Τηλεκάνθαροι και μαϊντανοί

http://www.periodista.gr/index.php/medias/item/1929-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CF%8A%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AFΣτο κοντρόλ

“ Ανερμάτιστοι και ψοφοδεείς, φωνασκούντες ασύστολα και υλακτούντες, υποχωρούν, όπως τα φοβισμένα σκυλιά, μπροστά στην πρόκληση της αλήθειας, πνίγοντας τις κραυγές τους στην προοπτική της ιδιοτέλειας.  ”

Του Σπύρου Μπεκιάρη

Θησαυρός η Ελλάδα! Θησαυρός και η ελληνική γη! Καταπληκτική ποικιλία και ποσότητα. Από τη μία η πανδαισία της ελληνικής χλωρίδας, θαύμα της φύσης, κι από την άλλη οι κήνσορες της ελληνικής πραγματικότητας οι πλείστοι των παρουσιαστών – συντονιστών και οι μαϊδανοί των τηλεπαραθύρων, που υπνωτισμένοι απ την ομοιογένεια της προσφοράς υποθάλπουν φαινόμενα μόνιμης αμνησίας.

Από τα πιο γνωστά φυτικά είδη ο μαϊντανός  χρήσιμος κι αναγκαίος. Πιο γνωστοί όμως οι μαϊντανοί της τηλεόρασης, ενίοτε και του ραδιοφώνου, οι πολυπράγμονες και πολυμαθείς τιμητές των πάντων. Τι κοινό όμως έχουν οι μαϊντανοί των κήπων με τους μαϊντανούς της τηλεόρασης. Και οι δύο είναι φυτά και μάλιστα ποώδη…

Κατά τα άλλα ο πλούτος της ελληνικής χλωρίδας και η ποιότητά της συνδέονται με το ζωογόνο ελληνικό φως, ενώ ο θεσμός των τηλεκανθάρων και των ναρκισσευόμενων γλαστροειδών με την ολική παραίτηση των Ελλήνων, τη σκοτισμένη σκέψη τους και τα συμπτώματα της λαθροβίωσής τους.

Οι συγκεκριμένοι πρωταγωνιστές των μέσων πληροφόρησης, με την ειδωλοποίησή τους, μέσω των δεκτών, αυτοχρηζόμενοι ως τιμητές των συμβαινόντων, δίκην μαυλίδος, μαυλίζουν τις μάζες κατευθύνοντας τες στις ατραπούς που κάθε φορά επιβάλλει η ετυμηγορία της αγοράς. Θύματα της οσφυοκαμψίας τους, αδυνατούν να ορθώσουν το ανάστημά τους, να λειτουργήσουν όρθιοι, να υπερβούν τον ορίζοντα του υστερόβουλου αριβισμού και να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους. Όμως η αξιοπρέπεια του καθένα συναρτάται με την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας του άλλου κι αυτόν τον άλλο οι «λειτουργοί» της πληροφόρησης τον αγνοούν, παγιδευμένοι στο προσδοκώμενο της προτεραιότητας και στη σκοταδιστική ομοιογένεια της προσφοράς.

Ο ανταγωνισμός, η δημιουργικότερη παράμετρος και συνιστώσα μια ζωής μας, αποτελεί νομοτελειακό στοιχείο για την παραγωγική πολιτική και την κοινωνική πρόοδο. Δεν υπάρχει κακός ανταγωνισμός. Υπάρχουν κακοί σκοποί και αθέμιτα μέσα. Ετσι η τακτική που ακολουθούν οι αυτόκλητοι Δον Κιχώτες της ενημέρωσης και οι σύγχρονοι Ρομπέν της οθόνης, οι «εκλεκτοί» υποτελείς δηλαδή του συστήματος, δεν συσχετίζεται με αγωνιστικές διαθέσεις ούτε με τον αγώνα για την αλήθεια. Αντίθετα, οι διάτρητες συνειδήσεις τους σπρώχνουν στην ανούσια πολυλογία και τη δημαγωγική υπεραπλούστευση.

Επιπλέον προβάλλουν το ιδανικό της πολιτικής και κοινωνικής υγείας, που όλο και περισσότερο γίνεται φασματικό, και σαγηνεύονται με τη λάγνα εικόνα της πλασματικής εναλλαγής απόψεων, παράγοντας τη χαλκευμένη σύγκρουση σε βάρος της παραγωγής θέσεων. Χρέος όμως του δημοσιογράφου είναι να οδηγήσει τον πολίτη στη συνειδητοποίηση της ύπαρξης αληθειών και όχι στην άκριτη αποδοχή της επιβαλλόμενης αλήθειας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, εξάλλου ότι η έννοια δημοσιογράφος συναρτάται, σε μεγάλο βαθμό, με την ικανότητα και τη δυνατότητα του «γράφειν». Στο πλαίσιο της τρέχουσας πολιτικής πραγματικότητας, οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, καρικατούρες του γυαλιού, με περισσή σπουδή και κυρίως με θορυβώδη παρουσία, εξαργυρώνουν σε καθημερινή βάση την «προσφορά» τους με υλακτές και αμετροέπειες.

Ανερμάτιστοι και ψοφοδεείς, φωνασκούντες ασύστολα και υλακτούντες, υποχωρούν, όπως τα φοβισμένα σκυλιά, μπροστά στην πρόκληση της αλήθειας, πνίγοντας τις κραυγές τους στην προοπτική της ιδιοτέλειας. Με απερίγραπτο ταρτουφισμό, μάλιστα, προβάλλουν το ψευδοσυγκρουσιακό σε βάρος της αντιπαράθεσης επιχειρημάτων, υπηρετώντας τον «ιερό» τους σκοπό, αυτόν του ελέγχου της συνειδήσεων και της μεταλλαγής του έλληνα πολίτη. Σήμερα, λοιπόν, οι οιονεί κέρβεροι της ενάργειας του βίου μας, υπνωτισμένοι, βαφτίζουν το αντιλαϊκό και άδικο σε αναγκαίο, αποκαλύπτουν σκάνδαλα μεγατόνων και αφθωρεί τα αποσιωπούν, δίνουν λύση σε προβλήματα με την πρακτική του διακανονισμού , και την ιδιότητα του οικονόμου της κοινωνίας, κινητοποιούν τις κρατικές υπηρεσίες, θυμούνται τους άστεγους, «δακρύζουν» για τους άνεργους, δικάζουν, καταδικάζουν και αθωώνουν, αποκαλούν κυρίους τους απατεώνες και συλλήβδην «υπηρετούν» το δίκαιο και το καλό, το οποίο διασφαλίζεται με τη στήριξη της εξουσίας.

Ωστόσο, η πουριτανική «φιλανθρωπία τους» υπερβαίνουσα κάθε όριο, καταδεικνύει τη συμβιωτική τους σχέση με την πολιτική –εκτελεστική εξουσία και γενικότερα συντηρεί τους αμφιτροφοδοτικούς μηχανισμούς του διδύμου μέσων και εξουσίας. Ταυτόχρονα η μαϊμουδίστικη αβρότητα, ο εμετικός καθωσπρεπισμός και η λαϊκίστικη εκδοχή του πολιτικού πολιτισμού, αγγίζουν τα όρια της ευτέλειας και της σιμωνίας. Που είναι οι εκπομπές παραγωγής πολιτικών θέσεων, οι δημιουργικές προτάσεις για την ανεργία, το εργασιακό; Που είναι οι αντιδράσεις τους για τους ιούς τερατογενέσεων που επωάζονται στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας; Δυστυχώς η δημοκρατία της πληροφορίας και η πλάνη της πολυφωνικής έκφρασης επιβάλλει και τους καδραριστούς, τους επαγγελματίες, τους μόνιμους θαμώνες των τηλεπαραθύρων, τους ειδήμονες κα επαΐοντες, τα τέρατα της «πολυμαθημοσύνης» από την οποία, όπως έλεγε ο Ίππων, δεν υπάρχει τίποτα πιο κενό.

