ΜΕΙΩΣΗ ΤΕΛΩΝ στα «Φραγκοδίφραγκα» και τα «Χαράτσια» παραμένουν .

ΜΕΙΩΣΗ ΤΕΛΩΝ  στα «Φραγκοδίφραγκα» και τα «Χαράτσια» παραμένουν .

Διακρίνω μια θετική στάση πολλών Δημάρχων τα τελευταία χρόνια σχετικά με την προσπάθεια που καταβάλουν για την  ελάφρυνση των ελληνικών Νοικοκυριών από τα δυσβάστακτα οικονομικά «φορολογικά»  βάρη.

Κάποιοι τους κατηγορούν για Λαϊκισμό και ότι χρησιμοποιούν την μείωση των Τελών για να είναι αρεστοί στο εκλογικό σώμα .

Σεβαστή η Γνώμη τους και την ακούμε με προσοχή .

 Όλοι σίγουρα για το παραπάνω θέμα   θα έχετε δει πολλές αναρτήσεις σχετικά με την μείωση των δημοτικών Τελών  στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης .( Τοπικά και Πανελλαδικά)

Ας θυμηθούμε όμως μερικά  πρωτοσέλιδα: Γράφουν:  « Γενναία Μείωση» από τον Τάδε Δήμαρχο , 25% «κάτω» τα τέλη από τον Τάδε Δήμαρχο  κ.λ.π  .

 Έμενα Προσωπικά αυτές οι αναρτήσεις μου θυμίζουν λίγο προσφορές καταστημάτων στις θερινές και χειμωνιάτικες εκπτώσεις , που  στις τζαμαρίες των καταστημάτων υπάρχουν μεγάλα πανό που γράφουν:  70% Έκπτωση, 80% Έκπτωση αλλά δεν μας λένε πόσα χρήματα τελικά κερδίζει ο καταναλωτής .

Να θυμίσω ότι πολλές φορές οι Τιμές  των Εκπτώσεων είναι Πλασματικές.

Πάντως θα περίμενα κάποια στιγμή  να βγει ένας δήμαρχος με το Δημοτικό Συμβούλιο του και να καταγγείλει το χαράτσι π.χ  της ΝΕΡΙΤ .

Ναι καλά ακούσατε . Γιατί περί Χαρατσιού πρόκειται και όχι συνδρομής  .

Ξέρετε γιατί έκλεισε η Ολυμπιακή ?

Γιατί απαγορεύει η Ε.Ε. να χρηματοδοτεί το Κράτος Ανώνυμες εταιρείες του .

Ξέρετε τι είναι η ΝΕΡΙΤ?

Ανώνυμη εταιρεία του Κράτους .

Αλλά ποιος να τα Βάλει με την τέταρτη εξουσία?

Μέχρι να βρεθεί κάποιος λοιπόν , συνεχίζετε να   κάνετε μειώσεις στα «Φραγκοδίφραγκα».

Φώτης Αλεξόπουλος

Γραμματέας ΙΝΚΑ/ Γ.Ο.Κ.Ε

Συγκλονιστική ιστορία: Έρχομαι από τον άλλο κόσμo!

http://www.agioritikovima.gr/thavmata/item/46014-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BCo

Η ιστορία που ακολουθεί πρόκειται για ένα αληθινό περιστατικό που συνέβη στόν γνωστό συγγραφέα και αγιογράφο, Φώτη Κόντογλου...
"Ένα βράδυ, την Δευτέρα του Πάσχα, το 1964… , περασμένα μεσάνυχτα, λίγο πριν κοιμηθώ, βγήκα στο μικρό περιβολάκι που έχουμε πίσω από το σπίτι μας, και στάθηκα για λίγο, κοιτάζοντας τον σκοτεινό ουρανό με τα άστρα.

