Εάν την ώρα που “κρεμάω έναν φασίστα” αρχίζει και φωνάζει “με κρεμάνε γιατί είμαι γκέι”, είμαι αντιφασίστας ή ομοφοβικός;

http://olympia.gr/2014/09/03/%CE%B5%CE%AC%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CF%89-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%81/

 

Καθαρά διευκρινιστική η ερώτηση, αφού μέσα στο αντιρατσιστικό αυτές οι ιδιότητες εμφανίζονται με τελείως διαφορετική αντιμετώπιση. Αν μάλιστα αναλύσουμε και το παράδειγμα της Αργεντινής, αυτόν τον γκέι φασίστα που επιχειρεί… να δολοφονήσει έναν ολόκληρο λαό, τον κρεμάς ή τον αποθεώνεις;

Τρολοκράτης

Έρχεται ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος;

http://www.antinews.gr/Antitheseis/erxetai-o-tritos-pagkosmios-polemos-/

Μπορεί για τους Αμερικανούς να αποτελεί μεγάλη σπαζοκεφαλιά το χάος με το «Χαλιφάτο» στο Ιράκ, η Συρία, το Κουρδικό και η Βόρεια Αφρική (Λιβύη), αλλά το μεγάλο «αγκάθι» είναι το Ουκρανικό.

Μπορεί για τους Αμερικανούς να αποτελεί μεγάλη σπαζοκεφαλιά το χάος με το «Χαλιφάτο» στο Ιράκ, η Συρία, το Κουρδικό και η Βόρεια Αφρική (Λιβύη), αλλά το μεγάλο «αγκάθι» είναι το Ουκρανικό. Κι’ αυτό, διότι εάν ξεκινήσει κάτι σοβαρό εκεί, άπαντες γνωρίζουν ότι μπορεί να μετεξελιχθεί στη μεγαλύτερη κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ποιος θέλει όμως, κάτι τέτοιο; Ουδείς. Παρά ταύτα, και οι δυο αντιπαρατιθέμενες πλευρές, Δύση (ΗΠΑ) και Ρωσία βρίσκονται σε τροχιά κλιμακούμενης ρήξης, που μπορεί να μετατραπεί σε σύγκρουση.
Η ατζέντα της Διάσκεψης του ΝΑΤΟ έχει ως θέματα το Ουκρανικό, και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική. Το κυριότερο είναι το Ουκρανικό. Άλλωστε, και μόνο η παρουσία του μοναδικού προσκεκλημένου, του προέδρου της Ουκρανίας, Ποροσένκο, το επιβεβαιώνει. Στη Διάσκεψη, στόχος των «σκληρών» του Οργανισμού (Πολωνία, Κ.Ευρώπη – πρώην Ανατολικό μπλόκ), είναι να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις. Και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Ρασμούσεν, ο οποίος έχει καταγγελθεί από πολλούς ως «φερέφωνο της Ουάσιγκτον», φαίνεται πως σιγοντάρει κάτι τέτοιο, αφού πλέον ανοικτά μιλάει για «ρωσική εισβολή στην Ουκρανία». Τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα, εάν, στο μεταξύ, έχουν ληφθεί αποφάσεις για νέες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας.
Η ονομαζόμενη «διαλλακτική» πτέρυγα του ΝΑΤΟ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία), μάλλον θα επιδιώξει να μην ληφθούν κάποια πρακτικά μέτρα σε βάρος της Ρωσίας, αλλά απλά η Διάσκεψη να επαναβεβαιώσει την υποστήριξη του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία. Όμως, οι ρώσοι αντάρτες (το ΝΑΤΟ μιλάει για ρωσικό στρατό) προελαύνει, ενώ οι πιστές στο Κίεβο στρατιωτικές δυνάμεις οπισθοχωρούν. Τα περιθώρια λοιπόν, στενεύουν. Από την άλλη μεριά, το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία ουσιαστική απόδειξη για εισβολή ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην ΝΑ Ουκρανία. Εκτός κι αν έχει και τις παρουσιάσει η ηγεσία του στη Διάσκεψη. Αλλά και πάλι, ακόμα κι αν έχει και τις παρουσιάσει, τι θα αποφασίσει; Την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ; ‘Η την αποστολή δυνάμεών του Οργανισμού στην Ουκρανία για να πολεμήσουν τους αντάρτες ή τις ρωσικές δυνάμεις, όπως υποστηρίζει η ηγεσία του; Σε αυτή την περίπτωση, ο οικονομικός πόλεμος θα μετατραπεί σε κανονικό πόλεμο. Και είναι άκρως αμφίβολο, εάν θέλουν κάτι τέτοιο και οι Δυτικοί και οι Ρώσοι.
Ο Αντώνης Σαμαράς στην προ ημερών Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, αναφερόμενος στο Ουκρανικό, είπε ότι πρέπει να υπάρξει «αποφασιστικότητα και σύνεση». Κατανοούμε ότι ήθελε να εμφανιστεί με μια ισορροπημένη γραμμή, ούτως ώστε να μην θίγονται ούτε οι Δυτικοί ούτε οι Ρώσοι. Ωστόσο, όταν η ηγεσία της ΕΕ (Μπαρόζο) μιλάει για «σημείο δίχως επιστροφή», ουσιαστικά προωθεί, όχι απλά το ψυχροπολεμικό κλίμα, αλλά κάτι χειρότερο. «Αποφασιστικότητα». Που σημαίνει νέες βαρύτερες κυρώσεις προς τη Ρωσία και ανταπάντηση της τελευταίας. Άρα, φαύλος κύκλος. «Αποφασιστικότητα» για τους «σκληρούς» του ΝΑΤΟ, σημαίνει ένταξη της Ουκρανίας στον Οργανισμό. Άρα, ανοικτό casus belli για τη Μόσχα.
Βέβαια, υπάρχει και το «αποφασιστικότητα και σύνεση» της Γαλλίας, η οποία από τη μια μεριά παίρνει μέρος στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, αλλά από την άλλη, φροντίζει να έχει διασφαλίσει τα συμβόλαια πολλών δισεκατομμυρίων με τους Ρώσους για τα δύο ελικοπτεροφόρα τύπου Mistral που θα τους πουλήσει. Ήδη, το πρώτο με την ονομασία «Βλαδιβοστόκ» παραδίδεται εντός του επομένου μηνός, ενώ το δεύτερο, το 2015. Και άντε τώρα να πεις στους εργαζόμενους στην πόλη Σαιν Ναζέρ, όπου για τα ελικοπτεροφόρα δουλεύουν 6.500 άτομα, ότι το δεύτερο δεν θα κατασκευαστεί. ‘Η να πεις το ίδιο στο λόμπυ των μεγαλοεπιχειρηματιών που ωφελούνται από τις συμβάσεις.
Όπως και να’ χει, τα πράγματα κινούνται σε τεντωμένο σκοινί. Μέσα στους δυο επόμενους μήνες, η κατάσταση στην Ουκρανία πρέπει να έχει παγιωθεί. Στρατιωτικά, κατ’ αρχήν, διότι θα έλθει χειμώνας και είναι δύσκολο να διεξαχθούν σημαντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Πολιτικά, επίσης πρέπει να έχει αποκρυσταλλωθεί. Προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση κινείται η Μόσχα, και γι’ αυτό άλλωστε η μαζική «φθινοπωρινή αντεπίθεση», με αρχικό στόχο την –με τεράστιο ελληνικό πληθυσμό- πόλη και σημαντικό λιμάνι της ΝΑ Ουκρανίας, Μαριούπολη.
Πολιτικά και σε επίπεδο ψυχολογίας της μάζας, ο στόχος της Ρωσίας και των «φιλορώσων», είναι να προκαλέσει πανικό στην ουκρανική κοινή γνώμη. Και το έχουν πετύχει 100%. Κατ’ αρχήν, άπαντες οι Ουκρανοί πανικοβλήθηκαν ότι η χώρα πάει σε κανονικό πόλεμο. Ουδείς όμως, θέλει να συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο. Ας πούμε, για την ακρίβεια, η μειοψηφία θα το ήθελε. Ο δεύτερος στόχος που έχει επιτευχθεί έως τώρα είναι ότι ο ουκρανικός στρατός είναι ανίκανος να νικήσει σε αυτόν τον πόλεμο με τους αντάρτες της ΝΑ Ουκρανίας. Άρα, γιατί να συνεχίσουμε να χύνουμε το αίμα μας, διερωτώνται οι Ουκρανοί; Ας τα βρούμε πολιτικά, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί ο παράγων «οικονομική καταστροφή» της Ουκρανίας. Κάτι που θα φανεί έντονα τον χειμώνα, όταν ενδεχομένως θα υπάρξουν προβλήματα με τη θέρμανση, εξαιτίας του ότι οι Ρώσοι θα κόψουν –πιθανότατα- το φυσικό αέριο. Στο μεταξύ όμως, ουδεμία παραγωγική μονάδα λειτουργεί στην Ουκρανία, και τα πάντα είναι διαλυμένα. Ο συνδυασμός όλων αυτών, θεωρεί το Κρεμλίνο, είναι πάρα πολύ πιθανόν να οδηγήσει ακόμα και στην ανατροπή της «κυβέρνησης» του Κιέβου. Μια νέα πλατεία Μαϊντάν.
Όλα αυτά είναι ωραία και καλά, αρκεί να ήξερε κανείς ποιος είναι ο τελικός, στρατηγικός στόχος της Μόσχας. Αρχικώς, όταν ξεκίνησε η ένοπλη εξέγερση στην Α.Ουκρανία, δεδηλωμένος στόχος των «ανταρτών» ήταν η Ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας. Τώρα όμως, εξακολουθεί να είναι αυτός ή άλλαξε; ‘Η, πια, στόχος είναι η προσάρτηση της περιοχής στη Ρωσία, όπως υποστηρίζει το Κίεβο; Το τελευταίο επίσης, μεταδίδει την εικόνα ότι η Μόσχα θέλει την Ανατολική Ουκρανία, και τα δύο λιμάνια της Μαριούπολης και της Οδησσού. Αν πάρει όλη αυτή τη ζώνη η Ρωσία, τότε η Ουκρανία χάνει την πρόσβασή της στη Μαύρη Θάλασσα. Παράλληλα, η ζώνη αυτή ενοποιείται με την Κριμαία, ενώ ανοίγει ο δρόμος για την σταδιακή προσάρτηση και της Υπερδνειστερίας (ένα «Κόσσοβο» της περιοχής που ανήκε στη Μολδαβία επί ΕΣΣΔ, αλλά μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης έχει ανεξαρτητοποιηθεί ). Και το κυριότερο, σε όλες αυτές τις περιοχές ο πληθυσμός, ιστορικά, πολιτισμικά, γλωσσικά, κ.ο.κ., είναι απολύτως «συγγενής» με τη Ρωσία.
Η Ρωσία έχει αποδείξει, όμως, ότι είναι απρόβλεπτη. Πολύ περισσότερο ότι μπορεί να περιμένει για καιρό το «θύμα» της να κάνει κάποια λάθος κίνηση, δηλαδή εάν της δώσουν την αφορμή, θα επιτεθεί. Το ίδιο έκανε και στη Νότιο Οσσετία στον Καύκασο, όταν το 2008 η Γεωργία έκανε το λάθος να εισβάλλει. Επιτέθηκε μαζικά η Ρωσία, η Γεωργία υπέστη εξευτελιστική ήττα, και σήμερα η Ν.Οσσετία, ένα ακόμη «Κόσσοβο» του Καυκάσου, ζητάει να ενταχθεί στην ρωσική Ομοσπονδία. Τα ίδια δείχνει και η αιφνιδιαστική «φθινοπωρινή αντεπίθεση» στη ΝΑ Ουκρανία.
Υπάρχει όμως και κάτι τελευταίο, πολύ σημαντικό: Από τις βιομηχανίες της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας, προμηθεύεται η Ρωσία πάρα πολλά είδη. Κυρίως για την πολεμική της βιομηχανία. Αυτά δεν πρόκειται να τα «χαρίσει» στο Κίεβο. Όπως είναι γνωστό, τέλος, η Ρωσία πάσχει από υπογεννητικότητα, ενώ αντίθετα οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί εντός της Ομοσπονδίας αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς, λόγω των πολλών γεννήσεων. Η Ρωσία, λοιπόν, «παίρνοντας» τα 20-25 εκατομμύρια πληθυσμό της ΝΑ Ουκρανίας, έχει εξασφαλίσει το μέλλον της για πολλές δεκαετίες μπροστά.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ : 1974 – 2014 μΧ. Τα πρώτα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ !

http://olympia.gr/2014/09/03/%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-1974-2014%CE%BC%CF%87-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B1-40-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%83/

ΤΟ ΚΚΚΣΟΡ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ :

Βαδίζουμε ολοταχώς προς τα άκρα. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/09/blog-post_92.html

Η καθεστωτική κεντροαριστερά απονομιμοποιήθηκε. Το ίδιο και κληρονομική κεντροδεξιά. Και τα δύο αυτά, μέχρι τώρα σημαντικά τμήματα του πολιτικού συστήματος διαλύονται, παρά τις προσπάθειες των στελεχών τους να επανασυγκροτηθούν.

Η πλήρης παράδοση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στους δανειστές,

η μετατροπή της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς σε εκπροσώπους των δανειστών και της διεθνούς παγκοσμιοποιημένης ελίτ στην χώρα, καθώς και σε στυλοβάτες των συμφερόντων τους, η εντεινόμενη πτωχοποίηση και εξαθλίωση των Ελλήνων, η μεγάλη ανεργία και  η έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής, οδηγεί σε απονομιμοποίηση στη λαϊκή συνείδηση και σε διάλυση τόσο της καθεστωτικής κεντροαριστεράς όσο και της κληρονομικής κεντροδεξιάς.

Ήδη ο λαός δείχνει την προτίμησή του προς τα άκρα. Το έδειξαν οι εκλογές, επιμένουν οι δημοσκοπήσεις. Αν μάλιστα το πολιτικό σύστημα δεν αντιδρούσε κατά του δεξιού του άκρου (δηλαδή της ΧΑ), τώρα τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ και ΧΑ θα ήταν περίπου στα ίδια επίπεδα, με πλήρη υποχώρηση και της εναπομείνασας κεντροδεξιάς. Τα φαινόμενα που παρακολουθούμε ως δυναμικές αντιπαραθέσεις στους δρόμους και σε διάφορες εκδηλώσεις, μεταξύ φασιστών και αντιφασιστών, είναι τα προεόρτια αυτών που έρχονται. Οι ίδιες δυνάμεις που ήταν μαζί στους αγανακτισμένους στο Σύνταγμα και που μαζί προηγουμένως αποδοκίμαζαν τις εκδηλώσεις του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ, τώρα στέκονται απέναντι. Ταυτόχρονα, τα ντόπια και διεθνή συμφέροντα, εφόσον διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να τραβήξουν άλλο τα πολιτικά «άλογα» της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, τα οποία απογυμνώθηκαν από οπαδούς, θα επενδύσουν με ρεαλισμό στα νέα πολιτικά «άλογα» της Αριστεράς και της Δεξιάς.

Βαδίζουμε λοιπόν ολοταχώς προς τα άκρα και τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να ανακόψει αυτή την πραγματικότητα, με την οποία θα πορευτούμε μέσα στη δική μας αλλά και τη γενικότερη διεθνή κρίση. Σύντομα θα έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς και φυσικά αυτή η κατάσταση θα φουντώσει πολιτικά το άλλο άκρο. Έτσι το απόλυτα υπεύθυνο για την κατάστασή μας, κεντρικό τμήμα του πολιτικού συστήματος (κεντροαριστερά - κεντροδεξιά), θα αποσυρθεί με ασφάλεια να ζήσει πλούσια με όσα άρπαξε από την ελληνική κοινωνία και να σχεδιάσει από κάποιο ασφαλές μέρος την επάνοδό του, σε ό,τι θα έχει απομείνει, όπως έχει κάνει κατ' επανάληψη στο παρελθόν.

Θα μπορέσει άραγε αυτή τη φορά ο λαός να επέμβει και να αναλάβει την εξουσία ή θα παραμείνει αγελαίος, αδρανής, ασυντόνιστος και έρμαιο των εξελίξεων; 

Πατριωτικό Μέτωπο: Δεν ξεχνάμε.(video)

Αθήνα, 3 Σεμπτεμβρίου 2014

Δεν ξεχνάμε.

Σε μια σεμνή και απέριττη τελετή, κατατέθηκε στο μνήμα του Ήρωα Καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη στον Αμύγδαλο του Ηρακλείου, η μπρούτζινη πλάκα με τα ονόματα των συμμαχητών του της Α'  Μοίρας Καταδρομών, που έπεσαν για την Πατρίδα, στην Κύπρο του '74.

Στο μνημόσυνο παραβρέθηκαν ο αδελφός του Ήρωα Λευτέρης Μπικάκης και οι συγγενείς του, ενώ με το πέρας της ακολουθίας, έγινε προσκλητήριο των ηρώων της Α' Μ.Κ.

