6 άνεργοι άνοιξαν ένα μαγαζί με «τίμιο φαγητό» στα Κάτω Πετράλωνα και κάνουν θραύση – 4 ευρώ το ακριβότερο πιάτο!

http://gr.celebrity.yahoo.com/news/6-%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B1%CE%BD-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%B6%CE%AF-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%AF%CE%BC%CE%B9%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CF%84%CF%8C-142100677.html
Yahoo Celebrity - 6 άνεργοι άνοιξαν ένα μαγαζί με «τίμιο φαγητό» στα Κάτω Πετράλωνα και κάνουν θραύση – 4 ευρώ το ακριβότερο πιάτο [εικόνες]



Εδώ και ενάμιση χρόνο στην πλατεία Ηούς, στα Κάτω Πετράλωνα άνοιξε το Περιβολάκι, που πιστεύει στην αρχή της αλληλέγγυας οικονομίας και αποδεικνύει πως στην κρίση το “Μαζί” είναι δύναμη. Έξι δυναμικοί άνθρωποι βρίσκονται πίσω από το εγχείρημα αυτό, η Μαίρη, η Αγγελική, η Πόπη, η Μαρία, η Βούλα και ο Παναγιώτης, άνθρωποι που έχασαν τις δουλειές τους κι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να βρούνε λύση στο γρίφο της επιβίωσης. «Πριν από ενάμιση χρόνο εγώ και η Αγγελική εργαζόμασταν στα περιοδικά του Κωστόπουλου και ζήσαμε την κοροϊδία για τα καλά. Στην πρώτη απεργία βλέπαμε συναδέλφους να πηδάνε τα κάγκελα για να δουλέψουν για το καλό μας αφεντικό και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Εκεί νομίζω ήταν και το πρώτο καμπανάκι που μας έκανε να οργανωθούμε σε σωματεία και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, απόφαση που μας δικαίωσε αφού ήμασταν από τις λίγες που αποχώρησαν από την εταιρία με νόμιμη απόλυση και αποζημίωση και νιώθουμε νικήτριες για αυτό. Ύστερα από την απόλυση, με μότο “κανένας μόνος του στην κρίση” αποφασίσαμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας κι έτσι γεννήθηκε το Περιβολάκι» αναφέρει η Μαίρη. Την ιδέα του συνεταιρικού καφενείου στη συνέχεια ασπάστηκαν η Πόπη, η Βούλα και η Μαρία ενώ τελευταίος μπήκε στην παρέα ο Παναγιώτης, ο μοναδικός άντρας, η ήρεμη δύναμη και μάγειρας του μαγαζιού. Ο ίδιος οραματίζεται ένα σύστημα κατά το οποίο οι εργαζόμενοι θα έχουν μία εβδομάδα το μήνα ρεπό και όπως λέει, είναι πολύ κοντά στο να βρει τη λύση για να το καταφέρει.

Οι συνεργάτες τους -από τον δικηγόρο που βοήθησε στο καταστατικό έως τους παραγωγούς- είναι άνθρωποι που ασπάζονται τη λογική της κολεκτίβας ενώ όλα τα προϊόντα του μαγαζιού τα προμηθεύονται χωρίς μεσάζοντες, στη δικαιότερη τιμή για τον παραγωγό και προσφέρονται στην πιο συμφέρουσα τιμή για τον πελάτη. Χωρίς λοιπόν την εμπλοκή πολυεθνικών, εδώ θα απολαύσει κάποιος τον ζαπατίστικο, βιολογικό καφέ ποικιλίας Arabica από τις αυτόνομες κοινότητες των βουνών του Νότιου Μεξικού, λαχταριστά ροφήματα από τον μη-κερδοσκοπικό Συνεταιρισμό “Συν-Άλλοις” -από 1,5 ευρώ έως 3 ευρώ-, δροσερές μπύρες “Argos Star” (που φέρνει η Βούλα αποκλειστικά στο μαγαζί από την τοπική κάβα «Αμπελοφιλοσοφίες»), απαστερίωτες μπύρες Ζέος από τον Ίναχο Αργολίδας, τσιπουράκι από τον συνεταιρισμό Τυρνάβου, βιολογικό κρασί από τη Νεμέα και φυσικά την καταπληκτική τους ρακή από ένα οικογενειακό καζάνι που κοχλάζει στις Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης. Όλα αυτά συνδυάζονται με μεζέδες –το ακριβότερο πιάτο κοστίζει 4 ευρώ- τυρόπιτα κανταΐφι, κρητικό ντάκο, λουκάνικο πηλιορείτικο, καταπληκτικό χοιρινό (συνταγή του Παναγιώτη) με θυμάρι, μπούκοβο και πορτοκάλι ενώ εδώ όπως μας είπαν σερβίρεται και η καλύτερη φάβα που κυκλοφορεί αυτή την περίοδο στην Αθήνα.
ADVERTISEMENTΕκτός από τους καφέδες και το τίμιο φαγητό, το “Περιβολάκι” συμμετέχει και στα πολιτιστικά, οργανώνοντας συχνά βραδιές λογοτεχνίας, γευσιγνωσίας και ζωντανής μουσικής, με παλιά λαϊκά και ρεμπέτικα.

Τέλος, στα συν του μαγαζιού, δεν γίνεται να μην αναφερθεί η στενή συνεργασία του με το περιοδικό “Σχεδία”, το οποίο προσλαμβάνει ως πωλητές μόνο άνεργους και άστεγους, βοηθώντας τους έτσι να εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Μέσα στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας, το “Περιβολάκι” συμμετέχει στο πρόγραμμα “Ένας καφές σε περιμένει”, σύμφωνα με το οποίο μαζί με τον καφέ που παραγγέλνει κάποιος, μπορεί να πληρώσει ακόμη έναν για να προσφερθεί σε έναν συνάνθρωπό του που δεν έχει τη δυνατότητα ούτε γι’ αυτή την απλή απόλαυση. Λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00 το πρωί μέχρι τις 02:00 το βράδυ.

“Περιβολάκι”: Αθηναίου 7 και Πλατεία Ηούς, Κάτω Πετράλωνα, Τηλέφωνο: 213 0237 687.

popaganda.gr

Άρθρο της Washington Post για την κατάσταση του ΕΣΥ

http://www.mkiellinikou.org/2014/02/25/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-washington-post-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%83%CF%85/

Μπαράζ από το εξωτερικό τα άρθρα αλλά και η μελέτη της Lancet για την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας.  Άλλο ένα άρθρο από μεγάλη εφημερίδα του εξωτερικού, την Washington Post, έρχεται για να ταράξει την ηρεμία της Ελληνικής κυβέρνησης αλλά και των μεγάλων Ελληνικών ΜΜΕ που απλά «θάβουν» την πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ΕΣΥ.  Σας μεταφέρουμε το άρθρο μεταφρασμένο αλλά και τις φωτογραφίες που δημοσίευσε μαζί η εφημερίδα, για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
+++

Ε.Τ., 62 ετών, άνεργη, περιμένει για να εξεταστεί από Ορθοπεδικό στο Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Με έναν τεράστιο αριθμό ανέργων, 5 χρόνια οικονομικής κρίσης και μεγάλες μειώσεις του προϋπολογισμού του κράτους, ο αριθμός των ανασφάλιστων στην Ελλάδα έχει ανέβει από τις 500,000 το 2008 στο λιγότερο 2,300,000 – ή 1 / 5 των Ελλήνων – σήμερα.

Washington Post, 22/02
«Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΥΓΕΙΑΣ»
του Anthony Faiola (με τη συνδρομή της Ελίντας Λαμπροπούλου)
AΘHNA — Το σχέδιο για την Υγεία του προέδρου Ομπάμα προσπαθεί να επεκτείνει την κάλυψη σε εκατομμύρια ανασφάλιστους Αμερικάνους. Αλλά εδώ, στο επίκεντρο της οικονομικής κρίσης της Ευρώπης, ο Νίκος Σολωμός είναι το πρόσωπο μιας Ευρώπης, όπου τα υπερχρεωμένα έθνη όλο και απομακρύνονται από μια προνομιούχα εποχή για τη δημόσια υγεία.
Όπως οι περισσότεροι Έλληνες, ο Σολωμός, 60 ετών, και η σύζυγός του, Αμαλία, 52 ετών, πλήρωναν επί σειρά ετών την κρατική ασφάλεια, που τους προσέφερε πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη με μικρό ή καθόλου κόστος. Όταν η επιχείρησή τους χρεοκόπησε, δεν μπορούσαν να πληρώνουν πλέον και γλίστρησαν κι αυτοί στις στρατιές των ανασφάλιστων. Τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, η πενταετής ύφεση και οι μεγάλες περικοπές στον προϋπολογισμό, έκαναν τον αριθμό των ανασφάλιστων να ανέβει στα ύψη, από λιγότερους από 500.000 το 2008 σε τουλάχιστον 2.300.000 (ή σχεδόν ο ένας στους πέντε Έλληνες) σήμερα.

Άνεργοι ασθενείς περιμένουν για τα δωρεάν φάρμακα τους στο Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Στην Ευρώπη, ο αντίκτυπος της οικονομικής κρίσης ειδικά στην Ελλάδα είναι δραματικός. Το μεγάλο, ανεπαρκές και διαφθαρμένο Εθνικό Σύστημα Υγεία της χώρας έγινε από τους πρώτους στόχους των περικοπών, με το συνολικό κόστος για την υγεία να έχει μειωθεί κατά 25% σε σχέση με το 2009. Περισσότερες περικοπές έχουν προγραμματιστεί να γίνουν φέτος.

Μετά από μια ζωή με καλή υγεία, ήρθαν τα άσχημα νέα. Το 2011, ο Νίκος διαγνώστηκε με καρκίνο των εντέρων, και η οικογένειά του πούλησε όλη της την περιουσία για να καλύψει τα ιατρικά έξοδα, που γρήγορα έφτασαν τα 50.000 ευρώ. Την προηγούμενη εβδομάδα, η κατάστασή του πήγε από το κακό στο χειρότερο: Ένας ιδιώτης γιατρός τον χρέωσε 150 ευρώ για να του αναλύσει τις ιατρικές εξετάσεις και να τον πληροφορήσει ότι ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στο συκώτι του.
Στυλώνοντας τον εαυτό του με έναν δυνατό καφέ στην Αθήνα, λίγο αφότου είχε λάβει τα άσχημα νέα, ο κομψός άντρας με τα γκρίζα μαλλιά έδειχνε κουρασμένος και κρατούσε το χέρι της γυναίκας του. Τα μάτια της ήταν κόκκινα από το κλάμα. Τον καρκίνο, είπε, μπορούσαν να τον παλέψουν. Αλλά τους λογαριασμούς όχι.
“Η εγχείριση μόνο, κοστίζει 12.000 ευρώ” είπε. “Απλά δεν τα έχουμε. Είναι αστείο. Είδα τον πρόεδρο Ομπάμα στην τηλεόραση τις προάλλες, να λέει για το πώς στις ΗΠΑ, μια χώρα γνωστή για το πόσο ψυχρή είναι απέναντι στους πολίτες της, προσπαθούν να βοηθήσουν τους ανασφάλιστους. Εδώ, έχουμε το αντίθετο. Το κράτος παλιά σε φρόντιζε. Αλλά αν αρρωστήσεις τώρα στην Ελλάδα, έχεις ημερομηνία λήξης.”

Χ. Ι., 55 ετών, εξετάζεται από εθελοντή Ωτολαρυγγολόγο στο Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Πολλοί από τους ανασφάλιστους ασθενείς βασίζονται στα Κοινωνικά Ιατρεία όπως το ΜΚΙΕ, που λειτουργεί σε μια πρώην Αμερικάνικη στρατιωτική βάση στα νότια προάστια της Αθήνας. Εκείνο το απόγευμα (που επισκέφτηκαν οι δημοσιογράφοι το ΜΚΙΕ) εθελοντές καρδιολόγοι, γυναικολόγοι και άλλες ειδικότητες εξέτασαν όλους τους ανασφάλιστους ασθενείς. Στις 5 η ώρα το απόγευμα (Δευτέρα και Τετάρτη) εθελοντές δίνουν φάρμακα – με συνταγή – σε καρδιοπαθείς ασθενείς, αντιβιοτικά σε άρρωστα μωρά και ινσουλίνη στους διαβητικούς.

