Πολιτικά ολισθήματα Δραγασάκη, Σταθάκη και άλλων της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ (του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητα "Σχολιάζουμε, ρωτάμε"

1.            Σε θεμελιώδη πολιτικά ζητήματα, οι κ.κ. Δραγασάκης, Σταθάκης και άλλοι της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζουν προσωπικές τους απόψεις ως θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

(α) Στο ερώτημα “Ποιος φταίει για την κρίση”, ο κ. Δραγασάκης, σε συνάντηση με αντιπροσωπεία γερμανών βουλευτών στις 26.3.14, απαντάει:

“Ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι εμείς, τουλάχιστον στον ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε πλήρη επίγνωση ότι η κρίση είναι δική μας… Από αυτήν τη σκοπιά προσεγγίζουμε το πρόβλημα και όχι από μια σκοπιά η οποία θεωρεί ότι ‘μας φταίνε οι ξένοι για το πρόβλημά μας’ ”.

Τα λέει αυτά, ενώ γνωρίζει ότι η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει αποφασιστεί στο Ιδρυτικό του Συνέδριο, είναι εντελώς διαφορετική!

Διαβάζουμε στην Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (Ιούλιος 2013):

“Στην Ελλάδα επιβάλλονται, με κυρίαρχο τον ρόλο της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή στρατηγική, από την τρόϊκα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σκληρότατα μέτρα που οδηγούν μεγάλα τμήματα του λαού σε ανθρωπιστική κρίση”.   

(β) Για το ζήτημα “τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν οι δανειστές μας δεν δεχτούν τις απόψεις του για τα υπό διαπραγμάτευση θέματα”:

- Ο κ. Δραγασάκης, μιλώντας σε εκδήλωση του Ιδρύματος Rosa Luxemburg στις 20.3.14, λέει:

“Η δική μου απάντηση στο Σχέδιο Β είναι η προσφυγή στον λαό… Εκλογές, ίσως, προσφυγή στη Βουλή ή δημοψήφισμα, όλα είναι υπό συζήτηση”.

- Ο κ. Σταθάκης, στο Mega στις 15.3.14, δηλώνει κατηγορηματικά:  

“Αυτή είναι η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Θα παραμείνουμε στο ευρώ. Τελεία. Στο Τέξας το είπε ο κ. Τσίπρας ότι θα παραμείνουμε στο ευρώ, είναι απόφαση του συνεδρίου...”.

Ο καθένας τους λέει δηλαδή το δικό του, ενώ και οι δύο γνωρίζουν ότι η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει αποφασιστεί στο Ιδρυτικό του Συνέδριο, είναι εντελώς διαφορετική!

Διαβάζουμε στην Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (Ιούλιος 2013):

“Όπως συμπυκνώνει το σύνθημα ‘καμιά θυσία για το ευρώ’, απόλυτη προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που ανέλαβαν άλλοι, υποθηκεύοντας τη χώρα. Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη…”.

2.           Ο κ. Δραγασάκης, αμέσως μετά το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχε δηλώσει:

“Βεβαίως και μετά το συνέδριο ο καθένας μπορεί να έχει τις ιδιαίτερες προσωπικές απόψεις του και ο διάλογος μπορεί να συνεχίζεται, οι θέσεις όμως που δεσμεύουν όλους μας και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οι αποφάσεις που το συνέδριο συλλογικά έλαβε. Οτιδήποτε πέρα απ' αυτό είναι ξένο προς τη δημοκρατική και συλλογική κουλτούρα της Αριστεράς”  (Τύπος, 4.8.13).

3.            Μέχρις ότου καταφέρουν να την τροποποιήσουν, οι κ.κ. Τσίπρας, Δραγασάκης, Σκουρλέτης, Παπαδημούλης κ.α. ας κάνουν τον κόπο, πριν αρχίσουν να μιλούν για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να διαβάζουν την Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού του Συνεδρίου.    

Κι ας μην ξεχνούν πως η Απόφαση αυτή δεσμεύει και τους ίδιους, όπως συχνά τους θυμίζουν άλλοι σύντροφοί τους, και ισχύει ως έχει γραφεί για όλα τα ακροατήρια, ελληνικά, ευρωπαϊκά, υπερατλαντικά… 

4.            “Οι αποφάσεις που το συνέδριο συλλογικά έλαβε” πρέπει, προφανώς, να αποτυπωθούν με σαφήνεια και στο αναμενόμενο “επικαιροποιημένο εκλογικό Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ”.

Η απαίτηση αυτή φαίνεται να προκαλεί δυσκολίες στον κ. Δραγασάκη, υπεύθυνου για την κατάρτισή του.

Δεν εξηγείται αλλιώς η τόση καθυστέρηση στην σύνταξη του Προγράμματος, που κάθε τόσο ακούμε πως “ολοκληρώνεται και θα είναι σύντομα στη διάθεση των πολιτικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ”.

Η κυβέρνηση που της έφυγε ο (Μπαλ)τάκος (του Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html

Εδώ και καιρό επιδιώκω να μην αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη από την πραγματική απειλή που είναι το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα.

Εδώ και καιρό περιγράφω την ακροδεξιοποίηση της ΝΔ από τον Αντώνη Σαμαρά. Και δεν είμαι ο μόνος.

Εδώ και καιρό περιγράφω ότι ακροδεξιοί θύλακες της ΝΔ που ο Αντώνης Σαμαράς προσωπικά αναβίωσε βρίσκονται σε συνέργεια με τη Χρυσή Αυγή η οποία λειτουργούσε ως ο χρήσιμος ηλίθιος του συστήματος εξουσίας και ως δήθεν αντιμνημονιακός αντιπερισπασμός μέχρι του χρονικού εκείνου σημείου που οι δημοσκοπικοί συσχετισμοί άρχισαν να απειλούν την πρωτοκαθεδρία της ΝΔ.

Μέχρι και χθες κάποιος ανίδεος ή κακοπροαίρετος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αυτούς τους ισχυρισμούς ως υπερβολές ακόμη και ως εικασίες.

Αυτά μέχρι χθες.

Γιατί από χθες η βιντεοσκοπημένη συνομιλία του γενικού γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου και εξ απορρήτων του Αντώνη Σαμαρά Τάκη Μπαλτάκου με τον Ηλία Κασιδιάρη την οποία ο Κασιδιάρης σκόπιμα διέρρευσε για να σώσει το τομάρι του, αποτελεί κραυγαλέο αποδεικτικό στοιχείο της συνέργειας Σαμαρικής ΝΔ και Χρυσής Αυγής.

Η συνομιλία την οποία ουσιαστικά σκηνοθέτησε και κατεύθυνε ο Κασιδιάρης λίγο μετά την παρανοϊκή δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τη δίωξη στελεχών της Χρυσής Αυγής αποτελεί μια ζοφερή ακτινογραφία όχι μόνο του πολιτικού και δικαστικού συστήματος αλλά και ένα ταξίδι στα σκοτάδια του μυαλού του Αντώνη Σαμαρά που αποκαλύπτει τον αριβισμό και την μικρόνοια του.

O Μπαλτάκος στη συνομιλία του με τον Κασιδιάρη περιγράφει το πως ο Αντώνης Σαμαράς ήθελε να βγάλει από τη μέση τη Χρυσή Αυγή για να καρπωθεί τα ποσοστά της και πως οι υπουργοί Δένδιας και Αθανασίου μετά την μη προφυλάκιση του Κασιδιάρη και άλλων της Χρυσής Αυγής βρέθηκαν αντιμέτωποι με την οργή Σαμαρά:

Ενδεικτικά είναι τα αποσπάσματα:

«ΚΑΣ: Όταν καταρχήν όταν βγήκα εγώ, τι έπαθε ο Σαμαράς, μπορείς να μου πεις;
ΜΠΑ: Ήταν στην Αμερική τότε
ΚΑΣ: Ναι, ήταν στην Αμερική, αλλά εγώ έχω μάθει ότι έπαθε εγκεφαλικά
ΜΠΑ: Σοκ και δέος! Χαμός έγινε, της π…. Δεν με πήρε εμένα, του’ χα πει ότι αυτά που κάνεις… του τα είχα πει. Δεν θα μου έλεγε μένα για αυτό το πράγμα. Πήρα τους άλλους δύο και τους γ… τα πρέκια. Τον Αθανασίου και τον Δένδια: «με κοροϊδέψατε, με δουλέψατε, τι είναι αυτά, ξεφτιλίστηκα!» Γιατί είχε κάνει την προηγούμενη ημέρα δήλωση στο αμερικανικό σιωνιστικό συνέδριο ότι «τέλειωσε, τους έδεσα, γεια σας!» Και την άλλη μέρα βγαίνετε εσείς.»
…
«ΚΑΣ: Και τι λέει ο Σαμαράς γι αυτά;
Έχει συναίσθηση του τι γίνεται;
ΜΠΑ: Όχι, στην αρχή δεν είχε… τώρα όμως που είδε τα γκάλοπ… αυτός νόμιζε, σαν μεγαλοαστός που είναι, ότι όλα αυτά τα τρομερά: «2%-μου λέει-θα πάνε»… του λέω: «Εγώ σου λέω 20% θα πάνε». Μου λέει: «είσαι μ…».
ΚΑΣ: Ποιος του είπε να τα κάνει αυτά;
ΜΠΑ: Πρώτα απ΄όλα φοβάται για τον εαυτό του. Επειδή εσείς τον κόβετε από το να έχει προβάδισμα από τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΑΣ: Κόβει ψήφους, εντάξει
ΜΠΑ: Είναι λογικό
ΚΑΣ: Κι επειδή του κόβουμε ψήφους δηλαδή θα μας βάλει φυλακή;
ΜΠΑ: Τον πούστη. Απίστευτο πράγμα, απίστευτο»
Ο Μπαλτάκος δεν εκθέτει ανεπανόρθωτα μόνο τους Σαμαρά, Δένδια και Αθανασίου φωτογραφίζοντας μια πολιτική πλέον δίωξη αλλά άφησε και άφησε και υπονοούμε για το πώς τοποθετήθηκε στη θέση της η νυν εισαγγελίας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη και πως η κρίση της επηρεάστηκε από τους Δένδια και Αθανασίου:
«ΚΑΣ: Η Γκουτζαμάνη, αυτά τα πράγματα που έκανε, που εγώ πράγματι είχα τις πληροφορίες ότι ήταν δεξιά και με το γράμμα του νόμου
ΜΠΑ: (Κάνει τον σταυρό του)
ΚΑΣ: Θεούσα
ΜΠΑ: Ναι
ΚΑΣ: Πως τα έκανε αυτά τα αίσχη με τον Βουρλιώτη και με το στήσιμο αυτού του πορίσματος;
ΜΠΑ: Την πείσανε ότι: «είναι παγανιστές, ειδωλολάτρες, ναζί και ότι είναι αντίθετοι με τον χριστιανισμό»
ΚΑΣ: Ποιος την έπεισε γι αυτά τα πράγματα;
ΜΠΑ: Ο Αθανασίου και ο Δένδιας
ΚΑΣ: Να πας στον εισαγγελέα και να πεις ποιοι έστησαν όλη αυτή την σκευωρία: Ότι ο Αθανασίου έδωσε εντολή στην Γκουτζαμάνη, ότι ο Σαμαράς είχε δώσει εντολή στον Αθανασίου κι όλοι αυτοί να πάνε να δικαστούν. Αν είσαι δίκαιος άνθρωπος αυτό πρέπει να κάνεις
ΜΠΑ: Άμα το κάνω αυτό τώρα θα κάνει προκαταρκτική εξέταση μισής ώρας και θα τη βάλει στο αρχείο
ΚΑΣ: Λες ε;
ΜΠΑ: Ε βέβαια! Με κυβέρνηση Σαμαρά θα το κάνω; Σε ποιον εισαγγελέα θα πάω; Εισαγγελέας είναι η ίδια η Γκουτζαμάνη. Θα πάω να καταγγείλω την Γκουτζαμάνη στον εαυτό της;
ΚΑΣ: Πως μπήκε η Γκουτζαμάνη εισαγγελέας του Αρείου Πάγου;
ΜΠΑ: Αφού είναι από το ίδιο χωριό.
ΚΑΣ: Άρα τώρα ξεπληρώνει το γραμμάτιο
ΜΠΑ: Ναι, είναι από το ίδιο χωριό. Δηλαδή δεν είναι από το ίδιο χωριό, είναι από απέναντι χωριά… έτσι. Αλλά έχουν μπει στον ίδιο διαγωνισμό, είναι συνομήλικοι σχεδόν. Είναι συντοπίτες, δεν χρειάζεται να το ψάχνουμε.»
Δεν ξέρουμε αν οι ισχυρισμού του Μπαλτάκου ευσταθούν σημείο προς σημείο. Κάποια τα υποθέτει, κάποια τα γνωρίζει.
Συγκρίνετε όμως αυτά που στην ουσία καταγγέλλει στον Κασιδιάρη με ένα κείμενο που γράφτηκε λίγο μετά την εκκίνηση των διώξεων των στελεχών της ΧΑ:

