φαίδωνα

Ο Χορός της θεολογικής βροχής

του θεολόγου Φαίδωνα Χριστοδουλάκη, – ΜΑ. Θεολογίας

Μετρό Παρασκευή 24/10/2014 μ.Χ. Απόψε η διαδρομή μου στο μετρό που επιβεβαίωσε εκκωφαντικά το λαϊκό αξίωμα που λέει πως εδώ ειναι ο παράδεισος κι η κόλαση. (για την ακρίβεια...από δω ξεκινάνε...)

Αφού λοιπόν έπιασα εξουθενωμένος ένα κάθισμα, άρχισα να σκέφτομαι το τετραημεράκι μου μες στη γλύκα λες κι ήταν ενας μήνας διακοπές...

Ξαφνικά κι ενώ ξεφύλλιζα αδιάφορα μια πολύνεκρη μάχη του παρελθόντος, ανεβαίνει μια νεαρή κοπέλα, αφρικανικής καταγωγής, με υπέροχα ζωγραφιστά μάτια, καλοκάγαθα κι αθώα κι ένα μόνιμα χαμόγελο σχηματισμένο στο όμορφο πρόσωπο της. Είχε σπαστό μαλλί πιασμένο σε μια ογκώδη κοτσίδα και φορούσε κάτι χρυσαφί χρώματος φανταχτερά σκουλαρίκια που έκαναν μια εντυπωσιακή αντίθεση με τη σοκολατί νεανική της επιδερμίδα.

Πολύχρωμα ντυμένη σαν γαϊτανάκι, κρατούσε απ' το ένα χέρι σακούλες σουπερμάρκετ κι απ' το άλλο ένα ιδιαιτέρως ζωηρό κοριτσάκι που είχες την αίσθηση πως ήταν μικρογραφία της. Πανέμορφο στολίδι της μαύρης ηπείρου, σαν διαφήμιση της Unisef με χαμόγελο πλατύ και μόνιμο και ζωηρά, διερευνητικά ματάκια όμορφα πολύ σαν της μαμάς της. Ήταν ντυμένο κι αυτό χρωματιστά, με ένα κεφαλάκι γεμάτο κοτσιδάκια τυλιγμένα μεταξύ τους με ιδιαίτερη τέχνη.

Αυτό όμως που μου έκανε καταπληκτική εντύπωση, ήταν μια έμφυτη χορευτικότητα και μια φυσική ρυθμικότητα στις κινήσεις του παιδιού. Χόρευε ρυθμικά σχεδόν ασταμάτητα με κινήσεις συμμετρικές, βγαλμένες από έναν πολιτισμό και κόσμο, αναμφίβολα, απόλυτης εξωστρέφειας. Κάθε τόσο σταματούσε απότομα το χορό κι έλεγε σε άψογα ελληνικά με μια τραγουδιστή φωνούλα προς τους γύρω εκστασιασμένους επιβάτες: «γεια σου! Τι κάνεις;»

Παράξενο πολύ να ακούς τη λαλιά σου από χείλη άλλων πολιτισμών... παράξενο αλλά συνάμα και φυσικό λες και τα ελληνικά φτιάχτηκαν για όλα τα στόματα χωρίς διακρίσεις. Η μαμά του προσπαθούσε μάταια να το κάνει να σταματήσει και του λεγε ήπια και χαμηλόφωνα... «φρόνιμαα... να σαι καλό κορίτσι...εε;»... ενώ αυτό της έσκαγε ένα χαμόγελο colgate και ξαναγύριζε στο χορό...

Στην επόμενη στάση, από την ακριβώς πίσω πόρτα, ανέβηκε μια γυναίκα που μόνη η παρουσία της ήταν ικανή να διαλύσει σε δευτερόλεπτα το μαγικό σκηνικό... Έκατσε όρθια κοντά στην πόρτα η προσωποποίηση της δυστυχίας. Μια γυναικεία μορφή που χε πατήσει σίγουρα τα πενήντα όμως έδειχνε δραματικά μεγαλύτερη. Με ένα πρόσωπο που είχε σαν μάσκα κολλημένη την θλίψη, έντονα γερασμένο, με μαλλιά που 'χαν χάσει τη βαφή τους και πλέον είχαν σχεδόν ασπρίσει και ρούχα εμφανώς φθαρμένα αν και καθαρά.

Όλα αυτά πρόδιδαν στα μάτια μου ένα πρόσωπο πολύ πρόσφατα νεόπτωχο και τα ελάχιστα κοσμήματα της ήταν μάλλον απομεινάρια ενός εύπορου παρελθόντος. Μιλούσε χαμηλόφωνα με μια μπάσα, σπασμένη φωνή κρατώντας ένα παλιάς τεχνολογίας κινητό, με κάποιον και το μόνο που μπόρεσα να ξεχωρίσω ήταν δυο φράσεις-χαστούκια....«δηλαδή δεν έχεις ούτε δέκα ευρώ;» ...και μετά... «και τι θα δώσω απόψε στα παιδιά να φάνε;» ...και σε λίγο... «άσε, άσε κατάλαβα... μπήκα μετρό θα τα πούμε άλλη στιγμή...».

Αφού έκλεισε το τηλέφωνο, άρχισε έναν βουβό θρήνο με μορφασμούς πολλούς, ενώ ποτάμι τα δάκρυα έτρεχαν σε δυο ριτιδιασμένα μάγουλα.

Το θέαμα με συγκλόνισε κι έμεινα να κοιτώ μ' ένα στόμα ανοιχτό τη γυναίκα σχεδόν αδιάκριτα, ενώ το ένα μου χέρι έψαχνε ασυναίσθητα στη τσάντα μου το πορτοφόλι...

Εκείνη τη στιγμή το κοριτσάκι που δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτε από τις τραγωδίες των μεγάλων, εμφανίστηκε μπροστά μου και μου λέει κι εμένα με τη τραγουδιστή φωνούλα της...«γειά σου τι κάνεις;» και τσουπ ξανά ρυθμικός χορός...

Η μαμά της προσπαθούσε να τη πιάσει απ' το χεράκι να μην πέσει και προφανώς για να τη δελεάσει να σταματήσει, έβαλε το χέρι στη τσάντα της, κάτι να της δώσει. Σκύβοντας της λέει... «έλααα... κοίτα τι έχω να σου δώσω...» και ψάχνοντας της πέφτει μια εικονίτσα με έναν «Γλυκύ Ιησού» χαμογελαστό με χέρια ανοιχτά σαν αυτούς που βλέπει κανείς σε Εκκλησίες Καθολικών της Λατινικής Αμερικής.

