Αφιέρωμα στον μακαριστό Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη από το Άγιο Όρος -Σαν σήμερα, το 1998, κοιμήθηκε.

http://www.diakonima.gr/2014/02/27/%ce%b1%cf%86%ce%b9%ce%ad%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c-%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1-%ce%b5%cf%86%cf%81%ce%b1-2/

Ο παπα- Εφραιμ Κατουνακιώτης γεννήθηκε το 1912 στο Αμπελοχώρι Θηβών. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ιωάννης Παπανικήτας και η μητέρα του Βικτορία. Ο Γέροντας είχε σαν κοσμικός το όνομα Ευάγγελος. Τελείωσε το Γυμνάσιο αλλά η Χάρις του Θεού έκλεινε στον Ευάγγελο τις κοσμικές θύρες της αποκατάστασης.

Στην Θήβα, όπου είχε μετακομίσει η οικογένεια του, ο Ευάγγελος γνώρισε τους γεροντάδες του τον Εφραίμ και τον Νικηφόρο.

Η ζωή του Ευάγγελου ήταν καλογερική. Αγωνίζονταν πνευματικά με την ευχή του Ιησού, τις μετάνοιες, την νηστεία και κυρίως με την υπακοή.

 

Η μητέρα του αξιώθηκε να λάβει πληροφορία από τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο ότι το θέλημα του υιού της να γίνει μοναχός ήταν και θέλημα Θεού και πώς  ο Ευάγγελος θα τιμήσει την μοναχική ζωή.

Την 14η Σεπτεμβρίου 1933 ο Ευάγγελος άφησε τον κόσμο ήλθε στην έρημο του Αγίου Όρους στα Κατουνάκια, στο ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου και έβαλε μετάνοια στην συνοδεία των Γεροντάδων Εφραίμ και Νικηφόρου. Μετά την δοκιμασία του εκάρη μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Λογγίνος. Το 1935 έγινε μεγαλόσχημος μοναχός από τον Γέροντα του Νικηφόρο και έλαβε το όνομα Εφραίμ. Τον επόμενο χρόνο χειροτονήθηκε Ιερέας.

Ο παπα-Εφραίμ αξιώθηκε και γνώρισε τον πρύτανη της ησυχαστικής ζωής τον διορατικό, προορατικό και άγιο Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή (1898 -1959) και συνδέθηκε πνευματικά μαζί του με την ευλογία του Γέροντα του Νικηφόρου. Ο Γέροντας Ιωσήφ με την σειρά του είχε διδαχθεί την απλανή πνευματική ζωή από τους περίφημους ησυχαστές μοναχό Καλλίνικο και Ιερομόναχο Δανιήλ. Επομένως ο παπα-Εφραίμ μας διδάσκει την επίμονη αναζήτηση για την πνευματική ζωή και την ανεύρεση απλανούς πνευματικού οδηγού, πού θα είναι «Εκδόσεις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως». Ο απλανής πνευματικός βλέπει τις δαιμονικές πλάτες και με τα κατάλληλα πνευματικά φάρμακα οδηγεί τα πνευματικά παιδιά του στον Παράδεισο.

Ο μακαριστός παπα-Εφραίμ διαχώρισε την γνήσια υπακοή από την αρρωστημένη όταν συμβούλευσε κοινοβιάτη μοναχό να κάνει υπακοή στον Γέροντα του όχι σαν ζώο αλλά από αγάπη και ζήλο Θεού.

 

Ο άγιος Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής έδωσε ένα πρόγραμμα ησυχαστικής ζωής στον παπα-Εφραίμ, για να καλλιεργεί την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, υιέ του Θεού, ελέησον με», να έχει φυλακή των αισθήσεων και τον οδήγησε στην κάθαρση της καρδίας και τον θείο φωτισμό.

Ο παπα-Εφραίμ με την ευλογία του Γέροντος Ιωσήφ εντρύφησε στην «Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών» και ελάμβανε τις συμβουλές των Νηπτικών Πατέρων για τον αγώνα του. Δεν διάβαζε ούτε βιβλία ψυχιατρικής, ούτε «κουλτουριάρικα» αναγνώσματα δια πνευματικές επιδείξεις στα σαλόνια, ούτε είχε τον φόβο μήπως τον αποκαλέσουν οι κοσμικοί κύκλοι «φονταμενταλιστή».

Το 1973 εκοιμήθη ο Ιερομόναχος Νικηφόρος ο Γέροντας του παπα-Εφραίμ.

 

Ο Γέροντας μετά το 1980 είχε συγκροτήσει συνοδεία και τήρησε την εντολή του Γέροντος Ιωσήφ να αποκτήσει συνοδεία μετά τον θάνατο του παπα-Νικηφόρου. Επομένως ο παπα-Εφραίμ πρώτα έφθασε στην κάθαρση και κατόπιν έγινε ο ίδιος Γέροντας. Ο παπα-Εφραίμ πολέμησε τον μεγάλο εχθρό της πνευματικής ζωής την κενοδοξία. Οι θυσίες του γίνονταν για τον Χριστό και όχι για προσδοκώμενο έπαινο από τους ανθρώπους.

Η θ. Λειτουργία για τον παπα-Εφραίμ ήταν συγκλονιστικό και βιωματικό γεγονός. Είχε εκμυστιρευθεί σε Ιερομόναχο πνευματικό φίλο του ότι από την πρώτη θεία Λειτουργία πού τέλεσε, έβλεπε αισθητά την Χάρη του Θεού να μεταβάλλει τα θεία δώρα. Μάλιστα, μετά τον καθαγιασμό των τιμίων δώρων, έβλεπε τον ίδιο τον Χριστό μέσα στο δισκάριο και ήταν αδύνατον να συγκρατήσει τα δάκρυα του, όταν έφθανε στο τεμαχισμό του Σώματος του Χριστού. Έβρεχε με τα δάκρυα του το αντιμήνσιο κατά την θεία Λειτουργία και έβλεπε δεξιά και αριστερά τους αγγέλους να συλλειτουργούν.

Όμως ο παπα-Εφραίμ δεν αναφέρθηκε ποτέ σε «λειτουργική αναγέννηση» και μάλιστα ζητούσε σε κοινοβιάτες, πού βρίσκονταν στα εξωτερικά διακονήματα να μη παραλείπουν το ψαλτήρι.

Ο παπα- Εφραίμ ήταν κοσμημένος με το διορατικό χάρισμα και έβλεπε την πνευματική κατάσταση κάθε κληρικού ή μοναχού και έδιδε τα κατάλληλα πνευματικά φάρμακα για την πρόοδο στην πνευματική ζωή.

Η Χάρις του Θεού είχε κοσμήσει τον παπα- Εφραίμ και με το προορατικό χάρισμα, γι ‘αυτό και έβλεπε καταστάσεις πού έρχονταν (όπως ο σεισμός του 1977 στην Θεσσαλονίκη), αλλά και πολλές φορές είχε προσφωνήσει λαϊκούς ακόμα και μικρά παιδιά με τα ονόματα πού έλαβαν μετά από χρόνια στην μοναχική τους κούρα. Μάλιστα, κάποιος φοιτητής έστειλε μία περιληπτική και χωρίς λεπτομέρειες επιστολή στον μακαριστό Γέροντα και έλαβε απάντηση από τον παπα-Εφραίμ, πού του περιέγραφε με λεπτομέρειες την πνευματική του κατάσταση ακόμα και κατασταθείς στον χώρο πού διέμενε ο φοιτητής χωρίς αυτός να τις έχει προαναφέρει.