«Ο Δένδιας έστειλε φακελάρες της ΧΑ στον Άρειο Πάγο. Από το ψυγείο στον πάγο… κατεψυγμένη δικαιοσύνη και απόψυξη για τη δημιουργία θερμότερου κλίματος…

Αυτό που αποκάλυψε η ξαφνική κάψα των ακροδεξιών της κυβέρνησης για την πάταξη της ΧΑ είναι ότι είναι το ίδιο το καθεστώς της μεταπολίτευσης που εξέθρεφε, συγκάλυπτε και εσχάτως προωθούσε τη ΧΑ ως Χρυσή Εφεδρεία ειδικών αποστολών. Αυτό μπορεί να το καταλάβει οποιοσδήποτε έχει έστω και τη μέση ευφυΐα και έχει μάθει να τη χρησιμοποιεί.

Όλοι αυτοί οι φάκελοι ήταν στα χέρια του καθεστώτος. Και όλα αυτά τα αρχεία ήταν στα χέρια των καθεστωτικών μήντια. Απλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να τα ενεργοποιήσουν. Σαν τη βόμβα στα χέρια του Ξηρού πριν την Ολυμπιάδα. Ή το κάψιμο των υπαλλήλων της Marfin όταν το μεταπολιτευτικό καθεστώς απειλούνταν από τον θανάσιμο κίνδυνο των λαϊκών αντιδράσεων. Τέλειοι χρονισμοί. Τόσοι τέλειοι που αρχίζουν να μη φαντάζουν πια ως επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις.

Είναι προφανές ότι τα ξέραν για τη ΧΑ.

Απλά τη συγκάλυπταν και την προωθούσαν για όσο το καθεστώς τη θεωρούσε σκόπιμη και χρήσιμη για την επιβίωση του.»

Όταν τα έγραφα αυτά στις 24 Σεπτεμβρίου του 2013 στο άρθρο μου «Σπασμένα Χρυσά Αυγά: Μια χρυσή ευκαιρία για πολιτικά μαγειρέματα» το κλίμα ήταν εξαιρετικά δυσμενές και δυσανεκτικό για αναφορές στο ότι η δίωξη της ΧΑ δεν είχε μόνο τον ποινικό χαρακτήρα ως όφειλε αλλά και πολιτικό χαρακτήρα. Την ίδια περίοδο μάλιστα λόγω ενός άρθρου του με παρόμοιο σκεπτικό, ο έξοχος αρθρογράφος και μαχόμενος αριστερός Γιώργος Δελαστίκ δέχτηκε επιθέσεις από ποικίλες συχνότητες του πολιτικού φάσματος πως τάχα έκανε για κάποιο αδιανόητο λόγο πλάτες στη Χ.Α.

Η επιπολαιότητα αυτών των ζηλωτών της αντιφασιστικής ορθοδοξίας και της κατά παραγγελία δικαιοσύνης αποδεικνύεται σήμερα σε όλο της το μεγαλείο.

Δεν αρκέστηκα στο να περιγράψω μονάχα τι είχε συμβεί αλλά και τόλμησα σε επόμενο άρθρο μου να περιγράψω και τι θα συνέβαινε. Στις 2 Οκτωβρίου του 2013 στο άρθρο μου «Μέσες-άκρες: Πέρα από τη θεωρία των δύο άκρων» έγραψα χαρακτηριστικά πως:

«Η δίωξη της Χρυσής Αυγής δεν ήταν ούτε και θα είναι ένα εύκολο θέμα στο χειρισμό του καθώς ρηγματώνει τη συναίνεση της ανομίας, της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας που κρατούσε για δεκαετίες αρραγές και απρόσβλητο το ελληνικό σύστημα εξουσίας.

Η δικαστική πορεία του θέματος δε, μάλλον θα δημιουργήσει ανεξέλικτες παρενέργειες, πολύ διαφορετικές από τις επιδιώξεις των κρατούντων που μπορεί να κυμαίνονται από τη ριζοσπαστικοποίηση ή την ανεξαρτητοποίηση της Χρυσής Αυγής από τους πολιτικούς της προϊσταμένους της ΝΔ … μέχρι και την συνθηκολόγηση του κεντρικού πολιτικού συστήματος μαζί της

Στην πολιτική σκακιέρα πλέον η παρτίδα παίζεται όχι με μακροπρόθεσμους πολιτικούς σχεδιασμούς αλλά κίνηση την κίνηση, αν εξαιρέσουμε φυσικά ότι το μόνο που παραμένει σταθερό είναι η σκακιέρα»

Και αυτό ακριβώς έγινε. Ο Τάκης ο Μπαλτάκος ήταν από εκείνους που ήθελε αν δεν είχε άλλη επιλογή το συμβιβασμό ΧΑ-ΝΔ. Αλλά ο Σαμαράς πρόδωσε την ακροδεξιά συναίνεση σπάζοντας την ομερτά για τις δικές του πολιτικές σκοπιμότητες. Και ο Ηλίας Κασιδιάρης πρόδωσε έναν από τους πολιτευτές της ΝΔ που στήριζαν τη ΧΑ, το δεξί χέρι του «πρωθυπουργού», τον Τάκη τον Μπαλτάκο ως αντίποινα για να σώσει το δικό του το τομάρι.

Αν αυτά σας θυμίζουν ταινία με μαφιόζους είναι γιατί αυτό ακριβώς  είναι το έργο που παρακολουθείτε:  Μαφιόζικα ξεκαθαρίσματα που συμβαίνουν μόλις σπάσει η ομερτά.

Η προδοσία του Κασιδιάρη προς το φίλο της Χρυσής Αυγής και ορκισμένο αντικομουνιστή  Τάκη Μπαλτάκο επέσυρε την οργή όχι μόνο του προσωπικού φρουρού αλλά και του ίδιου του υιού του Μπαλτάκου, ο διορισμός του οποίου στο λιμενικό είχε οσμή σκανδάλου νεποτισμού, οι οποίοι μπήκαν στα γραφεία της ΧΑ στη βουλή και σαν γνήσιοι χρυσαυγίτες οι δυό τους προπηλάκισαν χρυσαυγίτες βουλευτές. Οποία ειρωνεία…

Πέρα όμως από τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν γύρω από το σκάνδαλο Μπαλτάκου,  δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το πολιτικό ζήτημα που εγείρει το σκάνδαλο αυτό είναι τεράστιο: Μαρτυρία από τον γγ του υπουργικού συμβουλίου για πολιτικές δίωξεις, για αλά καρτ δικαιοσύνη, για σκοπιμότητες…

Τα μήντια θα προσπαθήσουν να σμικρύνουν το τεράστιο θέμα. Ήδη ασκείται δίωξη για υποκλοπή κατά του Κασιδιάρη και ήδη τα μήντια προσπαθούν να εστιάσουν στο θέμα της υποκλοπής και όχι στην ουσία ενός τεραστίου πολιτικού θέματος που αν οι πολιτευτές των κομμάτων είχαν έστω και μια υποτυπώδη δημοκρατική ευαισθησία θα ένοιωθαν την υποχρέωση να ρίξουν την κυβέρνηση.

Η υποκλοπή είναι πταίσμα μπροστά στα όσα τερατώδη περιγράφονται στη «συνέντευξη» Μπαλτάκου.

Σε τέτοιας σημασίας ζητήματα που αφορούν τη δημόσιο συμφέρον η πολιτική πρέπει να είναι γυάλινο παλάτι και μπροστά στα αυτονόητα «ιδιωτικά» δικαιώματα του πολιτευτή να έρχεται πρώτο ένα δικαίωμα συλλογικό δικαίωμα: Το δικαίωμα της κοινής γνώμης να γνωρίζει.

Παρά την όποια προσπάθεια από τους πολιτικούς και πρωτίστως τα μήντια να υποβαθμίσουν το θέμα μάλλον κάτι τέτοιο δεν θα είναι εφικτό: Φαίνεται πως υπάρχουν και άλλες βιντεοσκοπημένες συνομιλίες του Κασιδιάρη και ίσως και όχι μόνο με τον έκπτωτο γραμματέα κύριο Μπαλτάκο.

