Η παγκόσμια εξαπάτηση και τα χημικά της Συρίας

http://olympia.gr/2013/08/27/%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%B7/

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Ο ιστορικός του μέλλοντος είναι πολύ πιθανόν ότι θα γράφει για την εποχή μας: «Στο ξεκίνημα του 21ου μ.Χ. αιώνα, ένα πανίσχυρο παγκόσμιο καθεστώς άρχισε να αιχμαλωτίζει με τα φανερά και μυστικά πλοκάμια του ολόκληρο τον πλανήτη. Η Γη μεταμορφώθηκε σταδιακά σε μία πλανητικών διαστάσεων αόρατη φυλακή με τις πιο εξελιγμένες και εκλεπτυσμένες μεθόδους καταστολής και εξαπάτησης».

Πράγματι, η αλήθεια είναι ταυτόχρονα απλούστερη αλλά και πιο απίστευτη απ’ ό,τι

μπορούμε να διανοηθούμε: Οι Επικυρίαρχοι, μία απάνθρωπη υπερεθνική ελίτ, μιλώντας για «ανοχή», «ανθρώπινα δικαιώματα» και «παγκοσμιοποίηση» προσπαθούν με σατανικές μεθοδεύσεις να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να εξουσιάσουν τον πλανήτη. Κατέχοντας μία τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πλούτου και των «μέσων μαζικής εξαπάτησης», διαφθείρουν σταδιακά και προετοιμάζουν τις ανύποπτες μάζες να δεχθούν την παγκόσμια Νέα Τάξη.

Σήμερα, όλα τα αμερικανικά δίκτυα μεταδίδουν ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ετοιμάζουν τα τελικά πλάνα τους για τον πόλεμο στην Συρία και, κατ’ επέκταση, στην Μέση Ανατολή, βασισμένοι στους ψευδείς ισχυρισμούς ότι η Συριακή κυβέρνηση χρησιμοποίησε χημικά όπλα εναντίον του ίδιου της του λαού, την ώρα μάλιστα που έβγαινε ισχυρή από τον άδικο πόλεμο που της επιβλήθηκε.

Όμως, όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι το Συριακό καθεστώς δεν είχε κανέναν λόγο να εξαπολύσει χημική επίθεση εναντίον κανενός στόχου, την ώρα μάλιστα που είχαν κληθεί οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, και ότι απλώς επαναλαμβάνεται το παραμύθι της 11/9 και του πολέμου εναντίον του Αφγανιστάν και του Ιράκ με τα γνωστά φρικαλέα αποτελέσματα.

Δεν είναι μόνο οι σύμμαχοι της Συρίας, όπως η Ρωσσία και το Ιράν, που αμφισβητούν αυτές τις πληροφορίες και μιλούν για «προμελετημένη προβοκάτσια». Υπάρχουν οι φωνές της λογικής και της αυτοσυγκράτησης και μέσα στο δυτικό στρατόπεδο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ανεξάρτητου ενημερωτικού ιστότοπου Global Research.

Ο John Hart, επικεφαλής του Προγράμματος Χημικής και Βιολογικής Ασφάλειας στο Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, δήλωσε ότι δεν είδε κάποια σαφή ένδειξη στα μάτια των θυμάτων που θα πιστοποιούσε την χρήση χημικών όπλων.

«Προς το παρόν, δεν έχω πεισθεί πλήρως επειδή οι άνθρωποι που τους βοηθούν δεν φορούν κανέναν προστατευτικό ρουχισμό ούτε αντιασφυξιογόνες μάσκες», είπε η PaulaVanninen, διευθύντρια του Φινλανδικού Ινστιτούτου Επιτήρησης της Συνθήκης κατά των Χημικών Όπλων (VERIFIN).

Ο Gwyn Winfield, εκδότης του περιοδικού CBRNeWorld, το οποίο εξειδικεύεται σε ζητήματα χημικών όπλων, διαπίστωσε ότι οι ενδείξεις δεν συνηγορούν ότι τα χημικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν του τύπου των όπλων που διαθέτει σε απόθεμα ο συριακός στρατός.

Ακόμα και η ισραηλινή Haaretz αναφέρει ότι «Δυτικοί ειδικοί στον χημικό πόλεμο, που έχουν εξετάσει μέρος των βίντεο, αμφιβάλλουν για το ότι χρησιμοποιήθηκαν ουσίες που αποτελούν συστατικά των χημικών όπλων, παρ’ όλο που όλοι τονίζουν ότι δεν μπορούν να καταλήξουν σε σοβαρά συμπεράσματα χωρίς να γίνει επί τόπου εξέταση…

Οι Σύριοι αντάρτες (και ίσως και άλλοι «παίκτες» στην περιοχή) έχουν σαφές συμφέρον να την παρουσιάσουν ως την μεγαλύτερη χημική επίθεση μέχρι σήμερα από τον συριακό κυβερνητικό στρατό, που είναι πιστός στον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ, ακόμα κι αν δεν έχουν έτσι τα πράγματα, ειδικά τώρα που βρίσκονται στην χώρα οι επιθεωρητές του ΟΗΕ», επισημαίνει η Haaretz.

Ο Stephen Johnson, ειδικός σε όπλα και χημικά εκρηκτικά στο CranfieldForensicInstitute, είπε ότι το σύνολο του βίντεο δείχνει ύποπτο.

Την τελευταία φορά που υπήρξε επίθεση με χημικά όπλα στην Συρία, ο συνταγματάρχηςLawrenceWilkerson, που υπηρέτησε υπό τον Colin Powell επί διακυβέρνησης Μπους, είχε αναφέρει ότι σκέφθηκε πως το Ισραήλ μπορεί να έδωσε χημικά όπλα στους Σύριους αντάρτες για να παγιδεύσει την κυβέρνηση.

Ο Βρετανός βουλευτής GeorgeGalloway υποστήριξε την ίδια θεωρία σε σχέση με την τωρινή επίθεση με χημικά όπλα.

Οι «αποδείξεις» γύρω από τις οποίες προσπαθεί να συγκροτήσει το αμερικανοσιωνιστικό μπλοκ τις αφορμές για ένα νέο καταστροφικό πόλεμο στην Μέση Ανατολή έχουν ως αφετηρία την γνωστή αμφιλεγόμενη διεθνή ΜΚΟ «Γιατροί Χωρίς Σύνορα»… Μια ανακοίνωσή τους που δημοσιεύθηκε στους New York Times, προερχόμενη από τις εγκαταστάσεις της οργάνωσης στο συριακό έδαφος, μιλούσε για ανίχνευση «toxic nerveagents» στα βορειοανατολικά προάστια της Δαμασκού.

Παρ’ όλο που αναφέρεται από τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης η συγκεκριμένη ΜΚΟ ως «ανεξάρτητη», ανάμεσα στους χορηγούς της περιλαμβάνονται μεγάλα ονόματα της υπερεθνικής εταιρικής και τραπεζικής ελίτ, όπως η Microsoft, η Citigroup, η Google, ηGoldman Sachs κ.ά.

Όπως αποκάλυψε ο ανεξάρτητος ερευνητής TonyCartalucci (Global Research, 25/08/2013), άλλη μια ένδειξη για τον ρόλο των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» είναι ότι «οι ιατρικές εγκαταστάσεις τους βρίσκονται σε ελεγχόμενες από αντάρτες περιοχές της Συρίας». Ειδικότερα, μάλιστα, κοντά στα σύνορα με την νατοϊκή Τουρκία απ’ όπου προέρχονται και οι ένοπλες ορδές που λεηλατούν και προσπαθούν να διαλύσουν την Συρία. Με λίγα λόγια, η δήθεν ανεξάρτητη οργάνωση «διεθνούς βοήθειας», όπως λέει ο Cartalucci, είναι στην πράξη «ένα ιατρικό τάγμα» της συγκεκαλυμμένης στρατιωτικής μηχανής που έχει στραφεί κατά του λαού και όχι μόνο του καθεστώτος της Συρίας.

Είναι φανερό, απ’ όσα διαφαίνονται και ειδικά από το timing της επίθεσης, ότι οι νεο-φιλελεύθεροι «ιέρακες του πολέμου» αναζητούν μια πρόφαση ώστε να «νομιμοποιήσουν» έναν πόλεμο κατά της Συρίας και έχουν προφανώς αντιγράψει τον «πόλεμο του Κοσσόβου» του 1999.

Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αυτό, στο μέτρο που το επί 78 ημέρες όργιο βομβαρδισμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στην Σερβία σκόπευε να αποτελέσει προηγούμενο και για άλλους τέτοιους πολέμους. Ο πόλεμος του Κοσσόβου ήταν πράγματι το μοντέλο και λειτούργησε ως προειδοποιητικό σήμα.

Στο Ιράκ, δεν υπήρξε καμμιά απόδειξη για όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά οι ΗΠΑ προχώρησαν και εισέβαλαν στην χώρα.

Στην Λιβύη, η πρόφαση για τον πόλεμο ήταν μια παραποιημένη δήλωση του Καντάφι όπου απειλούσε «σφαγή αμάχων» στην Βεγγάζη. Αυτό αποκαλύφθηκε ότι ήταν ψέμα, αλλά και πάλι το ΝΑΤΟ βομβάρδισε, το καθεστώς ανατράπηκε και η πρόφαση ξεχάστηκε.