Το κοριτσάκι μάζεψε γρήγορα από κάτω την εικονίτσα,τη φίλησε και συνέχισε το χορό, όλο ενθουσιασμό και πιο έντονα... επιδεικνύοντας τη σαν τρόπαιο στους γύρω που χαμογελούσαν και χαχάνιζαν.

Σηκώθηκα να κατέβω έχοντας στο χέρι λίγα χρήματα αλλά με το στρίμωγμα στη πόρτα σχεδόν παρασύρθηκα μακρια απ τη γυναίκα που έκλαιγε. Εκείνη την στιγμή, ενας νεαρός τυπάκος μουσάτος και με μαλλί κοκόρι και σκουλαρίκια, με ύφος αδιάφορο κι αστείο, έκανε κίνηση να κατέβει κολλητά με τη γυναίκα και σε δευτερόλεπτα της έβαλε στο χέρι ένα χαρτονόμισμα κι έφυγε σφαίρα.

Το μόνο που πρόλαβα να δω ενώ το τραίνο έφευγε, ήταν την γυναίκα να κοιτά με αγωνία έξω μπας και δει τον ευεργέτη της που δε πρόλαβε να ευχαριστήσει, και το παιδάκι της Αφρικής που κρατώντας την εικόνα τους χαμογελαστού Ιησού συνέχιζε να χορεύει...

Ο Θεός των εκπλήξεων μάλλον άκουσε τη προσευχή-χορό της αθώας ψυχής κι ευεργέτησε μιαν άλλη που είχε ανάγκη, ήταν η πρώτη σκέψη του θεολόγου... κι η δεύτερη... του κουρασμένου ταξιδιώτη της πόλης... ίσως να ταν και σύμπτωση.
...πολύ βροχή απόψε!

Φαίδων Χριστοδουλάκης
Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου

Σύντομο Βιογραφικό

Φαίδων Χριστοδουλάκης Θεολόγος – ΜΑ. Θεολογίας

Ο Φαίδων Χριστοδουλάκης γεννήθηκε στον Άγιο Δημήτριο τον Μάιο του 1976 από πολύτεκνη οικογένεια, γιος του Δημήτρη Χριστοδουλάκη και της Καίτης Κουρμούζη, με καταγωγή από τα Χανιά και το Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας. Απόφοιτος του 2ου Γενικού Λυκείου Αγίου Δημητρίου το έτος 1994.

Ακολούθησε σπουδές στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1996 έως το 2001. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση ως φοιτητής στο δημοκρατικό και προοδευτικό χώρο.

Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ίδια σχολή μέχρι το 2007 οπότε και έγινε κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου.

Πρόεδρος του συλλόγου μεταπτυχιακών φοιτητών Θεολογικής Σχολής Αθηνών, προώθησε αρκετά ζητήματα κατοχύρωσης επαγγελματικών δικαιωμάτων των συναδέλφων του.

Παράλληλα διετέλεσε πρόεδρος Θεολογικών συνεδρίων σε όλη την Ελλάδα και εργάσθηκε ως συντάκτης στο περιοδικό «Εκκλησία και Διπλωματία» και στον ιστοχώρο «RnN».

Δείτε ακόμη μια ιστορία στο Μετρό του Φαίδωνα

• Καλή σχολική χρονιά... Μετρό 11/9 2014 μ.Χ.

Ντοκουμέντο: Ομολογία Γέροντος Παϊσίου έναντι του Οικουμενισμού

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_942.html



Ενδιαφέρουσα ομολογιακή πατερική γραμμή του Γέροντος Παϊσίου έναντι του Οικουμενισμού:*

***

…Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνω­ρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότη­τα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει…

***

Εν Αγίω Όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969 Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε.Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα και εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω και ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μονα­χός), δια να χρησιμοποιηθή και αυτό, έστω και για μια βελονιά, δια το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέ­ρας μας. Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησι­μοποιήσετε δια μέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.

Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμην εν πρώτοις απ” ό­λους, που τολμώ να γράψω κάτι, ενώ δεν είμαι ούτε ά­γιος, ούτε θεολόγος. Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς, του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα. Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία, διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή. Αυτή η αγάπη, που ακούσθηκε από την Πόλι, βρήκε απήχησι σε πολλά παιδιά του, που την ζούν εις τας πόλεις. Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν έχουν την διάλυσιν και όχι την ένωσιν.

Με μία τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πα­τριάρχης μας φθάνει στη Ρώμη. Ενώ θα έπρεπε να δείξη αγάπη πρώτα σε μας τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πο­λύ μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπαύση μεν όλα τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση όμως όλους εμάς, τα τέκνα της Ορθοδοξίας, μικρά και μεγά­λα, που έχουν φόβο Θεού.

Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνω­ρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότη­τα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει.

Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όλους τους φιλενωτικούς αδελφούς μας: Επειδή το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν και ανάγκην έ­χουμε πνευματικής αγάπης, ας το αφήσουμε σε αυτούς που αγαπήσανε πολύ τον Θεόν και είναι θεολόγοι, σαν τους Πατέρας της Εκκλησίας, και όχι νομολόγοι, που προσφέρανε και προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτόν τους εις την διακονίαν της Εκκλησίας (αντί μεγάλης λαμπά­δας), τους οποίους άναψε το πύρ της αγάπης του Θεού και όχι ο αναπτήρας του νεωκόρου. Ας γνωρίζωμεν ότι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματι­κοί. Επομένως, η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί να αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλήν οργήν θα λάβωμεν), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών του Κυρίου.

Επίσης, ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκ­κλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ίεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί. Όμως, δεν είναι ανησυχητικόν. Η Εκκλη­σία είναι Εκκλησία του Χρίστου και Αυτός την κυβερ­νάει. Δεν είναι Ναός, που χτίζεται από πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρ­βάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός. «Και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται, εφ” ον δ” αν πέση λικμήσει αυτόν» (Ματθ. και 44-45). Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θά παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολο­γήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας.

Εις τους καιρούς μας βλέπομεν ότι πολλά πιστά τέ­κνα της Εκκλησίας μας, μοναχοί και λαϊκοί, έχουν, δυ­στυχώς, αποσχισθή από αυτήν, εξ αιτίας των φιλενωτικών. Έχω την γνώμην ότι δεν είναι καθόλου καλόν να αποχωριζώμεθα από την Εκκλησίαν κάθε φορά που θα πταίη ο Πατριάρχης. Αλλά από μέσα, κοντά στην Μη­τέρα Εκκλησία έχει καθήκον και υποχρέωσι ο καθένας ν” αγωνίζεται με τον τρόπον του. Το να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου, να αποσχισθή και να δημιουργήση ιδικήν του Εκκλησίαν και να εξακολουθή να ομιλή υβρίζοντας τον Πατριάρχην, αυτό, νομίζω, εί­ναι παράλογον.

