Η Ελλάδα πρώτη στην εξαγωγή...τεχνογνωσίας στην Ουκρανία (του Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html

Πάνε 3 μέρες που ο Ευάγγελος Βενιζέλος ουσιαστικά αναγνώρισε με την επίσκεψη του στην Ουκρανία και τη συνομιλία του με τον «πρόεδρο» της Αλεξάντρ Τουρτσίνοφ μια μη εκλεγμένη Ουκρανική κυβέρνηση που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μεταβατική. Στην χειρότερη ως πραξικοπηματική.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πρόεδρος ενός κόμματος που οδεύει προς την ανυπαρξία, εκμεταλλευόμενος την θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης μιας χώρας που έχει τη συμβολική πλέον ευρωπαϊκή προεδρία, συνεχίζει να επιδιώκει τη δική του ατζέντα που όπως γράφαμε ήδη από το 2011 (διαβάστε το προφητικότατο κείμενο του 2011 εδώ) δεν είναι άλλη από το να τοποθετηθεί ως χρήσιμος παράγοντας στο στερέωμα της διεθνούς ελιτ, να γίνει Παπανδρέου στη θέση των Παπανδρέου όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά κυριότερα στο εξωτερικό καθώς αυτό είναι το μόνο που ο ίδιος θεωρεί ότι μπορεί να μεριμνήσει για την προσωπική πολιτική του επιβίωση.

Ο Βενιζέλος λοιπόν συνεχίζει τις πλειοδοσίες της μειοδοσίας. Αφού προθυμοποιήθηκε να μας εμπλέξει σε πόλεμο με τη Συρία, μια παραδοσιακή φιλική προς την Ελλάδα χώρα, αφού η ελληνική ελίτ έχει θάψει το θέμα της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Βενιζέλος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μιας χώρας που οι ευρωπαϊκές εγγυήσεις κυριολεκτικά έπνιξαν, τώρα προκαλεί παρέχοντας ευρωπαϊκές εγγυήσεις εκ μέρους της ευρωπαϊκής ένωσης σε μια μη εκλεγμένη κυβέρνηση υποκινούμενων και υποκινητών, βάζοντας μας βαθύτερα στο μάτι του γεωπολιτικού κυκλώνα και κάνοντας την Ελλάδα των καλών έστω επιφανειακά σχέσεων με τη Ρωσία διακηρυγμένο εχθρό της Ρωσίας, σε μια περίοδο μάλιστα που η Κύπρος μπορεί να αντλήσει στήριξη μόνο από τη Ρωσία.

Για αυτό ακριβώς και η Τρόικα φρόντισε να πλήξει ρωσικά συμφέροντα κατά τη διάρκεια της κυπριακής κρίσης για να ψυχρανθούν οι σχέσεις Μόσχας-Λεμεσού, (όπως άλλωστε και έγινε) ώστε να βρεθεί η Κύπρος έρμαιο των προθέσεων Βρετανών, Αμερικανών, Γάλλων Ισραηλινών και Τούρκων (όπως άλλωστε και ήδη συμβαίνει)

Το δόγμα της πολυμέτωπης διπλωματίας που είναι το μοναδικό που μπορεί να παρέχει στην Ελλάδα μια σχετική αυτονομία, έχει όχι μόνο εγκαταλειφθεί αλλά και αντιστραφεί πλήρως.

Η επίσημη Ελλάδα είναι πλέον ένα ψυχρό εργαλείο Αμερικάνων και Γερμανών.

Φυσικά ο Βενιζέλος, ο υπερφιλόδοξος χοντρομπαλάς που νομίζει ότι η διεθνής διπλωματία είναι  η πλειοδοσία στις μονομερείς παραχωρήσεις ξεχνάει μερικές πολύ σημαντικές πραγματικότητες. Η Κριμαία θεωρείται όχι μόνο σύνορο για τους Ρώσους. Θεωρείται ζωτικό όργανο μιας ανεξάρτητης Ρωσίας.

Το μόνο χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στη Ρωσία θα ήταν εισβολή του ΝΑΤΟ στη Μόσχα.

Και αυτό δεν είναι κάποιο εφτασφράγιστο μυστικό. Όλοι στην οικογένεια των σοβαρών αναλυτών γνωρίζουν ότι η παρέμβαση των Ρώσων στην Κριμαία δεν είναι επεκτατική κίνηση αλλά αμυντική. Ακόμη και το Stratfor, το εγκυρότερο αμερικάνικο ίδρυμα αναλύσεων αναγνωρίζει δημοσίως την ανάμειξη της Ρωσίας στην Κριμαία ως αμυντική κίνηση. Αν οι Ρώσοι είναι λοιπόν αμυνόμενοι, ποιοι είναι οι επιτιθέμενοι;

Αλλά ας παρακάμψουμε το προφανές της απάντησης.

Ας πάμε σε αυτό που έχει ακόμη μεγαλύτερη ίσως σημασία: Το ποιος θα είναι ο νικητής αυτής της διπλωματικής προς το παρόν αναμέτρησης των υψηλότατων στοιχημάτων.

Το ζύγι των υπαρχουσών συνθηκών  γέρνει έντονα προς την πλευρά της Ρωσίας.

Η Ουκρανία θα αποτελέσει τη δεύτερη διαδοχική διπλωματική ήττα των δυτικών. Επιτρέψτε μου να διορθώσω. Αν η Συρία ήταν ήττα, η Ουκρανία θα είναι διπλωματική συντριβή.

Η άμεση στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στην περιοχή θα οδηγούσε μετά βεβαιότητας  σε Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο σε μια περίοδο μάλιστα που ο ρωσικός στρατός έχει αναβαθμιστεί ενώ η πολυδιάσπαση και η κούραση των αμερικανικών στρατευμάτων είναι δεδομένη και οι επιδιώξεις της Κίνας σε μια τέτοια εξέλιξη παραμένουν άγνωστες.  

Είναι πιθανότερο λοιπόν να περιοριστούμε σε διπλωματικό πόλεμο.

Ποιος όμως θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο;

Η Ρωσία έχει έναν ισχυρότατο πρόεδρο. Σε αντίθεση οι ΗΠΑ έχουν ένα ασθενέστατο πρόεδρο η αδυναμία του οποίου φυσικά οφείλεται όχι σε έλλειψη προσόντων αλλά στην εξασθένιση των ΗΠΑ και στην εξασθένιση της επίσημης αμερικανικής πολιτικής έναντι των διαφόρων αμερικανικών ινστιτούτων που για δεκαετίες δημιουργούν γεωπολιτικές αναταράξεις, ιδρύματα όπως το NED και το USAID, ιδρύματα τα οποία έχουν τη δύναμη και την χρηματοδότηση να διαφοροποιούνται από την επίσημη «προεδρική» πολιτική όταν αυτό δεν εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα (κάποια πραγματάκια για το NED και το USAID διαβάστε εδώ).

Ο πρόεδρος Ομπάμα είναι υποχρεωμένος να επιλέξει εχθρούς πλέον. Μπορεί να υποταχθεί σε αυτή τη σκιώδη κυβέρνηση των ΗΠΑ και να σκληρύνει τη γλώσσα του απέναντι στον Πούτιν, κλιμακώνοντας και πολώνοντας ακόμη περισσότερο το κλίμα και αφήνοντας τον  εαυτό του να γίνει το απόλυτο ανδρείκελο των γερακιών ή να προσπαθήσει να περιορίσει τα αμερικανικά γεράκια και τις ύαινες αφήνοντας τον εαυτό του εκτιθέμενο στην ισχύ του Πούτιν. Έχει δηλαδή να διαλέξει από ποιον εχθρό θα ηττηθεί με ενδεχόμενο η χειρότερη επιλογή που θα κάνει να έχει ως αποτέλεσμα να ηττηθεί ταυτόχρονα και από τον εσωτερικό και από τον εξωτερικό «εχθρό».

Ενδεικτική της αμερικανικής αλληλοϋπονόμευσης είναι πως η διαβεβαίωση της CIA πως η Ρωσία δεν θα επέμβει στην Ουκρανία, μια μάλλον σκόπιμη παραπλάνηση της CIA εις βάρους του Ομπάμα προκειμένου η CIA και τα «αδερφά» της ινστιτούτα αφενός να συνεχίζουν να έχει το πράσινο φως για την υπονόμευση της Ουκρανίας και αφετέρου να φέρουν τον Ομπάμα προ τετελεσμένων γεγονότων οδηγώντας τον μέσω του εξευτελισμού και της ήττας του από τον Πούτιν σε αναβίωση του ψυχρού πολέμου, ίσως και ακόμη πιο μακριά.   

Η άλλη στρατηγική που μπορεί να ακολουθήσουν οι Αμερικάνοι είναι η συνέχιση και επέκταση της αντιρωσικής υπονόμευσης και η δημιουργία τρομοκρατικού άξονα που θα περιλαμβάνει τους Ουκρανούς νεοναζί αλλά σημαντικότερα τους μουσουλμάνους Τατάρους και τους Οσέτιους και Τσετσένους ισλαμιστές-αυτονομιστές σε μια λογική που θα αποτελεί μια προσπάθεια αναβίωσης της πολέμου φθοράς στο Αφγανιστάν στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ένα νέο τύπου Βιετνάμ για τους Ρώσους με όρους ασύμμετρων απειλών όμως.

Αυτό δεν είναι εφικτό. Αφ ενός γιατί η Κριμαία είναι στρατιωτικό προπύργιο των Ρώσων και όχι ένα άγνωστο και δύσκολο επιχειρησιακά τοπίο. Αφ ετέρου γιατί οι ισλαμιστές μισθοφόροι ή/και φανατικοί έχουν απομονωθεί στη Συρία (για αυτό επιμέναμε για τη σημασία της Συρίας εδώ), απαγορευτεί στην Αίγυπτο, εξασθενίσει στο Μάλι από τις γαλλογερμανικές επεμβάσεις ενώ η Τουρκία βρίσκεται σε βαθύτατα ενδοισλαμιστική κρίση και δεν μπορεί να διευκολύνει ισλαμιστές εξτρεμιστές με την ευκολία που το έκανε στο παρελθόν.

Ένας άλλος παράγοντας που καθιστά ανέφικτο ένα τέτοιο σενάριο είναι τα εξωφρενικά ιστορικά προηγούμενα που έχουν δημιουργήσει οι Αμερικάνοι με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που νομιμοποιούν τους Ρώσους να εξοντώσουν τέτοιες απειλές άμα τη εμφανίση τους ή ακόμα και προληπτικά.