Κάποτε άγνωστοι μεταξύ τους κληρικοί συναντήθηκαν στον δρόμο για τα Κατουνάκια και όταν έφτασαν στον παπα-Εφραίμ, ο μακαριστός άγιος Γέροντας άρχισε να επιπλήττει έναν από τους κληρικούς, πώς δεν είναι παπάς αλλά μασόνος, πού έβαλε ράσο, για να κατασκοπεύει το Άγιον Όρος. Ο μασόνος παραδέχτηκε την ραδιουργία του.

Ο παπα-Εφραίμ έζησε εμπειρίες, πού μόνο οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί μπορούν να ζήσουν, μακριά από παπικές η προτεσταντικές πλάνες.

 

Κάποτε ένας ηγούμενος, δύο θεολόγοι και ένας φοιτητής ζήτησαν από τον παπα-Εφραίμ να τους εξηγήσει την ευωδιά των αγίων λειψάνων.

Ο Γέροντας έσκυψε το κεφάλι του στο μέρος της καρδιάς και προσεύχονταν. Ο τόπος γέμισε ευωδιά και ο παπα-Εφραίμ τους είπε πώς επειδή δεν μπορούσε ο ίδιος να το εξηγήσει παρακάλεσε τον Θεό να απαντήσει στους συνομιλητές.

Ο παπα-Εφραίμ αισθάνονταν τις αμαρτίες σαν δυσοσμία. Κάποιος επίσκοπος μέσω τρίτου ρώτησε τον μακαριστό άγιο Γέροντα για τον οικουμενισμό. Ο Γέροντας έκανε προσευχή, για να τον πληροφορήσει ο Θεός και τότε ξεχύθηκε μία δυσωδία με γεύση ξινή, αλμυρή και πικρή, πού τον γέμισε με αποτροπιασμό.

Η παρακαταθήκη του μακαριστού παπα-Εφραίμ για την ενότητα των Ορθοδόξων ήταν σαφής «Το σχίσμα εύκολα γίνεται, η ένωση είναι δύσκολος».

Άραγε, πόσο απήχηση έχουν σήμερα τα λόγια ενός θεοφόρου σύγχρονου Πατρός;

 

Ο παπα-Εφραίμ αναδείχθηκες με την Χάρη του Θεού και πρακτικός οδηγός στην ποιμαντική του γάμου και της οικογενείας, γιατί βοήθησε πολλούς νέους να καταλήξουν στον γάμο χωρίς να τους πιέσει γι’ αυτό αλλά και οι επιστολές του, πού σώζονται, αποτελούν πνευματική παρακαταθήκη και «σχολή γονέων» χωρίς ψυχολογικές και φιλοσοφικές θεωρίες για τις αγωνιζόμενες πνευματικά οικογένειες.

Το 1996 ο παπα-Εφραίμ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και έπεσε σε ακινησία. Δεν γόγγυσε καθόλου αλλά δοξολογούσε τον Θεό.

Μας αφήνει το άγιο παράδειγμα του για την αντιμετώπιση των ασθενειών.

Στις 14/27 Φεβρουαρίου 1998 ο παπα- Εφραίμ Κατουνακιώτης του Αγίου Όρους παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή του στα χέρια του Δημιουργού του, πού υπηρέτησε από την νεότητα του.

 

Λέγουν πώς κάποτε ρωτήσανε έναν υπερήλικα, πού ζούσε τον 19ο αιώνα, να πει το συγκλονιστικότερο γεγονός στην ζωή του.

Ο υπερήλικας απάντησε ότι όταν ήταν μικρός είδε και άκουσε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.

Και η δική μας γενιά αξιώθηκε να γνωρίσει τα εύοσμα άνθη του Αθωνικού Μοναχισμού, τον Γέροντα Παίσιο και τον παπα-Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, πού μας καλούν να ακολουθήσουμε την ζωή τους.

Τα τέλη του Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη 

(14/27 Φεβρουαρίου 1998).

Το Νοέμβριο του ’96 ένα ισχυρό επεισόδιο τον έριξε μόνιμα στο κρεβάτι με σχεδόν τέλεια ακινησία, αφωνία, αδυναμία καταπόσεως. Φαινόταν να μην έχει καμιά επαφή με το περιβάλλον. Δεν προσπαθούσε να πει τίποτε, έστω και με χειρονομίες. Ούτε φαινόταν να ακούει ό,τι τον ρωτούσαν. Ήταν ένα μυστήριο. Μόνο όταν πονούσε πολύ, βογκούσε.

Οι αδελφοί που τον αγαπούσαν, του έγραφαν: «Και όταν η καθημερινότης με παρασύρει πολλές φορές, βλέπω νοερώς εντός μου το δικό σας βλέμμα και ιλιγγιώ ο άθλιος μπροστά στη δική σας υπομονή και στις δικές σας δοκιμασίες»…

Παρ’ όλες τις δοκιμασίες όμως έβλεπε, έστω λίγο, και άκουγε μια χαρά. Και η απόδειξη ήταν ότι ανταποκρινόταν με χαμόγελα ή και γέλια ακόμη, όταν του διηγούνταν τις αγαπημένες του χαριτωμένες ιστοριούλες που συνήθιζε και ο ίδιος να χρησιμοποιεί παλαιότερα. Ήταν ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μαζί του στην κατάσταση τετραπληγίας που βρισκόταν. Πάντοτε ευχαριστιόταν να χαριτολογεί λέγοντας διδακτικές ιστορίες από την ελληνική μυθολογία ή την λαϊκή παράδοση, άλλοτε να αυτοσαρκάζεται ή να πειράζει τους άλλους με ευφυΐα και αγαθότητα.

Όταν κάποιος δεν έτρωγε το φαγητό του από θεληματάρικη άσκηση, διηγείτο για το γαϊδουράκι του Χότζα που δεν το τάισε μια, δεν το τάισε δύο, και χαιρόταν που δούλευε χωρίς έξοδα. Κάποια στιγμή όμως η πόρτα του στάβλου δεν άνοιγε, γιατί το γαϊδουράκι ψόφησε και έπεσε κάτω φαρδύ-πλατύ.

Άλλοτε σχηματίζοντας σαν παιδική τη φωνή του προσποιούταν τη συνομιλία δύο μικρών παιδιών:- Που είναι τα σταφύλια; -Τί τα θέλεις; – Να τα δω!» για να στηλιτεύσει την παιδική πονηριά κάποιου.

Για άλλον που δεν έλεγε να μάθει στοιχειώδη τυπικά, θυμόταν τη φλάσκα του παπά. Ήταν αγράμματος και μέτρησε κουκιά μέσα σε ένα σακούλι. Τρώγοντας ένα κάθε μέρα θα ήξερε πότε να κάνει Πάσχα. Η παπαδιά το αντιλήφθηκε και πρόσθετε κουκιά, για να τον ευχαριστήσει. Και ο παπάς απαντούσε στους παραπονούμενους χωρικούς: «Όπως πάνε τα κουκιά και όπως δείχνει η φλάσκα, ούτε φέτος έχει Λαμπρή ούτε του χρόνου Πάσχα».