Ένας αγιασμένος γέροντας, μου είχε πει μια φορά, πως γύρω από αυτές τις ώρες ανοίγουν τα ουράνια…
Θα στεκόμουνα εκεί πέρα μονάχος ως το ξημέρωμα. Σαν να μην είχα σώμα, μήτε κανένα δεσμό με τη γή. Αλλά συλλογίστηκα μήπως ξυπνήσει κανένας μέσα στο σπίτι και ανησυχήσουνε που έλειπα, και γι’ αυτό μπήκα μέσα και ξάπλωσα.
Δε με είχε θολώσει καλά – καλά ο ύπνος, δεν ξέρω αν ήμουνα ξυπνητός ή κοιμισμένος, και βλέπω μπροστά μου έναν άνθρωπο με αλλόκοτη όψη.
Ήτανε κατακίτρινος, σαν πεθαμένος, μα τα μάτια του ήτανε ανοιχτά και με έβλεπε τρομαγμένος. Το πρόσωπο του ήτανε σαν μάσκα, σαν μούμια, με το πετσί του σαν γυαλιστερό, μαυροκίτρινο, και κολλημένο στο νεκροκέφαλο με όλα τα βαθουλώματα. Κοντανάσαινε σαν λαχανιασμένος.
Στο ένα χέρι του βαστούσε κάποιο παράξενο πράγμα, που δεν κατάλαβα τι ήτανε, και με τ’ άλλο έσφιγγε το στήθος του, λες και πονούσε.
Εκείνο το πλάσμα μ’ έκανε ν’ ανατριχιάσω. Το κοίταζα, και με κοίταζε, δίχως να μιλήσει, σαν να περίμενε να το γνωρίσω. Και στ’ αλήθεια, μ’ όλο που ήτανε τόσο αλλόκοτο, σαν να μου είπε μια φωνή στο μυαλό μου:
–Είναι ο τάδε …
Μόλις άκουσα τη φωνή, τον γνώρισα ποιός ήτανε. Τότε κι εκείνος άνοιξε το στόμα του κι αναστέναξε. Μα η φωνή του σαν να ερχότανε από πολύ μακριά, σα να ‘βγαινε από κανένα βαθύ πηγάδι.
Έβλεπα πως βρισκότανε σε μια μεγάλη αγωνία. Τα χέρια του, τα πόδια του, τα μάτια του, όλα φανερώνανε πως βασανιζότανε. Απάνω στην απελπισία μου, πήγα κοντά του να τον βοηθήσω, μα εκείνος μου έκανε νόημα με το χέρι του να σταματήσω, νά μή πλησιάσω…
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ…
Άρχισε να βογκάει, με τέτοιον τρόπο, που πάγωσα. Έπειτα μου λέγει:
«Δεν ήρθα, αλλά με ” στείλανε…” Εδώ, ολοένα τρέμω! Βρίσκομαι σε μεγάλη ζάλη. Παρακάλεσε τον Θεό να με λυπηθεί. Θέλω να πεθάνω, μα δεν μπορώ.
Αχ! Όσα έλεγες Φώτη, βγήκαν αληθινά. Θυμάσαι, λίγες μέρες πριν πεθάνω, που ήρθες στο σπίτι μου και μιλούσες για θρησκευτικά; Ήτανε και δύο άλλοι φίλοι μου, άπιστοι κι αυτοί σαν κι εμένα. Εκεί που μιλούσες, εκείνοι χαμογελούσανε…
Σαν έφυγες μού είπανε:
Κρίμα, να έχει τέτοιο μυαλό ό Φώτης, και να πιστεύει στις ανοησίες που πιστεύουνε οι γριές!
Μια άλλη μέρα, σού είχα πει, όπως και πολλές άλλες φορές:
«Βρέ Φώτη, μάζευε λεφτά, θα πεθάνεις στην ψάθα. Βλέπεις εγώ, πόσα λεφτά έχω, και πάλι θέλω κι άλλα». Τότε μου είπες:
«Έχεις κάνει συμβόλαιο με τον Χάρο πως θα ζήσεις τόσα χρόνια που θέλεις, για να καλοπεράσεις στα γηρατειά σου;»
Σου λέγω εγώ: «Θα δεις πόσο χρονών θα πάγω! Τώρα είμαι 75. Θα περάσω τα εκατό. Έχω εξασφαλίσει τα παιδιά μου, ο γιος μου βγάζει λεφτά πολλά, την κόρη μου την πάντρεψα μ’ έναν πλούσιο από την Αβησσυνία, εγώ κι η γυναίκα μου έχουμε και παραέχουμε…
Όχι σαν κι εσένα, που ακούς αυτά που λένε οι παπάδες…
” Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών “. Τι θα βγάλεις από τα ” Χριστιανα τέλη”; Λεφτά, παρά, να έχεις στην τσέπη σου, και μη σε μέλει. Εγώ να δώσω ελεημοσύνη; Και γιατί έκανε φτωχούς ο πολυεύσπλαχνος Θεός σας; Για να τους τρέφω εγώ; Αμ βάζουνε εσάς και ταΐζετε τους τεμπέληδες, για να πάτε στον Παράδεισο… Χα ! Χα !
Εγώ ξέρεις πως είμαι γιός παπά, και τα γνωρίζω καλά αυτά τα κόλπα. Μα να τα πιστεύουνε αυτά οι μικρόμυαλοι. Όχι όμως κι εσύ Φώτη μου, που έχεις τέτοια σπουδή, και να πας χαμένος. Εσύ, όπως πάς, θα πεθάνεις πριν από μένα, θα πάρεις στον λαιμό σου και την οικογένειά σου.
Μα εγώ, σου λέγω και σου υπογράφω, σαν γιατρός που είμαι, πως θα ζήσω εκατόν δέκα χρόνια!…».
Λέγοντας αυτά, στριφογύριζε από δω κι από κει, σαν να ψηνότανε σε καμιά σχάρα, βγάζοντας κάτι μουγκρίσματα από το στόμα του: « Αχ! Αχ! Ωχ! …”
Ησύχασε για λίγο και ξαναείπε:
«Αυτά έλεγα, μα σε λίγες μέρες πέθανα! Πέθανα, κι έχασα το στοίχημα!
Τι ταραχή! Τι τρομάρα τράβηξα! Σαστισμένος, μια βούλιαζα και μια ανέβαινα απάνω και φώναζα:
Έλεος! Έλεος!
Μα κανένας δε μ’ άκουγε. Ένα ρεύμα με κλωθογύριζε σαν να ήμουνα κανένα ψόφιο ποντίκι. Τι τράβηξα ως τα τώρα, και τι τραβώ. Τι αγωνία είναι αυτή! Όλα όσα έλεγες βγήκαν αληθινά. Το κέρδισες το στοίχημα!
Εγώ, τότε, που βρισκόμουνα στον κόσμο που ζεις, ήμουνα ο έξυπνος. Ήμουνα γιατρός, κι είχα μάθει να μιλώ και να μ’ ακούνε όλοι, να κοροϊδεύω την θρησκεία, να συζητώ για χειροπιαστά πράγματα…
ΕΚΕΙ ΕΣΤΙ, Ο ΒΡΥΓΜΟΣ ΤΩΝ ΟΔΟΝΤΩΝ… ( Ματθ. ιγ΄ 42 )
Τώρα όμως βλέπω πως χειροπιαστά είναι εκείνα που τα έλεγα τότε παραμύθια και χαρτοφάναρα. Χειροπιαστή είναι η αγωνία που βρίσκομαι.
Άχ! Τούτος θα είναι ο σκώληξ ο ακοίμητος, τούτος θα είναι ο βρυγμός των οδόντων…»
Απάνω σ’ αυτά, χάθηκε από τα μάτια μου, κι άκουγα μονάχα τα βογγητά του, που κι εκείνα σβήσανε σιγά – σιγά. Με πήρε λίγο ο ύπνος, μα σε μια στιγμή, κατάλαβα να με σπρώχνει ένα παγωμένο χέρι. Άνοιξα τα μάτια μου, και τον βλέπω πάλι μπροστά μου. Τούτη την φορά ήτανε ακόμα πιο φριχτός και πιο μικρόσωμος. Είχε γίνει ίσαμε ένα μικρό παιδάκι, μ’ ένα μεγάλο γέρικο κεφάλι, που το κουνούσε πέρα δώθε.
Άνοιξε το στόμα του και μου είπε:
«Σε λίγη ώρα θα ξημερώσει και θα ‘ρθουνε να με πάρουνε, εκείνοι που με στείλανε…» Του λέγω:
«Ποιοί σε στείλανε»;
Είπε κάτι μπερδεμένα λόγια δίχως να καταλάβω τίποτα. Ύστερα μου λέγει:
«Εκεί που βρίσκομαι, είναι κι άλλοι πολλοί από εκείνους που σε περιπαίζανε για την πίστη σου, και τώρα καταλάβανε πως οι εξυπνάδες δεν περνούνε παραπέρα από το νεκροταφείο. Είναι και κάποιοι άλλοι που τους έκανες καλό, κι αυτοί σε κακολογούσανε. Κι όσο τους συγχωρούσες, τόσο αυτοί γίνονταν χειρότεροι.
Γιατί ο πονηρός άνθρωπος αντί να τον κάνει η καλοσύνη να χαίρεται, αυτός πικραίνεται, επειδή τον κάνει να νιώθει τον εαυτόν του νικημένο.
Τούτοι εδώ, βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση από μένα, και δεν μπορούνε να βγούνε από την σκοτεινή φυλακή τους για να έρθουνε να σε βρούνε, όπως έκανα εγώ. Βασανίζονται πολύ σκληρά, γιατί δέρνονται με την μάστιγα της αγάπης, όπως έλεγε ένας άγιος…
»Πόσο αλλιώτικος είναι ο κόσμος από ότι τον βλέπαμε! Ανάποδος από την έξυπνη αντίληψη μας. Τώρα καταλάβαμε πως η εξυπνάδα μας ήτανε βλακεία, οι κουβέντες μας πονηρές μικρολογίες, κι οι χαρές μας ψευτιά και απάτη.
»Εσείς που έχετε στην καρδιά σας τον Χριστό, και που για σάς ο λόγος Του είναι αλήθεια, η μοναχή αλήθεια, εσείς κερδίσατε το Μεγάλο Στοίχημα, που μπαίνει ανάμεσα στους πιστούς και στους άπιστους, αυτό το στοίχημα που το έχασα εγώ ο ελεεινός, και χάθηκα, και τρέμω κι αναστενάζω, και δεν βρίσκω ησυχία.

Προς την Θεοτόκο

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/46055-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%BF

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
Κυρία Θεοτόκε, Μάνα του κόσμου, Κυρία των αγγέλων! Σίγουρα «αδυνατεί γλώσσα των βροτών» να Σε υμνήσει και να εννοήσει το μεγαλείο Σου. Δέξου τη δέησή μας ως προερχόμενη από παιδιά αδύνατα, αμαρτωλά και επιπόλαια:
Δώσε μας λίγο από το Φως Σου.