Η ανύπαρκτη «γενοκτονία» στο Κόσσοβο και την Λιβύη, τα ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ και, τώρα, η επίθεση με χημικά όπλα στην Συρία, που θυμίζει σε όλους «συγκεκαλυμμένη επιχείρηση». «Πόσες φορές, όμως, μπορούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιήσουν μια ψευδή αφορμή για να ξεκινήσουν έναν επιθετικό πόλεμο»; Αυτό αναρωτιέται η συγγραφέας Diana Johnstone στο διαδικτυακό Counterpunchσε ένα άρθρο της με τίτλο «Η Αμερική χρησιμοποιεί τα παλιά της εγκλήματα για να δικαιολογήσει τα καινούργια».

Ποιος θέλει, όμως, ή χρειάζεται πραγματικά μια επέμβαση των ΗΠΑ; Ο αμερικανικός λαός; Τι καλό θα έβλεπε από την εμπλοκή του σε άλλον ένα ατέρμονα πόλεμο στην Μέση Ανατολή;

Μήπως αυτή βολεύει τον «πιο πιστό σύμμαχο» της Αμερικής, που «καίγεται» πιο πολύ απ’ όλους να αναδιατάξει τον χάρτη στην γειτονιά της Μέσης Ανατολής;

«Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την συνέχιση της κατάστασης αυτής», είπε οργισμένος ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανυάχου, εκφράζοντας το υποκριτικό του ενδιαφέρον για τους Σύριους αμάχους.

«Τα πιο επικίνδυνα καθεστώτα του κόσμου δεν πρέπει να επιτρέπεται να διαθέτουν τα πιο επικίνδυνα όπλα του κόσμου», πρόσθεσε ο Νετανυάχου…

Συμπτωματικά, όμως, για τον Μπίμπυ, όλες οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις παγκοσμίως δείχνουν πως, για τους περισσότερους πολίτες, το πιο επικίνδυνο καθεστώς στον πλανήτη είναι το ίδιο το Ισραήλ, στο οποίο οι Επικυρίαρχοι επιτρέπουν πάντα να διαθέτει εκατοντάδες πυρηνικές κεφαλές, που είναι όντως τα πιο επικίνδυνα όπλα.

Και γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο το Ισραήλ όταν ανάμεσα στα πιο ανησυχητικά σχέδιά του για το μέλλον βρίσκεται και η «Επιλογή του Σαμψών», για την οποία είχε μιλήσει προφητικά ένας πρώην αρχηγός του ισραηλινού στρατού. Πρόκειται για σαφή αναφορά στον βιβλικό ήρωα που έχει σκοπό να απειλήσει την ανθρωπότητα ότι, αν χρειασθεί, η χώρα του θα επιλέξει την απόλυτη καταστροφή. Το πόσο κοντά ή μακριά από ένα τέτοιο δυστοπικό σενάριο βρισκόμαστε θα το δείξουν οι επόμενες εβδομάδες.

Οίκτος για τον ΣΚΑΪ 100.3 (έτσι όπως τον κατάντησαν)

http://zoornalistas.blogspot.gr/2013/08/1003.html

Με ελάχιστες εκπομπές πια και χωρίς ιδιαίτερο ρεπορτάζ ο Σκάι 100,3. Ούτε καν την κίνηση στους δρόμους δεν αναφέρει. Και, το σημαντικότερο, με παρόντες όλους εκείνους που έπαιξαν και παίζουν βασικό ρόλο στον καταποντισμό του σταθμού. Στις ακροαματικότητες σίγουρα, αλλά και στην αξιοπιστία του. Δεν είναι λόγου χάριν οι... απόψεις του Άρη Πορτοσάλτε (και, φυσικά, και του Μπάμπη Παπαδημητρίου), είναι κυρίως που κάνει κάκιστο ραδιόφωνο πια, ραδιόφωνο προς αποφυγήν. Έχουν καταλάβει εκεί στο Φάληρο πως δεν είναι στραβός ο γυαλός; Μάλλον όχι. 
Στα υπόψιν πως αποχώρησε από τη συχνότητα και ο Γιώργος Ψάλτης. Ελάχιστοι είναι οι εναπομείναντες στους 100.3 που αξίζουν, πια. Αυτοί που θα έβρισκαν δουλειά και σε άλλα.. ραδιόφωνα για να το πούμε με απλά ελληνικά.
Το κακό δεν είναι που δεν αρέσει το πρόγραμμα του Σκάι 100.3, το ακόμα χειρότερο είναι που προκαλεί τον οίκτο μας...
Σκεφτείτε πως περισσότερο από το 1/3 του προγράμματος το κρατάει ένας άνθρωπος (ο... Πορτοσάλτε). Αυτό από μόνο του, απ' όποια πλευρά κι αν το δει κάποιος, είναι τραγικό.

Δημήτρης Κανελλόπουλος / e-tetRadio

Φώτης Αλεξόπουλος: ΧΑΡΑΤΣΙ 33 ΕΤΩΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟΥ

«Το "Πρόσθετο Ειδικό Τέλος" του 80% της αξίας του νερού εφαρμόζει ο Δήμος Πύργου εδώ και δεκαετίες. Βλέπουμε, πλέον, στους λογαριασμούς Ύδρευσης του Δήμου Πύργου, για το 2013, να χρεώνεται παράνομα "Ειδικό Τέλος" 80% της αξίας του νερού, χωρίς να έχει δοθεί παράταση με νόμο. Όμως απ' ότι φαίνεται, ο Δήμος Πύργου συνεχίζει να το εισπράττει...» αναφέρει η ανακοίνωση - καταγγελία του κ. Φώτη Αλεξόπουλου, Γραμματέα για θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης του ΙΝΚΑ / Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος & Δημοτικού Συμβούλου Αγίας Παρασκευής και συνεχίζει:

 

«Αν τώρα, προσθέσει κανείς το χαράτσι του Ερύμανθου - 9 ευρώ ανά παροχή -, το πάγιο Ύδρευσης, το πάγιο Βιολογικού, τον Φ.Π.Α., για όλα αυτά καταλαβαίνει εύκολα κανείς, πώς ένας καταναλωτής με αξία νερού 7 ευρώ και αποχέτευσης άλλα τόσα, αντί να πληρώσει 14 ευρώ καλείται να πληρώσει 52 ευρώ, δηλαδή 38 ευρώ χαράτσια και φόρους!»

 

Υπενθυμίζεται ότι, το Ειδικό Τέλος μπήκε στα τιμολόγια - κατόπιν απαίτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης - με το νόμο 1069/80, όταν άρχισε η μετατροπή των Δημοτικών Υπηρεσιών σε Επιχειρήσεις και η ενεργοποίησή του ήταν στην ευχέρεια των Δήμων.

 

Το Ειδικό Τέλος ορίστηκε στο 80% της αξίας κατανάλωσης του νερού, με Φ.Π.Α. 23% και θα ίσχυε μόνο για τη δεκαετία 1980 - 1990.

 

Έτσι, «χάριν» του νόμου 2065/1992, (άρθρο 43 παρ. 3) και του νόμου 3013/2002 (άρθρο 26 παρ 3), το «χαράτσι» πήρε δύο 10ετείς παρατάσεις, οι οποίες έληξαν με την εκπνοή του 2012.

 

Ο κ. Φώτης Αλεξόπουλος, ολοκληρώνοντας την καταγγελία του, ερωτά τον Δήμαρχο Πύργου, Μάκη Παρασκευόπουλο:

 

«Πότε Προτίθεται ο Δήμος Πύργου να σταματήσει την πρωτοφανή αδικία, εις βάρος των Καταναλωτών του Δήμου Πύργου;»

Έθνος - Φιλική Εταιρεία και Δ. Υψηλάντης (Από πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Έθνος - Φιλική Εταιρεία και Δ. Υψηλάντης

Επειδή πολλοί και διαφόρων αποχρώσεων… προοδευτικοί μιλούν περιφρονητικά για το Έθνος -αν δεν θεωρούν την αναφορά του ως εκδήλωση ρατσισμού- σταχυολογώ τούτες τις αναφορές του από τους πρωτεργάτες της Εθνεγερσίας του ’21, αναδιπλώνοντας το έργο του Ιστορικού της Αριστεράς και συγκρατούμενου στην εξορία, Τάσου Βουρνά, με τίτλο: "Φιλική Εταιρεία" (εκδ. Τ. Δρακόπουλου, Αθήνα, χ.χ.).

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε, αρχίζοντας από την Εισαγωγή του όπου διαβάζουμε:

1.   "Ο αγώνας για την ελευθερία του Ελληνικού έθνους" (σελ. 5).

2.   "Ο πρώτος που σκέφτηκε να οργανώσει τους σκλάβους Έλληνες σ' ένα παράνομο ισχυρό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα… ήταν ο Ρήγας Βελεστινλής…"

3.   "Στο Παρίσι, το 1809 ιδρύθηκε το "Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον"…. όπου ανδρώθηκε  η εθνικοαπελευθερωτική και εκπολιτιστική οργάνωση του παροικιακού Ελληνισμού" (σελ. 6).

4.   "Καρμπονάροι και Μασσόνοι… στην Ιταλία, Πορτογαλία και Νεάπολη δούλευαν μυστικά στο Παρίσι για την Εθνικοαπελευθερωτική και εθνικοενωτική εξέγερση" (8)

5.   "Η Φιλική Εταιρεία", έπραξε το καθήκον της απέναντι του έθνους" και μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος χρυσός κρίκος στην αλυσίδα των εθνικών αγώνων των Ελλήνων" (22).

Αυτές οι αναφορές ανήκον στον Βουρνά.

Ερχόμαστε στα ντοκουμέντα.

"Επίσημες οδηγίες για τη μύηση και ο Μέγας Όρκος των Φιλικών"

1.   "Σκοπός των μελών της Φ.Ε. είναι η καλυτέρευσις του Έθνους" (27).

