Σαμαράς: Βγαίνουμε από το μνημόνιο το 2014 / Standard & Poors: Θα πτωχεύσει η Ελλάδα εντός 15 μηνών !

http://olympia.gr/2014/10/07/%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%82-%CE%B2%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF-2014/


της Ηλέκτρας Αντωνοπούλου -Πανάγου

Ο πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης με την μικρότερη αποδοχή από τον ελληνικό λαό στην ιστορία του νεωτέρων χρόνων, αφού έσκισε τα μνημόνια, έφερε επενδύσεις, κατατρόπωσε την ανεργία, έφερε την ανάπτυξη, έταξε θέσεις εργασίας, άλλοτε 400 χιλιάδες, άλλοτε 700 χιλιάδες, σήμερα 300 χιλιάδες, δεν του έμεινε τίποτα άλλο από το να τάξει ότι βγαίνουμε από το μνημόνιο στο τέλος του 2014.

Λες και το μνημόνιο είναι άσχετο με τα χειρότερα μέτρα που επιβλήθηκαν ποτέ στον ελληνικό λαό, λες και το μνημόνιο δεν έχει επιφέρει τη διάλυση της χώρας, λες και τα 6.5 εκατομμύρια φτωχοποιημένου ελληνικού λαού δεν είναι αποτέλεσμα όλων αυτών των τερατωδών μέτρων που το μνημόνιο και οι δανειακές συμβάσεις επέφεραν.

Και ως άλλος Μυνχάουζεν ψεύδεται σκοπίμως γνωρίζοντας πολύ καλά, πως τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις έχουν δέσει τη χώρα και το λαό της χειροπόδαρα για πολλές δεκαετίες στο μέλλον, έχουν αποδυναμώσει τη χώρα σε όλους τους τομείς, έχουν δολοφονήσει κόσμο, έχουν διαλύσει την κοινωνία.

Κι ενώ κατά την σημερινή συγκέντρωση για τα 40χρονα της ΝΔ, ο Σαμαράς, εκφέρει κούφιες υποσχέσεις, ψευδείς στην ουσία τους, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρατηθεί η συγκυβέρνηση στην εξουσία, διακηρύσσοντας πομπωδώς το τέλος του μνημονίου στο τέλος του 2014, η Standard and Poors , προειδοποιεί για νέα πτώχευση της Ελλάδας εντός 15 μηνών!

Τέτοια επιτυχία η συγκυβέρνηση…

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα….

Ο τρίτος ναός του Σολομώντα μπορεί να προκαλέσει ιερό πόλεμο

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/10/blog-post_662.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+(InfognomonPolitics)#.VDOCf2d_tIE


Μια θρησκευτική ομάδα, με έδρα την Ιερουσαλήμ, προσπαθεί να συγκεντρώσει χρήματα ώστε να ξαναχτιστεί ο Τρίτος Ναός του Σολομώντα. Στη συγκεκριμένη, όμως, θέση βρίσκεται ένα μουσουλμανικό τέμενος.
Πολλές εκστρατείες διαδικτυακής χρηματοδότησης διατείνονται ότι θα αλλάξουν τον κόσμο, λίγες όμως μπορούν να το κάνουν όπως αυτή. Ονομάζεται «Κτίστε τον Τρίτο Ναό» και μέχρι στιγμής έχει μαζέψει περισσότερα από 100.000 δολλάρια στο Indiegogo, γνωστή πλατφόρμα διαδικτυακής χρηματοδότησης.

Ο σκοπός της εκστρατείας είναι να σχεδιαστεί και να ανεγερθεί ο Τρίτος Ναός του Σολομώντα, που θα λειτουργεί με ιερείς, θυσίες ζώων και θρησκευτικές τελετές.

Το μόνο πρόβλημα στο σχέδιο τους είναι η τοποθεσία. Ο διοργανωτής της εκστρατείας, μια θρησκευτική ομάδα με έδρα την Ιερουσαλήμ που ονομάζεται «Το Ινστιτούτο του Ναού», θέλει να τον κτίσει στο σημείο όπου βρισκόταν πριν από χιλιάδες χρόνια ο πρώτος (Ναός του Σολομώντα) και ο δεύτερος εβραϊκός Ναός, πριν αυτοί καταστραφούν από τους Βαβυλώνιους και τους Ρωμαίους αντίστοιχα.



Η τοποθεσία αυτή ονομάζεται Όρος του Ναού ή Χαράμ αλ-Σαρίφ και είναι σε έκρυθμη κατάσταση.

Υπήρξε θέατρο πολλών πολέμων από την εποχή των σταυροφοριών μέχρι τη δεύτερη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα.

Σήμερα, εκεί βρίσκονται δύο από τα πιο σημαντικά μνημεία του Ισλάμ, ο Θόλος του Βράχου και το Τέμενος Αλ-Ακσά. Το Όρος του Ναού, εκτός από κορυφαίος ιερός τόπος για Εβραίους και Μουσουλμάνους, θεωρείται και εθνικό σύμβολο για κάποιους Ισραηλινούς και πολλούς Παλαιστίνιους.

Έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια από τότε που το Όρος του Ναού βρισκόταν σε εβραϊκά χέρια. Αντί αυτού οι Εβραίοι χρησιμοποιούν ως χώρο προσευχής το Δυτικό Τείχος, το τελευταίο απομεινάρι του αρχαίου Ναού. Ακόμη και αφού το Ισραήλ κατέλαβε τον έλεγχο της περιοχής μαζί με τη Δυτική Όχθη το 1967, η χώρα αποφάσισε να αφήσει το ιερό προσκύνημα υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας, φοβούμενη μην πυροδοτήσει έναν ακόμη μεγαλύτερο θρησκευτικό πόλεμο.

Σήμερα, η τοποθεσία προορίζεται κυρίως για το μουσουλμανικό κοινό. Τις λίγες ώρες που ανοίγει τις καθημερινές για το ευρύ κοινό, οι μη Μουσουλμάνοι απαγορεύεται να προσευχηθούν ώστε να αποτραπεί η πιθανότητα πυροδότησης θρησκευτικών ταραχών.

Οι ορθόδοξοι Εβραίοι πηγαίνουν με αστυνομική συνοδεία και αν κάποιος προσευχηθεί συλλαμβάνεται αμέσως. Τη δεκαετία του ’80 οι Ισραηλινές Αρχές συνέλαβαν μια ομάδα Εβραίων εξτρεμιστών που σχεδίαζαν να ανατινάξουν το Τέμενος Αλ-Ακσά και να καταλάβουν με βία το Όρος του Ναού.

