Χριστόδουλος Ξηρός: Το δρομολόγιο της μεγάλης φυγής - Πότε έφυγε από την Θεσσαλονίκη, πότε έφτασε στην Αθήνα!

http://www.logiastarata.gr/2014/01/blog-post_8299.html

- Τον μετάφερε συγγενικό του πρόσωπο με αυτοκίνητο - Ξέρουν ποιός είναι
- Αγωνία στην αστυνομία, αφού πιστεύουν ότι ο Χριστόδουλος Ξηρός γύρισε στα παλιά του λημέρια
- Μήνες ολόκληρους προετοίμαζε την απόδρασή του
- Το ρεβεγιόν στον Κορυδαλλό με τους Πυρήνες ήταν αποχαιρετιστήριο πάρτι

Στην Αθήνα, οδικώς, το βράδυ της Κυριακής 5 Ιανουαρίου, έφθασε ο Χριστόδουλος Ξηρός. Τον μετέφερε συγγενικό του πρόσωπο με αυτοκίνητο. «Γύρισε στα παλιά του λημέρια» αναφέρουν με εμφανή ανησυχία αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ, που είναι σε θέση να γνωρίζουν στοιχεία της προγενέστερης προετοιμασίας φυγής, η οποία προέκυψε μέσα από «διάσκεψη φυλακής», και του δρομολογίου που ακολούθησε για να φθάσει στην πρωτεύουσα.
Δεν αποκλείουν μάλιστα, ο Χριστόδουλος Ξηρός να ήθελε να φύγει σε προηγούμενη άδειά του το περασμένο καλοκαίρι, αλλά για άγνωστους λόγους δεν κατάφερε να υλοποιήσει το σχέδιό του.

Αυτή τη φορά έχοντας προβεί στην απαραίτητη «προετοιμασία», εξασφαλίζοντας την «εξωτερική βοήθεια», όπως ασφαλή μετακίνηση, κρησφύγετο, χρήματα και ρουχισμό, έκανε το βήμα της ελευθερίας.

Ο 55χρονος δεν απέδρασε για να «κάτσει φρόνιμος» και πολύ πιθανότητα πείστηκε και θέλησε να τοποθετήσει το πρόσωπό του στη θέση του «υψηλού καθοδηγητή» δράσεων μιας νέας γενιάς τρομοκρατών
Ο 55χρονος έφυγε από το σπίτι των γονιών του στη Ν. Καλλικράτεια Χαλκιδικής περίπου στις 10:00 το πρωί της Κυριακής. Μετακινήθηκε με όχημα συγγενικού του προσώπου, μαζί με έναν 20χρονο από το Μπαγκλαντές, τον οποίο είχε γνωρίσει στις φυλακές, όταν ο νεαρός είχε φυλακιστεί για υποθέσεις ναρκωτικών. Σχεδόν μισή ώρα αργότερα μπήκε στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής, για να δώσει το παρών, ώς όριζε ο περιοριστικός όρος της άδειας του.

Στη συνέχεια, όπως επισημαίνουν αστυνομικές πηγές, παίρνοντας κάποια μέτρα αντιπαρακολούθησης, αφού κινήθηκε σε διαφορετικούς από τους συνηθισμένους κύριους δρόμους, έφθασε στη Θεσσαλονίκη όπου συναντήθηκε με συγγενείς του. Άλλωστε η άδεια από την φυλακή του επέτρεπε να επισκέπτεται στην αδερφή του στις περιοχή των Συκεών Θεσσαλονίκης.
Αργά το μεσημέρι με άλλο μεταφορικό μέσο συγγενικού του προσώπου, που οδηγούσε εκείνο, ταξίδεψε στην Αθήνα, έως περιοχή που είναι πλέον γνωστή στους αρμόδιους αξιωματικούς.

Μάλιστα από το συγκεκριμένο σημείο και την ευρύτερη περιοχή αναζητούν υλικό από κάμερες καταστημάτων και επιχειρήσεων, σε μία προσπάθεια αναζήτησης των κινήσεων του 55χρονου «Μανώλη» της 17 Νοέμβρη. Αντίστοιχο υλικό έχει συλλεγεί από τις κάμερες των διοδίων διέλευσης του οχήματος, ενώ έχει ζητηθεί άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του κινητού τηλεφώνου του συγγενικού προσώπου που τον μετέφερε προκειμένου να εντοπιστούν κλήσεις, sms, mails κατά τη διάρκεια της διαδρομής αλλά και σε προηγούμενο χρονικό διάστημα, προκειμένου να εντοπιστούν και οι κεραίες από τις οποίες εξέπεμψε.

Τι λέει ο συγγενής-«οδηγός»

Κατά τη διάρκεια των καταθέσεων των συγγενικών προσώπων του Χριστόδουλου Ξηρού, οι αστυνομικοί διαπίστωναν έναν «βαθμό συνέργειας» στη φυγή του. Μάλιστα διαρροές ανέφεραν ότι εξεταζόταν το ενδεχόμενο δικογραφίας σε βάρος κάποιων συγγενών για πιθανή βοήθεια που του παρείχαν. Ενδεχόμενο που ακόμη δεν έχει εξαλειφθεί αν και πρόκειται για πλημμέλημα, και θα αποφασιστεί μετά την παρέλευση του χρονικού ορίου παρουσίασης του Χριστόδουλου Ξηρού, έως τα μεσάνυχτα σήμερα. Με πιθανότερη εκδοχή ότι ο 55χρονος δεν θα εμφανιστεί στις φυλακές Κορυδαλλού, θα κυρηχθεί δραπέτης με την έκδοση νέου εντάλματος σύλληψης σε βάρος του.

Ωστόσο οι αστυνομικοί «εντόπισαν» τον συγγενή του που φαίνεται να τον μετέφερε ως την πρωτεύουσα. Κατά τη διάρκεια της πολύωρης συζήτησης μαζί του, παραδέχθηκε τη μεταφορά του Χριστόδουλου Ξηρού στην Αθήνα, τους χρόνους, τις διαδρομές και το τελικό σημείο «αποβίβασης». Αυτός ο συγγενής, που δεν έχει απασχολήσει ποτέ τις αστυνομικές αρχές, υποστήριξε ότι δεν γνώριζε πως ο Χριστόδουλος Ξηρός είχε περιοριστικό όρο να μην απομακρύνεται από την Χαλκιδική και Θεσσαλονίκη. Ο 55χρονος τους είπε ότι θέλει να πάει Αθήνα προκειμένου να δει άλλη συγγενή τους, και στη συνέχεια να επιστρέψει στη φυλακή, και εκείνος προσφέρθηκε να τον μεταφέρει.

Ο Χριστόδουλος Ξηρός μετά την μεταφορά του στην Ε΄ πτέρυγα των ανδρικών φυλακών, έκανε «στενή παρέα» με γνωστό ποινικό που δεν έχει κρύψει την «συμπάθειά» του στον αντιεξουσιαστικό χώρο

Πράγματι έφθασαν το βράδυ της Κυριακής στην Αθήνα και στο σπίτι του κοινού συγγενικού τους προσώπου. Δεν έχει γίνει γνωστό αν ο Χριστόδουλος Ξηρός και ο συγγενής-«οδηγός» του ανέβηκαν στο σπίτι, ή ο δεύτερος έφυγε αμέσως προκειμένου να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Οι αρμόδιοι αξιωματικοί έχουν λάβει κατάθεση και από το συγγενικό πρόσωπο του Χριστόδουλου Ξηρού στην Αθήνα, χωρίς προς το παρόν να υπάρχουν κάποιες πληροφορίες, για το τι τους έχει πει. Ο συγγενής-«οδηγός» φαίνεται να προσδιόρισε στους αστυνομικούς, πως ο Χριστόδουλος Ξηρός πριν χωρίσουν του είπε να μην τον ψάξουν και να μην επικοινωνήσουν μαζί του, θα το έκανε ο ίδιος αφού έβλεπε συγγενείς και φίλους πριν επιστρέψει στον Κορυδαλλό.

«Σύσκεψη φυλακής» και «προετοιμασία»

Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ θεωρούν ότι υπήρχε πολύμηνη ζύμωση, εντατικές διεργασίες και προετοιμασία έως ότου ο Χριστόδουλος Ξηρός λάβει και υλοποιήσει την απόφαση της απόδρασης με την βοήθεια των «εξωτερικών συνεργατών». Εκτιμούν μάλιστα πως και η πρωτοχρονιάτικη ρεβεγιόν στις φυλακές είχε τον χαρακτήρα του «αποχαιρετιστήριου πάρτι». Αν διαπιστωθεί από τις κάμερες των φυλακών η επαφή του με φυλακισμένους «πυρήνες», τη συγκεκριμένη νύχτα, σε συνδυασμό με την άμεση «πανηγυρική» τους ανακοίνωση μετά τη φυγή του, οδηγεί σε σημαντικά συμπεράσματα για τις «τρομοκρατικές διεργασίες» και την πιθανότητα «ένοπλης συνεργασίας».

Οι αστυνομικοί αναδεικνύοντας την «ελαστική» κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές, επισημαίνουν ότι η μετακίνηση του Χριστόδουλου Ξηρού σε άλλη πτέρυγα αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα που θα μπορούσε να αποτελέσει ποινή ανακοπής της άδειας που θα λάμβανε λίγες ώρες αργότερα.

Οι ίδιοι αξιωματικοί επαναλαμβάνουν ότι ο Χριστόδουλος Ξηρός μετά την μεταφορά του στην Ε΄ πτέρυγα των ανδρικών φυλακών, έκανε «στενή παρέα» με γνωστό ποινικό που δεν έχει κρύψει την «συμπάθειά» του στον αντιεξουστιαστικό χώρο ή τουλάχιστον σε όσους επιζητούν την ελευθερία, ο οποίος μεταφέρθηκε σε άλλες φυλακές. Το ίδιο χρονικό διάστημα ο Χριστόδουλος Ξηρός ήρθε σε επαφή με φυλακισμένα μέλη της «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς» έχοντας μάλιστα και κοινό προαυλισμό μαζί τους. 

Ο συγγενής-«οδηγός» φαίνεται να προσδιόρισε στους αστυνομικούς, πως ο Χριστόδουλος Ξηρός πριν χωρίσουν του είπε να μην τον ψάξουν και να μην επικοινωνήσουν μαζί του

Οι αρμόδιοι αξιωματικοί θεωρούν πως ο Χριστόδουλος Ξηρός εκτίμησε πως η χρονική συγκυρία και η κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας «ευνοεί» την ανάπτυξη μια νέας μορφής εγχώριας τρομοκρατίας, που μπορεί και πάλι να έχει το «λαϊκό έρεισμα», όπως σε κάποιες χρονικές περιόδους δραστηριοποίησης της 17 Νοέμβρη. «Μόνο και μόνο η παρουσία του σε έναν τέτοιο χώρο λειτουργεί ως άξονας συσπείρωσης γύρω του» υποστηρίζουν αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ.

