ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/10/blog-post_777.html

Όσιος  και Θεοφόρος  Αρσένιος ο Καππαδόκης

Ο ΟΣΙΩΤΑΤΟΣ Πατήρ Αρσένιος γεννήθηκε γύρω στα 1840 στα Φάρασα της Καππαδοκίας. Υπήρξε πνευματικός Πατήρ του γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου ,τον οποιο κι εβάπτισε 40 ημερών στην αγία κολυμβήθρα.

Μεγάλος Άγιος και μεγάλος Πατριώτης με αγάπη θερμή προς την μητέρα μας Ορθόδοξη  Ελλάδα.

Το 1924 λίγο μετά την Μικρασιατική  καταστροφή εκδιώχθηκε μαζί με όλους τους Έλληνες Χριστιανούς όπου φθάσανε στην Κέρκυρα  όπως είχε προαναφέρει «Θα φτάσουμε σ’ένα Ελληνικό νησί και μετά από 40 ημέρες θα πεθάνω» Πράγματι εκεί μετά από λίγο αρρώστησε και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο. Δύο λοιπόν μέρες πριν την κοίμησή του λέει στον Ψάλτη του τον Πρόδρομο «"Ελα να αποχαιρετηθούμε, Πρόδρομε, γιατί μεθαύριο φεύγω για την άλλη ζωή. Ήρθε ή Παναγία χθες το μεσημέρι και μου το είπε και με γύρισε και στο 'Άγιον "Ορος και είδα τα Μοναστήρια, πού πολύ επιθυμούσα να ιδώ, αλλά δεν είχα άξιωθή. Τί να σου διηγηθώ, Πρόδρομε! Τί πολλά Μοναστήρια πού έχει το "Αγιον Όρος! Τί μεγάλους Ναούς! Τί μεγαλοπρέπεια!».

"Οταν λοιπόν είχαν περάσει και οι δικές του δύο ήμερες και ήρθε το «μεθαύριο» πού θα’φευγε, ό αληθινός δούλος του Θεού Πατήρ Αρσένιος, αφού προηγουμένως κοινώνησε, έφυγε για την αληθινή ζωή κοντά στον Χριστό.

 Ό ακτήμων Πατήρ Αρσένιος δεν είχε υλική περι­ουσία να αφήση. Μόνο μερικά τριμμένα βιβλία.

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῶν Ὁσίων τὸν βίον ἐκμιμησάμενος,

 ἐν ἐσχάτοις τοῖς χρόνοις, Πάτερ Ἀρσένιε,

ἐπληρώθης δωρεῶν τοῦ θείου Πνεύματος,

καὶ θαυμάτων αὐτουργός, θεοφόρε γεγονώς,

 παρέχεις ἑνὶ ἑκάστῳ, τὰς ἐκ Θεοῦ χορηγίας,

ταῖς ἱκεσίαις σου πρὸς Κύριον.

    

Άγιος  Ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, γεννήθηκε στὸ Μονοδένδρι τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τοῦ ἔμαθαν τὰ πάντα γύρω ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Σὲ ἡλικία 20 χρόνων πῆγε στὸ Ἅγιο Ὄρος, γιὰ νὰ σπουδάσει στὸ σχολεῖο τῆς Μονῆς Βατοπεδίου. Στὴν συνέχεια πῆγε στὴν Μονὴ Φιλοθέου, ὅπου ἐκάρη μοναχὸς καὶ χειροτονήθηκε καὶ ἱερέας.

Ὁ Κοσμᾶς ὅμως, δὲν μποροῦσε νὰ ἡσυχάσει. Ἤθελε νὰ διδάξει ὅλους τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες γιὰ τὸν Χριστό. Θεωροῦσε ὅμως τὸν ἑαυτό του ἀδύνατο γιὰ νὰ τὸ κάνει. Μὲ Θεία ὅμως φώτιση πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνάντησε τὸν ἀδελφό του, Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἦταν δάσκαλος. Αὐτὸς τὸν βοήθησε στὴν ρητορική, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ διδάξει.

Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἄδεια τοῦ πατριάρχη, γύρισε στὴν Ἑλλάδα καὶ κυριολεκτικὰ τὴν ὄργωσε ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη. Ἀπ’ ὅπου πέρναγε πλῆθος πιστῶν «ραγιάδων», τὸν ἄκουγε μὲ πολλὴ προσοχή. Εἶναι χαρακτηριστικὸ αὐτὸ ποὺ εἶπε κάποτε στὴν ὁμιλία του σ’ ἕνα χωριὸ: «Ἦρθα στὸ χωριό σας νὰ σᾶς κηρύξω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Δίκαιο λοιπὸν εἶναι νὰ μὲ πληρώσετε γιὰ τὸν κόπο μου. Ὄχι ὅμως μὲ χρήματα, γιατί τί νὰ τὰ κάνω; Ἡ πληρωμή μου εἶναι νὰ βάλετε τὰ λόγια του Θεοῦ στὴν καρδιά σας γιὰ νὰ κερδίσετε τὴν αἰώνια ζωή».

Ἀπ’ ὅπου πέρασε ἐκτὸς ἀπὸ τὶς διδασκαλίες ποὺ ἔκανε, ἔκτιζε σχολεῖα, βοηθοῦσε τοὺς ἀπόρους καὶ γενικῶς ἔκανε πολλὰ καλά.

Τελικὰ ἐπειδὴ ἔκανε κακὸ στοὺς Τούρκους, συνελήφθη καὶ ἀπαγχονίστηκε την  24η Αυγούστου 1779.)

Ἦχος γ’. Μέγαν εὔρατο ὲν τοῖς κινδύνοις.

Κόσμον ηὔγασας Πνεύματι θείῳ,

 κόσμον ἤνεγκας τῇ ᾿Εκκλησίᾳ,

κόσμημα θεῖον, πιστῶν τὸ προπύργιον,

ταῖς διδαχαῖς σὺ τὸ Γένος ἐφώτισας

καί τῆς δουλείας τὰ σκότη διέλυσας,

Κοσμᾶ ῞Αγιε· τῶν ᾿Αποστόλων ὁμότροπε,

Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε

κοσμῆσαι τὰς ψυχὰς τῶν ἀνυμνούντων σε.