Πολίτες και στρατιωτικοί από όλη την Κρήτη απέδωσαν τιμές στον τελευταίο Ήρωα της Πατρίδας μας, ενώ το παρόν τους έδωσαν με τις παραδοσιακές τους στολές, τα μέλη του χορευτικού συγκροτήματος «Ερωφίλη» του Ρεθύμνου.

Το προσκλητήριο Ηρώων εκφώνησε ο Σταύρος Μπεμπής, ενώ μαντινάδα αφιερωμένη στον Ήρωα, συνέγραψε και απήγγειλε ο Ρεθυμνιώτης Σιμισακογιώργης.

Να προσθέσουμε ακόμη εδώ πως την μπρούτζινη πλάκα φιλοτέχνησε ο Γιώργος Μπαλτατζής, ενώ τη μαρμάρινη βάση της επιμελήθηκε ο Δημήτρης Τσιγδινός, μέλη αμφότεροι του Π.Σ. του Πατριωτικού Μετώπου.

Ακόμη να σημειώσουμε πως με την κίνησή του αυτή το Κίνημα, πέρα από την απόδοση τιμής στον Ήρωα, υπενθυμίζει στον ελληνικό Λαό, πως δεν πρέπει να ξεχνά αυτούς που θυσιάστηκαν για να είναι ελεύθερος και αξιοπρεπής. Και ακόμη πως: Λαός που ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να τη ξαναζήσει.

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

https://www.facebook.com/pametopo    

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com    

Ελληνική Τράπεζα Σπόρων

Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία (Όχι ΜΚΟ)  

http://eltraspor.wordpress.com 

Πρότυπη Βιοτεχνία Αλεύρων

Ορφέως και Δημαράκη, Βοτανικός

IN.KA.: ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΚΥΡΙΕ Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ

ΔΤ 521 /03.09.2014

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΚΥΡΙΕ Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ

Κύριε υπουργέ συγκοινωνιών Μιχαήλ Χρυσοχοϊδη στο Δ.Τ. του ΟΑΣΑ (Αθήνα 23/6/2014) αναφέρεται ότι: Από την 1η Σεπτεμβρίου οι μετακινήσεις με τα ΜΜΜ θα κοστίζουν λιγότερο στο επιβατικό κοινό για τον απλό λόγο ότι μειώνεται η τιμή του εισιτηρίου στο 1,20€ (από 1,40€) και καθιερώνεται μια νέα ενιαία κάρτα για όλα τα μέσα με κόστος 30€, ενώ η αντίστοιχη σήμερα κοστίζει 45€…

Γεγονότα που είναι απαραδέκτως αναληθή και παραπλανητικά επειδή:

·         Όσον αφορά στην τιμή του απλού εισιτηρίου (που αφορά το 30% των επιβατών – περιστασιακοί χρήστες) η τιμή του αυξάνεται αφού με απλή Μέθοδο των Τριών (90’ - 1,4ευρώ και 70’ - 1,2 ευρώ) σημαίνει ότι από 0,93 ευρώ ανά ώρα αυξάνεται σε 1,03 ευρώ ανά ώρα, και καταργείται η δεύτερη επικύρωση του εισιτηρίου, που έδινε την δυνατότητα παράτασης του χρόνου επιβίβασης σε πάνω από 90 λεπτά, έτσι τώρα υποχρεώνει τους επιβάτες μετά τα 70 λεπτά να ακυρώνουν και δεύτερο εισιτήριο (ακόμα και εάν βρίσκονται μέσα στο Μετρό, θα πρέπει να κατέβουν και να το ακυρώσουν, χάνοντας χρόνο από τη διαδρομή τους).

·         Καταργείται το εισιτήριο μίας διαδρομής με λεωφορείο, τρόλεϊ ή τραμ αξίας 1,20 ευρώ. Οι περιστασιακοί χρήστες που δεν χρησιμοποιούν το μετρό δεν θα δουν διαφορά στην τιμή με την χρήση του ενιαίου εισιτηρίου, αντίθετα με όσα ισχυρίζεστε στο Δ.Τ.

·         Καταργείται η Μηνιαία Κάρτα αξίας 20 ευρώ και η ετήσια Κάρτα για λεωφορεία, τρόλεϊ αξίας 200 ευρώ. Η τιμή της μηνιαίας και ετήσιας κάρτας απεριόριστων διαδρομών που ισχύει για μετακινήσεις με όλα τα μέσα (με το Μετρό και Ηλεκτρικό) γίνεται 30 ευρώ και αντίστοιχα 320 ευρώ, αλλά οι επιβάτες που δεν χρησιμοποιούσαν Μετρό και Ηλεκτρικό (50%) θα αναγκαστούν να πληρώσουν 10 ευρώ και αντίστοιχα 120 ευρώ παραπάνω! και καταργείται έκπτωση σε περιπτώσεις μαζικής πώλησης.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥ 80% ΤΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ !

Το ΙΝΚΑ ζητά να διατηρηθούν: Τα 90’ - 1,4ευρώ, η δεύτερη επικύρωση του εισιτηρίου, και η έκπτωση σε περιπτώσεις μαζικής πώλησης και η Μηνιαία και Ετήσια Κάρτα για λεωφορεία, τρόλεϊ αξίας 20 και 200 ευρώ. Επίσης ο νέος σχεδιασμός του δικτύου για εξυπηρέτηση του Μετρό, δεν θα πρέπει να αποκλείσει την χρήση των άλλων μεταφορικών μέσων, δίνοντας ευελιξία στην επιλογή των επιβατών και ανεξαρτητοποίηση τους σε πιθανή μη λειτουργία του Μετρό.

·         Για τις μετακινήσεις προς το αεροδρόμιο το ποσοστό του πτωχευμένου λαού που χρησιμοποιεί σε τακτική βάση το αεροπλάνο είναι μηδενικό.

·         Οι εργάσιμες μέρες είναι 22 τον μήνα και όχι 30 συνεπώς δεν ισχύουν «τα περί μετακίνησης με 1 ευρώ την ημέρα» για τις κάρτες απεριορίστων διαδρομών. Τις οκτώ μέρες το μήνα που δεν εργάζεται (όποιος τυχερός έχει εργασία) απλώς δεν χρησιμοποιεί ΜΜΜ.

Και κάνουμε έκκληση να αντιμετωπίζετε την φτώχια και την απόγνωση του λαού όχι στα πλαίσια της «Νέας στρατηγικής επικοινωνίας», αλλά με Ανθρωπιά αφού τα ποσά των 30, 320 κτλ. ευρώ δεν είναι αυτονόητα για ένα λαό που του κατάσχουν το μισθό και το σπίτι του, δεν έχει φάρμακά και αυτοκτονεί.

 

Κύριε υπουργέ δεν μπορείτε να επιμένετε για ΔΗΘΕΝ μειώσεις των τιμών των εισιτηρίων, ούτε άλλωστε αναφέρθηκε κίνδυνος στα έσοδα των ΜΜΜ για να προβείτε στις αυξήσεις αυτές. Επιμένετε ακόμα ότι το επιβατικό κοινό θα επωφεληθεί των υποτιθέμενων μειώσεων των εισιτηρίων;

Επιστολή προς Βουλευτές, που επέδειξαν αντίδρασι κατά του αντιρατσιστικού νόμου-τρομονόμου

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=866:2914-----------&catid=28:2009-07-31-01-41-51

Σωματεῖον «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ Τηλ. 0030 2103254321-2,    fax 210-3236978 e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008 ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΠΟΥ ΕΠΕΔΕΙΞΑΝ ΣΘΕΝΑΡΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΙ

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘΑΝΙΚΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΗΦΙΣΕΩΣ ΤΟΥ «ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ» ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ,

ΑΝΤΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥ,

ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΕ ΑΦΘΟΝΩΤΑΤΑ «ΚΕΡΑΣΑΚΙΑ» ΚΑΙ ΣΙΡΟΠΙΑ

ΤΟΝ ΕΞΩΡΑΪΖΟΥΝ, ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ

ΩΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ,

ΥΠΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ 

ΣΤΟ Γ΄ ΘΕΡΙΝΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

2.9.2014

Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι αὐτὸ τὸ Νομοσχέδιο θὰ ἀποτελέσῃ «ταφόπλακα» γιὰ τοὺς πυλῶνες τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς Ἑλληνικῆς Οἰκογένειας, τῶν ἠθῶν καὶ ἐθίμων μας καὶ θὰ φιμώσῃ ὅλους τοὺς θαρραλέους, γεναίους, ποὺ σκέπτονται καὶ ἐκφράζονται ὑγιῶς ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικά.   