Ο Κασιδιάρης κάνει αυτό που ξέρει: Να χτυπάει. Κάτω από τη ζώνη.

Το σκάνδαλο Μπαλτάκου μάλλον θα κάνει πολλούς να επανακτήσουν την παράλογη πίστη τους στην «εντιμότητα» της Χρυσής Αυγής. Ήδη από το 2012 είχα προειδοποιήσει για ένα τέτοιο κίνδυνο με αφορμή ένα φρικαλέο περιστατικό που κύκλοι του «επαγγελματικού αντιφασισμού» με τις δικές τους πολιτικές σκοπιμότητες μαζί με τα μήντια είχαν αυτεπάγγελτα αποδώσει στην ΧΑ.

Έγραφα λοιπόν στις 9 Δεκεμβρίου του 2012 σε ένα άρθρο με τον «προφητικό τίτλο» «Όταν τα πόδια βαράνε το κεφάλι»

«…Όσοι από εσάς βιάζεστε πρόχειρα και χωρίς στοιχεία να καταδικάσετε κάποιον για το έγκλημα κατά του Σουδανού, να θυμάστε μοναχά τούτο:

Αν η Χρυσή Αυγή δικαιωθεί απέναντι σε μια άδικη κατηγορία, στα μάτια πολύ κόσμου θα έχει δικαιωθεί απέναντι και σε όλες τις υπόλοιπες βάσιμες κατηγορίες …»

Αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο που είχα προβλέψει δημιουργεί το σκάνδαλο Μπαλτάκου: Η Χρυσή Αυγή να αθωωθεί στη συνείδηση μερίδας των πολιτών. Ο Κασιδιάρης να γίνει ήρωας, ενόψει μάλιστα και διπλών εκλογών και υποψηφιότητας του για το Δήμο της Αθήνας.

Και αυτός ο κίνδυνος υπάρχει γιατί η πολιτική ανάγνωση μερίδας ψηφοφόρων είναι επιπόλαια και επιφανειακή: το σκάνδαλο Μπαλτάκου δεν αποδεικνύει μόνο ότι η ακροδεξιά ΝΔ έχει αναπτύξει οικογενειακή οικειότητα με τη ΧΑ αλλά και το αντίστροφο: Ότι δηλαδή η υποτιθέμενη λαύρα αντισυστημική ΧΑ έχει τέτοια οικειότητα με πολιτευτές της ΝΔ που απαιτεί να την ενημερώνουν για τις εις βάρους της εξελίξεις και το παρασκήνιο τους και αυτοί συμμορφώνονται σαν να ταν αυτοί υπάλληλοι της ΧΑ και όχι το αντίστροφο.

Όντως: Σηκώθηκαν το πόδια και βαράνε το κεφάλι.

Αλλά αυτό ακριβώς είναι το κεφάλι πρέπει να πέσει:

Η ακροδεξιά κεφαλή μιας ΝΔ που καταλήφθηκε από μια ομάδα «πρακτόρων επιρροής» που μετέτρεψαν το κεντροδεξιό σώμα της ΝΔ σε ακροδεξιό πορνείο συμφερόντων με ταμπέλα «Πρωτογενές πλεόνασμα παρθενίας και ευλάβειας», ακριβώς όπως το μεγαλομάγαζο του ΠΑΣΟΚ με τα μεγάλα πλυντήρια μαύρου χρήματος και σκανδάλων μετατράπηκε από τον Γιωργάκη Παπανδρέου και την ομάδα του σε μικρομάγαζο του ΔΝΤ και των συμφερόντων που αυτό εξυπηρετεί.

Ήταν δύσκολο να φανταστούμε  πολιτικό που θα μπορούσε να ξεπεράσει το ΓΑΠ στο λαϊκό μίσος που κατάφερε να συγκεντρώσει. Ο συμμαθητής του και κολλητός του Αντώνης Σαμαράς τα κατάφερε και συνέχισε επάξια και ακόμη πιο αποφασισμένα το έργο του ΓΑΠ αλλάζοντας τις λεζάντες.

Όσο και αν αλλάζουν τις λεζάντες όμως, τα ονόματα τους θα μπουν στα πιο μαύρα κατάστιχα της πολιτικής ιστορίας της μεταπολίτευσης.

Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε για τη χώρα σε αυτούς τους καιρούς της μαζικής καταστροφής είναι το σκάνδαλο Μπαλτάκου να επιταχύνει την αποσύνθεση του μαφιόζικου ελληνικού συστήματος εξουσίας, να μπορέσουμε να ανασάνουμε ελευθερία.  

 Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr, 3/4/2014

Ὁ Μέγας Κανών • Ποίημα Ἁγίου Ἀνδρέου Κρήτης (video)

https://www.youtube.com/watch?v=3HONWAcj5VM 

Τι είναι ο Μεγάλος Κανόνας, πότε ψάλλεται και γιατί ονομάστηκε έτσι

 http://agiameteora.net/index.php/megalis-tessarakostis/1085-ti-einai-o-megalos-kanonas-pote-psalletai-kai-giati-onomastike-etsi.html

Η Πέμπτη εβδομάδα των Νηστειών είναι το λειτουργικό αποκορύφωμα της Τεσσαρακοστής. Οι ακολουθίες είναι μακρότερες και εκλεκτότερες. Στη συνήθη ακολουθία των λοιπών εβδομάδων θα προστεθούν δυο νέες μεγάλες ακολουθίες· Την Πέμπτη ο Μεγάλος Κανόνας και το Σάββατο ο Ακάθιστος Ύμνος. Κανονικά το αποκορύφωμα αυτό θα έπρεπε να αναζητηθεί στην επόμενη, στην Έκτη εβδομάδα των Νηστειών, που είναι και η τελευταία της περιόδου αυτής. Αλλά όλα στη λατρεία μας έχουν τακτοποιηθεί από τους πατέρες με πολλή μελέτη και περίσκεψη. Με «διάκριση» κατά την εκκλησιαστική έκφραση. Μετά από την τελευταία εβδομάδα ακολουθεί η Μ. Εβδομάδα, με πυκνές και μακρές ακολουθίες, ανάλογες προς τα μεγάλα εορτολογικά θέματα. Μεταξύ αυτής και του αποκορυφώματος της Τεσσαρακοστής έπρεπε να μεσολαβήσει μια περίοδος σχετικής αναπαύσεως, μια μικρή ανάπαυλα. Το τόσο λοιπόν ανθρώπινα αναγκαίο μεσοδιάστημα είναι η τελευταία εβδομάδα και την έξαρση του τέλους βαστάζει η πρότελευταια.

πότε ψάλλεται ο Μ. Κανόνας;

Ο Μ. Κανόνας ψάλλεται τμηματικά στα απόδειπνα των τεσσάρων πρώτων ημερών της Α΄ Εβδομάδας των Νηστειών και ολόκληρος στην ακολουθία του Όρθρου της Πέμπτης της Ε΄ εβδομάδας. Στις ενορίες συνήθως ψάλλεται ανεξάρτητα από τον όρθρο, σαν μικρή αγρυπνία, το βράδυ της Τετάρτης μαζί με την ακολουθία του αποδείπνου. Έτσι διευκολύνονται περισσότερο οι χριστιανοί στην παρακολούθησή του. Μπορεί να τον βρει κανείς μέσα στο λειτουργικό βιβλίο που περιέχει τις ακολουθίες της Τεσσαρακοστής, το Τριώδιο, καθώς και σε μικρά αυτοτελή φυλλάδια. Η παρακολούθηση του Κανόνα αυτού κατά την ώρα της ψαλμωδίας του είναι αρκετά δύσκολη, γιατί τα νοήματα είναι πυκνά και ο ρυθμός της ψαλμωδίας γρήγορος. Για τους λόγους αυτούς τα εγκόλπια αυτά είναι ιδιαίτερα απαραίτητα για όσους θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τον ύμνο αυτό. Τα παρακάτω ας αποτελέσουν μια σύντομη εισαγωγή και βοήθεια για την κατανόησή του και μια παρακίνηση για την παρακολούθηση της ψαλμωδίας του εκλεκτού αυτού λειτουργικού κειμένου.

Ποιός ο ποιητής – δημιουργός του Μ. Κανόνα;

Τον Μ. Κανόνα συνέθεσε ο άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης. Γεννήθηκε στη Δαμασκό το 660 μ. Χ. από ευσεβείς γονείς. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών η αγάπη του τον φέρνει στα Ιεροσόλυμα όπου οι γονείς του τον αφιερώνουν στον Ναό της Αναστάσεως. Στα Ιεροσύλυμα απόκτησε μεγάλη παιδεία, την «θύραθεν» και τη θεολογική. Ανκαι το έργο του έγινε στην Κωνσταντινούπολη και την Κρήτη φέρει τον τίτλο του «Ιεροσολυμίτη» επειδή πέρασε από την αγία πόλη. Μοναχός της Μονής του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα εγινε γραμματέας του Πατριάρχη Θεόδωρου. Το 685 ήλθε στην Κωνσταντινούπολη για εκκλησιαστική αποστολή. Εκεί παρέμεινε για είκοσι χρόνια και ανέλαβε διάφορες εκκλησιαστικές θέσεις και τέλος γύρω στο 711 ή 712 εκλέγεται αρχιεπίσκοπος Κρήτης.

Στη Κρήτη συμμετέχει στις ταλαιπωρίες του ποιμνίου του που οφείλονταν στις Αραβικές επιδρομές. Εμψυχώνει το λαό στις θλίψεις και προσεύχεται για τη σωτηρία του. Με τις προσευχές του σταματά τη μεγάλη ανομβρία και σταματά τη μάστιγα της πείνας. Ιδρύει μεγάλο «Ξενώνα» στον οποίο περιθάλπονται οι γέροντες και οι άρρωστοι, φιλοξενούνται οι ξένοι και οι φτωχοί διακονώντας ο ίδιος. «Με τα χέρια του υπηρετούσε τους ασθενείς και τους έπλενε τα πόδια και το κεφάλι, καθάριζε τις πληγές τους και τα τραύματα τους. Σ’ αυτό το σημείο τον οδηγούσε η αγάπη του πρός τον Θεό και τον πλησίον» σημειώνει ο βιογράφος του.