Κάνε μας να κατανοήσουμε την ευεργεσία του Υιού Σου.
Προστάτευσε την ψυχή και το σώμα μας από ορατούς και αοράτους εχθρούς.
«Πάλιν και πολλάκις» δέξε μας μετανοούντας και επιθυμούντας την αλλαγή μας.
Σκέπε, φύλαττε και διάσωσε τον κόσμο Σου.
Παρηγόρησε τους κοπιώντας και πεφορτισμένους της ζωής.
Την ώρα της μετάβασής μας από τον κόσμο αυτό, έλα και οδήγησέ μας στον Υιό Σου και Θεόν ημών, για να ζήσουμε αιώνια την ουράνια Βασιλεία Του «συν πάσι τοις αγίοις». Αμήν!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΖΥΓΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ: ΓΙΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΟΚΡΙΘΗΚΕ ΤΟΝ ΤΥΦΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΣΕΙ !!

http://ahdoni.blogspot.gr/2014/10/15.html

Ο άντρας λάτρευε τη γυναίκα και της το έδειχνε με κάθε ευκαιρία…

Η γυναίκα του ήταν όμορφη, ευαίσθητη αλλά φιλάσθενη. Ο άνδρας χρειάστηκε να φύγει στον πόλεμο, όπου πέρασε πολλές δυσκολίες και παρ’ ολίγο να χάσει και την ζωή του.

Προσευχόταν καθημερινά να τον αφήσει ο Θεός να ζήσει για να γυρίσει ξανά στην πολυαγαπημένη του γυναίκα.

Όλη του η σκέψη ήταν να την σφίξει στην αγκαλιά του κι αυτό του έδινε κουράγιο να αντέξει την πείνα, το κρύο και τους τραυματισμούς.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος, γεμάτος χαρά ξεκίνησε για το σπίτι του. Στο δρόμο όμως συνάντησε ένα οικογενειακό φίλο που τον συλλυπήθηκε για την συμφορά που τους βρήκε.

«Ποια συμφορά;» ρώτησε αυτός όλος ανησυχία.

«Δεν το έμαθες; Η γυναίκα σου έπαθε μία μολυσματική ασθένεια και έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό της».

Ο άνδρας κάθισε στη μέση του δρόμου και έκλαψε πικρά. Όταν έφτασε στο σπίτι του αργότερα το απόγευμα, η γυναίκα του κατάλαβε πως ο αγαπημένος της είχε χάσει το φως του .

Νόμιζε πως είχε τυφλωθεί στον πόλεμο σε κάποια μάχη.. Τον αγκάλιασε όμως με την ίδια αγάπη και έζησαν ευτυχισμένοι για 15 χρόνια.

Μετά η γυναίκα πέθανε και ο άνδρας αφού της έκλεισε τα μάτια, άνοιξε τα δικά του ! ! !

Για 15 ολόκληρα χρόνια υποκρίθηκε τον τυφλό για να μην την πληγώσει … !!

 http://panagiamegalohari.gr

Τα ονόματα του Ιησού Χριστού (Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

http://www.agioritikovima.gr/all/item/46034-%CF%84%CE%B1-%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%8D-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D

Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Γιατί ονομάστηκε ο Ιησούς Χριστός «Οδός»; Για να μάθεις ότι δι' Aυτού ανεβαίνουμε προς τον ουράνιο πατέρα μας.
Γιατί ονομάστηκε «Πέτρα»; Για να μάθεις πόσο χρήσιμη αλλά και πόσο δυνατή και ακλόνητη είναι η πίστη προς Αυτόν.

Γιατί ονομάστηκε «Θεμέλιος»; Για να μάθεις ότι Aυτός βαστάζει και στηρίζει τα πάντα υλικά και πνευματικά.
Γιατί ονομάστηκε «Ρίζα»; Για να μάθεις ότι ενωμένοι μαζί Tου και παίρνοντας χυμούς πνευματικούς απ' Αυτόν ανθίζουμε και καρποφορούμε πνευματικά.
Γιατί ονομάστηκε «Ποιμήν»; Διότι Αυτός μας ποιμαίνει και προνοεί για την συντήρησή μας.
Γιατί ονομάστηκε «Πρόβατον»; Διότι θυσιάστηκε για μας και συγχωρέθηκαν δι' Αυτού οι αμαρτίες μας.
Γιατί ονομάστηκε «Ζωή»; Διότι ενώ ήμασταν νεκροί πνευματικώς ένεκα των αμαρτιών μας ανέστησε μαζί Του.
Γιατί ονομάστηκε «Φως»; Γιατί μας απήλλαξε από το σκοτάδι της ειδωλολατρίας και της πλάνης.
Γιατί ονομάστηκε «Ιμάτιον»; Διότι εγώ ο άνθρωπος ενδύθηκα πνευματικά Αυτόν, όταν βαφτίστηκα στο όνομά του.
Γιατί ονομάστηκε «Τράπεζα»; Διότι τρώγω το Σώμα Του και πίνω το Αίμα Του όταν συμμετέχω στα άχραντα μυστήρια.
Γιατί ονομάστηκε «Οίκος»; Διότι δια μέσου των ιερών μυστηρίων κατοικώ εις Αυτόν.
Γιατί ονομάστηκε «Ένοικος»; Διότι με την Θεία Κοινωνία γίνομαι ναός και κατοικία Του.

Συγκλονιστικές Μαρτυρίες - Ο Άγιος Δημήτριος θαυματουργεί και στους Τούρκους!!!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_889.html

