Οι διεφθαρμένοι κρατιστές της εξουσίας ξαναδιορίζουν στην ΝΕΡΙΤ την μάνα τους και τον πατέρα τους - (όλα τα ονόματα)

http://kourdistoportocali.com/post/33212/ert

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΦΑΓΗΤΟ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥΣ

Tην ώρα που οι πολίτες αυτοκτονούν, οι ηλικιωμένοι αναζητούν φαγητό στα σκουπίδια και οι καρκινοπαθείς αγοράζουν μόνοι τους τα φάρμακά τους οι άθλιοι κρατιστές κυβερνώντες διορίζουν στην ΝΕΡΙΤ ένα σκασμό κόσμο. Την μάνα τους και τον πατέρα τους. Η ξεφτίλα του βαθέως διεφθαρμένου κράτους δεν έχει όρα. Ντροπή σας άθλιοι κυβερνώντες και κουμάσια της αντιπολίτευσης-ντροπή σας.

Η λίστα ανέβηκε στο διαδίκτυο και την πρόλαβε το  Εnimerosi 24. Λίγο μετά την είχαν κατεβάσει>

Τεράστιο θέμα  αξιοπιστίας εγείρεται μετά την δημοσίευση της λίστας των επιτυχόντων δημοσιογράφων της ΝΕΡΙΤ στο διαδίκτυο και την απόσυρσή της μέσα σε λίγα λεπτά!

Αν και δεν υπήρχε αμφιβολία , επιβεβαιώνεται με περίτρανο τρόπο, ότι το σύστημα είναι μπάχαλο και διάτρητο! 

Διαβάστε στη συνέχεια τα ονόματα της λίστας των δημοσιογράφων της ΝΕΡΙΤ που αποσύρθηκε

,

Το απεχθές -και όχι επαχθές- χρέος και η άμεση ανάγκη εντοπισμού του από τους «από κάτω»

http://tolimeri.blogspot.com/2014/02/blog-post_9374.html

Ελληνική Επιτροπή ενάντια στο Χρέος

του Γιώργου Μητραλιά
Και μόνο το γεγονός ότι το νιοστό περί το ελληνικό δημόσιο χρέος διακομματικό μαλλιοτράβηγμα γίνεται στο όνομα του «επαχθούς» χρέους, είναι ενδεικτικό της άγνοιας –αν όχι της ασχετοσύνης και του ερασιτεχνισμού- που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει το πολιτικό προσωπικό της χώρας όταν αυτό καταπιάνεται με το ζωτικής σημασίας ζήτημα του ελληνικού χρέους.
Πράγματι, η χρησιμοποίηση της λέξης «επαχθές» για ένα χρέος που δεν μπορεί να είναι –αν βέβαια είναι- παρά απεχθές, δεν συνιστά ένα απλό γλωσσικό μπέρδεμα. Σημαίνει κάτι πολύ πιο σημαντικό και σημαδιακό, επειδή προδίδει μια βαθύτερη άγνοια του προβλήματος. Δηλαδή, άγνοια του διεθνούς δικαίου, καθώς και της διεθνούς και εσχάτως και ελληνικής, βιβλιογραφίας (1), αλλά και –κυρίως- των αγωνιστικών εμπειριών που είχαν και έχουν για αντικείμενό τους την ταυτοποίηση του απεχθούς χρέους προκειμένου αυτό να καταγγελθεί και να μην πληρωθεί!
Γεγονός είναι λοιπόν ότι είτε το διεθνές δίκαιο και η σχετική βιβλιογραφία είτε οι αγωνιστικές εμπειρίες, δεν καταπιάνονται με κάποιο «επαχθές», δηλαδή αφόρητο ή δυσβάσταχτο χρέος, αλλά για αυτό που αποκαλείται σε όλες τις γλώσσες odious (αγγλικά), odieux (γαλλικά), odioso( ισπανικά, ιταλικά, πορτογαλικά), και μεταφράζεται στα ελληνικά σε απεχθές (χρέος). Και αυτό είναι εντελώς φυσικό καθώς επαχθές, δηλαδή δυσβάσταχτο είναι περίπου… κάθε χρέος για εκείνον που πρέπει να το ξεπληρώσει. Ενώ αντίθετα, απεχθές, δηλαδή αποτρόπαιο, ή αποκρουστικό, είναι προφανώς κάποιο χρέος που δεν είναι σαν όλα τα άλλα, που πάσχει και είναι «ανώμαλο», και για αυτό το λόγο πρέπει να εντοπιστεί, να ταυτοποιηθεί από πολίτες που συνδυάζουν τη γνώση του αντικειμένου με την ανεξαρτησία τους από πολιτικά, οικονομικά και κομματικά κέντρα εξουσίας.
Νάμαστε λοιπόν στη καρδιά του προβλήματος που δεν είναι άλλη από τη συγκρότηση ανεξάρτητης –και δη διεθνούς- επιτροπής πολιτών με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, που έχει ως αποστολή της να ταυτοποιήσει το επαχθές μέρος του ελληνικού χρέους. Με άλλα λόγια, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα! Αντί να λέει ο κάθε άσχετος -και μη- το μακρύ και το κοντό του περί του χρέους, ας κάνουμε το αυτονόητο: να συγκροτήσουμε το ταχύτερο δυνατό αυτή τη διεθνή επιτροπή πολιτών για να εντοπίσουμε, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, τα τμήματα εκείνα του χρέους που είναι είτε άνομα, είτε παράνομα, είτε επαχθή…
Μια και φτάσαμε όμως μέχρι εδώ, και χωρίς να θέλουμε να μπούμε στην ουσία του προβλήματος, δηλαδή, στον εντοπισμό του άνομου, παράνομου και επαχθούς τμήματος του χρέους που είναι της αρμοδιότητας μιας τέτοιας διεθνούς επιτροπής, ας τελειώσουμε με κάτι χρήσιμο για την κατανόηση της τεράστιας σημασίας του ελέγχου του χρέος από τους «από κάτω». Στ’αλήθεια, τι είναι και τι θέλει ο ανεξάρτητος λογιστικός έλεγχος του χρέους;
«Ο πρώτος στόχος ενός λογιστικού ελέγχου (Λ.Ε) είναι να ξεκαθαρίσει το παρελθόν, να ξεμπλέξει το κουβάρι του χρέους, νήμα προς νήμα, μέχρι να ξαναφτιάξει το κουβάρι των γεγονότων που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Τι απόγινε το χρήμα του τάδε δανείου, με ποιους όρους συνάφθηκε το δείνα δάνειο; Πόσοι τόκοι πληρώθηκαν, με ποιο επιτόκιο, πόσο τμήμα του δανείου ήδη αποπληρώθηκε; Πώς διογκώθηκε το χρέος παρόλο που δεν είδαμε το χρώμα του χρήματος; Ποιο δρόμο πήραν τα κεφάλαια; Σε τι χρησίμεψαν; Ποιο μέρος τους καταχράστηκε και γιατί;»
Και όχι μόνον όλα αυτά, αλλά επίσης:
«Ποιος δανείστηκε και στο όνομα ποιανού; Ποιος δάνεισε και ποιος ήταν ο ρόλος του; Πώς βρέθηκε μπλεγμένο το Κράτος, με ποια απόφαση, που λήφθηκε με ποια αρμοδιότητα; Πώς τα ιδιωτικά χρέη έγιναν «δημόσια»; Ποιος προώθησε σχέδια μαϊμούδες, ποιος έσπρωξε, ενθάρρυνε, ποιος κέρδισε από αυτά; Ποια εγκλήματα διαπράχτηκαν με αυτά τα χρήματα; Γιατί δεν αποδίδονται αστικές, ποινικές και διοικητικές ευθύνες; (2)
Και αν λόγοι προφανέστατοι εμποδίζουν τη σημερινή κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της να συμφωνήσουν με ένα τέτοιο έλεγχο του ελληνικού χρέους, άραγε τι κάνει όλους τους άλλους, αρχής γενομένης από το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς, να μη τον ενθαρρύνουν και έμπρακτα να τον στηρίξουν άμεσα;
(1): Βλέπε ειδικότερα τα κείμενα της CADTM (Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου) και του στελέχους της Eric Toussaint, όπως και αρκετά άλλα που δημοσιεύονται τακτικά στις ιστοσελίδες της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (www.elegr.gr) και της Ελληνικής Επιτροπής Ενάντια στο Χρέος της CADTM (www.contra-xreos.gr), χωρίς να ξεχνάμε και το μνημειώδες πια ντοκυμαντέρ των Άρη Χατζηστεφάνου – Κατερίνας Κιτίδη – Λεωνίδα Βατικιώτη «Debtocracy».
(2) «Ανοίγουμε τα βιβλία του χρέους – Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους» των E.Toussaint, M.L. Fatorelli, CADTM, Jubilee South., σε επιμέλεια, προλεγόμενα και μετάφραση Γιώργου Μητραλιά. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Μάιος 2011.