2.   Η ΦΕ, ίδρυσε στα 1820, στη Μόσχα την "Εθνική Κασσά", για τη συγκέντρωση των οικονομικών της (54)

3.   Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης σε Εγκύκλιό του προς τους Έλληνες ναυτικούς κάνει λόγο για "ιερότητα των εθνικών μας δικαίων" (σελ. 70).

4.   Άρθρο Κ' του Γενικού Σχεδίου Εξέγερσης  "ειδοποιούντες τας αποφάσεις του Έθνους προς εκτέλεσιν του ιερού σκοπού" (75).

5.   Ο Α. Υψηλάντης, απευθυνόμενος στους "Προύχοντες και Αρχιερείς", εν όψει της Επαναστάσεως του ’21, έγραφε: "…τα έθνη της Ευρώπης άπαντα αγωνίζονται ν' αποκτήσωσι τα εθνικά αυτών δικαιώματα" (σελ. 79).

6.   Ο ίδιος, με την προκήρυξή του "προς τους Βλάχους", έγραφε: "Η ώρα τέλος πάντων και της ανακτήσεως της ελευθερίας εκτύπησεν, ένα μέγα έθνος δια τα προπατορικά του κατορθώματα" (82).

7.   Ο ίδιος, στην από 24 Φεβρουαρίου 1821 προκήρυξή του, με την οποία κήρυσσε την Επανάσταση του 21, έγραφε: "Έλληνες! Ας σχηματισθώσι φάλαγγες εθνικαί… ο  τύραννος γενόμενος αγριώτερος, θέλει πολλαπλασιάσει τα δεινά μας και θέλομεν καταντήσει δια παντός το δυστυχέστερον πάντων των εθνών… Το έθνος συναθροιζόμενον" (85-86).

8.   Ο ίδιος, στο από 7/1/1821 γράμμα του προς τον "αρχηγό της Σερβίας Ομπρένοβιτς", κατέληγε: "Η παρούσα (συμφωνία) θα έχει κύρος… και "εμπροσθεν των απροσωπολήπτων νόμων του έθνους" (σελ. 137).

9.   Ο θούριος της Φιλικής Εταιρείας "Ω παιδιά μου",  είχε και τούτους τους στίχους: "διωγμένα υβρισμένα απ' τα έθνη πανοικί" (137).

10. Όταν ο Ξάνθος επεσκέφθηκε στα 1820 τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και του πρόσφερε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας, στην πρότασή του τού είπε: "Σας την προσφέρει το Έθνος" (βλ. σελ. 145).

Συμπέρασμα: Το έθνος και η επίκλησή του αποτελούσε ψυχολογικό και πατριωτικό κίνητρο για να πάρει κανείς μέρος στον Αγώνα με θέρμη και πίστη.

Το έθνος αποτελούσε το ιστορικό κρηπίδωμα της επιθυμίας του συνανήκειν σε μία εθνότητα και μάλιστα αυτής της περιωπής όπως η Ελλάδα.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στην ιστορική του προκήρυξη, της 24 Φεβρουαρίου 1821, με την οποία έδινε το σύνθημα της εθνεγερσίας, γύριζε πίσω, στις ρίζες της ελληνικής ιστορίας, γράφοντας: "Ας συγκροτήσωμεν μάχην μεταξύ του Μαραθώνος και των Θερμοπυλών! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των πατέρων μας… Το αίμα των τυράννων είναι δεκτόν εις την σκιάν του Επαμεινώνδου Θηβαίου και Αθηναίου Θρασυβούλου…. εις εκείνας του Μιλτιάδου και Θεμιστοκλέους, του Λεωνίδου και των τριακοσίων…" (βλ. Βουρνά, όπ. π. σελ. 87).

Καταλήγοντας, θα έλεγα ότι και η Εθνική Ανάσταση της περιόδου 1941-1944 στις ρίζες του ’21 γύρισε για να ξεσηκώσει τον Ελληνικό λαό εναντίον των κατακτητών και το έθνος χρησιμοποίησε η ίδια για να το πετύχει.

Αναφέρω επιγραμματικά:

Εθνική Αντίσταση. Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ).

Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (Κυβέρνηση του Βουνού) κ.τ.λ. (Περισσότερα για το θέμα αυτό βλ. τον εκτεταμένο Πρόλογό μου στον "Εθνικισμό" του Αλ. Παπαναστασίου, εκδ. "Πελασγός" - Ι.Γιαννάκενας - Αθήνα 2013).

Τέλος, σημειώνω ότι και αυτός ακόμη  ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ -με τα καλά του και τα άσχημά του- για το ’21 και τους αγωνιστές του μιλούσε στους χωριάτες για να τους ξεσηκώσει και να τους "βγάλει στο κλαρί". Γι' αυτό και ο βιογράφος του Δ. Χαριτόπουλος τον χαρακτηρίζει αμετακίνητα "εθνιστή" με την έννοια ότι αγωνιζόταν για πραγματική Εθνική Ανεξαρτησία (βλ. το έργο του: "Άρης: Ο αρχηγός των ατάκτων", εκδ. "Εξάντας", Αθήνα, 1997, σελ. 465).

Αθήνα, 26/08/2013

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Η ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑΣ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2013/08/blog-post_2893.html

Η Ευχή της Φανουρόπιτας.

 Η Ευχή αυτή διαβάζεται κατά την παρασκευή της Φανουρόπιτας που φτιάχνουμε προς τιμήν του Αγίου Φανουρίου:

"Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Ουράνιος Άρτος, ο της βρώσεως της μενούσης εις τον αιώνα πλουσιοπάροχος χορηγός, ο δοτήρ των αγαθών, ο δέ Ηλιού τροφήν αγεώργητον πηγάσας, η ελπίς των απηλπισμένων, η βοήθεια των αβοηθήτων και σωτηρία των ψυχών ημών. Ευλόγησον τα δώρα ταύτα και τους ταύτα σοι προσκομίσαντας, εις δόξαν σήν και τιμήν του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Φανουρίου. Παράσχου δέ, αγαθέ, τοις ευπρεπίσασι τους πλακούντας τούτους, πάντα τά εγκόσμια καί υπερκόσμια αγαθά σου. Εύφρανον αυτούς εν χαρά μετά του προσώπου σου, δείξον αυτοίς οδούς προς σωτηρίαν. Τα αιτήματα τών καρδιών αυτών καί πάσαν τήν βουλήν αυτών ταχέως πλήρωσον, οδηγών αυτούς προς εργασίαν τών εντολών σου, ίνα διά παντός εν ευφροσύνη καί αγαλλιάσει υμνώσι καί δοξάσωσι το πάντιμον καί μεγαλοπρεπές όνομά σου, πρεσβείαις της υπερευλογημένης Θεοτόκου, του αγίου ένδοξου νεομάρτυρος Φανουρίου, του Θαυματουργού, καί πάντων σου τών αγίων. Αμήν. "

Ορεινά θαύματα της ελληνικής φύσης!

http://www.diakonima.gr/2013/08/26/%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%86%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82/

Όλυμπος

Μέρη που η ανθρώπινη εφευρετικότητα υποκλίνεται στη μεγαλοπρέπεια της φύσης,  εκεί που ίδια δημιούργησε φυσικά καλλιτεχνήματα εντυπωσιακής ομορφιάς.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα ευλογημένη από τη φύση με πλούσια βλάστηση,  τρεχούμενα νερά και ένα ήπιο κλίμα που ευνοεί τη δημιουργία  παραδεισένιων τοπίων. Ας ανακαλύψουμε τα θαύματα της φύσης στη χώρα μας.

Το ψηλότερο βουνό στην Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στα σύνορα της  Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, με την πιο ψηλή του κορυφή να αγγίζει τα  2.918 μέτρα. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Όλυμπος είναι το βουνό που φιλοξενούσε τους Δώδεκα Θεούς και πιστεύεται ότι σχηματίστηκε μετά  τον θρίαμβο εναντίον των Τιτάνων.
Περίπου 10.000 άνθρωποι ανεβαίνουν εδώ κάθε χρόνο, καθιστώντας το  βουνό έναν παράδεισο για τους ορειβάτες και τους λάτρεις της φύσης. Ο  Όλυμπος είναι το σπίτι διαφόρων ειδών πανίδας, η οποία προσθέτει ομορφιά σε αυτό το γιγαντιαίο θαύμα της φύσης.

Μετέωρα

Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι συνυφασμένη με την παράδοση και την ιστορία της χώρας μας. Ο επισκέπτης της Ελλάδας θα ανακαλύψει σε κάθε του  ταξίδι την ύπαρξη εκατοντάδων μοναστηριών και εκκλησιών, χτισμένα σε  κάθε πιθανό και απίθανο σημείο. Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα  σημαντικότερα συγκροτήματα μοναστηριών της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι  αυτό των Μετεώρων. Έξι μοναστήρια χτισμένα πάνω σε απόκρημνους βράχους,  προκαλούν δέος και εντυπωσιάζουν με την ομορφιά τους.
Τα Μετέωρα είναι αναγνωρισμένα από την UNESCO ως ένα από τα Μνημεία  Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το κλίμα της περιοχής ποικίλλει,  κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι πολύ ζεστό και όταν έρθει ο  χειμώνας, η θερμοκρασία πέφτει γρήγορα υπό το μηδέν. Το μαγικό σκηνικό  συνθέτουν μεγάλα πετρώματα που φαίνεται να αιωρούνται.

Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας-Άθως

Το επταόροφο μοναστήρι της Σιμωνόπετρας είναι  το τολμηρότερο οικοδόμημα του Αγίου Όρους και ένα θαύμα στη μοναστηριακή αρχιτεκτονική. Στέκει κυριολεκτικά σκαρφαλωμένο πάνω σε ένα απότομο πύργινο βράχο και  αγναντεύει με όλη την επιβλητικότητά του τη γαλάζια, συνήθως, θάλασσα  της νοτιοδυτικής πλευράς της χερσονήσου, τιμάται στη Γέννηση του Χριστού (25 Δεκεμβρίου) σε ανάμνηση του οράματος του ιδρυτή του.
Η ίδρυση του μοναστηριού οφείλεται στον όσιο Σίμωνα, που έζησε στο Όρος στα μέσα περίπου του 13ου αιώνα.Η μονή της Σιμωνόπετρας ακολουθεί το κοινοβιακό σύστημα ζωής και  διοικήσεως και κατέχει τη δέκατη τρίτη θέση μεταξύ των αθωνικών  μοναστηριών. Τη στιγμή αυτή περνά μια καλή
περίοδο στην ιστορία της και αριθμεί συνολικά 70 περίπου μοναχούς.

Φαράγγι της Σαμαριάς

Μερικοί από τους αρχαίους πολιτισμούς άνθησαν σε φαράγγια, και στην  Ελλάδα, το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς  τουριστικούς προορισμούς που δεν πρέπει να χάσετε. Έχει μήκος 18  χιλιόμετρα και διαμορφώθηκε εξαιτίας ενός μικρού ποταμού ανάμεσα στα  Λευκά Όρη και το όρος Βολακιάς. Το τοπίο μέσα στο φαράγγι είναι  μαγευτικό και κάθε χρόνο αλλάζει, ανάλογα με τις κλιματολογικές  συνθήκες.
Εδώ θα δείτε και ένα σπάνιο είδος κατσίκας, το κρι-κρι, που ζει μόνο  σε αυτή την περιοχή της Κρήτης. Οργανωμένες εκδρομές, που περιλαμβάνουν  ξενάγηση και πεζοπορία οργανώνονται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Πηγή: http://trelogiannis.blogspot.it/2013/08/blog-post_248.html

Τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου: “Νταβατζήδες” και στην ιστορία στον ΔΟΛ;

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2013/08/blog-post_2457.html

ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ “ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ” ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΙΣΤΑΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ; ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ;

 Με τίτλο “Γιατί ο τάφος του Μ.Αλεξάνδρου δεν βρίσκεται στην Αμφίπολη”, το “Βήμα” δημοσιεύει σήμερα ένα άρθρο για τον τάφο του Μ.Αλεξάνδρου.

“Από την Βόρεια Ελλάδα ως την Κρήτη και εν συνεχεία πέραν των ελληνικών συνόρων – ας είναι καλά το διαδίκτυο – βοά ο κόσμος, ότι σ΄ αυτόν τον εντυπωσιακό πράγματι, τύμβο της Αμφίπολης, που ανασκάπτεται τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος. Από πού κι ως πού; Μα, ένας τόσο μεγάλος τύμβος μόνον έναν πολύ μεγάλο βασιλιά θα μπορούσε να κρύβει, είναι η αφελής απάντηση, η οποία μάλιστα γίνεται πιστευτή!” αναφέρει συγκεκριμένα σε σημερινό δημοσίευμά της.

Καλά και που ξέρουν οι “αρχαιολόγοι” του Λαμπρακιστάν που βρίσκεται ο τάφος του Μ.Αλεξάνδρου; Μήπως φοβούνται κάτι συγκεκριμένο για την Αμφίπολη;

Διαβάστε τι δημοσιεύει σήμερα το “Βήμα” και τα συμπεράσματα είναι δικά σας: 

Τι χρειάζεται η Ιστορία αν τα παραμύθια είναι περισσότερο δελεαστικά και πιστευτά; Προφανώς για να αποκοιμίζουν τους ανθρώπους. Ματαίωςαρχαιολόγοι και ιστορικοί προσπαθούν αυτές τις ημέρες να αντιπαρατάξουν ιστορικές πηγές και γνώση αιώνων για τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ. ως την ταφή του, η οποία επ΄ ουδενί αναφέρεται ότι μπορεί να είχε γίνει στην Αμφίπολη. Από την Βόρεια Ελλάδα ως την Κρήτη και εν συνεχεία πέραν των ελληνικών συνόρων – ας είναι καλά το διαδίκτυο – βοά ο κόσμος, ότι σ΄ αυτόν τον εντυπωσιακό πράγματι, τύμβο της Αμφίπολης, που ανασκάπτεται τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος. Από πού κι ως πού; Μα, ένας τόσο μεγάλος τύμβος μόνον έναν πολύ μεγάλο βασιλιά θα μπορούσε να κρύβει, είναι η αφελής απάντηση, η οποία μάλιστα γίνεται πιστευτή!

Ούτε η χλιαρή ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού έχει βάλει τα πράγματα στη θέση τους. «Το εύρημα της Αμφίπολης είναι οπωσδήποτε ιδιαίτερα σημαντικό, όμως πριν προχωρήσει η ανασκαφική έρευνα, οποιαδήποτε ερμηνεία και πολύ περισσότερο οποιαδήποτε ταύτιση με ιστορικά πρόσωπα στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης και είναι παρακινδυνευμένη», αναφέρει. Από τη μεριά της όμως η προϊσταμένη της ΚΗ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων και ανασκαφέας του τύμβου κυρία Αικατερίνη Περιστέρη μπορεί να μην έχει αναφερθεί ποτέ δημοσίως στον Μέγα Αλέξανδρο (σημειωτέον πέρυσι διαρρεόταν η πληροφορία ότι πρόκειται για τον τάφο της Ρωξάνης και του Αλέξανδρου Δ ΄) αλλά ούτε και εμφανίσθηκε να το διαψεύσει. Και από την άλλη οι αρχές της πόλης κάνουν ό,τι μπορούν για να συνδαυλίσουν την υπόθεση, προφανέστατα για λόγους, που ουδεμία σχέση έχουν με την αρχαιολογία και την ιστορία αλλά με την προσωπική προβολή.

Επί των γεγονότων τώρα: Ο τύμβος που αποκαλύπτεται στη θέση Καστά της Αμφίπολης διαθέτει κτιστό περίβολο εξαιρετικής κατασκευής, που φθάνει σε ύψος τριών μέτρων και αποτελείται από βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις από λευκό μάρμαρο της Θάσου. Η περιφέρεια του τύμβου είναι περί τα 500 μέτρα από τα οποία έχουν ανασκαφεί τα 405 ενώ η χρονολόγησή του ορίζεται στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα. Στα μεταγενέστερα της κατασκευής του χρόνια όμως το μνημείο καταστράφηκε με αποτέλεσμα να έχουν χαθεί πολλά αρχιτεκτονικά μέλη του, κάποια από τα οποία εντοπίσθηκαν από την έρευνα της Εφορείας σπαρμένα στην περιοχή όπου βρίσκεται ο περίφημος Λέων της Αμφίπολης. Μία εκδοχή μάλιστα τον θέλει να ήταν τοποθετημένος στην κορυφή του χωμάτινου τύμβου. Ας σημειωθεί όμως ότι ο τύμβος της Αμφίπολης δεν είναι νέο «εύρημα», αντίθετα οι πρώτες ανασκαφές στη θέση Καστά είχαν αρχίσει στην δεκαετία του ’60 από τον αείμνηστο αρχαιολόγο Δ. Λαζαρίδη.

Το κυρίως ερώτημα, τι μπορεί να εμπεριέχει η τούμπα δεν μπορεί να απαντηθεί άμεσα, λόγω της πολύχρονης ανασκαφής που θα απαιτηθεί και αντίστοιχα ενός μεγάλου προϋπολογισμού σε εποχές ισχνών αγελάδων. Σε κάθε περίπτωση όμως, σοβαροί αρχαιολόγοι και γνώστες της μακεδονικής γης υποστηρίζουν, ότι ναι μεν το μνημείο είναι σημαντικό, όχι όμως, ουδεμία έχει σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο.

Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου – διάστημα κατά το οποίο εκείνος είχε ταριχευθεί ενώ ταυτόχρονα κατασκευαζόταν η πολύτιμη, χρυσή αρμάμαξα για την μεταφορά του – άρχισε η πορεία από τη Βαβυλώνα προς το μαντείο του Αμμωνα, όπως θεωρείται ότι ήταν η επιθυμία του. Την άμαξα ακολουθούσε και προστάτευε στρατιωτική φρουρά αλλά και μεγάλη τεχνιτών είτε για να ανοίγουν δρόμους είτε για να επισκευάζουν την κατασκευή.

Κατά τον Διόδωρο όμως στα σύνορα Συρίας και Αιγύπτου συνάντησε την πομπή ο Πτολεμαίος και «έκλεψε» τη σορό, την οποία και μετέφερε στην Αλεξάνδρεια θέλοντας να ισχυροποιήσει έτσι τη θέση του στην περιοχή αυτή ιδρύοντας ένα ανεξάρτητο βασίλειο. Γιατί αν ο Περδίκκας είχε το δακτυλίδι του Αλέξανδρου εκείνος είχε τον ίδιο! Σύμφωνα με τον Κούρτιο εξάλλου η σορός του Αλέξανδρου δεν μεταφέρθηκε κατ΄ ευθείαν στην Αλεξάνδρεια αλλά πρώτα στην Μέμφιδα ώσπου να κατασκευαστεί το λαμπρό τέμενος που θα την φιλοξενούσε. Πρόκειται για το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο, που έμεινε γνωστό στην Αλεξάνδρεια ως «Σώμα» ή «Σήμα».