Συμπληρώνουν επίσης, πως ο 55χρονος δεν απέδρασε για να «κάτσει φρόνιμος» και πολύ πιθανότητα πείστηκε και θέλησε να τοποθετήσει το πρόσωπό του στη θέση του «υψηλού καθοδηγητή» δράσεων μιας νέας γενιάς τρομοκρατών, η οποία ίσως μέχρι σήμερα να προέβαινε και σε «σκληρές» ενέργειες που τον έβρισκαν αντίθετο με την επιλογή και τον συμβολισμό του στόχου. Παράλληλα έχει την δυνατότητα να δώσει «know how» σε διάφορους τρομοκρατικούς τομείς και πολύπλευρες συνεργασίες, που οι αστυνομικοί απεύχονται.

Οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ ισχυρίζονται πως «για να προβεί σε τέτοιο βήμα, θα πήρε κάποια ‘εχέγγυα’ για τον ρόλο του. Όπως και να έχει κάποιοι ‘θαυμαστές’ του, θεώρησαν πως η απόδρασή του θα δώσει μια νέα δυναμική σε όσους επιθυμούν την αναγέννηση της τρομοκρατίας. Αυτοί τον βοήθησαν, τον βοηθούν και τον κρύβουν, και όχι μόνο ως αλληλεγγύη αλλά για δράση. Δυστυχώς, αν δεν συλληφθεί σύντομα, ενδεχομένως ο ρόλος του να γίνει αντιληπτός σε μελλοντικό τρομοκρατικό χτύπημα»...

newsit.gr

Γριβέας> Ο γιος του αστυνομικού που πήρε δάνειο 17 εκατ. ευρώ!

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΔΑΝΕΙΟ, ΣΧΕΔΟΝ ΑΜΕΣΩΣ, ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΡΕΚΟΡ

 

Aπό τον Νίκο Χασαπόπουλο

 

Όταν ο κ. Κυριάκος Γριβέας διάβαινε, εκείνο το ζεστό πρωινό του Αυγούστου, την πόρτα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για να συναντήσει τον διευθύνοντα σύμβουλό του κ. Αγγ. Φιλιπίδηγνώριζε από πριν ότι θα μπορούσε εύκολα να εξασφαλίσει το δάνειο των 17 εκατ. ευρώ που ζητούσε για την επέκταση των επιχειρήσεών του. Και οι δύο ήταν φίλοι προέρχονταν από τη λεγόμενη γαλάζια γενιά της ΟΝΝΕΔ και πολύ συχνά έκαναν παρέα. Ο Κυριάκος Γριβέας εμφανιζόταν ως ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, υιός αστυνομικού, δεν προκαλούσε απέφευγε την χλιδάτη ζωή. Άλλωστε ο πρώτος του εξάδελφος του Γριβέα (Κυριάκος Γριβέας και αυτός) ήταν από τα σημαίνοντα κομματικά στελέχη της ΝΔ και προσωπικός φίλος και στενός συνεργάτης  δύο πρώην πρωθυπουργών των κκ. Κ. Μητσοτάκη και του Κ. Καραμανλή.

 

Ήταν Αύγουστος του 2009, προεκλογική περίοδος, και ο κ. Γριβέας ( οποίος ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως...φαρμακοποιός) ζήτησε ευθέως από τον κ. Φιλιππίδη 17 εκατ. ευρώ ως δάνειο, λέγοντας ότι το δάνειο αυτό το θέλει από κοινού με τη σύζυγό του κυρίαΑναστασία Βάτσικα, η οποία ξεκίνησε και αυτή την επαγγελματική της καριέρα με τη σύσταση μίας εταιρίας για επιστημονικές εκδόσεις. Έδρα της εταιρίας ήταν στο Μαρούσι, σ΄ένα μικρό διαμέρισμα 100 τ.μ. με ενοίκιο. Ήταν τότε που δημιουργήθηκε η κοινή τους εταιρία C&C, η οποία είχε ως «αποστολή» τη διοργάνωση συνεδρίων, κάθε λογής συνεδρίων, κυρίως όμως ιατρικών. Γι΄αυτή την εταιρία ζήτησε το δάνειο των 17 εκατ. ευρώ.

 

 Ένα τέτοιο δάνειο, αυτού του ποσού, σε περίοδο που η χώρα μας βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο απαιτούνταν ορισμένες (έστω τυπικές) προϋποθέσεις για να δοθεί. Άσχετα εάν ήταν παραμονές εκλογών και τα δάνεια φαίνονταν για τους κρατούντες  και τους έχοντας πρόσβαση στην εξουσία, όχι και τόσο δύσκολη υπόθεση υπόθεση. Έπρεπε να δοθούν εκ μέρους των αιτούντων το δάνειο, ισχυρές εμπράγματες εγγυήσεις. Οι πιθανότητες ωστόσο να πάρειτο ζεύγος Γριβέα ολόκληρο το δάνειο σε μία δόση φαινόταν, για τους γνωρίζοντας τα τραπεζικά θέματα, σχεδόν αδύνατο. Όχι όμως παραμονές εκλογών.

 

Η διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου χορήγησε ολόκληρο το ομολογιακό δάνειο, σχεδόν αμέσως, σε χρόνο ρεκόρ. Η πρώτη δόση των 10 εκατ. ευρώ, δόθηκε τον ίδιο μήνα, τον Αύγουστο και η δεύτερη δόση, των 7 εκατ. ευρώ, λίγες ημέρες αργότερα, δηλαδή τον Σεπτέμβριο. Όσον αφορά τις εμπράγματες εγγυήσεις δεν εδόθησαν επαρκώς, όπως αναφέρεται και στο πόρισμα των ανακριτών, παρά μόνον κάποια ακίνητα του ζεύγους, που το πολύ να άξιζαν 3 εκατ. ευρώ. Τώρα, πώς είναι δυνατόν να χορηγείται δάνειο 17 εκατ. ευρώ με εγγυήσεις τριών εκατ. ευρώ, είναι θέμα το οποίο εξετάζει η Δικαιοσύνη. Και το σημαντικότερο τους δόθηκε μεγάλη περίοδος χάριτος. Η πρώτη δόση, 500.000 ευρώ, θα μπορούσε να την καταβάλει το 2011!

 

Η Δικαιοσύνη εξετάζει και το θέμα της χορήγησης δανείων. Τότε στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, με εντολή του κ. Φιλιππίδη, είχε δημιουργηθεί μία επιτροπή δανείων εντός του ΤΤ, στην οποία όμως δεν μετείχε ο διευθύνων σύμβουλος, αλλά ο γενικός διευθυντής κ. Μάριος Βαρότσης (έχει ήδη συλληφθεί από την Τετάρτη), ορισμένοι υπηρεσιακοί παράγοντες, όπως ο διευθυντής διαχείρισης δανείων και άλλοι. Την υπογραφή όμως για το δάνειο την είχε ο κ. Φιλιππίδης. Εδώ, θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο ότι οι κκ. Βαρότσης  και Φιλιππίδης ήταν μαζί στην περίφημη τάξη του ΄80 του Κολλεγίου;

 

Έτσι το δάνειο δόθηκε, και η εταιρία του ζεύγους Γριβέα επέκτεινε αμέσως στην Ελλάδα τη δραστηριότητά της με τη διοργάνωση των περίφημων πράσινων συνεδρίων σε συνεργασία με πράσινους πολιτικούς και με τη πρόσληψη της θυγατέρας του κ. Αντρίκου Παπανδρέου.

 

Το μεγαλύτερο όμως, ποσό του δανείου το εξήγαγαν, σύμφωνα με το κατηγορητήριο,  στην Αγγλία και εκεί εξαγόρασαν άλλες δύο επιχειρήσεις. Αλλά το ζεύγος δεν εξυπηρετούσε, το δάνειο. Η διοίκηση του ΤΤ στο μεταξύ είχε αλλάξει και τον Οκτώβριο του 2011 ο διευθύνων σύμβουλος κ. Κλ. Παπαδόπουλος(και αυτός τώρα κατηγορούμενος αλλά για την υπόθεση των καρτών και δανείων του κ. Δ. Κοντομηνά) κατήγγειλε το δάνειο και ζήτησε να του επιστραφεί όλο μαζί με τους τόκους. Ο Γριβέας προχώρησε σε κάποιες δικαστικές κινήσεις, προσφεύγοντας κατά των διαταγών πληρωμής, πλην όμως δεν κατάφερε τίποτα. Στην Ελλάδα άλλωστε όλα τα ακίνητά του, αυτά που έδωσε ως εγγύηση για να πάρει το δάνειο, είχαν δεσμευτεί.

Πηγή

Αυτό είναι ολόκληρο τo πόρισμα της εισαγγελέως Πόπης Παπανδρέου για την υπόθεση του ΤΤ

http://olympia.gr/2014/01/10/%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84o-%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%89%CF%82-2/

Αυτό είναι το πόρισμα της εισαγγελέως Παπανδρέου για την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτήριου.

Η Συμμορία του Λιθίου και η παράδοση της χώρας

http://kourdistoportocali.com/post/32438/lithiofor

ΜΟΝΟ ΣΤΟ "ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ"

Από τον Πέτρο Παυλίδη*

-Κούκλα μου, είσαι σαν ένα αυτοκίνητο που ταξιδεύει στην εθνικό οδό και κάποια στιγμή σταματάς με αναμμένα τα αλάρμ. Τα αφήνεις να αναβοσβήνουν για ώρες. Είναι λογικό κάποια στιγμή να πέσει η μπαταρία και το αυτοκίνητο να μην ξαναπάρει μπρος...Με το λίθιο η μπαταρία δεν πέφτει ποτέ, δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψει ποτέ...

Η ψυχίατρος απευθύνεται στον ασθενή ο οποίος φυσικά έχει κλείσει ραντεβού δίνοντας ένας διαφορετικό όνομα για τις ανάγκες του ρεπορτάζ.

Τουλάχιστο 100 εργαζόμενοι-ανάμεσά τους πολλά στελέχη- μιας κορυφαίας ιδιωτικής εταιρίας είχαν περάσει από την καρέκλα συγκεκριμένων ψυχιάτρων. Αν μόνο σε μια εταιρία 100 άτομα παίρνουν λίθιο από τους ίδιους ψυχιάτρους, γύρευε τι συμβαίνει με την εξάπλωση του συγκεκριμένου φαρμάκου σε άλλες επιχειρήσεις-κλειδιά της χώρας αλλά και σε πρόσωπα που παίζουν καταλυτικό ρόλο στα πράγματα και στις εξελίξεις.