Αν κάποιος έκανε υπακοή για τα μάτια, κουνούσε χαμογελώντας το κεφάλι, και με βαριά προσποιητή φωνή έλεγε: «Αντώνη, Αντώνη.,.», θυμίζοντας την αποδοκιμαστική φράση και έκφραση ενός άγιου γέροντος που ο υποτακτικός του έκανε υπακοή, μόνο όταν ήταν παρόντες άλλοι.

Αυτά και άλλα παρόμοια, μικρότερα ή εκτενέστερα, ήταν που του κρατούσαν εύθυμη συντροφιά τους δεκατρείς μήνες της συνεχούς κατακλίσεώς του στο κρεβάτι του πόνου. Όταν ο πυρετός και η ασθένεια δυνάμωναν, το χαμόγελο μαραινόταν στα γεροντικά χείλη του.

Δεν αναπαυόταν στην κατάκλιση. Προτιμούσε να κάθεται στο κρεβάτι με τα πόδια χαμηλά στο πάτωμα και την πλάτη στηριγμένη σε μαξιλάρια. Όπως πάντοτε πολύ σκυφτός. Η αγαπημένη του στάση προσευχής. Σ’ αυτήν τη στάση τον πήρε ήσυχα ο Θεός στις 14/27 Φεβρουαρίου 1998.

Επανειλημμένα είχε δώσει εντολές να γίνει η κηδεία του στον στενό κύκλο της γειτονιάς. Αλλά το μυστικό διέρρευσε και αρκετοί πατέρες πρόλαβαν τον τελευταίο ασπασμό του. Ένας απ’ αυτούς γράφει:

«Ο Γέροντας, άνθρωπος Όσιος, με αγία ζωή, έμπλεως της χάριτος του Θεού με πληροφορίας δι όσα ο ιδικός του κόσμος χωρούσε, και όμως ζούσε με την αίσθηση του αμαρτωλού και παρακαλούσε να ευχώμεθα δι΄ αυτόν.

“Παιδί μου, σε παρακαλώ, όταν φύγω, να μου κάνεις ένα σαρανταλείτουργο και πάντοτε να με μνημονεύεις”. Είχε δώσει εντολή στη θανή του να παρευρεθούν οι γείτονες, με τους οποίους πέρασε την παρούσα ζωή. Δι’ εμέ είχε δώσει ευλογία να με καλέσουν. Τον ευχαριστώ. Τη νύκτα της θανής του τον βλέπω στον ύπνο μου ντυμένο λευκή ιερατική στολή, αστράπτοντα, χαριέστατον και λέγοντα: “Παπαδάκο μου, υπάγω να λειτουργήσω”

Παρευρέθην εις την κηδεία του. Έβλεπα κοιμώμενον έναν όσιον ανήκοντα πλέον εις την χορείαν των Αγιορειτών Πατέρων και ηυχαρίστησα τον Θεόν και τον Γέροντα που με αγάπησε και χαρακτήρισε την ζωήν μου με την ιδικήν του. Τέλος, το σώμα του εδέχθη η μητέρα γη, αγιαζομένη υπ’ αυτού, την δε αγίαν του ψυχήν υπεδέχθη χαίρουσα η χορεία πάντων των Οσίων των εν ασκήσει διαλαμψάντων, των οποίων η μνήμη την ήμερα εκείνη ήρχιζε με τον Εσπερινό, δια να εορτά­σει ούτω ο Όσιος μετά των Οσίων.

»Εις ημάς άφησε μνήμην και υπόδειγμα ενάρετου ησυχαστικής ζωής, ζωής Αγιορείτου μονάχου και νοσταλγικήν ανάμνησιν του σεπτού του προσώπου.

»Εις τα τεσσαρακονθήμερα μνημόσυνα δεν ηδυνήθην να παρευρεθώ, διότι είχομεν εις το κελλίον μας κουράν, και εστενοχωρούμην που δεν ήμουν και εγώ εκεί. Εις την Λειτουργίαν μετά τον καθαγιασμόν, εις τήν μνημόνευσιν των κεκοιμημένων, λέγων “Μνήσθητι, Κύριε, του πατρός ημών Εφραίμ…” αισθάνομαι δύο χέρια να με αγκαλιάζουν στοργικά στους ώμους. Με έπιασε ρίγος. Σταμάτησα. Γύρισα πίσω. Δεν βλέπω τίποτε. Τον ηυχαρίστησα και συνέχισα την Λειτουργίαν. Η αγαπώσα καρδία του πιστεύω ότι μας παρακολουθεί. Εύχεται και το αισθανόμεθα».

(Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους).

Το αφιέρωμα αυτό αποτελεί παραγωγή του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας και παρουσιάστηκε σε εκδήλωση στο πλαίσιο των Παυλείων.


.

Φωτογραφίες από το κελί και τον τάφο του γέροντα Εφραίμ του Κατουνακιώτη

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του αδελφού Κωνσταντίνου συνεργάτη των Αναβάσεων. Τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση τους

Πηγή:  agioritikesmnimes.blogspot.gr -  anavaseis.blogspot.gr 

Οι τρεις Εβραίοι και ο Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης - Συγκλονιστική αφήγηση του Γέροντα Εφραίμ Βατοπεδινού

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/02/blog-post_27.html

Ατζέντα 21 στην Βουλγαρία: Από το 2016 απαγορεύονται σόμπες και τζάκια για θέρμανση. Σύντομα και στην Ελλάδα

http://attikanea.blogspot.gr/2014/02/21-2016.html



Η Βουλγαρία στην προσπάθειά της να εναρμονισθεί με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προετοιμάζεται για την απαγόρευση από το 2016 την καύση ξύλου και άνθρακα για θέρμανση χώρων είτε με θερμάστρες είτε με τζάκια.

Μελλοντικά, ενδέχεται να επιτραπεί η χρησιμοποίηση ειδικών πλίνθων θέρμανσης με βιομάζα, σύμφωνα με το βουλγαρικό Νοβίνιτε.

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το μέτρο αυτό (ή καινοτομία) της ΕΕ, θα πλήξει κατά κύριο λόγο τις φτωχότερες χώρες, επειδή το κόστος της θέρμανσης προβλέπεται να αυξηθεί κατά περίπου 50 τοις εκατό.

