Aπό τον Τόνυ Μοντάνα
Μιλάμε για εν ψυχρώ εκτέλεση του Σταύρου Λυγερού με φόντο μια χώρα που σε 6 μήνες από σήμερα θα είναι κρανίου τόπος.
Μιλάμε για εν ψυχρώ εκτέλεση ενός δημοσιογράφου ο οποίος μέσα σε
σύντομο χρονικά διάστημα βλέπει βίαια την έξοδο από 3 δουλειές: Tην Καθημερινή, το STAR και το Real Group.
Μιλάμε για εν ψυχρώ εκτέλεση, μια και στην σύσκεψη της Παρασκευής για το κυριακάτικο φύλλο( στην οποία συμμετείχε ο Σταύρος Λυγερός), δεν έδειχναν να υπάρχουν σύννεφα ανάμεσα στον δημοσιογράφο και την ιδιοκτησία. Γι΄ αυτό και σύμφωνα με πληροφορίες και ο ίδιος
δημοσιογράφος έπεσε από τα σύννεφα, όταν του ανακοινώθηκε ότι έληξε η
συνεργασία με τον Ομιλο.
Από την ιδιοκτησία διαρρέουν πως η απόλυση έγινε για οικονομικούς
λόγους αλλά όσοι γνωρίζουν το παρασκήνιο υποστηρίζουν πως η εφημερίδα
δεν μπήκε καν στον κόπο να διαπραγματευθεί μείωση αποδοχών με τον
δημοσιογράφο. Πράγμα που σημαίνει πως η υπογραφή του Λυγερού ήταν πολύ βαριά και πολύ ενοχλητική για κάποιους στην Κολομβία των Βαλκανίων. Η πλάκα είναι πως κανείς δεν πρόκειται να σταματήσει τις μέρες και τις νύχτες της Αποκάλυψης που πλησιάζουν.
Κανένα συμφέρον δεν θα εμποδίσει το ισοπέδωμα ενός αρρωστημένου
συστήματος της μεταπολίτευσης στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο έχει το
μηντιακό παρακράτος.
Το πιο δυσάρεστο στην περίπτωση του Λυγερού είναι ότι ο ισχυρός άνδρας της Real Nίκος Χατζηνικολάου δεν μπήκε καν στον κόπο να επικοινωνήσει με τον συνάδελφό του.
Το έκανε σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο αδελφός Χατζηνικολάου, ο οποίος επιχείρησε να δικαιολογήσει μια απόλυση ξαφνική και με μπόλικο παρασκήνιο...
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/07/blog-post_2543.html Μια από τις ωραιότερες ιστορίες του Λαυσαϊκού περιγράφει το βίο ενός μοναχού, που αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι, δούλευε σαν φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Και όπως από κάθε λιμάνι, ούτε απ’ αυτό έλειπαν οι πόρνες. Ο «μοναχός» δούλευε όλη την ημέρα, και το βράδυ ξόδευε όλα όσα κέρδιζε, «αγοράζοντας» την συντροφιά μιας πόρνης για όλη τη νύχτα.
Ήταν η ντροπή των χριστιανών της πόλης, ήταν το σκάνδαλο της Εκκλησίας. Τα χρόνια πέρναγαν και παρά τις εκκλήσεις και τις συστάσεις, αυτός συνέχιζε την αμαρτωλή του ζωή.
Κάποτε, όπως σε όλους μας, ο θάνατος ήρθε σαν λύτρωση, σαν φάρμακο που θα τον έσωζε από τις αμαρτίες που δεν σταμάτησε να κάνει ακόμη και λίγο πριν πεθάνει. Και πώς να τον αφήσουν χωρίς ταφή για χριστιανό; Οι παπάδες της πόλης τον πήραν να τον κηδέψουν και μαζί του να θάψουν το σκάνδαλο. Το νέο μαθεύτηκε: Ο «γεροπόρνος» μοναχός πέθανε. Ποιος άραγε θα πήγαινε στην εκκλησία να τον αποχαιρετήσει;
Η εκκλησία στην κηδεία του γέμισε από γυναίκες της Αλεξάνδρειας, τίμιες γυναίκες, χριστιανές, που ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν, μα όχι σαν έναν οποιοδήποτε νεκρό, σαν άγιο! Κάποιος γνώρισε σε κάποια από αυτές το πρόσωπο μιας πόρνης, που είχε καιρό να δει στο λιμάνι… δεν ήταν όμως, όπως την θυμόταν. Κάποιες άλλες, απλά τους θύμιζαν κάτι απόμακρο.
Τότε η πόλη έμαθε πως ο «γεροπόρνος» μοναχός ήταν ένας άγιος, που με τα λεφτά που κέρδιζε, εξαγόραζε μια νύχτα χωρίς αμαρτία, αγόραζε το «δικαίωμα» στο σώμα τους για να κερδίσει την ψυχή τους.