Πάνω στο πρώτο πεντάλεπτο της συνομιλίας και δίχως ο γιατρός να εξετάσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς, χωρίς καν να ζητήσουν να προηγηθούν οι απαραίτητες εξετάσεις οι συγκεκριμένοι γιατροί χορηγούν αλόγιστα -ένα σπουδαίο κατά τ΄ άλλα φάρμακο-σε ασθενείς που δεν τόχουν ανάγκη.

Το αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από την διαρκή καταστολή ενός υγειούς ανθρώπου ο οποίος οδηγείται συνειδητά από την συγκεκριμένη συμμορία στην χρήση του συγκεκριμένου ψυχοληπτικού φαρμάκου.

Τα επιχειρήματα της συγκεκριμένης συμμορίας η οποία σε αντίθεση με τις χημικές ουρές και τις υπόλοιπες περί αυτών θεωρίες συνομωσίας είναι υπαρκτή, περιλαμβάνουν την αφήγηση μιας ιστορίας που την ακούει ο "ασθενής" και ταυτίζεται ώστε να αποδεχτεί στην συνέχεια σαν αυτονόητη την συνταγή.

Πριν την κρίση τα πιο εύκολα θύματα των συγκεκριμένων ψυχιάτρων ήταν συνήθως χωρισμένες γυναίκες που δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τον χωρισμό.

Κάτι που συμβαίνει σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Το να χορηγείς όμως για ψύλου πήδημα λίθιο σε ανθρώπους που δεν τόχουν ανάγκη, είναι εγκληματικό και ποδοπατάει κάθε ιατρικό όρκο. Οι συγκεκριμένοι γιατροί συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τον Ανδρέα Παπανδρέου σαν παράδειγμα λέγοντας στους ασθενείς πως και οι ίδιοι είναι φοβερά εγκεφαλικά άτομα και πως τους θυμίζουν (στον ψυχίατρο) τον Ανδρέα. Αμέσως ο "ασθενής" ταυτίζεται με τον Ανδρέα στον οποίο χορηγούνταν σχεδόν καθημερινά το λίθιο-ένα κατά τα άλλα σπουδαίο φάρμακο, ειδικά για όσους πάσχουν από Διπολική Διαταραχή. Αυτόματα ο ασθενής ταυτίζεται με τον ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου και σου λέει αφού έπαιρνε ο Ανδρέας γιατί να μην το δοκιμάσω κι εγώ.

Δεν αναφερόμαστε τυχαία στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου. Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη συμμορία των ψυχιάτρων η οποία αυτό το διάστημα νιώθει την καυτή ανάσα του ΣΔΟΕ και πολλών άλλων υπηρεσιών εντός και εκτός Ελλάδας-επένδυσε πολλά στο ιστορικό ασθενούς του Ανδρέα Παπανδρέου. Το παρακάτω απόσπασμα από την συνέντευξη του Παρασκευά Αυγερινού στην "Καθημερινή" το διαβάσαμε στο aixmi.gr  του κ. Παναγιωτόπουλου. Ο τίτλος ήταν

"Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπασχε από βαριά κατάθλιψη"

Η ασθένεια που βασάνισε πολλούς ηγέτες στην Ιστορία (και εξακολουθεί και σήμερα), η κατάθλιψη, ταλαιπωρούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου και, μάλιστα, για πολλά χρόνια.
Ο Παρασκευάς Αυγερινός, από τους πιο στενούς συνεργάτες του και πρώτος υπουργός Υγείας στις κυβερνήσεις του, αποκαλύπτει το πρόβλημα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Αναφέρεται, μάλιστα, σε ένα οξύ επεισόδιο που είχε το 1979, όταν του τηλεφώνησε η Μαργαρίτα Παπανδρέου και του ζήτησε να ανέβει στο Καστρί, διότι ο Ανδρέας δεν ήταν καλά.
«Τον βρήκαι αμίλητο στην πολυθρόνα με τη ρόμπα και τον συνόδεψα στον ψυχίατρο. Η διάγνωση ήταν βαριάς μορφής κατάθλιψη, αυτό που ονομάζουμε διπολική διαταραχή», λέει στην Καθημερινή.

Πώς το πήρε ο ίδιος ο Ανδρέας;
«Δεν εξεπλάγη, πράγμα που με έκανε να πιστεύω ότι ήξερε από παλιά για την ασθένειά του».

Τι έκανε το περιβάλλον του;
«Προσπαθούσε να το κρύψει και τον έβαζαν να παίζει χαρτιά μαζί τους για να τον απαλλάξουν από τη στενοχώρια του. Ο ψυχίατρος Κώστας Στεφανής πήγαινε, για τουλάχιστον έξι μήνες στο Καστρί, και του χορηγούσε φαρμακευτική αγωγή».

Ο Παρασκευάς Αυγερινός αποδίδει το επεισόδιο του 1979 στο γεγονός ότι ο Ανδρέας είχε εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει έναν θυελλώδη ερωτικό δεσμό, μια εξωσυζυγική σχέση, που διατηρούσε -λόγω της επερχόμενης εξουσίας.

Ο Ανδρέας λοιπόν είναι ένα πολύ πειστικό παράδειγμα των συγκεκριμένων ψυχιάτρων, οι οποίοι δρουν κάτω από τις οδηγίες του κυκλώματος του οποίου οι απολήξεις όπως έχουν εντοπίσει ήδη οι εγχώριες αρχές βρίσκονται εκτός Ελλάδας και ο στόχος είναι προφανής: H καταστολή όσων θεωρούνται opinion leaders στον τομέα τους. Γι΄ αυτό και βλέπεις μια γενικότερη μαλακοκαυλίαση να διαπερνά πρόσωπα που βρίσκονται σε πολύ κρίσιμα πόστα την συγκεκριμένη περίοδο. Μουρόχαυλη η χώρα οδηγείται από τους ελεγχόμενους διαχειριστές της στα βράχια. Για την ακρίβεια στο βυθό. Εδώ όπου υπάρχουν κοιτάσματα μυθικής αξίας τα οποία κάποιοι είναι αποφασισμένοι να μην τα χαρίσουν στους Έλληνες που τους ανήκουν.

Τα δις είναι πολλά, τα συμφέροντα τεράστια και κάθε μέσο για την επίτευξη του στόχου επιτρεπτό. Το θέμα είναι εσύ που με διαβάζεις να αποφασίσεις να πάρεις την ζωή στα χέρια σου-χωρίς την βοήθεια λιθίου...

*Γιατρός-κάτοικος Λονδίνου τα τελευταία 5 χρόνια και φανατικός αναγνώστης σας

2014: Η οδύσσεια του συστήματος (του Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/01/2014.html

Η αποφράδα χρονιά του 2013 έκλεισε με τoυς κάκιστης ποιότητας κοινοβουλευτικούς θεσπιανισμούς για την απελευθέρωση των εξώσεων των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών. Οι διάκονοι της παγκόσμιας μνημονιακής εκκλησίας, οι βουλευταράδες μας το παίζαν δύσκολες όταν την αμοιβή της πορνείας τους την έχουν εισπράξει ήδη από τους αγαπητικούς δανειστές τους.

Δήθεν προστατεύτηκαν ευπαθείς ομάδες αλλά αυτό είναι το επιχείρημα της τρύπιας καπότας. Δεν προστατεύει κανέναν πέρα από τον κατασκευαστή της για όσο δεν μπορεί κάποιος να τον μηνύσει.

Έτσι λοιπόν μας μπήκε και το 2014: Με την παράσταση για το εισιτήριο των 25 ευρώ των νοσοκομείων, έναν ακόμη τρομακτικό αντιπερισπασμό ο οποίος λειτουργεί και ως δούρειος ίππος για νέα απεχθή φορομπηχτικά μέτρα: Ο Άδωνις, αυτός ο διεστραμμένος  τηλενάρκισσος που θα φερνε το μνημόνιο αν μπορούσε ούτως ή άλλως, συμμορφώθηκε στις υποδείξεις της «συνόδου» κορυφής της διανδρίας των ανάνδρων. Το αποτέλεσμα: δύο νέοι φόροι στο αυτό το σουρεαλιστικό κομμουνιστικό, νεοφιλελέ, και παλαιοοθωμανικό υβρίδιο παρακράτους: 5 λεπτά στα τσιγάρα, ένα ευρώ τη συνταγή. Περάστε κόσμε να δώσετε, ξεπουλάμε όσο όσο.

Δύο νέοι φόροι με το καλημέρα.

Όχι άλλα μέτρα: ένα ακόμη σύντομο ανέκδοτο από τους δημιουργούς του «Λεφτά υπάρχουν», «Αναδιαπραγμάτευση Now» και Success Story.

Έτσι υποδεχόμαστε την έναρξη της ελληνικής ευρωπαϊκής προεδρίας, αυτό το πανηγυράκι που γίνεται σε ανάμνηση της Ευρώπης των κρατών που για κάποιο διάστημα υπήρξε.

Ο Σαμαράς πάλι να διατάζει απαγόρευση κυκλοφορίας, όπως κάνει στις παρουσίες του σε «εθνικές γιορτές» πριβέ, στην έλευση της Μέρκελ κλπ κλπ. Ποιον είπες τύραννο;

Δυστυχώς όμως για το Σαμαρά, τον παλιό καλό καιρό, οι δικτάτορες είχαν την πλήρη κάλυψη κάποιας μεγάλης δύναμης. Και κανείς δεν συμπαθεί τον Σαμαρά. Κανείς δεν τον εμπιστεύεται.

 Ο αρχοντοχωριάτης Σαμαράς σταυρώθηκε στον τοίχο σαν καλός χριστιανός που είναι από δημοσιογράφο των FT που τον ρώτησε για το προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ.

Το Σύριζα που είχε το θράσος να μην παραστεί σε αυτή την παρωδία.

Για να διαχειριστεί λοιπόν η κυβέρνηση την τεράστια απαξίωση που εισέπραξε αυτή και η προεδρία της, ξανακύλισε στα βαριά ψέματα.

Η ομάδα αλήθειας αποφάσισε λοιπόν ότι αυτό το μήνα ο Σύριζα θα είναι το κόμμα με τη συνιστώσα της Τρομοκρατίας, ένα ακόμη σύντομο ανέκδοτο.