Εάν δια την α ή την β λοξοδρόμησι των κατά και­ρούς Πατριαρχών χωριζώμεθα και κάνωμε δικές μας Εκ­κλησίες – Θεός φυλάξει! – θα ξεπεράσωμε και τους Προ­τεστάντες ακόμη. Εύκολα χωρίζει κανείς και δύσκολα ε­πιστρέφει. Δυστυχώς, έχουμε πολλές «εκκλησίες» στην εποχή μας. Δημιουργήθηκαν είτε από μεγάλες ομάδες η και από ένα άτομο ακόμη. Επειδή συνέβη στο καλύβι των (ομιλώ δια τα εν Αγίω Όρει συμβαίνοντα) να υπάρχη και ναός, ενόμισαν ότι μπορούν να κάνουν και δική τους ανεξάρτητη Εκκλησία. Εάν οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία, αυτοί, οι ανωτέρω, δίνουν το δεύτερο. Ας ευχηθούμε να δώση ο Θεός τον φωτισμόν Του σε όλους μας και εις τον Πατριάρχην μας κ. Αθηναγόραν, δια να γίνη πρώτον η ένωσις αυτών των «εκκλησιών», να πραγματοποιηθή η γαλήνη ανάμεσα στο σκανδαλισμένο ορθόδοξο πλήρωμα, η ειρήνη και η αγάπη μεταξύ των Ορθοδόξων Ανατολικών Εκκλησιών και κατόπιν ας γίνη σκέψις δια την ένωσιν μετά των άλ­λων «Ομολογιών», εάν και εφ” όσον ειλικρινώς επιθυ­μούν να ασπασθούν το Ορθόδοξον Δόγμα.

Θα ήθελα ακόμη να ειπώ ότι υπάρχει και μία τρίτη μερίδα μέσα εις την Εκκλησίαν μας. Είναι εκείνοι οι αδελφοί, που παραμένουν μεν πιστά τέκνα Αυτής, δεν έ­χουν όμως συμφωνίαν πνευματικήν αναμεταξύ τους. Α­σχολούνται με την κριτικήν ο ένας του άλλου και όχι δια το γενικώτερον καλόν του αγώνος. Παρακολουθεί δε ο ένας τον άλλον (περισσότερον από τον έαυτόν του) εις το τι θα ειπή η τι θα γράψη, δια να τον κτυπήση κατό­πιν αλύπητα. Ενώ ο ιδιος αν έλεγε η έγραφε το ίδιο πράγμα, θα το υπεστήριζε και με πολλές μάλιστα μαρτυ­ρίες της Αγίας Γραφής και των Πατέρων. Το κακό που γίνεται είναι μεγάλο, διότι άφ” ενός μεν αδικεί τον πλη­σίον του, αφ” ετέρου δε και τον γκρεμίζει μπροστά στα μάτια των άλλων πιστών. Πολλές φορές σπέρνει και την απιστία στις ψυχές των αδυνάτων, διότι τους σκανδαλί­ζει. Δυστυχώς, μερικοί από εμάς έχουμε παράλογες απαιτήσεις από τους άλλους. Θέλουμε οι άλλοι να έχουν τον ίδιο με εμάς πνευματικόν χαρακτήρα. Όταν κάποιος άλ­λος δεν συμφωνή με τον χαρακτήρα μας, δηλαδή η είναι ολίγον επιεικής η ολίγον οξύς, αμέσως βγάζομε το συμ­πέρασμα ότι δεν είναι πνευματικός άνθρωπος. Όλοι χρειάζονται εις την Εκκλησίαν. Όλοι οι Πατέρες προ­σέφεραν τας υπηρεσίας των εις Αυτήν. Και οι ήπιοι χα­ρακτήρες και οι αυστηροί. Όπως δια το σώμα του ανθρώπου είναι απαραίτητα και τα γλυκά και τα ξινά και τα πικρά ακόμη ραδίκια (το καθένα έχει τις δικές του ουσίες και βιταμίνες), έτσι και δια το Σώμα της Εκκλη­σίας. Όλοι είναι απαραίτητοι. Ο ένας συμπληρώνει τον πνευματικόν χαρακτήρα του άλλου και όλοι είμεθα υπο­χρεωμένοι να ανεχώμεθα όχι μόνον τον πνευματικόν του χαρακτήρα, αλλά ακόμη και τις αδυναμίες, που έχει σαν άνθρωπος.

Και πάλιν έρχομαι να ζητήσω ειλικρινώς συγγνώμην από όλους, διότι ετόλμησα να γράψω. Εγώ είμαι έ­νας απλός μοναχός και το έργον μου είναι να προσπαθώ, όσο μπορώ, να απεκδύωμαι τον παλαιόν ανθρωπον και να βοηθώ τους άλλους και την Εκκλησίαν, μέσω του Θεού δια της προσευχής. Αλλ” επειδή έφθασαν μέχρι το ερημητήριό μου θλιβερές ειδήσεις δια την Αγίαν Όρθοδοξίαν μας, επόνεσα πολύ και εθεώρησα καλό να γράψω αυτά που ένοιωθα.

Ας ευχηθούμε όλοι να δώση ο Θεός την χάριν Του και ο καθένας μας ας βοηθήση με τον τρόπον του δια την δόξαν της Εκκλησίας μας.


Με πολύν σεβασμόν προς όλους Παΐσιος μοναχός


*Η ανωτέρω σοφή και διακριτική επιστολή του Γέρο­ντος Παϊσίου του Αγιορείτου εστάλη στον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο το 1969.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗ­ΤΩΝ Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, τόμ. Α”, έκδ. Γ”, σελ. 508 του κ. Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου).

Γνώρισε το Μεγαλείο της Ορθοδοξίας – Αγιογραφικές και Πατερικές μαρτυρίες Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη» Θεσσαλονίκη

πηγή: http://www.impantokratoros.gr

πηγή

Κήρυγμα Κυριακή Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

http://proskynitis.blogspot.gr/2014/11/blog-post_464.html

Κυριακή Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

(Ιωαν. Α΄ 35-52)

Αγαπητοί μου αδελφοί, σήμερα η Εκκλησία μας τιμάει και εορτάζει την ιερά μνήμη ενός μεγάλου της Αγίου. Του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Η Ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα, μας μιλάει για τον τρόπο της κλήσεως του Αγίου Ανδρέα από τον Χριστό μας, και έτσι η Εκκλησία μας θυμίζει με άψογο τρόπο, ότι και εμάς μας κάλεσε ο ίδιος ο Χριστός και ότι πάντοτε πρέπει να θυμόμαστε αυτή την κλήση μας. Μάλιστα ο Απόστολος των εθνών Παύλος, προτρέπει όλους τους Χριστιανούς, να μη ξεχνούν την κλήση τους: «Βλέπετε αδελφοί την κλήσιν υμών».

Ο Άγιος Ανδρέας, ήταν αδελφός του Αγίου Αποστόλου Πέτρου και καταγόταν από τη Γαλιλαία. Τα δύο αδέλφια ασκούσαν το επάγγελμα του ψαρά, ενώ συνάμα τηρούσαν με ευλάβεια όλες τις εντολές του νόμου. Όταν ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος διέτρεχε την Ιουδαία και τις περιοχές του Ιορδάνη κηρύττοντας την μετάνοια, ο Ανδρέας προσέτρεξε σε αυτόν και έγινε μαθητής του. Όπως μας πληροφορεί το σημερινό Ευαγγέλιο, την επόμενη μέρα από την βάπτιση του Κυρίου στον Ιορδάνη ποταμό, ενώ ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος συνομιλούσε με τον Ανδρέα και τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή, δείχνοντας τους τον Ιησού που περνούσε από εκεί κοντά, τους είπε: «Να ο Αμνός του Θεού». Εδώ έχουμε μία θεμελιώδη μαρτυρία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου για την Θεότητα του Κυρίου, που ασφαλώς σφράγισε θετικά την ψυχή των μαθητών του. Άκουσαν λοιπόν αυτό οι δύο μαθητές από τον διδάσκαλό τους, και ακολούθησαν τον περιπατούντα Χριστό για να μάθουν περισσότερα για το πρόσωπό του. Όταν γύρισε ο Ιησούς και τους είδε να τον ακολουθούν, τους λέει: «Τι ζητείτε;». Εκείνοι απάντησαν: «Διδάσκαλε που μένεις;» Και ο Χριστός τους είπε: «Έρχεσθε και ίδετε». Έρχονται λοιπόν οι μαθητές στο σπίτι του Ιησού, και εκεί μένουν πολλές ώρες, κάνοντας μαζί του μία αποκαλυπτική συζήτηση.

Από τότε ο Απόστολος Ανδρέας ακολουθούσε τον Κύριο όπου και αν πήγαινε. Ήταν παρών σε πολλά θαύματα που επιτέλεσε ο Χριστός μας, καθώς και μάρτυρας του σωτηρίου πάθους Του. Παρευρέθηκε μαζί με άλλους μαθητές στις εμφανίσεις του Χριστού μετά την Ανάσταση, ενώ μετά την Πεντηκοστή, και αφού έλαβε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, του έπεσε ο κλήρος για να ευαγγελίσει τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, τη Βυθινία, τη Θράκη, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και την Αχαΐα. Σε όλα αυτά τα ταξίδια αντιμετώπισε στερήσεις, ασθένειες, κινδύνους από ληστές και κακομεταχείριση από τους Εβραίους και τους ειδωλολάτρες. Όμως είχε μαζί του το Άγιο Πνεύμα, που του χάριζε υπομονή και χαρά στις δοκιμασίες, καθώς και την δύναμη να ενεργεί διάφορα θαύματα και θεραπείες. Όπου και αν πήγαινε τραβούσε τα πλήθη στην πίστη, αναγεννούσε τις ψυχές με το Άγιο Βάπτισμα και χειροτονούσε Επισκόπους και Πρεσβυτέρους.

Στην πόλη της Πάτρας, επιτέλεσε πολλές αγαθοεργίες και θαυμαστά σημεία, και συγκρότησε μία κοινότητα μαθητών του Χριστού. Κατάφερε να οδηγήσει στην κατά Χριστόν πίστη την ίδια τη σύζυγο του Ρωμαίου ανθύπατου, τη Μαξιμίλα, θεραπεύοντας την από ανίατη ασθένεια. Κατά την απουσία του ανθύπατου, κατάφερε να κάνει χριστιανό ακόμα και τον αδελφό του. Όταν επέστρεψε ο ανθύπατος, εξοργίστηκε από την πρόοδο του χριστιανισμού που είχε φθάσει μέσα στο ίδιο του το σπίτι, και διέταξε να φυλακίσουν τον Απόστολο Ανδρέα. Λίγες ημέρες αργότερα εξεδόθη η καταδικαστική απόφαση χωρίς δίκη, και ο Άγιος σταυρώθηκε ανάποδα. Η Μαξιμίλλα με τον πρώτο Επίσκοπο Πατρών Στρατοκλέα, ενταφίασαν με μεγάλες τιμές το ιερό λείψανο του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

Αδελφοί μου, σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει έναν Απόστολο του Κυρίου που μάλιστα τον ονομάζει Πρωτόκλητο, γιατί αξιώθηκε να κληθεί πρώτος από τον Χριστό μας. Με την ευκαιρία αυτή θέλει να θυμίσει και σε εμάς την κλήση μας. Ότι δηλαδή και εμείς έχουμε κληθεί να είμαστε μαθητές του Χριστού. Πολλές φορές υπάρχει η αντίληψη, ότι επειδή βαπτιστήκαμε έχουμε ολοκληρώσει το χρέος μας. Ισχύει όμως το αντίθετο. Η βάπτισή μας ουσιαστικά είναι το δικό μας κάλεσμα από τον Κύριο. –Τι σημαίνει ότι μας κάλεσε ο Κύριος; Όταν ο Χριστός μας καλεί, σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε γιατί πλέον έχουμε μπροστά μας τον αληθινό Θεό. Ότι είμαστε έτοιμοι να μεταμορφώσουμε εσωτερικά τις ζωές μας, όπως ακούσαμε σήμερα να κάνει ο Άγιος Ανδρέας. Να αλλάξουμε τα αισθήματά μας για τους συνανθρώπους μας, τις επιθυμίες και τους λογισμούς μας. Όταν έρχεται η ώρα να πάρουμε αποφάσεις για τη ζωή μας τότε ναι, πρέπει να θυμόμαστε την κλήση μας, καθώς και Αυτόν που μας κάλεσε. Τότε οι αποφάσεις μας θα είναι αποφάσεις μαθητών του Χριστού.