contra-xreos

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2014/02/blog-post_9374.html#ixzz2t0hHqm1N

Δεν θα έβρισκαν λαγούμι να κρυφτούν οι Σαμαράς-Βενιζέλος με τον Νίκο Μπογιόπουλο αρχηγό της Ενωμένης Αριστεράς (Aπό τον Βασίλη Μπόνιο)

http://kourdistoportocali.com/post/33216/bogioneo

Ο ΝΕΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ

 

Σ΄αυτή τη χώρα της ιδιότυπης νεκρολαγνείας, συνήθως προσπερνάμε με μεγάλη ευκολία τους εν ζωή ήρωες, τις σπουδαίες εκείνες προσωπικότητες που κάνουν την εμφανισή τους μία φορά στα 100 χρόνια για να μας δίδαξουν τι σημαίνει άνθρωπος, τι σημαίνει αξιοπρέπεια, τι σημαίνει αγώνας.

Μιλάμε για τον Νίκο Μπογιόπουλο, την ξεχωριστή αυτή μορφή της Αριστεράς-με την ίδια γενναιοψυχία θα αναγνωρίζαμε και μια προσωπικότητα από το χώρο της Δεξιάς, εάν την διακρίναμε), ο οποίος είναι ότι πιο σπουδαίο διαθέτει η πολιτική ζωή του τόπου αλλά και η δημοσιογραφία.

Όσο αφορά δε την δημοσιογραφία, ζητάμε συγνώμη από τον Νίκο, όσοι τολμούμε να δηλώνουμε δημοσιογράφοι. Την ίδια συγνώμη οφείλαμε να ζητήσουμε και από την Αριστέα Μπουγάτσου, όσο εκείνο το ξεχωριστό κορίτσι βρισκόταν ακόμη στη ζωή.

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς εάν ο Βενιζέλος και Σαμαράς θα έβρισκαν λαγούμι να κρυφτούν σε περίπτωση που ο Νίκος Μπογιόπουλος, ήταν ο ηγέτης της Ενωμένης Αριστεράς στην Ελλάδα. Ή αν βρισκόταν στην θέση του Κουτσούμπα ο οποίος παρεπιπτόντως πηγαίνει εντυπωσιακά καλά σαν Γραμματέας.

Μόνο που ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι εκτός συναγωνισμού. Κατά την γνώμη μας ο Νίκος είναι ο νέος Γρηγόρης Λαμπράκης-ένας αγωνιστής- σύμβολο της Αριστεράς.