Η Ευρώπη, λένε οι οικονομολόγοι, αρχίζει να ξυπνά. Μετά από μια τετραετή κρίση χρέους που άφησε ένα μεγάλο μέρος της με οικονομική τεχνητή υποστήριξη, υπάρχουν επιτέλους σημάδια ανάκαμψης ακόμα και στις πιο “πεθαμένες” οικονομίες.
Αλλά μια ματιά στο ακόμη ζοφερό τοπίο, από την Ελλάδα ως την Ισπανία, κι από την Ιρλανδία ως την Πορτογαλία, φανερώνει ότι τα δεινά εκατομμυρίων Ευρωπαίων γίνονται όλο και χειρότερα, ακόμα και καθώς η κρίση περνά. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα τώρα εντοπίζεται σε έναν τομέα για τον οποίο οι Ευρωπαίοι πάντα ήταν περήφανοι: Τη δημόσια υγεία. Ενώ τα μεγάλα κράτη όπως η Γαλλία και η Γερμανία ακόμα αντιστέκονται σε υψηλότερη συμμετοχή ή σε περικοπές στη δημόσια υγειονομική περίθαλψη, η δημόσια υγεία βάλλεται στις πιο προβληματικές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Β. Δ., 48 ετών, άνεργος, επισκέπτεται το Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Η Ελλάδα προσφέρει – κρατικά επιχορηγούμενη – ασφάλεια (υγείας) για ένα ποσό αρκετών εκατοντάδων δολαρίων τον μήνα. Η ανεργία όμως που έχει φτάσει στο 27% έχει αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες χωρίς την δυνατότητα να πληρώσουν. Την ίδια ώρα η δυνατότητα δωρεάν κάλυψης έχει μειωθεί, ενώ αυτοί που έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν έχουν δει αυξήσεις στο κόστος.

Στην Ισπανία, η κυβέρνηση κατάργησε τη δωρεάν περίθαλψη για τους μετανάστες, άρχισε να χρεώνει τους ηλικιωμένους για ένα μέρος των θεραπειών τους, έκοψε τη βοήθεια σε όσους πάσχουν από ψυχικά νοσήματα, και αύξησε τη συμμετοχή για τα φάρμακα, τα προσθετικά μέλη και ορισμένες υπηρεσίες στα επείγοντα. Στην Ιρλανδία η κρατική βοήθεια στους ανάπηρους περικόπηκε και νέοι γύροι περικοπών φέτος θα αφαιρέσουν ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα από τη λίστα αυτών που καλύπτονται από το δημόσιο, ενώ αναθεωρείται το ποιοι δικαιούνται δωρεάν περίθαλψη.
Όμως πουθενά οι επιπτώσεις δεν ήταν τόσο δραματικές όσο στην Ελλάδα. Παραφουσκωμένο, αναποτελεσματικό και μαστιζόμενο από τη διαφθορά, το εθνικό σύστημα Υγείας αποτέλεσε έναν από τους κύριους στόχους για περικοπές, με τις συνολικές δαπάνες να περικόπτονται κατά περισσότερο από 25% από το 2009, και με ακόμα περισσότερες περικοπές να αναμένονται φέτος. Οι επικριτές λένε ότι οι περικοπές έγιναν με τσεκούρι αντί για νυστέρι, οδηγώντας σε ελλείψεις και κενά στην περίθαλψη στα δημόσια νοσοκομεία και σε μια όλο και αυξανόμενη κρίση όσον αφορά τους ανασφάλιστους.

Άνεργοι ασθενείς περιμένουν για τα φάρμακα τους στο Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Πολλοί από τους ανασφάλιστους αρρώστους βασίζονται στα κοινωνικά ιατρεία όπως το ΜΚΙΕ, που λειτουργεί σε μια πρώην Αμερικάνικη στρατιωτική βάση, στα νότια της Αθήνας.

Έλληνες αξιωματούχοι στον τομέα της Υγείας αναφέρουν ότι λόγω των περικοπών στα προγράμματα διανομής συριγγών, τα ποσοστά μόλυνσης από τον ιό HIV έφτασαν στα ύψη, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να επαναλειτουργήσει σχετικά προγράμματα.
Στο μεταξύ, οι γιατροί αναφέρουν ότι η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης και η περιορισμένη πρόσβαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, οδήγησαν στην επανεμφάνιση της φυματίωσης. Την περασμένη εβδομάδα, οι Έλληνες γιατροί βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για μια αλλαγή που θα επιτρέπει στα δημόσια νοσοκομεία να απολύει γιατρούς που έχουν και ιδιωτικά ιατρεία. Η κυβέρνηση παλεύει να πετύχει τους στόχους στον προϋπολογισμό, κι έτσι 8.000 εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία θα βγουν σε διαθεσιμότητα, ενώ ένα μεγάλο μέρος από αυτούς πιθανότατα θα απολυθεί.

Ένας εθελοντής βοηθά στο φαρμακείο του Μ. Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού.

Στο Γενικό Νοσοκομείο Γεννηματάς, ένα από τα μεγαλύτερα της Αθήνας, η γιατρός Έλενα Καραμπατζάκη είπε ότι το νοσοκομείο δεν έχει χρήματα για να επισκευάσει χαλασμένο ιατρικό εξοπλισμό, κι έτσι οι ασθενείς αναγκάζονται να περιμένουν μια εβδομάδα ή και παραπάνω για μαγνητικές και αξονικές τομογραφίες. Το νοσοκομείο αντιμετωπίζει περιοδικές ελλείψεις σε αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα. Στο μεταξύ, τα επείγοντα κατακλύζονται από ανασφάλιστους ασθενείς με μικρότερα προβλήματα, που χρησιμοποιούν το νοσοκομείο για πρωτοβάθμια φροντίδα, αλλά και από ασθενείς που καθυστέρησαν να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια και φτάνουν σε κρίσιμη κατάσταση.
Το “πάγωμα” των προσλήψεων γιατρών και νοσοκόμων επί τέσσερα χρόνια έχει αφήσει το νοσοκομείο δραματικά υποστελεχωμένο. “Για τη σίτιση και την ατομική υγιεινή των ασθενών, πλέον βασιζόμαστε στους συγγενείς”, είπε. Την περασμένη εβδομάδα, η Αγγελική Πογροτοπούλου, 72 ετών, ανεβοκατέβαινε στους διαδρόμους του νοσοκομείου φροντίζοντας την αδερφή της, Αλεξάνδρα Σταθάκου, 92 ετών, που έπασχε από εγκεφαλικό. Για να καλύψει τις ελλείψεις του νοσοκομείου, τάιζε και έπλενε τη Σταθάκου, και αγόραζε πάνες ακράτειας από το φαρμακείο γιατί το νοσοκομείο είχε έλλειψη. Επίσης πλήρωνε 50 ευρώ για να φροντίζει την αδερφή της μια αποκλειστική νοσοκόμα τις νύχτες.
“Είναι καταστροφή”, είπε η Πογροτοπούλου. “Το προσωπικό του νοσοκομείου είναι υπέροχο, αλλά είναι πολύ λίγοι τώρα και οι ελλείψεις μεγάλες”.

Μ. Μ., 55 ετών, μιλά με έναν εθελοντή του Μ. Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού. Οι γιατροί του ιατρείου λειτουργούν και ως «συνήγοροι» των ανασφάλιστων. Ο Γιώργος Βήχας, ένας από τους ιδρυτές του ιατρείου αναφέρει ενδεικτικά ότι οι εθελοντές έπρεπε να παρέμβουν (στο παρελθόν) για λογαριασμό μιας ανασφάλιστης γυναίκας που είχε γεννήσει και το δημόσιο Μαιευτήριο αρνούνταν να εκδώσει εξιτήριο στο μωρό της, ώστε να την αναγκάσουν να πληρώσει. Το ιατρείο παράλληλα προσπαθεί να εξασφαλίσει δωρεάν θεραπείες και φάρμακα για ανασφάλιστους καρκινοπαθείς ασθενείς.

Επιβαρύνονται οι κλινικές
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η μαζική αύξηση των ανασφάλιστων. Η Ελλάδα προσφέρει κρατική ασφάλιση με αντάλλαγμα εισφορές αρκετών εκατοντάδων ευρώ μηνιαίως. Αλλά με την ανεργία να ξεπερνά το 27%, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν πλέον τα μέσα να πληρώσουν. Ταυτόχρονα, τα κριτήρια για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους άπορους έχουν γίνει αυστηρότερα, ενώ και η συμμετοχή στις δαπάνες για όσους είναι ασφαλισμένοι έχει αυξηθεί.
Πολλοί ανασφάλιστοι ασθενείς βασίζονται σε δωρεάν κλινικές όπως το Μητροπολιτικό Ιατρείο Ελληνικού, που λειτουργεί σε μία εγκαταλειμμένη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στη Νότια Αθήνα. Ένα απόγευμα πριν από λίγες μέρες, εθελοντές καρδιολόγοι, γυναικολόγοι και άλλοι γιατροί έβλεπαν ανασφάλιστους ασθενείς με βάρδιες. Στις 17:00 κάθε καθημερινή, βοηθοί μοιράζουν φάρμακα από δωρεές, προσφέροντας δωρεάν ινσουλίνη σε διαβητικούς, χάπια για καρδιακές παθήσεις και αντιβιοτικά για άρρωστα μωρά.

Μια γυναίκα περιμένει να εξεταστεί στο Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού.

Οι γιατροί λειτουργούν επίσης ως αντιπρόσωποι των ανασφάλιστων. Ο Γιώργος Βήχας, ένας από τους ιδρυτές της κλινικής, είπε ότι το προσωπικό έπρεπε να παρέμβει την περασμένη εβδομάδα, εκ μέρους μιας ανασφάλιστης γυναίκας που είχε γεννήσει, καθώς το νοσοκομείο δεν της παρέδιδε το νεογέννητο μέχρι να πληρώσει. Η κλινική προσπαθεί επίσης να διασφαλίσει δωρεάν ή με μικρότερο κόστος φαρμακευτική αγωγή για καρκινοπαθείς, ξεχωριστά για κάθε περίπτωση.
“Αλλά αυτό δεν λειτουργεί πάντα”, είπε. “Μερικές φορές έρχονται σε εμάς σε άσχημη κατάσταση επειδή δεν είχαν πρόσβαση σε γιατρό, κι ακόμη και τότε το να βρεθεί μια λύση παίρνει χρόνο. Έχουμε χάσει δεκάδες ασθενείς που θα μπορούσαν -που θα έπρεπε- να έχουν βοηθηθεί.”
Ο Έλληνας υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να βοηθήσει τους ανασφάλιστους, δημιουργώντας ένα ταμείο 13 εκατομμυρίων ευρώ για τις πιο επείγουσες περιπτώσεις, χρησιμοποιώντας χρήματα από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Ελπίζει το ταμείο να ενισχυθεί σημαντικά μέχρι το τέλος του έτους.
Αλλά οι Έλληνες, είπε, πρέπει επίσης να καταλάβουν ότι το δημόσιο σύστημα υγείας ήταν ήδη προβληματικό πριν από την κρίση, λόγω κακοδιαχείρισης και διαφθοράς. Το κράτος μερικές φορές πλήρωνε τρεις με τέσσερις φορές παραπάνω από άλλες ευρωπαϊκές χώρες για ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα, με μεσάζοντες, γιατρούς και φαρμακεία να τσεπώνουν τη διαφορά. Αν τα νοσοκομεία έχουν ελλείψεις, είπε, είναι επειδή δυσκολεύονται να ακολουθήσουν πιο λογικούς προϋπολογισμούς.
Ο Γεωργιάδης ανέφερε ότι οι επείγουσες περιπτώσεις δέχονται θεραπεία στα δημόσια νοσοκομεία άσχετα από την ασφαλιστική κατάσταση του ασθενή. “Αλλά”, είπε, “ασθένειες όπως ο καρκίνος δεν θεωρούνται επείγουσες, εκτός αν βρίσκεσαι στα τελικά στάδια”. Αυτό ακριβώς είναι που προβληματίζει τον Σολωμό, τον ανασφάλιστο ασθενή με καρκίνο.
“Τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω;” ρωτά.
Πηγή http://www.washingtonpost.com/world/greeces-prescription-for-a-health-care-crisis/2014/02/21/adabb7ac-8db1-11e3-99e7-de22c4311986_story.html

* Το ΜΚΙΕ έχει πάγιο κανόνα να μην ανακοινώνει τα ονόματα των ασθενών και να μην δείχνει τα πρόσωπα τους, για ευνόητους λόγους (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων που ο ασθενής έχει δηλώσει ότι θέλει να φαίνεται το πρόσωπο του σε Ελληνικό δημοσίευμα/ρεπορτάζ) .