Από τότε, ένας αριθμός ομάδων, συμπεριλάμβανομένου του «Ινστιτούτου του Ναού» προσπαθεί να αλλάξει το ισχύον καθεστώς. Η ισραηλινή κυβέρνηση απαγορεύει πλέον σε όσους συσχετίζονται με τέτοιες ομάδες να πλησιάσουν το Όρος του Ναού, φοβούμενη την πρόκληση ταραχών.

Το «Ινστιτούτο του Ναού», που ιδρύθηκε το 1984, έχει προσπαθήσει, τουλάχιστον σε επίπεδο ρητορικής, να απομακρυνθεί από αρκετές από τις ακραίες ομάδες. Οι διοργανωτές λένε ότι η κατασκευή του Τρίτου Ναού θα εγκαινιάσει μια περίοδο ειρήνης και αρμονίας στη γη για όλους, όχι μόνο για τους Εβραίους.

«Ψάχνουμε διαρκώς τρόπους για να συμπεριλάβουμε όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται σε αυτή μας την αποστολή», λέει ο Ραβίνος Χαίμ Ρίκμαν (Chaim Richman), ο διεθνής διευθύνων σύμβουλος του «Ινστιτούτου του Ναού», σε ένα email. «Αυτό δεν γίνεται για μια ομάδα. Γίνεται για την πνευματική επανένωση της ανθρωπότητας».

Το μήνυμα του φαίνεται να έχει απήχηση στους δωρητές, οι οποίοι καλύπτουν τον προϋπολογισμό του 1 εκ. δολαρίων τον χρόνο. Κάποια από αυτά τα χρήματα εικάζεται ότι έρχονται από την κυβέρνηση του Ισραήλ, η οποία συνεργάζεται με το Ινστιτούτο με διάφορους τρόπους. Οι γυναίκες, παραδείγματος χάριν, μπορούν να εκπληρώσουν την στρατιωτική τους θητεία δουλεύοντας στο Μουσείο του Ναού, το οποίο βρίσκεται στην εβραϊκή συνοικία της Ιερουσαλήμ και το διαχειρίζεται το Ινστιτούτο.

Τώρα που η διαδικτυακή εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων έλαβε τέλος, παραμένει να φανεί πώς το «Ινστιτούτου του Ναού» σκοπεύει να προχωρήσει ειρηνικά στην ανοικοδόμηση του ναού, όταν στη θέση του βρίσκονται δύο μουσουλμανικά τεμένη. Όμως, ο Ρίκμαν δε φαίνεται να πτοείται. «Αποτελεί σκοπό του έθνους του Ισραήλ, όπως ζητήθηκε από την Αγία Γραφή», δήλωσε. «Ο σκοπός δεν έχει αλλάξει και παραμένει ένα όραμα παγκόσμιας ειρήνης, η πραγματοποίηση του οποίου δεν θα επηρεαστεί από την τρέχουσα πολιτική συγκυρία».

Εν τω μεταξύ, ο Ραβίνος και οι συνάδελφοί του έχουν επιδοθεί σε παγκόσμια αναζήτηση κόκκινων αγελάδων, οι στάχτες των οποίων υποτίθεται ότι προστατεύουν τον Ναό από την ακαθαρσία του θανάτου.

tribune

Τοπική αυτοδιοίκηση: Παράδεισος της ανομίας! (Πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Τοπική αυτοδιοίκηση: Παράδεισος της ανομίας!

Οι… προοδευτικές δυνάμεις στο χώρο της διεφθαρμένης αυτοδιοίκησης,αρνούνται την αξιολόγηση, τον έλεγχο των πλαστών πτυχίων, των επιόρκων υπαλλήλων και των κάθε λογής λαμογιών. Το πρωτοκύτταρο της δημοκρατίας, της λαϊκής συμμετοχής και της κρυστάλλινης λειτουργείαςμετατράπηκε σε άβατο της Δικαιοσύνης και του κοινωνικού ελέγχου. Αυτό δεν είναι… προοδευτισμός αλλά σκέτος ολοκληρωτισμός και κοινωνικός εμπαιγμός. Ευκαιριακοί «σωτήρες» και κομματικά φερέφωνα εκφυλίζουν το θεσμό, τη φύση, την αποστολή και το ρόλο του τον ουσιαστικό που είναι: Η σφυρηλάτηση αληθινών πολιτών μέσα από την αέναη συμμετοχή!Δυστυχώς πολλοί εκπρόσωποι του Δημότη – λαού προτιμούν το ρόλο των Λουδοβίκων (βλ. και κείμενά μου: «Οι Λουδοβίκοι της αυτοδιοίκησης» στα «Πολιτικά Θέματα» της 24-09-1992 και «Οι μικροί Λουδοβίκοι», στο ίδιο, της 14-5-1993).

Δεκάδες χρόνια μελέτης, έρευνας, βιβλίων και άρθρων πήγαν στράφι, σε μια Ελλάδα που όλα είναι άρρωστα. Πόσο δίκαιο είχα όταν στο τελευταίο μου έργο: «Η άγνωστη Τοπική Αυτοδιοίκηση»,  (εκδ. «Πελασγός» - Γιαννάκενας – Αθήνα 2014) έγραφα ότι: «Η σημερινή αυτοδιοίκηση δεν λειτουργεί ως αυτοδιοίκηση. Αν μπορούσα θα την καταργούσα και θα την αναδομούσα εκ βάθρων» (σελ. 161). Τοπικοί άρχοντες, πολιτικά κόμματα, δημοσιογράφοι και Δημότης-Λαός αντιμετωπίζουν το θεσμό ως κομματικό υποπόδιον και ως εφαλτήριο προσωπικών επιδιώξεων και εξηπηρετήσεων της κοινωνικής και κομματικής παρέας. Αυτή η αυτοδιοίκηση πρέπει ν’ ανασκολοπιστεί και να αναδομηθεί με κύριο στόχο τη λαϊκή συμμετοχή και τη διαμόρφωση και σμίλευση αληθινών πολιτών, οι οποίοι σπανίζουν εν Ελλάδι (βλ. το κείμενό μου: «Η Ελλάδα χωρίς πολίτες», στα «Πολιτικά Θέματα», από 15 Μαΐου έως 19 Ιουνίου 1992). Επειδή στην Ελλάδα της σήψης και της αρπαχτής τοτεράστιο πρόβλημα «Πολίτης», υποβαθμίστηκε ανεπιτρεπτώς, πέρα των όσων διατυπώνω στο πιο πάνω κείμενό μου – και όχι μόνο – παραθέτω και τούτη την μαρτυρία του άλλοτε γραμματέα του Κ.Κ.Ε. Γρ. Φαράκου, ο οποίος, αναφερόμενος στην ανάληψη της ηγεσίας του Κ.Κ.Σ.Ε. και της πρωθυπουργίας από τον Λ. Μπρέζινεφ – μετά την ανατροπή του Ν. Χρούτσοφ τον Οκτώβριο του 1964 – λέει: «Ο Μπρέζνιεφ, ενώ είχε ανακηρυχθεί πέντε φορές ήρωας, στρατάρχης, συγγραφέας αθάνατης τριλογίας και ενώ βύθιζε στο τέλμα της στασιμότητα τη σοβιετική κοινωνία, μετατρέποντας τον πολίτη σε «άνθρωπο από μάρμαρο»» Αυτοί οι «πολίτες», από μάρμαρο, χωρίς κρίση, χωρίς συμμετοχή, χωρίς προσφορά και χωρίς το κορυφαίο δικαίωμα τηςδιαφωνίας, οδήγησαν – μαζί μ’ όλα τ’ άλλα – στην αυτοκατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Τούτα τα χρόνια, η Ελλάδα δεν έχει πολίτες αλλά – κατά κανόνα – κοπρίτες. Όμως οι κοπρίτες είναι κατάλληλοι μόνο για κοπριά.Σημ. το παράθεμα του Γ.Φαράκου βλ. στη συνέντευξή του: «Σχετικά με το Κ.Κ.Ε. και το Κομμουνιστικό Κίνημα», εκδ. «Ελληνικά γράμματα», Αθήνα 2005, σελ. 77).

Αθήνα 06/10/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα

 θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

Μια εξήγηση του γράφοντος

Γράφω: Για να υπενθυμίζω στους εναλλασόμενους εξουσιαστές ότι δεν είμαι πολιτικός Αυστραλοπίθηκος.

Για να θυμίζω τη μνήμη εκείνων που θυσιάστηκαν άδικα για την Ελλάδα, που πρόδωσαν οι σύγχρονοι Εφιάλτες. Γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή και έγκριση.

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

Προς μια ευσεβή ψυχή για τη σημαντικότερη άσκηση (ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ)

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/44556-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%B2%CE%AE-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7

Εσύ κατάλαβες την πίστη ως άσκηση και ορθά το κατάλαβες. Οι ασκήσεις σου έως τώρα αναφέρονταν στην νηστεία, την προσευχή και την ελεημοσύνη.
Και τούτο είναι ορθό, και τα τρία είναι μεγίστης σημασίας. Η νηστεία, η προσευχή, και η ελεημοσύνη είναι η πρακτική έκφραση της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης.

Μέσω όλων αυτών και μέσω της εφαρμογής των εντολών του Χριστού δείχνεις πως παραδίδεσαι στη βούληση του Θεού. Η ολοκληρωτική μας παράδοση στη βούληση του Θεού αποτελεί την πεμπτουσία όλων των πράξεών μας και των κόπων για την πίστη αλλά και όλων των σκέψεων και αισθημάτων και ενεργειών μας , με μια λέξη ολόκληρης της ζωής μας. «ὅτι καταβέβηκα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με» είε ο Χριστός ( Ιωάν. 6, 38 ) .
Και λίγο πριν τα πάθη Του, μέσα σε ματωμένο ιδρώτα, απευθύνεται στον Πατέρα λέγοντας: «πλὴν μὴ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν γινέσθω» ( Λουκ. 22, 42 ) . Υπάρχουν πολλοί βαπτισμένοι άνθρωποι, που προσπαθούν να εκπληρώσουν τον νόμο του Θεού , όμως παρόλα αυτά δεν είναι εντελώς παραδομένοι στη θέληση του Θεού. Όταν έρχονται πάθη και δυσκολίες εκείνοι γκρινιάζουν στον Δημιουργό τους.
Έτσι φανερώνουν , πως δεν έχουν παραδοθεί στο Θεό τους , και ότι η πίστη τους είναι ρηχή και όλα τα έργα της πίστης υπολογισμένα με τον ανθρώπινο υπολογισμό.
Γι’ αυτό εσύ να γνωρίζεις ότι η άσκηση στο να παραδίνεσαι στη βούληση του Θεού είναι το πιο σημαντικό∙ πιο πολύ απ’ όλες τις ασκήσεις στην πίστη. Στην αρχή κάθε καινούριας μέρας πες: ας γίνει το θέλημά Σου, Πατέρα! Και πάλι το ίδιο όταν έρχεται μια καινούρια νύχτα: ας γίνει το θέλημά Σου, Πατέρα!
Ξεκινώντας για δουλειά και γυρίζοντας από τη δουλειά, πάλι το ίδιο: ας γίνει το θέλημά Σου, Πατέρα! Και όταν είσαι υγιής και όταν πέφτεις στην κλίνη , και όταν λαμβάνεις και όταν χάνεις, πάλι: ας γίνει το θέλημά Σου, Πατέρα! Τελικά όταν φθάσει η αναπόφευκτη ώρα , και συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο τον άγγελο του θανάτου, πες με θάρρος: ας γίνει το θέλημά Σου, Πατέρα μου και Θεέ μου!
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Δεν φτάνει μόνο η πίστη…
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄»
Εκδόσεις «εν πλώ»

«Ἔχασες τόν Παράδεισο, γιατί σπαταλοῦσες τόν καιρό σου μέ τούς νεκροζώντανους» (διδακτική ιστορία)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_5.html

Μια χριστιανή κοπέλα από την Αθήνα, πριν μερικά χρόνια , βρέθηκε μπροστά σ” ένα δίλημμα. Μίσησε ο κακός την σωφροσύνη της και της έβαλε σκέψεις ότι θα “πρεπε να παρεκκλίνει έστω και λίγο από τον δρόμο του Θεού για να επιτύχει την αποκατάστασή της. Πάλευε λοιπόν η συνείδησή της με την ολιγοπιστία της.

Τότε την λυπήθηκε ο φιλανθρωπότατος Χριστός μας και την στερέωσε στην αρετή μ” ένα όνειρο συγκλονιστικά διδακτικό. Ένα όνειρο μέσα από το οποίο πέρασε ένα μήνυμα του Θεού, μια σοβαρή προειδοποίηση όχι μόνο για εκείνην αλλά και για όλους. Το διηγήθηκε στον σεβαστό Πνευματικό της και σε πνευματικές αδελφές της, για να τις ωφελήσει. Είπε τα εξής:

«Είδα ότι βρισκόμουν σ” έναν υπόγειο χώρο , σαν αυτούς που είναι κάτω από την Ομόνοια, όπου περνούν τα τραίνα, αλλά υπήρχε ημίφως. Μέσα σ” αυτόν τον χώρο εκινούντο δύο κατηγορίες ανθρώπων. Οι μεν περπατούσαν, αλλά ήταν ανέκφραστοι , με απλανές βλέμμα , χωρίς να έχουν αίσθηση χώρου και χρόνου. Ήταν σαν κινούμενοι νεκροί, νεκροζώντανοι.

Οι δε ήταν φυσιολογικοί, ζωντανοί άνθρωποι σαν κι εμένα, και είχαμε συγκεντρωθεί όλοι μαζί σ” ένα μέρος. Τότε ανάμεσά μας παρουσιάστηκε ένας Φωτόμορφος άνδρας με θεία όψι και μας είπε δείχνοντάς μας με το χέρι του μια διέξοδο, που έμοιαζε με πύλη, έξω από την οποία φαινόταν να υπάρχει άπλετο φως.

• Προσέξτε! Για να βγήτε απ” αυτό το μισοσκόταδο προς το φως, πρέπει, όταν ακούσετε μια καμπάνα που θα χτυπήσει, να τρέξετε να προλάβετε να βγείτε έξω από εκείνη την πύλη, διότι αν δεν προλάβετε, θα μείνετε για πάντα εδώ μέσα!

Εγώ άρχισα να αγωνιώ αν θα άκουγα την καμπάνα. Για μια στιγμή ίσα που την άκουσα απόμακρα…

Άρχισα να τρέχω προς την πύλη, αλλά άλλοι είχαν τρέξει πρωτύτερα και έβγαιναν προς το φως. Όταν πλησίασα κι εγώ, ίσα που πρόλαβα κι έβγαλα το σώμα μου και η πόρτα άρχισε να κλείνει! Άρχισα και φώναζα σε βοήθεια τον Θεό μ” όλη τη δύναμη της ψυχής μου.

Τότε παρουσιάστηκε ο Θείος αυτός άνδρας και με τράβηξε προς το φως, ενώ η πόρτα έκλεινε σαν αυτόματη, αγγίζοντας τα πόδια μου.

Ίσα που μπόρεσα να γλυτώσω! Τότε όμως, όλοι που βγήκαμε προς το φως, αντικρύσαμε ένα τραγικό θέαμα. Ενώ οι νεκροζώντανοι περιφέρονταν ακόμα στο μισοσκόταδο, χωρίς να έχουν πάρει είδηση τίποτε από όλα αυτά που συνέβησαν γύρω τους, μέσα από τα κάγκελα της κλειστής πύλης, έκλαιγε και χτυπιόταν μια παρθένος κοπέλλα με μακρυά μαλλιά , που φορούσε λευκά.

Έκλαιγε γιατί δεν πρόλαβε να βγει. Φώναζε κοιτώντας τον Θείο αυτόν άνδρα, που φαίνεται πως ήταν ο Σωτήρας Χριστός , κι έλεγε:

– Γιατί, γιατί Θεέ μου, εγώ δεν βγήκα προς το φως; Γιατί δεν πρόφτασα; Δεν είμαι κακή, είμαι αγνή. Γιατί;…

Και τότε Εκείνος της είπε:

– Ναι, είσαι αγνή. Αλλά την ζωή σου την πέρασες απορροφημένη με τους νεκροζώντανους. Γι” αυτό δεν άκουσες την καμπάνα να βγεις προς το «φως»!

Τόσο πολύ συγκλόνισε αυτό το μήνυμα του Θεού την κοπέλλα, ώστε συνέχισε την ζωή της θεοσέβειας και της αρετής με μεγαλύτερη συνέπεια. Σε λίγο ο Θεός την αξίωσε να αποκτήσει μια ευλογημένη οικογένεια.

Το θέμα όμως είναι γενικό. Ας αναλογιστεί ο καθένας πόσο χρόνο χάνει με τις ματαιοδοξίες του κόσμου τούτου και τους «νεκροζώντανους» της κοινωνίας (δηλαδή τους ανθρώπους που είναι προσκολλημένοι στην ύλη και την αμαρτία ) , ώστε να φεύγει ο πολύτιμος χρόνος της ζωής, που μας δόθηκε από τον Θεό για μετάνοια και καλλιέργεια της ψυχής μας, με αδιαφορία και χλιαρότητα. Άλλωστε , έχει πει ο Κύριος μέσα στην Αγία Γραφή «…ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου». (Αποκ. Γ΄, 16 )

ΠΗΓΗ

Προς έναν απλό άνθρωπο για την ομολογία της πίστης

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/44557-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CF%8C-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%82

Καθόσουν στο τρένο και σώπαινες. Δίπλα σου κάθονταν κάποιοι κύριοι και συζητούσαν για τους μεγάλους ανθρώπους. Ένας απ’ αυτούς απαριθμούσε ονόματα μεγάλων προσωπικοτήτων που εκτιμά και μεταξύ άλλων ανέφερε και το όνομα του Ιησού Χριστού.

Κάποιος άλλος είπε ότι αυτός δεν θεωρεί τον Χριστό μεγάλο άνθρωπο. Και άρχισαν να φιλονικούν γύρω από τον Κύριό μας , κατά την προφητεία του Αγίου Συμεών ότι Αυτός θα είναι «εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λουκ. 2,34).
Τότε εκείνοι οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σ’ εσένα και ρώτησαν, εάν εσύ θεωρείς τον Χριστό μεγάλη προσωπικότητα. Εσύ απάντησες όχι. Ο Χριστός δεν είναι για σύγκριση. Ο Χριστός δεν είναι μεγάλος άνθρωπος. Είναι Θεός.
Ακούγοντας τα λόγια σου όλοι γέλασαν και άρχισαν να χλευάζουν την πεποίθησή σου περί του Υιού του Θεού. Μέχρι πριν λίγο διαχωρισμένοι μεταξύ τους, όπως τότε που ο Πιλάτος και ο Ηρώδης συμφιλιώθηκαν όταν ήθελαν να καταδικάσουν τον Χριστό. Κι έτσι εσύ υπό την μάστιγα των κοροϊδιών και χλευασμών ταξίδευες έως τον τόπο σου.
Μακάρια η ψυχή σου! Έτσι υπέμεναν τους χλευασμούς για τον Χριστό οι κάλλιστοι των καλλίστων, οι μάρτυρες και οι αρεστοί στον Θεό. Τον Καισάριο, τον αδελφό του Μεγάλου Βασιλείου τον θεωρούσαν φιλόσοφο με υπόληψη. Και ο βασιλιάς Ιουλιανός, κολασμένος παραβάτης της χριστιανικής πίστης, ήθελε να κερδίσει τον Καισάριο στη δική του πλευρά ενάντια στους χριστιανούς.
Τον κάλεσε στο παλάτι του και άρχισε να τον συμβουλεύει , να εγκαταλείψει τον Χριστιανισμό και να επιστρέψει στην ειδωλολατρία. Τελικά, μετά από μακρά φιλονικία ο Καισάριος δήλωσε στον βασιλιά αποφασιστικά:
«Είμαι Χριστιανός , και παραμένω Χριστιανός».
Πρόσφατα μου έλεγε ένας νέος Μαυροβούνιος: «Ήμουν στον στρατό και δεν ντρεπόμουν για την πίστη μου. Όμως γι αυτό υπέμεινα πολλές πικρίες.
Έβαλε ο δεκανέας τη δεκάδα μας στη σειρά και μου φώναξε: “Ιβάν, ποιος είναι ο Θεός σου;”. “Κι εγώ του απάντησα αμέσως:
“Ο Θεός μου είναι ο Ύψιστος στα ουράνια”. Αυτός λοιπόν με χαστούκισε στο μάγουλο και μου είπε: “Εγώ είμαι ο Θεός σου”. “Όχι, δεν είσαι”, του απάντησα εγώ, “εσύ είσαι ο δεκανέας μου ενώ ο Θεός μου είναι στα ουράνια”. Πάλι χαστούκι στο άλλο μάγουλο. Εμένα δεν με πονά το χαστούκι, αλλά η καρδιά μου αγαλλιάζει από κάποια ευχαρίστηση που κάτι λίγα υποφέρω κι εγώ για τον Κύριο και Δημιουργό μου».
Μακάριος είσαι, Ιβάν , λέω εγώ , που σε χλεύασαν και σε χτύπησαν για χάρη του Θεού.
Ενώ τώρα και σ’ εσένα και στον Ιβάν λέω: «Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς·» ( Ματθ. 5, 12 ) .
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Δεν φτάνει μόνο η πίστη…
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄»
Εκδόσεις «εν πλώ»

Οι αισχροί λογισμοί

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_20.html

-Πάτερ, όταν χωρίς να το θέλω περνούν από το νου μου αισχροί λογισμοί, αμαρτάνω;

-Άκουσε παιδί μου. Κάποια ασκήτρια η Αικατερίνη Σενέισκαγια εταλαιπωρείτο πολύ καιρό από ακάθαρτες σκέψεις. Στο τέλος την επισκέφτηκε ο Χριστός και αμέσως τις απεμάκρυνε.

-Που ήσουν τόσο καιρό, γλυκύτατε Ιησού μου; Τον ρώτησε.

"Ήμουν μέσα στην καρδιά σου" της απάντησε.

-Στην καρδιά μου; Μα, αφού είναι γεμάτη από ακάθαρτους λογισμούς.

Ήμουν στην καρδιά σου, γιατι εσύ κανένα από τους λογισμούς αυτούς δεν αποδέχθηκες.

Αντιθέτως προσπαθούσες να τους διώξεις.

Δεν μπορούσες να απαλλαγής από αυτούς και υπόφερες.

Αγωνιζόσουν όμως εναντίον τους.

Έτσι μου παραχωρούσες μέρος στην καρδία σου.

Στάρετς Αμβρόσιος Όπτινα

Η μνημόνευση των νεκρών (οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου)

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/44565-%CE%B7-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%81%CF%8E%CE%BD,-%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85

Ρωτάτε, γιατί μνημονεύουμε τους «κεκοιμημένους». Γιατί έτσι διδαχθήκαμε από την αγία Εκκλησία μας.
Γιατί έτσι παραλάβαμε από τους θεοφώτιστους και πνευματοφόρους πατέρες μας. Γιατί έτσι γινόταν και γίνεται σε όλους τους χριστιανικούς αιώνες, από την αποστολική εποχή μέχρι σήμερα...

Όσο για κείνον τον φιλοτάραχο, που όλο τέτοια θέματα σκαλίζει, πέστε του θαρρετά: Άκου, ανόητε! Οι νεκροί ζουν! Και η επικοινωνίας μας μαζί τους δεν έχει διακοπεί! Δεν προσευχόμαστε αδιάκριτα για όλους τους ζωντανούς αδελφούς μας χριστιανούς, ανεξάρτητα από την αρετή ή την κακία τους; Ε, λοιπόν, έτσι προσευχόμαστε και για όλους τους «κεκοιμημένους», ανεξάρτητα από το αν συναριθμήθηκαν – ΚΑΤΙ ΑΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΕΜΑΣ -με τους δίκαιους ή τους άδικους.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. Πριν την τελική κρίση, όσο ακόμα δεν έχουν χωριστεί τα <πρόβατα> από τα <ερίφια> (Ματθ, 25:33), όλοι οι πιστοί, ζωντανοί και <κεκοιμημένοι> αποτελούμε ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Και όλοι, ως μέλη του Σώματος του Χριστού, επικοινωνούμε αγαπητικά. Ο θάνατος δεν μας χωρίζει!
Σε τι τους ωφελούν οι προσευχές μας, αφού έχει «ήδη αποφασιστεί» η κατάταξή τους είτε στον παράδεισο είτε στην κόλαση; αναρωτιέστε. Αλλά μέχρι τη γενική κρίση, ο κολασμός μιας ψυχής δεν είναι οριστικά αποφασισμένος. Ώσπου να αποφανθεί τότε ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ο μόνος Κριτής, κανέναν δεν μπορούμε να θεωρούμε τελειωτικά καταδικασμένο. Γι' αυτό, ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΕΛΕΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΣΕΒΕΙΑ.
Ρωτάτε: επιτρέπεται η μνημόνευση (στη Θεία Λειτουργία ή σε παρακλήσεις ή με τρισάγια και μνημόσυνα) των αλλοπίστων και των αιρετικών; Η απάντηση είναι: ΟΧΙ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν τους γνωρίζει, αφού δεν έγιναν ποτέ μέλη της (ή αρνήθηκαν την Ορθόδοξη πίστη και ξεβαπτίστηκαν, με το ενταχθούν ή να συμμετάσχουν σε αιρετικές ή παραθρησκευτικές ομάδες), και γι’αυτό δεν τους μνημονεύει.
Βέβαια, προσεύχεται γενικά για την επιστροφή εκείνων που είναι ακόμα ζωντανοί.
Μπορούμε, όμως, στην ατομική μας προσευχή, να παρακαλάμε το Θεό για τη σωτηρία επωνύμων, συγγενών και γνωστών, αλλοπίστων, ετεροδόξων, αθέων κλπ.
Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, του Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 2006, έκδοση έβδομη (7η) Η μνημόνευση των νεκρών, οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

6 Οκτωβρίου: Εορτή του Αγίου Θωμά, του Αποστόλου

http://www.agioritikovima.gr/diafora/vioiagiwn/item/44405-%CE%B5%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%AC,-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%85

Γιορτάζουμε σήμερα 6 Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Θωμά, του Αποστόλου.
Ο Άγιος Θωμάς ο Απόστολος ήταν μεταξύ των δώδεκα μαθητών του Κυρίου και ανήκε σε οικογένεια αλιέων.
Ο Θωμάς, λοιπόν, μετά την Ανάσταση του Χριστού και την πρώτη εμφάνισή Του στους μαθητές, δυσπιστούσε σ' αυτά που του έλεγαν αυτοί.

Αλλά ο Κύριος επανεμφανίστηκε στους μαθητές μέσα στο υπερώον, όταν μεταξύ τους βρισκόταν και ο Θωμάς.
Τότε ο Κύριος προέτρεψε το Θωμά να ψηλαφήσει τις πληγές από τα καρφιά που Τον σταύρωσαν, και να μη γίνεται άπιστος, αλλά πιστός. Εκθαμβωμένος ο Θωμάς, προσκύνησε και ανεβόησε: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου».
Η δε απάντηση του Κυρίου ήταν τέτοια, που θα διδάσκει όλους όσους θέλουν να δυσπιστούν στην αλήθεια του Ευαγγελίου.
Είπε, λοιπόν, ο Κύριος: «ότι εώρακάς με, πεπίστευκας, μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες». Δηλαδή, λέει ο Κύριος στο Θωμά, πίστεψες επειδή με είδες. Μακαριότεροι και περισσότερο καλότυχοι είναι εκείνοι, που αν και δεν με είδαν, πίστεψαν.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Θωμάς μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος πήγε και κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πέρσες, Μήδους και τους Ινδούς. Στην Ινδία, συνελήφθηκε από τον Βασιλία Mισδαίο, γιατί κατήχησε και βάπτισε τον γιό του Aζάνη, την γυναίκα του Tερτία και της κόρες του Mυγδονία και Nάρκα.
Αφού τον φυλάκισε τον παρέδοσε σε πέντε στρατιώτες, οι οποίοι αφού τον ανέβασαν σε κάποιο βουνό τον θανάτωσαν δια λογχισμού. Έτσι, τον αξίωσε ο Θεός όχι μόνο να κηρύξει το Ευαγγέλιό Του, αλλά και να δώσει τη ζωή του γι' Αυτόν.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείος Απόστολος, θεολογίας κρουνούς, ενθέως εξήντλησας, εκ λογχονύκτου πλευράς, Χριστού του Θεού ημών. Όθεν της ευσέβειας, κατασπείρας τον λόγον, έλαμψας εν Ινδία, ως ακτίς ουρανία, Θωμά των Αποστόλων, το θείον αγλάισμα.

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή
 Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Ο μύθος της μετά-μνημονιακής «αλλαγής». (Του Τάκη Φωτόπουλου)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/10/blog-post_98.html

Ο νέος μεγάλος μύθος με τον οποίο παραμυθιάζουν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης, τόσο η κυβέρνηση της κοινοβουλευτικής Χούντας όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, είναι η δήθεν μεγάλη αλλαγή που έρχεται και θα μας βγάλει από τα μνημόνια και την οικονομική καταστροφή. Είτε αυτό θα γίνει σαν φυσική εξέλιξη των «προσπαθειών» της Χούντας όλα αυτά τα χρόνια, όπως ισχυρίζεται, είτε θα

γίνει χάρη στους πολιτικούς και οικονομικούς χειρισμούς των εγκεφάλων του ΣΥΡΙΖΑ που μολονότι δεν διανοούνται να κτυπήσουν τις αιτίες της καταστροφής αυτής, οι οποίες ανάγονται στην παραμονή της χώρας στην ΕΕ (όχι απλά στην Ευρωζώνη) και την έλλειψη οικονομικής κυριαρχίας, εντούτοις, σαν νέοι...Χουντίνι, υπόσχονται, αν εκλεγούν, να μας βγάλουν από τη καταστροφή. Όμως, για να δούμε τι είδους αλλαγή και έξοδος από τη καταστροφή είναι δυνατή, πρέπει πρώτα να την ορίσουμε .

Αρχικά, θα πρέπει να διακρίνουμε τις συνέπειες της καταστροφής στη φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων από τις ίδιες τις «θεσμικές αλλαγές» που υιοθετήθηκαν από τη Χούντα. Και αυτό γιατί, και αν ακόμη ήταν δυνατή η «ανακούφιση» των λαϊκών στρωμάτων από κάποιες συνέπειες της καταστροφής, όσο οι θεσμικές αυτές αλλαγές παραμένουν, τότε, ακόμη και χωρίς μνημόνια, η καταστροφή θα είναι πια μόνιμη. Με άλλα λόγια, τα Μνημόνια δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός για τη Χούντα και τις ελίτ από πίσω της. Ήταν μέσο για να επιβληθούν οι «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις». «Αναγκαίες» όχι βέβαια για το «καλό της οικονομίας», όπως λένε οι ελίτ, και παπαγαλίζουν και οι συστημικοί οικονομολόγοι που διδάσκονται στα Πανεπιστήμια ότι υπάρχει κάποιο «γενικό» καλό. Πράγμα που αποτελεί άλλο ένα μύθο σε μια καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, όπου το τι είναι «καλό» για την οικονομία ορίζεται με βάση τα συμφέροντα αυτών που την ελέγχουν. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, το συμφέρον των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης και αυτό των ευεργετούμενων από αυτήν είναι διαμετρικά αντίθετα. Τα συμφέροντα αυτά έχουν, βέβαια, απόλυτη σχέση με τις ταξικές διαιρέσεις που είναι όμως πολύ ευρύτερες στην εποχή της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς από τις παραδοσιακές ταξικές διαιρέσεις που χαρακτήριζαν την καπιταλιστική οικονομία του κράτους-έθνους.

Όσον άφορα στις συνέπειες της καταστροφής, αυτές είναι φανερές ακόμη και από τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΤτΕ. Έτσι, το συνολικό ποσό που πληρώθηκε για αμοιβές εξαρτημένης εργασίας μειώθηκε περίπου 35% κατά μέσο όρο μέσα στα 5 χρόνια της «κρίσης» (2009-2014), ενώ ως γνωστό οι αμοιβές αυτές ήταν ήδη πολύ χαμηλότερες από τις αντίστοιχες στις χώρες του «Βορρά» της ΕΕ, και με το άνοιγμα των αγορών, χάρη στην Ενιαία Αγορά και το Ευρώ που... απολαμβάνουμε μέσα στην ΕΕ, οι τιμές (τουλάχιστον) εξισώθηκαν, μειώνοντας ακόμη περισσότερο την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων. Αντίστοιχα, οι κοινωνικές μεταβιβάσεις (που περιλαμβάνουν και τις συντάξεις) μειωθηκαν κατά περίπου 27%. Και αυτό, πέρα βέβαια από τους επιπλέον φόρους (χαράτσια κ.λπ.) που κουτσούρευαν ακόμη περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων, για να μην αναφερθούμε στη καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων, εξαιτίας του «κουρέματος» του χρέους το 2012, που βέβαια το πλήρωσαν οι ασφαλισμένοι και όχι οι ελίτ, οι οποίες δεν έχασαν τίποτα από το κούρεμα αλλά, αντίθετα, εξασφάλισαν καλύτερα τα κέρδη τους για το μέλλον!

Όμως, πέρα από τις συνέπειες της καταστροφής στα λαϊκά εισοδήματα, έχουμε και τη μαζική διαρπαγή του κοινωνικού πλούτου που φέρνει το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων ―ακόμη και κοινής ωφελείας που ικανοποιούν βασικές ανάγκες των πολιτών, οι οποίοι αύριο θα πληρώνουν ακριβότερα το νερό, το ηλεκτρικό, τα ναύλα, τηλεφωνικές επικοινωνίες κ.λπ.. Και αυτό, πέρα από τη κατακόρυφη πτώση των τιμών στα ακίνητα (μεταξύ 33% και 50%) ―λόγω της άγριας ύφεσης― που προσφέρονται επίσης για ξεπούλημα στους ξένους αγοραστές. Περιττό να αναφερθεί ότι οποιοδήποτε κόμμα εκλεγεί δεν πρόκειται να ανατρέψει τη μαζική αυτή κλοπή του κοινωνικού πλούτου, εφόσον παραμένουμε στην ΕΕ, είτε με Μνημόνια είτε χωρίς. Ούτε, βέβαια, κανένα κόμμα (που δεν αμφισβητεί το θεσμικό πλαίσιο το οποίο μας αφαιρεί την οικονομική και εθνική κυριαρχία) μπορεί να ανατρέψει τις θεσμικές αλλαγές που εισάχθηκαν με τα μνημόνια και θα παραμείνουν και χωρίς αυτά. Οι θεσμικές αυτές αλλαγές συνιστούσαν, άλλωστε, διακαή πόθο των ντόπιων και ξένων ελίτ ήδη από την δεκαετία του ’90, όταν προσπαθούσαν με τα νεοφιλελεύθερα και σοσιαλφιλελεύθερα κόμματα που αναδείκνυαν στην εξουσία να τις περάσουν ―με πολύ περιορισμένη όμως επιτυχία, λόγω του περίφημου «εκλογικού κόστους».

Τα πορίσματα, για παράδειγμα, της έκθεσης του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα του 1996, και οι θέσεις του ΣΕΒ για την οικονομική πολιτική που εκδόθηκαν πριν τις εκλογές του Σεπτέμβρη 1996, όχι μόνο φανερώνουν την απόλυτη ταύτιση ντόπιων και ξένων ελίτ για τις απαιτούμενες θεσμικές αλλαγές ώστε να «σωθεί η Ελληνική οικονομία», αλλά και την απόλυτη ταύτιση τους με τις ήδη εισαχθείσες θεσμικές αλλαγές. Έτσι, τόσο ο ΟΟΣΑ όσο και ο ΣΕΒ μιλούσαν από τότε για την ανάγκη:

1. «ριζικής αναδιάρθρωσης το συντομότερο δυνατό του θέματος της κοινωνικής ασφάλισης» (ΣΕΒ) διότι «το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι από τα πιο πλουσιοπάροχα στην ΕΕ»(ΟΟΣΑ)

2. καθορισμού του ημερομισθίου στο επίπεδο της επιχείρησης, απεριόριστης ελευθερίας απολύσεων, παραπέρα μείωσης του ελάχιστου ημερομισθίου, μείωσης των εργοδοτικών εισφορών κ.λπ.

3. εισοδηματικής «αυστηρότητας και πειθαρχίας στον δημόσιο τομέα» και «γενναίων αποκρατικοποιήσεων» και δραστικής μείωσης των απασχολούμενων στον δημόσιο τομέα.

Τα περισσότερα από τα παραπάνω (και πολλά άλλα) ήδη επιτεύχθηκαν χάρη στην οικονομική καταστροφή που ξέσπασε τα τελευταία χρόνια και παραμέρισε το εκλογικό κόστος. Οι «θεσμικές αλλαγές» που έφερε η καταστροφή, θα αποτελούν πια τα «δεδομένα» των οικονομικών πολιτικών, για οποιοδήποτε κόμμα εκλέγεται στην εξουσία, (όπως άλλωστε ήδη συμβαίνει στον Ευρωπαϊκό Βορρά). Απλά οι ελίτ θα επιτρέπουν τώρα και «αριστερά» κόμματα στην εξουσία, για περισσότερη «ανακούφιση» των φτωχοποιημένων στρωμάτων, υπό τον όρο βέβαια ότι δεν θα αγγίζουν τα «δεδομένα» αυτά…

Πηγή:  inclusivedemocracy.org

Ας απολαύσουμε την καταστροφή μας μέσα στο ευρώ. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/10/blog-post_60.html

Κάπου διαβάσαμε ένα ωραίο παράδειγμα για το τι αγοράζαμε το 1999 (πριν το ευρώ) με 1.000 δραχμές και πόσο πληρώνουμε σήμερα για τα ίδια προϊόντα, σε σύγκριση με τους βασικούς μισθούς τότε και τώρα.

Τι αγοράζαμε το 1999;
Τσιγάρα αμερικάνικα: 400 δραχμές. Τυρόπιτα: 100 δραχμές. Καφές φραπόγαλο:

500 δραχμές. Σύνολο 1.000 δραχμές, με βασικό μισθό 170.000 δραχμές.

Τι αγοράζουμε το 2014;
Τσιγάρα αμερικάνικα: 4,70 ευρώ. Τυρόπιτα 1,5 ευρώ. Καφές φραπόγαλο: 3 ευρώ. Σύνολο 9,2 ευρώ, δηλαδή 3.135 δραχμές με βασικό μισθό 480 ευρώ, δηλαδή 163.000 δραχμές.

15 χρόνια μετά, το κόστος ζωής τριπλασιάστηκε, ενώ ο βασικός μισθός μειώθηκε. Η χώρα χρεοκόπησε, έχει ένα χρέος που δεν βγαίνει και μεγάλο μέρος του πληθυσμού απειλείται να χάσει τις περιουσίες του, ενώ πολλοί έχουν ήδη αυτοκτονήσει ή έχουν φύγει για το εξωτερικό.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΥΡΩ.
Τα μάτια μας 14 μην το χάσουμε. Ε;;;

ΥΓ. Ξιπασμένοι ευρωχωριάτες γίναμε. Μένουμε στο ευρώ για χάριν της φαντασίας μας, της μεγαλομανίας μας, των φόβων μας και των συμφερόντων που μας εκμεταλλεύονται.

Ας απολαύσουμε τουλάχιστον την καταστροφή ενός ιστορικού έθνους. Δεν είναι λίγο πράγμα κι αυτό!!!

Δεν κρύβει ΜΥΣΤΙΚΑ μόνο ο τάφος στην Αμφίπολη! Πέπλο μυστηρίου καλύπτει τις έρευνες στο ναυάγιο των Αντικυθήρων! Γιατί ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ η προγραμματισμένη ανακοίνωση για την παρουσίαση των ευρημάτων;;;

http://attikanea.blogspot.gr/2014/10/blog-post_592.html

Ελάχιστες πληροφορίες έχουν διαρρεύσει αναφορικά με τα αποτελέσματα των ερευνών για το ναυάγιο των Ανικυθήρων που έχουν ξεκινήσει από τις 15 Σεπτεμβρίου.

Σύμφωνα με «Τα Νέα», που επικαλούνται δηλώσεις του Προέδρου του Ιδρύματος «Αικατερίνη Λασκαρίδη», Πάνο Λασκαρίδη, σε εκδήλωση στα Κύθηρα, η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού απαγόρευσε την προγραμματισμένη ανακοίνωση προκειμένου η παρουσίαση των ευρημάτων να γίνει στην Αθήνα από τον Υπουργό, Κώστα Τασούλα, τις επόμενες ημέρες.

Ακόμα, στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρονται σημαντικά ευρύματα της ενάλιας ανασκαφικής έρευνας μεταξύ των οποίων και πολλά χάλκινα νομίσματα.

Οι ανακοινώσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν, πιθανότατα, στις 9 Οκτωβρίου σε συνδυασμό, ενδεχομένως, με επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στο νησί.

kontranews.gr

Πηγή

Παράνοια! Η Γερμανία στελνει στρατό στην Ουκρανια για πρώτη φορα μετα τον Β´ ΠΠ, ωστε να υποστηρίξει ταγματα εξόντωσης με στολές SS.

http://olympia.gr/2014/10/06/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8C-%CF%83%CF%84/

Και μετα πιστεύουμε οτι το κράτος του Μεττερνιχ, του Καιζερ, του Φον Γκρουμπκοφ και του Χιτλερ, “εκδημοκρατίζεται”.
Το κράτος της γενοκτονίας Ρωμιών, Αρμενίων, Εβραίων, Ασσυρίων, Σέρβων και Ρώσων, συνεχίζει ακάθεκτο την ίδια πολιτικη.
Η Ευρώπη γονατίζει για να καλοπερνά η γερμανική νομενκλατούρα.
Οι Βόσνιοι, οι Κροάτες, οι ισλαμοφασίστες, οι ναζί κοσοβαροι, Σκοπιανοί και τσάμηδες, οι Ουκρανοί και άλλοι φασίστες μεθοδικά αναβαθμίζονται. Η ναζιστικη “μουσουλμανική αδελφότητα” και ο Ερντογάν γίνονται ξαφνικά “θεματοφύλακες της δημοκρατιας” παρότι προαναγγέλλουν νέα κρεματόρια. Εις βαρος των εθνών που αντιστάθηκαν.
Ο Ντε Γκωλ και ο Σταλιν διαγράφονται απο την ιστορία. Οι Ρώσοι του αντιφασιστικού θριάμβου, βαπτίζονται απο “βρωμεροί κομμουνιστές” σε “Πουτινιστες”. Ισπανοί, Πορτογέζοι και Γάλλοι, υποτάσσονται στον οικονομικό εθνικοσοσιαλισμό. Οι Έλληνες γίνονται “βρωμεροί τεμπέληδες που ζουν εις βαρος των εργατικών γερμανων”, όπως ακριβως οι Εβραίοι το 1936.

Διεφθαρμένοι ηγέτες σε όλη την κατεχόμενη δύση παίζουν τον ρόλο των σύγχρονων γκαουλάιτερ. Υποκλινομενοι στην φυρερ υπό το βαρος της βαλίτσας που είχαν λάβει ως μίζα για τις διάφορες Μηζενς.
Νεοναζι πράκτορες γερμανων και Τούρκων πλασάρονται απο το συστημα ως “εθνικοφρονες”, ενώ οι γνήσιοι, επικίνδυνοι για το συστημα πατριώτες συνθλίβονται απο την προπαγάνδα των διεφθαρμένων ΜΜ”Ε”.
Η είδηση οτι η Μέρκελ στελνει γερμανικό στρατό στην Ουκρανία για πρώτη φορα μετα την εισβολη το 1941, θα ακουγόταν ως φάρσα πριν απο 40 χρονια.
Σημερα όμως ειναι πραγματικότητα την ωρα που τα κράνη των SS αναβιώνουν στα κρανία των ουκρανικών ταγμάτων εξόντωσης. “Φιλοευρωπαϊκων” βεβαίως – βεβαίως. Α. Νοταράς