Τι σχέση έχει ο Μπογιόπουλος με το Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είναι δημιούργημα του lifestyle και ο οποίος τρέχοντας πίσω από τις φούστες της Ραχήλ Μακρή επιλέγει τον γραφικό Καρυπίδη ως υποψήφιο περιφερειάρχη;

Τι σχέση έχει ο Νίκος Μπογιόπουλος με τον Τσίπρα και τον Παππά, οι οποίοι ντιλάρουν με τον Μπόμπολα και αφήνουν ανυπεράσπιστους τους πολίτες να καίνε μόνοι τους τα κουβούκλια των διοδίων και να αγωνίζονται ολομόναχοι, στων Σκουριών την ολόμαυρη ράχη, για την μολυσμένη ζωή τους;

Τι σχέση έχει ο Νίκος Μπογιόπουλος με τους Σταθάκηδες, τους Τσακαλώτους, τους Τσουκαλάδες του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι παίζουν στα δάχτυλα τις μετοχές της  Morgan λες και είναι οι Λύκοι της Wall;

Τι σχέση έχει ο Μπογιόπουλος με τους αμαθείς συριζαίους, οι οποίοι κενολογούν διαρκώς από κανάλα σε κανάλα χωρίς να λένε τίποτε, την στιγμή που προσφέρουν ασυλία στο πιο χυδαίο, το πιο βρώμικο, το πιο δηλητηριασμένο κομμάτι το ΠΑΣΟΚ (όλο για τα σκατά είναι).

Τι σχέση έχει η αξιοπρεπής συμπεριφορά του Νίκου Μπογιόπουλου, όταν ο Ριζοσπάστης διέκοψε την συνεργασία τους με τα καραγκοζιλίκια του Ανδρέα Παπαδόπουλου και του Ψαριανού για παράδειγμα;

Πως μπορεί να δηλώνουν όλοι αυτοί Αριστεροί όταν υπάρχει ο Μπογιόπουλος;

Δεν ντρέπονται λιγάκι όλοι αυτοί οι διαφημιστές του νέου τάμπλετ- Πρωτοβουλία των 58;

Δείτε τι έγραφε ο Νίκος σχετικά>

«Με αφορμή τη λήξη της εργασιακής μου σχέσης με τον "Ριζοσπάστη", ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά.

Ενημερώνω τους διαδοσίες - για να μην κουράζονται:

Πρώτον, δεν παραχώρησα ποτέ και σε κανέναν την άδεια να με "εκπροσωπεί" στις σχέσεις μου με το ΚΚΕ.

Δεύτερον, τους παραπέμπω στο άρθρο μου υπό τον τίτλο "Ακούστε, κύριοι", που δημοσιεύτηκε στον "Ριζοσπάστη", στις 6 Απρίλη 2013.

Τρίτον, όποιος από αυτούς που δεν άνοιξαν ποτέ το στόμα τους για τις χιλιάδες απολύσεις στο χώρο του Τύπου και για την επιβολή του καθεστώτος εργασιακής γαλέρας που βασιλεύει στα ΜΜΕ, τώρα αυτοαναγορεύεται "φίλος" μου, με μοναδικό σκοπό να επιτεθεί στο ΚΚΕ, μου προκαλεί κάτι μεταξύ αποστροφής και περιφρόνησης.

Εν κατακλείδι, ως μέλος του ΚΚΕ: Στον κάθε λογής συκοφάντη, που με ψιθυρολογίες πασχίζει να "δικαιώσει" την σαπίλα του. Που με διαστρεβλώσεις προσπαθεί να πουλήσει σαν "αλήθεια" το ψέμα του. Που διαπράττει την διατεταγμένη αλητεία να τροφοδοτεί δημοσιεύματα και συζητήσεις γύρω από το πρόσωπό μου, για να "λερώσει" ό,τι δεν φτάνει, του λέω:

Λάθος πρόσωπο διάλεξε. Λάθος άνθρωπο του υπέδειξαν. Να ψάξει αλλού. Δεν προσφέρομαι. Και ο λόγος είναι απλός: Είμαι κομμουνιστής, ηλίθιε!

Τελεία. Και παύλα.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ"

Δεν είναι μόνο το ΚΚΕ τυχερό που υπάρχει ο Νίκος Μπογιόπουλος. Είναι όλη η Ελλάδα τυχερή. Ο μεστός λόγος του από τον οποίο δεν περισσεύουν οι λέξεις, η βαθιά γνώση της ιστορίας σε συνδυασμό με ένα κοφτερό αναλυτικό πνεύμα τον μετατρέπουν σε συναρπαστικό ομιλητή.

Σας καλούμε λοιπόν να βάλετε δίπλα-δίπλα τον Τσίπρα και τον Μπογιόπουλο και τότε θα καταλάβετε τι εστί βερύκοκο. Ποιος είναι ο ηγέτης και ποιος κατασκεύσμα των ΜΜΕ και της συγκυρίας.

Τι σχέση έχει ο Μπογιόπουλος με το σαπισμένο προσωπικό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οι οποίοι προσφεύγουν στην λύση της σταυροδοσίας που σημαίνει επιστροφή στο βαθύ πελατειακό κράτος για να διασωθούν από τον εκλογικό αφανισμό τα συγεκριμένα κόμματα καθώς και οι πλέον γκάγκστερς από τους γκάγκστερς πολιτευτές τους.

Για την κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος την ώρα που αυτοκτονούν οι χρεοκοπημένοι Έλληνες σέρνεται σαν ζούνταπ στη ανηφόρα δεν έχετε παρά να ξαναδείτε το video του Μπογιόπουλου από την εκπομπή του Χατζηνικολάου.