Τότε η πόλη έμαθε, ότι αυτός που νόμιζαν ότι είναι το «σκάνδαλο» ήταν η αγνότητα, η άδολη αγάπη, η αυταπάρνηση, ο άνθρωπος, ο λόγος του Θεού, η προσευχή και η θέωση. Γιατί ο άνθρωπος του Χριστού δεν κρίνεται στη διάρκεια της ζωής του, αλλά στο τέλος της. Γιατί ακόμη κι όταν ο ίδιος ζει «καθώς πρέπει», πρέπει να μαρτυρήσει, πρέπει να ζήσει την μαρτυρία και το μαρτύριο.
Τελικά ποιος είναι το σκάνδαλο, ο άλλος ή εμείς; Μήπως εγώ είμαι αυτός που θέτω στον άλλο το προσωπείο που μου ταιριάζει να τον βλέπω; Μήπως γιατί φοβάμαι μην αποκαλυφθεί το δικό μου προσωπείο;
Και τελικά τι κάνουμε με το σκάνδαλο, ποιος το κουβαλά, ποιος θα «σώσει» το σκάνδαλο; Το ερώτημα είναι ουσιαστικό, γιατί το σκάνδαλο του άλλου έχει μια θεμελιακή λειτουργία: Γεμίζει τα δικά μας κενά, τα κενά του εγωισμού μας. Είναι εύκολο να κατηγορήσουμε, είναι εύκολο να γκρεμίσουμε, αλλά είναι δύσκολο να πούμε τον καλό λόγο, να δουλέψουμε για το κοινό καλό!
Υιοθετούμε επιλογές απάνθρωπες καταρχήν για τον εαυτό μας, που οδηγούν στην κάθε μορφής κρίση, η οποία δεν είναι υπόθεση ιδεολογίας, θεωρίας ή δομών, είναι πρωτίστως το αποτέλεσμα της λειτουργίας χωρίς πραγματικό σκοπό, η είσοδος σε έναν μηχανισμό κατάρρευσης και φθοράς. Σήμερα ζούμε με μοναδική ένταση την ποιοτική απώλεια των εσωτερικών κριτήριων μιας κοινωνίας που δεν «κοινωνεί», αλλά μόνο «επικοινωνεί» τα αδιάλειπτα κενά της.
Η «πραγματική ζωή» δεν είναι η δική μας, αλλά του αλλού. Εντούτοις οφείλουμε να αναζητήσουμε την δική μας ζωή, γιατί στην τελική Κρίση το δικό μας βιβλίο, της ζωής μας, θα είναι αδειανό.
Απίστευτες αποκαλύψεις για τα ... τσογλάν μπόις της
Goldman Sachs, φέρνει στη δημοσιότητα το πρακτορείο Bloomberg. Σεξ,
ψέματα και απίστευτη χλιδή από τα στελέχη μιας από τις μεγαλύτερες
επενδυτικές τράπεζες επενδύσεων, με ενεργό ρόλο στα ελληνικά ζητήματα.
Κατηγορείται από δύο γυναίκες (πρώην υπάλληλοι της εταιρείας) ότι τα
golden boys της, είχαν μετατρέψει την εταιρεία σε μια «λέσχη αγοριών».
Ενδιαφέρονταν για τη χλιδάτη ζωή που περιελάμβανε ποτά, καταχρήσεις,
ακριβά ταξίδια, «επισκέψεις» σε στριπ κλαμπ και εκτεταμένη σεξουαλική
παρενόχληση στις γυναίκες υπαλλήλους.
Την καταγγελία κάνουν οι Κριστίνα Τσεν-Όστερ και η Σάνα Όρλιχ που
«κυνηγούν» την εταιρεία από το 2010 και τώρα, προσθέτουν στη μήνυσή τους
νέα συνταρακτικά στοιχεία, που θεωρούν πως θα «δέσουν» ακόμα
περισσότερο την υπόθεση και θα φέρει σε δύσκολη θέση την Goldman Sachs.
Μάλιστα, σημειώνουν πως εκπροσωπούν και άλλες γυναίκες υπαλλήλους, αλλά
και αντιπροέδρους της εταιρείας και προσθέτουν στον φάκελο της υπόθεσης
δηλώσεις πρώην στελεχών που κατακεραυνώνουν τα golden boys. Αυτό που
ζητούν από το δικαστήριο είναι αποζημίωση για τη βλάβη που υπέστησαν, το
ύψος της οποίας θα καθοριστεί.
Είναι φανερό πως αν η δικαστής Αναλίζα Τόρες επιτρέψει στις δύο
γυναίκες να κάνουν ομαδική μήνυση, ο κίνδυνος για την Goldman Sachs
γίνεται αυτομάτως μεγαλύτερος.
Διακρίσεις υπήρχαν ακόμα και στους μισθούς ανάμεσα στις γυναίκες και
τους άνδρες εντός της εταιρείας. Συγκεκριμένα οι γυναίκες αντιπρόεδροι
λάμβαναν 21% μικρότερο μισθό σε σχέση με τους άντρες ομολόγους τους. Το
ίδιο και στις κατώτερες υπαλληλικές κλίμακες (η διαφορά ήταν 8%), ενώ οι
γυναίκες αντιπρόεδροι δύσκολα έβλεπαν ανοιχτή την πόρτα του διευθύνοντα
συμβούλου στα κεντρικά της Νέας Υόρκης.