Ο άγιος Ανδρέα ο Κρήτης είχε μεγάλη ευλάβεια και ιδιαίτερη αγάπη του πρός την Παναγία. Αφιέρωσε πλήθος ύμνων και εγκωμιαστικών λόγων στις εορτές της. Έκτισε δε μεγαλοπρεπή ναό προς τιμήν της Θεοτόκου που τον ονόμασε «Βλαχέρνες». Φρόντισε δε για την επισκευή των παλαιών και παραμελημένων ναών τους οποίους «ευπρεπώς κατεκόσμησε». Πέθανε στις 4 Ιουλίου 740 στην Ερεσό της Λέσβου, είτε επιστρέφοντας στην Κρήτη μετά από ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, είτε και εξόριστος εκεί – ήταν υποστηρικτής των αγίων εικόνων. Στην παραλία της Ερεσού τιμάται μέχρι σήμερα ο τάφος του, μια μεγάλη σαρκοφάγο, που βρίσκεται πίσω από το άγιο βήμα της ερειπωμένης βασιλικής της Αγίας μάρτυρος Αναστασίας, όπου κατά τους βιογράφους του είχε ταφεί. Η καθιέρωση του ως Αγίου έγινε πολύ νωρίς.

Ο Ανδρέας ήταν λόγιος κληρικός, εκκλησιαστικός ρήτορας και υμνογράφος. Η φιλολογική και υμνογραφική του παραγωγή είναι αξιόλογη Οι λόγοι του είναι κυρίως εγκωμιαστικοί. Σώζονται όμιλίες στις Θεομητορικές και Δεσποτικές εορτές και σε διαφόρους αγίους. Στις ομιλίες του φαίνεται η ρητορική του τέχνη, η άριστη γνώση της αττικής γλώσσας, η βαθιά γνώση της βίβλου, ιδιαίτερα της Π.Δ που ερμηνεύει αλληγορικά. Χαρακτηρίζεται ως ο καλύτερος εκκλησιαστικός ρήτορας της Βυζαντινής εποχής. Τα χαρακτηριστικά των λόγων του είναι η «έντεχνος ρητορική επεξεργασία και τα υψηλά θεολογικά νοήματα». Το υμνογραφικό του έργο είναι πλουσιότερο των ρητορικών του λόγων. Εφεύρε το είδος των Κανόνων που ψάλλονται μέχρι σήμερα και διακρίνονται για την σαφήνεια και το διδακτικό τους χαρακτήρα. Το σπουδαιότερο όμως υμνογραφικό του έργο είναι ο Μ. Κανόνας. Τον έγραψε, όπως φαίνεται από διάφορες ενδείξεις, περί το τέλος της ζωής του, κατά δε την μαρτυρία ενός συναξαρίου, στην Ερεσό, λίγο πριν πεθάνει. Αν η πληροφορία αυτή είναι αληθινή, ο Μ. Κανόνας είναι το κύκνειο άσμα του υμνογράφου μας.

Για να καταλάβουμε την ποιητική του δομή πρέπει να κάνουμε μια μικρή παρέκβαση. Το έργο αυτό ανήκει στο ποιητικό είδος των κανόνων, που κατά πολλούς έχει την αρχή του σ’ αυτόν τον ίδιο τον Ανδρέα. Είναι δε οι κανόνες ένα σύστημα τροπαρίων, που γράφονταν για ένα ορισμένο λειτουργικό σκοπό: να διακοσμήσουν τη ψαλμωδία των 9 ωδών του Ψαλτηρίου, που στιχολογούνταν στον όρθρο. Όλος ο κανόνας ψάλλεται σε ένα ήχο. Κάθε όμως ωδή παρουσιάζει μια μικρή παραλλαγή στη ψαλμωδία κατά τρόπο, που να διατηρείται μεν η μουσική ενότητα στον όλο κανόνα, αφού όλος ψάλλεται στον ίδιο ήχο, αλλά και να σπάει και η μονοτονία με τις παραλλαγές στην ψαλμωδία που παρουσιάζει κάθε μια ωδή.

Γιατί ονομάζεται «Μεγάλος»;

Ο Μ. Κανόνας στην μορφή του έχει μια χαρακτηριστική ιδιορρυθμία. Η ιδιορρυθμία του συνίσταται στο ότι συγκρινόμενος προς τους άλλους ομοίους του κανόνες, είναι «μέγας». Μέγας στην απόλυτη του έννοια. Μεγαλύτερος δεν μπορούσε να υπάρξει· και τούτο γιατί ο ποιητής θέλησε να συνθέσει όχι τρία ή τέσσερα τροπάρια για την κάθε ωδή, όπως συνήθως έχουν οι άλλοι κανόνες, αλλά πολύ περισσότερα: τόσα, όσα είναι και όλοι οι στίχοι των ωδών, έτσι ώστε στον καθένα στίχο να αντιστοιχεί και να παρεμβάλλεται κατά την ψαλμωδία από ένα τροπάριο. 250 είναι οι στίχοι των ωδών, 250 και τα τροπάρια του Μ. Κανόνα, ενώ οι συνήθης κανόνες έχουν γύρω στα 30. Σήμερα τα τροπάρια του Μ. Κανόνα είναι κατά 30 περίπου περισσότερα από τα αρχικά. Μεταγενέστεροι υμνογράφοι πρόσθεσαν τροπάρια για την οσία Μαρία την Αιγυπτία και για τον ίδιο τον Ανδρέα.

Ποιο είναι το περιεχόμενο του Μ. Κανόνα;

Ο Μ. Κανόνας παρουσιάζει το τραγικό γεγονός της πτώσεως του ανθρωπίνου γένους που κατάστρεψε τη δυνατότητα της κοινωνίας του με τον Θεό. Στον Μ. Κανόνα ο ποιητής θεωρεί και βιώνει το γεγονός της πτώσεως προσωπικά. Με την καθημερινή αμαρτία του ταυτίζεται με τον πρωτόπλαστο Αδάμ του οποίου γίνεται μιμητής. Η ψυχή του ακολουθεί τη πορεία της Εύας. «Αλίμονο, ταλαίπωρη ψυχή! Γιατί μιμήθηκες την πρώτη Εύα; Κοίταξες πονηρά και πληγώθηκες πικρά». Ο άγιος αναφέρεται στην ύπαρξη που κληρονομήσαμε μετά τη πτώση που συνδέεται με τη φθορά και το θάνατο. Με τους πρωτόπλαστους έχουμε οντολογική αλληλεγύη. Η συναίσθηση της αμαρτωλότητας και η ομολογία της σφραγίζει ολόκληρο τον Μ. Κανόνα.

Είναι ένα κύκνειο άσμα, ένας θρήνος προθανάτιος, ένας μακρύς θρηνητικός μονόλογος, είναι ο Αδαμιαίος θρήνος. Ο ποιητής βρίσκεται στο τέλος της ζωής του. Αισθάνεται ότι οι ημέρες του είναι πια λίγες, ο βίος του έχει περάσει. Αναλογίζεται τον θάνατο και την κρίση του δίκαιου κριτή, που τον αναμένει. Και έρχεται να κάνει μια αναδρομή, μια ανασκόπηση του πνευματικού του κόσμου. Κάθεται να συζητήσει με τη ψυχή του. Ο απολογισμός όμως δεν είναι ενθαρρυντικός. Ο βαρύς κλοιός της αμαρτίας στον συμπνίγει. Η συνείδηση τον ελέγχει. Και ο ποιητής θρηνεί διαρκώς για την άβυσσο των κακών τους πράξεων. Στον θρήνο αυτό συμπλέκεται η αναδρομή στην Αγία Γραφή. Αυτό κυρίως δίνει την μεγάλη έκταση στο ποίημα. Ο σύνδεσμος όμως του θρήνου με την Γραφή είναι πολύ φυσικός. Σαν άνθρωπος του Θεού ο ποιητής, ανοίγει το βιβλίο του Θεού για να αξιολογήσει τα πεπραγμένα του. Εξετάζει ένα προς ένα τα παραδείγματα του ιερού βιβλίου. Στις οκτώ πρώτες ωδές παίρνει τα παραδείγματα του από τη Παλαιά Διαθήκη. Στη εννάτη ωδή από την Καινή Διαθήκη. Το αποτέλεσμα της συγκρίσεως είναι κάθε φορά τρομερό και αιτία νέων θρήνων. Έχει μιμηθεί όλες τις κακές πράξεις όλων των ηρώων της ιεράς ιστορίας, όχι όμως και τις καλές πράξεις των αγίων. Δεν του μένει παρά η μετάνοια, η συντριβή και η καταφυγή στο έλεος του Θεού. Και εδώ ανοίγει η αισιόδοξη προοπτική του ποιητή. Βρήκε την πόρτα του παραδείσου, την μετάνοια. Καρπούς μετανοίας δεν έχει να παρουσιάσει· προσφέρει όμως στον Θεό τη συντετριμμένη του καρδιά και την πνευματική του φτώχια. Τα βιβλικά παραδείγματα του Δαυίδ,του προφήτη Ιερεμία, των βασιλέων Μανασσή και Εζεκία από την Π. Δ και του Πέτρου, της Μάρθας και της Μαρίας, της Χαναναίας, του τελώνη, της πόρνης και του ληστή τον ενθαρρύνουν. Πολλές φορές επανέρχεται χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της μετάνοιας της πόρνης και παρακαλεί τον Κύριο να δεχθεί τα δικά του δάκρυα όπως δέχθηκε και τα δικά της και να του συγχωρήσει τις αμαρτίες του. Ο κριτής θα ευσπλαχνισθεί και αυτόν, που αμάρτησε πιο πολύ από όλους τους ανθρώπους. Ψάλλεται σε ήχο πλ. του β΄. Είναι ήχος γλυκός, κατανυκτικός και εκφραστής του πένθους και της συντριβής.

Μέσα στο πλαίσιο της κατανυκτικής περιόδου της Μ. Τεσσαρακοστής ο γεμάτος κατάνυξη Μ.Κανόνας προσφέρει ένα συγκλονιστικό βίωμα. Μπαίνει στο στόμα του πιστού σαν φωνή, σαν εγερτήριο, σαν αφυπνιστικός σεισμός. Σαν αποστροφή στην κοιμωμένη και ραθυμούσα ψυχή του. Τούτο ανακαιφαλαιώνει το θαυμαστό προοίμιο του Ρωμανού του Μελωδού που συμψάλλεται με τον Μ. Κανόνα:

«Ψυχή μου, Ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις;

Το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι·

ανάνηψον ουν, ίνα φείσηται σου Χριστός ο Θεός,

ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών».

Πηγή: Ι. Μ. Φουντούλη, Λογική Λατρεία, Θεσ/κη, 1971 και Μητρ. Νέας Σμύρνης Συμεών, Αδαμιαίος Θρήνος, Ο Μέγας Κανών Ανδρέου του Κρήτης, Εκδ. Αποστ. Διακονίας – Εισαγωγή – Κείμενο – Μετάφραση – Σχόλια).