Βαλκανικό Περισκόπιο
Πηγή

Στις 4 Μαρτίου 2014 έρχεται “ΚΡΑΧ” στις ΗΠΑ που θα βυθίσει στην άβυσσο την Παγκόσμια Οικονομία!!!

http://www.makeleio.gr/?p=65004

Πως το δολάριο θα βυθίσει στην άβυσσο την παγκόσμια οικονομία…

Τι αναφέρει το “δεξί χέρι” του πρώην αντιπροέδρου της αμερικανικής κυβέρνησης Nelson Rockefeller, σε άρθρο του στους Washington Τimes…
Κραχ στην αμερικανική οικονομία στις 4 Μαρτίου 2014 βλέπει ο Grady Means, επιχειρηματίας και “δεξί χέρι” του πρώην αντιπροέδρου της αμερικανικής κυβέρνησης Nelson Rockefeller, σε άρθρο του στους Washington Τimes.
Σύμφωνα με…τον ίδιο, το ρολόι Ημέρας της Κρίσεως θα χτυπάει συνέχεια, επειδή η οικονομία των ΗΠΑ μπορεί να καταρρεύσει πλήρως γύρω από την εν λόγω ημερομηνία, η οποία, με τη σειρά της θα επηρεάσει αρνητικά όλες τις οικονομίες του κόσμου και κάθε ελπίδα ανάκτησης για το άμεσο μέλλον.
Τα επιτόκια θα ανέβουν στα ύψη, οι επιχειρήσεις θα χρεοκοπήσουν, η ανεργία θα φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, η έλλειψη τροφίμων θα είναι ανεξέλεγκτη, ενώ όλα αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγάλη κοινωνική αναταραχή.
Κάθε ευσεβής πόθος ότι η Αμερική βρίσκεται σε μια διαδικασία «ανάκαμψης» και ότι «τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα» είναι μια ψευδαίσθηση.
Το πρόβλημα δεν είναι το σύστημα υγείας, το οποίο δεν θα οριστικοποιηθεί ούτε τα επόμενα έξι ή επτά χρόνια. Ούτε εκείνο της Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία θα οδηγηθεί στην πλήρη πτώχευση τα επόμενα 15 χρόνια.
Η κρίση είναι πολύ πιο άμεση και πολύ πιο σοβαρή.
Το κεντρικό πρόβλημα είναι ότι η Αμερική είναι η τράπεζα του κόσμου.
Αυτό σημαίνει, απλά, ότι το δολάριο είναι το νόμισμα του κόσμου (που συχνά αποκαλείται και «αποθεματικό νόμισμα»).
Σε όλο τον κόσμο σχεδόν όλα τα εμπορεύσιμα αγαθά, πετρέλαιο, εμπορεύματα, ακίνητα, κ.λπ., είναι εκφρασμένα σε δολάρια.
Ο κόσμος χρειάζεται δολάρια, και οι ΗΠΑ τα παρέχει και εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη ότι το δολάριο είναι το πιο «ασφαλές» νόμισμα στον κόσμο.
Οι κυβερνήσεις παγκοσμίως υποστηρίζουν αυτό το σύστημα και να καλύπτουν τον κίνδυνο επενδύοντας σε δολάρια μέσω των δημοπρασιών εντόκων γραμματίων και άλλων μηχανισμών, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να διατηρήσουν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού – μέχρι ενός σημείου όμως.
Το κεντρικό θέμα είναι η εμπιστοσύνη στην Αμερική, και ο κόσμος χάνει την εμπιστοσύνη γρήγορα .
Σύντομα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα φθάσουν σε επίπεδο των δαπανών για το έλλειμμα και το χρέος κατά το οποίο οι χώρες του κόσμου θα χάσουν την πίστη τους και θα αρχίσουν να αποσύρουν τις επενδύσεις τους.
Πολλοί επιφανείς οικονομολόγοι και τραπεζίτες πιστεύουν ότι τα περιθώρια είναι άλλο ένα τρισ. δολάρια.
Από το σημείο εκείνο και μετά ένα bank run θα ξεκινήσει ξαφνικά…
Σε εκείνο το σημείο η αμερικανική κυβέρνηση θα πρέπει να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα της, αλλά δεν θα είναι σε θέση να το πράξει.
Τα επιτόκια θα αυξηθούν με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Έτσι θα ξεκινήσει ένας κύκλος αύξησης επιτοκίων, με τις επιχειρήσεις να προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα δύσκολο περιβάλλον.
Η ανεργία θα ανέβει και πάλι στα ύψη.
Ο υπόλοιπος κόσμος θα σταματήσει. Η Ευρώπη θα συνεχίσει να συρρικνώνεται, κι έτσι το ευρώ δεν θα αντικαταστήσει το δολάριο.
Η Ρωσία θα βιώσει μια κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου, καθώς η ζήτηση στην αγορά μειώνεται, με τη χώρα να καταρρέει.
Η Κίνα δεν θα βρίσκει αγοραστές για τις εξαγωγές της.
Οι ρωσικές και οι κινεζικές κυβερνήσεις, οι οποίες θεωρούν το χρυσό ως αντιστάθμισμα της κατάρρευσης του χρυσού, θα διαπιστώσουν ότι δεν θα μπορούν να “φάνε” χρυσό.
Θα υπάρξουν εξεγέρσεις – σκεφτείτε τους δρόμους στην Ισπανία και την Ελλάδα σήμερα – παντού.
Η τεχνολογική πρόοδος που οδηγεί παραδοσιακά σε αύξηση της παραγωγικότητας και οικονομική ανάπτυξη δεν θα είναι σε θέση να συμβαδίσει με αυτή την κατάρρευση.
Πότε μπορούν να συμβούν αυτό όλα; Ο Paul Volker δείχνει ότι θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε ένα χάος, σε αυτό ή στο επόμενο έτος.
Ο David Walker, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της κυβέρνησης των ΗΠΑ, προέβλεψε παρόμοια χρονικά πλαίσια για την οικονομική καταστροφή πριν χρόνια.
Πάντως, ο Means θεωρεί ότι ακόμη και αν δεν ζήσουμε τώρα το κραχ, ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ θα έχει περίπου έξι μήνες για να διορθώσει το πρόβλημα του χρέους και του ελλείμματος, πριν να είναι πολύ αργά.
Όλοι πρέπει να είναι πλήρως προετοιμασμένοι, ικανοί και πρόθυμοι να συνεργαστούν με το Κογκρέσο και να κινηθεί γρήγορα και αποφασιστικά για να αποτρέψουν το κραχ.
ΤΥΦΩΝΑΣ

Από την «Ελιά» που ήτανε …πουρνάρι, στο …παπάκι που πάει στην ποταμιά

http://olympia.gr/2014/02/27/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ac-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%b5-%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf/

Γράφει ο Μαγια

Βάλθηκε η Διαπλοκή να «πρωταγωνιστήσει» στο καρναβάλι με τις αστείες όσο αφελείς μεταμφιέσεις της.

Αντικατέστησε τη μάσκα της «Ελιάς» μόλις αποκαλύφθηκε πως ήτανε …πουρνάρι, με το …παπάκι που πάει στην ποταμιά, όχι για να κρυφτεί μέσα στην καλαμιά, αλλά  αποσκοπώντας να πλύνει τις βρώμικες και (διε)φθαρμένες κουρελούδες του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.

Δεύτερη είδηση στο Μέγκα το «ποτάμι» που ξαφνικά (;) χθες εμφάνισε στην πολιτική σκηνή ο δημοσιο­γράφος Σταύρος Θεοδωράκης, εκλεκτό τέκνο του Σημιτισμού, που προοριζόταν ως επικεφαλής της «Εληάς». Παρόμοια μεταχείρηση από τις ειδήσεις του καναλιού είχε μόνο η φιλανθρωπική δραστηριότητα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη.