Από τη μεριά της η εταιρεία, δια του εκπροσώπου της, αρνείται τις
κατηγορίες. «Όλο αυτό είναι μια φυσιολογική διαδικασία πριν από μια
ομαδική μήνυση. Πάντως, η Ντενίς Σέλεϊ, πρώην αντιπρόεδρος της Goldman
Sachs μέχρι το 2009, επιβεβαιώνει τα όσα αναφέρονται στη μήνυση των δύο
γυναικών, λέγοντας πως οι άντρες χλεύαζαν τις γυναίκες, τους
συμπεριφέρονταν με σκαιό τρόπο, τις φώναζαν «bimbo's» και «party girls».
Ποια είναι η Goldman Sachs
Η Goldman Sachs είναι μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο διεθνείς
τράπεζες επενδύσεων τραπεζικών τίτλων, ομολόγων, κινητών αξιών,
διαχείρισης επενδυτικών χαρτοφυλακίων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων,
οικονομικών συμβούλων και εκτιμητών εξαγορών - συγχωνεύσεων και μ΄ ένα
πλήθος άλλων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Πελάτες της εταιρείας αυτής
είναι κυρίως μεγάλες εταιρείες, κρατικές και ιδιωτικές, κυβερνήσεις
χωρών αλλά και ιδιώτες. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο οικονομικό
παράγοντα στο χώρο της οικονομικής διαχείρισης των ΗΠΑ.
Παρά ταύτα πολλοί σήμερα διεθνείς αναλυτές είναι εκείνοι που
καταλογίζουν στην εταιρεία αυτή τις μεγαλύτερες ευθύνες για την τρέχουσα
οικονομική κατάσταση, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε πολλές άλλες
χώρες, όπως είναι η Ελλάδα. Μεταξύ δε αυτών φέρεται και η Αμερικανική
Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς η οποία και έχει καταγγείλει την εταιρεία για τη
λεγόμενη «φούσκα κατοικίας», ενώ Αμερικανοί δημοσιογράφοι την
καταγγέλλουν για το «φιάσκο των τροφίμων» το 2008.
Η Goldman Sachs ιδρύθηκε το 1869 από δύο Γερμανούς
μετανάστες, τον Μάρκο Γκόλντμαν και τον Σαμουήλ Zακς, εκ των επιθέτων
των οποίων έλαβε το όνομα η εταιρεία η οποία και άρχισε με το
πρωτοποριακό τότε αντικείμενο τραπεζικής εργασίας τη χρήση των εμπορικών
χρεογράφων, αναδεικνύοντας τότε (1896) το Χρηματιστήριο της Νέας
Υόρκης. Σήμερα η εταιρία εδρεύει σε ουρανοξύστη της Δυτικής λεωφόρου του
Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Σε
μία σοβαρή αποκάλυψη για τον υπουργό Δικαιοσύνης και πρώην αεροπαγίτη
Χαράλαμπο Αθανασίου προχωρά το HOT DOC που κυκλοφορεί, ύστερα από
καταγγελία που έφτασε στην κατοχή του ερευνητικής ομάδας του περιοδικού,
για ψευδή δήλωση πόθεν έσχες του υπουργού. Η ίδια καταγγελία έφτασε το
2008 στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά παραπέμφθηκε στα …συρτάρια… και
έκλεισε δίχως έλεγχο.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης όπως προκύπτει από την έρευνα, έχει αποκρύψει
από το πόθεν έσχες του, 282 τ.μ. διαμερίσματος, δηλώνοντας μόλις 350
τ.μ. Έχει οικοδομήσει την πυλωτή του σπιτιού του και μάλιστα την εποχή
που δίκαζε πολίτες για πολεοδομικές παραβάσεις, ενώ στο όνομα των
παιδιών του εμφανίζονται ακίνητα και περιουσιακά στοιχεία, εποχή που δεν
είχαν εισοδήματα αφού ήταν …φοιτητές. Το σημαντικότερο είναι ότι οι
καταγγελίες που έγιναν το 2008 και διαβιβάστηκαν στον Άρειο Πάγο,
αρχειοθετήθηκαν παρανόμως.
Ο Χαράλαμπος Αθανασίου έχει ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο έργο, κατά τη
θητεία του στο υπουργείο Δικαιοσύνης με πλήθος τροπολογιών που έχουν
προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στον κύκλο των δικαστικών και πολιτικών,
καθώς αυτές οι τροπολογίες φαίνεται να εξυπηρετούν σε πολλές εκ των
περιπτώσεων τους εγκληματίες με τα «λευκά κολάρα»…
Ο κ. Αθανασίου είναι ο υπουργός, ο οποίος δεν διαβίβασε στη Βουλή τη
δικογραφία που περιέγραφε χρηματισμό του υπουργού Γιάννη Μιχελάκη, την
κράτησε επί μήνες στο συρτάρι του και την επέστρεψε στον Άρειο Πάγο,
δήθεν για νομικό έλεγχο, όταν την υπόθεση αποκάλυψε το HOT DOC.