Αυτό που κάνει ακόμη χειρότερα τα πράγματα για τους Αμερικάνους είναι το πολύ ύποπτο χτύπημα στο Μαραθώνιο της Βοστόνης το 2013 από υποτιθέμενα Τσετσένους σε μια περίεργη συγκυρία στενής αμερικανορωσικής προσέγγισης (κάποια σχόλια για το θέμα εδώ), χτύπημα το οποίο έβαλε και τους Τσετσένους στην λίστα της αντιαμερικανικής τρομοκρατίας.

Οι αμερικάνοι μπορεί να γαυγίζουν αλλά δεν είναι σε καμιά θέση να δαγκώσουν. Εκτός και αν πάνε τα πράγματα στα άκρα, κάτι που επιδιώκουν οι θεότρελοι πολεμοκάπηλοι νεοσυντηριτικοί ούτως ή άλλως.

Αλλά ας πάμε στην ευρωπαϊκή πτέρυγα της Δύσης. Παρότι η Γερμανία πάλι διαφοροποιήθηκε στις μεθόδους της από τις ΗΠΑ επιδιώκοντας τον δικό της Ουκρανό πρόεδρο (εδώ), όπως διαφοροποιήθηκε κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης και από την αμερικανική οικονομική πολιτική παίζοντας πάντα όμως στο ίδιο γήπεδο με τους αμερικάνους (εδώ) η Γερμανία παραμένει ουσιαστικά αδύναμη.

Η αγωνία της να μην εξαρτηθεί από τη Ρωσία την έχει κάνει να αγνοεί το πόσο εξαρτημένη είναι από την αμερικανική στρατιωτική ηγεμονία.

Η αδύναμη Ευρώπη, η γερμανική Ευρώπη, η Ευρώπη της κρίσης ασκεί πολιτική τόσο οικονομική όσο και διπλωματική που την ωθεί στη διάλυση της ή έστω στην υποβάθμισή της σε όλα τα επίπεδα.

Το περισσότερο που μπορεί να πετύχει η Γερμανία με αυτήν την τραγελαφική υποκίνηση της Ουκρανικής κρίσης είναι να κλείσουν οι Ρώσοι για λίγο τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου και να βυθίσουν προσωρινά σημαντικό κομμάτι της Ευρώπης σε ενεργειακό κώμα.

Σε αυτήν την περίπτωση ολόκληρο το βιομηχανικό κατεστημένο που στην περίπτωση της Γερμανίας είναι ισχυρότερο του χρηματοπιστωτικού, θα την πέσει σύσσωμο στην Μέρκελ. Η σιδερά καγκελάριος θα γίνει ένα κινηματογραφικό ρολάκι και οι Γερμανοί θα βρίσκονται ήδη σε αναζήτηση διάδοχης κατάστασης με μια καγκελάριο που θα είναι ουσιαστικά μαριονέτα.

Με άλλα λόγια, τόσο η ουκρανική κρίση θέτει ζητήματα επιβίωσης τόσο της αμερικανικής όσο και της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας ενώ ενδυναμώνει το γόητρο και την θέση της ρωσικής ηγεσίας.

Και αυτό είναι όλο.

Η ανεκδιήγητη ελληνική κυβέρνηση φροντίζει αντί να ασκεί διπλωματία για την επιβίωση του ελληνισμού Ελλάδας και Κύπρου να γίνεται το κόκκινο πανί για τους νικητές της Ουκρανικής Κρίσης, τους Ρώσους.

Έχουν ήδη δώσει στους αμερικάνους και τους αζερμπαϊτζανούς τον ενεργειακό αγωγό ΤΑΡ μέσα στα πλαίσια του αμερικανικού σχεδιασμού της υποβάθμισης της Ρωσικής ενεργειακής επιρροής (λίγα για τον TAP εδώ- τώρα μπορούν να βγουν απολύτως ασφαλή συμπεράσματα για το ποιος και πως έριξε την κυβέρνηση Καραμανλή, όχι πως μας ήταν άγνωστο από τα πρώτα κιόλας χτυπήματα κάτω από τη ζώνη εις βάρος της) και συνεχίζουν να αντιπροσωπεύουν επάξια τα αμερικανογερμανικά συμφέροντα στην Ουκρανία.

Πότε ο Χοντρός και πότε ο Λιγνός δίνουν γη και ύδωρ στους καταπιεστές μας.

Ο Χοντρός το χόντρυνε ακόμη περισσότερο το παιχνίδι: Θα δώσει λέει τεχνογνωσία στους Ουκρανούς για την οικονομική κρίση τους. Λες και δεν την είχαν από την εποχή της Τιμοσένκο.

Την τεχνογνωσία του πώς να σκοτώνουν τα χρυσαφικά και τα ασημικά τους για να πάρουν τη δόση τους σαν πρεζόνια από τους δανειστές.

Την τεχνογνωσία του πως να καταστρέφουν την κοινωνία και να κερδίζουν χρόνο διακυβέρνησης με μια αδιάκοπη προπαγάνδα εξόφθαλμων και αναίσχυντων ψευδών για να μπορούν να ολοκληρώσουν την καταστροφή. Πώς να καταστρέφουν σαν να ταν κοινοί δολιοφθορείς όλες τις υποδομές του κοινωνικού κράτους που αποκτήθηκαν με αίμα και ιδρώτα γενεών. Πώς να παραχαράζουν το παρελθόν, να καταστρέφουν το παρόν και να υποθηκεύουν απόλυτα το μέλλον.

Αυτό το know how το μάθαμε και εμείς, το ζούμε στο πετσί μας. Απλά ήλθε ο καιρός να σας μάθουμε το when. To when θα ξεφορτωθούμε τα γαμημένα παράσιτα που παριστάνουν το ελληνικό κράτος και την ελληνική κυβέρνηση.

Αυτοί που τόσα χρόνια μας παρουσιάζονται ως πραγματιστές, έχουν πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα, είναι εξόχως εξωπραγραματιστές. Οι εξελίξεις το αποδεικνύουν: Διαλύουν την Ελλάδα στο όνομα της Ελλάδας, την Ευρώπη στο όνομα της Ευρώπης, την παγκόσμια οικονομία στο όνομα των αγορών και την παγκόσμια ισορροπία στο όνομα της ειρήνης.

Στο διάλο να πανε οι πραγματιστές της δυστοπίας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr  5/3/2014

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ!

Η Δυναμική Παρουσία πολιτών από όλα τα Κινήματα όπως το ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ , Ε.Π.Α.Μ , ΙΝΚΑ Γενική Ομοσπονδία  καταναλωτών Ελλάδος στο Ειρηνοδικείο Χαλανδρίου, «σταμάτησε» τον πλειστηριασμό της πρώτης Κατοικίας Δανειολήπτριας( Άνεργης) από την  Τράπεζα Πειραιώς .

Το σύνθημα που κυριάρχησε από τους συγκεντρωμένους ήταν:  ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ.

Eκ μέρους του ΙΝΚΑ Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας παραβρέθηκε   ο Δημοτικός Σύμβουλος Αγίας Παρασκευής & Γραμματέας ΙΝΚΑ/ ΓΟΚΕ  κ. Φώτης Αλεξόπουλος καθώς και το Μέλος του ΙΝΚΑ Αγίας Παρασκευής ( Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Αγίας Παρασκευής) Κ. Χρήστος Μαντζανας .

Διαβάστε στα «Επίκαιρα» που κυκλοφορούν> Αποκάλυψη: Τρομοκρατία – 17 Νοέμβρη. Φως στην πιο σκοτεινή σελίδα της Μεταπολίτευσης

Διαβάστε στα «Επίκαιρα» που κυκλοφορούν:

Αποκάλυψη:

Τρομοκρατία – 17 Νοέμβρη

Φως στην πιο σκοτεινή σελίδα της Μεταπολίτευσης

Η μητρική οργάνωση - Οι δολοφονίες - Τα όπλα - Τα πρόσωπα - Οι συγκρούσεις
Οι Άγγλοι - Οι Αμερικανοί - Η δράση - Η «άνοδος» - Η πτώση


Το βιβλίο-σοκ του επιχειρησιακού εγκεφάλου της οργάνωσης Δημήτρη Κουφοντίνα


Α-πί-στευ-το:
Μια κατάσχεση κάθε ένα λεπτό κάνει η εφορία!
Η μεγάλη σφαγή των δανειοληπτών


Ο άγνωστος ορυκτός πλούτος και τα έσοδα των «150 δις ευρώ»
Μήπως οι εταιρείες γνωρίζουν περισσότερα για το μέγεθος των κοιτασμάτων από το υπουργείο;


Σύγκρουση γιγάντων


Η αλήθεια για την κρίση στην Ουκρανία
Η γεωπολιτική, οι στόχοι, το μέλλον – Τα είχε περιγράψει όλα ο Μπρζεζίνσκι από το 1998


Τύμπανα πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης
Ουκρανία



Οι πρωταγωνιστές του δράματος:
Γιούλια Τιμοσένκο: Θεραπεία στη Γερμανία
Ολεξάντερ Τουρτσίνοφ: Ο μεταβατικός Πρόεδρος
Αρσένι Γιάτσενιουκ: Ο μεταβατικός πρωθυπουργός
Ντμίτρο Γιάρος – Αλεξάντρ Μουζίτσκο: Τα πρωτοπαλίκαρα του φασιστικού «Δεξιού Τομέα»
Ντένις Μπερεζόφσκι: Ρώσος στην καρδιά


Η ουκρανική σκακιέρα
Ο ρόλος της Γερμανίας, οι νεοναζί, τα «χαρτιά» της Μόσχας και το εκλογικό παιχνίδι


Ο πόλεμος για την Ουκρανία
(και ορισμένα πρώτα διδάγματα για την Ελλάδα, την Κύπρο και τον ΣΥΡΙΖΑ)


Η Ευρώπη σε κίνδυνο νέου πολέμου


Το γεωπολιτικό πόκερ και η διχοτόμηση της Ουκρανίας


Γεωστρατηγική σύγκρουση υπερδυνάμεων
Επίδειξη πυγμής και αποφασιστικότητας για τη Ρωσία, πεδίο δοκιμασίας για τις ΗΠΑ


Επιλογές-Μονόδρομος για Πούτιν και οι ευθύνες του Ομπάμα


Από την Κριμαία άρχισε η διχοτόμηση της Ουκρανίας


Οι ατυχείς χειρισμοί Βενιζέλου στην Αλβανία για τη μειονότητα


Αλλαγές Σαμαρά
200 βουλευτές με σταυρό, 50 με λίστα, Γερουσία 30+20, 5% πλαφόν για Βουλή



Συνεντεύξεις:


Γιάννης Μηλιός
«Δεν θα καταγγείλουμε τη δανειακή σύμβαση, θα επαναδιαπραγματευτούμε»


Άρης Σπηλιωτόπουλος
«Η Αθήνα πρέπει να γίνει διεθνής τουριστικός προορισμός»


Κώστας Γεωργουσόπουλος
«Πήγαν να δώσουν όλο το Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου στην ανακύκλωση...»