Προέταξε η Διαπλοκή τη συστημική, αλλά ευγενική, τηλεπερσόνα, τον Σταύρο Θεοδωράκη, μπας και μαζί με τους απολιτίκ και τις  χαζογκόμενες, τις «αγέλες των αποχαυνωμένων αυτιστικών», κατά τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, τσιμπήσουν και αντισυστημικοί πολίτες

Το σύστημα αναζητά εδώ και πολύ καιρό τρόπους επιβίωσης. Οι ελίτ αγωνιούν για το μέλλον των κεκτημένων τους και επιχειρούν να επενδύσουν ποικιλοτρόπως στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Τρέμουν στο ενδεχόμενο επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ και  μηχανεύονται σχέδια για την τηλεοπτική καθήλωση των αγανακτισμένων κι αναποφάσιστων πολιτών.

Η, εν είδει διακήρυξης, γλυκανάλατη έκθεση ιδεών, διανθισμένη με πιασάρικα, αλλά άχρωμα λαικίστικα πυροτεχνήματα, που χαιδεύουν τ΄αυτιά, αποκαλύπτει το προφίλ μιας ακραιφνούς νεοφιλελεύθερης, δεξιάς κίνησης. Κατ εικόνα και ομοίωση των συντακτών και πατρώνων της.΄

Κάποιοι λένε ότι η βλακεία (όπως το Σύμπαν) είναι απέραντη. Ας προσθέσουν και την απελπισία.

Υ.Γ. Δυστυχώς για τη Διαπλοκή τα τηλεοπτικά πρόσωπα είναι καμένα. Πλούσια, αλλά καμένα!

«Προφητεία» Πούτιν πριν από 20 χρόνια : «Η Γαλλία θα γίνει αποικία των πρώην αποίκων της»!

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/02/20_27.html 

Η σκηνή δεν προέρχεται από χώρα της Αφρικής, αλλά από το Παρίσι, (πιθανότατα από το μετρό).

ΓΑΛΛΙΑ : κάποτε και τώρα

 

"Πoυ είμαστε;" - ¨Μπαίνουμε στην Γαλλία!"

 

 

"Ποιος θα πληρώσει τις συντάξεις μας; Ποιος θα πληρώσει τα φάρμακα για τα παιδιά μας;" - "Αυτή!"

Μαθαίνοντας τα γαλλάκια να υποκύπτουν μπροστά στο Ισλάμ... Και η "προφητεία" του Πούτιν (από το 1995)

 ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΑΛΛΙΑΣ - Η τρανταχτή απόδειξη της επέλασης του πολυπολιτισμού

 

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

http://redskywarning.blogspot.gr/2014/02/20.html

Ήρθε η ώρα να σκάσει η φούσκα με παγκόσμιο πόλεμο; (του Πετρου Χασαπη)

http://www.hassapis-peter.blogspot.gr/2014/02/blog-post_9386.html

Σχεδόν όλοι φοβούνται ότι η μεγάλη παγκοσμίως χρηματοπιστωτική φούσκα, η οποία είναι περίπου εκατό φορές μεγαλύτερη από το πραγματικά διεθνώς παραγόμενο προϊόν, κάποια στιγμή θα σκάσει με κάποιον παγκόσμιο πόλεμο. Οι προσπάθειες για ξεφούσκωμα, που γίνονται με τοπικούς πολέμους, αλλαγές καθεστώτων, οικονομικές κατοχές και δημοσιονομικές πειθαρχίες, δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτικές.

Αυτή τη στιγμή ζούμε το παράδειγμα της Ουκρανίας. Είναι η προσπάθεια...

της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης να ξεφουσκώσει τη χρηματοπιστωτική φούσκα επεκτεινόμενη προς ανατολάς, προς αναζήτηση νέου ζωτικού χώρου. ΗΠΑ και Γερμανία, οι οποίες έχουν τεθεί επικεφαλής της νέας δυτικής αποικιοκρατίας που πήρε το όνομα παγκοσμιοποίηση, θέλουν αφενός να επεκταθούν προς ανατολάς, αφετέρου να εμποδίσουν τη δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης με επικεφαλής τη Ρωσία (που προωθεί ο Πούτιν) και πιθανότατα και την Κίνα.

Αυτό που έχει υποστεί μέχρι στιγμής η Ρωσία με την Ουκρανία είναι μια τεραστίων διαστάσεων γεωπολιτική ήττα. Αν δεν αντιδράσει σοβαρά, η νίκη της δυτικής παγκοσμιοποίησης και του στρατιωτικού της σκέλους (ΝΑΤΟ), θα είναι καθολική, χωρίς μάλιστα να πέσει μια σφαίρα. Οι δυτικοί κατάφεραν με μοχλό την Ουκρανία να κλείσουν τη Ρωσία στα ασφυκτικά όριά της. Φυσικά, αν η Ρωσία ανεχτεί αυτό το πελώριο ράπισμα, αυτόματα θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου στο εσωτερικό της και σύντομα θα δούμε παρόμοιες (με της Ουκρανίας) διαδηλώσεις στο κέντρο της Μόσχας και κατάρρευση του ρωσικού καθεστώτος εκ των έσω. Ταυτόχρονα οι γύρω λαοί (Τσετσένοι, Γεωργιανοί, Ουκρανοί κ.λ.π.) θα ορμήσουν να πάρουν ότι μπορέσουν.

Όχι φυσικά Ευρασιατική Ένωση δεν πρόκειται τότε να συστήσει πλέον η Ρωσία, αλλά αναγκαστικά θα τεθεί στην πλήρη κυριαρχία των ΗΠΑ και Γερμανίας.

Όπως αντιλαμβάνεται πλέον ο καθένας, εδώ δεν πρόκειται για μια απλή διπλωματική ήττα της Ρωσίας και προσωπικά του Πούτιν, αλλά για άμεση διακινδύνευση της ίδιας της εθνικής της κυριαρχίας και της εξάλειψης κάθε στρατηγικού ζωτικού της χώρου.

Θέλουμε να διαψευστούμε, αλλά νομίζουμε ότι θα υπάρξουν τρομακτικές εξελίξεις στο θέμα της Ουκρανίας που μπορεί να φτάσουν μέχρι και σε παγκόσμια σύρραξη.

71 χρόνια από τον θάνατό του Κωστή Παλαμά

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/02/71.html 

Ο Κωστής Παλαμάς έχει σίγουρα μια μεγάλη θέση στην ιστορία των ελληνικών γραμμάτων. Αλλά έχει, ταυτόχρονα, και μια εξίσου σημαντική θέση στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, με τον θάνατό του, που έγινε αφορμή για μια μεγάλη αντικατοχική διαδήλωση, σαν σήμερα, ακριβώς 71 χρόνια πριν. Η 27η Φεβρουαρίου 1943 ήταν η ημέρα που ο Κ. Παλαμάς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών. Είχε γεννηθεί στην Πάτρα, στις 13 Ιανουαρίου 1859. Οταν πέθανε, διέμενε στην Πλάκα και ήταν άρρωστος αρκετό καιρό. Ακολούθησε τη σύντροφο της ζωής του, Μαρία, που είχε φύγει από τη ζωή στις 9 Φεβρουαρίου του ίδιου χρόνου.
 