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν έχουν ούτε έναν Μπογιόπουλο. Δεν διαθέτουν επίσης την επάρκεια να αναγνωρίσουν τα λάθη τους κι αυτό το τελευταίο είναι επικίνδυνο. Τρέχουν τώρα κάθιδροι να υπερασπισθούν την υποψηφιότητα Βουδούρη, ο οποίος πετάει από κανάρα σε κανάρα. Τι κατάντια αλήθεια.

Μία από τις δυνατές στιγμές του Νίκου ήταν και το πέσιμό του στον Μπάμπη-μια σοβαρή Χ.Α.-Παπαδημητρίου.

Ε, λοιπόν, δεν είχε καλά – καλά προλάβει ο κύριος Μπάμπης Παπαδημητρίου να εισηγηθεί (από το «Σκάι») το σχηματισμό κυβέρνησης με τη συμμετοχή μιας «σοβαρότερης» Χρυσής Αυγής, και οι χρυσαυγίτες επιτέθηκαν στο Πέραμα εναντίον μελών του ΚΚΕ με λοστάρια και καρφιά.

   Θυμάστε;

Δεν είχε προλάβει ο κύριος Μπάμπης να γράψει (στην «Καθημερινή») ότι «σε τελική ανάλυση ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή», και οι μαχαιροβγάλτες του εθνικισμού και του ναζισμού δολοφόνησαν το παλικάρι στο Κερατσίνι.

(Παρεμπιπτόντως: Αλήθεια, τόσο η δολοφονία στο Κερατσίνι, όσο και η δολοφονική απόπειρα στο Πέραμα, πώς αξιολογούνται από τον κύριο Μπάμπη; Σύμφωνα με την εμπειρία και τη σοβαρότητα που διαθέτει, τα μαχαίρια και τα λοστάρια είναι σοβαρό τεκμήριο για τη «σοβαρότητα» της Χρυσής Αυγής που, κατά τον κύριο Μπάμπη, θα μπορούσε να γίνει και λίγο ακόμα «σοβαρότερη»; Τα λοστάρια και τα ματωμένα μαχαίρια τα δέχεται ο κύριος Μπάμπης ως ισχυρά ντοκουμέντα «σοβαρότητας» της Χρυσής Αυγής, ώστε να εκπληρωθεί η διατυπωθείσα - χωρίς ντροπή - σκέψη του ίδιου του κυρίου Μπάμπη και να μετάσχει η Χρυσή Αυγή σε ένα κυβερνητικό σχήμα «σωτηρίας» του τόπου;)...

   Στις παραπάνω (σοβαρές) τοποθετήσεις του κυρίου Μπάμπη, ο κύριος Μπάμπης, μόλις προχτές, πρόσθεσε μια ακόμα: Σύμφωνα με την ανάλυση του κυρίου Μπάμπη, η οποία διατυπώθηκε στο ραδιόφωνο του «Σκάι» την Πέμπτη 9/1/2014, στην Ελλάδα έχουμε πολιτικό φορέα (την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ») που εκπροσωπεί την «παρατρομοκρατία». Η «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», είπε ο κύριος Μπάμπης, δεν είναι παρά μια «παρατρομοκρατική πολιτική οργάνωση» η οποία, όπως συμπλήρωσε, συνιστά το «νόμιμο τμήμα της παρατρομοκρατίας»!

   Διευκρινίζουμε πως: Πρώτον, δεν έχουμε πολιτική σχέση με την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» για να διαθέτουμε ειδική γνώση «από τα μέσα της …παρατρομοκρατίας». Δεύτερον, αντιλαμβανόμαστε όρους όπως «παραζάλη», «παράκρουση», «παραλήρημα», αλλά με τον όρο «παρατρομοκρατία» δυσκολευόμαστε λίγο να πιάσουμε το… βάθος του νοήματος. Τρίτον(και βασικότερο), τόσες πολλές γενικές γνώσεις δεν μας περισσεύουν (όπως του κύριου Μπάμπη) για να γνωρίζουμε αν υπάρχουν «νόμιμα τμήματα παρατρομοκρατίας» στην Ελλάδα. Επιπλέον: Δεν ξέρουμε πόσο «νόμιμα» και πόσο «ελεύθερα» θα μπορούσαν να κυκλοφορούν τέτοια «τμήματα», αν και εφόσον ήταν «τμήματα της παρατρομοκρατίας» - όπως λέει ο κύριος Μπάμπης.

   Αυτό που ξέρουμε, πάντως, είναι ότι κάτι καραγκιόζηδες (και μισοί) έχουν εξασφαλίσει, στην Ελλάδα και στα ΜΜΕ της Ελλάδας, να κυκλοφορούν απολύτως ελεύθερα.

   Σε ό,τι  μας αφορά, αν και έχουμε κάποιες υποψίες για το πού το πάνε όσοι («αντιπαρατρομοκράτες» καραγκιόζηδες) βάζουν διαβαθμίσεις «σοβαρότητας» στον ναζισμό, το δηλώνουμε ευθαρσώς: Θα δώσουμε και την τελευταία ρανίδα της γραφίδας μας για να ασκούν αυτό το (τόσο διασκεδαστικό για μας) δικαίωμά τους: Να είναι καραγκιόζηδες.

Πρέπει να γίνουν εκλογές πριν τη συμφωνία για το χρέος. Διαφορετικά οδηγούμαστε σε διχασμό. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/02/blog-post_9404.html

Έχουμε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές προτάσεις για τη ρύθμιση του δημοσίου χρέους και αυτό είναι γεγονός εκ των ών ουκ άνευ, για το μέλλον της χώρας και του έθνους. Η μία πρόταση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ κ.λ.π.), προκρίνει «ρύθμιση του χρέους σε βάθος 50 ετών», ενώ η άλλη (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ κ.λ.π.) προκρίνει «κούρεμα» εδώ και τώρα του μεγαλύτερου μέρος του χρέους.

Εδώ δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη διαχειριστική κυβερνητική επιλογή, ώστε να επικαλείται η κυβέρνηση...