Πολλοί ήταν οι γνωστοί άνδρες που επισκέφθηκαν το μαυσωλείο στη συνέχεια, μεταξύ των οποίων ο Iούλιος Καίσαρας το 45 π.Χ. σύμφωνα με μαρτυρίες του Σουετόνιου και του Λουκιανού (λέγεται ότι έσπασε ένα κομμάτι τής μύτης τού νεκρού ήταν πήγε να τον αγγίξει), ενώ ο Αύγουστος κατέθεσε στεφάνι μετά την νίκη του κατά του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας στο Ακτιο το 31 π.Χ. και την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας το 30 π.Χ. Αναφέρεται μάλιστα ότι, όταν οι οδηγοί του θέλησαν να τον πάνε και στους τάφους της Πτολεμαϊκής Δυναστείας, εκείνος απάντησε πως «Ηρθα να δω έναν βασιλιά και όχι νεκρούς». Λίγο νωρίτερα πάντως η Κλεοπάτρα είχε αφαιρέσει μεγάλη ποσότητα χρυσού από τον τάφο, προκειμένου να τον χρησιμοποιήσει για τις ανάγκες του πολέμου της εναντίον της Ρώμης. Και νωρίτερα αυτής ακόμη, ένας άλλος Πτολεμαίος, ο επονομαζόμενος Παρείσακτος ή Κόκκης (107-68 πΧ) είχε αντικαταστήσει το χρυσό φέ­ρετρο με γυάλινο.

Πολλές ακόμη αναφορές υπάρχουν για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια, οι οποίες σταματούν ωστόσο απότομα στα τέλη του 4ου μ.Χ. αιώνα, όταν στην μεγάλη επίθεση των χριστιανών της πόλης υπό τον πατριάρχη Θεόφιλο εναντίον των εθνικών ισοπεδώθηκαν το Σεράπειον, το Μουσείον και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ενώ το μαυσωλείο «εξαφανίσθηκε» μέσα στα χαλάσματα… Λίγο αργότερα έτσι ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος θα μπορούσε να πει με ειρωνεία το περίφημο «Πού γαρ, ειπέ μοι, το Σήμα Αλεξάνδρου;».

Εκτοτε ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου αναζητείται στα πιο πιθανά αλλά και απίθανα μέρη. Από την έρημο Σίουα της Αιγύπτου (όπου η χώρα έγινε διεθνώς ρεζίλι εξ αιτίας ελληνίδας αρχαιολόγου που ισχυριζόταν ότι είχε βρει τον Αλέξανδρο) ως τη Βενετία στον ναό του Αγίου Μάρκου κι από εκεί ως το Ουζμπεκιστάν ή και ως την Αυστραλία. Κατόπιν αυτών φυσικά, γιατί όχι στην Αμφίπολη, ίσως αναρωτηθούν κάποιοι, μόνον που η πιθανότητα μιας επικείμενης γελοιοποίησης – στο κάτω – κάτω μπορεί ο τύμβος να είναι απλώς …κενός – καλόν θα είναι να βρίσκεται στο μυαλό καθενός.

makeleio.gr

http://olympia.gr/2013/08/26

Μία συγκλονιστική ιστορία ενός μοναχού.

http://ahdoni.blogspot.gr/2013/08/blog-post_2219.html

Η ιστορία έχει ως εξής. Ο π. Μελχισεδέκ πριν πάρει το μεγάλο σχήμα, λεγόταν ηγούμενος Μιχαήλ και όπως όλοι οι ιερείς λειτουργούσε στο μοναστήρι. Ήταν ξυλουργός, ικανός και επιμελής. Στους ναούς και στα κελιά των αδελφών υπάρχουν μπαούλα, αναλόγια, σκαλιστά προσκυνητάρια, καθίσματα, ντουλάπες και πολλά άλλα χρηστικά έπιπλα βγαλμένα από τα χέρια του.

 Δούλευε μάλιστα από νωρίς το πρωί μέχρι την νύχτα, προς μεγάλη χαρά τής διοίκησης της μονής.

Κάποτε, τού έδωσαν ευλογία να εκτελέσει για τη μονή μια μεγάλη ξυλουργική εργασία. Δούλευε αρκετούς μήνες, χωρίς σχεδόν να βγαίνει από το ξυλουργείο. Κι όταν τελείωσε, ένιωσε τόσο άσχημα που, όπως λένε οι αυτόπτες μάρτυρες, σωριάστηκε και έμεινε στον τόπο. Από τις φωνές των ανθρώπων που ήταν μπροστά έτρεξαν αρκετοί μοναχοί, ανάμεσα τους και ο π. Ιωάννης (Κρεστιάνκιν). 0 π. Μιχαήλ δεν έδινε κανένα σημείο ζωής. Όλοι ήταν σκυμμένοι από πάνω του περίλυποι. Ξαφνικά ο π. Ιωάννης είπε:

«Όχι, δεν είναι μακαρίτης. Θα ζήσει ακόμα!». Και άρχισε να προσεύχεται. Ακίνητος, ο ξαπλωμένος μοναχός, άνοιξε τα μάτια του και ζωντάνεψε. Όλοι αμέσως σκέφτηκαν ότι κάτι τον είχε συνταράξει βαθιά. Αφού σύντομα συνήλθε, ο π. Μιχαήλ άρχισε να εκλιπαρεί να του φωνάξουν τον προεστώτα. Όταν εν τέλει ήρθε ο προεστώς. ο άρρωστος άρχισε με δάκρυα να ζητεί να του δώσουν το μεγάλο σχήμα.

Λένε ότι μόλις άκουσε αυτή την αυθαίρετη επιθυμία τού μοναχού, ο προεστώς τον νουθέτησε με τον δικό του ιδιαίτερο, τραχύ τρόπο, να σοβαρευτεί και να αναρρώσει σύντομα για να επιστρέψει στη δουλειά του, μια και δεν μπόρεσε να πεθάνει στ` αλήθεια. Το επόμενο πρωί όμως. όπως λέει η ίδια μοναστική παράδοση, ο ίδιος ο προεστώς εμφανίστηκε στο κελί του π. Μιχαήλ απρόσκλητος και τού ανακοίνωσε, εμφανώς συγκλονισμένος, ότι θα λάβει σύντομα το μεγάλο σχήμα.

Αυτή η συμπεριφορά δεν ήταν καθoλου συνηθισμένη για τον τρομερό π. Γαβριήλ και προκάλεσε στην αδελφότητα ίδια έκπληξη με την ανάσταση του κεκοιμημένου. Στο μοναστήρι κυκλοφορούσε η φήμη ότι είχε εμφανιστεί το βράδυ στον προεστώτα ο άγιος προστάτης της Μονής των Σπηλαίων του Πσκωφ, Ιερομάρτυρας Ηγούμενος Κορνήλιος (τον οποίο είχε αποκεφαλίσει με το ίδιο του το χέρι ο Ιβάν ο Τρομερός τον 16° αιώνα) και διέταξε αυστηρά τον προεστώτα να εκπληρώσει χωρίς καθυστέρηση την παράκληση του μοναχού που είχε επιστρέψει από τον άλλο κόσμο.

Αυτό όμως. ξαναλέω, ήταν μια φήμη που κυκλοφορούσε. Όπως και να χει πάντως, σύντομα ο π. Μιχαήλ πήρε το μεγάλο σχήμα και μετονομάστηκε σε Μελχισεδέκ.

Ο γέροντας προεστώς έδωσε στο νέο μεγαλόσχημο το πολύ σπάνιο αυτό όνομα, προς τιμήν ενός αρχαίου και μυστηριώδους βιβλικού προφήτη. Για ποιο λόγο ο προεστώς τον ονόμασε ειδικά έτσι, παραμένει επίσης ένα μεγάλο μυστήριο, δεδομένου ότι ο ίδιος ο π. Γαβριήλ, τόσο κατά την κουρά, όσο και στα χρόνια που ακολούθησαν, δεν μπόρεσε ούτε μία φορά να προφέρει σωστά το πανάρχαιο όνομα -όσο κι αν πάλευε, το διαστρέβλωνε ανηλεώς. Και εξαιτίας αυτού, μάλιστα, του χάλαγε κάθε φορά η διάθεση, τόσο που εμείς οι δόκιμοι φοβόμασταν μη μας έρθει καμιά αδέσποτη...

Στο μοναστήρι ήξεραν ότι όση ώρα ήταν ο π. Μελχισεδέκ νεκρός, έζησε κάποια εμπειρία που τον επανέφερε στη ζωή άλλον άνθρωπο. Σε μερικούς κοντινούς του συνασκητές και πνευματικά παιδιά είχε διηγηθεί τι έζησε τότε. Αλλά ακόμα και οι απηχήσεις αυτής της διήγησης ήταν υπερβολικά ασυνήθιστες. Γι' αυτό και, τόσο εγώ, όσο και οι φίλοι μου, θέλαμε να μάθουμε το μυστικό από τον ίδιο τον π. Μελχισεδέκ.

Και να που εκείνη τη νύχτα στο ναό του Αγίου Λαζάρου, πήρα το θάρρος πρώτη φορά να απευθυνθώ στον μεγαλόσχημο ηγούμενο και να τον ρωτήσω ακριβώς αυτό: τι είδε εκεί απ' όπου συνήθως κανείς δεν επιστρέφει;

Ο π. Μελχισεδέκ άκουσε την ερώτηση μου κι έσκυψε το κεφάλι μπροστά στην Ωραία Πύλη σιωπηλός για πολλή ώρα. Εγώ κοκάλωσα. Μετάνιωνα που το θράσος μου με έσπρωξε να κάνω κάτι τόσο ασυγχώρητο. Στο τέλος όμως. ο μεγαλόσχημος μοναχός, με την αδύναμη από την αχρησία φωνή του, άρχισε να μιλάει.