«Χθες βράδυ μια είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μια είδηση ασύλληπτη. Ο Γερο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός» έγραφε στο ημερολόγιό της η Ιωάννα Τσάτσου.
Την επόμενη μέρα, 28 Φεβρουαρίου, άρχισε από νωρίς να συγκεντρώνεται κόσμος στο Α΄ Νεκροταφείο για να αποχαιρετίσει τον μεγάλο ποιητή. Στη νεκρώσιμο ακολουθία χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Δαμασκηνός. Και βρέθηκε εκεί όχι μόνο ο απλός κόσμος, αλλά και σύσσωμος σχεδόν ο πνευματικός κόσμος της χώρας: Σπ. Μελάς, Μ. Κοτοπούλη, Κ. Τσάτσος, Γ. Θεοτοκάς, Αγγ. Σικελιανός, Ηλ. Βενέζης, Ι. Τσάτσου, Γ. Κατσίμπαλης και πολλοί άλλοι. 

Ηταν η ημέρα που ο Αγγελος Σικελιανός απήγγειλε το ποίημα που είχε γράψει τα χαράματα της ίδιας μέρας, της 28ης Φεβρουαρίου, για να αποχαιρετίσει τον Κωστή Παλαμά: «Ηχήστε οι σάλπιγγες». Ηταν το σύνθημα για να γίνει η κηδεία του μια μεγάλη αντικατοχική διαδήλωση. Και την ώρα που οι δοτοί εκπρόσωποι της κατοχικής κυβέρνησης κατέθεταν στεφάνι, ο Γ. Κατσίμπαλης άρχισε να τραγουδά τον Εθνικό Υμνο.

Τα ΜΜ”Ε” το κρύβουν: Ο Ραββίνος του Κιέβου καλεί τους Εβραίους να εγκαταλείψουν την πόλη αλλά και την χώρα!

http://olympia.gr/2014/02/27/%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%81%cf%8d%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bf-%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b2%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b9%ce%ad%ce%b2%ce%bf/

Το απέκρυψαν άπαντες! Ο Ραββίνος του Κιέβου Μοσέ Ρ. Αζμάν, κάλεσε τους Εβραίους της πόλης να την εγκαταλείψουν αμεσα και αν μπορούν να φύγουν και από την χώρα, αφού κινδυνεύει η ζωή τους!

Ο Ραββίνος αποκάλυψε περιπτώσεις βανδαλισμών σε εβραϊκά καταστήματα και απειλές κατά της εβραϊκής κοινότητας.

Αυτή η έντρομή έκκληση βέβαια, δεν έπαιξε σε κανένα μέσο. Ακόμα και τα ελληνόφωνα που εσχάτως ανακάλυψαν τον “αντιναζισμό”.Ούτε η περιβόητη AJC έβγαλε κάποια ανακοίνωση, αφού προφανώς τα λινκς του Καριπίδη θεωρούνται πιο επικίνδυνα από το διαφαινόμενο ολοκαύτωμαη που ερχεται. Το οποίο βεβαίως θα το κεφαλαιοποιήσουν, όπως κεφαλαιοποίησαν κάποια ελληνόφωνα καθάρματα τα ολοκαυτώματα του Ελληνισμού.

Η Ελλάδα κύριε; Ο “ευαίσθητος¨κύριος Βενιζέλος ασχολήθηκε με την αποτροπή της στάσης πληρωμών. Ε, τώρα και να σφαχτούν κάποιες χιλιάδες Εβραίοι ή Έλληνες, πρώτη φορά θα είναι;

“Ukrainian Rabbi Moshe Reuven Azman asked Kiev Jews to leave the city and, if possible, the country, due to fears that Jews might be targeted by Svoboda Brown Shirts in the ongoing chaos. … Some Jewish shops have been vandalized and other threats to the Jewish community have been received.

“I told my congregation to leave the city center or the city all together and if possible the country too… I don’t want to tempt fate…but there are constant warnings concerning intentions to attack Jewish institutions,” Rabbi Azman told Maariv. (JN, February 24, 2014)

Nitsa Puta:ένα καθημερινό κορίτσι.Μια συνηθισμένη εργασία: Να «μοιράζει εμφράγματα». - Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/02/nitsa-puta.html


Οι εισπρακτικές σκοτώνουν, διότι κάποιοι (Πολιτεία και Πολίτες) τους επιτρέπουν να σκοτώνουν...





Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία μιας αδίστακτης επίδοξης «γυναίκας αράχνης» που την έλεγαν Nitsa Puta.

Η οποία προφανώς ξεκίνησε από μια άσημη γειτονιά ως Lola Nitsa και στο λύκειο εξελίχτηκε σε Gome Nitsa.

Στόχος της βεβαίως ήταν μέσα από μια σειρά αδίστακτων μαεστρικών – ή/και τυχαίων – κινήσεων να μετεξελιχθεί σε Grande Nitsa.

Κι επειδή της τη σπάει αυτό το λαϊκοβλάχικο Nitsa, όταν γίνει Grande λέει να το κάνει Nara....πιο σέξι...ταιριάζουν καλύτερα και οι «καταλήξεις»...
Κι εν πάση περιπτώσει, οποιοδήποτε τζετ σετ της κάνει, αρκεί αυτή να είναι Grande. Όπως και τα ροζότουβλα τα πεντακοσάρια που ευελπιστεί να βάζει βροχηδόν στην...ζαρτιέρα της ή στο μπούστο της τότε...

Κι όχι όπως τώρα που με το ζόρι τσεπώνει ένα κι αυτό όχι κάθε μήνα...
Κι αφού σπάσει τ’ α#%&#$@ σε εκατοντάδες φτωχούς άνεργους και άρρωστους με τα τηλέφωνα για να τους κάνει – η «τηλε-σφίχτρια» - να ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ αυτά που χρωστάνε στις τράπεζες...

Ρε την Νίτσα....
Η Νίτσα λοιπόν δεν καταλαβαίνει τίποτα...
Της λένε «θα πάρεις αυτούς κι αυτούς τηλέφωνο να τους κάνεις να πλερώσουν. Γκαίγκε Νίτσα»;

«Γκαίγκαι αφεντικό, άστο πάνω μου», λέει η Νίτσα το μόμολο.... «θα τους σκίσω», συμπληρώνει η ... «σφίχτρια»....
Και το κάνει...

Αα, όλα κι όλα...πάντα ήταν συνεπής στη δουλειά της...άσε που έχει όνειρα και σχέδια η Νίτσα...κι όλα τ’ άλλα, τα γράφει στο...στη «(μου)Νίτσα» της....που σιγά μην πήγαινε να κάνει την πουτ@να για τρεις κι εξήντα με τον κάθε βρωμιάρη του δρόμου...τουλάχιστον, τώρα έχει μιαν άλλη εικόνα για τον εαυτό της βρε αδερφέ...δουλεύει σε σοβαρή δικηγορική εταιρεία....τουλάχιστον έτσι λέει 300 φορές τη μέρα στο τηλέφωνο...