Το Ευαγγέλιο μας λέει σήμερα, πως ο Κύριος κάλεσε τον Απόστολο Ανδρέα να γίνει μαθητής Του. Η κλήση αυτή, έμεινε για τον Άγιο πάντοτε ζωντανή. Το έδειξε σε κάθε βήμα της ζωής του. Αυτή η κλήση τώρα απευθύνεται ανεξαιρέτως και σε όλους τους Χριστιανούς. Ας ανταποκριθούμε αδελφοί μου στην κλήση του Χριστού μας και ας προσπαθήσουμε να την έχουμε στην καρδιά μας πάντα ζωντανή. Μόνο τότε θα ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Αμήν.

π. Π.Α

πηγή

Καλοστημένο θέατρο ο «αδελφικός ασπασμός» Πατριάρχη - Πάπα στο Φανάρι!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_219.html


Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Οι φωτογραφίες του «αδελφικού ασπασμού» μεταξύ του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Πάπα Φραγκίσκου, ήδη κάνουν το γύρο του κόσμου αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια: Τι για...αγάπη ακούμε, τι για «αδελφοσύνη», διαβάζουμε, τι για «ένωση» βλέπουμε! Για μια ακόμα φορά, το επικοινωνιακό κομμάτι της συνάντησης του Προκαθήμενου της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον Ηγέτη του κοσμικού κράτους του Βατικανού, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!

Μάλιστα, η υπόκλιση (!!!) αυτή του Πάπα και το φιλί του Πατριάρχη στο κεφάλι του, χρησιμοποιείται ευρέως από οικουμενιστικούς κύκλους για να μας αποδείξουν (!!!) ότι «ο Πάπας είναι τόσο ταπεινός και ειλικρινής που δέχθηκε να σκύψει για να τον ασπαστεί ο Πατριάρχης, όπως κάνει ένας οποιοσδήποτε πιστός μπροστά σε έναν Αρχιερέα»! Δηλαδή, κοντολογίς μας λένε πως δεν χρειάζεται εμείς οι «φανατικοί» Ορθόδοξοι να σκανδαλιζόμαστε από τέτοιες συναντήσεις, αφού οι Παπικοί είναι...φίλοι μας και ήρθαν σ' εμάς ταπεινά, με πραγματική εν Χριστώ αγάπη και διάθεση για συμφιλίωση!

Πρόκειται για μεγάλο, άφθαστο θα λέγαμε τέχνασμα του διαβόλου: Ο Πάπας Φραγκίσκος, Ιησουίτης γαρ, πλασάρεται ως...ταπεινός από την αρχή της «διακονίας» του! Έτσι λοιπόν, έπαιξε για μια ακόμα φορά άριστα το ρόλο του στην καλοστημένη θεατρική παράσταση που είδαμε στο Φανάρι! Οπότε, δεν θα μπορούν οι «φονταμενταλιστές» Ορθόδοξοι να μιλήσουν για Πρωτεία, αλάθητα κλπ, αφού ο ίδιος ο Πάπας σκύβει ταπεινά την κεφαλή του μπροστά στον Πατριάρχη!

Σατανικό σχέδιο, σατανικότερη η εφαρμογή του! Ορίστε, τα βρήκαμε και είμαστε ίσοι τώρα, τι φωνάζετε λοιπόν; Ας προχωρήσουμε στην ένωση, θα λένε οι οικουμενιστές!



Βέβαια, όλες αυτές οι επιδέξιες φιγούρες είναι για τους αφελείς! Ο Πιστός Λαός γνωρίζει καλά τόσο τα φαρμακερά φίδια του Παπισμού, όσο και τους λυκοποιμένες της Ορθοδοξίας! Και όσους «αδελφικούς ασπασμούς» κι αν ανταλλάξουν για το θεαθήναι, η πραγματικότητα δεν αλλάζει: Ο Πάπας ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ και αν δεν μετανοήσει για τις φρικτές κακοδοξίες της «εκκλησίας» του, δεν μπορεί να υπάρξει καμία είδους ένωση!

Φυσικά, βρίσκει και τα κάνει: Εκεί όπου κρεμάστηκε ο Εθνομάρτυρας Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε', σήμερα ο διάδοχός του προχωρά σε ασχημοσύνες! Ζει Κύριος ο Θεός όμως και θα αποδώσει δικαιοσύνη, σε δικαίους και αδίκους...!

Εορτή του Αγίου και Αποστόλου Ανδρέα, του Πρωτοκλήτου

http://www.agioritikovima.gr/diafora/vioiagiwn/item/48479-%CE%B5%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1,-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%84%CE%BF%CF%85

Γιορτάζουμε σήμερα 30 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου και Αποστόλου Ανδρέα, του Πρωτοκλήτου.
Ο Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.

Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και... τους είπε «ίδε ο αμνός τού Θεού ο αίρων τήν αμαρτίαν τού κόσμου», οι δύο απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.
Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο (μάλιστα ο Απόστολος, είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Βυζαντίου αφού εκεί εγκατέστησε πρώτο επίσκοπο, τον απόστολο Στάχυ κι αυτού διάδοχος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης), Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.
Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλες κατακτήσεις στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο Θεό «δόκιμον εργάτην» (Β΄ προς Τιμόθεον, 2: 15). Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.
Οι χριστιανοί της Αχαΐας θρήνησαν βαθιά τον θάνατο του. Ο πόνος τους έγινε ακόμη πιο μεγάλος, όταν ο ανθύπατος Αιγεάτης αρνήθηκε να τους παραδώσει το άγιο λείψανο του, για να το θάψουν. Ο Θεός όμως οικονόμησε τα πράγματα. Την ίδια μέρα, που πέθανε ο άγιος, ο Αιγεάτης τρελάθηκε κι αυτοκτόνησε. Οι χριστιανοί τότε με τον επίσκοπο τους τον Στρατοκλή, πρώτο επίσκοπο των Πατρών, παρέλαβαν το σεπτό λείψανο και το 'θαψαν με μεγάλες τιμές.
Αργότερα, όταν στον θρόνο του Βυζαντίου ανέβηκε ο Κωνστάντιος, που ήταν γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μέρος του ιερού λειψάνου μεταφέρθηκε από την πόλη των Πατρών στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό των αγίων Αποστόλων «ένδον της Αγίας Τραπέζης». Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου φαίνεται πως απέμεινε στην Πάτρα.
Όταν όμως οι Τούρκοι επρόκειτο να καταλάβουν την πόλη το 1460 μ.Χ., τότε ο Θωμάς Παλαιολόγος, αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορας Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και τελευταίος Δεσπότης του Μοριά, πήρε το πολύτιμο κειμήλιο και το μετέφερε στην Ιταλία. Εκεί, αφού το παρέλαβε ο Πάπας Πίος ο Β, το πολύτιμο κειμήλιο εναποτέθηκε στον ναό του αγίου Πέτρου της Ρώμης.
Τον Νοέμβριο του 1847 μ.Χ. ένας Ρώσος Πρίγκηπας, ο Ανδρέας Μουράβιεφ δώρησε στην πόλη της Πάτρας ένα τεμάχιο δακτύλου του χεριού του Αγίου. Ο Μουράβιεφ είχε λάβει το παραπάνω ιερό Λείψανο από τον Καλλίνικο, πρώην Επίσκοπο Μοσχονησίων, ο οποίος μόναζε τότε στο Άγιο Όρος.
Στην πόλη της Πάτρας, επανακομίσθηκαν και φυλάσσονται από την 26η Σεπτεμβρίου 1964 μ.Χ. η τιμία Κάρα του Αγίου και από την 19ην Ιανουαρίου 1980 μ.Χ. λείψανα του Σταυρού, του μαρτυρίου του. Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου ύστερα από ενέργειες της Αρχιεπισκοπής Κύπρου μεταφέρθηκε και στην Κύπρο το 1967 μ.Χ. για μερικές μέρες κι εξετέθηκε σε ευλαβικό προσκύνημα.
Όπως αναφέρει μια Κυπριακή παράδοση, σε μια περιοδεία του, ο Απόστολος Ανδρέας, πήγε και στην Κύπρο. Το καράβι, που τον μετέφερε στην Αντιόχεια από την Ιόππη, λίγο πριν προσπεράσουν το γνωστό ακρωτήρι του αποστόλου Ανδρέα και τα νησιά, που είναι γνωστά με το όνομα Κλείδες, αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί σ' ένα μικρό λιμανάκι, γιατί κόπασε ο άνεμος. Τις μέρες αυτές της νηνεμίας τους έλειψε και το νερό. Ένα πρωί, που ο πλοίαρχος βγήκε στο νησί κι έψαχνε να βρει νερό, πήρε μαζί του και τον απόστολο. Δυστυχώς πουθενά νερό. Κάποια στιγμή, που έφτασαν στη μέση των δύο εκκλησιών, που υπάρχουν σήμερα, της παλαιάς και της καινούργιας, που 'ναι κτισμένη λίγο ψηλότερα, ο άγιος γονάτισε μπροστά σ' ένα κατάξερο βράχο και προσευχήθηκε να στείλει ο Θεός νερό.
Ποθούσε το θαύμα, για να πιστέψουν όσοι ήταν εκεί στον Χριστό. Ύστερα σηκώθηκε, σφράγισε με το σημείο του Σταυρού τον βράχο και το θαύμα έγινε. Από τη ρίζα του βράχου βγήκε αμέσως μπόλικο νερό, που τρέχει μέχρι σήμερα μέσα σ' ένα λάκκο της παλαιάς εκκλησίας κι απ' εκεί προχωρεί και βγαίνει από μια βρύση κοντά στη θάλασσα. Είναι το γνωστό αγίασμα. Το ευλογημένο νερό, που τόσους ξεδίψασε, μα και τόσους άλλους, μυριάδες ολόκληρες, που το πήραν με πίστη δρόσισε και παρηγόρησε. Και πρώτα-πρώτα το τυφλό παιδί του καπετάνιου.
Ήταν κι αυτό ένα από τα πρόσωπα του καραβιού που μετέφερε ο πατέρας. Γεννήθηκε τυφλό και μεγάλωσε μέσα σε ένα συνεχές σκοτάδι. Ποτέ του δεν είδε το φως. Δένδρα, φυτά, ζώα αγωνιζόταν να τα γνωρίσει με το ψαχούλεμα. Εκείνη την ήμερα, όταν οι ναύτες γύρισαν με τα ασκιά γεμάτα νερό κι εξήγησαν τον τρόπο που το βρήκαν στο νησί, ένα φως γλυκιάς ελπίδας άναψε στην καρδιά του δύστυχου παιδιού. Μήπως το νερό αυτό, σκέφτηκε, που βγήκε από τον ξηρό βράχο ύστερα απ' την προσευχή του παράξενου εκείνου συνεπιβάτη τους, θα μπορούσε να χαρίσει και σ' αυτόν το φως του που ποθούσε;
Αφού με θαυμαστό τρόπο βγήκε, θαύματα θα μπορούσε και να προσφέρει. Με τούτη την πίστη και τη βαθιά ελπίδα ζήτησε και το παιδί λίγο νερό. Διψούσε. Καιγόταν απ' τη δίψα. Ο απόστολος, που ήταν εκεί, έσπευσε κι έδωσε στο παιδί ένα δοχείο γεμάτο από το δροσερό νερό. Όμως το παιδί προτίμησε, αντί να δροσίσει με το νερό τα χείλη του, να πλύνει πρώτα το πρόσωπο του. Και ω του θαύματος! Μόλις το δροσερό νερό άγγιξε τους βολβούς των ματιών του παιδιού, το παιδί άρχισε να βλέπει!
Κι ο απόστολος, που τον κοίταζαν όλοι με θαυμασμό, άρχισε να τους μιλά και να τους διδάσκει τη νέα θρησκεία. Το τέλος της ομιλίας πολύ καρποφόρο. Όσοι τον άκουσαν πίστεψαν και βαφτίστηκαν. Την αρχή έκανε ο καπετάνιος με το παιδί του, που πήρε και το όνομα Ανδρέας. Κι ύστερα όλοι οι άλλοι επιβάτες και μερικοί ψαράδες που ήσαν εκεί. Πίστεψαν όλοι στον Χριστό που τους κήρυξε ο απόστολος μας και βαφτίστηκαν. Φυσικά το θαύμα της θεραπείας του τυφλού παιδιού, ακολούθησαν κι άλλα, κι άλλα. Στο μεταξύ ο άνεμος άρχισε να φυσά και το καράβι ετοιμάστηκε για να συνεχίσει το ταξίδι του. Ο απόστολος, αφού κάλεσε κοντά του όλους εκείνους που πίστεψαν στον Χριστό και βαφτίστηκαν, τους έδωκε τις τελευταίες συμβουλές του και τους αποχαιρέτησε.
Αργότερα, μετά από χρόνια, κτίστηκε στον τόπο αυτόν που περπάτησε και άγιασε με την προσευχή, τα θαύματα και τον ιδρώτα του ο Πρωτόκλητος μαθητής, το μεγάλο μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα, που με τον καιρό είχε γίνει παγκύπριο προσκύνημα. Κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές απ' όλα τα μέρη της Κύπρου, ορθόδοξοι και ετερόδοξοι κι αλλόθρησκοι ακόμη, συνέρεαν στο μοναστήρι, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργό εικόνα του αποστόλου, να βαφτίσουν εκεί τα νεογέννητα παιδιά τους και να προσφέρουν τα δώρα τους, για να εκφράσουν τα ευχαριστώ και την ευγνωμοσύνη τους στον θείο απόστολο. Κολυμβήθρα Σιλωάμ ήταν η εκκλησία του για τους πονεμένους. Πλείστα όσα θαύματα γινόντουσαν εκεί σε όσους μετέβαιναν με πίστη αληθινή και συντριβή ψυχής.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Ανάλυση ονόματος:
ΑΝΔΡΕΑΣ: (από το ανήρ) = ο ανδρείος, ο γενναίος.
Απολυτίκιο:
Ήχος δ'.
Ως των Αποστόλων Πρωτόκλητος, και του Κορυφαίου αυτάδελφος, τω Δεσπότη των όλων Ανδρέα ικέτευε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταίς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή
 Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Oι Ευρωπαίοι ανατινάζουν το πολιτικό προσωπικό της Κολομβίας των Βαλκανίων με τα 11 δις του ΤΧΣ!