Αυτή την φορά όμως η κριτική στο πρόσωπο του κ. Αθανασίου ξεπερνά την
αμφιλεγόμενη πολιτικονομοθετική του δραστηριότητα. Αξίζει να σημειωθεί,
ότι δικαστικοί τον καταγγέλλουν για παρεμβατισμό τόσο όσο όταν ήταν
δικαστικός, όσο και ως πολιτικός.
ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΛΑΔΙ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ
Aπό τον Γιάννη Μακρυγιάννη
Έχω δει όμως να παίζεται το ίδιο έργο με αφορμή τέτοια βλακώδη
περιστατικά: να επιτίθενται όλοι στην αριστερά – μέχρι και ο δήθεν
εναλλακτικός μεταμοντέρνος γεροντοέφηβος Μπουτάρης – μπερδεύοντας
βούρτσες, μπούτια και ό,τι μπορεί ο καθένας.
Για παράδειγμα, στη ρητορική όσων έσπευσαν να… «συμπαρασταθούν» στον
Μαραντζίδη η αριστερά ταυτίζεται με τον αριστερισμό και ο
αντιεξουσιαστικός, αναρχικός χώρος πάει κοντά κοντά, αν δεν είναι ίδιος,
με τον… ΣΥΡΙΖΑ.
Εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ειδικά αυτόν τον καιρό φτιάχνονται πολλές
καριέρες με άξονα την αντιαριστερή πολεμική. Φτάνει να πεις «πόσο
γελοίοι είναι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ», ή «δεν μπορεί ο Τσίπρας» και αμέσως
γίνεσαι αγαπητός σε πολλούς κύκλους. Όχι κύκλους πλατειών, άλλους
«κύκλους» καλούς, ευυπόληπτους και πάνω απ’ όλα ισχυρούς.
Ο Μαραντζίδης το έχει κάνει επάγγελμα το αντιαριστερό εδώ και καιρό.
Το λέει «επιστήμη», το λέει «ιστορική έρευνα» θα σας γελάσω, αλλά πάντως
του βγήκε σε καλό επαγγελματικά – έγινε και καθηγητής!!! - και κάνει
μια χαρά σταδιοδρομία. Μέχρι και στο Ποτάμι έφτασε η χάρη του, καθώς τον
πρόσεξε ο Σταύρος Θεοδωράκης και τον πήρε μαζί του – τα μυρίζει τα
ταλέντα ο «δια βοής επικεφαλής».
Θα πει κάποιος «καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή» και δεν έχω παρά να
συμφωνήσω – γιατί αλλιώς η «ιστορική έρευνα» θα με καταδικάσει σε αιώνια
αποδοκιμασία, δεν είναι αστεία πράγματα αυτά.
Προφανώς το ξύλο δεν είναι λύση, όσο ανόητος πολιτικά, κοινωνικά και…
επιστημονικά να είναι ο άλλος. Κακώς δηλαδή του δώσανε σημασία. Αλλά με
την ευκαιρία να θυμίσουμε ποιος είναι ο κύριος.
Ο Μαραντζίδης λοιπόν δεν είναι τυχαίος. Έχει προσπαθήσει δεκαετίες
τώρα να αναθεωρήσει όλη την ιστορική οπτική για την γερμανική κατοχή και
την αντίσταση. Ήτοι να βγάλει λάδι τους γερμανοτσολιάδες και όσους
συνεργάστηκαν με τους ναζιστές και έκαναν… αντίσταση στην Αντίσταση.
Έγραφε προ καιρού:
«Ώριμη για διερεύνηση είναι πλέον και η ιδέα πως η συνεργασία με τον
εχθρό δεν ήταν πραγματικά ελληνικό φαινόμενο, πως μόνο λίγοι
‘‘καιροσκόποι’’ έπαιρναν εντολές από τους Γερμανούς. Το όλο ζήτημα της
ελληνικής συνεργασίας θα αποτελέσει αντικείμενο συνεδρίου που θα
πραγματοποιηθεί το ερχόμενο καλοκαίρι. Είναι σαφές όμως ότι οι Έλληνες
εργάστηκαν πλάι στους Γερμανούς για πολλούς λόγους: ένας είναι το κοινό
αντικομμουνιστικό μένος, ένας άλλος ο φόβος των Βουλγάρων (στον Βορρά)
και ένας τρίτος το μίσος και ο φόβος του EAM/ΕΛΑΣ».
Δηλαδή με άλλα λόγια, είχαν και τα δίκια τους όσοι μπήκαν σε τάγματα ασφαλείας, έγιναν μαυραγορίτες και κάνανε ό,τι κάνανε.
Δικαιολόγησε και όσους βρέθηκαν απέναντι στο ΕΑΜ?ΕΛΑΣ. «Στον όρο άλλοι καπετάνιοι συμπεριλαμβάνονται όσοι κατά τα
χρόνια της Κατοχής ηγούνται κάποιας μικρής ή μεγάλης ομάδας ένοπλων
ανδρών και ήρθαν αντιμέτωποι με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ με τη στάση και τη δράση
τους. Κάτω από τον τίτλο του αντικομουνιστή ενόπλου παρουσιάζονται τρεις
βασικές κατηγορίες καπεταναίων: α) αυτοί οι οποίοι συμμετείχαν σε
αντιστασιακές οργανώσεις πολεμώντας μέχρι το τέλος της Κατοχής σε έναν
διμέτωπο αγώνα ενάντια στους στρατούς κατοχής και από το 1943 ενάντια
στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ β) όσοι συνεργάσθηκαν αμέσως με τις δυνάμεις κατοχής
συγκροτώντας ένοπλα σώματα, όπως ο Πούλος και γ) αυτοί που, ξεκινώντας
να δημιουργήσουν αντιστασιακές ομάδες, οδηγήθηκαν μέσω της εμφύλιας
σύγκρουσης του 1943-1944 σε σταδιακή συνεργασία με τους Γερμανούς,
αναγορεύοντας σε σημαντικότερο παράγοντα τον κίνδυνο κυριαρχίας του ΕΑΜ
και του ΚΚΕ στο μεταπολεμικό πολιτικό σκηνικό».
Μετά από αυτά το πονήματα του Μαραντζίδη δεν αντιλαμβάνονται
ειλικρινά γιατί τόση φασαρία με λίγη κλωτσοπατινάδα. Όντως είναι κότες
όσοι χρησιμοποιούν τη μυϊκή δύναμη, αλλά και πολύ φλώροι όσοι σκούζουν
με το παραμικρό «με βαράνε, με βαράνε». Στον πανεπιστημιακό χώρο και
μέσα σε μια νεολαία που βράζει από φύση και συνθήκες, ζουν στο κάτω
κάτω. Δεν έγινε και τίποτα, ούτε σημαίνει κάτι φοβερό. Εδώ αθώωσε τους
συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, που όσο να ‘ναι ρίχναν κάτι
περισσότερο από μερικές γροθιές, η αγριάδα σε μια καφετέρια τον
πείραξε;
http://olympia.gr/2014/07/03/%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%89%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD/ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΒΡΕΦΟΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΥ!
Αλλαγή στα δεδομένα περί ακαταλληλότητας των υδάτων για την παραλία του Μενιδίου – αποτελέσματα δειγματοληψίας
Αποτελέσματα της τελευταίας δειγματοληψίας στην οποία προέβη ο Δήμος
Αμφιλοχίας το πρωί της Δευτέρας, διέψευσαν την ανακοίνωση της
Περιφερειακής Ενότητας Αι/νίας περί ακαταλληλότητας των υδάτων στο
Μενίδι: «Απαγορεύεται η κολύμβηση σε όλο το μήκος της ακτής Μενιδίου ΤΚ
Μενιδίου Δήμου Αμφιλοχίας», η οποία αναστάτωσε κατοίκους και ελεύθερους
επαγγελματίες. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων που βγήκαν σήμερα το πρωί
από το χημείο της Άρτας, πιστοποίησαν την καθαρότητα των υδάτων και
είναι ηλίου φαεινότερο, ότι η λήψη των προηγούμενων δειγμάτων
πραγματοποιήθηκε σε περίοδο εργασιών αποχέτευσης και βιολογικού
καθαρισμού, χωρίς να γίνει, μετά το πέρας τους, δεύτερη δειγματοληψία.
Φαίνεται ότι η Περιφέρεια, εσπευσμένα και απερίσκεπτα προχώρησε σε μια
ανακοίνωση, η οποία θα στιγμάτιζε άδικα το γραφικό χωριό του Μενιδίου. Ο Δήμος Αμφιλοχίας προέβη στην παρακάτω ανακοίνωση για την καταλληλότητα κολύμβησης στην ακτή Μενιδίου:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ
Αμφιλοχία 03/07/2014
Ταχ. Δ/νση: Γ. ΣΤΡΑΤΟΥ 5
Τ.Κ. : 30500
Τηλ. : 2642360424
FAX : 2642360414
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ ΑΚΤΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ ΜΕΝΙΔΙΟΥ
Μετά την απόφαση περί καθορισμού της καταλληλότητας των ακτών στην
περιοχή του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, ο δήμος Αμφιλοχίας προέβει τη
Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014 σε τριπλή δειγματοληψία στην παραλία του
Μενιδίου σε συνεργασία με το Λιμεναρχείο.
Απέστειλε τα δείγματα για εξέταση σε πιστοποιημένο εργαστήριο στο οποίο
στέλνει και το σύνολο των δειγμάτων πόσιμου νερού για εξέταση
καταλληλότητας.
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι τα παρακάτω και χαρακτηρίζονται ως εξαιρετικής ποιότητας για κολύμβηση.
Κατόπιν τούτου ενημερώνουμε το κοινό ότι δεν υπάρχει απολύτως κανένα
θέμα και ο κόσμος μπορεί να επισκέπτεται την παραλία Μενιδίου.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑΣ : 30/06/2014
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ : 30/06/2014
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ : 01/07/2014
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ: 03/07/2014
ΕΙΔΟΣ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ :
ΝΕΡΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ :
Νο1-05ΙΑN
ΚΩΔΙΚΟΣ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ
82430
-- Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Κομμουνιστική ηθική και η «Ζούγκλα»!
Επειδή εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι … αριστεροί της μεταπολίτευσης και ιδεολόγοι των απάνεμων καιρών και της καριέρας,
τους υπενθυμίζω ότι ο μαρξισμός και ο Ελληνικός κομμουνισμός διαχώριζαν
από την αστική τάξη, πέραν των άλλων, και στο θέμα της ηθικής.
Μιας ηθικής, που όπως διατείνονταν, ήταν ανώτερη της αστικής ηθικής.
Αυτό ήταν ένα γεγονός το οποίο πολλοί Έλληνες κομμουνιστές και κομμουνίστριες είχαν κατακτήσει τόσο με την τρόπα της ζωής τους όσο και με το αίμα τους.
Εντελώς ενδεικτικά πληροφορώ τους νεοφώτιστους μαρξιστές ότι στα 1978, στο Παρίσι, με πρωτοβουλία του Κ.Κ.Γ. έγινε «Εβδομάδα μαρξιστικής σκέψης» με θέμα: «Ηθική και Κοινωνία» (εκδ. «Θεμέλιο», 1978) όπου δημοσιεύονται τα «Πρακτικά». Πρβλ και το σχετικό μου άρθρο: «Η ύπαρξη πολιτικής ηθικής στην πρακτική των Κομμάτων», στην εφ. «Η Καθημερινή», της 5-4-1985.
Έρχομαι στο θέμα: Παρασκευή βράδυ της 25 Απριλίου παρακολουθώ την εκπομπή «Ζούγκλα» του γνωστού Μάκη, στο «ΖΟΟΜ».
Καλεσμένη και μια μεταπολιτευτική κομμουνίστρια και υποψήφια ευρωβουλευτής.
Ο Μάκης την ρωτά: «Γιατί εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρατε κανένα
μέτρο εναντίον του βουλευτή σας Μητρόπουλου, γνωστού εργατολόγου που
έχει καταδικαστεί από τον Άρειο Πάγο για κλοπή εκατομμυρίων ευρώ».
Η … αγωνίστρια ώσαν να έρχεται από τον Άρη άπαντα … αριστερά! «Δεν το ξέρω το θέμα. Πρώτη φορά το ακούω».
Μάκης: «Μα τι λέτε, τώρα πέντε
εκπομπές έκανα γι’ αυτό το θέμα με προσκεκλημένους και στελέχη του
ΣΥΡΙΖΑ, που υποσχέθηκαν ότι θα δράσουν …».
Η … αριστερή επανέρχεται: «Δεν γνωρίζω το θέμα»!
Ερωτώνται στο ΣΥΡΙΖΑ: Γνωρίζουν αυτό τον πολιτικό αστέρα που μεσουράνησε
με το κράτος του ΠΑΣΟΚ; Γιατί τον συγκαλύπτουν; Έτσι θ’ αλλάξουν τη
σάπια Ελλάδα; Όσο για την … αγωνίστρια που δεν γνωρίζει το θέμα για το οποίο βοά ο πολιτικός κόσμος – και όχι μόνο – ας αποσυρθεί στα λογιστικά της.
Αθήνα, 03/07/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
«Ο Κύριος, δεν ευαρεστείται με την προσευχή των υπερηφάνων. Όταν όμως θλίβεται η ψυχή του ταπεινού ανθρώπου, ο
Κύριος πάντα την εισακούει.
Ένας γέρος ασκητής, που ζούσε στις πλαγιέςτου όρους Άθω, είδε ότι οι προσευχές των μοναχών ανέβαιναν στους ουρανούς? και
εγώ δεν εκπλήττομαι γι’ αυτό.
Ο ίδιος γέροντας, όταν ήταν μικρός και έβλεπε την στεναχώρια του πατέρα του για την ανομβρία που απειλούσε να καταστρέψει την
συγκομιδή, απομακρύνθηκε στο βάθος του κήπου και προσευχήθηκε:
‘‘Κύριε, Εσύ είσαι Ελεήμων, Εσύ μας δημιούργησες, Εσύ μας τρέφεις και μας ενδύεις όλους. Βλέπεις, Κύριε, πώς στενοχωριέται ο πατέρας μου για την ανομβρία. Ρίξε τώρα βροχή στην γη!’’.
Και τα σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό και κατέβηκε η βροχή και πότισε την γη.
Ένας άλλος γέροντας που ζούσε κοντά στην θάλασσα, μου διηγήθηκε το εξής:
‘‘Ήταν μια νύχτα σκοτεινή… Ο αρσανάς, ήταν γεμάτος από ψαρόβαρκες.
Ξέσπασε θύελλα και πολύ γρήγορα δυνάμωσε. Οι βάρκες, άρχισαν να χτυπούν
η μία την άλλη. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να τις συγκρατήσουν, αλλ’ αυτό
ήταν αδύνατον μέσα στην βροχή και την θύελλα. Επικρατούσε μεγάλη
σύγχυση. Οι ψαράδες, φώναζαν με όλη τους την δύναμη και ήταν φοβερό να ακούς κραυγές φοβισμένων ανθρώπων! Λυπήθηκα τον λαό του Θεού και άρχισα να προσεύχομαι με δάκρυα:
‘Κύριε, κάνε την θύελλα να κοπάσει! Σταμάτησε τα κύματα! Λυπήσου τους πονεμένους ανθρώπους Σου και σώσε τους!’.
Και σταμάτησε η θύελλα, γαλήνεψε η θάλασσα, και οι άνθρωποι, με ειρήνη πλέον, ευχαριστούσαν τον Θεό’’.
Υπήρξε εποχή που νόμιζα ότι ο Κύριος κάνει θαύματα μόνο με τις προσευχές των αγίων. Τώρα όμως έμαθα ότι ο Κύριος θα κάνει
το θαύμα Του και στον αμαρτωλό, αμέσως μόλις ταπεινωθεί η ψυχή του.
Γιατί, όταν ο άνθρωπος μάθει την ταπείνωση, τότε ο Κύριος εισακούει τις
προσευχές του.
Πολλοί λένε, από έλλειψη πείρας, ότι ‘‘ο τάδε άγιος έκανε θαύμα’’,
αλλά εγώ έμαθα ότι το Άγιο Πνεύμα που ζει μέσα στον άνθρωπο κάνει τα
θαύματα. Ο Κύριος ‘‘πάντας ?νθρώπους θέλει σωθ?ναι’’ (Α΄ Τιμ. β΄ 4) για
να μένουν αιώνια μαζί Του. Γι’ αυτό και ακούει τις προσευχές του
αμαρτωλού ανθρώπου και, αυτό, ή για το όφελος των άλλων ή για αυτού του ίδιου που προσεύχεται».
ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ
(1866–1938)
[Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ (1896–1993): «Ο Άγιος Σιλουανός ο
Αθωνίτης», μέρος β΄, Λόγος κ΄ («Ασκητικές σκέψεις, συμβουλές και
παρατηρήσεις»), σελ. 583–584, 10η έκδοση, Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 2003.]
Γιορτάζουμε σήμερα 2 Ιουλίου, ημέρα της καταθέσεως της Τιμίας Εσθήτος της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Στο ναό των Βλαχερνών, που είχε κτίσει η βασίλισσα Πουλχερία, κόρη του
αυτοκράτορα Αρκαδίου και σύζυγος του αυτοκράτορα Μαρκιανού (451 - 457
μ.Χ.), είχαν κατατεθεί τα σπάργανα (εντάφια) της Θεοτόκου, τα όποια
είχαν σταλεί από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιουβενάλιο.
Όταν δε ήταν αυτοκράτορας ο Λέων Α' ο Θράξ (457 - 474 μ.Χ.), οι
πατρίκιοι Γάλβιος και Κάνδιδος έφεραν από τα Ιεροσόλυμα και την τίμια
εσθήτα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ο Λέων την παρέλαβε και την κατέθεσε στο ναό των Βλαχερνών, μέσα σε χρυσή λάρνακα.
Η εσθήτα αυτή υπήρχε μέσα στο ναό των Βλαχερνών μέχρι το έτος 820 μ.Χ.
Αλλά ο ναός αυτός το 1070 μ.Χ. κάηκε και κατόπιν, αφού ανοικοδομήθηκε,
από απροσεξία ξανακάηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1434 μ.Χ. Βέβαια, πάντα
τα τίμια αντικείμενα της Υπεραγίας Θεοτόκου γίνονται αφορμή στους αγωνιζόμενους χριστιανούς να μιμηθούν την αρετή της.
Και όπως, λοιπόν, αυτή «διετήρει πάντα τα ρήματα (του Κυρίου) εν τη
καρδία αυτής» (Λουκά, θ' 51.), διατηρούσε, δηλαδή, τα λόγια του Υιού της
βαθειά χαραγμένα στην καρδιά της, έτσι ας κάνουμε κι εμείς. Χρόνια πολλά σε όλους !!! Απολυτίκιο: Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείον ένδυμα, των οίκτιρμών σου, και ιμάτιον αθανασίας, την αγίαν σου
Εσθήτα και άφθαρτον, τη κληρουχία σου Κόρη δεδώρησαι, εις περιποίησιν
πάντων και σύναψιν. Όθεν Άχραντε, την θείαν αυτής κατάθεσιν, τιμώντες
ευσεβώς σε μεγαλύνομεν.
Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός
«Δεν είναι η πρώτη φορά που μας πουλήσατε, το ΄χετε ξανακάνει χρόνια πριν σ’ άλλους αιώνες, όταν μας ξεπουλούσατε στους Πέρσες […], τώρα μας ρίξατε στους Τούρκους, το αίμα πότισε τη γη κι αλυσοδέσανε βαριά τον Πενταδάκτυλο»… (Μιχ. Πασιαρδή «Είμαστε Έλληνες» 1974)
Ο
Τ Α Ν ο τουρκικός στόλος αποβίβασης (και όχι απόβασης) του Αττίλα
εισβολέα 20-22 Ιουλίου 1974 μπορούσε να υποστεί πανωλεθρία από τις
τορπίλες των υποβρυχίων «Γλαύκος» (S-110) με κυβερνήτη τον πλωτάρχη
Βασίλη Γαβριήλ και «Νηρεύς» (S-111) με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Ιωάννη
Παναγιωτόπουλο, η διαταγή του αρχηγού Ναυτικού αντιναύαρχου Πέτρου
Αραπάκη για απομάκρυνση των δύο υποβρυχίων από τα νερά την Κύπρου έσωσε
τον Αττίλα…
Ο Τ Α Ν η καθηλωμένη τρεις μέρες από Σάββατο 20ή
Ιουλίου 1974 έως Δευτέρα 21, στην ακτή αποβίβασης στο Πέντε Μίλι,
ταξιαρχία Τσακμάκ του Αττίλα, μπορούσε να υποστεί πανωλεθρία από τα έξι
υπερσύγχρονα Φάντομ (F-4) και τα 18 παλαιότερα F-84F της πολεμικής
αεροπορίας, που ανέμεναν πανέτοιμα τη διαταγή απογείωσης στ’ αεροδρόμια
της 115 Πτέρυγας Μάχης στην Κρήτη, η διαταγή του αρχηγού Αεροπορίας
αντιπτέραρχου Αλέξανδρου Παπανικολάου να σβήσουν τις μηχανές τους έσωσε
τον Αττίλα…
Ο Τ Α Ν την Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974, που ο
τουρκικός στόλος εισβολής πλησίαζε τις ακτές της Κερύνειας, ο αρχηγός
Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος από την Αθήνα και ο
αρχηγός του πραξικοπήματος στην Κύπρο, επικεφαλής του ΓΕΕΦ, ταξίαρχος
Μιχαήλ Γεωργίτσης απαγόρευαν στον διοικητή του 251 Τάγματος Πεζικού της
Κερύνειας αντισυνταγματάρχη Παύλο Κουρούπη ν’ αναπτύξει τους λόχους του
στις προβλεπόμενες θέσεις μάχης στις ακτές, κι απαγόρευαν στο 70 Τάγμα
Μηχανικού να στρώσει ναρκοπέδιο στο Πέντε Μίλι κι απαγόρευαν στο μόνο
μηχανοκίνητο τάγμα 286ΜΤΠ του αντισυνταγματάρχη Γεώργιου Μπούτου να
σπεύσει από τη νύκτα στην Κερύνεια, οι απαγορεύσεις τους κι οι διαταγές
τους έσωσαν και διευκόλυναν τον Αττίλα…
Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ -
δυστυχέστατα, δεν τα θυμηθήκαμε αυτά επειδή είναι πάλι Ιούλιος. Ο
τεσσαρακοστός από εκείνον τον καταραμένο. Σαράντα Ιούληδες του
ατιμώρητου και ανενόχλητου Αττίλα. Τα θυμηθήκαμε επειδή: - Απέναντι
στη νέα εκκωφαντική προέλαση των Διπλωματικών Επιλαρχιών του Αττίλα, με
το Τουρκικό Έγγραφο της 23ης Ιουνίου 2014 των Νταβούτογλου -
Τσιαβούσιογλου στην ΕΕ, εναντίον της «Εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας», - η στάση του Υπουργού Εξωτερικών της μητρός Ελλάδος κ. Βαγγέλη Βενιζέλου -
και οι προχθεσινές δηλώσεις του Γ.Γρ. του υπουργείου του, κ. Αναστάσιου
Μητσιάλη, στη Λευκωσία, περί… αποφυγής επίρριψης ευθυνών (στους
Τούρκους) και περί της ανάγκης... αμοιβαίων (κι άλλων ελληνικών)
υποχωρήσεων, - στην ουσία ελάχιστα διαφέρουν, από τη στάση και τις
διαταγές των Μπονάνου, Αραπάκη, Παπανικολάου, του τρισκατάρατου Ιούλη
του 1974.
Μια από τις ωραιότερες ιστορίες του Λαυσαϊκού περιγράφει το βίο ενός μοναχού, που αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι, δούλευε σαν φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Και όπως από κάθε λιμάνι, ούτε απ’ αυτό έλειπαν οι πόρνες. 
Μια από τις ωραιότερες ιστορίες του Λαυσαϊκού περιγράφει το βίο ενός μοναχού, που αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι, δούλευε σαν φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Και όπως από κάθε λιμάνι, ούτε απ’ αυτό έλειπαν οι πόρνες. 
"Μικρή ΔΕΗ"