Σουηδία: Υπόθεση δωροδοκίας Ελλήνων από την εταιρεία Ericsson;

http://www.antinews.gr/KOINONIA/souidia-upothesi-dorodokias-ellinon-apo-tin-etaireia-ericsson-/

Πρώην εργαζόμενος στην Ericsson δήλωσε στο σουηδικό ραδιόφωνο ότι «πολιτικοί, στρατηγοί και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι» έλαβαν χρήματα της Ericsson.

Η σουηδική εταιρεία Ericsson, πάροχος τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, πλήρωσε 116 εκατομμύρια σουηδικές κορώνες (13 εκατομμύρια ευρώ) σε έναν εμπορικό αντιπρόσωπο, χρήματα τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για να δωροδοκηθούν Έλληνες αξιωματούχοι προκειμένου να εξασφαλιστεί η υπογραφή μιας συμφωνίας με την εταιρεία το 1999, μετέδωσε σήμερα το σουηδικό ραδιόφωνο.

Σε μια συνέντευξή του ο πρώην εργαζόμενος στην Ericsson Λις-Όλοφ Νένζελ δήλωσε στο σουηδικό ραδιόφωνο ότι «πολιτικοί, στρατηγοί και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι» έλαβαν χρήματα της Ericsson.

Η σουηδική εταιρεία αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι έδωσε χρήματα σε έναν εμπορικό αντιπρόσωπο, όμως δεν γνωρίζει τι απέγιναν.

«Έχουμε μηδενική ανοχή όσον αφορά δωροδοκίες και τη διαφθορά. Εκείνη την εποχή χρησιμοποιούσαμε αντιπροσώπους, όμως δεν το κάνουμε πλέον γιατί είναι ένα σύστημα αδιαφανές», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η οποία εστάλη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς.

«Γνωρίζουμε ότι έγινε μια πληρωμή σε έναν αντιπρόσωπο, όμως δεν γνωρίζουμε τι έγιναν τα χρήματα μετά από αυτό. Πραγματικά ελπίζουμε ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν για δωροδοκίες, αλλά δεν το γνωρίζουμε με βεβαιότητα», επισημαίνεται στην ίδια ανακοίνωση.

Η ελληνική παραγγελία αφορούσε το σουηδικό Αερομεταφερόμενο Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) Erieye, αξίας 4,9 δισεκατομμυρίων σουηδικών κορώνων (540 εκατομμύρια ευρώ). Αργότερα η Ericsson πούλησε την διεύθυνσή της που ειδικευόταν στα αμυντικά συστήματα στη σουηδική εταιρεία Saab.

Ο Αλφ Γιόχανσον, επικεφαλής εισαγγελέας της σουηδικής Εθνικής Υπηρεσίας Κατά της Διαφθοράς, δήλωσε ότι ερευνά την υπόθεση και έχει ζητήσει πληροφορίες από τις ελληνικές αρχές. Ο ίδιος όμως πρόσθεσε ότι ενδιαφέρεται για πιθανά εγκλήματα που διαπράχθηκαν μετά την 1 Ιουλίου 2004, καθώς όσες αξιόποινες πράξεις πιθανόν τελέστηκαν προηγουμένως έχουν παραγραφεί.

Ο Αντώνης Κάντας, πρώην αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας από το 1997 ως το 2002, έχει παραδεχθεί ότι έλαβε 11 εκατομμύρια ευρώ για τη σύναψη συμβάσεων για εξοπλιστικά προγράμματα από ξένες εταιρείες και ανέφερε την Ericsson σε σχέση με τις δωροδοκίες αυτές στην κατάθεσή του στο δικαστήριο.

Σε μια χωριστή υπόθεση, η Ericsson έχει κατηγορήσει τον Νένζελ για υπεξαίρεση και έχει υποβάλει αγωγή εναντίον του για να πάρει πίσω τα χρήματά της, όμως αυτός έχει αρνηθεί τις κατηγορίες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Απίστευτα πράγματα στη βουλή: Ο γιος του Μπαλτάκου μαινόμενος έδειρε τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής!

http://olympia.gr/2014/04/02/%ce%b1%cf%80%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%ac%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%ae-%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf/

Άγριο επεισόδιο με χειροδικίες και ύβρεις διαδραματίστηκαν λίγο μετά τις 4 το απόγευμα στον 1ο όροφο της Βουλής έξω από το γραφείο του κ. Π. Μπαλτάκου μεταξύ του υιού του γγ γραμματέα της κυβέρνησης ο οποίος υπηρετεί στα ΟΥΚ.
Ο υιός Μπαλτάκος σε έξαλη κατάσταση επιτέθηκε σε χρυσαυγίτες χτυπώντας με κλωτσιές τις πόρτες των γραφείων της ΧΑ.

Μπήκε μέσα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής έριξε σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες δύο χαστούκια στον βουλευτή κ. Αρβανίτη, μπουνιές στον βουλευτή κ. Κούζηλο και χειροδίκησε κατά του βουλευτή κ. Ματθαιόπουλου ρίχνοντας του κλωτσιές. Ταυτόχρονα επιτέθηκε εναντίων όλων με ακατονόμαστες ύβρεις.

Σαμαράς, Αθανασίου Δένδιας να παραιτηθούν αμέσως. (του Πέτρου Χασάπη)

http://www.hassapis-peter.blogspot.gr/2014/04/blog-post_5157.html

Εδώ και λίγη ώρα, όλη η Ελλάδα βλέπει και ακούει όσα λέει ο γραμματέας της ελληνικής κυβέρνησης και εξ απορρήτων του κ. Σαμαρά κ. Μπαλτάκος, σε βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα ο κ. Κασιδιάρης.

Εάν και εφόσον έστω και στο ελάχιστο ισχύουν αυτά που ακούγονται και τα οποία προκαλούν ανατριχίλα,...

δημιουργείται μείζον πολιτικό και δικαστικό θέμα και θα πρέπει ο κ. Σαμαράς να υποβάλει αμέσως την παραίτηση της κυβέρνησής του.

Σε κάθε περίπτωση είναι υποχρεωμένος να ζητήσει εκ νέου ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, ώστε να αναλάβουν πλέον όλοι οι βουλευτές την ευθύνη.

ΟΛΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΠΑΛΤΑΚΟΥ. Αναμένονται ραγδαίες εξελίξεις.

http://olympia.gr/2014/04/02/%ce%bf%ce%bb%ce%bf-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%b9%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bb%cf%84%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%81/

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ (ΟΧΙ ΣΕ PDF)

Αυτό που όλοι γνώριζαν, ομολογεί ο Τάκης Μπαλτάκος σε βίντεο με κρυφή κάμερα. Εδώ υπάρχει μείζον θέμα για την κυβέρνηση, ειδικά για τους υπουργούς που φέρονται να εμπλέκονται σε όσα καταλογίζει ο τ. ισχυρός άνδρας της κυβέρνησης. Πέραν της υπόθεσης με την ΧΑ ή την δίωξη Καμμένου για τα μάτια του Πάχτα,  υπάρχουν οι περίεργες αποφυλακίσεις – μη προφυλακίσεις, οι κακούργοι που “φτερούγισαν”, η υπόθεση Καρούζου για την οποία ουδείς τραπεζίτης προφυλακίσθηκε, αλλά και κάποιες περίεργες προφυλακίσεις που οδηγούν σε πακτωλούς χρημάτων. Τι συμβαίνει;

 

Το απομαγνητοφωνημένο κείμενο του βίντεο

ΚΑΣ: Όταν κατ’ αρχήν όταν βγήκα εγώ τι έπαθε ο Σαμαράς, μπορείς να μου πεις;

ΜΠΑ: Ήταν στην Αμερική τότε
ΚΑΣ: Ναι, ήταν στην Αμερική, αλλά εγώ έχω μάθει ότι έπαθε εγκεφαλικά
ΜΠΑ: Σοκ και δέος! χαμός έγινε, της πουτάνας…, δεν με πήρε εμένα, του ‘χα πει ότι αυτά που κάνεις.., του τα είχα πει. Δεν θα μου έλεγε μένα γι’ αυτό το πράγμα. Πήρε τους άλλους δύο και τους γάμησε τα πρέκια. Τον Αθανασίου και τον Δένδια: “με κοροϊδέψατε, με δουλέψατε, τι είν’ αυτά, ξεφτυλίστηκα!’ Γιατί είχε κάνει την προηγούμενη μέρα δήλωση στο Αμερικανικό Σιωνιστικό συνέδριο ότι: “τελείωσε, τους έδεσα, γεια σας!” και την άλλη μέρα βγαίνετε εσείς.
ΚΑΣ: Με τους ανακριτές που μας αφήσανε, εκεί στο επίμαχο στάδιο, τι έγινε; Γιατί αυτοί το γυρίσανε κωλοτούμπα μετά, αφ’ ότου αφήσανε εμάς, μετά που πήρανε τους άλλους το γυρίσανε κωλοτούμπα
ΜΠΑ: Σας αφήσανε για τον απλό λόγο ότι δεν υπάρχουν στοιχεία
ΚΑΣ: Ναι, ωραία, δεν υπήρχε τίποτα
ΜΠΑ: Και δεν τους πήρε κανείς τηλέφωνο να τους πιέσει, γιατί το θεωρούσαν όλοι αυτονόητο. Όλοι θεωρούσαν σαν δεδομένο: “ε, τι θα κάνει ο ανακριτής;” Ο ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ! ΚΑΝΕΝΑ!
ΚΑΣ: Ούτε για τους άλλους είχε όμως…
ΜΠΑ: Μα με τους άλλους ήτανε… (κάνει την κίνηση κλήσης στο τηλέφωνο και τηλεφωνικής συνομιλίας)
ΚΑΣ: Ποιος την έκανε τη ζημιά εκεί;
ΜΠΑ: Και οι δύο
ΚΑΣ: Δένδιας, Αθανασίου;
ΜΠΑ: Ποιος άλλος να το κάνει…
ΚΑΣ: Και τι λέει ο Σαμαράς γι’ αυτό; Εχει συναίσθηση του τι γίνεται;
ΜΠΑ: Όχι, στην αρχή δεν είχε… τώρα όμως που είδε τα γκάλοπ… αυτός νόμιζε, σαν μεγαλοαστός που είναι, ότι όλα αυτά τα τρομερά; “2% – μου λέει – θα πάνε”.., του λέω: “εγώ σου λέω 20% θα πάνε”. Μου λέει: “είσαι μαλάκας”
ΚΑΣ; Ποιος του’ πε να τα κάνει αυτά;
ΜΠΑ: Πρώτ’ απ’ όλα φοβάται για τον εαυτό του. Επειδή εσείς τον κόβετε απ’ το να έχει προβάδισμα απ’ το Σύριζα