- Ο κ. Παπούλιας και το Αιγαίο: Έτσι… για να θυμόμαστε! (Από πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

-   Ελληνοκύπριος και Τουρκοκύπριος "Πρόεδρος"

-   "Θα χυθεί αίμα"!

-   Ο κ. Παπούλιας και το Αιγαίο: Έτσι… για να θυμόμαστε!

Ελληνοκύπριος και Τουρκοκύπριος "Πρόεδρος"

Αρχίζουν συνομιλίες "για την επίλυση του Κυπριακού"  (βλέπω στη φωτογραφία "Η Καθημερινή" της 12/2) την κλασική υποκριτική χειραψία.

Ο πρόεδρος της Κύπρου γελάκια, γελάκια -κοντεύει να… αγκαλιάσει τον Τούρκο- ενώ αυτός βλοσυρός, σκαιός και αποστασιοποιημένος!

Η στάση του σηματοδοτεί το πώς θα γίνουν οι… διαπραγματεύσεις από πλευράς του ψευδοπροέδρου! Λίγη αντίσταση δεν βλάπτει. Μην τα κατεβάζετε προκαταβολικά.

Αθήνα, 01/03/2014

Ο αντιδημοφιλής δημότης-πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

εκτός του εθνομειοδοτικού "συνταγματικού τόξου"

"Θα χυθεί αίμα"!

Επειδή αρκετοί επαναστάτες του γλυκού νερού φοβούνται να κατέβουν στο Σύνταγμα, τηλεφωνούν στα ραδιόφωνα, και μάλιστα ανωνύμως, ότι "θα χυθεί αίμα" στην Ελλάδα!

Πρόκειται για νέου τύπου επαναστάτες, που ξαπλωμένοι στον καναπέ κηρύσσουν την επανάσταση.

Τολμήστε πρώτα να πείτε το όνομά σας και μετά πάτε παρακάτω.

Με πορδές δεν γίνεται επανάσταση.

Αθήνα, 01/03/2014

Ο αντιανώνυμος πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Ο κ. Παπούλιας και το Αιγαίο: Έτσι… για να θυμόμαστε!

Αντιγράφω χωρίς σχόλια/;

"Ένα μεγάλο βήμα, για τα επεκτατικά σχέδια της Άγκυρας στο Αιγαίο, επιτεύχθηκε στις 27 Μαΐου 1988, με την υπογραφή του Μνημονίου των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας (Γιλμάζ - Παπούλια) γνωστό ως "Μνημόνιο της Βουλιαγμένης". Η δήλωση και μόνο του Γιλμάζ, μόλις επέστρεψε στην Τουρκία, ότι "η Τουρκία έβαλε νομικά πόδι στο Αιγαίο προσδιορίζει το μέγεθος της Ελληνικής ανεκτικότητας και υποχωρήσεως εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων…" (βλ. Αθ. Κορμαλη: "Αιγαίο", εκδ. "Πελασγός" 0 Ι. Γιαννάκενας - Αθήνα 1996, σελ. 113).

Μια και μόνη λέξη: Πρόκειται για ανεκτικότητα ή μήπως για κάτι πιο σοβαρό που επισύρει Γουδί;

Αθήνα, 01/03/2014

Ο ερωτών πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

http://www.agioritikovima.gr/diafora/theologikos-log/diafora/39726-i-ekkliia-eina

Πρέπει με πολλή επιθυμία να πηγαίνετε, αδελφοί μου, στην Εκκλησία. διότι η Εκκλησία είναι παράδεισος και περιβόλι.

Καθώς λοιπόν κάθε άνθρωπος έχει μεγάλη χαρά να μπαίνη σε ένα όμορφο περιβόλι, για να βλέπη εκεί τα διάφορα δένδρα και λουλούδια και έτσι να χαίρεται και να ευφραίνεται η καρδιά του, έτσι και οι Χριστιανοί πρέπει με μεγάλη χαρά να τρέχουν και να μπαίνουν στην Εκκλησία, για να απολαύσουν τα διάφορα άνθη και λουλούδια των θείων Γραφών, ευαγγελικά, αποστολικά και προφητικά.

Καί μάλιστα στον Παράδεισο αυτόν της Εκκλησίας δεν υπάρχει κανένα φίδι να επιβουλεύεται, αλλά ο Χριστός, που συμβουλεύει. Δεν υπάρχει η Εύα να γκρεμίζη, αλλά διδασκαλία, για να διορθώνη, ούτε μόνο φύλλα δένδρων αλλά οι καρποί του πνεύματος, όπως λέει ο ίδιος ο Χρυσσορήμων· «Ποιός είναι τέτοιος κήπος, όπως η Εκκλησία;

Ποιός παρόμοιος Παράδεισος, όπως η δική μας Σύναξις; δεν υπάρχει εδώ φίδι να επιβουλεύεται, αλλά ο Χριστός, που μυσταγωγεί· ούτε η Εύα που γκρεμίζει, αλλά η Εκκλησία, που ανορθώνει· δεν υπάρχουν εδώ φύλλα δένδρων, αλλά ο καρπός του Πνεύματος» (Λόγος δ' περί μετανοίας, τόμος 5).

Καί πάλι· «Οι κήποι έχουν ποικίλα και διάφορα άνθη, άλλα για τέρψι των οφθαλμών, άλλα για ευωδία, άλλα για φροντίδα· κάθε ένα από αυτά είναι κατάλληλα για τον άνθρωπο· έτσι και η Εκκλησία· έχει την ανάγνωσι των θείων Γραφών, αναγνώσματα ευαγγελικά, αποστολικά και προφητικά και τα υπόλοιπα ιερά βιβλία» (Λόγος περί ελεημοσύνης).

Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου

Από το βιβλίο «Χρηστοήθεια των χριστιανών»

ΓΙΑΤΙ ΝΗΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ (Άγι­ου Ι­ω­άν­νου του Χρυ­σο­στο­μου)

http://www.agioritikovima.gr/diafora/theologikos-log/diafora/39788-giati-niteu

Γιά ποι­ο λο­γο νη­στεύ­ου­με τις σα­ραν­τα αυ­τες η­με­ρες; Την πα­λαι­α ε­πο­χη πολ­λοί πι­στοί προ­σερ­χον­ταν στα μυ­στη­ρι­α χω­ρις κα­μι­α προ­ε­τοι­μα­σι­α και μα­λι­στα κα­τα την ε­πο­χη που ο Χρι­στος τα συ­νε­στη­σε.

Αν­τι­λαμ­βα­νο­με­νοι οι πα­τε­ρες την πα­ρα­κα­λού­με­νη βλα­βη α­πο την α­προ­ε­τοί­μα­στη προ­σε­λευ­σι, α­φού συγ­κεν­τρω­θη­καν κα­θι­ε­ρω­σαν σα­ραν­τα η­με­ρες νη­στεί­ας, προ­σευ­χων, α­κρο­α­σε­ως του θεί­ου λο­γου και συ­να­ξε­ων, ω­στε, α­φού­ ­κα­θα­ρι­σθου­με ο­λοι μας με κα­θε ε­πι­με­λει­α και με προ­σευ­χες και με ε­λε­η­μο­συ­νη και με νη­στεί­α και με ο­λο­νυ­κτι­ες πα­ρα­κλη­σεις και με δα­κρυ­α με­τα­νοί­ας και με ε­ξο­μο­λο­γη­σι και με ο­λα τα αλ­λα, να προ­σελ­θου­με ε­τσι στην Θεί­α Κοι­νω­νι­α με κα­θα­ρη κα­τα το δυ­να­το­ ­συ­νει­δη­ση.

Καί ο­τι μ αυ­το κα­τωρ­θω­σαν με­γα­λα πραγ­μα­τα, συ­νη­θι­ζον­τας μας με την συγ­κα­τα­βα­σι αυ­τη στην νη­στεί­α, γι­νε­ται φα­νε­ρο α­πο το ε­ξης: Αν ε­μείς ο­λο τον χρο­νο ε­πι­μεί­μου­με να φω­να­ζου­με και να κη­ρυσ­σου­με την νη­στεί­α, κα­νείς δεν προ­σε­χει στα λο­γι­α μας· αν ο­μως ελ­θη ο και­ρος της νη­στεί­ας της Τεσ­σα­ρα­κο­στης, το­τε, χω­ρις κα­νείς να προ­τρε­πη ου­τε και να συμ­βου­λεύ­η και ο πι­ο νω­θρος α­φυ­πνι­ζε­ται και α­κο­λου­θεί την προ­τρο­πη και την συμ­βου­λη, που ε­πι­βαλ­λει ο και­ρος.

Αν λοι­πον σε ρω­τη­ση ο Ι­ου­δαί­ος και ο ει­δωλολά­τρης, για ποιόν λο­γο νη­στεύ­εις , μη πης, ο­τι νη­στεύ­εις για το Πα­σχα η για την θυ­σι­α του Σταυ­ρού, για­τι θα του δω­σης με­γα­λη α­φορ­μη για αν­τε­κλι­σεις. Για­τι δεν νη­στεύ­ου­με για το Πα­σχα ου­τε για τον Σταυ­ρο, αλ­λα για τα δι­κα μας α­μαρ­τη­μα­τα, ε­πει­δη προ­κει­ται να προ­σελ­θου­με στα μυ­στη­ρι­α· για­τι το Πα­σχα δεν ει­ναι αι­τι­α νη­στεί­ας ου­τε πεν­θους, αλ­λα υ­πο­θε­σης ευ­φρο­συ­νης και χα­ρας.

Για­τι ο Σταυ­ρος συ­νε­τρι­ψε την α­μαρ­τι­α, ε­γι­νε κα­θαρ­σι­ο της οι­κου­με­νης, ε­γι­νε αι­τι­α συμ­φι­λι­ω­σε­ως και ε­ξα­λεί­ψε­ως της πο­λυ­χρο­νι­ας ε­χθρας, α­νοι­ξε τις πυ­λες του ου­ρα­νού, ε­κα­νε τους ε­χθρούς φι­λους, ε­πα­νε­φε­ρε στον ου­ρα­νο, το­πο­θε­τη­σε στα δε­ξι­α του θρο­νου του Θε­ου την αν­θρω­πι­νη φυ­σι και μας προ­σφε­ρε α­με­τρη­τα αλ­λα πνευ­μα­τι­κα α­γα­θα. Δεν πρε­πει λοι­πον να πεν­θού­με ου­τε να θλι­βω­μα­στε, αλ­λα να α­γαλ­λω­μα­στε και να χαι­ρω­μα­στε. Γι αυ­το και ο Παύ­λος λε­γει : «Σε με­να ας μη συμ­βη να καυ­χη­θω για τι­πο­τε αλ­λο, πα­ρα μο­νο για τον σταυ­ρο του Κυ­ρι­ου μας Ι­η­σού Χρι­στού» (Γαλ. 6,14). Και πα­λι : «Ο Θε­ος δεί­χνει την α­γα­πη του προς ε­μας με το ο­τι, αν και ή­μα­σταν α­μαρ­τω­λοί, ο Χρι­στος πε­θα­νε για μας» (Ρωμ. 5,8). Κάτι πα­ρο­μι­ο λε­γει και ο Ι­ω­αν­νη­ς :«Για­τι το­σο πο­λυ α­γα­πη­σε ο Θε­ος τον κο­σμο» (Ι­ω. 3,16). Πες ο­μως, πως; Αφού α­φη­σε κα­τα με­ρος ο­λα τα αλ­λα, α­νε­φε­ρε τον σταυ­ρο. Για­τι, α­φού ει­πε, «το­σο πο­λυ α­γα­πη­σε ο Θε­ος τον κο­σμο», προ­σθε­σε, «ω­στε ε­δω­σε τον Μο­νο­γε­νη Υι­ο του να σταυ­ρω­θη, ω­στε να μη χα­θη ο κα­θε­νας που πι­στεύ­η σ αυ­τον, αλ­λα να ε­χη ζω­η αι­ω­νι­α» (Ι­ω. 3,16). Αν ει­ναι λοι­πον ο Σταυ­ρος α­φορ­μη α­γα­πης και καύ­χη­μα, ας μη λε­με, ο­τι πεν­θού­με γι αυ­τον. Για­τι δεν πεν­θού­με για ε­κεί­νον – μη γε­νοι­το – αλ­λα για τα δι­κα μας α­μαρ­τη­μα­τα. Γι’ αυ­το νη­στεύ­ου­με.

(Κα­τα Ι­ου­δαί­ων, Λο­γος Γ , ΕΠΕ 34,176 – 180. PG 48,722)

Πού ζουν οι Ερημίτες στο Άγιον Όρος - Συγκλονιστικές Φωτογραφίες

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/03/blog-post_4756.html

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

Χρυσή Αυγή: Πολιτικά κίνητρα, αντιφασιστικές ευκολίες και κράτος δικαίου (του Σταύρου Λυγερού)

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/03/blog-post_6585.html 

Η άρση της ασυλίας και των βουλευ­τών της Χρυσής Αυγής στους οποίους δεν είχαν ασκηθεί ποινικές διώξεις είναι μια πρόσθετη έν­δειξη ότι με νομικό όχημα την κατηγο­ρία της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση προωθείται ο αποκλεισμός του κόμματος αυτού από τις ευρωεκλογές και πιθανότατα από τις εθνι­κές εκλογές. Ο αποκλεισμός αυτός, όπως και προ καιρού η σύλληψη και προφυλάκιση ηγετικών στελεχών της, χαϊδεύει το αντι­φασιστικό αίσθημα της πλειονότητας των πολιτών, αλλά αυτό δεν είναι διαβατήριο δημοκρατικότητας. Το αντίθετο μάλιστα.
 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σει­ρά. Αναμφίβολα ο ηγετικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής διαπνέεται από νεοναζιστική ιδεολογία. Αναμφίβολα, η Χρυσή Αυγή καλλιεργεί την κουλτούρα της παραστρατιωτικής βίας. Αναμφίβολα, μέχρι τη δολο­φονία του Παύλου Φύσσα, η κυβέρνηση και το κατεστημένο μιντιακό σύστημα ανέ­χονταν τις εμφανείς παράνομες πράξεις και δραστηριότητες της Χρυσής Αυγής. Σχε­δόν έκλειναν τα μάτια σε αυτά που σήμερα υπερπροβάλλουν.
 

Το σοκ που προκάλεσε στην κοινή γνώ­μη η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν ο καταλύτης για να κάνει στροφή 180 μοιρών η «γαλάζια» ηγεσία. Στην πραγματικότητα το έδαφος είχε στρωθεί λόγω της απρο­θυμίας του Μιχαλολιάκου να λειτουργήσει σαν πολιτικό δεκανίκι της ΝΔ. Έτσι η ΝΔ όχι μόνο εγκατέλειψε τη στάση σχετικής ανο­χής, αλλά και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον πόλεμο εναντίον της Χρυσής Αυγής. Δεν έδωσε, βεβαίως ποτέ πειστική απά­ντηση για τη μέχρι τότε στάση της. Προφα­νώς επειδή η στροφή της υποκρύπτει και ιδιοτελείς πολιτικές σκοπιμότητες.
 

Η εξήγηση για την αρχική στάση ανοχής και για τη στροφή 180 μοιρών είναι ότι ορι­σμένοι κύκλοι της κυβέρνησης και των αρχουσών ελίτ ερωτοτροπούσαν με την ιδέα να χρησιμοποιήσουν το κόμμα του Μιχα­λολιάκου σαν πολιτικό εργαλείο εναντίον της Αριστεράς. Η θεωρία «των δύο άκρων», άλλωστε, προϋποθέτει την ύπαρξη μιας ισχυρής και προκλητικής Χρυσής Αυγής.
 

Ο πόλεμος εναντίον της Χρυσής Αυγής έδωσε την ευκαιρία στον Σαμαρά να σπάσει την πολιτική απομόνωσή του λόγω Μνημο­νίου και να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια υπόθεση, όπου η πλειονότητα των πο­λιτών βρίσκεται στην ίδια όχθη με αυτόν. Επιπροσθέτως στο Μαξίμου εκτιμούσαν ότι οι δικαστικές διώξεις εναντίον της Χρυ­σής Αυγής και η ηθική καταρράκωσή της θα συρρίκνωναν την εκλογική επιρροή της. Προσδοκούσαν, λοιπόν, ότι μια σημαντική μερίδα δεξιάς προέλευσης ψηφοφόρων της θα επέστρεφε στο «μαντρί» της ΝΔ.
 

Οι δημοσκοπήσεις διαψεύδουν την προσ­δοκία αυτή. Την οριστική απάντηση όμως θα τη δώσουν οι ευρωεκλογές εάν, βε­βαίως τελικώς επιτρέψουν την κάθοδο της Χρυσής Αυγής με την ίδια ή με κάποια άλλη ονομασία. Η ιστορία πάντως διδάσκει ότι η προσπάθεια να ανασχεθεί ένα πολιτικό φαινόμενο με δικαστικές διώξεις κατά κα­νόνα φέρνει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
 

Συνεκτιμώντας το γεγονός ότι στις ση­μερινές συνθήκες αρκετοί που έχουν απο­φασίσει να ψηφίσουν τη Χρυσή Αυγή απο­φεύγουν για προφανείς λόγους να το δη­λώνουν στους δημοσκόπους, δεν θα είναι έκπληξη, εάν στις ευρωεκλογές το κόμμα του Μιχαλολιάκου κατακτήσει τη δεύτερη θέση. Αλλά ακόμα και εάν τελικώς απα­γορευτεί η κάθοδος αυτού του πολιτικού ρεύματος στις εκλογές, η ΝΔ αναμένεται να εισπράξει ένα ασήμαντο ποσοστό ψήφων από όσους έχουν επιλέξει να ψηφίσουν τη Χρυσή Αυγή. Αφενός λόγω του έμμεσου πλην σαφούς πρωταγωνιστικού ρόλου της κυβέρνησης Σαμαρά στις δικαστικές διώ­ξεις, αφετέρου λόγω της αντιμνημονιακής ταυτότητας αυτών των ψηφοφόρων.
Το ζήτημα όμως δεν αφορά στο αποτέλε­σμα των ευρωεκλογών και στις ενδεχόμε­νες πολιτικές επιπτώσεις του. Αφορά στον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Οι δημοκρατικοί κανόνες δεν έχουν εγκαθιδρυθεί για να εφαρμόζονται αλά καρτ και βεβαίως ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Ούτε η δημοκρατική ευαισθησία μπορεί να έχει ιδεολογικό πρόσημο. Με αυτή την έν­νοια είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό το γεγο­νός ότι η κυρίαρχη τάση (και στο χώρο της Αριστεράς που έχει επώδυνη πείρα) είναι να παραβλέπει την εξόφθαλμη παραβίαση δημοκρατικών δικαιωμάτων επειδή αυτή στρέφεται εναντίον της Χρυσής Αυγής.
 

Η νομική έννοια της εγκληματικής οργάνωσης είναι από τη φύση της πολύ ελα­στική και ως εκ τούτου προσφέρεται ως εργαλείο για δικαστικές διώξεις που εξυπη­ρετούν πολιτική σκοπιμότητα. Η πολιτική ιστορία διεθνώς είναι από τη φύση της συγκρουσιακή. Ενίοτε, μάλιστα, οι συγκρού­σεις εκτρέπονται και σε εγκληματικές πρά­ξεις. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τον κατά κανόνα συλλογικό χαρακτήρα της πο­λιτικής δράσης, είναι εύκολο αλλά εξαιρετικά επικίνδυνο να οδηγήσει την εκάστοτε εξουσία σε γενικευμένες ποινικές διώξεις αντιπάλων με βάση το νομικό όχημα περί εγκληματικής οργάνωσης. Στην πραγματι­κότητα δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από μια εκδοχή της ολοκληρωτικής θεωρίας περί συλλογικής ευθύνης. 

Δεν είναι τυχαίο ότι (σύμφωνα με μη διαψευσθέντα ρεπορτάζ) αυτός που εισηγήθηκε σε πολιτικό επίπεδο η Χρυσή Αυγή να αντιμετωπιστεί σαν εγκληματική οργάνωση είναι ο Βορίδης, με το γνωστό ακροδεξιό παρελθόν. Ο ίδιος άλλωστε, είχε προαναγγείλει ότι η κατηγορία περί εγκληματικής οργάνωσης δεν επιστρατεύ­τηκε για να χρησιμοποιηθεί μόνο εναντίον της Χρυσής Αυγής. Είναι κοινό μυστικό ότι ορισμένοι κύκλοι της ΝΔ προετοίμαζαν το έδαφος για να χρησιμοποιήσουν το ίδιο νο­μικό όπλο και εναντίον κύκλων του ΣΥΡΙΖΑ. Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει ποτέ αποκηρύξει τη θεωρία «των δύο άκρων».
 

Αναμφίβολα, χρυσαυγίτες επιδίδονταν σε εγκληματικές δραστηριότητες. Ούτε αυτές όμως ούτε η νεοναζιστική ιδεολογία της ηγετικής ομάδας της ούτε ο παραστρατιωτικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής επαρκούν για να χαρακτηριστεί τυπική εγκληματική οργάνωση. Καμία εγκλημα­τική οργάνωση δεν θα είχε ψηφιστεί από σχεδόν μισό εκατομμύριο Έλληνες. Η Χρυσή Αυγή είναι ένα απεχθές ακροδεξιό κόμμα με ισχυρή δυναμική. Γι' αυτό και εί­ναι μεγάλος ο κίνδυνος η δικαστική δίωξή της να τσιμεντάρει την επιρροή της, ειδικά στους κόλπους της νεολαίας. Η σημερινή εύφλεκτη οικονομικοκοινωνική συγκυρία και η απαξίωση του πολιτικού συστήματος ωθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
 

Στα δημοκρατικά πολιτεύματα διώκο­νται παράνομες πράξεις και δραστηριό­τητες αλλά όχι ιδέες. Ούτε οι πιο απεχθείς και εγκληματογόνες, όπως η νεοναζιστική ιδεολογία. Οι ιδέες καταπολεμώνται με ιδέες. Αυτή ακριβώς είναι η ειδοποιός δια­φορά και η υπεροχή της Δημοκρατίας από τον κάθε είδους ολοκληρωτισμό. Η Δημο­κρατία ακυρώνει τον εαυτό της όταν κατα­φεύγει σε αντιδημοκρατικές μεθόδους για να καταπολεμήσει τη Χρυσή Αυγή. Εκτός αυτού, μόνο η ιδεολογική ήττα μπορεί να εξουδετερώσει οριστικά στο πολιτικό επί­πεδο το κόμμα του Μιχαλολιάκου.
 

Στα δημοκρατικά πολιτεύματα διώκονται πράξεις. Όπως εγκαίρως υπογραμμίζαμε, η Πολιτεία όφειλε εξαρχής να επιβάλει τον ποινικό κολασμό κάθε παράνομης πράξης και δραστηριότητας μελών της Χρυσής Αυγής. Εάν για υποθέσεις νυχτερινών επι­θέσεων πρέπει να εντοπιστούν οι δράστες, για όσες παρανομίες διέπραξαν επώνυμα στελέχη της Χρυσής Αυγής μπροστά στις κάμερες η ενοχή είναι προφανής.
 

Γιατί σ' αυτές τις υποθέσεις η Δικαιοσύνη ακολουθούσε τις αργόσυρτες νωχελικές διαδικασίες που στην πράξη ισοδυναμού­σαν με ατιμωρησία; Και γιατί ξαφνικά «έβα­λε φτερά» στα πόδια της όταν η κυβέρνηση έκανε στροφή; Απάντηση δεν έχουν δώσει ο Βορίδης και οι άλλοι κυβερνητικοί, που υποκριτικά ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση δεν αναμειγνύεται και ότι οι διώξεις της Χρυσής Αυγής είναι αποκλειστικά πρωτο­βουλία και υπόθεση της Δικαιοσύνης. Είναι απαραίτητο να σεβόμαστε τους θεσμούς και ειδικότερα τη Δικαιοσύνη, αλλά όχι αυτό να μας οδηγεί σε εθελοτυφλία.
 

Υπενθυμίζουμε ότι το Κοινοβούλιο απο­φάσισε να σταματήσει τη χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής ενώ παραμένει νόμιμο κόμμα. Αλλά και το γεγονός ότι μεθοδεύουν τον αποκλεισμό της από τις εκλογές, ενώ όλα δείχνουν πως δυστυχώς η απήχησή της μεγαλώνει, επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για δίωξη με σαφές πολιτικό (και μικροκομματικό) κίνητρο. Και, όπως είπαμε εξαρχής το αντιφασιστικό πρόσημο είναι στοιχείο της πολιτικής και όχι της Δικαιοσύνης.
 

ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Η ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

http://attikanea.blogspot.gr/2014/03/blog-post_7602.html


Η Εκκλησία, ως κοινότητα πιστών, είναι ένα υπαρκτό γεγονός, αποδεκτό θεολογικά, πνευματικά, αλλά και κοινωνικά. Για τον νομικό κόσμο όμως, και στα θεσμοθετημένα γνωστά πλαίσια, είναι μια πραγματικότητα κοσμική - νομική, που επιχειρεί να διοικεί με νομιμότητα και που κατέχει κοσμική δημόσια εξουσία, που εκδίδει πιστοποιητικά κλπ. Είναι δύο υπαρκτές και ταυτόχρονα μη συμβατές καταστάσεις. Εδώ ξεκινά και το υπαρξιακό πρόβλημα. Την αληθώς υποτιθέμενη θεσμική έκπτωση και εκκοσμίκευση της κρατικής Εκκλησίας, θα την διαδεχθεί κάτι άλλο, πνευματικό, στην σημερινή κοινωνία των πιστών;


Έχει από καιρό επισημανθεί, το γεγονός, ότι η ευρωπαϊκή ήπειρος, πέρασε πλέον σε μια μεταχριστιανική εποχή. Ήδη, το παραδοσιακό μοντέλο μιας χριστιανικής ηθικής - θρησκευτικής διδασκαλίας και θρησκευτικής αγωγής, στα δημόσια σχολεία, έχει ουσιαστικά καταργηθεί. Οι παραδοσιακές χριστιανικές θρησκευόμενες οικογένειες λιγοστεύουν. Ο κόσμος δεν θρησκεύει, όπως παλιά. Η ανθρώπινη κοινωνία στις μεγάλες πόλεις, με τους μη χριστιανούς μετανάστες, μουσουλμάνους ή άθρησκους και άθεους μετατρέπεται σε πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική. Χάνεται τελικά, και η απόλυτη εξουσία από τους θρησκευτικούς – εκκλησιαστικούς ηγέτες, και νέες ισορροπίες προσπαθούν να επικρατήσουν μεταξύ των κυβερνώντων και των εκπροσώπων των πολιτικών παρατάξεων και των θρησκευτικών ηγετών...


Στη μεταχριστιανική Ευρώπη, η πίστη μετασχηματίσθηκε σταδιακά σε μια μορφή «κουλτούρας» και περιρρέουσας ατμόσφαιρας που διέρχεται πλέον μέσα από άλλους δρόμους, πέραν της παραδοσιακής θεολογίας και της θεσμοθετημένης Εκκλησίας Βλ. ( http://e-theologia.blogspot.gr/2010/11/blog-post_6541.html)


Στην Ελλάδα, δεν φαίνεται να διαφέρουν και πολύ τα πράγματα. Αν κανείς παρατηρήσει τα κοινωνικο – πολιτικά δρώμενα, βλέπει, ότι ακόμα και σε μικρές επαρχιακές πόλεις, για παράδειγμα, προτιμάται η τέλεση σήμερα ενός πολιτικού και όχι ενός θρησκευτικού χριστιανικού γάμου. Αυτό πριν λίγες δεκαετίες, ήταν αδύνατο να συμβεί σε τέτοια κλίμακα. Επίσης η ελεύθερη συμβίωση των ζευγαριών, και η αποθρησκευτικοποίηση της κοινής ζωής τους, δεν φοβίζει τους νέους ανθρώπους στο ξεκίνημα της οικογένειας. Γενικά η ιερολογία και η θρησκευτική τελετουργία, δεν είναι πλέον πανάκεια για όλους, και οι παραδοσιακοί μυστηριακοί θεσμοί, όπως ο γάμος, η βάπτιση, ο εκκλησιασμός, η εξομολόγηση κλπ, δεν αποτελούν το Α και το Ω για πλήθος πιστών. Επιλεκτικά ο καθένας, ακολουθεί με ελευθερία και προσωπική κρίση, το τι θα πράξει και το πώς θα θρησκεύει και πως θα λειτουργήσει με την πίστη του στο Θεό. Έπαψε να εμπιστεύεται τον κρατικό «εκκλησιαστικό ηγέτη» που πολλές φορές τον θεωρεί ως εξάρτημα του διεφθαρμένου δημόσιου μηχανισμού.


Διαφαίνεται, κατά κάποιο τρόπο, ο κίνδυνος, ότι οι «νέο αθεϊστές» επικρατούν στην καθημερινότητα, εν τοις πράγμασιν, ως τρόπος ζωής και ότι οδηγούμαστε στην αποεκκλησιαστικοποίηση και αποθρησκευτικοποίηση της κοινωνίας. Μπροστά σε μια τέτοια πραγματικότητα, δύσκολα φαίνεται να υπάρχουν σύγχρονοι κληρικοί, που μπορούν να αντέξουν στην πίεση και μπορούν να έχουν τις πνευματικές και ψυχολογικές αντοχές, και την πίστη, στο να εμπνέουν και να μαζεύουν τον κόσμο αλλά και τους νέους γύρω τους.


Ακατανόητο πάλι είναι, το φαινόμενο, με την αύξηση των περιστατικών των πειθαρχικών διώξεων των στελεχών, από τις παραδοσιακές δομές της εκκλησίας, τις ενορίες τα μοναστήρια τους φορείς κοινωνικής δράσης κλπ. Η «ηγεσία» με τη μορφή της «διοικούσας εκκλησίας» λειτουργεί πλέον ως θύλακας «εκκλησιαστικής» θεσμικής εξουσίας, συνήθως κρατικής, σε βάρος των όσων έχουν πετύχει τη λαϊκή αποδοχή και παράγουν πνευματικό ή κοινωνικό ή έργο που αφυπνίζει και ενοχλεί… την θρησκευτική εξουσία, της «επικρατούσας θρησκείας» (!).


Οι σημερινοί χριστιανοί, δείχνουν να τάχουν εντελώς χαμένα, μέσα στη γενικότερη κρίση των αξιών, και δεν μπορούν να ερμηνεύσουν το τι ακριβώς συμβαίνει γύρω τους και μέσα στους κόλπους της «εκκλησίας» τους ο καθένας χωριστά, γιατί πλέον η μία Εκκλησία, κατάντησαν να είναι πάρα πολλές, και με αντικρουόμενα, κυρίως υλικά, συμφέροντα! Ούτε βέβαια μπορούν οι χριστιανοί, να λύσουν το καυτό ζήτημα, το ότι οι περισσότεροι ναοί τους, αδειάζουν από νεολαία, και τα ταμεία των εκκλησιών μπαίνουν μέσα, για τα καλά.


Η ανανέωση του ιερατείου, σήμερα, είναι πολύ σοβαρό ζήτημα, και η ύπαρξη της δεσποτοκρατίας, άλλο επίσης σοβαρό και άλυτο θέμα, που αποξενώνει κληρικούς και λαϊκούς από τη διοικούσα εκκλησία του «ανώτερου κλήρου», που κατάντησε μια δημόσια κρατική υπηρεσία σε πλήρη εκκοσμίκευση, όπου ο καθένας όταν μπορεί, ενεργεί για να αποθησαυρίζει οικονομίες, για «τα γεράματά» του, αδιαφορώντας για τον «πλησίον».


Που βρίσκεται τελικά ο εχθρός; Υπάρχει εχθρός; Τι είναι αυτό που καταστρέφει τελικά τον χριστιανισμό; Γιατί απομακρύνονται από την εκκλησία οι άνθρωποι; Ποιος άραγε, δεν παίζει καλά το ρόλο του, ως ηγέτης; Πού είναι η απειλή; Μπορεί να αντιμετωπιστεί;


Κάποτε οι εχθροί του χριστιανισμού, έριχναν τους χριστιανούς στα θηρία, και τους φυλάκιζαν, τους βασάνιζαν και τους θανάτωναν με πολλούς τρόπους. Τους θεωρούσαν παράνομους. Αυτού του είδους οι συμβατικοί διωγμοί, επαναλαμβάνονται γύρω μας και σήμερα, όπως συμβαίνει π.χ. με τον πόλεμο στη Συρία, και αλλού, όπου διώκονται οι χριστιανοί. Εκεί, υπάρχουν ορατοί εχθροί. Με όπλα, με βία, με αίμα και θάνατο.


Σήμερα, τι γίνεται στην Ελλάδα; Πόσο κοντά στους χριστιανούς, βρίσκονται οι διώκτες τους; Πώς και ποιοι, τους απειλούν, και πώς προσπαθούν να επιτύχουν να καταστρέψουν την παραδοσιακή ορθόδοξη ελλαδική κοινωνία; Μπορεί να τους σταματήσει κάτι; Κάποτε μάθαιναν στον απλό κόσμο, ότι ο μεγάλος κίνδυνος είναι ο «κομμουνισμός» (!), που καταστρέφει την πίστη και άρα έπρεπε ο «καλός χριστιανός» να σημαίνει οπωσδήποτε και «αντικομουνιστής» ή τέλος πάντων «δεξιός». Όμως όταν ήρθαν οι «δεξιοί» οι τάχα καλοί, στις πολιτικές εξουσίες, αποκαλύφτηκε το μεγάλο ψέμα. Αυτοί κατέστρεφαν μεθοδικά, σιγά – σιγά, ότι μπορεί να υπήρχε, ως παραδοσιακή αξία. Αυτοί ενώ έμπαιναν πρώτοι στις λιτανείες και στα πανηγύρια, για να μαζεύουν ψήφους, κρυφά στα γραφεία τους, σε απόλυτη πολιτική «συνεργασία» και προδοσία, με το δικό τους κρατικό – «δεσποτοκρατικό» δημόσιο σύστημα, δεν άφηναν τίποτα όρθιο. Παρόμοια μέθοδο εισχώρησης «προδοτών», σε θέσεις λήψεως αποφάσεων, ακολουθήθηκε σε πολλά σημεία, όπου λαμβάνονταν αποφάσεις, για να ελέγχεται καλά το παιγνίδι, της απόλυτης υποταγής των πολιτων-χριστιανών.


Πόσο «ασύμμετρος» μπορεί άραγε να θεωρηθεί ο κρυφός πόλεμος, αυτός, που διενεργείται σήμερα κατά των εδώ χριστιανών; Κατά των κληρικών; Κατά των μοναστηριών; Κατά των ενοριών; Κατά των οποιωνδήποτε οργανωμένων θρησκευτικών ομάδων, συλλόγων, φορέων, δράσεων, που εύκολα το σύστημα τους βαφτίζει «περιθωριακούς», για να απαξιώσει την οποιαδήποτε αντίσταση;


Ο σύγχρονος όρος «Ασύμμετρη απειλή», έχει καθιερωθεί πρόσφατα, από στρατιωτικούς κυρίως αναλυτές σχετικά με τις πολεμικές επιχειρήσεις. Καταβάλλεται προσπάθεια ώστε να αναλύονται όσο δυνατόν καλλίτερα τα διάφορα συστήματα άμυνας και ειδικά τα μέτρα ασφάλειας, υπέρ των πολιτών.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B7_%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AE)
Οι μελετητές αυτοί συνήθως έχουν σοβαρές αμοιβές, από τις κυβερνήσεις, και καταβάλλουν υποτίθεται σοβαρή προσπάθεια, για το κοινό αγαθό όλων μας, ώστε εμείς, οι κοινοί θνητοί, να «κοιμόμαστε ήσυχα».


Τι γίνεται όμως, για την «ασύμμετρη απειλή» - αν υποθέσουμε ότι υπάρχει- κατά των χριστιανών; Τι γίνεται όταν οι «εκκλησιαστικοί» θεσμικοί παράγοντας αντιστρατεύονται από μόνοι τους, κρυφά, την ίδια την εκκλησιαστική κοινότητα; Ποια είναι η άμυνα και ποιοι θα μελετήσουν τους τρόπους επιβίωσης των παραδοσιακά-θεσμικά οργανωμένων δομών στην σημερινή ορθοδοξία; Πιο απλά, πώς θα επιβιώσουν οι χριστιανοί; Μπορούν; Ο ασύμμετρος πόλεμος (asymmetric warfare) όταν γίνεται σε επίπεδο κατάλυσης κάθε αξίας, που επιλέγουν οι κοινωνίες για τον εαυτό τους, γίνεται ο πιο επικίνδυνος και με τα πλέον καταστρεπτικά αποτελέσματα. Οι εχθροί παίρνουν υπογραφή και εξουσία, και διαπλέκονται για την επίτευξη του καταστρεπτικού τους ρόλου.
Μόνο ένα μεγάλο θαύμα μπορεί να τους σταματήσει… Αν όμως δεν γίνει το θαύμα αυτό, τι θα συμβεί;


Ο «ασύμμετρος πόλεμος», τέτοιου είδους, διενεργείται συνήθως από οργανωμένες μη - συμβατικές ομάδες κρυφών συμφερόντων, που έχουν πολύ συγκεκριμένους στόχους. Χρησιμοποιούν ως μέσα, το χρήμα, τη διαφθορά συνειδήσεων, τα μαζικά μέσα επικοινωνίας, και δεν σταματούν μπροστά σε κανένα εμπόδιο.
Οι ομάδες αυτές στηρίζονται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου της πολιτείας, της εκκλησίας, των ιερών κανόνων, της ιερής παράδοσης κλπ. Δρουν αυθαίρετα, μέσα από τους κόλπους της ηγεσίας, αλληλοεκβιάζουν τα υποψήφια «στελέχη» πριν τα ανεβάσουν στις εξουσίες, και βέβαια έχουν ορκιστεί «σιωπή» και συμμετοχή στο κοινό «έγκλημα».
Ένας βασικός στόχος είναι η κάμψη της αποφασιστικότητας των αγωνιζόμενων, σκεπτόμενων χριστιανών, που τους χρειάζονται πλέον μόνο για να τους απομυζούν και τους εκμεταλλεύονται οικονομικά.
Η σύγχρονη παγκοσμιοποίηση με τις μεθόδους της και ο ασύμμετρος πόλεμος, με τη σύγχρονη μορφή διωγμού εναντίον των χριστιανών και των στελεχών, που παλεύουν κυριολεκτικά υπέρ του απλού πολίτη, αποτελεί πλέον τον «Δούρειο Ίππο» και κατά των χριστιανών. Η ίδια η «εκκλησία» κτυπά αλύπητα και προδίδει τους χριστιανούς, για να σταθεί η ίδια στην εξουσία.
Εύστοχα αναφέρει ο αμερικανός διανοούμενος William J. Hartman, πως «…οι ασύμμετρες επιθέσεις αναζητούν ένα πρωταρχικά ψυχολογικό αποτέλεσμα, να χτυπήσουν την θέληση και την ικανότητα και την ελευθερία της δράσης του αντιπάλου», (Πηγή: Globalization and Asymmetrical Warfare).
Μήπως τελικά εκεί θα κριθεί και η τελική μάχη; Στο αν θα μπορέσουν οι χριστιανοί αγωνιστές, να διαχειριστούν κατάλληλα τον φόβο που προσπαθεί να τους δημιουργεί η προδομένη θρησκευτική εξουσία, πριν τους καταστρέψει κάθε ιερό και όσιο με μια απλή υπογραφή ενός «ανώτερου υπάλληλου»; Για φανταστείτε, με μια κρυφή συμφωνία κράτους και εκκλησίας Ελλάδος, να υπογραφεί κάποια στιγμή και ένα Προεδρικό Διάταγμα, λόγω και της οικονομικής κρίσης, που να αποφασίζει: Άρθρο μόνο: η «εκκλησία έκλεισε»! Τι γίνεται τότε; Χριστιανοί, πολίτες, ακούτε;


Πηγή

ΠΕΡΙ ΑΡΚΟΥΔΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΘΗΡΙΩΝ (Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15459:karteros-arkouda&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

Τώρα ξαφνικά όλος ο καλός κόσμος της Δύσης θυμήθηκε την αυτοσυγκράτηση. Όχι γιατί η κυβέρνηση του Κιέβου, η οποία συγκροτήθηκε υπό την καθοδήγησή τους, έβγαλε εκτός νόμου το ΚΚ, νομιμοποίησε τη ναζιστική προπαγάνδα, παρέδωσε ευαίσθητους κυβερνητικούς τομείς στο "Δεξιό Τομέα", απαγόρευσε τις μειονοτικές γλώσσες και διαπράττει διάφορα φασιστικά και εμπρηστικά. Αλλά γιατί ξεσηκώθηκαν οι πληθυσμοί της Κριμαίας και της ανατολικής Ουκρανίας και δείχνει τα πολεμικά της δόντια η Ρωσία.
Ξύπνησε η ρωσική αρκούδα, μας πληροφορούν τα σχετικά δημοσιεύματα. Και με τον πρώτο βρυχηθμό της -τα στρατιωτικά γυμνάσια στα σύνορα με την Ουκρανία- έπαθαν κρίση μετριοπάθειας και αποδοκιμάζουν τις ακρότητες ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, οι υπουργοί εξωτερικών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, όλοι όσοι μέχρι χτες δεν έβρισκαν ακραίο τίποτε από όσα γίνονταν στην Ουκρανία. Αρκεί να ξεμπέρδευαν με τον προηγούμενο -εκλεγμένο αλλά who gives a shit- και να ενθρόνιζαν κάποιον πιο δεκτικό βοηθείας από το Βερολίνο και το ΔΝΤ.
Το ζήτημα φυσικά δεν είναι να καταγγέλλει κανείς το παιγνίδι εις βάρος μιας χώρας και ενός λαού, γιατί το ξέρουν πια οι πάντες ότι στα γεωπολιτικά όλων των μεγάλων δεν έχουν καμιά θέση ούτε η δημοκρατία, ούτε το δικαίωμα ενός λαού να καθορίζει το μέλλον του. Το ζήτημα είναι ότι εμφανίζεται πάλι στο λεγόμενο δυτικό στρατόπεδο το επικίνδυνο σύνδρομο που ο Φουλμπράιτ είχε βαφτίσει αλαζονεία της δύναμης. Τα κατάφεραν στην Γιουγκοσλαβία με πόλεμο, τα καταφέρνουν αλλού με διαφθορά και δολάρια, αλλού με επιτόκια και μνημόνια. Πίστεψαν λοιπόν όπως φαίνεται ότι μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν, όπου θέλουν.
Ναι αλλά κι ο άλλος έχει τα δικά του γεωπολιτικά. Διεκδικεί το δικό του ζωτικό χώρο. Η Ουκρανία είναι η αυλή του, η μισή έχει μητρική γλώσσα τα ρωσικά και η Κριμαία είναι η Κριμαία ΤΟΥ. Ποιος ηλίθιος υπολόγιζε ότι η Μόσχα θα βλέπει με σταυρωμένα χέρια να κυνηγούν οι φασίστες τους "δικούς της" και να μετατρέπουν οι δυτικοί την Ουκρανία σε προγεφύρωμα εναντίον της; Και θα μουγκρίσει και θα δαγκώσει. Έρχονται οι Ρώσοι λοιπόν. Αναμείνατε ως εκ τούτου τα χειρότερα -θηριομαχίες μετά τις οδομαχίες. Και προσοχή στην αρκούδα. Αυτή είναι μια καλή συμβουλή για τον Βενιζέλο που έχει πάθει ουκρανικό γλωσσοδέτη...
*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΜΑΙΑ ΑΡΧΙΣΕ Η ΔΙΑΛΥΣΗ (Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15472:2014-03-01-10-23-16&catid=37:di-evropi&Itemid=172

Ούτε τυπικά, τελικά, δεν άρχισε η εφαρμογή της συμφωνίας στην Ουκρανία. Την πρωτοβουλία τορπιλισμού της είχαν οι ακροδεξιές φιλογερμανικές δυνάμεις, οι οποίες καθαίρεσαν εν ψυχρώ μέσω του κοινοβουλίου τον πρόεδρο της χώρας Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Για να καταστεί αυτό δυνατό, οι δύο κορυφαίοι ολιγάρχες της Ουκρανίας, ο Ρινάτ Αχμέτοφ που κατά το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ ελέγχει 60 Βουλευτές του κόμματος του Γιανουκόβιτς και ο Νμίτρι Φίρτας που ελέγχει άλλους 30, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον Γιανουκόβιτς παρόλο που και οι δύο είχαν στενές σχέσεις με τη Ρωσία μέχρι τώρα.

Την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου, οι δύο ολιγάρχες εγκατέλειψαν τον Γιανουκόβιτς. Την Παρασκευή, όπου επί μήνες η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία είχε παραμείνει ανυποχώρητη στα πάντα χωρίς την παραμικρή απώλεια βουλευτή παρά τις διαδηλώσεις, έκανε στροφή 180 μοιρών και… καθαίρεσε τον Γιανουκόβιτς!!! Τα πάντα είχαν πλέον κριθεί και η γερμανόδουλη φιλοναζιστική Ακροδεξιά κατέλαβε την εξουσία. Οι πρώτες αποφάσεις του «νέου» όχι στη σύνθεση, αλλά στην κατεύθυνση ουκρανικού κοινοβουλίου είναι άκρως αποκαλυπτικές για την πορεία που προτίθεται να ακολουθήσει η νέα ηγεσία του Κιέβου. Κατατέθηκαν νομοσχέδια για: Απαγόρευση του κομμουνιστικού κόμματος Ουκρανίας! Κατάργηση του νόμου που απαγόρευε τη ναζιστική προπαγάνδα! Ανάληψη του υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης από τον φιλοναζί Αρσέν Αβάκοφ και στελέχωση των δυνάμεων ασφαλείας από ομοϊδεάτες τους. Απαγόρευση της …ρωσικής γλώσσας, όπως και της ελληνικής, της ρουμάνικης και της ουγγρικής που ομιλούνται από τις εθνικές μειονότητες που ζουν στην Ουκρανία! Ανάληψη του ελέγχου της δικαιοσύνης από ακροδεξιούς και πάει λέγοντας. Σε ό,τι αφορά πάντως τον έλεγχο της Κυβέρνησης, πρωθυπουργός τοποθετήθηκε ο πράκτορας των Αμερικανών Αρσένι Γιατσενιούκ. Οι αμερικανοί «πολιορκούν» επίσης από το πρωί ως το βράδυ τη Γιούλια Τιμοσένκο, την οποία προορίζουν για πρόεδρο της Ουκρανίας στις εκλογές που θα γίνουν στις 25 Μαΐου, αν τελικά ισχύσει η ημερομηνία αυτή. Ο πυγμάχος Βιτάλι Κλίτσκο, ο άνθρωπος των Γερμανών, έχει ουσιαστικά μείνει εκτός παιχνιδιού και έχει απλώς διακηρύξει ότι θα είναι υποψήφιος πρόεδρος.

Η κατάληψη της εξουσίας στο Κίεβο από τους ανθρώπους των Αμερικανών και των Γερμανών με τέτοιο τρόπο προκάλεσε σοκ στον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος συνειδητοποίησε ότι ελέγχει την κατάσταση στην Ουκρανία πολύ λιγότερο από όσο φανταζόταν. Αποφάσισε πρώτα απ’ όλα να εξασφαλίσει την Κριμαία, όπου πάνω από το 70% του πληθυσμού είναι Ρώσοι. Ρώσοι καταδρομείς κατέλαβαν τα κτίρια της τοπικής κυβέρνησης και του τοπικού κοινοβουλίου στην Κριμαία για να είναι βέβαιοι ότι δεν θα τα πάρουν οι κυβερνητικές δυνάμεις του Κιέβου. Παράλληλα, δια βοής καθαιρέθηκαν τα έτσι κι αλλιώς ρωσόφιλα κυβερνητικά σώματα στην Κριμαία, όπου είχαν παραχωρηθεί και κάποιες θέσεις στους γερμανόφρονες Ουκρανούς, και αντικαταστάθηκαν από πολιτικά σκληροτράχηλους Ρώσους που τάσσονται αναφανδόν και χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό υπέρ της επιστροφής της Κριμαίας στη Ρωσία όπου ανέκαθεν ανήκε , πριν ο Ουκρανός Νικίτα Χρουστσόφ την υπαγάγει διοικητικά στην Ουκρανία το 1954. Επιπροσθέτως, σε μια κίνηση που αποσκοπεί πολύ περισσότερο στην επίδειξη ισχύος παρά στην προετοιμασία εισβολής, η Ρωσία έθεσε σε κατάσταση «πολεμικής (!) ετοιμότητας» τις στρατιές της που βρίσκονται στα σύνορα με την Ουκρανία, διατάζοντας τις δυνάμεις της να προβούν σε ανάλογα γυμνάσια.

Πάνω από 150.000 άνδρες του ρωσικού στρατού, με πολλές χιλιάδες τανκς και πολεμικά αεροπλάνα , προκαλούν σίγουρα ρίγος. Μπορούν φυσικά πολύ εύκολα να νικήσουν τον ουκρανικό στρατό δια περιπάτου. Στόχος του Πούτιν είναι τα ρωσικά στρατεύματα και η ετοιμότητα τους να εισβάλουν στην Ουκρανία να χρησιμοποιηθεί ως αιωρούμενη απειλή προκειμένου να λογικευθούν οι ακροδεξιοί της κυβέρνησης του Κιέβου απέναντι στους Ρώσους και τους ρωσόφωνους της Ουκρανίας. Στις ρωσόφιλες περιοχές της Ουκρανίας είναι προφανές ότι θα διεξάγεται μια διελκυστίνδα, με τις περιοχές αυτές να επιδιώκουν αν επιβάλλουν ντε φάκτο καθεστώς ουσιαστικής ανεξαρτησίας από το Κίεβο κάτι που όμως αποκλείεται να διαιωνιστεί. Αντικειμενικά θα οδηγηθούν οι Ρώσοι και οι ρωσόφιλοι της Ουκρανίας στο δίλημμα ή να υπαχθούν στους ακροδεξιούς του Κιέβου ή να αποσχισθούν και να ενωθούν με τη Ρωσία σε μια προοπτική. Το πιθανότερο είναι το δεύτερο, αρχής γενομένης από την Κριμαία, όπου οι Ρώσοι κατέλαβαν και λειτουργούν και το αεροδρόμιο, ενώ εξήγγειλαν οδικά έργα σύνδεσης της Κριμαίας απευθείας με τη Ρωσία χωρίς την παρεμβολή τυπικά ουκρανικού εδάφους ώστε να κινούνται απρόσκοπτα ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις, αν αυτό χρειαστεί. Μια πολεμική σύγκρουση δεν είναι επιθυμητή από καμμιά πλευρά, καθώς θα αποσταθεροποιήσει εντελώς την κατάσταση στην Ευρώπη. Είναι αδύνατον όμως να αποκλειστεί εντελώς, όπως μας διδάσκει το πρόσφατο παράδειγμα της ασήμαντης Γεωργίας, η οποία τόλμησε να επιτεθεί κατά της Ρωσίας επιδιώκοντας να εκβιάσει στρατιωτική λύση στο πρόβλημα των ρωσικών μειονοτήτων τον Αύγουστο του 2008.

Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι ακροδεξιοί που κυβερνούν το Κίεβο δεν είναι εξίσου ηλίθιοι πολιτικά με τον τέως πρόεδρο της Γεωργίας Σαακασβίλι. Επιπλέον, στην περίπτωση της Ουκρανίας «πάτρωνες» της Κυβέρνησης δεν είναι μόνο οι Αμερικάνοι, αλλά και οι Γερμανοί, οι οποίοι έχουν πολλές αντιθέσεις με το Λευκό Οίκο και δεν αποκλείεται να δράσουν σε κάποιο βαθμό υπονομευτικά. Έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μέχρι να λήξει αυτή η ιστορία.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» το Σάββατο 01 Μαρτίου 2014

Τρομερή καταγγελία του εκδότη της Ελευθεροτυπίας για λογοκρισία με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ.

http://olympia.gr/2014/03/01/%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%ba%ce%b4%cf%8c%cf%84%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%b5/

Έκπληξη προκαλεί η ευθεία καταγγελία του Χάρη Οικονομόπουλου, εκδότη της Ελευθεροτυπίας για απόπειρα λογοκρισίας της εφημερίδας από μερίδα δημοσιογράφων με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ. Όπως αποκαλύπτει ο εκδότης, η ενέργεια αυτή έγινε με σκοπό να μην κυκλοφορήσει το φύλλο της Κυριακής που περιελάμβανε ένθετο με συνέντευξη του τ. βασιλιά Κωνσταντίνου! Παραθέτουμε αυτούσιο το σημείωμα του εκδότη και αναμένουμε επίσημη τοποθέτηση και από την ΕΣΗΕΑ.

Η ελευθεροτυπία είναι αδιαπραγμάτευτη

Τις τελευταίες ημέρες οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας πληροφορήθηκαν ότι η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» θα κυκλοφορήσει με ένθετο το μηνιαίο περιοδικό «Νέα Πολιτική», των εκδόσεων Παπαζήση.
Με ιστορικό αφιέρωμα για το ’67, που συμπεριλαμβάνει και συνέντευξη του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου. Κάποιοι έθεσαν ως ζήτημα τη μη δημοσίευση του περιοδικού με τη συγκεκριμένη συνέντευξη. Συμφωνήθηκε η αναβολή της δημοσίευσης για μία εβδομάδα, ώστε να μπορέσει η εφημερίδα να προετοιμάσει την απάντησή της στα όσα ο Κωνσταντίνος αναφέρει.

  Enet,gr

Σαράντα πέντε από τους περίπου εκατόν εξήντα εργαζόμενους στην «Ελευθεροτυπία», σε συνέλευση που συγκλήθηκε την Τετάρτη το απόγευμα, αποφάσισαν την προκήρυξη απεργίας στην περίπτωση που η «Ελευθεροτυπία» κυκλοφορήσει με το συγκεκριμένο ένθετο. Την απόφαση αυτή, μπροστά στην αταλάντευτη απόφασή μου να μην επιτρέψω τη λογοκρισία που απαιτούσαν, την επανέλαβαν την Πέμπτη το βράδυ.

Το έκαναν χωρίς να έχουν διαβάσει τη συνέντευξη, επιχείρησαν να απαγορεύσουν κάτι χωρίς καν να το έχουν δει. Αποφάσισαν χωρίς να έχουν μελετήσει ιστορικό αφιέρωμα που συντάχθηκε από έγκριτους συναδέλφους τους και μέλη της ΕΣΗΕΑ (για όποια αξία κάτι τέτοιο διατηρεί) που συμμετέχουν στη σύνταξη του περιοδικού.

Αποφάσισαν χωρίς να γνωρίζουν τον σχολιασμό της «Ελευθεροτυπίας» στη συγκεκριμένη συνέντευξη, χωρίς να διαβάσουν την απάντηση που ετοιμάστηκε από τον προ τριακονταετίας Διευθυντή Σύνταξης της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», σύμβουλο του Γέρου της Δημοκρατίας και δημοσιογράφο που γνωρίζει τα γεγονότα της εποχής από πρώτο χέρι, τον Γιώργο Μπέρτσο. Το Δ.Σ. της Ενωσης Συντακτών, σε μια πρωτοφανή ενέργεια, συνεδρίασε στις 27 Φεβρουαρίου και ενέκρινε την απεργία. Ηταν τόση μάλιστα η βιασύνη τους να ανακοινώσουν τη λογοκριτική τους έγκριση που, στη φούρια τους πάνω, κόλλησαν την ανακοίνωση για την απεργία στην «Ελευθεροτυπία» πάνω σε κείμενο που είχαν ετοιμάσει για απεργία σε άλλη εφημερίδα, με αίτημα την «…αποπληρωμή του δώρου Χριστουγέννων».

Η 48ωρη απεργία που προκλήθηκε, δήθεν, για «την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων οφειλών Αυγούστου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2013», οφειλών που 150 από τους 160 περίπου εργαζομένους έχουν ήδη αποδεχθεί συμβατικά να τους καταβληθούν μέχρι τον Αύγουστο του 2014, ήταν απεργία λογοκρισίας. Με την απόφαση αυτή η ΕΣΗΕΑ ζητούσε ουσιαστικά, όπως αποδείχθηκε, «την ανάκληση της απόφασης της εργοδοσίας να διανεμηθεί με την “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία” ένθετο έντυπο με συνέντευξη του τέως μονάρχη, απόφαση η οποία αν δεν ανακληθεί θα πλήξει καίρια τη φυσιογνωμία της εφημερίδας και τις αρχές που αυτή υπηρετεί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες…». Προφανώς, όσοι πήραν αυτή την απόφαση θεωρούν την ΕΣΗΕΑ εκδότη της «Ελευθεροτυπίας», πιστεύουν ότι έχουν λόγο στο περιεχόμενο και τα ένθετά της.

Και βέβαια, θα πάρουν και τον λογαριασμό, καθώς μπροστά στην απόφαση αυτή και αφού η εφημερίδα που κρατάτε δεν θα εκδίδετο λόγω της απεργίας, 20.000 τυπωμένα τεύχη του περιοδικού «Νέα Πολιτική» παραδόθηκαν από την εκδότρια εταιρεία στις εκδόσεις Παπαζήση για την αυτόνομη διανομή τους. Και -ω του θαύματος!- η απεργία ανακλήθηκε…

Είμαι μάχιμος δικηγόρος, δεν είμαι δημοσιογράφος, πιστεύω στον τόπο και στις δυνάμεις του, στην ελευθεροτυπία και στους ανθρώπους της. Μαζί με όσους εργάστηκαν και εργάζονται εδώ, αναλάβαμε τον Ιανουάριο του 2013 το δύσκολο έργο της επανέκδοσης της «Ελευθεροτυπίας». Αντίπαλος, κατ’ αρχάς, ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και ορισμένοι συνεργάτες του με καίριες θέσεις στο συνδικαλιστικό σωματείο και τις παραφυάδες του. Αυτοί που, από τις 5 Νοεμβρίου 2012, όταν εκδόθηκε φύλλο που επιχειρούσε να αντιγράψει την «Ελευθεροτυπία», με αδιαφανή χρηματοδότηση, επιχειρούν να νοσφισθούν την ιστορία, τα σύμβολα και διακριτικά της «Ελευθεροτυπίας», πασχίζουν με κάθε τρόπο να την ξανακλείσουν εγκληματώντας όχι μόνο σε βάρος της περιουσίας μιας εταιρείας, αλλά σε βάρος του συνόλου των πρώην εργαζομένων της και όλων των πιστωτών της.

