Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013
Η κρυφή δύναμη της άφθαρτης πένας (Της Μαρίας Παπαδημητρίου)
http://www.nea-apogeumatini.gr/sxoliasmoi/323-i-kryfi-dynami-tis-afthartis-penas-kai-i-katalytiki-apousia-kritikis-skepsis.html
Ασχέτως αν κατά γενική ομολογία εδώ και πολλά χρόνια είμαστε "αλήτες, ρουφιάνοι δημοσιογράφοι" και πάνω απ' όλα άξιοι της τύχης μας. (Καθώς δεν αντιδράσαμε ποτέ αποτελεσματικά όταν το σωματείο άνοιγε διάπλατα την πόρτα στους πραγματικούς αλήτες, που δολοφόνησαν το λειτούργημα και σαν επάγγελμα - αλλά αυτό είναι πρωτίστως εσωτερική μας υπόθεση). Δεν αναφέρομαι, φυσικά, στα γνωστά πρόσωπα της τηλεόρασης ή και του τύπου, των οποίων ο ρόλος έχει αποκαλυφθεί προ πολλού και, ως εκ τούτου, είναι πλέον καμμένα χαρτιά, μηδενικής, δηλαδή, αξιοπιστίας και δυνατότητας επηρεασμού των κατοίκων αυτής της ταλαίπωρης χώρας. Ο τρέχων κίνδυνος για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης είναι καμουφλαρισμένος πίσω από πένες ανθρώπων με άφθαρτο όνομα, κοινωνικά ευϋπόληπτων, που κανείς δεν μπορεί τίποτα το μεμπτό να τους προσάψει. Από το βήμα διαφόρων sites και μέσων κοινωνικής δικτύωσης - σε μια εποχή που αρκετοί "μεγαλοδημοσιογράφοι" αθλιοτάτων τηλεοπτικών καναλιών απαξιώθηκαν, καταγγελθέντες για παραπληροφόρηση του κόσμου με απόκρυψη στοιχείων ή σπορά ψευδών γύρω από την (πλαστή) οικονομική κρίση - εντιμότατοι γραφιάδες, στους οποίους επ' ουδενί θα απέδιδε κάποιος τον επιθετικό χαρακτηρισμό εντός εισαγωγικών, πυροβολούν τη λογική των αναγνωστών τους, με όπλο όχι το ψέμα, αλλά την ίδια την αλήθεια της κοινής λογικής και κάποιες αναμφισβήτητες αξίες που δεν μπορείς εύκολα να αντικρούσεις. Κερδίζοντας, έτσι, εκτίμηση και συχνά υψηλή αποδοχή. Με τον τρόπο αυτό γίνονται συμπαθείς και άνετα υποβάλλουν τους εν υπνώσει ή και εν συγχύσει εγκεφάλους σε διαρκή πλύση.
Για παράδειγμα, οι πιο επιρρεπείς (λόγω και παλαιότερης κομματικής τοποθέτησης) αγανακτισμένοι, είναι πιθανό να συνθηκολογήσουν τελικά, διαβάζοντας τους, με την ορθή κατά κανόνα άποψη του "το μη χείρον βέλτιστον" - όπου το χείρον είναι η παρούσα κυβέρνηση και το... βέλτιστον η προκάτοχος...! Τα φαντάσματα έχουν ακόμα οπαδούς και το σύνολο των πολιτών, το 100% των ψηφοφόρων, δεν θα συμφωνούσε ποτέ (εκτός ίσως μετά από έναν ή και περισσότερους αιώνες) ότι όλοι, ανεξαιρέτως, όσοι ξεπούλησαν τη χώρα, δεν έχουν δικαίωμα επόμενης ευκαιρίας παρά μόνο νομικής υπεράσπισης στο ειδικό δικαστήριο. Και πώς, άλλωστε, θα υπήρχε ομοφωνία αντίδρασης σ' έναν λαό που έδωσε ποσοστά και νομιμοποίησε τους φασίστες χρυσαυγίτες;
Ένα δεύτερο παράδειγμα προκύπτει από τις αντιδράσεις που προκάλεσε το τραγικό συμβάν του θανάτου του άτυχου 19χρονου, που επιβιβάστηκε στο τρόλεϊ χωρίς εισιτήριο. Όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε γενική θλίψη και ένα αναμενόμενο ξέσπασμα οργής όταν η Λ. Διβάνη έκανε λόγο για "τζαμπατζήδες". Στην χθεσινή απάντηση της στις οργίλες επιθέσεις που δέχτηκε, δεν υπήρχε πουθενά η λέξη "συγνώμη". Παρόλα αυτά συνέχιζα να την διαβάζω, γιατί είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Με μαεστρία διεκδικεί τη συμπάθεια του αναγνώστη. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να μη συμφωνήσω μαζί της στα σημεία όπου δηλώνει αντίθετη απέναντι στην σκληρότητα με την οποία, όπως αναφέρει, ελεγκτές συμπεριφέρονται στους μετανάστες, αλλά και στην στοχοποίηση ενός ολόκληρου κλάδου εργαζομένων. Στο ίδιο πνεύμα επιλέγει, έξυπνα, να μη μιλήσει για "όχλο", αλλά για "μειονότητα" που επιθυμεί να φιμώσει τους διανοούμενους, στους οποίους εντάσσει, εμμέσως πλην σαφώς, την αφεντιά της. Για να κερδίσει ακόμη περισσότερη... αρέσκεια, λέει ότι ήταν και η ίδια τζαμπατζού το 1975. Έξυπνο άλλοθι στην προσπάθεια της να πείσει πως δεν είχε δημοσιευτεί η είδηση ότι το παιδί ήταν νεκρό, όταν έκανε την άστοχη, προκλητικότατη ως προς το timing δήλωση. Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, ωστόσο, όπως και οι ώρες των σχετικών δημοσιευμάτων την διαψεύδουν. Άλλο ένα επικοινωνιακό - αποπροσανατολιστικό τέχνασμα που χρησιμοποιεί, είναι η αναφορά στον "ημικίτρινο τύπο", στα "ανεκδιήγητα μπλογκς", στα "τηλεριάλιτι", στους φοροφυγάδες, που αντιπαθεί κάθε νοήμων άνθρωπος, αλλά και στους "άνεργους, τους απελπισμένους, τους αδύναμους", που εναγωνίως αναρωτιέται αν θα τους "αγκαλιάσουμε" όλοι μαζί. Στο κρεσέντο του δράματος, που γράφτηκε... (και) για να μην ειπωθεί η συγνώμη, ο φοιτητής, που της τονώνει το ηθικό με το "αυτοί θα δαγκώνουν, αλλά εμείς θα μιλάμε". Και εκεί πια παίρνουν τη σκυτάλη οι υπεράνω πάσης υποψίας πένες για να ολοκληρώσουν το έργο με έναν λίβελο εναντίον των νεοελλήνων, των κάφρων που βρωμίζουν το περιβάλλον, των συναδέλφων τους που είναι χειρότεροι και από τους ερασιτέχνες του είδους.
Πόσοι, όμως, από τους αναγνώστες όλων των απόψεων είναι ενημερωμένοι; Στην πραγματικότητα μόνο όσοι διϋλίζουν την κάθε λέξη των αρθρογράφων, στην προκειμένη περίπτωση δε (του άδικου θανάτου ενός παιδιού) και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν ένθεν και ένθεν. Όσοι μπορούν να αντιληφθούν ότι καμιά φορά το δίκιο της μιας πλευράς δεν αναιρεί το όποιο επί μέρους δίκιο της άλλης...
Ποτέ δεν χρησιμοποίησα το ελευθέρας της δημοσιογραφικής μου ταυτότητας από το 1987 μέχρι τώρα και αυτό μπορεί να βεβαιωθεί, αφού δεν την προσκόμισα ούτε μια φορά στην ΕΣΗΕΑ ώστε να σταλεί και να σφραγισθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Το τζάμπα με ενοχλούσε πάντα, όπως με ενοχλεί και σήμερα, τέσσερα χρόνια άνεργη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν συμμερίζομαι τους ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε και, πολύ περισσότερο, να πληρώσουν ένα εισιτήριο, επειδή εγώ δεν μετακινούμαι καθόλου...
Η κριτική σκέψη είναι το μέγιστο όπλο στις εφιαλτικές μέρες που ζούμε. Μη ρουφάτε καμία είδηση, κανένα ρεπορτάζ, κανένα άρθρο δίκην σφηνακίου... Σκεφθείτε! Σκεφθείτε πολύ πριν συμφωνήσετε με ό,τι σας σερβίρουμε.-
Τα βρόντηξε ο Βαρδινογιάννης από το Mega!
http://www.kourdistoportocali.com/articles/23247.htm
Την παραίτηση του Γεώργιου Βαρδινογιάννη από το Διοικητικό Συμβούλιο της Τηλέτυπος Ανώνυμη Εταιρεία Τηλεοπτικών Προγραμμάτων, ανακοίνωσε η εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρεία.
Στη θέση του κ. Βαρδινογιάννη, για το υπόλοιπο της θητείας (1.07.2018) το Διοικητικό Συμβούλιο εξέλεξε τον Αντώνιο Θ. Θεοχάρη.
Στην ίδια συνεδρίαση, το Δ.Σ. συγκροτήθηκε εκ νέου σε σώμα, χωρίς να επέλθει οιαδήποτε μεταβολή στην κατανομή των αξιωμάτων και την εκπροσώπηση της εταιρείας.
Κατόπιν τούτων στο ΔΣ της Τηλέτυπος ΑΕ συμμετέχουν οι:
- Σταύρος Ψυχάρης του Παναγιώτη, πρόεδρος ΔΣ, μη εκτελεστικό μέλος.
- Ηλίας Τσίγκας του Ευσταθίου, διευθύνων σύμβουλος, εκτελεστικό μέλος.
- Αντώνιος Θεοχάρης του Θεοχάρη, μη εκτελεστικό μέλος ΔΣ.
- Γεώργιος Μπόμπολας του Φωτίου, μη εκτελεστικό μέλος ΔΣ.
- Φώτιος Μπόμπολας του Γεωργίου, μη εκτελεστικό μέλος ΔΣ.
- Παναγιώτης Ψυχάρης του Σταύρου, μη εκτελεστικό μέλος ΔΣ.
- Γεώργιος Αϊδίνης του Χρήστου, ανεξάρτητο μη εκτελεστικό μέλος ΔΣ.
- Γεώργιος Προυσανίδης του Ιωάννου, ανεξάρτητο μη εκτελεστικό μέλος ΔΣ.
Νόμιμος εκπρόσωπος ορίσθηκε ο διευθύνων σύμβουλος Ηλίας Ε. Τσίγκας.
1974: Η συγκλονιστική τελευταία προσγείωση στο αεροδρόμιο Λευκωσίας πριν τους βομβαρδισμούς των Τούρκων
http://www.kourdistoportocali.com/articles/23240.htm
Από τον Χρήστο Ιακώβου
Η παραδοσιακή ιστοριογραφία (μακροϊστορία) για την μελέτη και κατανόηση του προσφάτου ιστορικού μας παρελθόντος επικεντρώνεται στις ερμηνευτικές συνθήκες μίας εποχής, στην επίδραση του εξωτερικού και εσωτερικού περιβάλλοντος επί των συνταρακτικών γεγονότων, το ρόλο των προσωπικοτήτων στις κρίσιμες αποφάσεις
Αντιθέτως προς την μακροϊστορία, η μικροϊστορία ρίχνει το βάρος της σε μεμονωμένα γεγονότα και στα καθημερινά βιώματα, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσει τις αθέατες από την μακροϊστορία πτυχές (πολιτικές, κοινωνικές, πολιτιστικές κά) της σχέσης του ανθρώπου με τον χώρο και τον χρόνο και να κατανοήσει το ιστορικό συγκείμενο μέσα από στο οποίο διαδραματίζονται.
Ένα πρόσφατο αντιπροσωπευτικό δείγμα μικροϊστορίας είναι το άρτι κυκλοφορήσαν βιβλίο του Αδάμου Κόμπου, «Η Τελευταία Προσγείωση» (Λεμεσός. 2013). Σκοπός του βιβλίου είναι μέσα από τα γεγονότα που αφορούσαν την τελευταία πτήση των Κυπριακών Αερογραμμών από το αεροδρόμιο Χήθροου του Λονδίνου προς το Διεθνές Αεροδρόμιο της Λευκωσίας, τα ξημερώματα της 20ης Ιουλίου 1974, να καταδείξει το γενικότερο πλαίσιο εντός του οποίου συνετελέσθη επιχειρησιακώς η τουρκική εισβολή στην Κύπρο μέσα από τα βιώματα των υπαλλήλων των Κυπριακών Αερογραμμών του αεροδρομίου.
Στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη εκείνες τις κρίσιμες ημέρες τόσο στο αεροδρόμιο όσο και με την τελευταία πτήση αποτελεί μία μικρογραφία του τρόπου που πραγματοποιήθηκε η εισβολή καθώς επίσης και των πρακτικών με τις οποίες διάφοροι παράγοντες στην ελληνική πλευρά χειρίστηκαν τότε την κρίση, από τους πραξικοπηματίες μέχρι τους υπαλλήλους του αεροδρομίου και των Κυπριακών Αερογραμμών.
Το βιβλίο αρχίζει με μία άκρως ενδιαφέρουσα αναδρομή από την δημιουργία του στρατιωτικού αρχικά αεροδρομίου της Λευκωσίας το 1930 μέχρι και την εξ ανάγκης εκχώρησή του στις δυνάμεις του ΟΗΕ το 1974. Από εκεί έγινε η πρώτη σύνδεση της Κύπρου με το εξωτερικό με αεροπλάνο (οι πρώτες αεροπορικές πτήσεις από το εξωτερικό προς την Κύπρο έγιναν λίγο νωρίτερα από το Λιμάνι της Λεμεσού με βρετανικά υδροπλάνα τύπου S.8 Calcutta). Μία σημαντική λεπτομέρεια, άγνωστη στο ευρύ κοινό, είναι ότι το αεροδρόμιο Λευκωσίας αρχικά ήταν περιουσία των Βρετανικών Βασιλικών Αερογραμμών (British Royal Air Force) μέχρι το 1960, οπότε με την Συνθήκη Εγκαθίδρυσης περιήλθε υπό την ιδιοκτησία του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας.
Με ένα παραστατικό τρόπο, βασισμένο σε προσωπικές μαρτυρίες λειτουργών του αεροδρομίου και προσωπικού των Κυπριακών Αερογραμμών, ο συγγραφέας επικεντρώνεται στα γεγονότα γύρω από την τελευταία προσγείωση του TRIDENT 1E των Κυπριακών Αερογραμμών τα ξημερώματα τις 20ης Ιουλίου 1974.
Μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου, το αεροδρόμιο έκλεισε και επαναλειτούργησε τρεις ημέρες μετά, με πτήσεις κυρίως των Κυπριακών Αερογραμμών. Μία εξ αυτών ήταν η πτήση που πραγματοποίησε ο κυβερνήτης Αδάμος Μαρνέρος με προορισμό το αεροδρόμιο Χήθροου του Λονδίνου. Ο στόλος τότε των Κ.Α. απετελείτο από 2 TRIDENT 1E, 2 TDIDENT 2 και ένα 2 BAC 1-11. Λόγω της έκρυθμης κατάστασης, η ζήτηση για την εξασφάλιση μιας θέσης από Άγγλους τουρίστες υπήρξε πιεστικώς έντονη. Λόγω του υπερπλήρους της πτήσης και των ψηλών θερμοκρασιών δεν ήτο δυνατόν το αεροπλάνο να πραγματοποιήσει απευθείας πτήση στο Λονδίνο και ωε εκ τούτου κατέστη αναγκαίο να γίνει ενδιάμεσος σταθμός ανεφοδιασμού στην Αθήνα. Έτσι, στις 6.15 μ.μ. της 18ης Ιουλίου, ημέρα Πέμπτη, ανεχώρησε το αεροπλάνο με τελικό προορισμό το αεροδρόμιο του Χήθροου στο οποίο προσγειώθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής, 19 Ιουλίου. Εκεί, το αεροπλάνο το παρέλαβε άλλο πλήρωμα για την επιστροφή στην Κύπρο μέχρι τη νέα επιστροφή του στο Λονδίνο για επανάληψη της πτήσης προς τη Λευκωσία, η οποία έμελλε να ήταν και η τελευταία.
Από αυτό το σημείο και μετά η αφήγηση των γεγονότων στηρίζεται, κατά κύριο λόγο, στην προσωπική μαρτυρία του κυβερνήτη της τελευταίας πτήσης Αδάμου Μαρνέρου, ο οποίος αρχικώς βιώνει το δίλημμα για το αν θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί εκείνη η πτήση η όχι. Το δίλημμα ήταν απόρροια της γενικότερης εικόνας που εξέπεμπαν τα βρετανικά ΜΜΕ, ότι δηλαδή η τουρκική εισβολή ήταν επικείμενη. Τελικώς η πτήση θα πραγματοποιηθεί κατόπιν ρητών οδηγιών του τότε γενικού διευθυντή των Κυπριακών Αερογραμμών, Ευδοκίου Σάββα. Το αεροπλάνο απογειώθηκε στις 8.10 μ.μ. ώρα Βρετανίας με τελικό προορισμό το αεροδρόμιο Λευκωσίας και ενδιάμεσο σταθμό στο Φιουμιτσίνο της Ρώμης. Του αεροπλάνου επέβαιναν οι δύο συγκυβερνήτες, Γουίλλιαμ Άντριου και Μάρτιν Νατλ-Σμιθ, πενταμελές πλήρωμα αεροσυνοδών και επτά επιβάτες, μία οικογένεια Ελλήνων και μία οικογένεια Τούρκων με τα παιδιά τους.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πληροφορίες που παρατίθενται στο βιβλίο για την πορεία της πτήσης μετά την Ρόδο, όταν δηλαδή εισήλθε το αεροπλάνο στην επικίνδυνη πλέον περιοχή γύρω στις 3 τα ξημερώματα. Ο κυβερνήτης του σκάφους αρχικώς παρατήρησε στην οθόνη του ραντάρ πέντε πλοία προερχόμενα από την Αττάλεια. Όταν στη συνέχεια το αεροσκάφος υπερίπτατο της Λευκωσίας, κατά την 3.30 πρωινή, ο Αδάμος Μαρνέρος παρατηρεί εκ νέου στο ραντάρ σήματα τριών πλοίων πλησίον την περιοχής Αμμοχώστου. Όπως διεπιστώθη αργότερα επρόκειτο για το βρετανικό ελικοπτεροφόρο «Ερμής» και δύο συνοδευτικά. Τέλος, στις 3.40 τα ραντάρ του αεροσκάφους διέκριναν καθαρά οκτώ αποβατικά σκάφη πλησίων των ακτών της Κερύνειας και άλλα τέσσερα πλοία σε μεγαλύτερη απόσταση από τις Κυπριακές ακτές.
Ενώ το αεροσκάφος βρισκόταν άνωθεν της Κερύνειας, ο κυβερνήτης κάνει την υστάτη προσπάθεια να πείσει τον Ευδόκιο Σάββα να αναβληθεί η προσγείωση, η οποία αποτυγχάνει, αφού εντέλλεται να προσγειώσει πάραυτα το αεροπλάνο. Τελικώς, στις 4 το πρωί της 20ης Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η προσγείωση στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Πενήντα λεπτά αργότερα, αποδείχθηκε ότι η πτήση των Κυπριακών Αερογραμμών CY 317 από το Λονδίνο ήταν η τελευταία που πραγματοποιήθηκε προς το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, αφού τότε άρχισαν οι βομβαρδισμοί κατά της ΕΛΔΥΚ και του αεροδρομίου. Το κατεστραμμένο σήμερα αεροπλάνο TRIDENT 1E στο δίαυλο του αεροδρομίου αποτελεί το βουβό μάρτυρα της μικροϊστορίας του εν λόγω βιβλίου.
Θεωρώ ότι η πρωτοβουλία έρευνας αυτών των άγνωστων πτυχών της πιο κρίσιμης περιόδου της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου και η αυτοχρηματοδότηση έκδοσής της σε βιβλίο, ειδικά στους τρέχοντες χαλεπούς καιρούς, είναι κάτι περισσότερο από αξιέπαινη πράξη.
Ο Χρήστος Ιακώβου είναι Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών
Ο Νορβηγός καθηγητής που διατηρεί στενούς δεσμούς με το ΝΑΤΟ, μιλώντας για την σφαγής την αγορά του Μαρκάλε, για την οποία το διεθνές δικαστήριο της Χάγης έχει ήδη καταδικάσει τον Σερβοβόσνιο στρατηγό Stanislav Galic, αποκάλυψε πως τόσο η ομάδα διαχείρισης κρίσης του ΝΑΤΟ, όσο ο πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής της συμμαχίας Vigleik Eide αλλά και οι Νορβηγοί υπουργοί εξωτερικών και άμυνας, είχαν στα χέρια τους το πόρισμα της επίσημης έρευνας. Το πόρισμα κατέληγε με σαφήνεια ότι την δολοφονική ενέργεια την έκαναν οι ισλαμιστές του Ιζεντμπέκοβιτς! Όλοι παραδέχθηκαν ότι η επίθεση έγινε εναντίον των συμπολιτών τους, ουδείς όμως το ανακοίνωσε. “Και αυτό δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση”, κατέληξε ο καθηγητής. “Σε πολλές περιπτώσεις παρέμβασης που αργότερα βαπτιζόταν False Flag operation, υπήρξαν αντίστοιχες θηριωδίες για να προκληθούν αθώα θύματα δίνοντας έτσι το πράσινο φως για την επέμβαση, αφού τον φόνο τον χρεωνόταν ο αντίπαλος”."Καταστροφή": Δυο χρόνια έχει να πουληθεί Ferrari στην Ελλάδα!!!
«Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί η Αγγελική Καρίτσα έκλεισε το κατάστημα της Ferrari τον Αύγουστο και δεν σκοπεύει να επιστρέψει στη δουλειά πριν από τον Σεπτέμβριο», αναφέρεται στο άρθρο που συνεχίζει: «Ως διευθύντρια μάρκετινγκ στο μοναδικό κατάστημα της Ferrari – του σούπερ αυτοκινήτου για τους σούπερ πλούσιους – στην Ελλάδα η κα. Καρίτσα βιώνει την απογοήτευση. Δεν έχει πουλήσει ούτε ένα αυτοκίνητο εδώ και δύο χρόνια. «Στις αρχές του 2012 πουλήσαμε μια 458 Spider και τέλος, δήλωσε και πρόσθεσε: «Και όχι δεν κρατάμε αυτοκίνητα στοκ. Όλα έρχονται κατόπιν παραγγελίας».
Έτσι ξεκινά το εντυπωσιακό άρθρο του Guardian για την Ελλάδα περιγράφοντας τα χρόνια της μεγάλης χλιδής, όπου ο κόσμος αγόραζε πανάκριβα αυτοκίνητα αλλά τώρα αυτά μένουν στα αζήτητα. Όπως αναφέρει ο Guardian: «Η Καρίτσα είναι ίσως η πιο μοναχική πωλήτρια στην Ελλάδα. Σε μια χώρα που έχει σαρωθεί από έξι σερί χρόνια ύφεσης και ανεργίας ρεκόρ, οι πωλήσεις αυτοκινήτων ισχυρό πλήγμα, αφού ακόμα και οι εφοπλιστές ή τα υπόλοιπα μέλη της πλουτοκρατίας είναι διστακτικά με το ενδεχόμενο να τους δουν να επιδεικνύουν τον πλούτο τους.
Η κατάρρευση της αγοράς αυτοκινήτου είναι ενδεικτική του προβλήματος, δεδομένου ότι οι Ελληνες υπόκεινται σε ορισμένα από τα πλέον αυστηρά μέτρα λιτότητας που έχουν εφαρμοστεί ποτέ.
Περίπου τέσσερα χρόνια από την έναρξη της κρίσης και τα νέα οχήματα που δηλώνονται στο υπουργείο Μεταφορών έχουν σημειώσει – μέχρι τον Ιούλιο – πτώση της τάξης του 80% σε σχέση με το ίδιο διάστημα το 2008. Το 2008 είχαν δηλωθεί 187.000 νέα οχήματα από τα οποία τα 12 ήταν Ferrari και τα 300 Porsche. Τώρα τα νέα αυτοκίνητα είναι λίγο κάτω από τις 37.000, χωρίς καμία Ferrari και με μόλις μισή ντουζίνα Porsche.
Με το ΑΕΠ της χώρας να έχει συρρικνωθεί κατά 20% σε σχέση με το 2008 – η μεγαλύτερη μείωση στην αναπτυγμένη δυτική οικονομία μετά τη μεγάλη ύφεση στην Αμερική του ’30 – ήταν κάτι παραπάνω από προφανές ότι η αγορά των υπερπολυτελών αυτοκινήτων θα καταρρεύσει.
Τη δεκαετία του ’80 τα αυτοκίνητα έγιναν το απόλυτο σύμβολο κύρους για τη μεσαία ελληνική τάξη που στερούνταν τη δυνατότητα να τα απολαύσει λόγω υπέρογκων εισφορών. Τα χρόνια της ευκολίας, όμως, όταν η δανειοδότηση ήταν φτηνή και άφθονη η κάθε οικογένεια απέκτησε τουλάχιστον δύο αυτοκίνητα.
Η συντήρησή τους τα χρόνια της κρίσης μόνο εύκολη δεν είναι. Είτε για τους ιδιοκτήτες είτε για το κράτος. Τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών δηλώνουν πως σχεδόν τα μισά από τα 5,5 εκατ. αυτοκίνητα που βρίσκονται σε κυκλοφορία (συμπεριλαμβανομένων των 700.000 κρατικών αυτοκινήτων) παραμένουν ανασφάλιστα ή δεν έχουν περάσει ΚΤΕΟ τα τελευταία τρία χρόνια.
Ενας ολοένας και αυξανόμενος αριθμός Ελλήνων σε μια απελπισμένη προσπάθεια να γλιτώσουν από τους φόρους και τα έξοδα κίνησης που αυξήθηκαν κατακόρυφα μετά την είσοδο της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ, προσπαθούν να ξεφορτωθούν τα ακριβά τους αυτοκίνητα πουλώντας τα στο εξωτερικό. Οι εξαγωγές αυτοκινήτων από τα 3.035 κομμάτια το 2010, έφτασε τα 22.053 κομμάτια το 2012. Τα περισσότερα από αυτά θεωρείται πως καταλήγουν στην Αλβανία που θεωρείται ο παράδεισος για αγορά μεταχειρισμένων, αλλά και στη Γεωργία.
«Αυτοί που νόμιζαν πως είναι πλούσιοι και αγόραζαν Porsche Cayenne με 60.000 ευρώ, τώρα τις πουλάνε για 16.000 ευρώ σε χώρες όπως η Γεωργία» λέει ο Χρήστος Σαββίδης που όταν έχασε τη δουλειά του ως ηλεκτρονικός έγινε οδηγός ταξί και προσθέτει: «Τώρα ανακάλυψαν πως τέτοια αυτοκίνητα έχουν αρκετά υψηλά έξοδα συντήρησης. Πλέον ούτε οι τράπεζες δεν θέλουν να επανακτήσουν την κυριότητα των αυτοκινήτων, διότι δεν αντέχουν να πληρώνουν χώρους φύλαξης των κατασχεμένων».
Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Μεταφορών, Δημήτρης Πάτσιος, πάντως απορρίπτει την εικόνα της Ελλάδας με τα πάρα πολλά υπερπολυτελή αυτοκίνητα και θεωρεί πως αυτή η εικόνα δημιουργήθηκε επειδή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη δεν υπήρχαν καλά δίκτυα μέσων μεταφοράς κι ο κόσμος μετακινούνταν με τα αυτοκίνητά του. «Οι πωλήσεις πολυτελών αυτοκινήτων στην Ελλάδα ακόμα και στην περίοδο ακμής της ήταν κάτω από το μέσο όρο της Ευρώπης», είπε σχετικά. Οι ιστορίες με τους φοροφυγάδες που αγόραζαν τα καλύτερα αυτοκίνητα της αγοράς, όμως παραμένουν θρυλικές.
Λίγο μετά την εκδήλωση της κρίσης χρέους στα τέλη του 2009 οι πολιτικοί κύκλοι γέμισαν με φήμες που έλεγαν πως η Λάρισα μια αγροτική πόλη 250.000 κατοίκων είναι τα περισσότερα κατά κεφαλήν Porsche Cayenne στην Ευρώπη.
Ο καθηγητής Ηρακλής Πολυμαρχάκης, ένας πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού και οικονομικός λέκτορας στο πανεπιστήμιο Γουόργουικ το πήγε ακόμα πιο μακριά λέγοντας πως υπήρχαν περισσότερα Cayenne στην Ελλάδα παρά άτομα που δηλώνουν εισόδημα άνω των 50.000 ευρώ ετησίως. «Η Λάρισα είχε διπλάσια κατά κεφαλήν Cayenne από οποιαδήποτε άλλη χώρα του ΟΟΣΑ», είπε.
Πίσω στο κατάστημα Ferrari η Καρίτσα αρνείται να αποκαλύψει τα στοιχεία του αγοραστή της 458 Spider. Οι φήμες λένε πως ήταν Βρετανός, ο οποίος θέλησε να αποφύγει τις μεγάλες λίστες αναμονής στη Μεγάλη Βρετανία που είναι η μεγαλύτερη αγορά Ferrari στην Ευρώπη».
ΕΚΤΑΚΤΟ> Συνελήφθη πασίγνωστος καναλάρχης στη θαλαμηγό του για δικαστικές υποθέσεις
http://www.kourdistoportocali.com/articles/23243.htm
Η ΕΡΤ και οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας εξελίσσονται σε Βιετνάμ της κυβέρνησης και κάνουν τον Σαμαρά να μοιάζει επιπόλαιος μπουκαδόρος τύπου Αλέφαντου.
-Γιούργια αδέλφια να κλείσουμε την ΕΡΤ. Θα τους πάρουμε το σκαλπ. Μπούκα λεβέντες μου…
Δύο μήνες μετά σαν κότες λυράτες ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, ο Καψής, ο Κεδίκογλου και οι υπόλοιποι Πεπίτο της συγκυβέρνησης κάνουν πίσω ολοταχώς και ξαναφορτώνουν τις πλάτες του ελληνικού λαού με τους μισθούς του κρατικοδίαιτου κηφηναριού της δημόσιας τηλεόρασης.
Πόσο ξεφτιλισμένη μπορεί να γίνει μια κυβέρνηση στα μάτια ανθρώπων της καθημερινής βιοπάλης αλλά και μικρών και μεγαλύτερων επιχειρηματιών που αγωνίζονται έντιμα να επιβιώσουν, όταν υποκύπτει σαν ταπεινωμένη πουτανίτσα στους καταληψίες της Αγίας Παρασκευής;
Πόσο ξεφτιλισμένη μπορεί να γίνει μια κυβέρνηση στα μάτια ανθρώπων της καθημερινής βιοπάλης αλλά και μικρών και μεγαλύτερων επιχειρηματιών που αγωνίζονται έντιμα να επιβιώσουν, όταν υποκύπτει σαν ταπεινωμένη πουτανίτσα στους καταληψίες της Αγίας Παρασκευής;
Πόσο πιο ξεφτιλισμένη μπορεί να γίνει;
Πόσο πιο ανυπόληπτη;
Πως θα διαπραγματευθεί με την Μέρκελ και τον Σόιμπλε ένας πρωθυπουργός που τον ταπεινώνει ο Καλφαγιάννης της ΕΡΤ;
Τα ίδια σκατά και με τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Βγαίνει ο Σκορδάς και τους προαναγγέλει. Το είπαν λαγό της κυβέρνησης και πράγματι είναι κρίμα για ένα παιδί που αγωνίστηκε μόνος του για να φτάσει ως εδώ (για τον Σκορδά μιλάμε), να γίνεται λαγός της κυβέρνησης στα πενήντα του.
Και ξαφνικά ο Σαμαράς δίνει εντολή στο κυβερνητικό στράτευμα να κάνουν όπισθεν ολαταχώς. Μιλάμε για πανωλεθρία και στις δύο περιπτώσεις οι οποίες είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές.
Εκεί που οι κυβέρνηση είναι ατρόμητη και δεν κολώνει είναι οι μισθοί, οι συντάξεις και τα χαράτσια. Εδώ, το γαμώ τα γαμώτα, κυβερνητικό επιτελείο είναι αδίστακτο και αποφασισμένο σαν να έχει καταπιεί του κόσμου τα αναβολικά. Έτσι μπαίνει στην μάχη εναντίον του μισθωτού και του συνταξιούχου σαν Έλληνας αθλητής των ολυμπιακών αγώνων που έχει καταναλώσει όλη την “σκόνη” της υφηλίου.
Αυτή η κυβερνητική επιθετικότητα αίφνης εξαφανίζεται και η κυβέρνηση κλάνει μέντες όταν έχει να κάνει με λαμόγια συνδικαλιστές, με τα λαμόγια τους νταβατζήδες-τα 2/3 των οποίων θα έπρεπε να είναι φυλακή-αλλά και με τον υπόκοσμο της νύχτας με τα σεσημασμένα μαγαζιά της Μυκόνου να χλευάζουν τον σκληροτράχηλο ήρωα του Φασμπίντερ-ο Καυγατζής- Χάρη Θεοχάρη.
Ο Χάρης και ο Στασινόπουλος στέλνουν τους έντιμους άνδρες του ΣΔΟΕ σε όλη την Ελλάδα εκτός από την Μύκονο, η οποία είναι πιο ανεξάρτητο κράτος από το Μονακό και το Βατικανό. Η Μύκονος για τον Στουρνάρα, τον Θεοχάρη και τον Στασινόπουλο είναι μια άλλη χώρα.
Κι ενώ η κυβέρνηση ξεφτιλίζεται καθημερινά προβάλουν σαν εναλλακτικές λύσεις ένας επαγγελματίας πρόεδρος 15μελούς-ο Τσίπρας-, ο Καμμένος και ο Μιχαλολιάκος.
Πόσο πιο μαλάκας μπορεί να είναι ένας λαός που επιφυλάσει για τον εαυτό του αυτές τις εναλλακτικές;
Πόσο πιο σκατιάρης μπορεί να είναι, πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας λαός, όταν απέναντι από μια ξεφτιλισμένη κυβέρνηση έχει τέτοιου είδους εναλλακτικές;
Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα επενδύσει τα λεφτά του σε μια χώρα, το πρωθυπουργό της οποίας τον ταπεινώνουν οι Φωτόπουλοι και οι Καλφαγιάννηδες και κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να την κυβερνήσει ο Τσίπρας, ο Μιχαλολιάκος και ο Καμμένος;
Εσύ Έλληνα πολίτη της πλάκας που ξυπνάς κάθε πρωί, έχεις συνειδητοποιήσει πόσο παπάρας είσαι όταν εναλλακτικές στην γελοία κυβέρνησή σου είναι ο Τσίπρας, ο Καμμένος και ο Μιχαλολιάκος;
Δεν ντρέπεσαι μαλάκα Έλληνα για την κατάντια σου;
>Όσο για τον τίτλο του κειμένου είναι παραπλανητικός και οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική. Επειδή είσαι και κουτσομπόλης δεν θα μπορούσες να μην διαβάσεις τι σκατά έχει συμβεί με τον καναλάρχη που όλη η Ελλάδα περιμένει από στιγμή σε στιγμή τα λαγωνικά να το συλλάβουν. Θα μου πεις είναι μόνο ένας ο καναλάρχης που πρόκειται να συλληφθεί κατ΄εντολή των Γερμανών και των Αμερικανών; Όχι βέβαια.
Οι Γερμανοί ζητούν την σύλληψη δύο καναλαρχών που τους θεωρούν πράκτορες των Αμερικανών και οι Αμερικανοί απαιτούν να συλληφθούν 3 καναλάρχες που τους θεωρούν πράκτορες των Γερμανών. Μπάχαλο ρε πούστη μου...
Αν ο Έλληνας σκοτώνει για ένα μέτρο γης, φαντάσου τι θα κάνει για όλο το βιος του…( του Φαήλου Κρανιδιώτη)
http://logia-starata.blogspot.gr/2013/08/blog-post_7912.html
Σαν να μην φτάνει η κρίση, οι Έλληνες έχουν να υποστούν και τα μαύρα κοράκια που περιμένουν στο κλαρί για να τους «σώσουν» ή σχολιάζουν κρώζοντας. Με αφορμή οποιοδήποτε γεγονός, από τον τραγικό θάνατο του παιδιού στο Περιστέρι, ως τις δηλώσεις για τους πλειστηριασμούς, αρχίζει η καταστροφολογία κι η υστερία.
Στα δε μέσα κοινωνική δικτύωσης, εκεί όπου τόσοι και τόσοι «ζουν το μύθο» τους, παριστάνοντας τον Βελουχιώτη με παντόφλες, φραπόγαλο και πληκτρολόγιο, βασιλεύει η παράκρουση. Ύβρεις, απειλές, εσχατολογικές μπούρδες, συνωμοσιολογία του δίφραγκου, ονειρώξεις για λυντσαρίσματα.
Σοβαρή συζήτηση πάντως δεν γίνεται. Μέγας συνένοχος και μερίδα των ΜΜΕ που καθημερινά τρομοκρατούν τον κόσμο. Είναι που είναι το ηθικό του στα τάρταρα, το αποτελειώνουν. Διαπιστωμένο γεγονός άλλωστε, πως όποτε απεργούν οι δημοσιογράφοι κινείται καλύτερα η αγορά!
Οι ειδικοί λένε πως η ψυχολογία είναι περί το 50 με 70 % της λειτουργίας αγοράς. Ε, αυυτή ξεσκίζουν όλοι. Οι μεν κομματικοί για αντιπολιτευτικούς λόγους, τα ΜΜΕ γιατί οι κραυγές και η καταστροφολογία πουλάει καλύτερα κι οι βαρεμένοι «Κολοκοτρονωναίοι» του διαδικτύου, διότι έτσι γουστάρουν και παίρνουν κι εκδίκηση για την ζωή που τους αδίκησε.
Τεράστιο ζήτημα οι πλειστηριασμοί για την πρώτη κατοικία, για χιλιάδες χιλιάδων Ελλήνων που έχουν πληγεί από την κρίση. Από την άλλη υπαρκτή η κατηγορία ανθρώπων με μεγάλα δηλωθέντα εισοδήματα, που εκμεταλλεύονται το κοινωνικό μέτρο της απαγόρευσης και δεν πληρώνουν το δάνειο τους, σε αντίθεση με τον μέσο χαμηλοεισοδηματία Έλληνα, που στερείται τα πάντα για να ξοφλήσει, να γίνει οριστικά δικό του το κεραμίδι του. Για τα παιδιά του. Γιατί ο Έλληνας είναι περήφανος, όταν μπορεί να πει στα παιδιά του «αυτό έφτιαξα κι αύριο θα είναι δικό σας». Ξοδεύει όλη του τη ζωή, τα νιάτα του, γι’ αυτό το σπίτι. Είναι η «ασφάλεια» της φαμίλιας του, μαζί με ένα σταθερό μεροκάματο.
Για να είμαι σαφής. Είναι αδιανόητη άρση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας γι’ αυτούς που ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους και βρέθηκαν σε πραγματική αδυναμία λόγω της κρίσης, ανεργίας ή περικοπών. Ένας να φτάσει σε απονενοημένο διάβημα μπροστά στους δικαστικούς επιμελητές, θα είναι ο πυροκροτητής μιας αληθινής κοινωνικής έκρηξης.
Ο κ. Στουρνάρας είπε πως «κινδυνεύουν να καταρρεύσουν οι τράπεζες». Θα ήθελα πολύ να απαντήσω πειραιώτικα για το πόσο μας νοιάζει αλλά η οικονομία της χώρας λειτουργεί με τραπεζικό σύστημα, δεν είναι η Βόρεια Κορέα, οπότε δεν μπορώ. Θα πω όμως πως αυτοί που επί δεκαετίες έπαιρναν τα χρήματα του κόσμου με 1% και του τα δάνειζαν με 19% πρέπει να πληρώσουν τίμημα. Μεγάλο. Άλλωστε επιχειρηματικό ρίσκο έπαιρναν. Δεν μπορεί να είναι δικά τους τα κέρδη και δικές μας οι ζημίες. Δεν μπορεί ο λαός να πληρώνει την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αφού εγγράφεται στο δημόσιο χρέος, αλλά αφεντικά να είναι πάλι οι ίδιοι και μονά – ζυγά κερδισμένοι. Ναι, αν κάποιος δηλώνει και τώρα εισόδημα 50.000 και 100.000 Ευρώ και δεν πληρώνει το δάνειο του, να του γίνει πλειστηριασμός.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, οι πολλοί. Αυτοί που έχουν πληρώσει επί χρόνια τόκους και πανωτόκια, ένα σκασμό λεφτά, πάντα στην ώρα τους και ξαφνικά βρέθηκαν στο άσο, γιατί απολύθηκαν ή γιατί απολύθηκε η γυναίκα τους κι οι ίδιοι απώλεσαν 40 και 50% του εισοδήματος τους. Τίμιοι άνθρωποι σε ακούσια αδυναμία πληρωμής. Σε αυτούς θα πρέπει να γίνει, αντί για άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, ένα ρεαλιστικό και γενναίο κούρεμα του χρέους και διευκόλυνση αποπληρωμής του υπολοίπου. Δεν ξέρω σε τι ποσοστό αντέχουν οι τράπεζες να το κάνουν. Αν ρωτήσουμε πάντως τους τραπεζίτες δεν θα πουν την αλήθεια. Γι’ αυτό, επειδή θα πουν ψέματα, πρέπει το ζήτημα να το εξετάσει – όχι μέσω «υπαλλήλων» των τραπεζών – κι επιβάλλει η κυβέρνηση.
Από την άλλη όμως καλό θα είναι να το βουλώσουν τα κοράκια που κράζουν τρομοκρατώντας τους απλούς πολίτες, καθιστώντας αδύνατη μια σοβαρή συζήτηση για τα προβλήματα.
Αν τους ακούσεις, θα πιστέψεις πως μιλιούνια Γερμανών τα βράδια του Σαββάτου στις μπυραρίες μιλούν για τ’ όνειρο τους να αποκτήσουν δυάρι ή τριάρι στη Γούβα, στο Μπραχάμι ή στον Κορυδαλλό. Το «οι Γερμανοί μας βάλανε στο Μνημόνιο για να μας πάρουν τα σπίτια, γι’ αυτό τώρα θέλουν άρση των πλειστηριασμών» είναι η τελευταία μπούρδα της μόδας. Αδέρφια, αν θέλανε να μας αγοράσουν φτηνά, δεν χρειαζόταν να μας δανείσουν δισεκατομμύρια. Απλά θα κλείνανε την στρόφιγγα, θα κλατάραμε και θα μας παίρνανε τα σώβρακα τζάμπα.
Ας κάνουμε εμείς αυτό που πρέπει με κοινή λογική και δεν φοβόμαστε τίποτα.
Άλλωστε θα το ξαναπώ στον κ. Στουρνάρα: αν ο Έλληνας σκοτώνει για ένα μέτρο γης, φαντάσου τι θα κάνει για όλο το βιος του…
(Από τη σημερινή Δημοκρατία)
Στα δε μέσα κοινωνική δικτύωσης, εκεί όπου τόσοι και τόσοι «ζουν το μύθο» τους, παριστάνοντας τον Βελουχιώτη με παντόφλες, φραπόγαλο και πληκτρολόγιο, βασιλεύει η παράκρουση. Ύβρεις, απειλές, εσχατολογικές μπούρδες, συνωμοσιολογία του δίφραγκου, ονειρώξεις για λυντσαρίσματα.
Σοβαρή συζήτηση πάντως δεν γίνεται. Μέγας συνένοχος και μερίδα των ΜΜΕ που καθημερινά τρομοκρατούν τον κόσμο. Είναι που είναι το ηθικό του στα τάρταρα, το αποτελειώνουν. Διαπιστωμένο γεγονός άλλωστε, πως όποτε απεργούν οι δημοσιογράφοι κινείται καλύτερα η αγορά!
Οι ειδικοί λένε πως η ψυχολογία είναι περί το 50 με 70 % της λειτουργίας αγοράς. Ε, αυυτή ξεσκίζουν όλοι. Οι μεν κομματικοί για αντιπολιτευτικούς λόγους, τα ΜΜΕ γιατί οι κραυγές και η καταστροφολογία πουλάει καλύτερα κι οι βαρεμένοι «Κολοκοτρονωναίοι» του διαδικτύου, διότι έτσι γουστάρουν και παίρνουν κι εκδίκηση για την ζωή που τους αδίκησε.
Τεράστιο ζήτημα οι πλειστηριασμοί για την πρώτη κατοικία, για χιλιάδες χιλιάδων Ελλήνων που έχουν πληγεί από την κρίση. Από την άλλη υπαρκτή η κατηγορία ανθρώπων με μεγάλα δηλωθέντα εισοδήματα, που εκμεταλλεύονται το κοινωνικό μέτρο της απαγόρευσης και δεν πληρώνουν το δάνειο τους, σε αντίθεση με τον μέσο χαμηλοεισοδηματία Έλληνα, που στερείται τα πάντα για να ξοφλήσει, να γίνει οριστικά δικό του το κεραμίδι του. Για τα παιδιά του. Γιατί ο Έλληνας είναι περήφανος, όταν μπορεί να πει στα παιδιά του «αυτό έφτιαξα κι αύριο θα είναι δικό σας». Ξοδεύει όλη του τη ζωή, τα νιάτα του, γι’ αυτό το σπίτι. Είναι η «ασφάλεια» της φαμίλιας του, μαζί με ένα σταθερό μεροκάματο.
Για να είμαι σαφής. Είναι αδιανόητη άρση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας γι’ αυτούς που ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους και βρέθηκαν σε πραγματική αδυναμία λόγω της κρίσης, ανεργίας ή περικοπών. Ένας να φτάσει σε απονενοημένο διάβημα μπροστά στους δικαστικούς επιμελητές, θα είναι ο πυροκροτητής μιας αληθινής κοινωνικής έκρηξης.
Ο κ. Στουρνάρας είπε πως «κινδυνεύουν να καταρρεύσουν οι τράπεζες». Θα ήθελα πολύ να απαντήσω πειραιώτικα για το πόσο μας νοιάζει αλλά η οικονομία της χώρας λειτουργεί με τραπεζικό σύστημα, δεν είναι η Βόρεια Κορέα, οπότε δεν μπορώ. Θα πω όμως πως αυτοί που επί δεκαετίες έπαιρναν τα χρήματα του κόσμου με 1% και του τα δάνειζαν με 19% πρέπει να πληρώσουν τίμημα. Μεγάλο. Άλλωστε επιχειρηματικό ρίσκο έπαιρναν. Δεν μπορεί να είναι δικά τους τα κέρδη και δικές μας οι ζημίες. Δεν μπορεί ο λαός να πληρώνει την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αφού εγγράφεται στο δημόσιο χρέος, αλλά αφεντικά να είναι πάλι οι ίδιοι και μονά – ζυγά κερδισμένοι. Ναι, αν κάποιος δηλώνει και τώρα εισόδημα 50.000 και 100.000 Ευρώ και δεν πληρώνει το δάνειο του, να του γίνει πλειστηριασμός.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, οι πολλοί. Αυτοί που έχουν πληρώσει επί χρόνια τόκους και πανωτόκια, ένα σκασμό λεφτά, πάντα στην ώρα τους και ξαφνικά βρέθηκαν στο άσο, γιατί απολύθηκαν ή γιατί απολύθηκε η γυναίκα τους κι οι ίδιοι απώλεσαν 40 και 50% του εισοδήματος τους. Τίμιοι άνθρωποι σε ακούσια αδυναμία πληρωμής. Σε αυτούς θα πρέπει να γίνει, αντί για άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, ένα ρεαλιστικό και γενναίο κούρεμα του χρέους και διευκόλυνση αποπληρωμής του υπολοίπου. Δεν ξέρω σε τι ποσοστό αντέχουν οι τράπεζες να το κάνουν. Αν ρωτήσουμε πάντως τους τραπεζίτες δεν θα πουν την αλήθεια. Γι’ αυτό, επειδή θα πουν ψέματα, πρέπει το ζήτημα να το εξετάσει – όχι μέσω «υπαλλήλων» των τραπεζών – κι επιβάλλει η κυβέρνηση.
Από την άλλη όμως καλό θα είναι να το βουλώσουν τα κοράκια που κράζουν τρομοκρατώντας τους απλούς πολίτες, καθιστώντας αδύνατη μια σοβαρή συζήτηση για τα προβλήματα.
Αν τους ακούσεις, θα πιστέψεις πως μιλιούνια Γερμανών τα βράδια του Σαββάτου στις μπυραρίες μιλούν για τ’ όνειρο τους να αποκτήσουν δυάρι ή τριάρι στη Γούβα, στο Μπραχάμι ή στον Κορυδαλλό. Το «οι Γερμανοί μας βάλανε στο Μνημόνιο για να μας πάρουν τα σπίτια, γι’ αυτό τώρα θέλουν άρση των πλειστηριασμών» είναι η τελευταία μπούρδα της μόδας. Αδέρφια, αν θέλανε να μας αγοράσουν φτηνά, δεν χρειαζόταν να μας δανείσουν δισεκατομμύρια. Απλά θα κλείνανε την στρόφιγγα, θα κλατάραμε και θα μας παίρνανε τα σώβρακα τζάμπα.
Ας κάνουμε εμείς αυτό που πρέπει με κοινή λογική και δεν φοβόμαστε τίποτα.
Άλλωστε θα το ξαναπώ στον κ. Στουρνάρα: αν ο Έλληνας σκοτώνει για ένα μέτρο γης, φαντάσου τι θα κάνει για όλο το βιος του…
(Από τη σημερινή Δημοκρατία)
Τα Golden Boys της συμφοράς!
Του Κώστα Ροδινού
Με την προφανή αδυναμία της πολιτικής τάξης να διαχειριστεί, με στοιχειώδη επάρκεια, τα πράγματα της χώρας, δεν ήσαν λίγοι εκείνοι που, τα τελευταία χρόνια, αναζητούσαν (και προωθούσαν) τις λεγόμενες «τεχνοκρατικές λύσεις»! Αφού απέτυχαν οι πολιτικοί, θα έρθουν να μας σώσουν οι τεχνοκράτες, ως ειδήμονες. Ως γνώστες των πραγμάτων, απαλλαγμένοι από τις αγκυλώσεις και τις δουλείες των πολιτικών.
Και αυτή η …μόδα δεν ήταν μόνον ελληνικό φαινόμενο, αλλά γοήτευε και τους ευρωπαίους. Έτσι, με σχεδόν πραξικοπηματικό τρόπο και υπό το κράτος εκβιασμών, απειλών και πιέσεων, επέβαλλαν τους κυρίους Παπαδήμο και Μόντι να βγάλουν Ελλάδα και Ιταλία από τα έγκατα της κρίσης, όπου τις είχαν βυθίσει οι πολιτικοί. Αμφότεροι ξεκίνησαν με τις καλύτερες συστάσεις και τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη (θα ενθυμείσθε εκείνα τα …σταλινικού τύπου ποσοστά αποδοχής στις έρευνες της κοινής γνώμης), για να αποχωρήσουν τελικά σχεδόν απαξιωμένοι.
Τα …αστέρια του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ, που με επικεφαλής τον πολύ Τόμσεν, ήρθαν να σώσουν την Ελλάδα, απεδείχθησαν μαθητευόμενοι μάγοι, ασκούμενοι στου …κασίδι το κεφάλι. Τα προγράμματά τους αντί να δώσουν λύσεις, υπεδείκνυαν συνταγές καταστροφής. Ώσπου, κάποια στιγμή, αναγκάστηκαν να ομολογήσουν δημοσίως, ότι …έκαναν λάθος! Όλοι αυτοί, αν εργάζονταν σε κάποια ιδιωτική επιχείρηση θα είχαν εκδιωχθεί πύξ-λάξ, αυθωρί και παραχρήμα! Ακόμα και σε διατεταγμένοι αποστολή να ήταν (που κατά τη γνώμη μου ήταν) με τους χειρισμούς τους απώλεσαν το βασικό στοιχείο της επιτυχίας: την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη.
Τα …ημέτερα «αστέρια» απεδείχθησαν ακόμα χειρότερα. Ο πρώην επικεφαλής του ΣΕΒ (βιομήχανος, χωρίς …..βιομηχανία) πολιτικολογούσε ασύστολα, προτείνοντας λύσεις «δια πάσαν νόσον», ενώ εσχάτως επιχειρεί ανοίγματα (βιομήχανος αυτός) προς την ….Αριστερά του κ. Τσίπρα! Την ίδια στιγμή αποτυχημένα τραπεζικά στελέχη ανακυκλώνονται σε μια προσπάθεια αυτοσυντήρησης του καταρρέοντος συστήματος επειδή τα “λεφτά είναι πολλά και οι …υποχρεώσεις περισσότερες.
Ένα από τα εκκωφαντικά μαθήματα της κρίσης είναι ο κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας, που «μπουκωμένος» από τις επιδοτήσεις και εξαρτώμενος από κρατικές προμήθειες, συμβάσεις και έργα, κατέρρευσε με πάταγο, μόλις έκλεισε η στρόφιγγα που τον συντηρούσε.
Το τραπεζικό μας σύστημα, το …διαμάντι της πάλαι ποτέ ισχυρής Ελλάδος, πλήρως εξαρτημένο από το ΤΧΣ, κρατάει όμηρο την ελληνική οικονομία και …διαπραγματεύεται τη σωτηρία του σε βάρος της κοινωνίας. Η συζήτηση για άρση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα ανεξέλεγκτων κοινωνικών εκρήξεων.
Το ΤΑΙΠΕΔ, που δημιουργήθηκε για να αποτελέσει την απάντηση στην αδυναμία των πολιτικών να διαχειριστούν τα σοβαρά ζητήματα των αποκρατικοποιήσεων, αποτελεί ένα τεράστιο φιάσκο. Σχεδόν κάθε χρόνο αλλάζει Πρόεδρο και εκτός από τα σκανδαλώδη προνόμια των στελεχών του, το έργο του είναι αρνητικό. Ο τραγέλαφος (για να μην γράψω τίποτα χειρότερο) με την υπόθεση Σταυρίδη, δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται στον κόσμο τους! Είναι εντελώς αποκομμένοι από την κοινωνία. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο, παρά μόνο να …ολοκληρώνουν (όταν ολοκληρώνουν) deals, αγνοώντας προκλητικά το γεγονός ότι διαχειρίζονται την περιουσία του ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση, αντί να ψάχνει για νέο Πρόεδρο, είναι προτιμότερο να καταργήσει αυτό το αμαρτωλό μόρφωμα που λέγεται ΤΑΙΠΕΔ και να αναζητήσει κάποιον άλλον, περισσότερο αποτελεσματικό και διαφανή, τρόπο να χειριστεί το μείζον ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων.
Το Υπουργείο Οικονομικών, έχει πλέον καταντήσει ανέκδοτο. Βγάζουν μια ανακοίνωση το πρωί και μέχρι το βράδυ χρειάζονται … ερμηνευτικές εγκύκλιοι, διευκρινιστικές δηλώσεις, διευκρινίσεις, επεξηγήσεις, διορθώσεις! Έλεος πια! Λίγη σοβαρότητα, δεν θα έβλαπτε!
Επειδή ο κατάλογος είναι ατελείωτος, θα ήθελα να κλείσω μ’ αυτόν τον ανεκδιήγητο κ. Θεοχάρη. Σε ποια …τριτοκοσμική χώρα, οι πολίτες υποβάλλουν τις φορολογικές τους δηλώσεις μέχρι το……τέλος Αυγούστου; Δεν αναφέρομαι στο φιάσκο του ΤΑXIS, γιατί αυτό είναι ευθύνη του ….«εθνικού μας προμηθευτή», αλλά στις απανωτές γκάφες με τις προθεσμίες, τις αποδείξεις και όλα τ’ άλλα, τα απίθανα, που οδηγούν τον πολίτη σ’ έναν απίστευτο Γολγοθά. Και η χώρα χρειάζεται έσοδα!!!
Συμπέρασμα: Η σωτηρία της πατρίδος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για την εγκαταλείψουμε στα χέρια τέτοιων τεχνοκρατών της συμφοράς. Η λύση δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική γιατί έτσι πρέπει να λειτουργούν οι δημοκρατίες. Κυρίως, όμως, πρέπει να είναι πατριωτική γιατί η επιβίωση της πατρίδος είναι πάνω από σκοπιμότητες, προσωπικές στρατηγικές και ποικιλώνυμα συμφέροντα.
AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ ΣΕ ΦΩΤΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟ: ΕΙΧΕ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΜΕΤΡΑ!!!!!!!!!!!
Αξιότιμε κύριε Αλεξόπουλε,
Ευχαριστούμε για την από 19/8/2013 ανοιχτή επείγουσα επιστολή σας προς τον Οργανισμό μας, και θα θέλαμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι κατανοούμε την ανησυχία σας σχετικά με την πορεία της κυκλοφορίας του Ιού του Δυτικού Νείλου στην περιοχή ευθύνης σας.
Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι ο ιός του Δυτικού Νείλου έχει εμφανιστεί στη χώρα μας από το 2010 (στην Κεντρική Μακεδονία), αλλά από τότε κυκλοφορεί σταθερά κάθε καλοκαίρι σε ολοένα περισσότερες περιοχές. Είναι γνωστό ότι ο Ιός του Δυτικού Νείλου έχει εμφανιστεί στην Αττική από το 2011 και το ΚΕΕΛΠΝΟ έχει τονίσει επανειλημμένα από τις αρχές του καλοκαιρού 2013 ότι αναμένεται η συνεχιζόμενη κυκλοφορία του, τόσο στην Αττική όσο και πιθανόν σε νέες περιοχές της χώρας μας. Από τα μέχρι τώρα καταγεγραμμένα κρούσματα της λοίμωξης σε ανθρώπους, η περίοδος μετάδοσης 2013 εξελίσσεται σχετικά ήπια.
Στην αρμοδιότητα του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. είναι η επιδημιολογική επιτήρηση των κρουσμάτων λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου σε ανθρώπους, ενώ επίσης κατά καιρούς ο Οργανισμός μας χρηματοδοτεί μελέτες εντομολογικής επιτήρησης (για την καταγραφή των διακυμάνσεων των πληθυσμών των κουνουπιών και του δείκτης μόλυνσής τους από τον ιό).
Στο πλαίσιο της επιδημιολογικής επιτήρησης των ανθρώπινων κρουσμάτων το Γραφείο Νοσημάτων που μεταδίδονται με διαβιβαστές του Τμήματος Επιδημιολογικής Επιτήρησης του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. διενεργεί άμεση διερεύνηση των κρουσμάτων εντός 24 ωρών από τη δήλωσή τους στον Οργανισμό μας από τον κλινικό γιατρό και ενημερώνει άμεσα την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε επίπεδο Περιφέρειας με ακριβή στοιχεία σχετικά με τον τόπο πιθανής έκθεσης, για την πιθανή δρομολόγηση μέτρων δημόσιας υγείας. Τα στοιχεία αυτά είναι –φυσικά- άκρως εμπιστευτικά, καθώς περιέχουν προσωπικά δεδομένα ασθενών.
Συγκεκριμένα για τα κρούσματα από τον Δ. Αγίας Παρασκευής ενημερώθηκαν άμεσα με σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα: ο Περιφερειάρχης Αττικής, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Βορείου Τομέα, η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας ΠΕ Βόρειου Τομέα Αθηνών, η Διεύθυνση Υγειονομικού Ελέγχου και Περιβαλλοντικής Υγιεινής ΠΕ Βόρειου Τομέα. Επιπροσθέτως, σε εβδομαδιαία βάση, συγγράφεται η επιδημιολογική έκθεση των κρουσμάτων του Ιού του Δυτικού Νείλου με ανάλυση σε επίπεδο Καλλικρατικού δήμου, η οποία αναρτάται στην ιστοσελίδα του Οργανισμού (www.keelpno.gr), και αποστέλλεται επίσης στους ενδιαφερόμενους δήμους και περιφέρειες.
Θεωρούμε ότι η δημοσίευση της ακριβούς περιοχής κατοικίας των κρουσμάτων, εντός των Δήμων, στο ευρύ κοινό προσκρούει σε θέματα προσωπικού και ιατρικού απορρήτου και δεν προσφέρει παραπάνω πληροφορία, καθώς τα μέτρα ατομικής προστασίας από τα κουνούπια θα πρέπει να τηρούνται από όλους του δημότες αλλά και παντού στην Ελληνική Επικράτεια. Η καταγραφή κρούσματος σε έναν δήμο επιβεβαιώνει την κυκλοφορία του ιού στην ευρύτερη περιοχή και επομένως όλοι οι Δημότες πρέπει να λαμβάνουν τα μέτρα προστασίας από τα κουνούπια.
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος, το Γραφείο Νοσημάτων που μεταδίδονται με διαβιβαστές του Τμήματος Επιδημιολογικής Επιτήρησης του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. διενεργεί για το 2013, περιορισμένης έκτασης εντομολογική επιτήρηση κατά την οποία συλλέγονται κουνούπια, ταυτοποιούνται και ελέγχονται για την παρουσία του ιού του Δυτικού Νείλου σε αυτά. Οι δήμοι στους οποίους είχαμε θετικά δείγματα κουνουπιών (συμπεριλαμβανομένου του δήμου Αγίας Παρασκευής) ειδοποιήθηκαν άμεσα για τα ευρήματα αυτά κυκλοφορίας του ιού στην περιοχή τους προκειμένου να μεριμνήσουν σχετικά με το σχεδιασμό των προγραμμάτων καταπολέμησης κουνουπιών.
Το ΚΕΕΛΠΝΟ στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, λόγω μεγάλων περικοπών στον προϋπολογισμό του, δεν μπορεί να υποστηρίξει τη διενέργεια ενημερωτικών ημερίδων σε όλους τους προσβεβλημένους Δήμους της χώρας, ωστόσο προσπαθεί να ανταποκρίνεται σε επιμέρους προσκλήσεις για ενημέρωση του κοινού (ημερίδες) και στη δωρεάν διάθεση ενημερωτικού υλικού (φυλλάδια και αφίσες), ανταποκρινόμενο στα αντίστοιχα αιτήματα των Δήμων. Επίσης, όπως ίσως γνωρίζετε, έχουμε δημιουργήσει εκπαιδευτικό και ενημερωτικό υλικό που είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα μας (www.keelpno.gr) και για αναπαραγωγή, αλλά και ένα διαφημιστικό βίντεο σχετικά με τα μέτρα προστασίας από τα κουνούπια, το οποίο έχει διανεμηθεί στα τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας.
Σχετικά με την ερώτησή σας για την εμφάνιση των συμπτωμάτων της ασθένειας, η περίοδος επώασης της λοίμωξης από τον Ιό του Δυτικού Νείλου (δηλ. από το τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιού έως την έναρξη συμπτωμάτων) είναι συνήθως έως 15 ημέρες. Δεν έχουν αναφερθεί περιστατικά παράτασης της περιόδου αυτής έως δύο μήνες όπως στην ερώτησή σας.
Τέλος, όσον αφορά στην ερώτησή σας σχετικά με την «καραντίνα» των κατοίκων της Βορειοανατολικής Αττικής: θα θέλαμε να διευκρινίσουμε ότι το αρμόδιο όργανο για την λήψη των μέτρων για την ασφάλεια του αίματος είναι το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (Ε.ΚΕ.Α.-www.ekea.gr), το οποίο τα κοινοποιεί σε όλες τις Υπηρεσίες Αιμοδοσίας και τα αναρτά στην ιστοσελίδα του. Το ΚΕΕΛΠΝΟ συντονίζει Ομάδα Εργασίας για τον καθορισμό των επηρεαζόμενων από τον Ιό του Δυτικού Νείλου Περιοχών, η οποία μελετώντας διάφορα δεδομένα καταλήγει στη λίστα των επηρεαζόμενων περιοχών που αναρτάται σε τακτά χρονικά διαστήματα στην ιστοσελίδα του Οργανισμού μας. Είναι αλήθεια ότι για την προστασία της ασφάλειας του αίματος από τον Ιό του Δυτικού Νείλου, οι κάτοικοι και εργαζόμενοι σε περιοχές συνεχιζόμενης μετάδοσης του ιού (δηλ. επηρεαζόμενες περιοχές) εξαιρούνται από την αιμοδοσία, γεγονός όμως που δεν αποδίδεται σωστά από τον όρο «καραντίνα».
Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε διευκρίνιση.
Με εκτίμηση,
Ομάδα για τα Νοσήματα που Μεταδίδονται με Διαβιβαστές
Και
Γραφείο Επιστημονικών Συνεργατών Προέδρου ΔΣ ΚΕΕΛΠΝΟ
Αγιάννηδες, Άθλιοι και... «Τα Σταφύλια της Οργής»...( γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος)
http://aegeanhawk.blogspot.gr/
γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Την ώρα που στο σάπιο Βασίλειο της Δαναομαρκίας έπεφτε νεκρό ένα 19άχρονο παλικάρι επειδή δεν είχε ένα ευρώ για εισιτήριο (τι ειρωνεία! Μιλάμε για ένα κέρμα, σαν αυτά που έβαζαν στα μάτια των Νεκρών, ν’ αμείψουν για τον κόπο του τον Σκοτεινό Βαρκάρη που θα τους περνούσε τον Αχέροντα) στην Βρετανία η αστυνομία επαίρονταν στο twitter ότι συνέλαβε επ’ αυτοφόρω σε κατάστημα μια νεαρή μητέρα, με δυό παιδιά στην αγκαλιά επειδή είχε κρυμμένα πάνω της δυό βαζάκια με παιδικές τροφές!!!
Τι κι αν τον καιρό της πείνας, γκοβέρνο κάνει το στομάχι... Και όχι η Περηφάνεια.
Δεν κάνει καμία διαφορά...
Πείνα και Κλοπή...Αγιάννης...Χωκ Φιν...ο Λουστράκος...που σταματάει άραγε η έννοια της κλοπής; Κι ο κολασμός της...
Πουθενά...
Κλέφτης είναι η ταμπέλα...και στο έξω σου και στο μέσα σου, στην ψυχή σου..φροντίζουν γι’ αυτό καλά οι «επιτηρούντες»...
Διασυρμός για ένα καρβέλι ψωμί! Που καμιά φορά, η ιστορία τα φέρνει να γίνονται «Σταφύλια της Οργής»...
Σύγχρονοι Αγιάννηδες...
Μπαϊλντίζει ο νους του «είλωτα» να σκέφτεται τα ίδια και τα ίδια.
Πτώση. Απογοήτευση. Παθητικός συμβιβασμός συνήθως. Μέχρι θανάτου. Ενός άγραφου, αθόρυβου θανάτου. Που κανείς δεν θ’ ασχοληθεί. Κανένας τίτλος. Απλά ένα νούμερο στις ετήσιες στατιστικές. Δε λογιέται φόνος αυτός ο θάνατος. Δεν υπάρχει βλέπεις φονικό όπλο.
Και το «νογάνε καλά» αυτό ορισμένοι....
Λες κι εκεί ποντάρουν κάποιοι «πανθ’ ορώντες Ύπατοι»...
Και το ωραιοποιούν, το ντύνουν με βαρύ περιτύλιγμα, μην και αμφισβητήσει κανείς το «κοσμικό αλάθητο»...
Οι Άγγελοι, βλέπεις, άπαξ κι έγιναν «πεπτωκότες» δεν λογιάζουνται Άγγελοι...ούτε καν άνθρωποι...παρά αθύρματα κακοφορμισμένα...ανάξια λόγου και θωριάς...
Θα λιώσει ο νους τους απ’ τα πολλά, θα παραζαλιστούν. Τι κι αν πεινούν, υποταγή θα δείξουν. Καθώς πρέπει. Σα γνήσια τέκνα ενός Κατώτερου Θεού...
Θέλουν δε θέλουν.
Πεινάνε δεν πεινάνε. Γιατί ο Νόμος είναι Νόμος.
Και δεν κάνει ανθρωπιστικές διακρίσεις.
Μόλις λαλήσει ο Μουχτάρης κι ο Καδής από την Πάνω Γειτονιά, ο βρωμερός ο ρέμπελος στις κάτω τις «σιχαμένες τις βρωμερές καλύβες» θα σκύψει το κεφάλι και θα κάμει υπακοή...
Αγιάννη «Κοίτα Χαμηλά»...και μην αποκοτιέσαι...
Άλλωστε, υπάρχουν δουλειές να κάνεις για να ζήσεις....σκέψου το «Χαμένε»...
Το Praetorioum έχει πάντα ανάγκη από Πραιτωριανούς.
Επιστάτες που θα (παρα)φυλάνε τους κολήγους και θα επιβάλλουν την θέληση και τους Νόμους του Μεγάλου Αφεντικού. Φύλακες...κατσαπλιάδες...
Τι κι αν στις μεγάλες εξεγέρσεις της Ιστορίας αυτοί ήταν που μακελεύονταν πρώτοι απ’ το οργισμένο πλήθος; Αναλώσιμοι είστε και του λόγου σας...αλλά, τέλος πάντων, δες το σαν μια παρένθετη στιγμή...κι αυτή θα φύγει...η Τάξη θ’ αποκατασταθεί...και πάλι «Εμείς θα ‘ ρθούμε»....
Το κατέχεις μωρέ; Ή να βγούνε καμπόσοι απ’ το συνάφι σου στην Πλατεία, στον Πλάτανο για «παραδειγματισμό»;
Εσύ να λες μόνο:
Εγώ να ζήσω κι ας γίνω και Πραιτωριανός...
Κι αν δεν το πεις εσύ, αυτό θα μολογήσουν με αδημονία τόσοι και τόσοι άλλοι (δήθεν φίλοι σου, από το συνάφι σου ντε) «επιβήτορες της επιβίωσης»...και θ’ αρπάξουν ότι βρουν μπροστά τους σαν υπάκουα σκυλιά...μπορεί μαθές την ίδια την κόρη σου, την Μεγάλη της Μέρα να την πάνε στον Αφέντη ή στον Επιστάτη να την «παστρέψει» για τον γαμπρό σου...
Χαχαχα...γυάλισε το μάτι σου, θόλωσες, λάλησες μωρέ κολήγε...αλλά και τι μπορείς να κάνεις χαμένε; Ένα δειλό σκυλί είσαι που ξέρεις ποιός είναι ο αφέντης σου και δεν τολμάς να ξαμολυθείς...παρά σκύβεις και γλύφεσαι σκιαγμένος....
Άιντε ωρέ...
Υποταγή και «τρόπο» θέλει μόνο για να βρεις τη θέση, έναν τεμενά και αδίστακτη ψυχή ώστε να μπορείς να πας το εξώδικο και να πετάξεις έξω από το σπίτι της μια ανάπηρη γυναίκα, έναν ανήμπορο γέροντα, μια άνεργη μάνα με ανήλικα...ή τον σακάτη που πια μας είναι άχρηστος ή τον που φαλίρισε και δεν μας εξωφλάει τα χρέη του...
Σκέψου το...δεν είναι δα και δύσκολο...μεγάλο το ρεγάλο που σε περιμένει χαμένε...
Να επιβάλλεις ανήθικους εξοντωτικούς φόρους σε κατεστραμμένους ανθρώπους για να τους πάρεις ότι τους απέμεινε...κι ότι άλλο σου οριστεί να πράξεις χωρίς δεύτερη σκέψη, με την δική μας απόλυτη εξουσία στο χέρι πάντα...είναι γλυκειά η εξουσία και η δύναμη άρρωστο χαμίνι, έτσι;...τι το σκέφτεσαι λοιπόν;
Με το καμτσίκι αν χρειαστεί θα ορμάς...ότι κάμει χρεία να επιβληθεί ο Νόμος...
Άλλωστε, αφού είναι Νόμος, τι σε μέλει και μου τσαμπουνάς για συνείδηση; Ο Νόμος αφού είναι Νόμος είναι πάντα και Ηθικός...για καλό είναι...
Κι έτσι κι εσύ θα έχεις το μπαξίσι σου...Θα καλοζείς του λόγου σου και στο διάολο όλοι οι υπόλοιποι...αυτό να λες και να κοιτάς την κούτρα σου...
- Οι υπόλοιποι...
- Τι τσαμπουνάς και σιγοψυθιρίζεις εκεί ωρέ;
- Πόσο κοντινή ηχητικά λέξη με την λέξη «υπόλειμμα»... «υπόλειμμα ανθρώπου»...
Σε ποιόν απ’ τους δύο άραγες ταιριάζει πιο πολύ; Τους «Πάνω» ή τους «Κάτω»;
- Βγάζεις γλώσσα χαμίνι, αλλά θα σου αποκριθώ...στην γλώσσα σου...μέχρι να στρώσεις...να συμμορφωθείς...να’ ρθεις στα συγκαλά σου...
Εξαρτάται από ποιά μεριά το βλέπεις...από ποιά μεριά είσαι...
Αυτοί οι υπόλοιποι πες ότι είναι απλώς οι «άτυχοι»... αυτοί που δεν «προσαρμόσθηκαν» ...έτσι τους θωρούν οι «άλλοι» που λες, οι «ανώτεροι», οι «επιτυχημένοι»...οι Αφέντες σου...δέξου το και ζήσε...αρνήσου το και ψόφα μαζί τους μέσα στην βρώμα σου και την πείνα...
Είναι αυτοί που δεν «απογειώθηκαν» στη ζωή...και «επέλεξαν» να ζουν καταχωνιασμένοι μέσα σε λασπωμένες τρύπες, σαν τυφλοπόντικες...
Ποντίκια...αυτό είστε...
Άνθρωποι λοιπόν και Ποντίκια....
Ποντίκια από «επιλογή» όπως λένε αυτάρεσκα τα «υπολείμματα»...
Άλλωστε θέλει και μια «εξιδανίκευση» αυτό το «αφ’ υψηλού» κοίταγμα της πλέμπας από τον εξώστη των «Μεγάλων»...
Που ξεχνούν ή κάνουν πως ξεχνούν τα πιο απλά πράγματα της ανθρώπινης φύσης...(ή μήπως όχι;)
Όπως ότι...
Η απογείωση θέλει καύσιμα, θέλει ώθηση. Γερή. Για να ξεκολλήσει απ’ τη γης.
Να πιαστεί απ’ τα ουράνια. Ν’ αφήσει την εγκόσμια μιζέρια. Να ταξιδέψει ο νους και η Ψυχή.
Το στομάχι όμως δεν είναι Ουράνιο. Δεν είναι νοητό, ιδεατό.
Είναι εγκόσμιο. Απολύτως υπαρκτό. Και γήινο.
Πως να ψηλώσει ο Νους σαν τα πόδια βουλιάζουν όλο και βαρύτερα; Όλο και βαθύτερα στην Άβυσσο της μιζέριας...
Πίστη;
Σε τι; Που είναι το Λευκό για να το αντιπαραβάλλει ο κολήγος με το Μαύρο της καθημερινότητας;
Μετά απ’ αυτό το βουνό; Ή μετά απ’ το άλλο;
Πόσα βουνά πέρασαν; Πόσα μένουν ακόμα;
Ο Νους δεν θέλει μόνον ταξίματα και αόριστες υποσχέσεις για να πάρει μπρος το χρώμα του και να ξεφύγει απ’ το μαύρο σκοτάδι.
Συντονίζεται πάντα στο πιο δυνατό εξωτερικό ερέθισμα.
Ανεξέλεγκτος χαμαιλέων. Αυτό είναι.
Η εξωτερική μιζέρια θα τον κάνει μίζερο.
Η δημιουργία γύρω του θα τον κάνει δημιουργικό.
Είναι καταδικασμένος ν’ ακολουθεί.
Να έπεται.
Κι ας τσαμπουνάνε οι ψυχολόγοι θεωρίες περί θετικών σκέψεων και αυτοϋποκίνησης.
Όταν το στομάχι πεινάει, το κρύο τον ξυλιάζει, η αρρώστεια τον κατατρώγει χωρίς γιατρούς και φάρμακα, πως θα κάμει ο νους του ευχάριστες, θετικές σκέψεις, από που θα «αυτοϋποκινηθεί» για να βγει απ’ αυτό το τέλμα;
Τα άλλα τα ξαδέρφια τους βεβαίως, οι ψυχίατροι κάνουν και τους δικούς τους πειραματισμούς.
Λανσάρουν ενίοτε «χάπια ευτυχίας». Φάτο και σκάσε λερό απολειφάδι...
Άραγε για ποιούς ανακαλύφθηκαν αυτές οι θεωρίες;
Ότι κι αν λένε οι «ελιτιστές» (πολιτικοί, φιλόσοφοι, επιστήμονες) η πραγματικότητα είναι μια και μοναδική. Από τον καιρό που γεννήθηκε ο πρώτος φιλόσοφος στη γη:
Υπάρχει Μαύρο και Άσπρο. Για κάποιους (λίγους) υπάρχει το Φως και για κάποιους (πολλούς) υπάρχει το Σκοτάδι. Το ενδιάμεσο γκρίζο είναι απλά ο «ενισχυτής» του Μαύρου...και η «ζώνη ασφαλείας» του Άσπρου...μην και ξεφύγει κανένας απ’ τα σαγόνια του Μαύρου και πηδήξει στο Άσπρο...όχι...έχει μια τεράστια Σκοτεινή Κοιλάδα ανάμεσα στο Μαύρο και το Άσπρο...
Ο κολήγος γύρω του έχει ένα παχύ πνιγηρό σκοτάδι...
Το εξωτερικό σκοτάδι όμως τι θα παράγει τάχατες μέσα στο Νου; Φως ή σκοτάδι;
Η Οδύνη τι θα παράγει άραγε;
Φως ή σκοτάδι;
Θάλασσες ασήκωτης Οδύνης, αυτό θα γεννήσει...
Οργή, Θυμό, Μίσος, Θάνατο...
Ότι μπολιάζεις αυτό δεν θα λάβεις;
Ότι καρπό σπείρεις στο χωράφι, αυτό δεν θα πάρεις;
Αν η Ψυχή κι ο Νους βλέπουν ασχήμια γύρω τους, ασχήμια δεν θα βγάλουν κι αυτά;
Σκοτάδι πυκνό ολόγυρα μόνο θανατικό θα φέρει...
Και δυσοσμία...
Κι αυτή η Οσμή μόνον Δαίμονες Θανατερούς μπορεί να καλέσει...
Καθώς αυτοί δεν έλκονται από λιβάδια πλούσια, χαρές και τραγούδια...
Από τον Πόνο έλκονται...
Κι αυτό αντιγυρίζουν...
Κι επειδή ο Κολήγος, ο Αγιάννης, ο Είλωτας μαθημένος είναι στον Πόνο, την στέρηση και την Οδύνη, την αρρώστεια και το θάνατο, μαθημένος είναι στο σκοτάδι, δεν θα του πολυφανεί η διαφορά...ίσως το δει κιόλας ως «εξέλιξη»...
Σε κάποιους άλλους όμως θα φανεί και θα «παραφανεί»...
Ναι, η Γαλλική Επανάσταση έφερε μεγάλο θανατικό και οδύνη...αναπόφευκτα, όπως κάθε μαζική λαϊκή εξέγερση...τα πλήθη όμως, στο ξέσπασμά της την «βίωσαν ως θετική κοινωνική εξέλιξη»...όσο αίμα κι αν κουβάλαγε μαζί της....
Κάποιοι άλλοι είναι που «έκλαψαν πικρά» και την βίωσαν ως «κόλαση»...κάποιοι που δεν ήξεραν ως τότε τι πάει να πει «Σκοτάδι και Οδύνη»...
Αν και μετά από λίγο, πάλι αυτοί είναι που επέστρεψαν και θρονιάστηκαν στο τραπέζι...
Ή μήπως δεν έφυγαν ποτέ;
Γιώργος Ανεστόπουλος
http://aegeanhawk.blogspot.gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