http://kourdistoportocali.com/post/39794/spiegel

 

Αποκάλυψη-βόμβα από το Der Spiegel. Οι Ευρωπαίοι αρπάζουν τον κουμπαρά των 11 δις του TXΣ με τον οποίο ήθελε να κάνει την γενναιόδωρη η κυβέρνηση και να μοιράσει λεφτά ο Τσίπρας, όταν έλθει στην εξουσία. Το ρεπορτάζ που ακολουθεί σκοτώνει το όνειρο>
Ανώτεροι αξιωματούχοι από κράτη-μέλη της Ευρωζώνης συναντήθηκαν την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλες και συμφώνησαν ήδη για ένα τρίτο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα, σύμφωνα με το γερμανικό Der Spiegel, όπως άλλωστε αναφέρει από χτες και η εφημερίδα Κεφάλαιο.

Σύμφωνα με το Der Spiegel, η ελληνική κυβέρνηση στα πλαίσια προληπτικής οικονομικής βοήθειας θα έχει στη διάθεσή της περίπου 10 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Διάσωσης ESM, το οποίο μάλιστα δεν θα χρειαστεί να «κινητοποιήσει» επιπλέον κεφάλαια, καθώς το ποσό αυτό θα αναδιανεμηθεί από το δεύτερο πακέτο διάσωσης, από πόρους που είχαν προβλεφθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν. Για τη χρησιμοποίηση του εργαλείου της προληπτικής οικονομικής βοήθειας, αναφέρει το Der Spiegel, η Ελλάδα θα πρέπει να δεχθεί αυστηρούς ελέγχους και προϋποθέσεις.

Αντίστοιχες είναι οι πληροφορίες που από χτες δημοσιεύει η εφημερίδα «Κεφάλαιο», όπου αρμόδιο στέλεχος της Κομισιόν δηλώνει ότι «η Ελλάδα δεν θα μείνει χωρίς δίκτυο χρηματοδοτικής στήριξης» και διευκρινίζει ότι αυτό θα γίνει μέσω της υιοθέτησης ενός προγράμματος «αυξημένων όρων» όπως είναι το ECCL.

Υπηρεσιακό στέλεχος της Κομισιόν διευκρινίζει επίσης στο «Κεφάλαιο» ότι αν το ECCL περιοριστεί σε ήδη δεσμευμένα χρήματα, όπως τα περίπου 11 δισ. ευρώ που παραμένουν διαθέσιμα στο ΤΧΣ, η διαδικασία έγκρισης θα είναι εύκολη και γρήγορη, και το «πέρασμά» της από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια θα είναι μια «ελαφρά διαδικασία».

Σε ερώτηση μάλιστα του «Κ» προς υπηρεσιακό στέλεχος της ΕΚΤ, για το αν τα κεφάλαια του ΤΧΣ είναι πλέον «ελεύθερα» να διατεθούν αλλού, πέραν των τραπεζών, η απάντηση είναι ότι αυτό καταρχήν ισχύει, αλλά θα πρέπει να είναι μέρος μιας συνολικής διευθέτησης για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα και όχι αποτέλεσμα μιας αυτόματης διαδικασίας.

Όταν οι γερμανική μοναρχία σταύρωνε τον Κολοκοτρωνη: Οι απίστευτες ομοιότητες με το σημερα.

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/11/blog-post_9632.html

Ναι, το έκαναν και αυτο οι αιώνιοι εχθροί της Ελλαδας. Η διαχρονική κατοχική μάστιγα.

