e-mail από τον κ. Κουμάκη
Οι 10 γιγαντιαίες εταιρίες που βρίσκονται σε κάθε Ελληνικό σπίτι
Όταν τον Μάρτιο του 2010 δημοσιεύαμε το πρώτο άρθρο της σειράς «Αγοράζουμε Ελληνικά!» (Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!), γράφαμε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Αποτελεί πλέον κοινή συνείδηση ότι τα δημόσια οικονομικά της χώρας μας βρίσκονται σε τόσο απελπιστική κατάσταση ώστε προσελκύουν πλέον τους παγκόσμιους καρχαρίες που «μυρίζονται αίμα» και συρρέουν για να μας κατασπαράξουν, απομυζώντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα σχεδόν άδεια ταμεία μας.
Εμείς καταθέτουμε την δική μας απλή και πρακτική λύση, η οποία δεν είναι δυνατόν (για πολλούς, ευνόητους και απόλυτα κατανοητούς λόγους) να διατυπωθεί από καμιά επίσημη ελληνική αρχή:
Εάν οι μισοί Έλληνες επέλεγαν για τις καθημερινές τους ανάγκες προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα όχι μόνο θα λύναμε το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών προβλημάτων της χώρας μας, αλλά θα εξασφαλίζαμε απασχόληση τόσο για τους Έλληνες όσο και για το μεγαλύτερο μέρος των νόμιμων οικονομικών μεταναστών που φιλοξενούμε στην χώρα μας!
Έκτοτε έχουν περάσει αρκετά χρόνια αλλά τα πρώτα λόγια της σειράς των άρθρων «Αγοράζουμε Ελληνικά!» παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ. Για τον επιπρόσθετο λόγο πως αν σήμερα κοιτάξουμε γύρω μας, μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, θα ανακαλύψουμε έντρομοι πως γύρω μας υπάρχουν τα προϊόντα μιας χούφτας πολυεθνικών εταιριών κάποιες από τις οποίες (κατά την γνώμη μας) δεν αποτελούν μόνο τον πυρήνα των αόρατων αγορών, δηλαδή των απαιτητικών δανειστών μας, αλλά και τον πυρήνα της αόρατης Νέας Τάξης Πραγμάτων η οποία απειλεί την ίδια την ελευθερία μας! Σύμφωνα με πολλούς έγκυρους αναλυτές, ελάχιστες οικογένειες που έχουν μετατραπεί σε οικονομικές αυτοκρατορίες και ελέγχουν άμεσα ή έμμεσα μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, αποτελούν την αόρατη κυβέρνηση του πλανήτη, η οποία καθορίζει το μέλλον μας ανάλογα με τα συμφέροντα της, έχοντας εξασφαλίσει μέσω των πανίσχυρων διασυνδέσεων της με τα διάφορα κέντρα νομοθετικής εξουσίας σε ολόκληρο τον κόσμο, την απρόσκοπτη παραγωγή αμύθητου πλούτου!
Όσο απίστευτο, όσο εξωπραγματικό και αν ακούγεται, αξίζει τον κόπο να το σκεφτούμε λίγο. Και πρώτα απ΄ όλα να ρίξουμε μια λίγο πιο προσεκτική ματιά σε ορισμένες πολυεθνικές που βρίσκονται σε κάθε σπίτι, που διαθέτουν απεριόριστα «όπλα» και δύναμη, «νόμιμη» φορολογική ασυλία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους με την μέθοδο της φοροαποφυγής και (το χειρότερο) απ΄ όλα: Εμείς οι ίδιοι τις ενισχύουμε συνεχώς με τις αγοραστικές μας επιλογές είτε επειδή επιδίδονται σε συστηματική «πλύση εγκεφάλου» μέσω της μαζικής διαφήμισης την οποία πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι μαζί με την τελική τιμή του προϊόντος, είτε επειδή «εξαγοράζουν» προνομιακούς χώρους των αλυσίδων λιανικής της χώρας μας που πλημμυρίζουν με δικά τους προϊόντα:
Nestle : Το 2012 πραγματοποίησε κύκλο εργασιών 92,186 δισεκατομμυρίων Ελβετικών φράγκων (103,2 δις Δολάρια περίπου) με κέρδη (Trading operating profit) 14,012 δισεκατομμυρίων Ελβετικών φράγκων ή 15,68 δις Δολαρίων περίπου.
Procter & Gamble : Την οικονομική περίοδο 2013 πραγματοποίησε κύκλο εργασιών 84,167 δισεκατομμύρια Δολάρια με καθαρά κέρδη 11,312 δισεκατομμύρια Δολάρια.
Unilever Το 2012 είχε συνολικές πωλήσεις 51,3 δις Ευρώ, με καθαρά κέρδη 4,948 δισεκατομμυρίων Ευρώ (σε δολάρια τα ποσά είναι 69,800 δις και 6,729 δις αντίστοιχα με ισοτιμίες αρχής 2014).
Johson & Johson : Το οικονομικό έτος 2012 πραγματοποίησε συνολικές πωλήσεις 67,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων με καθαρά κέρδη 10,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
PepsiCo : Το 2012 είχε συνολικό κύκλο εργασιών 65,948 δισεκατομμυρίων δολαρίων με καθαρά κέρδη 9,112 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Kraft Foods / Mondelēz International : Συνολικός κύκλος εργασιών του 2012 και των δύο τυπικά ξεχωριστών εταιριών 53,344 δισεκατομμύρια Δολάρια και καθαρά κέρδη 3,209 δισεκατομμύρια Δολάρια.
Coca Cola : Κύκλος εργασιών του 2012 48,017 δισεκατομμύρια δολάρια με καθαρά κέρδη 9,019 δισεκατομμύρια δολάρια (Το σύνολο του ενεργητικού της εταιρίας το 2012 διαμορφώθηκε στα 86,1 δισεκατομμύρια δολάρια).
Mars : Η τρίτη σε μέγεθος ιδιωτική εταιρία των ΗΠΑ το έτος 2012 είχε κύκλο εργασιών 33 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα καθαρά κέρδη δεν ανακοινώνονται (εκτιμώνται σε 5 δις Δολάρια περίπου).
General Mills : Το 2012 πραγματοποίησε κύκλο εργασιών 17,7 δισεκατομμύρια δολάρια με καθαρά κέρδη 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια.
Kellogg's : Την οικονομική περίοδο του 2012 πραγματοποίησε συνολικό κύκλο εργασιών 14,197 δισεκατομμύρια Δολάρια με κέρδη 2,014 δισεκατομμύρια Δολάρια.
Όπως προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα που ακολουθεί, οι δέκα παραπάνω εταιρίες πραγματοποίησαν μόνο μέσα στην τελευταία τους χρήση συνολικό κύκλο εργασιών 556,641 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με καθαρά κέρδη 69,830 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Τα διάφορα προϊόντα τους βρίσκονται σε κάθε Ελληνικό σπίτι!
ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως είχαν διάφορες «εκκρεμότητες» είτε με Επιτροπές Ανταγωνισμού για καρτέλ τιμών ή πρακτικές αθέμιτού ανταγωνισμού είτε με νομικές επιπλοκές που αφορούσαν παραπλανητική διαφήμιση!
ΚΥΚΛΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ & ΚΑΘΑΡΑ ΚΕΡΔΗ ΣΕ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ
A/A
|
ΕΤΑΙΡΙΑ
|
Οικ. Χρήση
|
Κύκλος Εργασιών
|
Κέρδη
| |
1
|
Nestle
|
2012
|
103,200
|
15,680
| |
2
|
Procter & Gamble
|
2013
|
84,167
|
11,312
| |
3
|
Unilever
|
2012
|
69,800
|
6,729
| |
4
|
Johnson&Johnson
|
2012
|
67,200
|
10,900
| |
5
|
PepsiCo
|
2012
|
65,942
|
9,112
| |
6
|
Kraft Foods*
|
2012
|
53,344
|
3,209
| |
7
|
Coca Cola
|
2012
|
48,017
|
9,019
| |
8
|
Mars
|
2012
|
33,000
|
5,000**
| |
9
|
General Mills
|
2013
|
17,774
|
1,855
| |
10
|
Kellogg's
|
2012
|
14,197
|
2,014
| |
ΣΥΝΟΛΑ
|
556,641
|
69,830
| |||
*Μαζί με την Mondelēz International ** Αυθαίρετη εκτίμηση λόγω έλλειψης επίσημων στοιχείων.
Ορισμένες από τις παραπάνω πολυεθνικές, παράγουν μέσα στην χώρα μας ένα μικρό μόνο αριθμό από τα προϊόντα που διαθέτουν στην Ελληνική αγορά είτε σε δικές τους εγκαταστάσεις που έχουν ήδη εξαγοράσει, είτε με «φασόν» σε Ελληνικές επιχειρήσεις. Εμείς σαν συνειδητοποιημένοι καταναλωτές έχουμε υποχρέωση να επιλέγουμε μόνο τα προϊόντα εκείνα που γράφουν στην συσκευασία τους ξεκάθαρα την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ». Όλα τα άλλα που δεν έχουν την ξεκάθαρη αυτή ένδειξη, πρέπει (κατά την γνώμη μας) να απορρίπτονται ασυζητητί. Φυσικά και όσα έχουν τον παραπλανητικό κωδικό που αρχίζει από 520 και… εισάγονται από το εξωτερικό! (Σχετικό με το θέμα αυτό είναι το δέκατο άρθρο μας της σειράς Αγοράζουμε Ελληνικά, 4.ης Ιουλίου 2012, με τίτλο Ο μύθος του κωδικού 520 (EAN Bar Code) και η μεγάλη εξαπάτηση των Ελλήνων καταναλωτών).
Αν θέλουμε να βοηθήσουμε την χώρα μας, την οικογένεια μας και τον ίδιο μας τον εαυτό, πρέπει επί τέλους να κάνουμε κάτι «πρακτικό». Είναι εύκολο, είναι μόδα, είναι εκτόνωση να λιθοβολούμε από τον καναπέ του σπιτιού μας όποιον επιθυμούμε για τα δεινά της Ελλάδος, για την φτώχεια των συνανθρώπων μας μέσα στην πλούσια χώρα μας, για την ανεργία, για τη διαπλοκή, για την ασήκωτη φορολογία και για τόσα άλλα.
Δυστυχώς όμως αυτά είναι λόγια και φωνές του αέρα που δεν έχουν κανένα απολύτως πρακτικό αποτέλεσμα. Αν θέλουμε πρακτικό αποτέλεσμα πρέπει να προσπαθήσουμε, πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένες ενέργειες με κάτι χειροπιαστό προκειμένου να καταπολεμήσουμε την κατάσταση αυτή.
Να σταματήσουμε να αγοράζουμε Ariel, Essex, Lenor, Rol, Tide, Skip, OMO, Cajoline, Dixan, Neomat, Persil Rol, Essex, Mirage, AVA, Forte, Rif, Roli, Purlan, V82, Svelto και χιλιάδες άλλα προϊόντα, χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να ψάχνουμε σχολαστικά επάνω στην συσκευασία τους την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν». Πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να αγοράζουμε το προϊόν που μας κάνει διαφημιστική «πλύση εγκεφάλου» (με τα δικά μας λεφτά που πληρώνουμε μέσα στην τιμή του), το προϊόν που βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας από τα «κατειλημμένα» ράφια των αλυσίδων λιανικής. Υπάρχουν στις γωνιές των καταστημάτων «κρυμμένα» αντίστοιχα προϊόντα Ελληνικής παραγωγής, που προσφέρουν εργασία, εισφορές, φόρους και πολύτιμη βοήθεια στην χώρα μας και είναι και πολύ φθηνότερα! Τι νόημα έχει να συνεχίζουμε να αγοράζουμε πανάκριβα εισαγόμενα προϊόντα όταν είμαστε οι μισοί (και πλέον) άνεργοι;
Τι ξενομανία είναι αυτή να αγοράζουμε από τα ράφια Perrier και San Pelegrino (τρομάρα μας) και να μην «καταδεχόμαστε» τα αντίστοιχα Ελληνικά, εξαιρετικής ποιότητας, σε πολύ φθηνότερη τιμή;
Οι νέοι μας θέλουνε ακόμα Budweiser, Corona, Carib, Duvel και τόσες άλλες εισαγόμενες μπύρες - δεν καταλαβαίνουν πως αν δεν επιλέξουν μια από τις 80 περίπου ετικέτες εξαιρετικής Ελληνικής μπύρας που παράγεται σε κάθε γωνιά της Ελλάδος και συνεχίσουν να εμπνέονται από ξενομανία, τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως θα ψάχνουν πάρα πολλά χρόνια για μια δουλειά μέσα στην πατρίδα τους.
Όσοι έχουν την κακιά συνήθεια του καπνίσματος γιατί άραγε χρυσοπληρώνουν τις εισαγόμενες μάρκες τσιγάρων; Γιατί δεν αγοράζουν μια από τις πάρα πολλές επιλογές που μας προσφέρει η 100% Ελληνική Καπνοβιομηχανία Καρέλιας; Αυτή προσλαμβάνει κόσμο για να παράγει, αυτή καταβάλλει πολλαπλάσιες εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου, αυτή εξάγει χαρίζοντας υπεραξία στην Ελληνική οικονομία. Γιατί λοιπόν αγοράζουμε εισαγόμενα Dunhill, Gauloises, Kent,More, Pall Mall, Benson & Hedges, Winston, Stuyvesant, Camel και δεκάδες άλλες εισαγόμενες μάρκες τσιγάρων – ακόμα και τούρκικα Maltepe; Μήπως έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ο ένας καρκίνος είναι καλύτερος από τον άλλο;
Γιατί χρυσοπληρώνουμε επώνυμα εισαγόμενα ρούχα, τσάντες, παπούτσια, αρώματα, τα περισσότερα από τα οποία παράγονται από μεγάλες πολυεθνικές στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του πλανήτη για μισό κομμάτι ψωμί; Όταν γκρεμίζεται το σπίτι μας μήπως μας νοιάζει η σκόνη που συσσωρεύει; Αφού δεν μας νοιάζει, τότε γιατί διαλέγουμε «μεγάλες» (και πανάκριβες) μάρκες εισαγόμενων και δεν ψάχνουμε αντίστοιχα προϊόντα Ελληνικής παραγωγής; Πιστεύουμε στο παραμύθι πως τάχα «δεν παράγουμε τίποτα»; Ή μήπως μας μάρανε ο «Μενούνος» και θέλουμε να χρυσοπληρώσουμε εισαγόμενες κολόνιες και αρώματα;
Τι τις θέλουμε τις εισαγόμενες σοκολάτες με τις οποίες φορτώνονται οι αλυσίδες λιανικής της χώρας μας από τις διάφορες πολυεθνικές; Χάθηκε η ΙΟΝ που από το 1930 βρίσκεται δίπλα μας, προσφέροντας εξαιρετικά προϊόντα και θέσεις εργασίας μέσα στη χώρα μας;
Τι τα θέλουμε τα εισαγόμενα Balsamico, όταν έχουμε θαυμάσιο (αν όχι καλύτερο) Βαλσαμικό ξίδι Καλαμάτας από την Ελληνική Βιομηχανία Παπαδημητρίου που είναι και φθηνότερο;
Τι θέλουμε τα Γερμανικά και τα Ολλανδικά γάλατα στην καθημερινή μας διατροφή όταν διαθέτουμε μια γαλακτοβιομηχανία – καμάρι με ασύγκριτη ποιότητα που είναι λογικό να πληρώνεται μερικά λεπτά παραπάνω; Τόσο πατριωτισμό διαθέτουμε ώστε να δικαιολογούμε την επιλογή Γερμανικού και Ολλανδικού γάλακτος «επειδή είναι πιο φτηνό»; Ο κατά τα άλλα θορυβώδης «πατριωτισμός» μας αξίζει σε χρήμα λίγες μόνο πενταροδεκάρες; Για να μην θυμηθούμε τον «πατριωτισμό» μας που δεν ενοχλείται καθόλου όταν χρυσοπληρώνουμε χιλιάδες εισαγόμενα προϊόντα πολύ ακριβότερα από τα αντίστοιχα προϊόντα της Ελληνικής παραγωγής!
Γιατί αγοράζουμε Lurpak και αγνοούμε τα πολύτιμα βούτυρα αγελάδας της Ελληνικής παραγωγής όπως είναι το Δωδώνη, το Όλυμπος και τόσα άλλα;
Γιατί αγοράζουμε μετά μανίας Lipton χρυσοπληρώνοντας ζάπλουτες πολυεθνικές και δεν βρίσκουμε σε μικρά καταστήματα μπαχαρικών τα αγνά και υγιεινά ροφήματα που απλόχερα μας προσφέρει η Ελληνική φύση (τσάι του βουνού, φασκόμηλο, χαμομήλι, τίλιο, λουΐζα και τόσα άλλα) τα οποία είναι και πολύ φθηνότερα;
Ο κατάλογος με τις επιλογές προϊόντων Ελληνικής παραγωγής που μπορούμε να κάνουμε –τις περισσότερες φορέςφθηνότερα!- είναι ατέλειωτος. Εκείνο που μας τέλειωσε είναι δυστυχώς η κοινή λογική. Και η έλλειψη αυτή είναι εκείνη που μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ας ευχηθούμε το 2014 να «ξυπνήσουμε» για να βοηθήσουμε επιτέλους στην πράξη την χώρα μας και τον εαυτό μας.
Ας ελπίσουμε ότι θα ψάχνουμε με επιμονή και υπομονή τα ράφια των διαφόρων καταστημάτων και ότι θα αγοράζουμε μόνο τα προϊόντα εκείνα που έχουν την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ» - στο κάτω-κάτω ας στερηθούμε και κάποια ελάχιστα τρόφιμα που ίσως δεν παράγονται στη χώρα μας.
Με τον τρόπο όμως αυτό είναι σίγουρο πως θα αποκτήσουμε μια πραγματική, μια χειροπιαστή ελπίδα να βγούμε σύντομα από την επικίνδυνη γωνία στην οποία μας στρίμωξαν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι εχθροί και «φίλοι»!
Λεωνίδας Κουμάκης*
Ιανουάριος 2014
* 
Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επί τρεις δεκαετίες, με την ιδιότητα του Διευθυντού Εξαγωγών Ελληνικής Οινοβιομηχανίας, ταξίδευσε στις 4 από τις 5 ηπείρους του πλανήτη μας, δημιουργώντας ένα εκτεταμένο δίκτυο διανομής σε 32 χώρες.
Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επί τρεις δεκαετίες, με την ιδιότητα του Διευθυντού Εξαγωγών Ελληνικής Οινοβιομηχανίας, ταξίδευσε στις 4 από τις 5 ηπείρους του πλανήτη μας, δημιουργώντας ένα εκτεταμένο δίκτυο διανομής σε 32 χώρες.
Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία» (πρώτη έκδοση 1992, η τέταρτη το 2008) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε τον σύντομο «Αποχαιρετισμό».
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