Διαβάστε ακόμη στα «Επίκαιρα»:


Μεταξύ Μόσχας και Βερολίνου
Λεπτές ισορροπίες για την Αθήνα


ΕΕ: Πιέζουν για τριπλές εκλογές
Θέλουν συνέχιση του ελληνικού πειράματος


Οι αυτοδιοικητικές εκλογές και οι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ


Η ΕΛΙΑ… μαραζώνει
Η κόντρα Βενιζέλου - Παπανδρέου φουντώνει


Διαπραγματεύσεις με τρόικα: Μπρα ντε φερ, μπλόφες και εκβιασμοί


11 κρίσιμες ημερομηνίες για την οικονομία έως τον Ιούνιο
Στις αρχές Απριλίου η αξιολόγηση από τον Moody’s
Στο Eurogroup του Μαΐου θα τεθεί το θέμα του χρέους


Επιχορήγηση από τον ΟΑΕΔ για επιχειρήσεις νέων ανέργων
Οι προϋποθέσεις για την ένταξη στο πρόγραμμα


Οι διαφωνίες για το ενιαίο ευρωπαϊκό πλαίσιο εκκαθάρισης τραπεζών


Οι παρενέργειες της ουκρανικής κρίσης στην οικονομία


Τι έχει να κρύψει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;


USAID: Η ΜΚΟ βιτρίνα της CIA


Αποκάλυψη:
Τρεις επιστήμονες Γεωλογίας απαντούν στο καυτό ερώτημα
Συνδέονται σεισμοί, σεισμικές έρευνες και εξορύξεις;


Ιορδανία
Μια χώρα που κατάφερε να δημιουργήσει αμυντική βιομηχανία με περιορισμένους πόρους


Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων


Όταν ο κόσμος αντιμετωπίζει τα φτωχά παιδιά σαν σκουπίδια
Τα βρέφη που καταδικάζονται σε θάνατο

Δημοβούλιο Πολιτών: Έκτακτο Δελτίο Τύπου.

Νέα Ηλιαία www.heliaea.gr Ιπποκράτους 125 τηλ.: 2103648300/ fax: 2103610882 geoko@otenet.gr / ekad@dimopolis.gr  ************

Συζητείται μεθαύριο στις 09:30 στην αίθουσα της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η αίτηση ακύρωσης του δικηγόρου της ΕΡΤ Α.Ε., Γιώργου Κόκκα και οι πρόσθετοι λόγοι αυτής (19 λόγοι ακυρώσεως) για όλες τις αρχικές κοινές υπουργικές αποφάσεις που κατάργησαν την ΕΡΤ Α.Ε. και θεμελίωσαν τη Δημόσια Τηλεόραση. Θα προηγηθεί η εκδίκαση της αίτησης εξαιρέσεως κατά του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Σωτήρη Ρίζου, που υπέβαλε την 10η Ιανουαρίου 2014 ο ίδιος ως άνω δικηγόρος, ημέρα της 2ης αναβολής εκδικάσεως της υπόθεσης, για λόγους μεροληψίας του εις βάρος της ΕΡΤ Α.Ε. Είναι σημαντικό να παρευρίσκονται όλοι οι ενδιαφερόμενοι, ενεργοί πολίτες και εργαζόμενοι της πρώην ΕΡΤ Α.Ε. κατά την εκδίκαση της υπόθεσης. Υπενθυμίζουμε ,δε, ότι κατά τη δικάσιμο της 10ης Ιανουαρίου 2014 ο δικηγόρος Γιώργος Κόκκας αποπέμθηκε βίαια με αστυνομική δύναμη από το κτίριο του ΣτΕ, προτού του επιτραπεί να εκφράσει την εναντίωσή του στη νέα αναβολή. Ο ίδιος επεδίωκε να αναδείξει τα τετελεσμένα που δημιουργούνται με τη συνέχιση της δήθεν προσωρινής λειτουργίας της Δημόσιας Τηλεόρασης (Δ.Τ.) και της ΝΕΡΙΤ Α.Ε. εις βάρος της ΕΡΤ Α.Ε., που έκλεισε παράνομα και αντισυνταγματικά, όπως θα αποδειχθεί στο ακροατήριο και με την παρατεινόμενη διατήρηση της προσωρινότητας της Δ.Τ. και την κατασπατάληση των πόρων της ΔΕΝ θα μπορέσει να λειτουργήσει η ΕΡΤ Α.Ε., ούτε να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση ακόμη κι αν δικαιωθεί από το ΣτΕ. Σημειωτέον ότι το μείζον διακύβευμα της ίδιας δίκης είναι η δυνατότητα της Κυβέρνησης να νομοθετεί με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και μάλιστα χωρίς να τις υπογράφουν όλοι οι Υπουργοί αυτής και χωρίς να επικυρώνονται από τη Βουλή, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Δηλαδή, κρίνεται αν θα μπορεί στο μέλλον οποιαδήποτε Κυβέρνηση να νομοθετεί αυθαίρετα χωρίς τη Βουλή για να «κουρεύουν» π.χ. τις καταθέσεις των Ελλήνων Πολιτών από τις τράπεζες ή οτιδήποτε άλλο απαιτούν οι ξένοι δανειστές στο προτεκτοράτο τους «(Δήθεν) Ελληνική Δημοκρατία». Το γεγονός αυτό ξεπερνά κατά πολύ την ίδια την υπόθεση της ΕΡΤ Α.Ε. και θα θιγεί ευθέως στη δικάσιμο της 7/03/2014 η κατάλυση του ελληνικού πολιτεύματος, που επιχειρείται ακόμη και με πράξεις εσχάτης προδοσίας, όπως ισχυρίζεται το Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας, που επίσης εκπροσωπεί ο δικηγόρος Γιώργος Κόκκας στη δίκη αυτή. Το Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας είχε εκπροσωπηθεί από τον ίδιο δικηγόρο και στην πρόσφατη μεγάλη δικαστική επιτυχία ενώπιον του Δ’ τμήματος του Αρείου Πάγου που έκρινε αντισυνταγματικό το χαράτσι της ΔΕΗ «ΕΕΤΗΔΕ», αντίθετα από ό,τι είχε κρίνει προηγούμενα το Συμβούλιο της Επικρατείας.

ΣΕΒ - ΣΥΡΙΖΑ: Αγκαλιές και φιλάκια! (Από πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

ΣΕΒ - ΣΥΡΙΖΑ: Αγκαλιές και φιλάκια! Ο πρώτος θυμήθηκε και τον Καστοριάδη και τον Λένιν! 

Παρατηρήσεις:

α)   Επιβεβαιώνεται, άλλη μια φορά, η γνωστή ρήση του Μαρξ που είπε: "Το Κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα" και ασφαλώς ιδεολογία.

β)   Επιβεβαιώνεται απόλυτα ο γνωστός Φλωρεντίνος πολιτικός στοχαστής Ν.Μακιαβέλλι που είπε: "Αν θέλεις να σου πάνε όλα δεξιά να ακολουθείς το ρεύμα".

γ)   Διαψεύδεται η γνωστή ρήση του Λένιν: "Η αστική τάξη θα μας δώσει το σχοινί να την κρεμάσουμε", γιατί το σχοινί το έδωσε η αστική τάξη στην Τρόικα που διαθέτει πια σύγχρονα ικριώματα.

δ)   Από τις πολιτικές και ιδεολογικές αυτές ανίερες συμμαχίες, προκύπτει και η υποχρέωση των λίγων να ακολουθούν τη φιλοσοφική ρήση του Γερμανού διανοητού Γκαίτε που λέει: "Η ζωή προχωρεί γιατί υπάρχουν και εκείνοι που της αντιστέκονται".

Αν γλείφαμε όλοι δεν θα υπήρχε σάλιο.

Αθήνα, 05/03/2014

Ο αντιδημοφιλής πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

εκτός του εκφυλισμένου συστήματος των πολιτικών γυρολόγων

ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ; «ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ»!

http://www.agioritikovima.gr/diafora/theologikos-log/diafora/40003-echete-problima

Έχετε ένα προβλήματα;
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας...;
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος και θα σας βγάλει από το αδιέξοδο που βρίσκεστε...

Το κομποσκοινάκι λοιπόν, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με»...

Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν ότι την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή.

Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσευχήσου. Θέλεις να σωθείς; Προσευχήσου.

«Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών».
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας.

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις. Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα...

Απίστευτο… δείτε πως αποκαλούν οι Αμερικάνοι τον Βενιζέλο, σε τηλεγράφημα των Wikileaks…

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2014/03/wikileaks.html

Πραγματικά απίστευτο… Το τηλεγράφημα αφορά την περιγραφή της κυβέρνησης Παπανδρέου το 2009. Δείτε το ολόκληρο: και σε ελληνική μετάφραση> ΕΔΩ