ΚΑΣ: Κόβει ψήφους ‘ντάξει

ΜΠΑ: Είναι λογικό
ΚΑΣ: Κι επειδή του κόβουμε ψήφους δηλαδή θα μας βάλει φυλακή;
ΜΠΑ: Τον πούστη… απίστευτο πράγμα, απίστευτο
ΚΑΣ: Κι αυτά που είπε ο Ρουπακιώτης;
ΜΠΑ: Αυτό είναι σίγουρο, αφού το ‘κανε την εβδομάδα που θα πήγαινε εκεί


ΚΑΣ: Η Γκουτζαμάνη, αυτά τα πράγματα που έκανε, που εγώ πράγματι είχα τις πληροφορίες ότι ήτανε δεξιά και με το γράμμα του νόμου
ΜΠΑ: (κάνει τον σταυρό του)
ΚΑΣ: Θεούσα
ΜΠΑ: Ναι
ΚΑΣ: Πώς τα ‘κανε αυτά τα αίσχη με τον Βουρλιώτη και με το στήσιμο αυτού του πορίσματος;
ΜΠΑ: Την πείσανε ότι: “είναι παγανιστές, ειδωλολάτρες, ναζί και ότι είναι αντίθετοι με τον Χριστιανισμό”
ΚΑΣ: Ποιος την έπεισε γι’ αυτά τα πράγματα;
ΜΠΑ: Ο Αθανασίου κι ο Δένδιας
ΚΑΣ: Να πας στον Εισαγγελέα και να πεις ποιοι έστησαν όλη αυτή την σκευωρία: ότι ο Αθανάσιου έδωσε εντολή στην Γκουτζαμάνη, ότι ο Σαμαράς είχε δώσει εντολή στον Αθανασίου και όλοι αυτοί να πάνε να δικαστούνε. Αν είσαι δίκαιος άνθρωπος αυτό πρέπει να κάνεις
ΜΠΑ: Άμα το κάνω αυτό τώρα θα κάνει προκαταρκτική εξέταση μισής ώρας και θα την βάλει στο αρχείο
ΚΑΣ: Λες ε;
ΜΠΑ: Ε βέβαια! Με κυβέρνηση Σαμαρά θα το κάνω; σε ποιον Εισαγγελέα θα πάω; Εισαγγελέας είναι η ίδια η Γκουτζαμάνη. Θα πάω να καταγγείλω την Γκουτζαμάνη στον εαυτό της;



ΚΑΣ: Πώς μπήκε η Γκουτζαμάνη Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου;
ΜΠΑ: Αφού είναι απ’ το ίδιο χωριό
ΚΑΣ: Άρα τώρα ξεπληρώνει το γραμμάτιο
ΜΠΑ: Ναι, είναι απ’ το ίδιο χωριό. Δηλαδή δεν είναι απ’ το ίδιο
χωριό, είναι από απέναντι χωριά… έτσι. Αλλά έχουν μπει στον ίδιο
διαγωνισμό, είναι συνομήλικοι σχεδόν. Είναι συντοπίτες, δεν χρειάζεται να το ψάχνουμε

Τρεις λόγοι για πρόωρες εθνικές κάλπες

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/04/blog-post_9081.html 

Η πιθανότητα πρόωρων εκλογών επανέρχεται και πάλι με ...σφοδρότητα στα πηγαδάκια της Βουλής, ως ενδεχόμενο και μάλιστα για το ορατό μέλλον.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, με τη σύμφωνη γνώμη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου, προχώρησε στην άμεση αναπλήρωση των δύο κενών κυβερνητικών θέσεων, περιόρισε στο ελάχιστο την πιθανότητα ενός ευρέως ανασχηματισμού.

Κοινή είναι η εκτίμηση μεταξύ των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας ότι στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, αφού:

α) η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή είναι οριακή - από τη στιγμή που έπεσε στους 152, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για καμία σταθερότητα και πολύ περισσότερο για τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων, ιδιαίτερα στο Κοινοβούλιο, με δεδομένο μάλιστα τον ανοιχτό πόλεμο πλέον Βενιζελικών-Παπανδρεϊκών που βρίσκεται σε εξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ.

β) το πρωθυπουργικό περιβάλλον εκτιμά ότι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση και ο κ. Σαμαράς υπερισχύουν σημαντικά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα, γεγονός το οποίο θα πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα, γιατί τέτοιες ευκαιρίες είναι πιθανό να μην παρουσιασθούν ξανά στο ορατό μέλλον

γ) αν οι πρόωρες εθνικές εκλογές συνδυαστούν με τις ευρωπαϊκές και τις αυτοδιοικητικές είναι πιθανό η όποια δυσαρέσκεια, σε βάρος της κυβέρνησης, να διαχυθεί εκεί και έτσι να περιορισθούν στο μέτρο του δυνατού οι απώλειες.

Οι οριστικές αποφάσεις, σχετικά με το θέμα, θα ληφθούν το αργότερο έως το Πάσχα.

voria.gr

1η Απριλίου 1955. ΕΟΚΑ: Το αντάρτικο που κλόνισε μία αυτοκρατορία και έστειλε Φως Λευτεριάς σε όλο τον κόσμο.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/04/1-1955.html 

μικρό αφιέρωμα δόξας και τιμής…

1^η  Απριλίου  1955  προσκύνημα στην ιερή  μνήμη των αθάνατων ηρώων  και τάμα ζωής για εθνική  καταξίωση
Γράφει ο Ανδρέας  Σταυρίδης   Ταξίαρχος  ( ε.α )
Ήταν εκείνη την ανοιξιάτικη μέρα, τη πρώτη του Απρίλη του 1955, που τα όνειρα του Κυπριακού Λαού για λευτεριά και Ένωση με τη μητέρα Πατρίδα, έπαιρναν σάρκα και οστά. Αιώνες ολόκληρους ο Κυπριακός Ελληνισμός, καρτερικά περίμενε αυτή τη μέρα.
Γενιές και γενιές γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και έσβησαν με αυτό το όνειρο, μέσα στη καταφρόνια της σκλαβιάς και της ατίμωσης
Ο απελευθερωτικός αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α άρχισε, επειδή είχαν εξαντληθεί όλα τα  άλλα ειρηνικά μέσα Στις 15 Ιανουαρίου του 1950 διοργανώνεται Παγκύπριο δημοψήφισμα για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα Από τους 224.747 πολίτες  που είχαν δικαίωμα ψήφου, υπέγραψαν 215.108 ( ποσοστό 95.7% ), ανάμεσα τους και μεμονωμένοι Τουρκοκύπριοι .Εναντίον ψήφισαν μόνο 57 άτομα Μετά το ενωτικό δημοψήφισμα του 1950, επιχειρείται για πρώτη φορά το 1953 από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο , η εγγραφή για συζήτηση του Κυπριακού στη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. Η Ελληνική Κυβέρνηση αρνήθηκε να στηρίξει την προσφυγή . Το 1954 μετά από συνεννόηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο η Ελληνική Κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου ,κατέθεσε την πρώτη προσφυγή για το Κυπριακό στη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε Στο ψήφισμα που είχε εκδοθεί, αν και αναγνωριζόταν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης δεν περιελάμβανε και το δικαίωμα της Ένωσης Στην ουσία το ψήφισμα υιοθετούσε τις θέσεις της Βρετανίας Στο σημείο αυτό, με έμφαση τονίζεται ακόμη ότι και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, όταν του αναφέρθηκε η δέσμευσή του για αυτοδιάθεση των λαών μετά τον β΄ παγκόσμιο  πόλεμο, απάντησε πως εννοούσε τους υπό γερμανική κατοχή λαούς! Η διαχρονική υποκρισία, αλαζονεία και η απαίσια φλεγματική αγγλοσαξονική νοοτροπία προς τους λαούς, που τελούσαν υπό τον αποικιοκρατικό βρετανικό ζυγό, σε όλο της το μεγαλείο.

Η Βρετανία χρησιμοποίησε στον ΟΗΕ και εκτός αυτού κάθε δολοπλοκία, θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να καταπνίξει το αίτημα των Κυπρίων. Ενεργοποίησε και τις ΗΠΑ, τόσο στο παρασκήνιο όσο και στο προσκήνιο, για να περιπλέξει τη κατάσταση, με απόλυτο στόχο και σκοπό να μην αποδώσει ελευθερία στην Κύπρο. Για να μη παρουσιαστεί στη διεθνή κοινή γνώμη ότι αυτή, μια υπερδύναμη του «ελευθέρου κόσμου», αρνιόταν την ελευθερία σε έναν ολιγάριθμο λαό, ενέπλεξε ύπουλα και μεθοδικά την Τουρκία, για να εμφανίσει τελικά , την όλη κατάσταση υποκριτικά και δόλια, σαν ελληνοτουρκικό πρόβλημα