Διηγήθηκε ότι είδε τον εαυτό του στη μέση ενός τεράστιου πράσινου χωραφιού. 

Περπάτησε στο χωράφι χωρίς να ξέρει για πού, μέχρι που του έκλεισε τον δρόμο ένα τεράστιο χαντάκι. Εκεί. μέσα σε λάσπες και χώματα, είδε πλήθος μπαούλα, αναλόγια, προσκυνητάρια. Και υπήρχαν και χαλασμένα τραπέζια, σπασμένες καρέκλες, ντουλάπια. Ο μοναχός έριξε μια ματιά και διαπίστωσε έντρομος ότι ήταν τα αντικείμενα που είχε φτιάξει με τα ίδια του τα χέρια. Στεκόταν με δέος μπροστά στους καρπούς της μοναστικής του ζωής. Και ξαφνικά, ένιωσε κάποιον δίπλα του. 

Σήκωσε τα μάτια και είδε την Παναγία. Κοίταζε κι αυτή μελαγχολικά τις πολυετείς εργασίες του καλόγερου.

Μετά του είπε:

«Εσύ είσαι μοναχός. Περιμέναμε από σένα τα σημαντικότερα: μετάνοια και προσευχή. Και εσύ έφερες μόνο αυτό...».

Το όραμα εξαφανίστηκε. 0 πεθαμένος ξύπνησε πάλι στο μοναστήρι.

Μετά από αυτό το περιστατικό, ο π. Μελχισεδέκ μεταμορφώθηκε ολοκληρωτικά. Κύριος σκοπός τής ζωής του έγινε αυτό που του είπε η Υπεραγία Θεοτόκος: μετάνοια και προσευχή. Και οι καρποί των πνευματικών του εργασιών δεν άργησαν να φανερωθούν στη βαθιά του ταπεινοφροσύνη, στα δάκρυα για τις αμαρτίες του. στην ειλικρινή αγάπη του για όλους, στην πλήρη αυταπάρνηση και στα ασκητικά κατορθώματα του, που ξεπερνούσαν τα ανθρώπινα μέτρα. Και κατόπιν, στη σπουδαία του διορατικότητα και στην ενεργή βοήθεια που προσέφερε στους ανθρώπους με την προσευχή του.

Εμείς οι δόκιμοι, βλέποντας πώς ασκούνταν, πλήρως αποξενωμένος από τον κόσμο σε αόρατες και ασύλληπτες για μας πνευματικές μάχες, τολμούσαμε να του απευθυνόμαστε μόνο στις πιο εξαιρετικές περιπτώσεις. Κι επιπλέον τον φοβόμασταν και λιγάκι: στο μοναστήρι ήξεραν ότι ο π. Μελχισεδέκ ήταν πολύ αυστηρός ως πνευματικός. Και είχε αυτό το δικαίωμα. Η σθεναρή απαιτητικότητά του για καθαρότητα της ψυχής του κάθε χριστιανού τρεφόταν μόνο από τη μεγάλη του αγάπη για τους ανθρώπους, τη βαθιά γνώση των κανόνων τού πνευματικού κόσμου και τη συνειδητοποίηση τού πόσο απαραίτητη για τον άνθρωπο είναι η αδιάλλακτη πάλη με τις αμαρτίες.

Αυτός ο μεγαλόσχημος μοναχός ζούσε στον δικό του ύψιστο κόσμο, όπου δεν ανέχονται τους συμβιβασμούς. Και όταν ύμως ο π. Μελχισεδέκ έδινε απαντήσεις, τότε αυτές ήταν εντελώς ασυνήθιστες και σαν γεννημένες από κάποια ιδιαίτερη, πηγαία δύναμη.

Κάποτε, στο μοναστήρι, έπεσε πάνω μου μια χιονοστιβάδα άδικων και σκληρών, όπως μου φαίνονταν, δοκιμασιών. Και αποφάσισα τότε να πάω να συμβουλευτώ τον πιο αυστηρό μοναχό της μονής, τον μεγαλόσχημο ηγούμενο Μελχισεδέκ.

Χτύπησα την πόρτα κι έπειτα από το καθιερωμένο «δι' ευχών», βγήκε στο κατώφλι τού κελιού ο π. Μελχισεδέκ. Ήταν με τον μοναχικό του μανδύα και το μεγάλο σχήμα -τον πέτυχα ενώ έκανε τον κανύνα τού μεγάλου σχήματος.

Του ανακοίνωσα τις δυσκολίες και τα άλυτα προβλήματα μου. Ο π. Μελχισεδέκ στεκόταν μπροστά μου ακίνητος και άκουγε προσεκτικά τα πάντα, με σκυμμένο το κεφάλι ως συνήθως. Κατόπιν, σήκωσε το βλέμμα του κι έβαλε έξαφνα τα κλάματα...

«Αδερφέ!», είπε με ανείπωτο πόνο και πικρία. «Τι με ρωτάς; Εγώ ο ίδιος χάνομαι!».

0 μεγαλόσχημος γέροντας, εκείνος ο μεγαλειώδης ασκητής με την άγια ζωή, στεκόταν μπροστά μου και έκλαιγε με ειλικρινή θλίψη, ως ο χειρότερος και αμαρτωλότερος άνθρωπος πάνω στη γη! Κι άρχισα να καταλαβαίνω με όλο και περισσότερη σαφήνεια και χαρά ότι η πλειοψηφία των προβλημάτων μου. μαζί με τις δυσκολίες μου, δεν άξιζαν μία!

Και όχι μόνο αυτό, αλλά και τα ίδια τα προβληματα εξορίστηκαν την ίδια στιγμή από την ψυχή μου με τρόπο χειροπιαστό. Δεν είχα πλέον ανάγκη να ρωτήσω ή να ζητήσω κάτι από τον γέροντα. Έκανε για μένα ότι μπορούσε. Χαιρέτισα με ευγνωμοσύνη και έφυγα. 

Όλα όσα μάς τυχαίνουν -τα απλά και τα σύνθετα, τα μικρά ανθρώπινα προβλήματα και το ταξίδι προς τον Θεό τα μυστικά τού τωρινοί) και του μελλοντικού αιώνα- όλα επιλύονται μόνο με ανεξήγητη, ακατανόητα υπέροχη και ισχυρή ταπεινοφροσύνη. Και ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε την αλήθεια και το νόημα της. ακόμα κι αν αποδεικνυόμαστε ανίκανοι γι` αυτή τη μυστηριώδη και παντοδύναμη αρετή, αυτή μάς αποκαλύπτεται απύ μόνη της ταπεινά, μέσα από τέτοιους καταπληκτικούς ανθρώπους, που μπορούν να τη δεξιώνονται.

από το βιβλίο: "Σχεδόν Άγιοι"

π Τύχων Σεβκούνωφ

 http://imverias.blogspot.gr/

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΚΟΛΑΦΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΕΛΣΤΑΤ!

http://olympia.gr/2013/08/26/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85/

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ!

Όπως αποκάλυψε από την Παρασκευή το Ολυμπία, έγινε πριν από λίγο η παρέμβαση από το ανώτατο όργανο των δικηγορικών συλλόγων Ελλάδος, σχετικά με τις εξελίξεις και την διαφαινόμενη απόπειρα συγκάλυψης του σκανδάλου της ΕΛΣΤΑΤ.

Αυτή την στιγμή η επιστολή παραδίδεται στην κυρία Ευτέρπη Κοτζαμάνη που είναι δεδομένο ότι θα κάνει τις ενέργειες της άμεσα και αποτελεσματικά.

Ειδική μνεία γίνεται και στην αποκάλυψη του Ολυμπία σχετικά με την ανεξήγητη επιλεκτική αξιοποίηση σημαντικότατων καταθέσεων βασικών μαρτύρων, όπως π.χ. της κατάθεσης του προκατόχου του κ. Γεωργίου, Εμμ.  Κοντοπυράκη, την οποία έκανε η ανακρίτρια. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ.)

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αθήνα, 26.8.2013

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σε συνέχεια του υπ’ αρίθμ. 983/19.8.2013 εγγράφου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών σχετικά με τη διερευνώμενη υπόθεση της διόγκωσης του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009 από την ΕΛΣΤΑΤ, η Συντονιστική Επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος απέστειλε σήμερα στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έγγραφο με το ακόλουθο περιεχόμενο:

“Αξιότιμη κυρία Εισαγγελέα,

Η Συντονιστική Επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, εκτιμώντας ότι η υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς των – αποτυχημένων, ακόμη και κατά την ομολογία του ίδιου του ΔΝΤ – Μνημονίων  και, ακολούθως, η έκτοτε διαρκής λήψη αντιαναπτυξιακών και κοινωνικώς ανάλγητων μέτρων οδηγούν στην ολοκληρωτική καταστροφή της Χώρας και στην πλήρη εξαθλίωση του κοινωνικού συνόλου, ζητά την ουσιαστική και πλήρη διερεύνηση όσων καταγγέλλονται σχετικά με την ενδεχόμενη διάπραξη σοβαρότατων αξιόποινων πράξεων από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ). Πράξεων που αφορούν σκόπιμη και μεθοδευμένη, κυρίως λόγω έλλειψης οιασδήποτε διαπραγματευτικής αντίστασης με βάση την πρακτική που είχε παγίως υιοθετηθεί προηγουμένως, διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009 σε 15,4%.