Σχεδὸν οἱ ἴδιοι πολιτικοί, πνευματικοὶ καὶ θρησκευτικοὶ ἡγέτες, ἀμέσως ἢ ἐμμέσως ἐτάχθηκαν καὶ ἐναντίον τοῦ μωαμεθανικοῦ τεμένους, τὸ ὁποῖο θὰ ἀποτελέσῃ βραδυφλεγῆ βόμβα ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος μας.

Ἐπίσης, ἐμέσως ἐτάχθηκαν καὶ ὑπὲρ τοῦ Πανελληνίου Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

Στὴν ἱστοσελίδα μας καὶ στὸ περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή» ἀναρτήσαμε ἀντίγραφο τῆς συγχαρητηρίου ἐπιστολῆς, ποὺ ἐστείλαμε στοὺς Βουλευτές, ποὺ ἀντιτάχθηκαν στὸν ἀντιρατσιστικὸ Νόμο.

Πολλοὶ διαμαρτύρονται, διότι δὲν ἐγράψαμε καὶ τὰ ὀνόματα τῶν Χρήστου Παππά καὶ τῶν ἄλλων Βουλευτῶν τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ποὺ ἐπίσης ἀντέδρασαν ἐναντίον τοῦ ἀνωτέρω περιγραφέντος ρατσιστικοῦ νόμου.

Ἐπειδὴ τὸ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ δὲν κομματιάζει καὶ σὲ αὐτὸ χωρᾶν ὅλοι, δεξιοὶ καὶ ἀριστεροί, συγχαίρουμε καὶ τοὺς βουλευτὲς τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς γιὰ τὴν στάσι τους ἔναντι τοῦ ρατσιστικοῦ νόμου. Εὐχόμεθα ὁ Θεὸς νὰ φωτίσῃ καὶ τοὺς Βουλευτὲς τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς νὰ δηλώσουν κατηγορηματικὼς ὅτι ἀγαποῦν τὸν ἀρχαῖο ἑλληνισμό, ἀλλὰ εἶναι μέλη τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι παγανιστές. Ἐπίσης νὰ ἀποκηρύξουν τὸν ναζισμὸ τοῦ ψυχοπαθοῦς Χίτλερ καὶ τὸν ἀγκυλωτὸ σταυρό, διότι τὸ σῆμα τους εἶναι ὁ ἑλληνικὸς Μαίανδρος καὶ ὄχι ὁ ἀγκυλωτὸς σταυρός.

Ἔτσι δὲν θὰ γίνωνται πιστευτὰ ἀπὸ ὅλους τοὺς σώφρονες Ἕλληνες ἡ λασπολογία καὶ οἱ διασυρμοί, ποὺ τοὺς κάνουν οἱ σοσιαλίζοντες καὶ οἱ ἀριστερίζοντες. Mόνον ἔτσι θὰ μποροῦσε νὰ ἀνεβαίνουν πολιτικὰ καὶ ὄχι διὰ τῆς βίας.

Κατωτέρω ἡ συγχαρητήρια ἐπιστολή πρὸς αὐτούς.

Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 823/2.9.2014

Ἀγαπητέ μας κ. Βουλευτή,

Χαίρετε ,

Σᾶς συγχαίρομε γιὰ τὸ θάρρος καὶ παρρησία ποὺ εἴχατε νὰ ἀντιδρᾶτε καὶ νὰ ἀντιστέκεστε στὸ ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο.

Πέραν τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῶν Ἑβραίων (ἀνεξαρτήτως ἄν εἶναι 6.000.000 ἤ πολὺ λιγώτεροι ἁπλοϊκοὶ καὶ φιλήσυχοι Ἐβραῖοι), ὑπάρχουν δεκαπλάσια ἄλλα θύματα τοῦ ψυχοπαθοῦς Χίτλερ καὶ τῶν ναζιστῶν. Γιατὶ νὰ ἀναφέρεται μόνον τὸ ὁλοκαύτωμα τῶν Ἐβραίων καὶ ὄχι καὶ τῶν ἄλλων δεκάδων ἑκατομμυρίων Χριστιανῶν, Ρομὰ καὶ λοιπῶν ἀνθρώπων ;

Γιατὶ αὐτὴ ἡ ρατσιστικὴ ἐπιλογή ;

Τὸ ὑπὸ ψήφισι Νομοσχέδιο εἶναι ἐντελῶς ἀντιχριστιανικό, ἀντικοινωνικό, ἀντεθνικό, ἀντιδημοκρατικὸ καὶ θὰ εἶναι ἕνα πλῆρες «φίμωτρο» εἰς τοὺς ὀρθῶς, ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικὰ ἐνεργοῦντες Ἕλληνες, ὡς ἐκτενέστατα ἀναφέρομε εἰς τὸ ἀπὸ 18.8.2014 συνημμένο ἄρθρο μας «SOS ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΠΡΙΝ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ», καθὼς ἀναπτύσουν καὶ τὰ συνημμένα ἔγγραφα τῶν 6 Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν πιστεύουν χρυσὸν ἀλλὰ Χριστὸν καὶ δὲν ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Αὐτοί, μὲ τὴν ὠμὴ ρεαλιστικὴ γλῶσσα τῆς ἀληθείας, ὁμιλοῦν σὰν τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο καὶ ἔχουν θάρρος καὶ παρρησία.

Ἀκούσατε παρακαλοῦμε τὴν γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας αὐτῶν τῶν ἁγνῶν κληρικῶν καὶ μὴ διστάζετε νὰ ἐνεργὴτε κατὰ συνείδησι.

Τὸ ὄνομά σας μὲ τὸ ΟΧΙ σας θὰ μείνῃ στὴν Ἱστορία, ὅπως τῶν Σπαρτιατῶν, τοῦ ‘40, τοῦ Τάσσου Παπαδοπούλου καὶ ἄλλων εὐσυνειδήτων πατριωτῶν.

Ὅλα τὰἄλλα νομοθετήματα, ποὺἐψηφίσθηκαν, ὠχριοῦν μπροστὰ σὲ αὐτὸ τὸἄκρως ἐπικίνδυνο, πολὺ δηλητηριῶδες νομοθέτημα, τὸὁποῖο, παντοιοτρόπως, προσπαθοῦν νὰ μᾶς τὸ σερβίρουν ὕπουλα μὲἄφθονα κερασάκια καὶ ζαχαρωτά.

Ἀναλογισθῆτε τὶς εὐθύνες σας καὶ ἐπιμείνατε νὰ πράξετε κατὰ συνείδησι, γιὰ νὰ σᾶς εὐγνωμονοῦν ὄχι μόνο οἱ ὑγιῶς σκεπτόμενοι Ἕλληνες τοῦ παρόντος ἀλλὰ καὶ οἱ Ἕλληνες τῶν ἐπερχομένων γενεῶν.

Ὅλος ὁ ὀρθόδοξα καὶ ὑγιῶς σκεπτόμενος ἑλληνικὸς λαὸς θὰ εἶναι μὲ κάθε τρόπο συμπαραστάτης σας. 

Ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ εἴμαστε στὴν διάθεσί σας γιὰ κάθε συνεργασία, καὶ γιὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ὡς π.χ. τὸ ἀνοσιούργημα τῆς καταστροφῆς τῶν πρὸς λῆξιν ἀγαθῶν, καθ’ ἥν στιγμὴν ὑπάρχουν χιλιάδες ἄδεια στομάχια καὶ ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα μας καὶ 6 ὁλόκληρα χρόνια οὐδεμία κατανόησι εὑρίσκομε, ἀκόμη καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ διατείνονται ὅτι εἶναι σοσιαλιστές.

Ἐπίσης νὰ συνεργασθοῦμε καὶ γιὰ τὴ μεγάλη ἐπένδυσι, ποὺ θέλουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους – τοῦ Τάμα τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, ἄκρως ἀνιδιοτελῶς καὶ μὲ ἀπόλυτη διαφάνεια, ἀπαλάσσοντας τοὺς καθ’ ὕλην ὑποχρέους, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία νὰ μὴ διαθέσουν οὔτε μία δεκάρα.  

                                           Τὰ Δ.Σ. τῶν φορέων μας

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΩΝ ΑΞΙΩΝ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ,,ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ,,

ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ,,Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ,,

ΥΓ

ΣΥΝΗΜΜΜΕΝΩΣ

ΑΦΙΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΑΣ

ΤΗΝ 10.9.14

18.30 ΩΡΑ, ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Μειώσεις στα δημοτικά τέλη ζητά από τα νέα Δημοτικά Συμβούλια, το ΙΝΚΑ Νομού Ηλείας .