    

Αγίος Ιερομάρτυς Βλασίος ο εν Σκλαβαίνοις Ακαρνανίας

Ὁ Ἅγιος Βλάσιος γεννήθηκε στὸ χωριὸ Σκλάβαινα τῆς Ἀκαρνανίας περὶ τὰ τέλη τοῦ 10ου αἰῶνα ἢ τὶς ἀρχὲς τοῦ 11ου αἰῶνα μ.Χ., ὅπου τὸ ἔτος 1923 βρέθηκε ὁ τάφος του καὶ τὸ τίμιο λείψανό του. Ἐκάρη μοναχὸς στὴ μονὴ τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, στὴν παλιὰ Κιάφα – Σκλάβαινα τῆς ἐπαρχίας Βόνιτσας καὶ Ξηρομέρου, στὴν ὁποία διετέλεσε καὶ ἡγούμενος. Ετελειώθη με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστες του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του , για την πίστη τους στο Χριστό. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά, Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του αλλά αυτό δεν κάηκε. Οι διασωθέντες χριστιανοί που έφτασαν στο σημείο έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους πέντε συμμαρτυρίσαντες συνασκητές του , τους οποίους ενταφίασαν μαζί σε κοινό τάφο. Τους υπόλοιπους χριστιανούς τους έθαψαν φύρδην μύγδην σε μεγαλύτερο ομαδικό. Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή. Τὸ μαρτύριό του φανέρωσε ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος σὲ πολλοὺς εὐσεβεῖς ἱερεῖς καὶ Χριστιανοὺς τῆς περιοχῆς. και στον  Άγιο γέροντα της εποχής μας π. Παισιο τον Αγιορείτη. Ο π. Παίσιος μάλιστα μετέβη στα Σκλάβαινα για να προσκυνήσει τον χαριτόβρυτο τάφο και τα ιερά λείψανα του Αγίου.Εορτάζει την 11^η Φεβρουαρίου

Ήχος γ’.Θείας πίστεως

Νέος ήλιος, ημίν εφάνης,

 ει και ‘ηθλησας, τοις πάλαι χρόνοις,

τη φανερώσει των θείων λειψάνων σου,

 Ιερομάρτυς Πατήρ ημών Βλάσιε,

και καταυγάζεις ημάς θείαις χάρισιν∙

όθεν πρέσβευε, Κυρίω τω σε δοξάσαντι

δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος».

    

Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Χρυσόστομος, Επίσκοπος Σμύρνης(+1922)και άλλοι 4 νέοι Εθνο-Ιερομάρτυρες

Όπως αναφέρει καιο Rene Puaux, «Ο θάνατος της Σμύρνης», Αθήνα 1992, σσ. 57-58).

«Ο όχλος άρπαξε χωρίς χρονοτριβή τον μητροπολίτη και τον οδήγησε πιο πέρα, μπροστά στο κομμωτήριο του Ismail, ενός Ιταλού προστατευόμενου· εκεί σταμάτησαν και τον έντυσαν με μία άσπρη μπλούζα που πήραν από τον κομμωτή· άρχισαν αμέσως να τον χτυπούν λυσσασμένα με γροθιές και με ξύλα, και να τον φτύνουν στο πρόσωπο· του τρύπησαν με μαχαιριές το σώμα· του ξερίζωσαν τη γενειάδα· του έβγαλαν τα μάτια· του έκοψαν τη μύτη και τα αυτιά.» Πρέπει να σημειώσουμε, ότι η γαλλική περίπολος παρακολουθούσε τα γεγονότα μέχρι τη σκηνή που περιγράψαμε. Οι άνδρες που την αποτελούσαν (επρόκειτο για ναύτες), είχαν βγει έξω απ’ τα ρούχα τους, έτρεμαν χωρίς υπερβολή από την αγανάκτηση και ήθελαν να επέμβουν. Ο επικεφαλής, όμως, αξιωματικός, με το περίστροφο στο χέρι ακολουθούσε τις διαταγές που τους είχαν δοθεί και τους εμπόδισε να κάνουν οποιαδήποτε κίνηση. Στη συνέχεια, δεν είδαμε πια το Μητροπολίτη, που τον αποτελείωσαν σε μικρή απόσταση πιο πέρα».

  

Ήχος γ΄Μέγαν εύρατο

Μέγαν μάρτυρα ἡ Ἐκκλησία,

μέγαν ἥρωα τὸ ἔθνος σύμπαν,

τὸν τῆς Σμύρνης ὑμνοῦμεν Χρυσόστομον.

Καὶ γὰρ γενναίως ἀθλήσας ὑπέμεινεν

ὑπὲρ πατρίδος καὶ πίστεως θάνατον.

Ἱεράρχου τε ὑπόδειγμα ἑαυτὸν ἀνέδειξε

τὸν στέφανον λαβὼν τὸν ἀμαράντινον.

Ήχος γ΄Θείας Πίστεως.

Την πεντάδελφον πάντες χορεία,

 ευφημήσωμεν θερμή καρδία,

Μικρασίας Ποιμένων το καύχημα.

Δια Χριστού και Πατρίδος αγάπησιν

εως θανάτου προθύμως ενήθλησαν.

Νεομάρτυρες, Χριστού Του Θεού ως άγγελοι,

πρεσβεύσατε υπέρ των ψυχών ημών

¨Ήχος πλ΄α΄ Τον συνάναρχον Λόγον.

Χρυσοστόμου ανδρείαν πάντες τιμήσωμεν,

Γρηγορίου την πίστην εγκωμιάσωμεν,

Ευθυμίου το γενναίον μιμησώμεθα,

Αμβροσίου το στερόν,

Προκοπίου ακλινές.

Δια Χριστόν εν εσχάτοις

και Της Πατρίδος αγώναν

 την εαυτόν ζωήν παρέδωκαν.

Άγιος Αμβρόσιος Μητροπολίτης Μοσχονησίων

Κατά τη Μικρασιατική καταστροφή τάφηκε ζωντανός, από τους Τούρκους μαζί με άλλους εννέα Ιερείς σε λάκκο έξω από την πόλη των Κυδωνιών (15 Σεπτεμβρίου 1922 μ.Χ.).

Άγιος Προκόπιος Λαζαρίδης Μητροπολίτης Ικονίου (1911 - 1923 μ.Χ.)

Εν μέσω  της καταδυναστεύσεως του ποιμνίου και των ποιμένων του, αλλά και των απελπισμένων κλαυθμών του λαού, αφού τους υπέβαλλαν οι Τούρκοι σε φοβερές κακώσεις ο Μητροπολίτης Προκόπιος παρέδωσε το πνεύμα του στον Μέγα Αρχιερέα και Σωτήρα Χριστό, προμαχώντας και συμπάσχοντας με τους στενάζοντες Έλληνες χριστιανούς της Ανατολίας.