Θαύματα στούς Μουσουλμάνους ἀπό τόν Ἅγιο Δημήτριο
του Αρχιμ. Δοσιθέου Κανέλλου

Παραμονή του Αγ. Δημητρίου ξανά εμείς στην Πόλι. Ρωτούμε στο Πατριαρχείο που να εκκλησιασθούμε. Πάντα το κάνουμε αυτό. Πηγαίνουμε όπου μας συνιστούν. Συνήθως εκεί οπού λειτουργεί ο Πατριάρχης ή ο Πατριαρχικός Επίτροπος. Και οι λίγοι προσκυνηταί είναι μια παρηγοριά. Μας λέγουν λοιπόν να πάμε για τη λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ξηροκρήνης (Κουρού Τσεσμέ) προς την πλευρά του Βοσπόρου…
Πηγαίνουμε στην Ξηροκρήνη. Ο Πατριάρχης απουσιάζει στην Αμερική. Χοροστατεί ο Πατριαρχικός Επίτροπος. Όρθρος, Θεία Λειτουργία, Θείο Κήρυγμα, όλα καλά. Εκκλησία ανακαινισμένη. Κόσμος αρκετός. Ενορίτες; όχι. Η τελευταία ενορίτισσα, ονόματι Αικατερίνη, πέθανε πριν τέσσερα χρόνια. Όσο ευρισκόμουν μέσα στο Ναό άκουα ένα συνεχή θόρυβο σαν να κυλούσε κάπου νερό. Δεν έδωσα σημασία. Ίσως επηρεασμένος απ’ την ονομασία της περιοχής. Ξηροκρήνη, άρα νερό δεν έχει.
Η Θεία Λειτουργία τελείωσε. Η δεξίωσις γίνεται στον γυναικωνίτη. Ανεβαίνω. Βλέπω όμως ότι ο πολύς κόσμος εξαφανίζεται δεξιά σε μια στενή σκάλα. Που πάνε; ρώτησα. Στό αγίασμα, μου απαντούν.
Ακολουθώ. Εισέρχομαι σ’ ένα ευρύχωρο παρεκκλήσι. Αριστερά σε μια δεξαμενή κυλά το αγίασμα. Ήταν ο θόρυβος πού άκουγα. Αλλά δεν ήταν η πηγή. Οι προσκυνηταί χάνονται από μπροστά μου. Μπαίνουν σε μια σπηλιά. Ακολουθώ. Υγρασία παντού. Οι τοίχοι στάζουν. Μικροί σταλακτίτες κρέμονται πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Σχεδόν ακουμπώ στην οροφή. Μου θυμίζει το Ευπαλίνειον όρυγμα της Σάμου. Το αγίασμα τρέχει κάτω απ’ τα πόδια μας. Η σπηλιά, αλλού πελεκημένη στο βράχο αλλού χτιστή είναι ελαφρώς ανηφορική. Κόσμος πολύς μπαίνει, λίγοι βγαίνουν. Ευτυχώς χωρούν. Κάπου κάπου υπάρχει και ένας ηλεκτρικός λαμπτήρας. Προχωρούμε αργά για ώρα πολλή. Πόσα μέτρα προχωρήσαμε; εκατό; διακόσια; Ίσως και παραπάνω. Δεν μπόρεσα να υπολογίσω. Τέλος έφθασα στο αγίασμα. Αναβλύζει από τον βράχο. Ύδωρ εκ πέτρας. Πίνουμε και επιστρέφουμε. Στο παρεκκλήσι βλέπω δυο ζευγάρια δεκανίκια κι άλλα τάματα. Φτάνω στον γυναικωνίτη. Οι προσφωνήσεις και οι αντιφωνήσεις είχαν τελειώσει. Είχε αρχίσει το κέρασμα. Κάθομαι ανάμεσα σε δύο πρεσβυτέρους. Τον εφημέριο Διπλοκιονίου (Μπεσίκτας) και τον εφημέριο Μεγάλου Ρεύματος (Αρναούτ-κιοϊ). Πιάσαμε κουβέντα. Εξελίχθηκε εις αποκαλύψεις.
Αρχίζω τις ερωτήσεις: Είδα κάτι πατερίτσες επάνω, ποιος τις άφησε; Οι «λεγάμενοι» (εννοεί τους Τούρκους) μου απήντησε. Εδώ, πάτερ μου, γίνονται πολλά θαύματα. Έρχονται «λεγάμενοι» απ’ όλα τα μέρη της Τουρκίας, λούζονται με το αγίασμα, πίνουν και θεραπεύονται. Επειδή εδώ δεν υπάρχει τακτικός εφημέριος, ερχόμαστε εμείς εκ περιτροπής και λειτουργούμε κάθε Σάββατο. Έρχονται πολλοί. Το καλοκαίρι εκατοντάδες. Γεμίζει ο ναός, οι γυναικωνίτες, η αυλή. Όταν γίνεται η Μεγάλη Είσοδος στρώνονται στο δάπεδο του ναού τόσοι πολλοί πού δυσκολευόμαστε να περάσουμε. Μας ζητούν να τους κοινωνήσουμε. Αυτό δεν είναι για σας, τους λέμε. Τους δίδουμε όμως λίγο ψωμάκι κομμένο σαν αντίδωρο προς παρηγορίαν τους. Ανεβαίνουν στο αγίασμα, λούζονται, πίνουν, ζητούν να προσκυνήσουν Σταυρό. Τον βάζουμε σ’ ένα τραπεζάκι και τον προσκυνούν. Δεν τον κρατούμε γιατί υπάρχουν καταδότες. Θα μας καταγγείλουν ότι κάνουμε προσηλυτισμό. Τα δεκανίκια πού είδες τα άφησαν πέρυσι. Μάλιστα ένας ήρθεν απ’ το Ερζερούμ. Είδε όραμα τον Άγιο Δημήτριο. Θα πάς, του λέγει, στο τάδε μέρος και θα λουσθείς τρεις φορές στο αγίασμα μου και θα θεραπευθείς. Ξεκίνησε απ’ τα βάθη της Μικράς Ασίας, ήλθε, έπραξεν όπως του παρήγγειλεν ο Άγιος και έγινε καλά.
Ήλθε με πατερίτσες και έφυγε πηδώντας. Άφησε στον Άγιο τα δεκανίκια του. Είναι αθώες ψυχές πάτερ μου, και τις ακούει ο Θεός. Και συμπληρώνει ο εφημέριος του Μεγάλου Ρεύματος, με την ωραία Πολιτική προφορά του. -Δέκα πέντε χρόνια παπάς είμαι, άμα ένα όραμα δεν είδα. Αυτοί «λεγάμενοι» είναι, αλλόθρησκοι είναι, οράματα βλέπουν, όνειρα βλέπουν. Τι πράγματα είναι αυτά; Του απαντώ: Εμείς, πάτερ μου, βρισκόμαστε μέσα στην αλήθεια, κολυμπάμε μέσα στο θαύμα της Εκκλησίας. Δεν χρειαζόμαστε οράματα. Άμα ζεις μέσα στο άπλετο φως, τι θα σε ωφελήσει το φως ενός κεριού ή έστω μιας λαμπάδας; Αυτοί ζουν μέσα στα πηχτά σκοτάδια, εις το ψηλαφητόν σκότος. Γι αυτό τους δίδει ο Άγιος Θεός λίγο φως, κάποια οράματα, κάποια θαύματα. – “Αν είναι έτσι καλά είναι.,.
Συγκλονισμένος σκέπτομαι μέσα στο λεωφορείο, επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο.
– Τι συμβαίνει άραγε; Είναι αταβισμός; Είναι αναμνήσεις μιας χριστιανικής καταγωγής πού ποτέ ενδεχομένως δεν λησμονήθηκε; Είναι μία πρόγευσις των όσων μέλλουν να συμβούν; Ή είναι αυτά και πολλά άλλα μαζί; Μόνον ο φιλάνθρωπος Θεός γνωρίζει. «Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου, ή τις σύμβουλος αυτόν εγένετο;» (προς Ρωμαίους ΙΑ’, 34).



Από το βιβλίο: «Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο», Εκδ. Ι.Μ. Παναγίας
Τατάρνης Ευρυτανίας
Πηγή: http://www.zoiforos.gr/index.php?

Προειδοποίηση: “Πλέουμε” προς την “τέλεια καταιγίδα” και οι “καπετάνιοι” δεν μιλάνε μεταξύ τους!

http://justiceforgreece.wordpress.com/2014/10/24/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5/

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Το πιο ανησυχητικό απ΄ όσα διαβάσαμε τις τελευταίες ημέρες στον Τύπο, είναι ότι η επικοινωνία των δύο κομμάτων “εξουσίας” έχει διακοπεί τελείως, ακόμη και σε επίπεδο “συνεργατών των δύο προέδρων”. Κάτι που δεν συνέβη ποτέ κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Όσες διαφορές κι αν είχαν οι Καραμανλής-Παπανδρέου -οι πρεσβύτεροι- είχαν πάντα ανοιχτή γραμμή για τα εθνικά θέματα. Κάπως έτσι είχε προκύψει και το περίφημο “βυθίσατε το Χόρα”…
Σαμράς και Τσίπρας έχουν προφανώς συγκρουσιακή πολιτική σχέση.Αλλά και οι δύο θα έπρεπε να έχουν καταλάβει οτι διεκδικούν με πάθος το ίδιο πράγμα. Να κυβερνήσουν τη χώρα. Ο πρώτος να συνεχίσει να την κυβερνά για την ακρίβεια. Κι αυτή η χώρα έχει να αντιμετωπίσει θανάσιμους εθνικούς κινδύνους. Ειδικά αυτή τη περίοδο…
Αν πράγματι ευσταθεί η έλλειψη κάθε είδους επικοινωνίας -δεν διαψεύστηκε από πουθενά η πληροφορία- τότε τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα. Ειδικά αν τα συνδυάσουμε με όσα γίνονται γύρω μας και ειδικά στην γειτονική Τουρκία. Πλέουμε προς “την απόλυτη καταιγίδα” και στην “γέφυρα” του πλοίου δεν μιλαμε μεταξύ μας!
Ο Ερντογάν μιλά κάθε λίγο και λιγάκι με τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα. Κι αν εδώ στην Ελλάδα κάποιοι “πανηγυρίζουμε” για τις κάκιστες σχέσεις των δύο προέδρων αλλά και των χωρών τους, θα πρέπει και να προβληματιστούμε από την επιμονή του Αμερικανού προέδρου να καλεί διαρκώς τον Τούρκο πρόεδρο. Σημαίνει ότι και ανάγκη τον έχει και τον υπολογίζει και ίσως είναι έτοιμος να ικανοποιήσει κάποια “αιτήματά” του για δώσει αυτά που ζητά η Ουάσινγκτον. Χθες έγινε γνωστό για παράδειγμα ότι ο Ερντογάν άνοιξε τελικά δίοδο ανεφοδιασμού για τους Κούρδους μαχητές της Κομπανί. Αφού το συζήτησε και το διαπραγματεύθηκε πολλές μέρες με τον Ομπάμα…
Ο Ερντογάν όσο κι αν δεν τον συμπαθούμε πρέπει να το παραδεχτούμε είναι “παίκτης”. Και έχει βάλει την Τουρκία να “παίζει” δυνατά στο γεωπολιτικό “ματς” που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή μας. Εμείς πάλι έχουμε κολλήσει όχι απλά στον…πάγκο αλλά στην εξέδρα. Από την οποία έχουμε την αίσθηση ότι δεν παρακολουθούμε καν το παιχνίδι που εξελίσσεται αλλά τσακωνόμαστε μεταξύ μας.
Τα πράγματα ενδέχεται να γίνουν πολύ σοβαρά στη γειτονιά μας. Και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δώσουμε σε κανέναν την εντύπωση ότι είμαστε ο “αδύναμος κρίκος”. Στο ΥΠΕΘΑ έχει γίνει κατανοητό και τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη μια σημαντική προσπάθεια ουσιαστικού “συμμαζέματος” την οποία προώθησε ο Αβραμόπουλος. Καλό είναι να το καταλάβουν και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση . Και να καθήσουν κάτω να επεξεργαστούν όλα τα πιθανά και απίθανα σενάρια που ενδέχεται να κληθούμε να αντιμετωπίσουμε. Και να είμαστε έτοιμοι άπαντες έτοιμοι να απαντάμε άμεσα,γρήγορα ,αποφασιστικά σ΄ ότι κι αν προκύψει.
Απ΄ αυτή την άποψη είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ο Τσίπρας σήμερα ανεβαίνει στο ΥΠΕΘΑ για να ενημερωθεί και για την κατάσταση που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή μας . Κι ας ελπίσουμε ότι θα αποκατασταθεί σε επίπεδο πολιτικής κορυφής η επικοινωνία και ο συντονισμός για όλα τα σοβαρά θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Αν πράγματι επιβεβαιωθούν τα απαισιόδοξα και βρεθούμε στην “τέλεια γεωπολιτική καταιγίδα” ας είμαστε “συντονισμένοι” για να καταφέρουμε να βγούμε απ΄ αυτή αλώβητοι.

http://www.onalert.gr/stories/pleoume-pros-tin-teleia-geopolitiki-kataigida

Βιντεο – σοκ: Δέκα πράσινες μοσχαροκεφαλές αποθεώνουν τον Παπανδρεου στην Κρητη!

http://olympia.gr/2014/10/25/%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1/




Ποια κρίση; Ποιες αυτοκτονίες; Ποια λεηλασία; ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ τους…

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ για την ΑΜΦΙΠΟΛΗ!- Το ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ από τους ΕΓΓΛΕΖΟΥΣ το 1916 !!! (Φωτογραφίες ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ)

http://www.makeleio.gr/?p=190983

“Όπα!!! Μά τί ψαχουλεύουν αυτοί εκεί κάτω;
1916…
Βρέ τούς αρχαιολόγους μας!!! Τί ανακάλυψαν εν έτη 2014!!! Αυτά πού οι εγγλέζοι ήξεραν από τό 1916!!!
Καί τώρα; Τί έχουν νά πούνε; “Ο ΤΑΦΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΗΜΕΝΟΣ”

Αλήθεια όλες αυτές τις φωτογραφίες, ο αρχαιολόγος Λαζαρίδης που όπως λένε είχε τάξει την ζωή του στο έργο της ανασκαφής στην Αμφίπολη, δεν τις είχε υπ’όψιν του; Πώς είναι δυνατόν οι άγγλοι να ήξεραν ΑΚΡΙΒΩΣ που να ψάξουν ( μιλάμε για βάθος πάνω από 10 μέτρα, όπως φαίνεται στην φωτό) ώστε να βρεθούν στην είσοδο του τάφου ( καμάρα με λέοντες ή σφίγγες όπως λένε) και ολόκληρος αρχαιολόγος να έχει στρέψει την προσοχή του σε οποιεσδήποτε άλλες περιοχές του αρχαιολογικού χώρου της Αμφιπόλεως παρά στον λόφο όπου και το μεγαλειώδες Μαυσωλείο …
Αυτό είναι τουλάχιστον …περίεργο, άν αναλογιστεί κανείς πως ακόμη και η είσοδος του τάφου ήταν γνωστή από το 1916 όπως μαρτυρούν οι φωτό των πλιατσικαδόρων εγγλέζων !!!

Μά τί κάνουν αυτά τά παιδάκια; Αυτά τά μικρά Ελληνόπουλα; Τά καθοδηγούν οι εγγλέζοι στόν τόπο τού “εγκλήματος”. Στόν Τάφο τής Αμφίπολης . Είναι οι μικροί εργάτες τους.

Πολλά…μά πάρα πολλά παιδάκια – εργάτες . Τά ανυποψίαστα παιδάκια. Δουλειά γιά τούς πλιατσικαδόρους κίμβρους.

Στις δυο πρώτες φωτό διακρίνονται,σύμφωνα με το filosofia-erevna.blogspot.gr, οι άγγλοι στρατιώτες να συλλέγουν κάποια αντικείμενα; τί πλιάτσικο έγινε άραγε; Άν υπολογίσουμε πως ο Λέων ανευρέθη στα 1913 ( β΄βαλκανικός πόλεμος) το 1916 στην διάρκεια του Α΄Π.Π. έχουμε το πλιάτσικο από τους άγγλους που λες και ήρθαν συστημένοι. Δεν πρόλαβαν να πάρουν τα κομμάτια του Λέοντα προφανώς λόγω του μεγάλου όγκου του και επειδή τους πρόλαβαν οι βομβαρδισμοί των βουλγάρων… {όπως αναφέρει ο
συγγραφέας Oscar Breneer, στό βιβλίο του το οποίο εκδόθηκε το 1941 αλλά δεν μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά.!!!}

Γι’αυτό ο Βενιζέλος κοπτόταν τόσο πολύ να μας βάλει στον πόλεμο; Μέχρι έναν ολόκληρο διχασμό δημιούργησε ( κυβέρνηση Θεσ/νίκης) για να το πετύχει !!!
Στις δυο φωτο με τα παιδιά λέει: Hundreds of Greek boys paid one franc per day to pick up stones for use in roadmaking, under supervision of a sapper from the Royal Engineers
δηλ. εκατοντάδες ελληνόπουλα πληρώνονταν ένα φράγκο για να μαζεύουν πέτρες, υπό την εποπτεία ένας σκαπανέα του βρεττανικού μηχανικού.
Μήπως τα παιδάκια αυτά τα έβαλαν να μαζεύουν το χώμα στο άνοιγμα του τάφου στην Αμφίπολη;”

Μεχρι τωρα απλως σε ληστευαν και σε συκοφαντουσαν. Τωρα σου γ**** και την μάνα. Έχουμε κυβερνηση τρουμπας με την δικη μας ψήφο.

http://olympia.gr/2014/10/25/%CE%BC%CE%B5%CF%87%CF%81%CE%B9-%CF%84%CF%89%CF%81%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CF%89%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%BB%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%85%CE%BA/

Θανάσης χειμώνας, ο χρισμένος από τον βενιζέλο, ως τομεάρχης Πολιτισμού του πασοκ. Ο άνθρωπος που δηλώνει συγγραφέας που ξεκίνησε το … συγγραφικό του έργο από την εφημερίδα “ΝΕΑ” και συνέχισε τα πολιτισμική του προσφορά στον Τόπο μας ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο “ΕΛΙΑ” στις πρόσφατες ευρωεκλογές, όπου ως γνωστόν το πασοκ … μετεξελίχθηκε σε ελιά.
Εδώ ένα μικρό συγγραφικό του (βδελυρό) … δοκίμι αναρτηθέν στο Facebook έτσι ώστε οι αναγνώστες του να έχουν την δυνατότυητα να το διαβάσουν δωρεάν, παίρνοντας και ίδιος μέρος στην προσπάθεια αλληλεγγύης που έχει δημιουργήσει το δημοκρατικό τόξο την τελευταία 4-ετία αφού έφερε την Χώρα στα πρόθυρα (;;;) της διάλυσης.
Θανάσης χειμώνας. Ο συγγραφέας που έχει και ισχυρούς λόγιους υποστηρικτές. Όπως αυτή του κατωτέρω :

και που κατ΄ επέκταση -αυτός- είχε την πλήρη υποστήριξη άλλων ατόμων που έχουν συνεισφέρει στον Ελληνικό Πολιτισμό, τα τελευταία χρόνια όπως μιας επίσης πασοκοελιάς γνωστής :
Δεν ανησυχώ καθόλου για το αύριο της Χώρας. Είμαστε σε καλά χέρια αξίων. Της Τρούμπας !

Γιώργος Θ. Κανελλάκης

Ο σοβαρός κίνδυνος του λαϊκού παραλογισμού (του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου)

 http://www.europeanbusiness.gr/page.asp?pid=1430

 

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Πέρα από τις δόσεις των δανείων και την έξοδο από το μνημόνιο, το σοβαρότερο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η πνευματική και πολιτισμική καταστροφή που συντελέσθηκε στην χώρα τα τριάντα τελευταία χρόνια

Σήμερα, λοιπόν, τουλάχιστον δύο γενεές έχουν διαπαιδαγωγηθεί ελλειμματικά, χωρίς προετοιμασία για τον ρόλο του υπεύθυνου πολίτη. Η πολιτική και κοινωνική σκέψη των περισσότερων νέων Ελλήνων πάσχει από βαθύτατα κενά σε ιστορική, φιλοσοφική και πολιτισμική παιδεία.

Η μεταπολιτευτική διακυβέρνηση της χώρας υπήρξε καταστροφική και οι λόγοι που συνέβαλαν στο γεγονός αυτό είναι συγκεκριμένοι και ενδεικτικοί της τεράστιας ανευθυνότητας των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων. Μετά την πτώση της δικτατορίας και σε μιαν Ευρώπη που βρισκόταν σε φάση μετασχηματισμού, η Ελλάδα, χάρη στις προσπάθειες και το αδιαμφισβήτητο κύρος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είχε την τύχη να γίνει πλήρες μέλος της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, με πολιτικά κριτήρια, αλλά με την υπόσχεση των υπευθύνων για την διακυβέρνησή της ότι θα έπρατταν τα δέοντα ώστε η χώρα και οι δομές της να προσαρμοσθούν –στο μέτρο του δυνατού– στην τότε κοινοτική πραγματικότητα. 

Το έργο αυτό ήταν τιτάνιο, ωστόσο μπορούσε να επιτευχθεί αν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας επέλεγαν τον δρόμο της ευρωπαϊκής προσαρμογής και της οικονομικής αναδιάρθρωσης. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αντίθετα, οι πολιτικές δυνάμεις δημιούργησαν θέμα ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και κατάφεραν να διαιρέσουν τον ελληνικό λαό, όχι χωρίς σοβαρές αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και τις δομές της. Πλήρως ανεύθυνος και τραγικός στις συνέπειές του υπήρξε, από το 1981 και μετά, ο ρόλος του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, από την στιγμή που ανήλθε στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1981, άρχισε να εφαρμόζει μία οικονομική πολιτική αναδιανομής πλούτου με δανεικά, που σταδιακά οδήγησε στα ακόλουθα τέσσερα, δραματικά σήμερα, φαινόμενα:

*η αποβιομηχάνιση, η αποεπένδυση και ο υπερκαταναλωτισμός,

*η ιδιωτική υπερχρέωση, με παράλληλη υποχώρηση των ιδιωτικών και ξένων άμεσων επενδύσεων,

*η απίθανη εξάρτηση από τις εισαγωγές, με παρασιτοποίηση ισχυρού ποσοστού της κοινωνίας,

*η διόγκωση του Δημοσίου, με παράλληλη άνοδο της διαφθοράς και της παραοικονομίας.

Ακόμα χειρότερα, στο πλαίσιο αυτού του μοντέλου, η αναδιανομή πλούτου με δανεικά υπονόμευσε την μεσαία τάξη γιατί, αφ’ ενός, δημιούργησε νέα τζάκια νεόπλουτων κρατικοδίαιτων και αντιπαραγωγικών τάξεων και, αφ’ ετέρου, οδήγησε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στην πλήρη αδράνεια μέσω δανεικών παρασιτικών εισοδημάτων. Αυτό το τμήμα σήμερα μαστίζεται από την ανεργία, είναι δε ανίκανο να βγει από την κατάσταση αυτή διότι ποτέ δεν εργάστηκε παραγωγικά και στην παρούσα φάση είναι ανεπίδεκτο νέου επαγγελματικού προσανατολισμού.

Από πολιτικής πλευράς, αυτό το τμήμα του πληθυσμού είναι εξαιρετικά επικίνδυνο γιατί εύκολα μετακινείται προς ακραίες πολιτικές παρατάξεις –που σήμερα στην Ελλάδα είναι το αποκαλούμενο φαιοκόκκινο μέτωπο. Το τελευταίο κυριολεκτικά αλωνίζει στην δημόσια διοίκηση και στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα (ΑΕΙ) και αξιοποιεί δύο από τις ωρολογιακές βόμβες που μετά το 1981 τέθηκαν στα θεμέλια της ελληνικής Πολιτείας. 

Όπως επισημαίνει ο καθηγητής κ. Γιώργος Πρεβελάκης σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του στην εφημερίδα «Εστία», η χώρα βιώνει, πέρα από την οικονομική κατάρρευση, και την πλήρη ανεπάρκεια της δημόσιας διοίκησής της. Στην τελευταία, η από πλευράς του ΠΑΣΟΚ κατάργηση της ιεραρχίας, η εισβολή των κομματικών μηχανισμών και η κατάλυση της αξιοκρατίας διέβρωσαν τις κρατικές υπηρεσίες. Ο κρατικός μηχανισμός, αντί να προστατεύει το Δημόσιο, διαμόρφωσε ίδια συμφέροντα, τα οποία υπερασπίζεται σθεναρά. Έχει ουσιαστικά αυτονομηθεί. Όχι μόνον δεν συνέδραμε την Πολιτεία για την διαχείριση της κρίσης, όχι μόνον απεδείχθη πλήρως αναποτελεσματικός, αλλά και αντιστάθηκε στις μεταρρυθμίσεις, συχνά με ανυπακοή. Ελλείψει αποτελεσματικού και νομιμόφρονος διοικητικού μηχανισμού, οι προσπάθειες –έσωθεν και έξωθεν– να αντιμετωπισθούν οι συνέπειες από την οικονομική έκρηξη ήταν καταδικασμένες.

Η δεύτερη ωρολογιακή βόμβα είναι η Παιδεία. Υπό την επίδραση αμερικανικών εκπαιδευτικών συρμών και με την υποστήριξη της αριστερής ιδεολογίας, του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού και, συχνά, του γονικού νεοπλουτισμού, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχασε ένα σημαντικό κεφάλαιο από την αποτελεσματικότητά του. Η εκπαίδευση εστίασε στην επαγγελματική ένταξη και, κατά συνέπεια, σε ό,τι θεωρείται ότι την προάγει. Καλλιέργησε κατά το δοκούν τις θετικές επιστήμες, αλλά αγνόησε την ανθρωπιστική διάσταση. Η ιστορία, η γεωγραφία, η τέχνη, η καλλιέπεια και ο τελετουργικός λόγος παραμελήθηκαν ή διαστρεβλώθηκαν. Η γλωσσική διδασκαλία υποβίβασε την ελληνική σε «χρηστική γλώσσα», με ισότιμο εταίρο την αγγλική –εξ ού και η «τολμηρή» ιδέα της τότε Επιτρόπου και μετέπειτα υπουργού Παιδείας να αναχθεί και η αγγλική σε επίσημη γλώσσα του Έθνους. Το εκπαιδευτικό σύστημα απαξίωσε την παράδοση –γλωσσική και όχι μόνον. Απέτυχε πλήρως να διαπλάσει μελλοντικούς πολίτες οι οποίοι να συμβάλουν παραγωγικά και ανανεωτικά στον βίο και την πολιτεία της Ελλάδος.

Σήμερα, λοιπόν, τουλάχιστον δύο γενεές έχουν διαπαιδαγωγηθεί ελλειμματικά, χωρίς προετοιμασία για τον ρόλο του υπεύθυνου πολίτη. Η πολιτική και κοινωνική σκέψη των περισσότερων νέων Ελλήνων πάσχει από βαθύτατα κενά σε ιστορική, φιλοσοφική και πολιτισμική παιδεία. Οι παλαιές πατριωτικές αναφορές, αντί να προσαρμοστούν στις νέες πραγματικότητες, έχουν απλώς υπονομευθεί. Οι Έλληνες νέοι καλούνται σήμερα να συμμετάσχουν με την κρίση και την ψήφο τους σε εξαιρετικά δύσκολες και σύνθετες συλλογικές αποφάσεις. Οφείλουν να διακρίνουν ανάμεσα στην πληροφόρηση και την παρα-πληροφόρηση, ανάμεσα στην δημαγωγία και τον πατριωτισμό, ανάμεσα στον λαϊκισμό και την υπεράσπιση των αδυνάτων. Αφοπλισμένοι πνευματικά, πώς να ανταποκριθούν σε τέτοιες προκλήσεις;

Οι πρώτες ενδείξεις είναι ανησυχητικές. Η επιτυχία των ακραίων πολιτικών δυνάμεων στους νέους, κυρίως η κινητικότητα ανάμεσα στα άκρα, αριστερά και δεξιά, δείχνει ότι απουσιάζει το πολιτικό έρμα που μόνον η στέρεη γενική παιδεία μπορεί να προσφέρει. Σήμερα αποκαλύπτεται de facto πόσο καταστροφικά έδρασαν οι παιδαγωγικές θεωρίες που κυριάρχησαν μετά την Μεταπολίτευση. Τί ωφελούν οι «δεξιότητες», όταν απουσιάζουν τα πνευματικά εργαλεία δια των οποίων οι πολίτες ασκούν με σύνεση τα πολιτικά και εκλογικά τους δικαιώματα; Η δημοκρατία και η πολιτική σταθερότητα αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την οικονομία, πολύ περισσότερο από τις πρακτικές γνώσεις –των οποίων, εξάλλου, η διάρκεια έχει ελαχιστοποιηθεί λόγω των ταχύτατων τεχνολογικών και οικονομικών μετασχηματισμών.

Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτές οι καταστάσεις από κάποιους δημιουργήθηκαν και από κάποιους άλλους συντηρήθηκαν. Και το ερώτημα που τίθεται είναι από ποιους μπορούν να αντιμετωπισθούν και να ξεπεραστούν, όταν στην Ελλάδα του 2014 καιροφυλακτεί η έκρηξη του λαϊκού παραλογισμού. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η σύγχυση των νέων, όταν καθημερινά κατακλύζονται από πνευματικά απορρίμματα και από τον ολοκληρωτικού τύπου λαϊκισμό ανεύθυνων πολιτικών; 

Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Η σημερινή βαθειά οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική κρίση που διέρχεται η χώρα δεν θα είναι αντιμετωπίσιμη αν αμέσως δεν βρεθούν και δεν εφαρμοσθούν λυσιτελείς δράσεις στο πολιτικό αδιέξοδο. Υπό αυτή την έννοια, τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα και οι επικεφαλής τους ενέχουν τεράστιες ιστορικές ευθύνες και μόνον αν σταθούν επάξια απέναντί τους θα μπορέσουν να αλλάξουν το βαρύ και ενίοτε βορβορώδες κλίμα που διέπει την καθημερινή μας ζωή.

Τι και γιατί συμβαίνει στην ΑΟΖ της Κύπρου; - Το σχέδιο της Τουρκίας για την κυπριακή ΑΟΖ (Του Σάββα Καλεντερίδη)

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/10/blog-post_289.html#.VEuESBa8CM8

Οι κινήσεις της Τουρκίας είναι όχι ένδειξη αλλά απόδειξη αδυναμίας σε πολιτικό, γεωπολιτικό και σε επίπεδο διεθνούς δικαίου - Η επίδειξη δύναμης γίνεται για να καλύψει την αδυναμία και το αδιέξοδό της

Σε άρθρο μας που δημοσιεύθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2012, στην παρούσα στήλη, κάναμε μια συνοπτική αναφορά στο γαϊτανάκι των προκλήσεων της Τουρκίας στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες και αναφερθήκαμε στο αδιέξοδο που έχει περιέλθει η Τουρκία λόγω των συμφωνιών που υπέγραψε η Κύπρος με μεγάλες ενεργειακές εταιρείες, για την εκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ.

Επίσης αναφερθήκαμε στην απονενοημένη πράξη της Άγκυρας να αγοράσει εσπευσμένα από τη Νορβηγία το σκάφος «Polarcus Samur», έναντι 165 εκατ. δολαρίων, τη στιγμή μάλιστα που στα τουρκικά ναυπηγία κατασκευάζεται άλλο τουρκικό ερευνητικό σκάφος, το οποίο θα είναι έτοιμο μετά από μερικά χρόνια.
Τότε, αφού υπογραμμίζαμε ότι η εσπευσμένη αγορά του «Polarcus Samur», που βαπτίστηκε σε «Μπαρμπαρός» έγινε για να μπορεί η Τουρκία να προβαίνει σε παράνομες ενέργειες στις ελληνικές θάλασσες, καταλήγαμε ως εξής στο άρθρο μας: «Άραγε έχει αξιολογηθεί σωστά η κίνηση αυτή της Αγκύρας και είναι έτοιμη η Ελλάδα να αντιμετωπίσει μονομερείς ενέργειες και τετελεσμένα που μπορεί να δημιουργήσει η Τουρκία;»

Τώρα, σχεδόν δυο χρόνια μετά, βλέπουμε την Τουρκία να χρησιμοποιεί το «Μπαρμπαρός» ακριβώς με τον τρόπο που είχαμε προβλέψει και θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε το λόγο που το κάνει.

Η Τουρκία έκανε το κλασσικό λάθος που κάνουν όσοι νομίζουν ότι είναι ισχυροί αλλά στην ουσία δεν είναι. Γιατί η Τουρκία, ειδικά στο Κυπριακό αλλά και απέναντι στην Ελλάδα, δεν είναι τόσο ισχυρή όσο νομίζει, απλά χρησιμοποιείται από το διεθνή παράγοντα αναλόγως της γεωπολιτικής συγκυρίας.

Οι κυβερνήσεις της Άγκυρας, λοιπόν, έκαναν το λάθος αυτά τα σαράντα χρόνια να οχυρωθούν πίσω από τα «κεκτημένα», δηλαδή τα κατεχόμενα της παράνομης εισβολής στην Κύπρο και ακολούθησε μια απολύτως άκαμπτη και στατική πολιτική στο Κυπριακό, τη στιγμή μάλιστα που οι εξελίξεις στην περιοχή τρέχουν με την ταχύτητα του… φυσικού αερίου, συμπαρασύροντας όσους δεν έχουν την ευελιξία και την ευκαμψία που απαιτούν οι καιροί.

Έτσι, ενώ η μικρή και διαμελισμένη Κύπρος κατάφερνε το ακατόρθωτο, δηλαδή να γίνει πλήρες μέλος της Ε.Ε., αποφεύγοντας ταυτοχρόνως τον ύφαλο του Σχεδίου Αννάν, που θα κατέστρεφε την υφιστάμενη Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ οι κυβερνήσεις της Λευκωσίας, ξεκινώντας με τον αείμνηστο Τάσο Παπαδόπουλο, συνεχίζοντας με τον Δημήτρη Χριστόφια και τώρα με τον Νίκο Αναστασιάδη, οριοθετούσαν την ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες και υπέγραφαν συμφωνίες με ενεργειακούς γίγαντες, η Τουρκία έβαφε κάθε τόσο την τεράστια και αποκρουστική ημισέλινο που πληγώνει σαράντα χρόνια τώρα τον υπερήφανο Πενταδάκτυλο και ενίσχυε τις στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής στο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου.

Και κάποια στιγμή η Άγκυρα ξύπνησε, για να διαπιστώσει ότι η Κύπρος, με τις προαναφερθείσες συμφωνίες με την Noble, Delek, Eni, Kogas, και Total, έβαζε στο «παιχνίδι» της υποστήριξης των θέσεων και τελικά και των εθνικών της συμφερόντων τις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι εν λόγω εταιρείες.

Τότε που ξύπνησε, έσπευσε να αγοράσει το νορβηγικό πλοίο για να κάνει παράνομες ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ, αφού θα ήταν σχεδόν αδύνατον να ναυλώσει ξένα πλοία για αυτήν την πειρατική συμπεριφορά που γίνεται εις βάρος ενός κυρίαρχου κράτους.

Η Τουρκία, αφού ήδη είχε «πετάξει το πουλάκι», προσπάθησε να ασκήσει πιέσεις σε ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιταλία, Γαλλία και Κορέα για να αποσυρθούν οι εταιρίες τους από το παιχνίδι της εκμετάλλευσης των υποθαλασσίων κοιτασμάτων της Κύπρου.

Και όταν δεν πέτυχε απολύτως τίποτα, έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό της, χρησιμοποιώντας το «Μπαρμπαρός» και τις φρεγάτες.

 

 Ποιο είναι το σχέδιό της;

Με πειρατικές ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ και με την απειλή δημιουργίας τετελεσμένων από πλευράς της, να προκαλέσει ένταση, αν είναι δυνατόν και στρατιωτική. Ο στόχος είναι να δημιουργήσει σκηνικό που είναι πιθανόν να οδηγήσει τα πράγματα σε τέτοιο σημείο, που θα θέσει σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μεσόγειο, για να παρέμβουν στη συνέχεια οι ΗΠΑ, να παγώσουν όλες οι διαδικασίες εκμετάλλευσης στην κυπριακή ΑΟΖ, μέχρι να βρεθεί τελική λύση στο Κυπριακό.

Στη συνέχεια, θα ξαναφέρει τα πράγματα στα μέτρα της, αφού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα έχει και πάλι το ισχυρό χαρτί της κατοχής του 37% της Κύπρου, το οποίο θα χρησιμοποιήσει εκβιαστικά για μια λύση κομμένη και ραμμένη στα νεοοθωμανικά μέτρα του τουρκικού σωβινισμού στο Κυπριακό!

Τα μάτια μας  και κυρίως τα μυαλά μας ανοιχτά, λοιπόν, σε Λευκωσία και Αθήνα!

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"

Αναστάτωση από μεγάλο σεισμό με επίκεντρο κοντά στην Αμφιλοχία

http://www.agrinionews.gr/%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C/

Ο Εγκέλαδος “ξύπνησε” όλη τη Δυτική Ελλάδα. 5,3  ρίχτερ οι πρώτες εκτιμήσεις με επίκεντρο κοντά στην Αμφιλοχία.

Ισχυρή σεισμική δόνηση με μεγάλη διάρκεια αναστάτωσε το Αγρίνιο και όλη τη Δυτική Ελλάδα  πριν λίγα λεπτά, στις 02:43 . Σύμφωνα με τις νεότερες  εκτιμήσεις του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών η δόνηση είχε ένταση 5,3 Ρίχτερ και το επίκεντρο της ήταν στα 8χλμ. βορειοδυτικά της Αμφιλοχίας, 27,5 χλμ. νότια της Άρτας και 28χλμ. ανατολικά της Πρέβεζας.Το Ευρωμεσογειακό Σεισμολογικό Κέντρο κάνει λόγο για 5,1 ρίχτερ. Ακολούθησαν και μετασεισμοί 3, 2και 2,2 ρίχτερ λίγα λεπτά αργότερα.
Ο σεισμός προκαλεί εύλογη ανησυχία καθώς σημειώθηκε σε μια περίοδο ευρύτερης σεισμικής έξαρσης με πρόσφατες τις δονήσεις με επίκεντρο στον Κορινθιακό Κόλπο και ενώ ακόμη είναι νωπές οι μνήμες από τους ισχυρούς σεισμούς της Κεφαλλονιάς.