την ανάγκη εξάντλησης της τετραετίας. Εδώ πρόκειται για εξαιρετική και άκρως κρίσιμη για το έθνος επιλογή. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να είχε τεθεί υπόψη του ελληνικού λαού ήδη από το 2010, αν είχαμε σοβαρούς πολιτικούς. Αν, παρόλα αυτά, η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει τις εκλογές, ας κάνει τουλάχιστον ένα δημοψήφισμα για το θέμα.

Αυτόν τον σημαντικότατο και κρίσιμο πολιτικό διχασμό, για τόσο ζωτικό για το έθνος ζήτημα, που θα καθορίσει κυριαρχικά το μέλλον της πατρίδας και το μέλλον όλων μας, θα πρέπει να τον εξαλείψει ο ίδιος ο λαός με την ψήφο του. Αν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, κάνουν το θανάσιμο για το έθνος λάθος, είτε για να αποφύγουν τώρα τις εκλογές, είτε για να δεσμεύσουν την μετέπειτα ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είτε γιατί το θέλει η Γερμανία, να μην κάνουν εκλογές, πριν τη συμφωνία για το χρέος και κάνουν τη συμφωνία μόνοι τους, θα καταστρέψουν την Ελλάδα.

Αν κάνουν το λάθος να δεσμεύσουν την Ελλάδα για τα επόμενα 50 και πλέον χρόνια, αυτό θα διχάσει βαθιά το λαό για πάντα. Οι υποστηρίζοντες την αντίθετη άποψη θα επισείουν κάθε στιγμή (δικαιολογημένα ή όχι) την επιλογή αυτή, ως την αιτία για όλα τα δεινά που θα επέλθουν και αυτό αναπόφευκτα θα ενδυναμώσει τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε εμφύλια σύγκρουση.

Την απόφαση, μεταξύ των δύο θέσεων για το θέμα του δημοσίου χρέους, θα πρέπει επιτέλους να την πάρει ο ίδιος ο λαός, είτε με δημοψήφισμα, είτε με εκλογές, ανεβάζοντας στην εξουσία τα κόμματα εκείνα που εκφράζουν τη μία ή την άλλη άποψη, που αυτός θα προκρίνει.

Πολύ φοβόμαστε όμως, ότι οι προσωπικοί μικροπολιτικοί υπολογισμοί, θα τεθούν υπεράνω του συμφέροντος της χώρας και της βούλησης του λαού και η συνέχεια θα είναι οδυνηρή.

Κυπριακό - Περί Eφικτού και Eυκταίου (από τον Όμηρο Αλεξάνδρου)

 Όμηρος Αλεξάνδρου

 http://omirosalexandrou.blogspot.com.

Σε συνέχεια του προηγούμενου μου άρθρου με τίτλο ‘’ Θέατρο Σκιών Αθηνών – Λευκωσίας’’που αναφέρετο στις τρέχουσες διεργασίες για επανέναρξη συνομιλιών για  επίλυση του κυπριακού, σας μεταφέρω πιο κάτω έναν ενδιαφέρον άρθρο που αναλύει με εύστοχο τρόπο τι σημαίνει ‘’εφικτό’’ και τι ‘’ευκταίο’’ στο κυπριακό πολιτικό πρόβλημα.

Όπως επανειλημμένως έχω αναφέρει οι εκάστοτε κυβερνήσεις Αθηνών-Λευκωσίας στην προσπάθεια τους να επιβιώνουν σε βάρος των εθνικών θεμάτων, παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη πάντοτε ως ομονοούσες και με ταύτιση απόψεων και θέσεων στο κυπριακό, το οποίο για δεκαετίες τώρα βαδίζει αργά και σταθερά προς τις πάγιες θέσεις της Τουρκίας που είναι η πλήρης τουρκοποίηση της Κύπρου.

Όταν παρακολουθώ αυτό το κακόγουστο θέατρο σε κάθε επίσκεψη κυπρίων προέδρων στην Αθήνα και τις δηλώσεις που ακολουθούν με πιάνει έναν περίεργο συναίσθημα και δεν ξέρω αν θα πρέπει να γελάσω η να κλάψω. Αν έχει φθάσει το κυπριακό μια ανάσα από την διχοτόμηση είναι γιατί η Τουρκία καθώς επίσης και οι φίλοι της γνωρίζουν ότι οι πολιτικοί Ελλάδας και Κύπρου δεν είχαν αλλά ούτε και ποτέ θα αποκτήσουν στο μέλλον μια πατριωτική εθνική στρατηγική στο θέμα και αυτό το εκμεταλλεύονται για να αναβαθμίζουν κάθε φορά τις απαιτήσεις τους. Τις περισσότερες ευθύνες για την κατάντια του κυπριακού πιστεύω ότι τις φέρει η  Ελλαδική πολιτική ηγεσία γιατί ακολουθούσε πάντα την ίδια ραγιαδίστικη στάση όπως και στα υπόλοιπα εθνικά θέματα πράγμα που αποθρασύνει την Τουρκία.

Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός αλλά άρχισα πλέον να μην έχω καμία αμφιβολία ότι ο ελληνισμός γενικότερα διαθέτει τους πιο προβληματικούς, τους πιο κομπλεξικούς, τους πιο ανίκανους και ιδιοτελείς πολιτικούς από οιανδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη γη.

 Όμηρος Αλεξάνδρου

 http://omirosalexandrou.blogspot.com.