Έχει πέντε κέρατα πάνω από το κεφάλι του, το ένα σε σχήμα σφυροδρέπανου, το άλλο σε σχήμα ημισελήνου, εκτσογλανίζει την άψογη πολιτική ζωή αυτού του τόπου και μεταμορφώνεται οβιδιακά πότε σε κόμμα της δραχμής, πότε σε κόμμα της τρομοκρατίας.

Τι είναι;

Ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ορθώς λοιπόν ένας άλλος αποστάτης της ΝΔ, κολλητός του Σαμαρά, μέλος της ΠΟΛΑΝ και νυν υφυπουργός εξωτερικών και βουλευτής ενός κόμματος που λέγεται ΝΔ αλλά είναι στην πραγματικότητα ΠΟΛΑΝ και ΛΑΟΣ, ο Κυριάκος Γεροντόπουλος, προέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ να κάψει την εφημερίδα «Αυγή». Χιτλερίσκος είπατε;

Όλως τυχαίως ο Χριστόδουλος Ξηρός της 17Ν «αποδρά» και δεν ξαναγυρίζει στο κελί του κατά τη διάρκεια της 7^ης άδειας του, έτσι για να γιορτάσει και αυτός την ελληνική ευρωπαϊκή προεδρία με τα δικά του βεγγαλικά.

«Καλά πληροφορημένες πηγές» θέλουν το προσωπικό ελικόπτερο του κομμαντάντε Τσίπρα να τον έχει φυγαδεύσει στη Βενεζουέλα όπου και σκότωσε την πρώην μις υφήλιο γιατί έπαιζε σε αμερικανική σαπουνόπερα.

Και δεν είναι η πρώτη τρομοκρατική ενέργεια του ΣΥΡΙΖΑ. Τα κομμάντα του, εκπαιδευμένα από τον ίδιο τον Ηλία Κασιδιάρη, από τότε που ταgolden boys της Τρόικα είπαν πως η Ελλάδα μπορεί να περιμένει για να κάνουν αυτοί το σκι τους, πήραν τα βουνά και τα λαγκάδια για να τους στήσουν καρτέρια.

Δυστυχώς, βρήκαν μόνο το Σουμάχερ και τη Μέρκελ.

Έτσι λοιπόν, η συνιστώσα του Σύριζα που ονομάζεται ΑΝΑ.ΚΟ.ΧΙ (Αναρχικοί του Κόκκινου Χιονιού) σκόρπισε τον όλεθρο στους Γερμανούς αλλά και έφερε αρκτικό ψύχος στους αμερικάνους βγάζοντας από την κατάψυξη πολιτικές ιδέες της εποχής των παγετώνων.

Το μόνο που δεν κολλάει σε αυτήν την εκδοχή των πραγμάτων είναι το κάταγμα της Μέρκελ. Όχι γιατί τα κατάγματα δεν κολλάνε. Αλλά γιατί το κάταγμα της ήταν ατελές. Δεν γίνεται αυτό: Οι Γερμανοί τα κάνουν όλα τέλεια. Δεν μπορεί το κάταγμα της Μέρκελ  να είναι ατελές.

Περαστικά και στους δύο ευχόμαστε καταδικάζοντας τα ατυχήματα από όπου και αν προέρχονται.

Αλλά ας γυρίσουμε στα «δικά μας». 

Γίναμε κανονικό κράτος.

Και το Spiegel επιβεβαίωσε τις μαλακίες Σαμαρά λέγοντας τον ουσιαστικά Άρρωστο. Το Spiegel τον περιέγραψε ως «κατά φαντασίαν Θεραπευμένο» και παρομοίασε την Ελλάδα με το Αφγανιστάν περιγράφοντας την ως ένα αποτυχημένο κράτος (Failed State). Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το Spiegel το έκανε αυτό για να μη θυμηθεί ο κατά φαντασίαν θεραπευμένος Σαμαράς τα οικονομικά του σχέδια του Ζάππειο 1,2 κοκ, sequels που περιέφερε ως αφρικανός πλασιέ στην Ευρώπη τώρα που ξεκίνησε η ελληνική προεδρία στο Ζάππειο Μέγαρο, μην τυχόν και κάνει καμιά «αντιευρωπαίκή» κουζουλάδα και υπερασπιστεί τυχόν ελληνικά συμφέροντα.

Failed State. Μα τι είναι αυτά που λένε οι βρωμογερμαναράδες; Που αλλού μπορείς να ορκίσεις εν αγνοία του και να συνυπογράψεις με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη; Γιατί αυτό έγινε στο σχέδιο νόμου για τους πλειστηριασμούς. Αντί για Κυριάκο, βάλαν τον Κωνσταντίνο.

 

Και να ταν μόνο αυτό: Στον επίσημο λογαριασμό της ελληνικής προεδρίας στο twitter ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος παρουσιάζεται ως αναπληρωτής πρωθυπουργός (DPM: Deputy Prime Minister)! Άλλη μια γκάφα από τους ογκόλιθους της ανικανότητας και τους μαέστρους της καταστροφής, αυτούς που μας μεταμορφώνουν σε κανονικό κράτος. Ένα κράτος χωρίς κοινωνία.

 

Και να ταν μόνο αυτά. Το διαμάντι της πληροφορικής, το άγριο άλογο στην μηχανή του κανονικού κράτους που γινόμαστε, το Taxisnet   μεγαλουργεί. Πότε κλείνει πότε ανοίγει, ποτέ δεν ξέρεις αν είναι ζωντανό ή νεκρό αν δεν το κοιτάξεις σαν το κουτί του Schrödinger ένα πράγμα, η εφαρμογή που ζηλεύει ακόμη και η NSA αφού επέτρεπε σε κοινούς χρήστες να μπαίνουν σε λογαριασμούς άλλων χρηστών και να τους πειράζουν κιόλας, αυτή η εφαρμογή αυτή τη φορά δεν επέτρεψε σε 1.300.000 Έλληνες να πληρώσουν το ούτος ή άλλως καταχρηστικό χαράτσι του 2013. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει αλλού στο υπαρκτό σύμπαν εταιρία με τόσο γελοίο πρόγραμμα. Αν υπήρξε κάπου, σίγουρα έκλεισε μέσα στα 10 λεπτά λειτουργίας του. Κάτι ξέρει από αυτά το υπέρλαμπρο χρυσό αγόρι Χάρης Θεοχάρης. Αντιπρόεδρος σε κάποια Lehman Brothers ήταν. Ναι, σε εκείνη την εταιρία που έκλεισε αφού πρώτα βύθισε τις ΗΠΑ σε βαθιά κρίση.

Φυσικά ούτε η ελληνική κυβέρνηση ούτε η γραμματεία πληροφοριακών συστημάτων δύναται να κλείσει: Έχει σταθερούς πελάτες. 10 εκατομμύρια πελάτες. Για να κλείσει πρέπει να της φύγουν μπόλικα εκατομμύρια πελάτες. Και αυτό προσπαθεί επίμονα να κάνει: να κλείσει την Ελλάδα: στέλνοντας εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μετανάστες σε άλλες χώρες ή στον Άδη.

Τα στελέχη της ΠΟΛΑΝ και του ΛΑΟΣ με πρωθυπουργό τον τύπο που έχει συμβούλους πρώην ΠΑΣΟΚΟΥΣ και μαρξιστές, (Λαζαρίδη, Κρανιδιώτη) δίνουν τα ρέστα τους σε ρεσιτάλ γελοιότητας.

Κατασκευάζουν κατηγορίες και τις εξαπολύουν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ σε ένα αηδιαστικό μπαράζ αντιμετάθεσης. Η βαθύτατη συμπλεγματικότητά τους έχει αρχίσει να γίνεται αντιαισθητικά εμφανής τώρα, στην βαθύτερη ώρα της κρίσης που έχει αρχίσει πλέον να γίνεται και δική τους κρίση.

Επικαλούνται μνήμες τους από το σχολείο μιας και ο δασκαλάκος στο σχολείο της δεκαετίας του 60 είναι η μόνη τους καταφυγή σε κάποιο σύμβολο εξουσίας τώρα που η δοτή τους εξουσία καταρρέει. Θλιβερά ανθρωπάρια… Ποιος το κανε, ρωτά η κυρία δημοκρατία, ποιος βούτηξε τον κουμπαρά του σχολείου και αυτοί απαντάν ο Τσίπρας και ο Καμμένος. Τα κακά παιδιά.

Γεμίσαμε καλά παιδιά σε αυτό τον τόπο. Καλόπαιδα.

Που τώρα το παίζουν δάσκαλοι. Μην μιλάτε για εθνικά θέματα και συμφέροντα. Εμείς εδώ είμαστε ευρωπαίοι. Πας μη Ευρωπαίος Ακραίος λένε οι Φιλισταίοι που διαλύουν κράτη και διαλύουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τρέμουν πλέον. Γιατί το απόστημα της διαφθοράς δεν σπάζει «ελεγχόμενα» όπως ελεγχόμενα «χρεωκοπήσαν» τη χώρα αλλά ανεξέλεγκτα, όπως ανεξέλεγκτα ληστέψαν τη χώρα.

Μετά την υπόθεση των εξοπλιστικών και το κελάιδισμα Κάντα που έδωσε την ανατριχιαστικότερη εικόνα για την έκταση και το βάθος των μιζών, τώρα έρχεται να σκάσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με εντάλματα σύλληψης, πραγματικά εντάλματα σύλληψης σε μεγαλόσχημους και κραταιούς όπως  Κοντομηνάς και ο Γριβαίος, κολλητός της οικογένειας Παπανδρέου, επιχειρηματίας της πράσινης ανάπτυξης, του νέου κύκλου ανάπτυξης δηλαδή που οι Σοσιαληστές εξασφάλιζαν για τους εαυτούς τους μέσω προγραμμάτων και δανεικών και αγύριστων από τις ελληνικές τράπεζες.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, κάποτε υγιέστατο φαίνεται να «χάρισε» γύρω στα 500 μύρια σε τέτοιους κύκλους. Η ανάμειξη του πράκτορα επιρροήςΛαυρεντιάδη σε αυτό το εγκληματικό κύκλωμα μας δίνει την εικόνα της λειτουργίας του. Τράπεζες που δίναν δάνεια σε ιδιώτες ή σε άλλες τράπεζες για να αγοράζουν με τα δάνεια οι δανειζόμενοι τους ίδιους τους δανειστές. Τράπεζες που δίναν δάνεια σε άλλους τραπεζίτες για να κάνουν εικονικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και να παροχετεύουν τα κέρδη σε εξωχώριες εταιρίες (για τις κομπίνες αυτού του τύπου διαβάστε τα σχετικά τεύχη του Hot Doc)

Τα ίδια γίναν και στην Κύπρο. Βουτήξαν, βαθειά πολύ βαθειά το δάχτυλο στο βαζάκι με το μέλι. Το μέλι τελείωσε. Και τώρα τα σκατά αρχίζουν και επιπλέουν.

Αν αυτά γίνονται στο κάποτε υγιέστατο ΤΤ, φανταστείτε τι έγινε στις άλλες πιο αμαρτωλές τράπεζες. Ναι, αυτές τις τράπεζες που ανακεφαλαιώνουμε με το αίμα μας και δεν έχουμε κανένα λόγο και καμία εποπτεία στη λειτουργία τους. Δεν τα λέω εγώ. Τώρα προκαταρκτικά κελαηδάει και ο πρώην διοικητής του ΤΤ, Άγγελος Φιλιππίδης που διαφεύγει της σύλληψης ευρισκόμενος εις τις ΗΠΑ.

Τι συνδέει όλα αυτά; Με φυσικά ο αρχιτραπεζίτης. Ο Προβόπουλος. Που ακλόνητος και ανεπηρέαστος συνεχίζει να κοιτάζει τα παιδιά ενός κατώτερου θεού να σφαδάζουν για τις δικές του αμαρτίες.

Το απόστημα μάλλον σπάει. Δυστυχώς πολύ αργά, αφού η κοινωνική και οικονομική καταστροφή έχει ήδη συντελεστεί.

Τα εξοπλιστικά σκάνδαλα τα ήξερε η ΝΔ από την προηγούμενη δεκαετία. Τόσο το αριστερό περιοδικό ΑΝΤΙ που τελείωσε άδοξα (να σημειωθεί ότι ο συντάκτης Βασίλης Ζήσης έμελε να στηρίξει την προώθηση του Σαμαρά μέσω του site Αntinews) όσο και η αείμνηστη και αναντικατάστατη Αριστέα Μπουγάτσου είχαν βγάλει την εξοπλιστική βρωμιά. Η τότε εξεταστική επιτροπή υπό τον βουλευτή της ΝΔ Τραγάκη προχώρησε τόσο ώστε να σταματήσει.

Τότε η ΝΔ απλά συγκάλυπτε τα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ,  υπό το φόβο μάλλον αντιποίνων.

Τώρα, συγκυβερνήτες με το ΠΑΣΟΚ, είναι συνένοχοι και συνέταιροι στα εγκλήματα.

Και γι αυτό τρέμουν.

Ας κλείσουμε όμως με καλά νέα. Τα νέα της Λένας Διβάνη και τη στήλη της σε ένα από τα  άντρα του κοσμοπολιτισμού ιδεαλισμού, το Protagonπου μας αποδεικνύει για μια ακόμη φορά το επίπεδο της.

Σε μια εξομολόγηση που θυμίζει ερωτευμένη κορασίδα που κάποιος της ράγισε την τρυφερή καρδιά της (ναι εκείνη την τρυφερή καρδιά που όταν ο έφηβος πέθανε στο τραμ υπό την πίεση των ελεγκτών εκείνη τον είπε δημοσίως τζαμπατζή) γράφει η Λένα στον DiCaprio για την ταινία τουScorsese (σχετικό άρθρο του σχεδόν πάντα εξαιρετικού Κώστα Βαξεβάνη για την αηδιαστική υποκρισία της Διβάνη εδώ):

«Σε είδα και αηδίασα, Λεονάρντο! Ποια; Εγώ που σε πρωτοαγάπησα φανατικά τότε που ήσουν 15 χρονών… Η υποκριτική ιδιοφυΐα σου ήταν, το καταλάβαμε στα επόμενα χρόνια που μεταμορφώθηκες σε ό,τι τραβούσε η όρεξή σου στην οθόνη, Άγγελος, διάβολος, σύζυγος, εραστής, εργάτης και κροίσος.
Προχτές όμως με κατέστρεψες. Ήρθα χριστουγεννιάτικα να δω ένα φιλμάκι-προέκταση της γαλοπούλας και είδα όλο τον βόθρο του τελευταίου σταδίου του καπιταλισμού να ξεχειλίζει μέσα στα μούτρα μου. Άντρες έτοιμοι να τα φάνε όλα από όλους, να τα πηδήξουν όλα, να τα σνιφάρουν όλα, να τα εκπορνεύσουν όλα. Τα ξέρουμε αυτά, Λεονάρντο μου, με τους λύκους ζούμε κάθε μέρα όλη μέρα, δεν χρειαζόταν να βάλεις το ταλέντο σου για να μας τα τρίψεις στη μούρη χριστουγεννιάτικα. Δε θέλουμε άλλη σκληρή επίγνωση. Χίλιες φορές καλύτερα να μας έδινες μια τζούρα ονειροπόλου Γκάτσμπι να παρηγορηθούμε...
Ξέρεις πόσα χρόνια είχα να σηκωθώ και να φύγω ξαφνικά από σινεμά;»
Σωστά: Δεν θέλουμε άλλη σκληρή επίγνωση. Θέλεις ο κόσμος να πάρει το μπλε χαπάκι του Matrix, να βλέπει τη ζωή του να περνά σαν φιλμάκι που σκηνοθέτησαν άλλοι για αυτόν, δε θες ο κόσμος να ξυπνήσει Λένα. Για αυτό του πουλάς πράγματα που κάνουν το μυαλό τους σα να χει πάθει σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια. Γιατί είσαι από τα πρόβατα που φυλάν τους λύκους. Ή απλά λύκος με προβιά συγγραφέα και ακαδημαϊκού. Τα σκατά διδάσκεις στα παιδιά του κόσμου στο πανεπιστήμιο; Μεθόδους απόγνωσης;
Το δράμα της Διβάνη που την κατέστρεψε ο Dicaprio αλλά γράφει στα αρχίδια της όλους αυτούς που κατάστρεψε ο Σημίτης, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και οι εργοδότες τους.
Writers with benefits. 
Οι αντιδιανοούμενοι. Οι συγγραφείς της μεταπολίτευσης: Ο Χωμενίδης πρώτα ΠΑΣΟΚ και μετά ΔΗΜΑΡ, Χειμωνάς ΠΑΣΟΚ, Τριανταφύλλου ΕΛΙΑ και Τατσόπουλος, ο φουνταριστός τους να τον έχουν βάλει στο ΣΥΡΙΖΑ για να τον υπονομεύει με τις γελοιότητες του.
ΑΥΤΟΙ.
Σας διαβάζω και αηδιάζω. 

 Πέτρος Αργυρίου. Agriazwa.blogspot.gr. 9/1/2014

Βιβλίο: "Νέος Πατριωτισμός" (Από πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

-   Επίσκοπος ΗΠΑ Βικέντιος: "Μπακογιάννη - Σκανδαλάκης στον Κορυδαλλό"

-   Βιβλίο: "Νέος Πατριωτισμός"

Επίσκοπος ΗΠΑ Βικέντιος: "Μπακογιάννη - Σκανδαλάκης στον Κορυδαλλό"

"Να ανοίξει ο βρώμικος φάκελος της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων"

Ωρύεται σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, από τις ΗΠΑ, ο Επίσκοπος Βικέντιος, την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου στο ραδιόφωνο ΑΡΤ, με τον δημοσιογράφο Ουίλς.

Καταγγέλλει σημεία και τέρατα και ξεπουλήματα ακινήτων και θεωρεί ως υπεύθυνη "την κυρία Μπακογιάνη, που έπρεπε να βρίσκεται στον Κορυδαλλό",καταγγέλλοντας και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που συνέπραξε σε παρανομίες με τον τότε υφυπουργό Σκανδαλάκη.

Κραυγάζει ο ιεράρχης, καταγγέλλοντας τη Βουλή των Ελλήνων γιατί αδρανεί και δεν καλεί την κα Μπακογιάννη και τον υφυπουργό Σκανδαλάκη "να δώσουν λόγο για τις ανομίες τους στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων".

Ο γράφων ως "μη καλός χριστιανός" - και αγνοώντας το θέμα- θεωρεί σημαντικές τις καταγγελίες αυτές!

Παντού βόθροι. Παντού ανομίες. Παντού εθνοκτονίες. Το θέμα πρέπει να απασχολήσει και τους δήθεν χριστιανούς της Ελλάδας.

Από ό,τι κατάλαβα, πρόκειται για ένα μεγάλο εθνικο-χριστιανικό πρόβλημα, το οποίο οι εδώ λακέδες της εξουσίας αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν, ενώ η Εκκλησία σιωπά ενόχως.

Όσοι και όσες υπέγραψαν για το περίφημο "Χ.Ο." -ο γράφων δεν το υπέγραψε- καλούνται, μετά το χριστουγεννιάτικο φαγοπότι, να ενδιαφερθούν πρακτικά για το Εθνικό ζήτημα.

Αθήνα,  Χριστούγεννα /2013

Ο "μη καλός χριστιανός" πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Βιβλίο: "Νέος Πατριωτισμός"

Αυτός είναι ο τίτλος του πρόσφατου βιβλίου του καθηγητού Χ. Γούδη, το οποίο εκδόθηκε από τον "Πελασγό" του Ι. Γιαννάκενα (2011).

Πολυγραφότατος και πολυδιάστατος ο καθηγητής της Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, εκτείνει την επιστημονική και πνευματική του παραγωγή όχι μόνο στον επιστημονικό κλάδο του, που είναι η αστρονομία και η αστροφυσική, αλλά και σε ένα φάσμα θεμάτων τα οποία άπτονται της ιστορίας, της πολιτικής και της ποίησης.

Παράλληλα, ο αεικίνητος συγγραφέας κινείται και δρα ως ενεργός πολίτης στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της χώρας μας, αναλαμβάνοντας υπεύθυνα πολιτικά πόστα.

Το δεκασέλιδο βιογραφικό του, το οποίο καταχωρείται στο τέλος του πιο πάνω έργου του μαρτυρεί έναν ακάματο ερευνητή, που σκάβει διαρκώς στα ορυχεία της γνώσης, την οποία, ως αστροφυσικός αγκομαχά να την φτάσει στ' άστρα.

Γεννημένος το 1947 στον Πειραιά ανέδειξε εμπράκτως ότι έκανε πολλά μέσα σε λίγο χρόνο. Ο "Νέος Πατριωτισμός" του Χ. Γούδη, το οποίο εκδόθηκε, υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου του "Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών 'Ίων Δραγούμης'",είναι συλλογικό έργο, το οποίο περιλαμβάνει τέσσερες δεκάδες κείμενα του πολιτικού, κοινωνικού, ιστορικού και επιστημονικού περιεχομένου.