UNCLAS SECTION 01 OF 06 ATHENS 001535
SENSITIVE
SIPDIS E.O. 12958: N/A
TAGS: PREL MARR ECON GR PGOV
SUBJECT: WHO’S WHO IN THE NEW GREEK GOVERNMENT
¶1. (SBU) Summary: As expected after his comfortable win in the
October 4 Greek parliamentary election, PM George Papandreou has
named a government consisting of some PASOK old guard, with a
liberal helping of fresh new faces, many of whom have substantial
international experience, if not government or management
experience. At the same time, Papandreou will reorganize the
ministries themselves, most notably creating a new Ministry for
Citizens’ Protection – something like a Department for Homeland
Security — led by a proven performer Michalis Chrysochoides,
former Minister of Public Order. He will also devote focus greater
bureaucratic attention on developing a green economy, as evidenced
from his appointment of a Deputy Foreign Minister charged with
promoting a “green” international agenda and the creation of a
Ministry of Environment, Energy and Climate Change. Initial public
reactions from a broad spectrum of Greek press and public reflect
satisfaction with the modern, technocratic and effective “look” of
this new government. End Summary
Foreign Ministry
———————
¶2. (SBU) George Papandreou, elected Prime Minister in the October
4, 2009 general elections, was born on June 16, 1952 in St. Paul,
Minnesota and was educated in Canada, Massachusetts, Stockholm and
London. George Papandreou is the third-generation of his family to
become Prime Minister, with grandfather Yeoryios Papandreou and
father Andreas Papandreou both having previously held the position.
Prior to becoming the Minister of Foreign Affairs in February 1999,
he served as Alternate Minister of Foreign Affairs (from 1996 to
1999); Minister of Education and Religious Affairs (from 1994 to
1996 and from 1988 to 1989); Deputy Minister of Foreign Affairs,
responsible for overseeing US-Greek relations (from 1993 to 1994);
and Under Secretary for Cultural Affairs (from 1985 to 1987). Mr.
Papandreou has been a Member of Parliament since 1981, a member of
the Central Committee of PASOK since 1984 and a member of the
Executive Bureau of PASOK since July, 1996. He speaks fluent
English, French and Swedish.
¶3. (SBU) Papandreou will retain the Foreign Ministry for an
undetermined period of time. Papandreou would like to leverage his
previous experience as Foreign Minister and his extensive contacts,
as well as his remaining two years as President of the Socialist
International, to bring Greece back into a position of playing an
active role in regional and global policies. He has appointed two
younger “fresh faces” to run the Foreign Ministry day to day.
¶4. (SBU) Dimitris Droutsas: Appointed Alternate Foreign
Minister. A Greek Cypriot born in 1968, Mr. Droutsas was a
European Union law professor in Vienna, Austria, with an advisory
capacity to the Austrian chancellor, before becoming an adviser to
Mr. Papandreou when he arrived at the MFA in 1999. Quickly, Mr.
Droutsas became Mr. Papandreou’s closest foreign policy adviser and
a central figure in the new PM’s kitchen cabinet in his guise as
director of Mr. Papandreou’s diplomatic office since 2004. With
Mr. Papandreou retaining the MFA portfolio, Mr. Droutsas, holding
an upgraded “alternate” minister’s job, should be expected to carry
on with the bulk of the ministry’s day-to-day business and
represent Mr. Papandreou as an alter ego in the majority of
obligations abroad.
¶5. (SBU) Spyros Kouvelis: Appointed Deputy Foreign Minister. Mr.
Kouvelis, born 1964, studied economics and received a graduate
degree in agricultural economics and resource management from the
University of Reading in England. He has strong interests in
environmental studies and was a WWF director for Greece between
1992 and 1997. He entered parliament in 2007 and was re-elected in
the October 4, 2009 elections. He was PASOK’s spokesman on
environmental issues and widely expected to be appointed
Environment minister. He visited the U.S. on the International
Visitors Program in 2008. His appointment as Deputy FM instead was
one of the “surprises” of the new cabinet. His portfolio authority
ATHENS 00001535 002 OF 006
remains unclear. He could possibly assume tasks of international
development relations with special emphasis in promoting Mr.
Papandreou “green” international agenda.
Deputy Prime Minister
—————————
¶6. (SBU) Theodoros Pangalos: Selected to chair the powerful
Coordinating Committee on Defense and Foreign Affairs (KSEA) which
among other things approves military procurement, and the
(inter-Ministerial) Committee for Economic and Social Policy. The
seventy-one year old Pangalos was first elected to parliament in
¶1981. He has been an almost permanent cabinet presence during
PASOK administrations over the years. French trained, influenced
by the teachings of the French Maoist movement, and negatively
inclined towards capitalism, Mr. Pangalos was a key member of the
original PASOK “revolutionary” group that surrounded the late
Andreas Papandreou. He has a long history of mercurial behavior, a
friendly disposition toward “militant” political action, and acid
language used with abandon against both friend and foe. The new
deputy PM was at the center of the 1999 Ocalan affair, and was
forced to resign his Foreign Ministry portfolio after the PKK
leader was nabbed outside the Greek embassy in Nairobi and
surrendered to Turkish intelligence operatives. He can be trusted
to speak his mind without much reservation, or attempt at
consensus, during policy debates and always lean in the left
direction as perceived by the old “revolutionaries.” Pangalos comes
from an old political family. His grandfather, an army general
after whom Mr. Pangalos is named, led a military dictatorship in
the 1920s.
Prime Minister’s Office
——————————-
¶7. (SBU) Haralambos Pamboukis: An associate professor of
international law at the Athens University, Mr. Pamboukis, born
1958, has risen to become Mr. Papandreou’s primary adviser on
government organization. His appointment as Minister to the PM
(effectively Chief of Staff) makes him the PM’s gatekeeper. During
1999-2001 he was Secretary General for Administration and
Organization at the MFA.
Ministry of Defense
———————–
¶8. (SBU) Evangelos Venizelos: Leader of a PASOK faction that has
traditionally been in opposition to Papandreou. A university
professor of constitutional law born in 1957, Mr. Venizelos (nee
Turkoglu) collided with Mr. Papandreou over the party leadership in
2007 – and decisively lost. He first entered parliament in 1993 and
has risen to the status of leading PASOK member from Thessaloniki.
Mr. Venizelos held cabinet portfolios in previous PASOK
administrations and was member of top party organs. At Defense,
Mr. Venizelos will be expected to deal with the impasse of arms
procurement and energize an organization demoralized by the
disinterest and lack of direction under the previous government.
His understanding of defense matters is minimal at present,
although his supporters suggest that he is a “fast learner” and
will make up for an absence of practical experience with his
trademark workaholic approach.
ATHENS 00001535 003 OF 006
¶9. (SBU) Panos Beglitis: The Alternate Minister of Defense, 52,
was the MFA spokesman during Mr. Papandreou’s tenure as foreign
minister. He was first elected to parliament in 2007. He is a
lawyer by training with graduate studies in International Law and
International Relations. His exact portfolio authorities remain
unclear.
Ministry of Citizen’s Protection (roughly equivalent to DHS)
——————————————— ———————-
—–
¶10. (SBU) Michalis Chrysochoides: Born 1955, he has been a PASOK
member of parliament since 1989 and has been appointed to head a
new ministry which brings together from other ministries all of the
public security agencies (e.g. national police, coast guard, fire
services). The high point of his career was the roundup of the
November 17 terrorist group in 2002 while he was Public Order
minister. Mr. Chrysochoides has also held deputy minister
portfolios and was briefly PASOK party secretary. By assuming the
portfolio of a hybrid homeland security department, Mr.
Chrysochoides returns to familiar territory. One of the biggest
issues on his plate is the resurgence of domestic
terrorism/anarchist violence and the need to reorganize the Greek
police in the wake of the catastrophic December 2008 riots and the
activities of terror groups like Revolutionary Struggle. Other
issues needing urgent attention are the reorganization of Civil
Defense to better prepare for tackling forest fires and dealing
with a tremendous wave of illegal immigration.
¶11. (SBU) Spyros Vouyas: The 57-year old university professor,
appointed Deputy Minister for “Citizen’s Protection,” was a
relative “surprise” to some pundits given his lack of experience
with law enforcement and internal security. Mr. Vouyas, a civil
engineer by training with a graduate degree in transportation
networks, joined PASOK’s parliamentary party in 2000, was briefly
PASOK party spokesman, and a deputy minister in the Simitis
administration. Although his exact portfolio is still unclear, he
will need to do learn fast on the critical questions of police
reorganization and counterterrorist strategies.
Ministry of Economy
————————
¶12. (SBU) Louka Katselis: Katselis will be heading the new
Economy “hyper-ministry,” into which the old Merchant Marine and
Aegean Island Affairs industry has been folded. Katselis will
overlook economic development, and promote the competitiveness of
the Greek economy. She should also be expected to advise the PM on
deficit issues and external debt management. A Princeton educated
economist who taught at Yale between 1977 and 1985, 57-year old
Katselis belongs to the original Andreas Papandreou group of
“democratic reform” cadres, who worked in the 1980s on Greece’s
socialist transformation as “the third road to Socialism.” She has
most recently been a professor of economics at the Athens
University and was elected to parliament on October 4, 2009. She
is married to Gerasimos Arsenis, a “tsar” of the economy under
Andreas Papandreou, and later Education and Defense minister who,
unsuccessfully, attempted to become PASOK leader in 1996. Her
detractors describe her as a “populist” in her approach to economic
policy. A fringe terrorist group, Conspiracy of the Nuclei of
Fire, claimed credit for a small bomb attack on their residence in
mid-September. Shortly thereafter Ms. Katselis’ website was later
hacked into, and statements in defense of the attackers
fraudulently posted to her blog.
Ministry of Finance
ATHENS 00001535 004 OF 006
———————-
¶13. (SBU) Yorgos Papakonstantinou: He assumes the revamped
Finance ministry, which is charged with controlling waste and
fraud, making internal revenue work, and beating tax evasion – a
critical problem of the Greek economy. Mr. Papakonstantinou will be
also in charge of talks with the European Commission on the issue
of deficits and Greece’s sovereign debt. 48 years old, he has been
a quiet PASOK fixture since the early 1980s, when he first joined
the staff of ex-PM Simitis as an adviser in 1982. Later, he spent
two years as a special undersecretary at the Economy ministry. He
holds a Ph.D. in Economics from the London School of Economics and
briefly taught at the Athens Graduate School of Business and
Economics. Mr. Papakonstantinou entered parliament in 2007 as a
member from the northern district of Kozani, and became party
spokesman, where he had daily interaction Mr. Papandreou.
Ministry of Justice, Transparency and Human Rights
——————————————— ——————
¶14. (SBU) Harris Kastanides: Another party veteran who joined
PASOK at its inception in 1974 and was one of Papandreou’s key
supporters in the PASOK internal party election in November 2007,
Mr. Kastanides, born in 1956, comes from a left-of-center
Thessaloniki political family with an established reputation. He
was first elected to parliament in 1981 and has held several
ministerial portfolios, including Interior and Public Order. His
appointment at Justice drew positive remarks even from political
opponents. He will be expected to deal with the “hot potato” of
human rights at a time Greece is inundated with illegal immigrants,
not to mention problems linked to resurgent domestic terrorism, a
severe judicial backlog, and corruption. He was an International
Visitor nominated by Consulate Thessaloniki on a 1991 U.S Foreign
Policy Process tour.
Ministry of Education, Continuing Education, and Religion
——————————————— ———————-
—
¶15. (SBU) Anna Diamantopoulou: The 50-year old Ms. Diamantopoulou,
a civil engineer by training, has a long PASOK party presence that
began in her twenties. She was a Greek commissioner for Employment
and Social Affairs on the European Commission between 1999 and
2004, and held deputy minister portfolios under Simitis. Issues on
her plate include reforming a state-controlled university system in
near standstill over myriad demands and protests, licensing of
private colleges that could provoke severe student and teaching
staff protests soon, the question of “multicultural” education, and
relations between the Greek state and religions other than Eastern
Orthodoxy.
Ministry of Interior, Decentralization and Electronic Government
——————————————— ———————-
———–
¶16. (SBU) Yannis Ragousis: The new Interior minister is 44 years
old. He holds a graduate degree in Economic Development from Sussex
University in England. A small town mayor on the island of Paros
between 2002 and 2006, and still the owner of a fast food
restaurant there, Mr. Ragousis joined PASOK in his university
student years and was elected member of the now obsolete central
committee in 1994, a post he held for two years. He later served as
special adviser to PASOK-appointed European Commission Greek
commissioner Christos Papoutsis. In 2007, Mr. Ragousis was brought
ATHENS 00001535 005 OF 006
into the Papandreou inner circle as party spokesman. He was
simultaneously appointed to PASOK’s state list and entered
parliament after the elections of September 2007. He was later
appointed secretary of the party. He is one of the closest
Papandreou collaborators, with particular influence on internal
party dynamics. Soft spoken and deliberate, Mr. Ragousis should be
expected to be a primary lever in Mr. Papandreou’s “new blood”
approach. Mr. Ragousis is expected to promote the Papandreou plans
for beating corruption and modernizing the government apparat. He
is also expected to push for the implementation of electronic
governance and oversee there-districting of the country as part of
reforming local and regional government.
Ministry of Culture and Tourism
————————————–
¶17. (SBU) Pavlos Geroulanos: Mr. Geroulanos was born in 1966 and
studied at Williams, Harvard, and MIT. He was a key adviser of Mr.
Papandreou at the MFA and eventually became the director of Mr.
Papandreou’s political office. The ranking member of Mr.
Papandreou’s kitchen cabinet, he was also made chief of PASOK
communications in 2004. Mr. Geroulanos, as Culture Minister, will
face skepticism over the merging of the Culture Ministry with the
Ministry for Tourism.
Ministry of Health and Social Policy
——————————————
¶18. (SBU) Mariliza Xenoyannakopoulou: Ms. Xenoyannakopoulou,
born 1963, has substantial European parliament experience and was
the leading member of PASOK’s Euro-parliamentary group. She was
elected to the national parliament in 2007 and between 2005 and
2006 was the secretary of PASOK’s National Council (the former
central committee). A lawyer by training with graduate studies at
the Sorbonne, low-key Ms. Xenoyannakopoulou is called upon to
tackle a bankrupt national health system and a creaking,
hydrocephalous social security edifice that has been flagged by
Greece’s international partners and rating agencies as a key threat
to the country’s economic stability.
Ministry of Environment, Energy and Climate Change
——————————————— ——————-
¶19. (SBU) Tina Birbili: Ms. Birbili, 39, holds a Ph.D. from
Imperial College London in environmental management. Her
appointment to head the new Environment, Energy, and Climate Change
ministry, however, was seen as more a result of her capacity as
Mr. Papandreou’s speechwriter, rather than of her academic
qualifications. Without any government or managerial experience,
she is placed at the helm of new ministry with a still unclear
mission. Ms. Birbili was the primary author of PASOK’s proposals on
the environment and green development.
Ministry of Infrastructure, Transportation and Networks
——————————————— ———————
¶20. (SBU) Dimitris Reppas: A PASOK old timer, Mr. Reppas, a
dentist, was first elected to parliament in 1974. Born in 1952, M
r. Reppas was literally “present at the creation” of the party and
followed a faithful PASOK career during both the highs and the
lows under Andreas Papandreou and Costas Simitis to eventually
arrive at the doorstep of George Papandreou as a senior adviser who
ATHENS 00001535 006 OF 006
did not belong to the former’s “kitchen cabinet.” Mr. Reppas has
been Labor Minister and party spokesman. His current ministry is
crucially associated with economic growth and he will be expected
to oversee a substantial ministry budget, perhaps the highest next
to that of the MoD. Mr. Reppas will be responsible for absorbing
the lion’s share of EU regional development funds and introducing
electronic governance as a standard institutional means of the new
PASOK government.
Ministry of Agricultural Development and Food
——————————————— ————
¶21. (SBU) Katerina Batzeli: Born in 1958, Ms Batzeli has spent
time at the European Parliament as a staff adviser to the PASOK
parliamentary party and was also an adviser of the Greek
commissioner on the European Commission. She is the deputy academic
director of PASOK’s think tank, the Andreas Papandreou institute
(ISTAME). At Agriculture, she will be dealing with the problems of
shrinking EU subsidies, protesting farmers, and consumer
protection.
Speckhard