  

“Η μόνη εφικτή λύση για τώρα είναι αυτή της Τουρκίας”

Άρης Πετάσης

Μιλώντας τελευταία για το εθνικό μας θέμα με υψηλόβαθμο ξένο διπλωμάτη του ανάφερα πως εμείς θα ψηφίσουμε υπέρ μιας λύσης επιβίωσης στον τόπο μας και μόνο εφόσον αυτή: α.) είναι πλήρως δημοκρατική, ακριβώς όπως ισχύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ (ώστε να είναι και βιώσιμη και δίκαιη) β.) διασφαλίζει την απρόσκοπτη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και γ.) μας εξασφαλίζει πως η Τουρκία θα φύγει από την Κύπρο και δεν θα ξαναέλθει: όχι στο δικαίωμα στάθμευσης Τούρκικων στρατευμάτων και όχι στις «εγγυήσεις».  Ιδού η απάντηση του συνομιλητή μου διπλωμάτη: «η Τουρκία δεν δέχεται τίποτα από αυτά που μου είπες και έτσι η μόνη εφικτή λύση για τώρα είναι αυτή της Τουρκίας.»  «Τότε,» συνέχισα, «η Τουρκία δεν θα πάρει την υπογραφή μας που η ίδια  θέλει τόσο πολύ ώστε να νομιμοποιήσει όσα πήρε με την βία και την κατοχή .»  «Συμφωνώ απόλυτα πως η υπογραφή σας είναι το πανίσχυρο σας  όπλο,» μου είπε.

Διαβάζοντας το εξαίρετο βιβλίο του καθηγητή του Kings College London, Roderick Beaton με τίτλο, “Byron’s War” (Cambridge University Press) αντιλήφθηκα πως η επικοινωνιακή απάτη του δήθεν διλλήματος μεταξύ “εφικτού” και “ευκταίου” υπήρχε και κατά την διάρκεια επικού αγώνα 1821-32.

Η επιλογή τότε ήταν μεταξύ: α.) του “εφικτού” κάποιας αυτονομίας για την Ελλάδα που στην ουσία θα την έβαζε υπό τον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας (τα ίδια περίπου αποτελέσματα όπως αυτά μιας “εφικτής” διζωνικής-δικοινοτικής λύσης) και β.) του “ευκταίου” της πλήρους ελευθερίας της Ελλάδος.  Μεταξύ των θιασωτών του “εφικτού” δυστυχώς ήταν και πολλοί οπλαρχηγοί  που υποστήριζαν την συγκεκριμένη επιλογή για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους. Οι υποστηριχτές του “ευκταίου” (της πλήρους ελευθερίας της Ελλάδος) αποτελούνταν από τις ευγενέστερες και ποιο ανιδιοτελείς προσωπικότητες του αγώνος, μεταξύ των οποίων και ο πρίγκιπας Δημήτριος Υψηλάντης (απόφοιτος των στρατιωτικών σχολών της μετα-επαναστατικής Γαλλίας,) οι μεγάλοι φιλέλληνες Lord Byron και Percy Shelly και οι διανοούμενοι της Πόλης αλλά και της διασποράς (τον τότε καιρό διανοούμενος και  πατριώτης αποτελούσαν συνώνυμες λέξεις!)  Η ομάδα Υψηλάντη, λόγιων, κτλ γνώριζαν με βεβαιότητα πως το “εφικτό” τελικά θα κατέληγε σε εθελούσια υποδούλωση με την ψήφο/σφραγίδα των σκλαβωμένων Ελλήνων.  Έτσι, εισηγούνταν αντοχή, καρτέρια και τόλμη και όχι στην ηττοπάθεια. Δεν είναι ανάγκη να αναφέρω πως οι τότε υποστηρικτές του “εφικτού” και ηττοπαθείς κατηγορούσαν την ομάδα του “ευκταίου” σαν αιθεροβάμονες. Ευτυχώς, τελικά πρυτάνευσε ο πατριωτισμός και το αίσθημα αυτοσυντήρησης.

Το εφικτό αυτή την στιγμή ισοδυναμεί με την λύση που θέλει Τουρκία. Τίποτα άλλο.  Οι θέσεις της Τουρκίας υποστηρίζονται και από τις φίλες προς αυτή χώρες για τα δικά τους συμφέροντα.  Επιθυμούν διακαώς να αποενοχοποιηθεί η Τουρκία χωρίς να χάσει κανένα κεκτημένο της εισβολής.  Και κυρίως, να οδεύσει προς ένταξη στην ΕΕ και να καταστεί παίχτης στους δικούς μας ενεργειακούς πόρους πράγμα που θα ωφελήσει και τις συγκεκριμένες χώρες (έλευση αγωγού μέσω Τουρκίας και    φθηνότερη ενέργεια).  Ευτυχώς για μας απαραίτητο στοιχείο της λύσης αποτελεί η υπογραφή μας.  Γι’ αυτό και γυροφέρνουν οι διάφοροι δήθεν διαμεσολαβητές  πιέζοντας για γρήγορη «εφικτή λύση» που θα ξεκλειδώνει για την Τουρκία και τους φίλους της το ντουλάπι με τον χρυσό.

Η θέση πως, «εφόσον υπογράψουμε εφικτή λύση ελευθερώνουμε την Κύπρο από την Τουρκία»αποτελεί ψευδαίσθηση για να μη πω, και ας μου επιτραπεί ο όρος, μωρία.  Η υπογραφή μας τώρα θα μας υποδουλώσει μέχρι να φύγουμε για πάντα από την Κύπρο, εναγείς της ελληνικής ιστορίας μας. Το όλο σκηνικό του “εφικτού” είναι ήδη καλά στημένο και το μόνο που απουσιάζει είναι η πολυπόθητη για την Τουρκία και τους φίλους της υπογραφή μας ώστε να ανοίξει η οδός προς τα Κυπριακά κοιτάσματα ενέργειας.  Με την υπογραφή μας υπέρ του “εφικτού” θα καταστούμε ο μόνος λαός στην ιστορία που θα υποδουλωθεί  με την δική του ψήφο κατατρεγμένος από τις κατάρες των ένδοξων προγόνων του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ

http://www.agioritikovima.gr/thavmata/38423-o-agios-charala

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ: Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Η ζωή του ήταν μία συνεχὴς υπηρεσία αφοσίωσης στο Χριστὸκαι αγάπης προς τον πλησίον. Όταν το 198 ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος εξαπέλυσε διωγμὸ κατὰ των Χριστιανών, ο έπαρχος Λουκιανὸς έφερε μπροστά του το Χαράλαμπο και τον απείλησε ότι θα τον βασάνιζε πολὺ σκληρά, για να αρνηθεῖ το Χριστό. Ο γέροντας λευίτης χαμογελώντας απάντησε: «Εμείς οι χριστιανοί, ειμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους. Όπως οι γενναίοι στρατιώτες δεν επιθυμούν τον ήσυχο θάνατο στο κρεβάτι, αλλὰ τον δοξασμένο της μάχης

. Σε μένα υπάρχουν τα γηρατειά, αλλὰ να μάθετε καλὰ ότι στους δικούς μας αγώνες το παν είναι η ψυχή, η αποφασιστικότητα, η αυταπάρνηση. Αυτὰ δεν πέφτουν με την ηλικία, αλλὰ μένουν πάντοτε ανθηρὰ και νέα.». Εκνευρισμένος απὸ τα λόγια αυτὰ ο έπαρχος, διατάζει και τον γδέρνουν ζωντανό. Αυτός, όμως, αντὶ να σπαράζει απὸ τον πόνο, δοξολογούσε το Θεὸ για την αντοχὴ που του έδινε. Τότε πολλοὶ δήμιοι, που έβλεπαν αυτὸ το θαύμα, πίστεψαν στο Χριστό.


Φοβισμένος ο έπαρχος τον άφησε ελεύθερο. Αργότερα ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να τα βγάλει πέρα μαζί του, τον αποκεφάλισε μετά από νέα βασανιστήρια, σε ηλικία 113 ετών. Ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του Αγίου είναι το θαύμα στα Φιλιατρά Μεσσηνίας κατά τη γερμανική Κατοχή (1943).



Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ: Το 1943 το Γερμανικό Στρατηγείο της Τρίπολης διέταξε τον Γερμανό Διοικητή των Φιλιατρών, Κοντάου, για κάποιο σαμποτάζ που είχαν κάνει οι αντάρτες, να κάψουν τα Φιλιατρά, να σκοτώσουν τους πρόκριτους της πόλης και να συλλάβουνε 1.500 κατοίκους της για να τους στείλουν στη Γερμανία σε στρατόπεδα - κολαστήρια. Ο Κοντάου έδωσε με την σειρά του διαταγή στους στρατιώτες του να προχωρήσουν την επομένη στις 6.00 π.μ. στην εκτέλεσή της.

Αυτό, το έμαθε ο ιερέας Θεόδωρος Κωτσάκης, από τα Φιλιατρά, και προσπάθησε ανεπιτυχώς να μεσολαβήσει στους σκληρούς κατακτητές. Αποχωρώντας άπρακτος ο ιερέας από τη γερμανική διοίκηση, ειδοποίησε τους Φιλιατρινούς της Τρίπολης να προσευχηθούν τη νύκτα στον Άγιο Χαράλαμπο, πολιούχο Φιλιατρών, για να βάλει το χέρι του. Ο Άγιος, πραγματικά, παρουσιάστηκε την νύχτα στον Κοντάου που κοιμόταν. Ήταν μια φυσιογνωμία, γέροντας σεβάσμιος, μεγαλοπρεπής, ιεροφορεμένος, που δεν την είχε δει ποτέ στη ζωή του ο μάλλον άπιστος Γερμανός. Ο γέροντας του ζήτησε ήπια να μην εκτελέσει τη φρικτή εντολή.

Εκείνος εντυπωσιασμένος από το όνειρο, ξύπνησε. Σε λίγο ξανακοιμήθηκε, χωρίς να έχει επηρεαστεί. Όμως ο Άγιος επανεμφανίστηκε λέγοντας τα ίδια λόγια προσθέτοντας ότι θα φρόντιζε να μην τιμωρηθεί ο ίδιος για την παρακοή.

Ξαναξύπνησε και στο μυαλό του στριφογύριζαν τα λόγια που άκουσε. Αλλά ήταν αδύνατο να μην εκτελέσει την διαταγή, διότι θα τιμωρούνταν. Ξανακοιμήθηκε. Τότε, για τρίτη φορά, ο Άγιος του είπε: “Σου είπα να μην φοβηθής. Εγώ θα φροντίσω και δεν θα τιμωρηθής. Θα φυλάξω εσένα και όλους τους άνδρες σου και θα γυρίσετε στα σπίτια σας, χωρίς να πάθει κανένας τίποτε.” Στην αρχή θέλησε να αρνηθεί την εντολή του Αγίου, αλλά τελικά λύγισε, διότι εν συνεχεία τη νύχτα εκείνη, ο Γερμανός αξιωματικός, κατά τα λεγόμενά του, άκουσε στον ύπνο του κλάματα, από βασανιζόμενους ανθρώπους στην αυλή του. Ύστερα πλησίαζαν ζωντανές μορφές, που έμοιαζαν γυναίκες, που κτυπούσαν τα στήθη από δυστυχία. Θρηνούσαν και καταριόντουσαν για την σφαγή των παιδιών τους που αναμενόταν. Όλες αυτές οι φωνές γίναν σύννεφο και ανέβαιναν προς τον ουρανό. Έβλεπε ακόμη ο Γερμανός σκοτεινά σύννεφα, που έβγαιναν από το δωμάτιό του και ανέβαιναν σκιάζοντας τον ήλιο και σκοτεινιάζοντας τα πρόσωπα των στρατιωτών του. Άλλοι απ' αυτούς τρόμαζαν και άλλοι ζητούσαν βοήθειαν, κάνοντας τον Σταυρό τους. Ξύπνησε έντρομος. Πήγε να μιλήσει, αλλά έμενε ενεός βλέποντας ακόμη την άγια μορφή, το γέροντα του ονείρου του που είχε μορφή Αγίου της Ορθοδοξίας. Όταν συνήλθε, άρχισε να σκέφτεται το κακό, που επρόκειτο να γίνει. Οι σκέψεις αυτές τον αναστάτωσαν. Αλλά το “καθήκον” του ως αξιωματικού του Χίτλερ τον .. καλούσε να κάνει την αποτρόπαια πράξη. Ξανάκλεισε τα μάτια. Και ο Άγιος Χαράλαμπος, εμφανίσθηκε ξανά απειλητικός. Με φωνή δυνατή και επιτακτική του είπε: “Πρόσεξε!