Ο γενικός καμβάς αυτών των κειμένων αποτελεί, όπως σημειώνει ο ίδιος στον πρόλογό του, "είναι η εκφορά μιας ιδεολογίας της ελληνικότητας και ενός νέου πατριωτισμού, που πηγάζει από τις βαθιές ιστορικές μας ρίζες".

Είναι αυτά ακριβώς που κακοποιήθηκαν από την επέλαση του δήθεν προοδευτισμού τούτα τα σαράντα χρόνια της αρρωστημένης μεταπολίτευσης.

Είναι αυτονόητο ότι ο αναγνώστης θα μάθει πολλά και για πολλά θέματα από το έργο αυτό το οποίο ο εκδότης Γιαννάκενας στα πλαίσια της "αλληλεγγύης των φίλων",άλλοτε διανέμει δωρεάν κα ιάλλοτε το δίνει σε μισή τιμή.

Τελειώνοντας σημειώνω ότι τα περιλαμβανόμενα δοκίμια - άρθρα στο έργο αυτό, αρχίζουν από τον Σεπτέμβριο του 2009 και καταλήγουν στο Φεβρουάριο του 2011.

Το τρωτό σημείο του έργου είναι ότι δεν αναφέρονται τα έντυπα στα οποία δημοσιεύθηκαν καθώς και οι ημερομηνίες τους.

Ο αστροφυσικός Γουδής γνωρίζει καλύτερα παντός άλλου τη  σημασία του χρόνου, τόσο στη ζωή του σύμπαντος όσο και στα γήινα.

Αθήνα,  09/01/2014

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Διαβάστε στα «Επίκαιρα» που κυκλοφορούν: Ντόμινο Ανατροπών - Ποιο θα είναι το φινάλε της κρίσης

• Μια δύσκολη παρτίδα

• Κυβερνητικός σχεδιασμός με το βλέμμα στο Βερολίνο

• Ιράκ 2004 - Ελλάδα 2014:

Εφιαλτικές ομοιότητες στα θύματα δύο διαφορετικών πολέμων

• Έτσι τελειώνουν τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες

Ζητείται εγγύηση από νέες εταιρείες με ληξιπρόθεσμα χρέη

• Προς μια νέα παγκόσμια φούσκα

• Ρόμπερτ Ράιχ

Η ταινία-ντοκιμαντέρ που θυμίζει στους Αμερικανούς αυτά που θέλουν να ξεχάσουν... INEQUALITY FOR ALL, Ένας πρώην υπουργός των ΗΠΑ ξεγυμνώνει το θείο Σαμ

• Οι ασθενείς της Ευρώπης θα κρίνουν το μέλλον της

• Ευρώπη & Χρηματιστική Ολιγαρχία

• Η χρονιά της αλήθειας για την Ελλάδα και την Ευρώπη

• Ευτυχές το Νέον Έτος... 1914!

• Η δημοσιονομική πειθαρχία ως νεοφιλελεύθερη φαντασίωση

Πώς οι δημοσιονομικοί στόχοι μετατρέπονται σε οικονομικά και κοινωνικά «εκρηκτικά»

• Med Group: Νότια Συμμαχία για Μεταναστευτικό και Ασφάλεια

Διαβάστε ακόμη στα «Επίκαιρα»:

- Συνταγματική αναθεώρηση: Γερουσία - Εκλογή Προέδρου - Κατάργηση Σταυρού

- Όλη η παράνοια του νέου φορολογικού: Έτσι τελειώνουν μικρομεσαίους και φυσικά πρόσωπα

- Αμερικανικές «προφητείες»: Τα κυπριακά κοιτάσματα λόγος σύγκρουσης

- Το άδοξο τέλος του τουρκικού μοντέλου

- Στις σοβαρές χώρες την ευθύνη έχουν οι πρόεδροι και οι πρωθυπουργοί

- Η αριθμητική του Βενιζέλου

- ΣΥΡΙΖΑ: Τα ονόματα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές

- Οι επτά Σαμουράι

Ένα παράλληλο δεξιό πολιτικό «σύμπαν» διάκειται αρνητικά προς το Μνημόνιο και τη ΝΔ

- Το κυβερνητικό σχέδιο για έξοδο στις αγορές εντός του έτους

Πώληση 18μηνων κρατικών τίτλων σε επενδυτές - Αντίθετοι Βερολίνο, Βρυξέλλες και μεγάλα funds

- Τα ραντεβού με την εφορία το 2014

Πότε θα πληρώσουμε τους φόρους για το εισόδημα και τα ακίνητα

- Δώδεκα χιλιάδες δανειολήπτες στο στόχαστρο

- Η τουρκική αναταραχή πλήττει τις ελληνικές επιχειρήσεις

- Κύπρος χωρίς κράτος και χωρίς Έλληνες!

(Αυτ)απάτες υδρογονανθράκων

- Τοπίο στην ομίχλη οι θαλάσσιες ζώνες

- Η αθέατη πλευρά της τουρκικής κρίσης

Η «συμμαχία με το διάβολο» και οι σατανικές συμπτώσεις της επιχειρηματικής διαπλοκής

- Θράκη: Στόχος του Πεκέμ ο εκτουρκισμός της μειονότητας

Συνέντευξη:

Νικόλαος Ουζούνογλου και Μιχαήλ Μαυρόπουλος, Πρόεδρος και Γενικός Γραμματέας της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών: Η αποκατάσταση της ομογένειας σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο είναι εθνική αποστολή

- Οι ευθύνες της Δύσης για την εξόντωση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή

Συνέντευξη:

Χέιθαμ Μάννα, Ηγέτης της μετριοπαθούς συριακής αντιπολίτευσης: «Προσπαθούμε να πετύχουμε μια εθνική λύση μέσα στη Συρία με τους Σύρους»

- Οι Τούρκοι έπιασαν δικό τους φορτηγό με όπλα για Συρία!

- Η επανεμφάνιση της τσετσενικής τρομοκρατίας

- Η τουρκική πυραυλική απειλή & η ελληνική απάντηση

- Κυβερνοπόλεμος χωρίς όρια

- Η «προκλητική» Μέγκαν ΜακΚέιν

«Εκπαιδεύει την αμερικανική νεολαία και... ντροπιάζει τον «επώνυμο» πατέρα της

- Λένα Ντάναμ: Η σύγχρονη εκδοχή του φεμινισμού

«Δεν θα προσαρμοστώ σε κανένα καλούπι», έχει δηλώσει η Λένα Ντάναμ για την εμφάνισή της


Συνέντευξη:

Γιάννης Μόρτζος, ηθοποιός: «Χρειάζεται μια βαθιά τομή ώστε να εκλέγονται οι πιο άξιοι... …που μπορούν και θέλουν να υπηρετήσουν την πατρίδα και όχι οιι ανάξιοι και οι επαγγελματίες της πολιτικής»

Ο «Παπουλάκος» (Μοναχός Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος, 1780/90 - 1861)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/01/178090-1861.html

Ασπρόμαυρη φωτογραφία του Παπουλάκου, η οποία σύμφωνα με τον Κο ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟ Α., τέως προέδρου της Ένωσης Αρμπουνέων - Καλαβρύτων στην Αθήνα «Ο Άγιος Αθανάσιος», είναι η μοναδική που σώζεται. Βρέθηκε τυχαία από ένα μέλος της Ένωσης σε ένα κουρείο στην Αθήνα, όπου ο ιδιοκτήτης του καταστήματος την κατείχε ως κειμήλιο από τους γονείς του. Στο κάτω μέρος της φωτογραφίας διακρίνονται μετά δυσκολίας η λέξη «ΠΑΠΟΥΛΑΚΟC» και η χρονολογία «ΑΩΝ» (=1850). Τα χαρακτηριστικά του προσώπου που εικονίζεται ταιριάζουν καταπληκτικά στις περιγραφές του Παπουλάκου και άλλωστε δεν υπάρχει κανένας λόγος να αμφισβητηθεί η γνησιότητά της. (Βρίσκεται στου ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ Α. Α., Ο Αληθινός Παπουλάκος, Αθήνα 1984, σ. 3).

      Το πρόσωπο με το οποίο θα ασχοληθούμε στην παρούσα εργασία έζησε και έδρασε στην εποχή της αντιβασιλείας και της βασιλείας του Όθωνα. Η ύπαρξη ενός ελληνικού κράτους ήταν μία αναγκαία ιστορική πραγματικότητα. Η δημόσια διοίκηση προσπαθούσε να οργανωθεί κατά τα πρότυπα των λοιπών δυτικοευρωπαϊκών κρατών. Ο λαός που κατοικούσε στον τότε ελλαδικό χώρο έπρεπε να δεχθεί μία νέα υπό διαμόρφωση εξουσία. Το κράτος παρεμβατικού τύπου σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής των πολιτών, δεν ήταν κάτι συνηθισμένο στους κατοίκους της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εξάλλου, ο αγώνας του 1821 για ελευθερία είχε επιδράσει στις ψυχές των ανθρώπων, καθόσον δεν ήταν αγώνας ελευθερίας μόνο σωμάτων, αλλά και ψυχών. Στα πλαίσια αυτά, ο Παπουλάκος, μοναχός Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος, με την ζωή του και τον αγώνα του εξέφραζε μία αντίδραση του γαλουχημένου στην Ορθόδοξη παράδοση λαού, έναντι των αλλοιώσεών από το ισχυρό κοσμικό πνεύμα του διαφωτισμού, που με την υλική του λάμψη, άρχισε να εισέρχεται και να επιβάλλεται από το νεοσύστατο κράτος, θαμπώνοντας και ανατρέποντας συθέμελα στις ψυχές των ανθρώπων τις πατροπαράδοτες αξίες.

Τα χρόνια του Παπουλάκου ως λαϊκού.


Ο μοναχός Χριστόφορος, κατά κόσμο Χρήστος ή Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος, γεννήθηκε στο μικρό ορεινό χωριό Άρμπουνα της επαρχίας Καλαβρύτων, γύρω στα 1780 με 90 . Για τα πρώτα χρόνια της ζωής του.... δεν υπάρχουν πολλά βιογραφικά στοιχεία, καθώς ζούσε μία απλή συνηθισμένη ζωή ενός χωρικού, η οποία με τίποτα δεν προμήνυε αυτά που θα επακολουθούσαν. Από τις σωζόμενες επιστολές του, φαίνεται ότι ήξερε πολύ λίγα γράμματα, ίσως να είχε φοιτήσει στις πρώτες τάξεις δημοτικού σχολείου ή είχε διδαχτεί από κάποιον μοναχό ή ιερέα, λόγω της ανάγκης ανάγνωσης των εκκλησιαστικών βιβλίων. Η κλίση και η αγάπη του στην Ορθόδοξη λατρεία ήταν έκδηλη από την μικρή του ηλικία. Άναβε τα καντήλια σε εγκαταλειμμένες Εκκλησίες, μελετούσε με αφοσίωση τα συναξάρια και γενικώς βίωνε, απλοϊκά, τον πατροπαράδοτο Ορθόδοξο τρόπο ζωής.
Μετερχόταν το επάγγελμα του κρεοπώλη, έσφαζε ζώα και εμπορευόταν κρέατα στα γύρω χωριά του δήμου Κλειτορίας, μαζί με τα τρία αδέλφια του. Από το επάγγελμά του προσπόριζε αρκετά, ώστε να έχει μία ευπρεπής, για τα δύσκολα δεδομένα της εποχής, ζωή . Σε προχωρημένη, πλέον, ηλικία αρρώστησε βαριά, πιθανώς από τυφοειδή πυρετό και έμεινε αναίσθητος επί τρεις ημέρες. Η ανάρρωση του ήταν ξαφνική, αλλά το γεγονός αυτό, τον συγκλόνισε με αποτέλεσμα εξίσου αιφνιδιαστικά να παραδώσει την περιουσία του στα αδέλφια του και να εγκαταλείψει τα εγκόσμια.

Τα πρώτα χρόνια του ως μοναχός

Έγινε μοναχός σε αρκετά μεγάλη ηλικία και ονομάστηκε Χριστόφορος. Το πιο πιθανό είναι να εκάρη στο μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου, μετόχι της Αγίας Λαύρας ή κατά άλλους στην ιστορική Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου , όπου και μόνασε για μικρό χρονικό διάστημα. Αμέσως μετά άρχισε να επαιτεί, περιφερόμενος στα χωριά της επαρχίας Καλαβρύτων. Λόγω του ασκητικού τρόπου ζωής του, περίσσευαν οι ελεημοσύνες που συγκέντρωνε σε είδη και χρήματα, για αυτό τα έδιδε στους πτωχούς, παρακαλώντας τους να μην διαδίδουν τις χειρονομίες του. Το 1847 εγκατέλειψε τον πλάνητα βίο και εγκαταστάθηκε σε ένα κτήμα του, σε υπερκείμενο στο χωριό του όρος, όπου έχτισε μία καλύβα και ξεκίνησε να ανεγείρει μικρό Μονύδριο - ασκητήριο, προς τιμή της κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το ίδιο έτος και προκειμένου ολοκληρώσει το οικοδόμημα του ασκηταριού του άρχισε να περιοδεύει και να κηρύττει στα χωριά της Αχαΐας και κατόπιν της Αρκαδίας.

Η προδοσία και η σύλληψη

Ότι δεν κατάφεραν τα όπλα και η στρατιωτική επιβολή το κατάφεραν «τα παντοδύναμα χρήματα» . Ένας από τους περισσότερο πιστούς ακόλουθους του Παπουλάκου, ο Παπαβασίλαρος, από το χωριό Λαγκάδια του δήμου Λεύκτρου, υπέκυψε στο πάθος της πλεονεξίας και δέχτηκε προσφορά έξι χιλιάδων δραχμών για να τον καταδώσει. Το κρησφύγετό του στον Ταΰγετο ήταν άγνωστο και η σύλληψή του σε μέρη που τον προστάτευαν οι χωρικοί εξαιρετικά δύσκολη. Έτσι, κατόπιν διαπραγματεύσεων που έγιναν από τον έπαρχο και τον υπομοίραρχο της χωροφυλακής Οιτύλου, εξ ονόματος του νομάρχου και του γενικού αρχηγού των στρατιωτικών δυνάμεων, Γενναίου Κολοκοτρώνη, ο πλεονέκτης ιερέας συμφώνησε να τον παραδώσει με ειδικό σχέδιο που καταστρώθηκε προς τούτο. Παρέλαβε ένα χωροφύλακα, μεταμφιεσμένο σε Λάκωνα και μετέβησαν στην Μονή Βοϊδονίτσης, όπου κρυβόταν. Ο ανύποπτος Παπουλάκος, εντωμεταξύ, επειδή έβλεπε τον κλοιό να σφίγγει ασφυκτικά, σκέφτηκε να αποδράσει στην Κρήτη. Όταν είδε τον Παπαβασίλαρο του ζήτησε να μεταβή στον δήμο Κολοκυνθίου, όπου έμπιστοι άνθρωποί του να ετοιμάσουν φρουρά για να διαφύγει με ασφάλεια. Παρήγγειλε, επίσης να λάβει από τον επίσκοπο Ασήνης έγγραφο που να παρακινεί τους κατοίκους για να τον συνδράμουν στην διαφυγή του. Ο Παπαβασίλαρος ανήγγειλε την αποστολή του στον έπαρχο και στον υπομοίραρχο. Αυτοί αμέσως του έδωσαν έξι χωροφύλακες μεταμφιεσμένους σε Λάκωνες και τον εφοδίασαν με πλαστό έγγραφο δήθεν του επισκόπου Ασήνης, που τον παρακινούσε να συνεχίσει τις διδαχές του και να κηρύξει στο χωριό Κολοκύνθιον.

Το τέχνασμα πέτυχε και ο Παπουλάκος πεισθείς, ακολούθησε την «φρουρά» του Παπαβασίλαρου. Την 23 Ιουνίου 1952 αναχώρησε από την Μονή Βοϊδονίτσης. Την επομένη, 24 Ιουνίου, φτάνοντας στην Μονή του Τζέγκου, του δήμου Οιτύλου, τον συνέλαβαν χωρίς να προβάλει καμία αντίσταση. Από τα παράλια της Καρδαμύλης τον επιβίβασαν στην γολέττα «Ματθίλδη» και από εκεί στο ατμόπλοιο «Οθων», όπου παρέμενε έγκλειστος. Μεταφέρθηκε στο Γύθειο και αργότερα, την 27 Ιουνίου 1852, το ατμόπλοιο προσόρμισε στον Πειραιά. Έτσι έλαβε τέλος η έντονη κηρυκτική δράση του Παπουλάκου, η οποία είχε ως συνέπεια όλα τα προαναφερθέντα σημαντικά για την εποχή γεγονότα που ο τότε τύπος τα τιτλοφόρησε ως τα «Χριστοφορικά».
Η θλίψη διαδέχτηκε το άγγελμα της συλλήψεώς του, η παρουσία όμως των ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων και οι μαζικές συλλήψεις που είχαν γίνει, εμπόδιζαν τις εκδηλώσεις συμπαθείας. Το μένος των Μανιατών για την σύλληψη στράφηκε εναντίον του καταδότη ιερέα, ο οποίος φοβούμενος για την ζωή του, έφυγε στην Αθήνα για να παραλάβει την αμοιβή του. Προτάθηκε δε, να γίνει στρατιωτικός ιερέας για να απομακρυνθεί μόνιμα από την εξημμένη εναντίον του περιοχή. Μεταφέρθηκε στις Σπέτσες, αλλά όταν μαθεύτηκε ότι έφτασε το πλοίο που τον μετέφερε, συγκεντρώθηκε πλήθος με άγριες διαθέσεις. Σώθηκε από στρατιωτική φρουρά. Τελικά λίγο αργότερα φονεύτηκε από ένα νέο, ο οποίος σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, εκδικείτο την οικογενειακή του τιμή, διότι ο Παπαβασίλαρος είχε βιάσει την αδελφή του. Οι εφημερίδες έγραψαν, επίσης, ότι ο πατέρας του ιερέα, μόλις έμαθε τον θάνατο του υιού του, άμειψε σπαρτιάτικα με δύο τάλιρα τον κομιστή της ευχάριστης είδησης.

Η δίκη

Στην Αθήνα είτε από περιέργεια είτε από ευλάβεια έγιναν διάφορες αναστατώσεις για να δει ο κόσμος τον Παπουλάκο που φρουρείτο στο ατμόπλοιο. Επειδή είχε καταπονηθεί ο οργανισμός του από τις κακουχίες της συλλήψεώς του, τον εξέτασαν ιατροί, οι οποίοι συνέστησαν να αποβιβαστεί. Μετά από λίγες ημέρες μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ρίου, όπου δόθηκε εντολή να μην επιτρέπεται η επαφή του με κανέναν.
Σε όσους συνελήφθησαν την περίοδο της εξάψεως (συμμετέχοντες στα γεγονότα της «καλογηρικής συνωμοσίας») δόθηκε χάρη με το από 9 Αυγούστου 1852 Βασιλικό Διάταγμα που δημοσιεύθηκε στις 22 του ιδίου μήνα, ενώ εννέα άτομα οι οποίοι θεωρήθηκαν πρωτεργάτες παραπέμφθηκαν σε δίκη για παραβάσεις σε βαθμό πλημμελήματος. Ο Παπουλάκος δε και ορισμένοι πιστοί ακόλουθοί του, ορίστηκε να δικαστούν για παραβάσεις σε βαθμό κακουργήματος, την 26 Ιουνίου 1853, ενώπιον του Κακουργιοδικείου Αθηνών, ως υπαίτιοι στάσεως κατά των καθεστώτων . Παρόλη την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος, συνέρρευσαν πλήθη κόσμου στην δίκη. Ο Παπουλάκος στο δικαστήριο εύτολμος και ατάραχος, έδειξε ότι επιθυμούσε να δικαστεί και δήλωσε ότι δεν χρειαζόταν συνήγορο, διότι είχε τον Ιησού Χριστό για να αποδείξει την αθωότητά του . Οι διεθνείς συγκυρίες, με τον Κριμαϊκό πόλεμο επί θύρες, είχε προκαλέσει ανησυχία στην κυβέρνηση για την στάση της Ρωσίας. Έτσι η δίκη, λόγω της υποστήριξης που είχε ο Παπουλάκος από τους διαλυθέντες Φιλορθόδοξους και κατ' επέκταση από το ρωσόφιλο κόμμα, απέκτησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δόθηκε αναβολή στην δίκη, εξαιτίας της απουσίας μαρτύρων, για την 16 Σεπτεμβρίου 1853. Τελικώς, κατά τον Αύγουστο 1853, δόθηκε χάρη και όλοι οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν των ποινικών κατηγοριών με Βασιλικό Διάταγμα, επειδή (όπως έλεγε το Διάταγμα) έδειξαν φανερά σημεία μεταμέλειας . Ο Παπουλάκος όμως ιδιαιτέρως παραπέμφθηκε, για τον περαιτέρω πειθαρχικό του έλεγχο, στην Ιερά Σύνοδο, η οποία αποφάσισε τον μόνιμο περιορισμό του στην Μονή Παναχράντου στην Άνδρο.

Ο εγκλεισμός στην Μονή Παναχράντου και το τέλος

Στην Μονή Παναχράντου διαμορφώθηκε ένα ειδικό μοναχικό κελί, που το φρουρούσε ένας χωροφύλακας. Τις ημέρες μπορούσε να συμμετέχει κανονικά στο πρόγραμμα των ακολουθιών της Μονής και το βράδι εγκλειόταν, φρουρούμενος στο κελί του. Με τον χαρακτήρα του κέρδισε την υπόληψη του ηγουμένου και των μοναχών της Μονής, ενώ η φήμη του έλκυε για πολύ καιρό κόσμο. Επίσης, συνέχισε να κηρύττει στον συγκεντρωμένο κόσμο εντός της Μονής, όταν εύρισκε ευκαιρία. Από τους ανθρώπους που πίστευαν σε αυτόν, διαδιδόταν ότι ακόμα επιτελούσε θαύματα, αλλά το ενδιαφέρον των εφημερίδων και της κοινής γνώμης είχε απορροφηθεί στα δραματικά διεθνή γεγονότα του Κριμαϊκού πολέμου που επηρέαζαν άμεσα την χώρα μας. Κοιμήθηκε το βράδι της 18 προς 19 Ιανουαρίου 1861 , ησύχως και σχεδόν λησμονημένος από τον πολύ τον κόσμο.

Η μνήμη του στις μέρες μας

Ετάφη στο κοιμητήριο της Μονής Παναχράντου και από τους πρώτους χρόνους της κοίμησής του έγιναν προσπάθειες για την επίσημη αγιοκατάταξή του, την ανακομιδή των λειψάνων του και την φιλοτέχνηση της εικόνας του, χωρίς όμως αποτέλεσμα για πολλές δεκαετίες. Η «αντιεξουσιαστική» του δράση δημιουργούσε πρόβλημα στην ευρύτερη επίσημη αναγνώρισή του. Αργά αλλά σταθερά άρχισε να αποκαθίσταται η μνήμη του στην συνείδηση όχι μόνο των απλών πιστών, που ούτως ή άλλως πάντα πίστευαν στην αγιότητά του, αλλά και στην συνείδηση των ανώτατων εκκλησιαστικών Ιεραρχών. Υπάρχουν πλήθος επίσημων αναφορών επισκόπων που αναγνωρίζουν το έργο του, ακόμα και την αγιότητά του . Η ανακομιδή των λειψάνων του, τα οποία παρέμειναν στο οστεοφυλάκιο της Μονής Παναχράντου, δεν έγινε με επισημότητα. Ύστερα από επιμονή των κατοίκων του χωριού του Παπουλάκου, ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Γεώργιος, στις 12 Σεπτεμβρίου 1973 φρόντισε να μεταφερθεί η κάρα του στο ναό του Μονυδρίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στα Άρμπουνα Καλαβρύτων, που είχε κτίσει ο ίδιος. Έκτοτε πλήθος κόσμου προσέρχεται στο ορεινό χωριό και ασπάζεται την κάρα του, η οποία έχει τεθεί σε επίχρυση λειψανοθήκη και λέγεται ότι ευωδιάζει και θαυματουργεί. Έχουν συνταχθεί ιερές ακολουθίες και παρακλητικός κανών προς τιμήν του . Επίσης, έχει ιστορηθεί η εικόνα του και υπάρχει μικρό ιδιωτικό Εκκλησάκι στα Άρμπουνα και παρεκκλήσιο στην Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφεiμ του Σάρωφ στο Τρίκορφο Φωκίδος, που τιμώνται ανεπισήμως στο όνομά του. Πλήθος είναι και οι σύγχρονες μαρτυρίες, που έχουν παραμείνει από προφορική παράδοση, αναφορικά με τα κηρύγματά του, τις προφητείες του, τα θαύματά του εν ζωή, ακόμα και μετά θάνατον. Τέλος, το όνομά του παραμένει ακόμα προς επίσημη αγιοκατάταξη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο πολύ σοφά περιμένει να αφουγκραστεί την συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησιάς, ξεκαθαρισμένη με το πέρασμα του χρόνου από βραχυπρόθεσμες σκοπιμότητες, ώστε να προβεί ανεπηρέαστα στις δέουσες ενέργειες.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Τελικά ένα ερώτημα που παραμένει αιωρούμενο, μετά από αυτήν την εργασία, είναι: ήταν όντως ο Παπουλάκος άγιος ή μήπως ένας απλός κοινωνικός επαναστάτης ή μήπως ακόμα και ένας λαοπλάνος αγύρτης; Οι απλοϊκοί χωρικοί της εποχής, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, πίστεψαν ότι ήταν άγιος. Ο λόγος του, τους συνέπαιρνε, μιλούσε κατ' ουσία την «γλώσσα» που μπορούσαν να καταλάβουν και η ευθύτητα του χαρακτήρα του, σε συνδυασμό με την σεβάσμια φυσιογνωμία του, τους έδινε αυτό που αποζητούσαν στο «ράσο», την ελπίδα της σωτηρίας. Επίσης, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι υπέδειξε «ανυπακοή» απέναντι στην Ιερά Σύνοδο και στην εξουσία του κράτους, παροτρύνοντας προς τούτο και τους πιστούς, με αποτέλεσμα οι χωρικοί να φτάσουν τα όρια της ένοπλης στάσης. Όλα αυτά στην πονηρή και συμφεροντολογική εποχή μας, δημιουργούν σύγχυση και πλήθος αμφιβολιών, αλλά πριν καταλήξουμε στο συμπέρασμά μας, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να εξακριβώσουμε τα εσωτερικά υποκειμενικά στοιχεία που τον οδήγησαν σε αυτήν την, φαινομενικά παράδοξη, εξωτερική συμπεριφορά.

Η Ιερά Σύνοδος (γέννημα και αυτή «ανυπακοής» απέναντι στην μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης) και η κρατική εξουσία της εποχής είναι δεδομένο ότι δεν βάδιζαν σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση. Η δεύτερη είχε υποτάξει την πρώτη στα κοσμικά της συμφέροντα και σε συνδυασμό με τον απαράδεκτο τρόπο που έγιναν οι όντως αναγκαίες θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις, δικαιολογούν την αντίδραση του Παπουλάκου, τόσο κοινωνικά όσο και θεολογικά. Επομένως δεν μπορεί να γίνει αποδεχτή η θολή γενική άποψη που εξάγεται από τα «Ιστορικά Σημειώματα» του Μπάμπη Αννίνου, ότι ήταν ένας επικίνδυνος αγύρτης και η έπαρση υπερηφανείας από την οποία διακατείχετο τον οδηγούσε στο να πλανά με εξαιρετικά ανόητο τρόπο τους ευκολόπιστους και «απολίτιστους» χωρικούς. Ο αγώνας του δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ήταν αποκύημα έπαρσης, εφόσον ήταν δίκαιος και περαιτέρω οι «απολίτιστοι» χωρικοί δεν πίστεψαν στον Παπουλάκο ανόητα, χωρίς λογική, αφού τους έδωσε ξανά ένα ευαγγελικό νόημα ζωής, λαμβάνοντας υπόψη ότι είχαν αρχίσει να χάνουν κάθε ελπίδα και πίστη, συνεπεία των αλλεπάλληλων συμφορών που ακολούθησαν την επανάσταση του 1821.

Επίσης, με τον τρόπο που προχώρησε στην όλη δράση του δεν διαφαίνεται να οργανώθηκε για μία μυστική ανατροπή του καθεστώτος. Παρ' όλες τις σχέσεις του με την Φιλορθόδοξη Εταιρεία, είχε ανεξάρτητη δική του πορεία. Ο στόχος του ήταν οι απλοϊκοί άνθρωποι και οι συνειδήσεις τους. Ο ανεπιτήδευτος λόγος του, η ασκητικότητά του και οι αδιαμφισβήτητες ελεημοσύνες του, του δίνουν ακεραιότητα και ευθύτητα χαρακτήρα. Επιπλέον, από τα κηρύγματά του προκύπτει η μεγάλη ηθική και λατρευτική Ορθόδοξη καλλιέργεια του λαού σε χρόνια δύσκολα. Ίσως να ήταν ατόπημα η «εκστρατεία» του στην Καλαμάτα και η ομαδική δράση ενόπλων ακολούθων του, αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσο μπορούσε να ελέγξει απόλυτα τους σκληροτράχηλους Μανιάτες και γενικότερα τους λοιπούς χωρικούς που τον ακολουθούσαν και διέδιδαν διάφορες φήμες γύρω από το όνομά του.

Στην Ορθοδοξία οι αμφιβολίες ακολουθούν κάθε δογματική Αλήθεια και σε αυτό έγκειται η ελευθερία του ανθρώπου. Ο Ιησούς Χριστός επιθυμεί την εθελούσια ελεύθερη πίστη του ανθρώπου στην Αλήθεια, την οποία φανερώνει σκιωδώς στην αρχή και αργότερα του δίνει και τις αποδείξεις - αποκαλύψεις που χρειάζεται. Δηλαδή η πίστη πάντα προηγείται των ξεκάθαρων προσωπικών αποδείξεων, ενώ εάν θέλει κάποιος παραμένει στην διαφορετική του άποψη, η οποία τεκμηριώνεται από την σύγχυση των αμφιβολιών του. Ομοίως, ξεκάθαρη επιστημονική απόδειξη είναι αδύνατον να βρεθεί στα περί αγιότητος ζητήματα, αλλά ακόμα και αυτή εάν υπήρχε πάλι θα αμφισβητείτο. Έτσι ανεξαρτήτως, της επισήμου αναγνώρισης του Παπουλάκου ως αγίου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το πρόσωπό του θα συνεχίσει να είναι σημείο αντιλεγόμενο. Εν ολίγοις, συμπεραίνεται ότι το ερώτημα που θέσαμε στην αρχή του επιλόγου δέχεται απάντηση και προσδιορίζεται υποκειμενικά ανάλογα με την προσωπική τοποθέτηση του καθενός στα θέματα πίστεως και την αγάπη του για την Αλήθεια. 

 

Αποσπάσματα από το βιβλίο του ΚΩΣΤΗ ΜΠΑΣΤΙΑ, ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ - ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ 1987

http://klassikoperiptosi.blogspot.gr