Σκοπός δικός μου ήταν και παραμένει η εξυγίανση της Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε. Χρηματοδοτώ με ό,τι μπορώ αυτό που πίστεψα και πιστεύω. Οποιοι συμφωνούν, θέλουν και μπορούν να συνεχίσουν, με εμένα ή χωρίς, ευπρόσδεκτοι. Σκοπός ήταν και παραμένει η διατήρηση της «Ελευθεροτυπίας» ως μιας από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές ενημέρωσης.

Δεν έχουμε κερδίσει ούτε ένα ευρώ από την προσπάθεια των τελευταίων δεκατεσσάρων μηνών.

Η επανέκδοση δημιούργησε πάνω από διακόσιες θέσεις δουλειάς δημοσιογράφων και συνεργατών σε μια περίοδο που τα άνεργα μέλη της ΕΣΗΕΑ είναι περισσότερα από όσα έχουν πια δουλειά.

Η ανεξάρτητη και παραδοσιακή πολιτική γραμμή της εφημερίδας παραμένει αδιαπραγμάτευτη.

Ολα τα περίμενα και τα περιμένω. Ενα όμως δεν διανοήθηκα. Οτι ως εκδότης αυτής της εφημερίδας θα βρισκόμουν στη θέση να υπερασπίζομαι το δικαίωμα οποιουδήποτε να εκφράσει δημόσια την άποψή του, απέναντι σε κάποιους δημοσιογράφους και συνδικαλιστές που κάνουν ό,τι μπορούν για να λογοκρίνουν.

Η Δημοσίευση είναι η ψυχή και της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Οσο είμαι εκδότης της «Ελευθεροτυπίας», η λογοκρισία δεν είναι αποδεκτή… Οσοι διαφωνούν ας κάνουν ό,τι τους φωτίσει η συνείδησή τους. Θα το κάνουν όμως μακριά από εδώ.

Χάρης Οικονομόπουλος

Μία πρόβλεψη, ένα όραμα. ( Του Πέτρου Χασάπη)

http://www.hassapis-peter.blogspot.gr/2014/03/blog-post_798.html

Η Πατρίδα μας αντιμετωπίζει μεγάλη και πολύπλευρη κρίση. Δεν μπορεί κανείς μας να αισθάνεται ήσυχος και ασφαλής όσο το κοινό μας σπίτι κινδυνεύει. Η αιτία αυτής της πολύπλευρης κρίσης της πατρίδας μας, είναι κυρίως η κρίση στους εγχώριους θεσμούς. Όμως, δεν μπορούμε τώρα πλέον να αντιμετωπίσουμε την κρίση...

στους εγχώριους θεσμούς, εντελώς αποστειρωμένοι από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο περιβάλλον. Δίχως  δηλαδή πρόβλεψη για το που οδηγείται η δυναμική της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κοινότητας. Μόνο έτσι, με απόλυτη πρόβλεψη της δυναμικής του περιβάλλοντος, θα μπορέσουμε να καταστρώσουμε ένα μακρόπνοο σχέδιο για πρόοδο και ανάπτυξη. Ένα νέο όραμα για τον άνθρωπο. Για την Ελλάδα του 21ου αιώνα και τη θέση μας στην παγκόσμια κοινότητα.

Η οικονομική αναγκαιότητα της βιομηχανικής εποχής για μεγάλη ενοποιημένη αγορά, επέβαλε την δια της βίας συνένωση διαφόρων επιμέρους αυτοδιοίκητων περιοχών σε μια μεγάλη επικράτεια, το εθνικό κράτος. Μαζί έκαναν την εμφάνισή τους, η ομοιομορφοποιημένη καταναλωτική κοινωνία της μάζας, η συγκεντρωτική πολιτική εξουσία (με την μορφή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας), η μαζική εκπαίδευση, τα ΜΜΕ και το κοινό εθνικό νόμισμα. Η σύγχρονη έκδοση αυτής της αναγκαιότητας οικονομικής ενοποίησης εμφανίζεται τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην παγκόσμια κοινή αγορά (Παγκοσμιοποίηση). 

Για να λειτουργήσουν όμως, είτε η ενοποιημένη ευρωπαϊκή αγορά, είτε η ενοποιημένη παγκόσμια αγορά, προωθούνται καταργήσεις των εθνικών κυριαρχιών (όπως παλιά καταργήσεις των μικρών κρατιδίων της φεουδαρχικής κοινωνίας), δημιουργία μεγάλων ομοιομορφοποιημένων καταναλωτικών κοινωνιών της μάζας, υπερσυγκέντρωση της πολιτικής εξουσίας και κοινό νόμισμα, είτε με την μορφή κεντρικής ευρωπαϊκής εξουσίας και ευρώ, είτε με την μορφή παγκόσμιας διακυβέρνησης και παγκόσμιου νομίσματος. Οι εξελίξεις διεθνώς ωθούν νομοτελειακά προς αυτή την κατεύθυνση.

Τα φαινόμενα αλλοτρίωσης, ετεροκαθορισμού, προσωπικής αδυναμίας και εκμετάλλευσης του ανθρώπου που εμφάνισε η βιομηχανική κοινωνία της μάζας, φαντάζουν πλέον εφιάλτες, σε μελλοντικές συνθήκες μιας ευρωπαϊκής ή παγκόσμιας κοινωνικής μάζας. Μιας μάζας, όπου καλούνται να συγχωνευτούν εθνότητες, πολιτισμοί, γλώσσες, θρησκείες κ.λ.π. στο βωμό μιας ενιαίας αγοράς κεφαλαίου, εργασίας και προϊόντων.

Μέσα σε μια τέτοια εφιαλτική ισοπεδωτική προοπτική, με την οποία έχει συνταχθεί πλήρως η αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» (δηλαδή η πολιτικοοικονομική ολιγαρχία) των εθνικών κρατών, αναπτύσσονται αμυντικά αντισώματα και ειδικότερα αναπτύσσονται εθνικιστικά, φασιστικά, ρατσιστικά, θρησκευτικά και ολοκληρωτικά (αριστερά ή μη) κινήματα, τα οποία όμως αποτελούν την εντελώς λάθος επιλογή και οδηγούν σε οπισθοδρόμηση. Αντί να προσφέρουν λύση, βάζουν σε κίνδυνο την προσωπική ελευθερία και ολοκλήρωση του ανθρώπου, δεν καταργούν την εκμετάλλευση και ενισχύουν τις πιθανότητες τοπικού ή παγκόσμιου πολέμου.

Ευτυχώς όμως, σημειώνονται δύο εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο που κινούνται προς εντελώς αντίθετη κατεύθυνση και οι οποίες μας δίνουν τη δυνατότητα να κατασκευάσουμε εκείνα τα θεσμικά εργαλεία που θα μας οδηγήσουν, αφενός στην έξοδο από τον εφιάλτη, αφετέρου στη δημιουργία μιας νέας ανθρώπινης κοινωνίας του 21ου αιώνα.

Η πρώτη, βοηθούσης και της τεχνολογίας, είναι η εντεινόμενη απομαζικοποίηση των κοινωνιών, η ανάπτυξη της ατομικής προσωπικότητας και η αύξηση του προσωπικού προβληματισμού, γεγονός που καθιστά δύσκολη μια μελλοντική κοινωνία της μάζας. Από το άλλο μέρος όμως, αυτή η απομαζικοποίηση, εξαφανίζει τα μαζικά κινήματα και καθιστά τον άνθρωπο μοναχικό, απομονωμένο, αδύναμο και ευάλωτο. Ταυτόχρονα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ειδικά η τηλεόραση, εργαλεία της βιομηχανικής κοινωνίας της μάζας, εξακολουθούν να χειραγωγούν τις διαλυμένες πλέον κοινωνικές μάζες, εξυπηρετώντας μεγάλα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.

Η δεύτερη είναι η αδυναμία πλέον λήψης αποφάσεων σε κεντρικό επίπεδο λόγω του τεράστιου όγκου των συνεχώς αυξανόμενων επιμέρους πολύπλοκων προβλημάτων, τα οποία απαιτούν επιτακτικά και επί τόπου λύσεις.

Η αναζήτηση του Ηγέτη δεν αποτελεί τη λύση του προβλήματος. Όχι γιατί σήμερα δεν υπάρχουν ικανότεροι από παλιά ηγέτες, αλλά γιατί όλοι οι σημερινοί ηγέτες εξακολουθούν αναγκαστικά να λειτουργούν μέσα σε θεσμούς ξεπερασμένους από την ίδια την πραγματικότητα. Γι' αυτό και δεν μπορούν να εμφανιστούν πλέον αυτόνομοι και αυτόφωτοι ηγέτες, παρά μόνο ετεροκαθοριζόμενοι και ετερόφωτοι διαχειριστές του συστήματος. 

Αν η σύγκρουση της βιομηχανικής επανάστασης ήταν μεταξύ των παλιών φεουδαρχών και των τότε ανερχόμενων νέων ολιγαρχών βιομηχάνων, η μελλοντική επανάσταση θα είναι μεταξύ των οικονομικών ολιγαρχών (εγχώριων και διεθνών) και των ανερχόμενων αυτονομημένων και απομαζικοποιημένων πολιτών, που αναζητούν την ταυτότητά τους, την ελευθερία τους, την αναγνώριση της αξίας τους και την ολοκλήρωση της προσωπικότητά τους. Αν η πρώτη σύγκρουση της ανθρωπότητας ήταν μεταξύ μοναρχίας και ολιγαρχίας, η επόμενη σύγκρουση θα είναι μεταξύ ολιγαρχίας και δημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η μελλοντική δημοκρατία δεν θα έχει, ούτε τη μορφή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας της βιομηχανικής εποχής, όπου κάποιοι δήθεν αντιπρόσωποι "αντιπροσωπεύουν" απρόσωπες λαϊκές μάζες, ούτε μπορεί να έχει τη μορφή μιας καθολικής απρόσωπης δημοκρατίας μεταξύ εκατομμυρίων ή δισεκατομμυρίων ανθρώπων, σε μια μεγάλη Πνύκα. Ο τεράστιος όγκος των αποφάσεων που πρέπει συνεχώς να λαμβάνονται, αναγκαστικά θα κατανεμηθεί μεταξύ περισσοτέρων οργάνων, εντός των οποίων θα λειτουργεί η μελλοντική δημοκρατία. Αποκεντρωμένες κοινότητες, που θα διαχειρίζονται τα επιμέρους προβλήματα, με άμεση συμμετοχή των πολιτών, κάτω από τον γενικό συντονισμό μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κεντρικής κρατικής διακυβέρνησης με σαφή όμως στο εξής, συνταγματικά καθορισμένα και περιορισμένα, πλαίσια αρμοδιοτήτων.

Αυτή εξάλλου η μορφή πραγματικής δημοκρατίας αυτενεργούντων συμμετοχικών κοινοτήτων, καθώς και η μείωση ξανά, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, της απόστασης μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή, με εξασθένηση των μεσαζόντων, θα είναι αναγκαστικά το αντίδοτο σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια ολοκληρωτικά και ισοπεδωτικά κατασκευάσματα.

Τούρκοι και ναζί, το ίδιο μαγαζί: διαδηλώνουν στο Κίεβο για την αποτροπη της Ρωσικης επίθεσης!

http://olympia.gr/2014/03/01/%cf%84%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%ba%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bd%ce%b1%ce%b6%ce%af-%cf%84%ce%bf-%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%b1%ce%b6%ce%af-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b7%ce%bb/

Σε απόγνωση το ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου και οι υποστηρικτές του, Ουκρανοί ακροδεξιοί και Τάταροι – Τούρκοι ισλαμοφασίστες.

Συγκεντρωμένοι στην πλατεία Ανεξαρτησίας περιμένουν από στιγμή σε στιγμή τη ρωσική εισβολή και η ένταση είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα.
Η ναζιστική κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν έχει απαντήσει στην άδεια που έδωσε η ρωσική βουλή για επέμβαση του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία.
Στην εικόνα βλέπετε την ταταρική σημαία με την ημισέληνο να κυματίζει κοντά στην ουκρανική.

http://www.tribune.gr/world/news/article/10000/tatari-tourki-ke-oukrani-stin-platia-anexartisias-sto-kievo.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter#sthash.XbXhwCYt.dpuf