Tο ξημέρωμα της 1ης Απριλίου 1955 ήταν ένα ξάφνιασμα της φύσης και η πρώτη γροθιά στο απαίσιο πρόσωπο του δυνάστη.Πολλές εκρήξεις βομβών σε όλες τις πόλεις, φυλλάδια γέμισαν τους δρόμους καλώντας τους Έλληνες της Κύπρου να ξεσηκωθούν, μαθητές ξεχύθηκαν στους δρόμους με τις γαλανόλευκες, απαιτώντας από τους αποικιοκράτες “φύγετε, είστε ανεπιθύμητοι, ζητούμε λευτεριά και δικαίωση, ζήτω η Ένωση”. Οι αποικιοκράτες, απορημένοι και σαστισμένοι, αντέδρασαν αρχικά υποτονικά και σκόρπισαν παντού τους αισχρούς πληροφοριοδότες τους για να συλλέξουν πληροφορίες. .
Έτσι άρχισε ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ. Ήταν η αναγκαία απάντηση στον εμπαιγμό της Βρετανίας και της αποικιοκρατικής νοοτροπίας της. Ήταν η δυναμική έκφραση και η γρανιτένια  θέληση και η απόφαση του υπόδουλου λαού να ζήσει ελεύθερος. . Στη εξέγερση κανένας δεν περίσσευε, η δε συμμετοχή ήταν αθρόα και συγκινητική .Οι αγωνιστές δεν ήταν παιδιά επιφανών αστικών και μόνο δεξιών οικογενειών. Ήταν απλοί άνθρωποι με βαθειά προσήλωση στο Θεό και την Ελλάδα. Ήταν ιερωμένοι, εκπαιδευτικοί, βιοπαλαιστές, εργατόπαιδα, αγροτόπαιδα, φοιτητές, μαθητές, οικοκυρές  Ήταν ο λαός όλος.
Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, οι Άγγλοι αντιλήφθηκαν ότι άρχιζε το τέλος της παντοδυναμίας τους. Οι Έλληνες της Κύπρου, παίρνοντας την σκυτάλη από τους προγόνους τους του 1821 και του, 1940 απαιτούσαν ελευθερία η θάνατο. Με λιγοστό οπλισμό , κυνηγετικά και ελάχιστα αυτόματα του 1940 που έφτασαν από την Ελλάδα, τα αμούστακα παιδιά της ΕΟΚΑ, αποδιοργάνωναν τον μέχρι τότε άτρωτο Αγγλικό στρατό, με απανωτές ενέδρες σε αυτοκινητοπομπές και με και εύστοχες δολιοφθορές στα στρατόπεδά τους, σε αστυνομικούς σταθμούς και σε κάθε στρατιωτική εγκατάσταση και συγκέντρωση προσωπικού .η οποία απειλούσε την δομή και την δράση της οργάνωσης Η συστηματικές και επιτυχημένες επιχειρήσεις των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α, έγιναν για τους Βρετανούς εφιάλτης
Μη έχοντας άλλη επιλογή και επιχειρώντας να καταστείλουν τη δράση της Ε.Ο.Κ.Α, οι Άγγλοι, μετέφεραν στο νησί στρατιωτικές ενισχύσεις, έκτισαν φυλακές και κρατητήρια, ανακριτήρια και θαλάμους βασανιστηρίων, εξόρισαν τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο τον πολιτικό ηγέτη της εξέγερσης, μητροπολίτες και λαϊκούς Επικήρυξαν έναντι αδρής αμοιβής τον στρατιωτικό ηγέτη  του αγώνα τον αρχηγό Γρίβα Διγενή  και  τομεάρχες της Ε.Ο.Κ.Α .Ανύψωσαν την αγχόνη με τον φοβερό της βρόγχο. Κι εκεί μέσα στις φυλακές, εκεί μεταξύ κελιού και αγχόνης, μεταξύ ζωής και θανάτου, γράφεται μια άλλη πτυχή της ιστορίας του Κυπριακού έπους, αναπέμπουσα χρυσίζουσα αιώνια λάμψη, από το φωτοστέφανο των ηρωικών εθνομαρτύρων Η αγχόνη άρχισε το ανατριχιαστικό της έργο . Η αποικιακή ηγεσία, αντίκρισε με δέος τους καταδικασμένους σε θάνατο αγωνιστές, να προχωρούν προς το ικρίωμα, τραγουδώντας ύμνους προς την ελευθερία και ψάλλοντας  θρησκευτικούς ύμνους.

Οι απαγχονισθέντες αγωνιστές δεν λιποψύχησαν, ποτέ, ούτε από τα απαίσια βασανιστήρια, τις ατέλειωτες ανακρίσεις, την ψυχολογική βία τις στερήσεις και την απομόνωση. Ατενίζουν την αγχόνη γαλήνιοι, ευθυτενείς, ευσταλείς και με περιφρόνηση τον επικείμενο θάνατό τους, κάνουν το σημείο του σταυρού και ψάλλουν αγέρωχοι, “σε γνωρίζω από κόψη του σπαθιού την τρομερή”. Πενταπόσταγμα της Ελληνικής λεβεντιάς και περηφάνιας. Ο ωραιότερος και ενδοξότερος θάνατος για προάσπιση όχι των γήινων και ευτελών, αλλά, των αιώνιων, ωραίων, μεγάλων και αληθινών ιδανικών θρησκείας και έθνους. Εκείνος ο ήχος της θηλιάς, όταν τέντωνε το σχοινί για να πάρει τη ζωή του συμπολεμιστή τους, λύγιζε ακόμη και τα άψυχα σίδερα, όμως δεν στάθηκε ικανός να λυγίσει τους αντρειωμένους αντάρτες της ΕΟΚΑ που περίμεναν τη σειρά τους
Αμήχανοι οι δήμιοι παρακολουθούν τη λεβεντιά των ηρώων με τη θηλιά στο λαιμό και γρήγορα, το εχθρικό μένος τους, μεταβάλλεται σε θαυμασμό για τα αμούστακα παλικάρια. Κανένα απ’ αυτά δεν δείλιασε. Από κανέναν δεν απέσπασαν ούτε μία πληροφορία. Έτσι απλά, προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση, την αρετή από την καλοπέραση, τη λεβεντιά από τη δειλία. Έτσι απλά, πορευτήκανε μερικά μέτρα από το κελί τους μέχρι την αγχόνη, για να εισέλθουν δαφνοστεφανωμένοι και ευλογημένοι, στο πάνθεο των ηρώων και των αθανάτων.
Οι επαναστατημένοι συνέχιζαν απτόητοι να κτυπούν στρατιωτικούς στόχους, γράφοντας με το αίμα τους, ένα ακόμα έπος, στις σελίδες της μακρόχρονης ελληνικής ιστορίας της Κύπρου. Παρά τους απαγχονισμούς, τις εκτελέσεις, τις συλλήψεις και τους εγκλεισμούς σε κρατητήρια, τις ανακρίσεις με τα ανείπωτα βασανιστήρια και όλες τις προσπάθειες των αποικιοκρατών, οι επαναστατημένοι δεν λύγιζαν. Κτυπούσαν και ξανακτυπούσαν καίρια και οργανωμένα κάθε βρετανικό στόχο, στρατόπεδα ,αποθήκες ,αστυνομικούς σταθμούς ,φάλαγγες οχημάτων ,κάθε υποδομή  του  αποικιακού καθεστώτος
Πορεύτηκαν από τα κελιά των μελλοθανάτων μέχρι τον τόπο της εκτέλεσης και αν δεν ήταν χειροδέσμιοι, θα έπαιρναν οι ίδιοι τη θηλιά και θα την έβαζαν στο λαιμό τους. Θεωρούσαν την ακριβή ζωή τους, ένα τίποτα, μπροστά στο όνειρο και τον πόθο για την λευτεριά. Το ίδιο ακριβώς έπραξαν και όλοι οι ασύλληπτοι, επικηρυγμένοι και μη αντάρτες της Ε.Ο.Κ.Α. Παρέμειναν πιστοί στον όρκο τους, πρόταξαν τα στήθη τους ενάντια στον εχθρό, φυλάγοντας Θερμοπύλες. Έγιναν ολοκαύτωμα σε υπόγεια, σε κρησφύγετα, έπεσαν νεκροί διάτρητοι από σφαίρες, σε αγιασμένους από το αίμα τους χώρους, σε αχυρώνες, βουνά και πεδιάδες. Γνώριζαν, γνώριζαν πολύ  καλά ,πως με τον θάνατό τους θα πότιζαν το δένδρο της λευτεριάς, και αυτή, θα σκέπαζε από άκρη σε άκρη την πικρή, μικρή τους πατρίδα. Ξεφτίλισαν τον τύραννο δυνάστη μα και τον ίδιο το θάνατο, μεθυσμένοι από το γλυκό κρασί, που μόνο οι Έλληνες ξέρουν να φτιάχνουν εδώ και αιώνες, όταν η πατρίδα το απαιτεί.

Δεν θεωρείται ουτοπία, ούτε και ακραία τοποθέτηση, να μιλάμε εμείς σήμερα για αυτούς, για νεομάρτυρες του 20^ου αιώνα . Για όλους, που στα χρόνια της δοκιμασίας και των παθών, επέλεξαν να ομολογήσουν και να υπερασπιστούν τον έρωτα για τη πατρίδα και τη βαθύτατη πίστη τους στον εσταυρωμένο Χριστό. Είμαστε ένας μαρτυρικός λαός, αλλά φέρουμε και τη κατάρα του εθνικού διχασμού. Όμως, στους δύσκολους καιρούς, την κρίσιμη στιγμή της οριακής αναμέτρησής μας με την Ιστορία με τα πεπρωμένα και τη μοίρα μας, επιλέγουμε σαν Έλληνες, το δρόμο της θυσίας και της τιμής.
Αυτή την οδό της θυσίας και της τιμής, της ομολογίας και του μαρτυρίου, επέλεξαν στην εσχατιά αυτή του Ελληνισμού, στην Κύπρο, οι ήρωες του 55-59.Στο Ελληνικό ηρώο, αλλά και στις καρδιές των Πανελλήνων, περήφανα έχουν θρονιάσει και όσοι μαρτύρησαν το 63-64 και τις μέρες της εισβολής του Αττίλα το 1974. Οφείλουμε να τιμούμε και να μνημονεύουμε όλους τους εθνομάρτυρες του Ελληνισμού στην Κύπρο. Το καλύτερο δε μνημόσυνο για αυτούς δεν είναι άλλο, παρά η δική μας πιστή προσήλωση στις παρακαταθήκες τους και η συνέχιση του αγώνα μέχρι την δικαίωση. Μόνον τότε, η ψυχή τους θα αναπαυθεί και η θυσία τους θα δικαιωθεί .
Αυτή την οδό επέλεξε ο Γρηγόρης Αυξεντίου και ο Κυριάκος Μάτσης, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης ο Μιχαήλ Καραολής και όλοι οι συναγωνιστές τους. Αυτή την οδό ακολούθησαν τις μέρες της εισβολής στις ακτές της Κερύνειας, στον Πενταδάκτυλο και στους κάμπους της Μόρφου και της Μεσαορίας, οι προασπιστές της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας εναντίον του Τούρκου εισβολέα.
Η γη των φυλακισμένων μνημάτων, δέχθηκε στοργικά στα σπλάχνα της, τα σώματα εσάς, των δεκατριών αρχαγγέλων της λευτεριάς.Με την προσήκουσα θρησκευτική και εθνική τάξη. Ιερατείο και χορός ικεσίες ανέπεμπαν προς τον Ύψιστο στου ενταφιασμού σας την ιερή στιγμή <<εν σκηναίς δικαίων τάξαι εν κόλποις Αβραάμ αναπαύσαι και μετά δικαίων συναριθμήσαι>>  <<…..και του παράδεισου ποιών πολίτην με….>> Ακριβώς εκεί είναι η θέση σας, στην του παραδείσου θείαν πολιτείαν, δίκαιοι τιμημένοι αθάνατοι ήρωες μας Μιχαλάκη Καραολή, Ανδρέα Δημητρίου, Ανδρέα Ζάκο, Ιάκωβε Πατάτσε, Χαρίλαε Μιχαήλ, Μιχάλη Κουτσόφτα, Ανδρέα Παναγίδη, Στέλιο Μαυρομμάτη, Μάρκο Δράκο, Γρηγόρη Αυξεντίου, Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Στυλιανέ Λένα, Κυριάκο Μάτση και σε όλους εσάς, λοιποί ήρωες και ηρωίδες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, κατ άπασαν σκλαβωμένην και μη, τιμίαν Ελληνικήν γην, κείμενοι και αδικαίωτοι του 63-64 και του 1974
Θλίψη και πικρία κατακλύζει τις καρδιές όλων παντού και πάντοτε Η σκέψη μας με αγωνία, στρέφεται προς τους αγνοούμενους μας του 1974. Τι απέγιναν, ζούν, απεβίωσαν, εκτελέστηκαν, τάφηκαν και αν ναι, πού, πως, με ποιά θρησκευτική και εθνική τάξη; Ευχή και ελπίδα όλων είναι η εξακρίβωση της τύχης μέχρι και του τελευταίου. Ύψιστο όμως καθήκον και χρέος έχουν οι κυβερνήσεις, οι εθνικές ηγεσίες Ελλάδος και Κύπρου και ενωμένη η όπου γης απόδημη ομογένεια, να εμμείνουν και να απαιτήσουν από όλα τα διεθνή φόρα, την άσκηση κάθε δυνατής πίεσης προς την Τουρκία, να δώσει όλα τα στοιχεία για διακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων.Είναι ύψιστο θρησκευτικό και εθνικό χρέος πρώτιστα για τους ίδιους τους αγνοούμενους, άλλα και για τους τραγικούς συγγενείς τους, που βιώνουν για 39 τώρα χρόνια  το δικό τους δράμα.
Παρά τον ωραίο εκείνο αγώνα και τις θυσίες του Κυπριακού Ελληνισμού, δεν έγινε εφικτή η υλοποίηση του στόχου του αγώνα, η Ένωση της μεγαλονήσου με την μητέρα Ελλάδα .Αιτία ,ήταν και πάλιν η δόλια συμπαιγνία των Τουρκοβρετανών. Βυσσοδομούντες και μηχανορραφούντες, εφαρμόζουν το νέο τους σχέδιο, αντί της αυτοδιάθεσης ένωσης, επιβάλλουν το Ζυριχικό έκτρωμα, ένα δοτό σύνταγμα και συστήνουν μια κολοβή Δημοκρατία και διαμέσου αυτής “νομιμοποιούν” την παραμονή των “κυρίαρχων” δήθεν, βρετανικών βάσεων και τη συμμετοχή των τουρκοκυπρίων με υπερδικαιώματα στο νέο κράτος. Και τα δύο θα αποδειχθούν , στη πορεία, δούρειοι ίπποι και εστίες πρόκλησης έκρυθμων καταστάσεων, εντός της κατά τα άλλα κυρίαρχης Κυπριακής Δημοκρατίας. Από τότε, 54 χρόνια μετά, βιώνουμε σχεδόν, κάθε δέκα χρόνια και ένα δόλιο σχέδιο, αποδυνάμωσης και διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την τουρκική ανταρσία του 64, πραξικόπημα και εισβολή το 74, ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 85, επιβολή της ρατσιστικής λύσης της διζωνικής. ομοσπονδίας .το 1990 μέσω του Ο.Η.Ε και η απόπειρα της διχοτόμησης και διάλυσης της Δημοκρατίας με το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν το 2004 και πάλιν μέσω του Ο.Η.Ε . Απορία και έντονος προβληματισμός, μα είναι δυνατό όλα τα πιο πάνω εγχειρήματα να είναι αθώα και τυχαία ;;;
Το ιστορικό “ΟΧΙ” και η απόρριψη του σχεδίου Ανάν το 2004 από το 76% του λαού, ανέτρεψε πολυδιάστατα γαιωστρατηγικά, γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα πρώτιστα των Βρετανών και των Τούρκων και όχι μόνο. Το μένος τους αντί να κατευνάσει, θέριεψε. Επεξεργάζονται από τότε και εφαρμόζουν σταδιακά, δυστυχώς μαζί με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα άλλο είδος επιχειρήσεων, πολύ πιο πολύπλοκων και δύσκολα αντιμετωπίσιμων. Δημιουργούν ένα εφιάλτη για το κράτος και το λαό, συρρίκνωση της οικονομίας, καλπάζουσα ανεργία, κίνδυνο στάσης πληρωμών, πτώχευσης του κράτους, αποδιοργάνωσή του, διάλυση του κοινωνικού ιστού, καθιστώντας κράτος και λαό δέσμιους των ορέξεων των δανειστών

Στόχος τους αυτή τη φορά τριπλός 1ο/Η δημιουργία συνθηκών πτώχευσης και επιβολή των δικών τους όρων με απανωτά μνημόνια, χωρίς την δυνατότητα απεγκλωβισμού μας 2ο/ Η αποδυνάμωση των διαπραγματευτικών μας δυνατοτήτων στο εθνικό θέμα και επιβολή αντεθνικής “λύσης”- διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας 3ο/ Μέσω των πιο πάνω μεθοδεύσεων, η παγίδευση και ο εξαναγκασμός να αποδεχθούμε, μη έχοντας άλλη επιλογή, την υποθήκευση του εθνικού μας πλούτου, των υδρογονανθράκων και της εθνικής μας κυριαρχίας με ότι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται για τις σημερινές και τις επερχόμενες γενιές
Κάτω λοιπόν από αυτές τις τραγικές στιγμές που διάγει ο Κυπριακός Ελληνισμός, οφείλουμε να αναλογιστούμε ,την αδικαίωτη θυσία όλων των ηρώων μας του 55-59 του 64 και του 74 Έχουμε χρέος κράτος, πολιτική ηγεσία, εκκλησία και λαός  να διατρανώσουμε την απόφασή μας για ενότητα και ομοψυχία . Έχουμε ιερό χρέος, από κοινού, να σχεδιάσουμε και να δρομολογήσουμε μια σύγχρονη, σώφρονα, εθνική  διεκδικητική στρατηγική για να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους
Οφείλουμε να αντισταθούμε μονιασμένοι με πείσμα και αξιοπρέπεια σ’ αυτούς που συναινούν ερήμην του λαού, στη συγκυριαρχία σε στεριά, θάλασσα και αέρα με την Τουρκία, μέσω του ψευδοκράτους και την Βρετανία μέσω των κυρίαρχων δήθεν βάσεων τους, μέσα στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός πλήρους και ισότιμου κράτους μέλους του Ο.Η.Ε και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οφείλουμε να προτάσσουμε το περήφανο Ελληνικό “ΟΧΙ” σε φοβικά σύνδρομα και δουλοπρεπείς πρακτικές. Το πρόβλημα της εισβολής, της κατοχής και των Αγγλικών Βάσεων έχουμε βαρύτατο χρέος να το λύσουμε εμείς, αυτή η γενιά, όχι τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Αρκετά έχουμε φορτώσει στους ώμους τους. Ήδη βρίσκονται σε τραγικά αδιέξοδα.
Οφείλουμε να προτάξουμε την γρανιτένια θέληση μας για αγώνα εναντίον της όποιας μορφής διχοτόμησης Οφείλουμε να διεκδικήσουμε με όλα τα μέσα, τα απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματα μας, την Ελευθερία ,την Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη . Ο Κυπριακός Ελληνισμός θα δικαιούται να γιορτάσει χωρίς ενοχές και με ήρεμη την συνείδησή του, τα πραγματικά ελευθέριά του, μόνο με την απελευθέρωση. Την απομάκρυνση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων και την επιστροφή όλων ανεξαίρετα των εκτοπισθέντων στα σπίτια, στις περιουσίες και στους τόπους λατρείας τους Ελεύθερη εγκατάσταση, δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία, τον πολιτισμό, στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι, με όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα κατοχυρωμένα σε ένα και μόνο κράτος, ενιαίο, κυρίαρχο, μια ιθαγένεια, μια οικονομία και ενιαίους κρατικούς θεσμούς

Τιμώντας την 1η Απριλίου και την θυσία όλων, όσων έπεσαν μαχόμενοι για την πίστη και την πατρίδα, στην γη των Αγίων και των Ηρώων, καταθέτουμε την ευγνωμοσύνη μας και τους τιμούμε και θα τους τιμούμε, γιατί το αξίζουν. Γιατί τους το χρωστάμε. Υπόσχεσή μας μία, η παρακαταθήκη του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, στο ιστορικό διάγγελμά του, για απόρριψη του σχεδίου Ανάν«Παραλάβαμε κράτος, διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσουμε κοινότητα, χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα». Η πεμπτουσία δηλαδή του αγώνα μας.
Και είναι χρέος. Είναι χρέος διότι τιμώντας την κάθε επέτειο, τιμούμε τον αγώνα, τη θυσία και τη μνήμη των ηρώων μας. Τιμώντας αυτούς, αναβαπτιζόμαστε και αντλούμε δύναμη, κουράγιο και διατρανώνουμε την πίστη και την θέληση μας για αγώνα ,μέχρι την ώρα της δικαίωσης, της επιστροφής, μέχρι την ώρα που θα γιορτάσουμε τα πραγματικά ελευθέρια μας, εκεί στης Κερύνειας τον Αρχάγγελο και σε όλες  τις εκκλησιές  μας, σε πόλεις και χωριά με κωδωνοκρουσίες και με θρησκευτική ευλάβεια, θα ψάλλουμε στην Υπεραγία Θεοτόκο, το«Τη Υπερμάχω Στρατηγώ…» και υπό την κυματίζουσα γαλανόλευκη, με εθνική έξαρση  το «Σε γνωρίζω από την κόψη… Χαίρε ω! χαίρε ελευθεριά».
Περατώνοντας αυτή την κατάθεση τιμής κι ευγνωμοσύνης υποκλινόμαστε στη μνήμη και το μεγαλείο της θυσίας των αθανάτων ηρώων μας, και αναφωνούμε.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!! ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ!!!  ΖΗΤΩ Η ΚΥΠΡΟΣ!!!   ΖΗΤΩ Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ.!!!

ΠΗΓΕΣ    1 /  Ψηφιακή  Βιβλιοθήκη  Πανεπιστημίου  Κύπρου
2 /  Αρχείο της  Βουλής  των .Αντιπροσώπων της  Κυπριακής  Δημοκρατίας
3 /  Εφημερίδα   << Η  ΣΗΜΕΡΙΝΗ  >>
.
το κείμενο από olympia.gr - φωτο από Αβέρωφ
antexoume