olympia.gr

ΛΙΣΤΑ «FORBES»: ΠΟΣΟΙ ΦΤΩΧΟΙ «ΠΑΡΑΓΟΥΝ» ΕΝΑΝ ΠΛΟΥΣΙΟ; (Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15508:mpogio-forbes&catid=81:kivernisi&Itemid=198

Χτες, δόθηκε στη δημοσιότητα από το «Forbes» η ετήσια «λίστα των δισεκατομμυριούχων» του πλανήτη. Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη της σχετικής λίστας από την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και μετά. Θα διαπιστώσει ότι:
• Το 2008, προ κρίσης δηλαδή, οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη, κατά τη «λίστα Forbes», αριθμούσαν τους 793 και η συνολική περιουσία τους ανερχόταν στα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
• Το 2010 ο αριθμός τους έφτασε τους 1.011 και τα πλούτη τους στα 3,5 τρισεκατομμύρια δολάρια..
• Το 2011 οι δισεκατομμυριούχοι ανήλθαν στους 1.216 και η περιουσία τους ανήλθε στα 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
• Το 2012 οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν στους 1.426 με την συνολική τους περιουσία να αυξάνεται στα 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια. 
• Όσο για το 2013, σύμφωνα με τα χτεσινά στοιχεία, ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων ανέβηκε στους 1.645 και η περιουσία τους έχει εκτιναχτεί στα 6,4 τρισεκατομμύρια δολάρια!
Αυτό που προκύπτει από τα προηγούμενα είναι ότι στον κόσμο τους, στον κόσμο των κεφαλαιοκρατών, των πολυεθνικών, των μονοπωλίων, των τραπεζιτών, από τη στιγμή που ξέσπασε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, συμβαίνουν τα εξής:
α) Την ίδια περίοδο κατά την οποία διπλασιάστηκε ο αριθμός των δισεκατομμυρίων φτωχών, έχει παράλληλα υπερδιπλασιαστεί και ο αριθμός μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων Κροίσων, που από 793 ανήλθαν στους 1.645....
β) Την ίδια περίοδο που το μέγεθος και η «ποιότητα» της φτώχειας που ταλανίζει δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη πήραν απροσδιόριστες διαστάσεις, το μέγεθος της περιουσίας των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη σχεδόν... τριπλασιάστηκε και από 2,4 τρισ. δολάρια ανήλθε στα 6,4 τρισ. δολάρια...
γ) Στις ΗΠΑ, όπου ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με συσσίτια ανήλθε στα 50 εκατομμύρια και που οι φάκελοι κατασχέσεων και οι πλειστηριασμοί κατοικιών μόνο μέχρι το 2010 ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια, οι δισεκατομμυριούχοι από 359 που ήταν το 2008 ανήλθαν στους 492...
δ) Στην Ευρώπη των μνημονίων και της λιτότητας, εδώ που οι άνεργοι ξεπερνούν τα 26 εκατομμύρια και έχουν αυξηθεί κατά 10 εκατομμύρια από το 2008, την ίδια περίοδο οι δισεκατομμυριούχοι από 196 το 2008 τώρα μετρήθηκαν στους 485. Δηλαδή για κάθε έναν νέο δισεκατομμυριούχο αντιστοιχούν 35.000 νέοι άνεργοι. ..
ε) Στον κόσμο της κοινωνικής θηριωδίας, μέσα στα χρόνια της κρίσης, στα χέρια αυτών των 1.645 «Κροίσων» του διεθνούς επιχειρηματικού «τζετ σετ» και της «φιλανθρωπίας» συγκεντρώθηκαν τόσα πλούτη που 
- ισούνται σχεδόν με το ΑΕΠ της Κίνας των 1,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων,
- ξεπερνούν ολόκληρο το ΑΕΠ της Ιαπωνίας,
- ξεπερνούν τα ΑΕΠ της Γερμανίας και της Γαλλίας μαζί, 
- ξεπερνούν τα ΑΕΠ της Βραζιλίας, της Ρωσίας και της Ινδίας μαζί, 
- ξεπερνούν δύο και τρεις φορές το ΑΕΠ της Αυστραλίας, του Καναδά, της Ισπανίας και το ΑΕΠ όλων μαζί των χωρών της Αφρικής...

Για τα παραπάνω (τα οποία συμβαίνουν σε έναν κόσμο όπου το οικονομικό και πολιτικό καθεστώς που τον διέπει λέγεται ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ) , υπάρχουν δυο ερμηνείες.
ΠΡΩΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Όλα αυτά μπορεί να είναι δυσάρεστα, αλλά είναι «λογικά». Η συνύπαρξη της απόλυτης ένδειας με την ξετσιπωσιά της χλιδής είναι φαινόμενο διαχρονικό και ως εκ τούτου «αναπόφευκτο» και «αμετάλλακτο». Οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι χωρίζονται, από τη μια μεριά, στους «άξιους», στους «ικανούς» και στους «καπάτσους» που τα κατάφεραν στη ζωή (και που τυχαίνει αυτοί να είναι λίγοι). Από την άλλη μεριά, έχουμε τους πολλούς, τα δισεκατομμύρια δηλαδή των ανθρώπων, που λόγω «ανικανότητας», «αναξιότητας» ή εν πάση περιπτώσει λόγω «ατυχίας», δεν «προκόψανε». Οι πρώτοι, οι λίγοι, κερδίζουν. Κερδιζουν και όταν υπάρχει ανάπτυξη, αλλά και όταν υπάρχει κρίση. Οι δεύτεροι, οι πολλοί, χάνουν. Χάνουν και όταν υπάρχει ανάπτυξη και, φυσικά, όταν υπάρχει κρίση.
Συνεπώς, κατά τους θιασώτες της πρώτης ερμηνείας, μπορεί να μην είναι ευχάριστο, αλλά – τί να κάνουμε; - είναι «λογικό», είναι «ρεαλιστικό» μόλις 5 άνθρωποι στην κορυφή της λίστας Forbes να διαθέτουν πλούτη που ξεπερνούν κατά σχεδόν 2 φορές ολόκληρο το ΑΕΠ της Ελλάδας των 10 εκατομμυρίων ψυχών...
Δεν είναι ευχάριστο, αλλά – τί να κάνουμε; - είναι «λογικό» είναι «ρεαλιστικό» μόλις μια οικογένεια, η οικογένεια των πολυκαταστημάτων Walmatt στις ΗΠΑ, να κατέχει τόσο πλούτο όσο διαθέτουν αθροιστικά τα 100 εκατομμύρια των φτωχότερων Αμερικανών!
Δεν είναι ευχάριστο, αλλά – τί να κάνουμε; - είναι «λογικό», είναι «ρεαλιστικό» από τον παγκόσμιο πλούτο που το 2013 ανήλθε στα 243 τρισεκατομμύρια, τα 100 τρισεκατομμύρια, δηλαδή πάνω από το 40% να ανήκει στους υπερπλούσιους, που δεν αντιστοιχούν παρά μόλις στο... 0,7% του παγκόσμιου πληθυσμού!
Εν κατακλείδι: Δεν είναι ευχάριστο, αλλά – τί να κάνουμε; - είναι «μοιραίο», οι φτωχοί να γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι...
ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Τίποτα από αυτά δεν είναι «λογικό» και «ρεαλιστικό». Καθόλου «λογικό» δεν είναι το 95% των κερδών που παράχθηκαν από το 2009 μέχρι το 2012 στις ΗΠΑ να έχουν καταλήξει (κατά τον Στίγκλιτς) στο πλουσιότερο 1% του πληθυσμού, ούτε ότι από αυτό το 95% των κερδών που πήγε στο 1% των πολύ πλούσιων στην πραγματικότητα (κατά τον Κρούγκμαν) «περισσότερο από το 60% (να) έχει πάει στο κορυφαίο 0,1%»!
Αυτός ο κοινωνικός δαρβινισμός, δεν είναι προιόν της «λογικής» αλλά αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης και των ταξικών ανισοτήτων. Η απανθρωπιά της φτώχειας, ο πόνος της ανέχειας, η δυστυχία της ανημπόριας, από τη μια, και ο αμύθητος πλούτος από την άλλη, δεν προκύπτουν σαν «φυσικός» ή «θεικός» νόμος αλλά έχουν ως μήτρα εκδήλωσής τους την αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, δηλαδή την κατίσχυση του κεφαλαιοκράτη - καπιταλιστή πάνω στον προλετάριο – εργαζόμενο, την οικοδόμηση μιας κοινωνίας με βάση τον κανόνα της μετατροπής του ανθρώπου σε εμπόρευμα. Ένα εμπόρευμα που, όποτε το επιθυμούν και με τους όρους που το επιθυμούν, τα αφεντικά το πωλούν και το αγοράζουν φορώντας του τη σιδερένια μπάλα της μισθωτής σκλαβιάς ή το στοιβάζουν στον εφεδρικό στρατό της ανεργίας αποδίδοντάς του την «ελευθερία» της ανέχειας.
Εν ολίγοις: Δεν είναι ούτε «λογικό», ούτε «ρεαλιστικό» η κοινωνία να χωρίζεται σε μια χούφτα «ιδιοκτήτες», από τη μια, και σε έναν ωκεανό πληβείων, από την άλλη, που η μόνη τους ιδιοκτησία είναι το σαρκίο τους και το σαρκίο των παιδιών τους και που το μόνο τους «δικαίωμα» είναι να προσφέρουν το σαρκίο τους στον «αφέντη» - εκμεταλλευτή τους.
«Πόσοι;»
Έχουμε μπροστά μας μια πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία οι Κροίσοι του πλανήτη, σε συνθήκες κρίσης, πολλαπλασιάζουν τα μυθώδη πλούτη τους την ώρα που δισεκατομμύρια άνθρωποι καταστρέφονται.
Την  πραγματικότητα αυτή, ο Πορτογάλος ποιητής Αλμέιντα Γκαρέτ, ήδη από τον 18ο αιώνα, την περιέγραψε έτσι: «Κι εγώ ρωτώ τους οικονομολόγους, τους πολιτικούς, τους ηθικολόγους: υπολόγισαν ποτέ τον αριθμό των ατόμων που υποχρεωτικά καταδικάζονται σε αθλιότητα, σε άνιση εργασία, σε εξαχρείωση, σε αφροσύνη, σε διεφθαρμένη άγνοια, σε ανίκητη δυστυχία, σε απόλυτη ένδεια, για να παραχθεί ένας πλούσιος;».
Ε, λοιπόν, τίποτα από όλα αυτά που συνιστούν τη γύρω μας πραγματικότητα της βαρβαρότητας δεν είναι «λογικά». Οχι!  Παρά την μεγαλοφυία του, εδώ ο Χέγκελ έκανε λάθος: Το πραγματικό δεν είναι και λογικό, όπως ισχυριζόταν. Που πάει να πει: Τίποτα από αυτά που συνθέτουν την πραγματικότητα της απανθρωπιάς δεν είναι «καλώς καμωμένο».
Τίποτα «θεϊκό» ή «φυσικό» δεν επιβάλλει την «αναπόφευκτη» διαιώνιση αυτής της βαρβαρότητας. Δεν είναι «λογικό», ούτε «μοιραίο», ούτε «αναπόφευκτο» οι άνθρωποι να συνεχίσουν να χωρίζονται σε εκείνους που αγοράζουν ανθρώπους και στους άλλους που πωλούνται σε άλλους ανθρώπους.
Τίποτα σε αυτή την πραγματικότητα που λέει ότι ένας Κροίσος θα έχει εισόδημα πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα (!) και ταυτόχρονα 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα «ζουν» με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα, δεν είναι προιόν και αποτέλεσμα της «λογικής». Αυτό είναι ο ορισμός της ταξικής παραφροσύνης.
Θα μας επιτραπεί, λοιπόν, να μην είμαστε τόσο απαισιόδοι ώστε να υποταχτούμε στους κύρηκες της πρώτης ερμηνείας. Να υποταχτούμε, δηλαδή, σε μια «λογική» που αν ίσχυε τότε θα έπρεπε οι δούλοι να ήταν ακόμα δούλοι, οι δουλοπάροικοι να ήταν ακόμα δουλοπάροικοι, οι κολίγοι να ήταν ακόμα κολίγοι.
Θα μας επιτραπεί σε ό,τι το σύστημα της εκμετάλλευσης βαφτίζει «λογικό» εμείς να βλέπουμε το παράλογο, εκείνο που και πρέπει και μπορεί να ανατραπεί.  Η’ μήπως το «λογικό» είναι να διατηρηθεί ένα καθεστώς που κάθε μέρα, όταν 1.645 Κροίσοι αυξάνουν τα δισεκατομμυριά τους, πάνω από  22.000 παιδιά να πεθαίνουν από την πείνα;
Θα μας επιτραπεί στο «ρεαλισμό» ενός συστήματος που όσο μεγαλώνει η δυστυχία δισεκατομμυρίων ανθρώπων τόσο αυξάνεται η περιουσία μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων, εμείς να βλέπουμε ως μόνη ρεαλιστική προοπτική ανθρώπινης επιβίωσης και αξιοπρέπειας την ανατροπή αυτού του συστήματος - φυλακή.
Το μόνο Λογικό που υπάρχει απέναντι σε αυτή τη φυλακή, στη φυλακή της ταξικής παραφροσύνης και του κοινωνικού κανιβαλισμού, στην οποία «το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους» (Καρλ Μαρξ «Κεφάλαιο», τόμος Α', σελίδα 785), είναι η συντριβή της.
Είναι η οικοδόμηση μιας άλλης πραγματικότητας. Μιας άλλης κοινωνίας. Χωρίς δεσμά και χωρίς αλυσίδες. Που ο πλούτος των λίγων δεν θα γίνεται πακτωλός που θα προκύπτει από την φτώχεια των πολλών, αλλά που ο πλούτος από τη δουλειά, τη δημιουργικότητα, τα ταλέντα, τις ικανότητες των πολλών θα ακυρώνει και θα καταργεί τη φτώχεια όλων!
Μπορεί να συμβεί; Είναι ρεαλιστικό να υπάρξει τέτοια κοινωνία όπου ο πλούτος θα είναι μέτρο όχι της ιδιοτέλειας αλλά της συλλογικής εξύψωσης; Που δεν θα έχει ως προυπόθεση την μαζική φτώχεια, αλλά θα συνιστά προσδιοριστικό της κοινωνικής ευημερίας; Ο Μπαλζάκ δεν ήταν... κομμουνιστής, γεννήθηκε πολύ πριν από  τον Μάρξ και τον Λένιν, ήταν αριστοκράτης και συντηρητικός, αλλά το είχε αντιληφθεί περίφημα: «Οταν η μάζα των φτωχών γίνει πιο ισχυρή από τη μάζα των πλουσίων, η κοινωνία - έλεγε - θα χτιστεί σε άλλη βάση».

Όλα τα ονόματα για τη ΝΕΡΙΤ

http://olympia.gr/2014/03/05/%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%ce%bd%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%84/

Αργά το βράδυ η ΝΕΡΙΤ μέσω της ιστοσελίδας http://nerit.icap.gr/main.html έδωσε στη δημοσιότητα τον προσωρινό, όπως τον χαρακτηρίζει, πίνακα κατάταξης των υποψηφίων για την πλήρωση 132 θέσεων δημοσιογράφων και 224 θέσεων καλλιτεχνικών ειδικοτήτων, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ 

Σημειώνεται ότι στην παρούσα φάση δεν μοριοδοτήθηκαν (έχουν δηλαδή μηδενιστεί) όσοι υποψήφιοι δεν υπέβαλαν τα έγγραφα που είναι απαραίτητα για την επιβεβαίωση των προσόντων που επικαλέστηκαν ότι διαθέτουν με τη δήλωσή τους.

Κατά του προσωρινού πίνακα βαθμολογίας είναι δυνατή η υποβολή ένστασης από σήμερα, (Τετάρτη 5 Μαρτίου) μέχρι και τη Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014 και ώρα 17:00.  Οι ενστάσεις υποβάλλονται ηλεκτρονικά στην προαναφερόμενη ιστοσελίδα, πατώντας στην υπερσύνδεση «ένσταση» που βρίσκεται δίπλα στο όνομα του κάθε υποψηφίου. Με την ένσταση ο υποψήφιος δηλώνει τη διαφωνία του με συγκεκριμένο/α πεδίο/α της βαθμολογίας του, επισυνάπτοντας τα υποστηρικτικά της ένστασης έγγραφα, εφόσον υπάρχουν.
Μετά τον έλεγχο των ενστάσεων θα καταρτισθεί αναθεωρημένος πίνακας κατάταξης.
Θα ακολουθήσει η βαθμολόγηση από τους Αξιολογητές και η βαθμολόγηση από τη συνέντευξη. Ο τελικός πίνακας κατάταξης θα καταρτισθεί με βάση το άθροισμα των μορίων του αναθεωρημένου πίνακα κατάταξης, της βαθμολογίας των Αξιολογητών και της βαθμολογίας της συνέντευξης, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις προκηρύξεις (με μέγιστη βαθμολόγηση τα 5.000 μόρια).
Για πληροφορίες και διευκρινίσεις, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα 210 72.00.178 και 210 72.00.319.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ

http://olympia.gr/2014/03/05/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%83-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%ce%b9%ce%ba%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Η κρίση της Ουκρανίας,  όπως και ο εμφύλιος της Συρίας, ανέδειξε πολλά καινούργια δεδομένα που καθορίζουν πλέον με τελείως διαφορετικό τρόπο τις γεωπολιτικές ισορροπίες από τα δεδομένα που είχαμε μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ,  την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και κυρίως την 11 Σεπτεμβρίου 2001. Την περίοδο εκείνη μια διαλυμένη μετάσοβιετική Ρωσία αντιμετώπιζε ακόμα και το φάσμα της πείνας. Αρκέστηκε όμως μια ικανοτάτη πολιτική ηγεσία για να ξαναφέρει την Ρωσία στην φυσική της θέση της υπερδύναμης που παίζει με ίσους ορούς τις διεθνείς ισορροπίες

Με τα δεδομένα αυτά εκείνο που πρέπει να εξετάσουμε σήμερα είναι που εξυπηρετούνται σήμερα καλύτερα τα συμφέροντα της Ελλάδας. Η πραγματικότητα είναι πως στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν συναισθήματα φιλίες αλλά γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι που δείχνουν ότι τα συμφέροντα της χώρας μας είναι με την Ρωσία και όχι με αυτούς που κατέστρεψαν και καταλήστεψαν με τον χειρότερο τρόπο την Ελλάδα με τα εθνοκτόνα μνημόνια.

Για να μιλήσουμε πολύ απλά και χωρίς μακροσκελείς και συχνά ακατανόητες αναλύσεις κατ’ αρχή στο ενεργειακό ζήτημα, όπως είδαμε και σε αυτή την κρίση, η Ρωσία έχει τον πρωταρχικό λόγο. Σχεδόν όλη η Ευρώπη εξαρτάται, αν όχι άμεσα σε πολύ μεγάλο βαθμό, από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Είδαμε το πόσο «τρόμαξαν» όλοι, (ακόμα και η Τουρκία θορυβήθηκε), από μια ενδεχόμενη διακοπή ροής του φυσικού αερίου εξ’  αιτίας των τεραστίων χρεών της Ουκρανίας. Η τελευταία έκπτωση που μας έδωσε η Μόσχα στο φυσικό αέριο, ήταν μια κίνηση πολύ καλής θελήσεως παρά του ότι η χώρα μας κρατά σε πολλά θέματα σχεδόν εχθρική στάση έναντι της Ρωσίας, υπακούοντας τυφλά στους δυνάστες αφέντες της. Να μην ξεχνάμε το μεγάλο ζήτημα του αγωγού Μπουργάζ, (Πύργος),  Αλεξανδρούπολη, που προδόθηκε με άθλιο τρόπο από τον  Τζέφρυ, (ΓΑΠ), για να  καταλήξουμε στον εξαρτημένο από την Τουρκία αγωγό, ΤΑΡ, που κρύβει πολλές παγίδες ακόμα και για την εθνική μας ανεξαρτησία.  Ένα από τα μεγαλύτερα γεωστρατηγικά ατού μας, προδόθηκε από μια αμερικανοκρατούμενη πολιτική ηγεσία, made by Jefry. Δεύτερο μεγάλο ζήτημα είναι πως στον βασικότερο τομέα της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή στον τουρισμό, η Ρωσία είναι από τους μεγαλύτερους σπόνσορες μας. Το ρωσικό συνάλλαγμα που ρέει κάθε τουριστική περίοδο και όχι μόνο, στην χώρα μας, είναι διόλου ευκαταφρόνητο μέγεθος και έχει στηρίξει την οικονομία μας σε εποχές μνημονιακής λεηλασίας.  Τρίτος μεγάλος λόγος είναι ο τομέας των επενδύσεων. Η  Ρωσία είναι από τις ελάχιστες χώρες, αν όχι η μοναδική, που έχει δείξει μεγάλο και κυρίως ουσιαστικό ενδιαφέρον για μεγάλες επενδύσεις στην χώρα μας, σε αντίθεση από τους δυτικούς «συμμάχους» μας που μόνο κάποια λόγια «παρηγοριάς» μας δίνουν αλλά καμία διάθεση για σοβαρές επενδύσεις. Το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι το πως να βάλουν χέρι στα «ασημικά» της χώρας.  Δυστυχώς όμως η ρωσική πρόθεση για επενδύσεις αντιμετωπίστηκε μέχρι σήμερα αρνητικά από ένα κατοχικό πολιτικό κατεστημένο, με αποτέλεσα να ναυαγήσουν κάποια επενδυτικά σχέδια μην τυχόν και «ενοχληθούν» οι «σύμμαχοι» μας που  κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία.

Αλλά ίσως ο μεγαλύτερος λόγος για την αναγκαία μεγάλη στροφή στην γεωστρατηγική μας κατεύθυνση, είναι ότι ρεαλιστικά σήμερα η Ρωσία είναι μια ραγδαία  ανερχομένη παγκόσμια δύναμη, ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, παρατηρούνται τα πρώτα σημάδια αποσύνθεσης και κυρίως κατάρρευσης της αμερικανικής οικονομίας. Στην Ευρώπη πάλι, η Γερμανία ουσιαστικά «τρώει» τα παιδιά της συσσωρεύοντας αδιέξοδα που στο τέλος θα οδηγήσουν στην αναπόφευκτη διάλυση αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης έτσι όπως την κατάντησαν. Η Ελλάδα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ανατολικής Μεσόγειου, ένας γεωπολιτικός χώρος με τεράστια οικονομική σημασία και με άμεσο το ενδιαφέρων από την Ρωσία καθώς βρίσκεται στον εγγύς περίγυρο της. Η Ρωσία ήταν και εκ των δικών τη συμφερόντων συχνά στην δική μας γραμμή συμφερόντων. Όσον αφορά το Σκοπιανό, που πολλοί το αντέτειναν γιατί η Ρωσία ήταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία, αυτό οφείλονταν στην δική μας απουσία για το μεγάλο αυτό θέμα που οδήγησε άλλες 150 περίπου χώρες να προχωρήσουν  στην ίδια αναγνώριση. Να μην ξεχνάμε και την αμερικανική στάση παραμονές των εκλογών του 2004, που αιφνιδιαστικά αναγνώρισαν τα Σκόπια δίνοντας ένα ηχηρό χτύπημα στην «σύμμαχο» τους Ελλάδα.  Γιατί να μην μιμηθούμε το παράδειγμα της Τουρκίας, που ξέρει και αψηφά όλες τις συμμαχικές της υποχρεώσεις όταν θίγονται τα εθνικά της συμφέροντα και δεν διστάζει να συνάψει μεγάλες συμφωνίες ακόμα και για  οπλικά συστήματα με την Κίνα και με την Ρωσία, παρά τις έντονες αντιδράσεις των Αμερικανοευρωπαίων ;  Τέλος να επισημάνουμε ότι η Ρωσία, ως μεγάλη δύναμη και βάσει της ιστορικής της εμπειρίας, ( να θυμηθούμε ότι το 1931 η Γερμανία ήταν ασήμαντη και το 1941 εισέβαλε πανίσχυρη στην Ρωσία), δεν σχεδιάζει τις κινήσεις της σύμφωνα με τις τρέχουσες συγκυρίες, προθέσεις και διαβεβαιώσεις, αλλά κυρίως σύμφωνα με τις δυνητικές μελλοντικές γεωπολιτικές μεταβολές.

Για να προχωρήσουμε όμως στην σημαντική αυτή αλλαγή γεωστρατηγικών επιλογών υπάρχουν κάποιες ουσιαστικές  προϋποθέσεις. Και κατ’ αρχή να σταματήσει η πολιτική προκατάληψη και οι φοβίες ότι αν αλλάξουμε δρόμο θα καταστραφούμε. Με την λογική αυτή, καταστραφήκαμε στο σημείο κάθε μέρα οι Έλληνες να αυτοκτονούν απελπισμένοι, μια είδηση που δεν θα την δείτε πουθενά γιατί είναι απαγορευμένη από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων. Το προδοτικό πολιτικό κατεστημένο που κυβερνά την χώρα, απέδειξε και στην κρίση της Ουκρανίας το πόσο ανδρείκελο είναι. Έχουμε ένα υπουργό Εξωτ(ερ)ικών που πήγε στο Κίεβο για να φωτογραφηθεί δίπλα στον ηγέτη των νεοναζί. Την ίδια ώρα ο Ερντογάν συνομιλούσε σαν ίσος προς ίσο με τον Πούτιν για τις εξελίξεις.  Αυτό και μόνο δείχνει το πόσο ξενόδουλοι είναι  αυτοί που μας κυβερνούν. Το ελπιδοφόρο είναι πως μάλλον γρήγορα θα καταρρεύσουν από τα ίδια τα αδιέξοδα τους και τότε ίσως  ανοίξει ο δρόμος για καινούργιες πολιτικές δυνάμεις, (και αυτές υπάρχουν δυνητικά αλλά μέχρι σήμερα διστάζουν να εμπλακούν ), που θα πρέπει να κάνουν τις σωστές επιλογές, αν θέλουμε να έχει κάποιο μέλλον αυτός ο τόπος. Η Ρωσία, Θεού θέλοντος, μπορεί να αποτελέσει τον καταλυτικό παράγοντα!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Ο πρώην πρακτοράκος της KGB και άλλες ποταμίσιες ιστορίες

  http://tolimeri.blogspot.com/2014/03/kgb.html

Πρώτα κήρυξε τον πόλεμο στη Συρία και τώρα ετοιμάζεται να φέρει το ΔΝΤ στην Ουκρανία. Ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος στην Κριμαία. Αυτή είναι η πιο χρεοκοπημένη φάρσα της παγκόσμιας Ιστορίας. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια χώρα; Το ποτάμι πίσω στην τελευταία σοβιετία δεν γυρνά. Προς τιμήν του οι ουκρανοί πραξικοπηματίες θα μετονομάσουν τον Δνείπερο σε Ευάγγελο και μετά θα μπουν ορμητικά στην Ευρώπη να σαρώσουν τους παλαιοκουμουνιστάς. Στο ένα χέρι θα κρατούν το Ευαγγέλιο και στο άλλο τα Νέα του Ευάγγελου.

• Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΣΚΟΣ ΤΟΥ MEGA

Η Δευτέρα 4 Μαρτίου 2014 είναι μια ιστορική ημέρα. Η εφημερίδα που επί ένα σχεδόν μήνα είχε πρώτο θέμα τους έρωτες του προέδρου Ολάντ, χτίζοντας πετραδάκι πετραδάκι την κοίτη για το Ποτάμι, κυκλοφορεί με τίτλο «Νέος Ψυχρός Πόλεμος». Αυτό, όμως, που αξίζει από τα σημερινά Νέα δεν είναι το πρωτοσέλιδο αλλά το οπισθόφυλλο, όπου ο Pretender γράφει τα Εμπιστευτικά του με τίτλο «Υπνοβάτες» και δίνει ρέστα λογιοσύνης, ιστορικής ευρυμάθειας και συγγραφικού οίστρου. Αναρωτιέται ο Όσιος Ανατροπέας «ποιος θα έλεγε ότι στην κατηγορία των “ισχυρών πολιτικών» της Ευρώπης, σε αυτήν που έπαιζαν κάποτε ο Ντε Γκολ με τον Αντενάουερ, ο Μιτεράν με τη Θάτσερ ή ο Κολ με τον Σμιτ, θα πρωταγωνιστούσαν ένας πρώην πρακτοράκος της KGB, μια γερμανίδα αναγνώστρια της “Μπιλντ” κι ένας Γάλλος που δεν ξέρει ποια γυναίκα να διαλέξει! Ακριβώς γι” αυτό όλα είναι ανοιχτά και πιθανά».

Ω, θεοί! Τι ανάλυση! Τι πνεύμα. Είναι ιδέα μας ή ο Pretender αποκαλεί πρώην πρακτοράκο της KGB τον Πούτιν, γερμανίδα αναγνώστρια της “Μπιλντ” τη Μέρκελ και Γάλλο που δεν ξέρει ποια γυναίκα να διαλέξει τον Ολάντ; Υποψιαζόμαστε ότι ήθελε πάση θυσία να πει αυτό για τον Πούτιν και έπρεπε να βρει κάτι έξυπνο να πει για τους άλλους δύο για ξεκάρφωμα. Άραγε τι σόι κριτήριο είναι αυτό να κατηγορείς την Μέρκελ πως είναι αναγνώστρια της “Μπιλντ” όταν είσαι ο αρχιπαπαγάλος της φυλλάδας που λέγεται Νέα; Το άλλο δεν για τον Ολάντ το σκέφτηκε μόνος του ή το εμπνεύστηκε από τον Χαντζόπουλο; ο Ολάντ δεν ξέρει ποια γυναίκα να διαλέξει. Δηλαδή, αυτό είναι το πρόβλημα με τον Γάλλο πρόεδρο. Όχι ότι έχει γίνει πατάκι για να σκουπίζουν τα πόδια τους οι Γερμανοί εταίροι μας αλλά ότι δεν ξέρει ποια γυναίκα να διαλέξει. Με τέτοια εμπειρία στα στριπτιζάδικα του μνημονίου, οι δόλιοι δεν έχουν τέτοια διλήμματα.

Φαίνεται πως στη Μιχαλακοπούλου όλοι οι άντρες να με το συμπάθειο αποδεικνύουν την ηγεμονική τους υπεροχή με βάση το ποια γυναίκα διαλέγουν. Πάει πχ ο Pretender και λεει «θέλω να γίνω διευθυντής». Και του κάνει ο κυρ-Σταύρος «διάλεξε γυναίκα, ορε γκιαούρη, να σε δούμε». Κάπως έτσι αποδεικνύεται το έλλειμμα ηγεμονίας του Ολάντ στην ουκρανική κρίση. Τρομερή προσέγγιση των διεθνών σχέσεων. Εκτός κι αν ο Pretender γράφει υπαινικτικά και εννοεί πως ο Ολάντ διάλεξε λανθασμένα τη Μέρκελ, όχι ως γυναίκα αλλά ως σύμβολο εξουσίας και τώρα είναι εγκλωβισμένος στη λανθασμένη αυτή επιλογή του. Μάλλον αυτό εννοεί ο διανοούμενος γίγαντας του MegaΜου. Οπότε, λύνεται η παρεξήγησις. Αλλά, αυτό με τον πρώην πρακτοράκο της KGB δεν το σώζει με τίποτα. Ιδίως, όταν ο τηλεοπτικός φακός τον έχει απαθανατίσει να πλέκει το εγκώμιο στον πρώην πιτσαδόρο ολόκληρης Αμερικής.

• ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗ

Έχοντας όλα αυτά κατά νου, το πρωτοσέλιδο άρθρο των Νέων «ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ» αποκτά άλλη διάσταση. Το άρθρο ξεκινά με τα γνωστά ποταμίσια για να καταλήξει: «(…) Για τη χώρα μας, η ουκρανική κρίση έχει και το επιπρόσθετο στοιχείο της διαχρονικά ισχυρής ελληνικής παρουσίας στην περιοχή της Αζοφικής – και μάλιστα, σε μία περίοδο που η Αθήνα ασκεί τα καθήκοντα της προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Επομένως, η ελληνική εξωτερική πολιτική καλείται να τηρήσει λεπτές ισορροπίες – και ήδη το πράττει – κινούμενη με σύνεση για την εξυπηρέτηση των καλώς εννοουμένων εθνικών συμφερόντων. Και ας το αντιληφθούν όλοι: το θέμα δεν προσφέρεται για κομματική εκμετάλλευση!»

Ξαναγυρίζουμε, λοιπόν, στον Δνείπερο, δηλαδή στο μεγάλο ποτάμι της ουκρανικής στέπας, τον Ευάγγελο. Μην πειράζετε τον Ευάγγελο που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε έναν πρώην πρακτοράκο της KGB (μπρρρ), μια γερμανίδα αναγνώστρια της Bild (τσ, τσ, τς) και έναν Γάλλο που δεν ξέρει ποια γυναίκα να διαλέξει (α, πα, πα).

Προσπαθεί ο Ευάγγελος να φέρει το ποτάμι της Λαγκάρντ στην Ουκρανία και οι παλαβοαριστεροί βάζουν προσχώματα. Ο ηγέτης που έχει τα αμυντικά σχέδια της Ελλάδας στο σπίτι του, προσπαθεί να σώσει τώρα την Ουκρανία και οι αλήτες επιχειρούν κομματική εκμετάλλευση. Ο ηγέτης που είχε ξεχάσει τη λίστα Λαγκάρντ στο συρτάρι του, θα προσφέρει τεχνογνωσία και δέκα γλυκές συνταγές μαγειρεμένες με δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή στον ουκρανικό λαό. Είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η μεγαλύτερη φάρσα της ιστορίας. Χειροκροτήστε τον.

• ΒΡΗΚΑΜΕ ΧΡΥΣΟ ΣΤΗΝ ΚΡΙΜΑΙΑ, Ο ΠΟΥΤΙΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΔΙΟΔΙΑ

Ωραία, στοπ τώρα, θα βγάλουν τρίχες οι παλάμες σας. Δεν υπάρχουν μόνο τα Νέα σ” αυτόν τον μάταιο κόσμο να γελάει κανείς. Υπάρχει και το Έθνος. Σ” αυτή τη χώρα το έθνος και όλα τα παράγωγά του μόνο γέλιο προκαλούν. Το έθνος των εργολάβων και της πανάκριβης μαγκιάς, της ρεμούλας και της αρπαχτής με κοινωνικές ευαισθησίες που όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει και σαν καλός μύλος όλα τα αλέθει. Κάπως έτσι παρουσιάζεται σήμερα το Έθνος. «Ο ΠΟΥΤΙΝ ΑΓΝΟΕΙ ΤΗ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΛΑΥΝΕΙ – ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ στην Κριμαία» είναι το βασικό θέμα της φυλλάδας που έχει μια φωτογραφία με στρατιώτες χωρίς διακριτικά και φόντο ένα δάσος με στρατιωτικά οχήματα. Από τις Σκουριές την τράβηξαν τη φωτογραφία οι παπαγάλοι του Μπιγκ Μπόμπολ και θέλουν να κερδίσουν το αντιδυτικό κοινό; Ή θέλουν να καλοπιάσουν τους Ρώσους τουρίστες που έρχονται στη Χαλκιδική και αντί για δεντράκια και πράσινο αντικρίζουν συρματοπλέγματα της Eldorado;

Σε κάθε περίπτωση το γέλιο προσφέρεται άφθονο. Κάτω από την επίδειξη δύναμης του Πούτιν (αυτού του πρώην πρακτοράκου για να μην ξεχνιόμαστε) υπάρχει η είδηση «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΤΡΟΪΚΑ Γάλα και φάρμακα φρενάρουν πάλι τη συμφωνία» και παραδιπλα φωτογραφία του Αδώνιδος και λεζάντα «ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΝΑΒΟΛΗ Το… ΠΕΔΥ χωρίς 5 ευρώ».

Μην ξεχάσουμε, επίσης, το «Σοσιαλιστικό μέτωπο κατά της λιτότητας» που αναγγέλουν τα Νέα του Ευάγγελου και τον «ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΕΛ.ΑΣ. ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ – ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟ 2014 – 500 μόνιμοι ειδικοί φρουροί & 1.000 οπλίτες έως 3 χρόνια» που αναγγέλει το Έθνος της Κριμαίας. Για να παίρνεις μια ιδέα από διεθνείς σχέσεις όπως τις εννοούν τα αφεντικά και οι παπαγάλοι τους στα ποταμίσια σύνορα των Σκουριών και της Κερατέας με τον καναπέ σου. 

Σύντροφος Κέιν

Αυτοί είναι! Κατάσχεση 2 ευρώ απο λογαριασμό απόρου την ίδια στιγμή που ο Προβόπουλος “αγνοεί” ρεμούλες δις τραπεζιτών!

http://olympia.gr/2014/03/05/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%af-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%83%ce%b7-2-%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%8e-%ce%b1%cf%80%ce%bf-%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b1%cf%81%ce%b9/

Να ποιοί κυβερνούν! Το ντοκουμέντο που παρουσιάζει σήμερα το Ολυμπία, τεκμηριώνει πως δεν υπάρχει κανένα όριο στην τραπεζική – κυβερνητική ασυδοσία παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο. Οι κρατικοδίαιτοι ανακεφαλαιοποιημένοι τραπεζίτες κάνουν πλιάτσικο στην περιουσία των Ελλήνων πολιτών με μαέστρο τον Προβόπουλο, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση διαβεβαιώνει για το “ακατάσχετο”.

2,77 Ευρώ λοιπόν από λογαριασμό δέσμευσε η Εθνική. Την ίδια στιγμή ακόμα και η Τρόικα… διαπιστώνει κάποια δις “μαύρη τρύπα” στις τράπεζες που ελέγχει ο Προβόπουλος, ο οποίος εξακολουθεί να κρύβει τις εκθεσεις των διεθνών οίκων. Πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το πλιάτσικο τραπεζικών ιδρυμάτων που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με τα χρήματα του Ελληνικού λαού, χωρίς ούτε ένας τραπεζίτης να απολογηθεί, να τιμωρηθεί για την καταστροφή που επέφεραν.

Σκάνδαλα (ΤΤ) κουκουλώνονται, βασικοί μάρτυρες (Λαυρεντιάδης) “εξοντώνονται” για να μην φτάσουν ποτέ στο εδώλιο, ο λαός συνεχίζει να πληρώνει ΔΙΣ στην μαύρη τρύπα των τραπεζιτών. Αλλά τα 2,77 Ευρώ του άνεργου πατέρα, της άρρωστης μάνας δεν θα γλιτώσουν…

…αυτοί ως πότε θα την γλιτώνουν;