Κατόπιν σχετικής μηνυτήριας αναφοράς του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (29^η Σεπτεμβρίου 2011), οι τότε Οικονομικοί Εισαγγελείς κ.κ. Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης πρότειναν την ποινική δίωξη, και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος, των επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ, ως υπόπτων για τη διάπραξη σειράς αδικημάτων – ιδίως λόγω μη προβολής αυτονόητων διαχρονικών επιχειρημάτων με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα – τα οποία είχαν ως αντικείμενο και την τεχνητή διόγκωση του ύψους του δημοσιονομικού ελλείμματος αλλά και τις εντεύθεν βαρύτατες επιπτώσεις σε βάρος του Ελληνικού Λαού.

Στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, οι προαναφερόμενοι Εισαγγελικοί Λειτουργοί έφτασαν στο σημείο να υποβάλουν ως και την παραίτησή τους, αφήνοντας αιχμές για παρεμβάσεις στο έργο τους. Ενώ, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας«Το Παρόν» (18-8-2013, φ. 1085, σελ. 6, «Αποκάλυψη-βόμβα: Η Ζωή Γεωργαντά, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ καταγγέλλει: Μου ζήτησε η Ανακρίτρια να συναντηθούμε σπίτι της!»), η πολιτικώς ενάγουσα και πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, Καθηγήτρια κα Ζωή Γεωργαντά, καταγγέλλει την 5^η Ειδική Ανακρίτρια του Πρωτοδικείου Αθηνών, κα Έλενα Πεδιαδίτη, η οποία χειρίστηκε την υπόθεση αυτή, μεταξύ άλλων ότι «της ζήτησε και συναντήθηκαν εκτός του γραφείου της, σε άλλον χώρο». Επίσης δε της καταλογίζει ότι διέπραξε ανεξήγητη επιλεκτική αξιοποίηση σημαντικότατων καταθέσεων βασικών μαρτύρων, όπως π.χ. της κατάθεσης του προκατόχου του κ. Γεωργίου, Εμμ.  Κοντοπυράκη, αναφορικά με τον τρόπο κατά τον οποίο η σημερινή ΕΛΣΤΑΤ αποδέχθηκε, εντελώς παθητικά και αντίθετα με την πάγια εθνική πρακτική, τη διόγκωση του ελλείμματος. Η ως άνω καταγγελία της κας Ζωής Γεωργαντά αποκτά πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν από την όλη δικογραφία προκύπτει ανενδοιάστως πως ο κ. Γεωργίου όχι μόνο δεν αντιστάθηκε στις άνωθεν απαιτήσεις για διόγκωση του ελλείμματος, αλλά με δική του πρωτοβουλία – γνωστή τοις πάσι – φρόντισε ν’ απαλλαγεί απ’ όλα τα μέλη της ΕΛΣΤΑΤ, τα οποία είχαν διατυπώσει αντίθετη άποψη.

Μετά και από αυτές τις καταγγελίες, δεν μπορούμε παρά να συγχαρούμε την  Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για το γεγονός ότι ανταποκρίθηκε αμέσως και, κατ’ αρχήν θετικά, στη σχετική αίτηση-αναγγελία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, διαβιβάζοντας το έγγραφό του στους Προϊσταμένους της Εισαγγελίας Εφετών και του Συμβουλίου Επιθεώρησης των Δικαστηρίων, προκειμένου να προβούν σ’ όλες τις νόμιμες ενέργειες σχετικά με τη διερεύνηση των καταγγελιών της κας Γεωργαντά στο σύνολό τους και την αναζήτηση τυχόν πειθαρχικών ευθυνών της ως άνω Ειδικής Ανακρίτριας για τον τρόπο που περαίωσε την κύρια ανάκριση. Και μάλιστα με την εντελώς ασυνήθιστη σε τόσο σοβαρές υποθέσεις διαδικασία των τυπικών κλήσεων.

Επιπλέον, η κα Γεωργαντά επανήλθε, με νεότερη συνέντευξή της, στο περιοδικό «Επίκαιρα», όπου και σχετικό ρεπορτάζ (22-8-2013, τ. 201, σελ. 8-13), στο οποίο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «στην κατ’ ιδίαν συνάντησή της με την Ειδική Ανακρίτρια Ελένη Πεδιαδίτη στο σπίτι της τελευταίας παρόν ήταν ένα ακόμη πρόσωπο, το οποίο παρουσίασε ως φίλο της η δικαστικός. […] Ο άγνωστος, που μιλούσε σπαστά ελληνικά και αυτοσυστήθηκε ως Ελληνοαμερικανός, θέλησε να μάθει λεπτομέρειες για τη σταδιοδρομία της κας Γεωργαντά, για την παραμονή της στις ΗΠΑ, τις επιστημονικές έρευνές της και γενικά το background της. Στις ερωτήσεις της κας Γεωργαντά για την ταυτότητά του … της είπε πως ζει στην Αστόρια, ενώ στην ερώτησή της για την επαγγελματική ενασχόλησή του απάντησε λακωνικά “σύμβουλος”» (σελ. 12)!

Όλ’ αυτά, λαμβάνοντας υπόψη όσα καταγγέλλονται στην ανωτέρω συνέντευξη και τις λοιπές πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας,  για άνωθεν και έξωθεν παρεμβάσεις στην ΕΛΣΤΑΤ, που εξαρχής αποσκοπούσαν στην τεχνητή διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009, είναι αδιανόητο να παραμείνουν χωρίς ενδελεχή και τεκμηριωμένη δικαστική έρευνα.

Με δεδομένη τη σημασία της εν λόγω υπόθεσης ως προς τη διακρίβωση των συνθηκών, υπό τις οποίες η Πατρίδα μας και ο Ελληνικός Λαός οδηγήθηκαν στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα, καθώς και των σκοπών, με βάση τους οποίους εξακολουθούν να λαμβάνονται συγκεκριμένες, άκρως επικίνδυνες,  αποφάσεις για το κοινωνικό σύνολο, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της Χώρας, ανταποκρινόμενοι στον κατά το Σύνταγμα και το νόμο θεσμικό τους ρόλο να μεριμνούν για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος και των συνταγματικώς και διεθνώς κατοχυρωμένων Δικαιωμάτων του Ανθρώπου  (άρθρο 199 του Κώδικα περί Δικηγόρων), θα συνεχίσουν να παρακολουθούν στενά όλες τις σχετικές εξελίξεις, συνδράμοντας το έργο της Δικαιοσύνης, με κάθε θεσμικώς προβλεπόμενο και επιβεβλημένο τρόπο.

Αν όσα καταγγέλλει η κα Ζωή Γεωργαντά έχουν την παραμικρή βάση και υπήρξε πράγματι τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος, και μάλιστα αυτής της έκτασης και υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί των αντίστοιχων εγκλημάτων καθώς και όσοι εμπλέκονται καθ’ οποιονδήποτε τρόπο στη μετέπειτα συγκάλυψή τους, είτε πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα είτε, πολλώ δε μάλλον, για δικαστικούς λειτουργούς, πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά.  Η δε δικαστική έρευνα πρέπει να ολοκληρωθεί με τρόπο που οδηγεί στην αποκάλυψη όλης της αλήθειας.

Ο Ελληνικός Λαός έχει το απαράγραπτο δικαίωμα να μάθει και να υπερασπισθεί την αλήθεια. Και, όπως είναι αυτονόητο και όπως ήδη εκτέθηκε, η Συντονιστική Επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος θα παρακολουθήσει, εκ καθήκοντος, μέχρι τέλους την έκβαση αυτής της υπόθεσης.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ”

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ, 2013: Ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών (Εκτενές φωτορεποτάζ)

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/08/blog-post_6281.html

ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 

από "σίβυλλα"

Εικόνες που σοκάρουν βλέπει κανείς στις λαϊκές αγορές. Συνάνθρωποί μας, που δε τα βγάζουν πέρα, ψάχνουν για λίγη τροφή στα πεταμένα τελάρα των εμπόρων.
 Εμφανίζονται στη λήξη της λαϊκής αγοράς και περιμένουν υπομονετικά και διακριτικά, να μαζέψουν οι παραγωγοί τους πάγκους τους και λίγο πριν τα σαρώσει όλα το σκουπιδιάρικο, αναμοχλεύουν τα εγκαταλελειμμένα τελάρα.
Με μια άδεια πλαστική σακούλα στα χέρια τους ή και με καροτσάκι, κυρίως συνταξιούχοι, παριστάνοντας τους τυχαίους περαστικούς, σκύβουν και μαζεύουν ότι έχει απομείνει.
Λίγα φρούτα, ντομάτες και μαρούλια, τα μισά σαπισμένα που πετάνε οι έμποροι. Αρκετοί, όμως, είναι οι παραγωγοί που δίνουν δωρεάν τα...
τελευταία τους προϊόντα σε αυτούς τους ανθρώπους, κατανοώντας τις ανάγκες τους.
«Αναγκάζομαι να μαζεύω από κάτω»

Το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου βρεθήκαμε στη λαϊκή αγορά της Νίκαιας και ο φωτογραφικός φακός του newpost κατέγραψε εικόνες εξαθλίωσης από συμπολίτες μας που έψαχναν τροφή στα πεταμένα τελάρα των εμπόρων.

Άνθρωποι  τρέχουν και ψάχνουν στα απομεινάρια της λαϊκής για να βρουν καλά προϊόντα και μερικοί καταφέρνουν να γεμίσουν τις τσάντες τους.

«Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Αναγκάζομαι να ψάχνω στις λαϊκές ότι αφήνουν οι έμποροι. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα όμως», λέει η κυρία Ελένη, συνταξιούχος στο newpost.