«Από δικηγορικό γραφείο τάδε...», λέει με στόμφο...μοστράρει και μασημένο τ’όνομά της και ταχέως – όσο ο άλλος, το θύμα είναι ζαλισμένος – περνάει στο κυρίως θέμα: «χρωστάτε στην τάδε τράπεζα κύριε»...
Και λέει το ποίημά της...

Τι κι αν ο άλλος είναι τρία χρόνια άνεργος, αν είναι καρδιακός ή βγαίνει από εγκεφαλικό ή αν έχουν κι άλλους αρρώστους στην οικογένεια;
Η δουλειά είναι δουλειά...ας μην χρώσταγε το καθίκι....

Ναι, καθίκι...έτσι την έμαθαν να τους «θωρρεί»... «ψυχρά»...κι «αφ’ υψηλού»...στο παιγνίδι είναι δύο πλευρές...αυτή (και οι δικοί της, στην «εταιρεία») και οι «άλλοι»...τα «καθίκια»...οι «αντίπαλοι»...τα «πτωχά πιόνια»...

Αν αυτοί δεν πληρώσουν, τότε αυτή δεν θα έχει δουλειά...τόσο απλό....έτσι της λένε κάθε βράδυ και κάθε πρωί και κάθε μεσημέρι...ακόμη και την ώρα που «βοηθάει» τον προϊστάμενό της στην «αποθήκη»...

Κι όσο κι αν την απειλούν μερικοί μερικοί, είναι τόσο λίγοι και τόσο αδύναμοι...τόσο «μικροί κι απεγνωσμένοι»...και κυρίως, τα αφεντικά της είναι τόσο μα τόσο ισχυρά (και σέξι γι’ αυτό ακριβώς! Ε, κυρά Νίτσα;)που κυριολεκτικά... στην «(μου)νίτσα» της το «τι της σέρνουν» αυτές τις κάποιες λίγες φορές κάποιοι θυμωμένοι...

Άλλωστε, ποιός τους είπε να βάζουν τα νήπιά τους, τις γυναίκες τους και τους άρρωστους γέρους τους να σηκώνουν τα τηλέφωνα μεσημεριάτικα ή νυχτιάτικα; Αυτή φταίει μετά που τους μιλάει; Να μην έκαναν τα μωρά τους τηλεφωνητές...Τώρα, τι θυμώνουν; Ε; τι θυμώνουν;


Αυτή είναι λοιπόν η αδίστακτη η κυρά Νίτσα η Πούτα με τ’ όνομα...


Άκου το λοιπόν κυρά Νίτσα μου μια ενδιαφέρουσα ιστορία που άκουγα στο καφενείο χτες το μεσημέρι απ’ το διπλανό τραπέζι... «πέη ατένσιον» μωρή όπως θα σου λένε και στο τζετ σέτι αργότερα εάν και όταν το καταφέρεις να πηγαίνεις «ακριβοπληρωμένη συνοδός»...

Ήταν λοιπόν τρεις τέσσερις νοματαίοι και γαυγίζανε θυμωμένοι...ξέρεις φαντάζομαι πως γαυγίζουμε εμείς οι άντρες στα καφενεία, ε; μην μου πεις ότι δεν πέρασες εσύ από λαϊκή γειτονιά; Ή ότι ξέχασες κιόλας τις αγριοφωνάρες μας; Γιατί θα γαυγίσω εγώ τώρα (άσε που ακόμη στο σπίτι των γονιών σου στη ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ κοιμάσαι για να κάνεις οικονομία ν’ αγοράζεις κανα ακριβό βρακί, ε;)

Εσύ λοιπόν, με τι λέει η αφεντιά σου πως ήταν βιδωμένοι, ε;

Καλά, μην σε κρατάω σε αγωνία...μαζί σου ήταν βρε...μαζί σου...
Τους είχες πάρει όλους, μα ΟΛΟΥΣ βρε θηρίο τηλέφωνο...

Το τι σου σέρνανε βρε παιδί μου δεν λέγεται...

Τι θα στο ξηλώσουνε το εργαλείο άμα πέσεις στα χέρια τους, τι θα σου ξηλώσει από πίσω το γκρόβερ κι αλίπαστο ο άλλος, τι θα σου πάρει το κεφάλι ο τρίτος, τι θα σε κρεμάσει ανάποδα και θα σε γδάρει ο τέταρτος...πωωωω πω, μίσος βρε παιδάκι μου που σου είχανε...


Βρε πως τα κατάφερες έτσι, μωρε; Τόσο μικρή και τόσους πολλούς θανάσιμους εχθρούς κιόλας; Δηλαδή, στα 30 σου τι θα έχεις μαζέψει πίσω σου;

Εσύ; Το κοριτσάκι του κυρ Νίκου του μεροκαματιάρη και της κυρά Μερώπης της πλύστρας; Βρε έτσι μαφιόζα σε μάθανε στο σπίτι σου τίμιοι άνθρωποι; Να κάνεις πράματα στην φτωχολογιά που να θέλουν να σε πετσοκόψουν, αφού πρώτα σε... «σακατέψουν» αλλιώς; Για έλα λίγο στην θέση των γονιών σου και σκέψου τα αυτά, αν θέλανε να τα κάνουν στο δικό σου κορίτσι αύριο κάποιοι άλλοι, πως θα ένοιωθες;


Αφού να δεις, παρ’ ότι τους λυπήθηκα τους ανθρώπους στο καφενείο γι’ αυτά που τραβάνε από σένα, ε, δεν μπόρεσα, λυπήθηκα και τη μανούλα σου βρε καλή μου και τον πατέρα σου...ε, δεν μπορεί να ήθελαν να βγάλουν κάτι τόσο σατανικό και βρώμικο, κάτι τόσο αδίστακτο και μισητό σαν και σένα βρε, α όλα κι όλα...

Όλα τα μωρά μόλις γεννιούνται, αγγελούδια βγαίνουν, αλλά τι σου είναι κι αυτός ο ακατονόμαστος, ε; πως τα καταφέρνει και τα ζαβώνει στην πορεία;...σας «μολεύει» για τα καλά, ε; δεν σας αφήνει «απείραχτες»...

Εσένα όμως πως σου έκατσε βρε παιδί μου έτσι;

Βρε καλό μου κορίτσι, και οι τέσσερίς τους ήταν από 45 μέχρι 60...όλοι τους ασπρομάλληδες με σοβαρά προβλήματα υγείας...τι σου κάνανε βρε μεγάλοι, ταλαίπωροι άνθρωποι και τους έφερες αρρυθμίες; Βρε την πίεσή τους την ανέβασες στο ταβάνι, το κατάλαβες;

Εμ του αλλουνού, τι σου ήρθε να μιλήσεις στο τηλέφωνο με την επτάχρονη την κόρη του, ε; Μπουρλότο έγινε...άσε που καιρό πριν είχες τολμήσει να μιλήσεις και με τους ηλικιωμένους και άρρωστους γονείς του...μα τόσο θράσος βρε κορίτσι μου; Τόση αναισθησία πια;

Βρε ξέρεις τι σου σέρνανε; Μην αδιαφορείς τόσο...εντάξει, 25 χρονών πιτσιρίκι είσαι, αλλά μην έχεις και τόση αποκοτιά και παγωμάρα...
Άκου λοιπόν τι κατέβασε η κούτρα ενός απ’ αυτούς...άκου, άκου έχει ενδιαφέρον, μπας και προλάβεις να ξεσέρνεις από κει μέσα που έμπλεξες κορίτσι μου, γιαντα δεν το βλέπω καλά το πράμα σου ούτε και την κεφαλή σου και δεν θα’ εχεις κάνει και παιδιά ακόμη φαντάζομαι, ε;

Το λοιπόν, ο πιο γκαζωμένος απ’ αυτά τα θηρία είπε πως την επόμενη φορά που θα πάρεις θα το σηκώσει αυτός...και δεν θα σε βρίσει...α, όχι...αντιθέτως, θα είναι ήσυχος...
Ξέρεις μωρέ γιατί;
Γιατί δε θέλει λέει να σε τρομάξει...θέλει με το μαλακό να σε ρωτήσει να του πεις καθαρά το όνομά σου, το όνομα της εταιρείας, τα τηλέφωνα και τη διεύθυνσή σας...και να τα καθαρογράψει όλα τούτα...