Η Δίκη Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα, παράδειγμα προς μίμηση…
Στις 16 Απριλίου του 1834 ξεκίνησε η δίκη του Θ. Κολοκοτρώνη και του Δ. Πλαπούτα, με την κύρια κατηγορία, την συνομωσία εναντίον του βασιλιά Όθωνα (που δεν είχε σχέση με Καλαμάτα…), κατόπιν συκοφαντιών ενός πονηρού και ευτραφούς τότε (τί σύμπτωση) πολιτικού, του Ι. Κωλέττη.
Ποιες ήταν οι επί μέρους ( ψευδείς) κατηγορίες;
1. Οι κατηγορούμενοι ήταν αρχηγοί συνωμοσίας που απέβλεπε να προσβάλει την ασφάλεια του κράτους και να καταργήσει το πολίτευμα.
2. Για την παράλυση της εξουσίας παρακίνησαν διάφορους αρχιληστές σε ληστεία.
3. Ενήργησαν μυστικές συνεδριάσεις για την ανατροπή των μελών της αντιβασιλείας.
4. Υπέγραψαν αναφορά προς ξένη δύναμη (Ρωσία) για την κατάργηση της αντιβασιλείας. Η ποινή για τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα ήταν θανατική εκτέλεση στη λαιμητόμο, εντός 24 ωρών. Στο άκουσμά της ο πρώτος σταυροκοπήθηκε, ο δεύτερος αναλύθηκε σε λυγμούς. Το ακροατήριο έμεινε άναυδο.
«Άδικα σε σκοτώνουν στρατηγέ…», ψιθύρισε στον Κολοκοτρώνη ένα από τα παλικάρια του, που του συμπαραστεκόταν και που η Ιστορία δεν έγραψε το όνομά του. Όμως κατέγραψε την απάντηση που έδωσε ο αγέρωχος πολέμαρχος:
«Γι’ αυτό λυπάσαι; Καλύτερα να σε σκοτώνουν άδικα, παρά δίκαια!».
Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο Αναστάσιος Πολυζωίδης καταγόμενος από το Μελένικο Σερρών, Μακεδόνας.
Μέλη του δικαστηρίου ο εκ Ζακύνθου Γεώργιος Τερτσέτης, ο Δ. Σούτσος, ο Α. Βούλγαρης και ο Φ. Φραγκούλης (ξεφτίλισε το όνομα του σημερινού ομώνυμου στρατηγού).
Ο αντιβασιλέας Μάουρερ είχε εκ των προτέρων αποφασίσει να πάρει τα κεφάλια των δύο ηρώων, με διάφορες ποινικές λοβιτούρες που σκαρφίστηκε γι’ αυτό το σκοπό.
Για την «ευόδωση» του στόχου του, χρησιμοποίησε τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Κ. Σχοινά (σας θυμίζει κάποιον Χάρη;) και τον εισαγγελέα της έδρας, τον άγγλο Εδουάρδο Μάσoν.
Όταν η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε, ο Πολυζωίδης ως πρόεδρος, κάλεσε το δικαστήριο σε διάσκεψη. Ο Μάουρερ ήθελε να τελειώσει με συνοπτικές διαδικασίες η διάσκεψη. Όμως ο Πολυζωίδης, όπως και ο Τερτσέτης, είχε σχηματίσει ακλόνητη δικανική πεποίθηση ότι οι κατηγορούμενοι ήταν αθώοι.
Πρώτος λοιπόν πήρε τον λόγο ο Τερτσέτης και μίλησε για την αθωότητα των δύο πολέμαρχων.
Ο Σούτσος, που ήταν γαμπρός του Σχοινά, ψήφισε υπέρ της καταδίκης σε θάνατο. Το ίδιο και οι Βούλγαρης, Φραγκούλης. Μέχρι στα γόνατά τους έπεσαν ο Πολυζωίδης και ο Τερτσέτης για να τους μεταπείσουν. (Βλέπετε και τότε η Δικαιοσύνη ήταν …θεότυφλη και πολιτικά ανεπηρέαστη…)
Οι τρεις επίορκοι δικαστές έσπευσαν στον υπουργό Δικαιοσύνης για να δουν τι θα κάνουν. Αυτός έγινε έξαλλος. Τους διέταξε να επιστρέψουν στην αίθουσα συσκέψεων. Ταυτόχρονα έστειλε αστυνομικούς κλητήρες για να φέρουν πίσω τους δύο αντιρρησίες, που στο μεταξύ είχαν γυρίσει στα σπίτια τους.
Ο Σχοινάς συνεννοείται με τον Μάουρερ. Σπεύδει με την επίσημη στολή του στο δικαστήριο και διατάσσει τους δύο διαφωνούντες να υπογράψουν τη θανατική καταδίκη (δεν τους τηλεφώνησε).
– «Εν ονόματι του βασιλέως σας διατάσσω να υπογράψετε την απόφαση», φωνάζει.
– «Προτιμώ να μου κόψετε το χέρι!», απαντά ο Πολυζωίδης.
– «Δεν θα με έχετε συνεργό στον φόνο δύο αθώων ανθρώπων», λέει ψύχραιμα ο Τερτσέτης.
Έξω φρενών ο υπουργός Δικαιοσύνης παραγγέλλει στους αστυνομικούς κλητήρες να χρησιμοποιήσουν τις ξιφολόγχες για να σύρουν τους δύο νομικούς στην αίθουσα του δικαστηρίου. Οι χωροφύλακες εκτελούν την εντολή, τους χτυπούν και τους σκίζουν τα ρούχα.
Την απόφαση διάβασε ο Σούτσος, ενώ ο Πολυζωίδης κρατούσε το κεφάλι του ανάμεσα στις παλάμες του. Η απόφαση προκάλεσε μεγάλο σάλο. Λίγες ώρες αργότερα η βαυαρική αντιβασιλεία, μπροστά στην ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια υποχρεώθηκε να μετατρέψει την ποινή σε είκοσι χρόνια κάθειρξη. Ένα χρόνο μετά ο Όθωνας με την ενηλικίωσή του, τους έδωσε χάρη. Στα απομνημονεύματά του, που διηγήθηκε στον Τερτσέτη ο Κολοκοτρώνης, αναφέρει με πόνο:
«Μ’ έβαλαν εννέα μήνες φυλάκιση, χωρίς να βλέπω κανέναν εκτός από τον δεσμοφύλακά μου. Δεν ήξερα τόσους μήνες τι γίνεται έξω, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει, ποιον άλλον έχουν φυλακισμένο. Δεν ήξερα γιατί μ’ έχουν φυλακισμένο. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο να φτιάξουν ψευδομάρτυρες». Ενώ σήμερα λάμπει (;) η Αλήθεια…
Ο δικαστής λοιπόν Γεώργιος Τερτσέτης, ένας μορφωμένος και νομομαθής «ποπολάρος» από τη Ζάκυνθο, μέλος της Φιλικής Εταιρίας, που πολέμησε εθελοντικά εναντίον των τούρκων στις μάχες της Ρούμελης επί Καποδίστρια, προσωπικός φίλος του Διονυσίου Σολωμού και του Μάρκου Μπότσαρη˙ και ο ψυχωμένος Μακεδόνας Αναστάσιος Πολυζωίδης, Πρόεδρος του πενταμελούς δικαστηρίου, από το Μελένικο Σερρών, που κι αυτός είχε πολεμήσει σκληρά εναντίον των τούρκων πολιορκητών του Μεσολογγίου, επέπρωτο να σώσουν την τιμή και την υπόληψη της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Οι δυο άτεγκτοι δικαστές, ήταν άνθρωποι που από πολιτικής σκοπιάς αποδεδειγμένα άνηκαν σε άλλο χώρο από τον Κολοκοτρώνη, αφού ήταν φιλοβασιλικοί, δεν ήταν φιλορώσοι και διαφωνούσαν με τον Καποδίστρια. (Τί σύμπτωση, θυμίζουν τους κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη…)
Δεν εννοούσαν όμως σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιήσουν τη θέση τους για να υπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες. (Και εδώ θυμίζουν έντονα τους κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη…)
Μήπως το ίδιο δεν πρέπει να κάνουν και σήμερα κάποιοι, προκειμένου να διασώσουν την τιμή και την υπόληψη της Ελληνικής Δικαιοσύνης, που τόσο έντονα αμφισβητείται; 

ΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΟΣ