Επτά επαγγελματικές συμβουλές που δεν σας έδωσε ποτέ κανείς

http://www.fortunegreece.com/article/epta-epangelmatikes-simvoules-pou-den-sas-edose-pote-kanis/

Ξεχάστε ό,τι έχετε διαβάσει μέχρι τώρα. Ιδού μερικές προτάσεις που μπορούν να μετατρέψουν μια μέτρια καριέρα σε καταπληκτική.

Ingram Publishing

Είναι πολύ πιθανό να έχετε ξοδέψει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας διαβάζοντας διαδικτυακά συμβουλές γύρω από την εργασία. Όμως, πολλές απ’ αυτές είναι εντελώς κοινότοπες, τις ξέρουν όλοι, και μάλλον δεν πρόκειται να σας δώσουν κάποιο πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού.
Ιδού λοιπόν εφτά συμβουλές που μπορούν να μετατρέψουν μια μέτρια καριέρα σε καταπληκτική, και που ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να σας δώσουν.
1. Δεν φτάνει να κάνεις καλά τη δουλειά σου 
Αρκεί το να είσαι εξαίρετος στη δουλειά σου για να προχωρήσεις σ’ αυτήν; Όχι, απαντούν πολλοί, συμπεριλαμβανομένου και του Βίκτορ Γουόνγκ, διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας PaperG. «Δεν φτάνει να κάνεις καλά ό,τι σου έχουν αναθέσει. Για να κάνεις το μεγάλο άλμα, πρέπει να έχεις την ικανότητα να φέρεις μελλοντική αξία στην εταιρεία με τρόπους που δεν διδάσκονται ούτε εξηγούνται: κυρίως βάσει του όγκου επιχειρηματικής δραστηριότητας που μπορείς να φέρεις στην εταιρεία», επισημαίνει. «Αυτοί που σκέπτονται τι να κάνουν και εν τέλει αποδίδουν είναι αυτοί με τις περισσότερες πιθανότητες προαγωγής».
2. Είναι πολύ σημαντικό το για ποιον δουλεύεις
Όλοι ελπίζουμε να ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου το ποιος ξέρεις είναι λιγότερο σημαντικό από το τι μπορείς να κάνεις, αλλά αυτό συχνά δεν ισχύει. «Δεν χρειάζεται να είσαι παθιασμένος με το προϊόν που πουλάς. Δεν χρειάζεται να είσαι στον πιο glam τομέα» τονίζει ο Τζέρεμι Μπουντινέ, διευθυντής μάρκετινγκ της Ambition. «Αυτό που μετράει είναι το για ποιον έχεις δουλέψει». Αν έχεις το κατάλληλο πρόσωπο να σε συμβουλεύει, τότε είναι σίγουρο ότι θα γευτείς μεγάλη προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη.
3. Εξίσου σημαντικό είναι το πού δουλεύεις
Και το πού εργάζεσαι έχει μεγάλη επίδραση στην καριέρα σου. Δεν φτάνει να πεις «Θέλω να δουλέψω στις πωλήσεις ή στο λογισμικό», λέει ο Μπουντινέ. Ούτε φτάνει να αναφέρεις στο βιογραφικό κάποια εντυπωσιακά ονόματα εταιρειών. Η μοίρα σου επηρεάζεται από τη μοίρα της εταιρείας που θα σε απασχολήσει. Μην πάρεις όποια δουλειά να ’ναι σε μια παλιά εταιρεία επειδή βρίσκεται στο σωστό κλάδο ή ακούγεται εντυπωσιακή στους φίλους σου, αν αυτή η εταιρεία δεν έχει προοπτικές επιτυχίας.
4. Δεν είναι καλό να φαίνεσαι πάντα υπερβολικά απασχολημένος
Νομίζεις ότι οι πετυχημένοι είναι διαρκώς απασχολημένοι; Ξανασκέψου το, συμβουλεύει η Μίρα Ζάσλοβ, διευθύντρια διεθνών πωλήσεων στην Fab Exchange. «Είναι ειρωνικό, αλλά συχνά όσο περισσότερο απασχολημένος φαίνεσαι, τόσο λιγότερες πιθανότητες προαγωγής έχεις. Έχω δει έξυπνους και αφοσιωμένους εργαζόμενους που αποτυγχάνουν στην καριέρα τους επειδή φαίνονται πάντα απασχολημένοι», αναφέρει. «Αν φαίνεσαι αγχωμένος, οι άλλοι θα νομίσουν ότι δεν είσαι έτοιμος να αναλάβεις νέες υποχρεώσεις, και θα χάσεις ευκαιρίες για νέα και καινοτόμα πρότζεκτ».
5. Επισκέψου το χώρο που θα δουλεύεις
Όταν ετοιμάζουμε το επόμενο βήμα της καριέρας μας, συχνά σκεφτόμαστε πολύ αφηρημένα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να αποφασίσεις για την καριέρα σου χωρίς να δεις την καθημερινή πραγματικότητα του πού και πώς πρόκειται να εργαστείς. Μην λάβεις αποφάσεις χωρίς να έχεις πραγματική εικόνα της μελλοντικής δουλειάς σου. Ο Άλεκ Μίρκοβιτς, ιδρυτής της campayn.com, νόμιζε ότι ήθελε να γίνει ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας, αλλά όταν πήγε να δει το μέρος όπου θα δούλευε, άλλαξε άποψη: «Όλοι ήταν φαλακροί από το άγχος. Είχε πλάκα να παίζω στον εξομοιωτή, αλλά η πραγματική δουλειά φαινόταν εξαιρετικά αγχωτική. Μέσα σε 30 δευτερόλεπτα ήξερα ότι δεν επρόκειτο να την κάνω», θυμάται.
6. Μην κρύβεις τις αδυναμίες σου
Οι αποτυχίες δεν θεωρούνται ένδειξη ανικανότητας, αλλά σημάδι ότι είσαι διατεθειμένος να ρισκάρεις και να καινοτομήσεις, σύμφωνα με τη Ζάσλοβ. «Η ομάδα σου θα σε σεβαστεί και η καριέρα σου θα επιταχυνθεί αν οι άλλοι καταλάβουν ότι είσαι διατεθειμένος να αναλάβεις ρίσκα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αναξιόπιστο αυτόν που δίνει συμβουλές αλλά δεν έχει πρακτικά αποτελέσματα». Και καταλήγει: «Αν δείξεις ότι είσαι διατεθειμένος να αναλάβεις ρίσκα, η ομάδα σου θα νοιώσει άνετα να κάνει το ίδιο. Ηγήσου δια του παραδείγματος».
7. Η υλοποίηση μετράει περισσότερο από τα σχέδια ή τις συμβουλές
Εν τέλει, μην ψάχνεις τη μαγική συνταγή. Διότι, όπως τονίζει και ο κόουτς Ντάρρεν Μπίτι, «μακροπρόθεσμα, δεν μετράει τόσο η συμβουλή, αλλά η εκτέλεσή της από το άτομο που τη λαμβάνει. Ακόμα και η τελειότερη συμβουλή είναι παντελώς άχρηστη αν δεν μπορείς να δράσεις βάσει αυτής». Το κλειδί είναι να μπορείς μόνος σου να καταλάβεις τι πρέπει να εφαρμόσεις και τι να απορρίψεις από την κάθε συμβουλή, βάσει της δικής σου προσωπικής κατάστασης.

Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με!

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/42035-%CE%BA%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B5-%CE%B9%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%8D-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AD-%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%B7%CF%83%CF%8C%CE%BD-%CE%BC%CE%B5

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού!

Το όνομα Σου προσκυνούν άγγελοι και άνθρωποι.

Το όνομα Σου τρέμουν οι δυνάμεις του Άδου.

Το όνομα Σου είναι έμπιστο όπλο προς εκδίωξη των εχθρών.

Το όνομα Σου καταφλέγει αμαρτίες και πάθη.

Το όνομα Σου παρέχει δύναμη στους αγώνες, επανασυγκροτεί τον διασκορπισμένο νου στην ακεραιότητα του και τον πλουτίζει με αρετές προς εκπλήρωση των εντολών Σου.

Το όνομα Σου επιτελεί θαύματα και μας ενώνει μαζί Σου, χαρίζει ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω και στην αιώνια ζωή τη Βασιλεία των Ουρανών.

Χάριν αυτού εγώ, ο ανάξιος δούλος Σου, σε ικετεύω: αποδίωξε από εμάς την πνευματική άγνοια, φώτισε με την επίγνωση της θεϊκής Αληθείας και δίδαξε μας απλανώς εν ταπεινώσει, μετά προσοχής, με αίσθημα μετανοίας και συντριβής με τα χείλη, τον νου και την καρδιά κατά τη μοναχική υπόσχεση να κάνουμε αδιαλείπτως την προσευχή αυτή.

«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό/ή».

Διότι Συ είπες, Κύριε, με τα Άχραντα χείλη Σου: «ό,τι αν αιτήσητε εν τω ονόματι μου, τούτο ποιήσω».

Ούτως, πρεσβείαις της Μητρός Σου (απαριθμούμε όσους αγίους επιθυμούμε) και όλων των οσίων Πατέρων μας εν τω ονόματι Σου ζητώ την ευχή του Παναγίου και Παντοδυνάμου Ονόματος Σου: επάκουσόν μου, Συ, που υποσχέθηκες να ακούς όλους, όσους σε επικαλούνται εν αληθεία. Διότι είναι δικό Σου το να ελεείς και να σώζεις και να χαρίζεις την ευχή στον ευχόμενο προς δική Σου δόξα, συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι. Αμήν.

Συντεταγμένη από τους γέροντες της ερήμου της Όπτινα

πατήρ Ιωάννης της Μονής των Σπηλαίων Πσκωφ

Μεγάλο Θαύμα της Παναγίας σε άρρωστο άντρα

http://www.agioritikovima.gr/thavmata/item/42037-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%AC%CF%81%CF%81%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B1

Ήλθε κρατώντας μια λαμπάδα σαν τον κορμό μικρού δένδρου! Ήταν πλημμυρισμένος χαρά κι ευγνωμοσύνη. Μαζί του είχε έλθει και η ευσεβής γυναίκα του.

Πριν μερικές εβδομάδες, πιστοί από το Αγρίνιο με τον π. Θεόκλητο είχαν έρθει στην Βαρνάκοβα, για να προσκυνήσουν και να κάνουν και Θεία Λειτουργία. Μαζί τους είχε έλθει και η σύζυγος του κυρίου Σωτήρη, κατά προτροπή του ιδίου.

- Ήμουν άρρωστος από πολύ καιρό και οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τί έχω. Έφθασα στο σημείο να μην έχω κουράγιο να οδηγήσω το αυτοκίνητο, να πάω να ψωνίσω για τα παιδιά μου, διηγήθηκε πολύ συγκινημένος την ημέρα που ήλθε και πρόσθεσε:

Εγώ έστειλα την γυναίκα μου στην Παναγιά, για να προσευχηθεί και να βοηθηθώ, γιατί κόντευα ν’ απελπιστώ. Καθώς λοιπόν ήμουν ξαπλωμένος με πόνους και στα κακά μου χάλια, κατά τις εννέα το πρωί, ένοιωσα ξαφνικά μια αλαφράδα και μαζί χαρά! Αμέσως κατάλαβα! Η Παναγία έστειλε τη Χάρι Της. Έκανα τον Σταυρό μου και δοκίμασα να σηκωθώ. Το κατάφερα χωρίς πόνους.

Ένοιωθα δύναμη και ευεξία. Ντύθηκα, πλύθηκα, χτενίστηκα και περίμενα τη γυναίκα μου γεμάτος συγκίνησι και χαρά. Ήρθε κατά το μεσημέρι. Όταν με είδε σηκωμένο και υγιή, άρχισε να κλαίει από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.

Την άλλη μέρα πήγα στην αγορά του Αγρινίου και αγόρασα την πιο μεγάλη λαμπάδα. Με κοιτούσαν καλά καλά. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε τίποτε. Ήθελα να ανέβω, αν ήταν δυνατό, κάπου ψηλά και να φωνάξω τις ευχαριστίες μου στον Θεό και στην Παναγιά. Να τ’ ακούσουν όλοι οι άνθρωποι για να πιστέψουν!
Από το βιβλίο: «Θαύματα της Παναγίας»

Φωτογραφίες και βίντεο από την φετινή ανάβαση στην κορυφή του Άθω για την εορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/09/blog-post_5.html

Στην ιστοσελίδα της η Livemedia δημοσιεύει φωτογραφίες και βίντεο από την φετινή ανάβαση στην κορυφή του Άθω, μοναχών και προσκυνητών, για την εορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (6/19 Αυγούστου).

Περίπου 300 προσκυνητές από Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Ρωσία ακολούθησαν τη λιτανεία, ενώ παράλληλα αυτόνομοι προσκυνητές κινούνταν κατά μήκος της διαδρομής είτε ανεβαίνοντας είτε κατεβαίνοντας από το εκκλησάκι στην κορυφή, όπου η θέα είναι μαγευτική και σε καθαρή ατμόσφαιρα μπορείς να μετρήσεις ένα ένα τα νησάκια που βρίσκονται από κάτω. Λέγεται μάλιστα πως προσκυνητές έχουν δει μέχρι και τα νυχτερινά φώτα της Πόλης από την κορυφή του όρους. 

Δείτε το βίντεο: http://www.livemedia.gr/video/101583

 

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2014/09/5225.html

Η προσευχή ως βίωμα γονέων & μέσο διαπαιδαγώγησης παιδιών (του Γέροντα Πορφύριου)

http://www.agioritikovima.gr/thavmata/item/42037-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%AC%CF%81%CF%81%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B1

Ο γέροντας Πορφύριος υπήρξε για δεκαετίες πνευματικός πατέρας και οδηγός για χιλιάδες ανθρώπων όλων των ηλικιών, τάξεων και μορφώσεως. 

Ήταν ο ασκητής που ασκήτευσε στο κεν-τρο των Αθηνών, κοντά στην ΄΄έρημο της Ομονοίας΄΄, όπως συνή-θιζε να λέγει ο ίδιος. Πολλές ήταν οι περιπτώσεις που άνθρωποι με οικογενειακά προβλήματα κατέφευγαν στην συμβουλή του για θέματα σχέσεων των συζύγων, διαφορές γονέων-παιδιών, για την ανατροφή των παιδιών, για μία ευτυχισμένη οικογένεια. Σε όλες τις περιπτώσεις ο π. Πορφύριος έθετε ως θεμέλιο και αρχή την καλ-λιέργεια ενός πνευματικού τρόπου ζωής για μία ευτυχισμένη οικογένεια. Καί το πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν η προσευχή. Υπενθύμιζε τον λόγο του Απ. Παύλου που χαρακτήριζε την οικογένεια ως μία ΄΄κατ’ οίκον εκκλησίαν΄΄ που οφείλει να προσεύχεται και να βιώνει την πνευματική ζωή της Εκκλησίας.
Ο π. Πορφύριος έδιδε μεγάλη βαρύτητα στην πνευματική και συναισθηματική κατάσταση των γονέων, και ιδίως της μητέρας, ως παράγοντα για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου ήδη από την κοι-λία της μητέρας, και την μετέπειτα ισόρροπη διάπλαση της παιδι-κης ψυχής. Συνήθιζε να λέει ότι η αγωγή των παιδιών αρχίζει από την ώρα της συλλήψεώς τους, καθώς ''το έμβρυο ακούει και αισθά-νεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας. Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της. Νευριάζει η μάνα; Νευριάζει και αυτό. Ο,τι αισθάνεται η μητέρα (λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κλπ.)τα ζεί και αυτό. Αν η μάνα δεν θέλει το έμβρυο, αν δεν το αγαπάει, αυτό το αισθάνεται και δημιουργούνται τραύματα στην ψυχούλα του, που το συνοδεύουν σε όλη του την ζωή. Το αντίθετο συμβαίνει με τα άγια συναισθήματα της μάνας. Όταν έχει χαρά, ειρήνη, αγάπη στο έμβρυο, τα μεταδίδει σε αυτό''. Γι’ αυτό συνιστούσε σε κάθε έγκυο κατά την περίοδο της κυήσεως να διαβάζει Ψαλμούς, να ψάλλει τροπάρια, να ζεί πνευματικά για δική της ωφέλεια αλλά και για να αποκτήσει το έμβρυο αγίες καταβολές.
Αλλά και αφότου γεννηθεί το παιδί, οι γονείς οφείλουν να δίνουν το άγιο παράδειγμα με την οικογενειακή τους ζωή. Το πρότυπο των γονέων μέσα στο σπίτι παίζει μεγάλο ρόλο στην διά-πλαση των παιδικών χαρακτήρων. ''Γιά την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές ούτε η πειθαρχία η η αυστηρότητα. Αν οι γονείς δεν ζούν ζωή αγία, αν δεν μιλούν με αγάπη, ο Διάβολος ταλαιπωρεί τους γονείς με τις αντιδράσεις των παιδιών''. Η αγάπη, η ειρήνη, η συνεννόηση των γονέων είναι ασφάλεια για τα παιδιά.'' Όταν τα παιδιά πληγώνο-νται από την κακή συμπεριφορά των γονέων, δημιουργείται μία κατάσταση που τραυματίζει την ψυχή των παιδιών, τους αφήνει ίχνη για όλη τους την ζωή. Η συμπεριφορά τους στην υπόλοιπή τους ζωή, οι σχέσεις με τους άλλους εξαρτώνται άμεσα από τα βιώματα της παιδικής ηλικίας. Μεγαλώνουν, μορφώνονται, αλλά κατά βάθος δεν αλλάζουν''.
Ο γέροντας εντόπιζε την αιτία των προβλημάτων των παιδιών στην ευθύνη των γονέων για την μετέπειτα πνευματική τους κατάσταση. Θεωρούσε μάλιστα την προσευχή των γονέων ως το αποτελεσματικότερο παιδαγωγικό μέσο που διαθέτουν οι γονείς. ''Η διόρθωση των παιδιών γίνεται με τον εξαγιασμό των γονέων. Η αγιότητα αυτών βοηθάει τα παιδιά που θέλουν κοντά τους ανθρώπους αγίους, με αγάπη, που δεν θα τα φοβερίζουν αλλά θα δίνουν άγιο παράδειγμα με την προσευχή. Οι γονείς να προσεύ-χεσθε σιωπηλά στον Χριστό και να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας. Καί όταν κάνουν αταξίες, να τα διαπαιδαγωγείτε, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεσθε. Το παιδί θέλει κοντά του να αισθανθεί το πνευματικό χάδι της προσευχής, διότι νοιώθει ασφάλεια, όταν η μητέρα με την επίμονη και θερμή της προσευχή αγκαλιάζει το παιδί της. Προσευχή λοιπόν χρειάζεται και όχι πολλά λόγια και μαλώματα. Αυτά πάνε στο μυαλό και τα αυτιά των παιδιών, ενώ η προσευχή και το καλό γονεικό παράδειγμα αγγίζει κατευθείαν την παιδική ψυχή''.
Ο γέροντας Πορφύριος σε πολλούς γονείς που τον επισκέ-πτονταν τόνιζε με έμφαση τα πολλαπλά οφέλη της προσευχής για την χριστιανική αγωγή των παιδιών. ''Όλα από την προσευχή, την σιωπή και την αγάπη γίνονται. Η εν Χριστώ αγάπη των γονέων επιδρά σωστικά στα παιδιά. Όταν θα επιδράσει η Θεία Χάρη στις ψυχές των γονέων, η ίδια Χάρη του Θεού θα φωτίσει εν συνεχεία και τις παιδικές ψυχές. Να προσεύχεσθε λοιπόν και να μιλάτε στα παιδιά σας με αγάπη. Στο πρόσωπο των παιδιών σας να βλέπετε τον Θεό και να τους δίνετε την αγάπη του Θεού. Να μάθετε στα παιδιά να προσεύχονται, βλέποντας εσάς τους ίδιους να προσεύχεσθε. Αυτό είναι το μυστικό, να είσθε άγιοι, να εμπνέετε, να ακτινοβολείτε στα παιδιά σας το προσωπικό σας παράδειγμα πίστεως και ευσεβείας. Όταν οι γονείς είναι άγιοι και το μεταδώσουν αυτό στα παιδιά και τους δώσουν αγωγή εν Κυρίω, τότε τα παιδιά, ο,τι κακές επιρροές και να έχουν από το περιβάλλον τους, δεν θα επηρεάζονται εύκολα, γιατί θα έχουν μέσα τους τον Χριστό''.
Παράλληλα με την προσευχή, οι γονείς οφείλουν να ενστα-λάξουν στις παιδικές ψυχές και άλλες αρετές, όπως την ταπείνωση και την υπακοή στο θέλημα του Θεού, την εμπιστοσύνη στην Προ-νοια του Θεού. Ο εγωισμός, κύριο γνώρισμα του πονηρού, απομα-κρύνει τα παιδιά από την Χάρη και την ευλογία του Θεού και δεν τα αφήνει να συνηθίσουν στην ζωή του χριστιανού που προϋποθέτει ταπείνωση και θυσιαστική αγάπη, ιδιότητες που είναι απαραίτητες για τις μελλοντικές τους σχέσεις και την οικοδόμηση μίας υγιούς οικογενείας. Το πρώτο εργαστήρι των αρετών είναι η οικογένεια. Από τους γονείς πρώτα και από τους πατέρες της Εκκλησίας στην συνέχεια τα παιδιά θα μάθουν πως να καταπολεμούν τις κακίες, τον εγωισμό, που τον υποκινεί ο πονηρός και αποτελεί ψυχικό πάθος και πηγή ασθενειών και νευρώσεων, και να μαθητεύσουν στο πνεύμα της αγάπης, που αγκαλιάζει και σκεπάζει τις ανθρώπινες αδυναμίες, και πως με την ενίσχυση της προσευχής θεμελιώνονται υγιείς ενδοοικογενειακές σχέσεις.
Τα υψηλά αυτά μαθήματα της ''παιδαγωγικής του Θεού'' έρχεται να μας τα διδάξει ο γέροντας Πορφύριος και εξαρτάται από τον καθένα μας πως θα ωφεληθούμε από τις σοφές διδαχές του, για να βελτιώσουμε τις οικογένειές μας και να τις οικοδομήσουμε πάνω στον θεμέλιο λίθο που είναι ο Χριστός.
Πηγή: Πνευματικές νουθεσίες Γέροντος Πορφυρίου(1906-1991)

Η αφωνία της Εκκλησίας στο κατάπτυστο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο - Αμείλικτα ερωτήματα σε Ιεράρχες

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/09/blog-post_64.html

Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Εδώ και μήνες, η ιστορία του «αντιρατσιστικού» νόμου προκαλεί βάναυσα τη νοημοσύνη όλων μας και προσβάλει κάθε πολίτη αυτής της χώρας, θεωρώντας τον εκ των προτέρων (!!!) ρατσιστή, που θα πρέπει να απολογείται στους διάφορους «αντιρατσιστές» για ό,τι πει, ότι σκεφτεί και ό,τι πράξει.

Θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος να καταλάβει τους κινδύνους που δημιουργεί το εν λόγω «αντιρατσιστικό» έκτρωμα και να κρούσει τον κώδωνα (ή μάλλον τις καμπάνες), καταδικάζοντάς το και καλώντας πιστούς και απίστους να το απορρίψουν, χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Αντί γι' αυτό, γίναμε για μία ακόμη φορά μάρτυρες μιας παρατεταμένης αφωνίας, ατολμίας και δειλίας εκ μέρους της Ιεραρχίας της ελλαδικής Εκκλησίας! Ακόμα χειρότερα, όταν αποφάσισε να «μιλήσει», το έκανε με τρόπο ακατανόητο και διφορούμενο, τηρώντας ίσες αποστάσεις (!!!) ανάμεσα σε θύτες («αντιρατσιστές») και θύματα (όλοι εμείς)! Εν κατακλείδι, διατύπωσε την άποψη πως «η Εκκλησία είναι υπέρ του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, εφόσον έγιναν οι απαραίτητες διορθώσεις»!

Είναι ΛΑΘΟΣ η συγκεκριμένη στάση! Διότι αναγνωρίζεις de facto πως υπάρχει πρόβλημα ρατσισμού (!!!) στην Ελλάδα (κάτι που φυσικά δεν ισχύει) και άρα, χρειάζεται να καταπολεμηθεί! Ρωτούμε λοιπόν τους Ιεράρχες:

- Πώς είναι δυνατόν να θεωρούνται ΟΛΟΙ οι Έλληνες ρατσιστές που θα πρέπει να υποβάλουν συνεχώς τα «αντιρατσιστικά» τους διαπιστευτήρια σε «αντιρατσιστικά»...δικαστήρια;

- Ποιος διόρισε τους επονομαζομένους «αντιρατσιστές» ως τέτοιους; Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να κολλούν ταμπέλες στους πολίτες, επειδή εκείνοι δεν αναγνωρίζουν π.χ την ομοφυλοφιλική ΑΝΩΜΑΛΙΑ ως φυσιολογική ή αμφισβητούν τον τερατώδη αριθμό των «6 εκατομμυρίων θυμάτων» του εβραϊκού ολοκαυτώματος;

- Πώς δέχεται η Εκκλησία τον χωρισμό των ανθρώπων σε «αντιρατσιστές» και «ρατσιστές», επειδή έτσι θέλει η χούντα της παγκοσμιοποίησης; Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι οι δύο παραπάνω κατηγορίες υπάρχουν, δεν θα έπρεπε αντί για στήσιμο δικαστηρίων και εξοντωτικές ποινές να επικρατήσει το πνεύμα της αγάπης και συγχώρησης, όπως αναφέρεται ρητά στην Χριστιανική Διδασκαλία;

- Και τελικά, η Ιεραρχία της Εκκλησίας δεν αντιλαμβάνεται πως με το συγκεκριμένο «νόμο», οι ίδιοι θεωρούνται εκ των προτέρων ρατσιστές επειδή διδάσκουν πως ο Χριστός είναι η μόνη Αλήθεια; Ή μήπως δεν...το διδάσκουν...;!

Είναι ντροπή, στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, να ψηφίζονται τέτοιοι απολυταρχικοί  «νόμοι»! Και βέβαια, ακόμα μεγαλύτερη ντροπή οι πνευματικοί ταγοί να μην αντιδρούν, θεωρώντας πως το ψυχοπαθολογικό μένος των «αντιρατσιστών» εναντίον όσων τολμούν ακόμα να μιλούν για Ελλάδα και Ορθοδοξία, δεν θα τους αγγίξει ποτέ, αλλά προορίζεται για «άλλους»! Πόσο λάθος είστε, Ιεράρχες και μη...!

Φυσικά, θα σημειώσουν ορισμένοι πως υπήρξαν και κάποιοι - μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού - Μητροπολίτες που αντέδρασαν. Τι να το κάνουμε όμως; Οι όποιες φωνές αντίστασης στα «αντιρατσιστικά» ανοσιουργήματα, καταπνίγηκαν αμέσως στη γενικότερη αδιαφορία, ατολμία και ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ του συνόλου της ελλαδικής Εκκλησίας...!

Ο Διαρκής Αντίχριστος: Η πραγματική Δύναμη πίσω από την Παγκοσμιοποίηση

http://attikanea.blogspot.gr/2014/09/blog-post_417.html

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

«Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργία, αύτη φθείρη σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγη την κοινωνικήν σηπεδόνα».

[Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Οι Χαλασοχώρηδες»]

Στο θεμελιώδες ερώτημα «ποια είναι η δύναμη που κινεί την ιστορία» έχουν δοθεί πολλές απαντήσεις.

Ο Λέων Τολστόϊ, στο μεγαλειώδες τελευταίο κεφάλαιο του έργου του Πόλεμος και Ειρήνη, δεν εύρισκε επαρκείς παράγοντες όπως ο ρόλος της Θείας Πρόνοιας, ο ρόλος της τύχης, ο ρόλος των μεγάλων ανδρών, ο ρόλος των ιδεών, για να ερμηνεύσουν τα γεγονότα της εποχής του.

Ο άλλος μεγάλος Ρώσσος διανοητής, ο Φ. Ντοστογιέφσκι, δεν πίστεψε ποτέ ότι η παγκόσμια Ιστορία ακολουθεί την λογική σειρά των γεγονότων ούτε ότι είναι το χρήμα που «makes the world go round» (κάνει τον κόσμο να γυρίζει).

Ο διορατικός Γάλλος συγγραφέας Ονορέ ντε Μπαλζάκ συνήθιζε να λέει στα έργα του: «Υπάρχουν δύο ιστορίες: η επίσημη ιστορία, η ψεύτρα ΚΑΙ η μυστική ιστορία, όπου βρίσκονται οι πραγματικές αιτίες των γεγονότων…».

 

Όταν ο επαναστάτης συγγραφέας Τζακ Λόντον έγραφε προφητικά, πριν από έναν αιώνα, για τους «Ανθρώπους της Αβύσσου» μάλλον δεν θα είχε φανταστεί το μέγεθος και την έκταση του πλανητικού φασισμού που έρχεται σήμερα με την τόση δύναμη της τεχνολογίας στα χέρια των Επικυρίαρχων. 

 

Στο κλασσικό βιβλίο του «The Iron Heel», που εκδόθηκε το 1908 («Η Σιδερένια Φτέρνα», ελληνική έκδοση 1990, εκδ. Ζαχαρόπουλος), περιγράφονται όλοι οι μηχανισμοί και οι τεχνικές των δικτύων της πλανητικής οικονομικής και πολιτιστικής ολιγαρχίας και η ανελέητη καταστολή των μαζών από τους μισθοφόρους του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού.

 

Το σημαντικότερο κεφάλαιο του βιβλίου, «Το Ουρλιαχτό του κτήνους της Αβύσσου», ξεπέρασε σε προβλεπτικότητα κάθε υπολογισμό των «ρεαλιστών» διανοούμενων και πολιτικών για το πώς η σούπερ-καπιταλιστική «Σιδερένια Φτέρνα» θα κυριαρχήσει πάνω σε μια τσακισμένη ανθρωπότητα, αφήνοντας ψίχουλα από δημοκρατία και ανεξαρτησία στους λαούς του κόσμου.

 

Ιδιαίτερα προφητική ήταν η αναφορά του στον κρίσιμο ρόλο της «εργατικής αριστοκρατίας», των πραιτωριανών της «επανάστασης» (της σημερινής νεοταξικής αριστεράς) και της χρηματιστικής ολιγαρχίας που επιστεγάζει όλο το οικοδόμημα.

Σήμερα, όλο και περισσότεροι πολίτες σε όλες τις χώρες έχουν αποστασιοποιηθεί από τις κατεστημένες και «ρεαλιστικές» αναλύσεις για την «παγκοσμιοποίηση» και καταλαβαίνουν ότι οι πολυεθνικοί αφέντες του κόσμου είναι μιας διεθνής σέκτα τοκογλύφων, που όχι μόνο δεν παρέχουν στην παγκόσμια κοινότητα δουλειές και φτηνή ενέργεια, όπως υπόσχονταν, αλλά, αντιθέτως, καταστρέφουν τα έθνη και την ισορροπία του πλανήτη και αυτό όχι μόνον για να αποκομίσουν αμύθητα τοκογλυφικά κέρδη, αλλά και για να ολοκληρώσουν έναν πολιτισμικό μετασχηματισμό που περιλαμβάνεται στα ανομολόγητα, απόκρυφα σχέδιά τους.

 

Ο κόσμος μας γίνεται ένα παγκόσμιο χωριό, όχι όμως του είδους που χαζοχαρούμενα και σκόπιμα προπαγανδίζεται: ένα άλλου είδους «παγκόσμιο χωριό» όπου οι οικονομικές ανισότητες διευρύνονται, οι πολιτιστικές επιλογές λιγοστεύουν, η έλλειψη νέων ιδεών εγκυμονεί μεγάλες κρίσεις σε πολλούς τομείς, η παιδεία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες απειλούνται να καταρρακωθούν από τον ηλεκτρονικό φασισμό.

 

Η αγωνία που έχουν όλοι οι πολίτες τα τελευταία χρόνια οφείλεται στο ότι είναι καθημερινά ανίσχυροι μάρτυρες ενός αναγκαστικού μονόδρομου για την «παγκοσμιοποίηση», που ελέγχουν διάφορα διεθνή λόμπυ και υπερεθνικοί θεσμοί αμφιβόλων προθέσεων στήνοντας ένα αλαζονικό παγκόσμιο καθεστώς που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία.

 

Τα «βλαστάρια» των Επικυρίαρχων, σαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, είναι δημιουργήματα των ισχυρών οικογενειών του πλανήτη, όπως οι Ροκφέλλερ και οι Ρότσιλντ, και των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών για να καταστρέψουν όλες τις χώρες που τολμούν να αντισταθούν στο «Σχέδιό» τους για την ιστορία και να απομυζήσουν όσες έχουν υποταγεί.

Αυτή η υπερεθνική νομενκλατούρα, που προσχηματικά χρησιμοποιεί τόσο τον «πόλεμο των πολιτισμών» όσο και τον «πολυπολιτισμό», ουδόλως νοιάζεται στην πραγματικότητα για κανέναν πολιτισμό ή θρησκεία, για τον Χριστό ή τον Μωάμεθ. Αυτοί πιστεύουν μόνο στην δική τους θεότητα, τον Μαμμωνά, τον αρχαίο θεό της απληστίας, που λατρεύετο δύο χιλιάδες χρόνια πριν, όταν ο ίδιος ο Χριστός με τα «Ουαί υμίν…» άλλαξε οριστικά και αμετάκλητα την πορεία της ανθρωπότητας.

Ο μεγάλος μας διηγηματογράφος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης μας περιέγραψε αυτή την κυνική κακότητα στην νουβέλα του«Χαλασοχώρηδες» (δηλ. αυτοί που «χαλάνε», καταστρέφουν την χώρα):

«Ο Χριστός είπεν: “Ου δύνασθε Θεώ λατρεύειν και Μαμμωνά”.

 

Διατί δεν έλαβεν ως όρον αντιθέσεως άλλο τι βαρβαρικόν είδωλον; Διατί δεν είπε “Θεώ και Μολώχ ή Θεώ και Ασταρώθ ή Θεώ και Βάαλ;” Διότι ο Μαμμωνάς είναι ισχυρός, ο κραταιότατος, όστις υποτάσσει παν άλλο είδωλον και τον Μολώχ και τον Ασταρώθ και τον Βάαλ. Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγει την κοινωνικήν σηπεδόνα. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς». (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Οι Χαλασοχώρηδες)

 

 

Οι σημερινοί Μαμμωνίτες, δηλαδή η υπερεθνική χρηματιστηριακή-συνωμοτική ελίτ…, «ζητούν μια θρησκευτική πίστη στο αλάθητο της άναρχης αγοράς», όπως αναφέρεται στην εισαγωγή τού βιβλίου του Νόαμ Τσόμσκυ Profit Over People (εκδ. Seven Stories Press, Ιούλιος 2003). 

 

«Οι Μαμμωνίτες δεν δίνουν δεκάρα για τον λαό της Αμερικής, αλλά τον χρησιμοποιούν σαν το ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥΣ για να αποκτήσουν την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Αν μπορούσαν να εξαφανίσουν το ντόπιο πληθυσμό και να εισάγουν εξαθλιωμένους εργάτες έτσι ώστε να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους θα το έκαναν όπως το κάνουν οι όμοιοί τους στους Παλαιστίνιους».

 

Η πρώτη φάση της παγκοσμιοποίησης ήταν το χαζοχαρούμενο προφίλ του «αμερικανικού ονείρου» (American dream) με την μαζική κουλτούρα του Μίκυ Μάους, της Coca Cola και του Χάμπουργκερ και, στην συνέχεια, του Internet.

Αφού χρησιμοποιήθηκαν οι ΗΠΑ ως κέντρο συγκέντρωσης της παγκόσμιας εξουσίας, μετά την κατάρρευση του διπολισμού των υπερδυνάμεων, έγιναν πλέον ο «ξενιστής» της ιδέας της παγκόσμιας Νέας Τάξης, της υπερεθνικής δηλαδή συγκρότησης θεσμών, εταιρειών και οργανισμών σε μια παγκόσμια εξουσία.

Μια βασική «λειτουργία» που εκτελούν όλα τα, μασονικού τύπου, δίκτυα των Επικυρίαρχων είναι να συντονίζουν τα οικονομικά συμφέροντα του ιδιωτικού κεφαλαίου με τις τακτικές απαιτήσεις και τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των μυστικών κέντρων της υπερεθνικής νομενκλατούρας.

 

Έτσι, όλοι οι σύνοδοι των Παγκόσμιων Οργανισμών (ΔΝΤ, G8 κ.ά.) γίνονται για να συνδράμουν στην απόλυτη κυριαρχία των Παγκόσμιων Αφεντικών, με συνεχώς αυξανόμενο κουρέλιασμα του Διεθνούς Δικαίου των κοινωνικών κατακτήσεων και των πολιτικών ελευθεριών, πράγμα που μας οδηγεί διαρκώς σε πιο απάνθρωπες και ανελεύθερες καταστάσεις.

 

Ο Αμερικανός Paul D. Collins, πολιτικός επιστήμων και συγγραφέας βιβλίων για τις παγκόσμιες συνωμοσίες, στο βιβλίο του για την «σκοτεινή πλευρά της κοινωνικής μηχανορραφίας», αναρωτιέται γιατί η μεγάλη μάζα του ανθρώπινου πληθυσμού δεν μπορεί να αντιληφθεί την παρουσία της ολιγαρχίας ανάμεσά της, την δράση της και τις μηχανορραφίες της. Μια ενδιαφέρουσα απάντηση δίνει ένας άλλος Αμερικανός ερευνητής, ο Daniel Pouzzner, στο βιβλίο του Αρχιτεκτονική της Σύγχρονης Πολιτικής Εξουσίας:

 

«Το κατεστημένο μεταμφιέζεται με πολιτισμικό μανδύα, χρησιμοποιώντας τακτικές για τις οποίες, σχεδόν απόλυτα, διατηρεί μια αληθοφανή δυνατότητα άρνησης… Το πλανεμένο κοινό αποδίδει τα αποτελέσματα των πολύτροπων ενεργειών του κατεστημένου σε τυχαία περιστατικά ή σε θεωρούμενα ως ουσιαστικά αβλαβή ή ενάρετα κίνητρα. Για όποιον καταλαβαίνει, ο σχεδιασμός είναι αναντίρρητα εμφανής στα ίχνη που αφήνουν τα αποτελέσματα. Το κοινό έχει, όμως, συστηματικά εκπαιδευτεί να αγνοεί τέτοια ίχνη και να καταδικάζει αυτούς που τα επισημαίνουν…». 

 

Σίγουρα η αλήθεια δεν είναι ό,τι φαίνεται αλλά οι ερεβόφρονες «κοσμοκράτορες» ξέρουν να καλύπτουν καλά τα ίχνη τους στην ιστορία. «Ξέρουν ότι δεν μπορούν να λειτουργούν επ’ άπειρον χωρίς να υποψιαστούν την ύπαρξή τους κάποια άτομα κι έτσι φρόντισαν ώστε, αν κάποιος αρχίσει να ερευνά την υπόθεση, να βρίσκει ένα σωρό αντιφατικές και λανθασμένες ιδέες για το ποιοι είναι», όπως λέει ο Robert Anton-Wilson μέσα από τον διάλογο των ηρώων του στο Α’ βιβλίο της τριλογίας του Οι Ιλλουμινάτοι: 

Το Μάτι της Πυραμίδας (εκδ. Aquarius) και διευκρινίζει: «Μια συνωμοσία με εκατόν είκοσι διαφορετικούς παράγοντες δε μοιάζει με συνωμοσία, μοιάζει με Χάος. Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να τη συλλάβει, επομένως αποφασίζει ότι δεν υπάρχει. 

 

Βλέπεις, οι Ιλλουμινάτοι φροντίζουν πάντα να διατηρούν και ένα τυχαίο στοιχείο μέσα στους εκατόν είκοσι παράγοντες. 

 

Ουσιαστικά, δεν τους ήταν απαραίτητο να στρατολογήσουν και τους ηγέτες του οικολογικού κινήματος και τους διευθυντές των εταιριών που δημιουργούν τη μεγαλύτερη μόλυνση στο περιβάλλον. Το έκαναν για να δημιουργήσουν σύγχυση και αοριστία. Όποιος προσπαθήσει να περιγράψει τη λειτουργία τους, μιλάει σαν παρανοϊκός»…

Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε να καταλάβουμε ότι όσα συμβαίνουν σήμερα και όσα θα συμβούν τα επόμενα χρόνια ΔΕΝ είναι πόλεμος μεταξύ κρατών ή θρησκειών ή «πολιτισμών».

Είναι ο πόλεμος που δέχονται όλα τα ιστορικά ΕΘΝΗ από την αδίστακτη υπερεθνική οικονομικο-αποκρυφιστική ελίτ –πολιτικούς, πνευματικούς, καλλιτεχνικούς, οικονομικούς κ.ά. «ηγέτες»- της υποτιθέμενης παγκοσμιοποίησης, αλλά στην πραγματικότητα της τυραννικής Νέας Τάξης!...

Είναι ο προαιώνιος πόλεμος κατά του Λόγου, της λογικής και της συμμετοχής του ανθρώπου ως «προσώπου» στην ιστορία που αποσκοπεί στην νίκη και την επαναφορά του «δράκοντα»..., δηλαδή του «πρωτογονισμού». Είναι ο πόλεμος κατά της Πίστης, όχι σαν φόβου και συναλλαγής με τα ιερατεία, αλλά ως σχέσης εμπιστοσύνης, λογισμού, πνεύματος αλληλεγγύης, «δαιμόνιου» του Σωκράτους, αγάπης του Χριστού.

Ίσως, τελικά, ο πιο επικίνδυνος δρόμος την σημερινή εποχή δεν είναι το να ξεχάσουμε την ιστορία ή να διακηρύξουμε το τέλος της. Είναι το να επαναλαμβάνουμε τα ίδια μεγάλα ιστορικά λάθη και εγκλήματα χρησιμοποιώντας την μεταμοντέρνα Οργουελλιανή γλώσσα «newspeak» για να τα δικαιολογήσουμε.

*[Από την εισαγωγή στην έρευνα «ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ» (Η Απόκρυφη Γεωπολιτική της Νέας Τάξης), περ.Τρίτο Μάτι , Οκτώβριος 2009]

Πηγή

Γιατί βάζουν “στρατιά” αστυνομικών στην Αμφίπολη; Πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η ανακάλυψη;

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/09/ektakto_5.html

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης έσπευσε να πει “ναι” στο αίτημα του Περιφερειάρχη,...

ωστόσο υπάρχει κι ακόμη μια “μικρή” λεπτομέρεια. Ήδη ο τάφος φυλάσσεται όχι μόνο από ένστολους αστυνομικούς αλλά και από άνδρες της ασφάλειας.

Τα μέτρα φρούρησης του τάφου για τα δεδομένα των αρχαιολογικών ερευνών είναι πραγματικά πρωτοφανή.

Μια προφανής δικαιολογία είναι ότι το έργο των ερευνητών είναι σε κρίσιμη φάση και δεν πρέπει κανείς να πλησιάσει όχι μόνο για να μην ενοχλεί στο έργο τους τους αρχαιολόγους, αλλά και για να μην υπάρξουν φαινόμενα αλλοίωσης των στοιχείων ή ακόμη και κλοπές.

Ωστόσο είναι άλλο να μην επιτρέπεται η πρόσβαση στον ευρύτερο χώρο των ανασκαφών και άλλο η συμμετοχή της κρατικής ασφάλειας και γενικότερα μεγάλης αστυνομικής δύναμης η οποία μάλιστα περιγράφεται ως η “μάχιμη” δύναμη της περιοχής.

Έτσι η συζήτηση φούντωσε και πάλι σχετικά με το μεγάλο μυστικό το οποίο αναμένεται να αποκαλυφθεί... μυστικό που απαιτεί ειδικά μέτρα ασφαλείας από μια ολόκληρη στρατιά αστυνομικών.

Πηγή

Το διαβάσαμε από το: EKTAKTO !!! Γιατί βάζουν “στρατιά” αστυνομικών στην Αμφίπολη; Πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η ανακάλυψη; http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/09/ektakto_5.html#ixzz3CR1Z3bNs

Απίστευτες ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ του Καπό για τα “ΣΤΗΜΕΝΑ” της ΣΟΥΠΕΡ-ΛΙΓΔΑΣ: “Απειλούσαν να σκοτώσουν εμένα και την οικογένεια μου” – Μου ζητούσαν να πάρω “κόκκινη” γιατί…το είχαν παίξει !

http://www.makeleio.gr/?p=160445


Για την εμπειρία του στην Ελλάδα και στον Λεβαδειακό μίλησε ο Ολιβιέ Καπό, ο οποίος αποκάλυψε συγκλονιστικά πράγματα, για στημένους αγώνες, για διαφθορά αλλά και για απειλές που δέχτηκε για τη ζωή του!…
Ο Γάλλος πρώην μέσος της ομάδας της Βοιωτίας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα της χώρας του «sofoot.com», έκανε λόγο για μαφία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, για απειλές που δέχθηκε τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του και για την UEFA η οποία δεν ενδιαφέρεται για την διαφθορά στην χώρα μας. Αναλυτικά:
Για την απόφαση του να έρθει στην Ελλάδα: «Πήγα στην Ελλάδα, παρασυρόμενος μετά τη θετική εμπειρία που είχε ο Τζιμπρίλ Σισέ στον Παναθηναϊκό και είπα στον εαυτό μου μου, γιατί να μη δοκιμάσω και εγώ αυτή την περιπέτεια. Αλλά δεν είχα την ίδια επιτυχία, όπως αυτός. Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι αρκετά χαμηλό. Υπάρχουν μόνο δύο μεγάλες ομάδες, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και οι οποίες είναι αληθινά πολύ μακριά από τις υπόλοιπες. Όλοι οι υπόλοιποι είναι στο ίδιο επίπεδο. Επίσης, η Ελλάδα είναι γνωστή για τους οπαδούς της. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα ούτε σε επίπεδο ρατσισμού, ούτε σε κάτι άλλο. Να είμαι ειλικρινής, όταν έπαιζα στην ομάδα μου δεν είχαμε ποτέ φιλάθλους στο γήπεδο. Τα γήπεδα ήταν σχεδόν άδεια».

Για τη Superleague και τη θητεία του στον Λεβαδειακό: «Τα πάντα είναι διεφθαρμένα. Υπήρχαν τεράστια προβλήματα και στο Λεβαδειακό. Για να σας δώσω μια ιδέα, από τα 18 εκτός έδρας παιχνίδια της περυσινής χρονιάς πήραμε ένα βαθμό, ωστόσο τερματίσαμε στην ένατη θέση. Εγώ, αυτό δεν το καταλαβαίνω. Σε ποιο άλλο πρωτάθλημα το έχετε δει; Μια ομάδα που έχει μόνο αρνητικά αποτελέσματα εκτός έδρας, να τερματίζει πάνω από το πρώτο μισό του πρωταθλήματος».

Για το αν η UEFA ξέρει τι συμβαίνει: «Είναι απίθανο. Παίζονται πολλά σε επίπεδο συναντήσεων. Παιχνίδια αγοράζονται για λόγους στοιχηματικούς. Η UEFA δεν προσέχει τι γίνεται στην Ελλάδα. Τα παιχνίδια δε μεταδίδονται σε άλλη χώρα, άντε στην Τουρκία. Δεν ενδιαφέρεται κανείς. Η UEFA επίσης δεν ενδιαφέρεται, είναι καταστάσεις που δεν πρέπει να υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Δύο συμπαίκτες μου έχουν στείλει επιστολές στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία, αλλά ok… δεν έγινε τίποτα. Τα παιχνίδια συναλλάσσονται, αλλά και τα συμβόλαια επίσης. Πολλά συμβόλαια είναι μαύρα, και όταν πηγαίνεις στους αρμόδιους θεσμούς να πάρεις τα δεδουλευμένα σου λένε δεν υπάρχει κάποιο συμβόλαιο. Μετά παίρνεις το 1/3 αυτών και προσπαθούν σε απομονώσουν και να σε εξαντλήσουν το ταχύτερο δυνατό».
Για τον πρόεδρο του Λεβαδειακού και τις απειλές που δέχθηκε: «Και ο πρόεδρος της ομάδας μου, δε νοιαζόταν γι΄αυτά. Νομίζω τιμωρήθηκε για τρία χρόνια για συναλλαγή παιχνιδιών, δε ξέρω καν αν μπήκε φυλακή καθόλου. Έχει σωματοφύλακες, πιστεύετε είναι σοβαρά πράγματα αυτά ; Δηλαδή ο πρόεδρος της Λυών έχει σωματοφύλακες όταν περπατά; Μερικές φορές οπλοφορεί. Κάνει συναντήσεις έναν με έναν με τους ποδοσφαιριστές. Όλοι στα αποδυτήρια τρέμαμε να του μιλήσουμε.
Όσον αφορά τους μισθούς, αποφασίζει πάντα ένας άνθρωπος, ο πρόεδρος. Ο σύλλογος λειτουργεί σαν μαφία. Δε θέλω βεντέτα, απλά να στείλω ένα σημάδι κινδύνου. Στο τέλος κουράστηκα, δεν πήρα όλα τα χρήματα, ήθελα μόνο να φύγω από τη χώρα. Εγώ επειδή έχω αγωνιστεί στην εθνική Γαλλίας, ήμουν λίγο πιο άνετος. Συμπαίκτες έπαιρναν για τα Χριστούγεννα μόνο 100 ευρώ. 100 ευρώ για τρεις μήνες. Άλλοι αναγκάστηκαν να σπάσουν το συμβόλαιό τους και να μην παίζουν. Ο πρόεδρος της ομάδας είναι μαφία. Πολλοί ποδοσφαιριστές της ομάδας, απειλήθηκαν. Και εμένα με απείλησε πολλές φορές προσωπικά. Απειλές θανάτου».
Για τις εντολές που έπαιρνε λόγω… στοιχήματος: «Πριν από ένα παιχνίδι, δέχτηκα κόσμο στο σπίτι μου και γείτονες μου ζητούσαν να πάρω κόκκινη κάρτα επειδή το είχαν ποντάρει στο στοίχημα και μου υποσχέθηκαν να μου έδιναν μέρος από τα κέρδη. Την επόμενη ημέρα με πήρε τηλέφωνο ο πρόεδρος να μου πει εάν δέχτηκα την πρόταση. Του είπα ότι εγώ είμαι άνθρωπος νομοταγής , δεν κάνω τέτοια και εάν ήθελε ένα παιχνίδι να είναι διεφθαρμένο, θα μπορούσε να ρθει να μου ζητήσει να εγκαταλείψω την ομάδα. Μου είπε: “Δε θα πας πουθενά. Θα σε σκοτώσω μαζί τα παιδιά σου και τη γυναίκα σου. Δε θα ξαναδείς την οικογένειά σου.” Ακόμη και η Αφρική είναι σε καλύτερη μοίρα από την Ελλάδα. Συνάντησα πολλούς ανθρώπους που ήταν συζητήσεις με ομάδες από την Ελλάδα. Προσπαθώ να τους προειδοποιήσω. Έλυσα το συμβόλαιό μου χάρη σε ένα καταπληκτικό δικηγόρο. Θέλω να πω σε όλα τα νέα παιδιά να μην παίξουν εκεί».

Παρακμάζοντας (Του Γιάννη Λούλη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/09/blog-post_5.html

Τα δύο κόμματα που κυβερνούν, όταν ανέλαβαν τη διακυβέρνηση μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012, ήταν ήδη κουρασμένα και φθαρμένα.

Αλλωστε, από κοινού συγκέντρωσαν λίγο πάνω από 40%, με το ένα από αυτά (το ΠΑΣΟΚ) να έχει καταποντιστεί και να

κινδυνεύει με αφανισμό. Οταν σχημάτισαν μία τρικομματική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον αρχηγό της ΝΔ σε μία πολύ κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα, πήραν μία σημαντική ανάσα. Αλλωστε τότε η εξέλιξη αυτή έγινε δεκτή με ανακούφιση από την ευρύτερη κοινή γνώμη, που αποζητούσε σταθερότητα.

Τούτη ήταν η μεγάλη ευκαιρία για τα ρυτιδιασμένα κόμματα του πρώην πανίσχυρου δικομματισμού. Θεωρητικά είχαν ως όπλο την κυβερνητική εμπειρία τους. Είχαν, επίσης, απέναντί τους μία αξιωματική αντιπολίτευση που προκαλούσε ανησυχία ως ανερμάτιστο και αναξιόπιστο μωσαϊκό. Τους δινόταν επίσης η δυνατότητα να πείσουν ότι διορθώνουν όλα εκείνα που τα κατέστησαν απωθητικά. Ομως, δύο χρόνια αργότερα, τα δύο κυβερνητικά κόμματα δεν είναι απλώς κουρασμένα. Παρακμάζουν.

Από φθαρμένα γίνονται ακόμα πιο φθαρμένα. Το στελεχιακό δυναμικό τους είναι πιο κραυγαλέα γυμνό σε σχέση με τη γύμνια των τελευταίων χρόνων. Κάθε κυβέρνηση που φτιάχνουν, αντί να προσελκύει ικανούς ανθρώπους έξω από τα κομματικά τείχη τους, ψαρεύει από τη μουχλιασμένη κομματική δεξαμενή τους. Αυτά τα στελέχη ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές στο άρρωστο κράτος. Και, όμως, είναι με τούτα τα στελέχη που επανδρώνονται κυβερνήσεις και οργανισμοί. Παλαιοκομματικά και πελατειακά σύνδρομα βασιλεύουν. Γι' αυτό στις ευρωεκλογές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπέστησαν βαριά ήττα.

Τα παρακμιακά φαινόμενα του τελευταίου διαστήματος περιλαμβάνουν τον τραγελαφικό ανασχηματισμό και τον απερίγραπτο ΕΝΦΙΑ. Ως αντίδραση στην ήττα διαμορφώθηκε η πιο αποκαρδιωτική κυβέρνηση των δύο κομμάτων. Ακολούθησε το χάος της φορολογικής αυθαιρεσίας ως ανταπόκριση στο μήνυμα των ευρωεκλογών! Οι δύο κομματικοί οργανισμοί παραδέρνουν: Η ΝΔ ψάχνει ακόμα πιο φθαρμένους δεξιούς συμμάχους και το ΠΑΣΟΚ αναζητά ένα παραβάν ονομασιών για να κρυφτεί. Ενώ η παρακμή φέρνει πιο κοντά τις εκλογές που αποζητά διακαώς και ανεύθυνα ο ανερχόμενος ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, βεβαίως, ποιοι και πόσοι βουλευτές θα ταυτιστούν με τους παρακμάζοντες;

Πηγή: ethnos.gr

#IceBucketChallenge παχυδερμα τοκογλύφοι και υποτακτικοί ραγιάδες…> Η υποκριτική κτηνωδία της εποχής σε μια εικόνα.

http://olympia.gr/2014/09/04/icebucketchallenge-%CF%80%CE%B1%CF%87%CF%85%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CF%8D%CF%86%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84/

Η υποκριτική κτηνωδία της εποχής σε μια εικόνα.

ΣΤΗ «VILLA D’ ESTE» ΣΤΟ ΚΟΜΟ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ "ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ"> Aπό εδώ ο Αλέξης θα ξεκινήσει την επανάσταση ενάντια στη Μέρκελ

http://kourdistoportocali.com/post/37767/alexis

 

Στο φόρουμ του Κόμο, άλλως την ιταλική λέσχη "τύπου Μπίλντεμπεργκ", όπως την προσφωνούν οι γηγενείς, θα δώσει το «παρών» σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, παρακαθίμενος σε ονόματα βαριά της ευρωπαϊκής πολιτικής και οικονομικής σκηνής.

Οι γείτονες άλλωστε, μετά την υποψηφιότητα του κ. Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν από πλευράς Ευρωπαϊκής Αριστεράς, θεωρούν άκρως ανεβασμένες τις πολιτικές μετοχές του και εκτιμούν ότι έχει θέσει πλέον γερή «υποψηφιότητα» και για την πρωθυπουργία του τόπου.

Ως εκ τούτου, το Σάββατο, την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς θα εγκαινιάζει τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Αλέξης Τσίπρας θα συμμετέχει στις εργασίες του φόρουμ, το οποίο διοργανώνει το ίδρυμα «The European House- Ambrosetti».

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο φόρουμ του Κόμο θα συμμετάσχουν μεταξύ άλλων,  οι πρώην πρωθυπουργοί της Ιταλίας, Ενρίκο Λέτα και Μάριο Μόντι, ο  Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο  Ζαν Κλοντ Τρισέ, καθώς και  οι απελθόντες επίτροποι Μισέλ Μπαρνιέ και Χοακίν Αλμούνια.

Μας τιμούν

Καίτοι, οι "λαφαζάνηδες" του ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπουν με καλό μάτι την παρουσία του Α. Τσίπρα στο κλειστό τούτο "club" των ισχυρών της Ευρώπης, η Κουμουνδούρου εμφανίζεται "καθησυχαστική" για τις προθέσεις του προέδρου της.

Ήτοι, αφενός υπενθυμίζουν πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει ανοιχτούς πλέον διαύλους επικοινωνίας με "κέντρα" που έχουν ανακγαστεί πλέον να λαμβάνουν σοβαρά τις απόψεις του και αφετέρου διαμηνύουν ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα αποτελέσει το "αντίπαλο δέος" των ...νεοφιλελεύθερων απόψεων.

Όπερ σημαίνει ότι θα επαναλάβει τις θέσεις του κόμματος για αλλαγή της πολιτικής πορείας της Ευρώπης, τερματισμό της λιτότητας και σύναψη ενός New Deal, για τις υπερχρεωμένες χώρες-μέλη.

Ένα λιμανίσιο κουίζ με πολύ μεγάλο οικονομικό, πολιτικό και δικαστικό ενδιαφέρον

http://www.antinews.gr/KOINONIA/ena-limanisio-kouiz-me-polu-megalo-oikonomiko-politiko-kai-dikastiko-endiaferon/

Εξαφανίστηκε τις τελευταίες ημέρες από την πιάτσα αλλά και από τα κοινά του Ολυμπιακού και το περιβάλλον του ισχυρού άνδρα του Ολυμπιακού ο επί πολλά χρόνια εξ απορρήτων και δεξί χέρι του, Αιμίλιος Κοτσώνης.

Εξαφανίστηκε τις τελευταίες ημέρες από την πιάτσα αλλά και από τα κοινά του Ολυμπιακού και το περιβάλλον του ισχυρού άνδρα του Ολυμπιακού ο επί πολλά χρόνια εξ απορρήτων και δεξί χέρι του, Αιμίλιος Κοτσώνης.
Ο κ. Κοτσώνης διατηρεί εταιρία εμπορίας πολυτελών αυτοκινήτων, ένας χώρος που ως γνωστόν έχει πληγεί σφοδρά από την οικονομική κρίση και γι’ αυτό το λόγο αναζήτησε και άλλους επιχειρηματικούς χώρους για να δραστηριοποιηθεί. Έτσι, δραστηριοποιήθηκε και στο χώρο της εμπορικής ναυτιλίας, παίρνοντας προφανώς «τεχνογνωσία» από τον φίλο, του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Δεν είναι κακό αυτό, να είναι καλά ο άνθρωπος να δίνει δουλειά σε κόσμο. Το περίεργο είναι ότι ο Αιμίλιος Κοτσώνης δεν δραστηριοποιήθηκε μόνο στον Πειραιά, όπως θα ήταν φυσικό, αλλά άρχισε τα ταξίδια και τις πολυήμερες διαμονές στο Νουμπάι, όπου, όπως είναι γνωστό, έγινε και η μεγάλη «μπίζνα» του πλοίου Noor One. Είναι το γνωστό καράβι που πιάστηκε (όχι στην Κορινθία) με... τόνους ναρκωτικά και η υπόθεση βρίσκεται υπό δικαστική έρευνα ενώ έχουν γίνει και συλλήψεις.
Για όσους έχουν ενδιαφέρονται για τα βαθύτερα "ντεσού" της υπόθεσης να σημειώσουμε ακόμα ότι το όνομα του Αιμίλιου Κοτσώνη φέρεται να εμπλέκεται , από την παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, στην βομβιστική επίθεση εναντίον της καφετέριας παίκτη του ΠΑΟΚ στο Βύρωνα και στην υπόθεση της «σύστασης εγκληματικής οργάνωσης», που διερευνά ο Εισαγγελέας.
Είναι υποθέσεις για τις οποίες ήδη έχουν απαγγελθεί κατηγορίες που εμπλέκουν πολύ κόσμο και αναδεικνύουν ένα μέρος της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο και της «μπραβοποίησης» του αθλητισμού.
Επίσης, ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα που φαίνεται ότι καίει τον Αιμίλιο Κοτσώνη είναι η υπόθεση λαθρεμπορίας 185 πολυτελών αυτοκινήτων, μια υπόθεση αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, που κάποιοι κρατάνε στα συρτάρια τους, με τα ερωτήματα να πλανώνται πάνω από το ΣΔΟΕ, την Οικονομική Αστυνομία και το αρμόδιο Τελωνείο!!!
Άραγε για ποιον από τους τρεις παραπάνω λόγους φοβάται ο μεγαλοπαράγοντας του Ολυμπιακού και του Δήμου Πειραιά και φαίνεται να απομάκρυνε τον Αιμίλιο Κοτσώνη από το περιβάλλον του;
Αναρωτιώμαστε: Ο Κοτσώνης εξαφανίστηκε μέχρι να κλείσουν οι υποθέσεις και μετά θα ξαναβολτάρει στο Πασαλιμάνι ή πρόκειται περί οριστικής ρήξης με τον πρόεδρο; Αν και οι φιλίες σε τέτοιο επίπεδο είναι ισχυρές, όταν πλανάται η φυλακή πάνω από τα κεφάλια τότε όλα γυρνάνε τούμπα. Λιμανίσια πράγματα δηλαδή.