O mr Alpha Bank, η συμμετοχή του Κατάρ και ο έλεγχος των ΜΜΕ

http://www.kourdistoportocali.com/articles/19228.htm

Από την Ιόλη Πιερίδη

Για την πατρότητα της ρήσης “Οι γιατροί είναι οι πιο προνομιούχοι άνθρωποι του κόσμου. Η φήμη εκθειάζει τις επιτυχίες τους και η γη σκεπάζει τα λάθη τους…”, μάχονται ένας ανώνυμος και ο Γάλλος Δούκας και συγγραφέας François VI de La Rochefoucauld.

Η ουσία της όμως θα μπορούσε να χαρακτηρίζει την διαδρομή του απόμακρου αστού τραπεζίτη κ. Γιάννη Κωστόπουλου. Για τον επικεφαλής της Alpha Bank (η ιστορία της οικογένειας του οποίου έχει ταυτιστεί με την ιστορία της Τράπεζας), η φήμη (και τα ΜΜΕ) υπήρξαν γενναιόδωρα μαζί του, πράγμα σπάνιο, αν αναλογισθεί κανείς ότι ζούμε στην Ελλάδα. 

Ακόμη και οι άτυχες επιλογές του-όπως η αποτυχημένη απόπειρα συγχώνευσης με την Eurobank-παρουσιάσθηκε ως ναπολεόντειος νίκη ενώ δεν ήταν παρά μια αποτυχία την οποία ακολούθησε ένα σερί εξίσου αποτυχημένων επικοινωνιακά ενεργειών. 

Χρειάθηκε να φουντώσουν οι φήμες για το τι πραγματικά συμβαίνει πριν με χαρακτηριστική καθυστέρηση μηνών (!) η Alpha Bank  ανακοινώσει το ναυάγιο της συμφωνίας.

Στις 28 Αυγούστου 2011 η καλή συνάδελφος Έφη Καραγεώργου κάτω από τον τίτλο “Γάμος ALPHA –EUROBANK” έγραφε χαρακτηριστικά:

Αλλάζουν όλα στο τραπεζικό σύστημα με τη συγχώνευση της Alpha Bank με τη Eurobank και τη συμμετοχή του Κατάρ στο νέο σχήμα. Η τριπλή συμμαχία γεννά, σύμφωνα με τραπεζικούς κύκλους, έναν πολύ ισχυρό τραπεζικό οργανισμό, ο οποίος θα μπορεί να ανταπεξέλθει με επιτυχία στις δυσκολίες και τις ιδιαίτερες προκλήσεις της δύσκολης οικονομικής περιόδου που περνά η χώρα.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι χθες Σάββατο κατέληξαν σε συμφωνία οι ηγεσία των δύο ελληνικών τραπεζών με το Κατάρ, ο οποίο είναι μεγάλος μέτοχος με ποσοστό κοντά στο 6% στην Alpha Bank. Η μεγάλη συμφωνία αναμένεται να ανακοινωθεί επισήμως αύριο Δευτέρα.

Με την κίνηση αυτή οι δύο τράπεζες απάντησαν στο πρόβλημα που είχε προκύψει ύστερα από την τοποθέτηση του υπουργού Οικονομίας κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, πως για τη χορήγηση κεφαλαίων στις τράπεζες από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το Δημόσιο θα πάρει κοινές μετοχές. Πράγμα που σημαίνει πως οι δύο τράπεζες, αλλά και οι υπόλοιπεs θα περάσουν σε κρατικό έλεγχο.

Αντιδρώντας σε αυτό το ενδεχόμενο οι μεγαλομέτοχοι των δύο τραπεζών επισπεύσανε τις συζητήσεις και διαπραγματεύσεις που είχαν ξεκινήσει από καιρό και χθες κατέληξαν στην τριπλή συμμαχία.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που ήταν γνωστές ως χθες το απόγευμα, το σχέδιο προβλέπει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 2 δισεκατομμύρια ευρώ τουλάχιστον.

Από αυτά τα 300 εκατομμύρια θα βάλει η πλευρά του κ. Γιάννη Κωστόπουλου, ενώ άλλα 300 εκατομμύρια ευρώ θα επενδύσει ο κ. Σπύρος Λάτσης. Τα υπόλοιπα 1,4 δισ. ευρώ θα βρεθούν από τον άλλο μεγάλο μέτοχο, το Κατάρ, αλλά και τους υπόλοιπους μετόχους των δύο τραπεζών.

Οι πληροφορίες από τις ίδιες πηγές αναφέρουν ότι στο μετοχικό κεφάλαιο του νέου σχήματος θα συμμετάσχουν κεφάλαια και από άλλες αραβικές χώρες.

Στις 14 Μαρτίου 2012 η ίδια εφημερίδα-το «Έθνος» κάτω από τον τίτλο «Σχόλασε ο γάμος» σημείωνε:Επίσημο τέλος, στις διαδικασίες συγχώνευσής της με την EFG Eurobank Ergasias εμφανίζεται να θέτει η Alpha Bank, η οποία ανακοίνωσε σήμερα προς τις αρμόδιες χρηματιστηριακές αρχές ότι προχωρά στη σύγκληση γενικής συνέλευσης των μετόχων της, για την ανάκληση του συνόλου των σχετικών αποφάσεων που είχε λάβει

Οπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση: «Σε συνέχεια προηγουμένης ανακοινώσεώς της, η Alpha Bank ενημέρωσε την Τράπεζα EFG Eurobank Ergasias ότι, μετά και την αναδιάταξη του δημοσίου χρέους (Private Sector Involvement – PSI) και τις επιπτώσεις αυτής επί του τραπεζικού τομέα, προτίθεται να φέρει προς έγκριση στο προσεχές Διοικητικό της Συμβούλιο πρόταση για τη σύγκληση Γενικής Συνελεύσεως των Μετόχων της με αντικείμενο την ανάκληση του συνόλου των αποφάσεων της Γενικής Συνελεύσεως των Μετόχων της Τραπέζης της 15ης Νοεμβρίου 2011».

To ναυάγιο του συγκεκριμένου  γάμου μπορεί να μην ήταν το «τέλος του κόσμου» για τον τραπεζίτη με το αντισυμβατικό lifestyle. Διαβάζουμε σε ένα παλαιό δημοσίευμα της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα”:Αύγουστος του 1999. Ο «καύσωνας» της Σοφοκλέους έχει μεταφερθεί με απροσδιόριστη ταχύτητα χιλιόμετρα μακριά και δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο και το γραφικό Φισκάρδο, το μικρό λιμανάκι στα βόρεια της Κεφαλονιάς. Εκεί, έχει «δέσει» με την άνεση του έμπειρου ιστιοπλόου ο κ. Γιάννης Κωστόπουλος που προσπαθεί να «επιβιώσει» με όσες αντοχές διακριτικότητας διαθέτει από την κατάληψη της προκυμαίας που έχουν πραγματοποιήσει οι νεόπλουτοι «σκαφάτοι»….
Ο ίδιος έχοντας στο πλευρό του, την σύντροφο του Ειρήνη Μολφέση , δίχως συνοδεία φουσκωτών και … αυλικών παντός είδους περνά σχεδόν απαρατήρητος ανάμεσα στο πλήθος. Άλλωστε, εκείνο το αυγουστιάτικο βράδυ όλοι, μόνιμοι κάτοικοι και επισκέπτες, ασχολούνται με τις παρέες των «επωνύμων αστέρων των limit up» που συναγωνίζονται η μια την άλλη σε …θόρυβο και οι αρχηγοί τους συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που αγωνιούν για να ξοδεύσουν και το τελευταίο κέρμα από το χαρτζιλίκι των γονιών τους…
Από αυτήν την εικόνα της άσκοπης επίδειξης πλούτου και δύναμης ο κ. Κωστόπουλος εκείνη την αυγουστιάτικη βραδιά στάθηκε μακριά συνεπής με μια φιλοσοφία και στάση ζωής. Το μόνο που επέτρεψε στον εαυτόν του ήταν ένα σχόλιο: «Άλλα ήθη…». 

H AΘΕΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

Για “άλλα ήθη” θα έκανε λόγο και η αγωνίστρια της δημοσιογραφίας Αριστέα Μπουγάτσου σε άρθρο της τον Νοέμβριο του 2011 με τίτλο “Η Προκλητική Αθέτηση Μιας Συμφωνίας”

«Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις Να μην τις παίρνει ο άνεμος» ...Και το χαλί τραβήχτηκε. Ο μοναδικός και τελευταίος έλληνας τραπεζίτης, με τις οικογενειακές δραστηριότητες να δρομολογούνται από το 1879, λίγο έλειψε να κόψει το νήμα της ζωής στην «Ελευθεροτυπία» που διανύει τα τριάντα επτά της χρόνια και παραμένει σε οικογενειακά χέρια. Ο πρόεδρος της Alpha-Τράπεζα Πίστεως (πλέον Alpha Bank), που προβάλλει πρώτα την πίστη στις αρχές της τράπεζας που χρόνια διοικεί (ασχέτως αν την αφαίρεσε από το λογότυπό της), εφεξής δεν μπορεί να διατείνεται ότι έχει λόγο τιμής.

Ο κ. Ιωάννης Κωστόπουλος αθέτησε συμφωνία για δάνειο προς τη Χ. Κ. Τεγόπουλος που είχε εγκρίνει η Alpha Bank στις 30 Σεπτεμβρίου, είχαν διαπραγματευτεί τα δύο μέρη και έβαινε προς υπογραφή, ενώ είχε εκταμιευθεί και προκαταβολή 500.000 ευρώ προς την «Ελευθεροτυπία».

Ο πρόεδρος της Alpha Bank με ένα παγερό τηλεφώνημα στην εκδότρια Μάνια Τεγοπούλου το μεσημέρι της Τρίτης (1-11-2011) της επικαλέστηκε νομικούς λόγους που δεν επιτρέπουν την ολοκλήρωση της συναλλαγής, οι οποίοι όμως ακόμα δεν έχουν γνωστοποιηθεί, όπως επιβάλλουν τα χρηστά συναλλακτικά ήθη.

Τα νομικά ζητήματα όμως -αν υφίστανται- επιλύονται από τους νομικούς. Ετσι τουλάχιστον ξέραμε μέχρι σήμερα. Στην περίπτωση όμως του κ. Κωστόπουλου αποτέλεσαν το φερετζέ για την κάλυψη πιθανόν εσωτερικών συγκρούσεων στην τράπεζά του ή και έξωθεν υπαγορεύσεων για να πληγεί η «Ελευθεροτυπία».

Η εφημερίδα μάθαμε ότι αναζητεί νέες λύσεις χρηματοδότησης, δεν επαιτεί ούτε προτίθεται να γίνει παράρτημα πολιτικών ή επιχειρηματικών συμφερόντων. Διαθέτει περιουσία, δίδει εγγυήσεις για δάνεια που λαμβάνει και μάχες αξιοπρέπειας όταν χρειάζεται. Οσοι βρισκόμαστε στη δίνη ελπίζουμε. Αλλωστε και η «Ε» έχει ξαναζήσει δυσκολίες και πολλοί άλλοι έδωσαν και δίνουν αγώνες.

Τι συνέβη όμως και η Alpha Bank έκανε πίσω την τελευταία στιγμή, ενώ η Χ. Κ. Τεγόπουλος είχε εγκλωβιστεί εδώ και τέσσερις μήνες σε διαδικασίες διαπραγμάτευσης;

Αυτό θα το αναδείξει η ίδια η ζωή και όχι οι εικασίες, οι οποίες σέρνονταν -είναι γεγονός- τις τελευταίες ημέρες: Αλλοι «έσπερναν» ότι το κτίριο της Μίνωος 10-16 -το βασικό περιουσιακό στοιχείο της εφημερίδας που περιλαμβάνετο στη συμφωνία sale and lease back (πώληση και επαναμίσθωση)- είναι ελαττωματικό. Αυτό είναι ψέμα. Τίτλοι καθαροί. Αλλωστε η Alpha Bank, που το 2009 προσημείωσε το ίδιο κτίριο για δάνειο 18 εκατ. ευρώ, είχε κάνει τους ελέγχους της.

*Αλλοι επικαλέστηκαν -εσχάτως- ότι η «Ε» πούλαγε το ακίνητο στην Alpha Αστικά Ακίνητα σε υψηλή τιμή σε σχέση με την αγοραία ή την αντικειμενική τιμή και ότι κάποιος νομικός φερετζές τρόμαξε τους υπεύθυνους τραπεζίτες. Στην προκειμένη περίπτωση οι τιμές ήταν γνωστές από την αρχή και -δυστυχώς για την Alpha Bank- συμφωνημένες και εγγράφως. Προς τι λοιπόν η υπαναχώρηση;

*Κάποιοι άλλοι διακίνησαν και το σενάριο των πρόσθετων εγγυήσεων, του τίτλου και άλλα τινά, τα οποία -πάλι εγγράφως- καταρρίπτονται από το σχέδιο σύμβασης στο οποίο είχαν καταλήξει τα δύο μέρη. Στην «ούγια» γράφει και αυτό Alpha Bank.

*Αφού λοιπόν εξαντλήθηκαν όλα τα «άτιμα», κύκλοι της Alpha διακίνησαν και το σενάριο του πολιτικού τρόμου που ένιωσαν, όταν ο Γ. Παπανδρέου προ ημερών αναφέρθηκε σε μέσο ενημέρωσης που είχε αντλήσει από τις τράπεζες 500 εκατ. ευρώ, ενώ οι μεσαίες επιχειρήσεις ασφυκτιούν εξαιτίας του ταμειακού βρόχου που τους έχουν επιβάλει οι ίδιες τράπεζες. Μάλιστα έφτασαν να επικαλούνται και τον εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος που ερευνά τα μιντιακά δανεικά και αγύριστα χωρίς εξασφαλίσεις και όχι τις δανειακές συμβάσεις σαν αυτές της «Ε» που στην περίπτωση της Alpha αντικρίζονται με κτίριο, συμμετοχές συνδεδεμένων εταιρειών και σ' αυτήν της Πειραιώς με over εξασφαλίσεις τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 42 στρέμματα και τα έσοδα της Αργος από την πώληση των φύλλων. Νισάφι πια.

Μήπως οι αξιότιμοι κύριοι τραπεζίτες φοβούνται για άλλα «γυμνά» θαλασσοδάνεια που χορήγησαν σε «μιντιάρχες»- καμικάζι με σπόνσορες, με θράσος, ενίοτε μισθωμένους από διάφορα αφεντικά αλλά πάντα στην υπηρεσία της διαπλοκής; Μήπως να παραπέμψω στο όνομα Λαυρέντης;

*Στα όσα διακινήθηκαν αυτές τις ημέρες συγκαταλέγεται και το σενάριο «δεν σας πάει η κυβέρνηση». Η «Ε» παραμένει απρόβλεπτη, πολυφωνική, ακόμα και αν κάποιες στιγμές ο ιός της καθεστωτικής αλλοτρίωσης πήγε να αφήσει αποτύπωμα, τα οχυρά κράτησαν. Ανθρωποι απλήρωτοι, ταλαιπωρημένοι και σε αβεβαιότητα αντέχουν ακόμα και όχι μόνο για τις δουλειές τους. Η κυβέρνηση όντως δεν έχει στο τσεπάκι της την «Ε» και ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι δεν την συμπαθεί. Δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο το γεγονός ότι δεν κάλεσε στο Μαξίμου την εκδότρια μιας παραδοσιακής ανεξάρτητης εφημερίδας, όταν έλαβαν χώρα συναντήσεις του κ. Παπανδρέου με τους λοιπούς μιντιάρχες Ψυχάρη, Μπόμπολα, Αλαφούζο, Κυριακού, πιθανώς και άλλους που δεν γνωρίζουμε.

Από την άλλη, η «Ε» έχει εισπράξει την οργή του υπουργού Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλου (και όχι μόνο αυτού). Ο κ. υπουργός προφανώς είχε την αξίωση η «Ε» να προασπιστεί τη «συστημική ευστάθεια» και να το βουλώσει αντί των άπλυτων που έβγαλε στη φόρα για την Proton Bank (κόστισε ήδη 1,1 δισ. ευρώ η κρατικοποίησή της) και τον επιχειρηματία-θαύμα Λ. Λαυρεντιάδη. Και οι κυβερνήσεις, είναι γνωστό άλλωστε, δεν είναι οι προστάτιδες της Ελευθεροτυπίας. Αντίθετα θέλουν εφημερίδες της κυβέρνησης και γενικώς χειραγωγημένα έντυπα. Αυτό είναι γνωστό αλλά διαφορετικό από μια καθαρή συναλλαγή μιας εφημερίδας με μια τράπεζα. Εκτός και αν βρούμε μπροστά μας αποδείξεις, προσεχώς, περί του αντιθέτου.

*Αποδείξεις πάντως για τη χαρά κάποιων γόνων μιντιαρχών από το μπλόκο στο δάνειο στην «Ε» έχουμε. Δύο εξ αυτών περιφέροντο και ανακοίνωναν στους εμβρόντητους συντάκτες το κλείσιμο της «Ε». Ξέρουν αυτοί. Το έκαναν για σωφρονισμό... Αλλωστε το είχαν προβλέψει εδώ και καιρό, καμάρωναν για το χαλί που τράβηξε η Alpha στην «Ε», μπορεί να υπονοούσαν ότι έβαλαν και το χεράκι τους. Περιφερόμενοι και ευτελείς. Ή μήπως αυτός είναι ο ανταγωνισμός του τύπου, ο θάνατός σου η ζωή μου;

Πάντως όταν η «νεκροψία τους» δεν βρήκε νεκρό την πλήρωσαν οι συντάκτες που επιστράτευσαν, προκειμένου να μάθουν «γιατί δεν πέθανε ο νεκρός».

Το ερώτημα γιατί η Alpha Bank και ο πρόεδρός της Ιωάννης Κωστόπουλος επιφύλαξαν τέτοια μεταχείριση στην «Ε» παραμένει.

Η Alpha τον Ιούλιο του 2011 αποδέχθηκε το πρόγραμμα εξυγίανσης της εφημερίδας και δέχθηκε να το χρηματοδοτήσει. Φυσικά όχι για τα ωραία μάτια κάποιου. Η Alpha και ο πρόεδρός της γνωρίζουν ότι η Χ. Κ. Τεγόπουλος με την οποία συναλλάσσονται επί χρόνια είναι μέχρι τώρα φερέγγυα. Καθαρό μητρώο. Φερέγγυοι είναι και οι μέτοχοί της. Το 2009 εξόφλησαν προσωπικό μετοχοδάνειο ύψους 36 εκατ. ευρώ. Τότε η Alpha δανειοδότησε την Χ. Κ. Τεγόπουλος με 18 εκατ. ευρώ με προσημείωση στο ακίνητο της Μίνωος, πρόσφατα συμφώνησε στην αναχρηματοδότηση του δανείου, στη χορήγηση πρόσθετου ποσού 8 εκατ. ευρώ, στην αγορά και επαναμίσθωση του κτιρίου, όμως ανέκρουσε πρύμναν πριν τις υπογραφές.

Τι έγινε; Εξαπατούσαν η Alpha και ο πρόεδρός της επί τόσους μήνες πάνω από 800 εργαζόμενους;

ΑΡΙΣΤΕΑ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΑ

Κι αν ο κ. Κωστόπουλος εξήντλησε κάθε αυστηρότητα απέναντι στην “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ” δεν έκανε το ίδιο με τον πολυδανεισμένο ΔΟΛ οι μετοχές του οποίου είχαν βρεθεί εκτός διαπραγμάτευσης στο Χρηματιστήριο και αντιμετώπιζε προβλήματα ρευστότητας.

Στον κ. Κωστόπουλο και την Alpha Bank προσέφυγε ο κ. Ψυχάρης όταν η Εθνική Τράπεζα βάζοντας κάτω τα νούμερα και σεβόμενη την ιστορία της αρνήθηκε να του δώσει τα 10 εκατ. Ευρώ δάνειο που ζητούσε.

 Ήταν τότε που προκλήθηκε η μίνι σύρραξη ανάμεσα σε Ψυχάρη-Παπανδρέου με τον τελευταίο να φωτογραφίζει τον ΔΟΛ σαν υπέυθυνο για την πτώση της κυβέρνησής του.

Κι όμως μερικούς μήνες μετά ο ΔΟΛ βρίσκεται σε θέση να υποβάλλει πρόταση εξαγοράς στον ΠΗΓΑΣΟ χάρη και στον δανεισμό του από την Alpha Bank!

Βέβαια ο Ψυχάρης δεν λέει να ξεχάσει την απόρριψη του δανείου από την Eθνική Τράπεζα και με κυριακάτικο χολερικό δημοσίευμα του ΒΗΜΑτος  κάνει λόγο για ζωντανές-νεκρές τράπεζες αναφερόμενος κυρίως στην Εθνική εξαιτίας των καθυστερήσεων στην ανακεφαλαιοποίηση και της αύξησης των «κακών» δανείων.

Το ρεπορτάζ-κόλαφος θέλει την Εθνική Τράπεζα στον έλεγχο του ΤΧΣ ενώ για την Alpha Bank ισχυρίζεται ότι οι ιδιώτες θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 10% της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου ώστε η τράπεζα να παραμείνει ιδιωτική.

Ο ΔΟΛ δεν είναι ο μόνος από τον χώρο των ΜΜΕ που αντιμετωπίζεται με «κατανόηση»  από τον Alpha Bank και τον κ. Κωστόπουλο.

Υπάρχουν ακόμη και οι προσωπικές φιλίες καθώς και οι κουμπαριές που παίζουν τον ρόλο τους στις γέφυρες που στήνονται η κόβονται ανάμεσα στα στελέχη των τραπεζών και στον δημοσιογραφικό κόσμο. 

Aκόμη και οι χαλαρές έξοδοι σε κουτούκια με συνοδεία μπουζουκιού ανάμεσα σε στελέχη του δημοσιογραφικού κόσμου και των τραπεζών μπορούν να διαμορφώσουν άποψη για το χτύπημα-πρωτοσέλιδο της επόμενης μέρας.

ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΑΓΓΑΙΟΥ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΑΛΛΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ!!!

http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12792:2013-03-12-07-43-27&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

Το «Έθνος» σε δημοσίευμά του φέρνει στο φως ορισμένες μόνο, από τις εκατοντάδες περιπτώσεις ατιμώρητων επίορκων υπαλλήλων, που προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα.

Τελευταία αποκάλυψη θέλει δύο φυλακισμένους ταμίες -δημοτικοί υπάλληλοι- που βρίσκονται στη φυλακή καταδικασμένοι σε ισόβια και 17 χρόνια κάθειρξης αντίστοιχα για τη δολοφονία του δημάρχου Παγγαίου συνεχίζουν να πληρώνονται το 50% του μισθού τους.

Υπόθεση Παγγαίου: Σκότωσαν τον δήμαρχο, αλλά παίρνουν ακόμη μισθό!

Πρόκειται για το πιο τρανταχτό παράδειγμα ατιμωρησίας επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, αφού τρία και πλέον χρόνια μετά την εν ψυχρώ εκτέλεση του δημάρχου Παγγαίου Καβάλας, Τριαντάφυλλου Κουκούδη, από δύο δημοτικούς υπαλλήλους, οι δολοφόνοι του, αν και έχουν καταδικαστεί ο ένας σε ισόβια και ο άλλος σε 17 χρόνια κάθειρξη, συνεχίζουν να εισπράττουν στη φυλακή το 50% του μισθού τους.

Οι δύο ταμίες, Σάββας Σαλτουρίδης και Ιωακείμ Μάνος, 50 και 51 ετών αντίστοιχα, δολοφόνησαν τον Δήμαρχο τα Χριστούγεννα του 2009, για να του φορτώσουν τη «μαύρη τρύπα» 710.000 ευρώ στο ταμείο, ενώ από την πρώτη στιγμή είχαν ομολογήσει την αποτρόπαια πράξη τους και τον Δεκέμβριο του 2010 καταδικάστηκαν ο πρώτος σε ισόβια κάθειρξη και ο δεύτερος σε 17ετή κάθειρξη.

Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα, παραμένουν σε καθεστώς αργίας, λόγω ανυπαρξίας των πειθαρχικών οργάνων.

Το πρωτοβάθμιο υπηρεσιακό συμβούλιο τους επέβαλε την ποινή της οριστικής παύσης, αλλά άσκησαν το νόμιμο δικαίωμα της έφεσης και περιμένουν να εκδικαστεί από το δευτεροβάθμιο όργανο.

Αυτό όμως δεν έχει συνεδριάσει έως σήμερα, με αποτέλεσμα οι δύο καταδικασθέντες για κακούργημα δημοτικοί υπάλληλοι, να συνεχίζουν να λαμβάνουν το 50% του μισθού τους, όπως προβλέπεται από τον Κώδικα Δημοτικών Υπαλλήλων για όσους βρίσκονται σε καθεστώς προσωρινής αργίας.

Μάλιστα, οι δύο δράστες της δολοφονίας δε δίστασαν να κάνουν μήνυση στον επόμενο δήμαρχο, Απόστολο Τσακίρη, ο οποίος μετά την αποκάλυψη του εγκλήματος και την προφυλάκισή τους, είχε ζητήσει την διακοπή της μισθοδοσίας τους, για προφανείς λόγους ηθικής τάξεως.

Άντεξε έξι μήνες και στη συνέχεια υποχρεώθηκε να αποδεσμεύσει τη μισθοδοσία τους, εν όψει του κινδύνου να συρθεί και ο ίδιος στα δικαστήρια, για παράβαση καθήκοντος.

ethnos,protothema

Αγία Γερμανική Μονοκρατορία στο Ελληνικό Έθνος;

http://www.antinews.gr/2013/03/11/207859/

«Μου αρέσει τόσο πολύ η Γερμανία που θα προτιμούσα… δύο»
Φρανσουά Μιττεράν

Όσοι μακάριοι δεν πιστεύετε στην ύπαρξη επιβουλών από αλλοφύλους πορευθείτε εν ειρήνη.

Όσοι ευεπίφοροι σε ιστορίες με παρασκήνιο, πλησιάστε.

Στο μενού δεν υπάρχουν Ιλλουμινάτι , Μασωνικά Τάγματα, ουροβόροι όφεις.

Επισημαίνουμε μια μεθόδευση που αποτελεί ένα κρισιμότατο για τον Ελληνισμό déjà vu. Είναι τόσο κραυγαλέα που καταρρακώνει την εγκυρότητα όσων εμπιστεύτηκαν τις αγνές προθέσεις των Γερμανών.

Γερμανικές μεθοδεύσεις


Ήταν Φεβρουάριος του 2010 όταν το περιοδικό 
των ειδικών αποστολών του Γερμανικού συστήματος εξουσίας αφιέρωνε στην Ελλάδα το περιβόητο πρωτοσέλιδο με τίτλο: «Απατεώνες στην Ευρωοικογένεια».

Μετά τρεις μήνες, τον Μάϊο του 2010 επιβλήθηκε το Πρώτο Μνημόνιο. Ακολούθησε το Δεύτερο, το Μεσοπρόθεσμο και οι ερμηνευτικές συμφωνίες.

Ιδού η κατάληξη από ανθρωπιστική πλευράς.
Έπεται η δρομολόγηση απογύμνωσης του Ελληνικού Κράτους από κάθε άξιο λόγου περιουσιακό στοιχείο. Αυτό τουλάχιστον προβλέπουν οι αναληφθείσες δεσμεύσεις μας – εάν τελικά υλοποιηθούν επακριβώς. 

Δεν προσχωρήσαμε στους μηδενιστές ή στους Τσιπρολάτρες.
Απλώς, σε αντίθεση με τον κ. Χρυσοχοΐδη, διαβάσαμε το αναθεωρημένο Μνημόνιο Συνεννόησης  που υπογράφηκε τον περασμένο Δεκέμβριο για να εγκριθεί η εκταμίευση της δόσης των 41 δις. 

Πανομοιότυπο σενάριο υφίσταται σήμερα ο Κυπριακός Ελληνισμός.

Στις 11 Φεβρουαρίου 2013 ο νέος επικεφαλής του Εurogroup Ντάιζελμπλουμ δηλώνει 

α) Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, η συζήτηση γύρω από την ομολογία του λάθους του ΔΝΤ στην εφαρμογή της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι  «ακαδημαϊκή»

β) Σε ό,τι αφορά στην Κύπρο, συζητήθηκε το πρόγραμμα το οποίο θα οριστικοποιηθεί το Μάρτιο, μετά τις εκλογές στο νησί. Έμφαση δόθηκε στο θέμα του «ξεπλύματος χρήματος».

Στις 13 Φεβρουαρίου 2013  το Focus αναρτά το δημοσίευμα «Βάλτος ξεπλύματος βρώμικου χρήματος η Κύπρος»!

Ορίστε και το πρωτότυπο.

Deutschland über alles

Η γερμανική τακτική συμπυκνώνεται στο :
εκμεταλλεύομαι αδυναμίες- ενοχοποιώ συλλογικά – επιβάλλω πολιτικές – αδρανοποιώ οικονομικά – κυριαρχώ.

Η οικονομική αδρανοποίηση συνίσταται κατά πρώτον στην εξουδετέρωση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που μια χώρα έχει οικονομικά και γεωπολιτικά, γεωγραφικά ή επίκτητα. 
Κατά δεύτερον, στην εξάλειψη των οικονομικά ισχυρών μονάδων.

Πριν λίγο καιρό, με πρόσχημα την αποκάλυψη της διαφθοράς, σαν τώρα να την αντιλήφθηκαν, το επίσης γερμανικό περιοδικό Stern κατήγγειλε την ελληνική ολιγαρχία, που βέβαια μόνο αθώα δεν είναι.

Αλλά ένας εφοπλιστής με πενήντα καράβια που φέρουν την ελληνική σημαία και επανδρώνονται με ελληνικά πληρώματα, παρά τις φοροδιαφυγές και τα συναφή, αποτελεί στοιχείο ελληνικής ισχύος. 

Το ίδιο και ένας βιομήχανος όταν με την παραγωγή του καλλιεργεί ελληνική τεχνογνωσία και διενεργεί εξαγωγές. 
Το ίδιο και η ΔΕΗ, που μέχρι πρόσφατα κάλυπτε τις ανάγκες της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια με ένα από τα φθηνότερα τιμολόγια στην Ευρώπη.

Η Γερμανία, πέραν άλλων, διαχρονικά ενοχλείται ιδιαίτερα από την, κατ’ αυτούς δυσανάλογη με τα μεγέθη της Ελλάδας και της Κύπρου, ισχύ του ελληνικού εφοπλισμού και τού κυπριακού χρηματοοικονομικού τομέα.

Η Κύπρος έχει αναδειχθεί σε διεθνές χρηματοοικονομικό κέντρο, προσελκύοντας Ρωσικά και άλλα κεφάλαια. Το πόσο καθαρά είναι θα διαπιστωθεί όταν συγκριθούν υπό πλήρη διαφάνεια με τα κεφάλαια που σταθμεύουν στο Λουξεμβούργο, του τέως επικεφαλής του Εurogroup Ζ. Κ. Γιουνκερ. 
Ή με κεφάλαια της Ρωσικής Μαφίας που πιθανόν σταθμεύουν σε Αυστρία και Γερμανία.

Όπως μεταδίδεται από τη Μόσχα, ο ειδήμων σε θέματα Ρωσικής Μαφίας αντιστράτηγος ε.α. της Αστυνομίας Αλεξάντρ Γκούροφ,  εξέθεσε στην εφημερίδα «Κομσομόλσκαγια Πράβντα» ότι οργανωμένες εγκληματικές ομάδες από την πρώην Σοβιετική Ένωση δραστηριοποιούνται σε 140 χώρες, με επιχειρήσεις κάθε είδους: όπλα, πορνεία, ναρκωτικά, όργανα για μεταμόσχευση. Μεταξύ των χωρών που λειτουργούν ως διαμετακομιστικά κέντρα, ακόμη και κάποιες πέραν πάσης υποψίας, όπως η Αυστρία και η Γερμανία.

Προς το παρόν ας μην εισάγουμε στη συζήτηση καταγγελίες που δύσκολα μπορούν να τεκμηριωθούν, για χρήμα που ξεπλένεται στο Βατικανό και κατόπιν κατευθύνεται στη Γερμανία.

Μπορούμε όμως κάλλιστα να συζητήσουμε για την δωροδοκία ιατρών σε πόλεις της Ελλάδας από Γερμανική Φαρμακευτική Εταιρεία, προκειμένου να συνταγογραφούνται τα προϊόντα της εταιρείας.

Σε εποχή γενικευμένης πλανητικής ανομίας, κατά την εξαίσια διατύπωση του Κονδύλη, δεν υπάρχουν άσπιλοι .

Περισσεύουν όμως κήνσορες.

Οι δε Γερμανοί κρατάνε «στο χέρι» μια μερίδα της ελληνικής πολιτική τάξης με τις άδηλες μεταβιβάσεις κονδυλίων, για το θέσουμε κομψά, που διενεργούσε η Siemens. Εάν επιζητούσαν διαφάνεια θα έστελναν πίσω το Χριστοφοράκο.

Συνεπώςη προσχηματική γερμανική τακτική έναντι Ελλάδας και Κύπρου δεν αποσκοπεί τελικά σε κάθαρση αλλά σε επικυριαρχία.

«Γιατί;» θα ρωτήσουν απονήρευτοι ή πονηροί φεντεραλιστές, γαλουχημένοι με τα νάματα του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» της «ισότητας των λαών» και παραπλήσιες κενολογίες.

Για τον ίδιο, πανάρχαιο λόγο, ο οποίος γράφει την Ιστορία : Επικράτηση. 

Το ότι η Ελλάδα «μαλθακοποιημένη» από δημαγωγούς, προδότες, δάνεια και επιδοτήσεις απώλεσε το ισχυρό επεκτατικό ένστικτο που διατηρείτο όσο ακόμα υπήρχε άσβεστη η φλόγα της Ένωσης με την Κύπρο, ενώ κατόπιν το εκφύλισε σε αποτυχημένη μεταπρατική εισβολή στα μετακομμουνιστικά, πειναλέα Βαλκάνια, δεν σημαίνει ότι (το ένστικτο) δεν επιζεί ακμαίο σε έθνη με αυτοκρατορική παράδοση, μνήμη και φυλετικές αρετές.

ΗΓερμανική Ενοποίηση δημιούργησε έναν γίγαντα. 
Ενώ οι χώρες με έξοδο στον Ατλαντικό δημιούργησαν αυτοκρατορίες, αυτός ο πειθαρχημένος και δημιουργικός λαός ασφυκτιά χωρίς διέξοδο, στο κέντρο της Ευρώπης. Αυτό το απλό αλλά αναντίρρητο γεγονός γεννά το γεωπολιτικό ηφαίστειο της Ευρώπης, εσβεσμένο από το 1945.

Αλλά γεωπολιτικό πρόβλημα που δεν λύθηκε είναι καταδικασμένο να ανακύψει ξανά. 

Ή η Γερμανία θα είναι πολυδιασπασμένη , το μεταπολεμικό Σχέδιο Μοργκεντάου, ή μιαενωμένη άρα ισχυρή Γερμανία, αργά ή γρήγορα, θα εκφράσει ηγεμονικές τάσεις. Σήμερα, και για να ξεπληρώσει το γιγάντιο κόστος της επανένωσης.

«Η Γερμανία δεν βλέπει πλέον τον εαυτό της ως μέρος της ΕΕ, αλλά ως ανεξάρτητη δύναμη στο ίδιο επίπεδο με τους Αμερικανούς, τους Ρώσους και Κινέζους, χωρίς αυτά τα μικρά ευρωπαϊκά κράτη να ενοχλούν με την παρουσία τους»,επισημαινόταν  πριν μερικούς μήνες.

Φορέα των ηγεμονικών τάσεων αποτελεί η Γερμανική ελίτ, επιβεβαιώνει ο συντηρητικός Άγγλος ιστορικός Timothy Garton Ash, όχι κάποιος μαρξιστής.

Η δαιμονοποίηση όμως των Γερμανών, εύκολη λύση για  δημοσιολογούντες, είναι και αντιπαραγωγική και ανακριβής. Δεν μπορούν να κατηγορηθούν μόνο οι Γερμανοί για όσα μετέρχονται υπηρετώντας το ιστορικό τους ορμέμφυτο.Κατηγορούμενοι οφείλουν πρωτίστως να είναι εκείνοι που τούς παρείχαν το δικαίωμα να τα μετέλθουν : στην Ελλάδα ο Ανδρέας και στην Κύπρο ο απερίγραπτος Χριστόφιας.

Ιστορικό σταυροδρόμι


Πλέον όμως από τα γεγονότα βρισκόμαστε μπροστά σε ιστορικούς μετασχηματισμούς. Απευκταία η κινδυνολογία, αλλά με την Κύπρο να ακολουθεί το δρόμο της Ελλάδας διαμορφώνεται μια εθνική δυστοπία .

Η κατάληξη  των συνταγών «διασώσεως» είναι ένας υπό γερμανικό οικονομικό έλεγχο χώρος, από την Κόνιτσα μέχρι την Πάφο και από το Σουφλί μέχρι τα Σφακιά. Ναι, νοείται σαν ενιαίος χώρος. Το ότι το μεταπολιτευτικό, ελλαδικό κράτος θεμελίωσε την πλασματική του ευμάρεια στην τραγωδία της Κύπρου δεν επιτρέπει να ξεχνάμε.

Το γεγονός συνιστά εθνικά υπαρξιακό διακύβευμα. Ο γεωγραφικά ιστορικός χώρος του Ελληνισμού, παρότι μακραίωνα υπόδουλος, δεν βρισκόταν ελεγχόμενος από άκρου σε άκρο από μια μόνο ξένη δύναμη – και στην Τουρκοκρατία τα Επτάνησα ήταν υπό Ενετική και Αγγλική κατοχή. 

Το παρελθόν γεννά ανησυχία. Ιστορικά, πρώτα μας απομύζησαν οικονομικά οι Δυτικοί και κατόπιν ήλθε το σαρίκι. Πρώτα Ενετοί και Γενουάτες κατακυρίευσαν την οικονομική ζωή της Βυζαντινής (Ελληνικής) Αυτοκρατορίας και μετά, όταν το κράτος έμεινε ένα «πουκάμισο αδειανό», επέλασε ο Μωάμεθ. 
 
Εν κατακλείδι, σήμερα, εάν σχηματοποιηθεί οριστικά ένα καθεστώς τυπικής ή άτυπης γερμανικής επικυριαρχίας, πώς θα λαμβάνονται οι αποφάσεις ζωής ή θανάτου για το Έθνος; 

Το 2004 μπορούσαν, ο Τάσσος να διακηρύξει «παρέλαβα κράτος κυρίαρχο – δεν θα παραδώσω κοινότητα» και οι Έλληνες Κύπριοι να αρνηθούν εκλογικά το Σχέδιο Ανάν.

Σήμερα, ο Τούρκος συμπρόεδρος των Γερμανών «Πρασίνων»
Τζεμ Έζντεμιρ ζητά «Να συμπεριληφθεί η λύση του Κυπριακού στη συζήτηση για την οικονομική βοήθεια». Δεν φαντάζομαι να πιστεύετε (λύση) με γνώμονα τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων.

Και έχει υπάρξει από κύκλους γερμανικής επιρροής στην ΕΕ διάχυτη, καταστροφική φημολογία για κατάσχεση-κούρεμα των καταθέσεων στις Κυπριακές τράπεζες. 

Όλα αυτά ενώ σοβούν διαπραγματεύσεις, συμφωνίες, αμφισβητήσεις για έρευνες υδρογονανθράκων στα κυπριακά και στα ελληνικά «οικόπεδα».

Με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα οι Γερμανοί εμφανίζονται να στοχεύουν πρώτον στο να αποσπάσουν από τις κυπριακές τράπεζες τα ρωσσικά και άλλα κεφάλαια, επιδιώκοντας να τα κατευθύνουν σε γερμανικές, και δεύτερον στο να κατασχέσουν όποια έσοδα από υδρογονάνθρακες για το χρέος.  

Ή, αν η Κύπρος αντισταθεί, αφήνουν να επικρέμεται ο «μπαμπούλας» της ώθησης σε έξοδο από την Ευρωζώνη, αφήνοντάς την οικονομικά κατεστραμμένη. Ο πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής, Γιαννάκης Ομήρου, κατάγγειλε ανοιχτά εκβιασμό για «αποικιοποίηση».

Σε μια «γερμανική επέλαση», επίφοβη για συνέχιση από τουρκική στον ελλαδικό και κυπριακό χώρο, παραμένει ανοιχτό το ζήτημα των Αμερικανικών επιλογών στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Για τα δεινά που, και με δικές τους ευθύνες, Ελλάδα και Κύπρος υπέστησαν, πρωτεύοντα ρόλο είχε η σταθερή επιθυμία των Αγγλοαμερικανών για γεωστρατηγικό έλεγχο του νησιού. Θα επιτρέψει η Αμερική σταδιακά ρόλο στην Ανατ. Μεσόγειο και σε μικρότερες δυνάμεις, μεταξύ αυτών τη Γαλλία; Πρέπει η επίσκεψη Ολλάντ στην Ελλάδα να ειδωθεί και υπό αυτό το πρίσμα;

Παράλληλα, από «κύκλους» ο Πρωθυπουργός συκοφαντείται σαν «Γερμανόφιλος. Ενώ οι Αμερικανοί φαίνεται να «χρεώνουν» τον Αλέξη Τσίπρα στον υφυπ. Εξωτερικών Ρουμπιν, ο οποίος τον έχει συναντήσει δύο φορές σε ένα μήνα. Σύμφωνα με φήμες εμφανίζονται διατεθειμένοι να μάς παραχωρήσουν F-15, ανησυχώντας, λέει, για την υποβάθμιση της αποτρεπτικής ικανότητας μας στο Αιγαίο έναντι των Τούρκων. Πάντως οι ΗΠΑ μάς παρείχαν δωρεάν  400 άρματα , μεταχειρισμένα, προφανώς για να ξεφύγουμε από το γερμανικό μονοπώλιον, αλλά δεν λάβαμε απόφαση σχετικά.

Εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν.

Πολλά εξαρτώνται από την μελλοντική συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Ομπάμα.

Ας πάψουν όμως οι αφηρημένες επικλήσεις :

Είναι σήμερα όρος επιβίωσης το να διαμορφώσουμε επιτέλους αρραγές εθνικό μέτωπο και βαθμιαία, ει δυνατόν, ενιαίο αμυντικό χώρο.

Γιατί εάν ο βέλτιστος τρόπος ελέγχου ενός έθνους είναι η δουλεία του χρέους, υπάρχει και ο απόλυτος : ο Εμφύλιος.

Της Καταστροφής του 1922 είχε προηγηθεί ο Εθνικός Διχασμός της περιόδου 1915-17.

Και η ληξιαρχική πράξη γέννησης της ελληνικής εμφύλιας διαμάχης, που υπό άλλες μορφές συνεχίζεται μέχρι σήμερα, δεν σφραγίστηκε στο Λιτόχωρο.

Σφραγίστηκε νωρίτερα, με την χρηματοδότηση κομμουνιστικών ομάδων αντίστασης από Αγγλικές λίρες και την ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας από τους Γερμανούς.

Ο Κύπριος Πρόεδρος βρίσκεται στην Αθήνα για συνομιλίες. Μεγάλη η ιστορική ευθύνη στους ώμους του Αντώνη Σαμαρά και του Νίκου Αναστασιάδη.

Προφήτης

ΤΑ 3.000.000 ΔΟΛΛΑΡΙΑ ΤΟΥ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ Δ.ΜΑΝΙΟΥ, Η MYΘΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ "ΡΙΞΙΜΟ" ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΥΣ ΤΟΥ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ...OSCAR

http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12788:-3000000-my-qq-oscar&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΓΙΑ "ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΤΟΥ ΣΔΟΕ"

Το makeleio.gr δημοσιεύει την ιστορία μιας απίστευτης δικαστικής αντιπαράθεσης που είχε ο εργατολόγος και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος, η οποία βγήκε πάλι στη δημοσιότητα με αφορμή ρεπορταζ για έλεγχο του από το ΣΔΟΕ για φοροδιαφυγή. Το θέμα είχε ξαναβγεί στη δημοσιότητα στο παρελθόν και είχε στοιχίσει στον σημερινό βουλευτή την κάθοδο του στην πολιτική με το ΠΑΣΟΚ.

Τρία εκατομμύρια δολάρια, ένας πανίσχυρος εφοπλιστής που ήθελε να γίνει ο σύγχρονος Ωνάσης , οι πάμπλουτοι κληρονόμοι του και στην μέση οι κομματικές αντιπαραθέσεις. Η συναρπαστική ιστορία που όσοι ασχολούνται με το πολιτικό παρασκήνιο λένε ότι στέρησε σε από έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους και καταξιωμένους δικηγόρους των Αθηνών μια λαμπρή βουλευτική καριέρα, τα έχει όλα. Χρήμα, λάμψη αλλά και ογκώδη δικόγραφα. Πριν από οκτώ μήνες, στις 17 Φεβρουαρίου του 2009, το Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε σε τελευταίο βαθμό την χρόνια δικαστική έριδα του καθηγητή του Εργατικού Δικαίου και διάσημου αναλυτή από τις εμφανίσεις του στην τηλεόραση, Αλέξη Μητρόπουλου, με έναν από τους δύο συναδέρφους του που είχαν αναλάβει εργολαβικά την επίλυση των κληρονομικών διαφορών της εφοπλιστικής οικογένειας Μανιού. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Αλέξης Μητρόπουλος έπρεπε να δώσει πίσω 300.000 δολάρια που είχε... ξεχάσει να επιστρέψει από την υπέρογκη αμοιβή των 2.000.000 δολαρίων τα οποία η οικογένεια είχε δώσει να μοιραστούν ως προκαταβολή ακριβοδίκαια σε τρείς γνωστούς δικηγόρους. Από την δικογραφία και την απόφαση προκύπτει ότι η αδερφή του εφοπλιστή Μανιού έδωσε στον Μητρόπουλο τα χρήματα και ο ίδιος κράτησε για τον εαυτό του 1.600.000 δολάρια, δίνοντας στους δύο συνεργάτες του από 200.000 δολάρια στον καθένα. Ό ίδιος ο καθηγητής τονίζει κατηγορηματικά ότι αδικήθηκε από τον Άρειο Πάγο, ότι έχει προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και ότι κανείς από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ δεν χρησιμοποίησε την καταδικαστική απόφαση για να του στερήσει την κάθοδο στην πολιτική.

Ο θάνατος του εφοπλιστή Μανιού και οι κληρονόμοι

Στις 8 Απριλίου 1995 πεθαίνει ο εφοπλιστής Δημήτρης Μανιός από την επάρατη νόσο. Αφήνει εξ αδιαθέτου κληρονόμους του τη μητέρα του Βασιλική Μανιού και τα δυο του αδέρφια, Ευαγγελία Ζαχαρία Μανιού και τον Βασίλειο Μανιό. Διαχειριστής της μεγάλης περιουσίας ορίζεται ο Βασίλειος Μανιός. Μετά το 1998 αρχίζουν τα προβλήματα και οι τριβές στις σχέσεις των τριών κληρονόμων. Η αδερφή του εκλιπόντα εφοπλιστή καταφεύγει σε δύο δικηγόρους της Αθήνας(Δεληκωστόπουλο-Σινανιώτη)και τους ζητά να προχωρήσουν στις ενέργειες για την διανομή της περιουσίας, η οποία αποτελούνταν από μετοχές εταιρειών, υψηλούς τραπεζικούς λογαριασμούς καθώς και ακριβή απόδοση λογαριασμού για τη μέχρι τότε διαχείριση της κληρονομιάς. Ο Βασίλειος Μανιός απευθύνεται σε δύο δικηγόρους για την συμβιβαστική λύση της περιουσιακής διαφοράς. Στον Αλέξη Μητρόπουλο και στον Ιωάννη Μαντζουράνη. Στην συνάντηση παραβρέθηκε και ο ενάγων δικηγόρος Φίλιππος Φυλακτόγλου. Μετά από όλα αυτά ο Μητρόπουλος έρχεται σε επαφή με την Ευαγγελία Μανιού(αδερφή του εκλιπόντος και μία εκ των τριών κληρονόμων)και της αναφέρει ότι θα επέλθει ο περιουσιακός συμβιβασμός, εάν η ίδια απεγκλωβιστεί από την παρουσία των δικηγόρων Δεληκωστόπουλου και Σινανιώτη. Η Ευαγγελία Μανιού ανακαλεί την εντολή της και αναθέτει-εκ μέρους και της μητέρας της Βασιλική Μανιού-προφορικά την εντολή για την επίλυση των διαφορών με τον αδερφό της στον ενάγοντα, στον Αλέξη Μητρόπουλο και στον Ιωάννη Μαντζουράνη. Η προφορική εντολή ήταν κατηγορηματική, επιβεβαιώνεται από την ένορκη βεβαίωση του συζύγου της Ευαγγελίας Μανιού( καθόλα αξιόπιστου μάρτυρα γιατρού Κωνσταντίνου Ζαχαρίου, όπως γίνεται λόγος από τους αρεοπαγίτες) και αφορούσε και τους τρείς δικηγόρους και όχι τη ανάθεση της εκπροσώπησης μόνον στον Μητρόπουλο, όπως ισχυρίστηκε εκ των υστέρων ο τηλεοπτικός εργατολόγος, κάτι που αναφέρεται μετ'επιτάσεως στην απόφαση 925/2009.

Τα 3 εκατομμύρια δολάρια

Ως κοινή αμοιβή συμφωνείται το ποσό των 3 εκατομμυρίων δολαρίων. Εν τω μεταξύ η κόρη του εκλιπόντος βαθύπλουτου, προχωρά σε ασφαλιστικά μέτρα κατά του αδερφού της. Μετά την κοινοποίηση των δικογράφων, η Ευαγγελία Μανιού στις 26 Μαρτίου 1999 καλείται στο γραφείο του Αλέξη Μητρόπουλου και παρουσία και των τριών, συμφωνούν την αμοιβή, την οποία ανακοινώνει ο τηλεοπτικός εργατολόγος κατ' ιδίαν στην κληρονόμο του Μανιού, έξω από το προσωπικό του γραφείο. «Το ποσόν αυτό ήταν υπέρογκο, παρ όλα αυτά συμφώνησα να το καταβάλλω, καθώς οι υπηρεσίες των δικηγόρων μου ήταν απαραίτητες σε μένα εν όψει του επικείμενου ιδιωτικού συμφωνητικού συμβιβασμού. Μου έδωσε μάλιστα και υπέγραψα μια επιστολή,(ενν. ο Μητρόπουλος), στην οποία αναφερόταν η υποχρέωσή μου», αναφέρει η Ευαγγελία Μανιού. Όμως μεταγενέστερα, κατά την αμετάκλητη απόφαση, ο Αλέξης Μητρόπουλος ισχυρίστηκε άλλα: ότι η αμοιβή των 3.000.000 δολαρίων είχε συμφωνηθεί μόνον γι αυτόν. Και ότι έπρεπε βάσει αυτής της συμφωνίας να εισπράξει αυτός όλο το ποσό.

Ο Μητρόπουλος μετά την πρώτη διανομή της τεράστιας περιουσίας που αφορούσαν τις μετοχές(συμφωνία που επετεύχθη μετά από δραματικές διαπραγματεύσεις το βράδυ της 30ης Μαρτίου του 1999), τηλεφωνεί στη Μανιού και της ζητά μια προκαταβολή δίνοντά της(κατ'εντολήν και των άλλων δύο συναδέρφων) τους αριθμούς πέντε τραπεζικών λογαριασμών σε τράπεζες του εξωτερικού. Συμφωνείται το ποσό των 2.000.000 δολαρίων. Η Μανιού καταθέτει 200.000 δολάρια στο λογαριασμό του Ιωάννη Μαντζουράνη, 200.000 στο λογαριασμό του ενάγοντα και 1.600.000 δολάρια σε λογαριασμούς ελεγχόμενους από τον ίδιο. Μετά από έξι μήνες και μετά την δεύτερη διανομή της περιουσίας που αφορούσε τα πλοία του Δημήτρη Μανιού, ο Φ.Φυλακτόγλου(ο ένας από τους τρείς δικηγόρους)τηλεφωνεί στη κληρονόμο και παραπονιέται ότι στο λογαριασμό του υπάρχουν μόνον 200.000 δολάρια αντί του ποσού των 666.000 περίπου που του αναλογούσε. Δηλαδή, το 1/3 της προκαταβολής. Η ισχυρή κληρονόμος ενοχλημένη, εξηγεί στον παραπονούμενο ότι κατέβαλε 2 εκ. με τον τρόπο που της είπε ο συνεργάτης τους Αλέξης Μητρόπουλος και παράλληλα ζητά από τον εργατολόγο να βρεθούν. Στη συνάντηση(σύμφωνα με τη δικογραφία)ο Μητρόπουλος παραδέχεται ότι «κράτησε για τον εαυτό του το ποσό των 1.600.000 δολαρίων και ότι αρνήθηκε να αποδώσει στον ενάγοντα και στον Μαντζουράνη τα ποσά που αναλογούν σε αυτούς». Στην αμετάκλητη απόφαση αποκαλύπτεται και κάτι ακόμα. Ότι τις μεσημβρινές ώρες της ίδιας μέρας η Μανιού είχε συναντηθεί με τον Μητρόπουλο στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν». Ο διάσημος καθηγητής του Εργατικού Δικαίου ισχυρίστηκε ότι αιτία της συναντήσεως ήταν «εκβιασμός της Ευαγγελίας Μανιού από τον ενάγοντα δικηγόρο, ο οποίος απαιτούσε το μισό της αμοιβής». Όμως ο άντρας της κληρονόμου βεβαίωσε ένορκα ότι ο Αλέξης Μητρόπουλος «ζήτησε από τη γυναίκα του να αποκρύψει από τους άλλους δύο δικηγόρους το ύψος του συνολικού ποσού της αμοιβής που είχε καταβάλει και να πει ότι είχε καταβάλει μόνον το ποσό των 600.000 δολαρίων. Η Ευαγγελία Μανιού αρνήθηκε ενημερώνοντας τον εργατολόγο ότι ήδη είχε ενημερώσει τον ενάγοντα για την υψηλή προκαταβολή. Από την δικογραφία προκύπτει επίσης ότι οι δύο «ριγμένοι» δικηγόροι είχαν πεισθεί από τον Μητρόπουλο ότι η κληρονόμος του Μανιού, είχε δώσει συνολική προκαταβολή μόνον 600.000 ευρώ. Τελικά ο Άρειος Πάγος στις 19 Φεβρουαρίου 2009 αποφάσισε ο Αλέξης Μητρόπουλος να καταβάλει 300.000 δολάρια και τους τόκους στον ενάγοντα ενώ σύμφωνα με πληροφορίες άλλα 300.000ευρώ κατέβαλε ο εργατολόγος και στον Ιωάννη Μαντζουράνη.

Αλέξης Μητρόπουλος: «Αδικήθηκα»

Από την πλευρά του ο Αλέξης Μητρόπουλος έκανε λόγο για άδικη απόφαση στην οποία έχει απαντήσει ήδη. «Θα επιδιώξω την ανατροπή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πάντως επί της ουσίας σας λέω ότι εγώ στην υπόθεση αυτή είχα την εντολή της πελάτισσας μου για την επίλυση της διαφοράς. Ήταν μια αστική διαφορά και όχι μια ποινική υπόθεση, οι χρηματικές ικανοποιήσεις διευθετήθηκαν και η ιστορία είναι πια παρελθόν. Θέλω επίσης να απαντήσω και σε όλα όσα ακούστηκαν για κάποιους από το ΠΑΣΟΚ που μπορεί να επικαλέστηκαν αυτή την απόφαση για να μου δημιουργήσουν πρόβλημα στην κάθοδό μου στην πολιτική. Θεωρώ ότι κανένας από τους συντρόφους στο ΠΑΣΟΚ δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο».

To ρεπορταζ είχε δημοσιευτεί το 2009 (ΜΑΚΕΛΕΙΟ-ΑΡΧΕΙΟ)

Απόρρητη έκθεση για πετρέλαιο 500 δισ. δολαρίων στα “συρτάρια” από το 1997!!! Κάποια ζώα δεν μας πίστευαν…

http://olympia.gr/2013/03/11/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%81%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CE%AD%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF-500-%CE%B4%CE%B9%CF%83-%CE%B4%CE%BF/

Γράφαμε τον Οκτώβρη του 2011

Αποκάλυψη: Η ομιλία ενός νεκρού που θα άλλαζε την ιστορία και ένας όρκος “τιμής” που κάλυψε την ιστορική ατιμία.

Αύγουστος 1995. Ο τότε Αρχηγός της ΕΥΠ, Ναύαρχος κ. Βασιλικόπουλος, παραδίδει έναν φάκελλο στον Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσα στον φάκελλο υπήρχε ένας χάρτης.

“Πρόεδρε, Αμερικανικος δορυφόρος εντόπισε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και υδρογονανθράκων στο Αιγαίο”.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, έχει μεγάλη σημασία για να καταλάβετε τον ρόλο του Σημίτη και του διαδόχου, Γιώργου Παπανδρέου.

Η είδηση: Κλειδωμένη από το 1997 παρέμενε στα συρτάρια της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου της Ελλάδος απόρρητη έκθεση που αποκάλυπτε την ύπαρξη γιγαντιαίων στόχων – κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου δυτικά της Πελοποννήσου και νότια της Κρήτης.

Σε αυτή την έκθεση, που έφερε στο φως η Real News, περιλαμβάνονται χάρτες στους οποίους αποτυπώνονται αντίστοιχες σεισμικές καταγραφές με αυτές που προέκυψαν κατά την πρόσφατη έρευνα της νορβηγικής εταιρείας PGS, η οποία επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη περιοχή και για τις προοπτικές των εν λόγω κοιτασμάτων.

Ανάλογο ενδιαφέρον, ωστόσο, δεν επέδειξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, αφού η άκρως εμπιστευτική έκθεση των 200 σελίδων με τον τίτλο International Mediterranean Ridge Seismic Experiment (IMERSE), όπως αποδεικνύεται, παρέμενε “θαμμένη” και αναξιοποίητη για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια, έχοντας περιέλθει στα “χέρια” της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε., μετά την κατάργηση της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου της Ελλάδος τον Απρίλιο του 1998.

“Αν είχαμε προχωρήσει τότε, σήμερα θα είχαμε συμβάσεις αφού, όπως αποδεικνύεται και από τις πρόσφατες έρευνες της PGS, το έργο IMERSE ήταν άκρως επιτυχημένo”, ανέφερε η τότε πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της ΔΕΠ-ΕΚΥ Α.Ε., Τερέζα Φωκιανού.

Η έρευνα ξεκίνησε το 1995 και πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος MAST II από τη ΔΕΠ-ΕΚΥ Α.Ε., σε κοινοπραξία με το Γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο Geomar του Κιέλου και με τη συμμετοχή του Ιδρύματος Ecole Normale Superieure του Παρισιού, του Imperial College του Λονδίνου και των πανεπιστημίων της Τριέστης και του Μπέρμιγχαμ. Στον χώρο μεταξύ Πελοποννήσου -λιβυκών θαλάσσιων συνόρων και Κρήτης έγιναν καταγραφές συνολικού μήκους 2.650 χλμ., με τους ξένους ερευνητές να υποστηρίζουν με την τεχνογνωσία και τον θαλάσσιο εξοπλισμό το όλο εγχείρημα, ενώ η ΔΕΠ- ΕΚΥ Α.Ε. ήταν αυτή που ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανάλυσης και επεξεργασίας των δεδομένων της έρευνας, καθώς διέθετε πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια και εξειδικευμένο προσωπικό.

Η εξαιρετική ποιότητα των καταγραφών εκείνης της εποχής επέτρεψε να εντοπιστούν, όπως αποτυπώνεται στην έκθεση, εντυπωσιακοί στόχοι πιθανών κοιτασμάτων, ένας εκ των οποίων παρουσιάζει έκταση η οποία ξεπερνά τα 1.000 τ.χλμ. Περίπου τρεις φορές μεγαλύτερο, δηλαδή, από το κοίτασμα Λεβιάθαν του Ισραήλ που έχει έκταση 370 τ.χλμ.

Μάλιστα, στην έκθεση αποτυπώνεται και η αξία των κοιτασμάτων στην εν λόγω περιοχή με μια πρώτη οικονομοτεχνική μελέτη. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πιθανότητα ύπαρξης 80% πετρελαίου και 20% φυσικού αερίου, οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι μπορεί να δώσει από 5 έως 10 δισ. βαρέλια πετρελαίου, αξίας 500 δισ. δολαρίων και καθαρής αξίας για τα ταμεία του κράτους, αν αφαιρεθούν τα έξοδα ερευνών, 150 δισ. δολαρίων.

Σημειώνεται ότι τα συγκεκριμένα οικονομικά μεγέθη ελήφθησαν υπ’ όψιν κατά τη σύνταξη της μυστικής εκθέσεως που είχε παραδοθεί πέρυσι το καλοκαίρι στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά από τους επιστήμονες Αντώνη Φώσκολο, Ηλία Κονοφάγο και Νίκο Λυγερό, σύμφωνα με την οποία από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που εντοπίζονται γύρω από την Κρήτη το όφελος για το ελληνικό Δημόσιο μπορεί να φθάσει ακόμα και τα 1,3 τρισ. δολάρια.

Ένα από τα σημαντικά ευρήματα της έκθεσης ήταν η διαπίστωση ότι τα ανώτερα στρώματα των γεωλογικών στόχων αποτελούνταν από εβαπορίτες (δηλαδή άλατα του Μεσσηνίου, που δημιουργήθηκαν πριν από περίπου 7 εκατομμύρια χρόνια) και τα οποία μπορούν να εγκλωβίσουν υδρογονάνθρακες. Ανάλογη σύσταση έχουν τα κοιτάσματα σε Κύπρο και Ισραήλ, στα οποία αυτή τη στιγμή γίνονται γεωτρήσεις.

Με πληροφορίες από RealNews και News247.

Ολική επιστροφή της δουλείας;

http://eagainst.com/articles/workethic/

Δωρεάν εργασία για όλους

Υποχρεωτική, αλλά και εθελοντική (!!!), ταυτόχρονα εργασία επιβάλει στους ανέργους η Βρετανική κυβέρνηση. Το περιβόητο Mandatory Work Activity εφαρμόζεται πλέον εδώ και δύο χρόνια σε όλη την Βρετανική επικράτεια. Το πρόγραμμα αυτό πλασάρεται ως μή έμμισθη εξασφάλιση εργασιακής εμπειρίας για κάθε άνεργο που λαμβάνει κρατικό επίδομα συντήρησης, το γνωστό Job Seekers Allowance για χρονικό διάστημα πάνω από τρεις μήνες, γεγονός που αφορά πλέον όλους καθώς οι μαζικές απολύσεις είναι πια καθημερινό φαινόμενο στη χώρα και η εύρεση εργασίας έχει καταστεί ιδιαίτερα δύσκολη, δεδομένου ότι ο αριθμός των αιτούντων για μια θέση ξεπερνά τα 100 άτομα.

Μέχρι στιγμής χιλιάδες άνεργοι έχουν σταλεί να προσφέρουν υπηρεσίες δωρεάν σε πολυκαταστήματα όπως τα Poundland, ή σε εταιρείες που αναλαμβάνουν καθαρισμούς χώρων ή εργοστάσια, προκειμένου να συνεχίσουν να εισπράττουν τις 70 λίρες την εβδομάδα που προβλέπει το επίδομα ανεργίας και ταυτόχρονα το επίδομα ενοικίου που πλέον δεν ξεπερνά τις 300 λίρες μηνιαίως. Οποιαδήποτε άρνηση συμμετοχής στο πρόγραμμα ‘εθελοντικής’ εργασίας οδηγεί σε ποινικές κυρώσεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα την παύση πληρωμών στον άνεργο και, ταυτόχρονα, τον εξάμηνο αποκλεισμό του από την κοινωνική πρόνοια.

Πρόσφατα, μάλιστα, η νεαρή απόφοιτος γεωλογίας Cait Reilly που λόγω της έλλειψης θέσεων εργασίας για πτυχιούχους συμμετείχε στο Job Seekers Allowance κλήθηκε για δωρεάν εργασία στα Poundland αλλά κινήθηκε δικαστικά ενάντια στην κυβέρνηση, κερδίζοντας δικαστήριο που έκρινε ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι παράνομο. Η ενέργειά της αμέσως καλωσορίστηκε από τους εκατομμύρια ανέργους του νησιού που καθημερινά αντιμετωπίζουν τον χλευασμό και την περιφρόνηση της Βρετανικής κοινωνίας, όμως βρήκε απέναντί τα διάφορα προτεσταντικά εργασιακά ταμπού που έχουν ριζώσει βαθιά στην συνείδηση των περισσότερων Βρετανών: πως η εργασία, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή είναι αρετή, και πως ο άνθρωπος θα πρέπει ακόμα και δίχως πληρωμή να εργάζεται. H Cait Reilly λοιδωρήθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης ως «άτομο που δεν εκτιμά την εργασιακή αρετή και ρέπει προς την τεμπελιά», «που επιθυμεί τα πάντα δωρεάν», και που, τέλος, «ζει εις βάρος άλλων ανθρώπων».  Μάλιστα οι υπερσυντηρητικές εφημερίδεςTelegraph και Daily Mail έφταναν σε σημείο συνεχώς να δημοσιεύουν άρθρα εναντίον της, προκειμένου να τονώσουν τον Βρετανικό κομφορμισμό και την θεσμισμένη εθελοδουλία της προτεσταντικής εργασιακής ηθικής, ενώ ταυτόχρονα αντιστάσεις έχουν ξεπηδήσει, με αποκορύφωμα την ομάδα Boycott Workfare και διάφορες συλλογικότητες όπως το Solidarity Federation που προσπαθούν με κάθε μέσο να σταματήσουν αυτήν την ολοφάνερη εκμετάλλευση (και μέχρι στιγμής κατάφεραν να θέσουν την αλυσίδα καταστημάτων Vegan προϊόντων Holland and Barret εκτός του προγράμματος) δίχως ωστόσο να λαμβάνουν υποστήριξη από το Βρετανικό κοινό, καθώς οι επίσημες στατιστικές της υπηρεσίας Yougov δείχνουν ότι α) το 76% των ερωτηθέντων αναφορικά με το αν θα πρέπει να σταματήσουν οι πληρωμές σε αυτούς που αρνούνται να εργαστούν ενώ β) το 55% απαντά θετικά στο ερώτημα αν θα πρέπει η κυβέρνηση να σταματήσει να πληρώνει τους ανέργους που αρνούνται να συμμετάσχουν στα προγράμματα μη αμειβόμενης εργασίας, και, τέλος γ) μόνο το 34% διαφωνεί με αυτά.

Παρόμοια προγράμματα εκμετάλλευσης ανέργων συναντά κανείς και στην Ολλανδία, στην Ουγγαρία όπου μάλιστα είχε γίνει λόγος για πληθυσμιακές μετακινήσεις των ανέργων σε ειδικά χωριά όπου θα απασχολούνται σε εργοστάσια, ενώ σκέψεις έχουν ακουστεί και για την εφαρμογή του στην Ελλάδα καθώς ο ο πρώην υφυπουργός ΟικονομικώνΠέτρος Δούκας μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα, παρουσιάζοντας ένα μανιφέστο προτάσεων για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση δήλωσε τα εξής:

Από το να μαζεύουν ελιές (χιλιάδες τόνοι παραμένουν αμάζευτες), ή άλλα αγροτικά προϊόντα, να καθαρίσουν τις παραλίες ή δρόμους, να φυτέψουν δένδρα, να κάνουν βοηθητικές εργασίες σε τεχνικά έργα, σε μαγαζιά, συνεργεία, επιχειρήσεις, ανάλογα με την ηλικία, τις δεξιότητες, την έφεση και την όρεξη του καθενός. Ταυτόχρονα, να ζητηθεί από τις επιχειρήσεις αν θα τους ενδιέφεραν κάποιοι εργάτες, ή υπάλληλοι για τρεις μήνες χωρίς επιβάρυνση (για τις επιχειρήσεις, κλπ). Ακόμα και οι τελειόφοιτοι του Γυμνασίου και οι πρωτοετείς και δευτεροετείς των ΑΕΙ, κλπ., να εργάζονται το καλοκαίρι πέντε βδομάδες σε αντίστοιχες εργασίες για να αποκτήσουν κάποια στοιχειώδη εργασιακή εμπειρία.

Κοινωνική πρόοδος μόνο στη θεωρία

Οι Συντηρητικοί Βρετανοί, όπως και όλοι οι Νεοφιλελεύθεροι εργατιστές, διατείνονται ότι το Mandatory Work Activity (και τα διάφορα παρόμοια προγράμματα για τα οποία όλο και περισσότερες φωνές ακούγονται υπέρ της εφαρμογής τους καί στην Ελλάδα) βοηθούν τους ανθρώπους που έχουν μείνει εκτός εργασίας για πολύ καιρό μέσω της παροχής τους υπηρεσιών να μην δημιουργήσουν κενά στο βιογραφικό τους, πράγμα που στη θεωρία φαντάζει λογικό, καθώς η αγορά εργασίας (ιδιαίτερα στη Βρετανία) δίνει προτεραιότητα πρόσληψης σε άτομα με εμπειρία, και η αποχή από την εργασία (για οποιονδήποτε λόγος) πάνω από ένα τρίμηνο, συνήθως εκλαμβάνεται ως μείωση της απόδοσης του υποψήφιου/ας ο οποίος/α έχε πάψει πλέον στις καθημερινές του/της δραστηριότητες να χρησιμοποιεί τις τεχνικές γνώσεις που είχε προηγουμένως αποκομίσει ενώ εργαζόταν. Στην πραγματικότητα, όμως, το Mandatory Work Activity υποχρεώνει τους ανέργους να απασχολούνται σε κάθε εργασία, ανεξαρτήτως κατάρτισης, σπουδών και προϋπηρεσίας. Για παράδειγμα, κάποιος που εργαζόταν ως πολιτικός μηχανικός και απολύθηκε λόγω περικοπών, θα σταλθεί να αναλάβει υπηρεσίες είτε στα McDonalds, είτε σε άλλου είδους παρόμοιες θέσεις, ακόμη και εκεί που απαιτούνται χειρωνακτικές δραστηριότητες. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι πιθανότητες το άτομο αυτό να επαναπροσληφθεί ως πολιτικός μηχανικός είναι χαμηλότερες μιας από την προηγούμενή του απασχόληση οι γνώσεις που έχει αποκομίσει είναι άλλες από αυτές του πολιτικού μηχανικού τις οποίες πιθανότατα να θεωρηθεί ότι τις έχει ξεχάσει.

Αν μέσα σε όλα αυτά συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι στη Βρετανία (αναλόγως και στις περισσότερες χώρες της Βόρειας Ευρώπης) τα πτυχία πανεπιστημίου ελάχιστα αναγνωρίζονται από τους εργοδότες οι οποίοι δίνουν προτεραιότητα στην εμπειρία και την προϋπηρεσία, αυτό που καταλαβαίνουμε είναι πως πλέον ένας τεράστιος αριθμός εκμεταλλεύσιμων ανθρώπων γίνεται διαθέσιμος, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή για τη μεγιστοποίηση του κέρδους των μεγαλο-επιχειρήσεων, ενώ ελάχιστοι θα είναι αυτοί που θα μπορούν να χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους τις επιστημονικές τους γνώσεις που στο παρελθόν μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν μια λιγότερο επίπονη επιβίωση. Ιδιαίτερα αν συμπεριλάβουμε και τον τριπλασιασμό των διδάκτρων στα Βρετανικά πανεπιστήμια (που πλέον αγγίζουν το ποσό των 9.000£ τον χρόνο για προ-πτυχιακές σπουδές), την επιβολή διδάκτρων σε χώρες με ισχυρές εκπαιδευτικές δομές όπου η δωρεάν εισαγωγή στα τριτοβάθμια ινστιτούτα θεωρούνταν για χρόνια ως κάτι δεδομένο και αυτονόητο, τότε γίνεται ολοφάνερο πως από εδώ και στο εξής στρατιές δούλων θα αναπαράγονται συνεχώς από τους μηχανισμούς του συστήματος, ενώ η πρόσβαση στην γνώση (και συνεπώς στην άνετη διαβίωση) θα αποτελεί ‘δικαίωμα’ μιας μικρής προνομιούχας μειοψηφίας.

Δουλεία ή ελευθερία;

Η εφαρμογή τέτοιου είδους προγραμμάτων εκμετάλλευσης φανερώνει πέρα για πέρα την πολιτική οπισθοδρόμηση της εποχής μας, ως αποτέλεσμα όχι μόνο της ήττας του εργατικού κινήματος εξ’ αιτίας του οποίου μέχρι και μερικά χρόνια πριν μπορούσαμε να απολαμβάνουμε κάποια σχετικά προνόμια, αλλά πάνω απ’ όλα, αντανακλά το γενικευμένο κλίμα απάθειας που κυριαρχεί στην Δύση, την απο-πολιτικοποίηση που οδηγεί όλο και περισσότερο στην εδραίωση και διαιώνιση του πιο ακραίου αντιδραστικού ελιτισμού (όπως θα έλεγε και ο Finley) που συναντά κανείς τα τελευταία 30 χρόνια στον «ελεύθερο κόσμο». Η δικαίωση της Βεμπεριανής αυθαίρετης αντίληψης του «όποιος δεν δουλέψει δεν θα φάει» αποτελεί πεμπτουσία του, καθώς βάζει τα θεμέλια για την ηθικοποίηση της εκμετάλλευσης, προσπαθώντας, ταυτόχρονα, να καταστήσει ως κοινή λογική την ποινικοποίηση κάθε είδους αυτονόητης αντίδρασης.

Καλό θα ήταν στο σημείο αυτό να γνωρίζουμε ότι η ηθική της εργασίας (την οποία είχα αναλύσει και σε προηγούμενο άρθρο) και η χρήση της λέξης «τεμπέλης» σχεδόν πάντοτε χρησιμοποιούνταν από τις εκάστοτε θεσμισμένες ολιγαρχίες ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες για περισσότερα δικαιώματα. Από την Παρισινή Κομμούνα μέχρι τις απεργίες του Σικάγο, από τον Μάη του 68 μέχρι και τις φοιτητικές διαδηλώσεις στην Βρετανία και το Occupy Wall Street, χαρακτηρισμοί όπως «τεμπέλης», «χαραμοφάης», «καταχραστής της ελευθερίας» και «τρομοκράτης» εναντίον όλων αυτών που συμμετείχαν στα κινήματα αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της προπαγάνδας των ολιγαρχιών. Η παρότρυνση υποψηφίων για το χρίσμα του αμερικανικού ρεπουμπλικανικού κόμματος προς τους συμμετέχοντες στο Occupy Wall Street «πηγαίνετε να βρείτε καμιά δουλιά αφού κάνετε μπάνιο», η διεθνής μιντιακή καμπάνια μίσους των «lazy Greeks» υποδηλώνουν ξεκάθαρα ότι η προσκόλληση στην ηθική της εργασίας όχι μόνο χρησιμοποιείται από τις κυρίαρχες τάξεις οι οποίες στρουθοκαμηλίζοντας επιδιώκουν την εξουδετέρωση των πολιτικών τους αντιπάλων στο επικοινωνιακό επίπεδο, αλλά, ταυτόχρονα, αποτελεί και βασικό χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας που δεν καταφέρνει να αμφισβητήσει τις παραδοσιακές θεσμισμένες (στην καπιταλιστική περίπτωση προτεσταντικές) αξίες, να έρθει σε ρήξη με τον κοινωνικο-κεντρισμό της προσπαθώντας να δει τα δρώμενα από μια άλλη οπτική γωνία, και να προσεγγίσει διαφορετικά τους σκοπούς και τους λόγους κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η δαιμονοποίηση της φτώχειας και η ολομέτωπη επίθεση ενάντια στους αναξιοπαθούντες δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Το συναντάμε πάντοτε σε εποχές όπου οι αντιστάσεις και τα κοινωνικά κινήματα άφηναν ανοιχτό το πεδίο για όλες τις συντηρητικές κοινωνικές εκφάνσεις να κυριαρχήσουν, τάσεις που αντανακλούν την προ-πολιτική πλευρά των Δυτικών παραδόσεων οι οποίες πηγάζουν από τις καταπιεστικές κοινωνίες του μεσαίωνα και επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Αυτού του είδους οι παραδόσεις εκφράστηκαν στο παρελθόν μέσα από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και τις δικτατορίες, μέσα από την καταστολή και την ανελευθερία, και σήμερα μέσω του επικοινωνιακού πολέμου των Μέσων Ενημέρωσης επιστρατεύεται η αναντίρρητη υπακοή στους ισχύοντες νόμους με την ηθική της εργασίας να παίζει καταλυτικό ρόλο στην ολοένα και συνεχόμενη σπατάλη ενέργειας σε οποιαδήποτε δραστηριότητα μόχθου είτε για χάρη της δραστηριότητας αυτής είτε με σκοπό την παροχή υπηρεσιών προς αυτούς που βρίσκονται στις υψηλότερες βαθμίδες της εξουσιαστικής πυραμίδας. Στην αντίθετη πλευρά έχουμε την κληρονομιά του προτάγματος της αυτονομίας, της δημοκρατίας, που συμπληρώνει το δίπολο των Δυτικών παραδόσεών. Όσο οι συνειδήσεις θα δηλητηριάζονται από το ατομικιστικό φαντασιακό της κοινωνικής ανόδου, του prestige, από τον κρετίνικο καταναλωτισμό και την πλαστική κομφορμιστική κουλτούρα, τόσο το πρόταγμα της αυτονομίας θα περιορίζεται, αφήνοντας ανοιχτό το πεδίο για την οπισθοδρόμηση της κοινωνίας.

Βλέποντας τις καταστάσεις να φτάνουν πλέον σε οριακό επίπεδο και τον καριερισμό να καταρρέει δεν μας μένει τίποτα παραπάνω παρά να διαλέξουμε: θέλουμε να ζήσουμε σαν δούλοι ή σαν ελεύθεροι άνθρωποι; Αν η επιλογή μας είναι η δεύτερη τότε μάλλον ήρθε η στιγμή να αποδεχτούμε ότι η επιστροφή στις «παλιές καλές μέρες», στον καπιταλισμό «με το ανθρώπινο πρόσωπο» αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός, προωθώντας έτσι την αυτο-οργάνωση και την απο-ανάπτυξη ως ριζικές απαντήσεις στην βαθιά κρίση της εποχής μας. Αν πραγματικά θέλουμε να διεκδικήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή, μάλλον θα πρέπει να αποβάλουμε πέρα για πέρα το καπιταλιστικό φαντασιακό. Ή θα αμφισβητήσουμε την προπαγάνδα τρόμου και θα συγκρουστούμε με τις κυρίαρχες αξίες που διέπουν την κοινωνία μας (το κέρδος και την αλόγιστη συσσώρευση κεφαλαίων), με τους θεσμούς που διαιωνίζουν την θεσμισμένη ετερονομία (όπως το κράτος και τις μεγάλες επιχειρήσεις) απαιτώντας άμεση δημοκρατία και ισότητα σε όλα τα εισοδήματα, ή θα υπομένουμε μαρτυρικά και σιωπηλά τις συνέπειες της απάθειάς μας. Καί τα δυο μαζί δεν γίνονται…

Δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά στον Σαμαρά> Να γράψει ιστορία σαν Εθνάρχης ή να φύγει ταπεινωμένος από τους ολιγάρχες.

http://www.kourdistoportocali.com/articles/19249.htm

Από τον Βασίλη Μπόνιο

O Σαμαράς θα πρέπει να επιλέξει, αν θα φύγει ως Εθνάρχης- αλλάζοντας την μοίρα της χώρας- η ως άβουλο κανίς των ολιγαρχών όπως συνέβη με όλους σχεδόν τους προκατόχους του της μεταπολίτευσης.

Η μόνη εξαίρεση ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος κατηγορήθηκε για σοσιαλμανία. 

(Ατυχώς ο ανηψιός Καραμανλής εξήντλησε όλο τον δυναμισμό του κατά των νταβατζήδων εκείνη τη νύχτα στον Μπαιρακτάρη).

Ο Σαμαράς έχει λοιπόν να επιλέξει η  να γράψει το όνομά του με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ στην Ιστορία η να φύγει απαξιωμένος αφού πρώτα χρησιμοποιηθεί σαν υδρομάντηλο μιας χρήσης από την διαπλοκή.

Στοίχημα για το δρόμο που θα επιλέξει δεν βάζουμε, αλλά αυτή είναι η πρόκληση. 

Τίποτε λιγότερο δεν διακυβεύεται σ΄αυτή την συγκυρία...

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΗΣ Α' ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ: ΟΤΑΝ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΗΤAΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ!

http://panagiaalexiotissa.blogspot.gr/2013/03/blog-post_11.html

Ένα συγκινητικό βίντεο που θα ξυπνήσει μνήμες σε όσους είναι μεγαλύτερης ηλικίας και οργή σε όλους, που κάνουμε τη σύγκριση με τα σύγχρονα τερατουργήματα που διδάσκονται στα σχολεία και τα παιδιά μας:

Δείτε το βίντεο πατώντας στο "διαβάστε περισσότερα"


πηγή ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ
Πηγή: Ι.Ν. Αγίων Χαραλάμπους & Αντωνίου Κρύα Ιτεών Πατρών:
http://ellpalmos.blogspot.gr/

το θέμα αυτό το βρήκα στη σελίδα της Παναγίας Αλεξιωτίσσης σε αυτο το link http://panagiaalexiotissa.blogspot.com/2013/03/blog-post_11.html#ixzz2NIS9oE4y

"Πατριωτικό Μέτωπο": Αυτοκτονούμε...

Αθήνα, 11 Μαρτίου 2012.

Αυτοκτονούμε...

Αυτοκτονούμε ως Λαός. Αυτοκτονούμε ως Πατρίδα. Αυτοκτονούμε ως αξιοπρεπείς και ελεύθεροι πολίτες. 

Μεγάλα και ψεύτικα λόγια οι γιαλαντζί ακαδημαϊκοί, μεγαλύτερα οι γιαλαντζί "αντιμνημονιακοί", ακόμη μεγαλύτερα οι γιαλαντζί "πατριώτες", τα μεγαλύτερα όλων οι γιαλαντζί "αριστεροί".

Εξαφανισμένοι οι "άνθρωπο του πνεύματος", εξαφανισμένοι αυτοί "όπου τη ζωή τους όρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες".

"Υπάρχουμε", όπως υπάρχουν οι ζωντανοί νεκροί, σε μια χώρα περιφερόμενων κουφαριών. Με μόνους ζωντανούς, τα ανθρωπόμορφα τέρατα: Τους ανθρωποφάγους νεοταξίτες, τους πτωματοφάγους τοκογλύφους, τους σιχαμερούς εφιάλτες, τους αηδιαστικούς σάυλωκς. 

Η άνοιξη όμως είναι ακριβή. Και για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή. Θέλει νεκρούς χιλιάδες νάναι στους τροχούς, θέλει και η ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους...

Υπάρχει κανείς; Ακούει κανείς;

Πού πήγατε Λεωνίδες και Καραϊσκάκηδες, να βάλουμε τέλος σε αυτό το δράμα, του Λαού και της Πατρίδας μας; Εμείς του Πατριωτικού Μετώπου, είμαστε "έτοιμοι από καιρό". Εσείς;...

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 
Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com

ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΑΣΤΕΓΟΣ (ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)

http://www.agioritikovima.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=17852:enas-agios-ate&catid=244:diafora-peri-zohs&Itemid=723

Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου λίγα μέτρα πιο πέρα…


Αναζητούσα κάτι άλλο, αλλά προέκυψε αυτό το βλέμμα, που σαν να μου μιλούσε χωρίς ήχο με καθήλωσε και με γέμισε ενοχες…

Εγώ κρατώντας μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι νερό αμέριμνος αλλά και ψυχρός, εκείνος ένας πεινασμένος και κομματιασμένος ψυχικά περίμενε όχι την τυρόπιτα, αλλά το τέλος που δεν ερχόταν…
Τον κοίταξα άλλη μια φορά και του την πρόσφερα μαζί το νερό…Την πήρε στα χέρια αλλά δεν την έφαγε…
«Ένα τσιγάρο έχεις να μου δώσεις;» 

«Δεν καπνίζω», του λέω, αλλά τρέχω στο περίπτερο δίπλα του και αγοράζω ένα πακέτο, δεν θυμάμαι και ποια μάρκα…
Το προσφέρω χαμογελώντας και καθώς απομακρύνομαι μη έχοντας να δώσω κάτι άλλο, ξεκίνησε η δική του προσφορα!!!


«Το τσιγάρο με σκοτώνει, ενώ η τυρόπιτα ανανεώνει το ραντεβού με την κόλαση για αργότερα…».


Τον κοίταζα σιωπηλός και ακίνητος δείχνοντάς του το ενδιαφέρον που ζητούσε για να συνεχίσει…
«Δεν με παίρνει ρε φίλε η Παναγιά, με αφήνει εδώ να ταλαιπωρούμαι, να βλέπω την πατρίδα, να στοιχειώνει και να μη μπορώ να τη βοηθήσω…
Τα παιδιά και τους νέους να χάνονται στην απελπισία, χωρίς προοπτική και όνειρα και λιώνω…Τους αρρώστους αβοήθητους, τους γέροντες πεταμένους και εκείνα τα ορφανά ξεχασμένα στα ιδρύματα και μαυρίζει η καρδιά μου…

Ο Χριστός είναι εδώ συνέχεια δίπλα μου και όσο τον παρακαλάω να με πάρει μαζί του με αφήνει να κοιμηθώ και ξανάρχεται μόλις ξυπνήσω… 
Δεν έχω και άλλη παρέα αλλά ούτε και παράπονο…Όποτε Τον φωνάξω τρέχει συνέχεια να με ακούσει…

Αν ζητήσεις από τον πρωθυπουργό ακρόαση δεν θα τον δεις ποτέ…Ο άρχοντας όμως όλου του κόσμου έρχεται αμέσως…»
 Δακρύζει και σταματάει να μιλάει κοιτώντας αλλού…
 Κάθισα δίπλα του και περίμενα να συνεχίσει, ήταν τόσο ζεστά, παρά το κρύο, που νόμιζες ότι έχει σόμπα κοντά του… 
Τώρα με κοιτάζει και χαμογελάει…
 «Δώρο από τον Χριστό είναι η σόμπα, μη σου πω ότι το βράδυ ξεσκεπάζομαι».

Χλόμιασα γιατί διάβασε τη σκέψη μου…! Κατάλαβα ότι δεν είναι τυχαίος άνθρωπος…

«Η δικαιοσύνη του Θεού είναι πιο μεγάλη από ότι φαντάζεσαι…

Αν κάνεις φόνο, η ανθρώπινη επιείκεια του δικαστηρίου θα σε βγάλει από τη φυλακή σε λίγα χρόνια, ενώ για το ίδιο αδίκημα σου λένε ότι θα πας στην κόλαση αιώνια…

Είναι δυνατόν ο άνθρωπος να είναι ποιο επιεικής από τον Θεό;

Αν μετανοήσεις για τις πράξεις που σε βαραίνουν, θα συγχωρεθείς αμέσως από τον Χριστό, γι’ αυτό να μην είσαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό σου…

Δώσε του την ευκαιρία να διορθωθεί και μη καταδιώκεσαι από τους τύπους και το καθήκον… Κάνε την προσευχή σου πάντα και μην αφήνεις τον εαυτό σου έξω από την ευλογία του Χριστού…»

«Θέλω αν μπορείς να προσευχηθείς για εμένα», του ζητώ…

«Αν εγώ φάω την τυρόπιτα που μου πρόσφερες, εσύ θα χορτάσεις; Να προσεύχεσαι στον Χριστό όπως και εγώ και να έχεις πίστη…»

Καθώς σηκώνομαι να φύγω, ενώ εκείνος πήρε την τυρόπιτα στα χέρια με κοιτάζει χαμογελώντας και μου λέει:

«Τόση ώρα οι τρεις μας θα μπορούσαμε να παίξουμε και ξερή (παιχνίδι με χαρτιά), αλλά μάλλον εσύ ήθελες μόνο να ακούσεις…

Ο φίλος μου θα σε βοηθήσει να βρεις αυτό που ζητάς…»

Ποτέ δεν περίμενα ότι παίρνοντας ένα πακέτο τσιγάρα και μια τυρόπιτα θα δεχόμουν σαν αντίτιμο την σοφία ενός άγνωστου άστεγου, τη δωρεάν ακτινογραφία των ανησυχιών μου και τη διαβεβαίωση ότι ο φίλος του ο Χριστός θα μου τις απαλύνει…

Οι άνθρωποι του Θεού βρίσκονται ανάμεσα μας και όποιος έχει ανοικτά μάτια μπορεί να δει το θέλημα Του, αλλά και την χάρη Του, αυτήν που μεταμορφώνει έναν άστεγο σε σοφό, έναν άγνωστο σε φίλο, έναν άνθρωπο σε αδελφό !!!

"Αλληλέγγυον": Πατάτες εξαιρετικής ποιότητας Αμαλιάδας, 0,65 το κιλό!

Πατάτες εξαιρετικής ποιότητας Αμαλιάδας, διατίθενται από σήμερα στο Αλληλέγγυον, στα 65 λεπτά το κιλό. Πατάτες οι οποίες πωλούνται στα πολυκαταστήματα, πάνω από ένα ευρώ το κιλό.

Ακόμη χειρότερα, σε  πολλές περιπτώσεις, είναι αιγυπτιακές που βαπτίζονται ελληνικές. Είναι χείριστης μάλιστα ποιότητας, οι οποίες, έχουν αγοραστεί στα 8 λεπτά το κιλό και πωλούνται από τις πολυεθνικές και τα ελληνικής ιδιοκτησίας αλλά με προϊόντα των πολυεθνικών σούπερ μάρκετς, σε εξωφρενικές τιμές.

Υπενθυμίζουμε πως το Αλληλέγγυον, τηρεί απαρέγκλιτα τις παρακάτω αρχές,  ως πρόταση για μια κοινωνία αλληλεγγύης και έντιμης συναλλακτικής πρακτικής:

1.       1. Διαθέτει μόνον ελληνικά προϊόντα.

2.       2. Όλα τα προϊόντα τιμολογούνται από τους ίδιους τους παραγωγούς, ενώ στην τιμή τους προστίθενται μόνο τα λειτουργικά έξοδα του συνεταιρισμού, χωρίς κανένα κέρδος.

3.     3.  Σε όλα τα προϊόντα, αναγράφεται η τιμή αγοράς και η τελική τιμή πώλησης τους.

"Αλληλέγγυον"

Αγίας Σοφίας 50 Κολωνός.

Πίσω από τον Σταθμό Λαρίσης.

www.allilegion.gr

http://www.facebook.com/allilegion

Τηλέφωνο- 2105141443

"ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ",Βασίλισσα της Άρτας (Απολυτίκιο)