Λίγο παρακάτω συναντάμε την κυρία Ειρήνη επίσης συνταξιούχο που μάζευε και εκείνη από τα απομεινάρια της λαϊκής. «Δεν έχουμε λεφτά, δύσκολα τα φέρνουμε βόλτα. Με μια σύνταξη και με τις μειώσεις που μας έχουν κάνει πώς να ζήσουμε; ευτυχώς μου δίνουν μερικές φορές και οι μανάβηδες που με ξέρουν» μας λέει.

«Το φαινόμενο παίρνει διαστάσεις – Βοηθάμε όσο μπορούμε»

Εντοπίσαμε και τον πρόεδρο της Α’ Λαϊκής Πειραιά, Νικόλαο Βατράνη, ο οποίος δήλωσε στο newpost πως καθημερινά οι έμποροι της λαϊκής έρχονται αντιμέτωποι με το φαινόμενο που όπως μας είπε έχει αρχίσει και παίρνει διαστάσεις και όχι απαραίτητα από μετανάστες.

«Παλιά έβλεπες κυρίως ξένους να μαζεύουν από τον δρόμο. Τώρα είναι όλο και περισσότεροι, κάθε ηλικίας, Έλληνες και ξένοι». Ο κ. Βατράνης πρόσθεσε πως εκείνος και αρκετοί άλλοι έμποροι αφήνουν και καλές παρτίδες προϊόντων στα τελάρα για τους ανθρώπους αυτούς και μάλιστα τα βάζουν σε σακούλες μόνοι τους και όποιος έχει ανάγκη περνάει και τις παίρνει δωρεάν.

«Προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε ξεχωρίζοντας πολλές φορές ακόμα και παρτίδες προϊόντων που θα μπορούσαν να πουληθούν, τα οποία αφήνουμε δωρεάν κατανοώντας την ανάγκη των συνανθρώπων μας. Είναι εικόνες που μας θλίβουν και θα πρέπει η πολιτεία να κοιτάξει το πρόβλημα γιατί ο κόσμος πεινάει» είπε χαρακτηριστικά.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ 

Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Καρλιώτης από newpost, μέσω "Το Γρέκι" 

Οι χρήσιμοι ηλίθιοι, το φρενοκομείο και τα σχέδια του Ερντογάν για την κατάληψη νησιών του Αιγαίου (Του Σάββα Καλεντερίδη)

http://logia-starata.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1384.html

Εικόνα από φάση μεγάλης διακλαδικής αποβατικής
άσκησης των Τούρκων σε ακτή του Σεφερίχισαρ,
που απεικονίζει ακτή κάποιου ελληνικού νησιού.
Το σενάριο και η διεξαγωγή προϋποθέτει
την ΕΓΚΡΙΣΗ του πρωθυπουργού Ερντογάν!


Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1989, εν μέσω πολιτικής αστάθειας που επικρατούσε στη χώρα, και ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου, για να «παίξει» με το θυμικό των οπαδών της Αριστεράς και της …Προόδου για να τον στηρίξουν εκλογικά, τον είχε αποκαθηλώσει από το θρόνο του Προέδρου της Δημοκρατίας (1985), είχε κάνει την εξής δήλωση που πραγματικά έχει μείνει στην ιστορία: «Η χώρα μετεβλήθη σε ένα απέραντο φρενοκομείο».

Πριν επανέλθουμε στα περί φρενοκομείου, για να μην παρεξηγηθούμε, να αναφερθούμε και στον ορισμό του «χρήσιμου ηλίθιου», όπως τον δίνει η ιστοσελίδα slang.gr:

Με τον όρο αυτό χαρακτήριζε ο Βλαντίμιρ Λένιν τους διανοουμένους και άλλους ανένταχτους συναγωνιστές και συνοδοιπόρους, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, που συνεπικουρούσαν το μπολσεβικικό κίνημα, χωρίς να αποτελούν μέλη του. Τι σημαίνει να είσαι (ή να γίνεσαι) χρήσιμος ηλίθιος; Ότι απλά γίνεσαι αντικείμενο εκμετάλλευσης πιστεύοντας και υπηρετώντας έναν σκοπό που καπελώνουν άλλοι και που απλά σε ανέχονται για όσο τους προσφέρεις αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες σου, ενώ όταν πάψουν να σε χρειάζονται παίρνεις πόδι.

Να εξηγήσουμε τώρα γιατί η αναφορά μας σε φρενοκομείο και χρήσιμους ηλίθιους.
Στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί μια φιλολογία-επιχειρηματολογία γύρω από το ζήτημα του Αιγαίου, που μόνο από τους δυο προαναφερθέντες όρους μπορεί να εξηγηθεί!
Να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα.
Πολιτικοί και διανοούμενοι κάνουν λόγο συχνά-πυκνά στις "δυο πλευρές του Αιγαίου", εξομοιώνοντας έτσι τα δικαιώματα της Ελλάδας με αυτά της Τουρκίας στο Αιγαίο, λες και έχουν πάθει ολική τύφλωση και δεν βλέπουν ότι στο Αιγαίο υπάρχει η Λέσβος, η Χίος, η Σάμος, η Κως, η Ρόδος και άλλα πόσα κατοικημένα αλλά και ακατοίκητα νησία! Άρα, ποιες "δυο πλευρές του Αιγαίου"; Υπάρχει η Ελλάδα, που είναι Αιγαίο, και η Τουρκία,με τις ακτές της που κοιτούν στην Ελλάδα, δηλαδή στο Αιγαίο.
Επίσης, δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί, διανοούμενοι και καλλιτέχνες, που για να ξεπεράσουν ακόπως τη σκόπελο των προβλημάτων που δημιουργεί η Τουρκία στο Αιγαίο με την επιθετική-επεκτατική της πολιτική, χαρίζουν το Αιγαίο στα ψάρια του, με τη δήλωση «Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του»!
Ένα άλλο επιχείρημα για το Αιγαίο, πιο …κυριλέ και σοφιστικέ, είναι αυτό που επικαλούνται οι χρήσιμοι ηλίθιοι, που μπορεί στην περίπτωση του Λένιν να ήταν χρήσιμοι στην επανάσταση των Μπολσεβίκων, στην περίπτωσή μας, αν και ορφανά του Λένιν, είναι εξαιρετικά χρήσιμοι στην επιθετική-επεκτατική πολιτική του Ερντογάν στο Αιγαίο (ο οποίος μάλλον δεν συμφωνεί με τη δήλωση «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» αφού θεωρεί ότι ανήκει στην Άγκυρα). Πρόκειται για την χιλιοειπωμένη άποψη, που χρεώνει την ένταση που προκαλείται στο Αιγαίο από ασκήσεις και παραβιάσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στους στρατοκράτες της Άγκυρας και της Αθήνας. Για να κάνουν μάλιστα πιο …προοδευτικό το επιχείρημά τους, οι «ειρηνόφιλοι» νεροκουβαλητές της Άγκυρας συμπληρώνουν ότι οι στρατοκράτες υπηρετούν, εκτός των άλλων, και τα συμφέροντα των εμπόρων όπλων, που ασφαλώς και υπάρχουν, όπου υπάρχει ένταση και κρίση.
Επειδή, όμως, ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη -στον περίπτωσή μας ο Αλλάχ τον βάρβαρο Τούρκο σφετεριστή-, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη, η σύλληψη του Γερμανού υπηκόου στη Χίο, με πολλά καυτά ντοκουμέντα στοχοποίησης ολόκληρης της Χίου, απόδειξη καραμπινάτης επιθετικής κατασκοπίας εις βάρος της Ελλάδος, μας δείχνει ορισμένα πράγματα, στα οποία πρέπει να κάνουμε μια σχετικά εξειδικευμένη αναφορά.
Να υπογραμμίσουμε, λοιπόν, ότι ο Γερμανός είχε στρατολογηθεί από τη μονάδα της ΜΙΤ που έχει έδρα τηΜαρμαρίδα, η οποία έχει τομέα ευθύνης τη Ρόδο και τα παρακείμενα σ' αυτήν νησιά. Παρ' όλα αυτά, του ανατέθηκε αποστολή να εγκατασταθεί στη Χίο και να στοχοποιήσει επί δυο χρόνια το σύνολο του μαρτυρικού νησιού.
Όμως εδώ τα ενδιαφέροντα είναι δυο.
Πρώτον, ότι η Χίος είναι στο στόχαστρο της Τουρκίας και
Δεύτερον, ότι την εντολή να εγκατασταθεί στη Χίο και να ασκεί επιθετική κατασκοπία δεν μπορεί να την έδωσε ο προϊστάμενος της ΜΙΤ στη Μαρμαρίδα και θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι είναι περισσότερο από βέβαιο ότι την έδωσε ο ίδιος ο διοικητής της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν, ο οποίος δεν είναι ενεργούμενο των στρατοκρατών, αφού είναι το alter ego και άρα απολύτως ελεγχόμενος από τον Ερντογάν.
Άρα, το επιχείρημα των εθελοτυφλούντων εθνομηδενιστών της Αριστεράς και της ...Προόδου, ότι αυτά που γίνονται στο Αιγαίο είναι παιχνίδια των ακραίων και των στρατοκρατών της Ελλάδας και της Τουρκίας, πάει περίπατο. Τα επιθετικά σχέδια των Τούρκων για κατάληψη νησιών στο Αιγαίο είναι ζωντανά και είναι αποτέλεσμα ξεκάθαρης πολιτικής στόχευσης των τουρκικών κυβερνήσεων και εν προκειμένω του Ερντογάν!

Οπότε, αφήνουμε τους αναγνώστες μας να κρίνουν μόνοι τους τις αναφορές μας για τους χρήσιμους ηλίθιους και για το φρενοκομείο της Αριστεράς και της …Προόδου!

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία"


infognomonpolitics.blogspot.gr