Άγιος Γρηγόριος Μητροπολίτης Κυδωνιών Όταν δε στις 15 Σεπτεμβρίου πληροφορήθηκε τη σφαγή του μητροπολίτη Μοσχονησίων Αμβροσίου και των 6.000 κατοίκων τους από τους Τούρκους, ο Γρηγόριος αγωνίστηκε υπεράνθρωπα και κατόρθωσε να συγκατατεθούν οι Τούρκοι να έλθουν ελληνικά πλοία από τη Μυτιλήνη με αμερικανική σημαία και με την εγγύηση του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού και να παραλάβουν 20.000 Έλληνες από τις 35.000 που κατοικούσαν τις Κυδωνιές. Ο Γρηγόριος αρνήθηκε να αναχωρήσει και στις 30 Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν. Στη φυλακή βασανίστηκε φρικτά και στις 3 Οκτωβρίου, μαζί με άλλους Ιερείς και προκρίτους των Κυδωνιών που είχαν επίσης συλληφθεί θανατώθηκε.

Άγιος Ευθύμιος Μητροπολίτης Ζήλων

Ο Ευθύμιος Αγριτέλης, υπήρξε επίσκοπος Ζήλων από το 1912 μ.Χ. έως το 1921

Το 1919 μ.Χ.,  ανήμερα της Παναγίας, ο Ευθύμιος συγκεντρώνει 12.000 αντάρτες έξω από την κωμόπολη Τσασούρ με γενικό αρχηγό τον Κυριάκο Παπαδόπουλο με αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή της πόλεως και τον αφανισμό των Τούρκων ενόπλων. Από εκείνη την ημέρα οι Τούρκοι καταζητούν τον Ευθύμιο, θεωρώντας τον επίσημο αρχηγό των ανταρτών του Δυτικού Πόντου.

Στις 21 Ιανουαρίου του ίδιου έτους, οι Κεμαλικοί συλλαμβάνουν τον Ευθύμιο, τον Αρχιμανδρίτη Αϊβαζίδη μαζί με προύχοντες της πόλης. Ο Άγιος Ευθύμιος οδηγείται στην Αμάσεια, όπου καταδικάζεται σε θάνατο και κλείνει στις φυλακές Σούγια της Αμασείας, που έχουν μετατραπεί σε τόπο κολάσεως από τις οδύνες και τον πόνο των βασανιστηρίων, ο Άγιος Ιερομάρτυς Ευθύμιος υποκύπτει από το βάρος των πληγών του το 1921 μ.Χ. και λαμβάνει τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.

    

Ἅγιος Νεομάρτυς Γεώργιος ὁ ἐκ Χίου .

Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στη Χίο. Ο πατέρας του ονομαζόταν Παρασκευάς, η δε μητέρα του Αγγερού.

Σε ηλικία 18 μηνών, ορφανός από μητέρα, παραδόθηκε από τον πατέρα του να τον αναθρέψει η μητριά του. Σε παιδική ηλικία οι γονείς, παρέδωσαν τον Γεώργιο σε κάποιο λεπτουργό, Βισσετζή ονομαζόμενο, για να του μάθει την τέχνη του. Όταν κάποτε με το αφεντικό του ήλθε στα Ψαρά, για να φιλοτεχνήσουν το τέμπλο του ναού του Αγίου Νικολάου, ο Γεώργιος έφυγε με ορισμένους νέους στην Καβάλα. Εκεί συνελήφθη να κλέβει από έναν κήπο και παραδόθηκε στον κριτή. Για ν' αποφύγει την τιμωρία δέχτηκε τον Ισλαμισμό, περιτμήθηκε και ονομάστηκε Αχμέτ.

Σε ηλικία 10 χρονών, επέστρεψε στη Χίο κλαίγοντας και ομολογώντας τον Χριστό. Ο πατέρας του για να τον προφυλάξει τον μετέφερε σ' ένα κτήμα του στις Κυδωνιές.

Αργότερα, 22 χρονών, αρραβωνιάστηκε και ο αδελφός της μνηστής του, επειδή είχε μαζί του χρηματικές διαφορές, τον πρόδωσε στον Τούρκο διοικητή, ότι ενώ έγινε Μουσουλμάνος επανήλθε στον Χριστιανισμό. Βασανίστηκε σκληρά και αφού μέσα στη φυλακή κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, το πρωί της 26ης Νοεμβρίου 1807 μ.Χ. του έκοψαν - με μαρτυρικό τρόπο - το κεφάλι λίγο-λίγο. Έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου, από τον αθλοθέτη Χριστό.

Ήχος α΄Της ερήμου πολίτης

Πληθύς Κυδωνιαίων εν ωδαίς ευφημήσωμεν,

 ημών τον πολιούχον και της Χίου το καύχημα,

της πίστεως πρόμαχον θερμόν,

 Γεώργιον οπλίτην τον στερρόν .

Ενεπλάκη γαρ γενναίως τω δυσμενή

και τούτον κατηκόντισεν·

όθεν εν ουρανοίς στεφηφορών

μάρτυσι συναγάλλεται

 και ημίν εξευμενίζεται

τον μόνον φιλάνθρωπον.

    

Άγιος Χριστόφορος ο Παπουλάκος

Ο Παπουλάκος/κης γεννήθηκε μετά το 1770 στον Άρμπουνα του δήμου Κλειτορίας των Καλαβρύτων. Μετέρχονταν το οικογενειακό επάγγελμα του κρεοπώλη. Ήταν άνθρωπος φιλήσυχος και δίκαιος. Σε ώριμη ηλικία βλέπει ένα ουράνιο σημείο στην οικία του, που τον προστάζει να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στον Χριστό ως κήρυκας μοναχός. Ήταν απλός και κατείχε στοιχειώδεις γραμματικές γνώσεις.Είχε όμως ζήσει στην πιο έντονη περίοδο του Έθνους μας. Συμμετείχε στη μεγάλη προετοιμασία και στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδος από το μακρόχρονο οθωμανικό ζυγό.

Έτσι ζυμώθηκε με τα εθνικά νάματα και την πνευματικότητα, και όταν οι Βαυαροί και τα όργανά τους θέλησαν να αλλοιώσουν το Ελληνορθόδοξο πνεύμα με απαράδεκτες και ύποπτες καινοτομίες, ο Χριστοφόρος τέθηκε επικεφαλής στον αγώνα για την αλήθεια και την ελευθερία.

Ο Παπουλάκος περιοδεύει σε όλη την Πελοπόννησο, στην Αττική και σε πολλά νησιά, όπως στις Σπέτσες, στην Ύδρα, στον Πόρο και στην Ελαφόνησο, διδάσκοντας το Λόγο του Θεού. Οι Διδαχές του είναι βάλσαμο και ελπίδα για τους ταλαίπωρους ανθρώπους των περιοχών αυτών. Παντού στηλιτεύει τις προσπάθειες της ξενόφερτης εξουσίας και των προστατών αυτής, που προσπαθούν να αλλοιώσουν την παράδοσή μας. Με το λόγο του μεταμορφώνει το λαό, ώστε να επικρατεί αγάπη, δικαιοσύνη και συγχώρηση

Ο αγωνιστής για ένα χρόνο εγκλείεται στις υγρές και ανήλιες φυλακές του Ρίου. Όταν μεταφέρεται στην Αθήνα, για να δικασθεί, κλήρος και λαός, με κλάματα και δεήσεις, υποκλίνονται σε εκείνον, απ' όπου περνά. Το Κράτος δεν τολμά να τον δικάσει, γιατί ο λαός είναι με το μέρος του και έτοιμος να αναιρέσει τις συκοφαντίες. Με πιέσεις της πολιτείας στην Ι. Συνόδο περιορίζεται σωματικώς δια βίου, περιφρουρούμενος στη Μονή Προφήτου Ηλιού Θήρας και αργότερα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου. Αλλά ο λαός δεν τον λησμονεί. Απ' όλα τα Βαλκάνια έρχονται προσκυνητές στα σιδερόφρακτα κελλιά, όπου φυλάσσεται, για να πάρουν την ευχή του ή κομμάτι από το ράσο του για αγιασμό. Κοιμήθηκε στην Άνδρο στις 18 Ιανουαρίου 1861.

Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Βρονταίς ταίς τών λόγων σου περιβαλλόμενος,

 Κυρίω, παρίστασαι τω βασιλει καί Θεώ,

Χριστόφορε αοίδιμε,

σύ γάρ έν τω Μορέα διαπρύσιος ώφθης,

διδαχών του Κυρίου προβολεύς τε καί κήρυξ,

 καί νυν πάτερ αυγάζεις, ψυχάς λατρών του Κυρίου σου.

    

Ἅγιος Γρηγόριος ο Ε’, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Ο άγιος Ιερομάρτυρας Γρηγόριος γεννήθηκε στη Δημητσάνα της Αρκαδίας από πτωχούς αλλά ενάρετους γονείς οι οποίοι τον γαλούχησαν με τα νάματα της ορθόδοξης πίστης. Στις 19 Αυγούστου 1785 εκλέχθηκε Oικουμενικός Πατριάρχης. Στο πατριαρχικό θρόνο παρέμεινε μέχρι το Δεκέμβριο του 1798 οπότε καθαιρέθηκε από την Πύλη, διότι θεωρήθηκε ανίκανος να διατηρήσει την υποταγή των χριστιανικών λαών κάτω από τον τουρκικό ζυγό και εξορίστηκε στο Άγιος Όρος. Το 1818 κλήθηκε για τρίτη φορά στον Οικουμενικό θρόνο όπου παρέμεινε μέχρι τις 10 Απριλίου 1821 ημέρα του Πάσχα όταν οι τούρκοι τον κρέμασαν στην Πύλη του πατριαρχείου. Στις 10.4.1921 ανακηρύχθηκε Άγιος από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το δε λείψανό του ευρίσκεται στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών.10^η  Απριλίου

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὁσίως ἱέρευσας, τῷ ἐπὶ πάντων Θεῷ,

καὶ θῦμα εὐπρόσδεκτον, ὡς ἐναθλήσας καλῶς, 

Χριστῷ προσενήνεξαι. Ὅθεν ἡ σὴ ἀγχόνη,

ἀληθῶς ἀνεδείχθη, λύτρον μακρᾶς δουλείας,

τῶν Ἑλλήνων τῷ γένει·

διὸ Ἱερομάρτυς, Γρηγόριε τιμῶμέν σε.

Επιμέλεια: π.Διονύσιος Ταμπάκης

Εορτή του Αγίου Λουκά, του Ευαγγελιστού

http://www.agioritikovima.gr/diafora/vioiagiwn/item/45444-%CE%B5%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC,-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D

Γιορτάζουμε σήμερα 18 Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Λουκά, του Ευαγγελιστού.
Ο Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η εθνικότητα του ήταν Ελληνική. Ήταν γιατρός στο επάγγελμα, όμως γνώριζε πολύ καλά τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Στη χριστιανική πίστη κατηχήθηκε από τον Απόστολο Παύλο, τον οποίο συνάντησε στη Θήβα και έκτοτε αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Περιόδευσε στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, Αχαΐα, Βοιωτία κ.α. Συνέγραψε το τρίτο κατά σειρά Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, καθώς και τις πράξεις των Αποστόλων.
Λέγεται ότι πέθανε με μαρτυρικό θάνατο (κατ' άλλους ειρηνικά σε ηλικία 80 ετών), και το 357 μ.Χ., το λείψανο του μετακομίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό των Αγίων Αποστόλων.
Σημείωση: Όπως ιστορεί ο Nικόλαος Mαλαξός, σύμφωνα με ένα βασιλικό χρυσόβουλλο της Mονής του Mεγάλου Σπηλαίου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς έγραψε το Ευαγγέλιο του δεκαπέντε χρόνια μετά την Aνάληψη του Κυρίου. Ο Ιππόλυτος ο Θηβαίος όμως τοποθετεί την συγγραφή του Ευαγγελίου στην Aλεξάνδρεια.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ήχος γ'.
Απόστολε Άγιε, και Ευαγγελιστά Λουκά, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταίς ψυχαίς ημών.

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή
 Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Η εμφάνιση του Γέροντα Παϊσίου μετά την κοίμησή του σε έναν υδραυλικό

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_64.html

Μαρτυρία κ. Ξυναρή Νικολάου, κατοίκου Πάφου της Κύπρου:

Το επάγγελμα μου είναι υδραυλικός. Μια μέρα τον Ιούλιο του 1997, τελείωσα την εργασία μου και μάζευα τα εργαλεία μου για να τα βάλω στο αυτοκίνητο. Ήταν σούρουπο, δεν έβλεπα καλά. Είχε έναν «τέλιν» (σύρμα) πού απλώνουν τα ρούχα και κρεμόταν απ’ αυτό άλλο «ττέλιν» με ένα γάντζο δύο πόντους στην άκρη. Αφού μάζεψα τα εργαλεία και σηκώθηκα να πάω στο αυτοκίνητο, μπήκε ο γάντζος στο μάτι μου και έμεινα ακίνητος, σαν το ψάρι στο αγκίστρι.

Φώναξα «βοήθεια» με όλη μου την δύναμη.

Έτρεξε ο κύριος πού είχε το σπίτι, με είδε και μου είπε να μου βγάλη τον γάντζο. Του είπα όχι, διότι έφοβόμουν μήπως βγάζοντας το με τυφλώση. Του είπα να πάη στο αυτοκίνητο μου να φέρη μια πένσα, να μου κόψη το «τέλιν» και να με πάη στις πρώτες βοήθειες, να μου το βγάλουν εκεί».

Μέχρι να πάη και να ξανάρθη, εγώ έκλαιγα και λυπόμουν επειδή είχα τρία παιδιά και δεν ήθελα να έχουν ένα πατέρα τυφλόν.

Έκείνη την στιγμή εμφανίστηκε μπροστά μου ένας άνθρωπος λεπτός με μαύρα ράσα. Μόλις είδα τον άνθρωπο αυτόν και έβαλα τον σταυρό μου, ένιωσα ένα ρίγος και ένιωσα το χέρι του κάτω από το μάγουλο και έσπρωχνε την κεφαλήν μου επάνω και βγήκε από το μάτι μου ο γάντζος.

Όταν ήρθε ο άνθρωπος πού πήγε να φέρη την πένσα, πήγαμε στις πρώτες βοήθειες. Με εξέτασαν οί γιατροί, τους διηγήθηκα τί συνέβη και δεν πίστευαν. Στην κόρη του ματιού είχε ένα κόψιμο. Μου έδωσαν μια αλοιφή και για τρεις-τέσσερις μέρες έπρεπε να εχω κλειστό το μάτι μου με μια γάζα.

Την επομένη μέρα μπαίνοντας σ’ ένα μαγαζί βλέπω ψηλά στον τοίχο σε φωτογραφία τον άνθρωπο πού εμφανίστηκε μπροστά μου. Ερώτησα την κυρία πού είχε το κατάστημα ποιος είναι. Μου είπε ότι είναι ενας μοναχός πολύ ακουστός πού ονομάζεται Παΐσιος.

Έπρεπε να πάρω αυτήν την φωτογραφία, διότι ήταν κάτι το ανεκτίμητο για μένα. Την παρακάλεσα να αγοράσω την φωτογραφία να της δώσω όσα θέλει. Αυτή μου έδωσε ένα βιβλίο, πού γράφει για τον π. Παΐσιο. Το διάβασα την ίδια μέρα και έκτοτε το έχω μέσα στο αυτοκίνητο μου για φυλακτό».

Τα πρωτοσέλιδα της Κυριακής ( 19 Οκτ 2014)

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/10/19-2014.html

Ελευθερία και Ελευθεριότητα

http://olympia.gr/2014/10/18/%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/

 
Από τα βάθη των αιώνων έρχεται η γνώμη του Πλάτωνα με τη φράση: «Η υπερβολική ελευθερία μεταβάλλεται σε
υπερβολική δουλεία και για τον πολίτη και για την πολιτεία». Ελευθερία σύμφωνα με το λεξικό Τριανταφυλλίδη είναι η απουσία περιορισμού, η ιδιότητα ή η κατάσταση εκείνου που δεν εμποδίζεται ή δε δεσμεύεται από κανέναν εξωτερικό ή εσωτερικό παράγοντα, ενώ ελευθεριότητα είναι η έλλειψη προσήλωσης σε κανόνες ηθικής και η ροπή προς την ηδονή ή την ακολασία.  Ο άνθρωπος ζει σ’ ένα κοινωνικό σύνολο, δεν είναι μόνος του. Ακριβώς αυτή η κοινωνικότητα του ανθρώπου περιορίζει και την ελευθερία του. Δε ζούμε μόνο σαν άτομα. Ζούμε και σαν κοινωνικό σύνολο. Βρισκόμαστε συνεχώς σε κάποια κοινωνική ομάδα: οικογένεια, σχολείο, χωριό, πόλη, αθλητική ομάδα, οργάνωση, σωματείο, στρατός, περιοχή, κράτος.
Η ομαδική συμβίωση, λοιπόν, επιβάλλει τις οριακές πυραμίδες της ελευθερίας του ατόμου. Δεν μπορεί κανείς να τις υπερβεί, αλλά και αν τις υπερβεί, κινδυνεύει αυτός ο ίδιος να….

….χάσει την ελευθερία του, να δουλωθεί. Δεν είναι πραγματική
ελευθερία, όταν ταπεινώνεις, εκθέτεις, υποβιβάζεις το συνάνθρωπό σου, για να προβληθείς εσύ. Αυτό μοιραία, αργά ή γρήγορα, θα έχει και την αντίστροφη φορά. Άλλοι θα σού αποδώσουν κάτι ανάλογο.

Δεν μπορείς να παραβλέπεις το κοινωνικό σύνολο.

Αν εκτραπείς, θα τιμωρηθείς.

Αν παρανομήσεις, θα πληρώσεις.

Αν υποδουλώσεις, θα υποδουλωθείς. «Μάχαιραν έδωκες, μάχαιραν θα λάβης».

Ευκαιριακά μπορεί να έχεις κάποτε μέσα στη ζωή σου προϋποθέσεις μιας ελευθερίας, που υπερβαίνει το όριο ασφαλείας. Είναι τρομερά επικίνδυνο όμως να το περνάς, γιατί τότε η ελευθερία σου θα μετατρέπεται σε δουλεία σε βάρος των άλλων συνανθρώπων σου.

Όλα τα παραπάνω ισχύουν σε φιλελεύθερα άτομα, που βάζουν την δικαιοσύνη, τον αλληλοσεβασμό, την αξιοπρέπεια, την ηθική, τον ανθρωπισμό, την εθνική συνείδηση, την αυτογνωσία, την αυτοκυριαρχία, σαν συμπληρωματικές αρετές της ελευθερίας, την οριοθετούν και τη διατηρούν στα σωστά πλαίσια.

Τα όρια της ελευθερίας βρίσκονται ακριβώς εκεί, όπου η ελευθερία του ενός δεν περιορίζει την ελευθερία του’ άλλου. Όταν τα περάσεις αυτά ή τα μέλη της κοινωνίας που ζουν μαζί σου, τότε πηγαίνεις στην ελευθεριότητα, και θα ζήσεις τις συνέπειες των πράξεων των άλλων.

Αγωνία στην Αμφίπολη: Είναι το τρίτο δωμάτιο ο νεκρικός θάλαμος;

http://www.antinews.gr/KOINONIA/agonia-stin-amfipoli-einai-to-trito-domatio-o-nekrikos-thalamos-/

Αγωνία σε όλο τον κόσμο επικρατεί για το τι μας επιφυλάσσει ο τάφος της Αμφίπολης καθώς ξεκινούν σήμερα οι ανασκαφές στον τρίτο θάλαμο που ενδεχομένως να κρύβουν το μυστικό.

Αγωνία σε όλο τον κόσμο επικρατεί για το τι μας επιφυλάσσει ο τάφος της Αμφίπολης καθώς ξεκινούν σήμερα οι ανασκαφές στον τρίτο θάλαμο που ενδεχομένως να κρύβουν το μυστικό. Να βρίσκεται δηλαδή εκεί ο νεκρικός θάλαμος ή να υπάρχει κάποια σκάλα που πάει σε υπόγειους χώρους.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους δεν αποκλείεται να εντοπιστεί και εκεί ένα δεύτερο ψηφιδωτό το οποίο θα δώσει στοιχεία και θα βοηθήσει τους ερευνητές να ανακαλύψουν την ταυτότητα του νεκρού που βρίσκεται μέσα στον τάφο.
Όπως ισχυρίζονται οι αρχαιολόγοι, είναι αρκετά πιθανό να υπάρχει κάπου γραμμένο το όνομα του «ενοίκου» του τάφου. Διαφορετικά πιστεύουν ότι θα υπάρχει τουλάχιστον κάποια αναπαράστασή του, με την οποία θα γίνει γνωστή η ιδιότητα (πχ. στρατιωτικός) του προσώπου που βρίσκεται στο μνημείο.
Το εκπληκτικό ψηφιδωτό που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι και το οποίο απεικονίζει την Περσεφόνη μαγεύει όλον τον πλανήτη προκαλώντας παγκόσμιο θαυμασμό. Οι ειδικοί μετά και την αποκάλυψη του προσώπου της Περσεφόνης στο ψηφιδωτό θεωρούν ότι ενισχύεται η εκδοχή ότι πρόκειται για Μακεδονικό βασιλικό τάφο.
Ο ένοικος του τύμβου δεν έχει αποκαλυφθεί, τα έως τώρα ευρήματα όμως επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις ότι το μνημείο χρονολογείται στα τέλη του 4 αιώνα π.Χ. και πως είναι θαμμένο ένα πρόσωπο πιθανότατα από το περιβάλλον του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ερωτηματικά πάντως προκαλεί το κατεστραμμένο τμήμα στο κέντρο της παράστασης με την Κατερίνα Περιστέρη να απαντά: «Δεν υπάρχει λογική. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι φυσική φθορά».
Αισιόδοξη πως οι αρχαιολόγοι και οι συντηρητές στην Αμφίπολη θα μπορέσουν να αποκαταστήσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το εντυπωσιακό ψηφιδωτό που αποκαλύφθηκε στο δεύτερο θάλαμο του Τύμβου Καστά δήλωσε στον ΣΚΑΪ η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Τόνισε πως από τις ως τώρα έρευνες έχουν βρεθεί αρκετά τμήματα που έχουν αποκοπεί από το ψηφιδωτό, ορισμένα εκ των οποίων έχουν μήκος ως και 20 εκατοστά, αλλά και μεμονωμένες ψηφίδες.
Συμπλήρωσε πάντως πως το έργο αποκατάστασης θα απαιτήσει αρκετό χρόνο, χωρίς να προσδιορίσει τη διάρκεια των έργων.
Η κ. Μενδώνη σημείωσε πως η παράσταση του ψηφιδωτού, που απεικονίζει την αρπαγή της Περσεφόνης, δεν είναι σπάνια στην τέχνη των αρχαίων χρόνων, καθώς έχει βρεθεί σε πολλές αγγειογραφίες.

«Τώρα την έχουμε και σε ψηφιδωτή μορφή», συμπλήρωσε.
Παράλληλα, προσέθεσε πως τα ως τώρα ευρήματα επιβεβαιώνουν τις αρχικές εκτιμήσεις των ερευνητών πως ο τάφος χρονολογείται από το τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ.
www.imerisia.gr

Πατριωτικό Μέτωπο: ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΙΝΑ

Αθήνα,  18 Οκτωβρίου 2014

ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΙΝΑ

Δήλωση του Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου κ. Σταύρου Βιτάλη, για την ένταξη στην ατζέντα των συνομιλιών Πούτιν-Σίσι, της προστασίας της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά:

«Θερμές ευχαριστίες στους φίλους μας στη Μόσχα, για τη συστηματική και αποτελεσματική δουλειά που έκαναν, σε σχέση με την προστασία της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά.

Όπως γνωστοποιήθηκε από επίσημες πια πηγές, ο Πρόεδρος Πούτιν, στις προγραμματιζόμενες συζητήσεις του με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Σίσι, θα θέσει στο τραπέζι και το θέμα της προστασίας της Μονής της Αγ. Αικατερίνης, ίσως και από Ρωσικά στρατεύματα.

Σοβαρότατη εξέλιξη, για την οποία κατεβαλε εργώδη προσπάθεια, το γραφείο του Πατριωτικού Μετώπου στη Μόσχα, Έλληνες και Ρώσοι Πατριώτες και αδελφοί.

Τους ευχαριστώ θερμά».

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

https://www.facebook.com/pametopo    

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com    

Ελληνική Τράπεζα Σπόρων  

Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία (Όχι ΜΚΟ)  

http://eltraspor.wordpress.com 

Πρότυπη Βιοτεχνία Αλεύρων

Ορφέως και Δημαράκη, Βοτανικός

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Το νέο βιβλίο του Ελπιδιφόρου Ιντζέμπελη, "Νταχάου, προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες"

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΙΝΤΖΕΜΠΕΛΗΣ

Νταχάου, προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες

"Την παραμονή της Πρωτομαγιάς του 1999, το τηλεοπτικό κανάλι NBC είχε ένα δίωρο αφιέρωμα στο Ολοκαύτωμα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα όσα τραγικά παρακολούθησα με συγκλόνισαν τόσο πολύ, που αποφάσισα να υποβάλω τον εαυτό μου στη μεγάλη δοκιμασία να επισκεφτώ ένα απ' αυτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης".

Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο συγγραφέας - εκπαιδευτικός Ελπιδοφόρος Ιντζεμπελής την αφορμή που τον οδήγησε σ' ένα "ταξίδι" πίσω στις πιο δύσκολες στιγμές που βίωσε η ανθρωπότητα στον ρου της σύγχρονης ιστορίας και τον οδήγησε να καταγράψει μαρτυρίες από το στρατόπεδο-κολαστήριο του Νταχάου στο νέο του βιβλίο.

"Η συγκίνηση και η περιέργεια με ωθούσαν να γνωρίσω την άλλη πλευρά, την απαγορευμένη, τής Γερμανίας" λέει ο κ. Ιντζέμπελης, στην τελευταία συγγραφική δουλειά του οποίου, με τίτλο "Νταχάου, προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μένανδρος, περνά όλη η φρίκη του Ολοκαυτώματος.

Έτσι, κάπως, αποφάσισε να επισκεφθεί το Νταχάου, το οποίο απείχε μόλις είκοσι χιλιόμετρα από το Μόναχο, όπου και έμενε. Περνώντας την κεντρική πύλη, βρέθηκε σε ένα άλλο κόσμο. Τόση ήταν η φόρτιση που έκανε καιρό για να συνέλθει. Αυτό το γεγονός, όμως, αποτέλεσε για τον ίδιο και μια αφορμή για να ξεκινήσει τη συγγραφή της μελέτης για το Νταχάου.

Το βιβλίο χωρίζεται σε πέντε ενότητες. Η πρώτη περιέχει το ιστορικό του Νταχάου, η δεύτερη έγγραφα και ντοκουμέντα, η τρίτη προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες πολιτικών κρατουμένων, η τέταρτη τον Τύπο ως πηγή για το Νταχάου και η πέμπτη φωτογραφίες και υλικό για το στρατόπεδο.

Η συνολική έρευνά του ξεπέρασε τη δεκαετία και έφτασε αισίως τα δεκαπέντε χρόνια μέχρι την έκδοση του βιβλίου. Αναφερόμενος στις δυσκολίες που αντιμετώπισε για τη συγγραφή του βιβλίου, εξηγεί πως ήταν πάρα πολλές. "Σκεφτείτε -μας εξηγεί- ότι η συλλογή του υλικού ξεκίνησε το 1999, με σημειώσεις σε τετράδια και φωτοτυπίες, τότε που ο υπολογιστής δεν ήταν πολύτιμο εργαλείο όπως σήμερα και που λίγοι τον κατείχαν".

Στην αρχή, έψαχνε μέσα από παλιά έγγραφα αλλά και εφημερίδες της εποχής που έκαναν αναφορά σε πολιτικούς κρατούμενους και τα σημείωνε σε ένα μπλοκ. Στον τηλεφωνικό κατάλογο έβρισκε τα τηλεφωνικά τους νούμερα. Έπειτα τους τηλεφωνούσε και τους ρωτούσε, αν είχαν συγγενικά πρόσωπα στο Νταχάου. Ο αρχικός δισταγμός περνούσε και ύστερα του αφηγούνταν τις προσωπικές τους ιστορίες. Μέσα από αυτά τα συγγενικά πρόσωπα συνέλεξε το υλικό του.

Από το 2006 -όταν αγόρασε πλέον και υπολογιστή- βρήκε και άλλα στοιχεία στο διαδίκτυο. Επισκέφτηκε αυτό το διάστημα πολλές βιβλιοθήκες και διάβασε και πολλά ιστορικά βιβλία που είχαν σχέση με εκείνη την εποχή, αλλά και τη βιβλιοθήκη του στρατοπέδου και ήρθε σε επαφή με τους υπαλλήλους του Μουσείου του Νταχάου, που τον βοήθησαν και του έδωσαν έγγραφα, αλλά και επιστολές που είχαν σχέση με το στρατόπεδο.

Το ελληνικό αρχείο του Νταχάου είναι πολύ μικρό και φτιάχτηκε από την αγάπη εθελοντών να συνεισφέρουν στην ιστορική έρευνα, επισημαίνει ο κ. Ιντζέμπελης, στο βιβλίο του οποίου υπάρχουν ορισμένες φωτογραφίες της Αρετής Πριοβόλου, ορισμένες εκ των οποίων περιέχονται στη μελέτη.

Ο ίδιος δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο μήνυμα που θέλει να στείλει μέσα από αυτή την πολύχρονή του έρευνα. Βασικός στόχος του -επισημαίνει- εκτός από τη βοήθεια που τα συλλεχθέντα στοιχεία θα προσφέρουν στους ερευνητές και στους αναγνώστες, είναι οι νέοι άνθρωποι να γνωρίσουν τη φρίκη του πολέμου και την αβίωτη καθημερινότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Εκεί, που ένας αριθμός, το νούμερο, αντικαθιστούσε την προσωπικότητα του ανθρώπου. Τους χώρους εκείνους που μόνο θλίψη και ντροπή προκαλούν στην ανθρωπότητα, λέει χαρακτηριστικά.

Μεταξύ των μαρτυριών που καταγράφονται στο βιβλίο είναι κι αυτή του Ερρίκου Αρόν Χαλεγουά, έτσι όπως δημοσιεύτηκε σε ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ το 2009.

Στη μαρτυρία του, ο Ερρίκος Αρόν Χαλεγουά, ο οποίος πέθανε τον Νοέμβριο του 2010, εξομολογείται με γλαφυρό τρόπο την πορεία του από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προς την ελευθερία.

 Βιογραφικό - έργα του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη
(http://www.biblionet.gr/author/39824/%CE%99%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%AD%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%B7%CF%82,_%CE%95%CE%BB%CF%80%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Ιντζέμπελης, Ελπιδοφόρος

Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης κατάγεται από την Λέσβο και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο, όπου και εργάστηκε για μια πενταετία ως δάσκαλος στο Ευρωπαϊκό Σχολείο. Τα τελευταία χρόνια ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας και εργάζεται ως Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε. στην Άρτα.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ (2014) Νταχάου, Μένανδρος (2013) Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, Στοχαστής (2013) Μια αναδρομή στην ιστορία του 1ου γυμνασίου Άρτας, Διαπολιτισμός (2011) Κάποτε στην Άρτα, Στοχαστής (2010) Άρτα 1881-1941, Παρασκήνιο (2010) Μια απρόσμενη συνάντηση Αϊνστάιν-Καραθεοδωρή, ΑΛΔΕ Εκδόσεις (2007) Σταθμός Ζωή, Στοχαστής (2006) Ο μύθος και τα εικονογραφημένα βιβλία, Παρασκήνιο (2004) Η διδασκαλία της γεωγραφίας, Παρασκήνιο (2001) Δημήτριος πολιορκητής, Στοχαστής (1999) Η παράσταση, Σμυρνιωτάκη   Συμμετοχή σε συλλογικά έργα (2014) Ιστορίες βιβλίων, Εκδόσεις Καστανιώτη (2010) Νότης Περγιάλης, Φαρφουλάς (2009) Οκτώ, CivilPress (2008) Γονείς, δάσκαλος - μαθητής, Παρασκήνιο (2005) Η αξιολόγηση σχολικών επιδόσεων, Παρασκήνιο   Λοιποί τίτλοι (2008) Κόπραινα, ταξίδι στη μνήμη, Εντύπωσις [επιμέλεια] (2008) Μενίδι, τα καλύτερά μας χρόνια, CivilPress [επιμέλεια] (2003) Σωτηριάδης, Δημήτρης, Έλληνες κρατούμενοι στο Νταχάου, Φιλίστωρ [επιμέλεια]

Το μέλλον των σχέσεων της Δύσης με την Τουρκία - Κινδυνεύει η θέση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ; (του Σάββα Καλεντερίδη)

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/10/blog-post_407.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29#.VEJHrxa8CM8

Από την εποχή του Μεσοπολέμου και έως τα τέλη της δεκαετίας του '70, χώρα-πυλώνας για τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης ήταν το Ιράν, του σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, ο οποίος, ως ηγέτης αυτής της ιστορικής και με μείζονα γεωστρατηγική σημασία χώρας, έως την εκθρόνισή του από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί, στις 11 Φεβρουαρίου 1979, υπήρξε πιστός σύμμαχος της Δύσης.
Η ανατροπή του σάχη και η επικράτηση της λεγόμενης Ισλαμικής Επανάστασης στη διακυβέρνηση του Ιράν υπήρξαν γεγονότα που ήταν σταθμοί και για τις σχέσεις της Δύσης με την Τουρκία, αφού άλλαζε δραματικά η παραμετροποίηση της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας αυτής για τον λεγόμενο δυτικό κόσμο.
Η Ουάσινγκτον, το ΝΑΤΟ και η ΕΟΚ-Ε.Ε. έβλεπαν πλέον την Τουρκία ως μοναδική χώρα-πυλώνα χωρίς εναλλακτικές για την αντιμετώπιση της σοβιετικής απειλής, όσο αυτή ήταν υπαρκτή. Οσον αφορά τη μετασοβιετική περίοδο, και πάλι η Τουρκία ήταν χώρα-πυλώνας για την εξυπηρέτηση γεωπολιτικών και στρατηγικών συμφερόντων της Δύσης στα Βαλκάνια, στη λεκάνη του Εύξεινου Πόντου, στην περιοχή του Καυκάσου, στην κεντρική Ασία, στο Ιράν, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Μέση Ανατολή, στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο.

Μάλιστα, αυτή η αξία, αυτός ο ιδιαίτερα κρίσιμος για τα δυτικά συμφέροντα ρόλος που αναγνωρίστηκε στην Αγκυρα από τη Δύση, έπαιξε τεράστιο ρόλο στη συνοχή, στην πολιτική σταθερότητα, ακόμα και στην ακεραιότητα της Τουρκίας. Κι αυτό γιατί η Δύση φρόντιζε -και συνεχίζει να το κάνει- να προστατεύει και να υποστηρίζει τη σταθερότητα και την ακεραιότητα της Τουρκίας, γιατί με μια αποσταθεροποιημένη Τουρκία, που απειλείται και με διαμελισμό, τίθενται σε άμεσο κίνδυνο τα γεωπολιτικά και τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης στην προαναφερθείσα περιοχή.
Αυτό είναι κάτι που έχει συνειδητοποιήσει και εκμεταλλεύεται στο έπακρο η Αγκυρα, γι’ αυτό πολλές φορές οι εκάστοτε κυβερνώντες της Τουρκίας διαπραγματεύονται και «τεντώνουν» το σκοινί, εκβιάζοντας κραυγαλέα τη Δύση για μια σειρά από ζητήματα. Θύματα αυτής της κατάστασης είναι χρόνια τώρα η Κύπρος, η Ελλάδα και οι Κούρδοι!

Μάλιστα, όσον αφορά την Κύπρο και την Ελλάδα, για την Ουάσινγκτον και τη Δύση είναι πιο βολικό να βρίσκονται σε μια κατάσταση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, όπως ακριβώς είναι τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Κι αυτό γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα δυτικά συμφέροντα, αφού μια οικονομικά ισχυρή και πολιτικά σταθερή Κύπρος και Ελλάδα μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τις επιδιώξεις και τα ζωτικά συμφέροντα της Ουάσινγκτον και της Δύσης σε αυτήν την κρίσιμη περιοχή, με κινήσεις τύπου Τάσσου Παπαδόπουλου και Κώστα Καραμανλή, οι οποίοι, όταν θεωρούσαν ότι είναι ισχυροί, ο μεν ένας είπε το «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν, ο δε άλλος είπε το «ΝΑΙ» στον South Stream και το «ΟΧΙ»» στο Βουκουρέστι. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα σε άλλο άρθρο μας.

Ξαναγυρνώντας στην Τουρκία, αυτή η ούτως ή άλλως δύσκολη σχέση του εκβιαστή και του εκβιαζόμενου, λόγω της έλλειψης εναλλακτικών λύσεων για τη Δύση, τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά, που τη δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, αφού στη συμπεριφορά και στον τρόπο με τον οποίο ασκεί εξωτερική πολιτική η Αγκυρα τα πολιτικά κριτήρια έχουν δώσει τη θέση τους στα ιδεολογικά και τα ισλαμο-σουνιτικο-ψυχολογικά κριτήρια.

Τι εννοούμε. Η εξωτερική πολιτική κατά κανόνα ασκείται με βάση το συμφέρον. Η Τουρκία του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου τα τελευταία χρόνια ασκεί εξωτερική πολιτική με βάση την ισλαμική ιδεολογία και τους «ιερούς» στόχους που απορρέουν από αυτήν, κάτι που, λόγω της φύσης των στόχων και της ιδιαιτερότητας της συγκεκριμένης θρησκείας, δεν επιτρέπει την επίδειξη ευελιξίας και ωθεί την Αγκυρα σε απρόβλεπτες και πολλές φορές αυτοκτονικές κινήσεις.

Η περίπτωση του Μαβί Μαρμαρά και των σχέσεων με το Ισραήλ, η περίπτωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των σχέσεων με την Αίγυπτο, η περίπτωση των παραβιάσεων της κυπριακής ΑΟΖ, κόντρα στα συμφέροντα των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Ιταλίας, της Κορέας και της Γαλλίας, ακόμα και η περίπτωση των παρακλαδιών της Αλ Κάιντα και του λεγόμενου ΙΚ, που υποστηρίζονται ανοιχτά από την κυβέρνηση Ερντογάν - Νταβούτογλου, κόντρα στη διεθνή κοινότητα και τις επιλογές της Δύσης, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Η κατάσταση αυτή αυξάνει τον προβληματισμό σε ισχυρά κέντρα της Δύσης για το ποιο μπορεί να είναι μέλλον των σχέσεων με μια τέτοια Τουρκία.
Περισσότερα στοιχεία για το θέμα αυτό, που προβληματίζει τη Δύση, αλλά και αποδείξεις για τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία υποστηρίζει τους τζιχαντιστές του ΙΚ, στο άρθρο μας της Κυριακής.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία'