Η ΜΟΝΑΧΗ ΚΑΣΣΙΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ

http://pmeletios.com/ar_meletios/diafora/kasiani_tropario.html

Πολλά και ποικίλα τα ονόματα με τα οποία αναφέρεται η Κασιανή στα χειρόγραφα. Κασιανή και Κασσιανή, Κασία και Κασσία, Εικασία και Ικασία. Στους βυζαντινούς χρονογράφους αναφέρεται ως Εικασία (Γεώργιος Μοναχός ή Αμαρτωλός και Συμεών Μάγιστρος και Λογοθέτης), ως Ικασία (Λέων ο Γραμματικός) και ως Κασία (Μιχαήλ Γλυκάς). Γι’ αυτό, το σωστό είναι να γράφεται με ένα σίγμα. Σε χειρόγραφα εκκλησιαστικών ύμνων, αργότερα, και σε ποιητικές ανθολογίες που περιλαμβάνουν και δικά της έργα η ποιήτρια αναφέρεται και ως Κασσία, Κασία, Κασιανή, Κασσιανή, Εικασία, Ικασία, ακόμη και Ταϊσία. Το έτος γεννήσεως και θανάτου, η οικογένεια και ο τόπος καταγωγής της είναι άγνωστα.     Η ιστορία την συνδέει με τον βασιλέα Θεόφιλο (829-842). Ο χρονογράφος Γεώργιος Μοναχός ή Αμαρτωλός που έζησε τον 9ο αιώνα (P.G. 110,1008) γράφει ότι η μητέρα του αυτοκράτορα, ή κατ’ άλλους η μητρυιά Ευφροσύνη (Κεδρηνός, τέλη 11ου και αρχές 12ου αιώνα, P.G. 121,985), θέλησε ο υιός της Θεόφιλος να βρει την κατάλληλη σύζυγο, διαλέγοντας μεταξύ πολλών νεανίδων που συγκεντρώθηκαν στα ανάκτορα. Σ’ αυτήν που θα του άρεσε περισσότερο, του έδωσε η μητέρα του να της προσφέρει ένα χρυσό μήλο. Ο Θεόφιλος εντυπωσιάσθηκε από την ομορφιά της Κασιανής και ελκύσθηκε προς αυτήν. Αλλά θέλησε πριν της δώσει το χρυσό μήλο να ελέγξει και την εξυπνάδα και την ετοιμότητά της. Γι’ αυτό της είπε· «Ως άρα διά γυναικός ερρύη τα φαύλα!» εννοώντας την Εύα. Η Κασιανή τότε απάντησε εύστοχα και ευφυέστατα· «Αλλά και διά γυναικός πηγάζει τα κρείττονα» εννοώντας την Παναγία. Τότε ο αυτοκράτορας, επειδή πληγώθηκε το γόητρό του από την απάντηση, έδωσε το μήλο σε μια άλλη κοπέλα, την Θεοδώρα, που καταγόταν από την Παφλαγονία της Μ. Ασίας.Έκτοτε η Κασιανή έκτισε μοναστήρι και έζησε την αφιερωμένη ζωή της μοναχής. Τα «Πάτρια Κων/πόλεως» μαρτυρούν επίσης ότι έκτισε μονή, ο δε Μ. Γεδεών (Βυζαντινόν Εορτολόγιον, Κων/πολις 1899, σελ. 218) το τοποθετεί «εν Υψωμαθείοις της Κων/πόλεως».     Ο Γεώργιος αναφέρει επίσης ότι η Κασιανή έχει γράψει το «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις» και το τετραώδιο Μ. Σαββάτου «Άφρων γηραλέε) και άλλα τινά. Τουτέστιν μαρτυρεί ότι υπήρξε συγγραφεύς εκκλησιαστικών ύμνων.     Τα ίδια γράφει ο Συμεών ο Μάγιστρος και Λογοθέτης που έζησε τον 10ο αιώνα (P.G. 109,685), ο Λεών ο Γραμματικός ο Αρμένιος που έγραψε αρχές 11ου αιώνα (P.G. 108,1045) και ο Μιχαήλ Γλυκάς που έζησε τον 12ο αιώνα (P.G. 158,537). Οι Συμεών και Λέων αναφερόμενοι στα έργα της γράφουν αορίστως ότι «και συγγράμματα αυτής πλείστα καταλέλοιπε», ενώ ο Γλυκάς δεν αναφέρει τίποτα περί συγγραμμάτων.     Τα άλλα γνωστά έργα της Κασιανής σύμφωνα με χειρόγραφα εκκλησιαστικών ύμνων είναι· α) Το δοξαστικό εσπερινού Χριστουγέννων «Αυγούστου μοναρχήσαντος» β) Στη γέννηση του Προδρόμου δοξαστικό των αποστίχων γ) Το εις μάρτυρες Γουρίαν, Σαμωνά, και Αβυδον στιχηρό, σε ήχο Β΄ (15 Νοεμβρίου) δ) δύο στιχηρά εις Ευστράτιο, Αυξέντιο, Ευγένιο, Ορέστη (13 Δεκεμβρίου) ε) το τετραώδιο του Μ. Σαββάτου «Άφρων γηραλέε» που ήδη προαναφέραμε. Πρβλ. και Γεωργίου Παπαδοπούλου, Λεξικό της Βυζαντινής Μουσικής, Αθήνα 1995, σελ.121. Κατά τον επιφανή βυζαντινολόγο Krumbacher (1856-1909) «η Κασιανή είναι η μόνη αξιομνημόνευτη βυζαντινή ποιήτρια».     Επίσης η Κασιανή έχει ασχοληθεί και με την κοσμική ποίηση. Έχει συγγράψει πλήθος γνωμικά και επιγράμματα τα οποία είναι γραμμένα κατά το μεγαλύτερο τους μέρος σε ιαμβικό τρίμετρο. Τα κυρίαρχα θέματα των γνωμικών είναι η μωρία, ο πλούτος, ο φθόνος, η φειδώ. Αρκετά απ’ αυτά αρχίζουν με τη λέξη «μισώ». Π.χ. «Μισώ τον μοιχόν, όταν κρίνη τον πόρνον. Μισώ σιωπήν, ότε καιρός του λέγειν. Μισώ τον διδάσκοντα μηδέν ειδότα». (Πρβλ. Κασσιανή η υμνωδός, Εισαγωγή Νίκη Τσιρώνη, εκδ. Φοίνικας, Αθήνα 2002, δεύτερη έκδοση, σσ. 31-32 και 79-85)     Πάντως πολλοί ακαδημαϊκοί ερευνητές εκφράζουν αμφιβολίες για την αλήθεια της ιστορίας των καλλιστείων ή την αποκρούουν εντελώς. Οι λόγοι είναι οι εξής τρεις. Α΄. Ο Παπαρρηγόπουλος (1815-1891) παρατηρεί ότι οι χρονογράφοι παρουσιάζουν τον Θεόφιλο να νυμφεύεται ενώ είναι βασιλεύς. Ο Θεόφιλος όμως βασίλευσε μόνο 12 έτη και 3 μήνες (P.G. 158,537) και στον 3ο χρόνο της βασιλείας του (P.G. 109,692) πάντρεψε την προτελευταία από τις πέντε κόρες του (P.G. 109,689), την Μαρία. Λογικά δεν συμβιβάζονται αυτά τα δύο γεγονότα (Κ. Παπαρρηγοπούλου, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, έκδοση 8η , τόμ. 4ος ,σελ. 566). Β΄. Διασώζονται τρεις επιστολές του Θεοδώρου Στουδίτου (759-826) προς την κανδιδάτισσα Κασσία η οποία διάγει ως μοναχή και μάλιστα «παιδιόθεν» προτίμησε την μοναχική αφιέρωση. Αν η Κασσία αυτή ταυτίζεται με την υμνογράφο, τότε το επεισόδιο με τα καλλιστεία είναι αδύνατο να είναι αληθινό και λόγω της «παιδιόθεν» μοναχικής της αφιερώσεως και λόγω χρονολογικής αντιφάσεως. Ο γάμος του Θεοφίλου έγινε αποδεδειγμένα το 830, ενώ ο Στουδίτης κοιμήθηκε το 826. (Κασσιανή η υμνωδός, μνημ. έργ. σσ.14-16 και 93-95 οι επιστολές του Στουδίτου). Γ΄. Η στιχομυθία του Θεοφίλου με την Κασιανή, «δια γυναικός ερρύη τα φαύλα αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα», δεν είναι πηγαία έμπνευση ούτε έχει συντελέσει στο ν’ απορριφθεί η Κασιανή, κατά τον καθηγητή της φιλοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρο Ιω. Κουρούση. Διότι στην P.G. (50, 795) υπάρχει λόγος εις τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου, επ’ ονόματι του αγίου Χρυσοστόμου (φέρεται και ως έργο του Γρηγορίου του θαυματουργού), του οποίου η αρχαιότητα είναι αδιαμφισβήτητος. Ο B. Marx αποδεικνύει ότι είναι έργο του Πρόκλου Κων/πόλεως (434-446), μαθητού του Χρυσοστόμου, ο οποίος έκανε και την ανακομιδή των οστών του ιερού πατρός στην Κων/πολη. Εκεί στο λόγο λέγεται· «δια γυναικός ερρύη (ερύει; Fort. βρύειed.) τα φαύλα, δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα» (Σταύρου Ιω. Κουρούση, Εις την υμνογράφον μοναχήν Κασσίαν, περιοδικόν «Αθηνά», Σύγγραμμα περιοδικόν της εν Αθήναις επιστημονικής εταιρείας, Αθήνα (1889 κ. εξ.), τόμ. 81 (1990-1996), σσ.427-430). * * *     Λαϊκή παράδοση αναμιγνύει και τον Θεόφιλο στη δημιουργία του τροπαρίου «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις». Αναφέρει η παράδοση αυτή ότι ενώ συνέγραφε το τροπάριο η Κασιανή και είχε φθάσει στη φράση «κρότον τοις ωσίν ηχηθείσαν», την επισκέφθηκε ο Θεόφιλος. Εκείνη τότε κρύφτηκε για να τον αποφύγει και κείνος, αφού διάβασε το κείμενο που γράφτηκε μέχρι εκείνη τη στιγμή, προσέθεσε «τω φόβω εκρύβη». Θέλησε δηλαδή άλλη μια φορά να την ειρωνευθεί.     Το θρυλούμενο αυτό επεισόδιο της λαϊκής παραδόσεως το πήραν μυθιστοριογράφοι και το έδωσαν άλλες προεκτάσεις. Έτσι ταυτίζουν την πόρνη του τροπαρίου με την Κασιανή. Αυτή η ταύτιση είναι εντελώς αβάσιμη, ακόμη κι αν η ιστορία περί των καλλιστείων είναι αληθινή. Οι βυζαντινοί χρονογράφοι αναφέρουν μόνο ότι ήταν υποψήφια σύζυγος του Θεοφίλου και ουδέν περισσότερο. Και η λαϊκή παράδοση θρυλεί ότι κρύφτηκε για να μη συναντηθεί με τον Θεόφιλο. Βεβαίως είναι εντελώς λαθεμένη η ερμηνεία της, διότι φαίνεται ξεκάθαρα από την πλοκή του τροπαρίου ότι ο κρότος των βημάτων που ακούστηκε είναι ανθρωποπαθής έκφραση της ποιήτριας, που αναφέρεται στα βήματα του Θεού που άκουσε η Εύα και όχι στα βήματα του Θεοφίλου που άκουσε η ποιήτρια. Αλλά η μανία των ανθρώπων για “love story”, η νοσηρή σκέψη ορισμένων μυθιστοριογράφων και η προβολή των δικών τους σαρκικών και αμαρτωλών επιθυμιών, ακόμη και στα πιο άγια πρόσωπα, δημιούργησαν τον μύθο που αναφέραμε. Εξάλλου, αν η Κασιανή ήταν πόρνη, η Εκκλησία μας δεν θα το έκρυβε, αλλά θα το πρόβαλλε όπως και σε άλλες περιπτώσεις (Μαρία Αιγυπτία, Πελαγία, Ταϊσία, Δαυίδ) και θα την παρουσίαζε ως υπόδειγμα μετανοίας και κατανύξεως.     Για πλήρη ενημέρωση πάνω στο προκείμενο θέμα, σημειώνουμε ότι, στο τυπικό της Εκκλησίας Ιεροσολύμων, αναφέρεται ως συνθέτης του τροπαρίου ο πατριάρχης Φώτιος (Α΄ Παπαδοπούλου Κεραμέως, Ανάλεκτα ιεροσολυμικής σταχυολογίας 1894)· πλην όμως η πληροφορία αυτή δεν ευοδούται από την έρευνα των διασωθέντων χειρογράφων των στιχηρών (11ου και 12ου αιώνος). * * *     Ποια είναι «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή» από την οποία εμπνεύσθηκε η υμνωδός το τροπάριο της; Στο ευαγγέλιο του όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης (Ιω. 12, 17-50) δεν γίνεται μνεία καμμίας γυναίκας.     Μία αμαρτωλή γυναίκα αναφέρει ο Λουκάς (7,30-50) που πλησιάζει τον Χριστό διακριτικά και με συστολή, από πίσω, και κλαίγοντας καταβρέχει τα πόδια του Χριστού με τα δάκρυά της και αφού τα σκουπίσει με τα μαλλιά της, τα καταφιλεί και τ’ αλείφει με μύρο, κατά την διάρκεια γεύματος στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου. Το συγκινητικό και κατανυκτικό αυτό επεισόδιο, όμως, εκτυλίσσεται αρχές ή μέσα του ιεραποστολικού έργου του Χριστού (Λουκ. 8,1-2) και συνεπώς δεν μπορεί κανείς να πει ότι η γυναίκα μύρωσε το Χριστό «προς το ενταφιάσαι» αυτόν.     Υποστηρίχθηκε, από δυτικούς κυρίως, ότι είναι η Μαρία η Μαγδαληνή, ίσως, διότι είναι η πιο γνωστή από τις γυναίκες που αναφέρει η αγία Γραφή (Λουκ. 8,2), αμέσως μετά από το επεισόδιο που η προαναφερόμενη αμαρτωλός γυνή αλείφει με μύρο το Χριστό. Η Μαγδαληνή αργότερα συγκαταλέγεται στις μυροφόρες γυναίκες που πήγαν να ράνουν με μύρα τον τάφο του Χριστού (Μαρκ. 16,1-2) εξ ου έχει και τον τίτλο της μυροφόρου. Πλην όμως το ευαγγέλιο δεν αναφέρει ότι είχε έκλυτο βίο, παρά μόνο ότι ο Χριστός την ελευθέρωσε από επτά δαιμόνια (Λουκ. 8,2 · Μαρκ. 16,9). Επιπλέον δεν τον μύρωσε προ του πάθους όπως ιστορεί το τροπάριο.     Μυρώσεις του Χριστού, λίγες μέρες πριν το πάθος, έχουμε τις εξής δύο· Α΄. Η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου στη Βηθανία έξι μέρες πριν το Πάσχα αλείφει τα πόδια του Χριστού με μύρο «νάρδου πιστικής πολυτίμου» (Ιω.12,3) και τα σκουπίζει με τα μαλλιά της κεφαλής της δείχνοντας την αγάπη της αλλά και την ευγνωμοσύνη της στο Χριστό για την ανάσταση του αδελφού της. Ο Ιούδας τότε αγανάκτησε για την ενέργεια της Μαρίας προφασιζόμενος ότι ενδιαφέρεται για τους πτωχούς. Η Μαρία όμως δεν έχει καμμία σχέση με έκλυτο βίο. Β΄. Στη Βηθανία πάλι, στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, δύο μέρες πριν το Πάσχα, κάποια γυναίκα ρίχνει πανάκριβο μύρο στη κεφαλή του Χριστού. Οι μαθητές αγανάκτησαν για την ανώφελη σπατάλη και γιατί τα χρήματα δεν δόθηκαν στους πτωχούς και επιτίμησαν την γυναίκα, μα ο Χριστός τους μάλωσε λέγοντας ότι τους πτωχούς πάντα θα τους έχουν κοντά τους και θα μπορούν να τους βοηθούν, αυτόν όμως όχι. Επαίνεσε δε τη γυναίκα που προαισθάνθηκε το θάνατό του και ξέροντας ότι δεν θα είναι για πολύ μαζί τους, ήλθε να τον μυρώσει. Προφήτεψε δε ότι η πράξη της θα διαφημισθεί παντού όπου θα κηρυχτεί το ευαγγέλιο, για να την αμείψει για την αγάπη της (Ματθ.26,1-16 και Μαρκ. 14,1-9). Το επεισόδιο αυτό διαβάζεται ως ευαγγελικό ανάγνωσμα στον εσπερινό της Μεγάλης Τετάρτης, που τελείται το πρωί της Μεγάλης Τετάρτης.     Πολλοί ερμηνευτές επειδή τα δύο τελευταία επεισόδια της μυρώσεως έγιναν στην Βηθανία τα ταυτίζουν. Έτσι γι’ αυτούς η ανώνυμη γυναίκα που αναφέρουν ο Ματθαίος και ο Μάρκος είναι η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου και Σίμων ο λεπρός είναι ο πατέρας του Λαζάρου και της Μαρίας. Το συναξάρι του όρθρου της Μ. Τετάρτης όμως τα διακρίνει, διότι το ένα έγινε έξι μέρες πριν το Πάσχα, μυρώθηκαν τα πόδια του Χριστού από τη Μαρία και αγανάκτησε ο Ιούδας, ενώ το άλλο έγινε δύο μέρες πριν το Πάσχα, χύθηκε μύρο στη κεφαλή του Χριστού και αγανάκτησαν οι μαθητές. Επίσης ο ιερός Χρυσόστομος ταυτίζει την άγνωστη γυναίκα που αναφέρουν ο Ματθαίος και ο Μάρκος με την αποδεδειγμένα αμαρτωλή που αναφέρει ο Λουκάς (Ε.Π.Ε. 12,132). Το συναξάρι της ημέρας δέχεται την γνώμη του ιερού Χρυσοστόμου και παρατηρεί ότι, γι’ αυτό ο Χριστός την αμείβει με το να διαλαληθεί όπου κηρυχτεί το ευαγγέλιο η πράξη της, ενώ δεν κάνει το ίδιο για την αδελφή του Λαζάρου, την Μαρία, η οποία είχε λόγους ευγνωμοσύνης να φερθεί έτσι, αφού ο Χριστός ανάστησε τον αδελφό της Λάζαρο. Η ερμηνευτική αυτή ταύτιση των δύο γυναικών έδωσε την αφορμή στην υμνωδό να εμπνευσθεί το εν λόγω τροπάριο. * * *     Στο πρόσωπο της ανώνυμης πόρνης, των ευαγγελίων και του τροπαρίου, πρέπει ο καθένας από εμάς να δει τον εαυτό του. Διότι κάθε απομάκρυνση από τη θεωρία και την πράξη του ευαγγελίου η αγία Γραφή την ονομάζει πορνεία. Έγινε μεγάλος θόρυβος τελευταία (2008), που η Ιερά Σύνοδος με αφορμή το «Σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» διακήρυξε ότι κάθε σαρκική σχέση που τελείται χωρίς να προηγηθεί το μυστήριο του γάμου είναι πορνεία. Κι όμως, όσοι γνωρίζουν τη θεολογία της Εκκλησίας μας ξέρουν ότι πορνεία ονομάζεται κάθε απομάκρυνση από το Θεό, όπως προαναφέραμε. Όλοι μας εγκαταλείπουμε κάποιες στιγμές τον Νυμφίο της ψυχής μας και τραβάμε προς το μέρος του διαβόλου. Συνεπώς όλοι μας είμαστε πόρνοι. Κι ενώ γίνεται αυτό, εν τούτοις, δεν διαθέτουμε τις πηγές των δακρύων και την μετάνοιά της. Γι’ αυτό μας την προβάλλει η Εκκλησία μας, για να την μιμηθούμε. Είναι χαρακτηριστικό το κοντάκιο του όρθρου της ημέρας· «Υπέρ την πόρνην αγαθέ ανομήσας, δακρύων όμβρους ουδαμώς σοι προσήξα· αλλά σιγή δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθω ασπαζόμενος, τους αχράντους σου πόδας, όπως μοι την άφεσιν ως Δεσπότης παράσχης, των οφλημάτων κράζοντι Σωτήρ. Εκ του βορβόρου των έργων μου ρύσαι με». ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

Πόρνη προσῆλθέ σοι...

«Πόρνη προσῆλθέ σοι μύρα σὺν δάκρυσι κατακενούσά σου ποσί, φιλάνθρωπε, καὶ δυσωδίας τῶν κακῶν λυτροῦται τῇ κελεύσει σου• πνέων δὲ τὴν χάριν σου μαθητὴς ὁ ἀχάριστος ταύτην ἀποβάλλεται καὶ βορβόρῳ συμφύρεται, φιλαργυρίᾳ ἀπεμπολῶν σέ. Δόξα, Χριστέ, τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου».
Μιὰ πόρνη γυναίκα σὲ πλησίασε, φιλάνθρωπε Κύριε, καὶ ἄδειασε στὰ πόδια σου ἀρώματα ἀνακατεμένα μὲ δάκρυα. Καὶ τὴ στιγμὴ ἐκείνη λυτρώθηκε μὲ τὸ πρόσταγμά σου ἀπὸ τὴ δυσωδία τῶν ἁμαρτημάτων της. Ἀντίθετα ὁ Ἰούδας, ὁ ἀχάριστος μαθητής, ἂν καὶ ἀνέπνεε τὴν εὐωδία της χάριτός σου, ἀπέβαλε αὐτὴ καὶ ἀναμίχτηκε μὲ τὴν ἀναθυμίαση τοῦ βορβόρου τῆς ἁμαρτίας, πουλώντας σε ἀπὸ φιλαργυρία. Δόξα, Χριστέ, στὴν εὐσπλαχνία σου!

Το Τροπάριο της Κασσιανής - Μετάφραση Φώτη Κόντογλου

http://paterikos.blogspot.gr/2011/04/blog-post_19.html

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,

την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,

οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.

Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,

ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.

Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,

ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,

κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,

ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,

αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,

ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα,

τω φόβω εκρύβη.

Αμαρτιών μου τα πλήθη

και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,

ψυχοσώστα Σωτήρ μου;

Μη με την σήν δούλην παρίδης,

Ο αμέτρητον έχων το έλεος.

Μετάφραση

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,

σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά

πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη:

Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι,

η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.

Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,

εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.

Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου,

εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.

Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,

και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου•

αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ’ άκουσε να περπατάνε,

από το φόβο της κρύφτηκε.

Των αμαρτιών μου τα πλήθη

και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση,

ψυχοσώστη Σωτήρα μου;

Μην καταφρονέσης τη δούλη σου,

εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος

Μετάφραση Φώτη Κόντογλου
Πηγή: http://anastasiosk.blogspot.com/

Μεγάλη Τρίτη: Το τροπάριο της Κασσιανής και οι τρεις παραβολές

http://www.romfea.gr/foni-ierarxon/16725-2013-04-30-07-19-26



Το τροπάριο της Κασσιανής δεσπόζει στην ακολουθία της Μ. Τρίτης. "Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,... μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει".

Μια γυναίκα αμαρτωλή, καταλαβαίνοντας την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, αναλαμβάνει το ρόλο της Μυροφόρου, και φέρνει στο Χριστό μύρα, πριν από τον ενταφιασμό Του.

Με μια συγκλονιστική χειρονομία αγάπης, σιωπηλή, αλείφει με μύρο τα πόδια του Κυρίου, και τα σκουπίζει με τα δάκρυα και τα μαλλιά της, δείχνοντας μ' αυτό τον τρόπο την έμπρακτη μετάνοιά της, την οποία ο Κύριος κάνει αποδεκτή!

Μυροφόρος η πόρνη γυναίκα, στην ψυχή της οποίας παρέμεινε η ευαισθησία και η συναίσθηση της αμαρτωλότητας.


Επίσης, η Μ. Τρίτη είναι για την Εκκλησία αφορμή να θυμηθούμε τρεις παραβολές:

Την Μεγάλη Τρίτη θυμόμαστε και ζούμε τρεις παραβολές:

1. Των δέκα παρθένων (Ματθ. 25, 1-13) που μας διδάσκει να είμαστε έτοιμοι και γεμάτοι από πίστη και φιλανθρωπία.

Λέει ο Χριστός στην παραβολή: «Ο ερχομός της βασιλείας του Θεού θα είναι όμοιος με ό,τι έγινε με δέκα κοπέλες, που πήραν τα λυχνάρια τους και βγήκαν να προϋπαντήσουν το γαμπρό. Πέντε απ' αυτές ήταν συνετές και πέντε άμυαλες. Οι άμυαλες πήραν τα λυχνάρια τους, μα δεν πήραν μαζί τους και λάδι. Απεναντίας, οι συνετές πήραν μαζί με τα λυχνάρια τους και λάδι στα δοχεία τους. Επειδή όμως ο γαμπρός αργοπορούσε, όλες νύσταξαν και κοιμήθηκαν. Κατά τα μεσάνυχτα ακούστηκε μια φωνή: "Ο γαμπρός έρχεται βγείτε να τον προϋπαντήσετε!" Όλες οι κοπέλες σηκώθηκαν και τακτοποίησαν τα λυχνάρια τους. Οι άμυαλες είπαν τότε στις συνετές: "Δώστε μας από το λάδι σας, γιατί τα λυχνάρια μας σβήνουν". Οι συνετές όμως τους απάντησαν: "Όχι, γιατί δε θα φτάσει και για μας και για σας καλύτερα, πηγαίνετε στους πωλητές ν' αγοράσετε για τον εαυτό σας". Αλλά ενώ πήγαιναν ν' αγοράσουν λάδι, ήρθε ο γαμπρός οι έτοιμες μπήκαν μαζί του στη γιορτή του γάμου, κι η πόρτα έκλεισε. Ύστερα από λίγο φτάνουν και οι υπόλοιπες κοπέλες και λένε: "Κύριε, κύριε, άνοιξε μας". Αυτός όμως τους αποκρίθηκε: "Αλήθεια σας λέω, δε σας ξέρω". Αγρυπνάτε λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε ούτε την ημέρα ούτε την ώρα που θα έρθει ο Υιός του Ανθρώπου». Οι Φρόνιμες παρθένες είχαν προνοητικότητα και ακλόνητη θέληση να δουν το νυμφίο (Χριστό). Είχαν πνευματική ωριμότητα και σταθερότητα. Αντίθετα, οι μωρές (ανόητες) παρθένες δεν είχαν πάρει τα απαραίτητα εφόδια μαζί τους. Φέρθηκαν ανώριμα και επιπόλαια μπροστά στον ερχομό του νυμφίου. Νυμφίος είναι ο Κύριος (ο Νυμφίος της Εκκλησίας), που ανέλαβε τη σωτηρία του ανθρώπου μέσα στην Εκκλησία και γάμος είναι η Βασιλεία του Θεού, η αιώνια απόλαυση των πνευματικών αγαθών που ο Θεός χαρίζει στους έτοιμους και έξυπνους πνευματικά. Ο πνευματικός ύπνος συνεπάγεται πνευματικό θάνατο. Αντίθετα η νήψη και η ετοιμότητα για την Βασιλεία του Θεού, μας κάνει άξιους για τον πνευματικό και αιώνιο «γάμο». Χρειάζεται, λοιπόν, διαρκής αγώνας για να μην σβήσει ο πόθος μας να ενωθούμε με το Θεό, να μην χαμηλώσει το φως της πίστης μας και να μην εισχωρήσει στην ψυχή μας οτιδήποτε μπορεί να την κρατήσει μακριά απ’ το Νυμφίο Χριστό (αμαρτία, αμφιβολία, απιστία, κοσμικές μέριμνες).

2. Των Ταλάντων (Ματθ. 25, 14-30) που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί και πρέπει να καλλιεργούμε και να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.


Κάποιος άρχοντας πραγματοποιεί ένα μακρινό ταξίδι, και πριν φύγει μοιράζει στους δούλους του τμήματα από την περιουσία του. Στον ένα δίνει πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο, στον τρίτο ένα. Μετά την επιστροφή του οι δούλοι του δίνουν λογαριασμό. Αυτός που πήρε πέντε τάλαντα, εργάστηκε και παραδίδει συνολικά δέκα, αυτό που πήρε δύο παραδίδει τέσσερα, ενώ αυτός που πήρε ένα, το επιστρέφει, διότι θεωρεί ότι ο κύριος του είναι σκληρός και θέλει να θερίσει εκεί που δεν έσπειρε. Τότε ο άρχοντας διατάσσει να του πάρουν το τάλαντο και να το δώσουν σ' αυτόν που έχει τα δέκα και να τον τιμωρήσουν, αποκόπτοντάς τον ουσιαστικά από την κοινωνία με τους άλλους!
Η Εκκλησία προτείνει στον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει πως ότι ξεχωριστό έχει, του δόθηκε από τον Θεό για να το καλλιεργήσει προς όφελος δικό του, αλλά κυρίως, προς όφελος των άλλων.

3. Τη μέλλουσα κρίση (Ματθ. 25, 31-46).


Οι τρεις αυτές παραβολές αποτελούν μέρος μιας μεγάλης διδασκαλίας που έκανε ο Χριστός κατ’ ιδίαν στους μαθητές Του στο Όρος των Ελαίων λίγες μέρες πριν από το Πάθος Του.

Σ’ αυτή την ομιλία περιλαμβάνονται σπουδαίες και βαρυσήμαντες προβλέψεις για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και τη συντέλεια του κόσμου.

Ο Κύριος τόνισε ακόμα πως πρέπει να ήμαστε πάντα έτοιμοι να Τον υποδεχτούμε γιατί θα έρθει σε άγνωστο χρόνο.

ΣΟΥΖΑ ΚΑΘΗΣΕ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ – ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ.

http://olympia.gr/2013/04/30/%CF%84%CF%89%CF%81%CE%B1-%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BF-%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%83-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%80/

Του έσπασε τον τσαμπουκά ο …ΓΑΠ! Εξέφρασε την οργή του και μίλησε για “ψεύτικα στοιχεία” όσον αφορά το ταξίδι στην Κόστα Ρίκα!

ΓΑΠ: Βαγγέλη πες μου, πως τα 30,000 Ευρώ που κόστισε το ταξίδι στην Κόστα Ρίκα για 8 άτομα έγιναν 200,000 στον τύπο;

Μπένυ: Δεν έχω ιδέα, δεν έκαναν δικοί μου την διαρροή. Δεν έχω δει καν τα στοιχεία τα βλέπουν οι αρμόδιοι.

ΓΑΠ: Δεν σε πιστεύω Βαγγέλη. Αποκλειεται να έγινε χωρις να το γνωρίζεις. Δικοί σου άνθρωποι τα διέρρευσαν!

Τα καλύτερα τώρα αρχίζουν.

About these ads

Ο Βασίλης Θωμόπουλος ξεμπροστιάζει την Στάη: "Θέλει να είναι αρχηγός και απαξιώνει την δουλειά των δημοσιογράφων"!

http://www.nocomments.gr/o-thomopoulos-xemprostiazei-tin-stai-thelei-na-einai-arxigos-kai-apaxionei-tin-douleia-ton-dimosiografon-111653



Για την συνεργασία του με την Έλλη Στάη μιλά σε ενημερωτικό σημείωμα για εσωτερική χρήση ο Διευθυντής Ειδήσεων της ΝΕΤ, Βασίλης Θωμόπουλος τονίζοντας ότι «θέλει να είναι η ίδια αρχηγός».

Ο Βασίλης Θωμόπουλος δεν παραλείπει να αναφερθεί και στην συμπεριφορά της προς τους δημοσιογράφους του δελτίου.

Στο θέμα της συμπεριφοράς της εξήγησα ότι πέραν του ότι είναι απολύτως αντισυναδελφικό, είναι και αναποτελεσματικό αφού δημιουργεί κακό κλίμα στη δημοσιογραφική ομάδα. Προσωπικά, παράλληλα με τη δουλειά μου στις ειδήσεις, που γνωρίζετε πόσο σκληρή και επίπονη είναι, προσπαθούσα να συγκρατησω τους συντάκτες να μην απαντούν σε προκλήσεις και να αφοσιωθούν στα καθήκοντά τους.

Λίγο πριν βγει στον αέρα του δελτίου χαρακτήρισε “τέρας” μία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που γνώριζε ότι την ακούνε… Όταν έπαιζαν βίντεο η παρουσιάστρια έκανε συνεχώς απαξιωτικά σχόλια για τη δουλειά των δημοσιογράφων… Της ζήτησα να σταματήσει επιτέλους τα σχόλια κατά πάντων… Και αντί απάντησης μου είπε ότι θέλει να κάνει κοντρόλ η συνεργάτης της Λειβαδάρη η οποία να σχεδιάζει και το δελτίο!!!… Δυστυχώς με την πάροδο του χρόνου το πρόβλημα μεγάλωνε, πάντα με ευθύνη της παρουσιάστριας, κυρίως στην απογευματινή σύσκεψη, που ήταν η μόνη στην οποία η κα Στάη συμμετείχε αφού έρχεται στην ΕΡΤ στις 18.00!!!… Όταν της είπα να έρχεται τουλάχιστον στις 17.00 για να μπορεί να ενημερώνεται σωστά και να βελτιώσουμε την ποιότητα του κεντρικού δελτίου… αποχώρησε από το γραφείο μου λέγοντας μου “ψάξε παρουσιαστή”.

Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων, ο διευθυντής ειδήσεων της ΝΕΤ, Βασίλης Θωμόπουλος για την Έλλη Στάη, σε εσωτερικό «ενημερωτικό σημείωμα» που έφθασε στο Enimerosi24 και αφορούσε στην ΕΔΕ που διατάχθηκε πριν λίγους μήνες.

Οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που εξιστορεί ο διευθυντής ειδήσεων της ΝΕΤ, σκιαγραφούν ένα εγωπαθές προφίλ για την κεντρική παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων, που συμπεριφέρεται υποτιμητικά στους δημοσιογράφους, υβρίζει καλεσμένους, ενδιαφέρεται μόνο για τους στενούς της συνεργάτες, επιδεικνύοντας μια πρωτοφανή ασυνέπεια – αν όχι αδιαφορία, για το ωράριο εργασίας!

Διαβάστε στη συνέχεια ολόκληρο το σημείωμα του διευθυντή ειδήσεων της ΝΕΤ, Βασίλη Θωμόπουλου για την Έλλη Στάη.

Πηγή: enimerosi24.gr

Ποιος εκ των εικονιζομένων ενημέρωνε για το ρεπορτάζ της εκπομπής την... αμερικάνικη πρεσβεία;

http://www.toxwni.gr/ellada/item/2184-poios-ek-ton-eikonizomenon-enimerone-gia-to-montaz-tis-ekpompis-tin-amerikaniki-presbeia

Tα Wikileaks έκαναν και πάλι το θαύμα τους και φρόντισαν να μας κάνουν σοφότερους... Σύμφωνα με έγγραφα που διέρρευσαν στον γνωστό ιστότοπο, η αμερικάνικη πρεσβεία βαθμολογεί με... άριστα 10 τον γνωστό δημοσιογράφο, Αλέξη Παπαχελά.

Τα εύσημα ο κύριος Παπαχελάς τα απέσπασε από τους αμερικανούς για την εκπομπή "Νέοι φάκελοι" (που προβάλλεται από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ) και αποδίδονται επειδή παρουσιάζει με θετικό τρόπο τις... αμερικάνικες θέσεις.

Σύμφωνα με τα έγγραφα, μάλιστα, ένας από τους τρεις συντελεστές της εκπομπής (την οποία παρουσιάζουν εκτός του Αλέξη Παπαχελά και οι Τάσος Τέλλογλου, Σοφία Παπαϊωάννου) ενημέρωνε το γραφείο Τύπου της αμερικάνικης πρεσβείας για τα ρεπορτάζ και τον τρόπο παρουσίασης τους. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι τους έδινε... ραπόρτο ακόμη και για το τρόπο που μοντάρονταν η εκπομπή, δηλαδή ποιανών ρώσων αξιωματούχων οι θέσεις θα προβάλλονται και ποιών όχι.

Που καταγράφονται αυτές οι πληροφορίες; Σε τρία τηλεγραφήματα της αμερικάνικης πρεσβείας των Αθηνών προς το State Department...

Στο τηλεγράφημα, με ημερομηνία 2 Σεπτεμβρίου 2008, ο Παπαχελάς χαρακτηρίζεται ως "ο πιο γνωστός ίσως Έλληνας δημοσιογράφος" και γίνεται ειδική μνεία στην "πολύ καλή επιλογή των αμερικάνικων θέσεων" στην εκπομπή σχετικά με την κρίση στις σχέσεις Ρωσίας-Γεωργίας.

Well Done Alexis. Και καλό θα ήταν να μας δοθεί και η απάντηση στο... κουίζ του τίτλου αυτού του θέματος.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Στο ΧΩΝΙ

1Η ΜΑΗ 1944: ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ - Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11881:mpogio-1-mai&catid=81:kivernisi&Itemid=198

Tο φιρμάνι των Γερμανών δημοσιεύτηκε στις 30 του Απρίλη:

«...Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (...) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην...».

Στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) «ανανδρία» ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.

Στη γλώσσα των ναζί (και των ντόπιων ομοϊδεατών και επιγόνων τους)«δολοφονία» ήταν η ένοπλη αναμέτρηση του λαού με τις ορδές του Χίτλερ.

Την επομένη, μέρα Δευτέρα, ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Πρωτομαγιά του '44. Το προσκλητήριο του θανάτου είχε ήδη γίνει από τα χαράματα, στο Χαϊδάρι. Κι από κει στο Σκοπευτήριο. Στην Καισαριανή.

Στη διαδρομή από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή, οι μελλοθάνατοι αποτυπώνουν μερικές τελευταίες λέξεις στο χαρτί. Πετούν στο δρόμο τα στερνά τους σημειώματα. Οσα απ' αυτά διασώθηκαν δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά το '45 στην επιθεώρηση «Σήμερα».

Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ο κομμουνιστής που αρνήθηκε να εξαιρεθεί από τον κατάλογο των μελλοθάνατων. Που αρνήθηκε να πάρει τη δική του θέση άλλος συγκρατούμενός του. Στο δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα, γράφει στον πατέρα του: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου».

Ο Νίκος Μαριακάκης στο δικό του σημείωμα έγραψε: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».

Ο Σάββας Σαββόπουλος: «... Καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει...».

Ο νεολαίος, ο Δημήτρης Σόφης: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα».

Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας: «...Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ...».

Οι 200 της Καισαριανής έδωσαν τη ζωή τους για εκείνα τα ανώτερα ιδανικά που δίνουν περιεχόμενο στην έννοια «άνθρωπος». Και δεν πέθαναν ποτέ.

Εκείνη την Πρωτομαγιά, την Πρωτομαγιά του '44, την έγραψαν με το αίμα τους σε ένα κεφάλαιο της Ιστορίας που δε θα σβήσει ποτέ.

Οι 200 αντιφασίστες πατριώτες κομμουνιστές έγιναν θρύλος. Οι κομμουνιστές δεσμώτες, που η ελληνική πλουτοκρατία, η κυβέρνηση του Τσουδερού και το καθεστώς του Μεταξά κρατούσαν έγκλειστους στην Ακροναυπλία και την Ανάφη, οι κομμουνιστές που με την είσοδο των χιτλερικών στην Ελλάδα το καθεστώς του Μεταξά και οι δωσίλογοι τους παρέδωσαν στους ναζί, μετέτρεψαν με το αίμα τους το Σκοπευτήριο σε θυσιαστήριο της λευτεριάς.

Την Πρωτομαγιά του '44, οι 200 της Καισαριανής σήκωσαν την Ελλάδα ένα μπόι ψηλότερα, με εκείνο τον τρόπο που ξέρουν να το κάνουν οι κομμουνιστές. Τον τρόπο που περιέγραψε λίγα χρόνια αργότερα ο Μπελογιάννης: «Με την καρδιά μας και με το αίμα μας».

 1Η ΜΑΗ 1886: «ΚΥΡΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ... »

Αυτοί που επιδιώκουν να γυρίσουν τη ζωή του εργάτη δύο αιώνες πίσω. Αυτοί που αποφάσισαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε εργαστήριο αγριανθρωπισμού για την εφαρμογή της πιο στυγνής πολιτικής του κεφαλαίου. Αυτοί που η «ανάπτυξή τους» σημαίνει μια Ελλάδα - Μανωλάδα απ' άκρη σ' άκρη. Αυτοί που μόλις προχτές ψήφισαν έναν ακόμα φετφά για μεροκάματα... των 17 ευρώ (!),

ας έχουν υπόψη τους, τα λόγια του Αύγουστου Σπάις.

Ηταν τα λόγια με τα οποία ο Σπάις, ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης του Σικάγου το Μάη του 1886, απευθύνθηκε στους δικαστές την ώρα που εκείνοι τον έστελναν μαζί με τους συντρόφους του στην αγχόνη:

«Κύριοι δικαστές,

Αν σκέπτεστε σοβαρά ότι με τις κρεμάλες μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα, που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών προς την εξέγερση, είστε, μα την αλήθεια, "πτωχοί τω πνεύματι".

Σε παρόμοια περίπτωση θα μας κρεμάσετε με το δίκιο σας.

Επειτα, αυτό είναι το καλύτερο που έχετε να κάμετε. Κρεμάστε μας! Μα να περιμένετε το τέλος. Εάν δεν το βλέπετε, εγώ σας το αναγγέλλω. Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές σας, θεριεύει μια φωτιά. Το έδαφος σαλεύει κάτω από τα πόδια σας. Βαδίζετε, κυριολεκτικά, επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοείτε; Δε θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε, άπαξ διά παντός, από όλους τους "συνωμότες"; Απαλλαγείτε πρώτα από τα αφεντικά της βιομηχανίας, οι οποίοι δημιούργησαν την ανήθικη περιουσία τους από το κλεμμένο αντίτιμο της εργασίας που δεν πληρώθηκε.

Είναι αυτό που εσείς αποκαλείτε "αύξηση του εθνικού πλούτου"!

"Εθνικού"! Τι ειρωνεία! Τη χαρά μερικών προνομιούχων του έθνους να λέτε.

Κάνετε κάτι καλύτερο.

Καταργήστε τα τρένα, τον τηλέγραφο, τα τηλέφωνα, τα βαπόρια, τον εαυτό σας!

Καταργήστε πρώτα από όλα εσάς τους ίδιους!

Γιατί;

Γιατί εσείς, με τη συμπεριφορά σας, είστε οι πρώτοι πράκτορες της επανάστασης.

Καταργήσατε την αρπαγή και τη λεηλασία, Κύριοί μου.

Αλλά, αυτή είναι η δουλειά σας. Είναι η ανήθικη αποστολή μιας εκατοντάδας ανθρώπων, οι οποίοι προτιμούν ν' απολαμβάνουν το παν, χωρίς να κάμνουν τίποτε.

Από αυτήν ακριβώς την τάξη πάμε να απαλλαγούμε.

Κοιτάξετε το οικονομικό πεδίο της μάχης. Οι εργάτες έχουν πετσοκοφτεί και εσείς, ω Χριστιανοί μου και καλοί μου και ευγενικοί αστοί, εσείς είστε οι κοινωνικοί γύπες, που τρώνε τη σάρκα των πτωμάτων.

Θέλετε να κάνουμε έναν περίπατο στα στενά δρομάκια της πολιτείας αυτής, εκεί όπου περνάνε τις μέρες τους οι αληθινοί δημιουργοί του πλούτου;

Πάμε μαζί στα ανθρακωρυχεία του Χόκιγκ - Βάλεϊ; Δε θα βρούμε ανθρώπους, θα βρούμε κινούμενα πτώματα που άρχισαν να αποσυντίθενται.

Η γενική κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής καθίσταται αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Αρχίζει η εποχή του σοσιαλισμού και της παγκόσμιας συνεργασίας. Οι κατέχουσες τάξεις θα απαλλοτριωθούν.

Εκείνοι που λένε "τούτο είναι δικό μου", θα τα δούνε όλα κοινά. Αυτό δε θα γίνει για σκοπούς σπεκουλάντικους, θα γίνει για το καλό όλων.

Τούτο εδώ δεν είναι όραμα αιθέριο καθώς νομίζετε. Είναι αναγκαιότητα. Είδαμε στην ιστορία πώς ό,τι ήταν ανάγκη να γίνει, έγινε. Αυτό είναι η λογική της ζωής...

Οποιος λέει ιδιωτική βιομηχανία, λέει αναρχούμενη βιομηχανία. Μετρημένα άτομα χρησιμοποιούν προς όφελός τους τις εφευρέσεις. Ο κόσμος είναι για τους λίγους. Δεξιά και αριστερά πέφτουν οι όμοιοί τους,θύματα του πλούτου και της καλοζωίας τους. Λίγο τους ενδιαφέρει. Με τις μηχανές τους μετατρέπουν το ανθρώπινο αίμα σε βώλους χρυσαφιού.

Την ίδια την υγεία των ανήλικων. Με την πολλή εργασία, δολοφονούν τα γυναικόπαιδα. Με την ανεργία σκοτώνουν. Και αυτοί οι άνθρωποι σου λέγονται Χριστιανοί! Γνήσιοι Χριστιανοί!

Εμείς παραβήκαμε τους νόμους σας, για να δείξουμε στο λαό σε τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: στο να εγκαθιδρύσουν, στη χώρα αυτή, μία ολιγαρχία, όμοια της οποίας σε κτηνωδία, δεν υπάρχει πουθενά στη Γη!

Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν τη λύτρωσή τους -αν αυτή είναι η γνώμη σας- τότε κρεμάστε μας!

Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες.

Η φωτιά είναι υπόγεια και δε θα μπορέσετε να τη σβήσετε...».

*Δημοσιεύθηκε στο "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" την Τρίτη 30 Απριλίου 2013

 

Σοκ: Αυτοκτόνησε ο πρώην αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, Κώστας Ρεσβάνης

http://news247.gr/eidiseis/koinonia/aytoktonhse_o_antiproedros_toy_dikhgorikou_syllogoy_peiraia_kwstas_resvanhs.2234179.html



Σοκαρισμένος ο νομικός κόσμος της χώρας. Βουτιά θανάτου από τον 5ο όροφο πολυκατοικίας για τον πρώην αντιπρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. Ερευνώνται τα αίτια. Το έργο του άτυχου Κώστα Ρεσβάνη
Κεραυνός εν αιθρία η είδηση της αυτοκτονίας του πασίγνωστου δικηγόρου στον Πειραιά, Κώστα Ρεσβάνη.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο γνωστός δικηγόρος και πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ το 2009 βούτηξε στο κενό από τον 5ο όροφο κτιρίου, στην οδό Παλαιολόγου 5 στον Πειραιά.

Παραμένουν άγνωστοι οι λόγοι που τον οδήγησαν σε αυτή την πράξη. Διενεργείται αυτή την ώρα προανακριτική εξέταση.

Το βιογραφικό του Κώστα Ρεσβάνη
Ο Κώστας Ρεσβάνης γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1958 στον Πειραιά. Ήταν Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Αποφοίτησε από την Νομική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις Νομικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Παρισίων (PARIS VIII-Vincennes) παράλληλα με σπουδές Πολιτικής Οικονομίας και Κοινωνιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Στην Ελλάδα διηύθυνε ένα από τα παλαιότερα Δικηγορικά Γραφεία του Πειραιά που είναι συνέχεια των οικογενειακών γραφείων των γονέων του Σταύρου Ρεσβάνη και Ελένης Παπακαλιατάκη, επίσης Δικηγόρων.

Έζησε πάντοτε σε οικογενειακό και συγγενικό περιβάλλον που απαρτίζεται, κατά κανόνα, από Νομικούς, Δικηγόρους, Συμβολαιογράφους και Δικαστικούς.

Θεωρώντας πάντα ότι το Νομικό λειτούργημα είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με τα κοινωνικά δρώμενα αναμειγνύονταν από τα φοιτητικά του χρόνια σε πολιτικές δράσεις ήδη από την εποχή της Μεταπολίτευσης σαν μέλος κομματικής νεολαίας και Κόμματος ως το χρονικό σημείο που προκαλείται η διαγραφή τόσο του ιδίου όσο και πολλών άλλων μελών του Κόμματος που ανήκε.

Συνέχισε εν τούτοις, χωρίς να επιδιώξει την ένταξή του πλέον σε κάποιο κομματικό φορέα, την ενασχόλησή του με τα κοινά, στο επίπεδο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά.

Από το 1999 εκλέγονταν ανελλιπώς στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου πρώτος ή μεταξύ των πρώτων σε σταυρούς υποψηφίων.

Την ίδια χρονιά τοποθετείται, από τον τότε Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, κ. Βασίλειο Βενέτη, στην άμισθη θέση του εκπροσώπου του Συλλόγου στην Επιτροπή του υπό σύσταση Κτηματολογίου με έργο την ορθή και κατά Νόμο θεσμοθέτηση των όρων λειτουργίας του νέου θεσμού καθώς και την κατοχύρωση του εργασιακού ρόλου των Δικηγόρων στο υπό διαμόρφωση καινούργιο νομικό και ουσιαστικό πεδίο.

Το 2002, ψηφίζεται και αναλαμβάνει θέση στο Προεδρείο του Δικ. Συλλόγου. Ως οικονομικός υπεύθυνος (Ταμίας), διαχειρίζονταν επί 3ετία τα οικονομικά του Συλλόγου με πλήρη διαφάνεια και επωφελείς επενδύσεις των χρημάτων των Δικηγόρων παραδίδοντας στη λήξη της θητείας του αποθεματικό αυξημένο κατά 300.000 ευρώ περίπου, πράγμα πρωτοφανές για το ταμείο του Συλλόγου.

Το 2002 εκτός των άλλων του ανατίθεται από τον νέο Πρόεδρο, κ. Κων/νο Πεταλά, η άμισθη θέση του εκπροσώπου του Δικηγορικού Συλλόγου ως μέλους του στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου Νομικών, θέση στην οποία προσφέρει τις υπηρεσίες του ως τον Ιούνιο του 2004, οπότε και αποχωρεί λόγω φόρτου εργασίας.

Το έτος 2003 του ανατίθεται η άμισθη θέση του μέλους της Επιτροπής που συστήνεται με Απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, προκειμένου να εξευρεθούν πόροι για λειτουργία του Διανεμητικού Λογαριασμού για την οικονομική ενίσχυση των Νέων Δικηγόρων. Με τη συμμετοχή του στην άνω επιτροπή συμβάλλει ταχύτατα και αποφασιστικά στην έκτοτε διανομή ετήσιου μερίσματος σε όλους τους Νέους Δικηγόρους Πειραιώς, Αθηνών και Θες/νίκης.

Το 2005, εκλεγόμενος εκ νέου στο Δικηγορικό Σύλλογο, καταλαμβάνει τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Συλλόγου. Στη διάρκεια της θητείας του, αναλαμβάνει συνεχείς πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις σε διάφορους φορείς με σκοπό την προαγωγή των κλαδικών επιδιώξεων των Δικηγόρων.

Το 2006 προσκαλείται από τον υποψήφιο Δήμαρχο Πειραιά, Παναγιώτη Φασούλα, να μετάσχει ως υποψήφιος στον συνδυασμό του των Δημοτικών εκλογών. Αποδεχόμενος την τιμητική πρόταση, εκλέγεται με σχετική άνεση Δημοτικός Σύμβουλος.

Μετά από πρόταση του Δημάρχου εκλέγεται Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά. Μία εκλογή χωρίς ιστορικό προηγούμενο για την πόλη δεδομένου ότι συγκέντρωσε κατά την ψηφοφορία τις ψήφους όλων των παρατάξεων που εκπροσωπούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο, γεγονός που προκάλεσε το ενδιαφέρον και την είδηση για το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ.

Η ίδια εκλογή ως Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου και με την ίδια πλειοψηφία επαναλαμβάνεται μετά από 2 έτη. Κατά την θητεία του ως Πρόεδρος, για λόγους ηθικής τάξης, παραιτείται από όλα τα προνόμια που συνοδεύουν το αξίωμα, υπέρ του Δήμου.

Το 2008, στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, οι συνάδελφοι του αναγνωρίζοντας το έργο του, τον επανεκλέγουν πρώτο σε σταυρούς σύμβουλο απ’ όλους τους συνδυασμούς οπότε και καταλαμβάνει τη θέση του Αντιπροέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου.

Το Σεπτέμβριο του 2009 δέχεται πρόσκληση από το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να συμμετάσχει στον εκλογικό συνδυασμό του Κινήματος στην εκλογική περιφέρεια της Α΄ Πειραιώς και Νήσων.

Αν και το χρονικό διάστημα των 20 ημερών που απέμενε τότε για την προεκλογική του προετοιμασία ήταν ελάχιστο, αποδέχεται την πρόσκληση και μετέχει στις Βουλευτικές εκλογές αλλά δεν εκλέγεται, κατορθώνοντας εν τούτοις να συγκεντρώσει στην εκλογική του περιφέρεια 5.000 σταυρούς καθαρά προσωπικής εκτιμήσεως.

Το 2011, παράλληλα με την πολιτική του δράση, λαμβάνει μέρος στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά όπου εκλέγεται και πάλι πρώτος σε σταυρούς σύμβουλος από το συνδυασμό του.

Κύπρος: Οι Τούρκοι καταστρέφουν τις εκκλησίες στα κατεχόμενα

http://www.antinews.gr/2013/04/29/214345/

Εξαθλίωση, που υφίστανται οι ορθόδοξες εκκλησίες στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, μετά την τουρκική εισβολή, αποκαλύπτει ο Δανός συγγραφέας και φωτογράφος, Χένρικ Κλάουσεν, σε βιβλίο του, που παρουσιάζει σε σημερινό ρεπορτάζ η εφημερίδα «Αλήθεια».

Σύμφωνα με τον Δανό συγγραφέα, η κατάσταση των εκκλησιών στα κατεχόμενα «μόνο θλίψη μπορεί να μας φέρει. Κατεστραμμένες εκκλησίες, κατεστραμμένα κοιμητήρια, εκκλησίες που μετατράπηκαν σε τζαμιά, είναι η σημερινή κατάσταση στο κατεχόμενο βόρειο μέρος της Κύπρου».

Στο βιβλίο αναφέρεται πως μετά την εισβολή των Τούρκων το 1974, ήρθαν στην κατοχή τους περίπου 500 εκκλησίες ή άλλα χριστιανικά μνημεία, πολλά εκ των οποίων μεγάλης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας. Επιπλέον σημειώνει πως μετά την εισβολή, δεν υπήρχε για πολλά χρόνια πρόσβαση στις εκκλησίες στα κατεχόμενα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη σημερινή τους κατάσταση, καθώς δεν μπορούσαν να γίνουν εργασίες συντήρησής τους ή να προστατευθούν από λεηλασίες και κλοπές. Τονίζεται πως αυτά τα προβλήματα είναι τεκμηριωμένα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλα διεθνή Ινστιτούτα, «αλλά η διεθνής κοινότητα έκανε μικρή προσπάθεια για να καταστήσει την Τουρκία υπεύθυνη για τα προβλήματα αυτά».

Στο βιβλίο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Χαράλαμπου Δημητρίου, επιχειρείται σύγκριση για το πώς διατηρούνται στις ελεύθερες περιοχές τα τζαμιά.
Αναφέρει ο συγγραφέας:

«Μετά που είδαμε πώς αντιμετωπίζονται οι εκκλησίες στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, κάποιος θα αναρωτηθεί δικαίως, αν οι Κύπριοι, στο ελεύθερο τμήμα του νησιού, συμπεριφέρονται στα τζαμιά με ανάλογο τρόπο, δηλαδή αφήνοντάς τα να αποσυντεθούν, προχωρώντας σε βανδαλισμούς ή κλοπές. Η απάντηση είναι “όχι”. Υπάρχουν 17 αρχαία τζαμιά στο νότιο τμήμα της Κύπρου, τα οποία είναι όλα προστατευόμενα από την κυβέρνηση και συντηρούνται από το κράτος. Έντεκα από αυτά αρχικά κτίστηκαν ως εκκλησίες και στη συνέχεια μετατράπηκαν σε τζαμιά, κάτω από την οθωμανική κυριαρχία. Η κυβέρνηση της Κύπρου δεν έχει μετατρέψει τα τζαμιά ξανά σε εκκλησίες και διευκολύνει ενεργά τη χρήση τους από τους μουσουλμάνους».

Άλλο κεφάλαιο του βιβλίου, αναφέρεται στις κλοπές από τις εκκλησίες στα κατεχόμενα. Όπως επισημαίνεται, εκτιμάται πως έχουν κλαπεί από 15 έως 20 χιλιάδες εικόνες, χιλιάδες βιβλία, καθώς τοιχογραφίες και ψηφιδωτά. Ο Χένρικ Κλάουσεν αναφέρει πως υψηλά ιστάμενοι Τούρκοι αξιωματούχοι (σσ. όχι Τουρκοκύπριοι), όχι μόνο έδειξαν ανοχή σε αυτές τις κλοπές, αλλά τις ενθάρρυναν ανοιχτά με σκοπό να «διώξουν» τη χριστιανική τέχνη από το κατεχόμενο μέρος του νησιού. Αυτά που έχουν κλαπεί, έχουν πωληθεί στη μαύρη αγορά και για τον λόγο αυτό, σημειώνει, οι τιμές της ελληνικής / βυζαντινής τέχνης σε γενικές γραμμές έχουν κατρακυλήσει αισθητά.

Στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου του ο Χένρικ Κλάουσεν γράφει: «Η Κύπρος δεν είναι απλά ένα νησί στη Μεσόγειο με ευχάριστο κλίμα, όμορφες παραλίες και συναρπαστικές εκκλησίες. Το νησί περιλαμβάνει επίσης μία από τις πιο περίπλοκες και ανεπίλυτες συγκρούσεις στην Ευρώπη. Είναι ένα πεδίο έντασης μεταξύ Ανατολής και Δύσης, και έχει ζήσει μερικές από τις χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία.

Αυτό το βιβλίο περιγράφει την ιστορία της Κύπρου, δίνοντας έμφαση στην μεταπολεμική εποχή μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο έως και την τουρκική εισβολή. Πολλές από τις φωτογραφίες τεκμηριώνουν την έντονη αντίθεση μεταξύ του χριστιανικού νότου και του πολιτισμικά λεηλατημένου βόρειου μέρος, όπου 500 εκκλησίες είναι άδειες και εγκαταλελειμμένες, οι περισσότερες εκ των οποίων σε φάση αποσύνθεσης.

Το βιβλίο παρέχει, επίσης, μία επισκόπηση των προβλημάτων από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου. Εκτός από τις εκτενείς φωτογραφικές αποδείξεις, παραθέτει επίσης μία ευρεία επιλογή από πρωτότυπες πηγές, συμπεριλαμβανομένης της μυστικής έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης από το 1976, σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

e-typos

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΤΥΧΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ ΝΑΤΑΣΑ ΛΙΒΑΝΗ. ΣΟΚ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ.

http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15410:2013-04-30-11-37-56&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

Φίλη πολλών κοσμικών της Αθήνας ήταν η άτυχη αστρολόγος Νατάσα Λιβάνη, που τα ξημερώματα "έσβησε" κάτω από τις ρόδες του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο άνθρωπος που αγαπούσε.