Η πόλη δεν θα καεί και οι κάτοικοι δεν θα συλληφθούν. Είναι αθώοι. Το ακούς;” Τότε σηκώθηκε και χαράματα τηλεφώνησε στον προϊστάμενό του στην Τρίπολη. Άρχισε να του μιλάει με τρεμάμενη φωνή, αλλά και ο στρατιωτικός διοικητής Πελοποννήσου δεν πήγαινε πίσω. Άνοιγε το στόμα του και έβγαιναν άναρθρες κραυγές. Ήθελε να αγριέψει για να εκτελεστεί η διαταγή, αλλά δεν μπορούσε. Η αιτία ήταν η ίδια. Και αυτός είχε δει στο όνειρό του τον Άγιο Χαράλαμπο όπως του τον περιέγραψε στο τηλέφωνο και ο αξιωματικός του. Τελικά τού ανακοίνωσε:
«Γράψτε. Αναστέλλω την καταστροφήν της πόλεως. Έλθετε αμέσως ενώπιόν μου αύριον μεσημβρία». Ξημερώνοντας ανακοινώθηκε η ανάκληση της απόφασης των Γερμανών.

Οι κάτοικοι των Φιλιατρών ξεχύθηκαν χαρούμενοι στα καφενεία, στην πλατεία, στους δρόμους, ώσπου αντιλήφθηκαν μια ομάδα Γερμανών που είχαν στη μέση τον αξιωματικό τους Κοντάου και δυο Ορθοδόξους ιερείς, να περνούν και να κατευθύνονται από τη μια Εκκλησία της πόλης στην άλλη. Ο αξιωματικός έψαχνε να βρει την εικόνα του Αγίου, που είδε. Όταν του ανοίξανε την πόρτα του Ναού της Παναγίας, αναγνώρισε την εικόνα του Αγιου Χαραλάμπους, που είδε στον ύπνο του.

Η φωνή του κόπηκε. Ντράπηκε. Σκέπασε με τα χέρια του το πρόσωπό του. Σε λίγο τα κατέβασε. Έκανε το Σταυρό του. Είπε μερικές προσευχές στη γλώσσα του. Ρώτησε εν συνεχεία τους ιερείς να του πούνε ποιος ήταν ο γέροντας της εικόνας. Του διηγηθήκαν, πως είναι ο θαυματουργός Άγιος Χαράλαμπος που υπέστη πολλά μαρτύρια για το Χριστό. Η ευγνωμοσύνη των Φιλιατρινών στον Άγιο δεν περιγραφόταν. Δοξάζαν το Θεό και ευχαριστούσαν τον Άγιο για το θαύμα του. Ο Γερμανός αξιωματικός και όλοι οι άνδρες της φρουράς εκείνης επέστρεψαν, όταν τελείωσε ο πόλεμος, στη Γερμανία, αλώβητοι. Ο αξιωματικός διατήρησε ζωηρή την μνήμη του θαύματος ευγνωμονώντας τον Άγιο. Έπειτα από λίγα χρόνια, ξεκίνησε με την γυναίκα του από την Γερμανία για τα Φιλιατρά. Δεν πρόλαβε όμως την γιορτή του Αγίου, διότι έφτασε στις 11 Φεβρουαρίου. Όταν όμως τον είδανε οι Φιλιατρινοί, χάρηκαν και ξαναγιορτάσαν. Ψάλλαν δοξολογία και του κάνανε υποδοχές, παραθέττοντάς του εορταστικό τραπέζι. Πολλές φορές ο Κοντάου με την γυναίκα του, τα παιδιά του και άλλους πατριώτες του πήγαινε στις 10 Φεβρουαρίου στα Φιλιατρά και προσευχόταν με πίστι στον Άγιο. Στην καρδιά του άνθισε η Ορθοδοξία.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ως φωστήρ ανέτειλας, εκ της εώας, και πιστούς εφώτισας, ταις των θαυμάτων σου βολαίς, Ιερομάρτυς Χαράλαμπες. Όθεν τιμώμεν, την Θείαν σου άθλησιν. 

10 Φεβρουαρίου: ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

http://www.agioritikovima.gr/diafora/vioiagiwn/38394-eorti-tou-agiou
Γιορτάζουμε σήμερα 10 Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Χαραλάμπους.

Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του.

Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα.

Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής.Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.

Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.

Τμήματα της τιμίας κάρας αυτού φυλάσσονται στη ιερά μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων και στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό της κωμοπόλεως Θεσπιών της Βοιωτίας.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως στύλος ακλόνητος, της Εκκλησίας Χριστού, και λύχνος αείφωτος της οικουμένης σοφέ, εδείχθης Χαράλαμπες· έλαμψας εν τω κόσμω, διά του μαρτυρίου, έλυσας των ειδώλων, την σκοτόμαιναν μάκαρ, διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή

Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος