ΚΑΜΜΕΝΟΣ: ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ Χ. ΠΑΧΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε.» (αρσενικό )

http://justiceforgreece.wordpress.com/2013/10/29/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%83-%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CF%85%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87/

Δελτιο τύπου 25/09/2013

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ Χ. ΠΑΧΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε.» ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ

 

Ο Πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ κ. Πάνος Καμμένος κατέθεσε σήμερα ενώπιον της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κ. Ευτέρπης Κουτζαμάνη μηνυτήρια αναφορά (αριθμ. πρωτοκόλλου 6960/25.09.2013) κατά του Χρήστου Πάχτα, δημάρχου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, των εκπροσώπων της «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» και κατά παντός άλλου υπευθύνου για τα εγκλήματα που έχουν τελεστεί εις βάρος των κατοίκων της Χαλκιδικής και γενικότερα των κατοίκων της Βορείου Ελλάδος, από τη μεγάλη συγκέντρωση απαγορευτικών ποσοτήτων του επικίνδυνου για τη δημόσια υγεία, στοιχείου αρσενικό και την απόκρυψη για μεγάλο χρονικό διάστημα της συγκέντρωσής του στο πόσιμο νερό της Χαλκιδικής, καθώς και στο νερό που χρησιμοποιείται για άρδευση αγροτικών εκτάσεων και για το πότισμα των ζώων και των λαχανικών.

 

Η μηνυτήρια αναφορά συνοδεύεται από πληθώρα αποδεικτικών εγγράφων και στοιχείων και πρόταση μαρτύρων προς εξέταση.

ΣΧΕΤΙΚΑ: 

1) ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ – ΜΑΡΙΑΣ ΓΙΑΤΑΓΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΘΕΜΑ: «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.»-Μείζον οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο» 

Ερώτηση προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος και Οικονομικών κατέθεσε η Βουλευτής των ΑΝΕΞΑΡΤΤΗΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ κ. Γιαταγάνα σχετικά με το μείζον οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο που συντελείται από την «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.»στη Χαλκιδική αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας.

Το οικονομικό σκάνδαλο έγκειται στην πρακτική της εταιρείας να δηλώνει ως πρώτη ύλη το συμπύκνωμα πυριτών που φέρει χρυσό και άργυρο, με αποτέλεσμα η εταιρεία να εισπράξει 121,4 εκατ. ευρώ και το Ελληνικό Δημόσιο να χάσει φόρους 30 εκατ. ευρώ.

Ως προς το περιβαλλοντικό σκάνδαλο, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, η εταιρεία δεν έχει λάβει κανένα μέτρο προστασίας για την απόθεση και τον χειρισμό των τοξικών και επικίνδυνων υλικών, ενώ ταυτόχρονα μολύνονται τα υπόγεια ύδατα της περιοχής και η τοξική σκόνη αποτελεί κίνδυνο για την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας.

Η κ. Γιαταγάνα στηλιτεύει τη στάση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο με την αδιαφορία που επιδεικνύει, θέτει σε κίνδυνο την υγεία όλων μας και ζητά την διακοπή της λειτουργίας της εταιρείας στην περιοχή, αν αποδειχθεί η ύπαρξη ποσότητας αρσενικού στον αέρα και στον υδροφόρο ορίζοντα ανώτερης του επιτρεπόμενου ορίου. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς:

·      Τον Υπουργό Περιβάλλοντος

·      Τον Υπουργό Οικονομικών

ΘΕΜΑ: «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.»-Μείζον οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο»

Τον τελευταίο καιρό εντείνονται η ανησυχία και οι καταγγελίες των κατοίκων της Χαλκιδικής αλλά και ολόκληρης της Μακεδονίας για τη δράση της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.». Σύμφωνα με επίσημες καταγγελίες τους προς τους αρμόδιους Εισαγγελείς, που δημοσιεύθηκαν και σε ΜΜΕ, συντελείται ένα οικονομικό και περιβαλλοντικό έγκλημα στο Στρατώνι και στην Ολυμπιάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας. 

Πιο συγκεκριμένα, το συμπύκνωμα πυριτών που προέρχεται από τα Μεταλλεία της Ολυμπιάδας, στην πραγματικότητα φέρει χρυσό και άργυρο σε σημαντικές περιεκτικότητες, τα οποία η εταιρεία αποστέλλει σε μεταλλουργίες του εξωτερικού για την απόληψή τους. Η εταιρεία βέβαια τη δηλώνει ως απλή πρώτη ύλη για την παραγωγή διοξειδίου του θείου και θειικού οξέος, ώστε να εξάγεται ως φθηνή ύλη. Από την δόλια πρακτική αυτή, η εταιρεία από τους 339.810 τόνους χρυσοφόρου συμπυκνώματος πυριτών που θα εξαχθούν από τη ΒΙ.ΠΕ Σίνδου, θα εισπράξει περί τα 121, 4 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ το Ελληνικό Δημόσιο θα χάσει φόρους ύψους 30 εκατ. ευρώ!.

Παράλληλα το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων καταγγέλλει και το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται στην περιοχή. Η εταιρεία, κατά την διαδικασία αδειοδότησής της, αναφέρουν χαρακτηριστικά, απέκρυψε την αλήθεια για την τοξικότητα και επικινδυνότητα των συμπυκνωμάτων που αποθέτει σε ανοικτή θέα ως αδρανή υλικά. Κυρίως του σιδηροπυρίτη, ο οποίος αποτελεί μείγμα συμπυκνωμάτων σιδηροπυρίτη και αρσενοπυρίτη με ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα, στην πραγματικότητα, σε αρσενικό!.Τόσο στο Στρατώνι όσο και στη Χαλκιδική, η «πλατεία» αποθήκευσης των συμπυκνωμάτων βρίσκεται εκτεθειμένη στον αέρα και στη βροχή. Δεν έχει ληφθεί δε κανένα επαρκές μέτρο προστασίας για την απόθεση και τον χειρισμό των τοξικών και άκρως επικίνδυνων υλικών. Γιατί αυτό θα προκαλούσε πρόσθετο κόστος στην εταιρεία. Γι’ αυτό και απέκρυψε στη μελέτη την επικινδυνότητα των προϊόντων που εκμεταλλεύεται.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η τοξική σκόνη που διαχέεται στον αέρα, την οποία αναπνέουν και καταπίνουν οι κάτοικοι όλης της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας. Και πιθανότατα όχι μόνο η εν λόγω περιφέρεια, καθότι γνωρίζουμε όλοι ότι ο αέρας μεταφέρει ουσίες σε περιοχές πολλά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η τοξική σκόνη επικάθεται πάνω στις ντομάτες και τα λαχανικά της περιοχής, πάνω στο φαγητό τους, πάνω στο νερό τους. Εκεί όπου παίζουν τα παιδιά τους.

Ταυτόχρονα, επειδή είναι εκτεθειμένο το αρσενικό στη βροχή, μολύνονται όλα τα υπόγεια ύδατα. Μεταφέρεται δηλαδή το δηλητήριο μέσω του μολυσμένου υδροφόρου ορίζοντα σε όλα τα λαχανικά και τα τρόφιμα που βγαίνουν από τη γη. Μολύνεται όλη η αγροτική παραγωγή και η κτηνοτροφική παραγωγή, αφού τα ζώα βόσκουν τα ποτισμένα με αρσενικό χορτάρια και τρώνε τις μολυσμένες ζωοτροφές.

Ο κίνδυνος εκτείνεται σε όλη την ελληνική επικράτεια, καθώς η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή και κατανάλωση δεν περιορίζεται μόνο στην περιοχή, αλλά τα μολυσμένα με αρσενικό λαχανικά, φρούτα και ζώα πωλούνται και μεταφέρονται προς κατανάλωση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αρκετά εξάγονται και σε χώρες του εξωτερικού. Συνεπώς, η υγεία όλων των Ελλήνων κινδυνεύει σοβαρότατα και άμεσα.

Η Κυβέρνηση πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα και να προβεί σε επισταμένους ελέγχους προς την εταιρία και τα συμπυκνώματα που εκμεταλλεύεται, μεταφέρει και αποθέτει σε ανοικτό μέρος. Πρέπει να επιβληθούν όχι μόνο πρόστιμα, αλλά και η υποχρέωση προς λήψη αποδοτικών μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος και απόθεσης με ασφαλή τρόπο των επικίνδυνων υλικών.

Η ολιγωρία και αδιαφορία του Υπουργείου να ασκήσει ουσιαστικούς ελέγχους και να επιβάλει αυστηρά μέτρα στην εν λόγω εταιρεία, θέτει σε κίνδυνο την υγεία όλων μας. Πρόσφατο παράδειγμα προχειρότητας και ανευθυνότητας της εταιρείας, που χαίρει της «προστασίας» της Κυβέρνησης και του αρμόδιου Υπουργείου, είναι και το ατύχημα του φορτηγού της πριν λίγες μέρες στη Ρεντίνα, στο Δήμο Βόλβης. Το φορτηγό μετέφερε στη Βιομηχανική Περιοχή της Θεσσαλονίκης μεταλλευτικά συμπυκνώματα από τα Μεταλλεία της Ολυμπιάδας, όταν μετατοπίστηκε και ανετράπη η καρότσα του και χύθηκε στο έδαφος το υλικό που φέρεται να είναι αρσενοπυρίτης.

Ο χειρισμός του συμβάντος από την εταιρεία είναι άκρως αλγεινός, καθώς δεν τηρήθηκε κανένα μέτρο ασφαλείας τόσο στη μεταφορά του όσο και στην περισυλλογή του. Ακόμη μάλιστα μένει αδιευκρίνιστο εάν το φορτηγό είχε την απαιτούμενη άδεια για τη μεταφορά του επικίνδυνου υλικού, καθώς δε διέθετε καμία ανάλογη σήμανση για την επικινδυνότητά του. Ο Δήμαρχος και οι κάτοικοι προέβησαν άμεσα σε καταγγελία και επιφυλάσσονται να προβούν σε περαιτέρω νομικές ενέργειες κατά της εταιρίας, ενώ ήδη έχει διαταχθεί προκαταρκτική έρευνα από την αρμόδια Εισαγγελέα.

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Αληθεύει ότι η ύλη που εξάγει η εταιρεία περιέχει σημαντικές ποσότητες χρυσού και αργύρου και ότι δολίως το απέκρυψε;
2. Προτίθεστε να προβείτε σε ανάλογους ελέγχους για να διαπιστώσετε, εάν πράγματι εξάγονται πολύτιμα μέταλλα, χωρίς να καταβάλλεται ο ανάλογος φόρος στο κράτος; Θα διεκδικήσετε τα 30 εκατ. ευρώ που χάνει ετησίως το κράτος νομιμοτόκως;  Θα της επιβάλλετε τα ανάλογα πρόστιμα;
3. Τι προτίθεται να πράξει το Υπουργείο Περιβάλλοντος για τον αρσενοπυρίτη; Θα επιβληθούν πρόστιμα στην εταιρεία; Θα επιβάλλετε στην εταιρία την υποχρέωση να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλούς χειρισμού, μεταφοράς και εναπόθεσης επικινδύνων υλικών;
4. Όλοι οι Έλληνες της Κεντρικής Μακεδονίας και, ενδεχομένως όχι μόνο, δηλητηριάζονται με αρσενικό! Όλη η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή της Μακεδονίας μολύνεται με δηλητήρια!. Η υγεία των παιδιών μας κινδυνεύει άμεσα!. Τι πρόκειται να κάνετε για να διαφυλάξετε την υγεία μας, τα νερά μας, τις τροφές μας, το περιβάλλον μας; Η κερδοφορία των ιδιωτικών επιχειρήσεων δεν είναι σημαντικότερη από τους Έλληνες. Δεν υπάρχουν περιθώρια να κάνετε τα στραβά μάτια!.

Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2013

Η Ερωτώσα Βουλευτής

Χρυσούλα-Μαρία Γιαταγάνα, Α’ Θεσσαλονίκης

http://www.anexartitoiellines.gr/parl_control_more.php?post_id=1266

2) ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ για τα τοξικά και επικίνδυνα της HELLAS GOLD

3) Ακατάλληλο για κάθε χρήση το νερό με αρσενικό στο Νεοχώρι

4) Να μην τους αφήσουμε, όχι να μιλήσουν, αλλά ούτε το πόδι τους να πατήσουν στη Θεσσαλονίκη!!!

5) Ο Σύνδεσμος Γεωλόγων Μελετητών Ελλάδας για τα μεταλλεία Χαλκιδικής

6) To κυανιούχο νάτριο στο Στρατώνι μάθατε που πάει; Καιρός να το μάθετε…

7) Υπολογισμός του κυανίου στο νερό της Χαλκιδικής που περιείχε βαρέα μέταλα

8) Το σκάνδαλο των μεταλλείων Κασσάνδρας – Aποδείξεις κακουργηματικών πράξεων

9 ) Έκτακτο: Διαρροή τοξικών στην Ρεντίνα,  Διαρροή τοξικών υλικών της Ελληνικός Χρυσός στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Δηλαδή βρε Πάγκαλε, γιατί ακριβώς παρακολουθούσες τους Αμερικανούς; Μήπως βομβαρδίσουν κατά λάθος τους Τούρκους στα Ίμια;

http://olympia.gr/2013/10/29/%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%AE-%CE%B2%CF%81%CE%B5-%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%8E%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1/

Ή μήπως τρακάρουν το κλιμάκιο που παρέδιδε τον Οτσαλάν στους Τούρκους;
Μεγαλύτερη εξαθλίωση για τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να υπάρξει. Ακόμα και η πτώχευση να σκάσει στα χέρια τους, δεν θα είναι τόσο εξευτελιστικό όσο η στήριξη που λαμβάνουν από τον …Πάγκαλο! Και πλεόν η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα όρια του γραφικού. Είναι εθνικά επικίνδυνος όπως και ως υπουργός των Ιμίων, του Οτσαλάν, της Δερύνειας.
Οι δηλώσεις του δεν είναι καθόλου κωμικές. Εξομοιώνουν τον θύτη με το θύμα και δίνουν λαβή στα ανθελληνικά λόμπις των ΗΠΑ

να κάνουν πάρτι. Οι δε βουλευτές της ΝΔ κινδυνεύουν από την μια στιγμή στην άλλη να βρεθούν παρέα με το πράσινο συνάφι στο εδώλιο, αφού εάν η κυβέρνηση δεν ελέγξει τώρα τις ποινικές ευθύνες του Παγκάλου, καθίσταται συγκατηγορούμενη σύμφωνα με τον ΚΠΔ.
Σε κάθε περίπτωση, η νέα εθνική μειοδοσία του Παγκάλου θα είχε αποφευχθεί εάν οι κρατικές υπηρεσίες αντί να παρακολουθούν φαντάσματα, τον είχαν θέσει υπό παρακολούθηση ώστε να εντοπιστεί ο τυχόν εντολέας του.

Spiegel: Στο παιχνίδι των υποκλοπών η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα!

http://www.logiastarata.gr/2013/10/spiegel_29.html

Έγγραφο της αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας που δημοσίευσε το Spiegel κατονομάζει και την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα ως κέντρο υποκλοπών και παρακολούθησης επικοινωνιών.

Το έγγραφο περιλαμβάνεται στα στοιχεία που διέρρευσαν από τον πρώην συνεργάτη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Έντουαρντ Σνόουντεν.

Ειδικές μονάδες συλλογής πληροφοριών, γνωστές ως Special Collection Service τις οποίες στελεχώνουν πράκτορες της NSA, της CIA και άλλων μυστικών Υπηρεσιών, δραστηριοποιούνται σε 80 περιοχές ανά τον πλανήτη, οι 19 εκ των οποίων εντοπίζονται στην Ευρώπη.

Πρώτη στην ευρωπαϊκή λίστα εμφανίζεται η Αθήνα, όπου εκτός από τη μονάδα SCS υπάρχει, σύμφωνα με το έγγραφο, και εξοπλισμός που λειτουργεί εξ αποστάσεως χωρίς να απαιτείται η παρουσία προσωπικού.

Από τις 19 ευρωπαϊκές πόλεις, μόνο στην Αθήνα, τη Μόσχα και τη Βιέννη συναντώνται μονάδες σε συνδυασμό με τηλεχειριζόμενο εξοπλισμό, ενώ στο Μιλάνο εντοπίζονται μόνο μηχανήματα παρακολούθησης.

Οι πράκτορες των μονάδων SCS εργάζονται υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας και υπό το καθεστώς της διπλωματικής ασυλίας σε δωμάτια των πρεσβειών τα οποία έχουν ειδική θωράκιση.

Οι μονάδες έχουν υπερσύγχρονο εξοπλισμό που μπορεί να υποκλέπτει επικοινωνίες κινητών τηλεφώνων, ασύρματων δικτύων και δορυφορικών επικοινωνιών.

Συνήθως τοποθετείται στους υψηλότερους ορόφους ή και στην ταράτσα των πρεσβειών και καλύπτεται με πάνελ ή κατασκευές τύπου "Ποτέμκιν" για προστασία από τα αδιάκριτα βλέμματα.

Μια τέτοια κατασκευή από λευκά δομικά υλικά διακρίνεται και στην οροφή της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα στο παλαιό κτίριο προς την πλευρά της οδού Πέτρου Κόκκαλη που καταλήγει στη Βασιλίσσης Σοφίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που "παράξενοι κλωβοί" στις ταράτσες των αμερικανικών πρεσβειών ανά τον κόσμο απασχολούν δημοσιογράφους και ερευνητές.

Ήταν Νοέμβριος του 2000 όταν στα πλαίσια ερευνών για το παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης δορυφορικών και ασύρματων επικοινωνιών Εσελον ειδικοί εντόπισαν χώρους "ύποπτους" για την φιλοξενία εξοπλισμού υποκλοπών στην αμερικανική πρεσβεία στη Λευκωσία.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Μάικ Φροστ, πρώην υπάλληλος των καναδικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί από την NSA στην εγκατάσταση μηχανημάτων παρακολούθησης σε αμερικανικές και καναδικές πρεσβείες.

Αναλύοντας φωτογραφίες της πρεσβείας, συμπέρανε πως τουλάχιστον ένα μέρος του τελευταίου ορόφου θα μπορούσε να χρησιμοποιείται για συλλογή και ανάλυση δεδομένων που υποκλέπτονται από ασύρματες επικοινωνίες.

Ο Καναδός πρώην πράκτορας εκτίμησε πως μπορεί να υπήρχαν τουλάχιστον τρία διαφορετικά είδη κεραιών, συνολικά περίπου 18 στοιχεία, τα οποία χρησιμοποιούνται για την υποκλοπή διαφορετικών σημάτων.

Από τον αριθμό και τα είδη των κεραιών, ο Φροστ συμπέρανε ότι πρόκειται για επιχείρηση παρακολούθησης 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα.

Ανάμεσα στα δεδομένα που μπορούσαν να υποκλέπτουν ήταν επικοινωνίες κινητών, ψηφιακών και αναλογικών ασύρματων τηλεφώνων, βομβητών, ασύρματο ίντερνετ, δορυφορικών τηλεφώνων και στοιχεία συναλλαγών μέσω ΑΤΜ.

Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει για την πρεσβεία στη Λευκωσία και ο ερευνητής δημοσιογράφος Ντάνκαν Κάμπελ, από εκείνους που αποκάλυψαν την ύπαρξη συστήματος παρακολουθήσεων Έσελον.

Πηγή: Τα Νέα / news247.gr

TO ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΜΕΧΜΕΤ ΜΠΕΗ (Ή Ο ΚΡΥΦΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ). ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

http://www.agioritikovima.gr/perizois/31367-pacha-tou-me
Μία συγκλονιστική ιστορία από το Αναγνωστικό της Στ Δημοτικού του 1947

   Είναι τρεις η ώρα μετά τα μεσάνυχτα και σπάνιοι οι διαβάτες στο δρόμο. Είναι οι τελευταίοι που γυρίζουν από την πρώτη Ανάσταση και πηγαίνουν βιαστικοί στα σπίτια τους.

Σε λίγο τίποτε πια δεν ακούεται και νεκρική σιγή βασιλεύει σ’ όλη την  τούρκικη συνοικία του Ηρακλείου.

Ξαφνικά, ανοίγει αθόρυβα η αυλόπορτα ενός μεγάλου σπιτιού και προβάλλει ανθρώπινο κεφάλι. Γυρίζει δεξιά και αριστερά και παρατηρεί με προσοχή μέσα στα σκοτάδι. Τραβιέται μέσα και πάλι ξαναφαίνεται και κοιτάζει με προσοχή.

-Ελάτε, δεν είναι κανένας, ακούεται  χαμηλή φωνή.

Τρεις σκιές, η μια μεγάλη και οι δύο μικρότερες, βγήκανε στο δρόμο.

-Πάμε γρήγορα, ψιθύρισε ο ψηλός άντρας πάμε γρήγορα, γιατί αργήσαμε και θα μας περιμένει. Σκέπασε το πρόσωπο με το μαντήλι σου, Εσμέ! Ρεσίτ, δός μου το χέρι σου!

Περπατούσανε κι οι τρεις σιωπηλοί στο σκοτάδι. Μόλις όμως έστριψαν το στενό σοκάκι, βρήκανε μια γριά, που κρατούσε στο χέρι της αναμμένη λαμπάδα. Περπατούσε με κόπο, γιατί ήταν πολύ γριά. Και φρόντιζε με το αδειανό χέρι να προφυλάξει τη λαμπάδα της από τον αέρα, για να φέρει στο σπίτι το φως της Αναστάσεως, που πήρε από την εκκλησιά.

Όταν είδαν το φως της λαμπάδας οι τρεις νυχτερινοί διαβάτες, γύρισαν αλλού το κεφάλι τους, για να μην γνωριστούν. Του κάκου όμως. Η γριά σήκωσε τη λαμπάδα της και τους φώτισε.

-Πολλά τα έτη σας, Μεχμέτ Μπέη! είπε η γριά.

-Καλημέρα, κυρά, αποκρίθηκε εκείνος, και του χρόνου! Και τράβηξε το δρόμο του.

Η γριά τους κοίταξε από κοντά, ώσπου τους έχασε από τα μάτια της.

«Περίεργο πράγμα!» είπε με το νου της. «Που να πάνε τέτοια ώρα ο Μεχμέτ μπέης με τη χανούμισα και το γιό του; Χριστέ μου, δεν κάνεις το θάμα σου να γλιτώσουν οι Χριστιανοί από έναν Τούρκο;»

Βυθισμένη στο σκοτάδι ήταν και η εκκλησία του Αγίου Μηνά. Εδώ και λίγη ώρα, χιλιάδες κεριών τη φώτιζαν χιλιάδες Χριστιανών στην αυλή της έψαλλαν χαρμόσυνα το «Χριστός Ανέστη». Τώρα έμεινε μόνο το άρωμα του λιβανιού και των κεριών. Και μόνο το καντήλι, που έκαιε μπροστά στην ασημένια εικόνα της Παναγίας, θαμπόφεγγε. Παντού βασίλευε απόλυτη σιγή.

Δύο χτύποι ακούστηκαν στην εξώθυρα. Από ένα στασίδι σηκώνεται κάποιος και τρέχει ν’ ανοίξει ήταν ο παπάς του Αγίου Μηνά.

Οι τρεις νυχτερινοί διαβάτες μπαίνουν αθόρυβα στην εκκλησία και φιλούν το χέρι του παπά. Σφαλίζουν καλά την πόρτα, προχωρούν ευλαβικά στο εικονοστάσι, γονατίζουν και κάνουν το σταυρό τους. Ο παπα-Γρηγόρης μπαίνει από τη δεξιά πόρτα στο ιερό, ανοίγει την Ωραία Πύλη και λέει στο μικρότερο από τους τρείς:

-Έλα, παιδί μου, να με βοηθήσεις! Και του δίνει μια μικρή λαμπάδα, που την άναψε από το ακοίμητο φως, που είναι πάνω στην Άγια Τράπεζα.

Ο παπα-Γρηγόρης φόρεσε το χρυσοκέντητο πετραχήλι του, πήρε με βαθύ σεβασμό το Δισκοπότηρο και πλησίασε στην Ωραία Πύλη. Μπροστά του στέκεται το συμπαθητικό τουρκόπαιδο, ωχρό, συγκινημένο, με τη λαμπάδα στο χέρι.

-Πλησιάστε, είπε ο παπάς στους άλλους δύο.

Πρώτα πλησίασε η γυναίκα, τριάντα έως τριανταπέντε χρονών. Ήταν ωχρή και βαθιά συγκινημένη. Τη στιγμή που ανέβαινε τα σκαλοπάτια του ιερού, χρειάστηκε να την υποστηρίξει ο Μεχμέτ μπέης, για να μην πέσει. Τα μεγάλα μαύρα μάτια της ήταν δακρυσμένα.

-«Μεταλαμβάνει η δούλη του Θεού Μαρία, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», είπε ο παπάς μ’ επισημότητα και της έδωσε την Άγια Μετάληψη.

Δύο μεγάλα δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο την σεμνής εκείνης γυναίκας κι ακούστηκε να ψιθυρίζει:«Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου».

Πήρε έπειτα η γυναίκα τη λαμπάδα στο χέρι τη κα πλησίασε το παιδί.

-«Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Νικόλαος». επανάλαβε ο παπάς, κοιτάζοντας στοργικά το συμπαθητικό παιδί.

Τώρα ήρθε η σειρά του Μεχμέτ. Ανεβαίνει με θάρρος και πλησιάζει τον παπά. Το φως της λαμπάδας τρέμει, γιατί τρέμουνε και τα χέρια της Μαρίας.

-«Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Εμμανουήλ, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», λέει για τρίτη φορά ο παπάς, δακρύζοντας τώρα κι αυτός.

-Αμήν. Είπε με βαθιά φωνή ο μυστικός  Χριστιανός.

Σε λίγα λεπτά οι τρεις σκιές χάνονται και πάλι στους σκοτεινούς δρόμους του Ηρακλείου και βιαστικά γυρίζουν στο σπίτι τους. Αυτή τη φορά δε βρέθηκε καμιά γριά στο δρόμο να τους γνωρίσει με το φως της λαμπάδας και να ξαναπεί:

-Θεέ μου, δεν κάνεις το θάμα σου, για να σωθούν από έναν κακό Τούρκο οι Χριστιανοί;

Μόνο ο παπα-Γρηγόρης ήξερε, ότι ο Μεχμέτ μπέης ήτανε Χριστιανός, πιο πολύ πιστός από πολλούς, που λέγονται μονάχα Χριστιανοί. 

Μια βρετανική μαρτυρία για το θαύμα της Παναγίας το 1940.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2013/10/1940_29.html

Η υπερφυσική βοήθεια

(Michael Palairet, Άγγλος πρεσβευτής στην Ελλάδα την εποχή του πολέμου του 1940) - Νο 306 - Από τη Βρετανική Πρεσβεία

ΑΘΗΝΑΙ Δεκέμβριος 9, 1940

Κύριέ μου,

        Εις την επιστολήν μου Νο 293 της 23^ης  Νοεμβρίου, ανέφερα την ευρέως παραδεχομένην πίστιν εδώ ότι ο ελληνικός· στρατός απολαμβάνει της ιδιαιτέρας προστασίας της Παναγίας της Τήνου και ότι οι νίκες του, οι οποίες δύνανται ασφαλώς να ονομαστούν θαυματουργικές, οφείλονται εις την επέμβασίν της.

       Αυτή η πίστις έχει γίνει τώρα πεποίθησις και υπάρχουν αναρίθμητες ιστορίες της πα­ρουσιάσεων της Ευλογημένης Παρθένου εις στρατιώτας εις το μέτωπον ενθαρρύνοντάς τους εις την μάχην, με υποσχέσεις ότι η ιερο­συλία που έγινε από τους Ιταλούς εις τον Να­ό της κατά την εορτή της Κοιμήσεως θα ετιμωρείτο από μία μεγάλη ήττα… [...]

       Φαίνεται ασύνηθες ν’ αφιερώνω μία επίση­μη επιστολή σε τοιούτο θέμα, αλλά, δεν υπάρ­χει αμφιβολία ότι η πεποίθησις ότι υποστηρίζεται από υπερφυσική βοήθεια έχει συμβάλει πολύ εις την ενθάρρυνσιν του Έλληνος στρα­τιώτου, εις την ακούραστη επιδίωξη του διά νίκη, και του Ελληνικού λαού εις τον ενθουσιασμό του διά τον πόλεμον…

       Η επίθεσις κατά της «Έλλης» στην Τήνο απεδείχθη πράγματι ένα σοβαρό λάθος, διά το οποίον πρέπει να μετανοούν οι Ιταλοί τώρα σκληρά.

       Όχι μόνον ένωσε την Ελλάδα, την εβοή­θησε από την αρχή με την πεποίθησιν ότι τα όπλα της εβοηθούντο θαυματουργικώς – μία πεποίθησις η οποία εις αυτήν την χώραν των ισχυρών και βαθέων θρησκευτικών παραδό­σεων έχει ανεκτίμητη αξία.

      Έχω την τιμήν να παραμένω με τον μεγαλύτερον σεβασμόν, Κύριε μου,

      Ο πλέον ταπεινός και πλέον πιστός υπη­ρέτης Σας.

Michael Palairet

(Πηγή: Μερόπης Ν. Σπυροπούλου, Στην εποποιία του 1940-41 με πίστη, σ. 144-146)

 

http://www.pemptousia.gr

ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΖΑΚΟ ΣΤΗΝ "ΑΝΑΚΡΙΣΗ" ΤΟΥ ΠΕΤΕΡ ΒΑΙΣ> O Νίκος Μπογιόπουλος ζωντανεύει στην σκηνή την Δίκη της Φρανκφούρτης

http://kourdistoportocali.com/post/30870/bogiopoulos

Aπό την Ντίνα Καραμάνου

Στην παράσταση του Κώστα Καζάκου στο θέατρο «Καρέζη» συμμετέχει ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος.

Πρόκειται για το θεατρικό έργο «Η Ανάκριση», του Πέτερ Βάις.

Ένα έργο που βασίστηκε στα ντοκουμέντα της ιστορικής «Δίκης της Φρανκφούρτης», της δίκης 22 βασανιστών του Άουσβιτς που έγινε στη γερμανική πόλη από το 1963 έως και το 1964.

«Η συμμετοχή μου δεν είναι συμμετοχή ηθοποιού. Δεν είμαι ηθοποιός, εμφανίζομαι ως αυτό που είμαι, δημοσιογράφος. Αποδέχτηκα την πρόταση για το περιεχόμενο του έργου, ένα συγκλονιστικό έργο του Πέτερ Βάις το οποίο δυστυχώς είναι κάτι περισσότερο από επίκαιρο και στην Ελλάδα. Ο δεύτερος και εξίσου σημαντικός λόγος είναι ότι δεν απορρίπτεις ποτέ μια πρόσκληση από τον Κώστα Καζάκο. Δεν υπάρχει ηθοποιός Μπογιόπουλος. Είναι ένας δημοσιογράφος που εμφανίζεται μετά το τέλος του έργου», λέει στο newpost ο γνωστός δημοσιογράφος.

«Στη δίκη αυτή παρέλασαν 350 μάρτυρες, εκ των οποίων οι 260 ήταν επιζώντες του Άουσβιτς», εξηγείστο newpost οΚώστας Καζάκος.
«Ήταν μια ιστορική δίκη που ο Βάις είχε παρακολουθήσει. Τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που κατατέθηκαν εκεί συνέθεσαν αυτό το έργο.
Πρόκειται για ένα τραγικά επίκαιρο, τρομακτικό έργο. Η άνοδος του νεοναζισμού δυστυχώς δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Είναι βασανιστικό αν σκεφτεί κανείς ότι αυτή η μηχανή εξόντωσης ανθρώπων δεν έπαψε ποτέ, στην ουσία, να λειτουργεί».

Μάλιστα, ο θιασάρχης, μεταφέρει μια πτυχή του έργου που ο ίδιος πιστεύει πως μπορεί να ερμηνεύσει τη σημερινή κατάσταση στη χώρα:

« Έτσι όπως παθητικά έμπαινε τότε ο κόσμος στους θαλάμους αερίων, και αναρωτήθηκε ο δικαστής γιατί τόσες χιλιάδες ανθρώπων  δεν αντιστέκονταν σε 15 φύλακες, έτσι και σήμερα βλέπουμε την κοινωνία να περιμένει το ίδιο παθητικά την εξόντωσή της. Είναι ανατριχιαστικό», λέει χαρακτηριστικά.

Όσο για τη συμμετοχή του Νίκου Μπογιόπουλου στην παράσταση, τη χαρακτηρίζει «καταλυτική»:
«Ο συγγραφέας δεν έχει βάλει στο έργο του φινάλε. Το αφήνει μετέωρο, σαν παρακαταθήκη στους ηθοποιούς να φτιάχνουν το φινάλε σύμφωνα με την εποχή και τις συνθήκες που επικρατούν τη δεδομένη στιγμή.
Από το καλοκαίρι που μελετούσα το έργο είχα την ιδέα να φτιάξω ένα φινάλε για τις νέες γενιές που δεν έζησαν ούτε τον πόλεμο, ούτε την μεταπολεμική εποχή, να καταλάβουν ότι και σήμερα εξακολουθούν να συμβαίνουν με άλλο τρόπο. Σκέφτηκα έναν σημερινό, ζωντανό δημοσιογράφο, άνθρωπο της επικοινωνίας, μάχιμο και μαχητικό, να μας δώσει τα ντοκουμέντα του σήμερα, όπως το έργο μας δίνει τα ντοκουμέντα της δίκης. Έτσι θα δούμε τη συνέχεια των γεγονότων του πολέμου στο σήμερα».
  

Πηγή

Ρέκβιεμ για έναν δημόσιο υπάλληλο….

http://www.antinews.gr/2013/10/29/232109/

Προφανώς και δεν περιμένετε εμένα για να μάθετε οτι η ζωή είναι άδικη. Ομως, ορισμένες φορές είναι τέτοιο το μέγεθος της αδικίας που σε αναγκάζει να σκεφτείς πως δεν γίνεται να τελειώνει έτσι. Κάπου θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους επανόρθωση. Η ελπίδα άλλωστε, πεθαίνει τελευταία…

Το Φίλιππα τον γνώρισα το 2005. Υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών. Από την πρώτη στιγμή τον έβλεπα με καχυποψία.  Ξέρετε όλα αυτά που λένε για τους δημοσίους υπαλλήλους και ιδιαίτερα αυτούς  των ΔΟΥ. Επιπλέον, είχε και ένα άλλο ….ελάττωμα. Ηταν αμετανόητος…πασόκος.

Ο φίλος που  τον σύστησε, όμως, επέμενε να τον γνωρίσω. Ετσι αρχίσαμε να κάνουμε παρέα, αραιά και πού. Εκείνη την περίοδο η εταιρεία στην οποία εργαζόμουν, αντιμετώπιζε προβλήματα  και ο Φίλιππας, αν και με ήξερε λίγο καιρό, ερχόταν κάθε μέρα με ειλικρινή διάθεση να βοηθήσει. Δυο-τρείς φίλοι μου που έτυχε να πάνε στην ΔΟΥ που δούλευε, «σκίστηκε»  να τους εξυπηρετήσει. Εναν μάλιστα τον βοήθησε να γλυτώσει ένα πολύ μεγάλο πρόστιμο, που με ελαφριά την καρδιά του είχε επιβάλλει κάποιος ασυνείδητος και ζητούσε μίζα για να διευθετήσει το ζήτημα. Ο φίλος μου, απο μόνος του, προθυμοποιήθηκε να κάνει ένα «δωράκι» στον Φίλιππα για την εξυπηρέτηση, αλλά του το έτριψε κατάμουτρα.

«Τι φρούτο, ρε εσύ, είναι αυτός ο δικός σου, μόνο που δεν με πέταξε με τις κλωτσιές»!

Ο Φίλιππας ήταν ο ορισμός του συνειδητού και εντίμου δημοσίου υπαλλήλου. Εκανε τη δουλειά του άψογα γιατί την αισθανόταν ως υπηρεσία προς την Πολιτεία.

Οταν το 2005, ο Αλογοσκούφης αύξησε τον ΦΠΑ κατά 2 μονάδες, μου τηλεφώνησε έξαλλος. «Να τους πείς οτι δεν ξέρουν τι τους γίνετε!» Πάλι δεν τον πήρα σοβαρά. Το ….πασοκικό παρελθόν, γάρ.

Μια μέρα με έβαλε κάτω και μου έδειξε μια (εμπιστευτική) πρόταση για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος στην Ελλάδα, που εκπόνησαν ειδικοί του IRS  που προσεκλήθησαν για το  σκοπό αυτό.

«Και γιατί δεν προχώρησε», τον ρώτησα οταν διάβασα τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις (επίκαιρες ακόμα και σήμερα).

«Καλά σε ποιά χώρα ζείς;»

Με τον καιρό γίναμε φίλοι.

Δυο-τρείς φορές την εβδομάδα συναντιόμασταν …υποχρεωτικά. Και ο Φίλιππας γκρίνιζε για τα  στραβά του φορολογικού μας συστήματος που καταστρέφουν την οικονομία της χώρας.

Τ0 2009, μετά τις εκλογές, τον κάλεσαν σε κάποια επιτροπή για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος.

«Να πάω;» με ρώτησε.

«Και δεν πηγαίνεις;»

Πήγε δυο-τρείς φορές και ύστερα τα βρόντηξε και έφυγε.

«Αυτοί δεν είναι μόνον άσχετοι. Είναι και επικίνδυνοι γιατί νομίζουν οτι τα ξέρουν όλα!» Ηπιε τρείς καφέδες για να ηρεμήσει.

Οταν η Κυβέρνηση Παπανδρέου μοίραζε το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης τον Δεκέμβριο του 2009, με έπαιρνε κάθε μέρα τηλέφωνο ωρυόμενος για τη σπατάλη που γίνεται.

«Μας πάνε κατ’ ευθείαν στο γκρεμό», μου είπε μια μέρα λίγο πριν απο τα Χριστούγεννα του 2009.

Ο Φίλιππας πίστευε οτι η Χώρα μπορούσε να σωθεί αν η Κυβέρνηση  ακολουθούσε ένα στοιχειωδώς σοβαρό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Ηταν,επίσης, πεπεισμένος, οτι το μνημόνιο αποτελούσε συνταγή καταστροφής.

Σε πολλά απο τα άρθρα που έγραφα εδώ στο Antinews, χρησιμοποιούσα ιδέες και σκέψεις του.

Μια μέρα, απογοητευμένος με την παράδοση της χώρας στην τρόϊκα, μου έφερε τις ιδέες του, για την ακρίβεια επρόκειτο για συγκεκριμένες προτάσεις, για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος της χώρας.

«Δώστες στον Σαμαρά», μου λέει.

Κάναμε κάτι ακόμα καλύτερο. Του κλείσαμε ένα ραντεβού με τον Σαμαρά, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος. Ηταν λίγο πριν το Ζάππειο.  Ο Αντώνης Σαμαράς τον συμπάθησε από την πρώτη στιγμή. Η πρώτη εκείνη συνάντηση θα κράτησε ένα δίωρο. Μετά ακολούθησε άλλη μια, οι δυό τους. Ο Σαμαράς και ο Φίλιππας, χωρίς κανέναν άλλο. Ηταν ένα Σάββατο μεσημέρι στην Κηφισιά.

Ο Φίλιππας εργάστηκε επι δυο βδομάδες και μια μέρα μου παραδίδει ένα κείμενο 25 σημείων. «Να τις παραδώσεις στον Πρόεδρο. Τις περιμένει».

«Γιατί δεν τις παραδίδεις εσύ;»

Δεν μου απάντησε, αλλά ήταν προφανές ο,τι αισθανόταν άβολα να πάει στα Γραφεία της ΝΔ.

Πήρα τον Φάκτορα και παραδώσαμε τα «25 σημεία» του Φίλιππα στον Αντώνη Σαμαρά. Στα χέρια του.

Οταν μετά απο μερικές μέρες είδαμε τις ανακοινώσεις του Σαμαρά στο Ζάππειο, όλες οι προτάσεις του Φίλιππα, ήταν ενσωματωμένες στο πρόγραμμα που ανακοίνωσε.

Μου τηλεφώνησε, συγκινημένος. Βουρκωμένος.

«Ρε εσύ, ο μεγάλος τα ανακοίνωσε όλα!»

Ο Φίλιππας έγινε προσωπικός οπαδός του Αντώνη Σαμαρά και ο τελευταίος του τηλεφωνούσε συχνά και τον συμβουλευόταν για φορολογικά, κυρίως, ζητήματα.

Ο Φίλιππας παρέμεινε ένας σεμνός υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών, που έμενε ακόμα στο νοίκι.

Δεν πήρε ποτέ μεγάλες θέσεις.

Ισως γιατί δεν πήγε σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία και Κολέγια, παρά μόνο σε κάποιο ταπεινό δημόσιο γυμνάσιο, κάπου στην Αχαϊα.

Ισως γιατί δεν έκανε μεταπτυχιακά σε φημισμένα πανεπιστήμια, αλλα τελείωσε την ΑΣΟΕ.

Ισως γιατί δεν είχε  καρριέρα σε μεγάλες επιχειρήσεις, ούτε  πλούσιο βιογραφικό, αλλά ήταν μια ζωή ένας συνεπής δημόσιος λειτουργός, που έκανε καλά τη δουλειά του.

Ισως γιατί απεχθανόταν τις υψηλές θέσεις και τα αξιώματα και τώρα τελευταία προτιμούσε να παίζει με την κόρη του.

Ισως γιατί διέθετε τον κοινό νού και σιχαινόταν τις παρόλες και τα ακαταλαβίστικα σχέδια.

Ισως γιατί τιμούσε τη θέση που του εμπιστευόταν η Πατρίδα του και δεν την εκμεταλλευόταν για ίδιον όφελος.

Την Παρασκευή, κατά τις 3 το πρωϊ, ο Φίλιππας σηκώθηκε να πιεί ένα ποτήρι νερό.

Και την κοπάνησε ο μπαγάσας…..

Το Σάββατο,  όλο το χωριό του, μαζεύτηκε στο ξόδι του…..

Μπροστά στην εκκλησιά δέσποζε ένα  στεφάνι με λευκά τριαντάφυλλα και λευκά χρυσάνθεμα.

«Αντώνης Κ. Σαμαράς-Πρωθυπουργός»

«Μα τον ήξερε ο Σαμαράς;» Απορούσαν οι περισσότεροι.

Ούτε στους φίλους του δεν το είπε ο άτιμος….Αλλοι θα το είχαν κάνει βούκινο….

Καλο κατευόδιο, ρε φίλε….

Κώστας Ροδινός

ΗΣΙΟΔΟΣ ΤΣΙΓΚΟΣ: Το Λιοντάρι της Τρεμπεσίνας

http://olympia.gr/2013/10/28/%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82-2/

Εις μνήμην

ΗΣΙΟΔΟΣ ΤΣΙΓΚΟΣ

Του Νίκου Ι. Κωστάρα

      Το Λιοντάρι της Τρεμπεσίνας αναπαύεται στο Κοιμητήριο Ζωγράφου από την 26 Αυγούστου 2009. Ένας έφηβος 95 ετών, ένας ψυχωμένος Έλ­λη­νας, ο Βετεράνος του Β^ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Ησίοδος Τσίγκος, ο έφε­δρος ανθυπολοχαγός, διμοιρίτης και διοικητής του 11^ου λόχου του 14^ου Συν­τάγματος πεζικού Χανίων της 5^ης Μεραρχίας Κρητών.

            Είναι αυτός που ριψοκινδύνεψε για την κατάληψη του Υψώματος 1923 της Τρεμπεσίνας, που ελέγχει τα στενά της Κλεισούρας και το δημόσιο δρόμο προς Αυλώνα. Τόλμησε να αναρριχηθεί σαν αγριοκάτσικο στην χιονισμένη απροσπέλαστη βραχώδη και επικαλυπτομένη από πάγους δυτική πλευρά της Τρεμπεσίνας με άλλους επτά ψυχωμένους άνδρες του. Ηρωισμός τρέλας και απόγνωσης. Αυταπάρνηση για λύτρωση και ηρωικό θάνατο. Εκείνη την νύχτα της 29^ης προς 30 Ιανουαρίου 1941 έκρινε και την κατάληψη της κορυφής με τα αμπριά σκεπασμένα γεμάτα ιταλικό πολεμικό υλικό. Οι Ιταλοί αλπινιστές είχαν κατέβει εκείνη την ημέρα για να σωθούν από την χιονοθύελλα. Όταν επέστρε­ψαν βρήκαν τους Έλληνες να τους περιμένουν. Το άσπρο χιόνι βάφτηκε κόκκινο και η Τρεμπεσίνα έμεινε οριστικά στα Ελληνικά χέρια. Η κατάληψη της Τρεμπεσίνας σήμαινε και την αποτυχία της εαρινής επίθεσης του Μουσολίνι. Ακόμη η κατάληψη του υψώματος 1923 οφείλεται προσωπικά στον Ησίοδο Τσίγκο για το timing, όπως τονίζουν οι συμπολεμιστές του από στρατηγό με­χρι στρατιώτη, γιατί αν δεν αποφάσιζε να ανέβει εκείνο το απόγευμα στην κο­ρυφή την άλλη ημέρα θα ήταν αργά. Οι Ιταλοί θα είχαν πάει από τα χαράματα στην κορυφή. Σ’ αυτόν τον «τρελό» διοικητή του 11^ου λόχου, τον «γενναίο των γενναίων», που έγινε θρύλος, καταγράφεται η αποθέωση της ελληνικής ψυχής σ’ όλη της τη μεγαλοπρέπεια. Ο ηρωισμός και η τόλμη. «Το δίπλωμα το παίρ­νει κανείς στη μάχη» είχε πει ο Μάρκος Μπότσαρης.

            Ο ήρωας της Τρεμπεσίνας τραυματίστηκε αργότερα προχωρώντας από Τρεμπεσίνα προς Σεντέλι. Στους μήνες εκείνους του πολέμου ο Ελληνι­κός τόπος μιλούσε για το Λιοντάρι της Τρεμπεσίνας, τον ηρωισμό της Ελλη­νικής ψυχής.

            Ο θρυλικός ήρωας τιμήθηκε με το χρυσούν Αριστείον Ανδρείας αλλά και το Μετάλλιον εξαιρέτων πράξεων για τις προσφορές του στα χρόνια της κατοχής υπηρετώντας στο Γενικό Νοσοκομείο Στρατού όπου εξασφάλιζε κρυ­φά γάλα για τα ορφανά.

            Με εισήγησή του το όριο για την αναπηρική σύνταξη μειώθηκε στο 10% αντί για 25% που ισχύει μέχρι σήμερα.

            Αργότερα όταν τελείωσε ο πόλεμος οι Ιταλοί του επέδωσαν εξαιρετικές τιμές, τέτοιες που δεν του απένειμε η Ελλάδα. Στο Reggio Emila της Β. Ιταλίας σε πανηγυρική εκδήλωση ο Νομάρχης τόνισε: «όλοι σας έχετε γνωρίσει τον Έλληνα, τον έχετε σπουδάσει, τον έχετε μελετήσει. Πάρτε τον Έλληνα χωρίς τα ελαττώματά του και τότε θα έχετε τον τιμημένο Τσίγκο Ησίοδο. Στο πρό­σωπό του ας τιμήσουμε τον Έλληνα Στρατιώτη και τον Έλληνα Άνθρωπο». Ο Ησίοδος Τσίγκος δεν ήταν μόνο ήρωας αλλά και άνθρωπος με Ελληνικές αρχές. Και όπως ο ίδιος εξομολογείτο «αν η διδασκαλία του Χριστού είναι αγάπη δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να κάνω για την πατρίδα και τον αν­θρωπο». Ακόμη και στα 95 του χρόνια η Ελληνική ψυχή του χαλκέντερου βε­τεράνου παλλόταν από τον ίδιο πατριωτισμό αλλά και την πικρία του για τον ενδοτισμό και την αλλοτρίωση του τόπου. Σήμερα δυστυχώς ξεχάστηκαν οι θρυλικοί ήρωες. Τιμούνται άλλοι… με δημοσία δαπάνη!

            Ποτέ του δεν ζήτησε να εξαργυρώσει τις περγαμηνές του πατριωτισμού του. Ποτέ του δεν καυχήθηκε, γιατί είχε μικρασιατικές πνευματικές καταβολές και θήτευση κοντά στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Κράμα προσφυγιάς και κρητικής λεβεντιάς.

            Έφυγε με καθαρό το μυαλό μέσα στο σπιτικό του στο πλευρό της πο­νεμένης συζύγου του Αγορίτσας και τα τρία παιδιά του, τον Νικόλαο, τον Ησί­οδο και τον Ορέστη αλλά και τον εγγονό του Ησίοδο.

            Πρέπει να είναι υπερήφανοι οι δικοί του αλλά και εμείς που τον γνωρί­σαμε και δεν μπορούμε να τον ξεχάσουμε. Πώς να τον ξεχάσω στην επισκεψή του στην εγχείρισή μου στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, που τον γνώριζα μόνο τη­λεφωνικά. Πολλά κείμενά του μου ταχυδρόμησε και αξέχαστες θα μείνουν οι τηλεφωνικές μας συνομιλίες. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον αληθινό πατρι­ωτισμό του, τις ελληνικές αρχές για την ελληνική γλώσσα και για τον Άνθρωπο και την απογοήτευσή του για την σημερινή κατάντια της κοινωνίας μας.

            Είχε μια προσωπικότητα που ενέπνεε σεβασμό, αξιοπρέπεια και λε­βεντιά. Η προσωποποίηση του γνήσιου Έλληνα, του Ήρωα και Ανθρώπου και Καλού οικογενειάρχη.

            Για όλους εμάς δεν έφυγε η μνήμη και θα παραμένει ζωντανή με πα­ρακαταθήκη τις ελληνικές αρχές και παράδειγμα για τις νεότερες καταβολάδες. Καλό σου ταξίδι Λιοντάρι της Τρεμπεσίνας στη χώρα της Ελληνικής Αιωνιό­τη­τας.

Καπετάν Νικόλας Ι. Κωστάρας

Βόμβα από τον Πάνο Καμμένο> "Το ΠΑΣΟΚ είναι εγκληματική οργάνωση!.."

http://kourdistoportocali.com/post/30874/kammenospasok

ΠΙΣΤΕΥΩ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΠΩΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ

Tα έσπασε ο Πάνος Καμμένος στον Νίκο Χατζηνικολάου, μιλώντας για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο χαρακτήρισε με την σειρά τουεγκληματική οργάνωση!

«Εγώ δεν διαφωνώ πως το ΠΑΣΟΚ είναι εγκληματική οργάνωση.» και συμπλήρωσε πως: «Δεν είναι μόνο ο Τσοχατζόπουλος, είναι ο Τσουκάτος, ο κύριος Μαντέλης, όπως ο κύριος Παπαντωνίου… Γιατί τους καλύπτανε;» Ενώ ο Πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. επέρριψε ευθύνες και στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο κάνοντας αναφορά για τον νόμο για τα υποβρύχια.

Σε ότι αφορά τα εθνικά ζητήματα ο κ. Καμμένος είπε: «Διαφωνούμε στα εθνικά θέματα με τον ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτά δεν κάνουμε πίσω» τόνισε μιλώντας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Στον Ενικό».

«Στα εθνικά θέματα δεν θα υποχωρήσουμε ούτε ένα χιλιοστό. Στα υπόλοιπα θέματα της διακυβέρνησης ευχαρίστως να κάνουμε ένα ανοιχτό διάλογο», είπε ερωτηθείς για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Προέρχομαι από το πατριωτικό μέρος της ΝΔ όμως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ΝΔ γιατί τα δύο κόμματα της μεταπολίτευσης πέθαναν. Έγιναν κόμματα που έχουν καταργήσει τους ιδρυτές τους», υπογράμμισε ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ.  

Όπως σημείωσε η ΝΔ «προστατεύει τον Βαγγέλη Βενιζέλο όπως προστάτεψε τον Γιώργο Παπανδρέου για την εξεταστική για το πώς μπήκαμε στο μνημόνιο»

«Η ΝΔ είναι ο σύντροφος του ΠΑΣΟΚ. Με αυτή τη ΝΔ δεν έχω καμία σχέση»,  πρόσθεσε. 

Για την πιθανότητα συνεργασίας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων με τον ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε ο Πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., Πάνος Καμμένος στην εκπομπή «στον ενικό» του Νίκου Χατζηνικολάου.

«Πιστεύω ξεκάθαρα πως οι πολιτικές δυνάμεις του μνημονίου θα εξαφανιστούν. Πιστεύω το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπει στη Βουλή. Πιστεύω και η Νέα Δημοκρατία, με τη σημερινή της πολιτική και ηγεσία, θα πέσει κάτω από το ποσοστό εκείνο που θα διεκδικήσει μέρος της εξουσίας», δήλωσε ο Πάνος Καμμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου.

Για την πιθανότητα συνεργασίας των ΑΝ.ΕΛ. με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Καμμένος είπε πως: «Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεχθεί αυτά που εμείς ονομάζουμε «κόκκινες γραμμές», μακάρι να είναι μέσα, να είμαστε όλοι μαζί», ενώ συμπλήρωσε πως "ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει βήματα, δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε παλιότερα. Μακάρι να φτάσουμε στο σημείο να μπορέσουμε να συννενοηθούμε".

«Δημεύουν» τα χωράφια μας! (του Βύρωνα Γ. Πολύδωρα)

http://olympia.gr/2013/10/28/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82/

Τα χωράφια των Ελλήνων δεν είναι φορολογητέα ύλη. Είναι συστατικό ζωής. Του Έλληνα. Και απόδειξη της ιστορικής επιβίωσής του. Είναι όρος και όριον και ορισμός. Του ελεύθερου Έλληνα. Δεν είναι μόνον απλή μνήμη και ανάμνηση. Είναι μνήμα των προγόνων του. Δεν είναι στοιχείο της λογιστικής. Είναι «στοιχειό» της ψυχής και λογισμός του νου. Του Έλληνα. Είναι η ίδια η χώρα μας στο χαϊδευτικό υποκοριστικό της: Χωράφι. Όχι «αγροτεμάχιο», πράγμα που είναι κάτι διάφορο, που καταχρηστικά υπάρχει όχι ως χωράφι, κτήμα ή περιβόλι, αλλά ως μέτρο και μέσο εξωαγροτικής συναλλαγής. Όχι τέτοια τεχνάσματα. Και για να δουν οι αρμόδιοι το βαθμό της βαρβαρότητας της πράξεως ας πουν την αλήθεια ή ας επιγράψουν τον νόμο με το όνομά του – αν το τολμούν – ήτοι, «φορολογία χωραφιών». Θα εννοήσουν τότε την ηθική διαφορά! Στα χωράφια βρίσκει κανείς το εμπράγματο νόημα του Σαλαμίνειου παιάνα που μας παραδίδει ο Αισχύλος, ο οποίος πολέμησε εκεί και τον τραγούδησε ο ίδιος:
«Ω παίδες Ελλήνων, ίτε, Ελευθερούτε
πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας,
θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων•
νυν υπέρ πάντων αγών»!
(Ω παίδες Ελλήνων, εμπρός να κρατήσετε ελεύθερη την
πατρίδα, τα παιδιά μας, τις γυναίκες μας, τα ιερά
των θεών των πατέρων μας, και τους τάφους των προγόνων μας,
τώρα, για όλα αυτά ο αγώνας!)
Είναι το απόλυτο περιεχόμενο της προαιώνιας απάντησης «Μολών λαβέ»! Είναι το «γιατί» στο «ΟΧΙ» του ’40, που αναμνησθήκαμε και ετιμήσαμε σήμερα και πάντα (όσοι Έλληνες, πλην βεβαίως των αδιάφορων «κοσμοπολιτών» συγκατοίκων μας). Δεν είναι μόνον η κυριότητα του μέρους, του απειροελάχιστου μεριδίου της χώρας. Δηλαδή του απόλυτου εμπράγματου δικαιώματος του ασκουμένου με εξουσία «κατ’ αρέσκειαν» που ανήκει πατροπαράδοτα και κληρονομικώ δικαίω και εξ αίματος σε έναν Έλληνα και όχι σε κάποιον ξένον, ίσως και ανώνυμο λόγω funds αγοραστή. Είναι η ψυχική σύνδεση του Έλληνα με την έννοια του Συνταγματικού δικαίου «εδαφική ακεραιότητα». Μέσω του χωραφιού η έννοια αυτή δεν είναι κούφια. Γίνεται μεστή περιεχομένου. Δεν συνδέεται ο Έλληνας πολίτης με την πατρίδα του μέσω του «τραπεζικού του λογαριασμού» ή έστω του διαμερίσματος σε πολυκατοικία ή και του «estate» ή της «farm» ή της hacienda (αγγλοσαξωνικού ή αμερικανικού ή του λατινομεξικάνικου τύπου ιδιοκτησίας αντίστοιχα). 
Αλλά συνδέεται με την πατρίδα του μέσω του χωραφιού του, στο χωριό του, στον τόπο των προγόνων του. Και ας είναι αυτό μη μετρημένο σε στρέμματα, αλλά απλά οριοθετημένο με τα σύνορα του όμορου, του διπλανού του, και ας είναι χωρίς συμβόλαια, αλλά αποκτημένο όχι απλά διά χρησικτησίας αλλά με έναν άλλο πιο ισχυρό τρόπο κτήσεως κυριότητας, την πατροπαράδοτη και παμπάλαια χρήση (vetustas), και ας είναι άγονο και ας είναι χέρσο και ας είναι ακαλλιέργητο και ας είναι εγκαταλελειμμένο και ας είναι λογγωμένο. Αυτός είναι ο ιερός δεσμός. Είναι η ιερή ουσία που σαν τον ιερό άρτο 
«μελίζεται και διαμερίζεται, μη διαιρούμενος,
ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος,
αλλά τους μετέχοντας αγιάζων».

Αυτή είναι η σχέση μας. Όσοι δουλοπάροικοι στα λατιφούντια, στα μεγάλα φεουδοτιμάρια της Ευρώπης, μας θεωρούν ομοίους τους κάνουν λάθος. Είμαστε ανόμοιοι. Διαφέρουμε. Εκείνοι βρέθηκαν ως πράγμα (res) στο κτήμα του αφέντη. Εμείς καταφύγαμε στο χωράφι που εκχερσώσαμε στα βουνά μας με τα νύχια μας, ούτε καν με τις αξίνες, για να βρούμε εκεί καταφύγιο επιβίωσης και ελευθερίας. Από αυτά τα χωράφια – να μην ξεχνάμε – ετράφησαν οι επαναστάτες του 1821, οι πολεμιστές των Βαλκανικών πολέμων, της Μικρασίας, του 1940 και της Εθνικής Αντίστασης! Από καμμιά άλλη επιμελητεία δεν ανετράφησαν, δεν έφαγαν ψωμί. Τα χωράφια της υπαίθρου χώρας «έζησαν» και τους καταφυγόντες εκεί στην «Κατοχή» Αθηναίους και μέτοικους στις πόλεις. Τους περίμεναν όχι με την αφθονία των αγαθών αλλά με τα ελάχιστα (των θαυματουργών «πέντε άρτων», με την πολλαπλασιαστική τους δύναμη διατροφής). Και τους περιμένουν πάντα για να τους ζήσουν ξανά σε ώρα ανάγκης. Ο τόπος της ψυχολογικής ασφάλειάς τους. Το δυνητικό τους καταφύγιο. 
Αυτά τα χωράφια επιχειρούν τώρα να τα δημεύσουν μέσω της φορολογίας, μολονότι κάτι τέτοιο είναι προδήλως αντισυνταγματικό. Το άρθρο 17 του Συντάγματος λέει: «Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους και κανένας δεν την στερείται παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια ύστερα από αποζημίωση…». Δεν λέει ύστερα από δήμευση μέσω φορολογίας! Πώς το κρίνει κανείς αυτό, δεδομένου ότι το Κράτος ούτε έσοδα δεν θα μπορέσει να εισπράξει από τη φορολογία αυτή; Σημειώνεται εν παρόδω ότι πουθενά στην Ευρώπη ή στον ελεύθερο δημοκρατικό κόσμο δεν φορολογείται γη ή άλλη ακίνητη περιουσία που δεν αποφέρει εισόδημα. Το εισόδημα πάντα φορολογείται. Τότε γιατί το κάνουν; Απλά, για να αποκόψουν τους Έλληνες από τις ρίζες τους. Ώστε ο άνεμος του πειράματος της παγκοσμιοποίησης να τους πάρει και να τους σηκώσει και να τους διώξει μακρυά. Και να μείνει έτσι μια χώρα ακατοίκητη. Ή κατοικούμενη από ξένους και μετανάστες αλλόφυλους – απολογούμαι γιατί είμαι τόσο «βλάσφημος» και μιλώ τη γλώσσα του μη πολιτικώς ορθού – ή από κοσμοπολίτες, νεοείσακτους καταληψίες μέσω funds! Έχει λεχθεί μέσα στη θύελλα μια φράση. Πολύ αληθινή. Σαν αίμα. 
«Εμείς το μόνο που διαθέτουμε είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας.
Αυτά, αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει όπου βρει κέρδη,
δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε».

Ας εννοήσουν οι κυβερνώντες – εάν μπορούν – το νόημα και τις αλήθειες των παραπάνω σκέψεων. Η διαδικασία φορολόγησης των χωραφιών μας και της κατ’ ακολουθίαν τελικής πτωχοποίησης, ακόμη και της μετάλλαξής μας σε ακτήμονες και σε ανέστιους-αστέγους, θα μπορούσε να περάσει όπως έχει προ αιώνων (όχι σήμερα) περάσει στους «πολίτες» της Ευρώπης ή όπως είχε περάσει στους «πολίτες» του υπαρκτού σοσιαλισμού, αν δεν είχαμε μάθει εμείς να ζούμε με όσια και ιερά. Αν δεν είχαμε το δικό μας εικονοστάσι (αξιών και συμβόλων) εκεί, στο χωράφι του χωριού μας, συνυπάρχον με την ίδια την ύπαρξή μας ως λαού. Λαός σημαίνει, ας λεχθεί στο σημείο αυτό, βραχάνθρωπος, δηλαδή αυτοφυής, αυτόχθων πολίτης. Τώρα, και πάντοτε όσο υπάρχουν ακόμη Έλληνες, η φορολόγηση-δήμευση των χωραφιών μας δεν περνάει. Ας το καταλάβουν καλά! Όσο γίνεται πιο γρήγορα, τόσο πιο καλά. Για την κοινωνική ειρήνη και συνοχή!

28Η ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ (Από πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

28Η ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ

Ήταν πρωί του Οκτώβρη, μια παγωμένη αυγή

που ο Ντούτσε μας έστειλε δόλια διαταγή.

Ήθελε να περάσουν στρατεύματα Ιταλικά

μέσα απ' της Ελλάδας τα χώματα τα Ιερά.

Κυβερνήτης και λαός είπαν το μέγα «ΟΧΙ»

ξαναζήσαμε οι Έλληνες το ιστορικό «Μολών Λαβέ»

και ο Λεωνίδας ο αρχαίος ξανάγινε νέος.

Με μια φωνή, με μια ψυχή, όλοι μαζί κι αντάμα

ξεκίνησαν περήφανοι για το μεγάλο θάμα

πάνω στης Πίνδου τα βουνά, τα πολυχιονισμένα

ξαναρχίσανε αιματηρές μάχες του Εικοσιένα.

Μια ιαχή αντιλαλεί απ' άκρη σ' άκρη

την παίρνουνε οι κορφές την παίρνουν οι ραχούλες

και στα χωριά μας νιώθουν υπερήφανες οι μανούλες.

«Αέρα» κραύγαζαν μ' εφ' όπλου λόγχη

οι ηρωικοί φαντάροι μας στην αψιλή την κόγχη.

Μάχες σκληρές, μάχες θανατηφόρες

που δόξασαν τους Έλληνες μ' ευχές ουρανοφόρες.

Γενναίες Ηπειρώτισσες καλά ζαλικωμένες

μετέφεραν στους ώμους τους εφόδια και σφαίρες

πάνω στα κακοτράχαλα βουνά τις δύσκολες τις μέρες. Υποχωρούν οι Ιταλοί και τρέχουν να σωθούνε

και προσπαθούν όπως-όπως να κρυφτούνε.

Ο Μουσολίνι χάθηκε και φάνηκε ο Χίτλερ

με τα στούκας τα πολλά και τ' άρματα μάχης.

Κι οι μάχες οι αιματηρές μετριώντανε με Ρίχτερ

στο Ρούπελ το ηρωϊκό έγινε χαλασμός

και μέσα στα υπόγειά του αντιστάθηκε ο στρατός.

Στιγμές ανεπανάληπτες στιγμές ιστορικές

«νικήθηκαν» οι Έλληνες από δυνάμεις πιο ισχυρές.

Δίδαξαν όμως για πολλοστή φορά στην Ιστορία

ότι «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Όπως το διακήρυξε ο Άγγλος Πρωθυπουργός

και το βροντοφώναζε ο αγγλικός λαός

η ανθρωπότητα έσκυψε ευλαβικά το γόνυ

στους Ήρωες που η παγκόσμια ιστορία τους καμαρώνει.

Οι «ηττημένοι» Έλληνες, όπως του Λεωνίδα

ξανάδωσαν στην ανθρωπότητα τη ζείδωρη ελπίδα.

΅Ελευθερία Λ. Παπαγαρυφάλλου

Τι είναι η Ρωμηοσύνη, Φώτη Κόντογλου

http://www.diakonima.gr/2013/10/28/%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B7%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7-%CF%86%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85/

   Τι είναι η Ρωμηοσύνη, Φώτη Κόντογλου

.               …Το Βυζάντιο στάθηκε αληθινά «σημείον αντιλεγόμενον» μέσα στην ιστορία, ένα πράγμα που βρίσκεται έξω από τον τύπο που έχουν τα συστήματα της ανθρώπινης κοινωνίας.
Το Βυζάντιο γι’ άλλους ήτανε πολύ σπουδαίο, όχι μονάχα στη θρησκευτική ζωή, αλλά και στην κοσμική, ένας παραμυθένιος κόσμος, ενώ γι’ άλλους πάλι ήτανε η παραμόρφωση του αρχαίου κόσμου. Αυτοί όμως που το θεωρήσανε σαν παρακμή της αρχαιότητας, το κρίνανε με κάποια μέτρα που είναι αταίριαστα με αυτό που κρίνανε.
Το Βυζάντιο ήτανε ένα φαινόμενο στο έπακρο ιδιόρρυθμο.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Οι άνθρωποι που ζούσανε στο Βυζάντιο, μ’ όλο που πολλοί απ’ αυτούς βαστούσανε από το ίδιο το αρχαίο ελληνικό αίμα κ’ είχανε την ελληνική παιδεία, ήτανε όμως ολότελα άλλοι, «άνθρωποι καινοί», «λαλούντες γλώσσαις καινές».
…………………………………………………………………………………………………………………………
Ενώ η αρχαία τέχνη ήτανε βασισμένη απάνω στο μέτρο και στις αναλογίες, η τέχνη των Βυζαντινών δεν γνώριζε τέτοιο μέτρο, γιατί ζητούσε να βρει έκφραση για πράγματα που δεν χωρούνε στα τυπικά μέτρα, όπου περιορίζεται η απόδοση του φυσικού κόσμου, ας είναι κ’ η πιο παθητική κ’ ενθουσιώδης.
Λοιπόν το Βυζάντιο είναι ένα μεγάλο πράγμα. Είναι ο καιρός και ο τόπος που ζούσανε οι άνθρωποι με τον πόθο του υπερφυσικού, της αιωνιότητας. Γι’ αυτό έχει αυτή την παράξενη και μυστηριώδη ιδιορρυθμία, που δεν τη θέλουνε οι άνθρωποι που οι πόθοι τους δεν βγαίνουνε έξω από το μέτρο κι από τον ορθό λόγο, δηλαδή που είναι κολλημένοι στην κοινοτοπία των υλικών συγκινήσεων.
Οι Βυζαντινοί πιστεύανε στα μυστήρια και στην αλήθεια που αποκάλυψε ο Χριστός, ήγουν στον θαυμαστό κόσμο που βρίσκεται πέρα από ότι πιάνουνε οι αισθήσεις και το μυαλό, ενώ ο αρχαίος σταματούσε ως εκεί. Ο Σωκράτης έκανε ένα πράγμα τη λογική του με τον Θεό, και δεν πίστευε διόλου σε ό,τι δεν παραδεχότανε το μυαλό του, δηλαδή στο θαύμα.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Η αρχαιότητα είναι η βασιλεία του λογικού, ενώ το Βυζάντιο η βασιλεία της πίστεως, της πνευματικής μέθης και της αθανασίας.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Όπως ο Σωκράτης δεν ένιωθε τα αντιλογικά μυστήρια που κήρυττε ο Παύλος, μ’ όλον ότι έλεγε πως πιστεύει στον ένα Θεό, άλλο τόσο κι ο Πραξιτέλης κι ο Απελλής δεν θα ένοιωθαν μια βυζαντινή εικόνα, γιατί δεν είναι φτιαγμένη απάνω στον υλικό κανόνα.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Ο χριστιανισμός ελέπτυνε τον «διονυσιακόν και απολλώνειον» άνθρωπον, τον έστρεψε προς το βάθος του εαυτού του, του έδωσε «πνευματικόν οφθαλμόν και πνευματικό ούς», για να ερευνά τις αβύσσους του πνεύματος και ν’ ακροάζεται τα «θεία απήχηματα»…………Το Βυζάντιο πρωτάνοιξε την «πύλην την κεκλεισμένην» και μπόρεσε κ’ είδε ο άνθρωπος εκείνα τα θαυμάσια, που είπε ο Χριστός πως δεν μπορέσανε να τα δούνε οι σοφοί κ’ οι συνετοί της αρχαιότητας.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Πολλοί αρχαίοι μιλήσανε για την ματαιότητα του κόσμου, αλλά κανένας δεν την πίστεψε αληθινά, ώστε να την αφήσει, εκτός από τον Διογένη, που κι αυτός καμώθηκε ψεύτικα πως τη σιχάθηκε, μόνο και μόνο για να θρέψει τη ματαιοδοξία του. Κι έγινε «κύων», δηλαδή χειρότερος απ’ ό,τι ήτανε.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος έλεγε πως οι εθνικοί, οι ειδωλολάτρες, ήτανε «οι μη έχοντες ελπίδα». Ενώ στο Βυζάντιο ο βασιλιάς κατέβαινε από τον θρόνο και πήγαινε στην έρημο ντυμένος παλιόρασα από γιδότριχα και χαιρότανε γιατί «ηλευθερώθη από της δουλείας της φθοράς».
…………………………………………………………………………………………………………………………
Όλα αυτά τα «καινά και αλλόκοτα» γινήκανε γιατί η πίστη μετατόπισε τον άνθρωπο και τους πόθους του από εκεί που βρισκότανε πριν να φανερωθεί το Ευαγγέλιο.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Η Κωνσταντινούπολη ήτανε η κιβωτός της ορθοδοξίας, δηλαδή της αληθινής πίστης του Χριστού, κι οι στρατιώτες που την φυλάγανε ήτανε «θεηγόροι οπλίται παράταξεως Κυρίου». Πολλοί βασιλιάδες της θεολογούσανε και συνθέτανε ύμνους και τροπάρια, και κάμποσοι απ’ αυτούς καλογερέψανε, και πεθάνανε εν μετανοία στα μοναστήρια. Το ίδιο κάνανε και πολλοί στρατηγοί, και πλήθος αμέτρητο στρατιώτες γινόντανε καλόγεροι κι ασκητάδες, και κρεμάζανε το σπαθί και το κοντάρι τους στο κελλί τους, σαν άρματα αγιασμένα που διαφεντέψανε την πίστη του Χριστού.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Το παράδοξο είναι πως οι Βυζαντινοί θεωρούσανε πιο επικίνδυνους για τη θρησκεία τους, τους Φράγκους που ήτανε χριστιανοί, παρά τους Τούρκους, που ήτανε αλλόθρησκοι………….. Όλοι οι υπήκοοι του πάπα ερχόντανε στην Ανατολή ντυμένοι με προβατοπροβιά, ενώ ήτανε από μέσα λύκοι.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Η Ρωμηοσύνη βγήκε από το Βυζάντιο ή, για να πούμε καλύτερα, το Βυζάντιο στα τελευταία χρόνια του στάθηκε η ίδια η Ρωμηοσύνη.
Ακόμα από τον καιρό του Φωκά φανερώνουνται καθαρά τα χαρακτηριστικά της, και στα χρόνια των Παλαιολόγων, που ψυχομαχά το βασίλειο, αντρειώνεται η βασανισμένη Ρωμηοσύνη, η καινούργια Ελλάδα. Μεγάλωσε μέσα στην αγωνία η χριστιανική Ελλάδα, γιατί ο πόνος είναι η καινούργια σφραγίδα του Χριστού. Η Ρωμηοσύνη είναι η πονεμένη Ελλάδα. Η αρχαία Ελλάδα μπορεί να ‘τανε δοξασμένη κι αντρειωμένη, αλλά η καινούργια, η χριστιανική, είναι πιο βαθειά, επειδής ο πόνος είναι ένα πράγμα πιο βαθύ κι από τη δόξα κι από τη χαρά κι από κάθε τί. Οι λαοί που ζούνε με πόνο και με πίστη τυπώνουνε πιο βαθιά τον χαραχτήρα τους στο σκληρό βράχο της ζωής, και σφραγίζουνται με μιά σφραγίδα που δεν σβήνει από τις συμφορές κι από τις αβάσταχτες καταδρομές, αλλά γίνεται πιο άσβηστη. Με μιά τέτοια σφραγίδα είναι σφραγισμένη η Ρωμηοσύνη.
Τα έθνη που ξαγοράζουνε κάθε ώρα της ζωής τους με αίμα και μ’ αγωνία, πλουτίζονται με πνευματικές χάρες που δεν τις γνωρίζουνε οι καλοπερασμένοι λαοί. Αυτοί απομένουνε φτωχοί από πνευματικούς θησαυρούς κι από ανθρωπιά, γιατί η καλοπέραση κάνει χοντροειδή τον μέσα άνθρωπο. Ενώ ο πόνος κατεργάζεται τους λαούς και τους καθαρίζει, όπως καθαρίζεται το χρυσάφι με φωτιά μέσα στο χωνευτήρι. Για τούτο η δυστυχισμένη Ρωμηοσύνη στολίστηκε με κάποια αμάραντα άνθη, που δεν τ’ αξιωθήκανε οι μεγάλοι κ’ οι τρανοί λαοί της γής.
Ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης από την Κύπρο, στο εξαίσιο ποίημα που έγραψε για το μαρτύριο του εθνάρχου Κυπριανού κατά την επαναστάση του Εικοσιένα, βάζει στο στόμα του Κυπριανού τούτα τα λόγια, που λέγει στον Τούρκο πασά που τον δίκασε:

Η Ρωμηοσύνη είν’ φυλή συνόκαιρη του κόσμου.
Κανένας δεν ευρέθηκε για να την εξαλείψει,
κανένας, γιατί σκέπει την ‘πο τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμηοσύνη θα χαθή όντας ο κόσμος λείψει.

             Ποιος μέγας ποιητής από τα ευτυχισμένα και καλοπερασμένα έθνη που εξουσιάζουνε τον κόσμο μίλησε με τέτοια λόγια για τη φυλή του, όπως τούτος ο φτωχός κι ασήμαντος Ρωμιός;
…………………………………………………………………………………………………………………………
Μέσα στη βάρβαρη ανθρωπότητα, το Βυζάντιο ήτανε η κιβωτός η σφραγισμένη, που φύλαγε μέσα της κάθε πνευματικό θησαυρό, αποχτημένον με τον πόνο και με την πίστη. Σαν χάλασε αυτή η κιβωτός, και σκορπιστήκανε οι θησαυροί της, ο κόσμος θράφηκε πνευματικά από τα ψίχουλα που μαζέψανε κάποιοι Έλληνες και τα πήγανε στα δυτικά έθνη.
Ωστόσο, μ’ όλο που κόπηκε το μεγάλο εκείνο δέντρο της Ρωμηοσύνης, η φύτρα σώθηκε και πέταξε καινούργιους βλαστούς, που λουλουδίσανε, κι ας πλάκωνε τον ραγιά η φοβέρα του θανάτου.

Πηγή υλικού: Ο Κόντογλου για την Ρωμηοσύνη, Αποσπάσματα από την ‘Πονεμένη Ρωμηοσύνη’ του Φώτη Κόντογλου, έκδοση γ’, 1976, εκδόσεις ‘Αστήρ’

Πηγή: vizantinonistorika.blogspot.gr

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/10/28-1940.html

 Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ

Γράφει ο  Τίμος Μωραϊτίνης, στο «Έθνος» της 21/11/1940

«… Και το θαύμα έγινεν. Ένας ύμνος μυ­ριόστομος ανεβαίνει προς τον ολογάλανον ελληνικόν ουρανόν: “Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια”. Ένας λαός γονυκλινής προσεύχεται και ένας στρατός προχωρεί.

       Η κανδήλα καίει προ της Εικόνος της  Αγίας Παρθένου και υποκύανα νέφη λιβανω­τού ανεβαίνουν προς τον ουράνιον θόλον, ενώ τα χείλη ψιθυρίζουν το άγιον όνομά της.

      Έτσι ηγωνίσθη πάντοτε η Ελλάς. Με την βαθείαν, την ακλόνητον πίστιν προς τον Θε­όν, με την μεγάλην, την αιωνίαν αγάπην πρός την Πατρίδα. Και ενίκησε. Και όταν ήλθαν καιροί σκοτεινοί και χρόνοι δυστυχίας, πάλιν με την ιδίαν πίστιν, με το ίδιον βαθύ, ειλικρι­νές και άδολον αίσθημα, εξήλθεν από το σκό­τος εις  το φως και εσυνέχισε τον δρόμον της.

          Και τώρα πάλιν εκεί εις τα βουνά της Ηπείρου, στους απότομους κρημνούς και στις αετοράχες, με τους οποίους η ελληνική φύσις κατεσκεύασε ανυπέρβλητα χαρακώματα, ο Στρατός υπό την ηγεσίαν της Θεομήτορος βαδίζει κατά του εισβολέως.

          Αντί λαμπάδων λάμπουν τα δάση των γυ­μνών λογχών πέριξ της θείας μορφής της, που θαμβώνει με το ακτινοβόλημα μιας άδολης ωραιότητος. Είναι Αυτή η προστάτις και οδηγήτρια. Είναι Αυτή ο πύρινος στύλος και η Σκέπη του κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.

        Είναι Αυτή που γλυκαίνει την ζωήν με τους σταλαγμούς της ουράνιας δρόσου. Είναι Αυτή που δεν λησμονεί ότι εις μίαν εορτήν της, προ της εικόνος της, προ του ναού της, εβυθίσθη από αιμοσταγείς χριστιανικάς χείρας ένα σκάφος και ότι ο βάρβαρος κρότος μιας τορπίλης διέκοψε την δέησιν και ενέκρωσε τα προσευχόμενα χείλη.

        Στρατός και λαός προς Αυτήν ατενίζουν. Εδώ θυμίαμα από μοσχολίβανον ανεβαίνει προς τον ουρανόν, εκεί θυμίαμα ο καπνός της μάχης και ύμνος ο νικητήριος κρότος των πυροβόλων».

ΠΗΓΗ.