Οι λεπτομέρειες του άγριου εγκλήματος τα ξημερώματα στην οδό Ασκληπιού στην Κηφισιά είναι ανατριχιαστικές.Ο ερωτικός της σύντροφος Πολυζώης Οικονομίδης, γεννηθείς το 1970 σε κατάσταση μέθης μετά από καβγά την παρέσυρε και την πάτησε με το αυτοκίνητο του στις 3 το ξημέρωμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι γείτονες στην οδό Ασκληπιού στην Κηφισιά άκουσαν τον καυγά, κανείς όμως δεν περίμενε τη συνέχεια. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο 43χρονος άνδρας θα έφτανε στο έγκλημα και μάλιστα με τόσο άγριο τρόπο, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα χτυπούσε τη γυναίκα με το αυτοκίνητο

Όλα ξεκίνησαν λίγα λεπτά μετά τις τρεις τα ξημερώματα. Σύμφωνα με πληροφορίες η 55χρονη και ο 43χρονος άρχισαν να καυγαδίζουν στη μέση του δρόμου.

Η αιτία παραμένει άγνωστη, πληροφορίες ωστόσο αναφέρουν ότι το ζευγάρι τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε προβλήματα.

Ο 43χρονος λέγεται ότι ήταν σε κατάσταση μέθης και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μπήκε στο αυτοκίνητό και έπεσε πάνω στη γυναίκα. Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι αν και το περιστατικό έγινε κοντά στο σπίτι του 43χρονου ο δράστης χρησιμοποιήσε το αυτοκίνητο της ατυχης γυναίκας.

Δέκα λεπτά μετά τις τρεις η αστυνομία ενημερώθηκε από τον γιο της 55χρονης αστρολόγου. Ο 27χρονος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αντίκρισε το άγριο έγκλημα. Μιλούσε με τη μητέρα του την ώρα που ο 43χρονος σύντροφός της τη σκότωνε με τον αυτοκίνητο.

Όπως ανέφεραν οι αστυνομικοί ο ένας τροχός του αυτοκινήτου βρισκόταν πάνω στο σώμα της άτυχης γυναίκας.

Συγκλονιστική μαρτυρία του συζύγου της 32άχρονης που κάηκε στη ΜΑΡΦΙΝ

http://www.antinews.gr/2013/04/29/214352/

«Μας έχουν βάλει φωτιά… Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα πνίγομαι».

Τις τελευταίες λέξεις που άκουσε από την έγκυο σύζυγό του Αγγελική Παπαθανασοπούλου, που κάηκε μαζί με δύο συναδέλφους της στην φωτιά της ΜΑΡΦΙΝ, στην οδό Σταδίου

το Μάιο του 2010, περιέγραψε στην κατάθεσή του στη δίκη των υπευθύνων της Τράπεζας ο σύζυγος της άτυχης γυναίκας, Χρήστος Καραπαναγιώτης.

Ο μάρτυρας κατέθεσε πως την ημέρα εκείνη, που ήταν προγραμματισμένο μεγάλο συλλαλητήριο στο Κέντρο για την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, είχαν κανονίσει να φύγει από την δουλειά της η 32άχρονη σύζυγός του στις 3, γιατί είχαν στις 4 ραντεβού με το γυναικολόγο.

Όπως κατέθεσε ο κ. Καραπαναγιώτης:

«Στις 2 παρά, η Αγγελική μού τηλεφώνησε εμφανώς πανικόβλητη και μου είπε με έντονο ύφος: “Μας έχουν βάλει φωτιά, θα σε πάρω σε λίγο”. Μου το έκλεισε. Αμέσως μετά την πήρα πίσω και μου είπε: “Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι”. Μου το έκλεισε πάλι. Την πήρα ξανά αλλά δεν το σήκωσε. Με πήρε τη στιγμή που κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να σωθεί. Αφού είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να φύγει από τη φωτιά».

Ο μάρτυρας τόνισε στο δικαστήριο ότι η μοναδική είσοδος – έξοδος του καταστήματος ήταν κλειδωμένη και ότι κανείς από τους υπαλλήλους δεν βγήκε με ορθόδοξο τρόπο.

«Τους εξανάγκασαν να ζήσουν ένα φρικτό θάνατο. Εγώ δεν θα τους κρατούσα μέσα να πεθάνουν σαν τα ποντίκια».

Ο υπάλληλος της τράπεζας Γιώργος Γκολιάς κατέθεσε στο δικαστήριο ότι την στιγμή της φωτιάς άκουσε συναδέλφους να ανεβαίνουν τη σκάλα και να φωνάζουν «μας καίνε, μας καίνε» και ότι η ατμόσφαιρα ήταν τόσο αποπνικτική που δεν μπορούσαν ούτε να δουν ούτε να αναπνεύσουν. «Βγήκα σε ένα πολύ μικρό μπαλκόνι, περίπου 30 πόντους, και μέσα στον πανικό μου πήδηξα. Έπεσα στο κενό γιατί το σημείο όπου προσπάθησα να πηδήξω, υποχώρησε. Δεν είχα επιλογή: ή θα έσκαγα ή θα πήδαγα. Θεώρησα ότι είχαν πεθάνει όλοι, γιατί δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου για να βγουν. Όλοι κάναμε σπασμωδικές κινήσεις γιατί δεν ξέραμε τί να κάνουμε. Δεν ήμασταν εκπαιδευμένοι. Χάσαμε χρόνο γιατί δεν ξέραμε τί να κάνουμε».

Ο συνάδελφος του κ. Γκολιά, Γιώργος Σταυρογιαννάκης, που εργαζόταν στον τελευταίο όροφο του κτιρίου κατέθεσε ότι βγήκε από την ταράτσα όταν συνάδελφός του έσπασε την καταπακτή. «Το κτίριο δεν είχε άλλη έξοδο πέρα από την κυρία είσοδο. Ήταν σαν να ήμασταν στο εσωτερικό μιας καμινάδας».

Ο μάρτυρας υποστήριξε ότι τράπεζα δεν αναγνωρίζει την ευθύνη και ότι δεν τους έχει αποζημιώσει, ενώ, όπως κατέθεσε, «σε μία προσωπική συνάντηση που είχαμε λίγες μέρες μετά την επίθεση, με το Δ.Σ. της Marfin, ουσιαστικά μας είπαν ότι έπρεπε να παραβούμε τις εντολές που είχαμε. Μας είπαν τί καθόμασταν για να κλείσουμε ταμείο ή τις επιταγές, ενώ έπρεπε να φύγουμε, τη στιγμή που είχαμε εντολές».

Στη συνάντηση αυτή μετά τον εμπρησμό, αναφέρθηκε και ο υπάλληλος της τράπεζας Σωτήρης Παπατζίκης : «Στη συνάντηση με το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας, ο άνθρωπος για τον οποίο δουλεύαμε, μας είπε γιατί δεν πήραμε την πρωτοβουλία να φύγουμε, παρά τις εντολές που είχαμε να μείνουμε. Ποιός θα τολμούσε εν μέσω κρίσης να κάνει του κεφαλιού του, αναρωτιέμαι…».

Υπενθυμίζεται ότι για την υπόθεση δικάζονται για ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματική βλάβη κατά συρροή ο διευθύνων σύμβουλος της ΜΑΡΦΙΝ, ο υπεύθυνος ασφαλείας, η διευθύντρια και η υποδιευθύντρια του υποκαταστήματος.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τα στελέχη της τράπεζας δεν επέτρεψαν την ώρα των επεισοδίων στους υπαλλήλους να φύγουν από το χώρο εργασίας, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι το ζητούσαν. Επίσης, γίνεται αναφορά σε παραλείψεις που εντοπίστηκαν σε θέματα ασφαλείας, που είχαν ως αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν και στη συνέχεια να χάσουν τη ζωή τους οι τρεις άτυχοι υπάλληλοι.

Πέθανε σε ηλικία 77 ετών ο ηθοποιός Ανδρέας Ντούζος

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=510588

Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε νοσοκομείο, έπειτα από τραυματισμό

Πέθανε σε ηλικία 77 ετών ο γνωστός ηθοποιός Ανδρέας Ντούζος. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο, έπειτα από τον σοβαρό τραυματισμό του μέσα στο σπίτι του.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1936 και σπούδασε στη Σχολή Τάκη Μουζενίδη.

Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, κυρίως τη δεκαετία του '60, και θεωρήθηκε ως ζεν πρεμιέ της εποχής. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Στηβ και την Τέτα, τα οποία ακολούθησαν και αυτά για ένα διάστημα, με σημαντική επιτυχία, το επάγγελμα του ηθοποιού. Από το 1967 και για 13 χρόνια έμεινε με την οικογένεια του στην Αμερική όπου σπούδασε σκηνοθεσία.

Υπήρξε για αρκετό καιρό επιχειρηματίας του θεάτρου Μπρόντγουεϊ στην οδό Αγίου Μελετίου στην Κυψέλη. Συμμετείχε στις τηλεοπτικές σειρές «Κωνσταντίνου και Ελένης» και «Άκρως Οικογενειακόν». Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε στην ταινία «Μια μέρα τη νύχτα» (2001).