Μειώσεις στα δημοτικά τέλη ζητά από τα νέα Δημοτικά Συμβούλια, το ΙΝΚΑ Νομού Ηλείας .

 

 

Οι νέες Δημοτικές Αρχές των Δήμων του Νομού Ηλείας , ανέλαβαν από 1^η Σεπτέμβριου .

Εμείς ,ως διοίκηση του  Ινστιτούτου  Καταναλωτών Νομού Ηλείας , ευχόμαστε  σε όλους τους Δημάρχους της Ηλείας  πολλή δύναμη , αγώνα και καλό έργο , για την σωστή  εξυπηρέτηση κάθε δημότη.

 Στους νέους αλλά και στους «παλιούς»  Δημοτικούς Συμβούλους  ευχόμαστε καλή θητεία.

Τονίζουμε και τους θυμίζουμε δε ,  ότι  η συμμέτοχη τους στα Δημοτικά Συμβούλια είναι η ιερή αποστολή τους  για την ανάδειξη των προβλημάτων των δημοτών  .

 Εμείς τους προτείνουμε για τα  έτη  2014 -2019  χαμηλή οικονομική επιβάρυνση στους δημότες , με   γενναίες  μειώσεις στα  δημοτικά  τέλη .

 Όπως γνωρίζετε  οι περισσότεροι δημότες των Δήμων του Νομού μας  βρίσκονται οικονομικά , ψυχολογικά και κοινωνικά εξαντλημένοι ,από την γενικότερη μνημονιακή πολιτική, από την ύφεση ,από την ανεργία, από την μείωση μισθών και συντάξεων, από το κλείσιμο των επιχειρήσεων.

Ζητάμε  από τα Δ.Σ να στηριχτεί ο  “άπορος πολίτης”, ο Άνεργος  και να μη του στερείται η προσβασιμότητα στα βασικά αγαθά της χρήσης ,νερού και ρεύματος.

Θέλουμε ,από τις νέες δημοτικές αρχές του νομού  μας, ευαίσθητη και αυξημένη κοινωνική πολιτική, μέσα από τις υπάρχουσες δημοτικές δομές ,αλλά και αύξηση του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης , για την στήριξη ,των αδύναμων δημοτών ,αλλά και των νοικοκυριών, που στις μέρες μας  οικονομικά και κοινωνικά έχουν “γονατίσει” χωρίς καμία διέξοδο.

Το ΙΝΚΑ Ηλείας  δηλώνει παρών  και είναι έτοιμο να συνεργαστεί “εθελοντικά” μαζί με  τα στελέχη της , με τις νέες δημοτικές αρχές του νομού  μας, διεκδικώντας μαζί  , τα δικαιώματα των πολιτών.

Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε , με τους νέους Δημάρχους και τους Δημοτικούς Συμβούλους του Νομού μας  , για την στήριξη των προβλημάτων της κοινωνίας της Ηλείας .

                                                           Για Το Δ.Σ

                                                        Ο Πρόεδρος

                                            Γεράσιμος .Ν. Αλεξόπουλος

Κομματική Παρθενογέννηση ​(Πολίτη Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου)

​​ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

Μια εξήγηση του γράφοντος

Γράφω: Για να υπενθυμίζω στους εναλλασόμενους εξουσιαστές ότι δεν είμαι πολιτικός Αυστραλοπίθηκος.

Για να θυμίζω τη μνήμη εκείνων που θυσιάστηκαν άδικα για την Ελλάδα, που πρόδωσαν οι σύγχρονοι Εφιάλτες. Γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή και έγκριση.

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

​​

--

​​

​

Κομματική Παρθενογέννηση

​

Το είδαμε κι αυτό στην Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών

Την Ελλάδα των γελοίων πολιτικών και των υποκριτών.

Στην Ελλάδα της σαχλαμπούχλας και των κοπριτών

Στην Ελλάδα που είναι αιχμάλωτη των δανειστών.

Είδαμε το «Ποτάμι» τη φύση να παραβιάζει

Ν’ ανεβαίνει στα βουνά και ο κόσμος ν’ ανατριχιάζει

Ν’ ανατρέπει την ουσία και τη λογική της πολιτικής 

Να γεννιέται ένα κόμμα απ’το πουθενά

Ένα κόμμα χωρίς κόμμα και χωρίς πολιτική

Μία παγκόσμια πρωτοτυπία στη «Νέα Εποχή»

Που γεννά κόμματα ηλεκτρονικά

Μέσα σε «Γραφεία» εργολαβικά και εκδοτικά 

Που είναι τα επίσημα Πρωθυπουργικά Γραφεία

Όπου παίρνονται αποφάσεις και θα συντάσσονται οι νόμοι

Και όπου στήνουνε χορό όλοι οι παρανόμοι

Να η «Νέα Εποχή», να η παγκοσμιοποίηση

Θα κατασκευάζει κόμματα και «ηγέτες»

Καταργώντας λαούς και κοσμοθεωρίες

Αναδεικνύοντας ιμιτασιόν κοινωνίες

Μήπως έφτασε, λοιπόν, το τέλος της ιστορίας;

Όπως το προέβλεψε ο γνωστός μας Φουκουγιάμα

Που μας είπε ότι πέθαναν οι παληές ιδεολογίες 

Και ότι πια, κράτη, λαοί και τράπεζες πορεύονται αντάμα 

Ιδού το μέγα ερώτημα, ερώτημα ιστορικό

Θ’ αποφασίζουν οι λαοί ή το σύστημα το χρηματοπιστωτικό;

Είναι τούτο το ερώτημα το εφιαλτικό

Μήπως η Ελλάδα έγινε πειραματόζωο και σ’αυτό 

Να εφαρμοστεί το πείραμα στο χώρο τον Ευρωπαϊκό, 

Όπου οι «Αγορές» θα παράγουν τον κοινωνικό πολτό

Που θα τον λένε κυρίαρχο λαό; 

Αθήνα, 03/09/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής

Η κυρα- Σταυρούλα από την Άτταλη της Εύβοιας (συγκινητική ιστορία)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/09/blog-post_9.html

Διακρινόταν για την βαθειά της ευλάβεια στα πράγματα της εκκλησίας , την υπομονή και το φίλεργο. Προερχόταν από έναν άγιο πατέρα, τον οποίο οι συμμορίτες έπνιξαν στο Αιγαίο, κρεμώντας στον λαιμό του μεγάλη πέτρα, γιατί είχε γιο στον στρατό. Μετά από μέρες βρέθηκε το λείψανό του όρθιο στην θάλασσα, όπως του αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Ήτανε μάννα πέντε παιδιών. Δεν κάθισε ποτέ στο τραπέζι να πιάση ψωμί, χωρίς κόπους και ιδρώτες. «Γέροντά μου» και «Θεόκτιστέ μου» ήταν οι προσφωνήσεις της. Το αγαπητικό αυτό «μου» ήταν πάντα κάτω από την γλώσσα της. Ο σύζυγος, κομμάτι σκληρός και μεμψίμοιρος , δεν άφηνε περιθώρια για πολλές χαρές.

Κάπου – κάπου μας έπαιρνε και κάποιο τηλέφωνο.

- Τι κάνεις , κυρα- Σταυρούλα;

- Προσπαθώ να αναπληρώνω τα υστερήματα, τα κενά της νύφης, για να μην οργίζεται ο πεθερός και δημιουργήται παροξυσμός στην οικογένεια.

Όταν κάποτε ο αδελφός της προσπάθησε να την πληγώση, του έδωσε την απάντηση των Αγίων.

- Έμαθε και γράμματα ο γυιός σου, αλλά, αδελφή μου, τι έγινε; Καλογεράκος. Μήπως έγινε δεσπότης;

- Άκουσε, αδελφέ μου∙ το δικό μου το παιδί ήταν άξιο να γίνη μοναχός.

Καύχημα ήτανε για την κυρά- Σταυρούλα πως ο γυιός της ήταν μοναχός και παντού το διεκήρυττε:

- Έχω και γιο μοναχό στο Άγιον Όρος.

Όταν καθόμασταν κατ’ ιδίαν, μου εκμυστηρεύετο:

- Πολλές βολές την νύχτα ξυπνώ και αναρωτιέμαι: «Άραγε αυτά τα παιδιά έχουνε να πορευθούνε; Εγώ απόψε έβαλα κουτάλι στο στόμα μου∙ αυτά πως πορευθήκανε;».

Χρόνια οι χυλοπίτες και ο τραχανάς ήταν δικά της παρασκευάσματα και ευλογίες στο μοναστήρι, μαζί με τα ξερά σύκα για την Σαρακοστή. Κι εμείς οι μοναχοί θέλουμε κάποτε-κάποτε ν’ ακουμπούμε στην θύμηση κάποιας ταπεινής μάννας.

Είχε διάκριση και ντροπαλότητα σαν να ήταν μικρή παιδίσκη. Ήρθε μια νύχτα με τον σύζυγό της στο κονάκι , στην Θεσσαλονίκη και προτιμήσανε να μείνουν όλη την νύχτα πίσω από την πόρτα, να μη μας ενοχλήσουν.

Η τραχειά ύπαιθρος με την σκληρή δουλειά αγιάζει. Μας έδωσε πολλές φορές τρυφερώτερους και γλυκύτερους ανθρώπους από τα σαλόνια και τα σπουδαστήρια των μεγάλων πόλεων. Γι’ αυτό , με όλη μου την καρδιά μπορώ να φωνάζω και να παιανίζω: «Χαίρε έρημος∙ χαίρετε , δάση και βουνά, πλαγιές και κορφοβούνια, για τα καλά σας θρέμματα».

Από το βιβλίο: «Μορφές που γνώρισα να ασκούνται στο σκάμμα της Εκκλησίας» Ιερά Μονή Δοχειαρίου , Άγιον Όρος Γραφικές Τέχνες – Εκδόσεις: «Το Παλίμψηστον»

Ο Χριστός είναι ο μοναδικός δάσκαλος (Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/09/blog-post_1.html

Ευλογημένος είναι εκείνος ο άνθρωπος που δεν θέλει να κάνει το δάσκαλο ούτε τον αρχηγό. Τρία ουράνια χαρίσματα συνοδεύουν ένα τέτοιο άνθρωπο: 

το πρώτο ονομάζεται ειρήνη, το δεύτερο ονομάζεται σοφία, και το τρίτο ονομάζεται ευδοξία.

Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του: «Μηδέ κληθήσετε καθηγηταί· εις γαρ υμών εστιν ο καθηγητής, ο Χριστός» (Ματθ. 23, 10).

Εσείς που ανελλιπώς μελετάτε την Αγία Γραφή ίσως θα βρεθείτε σε αμηχανία, προκειμένου να φέρετε σε συμφωνία την παραπάνω σαφή εντολή με την επόμενη: Πηγαίνετε να κηρύξετε και να διδάξετε όλους τους λαούς. (Ματθ. 28, 19-20).

Ο Κύριος στέλνει τους μαθητές Του να διδάσκουν, αλλά τους απαγορεύει να ονομάζονται δάσκαλοι. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Πράγματι θα ήταν δύσκολο να το κατανοήσουμε, αν δεν έλεγε στο τέλος: «Εις γαρ υμών εστιν ο καθηγητής, ο Χριστός». 

Αυτό σημαίνει: Εγώ είμαι ο Δάσκαλος και η διδασκαλία είναι δική μου. Εγώ είμαι ο μοναδικός αληθινός Δάσκαλος και εσείς είστε μόνο φορείς της διδασκαλίας Μου. 

Έφερα τη διδασκαλία Μου από τον ουρανό και την αποκάλυψα σε σας. Δεν την ανακαλύψατε εσείς, αλλά την ακούσατε από Μένα και την δεχτήκατε. Εγώ είμαι ο Δάσκαλος. 

Το έργο σας είναι να διδάξετε τα λόγια μου στους ανθρώπους όπως προσφέρατε εκείνους τους πέντε άρτους, τους οποίους Εγώ ευλόγησα και πολλαπλασίασα. Τότε Εγώ ήμουν ο Οικοδεσπότης και εσείς οι υπηρέτες γύρω από το τραπέζι μου. Τώρα σας λέγω ότι Εγώ είμαι ο Δάσκαλος και εσείς είστε υπηρέτες του θεϊκού λόγου.

Με αυτά τα λόγια ο Κύριος ήθελε πρώτον, να επιστήσει την προσοχή στους μαθητές Του, πως μόνον Αυτός είναι ο Δάσκαλος της σωτήριας και ουράνιας διδασκαλίας.

Δεύτερον, να προστατέψει τους μαθητές Του από την υπερηφάνεια, γιατί από αυτήν δεν μπορούν να προστατευθούν οι αυτοαποκαλούμενοι δάσκαλοι, επειδή πιστεύουν ότι έχουν δική τους πρωτότυπη διδασκαλία.

Τρίτον, οι μαθητές Του, συνειδητοποιώντας πως ήταν μόνο φορείς της διδασκαλίας Του καταλάβαιναν πως έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί. Έπρεπε να παραδίδουν την διδασκαλία Του ακριβώς όπως τη διδάχτηκαν, χωρίς να συμπληρώνουν και χωρίς να αφαιρούν κάτι.

Οι Άγιοι Απόστολοι είχαν πλήρη συναίσθηση της διδασκαλικής τους αποστολής. Γι’ αυτό το λόγο ο απόστολος Ιάκωβος προειδοποιεί τους βαπτισμένους χριστιανούς: 

Αδελφοί μου μη κάνετε όλοι σας το δάσκαλο, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι οι δάσκαλοι θα κριθούμε πιο αυστηρά. Όλοι μας κάνουμε πολλά σφάλματα. Αν κάποιος δεν κάνει σφάλματα με τα λόγια, αυτός είναι τέλειος άνθρωπος και ικανός να χαλιναγωγήσει όλο τον εαυτό του (Ιάκ. 3, 1-2). Τα ψέματα των ψευδοδιδασκάλων προκάλεσαν μεγάλες αιματοχυσίες στον κόσμο. 

Γι’ αυτό το λόγο ο Άγιος Παύλος προειδοποιεί όλους τους χριστιανούς με τα εξής:

«Προσέχετε καλά, μη σας εξαπατήσει κανείς με τους απατηλούς και κούφιους συλλογισμούς της ανθρώπινης σοφίας, 

α. που στηρίζονται σε ανθρώπινες παραδόσεις και σε μία λανθασμένη πίστη προς τα στοιχεία του κόσμου και όχι στη διδασκαλία του Χριστού (Κολ. 2, 8). 

β. που συνεχώς μαθαίνουν και ποτέ δεν μπορούν να φτάσουν στην τέλεια γνώση της αλήθειας (Τιμ. Β’, 3, 7). 

γ. Γιατί θα ‘ρθει καιρός που οι άνθρωποι δε θα ανέχονται τη σωστή διδασκαλία, αλλά θα συγκεντρώνουν γύρω τους πλήθος από δασκάλους, που να ταιριάζουν με τις επιθυμίες τους, για ν’ ακούν αυτά που τους αρέσουν (Τιμ. Β’ 4, 3-4).

Όμως οι χριστιανικοί λαοί, από την μια πλευρά πολέμησαν την μοναδική και σωτήρια αλήθεια του Χριστού, και από την άλλη έψαξαν επανειλημμένα την αλήθεια. Η αλήθεια όμως δεν βρισκόταν στη διδασκαλία των ψευδοδιδασκάλων, αλλά στα απλά σπίτια των ψαράδων και στις χωριάτικες καλύβες.

Η αλήθεια κρύφτηκε στους τόπους που ζούσαν οι ασκητές, στα κελιά των θεοσεβών ανθρώπων και στις ερήμους που ζούσαν οι μοναχοί. Ολόκληρη η αλήθεια ήταν κρυμμένη μέσα σε μια μόνο λέξη, στο Χριστό.

Η δυσωδία από τις πλανεμένες φιλοσοφίες και τις ψευδοδιδασκαλίες δηλητηρίασαν τον αέρα στην Δύση. Άρχισαν να δηλητηριάζουν και τον αέρα της Ανατολής. Οι λαοί της Ανατολής, που δεν γνώριζαν το Θεό, φοβήθηκαν από τους βαπτισμένους λαούς. 

Οι δίκαιοι άνθρωποι άρχισαν να θρηνούν, και οι άγγελοι του ουρανού οργίστηκαν πολύ, που ολόκληρη η γη σείστηκε, και όλοι οι λαοί χτυπήθηκαν από την πύρινη καταιγίδα, προς εξαγνισμό τους.

Ας ελπίσουμε, ότι μέσα από την πύρινη αυτή καταιγίδα, να μετανοήσουν οι άνθρωποι, να καθαρισθεί η βρώμα και ο ουρανός να ενωθεί με τη γη. Αμήν.

Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος

Περί ελπίδος στον Θεό και περί υπομονής

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/41682-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B8%CE%B5%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AE%CF%82

«Μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμ. 145,3)
Μην ελπίζεις ούτε σε φίλους , ούτε σε πλούτο, ούτε στην υγεία σου, ούτε σε τίποτα. Όλα αυτά είναι μάταια και αφανίζονται σαν όνειρο και σκορπίζονται σαν τον καπνό. Να ελπίζεις στον Ένα Δημιουργό και Σωτήρα σου. 

Αυτός, καλύτερα από σένα γνωρίζει όλες τις ανάγκες σου, ψυχικές και σωματικές , και μεριμνά για σένα. Με το πρόσταγμά του άγγελοι ουράνιοι σε διαφυλάττουν σε όλα σου τα διαβήματα.
Ο εχθρός μας συνεχώς μας αποσπά από την ελπίδα μας προς τον Θεό , αλλά εμείς, γνωρίζοντας τη δαιμονική του πονηρία, συνεχώς πρέπει να αποκρούουμε τις κακές του διαβολές.
Ελπίδα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς υπομονή.
Η ελπίδα, όπως και η πίστη, υποβάλλονται σε μεγάλη δοκιμασία. Στις δυστυχίες είναι απαραίτητη η υπομονή, ώστε να μην αναζητήσουμε λύτρωση από τη δυστυχία με τρόπο ανάρμοστο, αλλά να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού και να περιμένουμε από Εκείνον το έλεος ή τον βοηθό στην υπομονή ή το λυτρωτή από τη δυστυχία.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δοκιμασία για την ελπίδα από την περίπτωση που οι λογισμοί εξεγείρονται μέσα στη συνείδηση και λένε:
«Οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ» (Ψαλμ. 3,3).
Σε έναν τέτοιο βαρύ πειρασμό περισσότερο απ’ όλα είναι απαραίτητη η υπομονή, η σιωπή, ο εκ βάθους καρδίας θρήνος, έως ότου περάσει ή μαλακώσει η βαρυχειμωνιά.
Μάθετε να δέχεσθε με υπομονή τις ελλείψεις και τις αδυναμίες των άλλων, διότι κι εσείς έχετε πλήθος ελλείψεων , τις οποίες υπομένουν οι άλλοι.
Εμείς απαιτούμε οι άλλοι να είναι τέλειοι, αλλά τις δικές μας ελλείψεις δεν τις διορθώνουμε.
Αν επιθυμείς να αποκτήσεις πείρα στην υπομονή, τότε δεν πρέπει να καταφεύγεις σε εκείνα τα πρόσωπα και τις καταστάσεις οι οποίες πιο πολύ θα σε απομακρύνουν από την υπομονή.
Όποιος αληθινά και ανυπόκριτα μέσα στην καρδιά του ονομάζει τον εαυτό του αμαρτωλό, τότε, σαν ταπεινός, κάθε κακολογία θα την υπομείνει με άνεση και δεν θα δείξει κανένα σημείο θυμού.
Πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου χειρότερο απ’ όλους και σε κάθε προσβολή να λες: «Συγχωρήσατέ μοι δια τον Χριστόν». Τότε και την προσβολή δεν θα αισθάνεσαι και κανείς πια δεν θα σε προσβάλει. Αλλιώς ένα λόγο θα σου λένε κι εσύ σε απάντηση θα λες δέκα. Δηλαδή χωνόμαστε μέσα στην καπνοδόχο, πασαλειβόμαστε με καπνιά και μετά θα απορούμε: πώς συνέβη αυτό;
Λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: «Με εκείνους που μας πικραίνουν ή μας φθονούν, που καυχώνται εις βάρος μας, δεν πρέπει αντίστοιχα να πικραινόμαστε, να οργιζόμαστε, να υπερηφανευόμαστε, όπως συνήθως ταιριάζει στη διεφθαρμένη φύση μας, αλλά πρέπει να τους συμπονούμε σαν να κρατιούνται στη φλόγα του Άδη και στον πνευματικό θάνατο και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς εκ βάθους καρδίας για να φωτίσει ο Κύριος το σκοτάδι της ψυχής τους και να λάμψει μέσα στην καρδιά τους με το φως της χάριτός Του».
Είναι καλό να υπομένουμε κάποτε από τους άλλους την αντιλογία και να συναντούμε κακή και εσφαλμένη γνώμη ακόμη και για τα καλά μας έργα και τις διαθέσεις μας. Αυτά μας οδηγούν συχνά στην ταπείνωση και μας προφυλάσσουν από την κενοδοξία. Πρέπει να ελπίζουμε όχι στις αρετές μας, αλλά στην ευσπλαχνία του Θεού και στη θυσία του Εσταυρωμένου Υιού του Θεού.
Έχε πάντα μπροστά σου το παράδειγμα του Μεγάλου Δικαίου , του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, ο Οποίος για τη Δικαιοσύνη Του υπέμεινε κάθε ψεύδος των ανθρώπων, ανεβαίνοντας στο Σταυρό και θανατούμενος με επονείδιστο θάνατο. Απ’ όλες μας τις κακοπάθειες σπουδαιότερες είναι εκείνες που υπομένουμε χάριν του Θεού.
Το να υπομένεις χάριν του Θεού είναι χάρισμα άξιο μεγάλου θαυμασμού, κι ανώτερο από το να ανασταίνεις νεκρούς και να κάνεις μεγάλα σημεία. Στην τελευταία περίπτωση (δηλ. του χαρίσματος των σημείων) ο άνθρωπος που δέχεται το δώρο από τον Θεό είναι οφειλέτης Του, ενώ στην πρώτη είναι σαν να καθιστά τον Ίδιο τον Θεό δικό του οφειλέτη. Λοιπόν οφείλουμε να ασπαζόμαστε και με ευγνωμοσύνη να φορούμε το Σταυρό, διότι αυτός είναι σημείο ευσπλαχνίας ,αφέσεως των αμαρτιών κι ακόμα δείγμα ότι ο Θεός δεν μας ξεχνά.
Υπέμεινε χάριν του Θεού τις ύβρεις, τους διωγμούς και τις κακολογίες, ώστε να αγάλλεσαι εν χαρά , λαμβάνοντας μεγάλη αμοιβή στους ουρανούς.
Σε σχέση με το παντοδύναμο και άγιο θέλημα του Θεού δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα κατάλληλα αισθήματα στον άνθρωπο, εκτός της απεριόριστης ευσέβειας και της απεριόριστης υπακοής. Από αυτά τα αισθήματα , όταν γίνουν σταθερό κτήμα του ανθρώπου, γεννιέται η υπομονή.
Η υπομονή είναι σαν πέτρα που στέκεται ασάλευτη ενάντια στους ανέμους και τα καθημερινά κύματα της ζωής και πετυχαίνοντας αυτό δεν αποκάμνει και δεν επιστρέφει πίσω, αλλά, όντας ήρεμη, δεν σύρεται από την έπαρση, αλλά πάντοτε παραμένει η ίδια και στην ευημερία και στη δυστυχία.
Μπορεί να δοξάζει τον Θεό όποιος μένει ο ίδιος στον κόπο, ίδιος στην υμνωδία και ίδιος στην υπομονή. Ο Χριστός δέχεται αυτό σαν τον ύμνο των αγγέλων .
Είναι μεγάλη αρετή η υπομονή και η ελπίδα στην ευσπλαχνία του Θεού, ενώ η απελπισία είναι μεγάλη αμαρτία.
Η φιλάνθρωπη αγάπη και η στοργή του Χριστού συγχωρεί τους πεπλανημένους , τονώνει τους απίστους και ενισχύει τους κλονιζομένους και τους πεσμένους. Πρέπει να εναποθέσουμε ισχυρή και αταλάντευτη ελπίδα στην αγάπη και τη στοργή του Σωτήρος μας. Τότε μόνο δεν θα είμαστε «ως μη έχοντες ελπίδα», απελπισμένοι για την ανυπακοή μας και την απιστία μας, την αχαριστία μας και την αμφιταλάντευσή μας, αλλά μάλλον και τώρα και πάντοτε και στη ζωή και στο θάνατο θα παραδίδουμε και θα εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας στη φιλάνθρωπη αγάπη του Θεού. Εάν τα κύματα των δοκιμασιών και της ταραχής φθάνουν μέχρι την ψυχή μας και από πουθενά δεν περιμένουμε αγάπη, παρηγορία και βοήθεια, τότε θα μας καλεί η αξιόπιστη φωνή του Χριστού: «Μη φοβάσαι! Εγώ σε λύτρωσα, εγώ σε κάλεσα προς Εμέ, εσύ είσαι δικός μου!».
Πηγή: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Η εν Χριστώ ζωή δεν λογίζεται χωρίς Σταυρό

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/41713-%CE%B7-%CE%B5%CE%BD-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8E-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CF%8C

Ο άνθρωπος θα δικαιωθεί ή θα κατακριθεί, ανάλογα με το πόσο θεοπρεπώς και αξιοπρεπώς κράτησε σ' αυτή τη ζωή το Σταυρό του.
Ο προπτωτικός άνθρωπος ήταν συνδεδεμένος υπαρκτικά και ουσιαστικά με το Θεό του, που είναι κατά τη θεολογία του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή, «Φύσις μακαρία, απαθής και αγαθή».

Γι' αυτό το λόγο και ήταν μακάριος και απαθής, εντελώς άσχετος με οτιδήποτε μπορούσε να του επιφέρει θλίψη ή πόνο.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αποφαίνεται χαρακτηριστικά: «Οι άνθρωποι, ώσπερ άγγελοι διητώντο εν τω παραδείσω». Οι άνθρωποι δηλαδή, ζούσαν αγγελική βιωτή μέσα στον παράδεισο. Με το προπατορικό αμάρτημα που κατά το μακαριστό Γέροντα Πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς δεν ήταν τίποτε άλλο παρά «η προσπάθεια του ανθρώπου να γίνει Θεός χωρίς Θεόν και εναντίον του Θεού», υπεισέρχεται στη ζωή του μεταπτωτικού ανθρώπου η τραγική πραγματικότητα του οντολογικού δυϊσμού, των παθών, των θλίψεων και τέλος αυτός ο ίδιος ο θάνατος.
Ο άνθρωπος βιώνει πλέον μια άλλη πραγματικότητα, την πραγματικότητα του Σταυρού. Ο Μέγας Βασίλειος, επισημαίνοντας αυτή την πραγματικότητα, θα πει χαρακτηριστικά: «Μηδενός των ανθρώπων ο βίος όλος μακάριος εστίν. Το γαρ διά παντός ευ πράττειν, μόνον Θεού εστίν». Δηλαδή, κανενός πλέον ανθρώπου η ζωή δεν είναι ταυτόσημη με τη διαρκή χαρά και την ευτυχία, αλλά μάλλον είναι ζυμωμένη με τον πόνο και τις θλίψεις. Μόνο ο Θεός, όντας απαθής, βιώνει μια κατάσταση διαρκούς χαράς και μακαριότητας.
Ο πόνος
Η πραγματικότητα του Σταυρού στην Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία μας, έχει διάφορες πτυχές. Πρώτη πτυχή της είναι ο πόνος: σωματικός και ψυχικός. Ο πόνος μπορεί να προέρχεται από πλείστες όσες αιτίες. Αρρώστιες, βίωση της απόρριψης, της αχαριστίας, της κακής συμπεριφοράς, της μοναξιάς κ.λπ. Είναι γεγονός πως στις μέρες μας, πλήθυναν οι περιπτώσεις ανθρώπων που υποφέρουν από ανίατες αρρώστιες, κάθε λογής.
Επιπρόσθετα, παρατηρείται μια έξαρση των ψυχικών νοσημάτων, με αποτέλεσμα να γίνεται λόγος για έφηβους ακόμη και για παιδιά με έντονα ψυχολογικά προβλήματα, που προκύπτουν από το σύγχρονο τρόπο ζωής, που έχει να κάνει με τον ανταγωνισμό και τον παραγκωνισμό του ανθρωπίνου προσώπου. Και στις δύο περιπτώσεις ο Σταυρός της ασθένειας (σωματικής και ψυχικής), γίνεται κατά την Πατερική Θεολογία, «Παιδεία ομολογουμένη». Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος που δέχεται το Σταυρό του πόνου και στις δύο όψεις του, θεοπρεπώς και αξιοπρεπώς λογίζεται κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας μιμητής Χριστού.
Λέει κάπου χαρακτηριστικά ένας μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος: «Σκοπήσωμεν, πώς τον θεόν δοξάσωμεν. Δοξάζεται δε Ούτος δια του Σταυρού, ήτοι δια του πόνου, των θλίψεων, των ασθενειών. Εάν γαρ ταύτα πάντα εν υπομονή πολλή υποφέρωμεν, τα του Χριστού παθήματα μιμούμεθα και ούτω γινόμεθα Υιοί Θεού χάριτι και συγκληρονόμοι Χριστού». Ας δούμε δηλαδή πώς δοξάζεται ο Θεός. Δοξάζεται με το Σταυρό, δηλαδή τον πόνο, τις θλίψεις, τις αρρώστιες. Αν λοιπόν δεχτούμε αυτού του είδους το Σταυρό με υπομονή, τότε γινόμαστε μέτοχοι των παθών του Χριστού, είμαστε παιδιά του Θεού κατά χάρη και συγκληρονόμοι Χριστού.
Οι Χριστιανοί δεν χαίρονται ασφαλώς στις αρρώστιες και στον πόνο, αλλά και από την άλλη δεν απελπίζονται, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά τη θέση του Μεγάλου Αθανασίου πως: «Εκ του συσταυρωθήναι εστίν, το συμβασιλεύσαι και συνδοξασθήναι».
Ο Ιώβ
Ο Ιώβ προβάλλεται στην Παλαιά Διαθήκη, σαν το πρόσωπο εκείνο που βίωσε στον ύψιστο βαθμό, τον ψυχικό και σωματικό πόνο. Λέει λοιπόν γι' αυτόν ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ότι δεν ήταν τόσο σπουδαίος όταν ήταν ενάρετος και απείχε από κάθε κακό, αλλά πραγματικά σπουδαίος και αληθινά μεγάλος και φιλόσοφος, ήταν ακριβώς όταν κρατούσε το Σταυρό του πόνου (ψυχικού και σωματικού) θεοπρεπώς και αξιοπρεπώς:
«Ουκ ην ούτω λαμπρός, ότε απείχε από παντός κακού, αλλά ότε εν ταις θλίψεσιν υπέμεινεν, τότε φιλόσοφος ην». Εξ άλλου, άλλη διάσταση του Σταυρού, κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά είναι και «το Σταυρώσαι την σάρκα συν τοις παθήμασιν και ταις επιθυμίαις». Σταυρός δηλαδή είναι, και το να προσπαθεί ο άνθρωπος να δαμάσει τα πάθη και τις κακές επιθυμίες ή συνήθειες του. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, τότε θα διαπιστώσει το πόσο μεγάλο Σταυρό σηκώνουν τα παιδιά εκείνα, που αγωνίζονται για να απεξαρτηθούν από τις ναρκωτικές ουσίες, τον αλκοολισμό ή άλλα πάθη.
Γι' αυτό ακριβώς το λόγο επιβάλλεται ώστε οι υπόλοιποι γύρω τους (οικογένεια, πολιτεία, Εκκλησία) να τους συμπαρασταθούν με αγάπη και στοργή και όχι ασφαλώς να τους περιθωριοποιήσουν ή να τους απορρίψουν.
Επιπρόσθετα σαν Σταυρός θα μπορούσε να λογιστεί και ο εργασιακός χώρος ενός ανθρώπου, όταν σ' αυτόν βιώνει τη μονοτονία, την πίεση ή την κακή συμπεριφορά των ανωτέρων του.
Οικονομία
Τέλος, μια άλλη πραγματικότητα του Σταυρού στη ζωή μας, είναι και η οικονομική στενότητα που βιώνει ένας άνθρωπος, που μπορεί να έχει πολυμελή οικογένεια ή άλλες οικονομικές ανάγκες, που με πολλή δυσκολία καλύπτονται από το μισθό του. Σε τούτο το είδος του Σταυρού, ο Μέγας Αθανάσιος συστήνει στον άνθρωπο που υποφέρει, υπομονή, τον παρηγορεί δε με τη θέση πως «Ο έχων την ανάπαυσαν εν τω κόσμω τούτω, την αιωνίαν ανάπαυσιν, μη ελπιζέτω μηδέ αναμενέτω ευρείν». Αυτός δηλαδή που σ' αυτή την ζωή του έρχονται όλα βολικά και είναι πλήρως αναπαυμένος, την ουράνια και αιώνια ανάπαυση να την ξεχάσει και να την διαγράψει.
Θα λέγαμε λοιπόν σαν κατακλείδα, πως η πραγματικότητα του Σταυρού συμφαίνεται με τη Σωτηρία ή την καταδίκη του ανθρώπου, αφού κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας, ο άνθρωπος θα δικαιωθεί ή θα κατακριθεί, ανάλογα με το πόσο θεοπρεπώς και αξιοπρεπώς κράτησε σ' αυτή τη ζωή το Σταυρό του.
Σάββας Αλεξάνδρου,
Θεολόγος-Εκπαιδευτικός