Μετά – α, όχι, μην πάει ο νους σου στο χαζό, περίμενε, δεν είναι ηλίθιος, το αντίθετο απ’ ότι είδα – θα σου στείλει ένα παλικάρι της νύχτας που κάνει δουλειές των ντεντέκτιβς...θα έρθει ευγενικά μέσα στο γραφείο και θα σε ζητήσει για να σου παραδώσει κάτι τάχαμου – πχ σαν courier - για να μάθει ποιά είσαι και να δει την φάτσα σου...μόλις σε βρει, θα πει ότι μάλλον ήταν λάθος και συνωνυμία, θα ζητήσει συγγνώμη και θα φύγει διακριτικά κι ευγενικά όπως ήρθε...

Μετά, θα σου την στήσει έξω από το γραφείο σου και θα σε παρακολουθήσει ως το σπίτι σου...

Θα πάρει φωτογραφίες σου σε κάθε φάση...στη δουλειά, στη διαδρομή, στο σπίτι σου...στη διασκέδασή σου έξω το βράδυ, στον καφέ σου στο ρεπό...την ώρα που ψωνίζεις, ακόμη και την ώρα που «το κάνεις» με το φίλο σου...στο σπίτι του, στο αυτοκίνητο, οπουδήποτε...

Είπε ότι μπορεί να το κάνει και στ’ αφεντικά σου, αλλά πως ο βασικός στόχος ήσουν εσύ πρώτα...θα δει γι’ αυτά τα καθίκια κατόπιν....αφού ξεμπερδέψει πρώτα με σένα...
Και μετά θα αναλάβει ένας άλλος συνεργάτης του με πολλές άκρες να διαδώσει όλα αυτά τα στοιχεία στο διαδίκτυο...διανθισμένα με τα κατάλληλα κείμενα...

Ε, με τόσους τρελαμμένους από τις εισπρακτικές εταιρείες πολλοί είναι αυτοί που θα έρθουν κάτω από τα γραφεία σας και θα πετάνε πέτρες και μολότωφ...

Ή, ακόμη χειρότερα, όλο και κάποιος θα σου την πέσει στην διαδρομή...νύχτα παρακαλώ...
Βρε αλλοπαρμένη, κατάλαβες μωρή που έμπλεξες;
Μα τώρα, το φαντάζεσαι να δεις φωτογραφίες με τη φάτσα σου, από την δουλειά σου, από τη διαδρομή σου, από το σπίτι σου, με την οικογένειά σου, με το φίλο σου, τσίτσιδη και ανακούρκουδα στ’ αμάξι, στο διαδίκτυο;;;
Βρε, δεν θα μπορείς να σταθείς πουθενά ύστερα...Οι γονείς σου, οι συγγενείς σου, ο φίλος σου θα πάθουν όλοι ομαδικό έμφραγμα...

Καταλαβαίνεις που έμπλεξες; Και να μην στο κάνει αυτός, θα σου κάνει κάτι ανάλογο κάποιος άλλος, αργά ή γρήγορα...Άντε σήκω φύγε απο κει πριν σε βρούνε ξεσκισμένη σε κανα χαντάκι...

Πάψε να ξεσκίζεις φτωχούς και άνεργους, κατεστραμμένους ανθρώπους κι άντε κάνε καμιά αξιοπρεπή δουλειά...

Μην κοιτάς αυτά τα καθίκια τ’ αφεντικά σου που βγάζουν εκατομμύρια σκοτώνοντας αδίστακτα την φτωχολογιά...αυτοί έτσι είναι μαθημένοι...να ζουν απ’ το αίμα του κοσμάκη...αδίστακτες ύαινες...

Αλλά προστατεύονται κι από χίλιους δυό μαφιόζους...ανεπίσημους και επίσημους...εσένα μωρή βαρεμένη πόσοι σε προστατεύουνε;

Βρε σ’ έχουνε βιάσει ποτέ πατόκορφα κι ασάλιωτα να δεις τι θα τραβήξεις για όλη σου τη ζωή ύστερα απ’ το σοκ; Και που ξέρεις και τι αρρώστιες θα έχει κι ο καθένας που θα στο φορμάρει μέσα σε τίποτα ερείπια νυχτιάτικα;

Σ’ έχουνε σπάσει στο ξύλο να δεις πως θα βλαστημάς για χρόνια την ώρα και την στιγμή που έμπλεξες και βρέθηκες με κατεστραμμένα μητρικά, σπασμένα χέρια, πόδια και κεφάλι;

Μην νομίζεις πως αυτά θα τύχουν σε οποιονδήποτε άλλον και όχι σε σένα...όλοι έτσι πιστεύουν μέχρι που σκάει στην κούτρα τους...

Όσο σκοτώνεις τις ζωές πονεμένων, κατεστραμμένων ανθρώπων τόσο το προκαλείς να σε αγγίξει κι εσένα το κακορίζικο...

Κατάλαβέ το πως είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, μιας πολυτελούς αμάξης γεμάτης με σαπισμένα πτώματα που βρωμάνε και ζέχνουν τραβώντας κάθε λογής γύπες και πως αυτός ο κόσμος εκεί έξω είναι έτοιμος να εκραγεί...και θα ξεσπάσει στον πιο βολικό στόχο...

ΕΣΕΝΑ κυρά Νίτσα μου...το’ πιασες;...

Άιντε στο καλό σου....
Και μην ξαναενοχλήσεις επτάχρονα, ούτε άρρωστους ανθρώπους χωρίς να νοιάζεσαι για το κακό που προκαλείς γύρω σου...


Γιατί άμα τα κάνεις αυτά, δεν λογιέσαι για άνθρωπος...
Κι ούτε σου πρέπει ανθρώπινη ανταπόκριση τότε...


Ξέρεις μωρή «τι σημαίνει αυτό»;
Πάει ο νους σου καθόλου;


Μην πεις πάντως πως δεν σ’ έχουν προειδοποιήσει (και σένα και τ’ αδίστακτα τ’ αφεντικά σου) ξανά και ξανά, έτσι;
Να, πχ, δες εδώ http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/09/blog-post_6494.html


Γιώργος Ανεστόπουλος