Οι μαϊδανοί των παραθύρων, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ αξιολογότατους ανθρώπους κάθε χώρου, που διακριτικά κατά καιρούς καταθέτουν σοβαρές απόψεις, αυτοί δηλαδή, που εργολαβικά έχουν αναλάβει το «άγιο έργο» της φώτισή μας, σκοτίζουν τη σκέψη του άμοιρου πολίτη και ως άξιοι συνεργοί ανάξιων σε πολλές περιπτώσεις, διακόνων της πληροφόρησης, συμπληρώνουν τα πάνελ της απάτης. Παρόλο που η πολυμάθειά τους προκαλεί ταραχή Παρόλο που η Ελλάδα «των πάντα γνωριζόντων», βυθίζεται , αυτοί εμμένουν κι γι’ αυτό η ηδονή της ψευδοϋπεροχής τους μετατρέπεται σε οδύνη της συνειδητοποίησης του μηδαμινού. Ετσι επιβεβαιώνεται η θέση του Τεοντορ Αντόρνο: «Αποκρουστικό, μολοταύτα ως ένα βαθμό ορθολογικό είναι το πρόσθετο γόητρο εκείνου που μπορεί να παρουσιάζεται τόσο σπουδαίος άνθρωπος, ώστε να πρέπει να παρευρίσκεται παντού».

Έστω κι έτσι οι επαγγελματίες της μιντιακής κονίστρας, θύματα της δοκησισοφίας, της ματαιοδοξίας κα της υστεροβουλίας τους, υπηρετούν τις πρακτικές ελέγχου των συνειδήσεων, τις οποίες φροντίζουν να αποκοιμίζουν, μέσα από κανονιστικές λογικές. Τεράστια, όμως είναι και η ευθύνη των πολιτών. Αν αρκεστούμε στη λογική της δαιμονοποίησης των πάντων στο χώρο της καθημερινής ενημέρωσης και πληροφόρησης και αγνοήσουμε το τεράστιο χρέος μας, θα είμαστε οι μεγάλοι υπεύθυνοι. Η τροφός αυτών των κειτούκειτων στο συγκεκριμένο χώρο είναι η δική μας ανοχή και ακινησία.

Ετσι το μέγα χρέος μας είναι να απαξιώσουμε τους συγχρόνους Ιανούς, αποστρέφοντας το πρόσωπο μας από την αποκρουστική τους παρουσία και αδρανοποιώντας τους διακόπτες των δεκτών. Ένα απαιτητικό και αξιοπρεπές κοινό, απαξιώνει τους ανάξιους και επικίνδυνους και θέτει τις βάσεις της δημιουργικής παρουσίας στο χώρο των μέσων και κυρίως τις βάσεις παραγωγής πολιτικής, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Κασιμάτης: Νέο Σύνταγμα μόνο με επανάσταση.

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2013/02/blog-post_9806.html

Ο γνωστός συνταγματολόγος κ. Γ. Κασιμάτης (Ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών), απαντώντας σε σχετική ερώτηση της εφημερίδας «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», η οποία έχει ξεκινήσει δημόσιο διάλογο για την αλλαγή του Συντάγματος, απάντησε ως εξής: «Πρέπει να διευκρινίσω ότι η απάντηση στο ερώτημά σας θα περιοριστεί σε σκέψεις μόνο για αναθεώρηση του Συντάγματος, δηλαδή για τη βελτίωση του ισχύοντος Συντάγματος και του πολιτεύματος της αστικής δημοκρατίας. Γιατί...

ακούγονται φωνές -συχνά πολύ δικαιολογημένες- για εθνοσυνέλευση ή συντακτική συνέλευση και για κατάργηση του ισχύοντος Συντάγματος και για νέο Σύνταγμα κ.λπ. Πρέπει, όμως, να ξέρουμε ότι αυτά δεν μπορούν να γίνουν πράξη με αναθεώρηση, αλλά μόνο με επανάσταση ή πραξικόπημα».

Η άποψη αυτή είναι μια άποψη που διατρέχει ολόκληρη σχεδόν την κοινότητα των συνταγματολόγων, οι οποίοι παραμένουν προσηλωμένοι στην διατήρηση του ισχύοντος Συντάγματος και του ισχύοντος μοντέλου «δημοκρατίας», πλην ορισμένων εξαιρέσεων. Εξαίρεση για παράδειγμα αποτελεί ο συνταγματολόγος κ. Γ. Κατρούγκαλος ο οποίος ζητά ευθέως στο τελευταίο βιβλίο του «Η κρίση και η διέξοδος» Συντακτική Συνέλευση για Νέο Σύνταγμα. Το έκαναν το 1958 οι Γάλλοι επί Ντε Γκώλ, το έκαναν στις μέρες μας οι Ισλανδοί και μάλιστα οι τελευταίοι έφτιαξαν καινούργιο Σύνταγμα από τον ίδιο το λαό με δημόσια διαβούλευση. Το έκαναν προ καιρού οι Τσέχοι. Το έκανε ο Κ. Καραμανλής με το δημοψήφισμα που κατάργησε το θεσμό της βασιλείας στην Ελλάδα, παρότι το απαγόρευε το Σύνταγμα του 1952. Σε καμία από τις πιο πάνω περιπτώσεις δεν υπήρξε επανάσταση, ούτε ανοίχτηκε μύτη. Ήταν θέληση του λαού.

Επομένως, προκειμένου να αλλάξει το Σύνταγμα δεν απαιτείται καμία επανάσταση. Ο λαός εξ ορισμού είναι το ανώτατο όργανο του Κράτους και μπορεί να φτιάχνει και να αλλάζει μόνος του τον καταστατικό χάρτη του Κράτους. Εκτός και αν θεωρούμε ότι το πολιτικό προσωπικό είναι ανώτερο από το λαό. Εκείνο λοιπόν που απαιτείται είναι ένα δημοψήφισμα συνοδευόμενο από κάποια βασικά ερωτήματα, ώστε να αποφασίσει ο λαός για το εάν θα συνεχίσει να ζει με το ίδιο πολιτικό σύστημα ή θα το αλλάξει.

Όπως δείχνουν τα πράγματα και από τις πρώτες απόψεις που εκτίθενται στην "Ελευθεροτυπία", αντί για δημόσιο διάλογο, παρατηρούμε ένα ακόμα γνωστό ελληνικό ευχολόγιο-παράκληση προς τους πολιτικούς για κάποιες αλλαγές και το όλο σκηνικό με το Σύνταγμα τελικά κατευθύνεται σε έναν και πάλι συμβιβασμό μεταξύ των κομματικών συμφερόντων, αφήνοντας για μια ακόμα φορά τους πολίτες που αγωνιούν στη γωνία.

Απαιτείται τελικά επανάσταση, αλλά όχι επανάσταση με όπλα. Έχουμε όλοι ανάγκη από μια επανάσταση συνείδησης. Ας κάνουμε μόνο μια απλή ερώτηση στον εαυτό μας και ας πάρουμε τη σχετική απόφαση. Θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε με αυτό το πολιτικό σύστημα ή πρέπει να αλλάξει; Αν αποφασίσουμε ότι πρέπει να αλλάξει τότε θα πρέπει να συναντήσουμε ανθρώπους που έχουν τις ίδιες απόψεις. Όλα τα υπόλοιπα θα τα καταγράψει η Ιστορία.

Αυτή είναι η πραγματική επανάσταση.  Με αυτή την έννοια της επανάστασης πράγματι ο κ. Κασιμάτης έχει δίκιο.

«ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΑΟΣ, ΚΥΡΙΕ»! - Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10913:mpogio-laos&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

Το λέγανε σε εκείνες τις παλιές κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου: «Δεν είμαστε λαός, κύριε»!
Απόδειξη:
Οι ναυτεργάτες, εκτός από πολύ «μπρουτάλ» τύποι, «σαμποτάρουν» και την οικονομία.
Οι αγρότες, εκτός από «καφενόβιοι», διεκδικούν και «ειδική μεταχείριση».
Οι ιδιοκτήτες φτωχόσπιτων, δεν τους αρκεί να μην είναι άστεγοι, δε λένε πάλι καλά που έχουν ένα κεραμίδι, το θέλουν και αφορολόγητο.
Οι εργαζόμενοι στο Μετρό και στα ΜΜΜ, εκτός από «συντεχνίες», παρακωλύουν και την «εύρυθμον λειτουργίαν» της χώρας.
Οι μικροεπαγγελματίες δε φτάνει που έχουν δική τους δουλειά, δε φτάνει που είναι «φοροκλέφτες», θέλουν και πελάτες.
Οι εκπαιδευτικοί, δεν τους αρκεί που είναι «τεμπελχανάδες» και «κάθονται τρεις μήνες το χρόνο», θέλουν και κανονικό μισθό.
Οι συνταξιούχοι, δε φτάνει που είναι «κορακοζώητοι», τους σφήνωσε στο μυαλό να ζούνε και με αξιοπρέπεια.
Οι εργάτες και όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, δεν κοιτάνε να δοξάζουν τον Θεό που δεν έχουν μείνει ακόμα άνεργοι, θέλουν και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Οι άνεργοι, εκτός που «κοπριτεύουν» όλη μέρα, θέλουν και επίδομα ανεργίας.
Και όλοι οι υπόλοιποι, αντί να κάνετε το σταυρό σας που ζείτε σε μια χώρα με ήλιο και θάλασσα, θέλετε και εισόδημα. Θέλετε και δουλειά. Θέλετε και πετρέλαιο θέρμανσης για το χειμώνα.
Ε, μα πόσα να αντέξει πια κι αυτή η κυβέρνηση! Πάλι καλά με την υπομονή της που δεν έχει κηρύξει, ακόμα, επίταξη των πάντων!

                                                                                             «Αγιος»...
Ο χουντομητροπολίτης Καλαβρύτων, ο Αμβρόσιος, αυτός που, προχτές, έχοντας γύρω του ως εξαπτέρυγα τους χρυσαυγίτες βουλευτές, αποκάλεσε τον χουντοδολοφόνο Ντερτιλή «πρότυπο γενεών», «Σωκράτη» και «Κολοκοτρώνη», έχει μακρά... δημοκρατική παράδοση.
Για παράδειγμα, ως ιερεύς - φέρων το βαθμό του μοιράρχου και κατόπιν του ταγματάρχου - υπηρέτησε ευδοκίμως την Ελληνική Αστυνομία καθ' όλη τη διάρκεια της χούντας.
Ως τιτουλάριος, δε, μητροπολίτης Ταλαντίου, μετά τη χούντα, ο άγιος Αμβρόσιος (ναι, είναι και άγιος...) δεν παρέλειπε την έκφραση στοργής προς τους Απριλιανούς βασανιστές, για τους οποίους - στον χειροτονητήριο, μάλιστα, λόγο του - είχε απευθύνει
«θερμόν εν Κυρίω ασπασμόν προς όλους εκείνους τους αγαπητούς μου αξιωματικούς και οπλίτας της Ελληνικής Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων, οι οποίοι την στιγμήν ταύτην, συνεπεία οιουδήποτε ατυχούς συμβάντος εν τη εν ασκήσει του υπηρεσιακού των καθήκοντος, εστερήθησαν των αγαθών της υγείας και της ελευθερίας»...
«Ατυχή συμβάντα», δηλαδή, κατά τον καλόν αυτόν χριστιανό πράξεις αγάπης, όπως η φάλαγγα, τα ηλεκτροσόκ και όλες αυτές οι γνωστές μέθοδοι προσηλυτισμού στο δόγμα του «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών».
Αλλωστε, καθόλου τυχαίο δεν είναι που αυτός ο υπέροχος άνθρωπος του Θεού, που στην κηδεία τουΝτερτιλή έψαλε τον επικήδειο παρέα με τον αρχιβασανιστή της χούντας, τον Θεοφιλογιαννάκο, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της πασίγνωστης αδελφότητας της «Χρυσοπηγής»...

*Δημοσιεύθηκε στο "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" την  Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 201
3

«Άγγελος ή Δαίμονας» ένα αλλιώτικο βιβλίο

http://www.antinews.gr/2013/02/05/202766/

 Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Όσα δεν έχουμε μπορέσει να μάθουμε ακόμα μέσα από τα ιστορικά βιβλία για τα χρόνια του πολέμου και της κατοχής, τελικά φαίνεται πως θα τα μάθουμε από τα ιστορικά μυθιστορήματα. Εδώ ακριβώς είναι το μεγάλο παράδοξο. Πολλά ιστορικά βιβλία για το θέμα αυτό περιέχουν ανακρίβειες, ακόμα και διαστρεβλώσεις ή πλαστογραφίες. Τώρα από ένα ιστορικό μυθιστόρημα μαθαίνουμε αλήθειες!

Πρόκειται για το βιβλίο της Ιζαμπέλλας Παλάσκα «Άγγελος ή Δαίμονας – Ο αμφιλεγόμενος πατέρας μου», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη. Εντελώς ασυνήθιστο σαν δομή και σαν πλοκή, ένα ιστορικό μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι και μια μυθιστορηματική βιογραφία, αφού αναφέρεται στη ζωή του πατέρα της, του Γιάννη Βουλπιώτη. Μερικοί θα αναρωτηθούν ποιος ήταν αυτός ο Βουλπιώτης. Όσοι έχουν εντρυφήσει στη σκοτεινή περίοδο του ηρωϊσμού, της αδελφοκτονίας αλλά και των δωσιλόγων, που ήταν η Κατοχή, κάτι ξέρουν. Με το βιβλίο θα μάθουν κι άλλοι.

Ο Βουλπιώτης ήταν από τη δεκαετία του 1930 ανώτατο στέλεχος του συγκροτήματος Ζήμενς και Τελεφούνκεν. Είχε μάλιστα παντρευτεί την κόρη του Γερμανού μεγαλοβιομήχανου, του ίδιου του Χερ Ζήμενς. Αυτός ο Βουλπιώτης λοιπόν εκπροσωπούσε το συγκρότημα σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και φυσικά στην Ελλάδα, κλείνοντας για λογαριασμό του μεγάλες συμβάσεις. Στη χώρα μας έγινε γνωστός από τα προπολεμικά χρόνια για τις μεγάλες κρατικές συμβάσεις που είχε υπογράψει, ιδίως για τον εκσυγχρονισμό της τηλεφωνίας και την ίδρυση του πρώτου ελληνικού κρατικού ραδιοσταθμού.

Το όνομά του συνδέθηκε όμως και με τις μίζες που δόθηκαν. Είναι παλιά αυτή η δύσοσμη γερμανική κολώνια. Ο ίδιος φαίνεται πως συνδέθηκε με πολιτικούς της εποχής σε όλο το πολιτικό φάσμα. Ακόμα και με προσωπικότητες της Αριστεράς, όπως ο Δημήτρης Γληνός. Το βέβαιο είναι ότι διαδραμάτισε κάποιον παρασκηνιακό ρόλο πίσω από διάφορα ιστορικά γεγονότα, συνομιλούσε απευθείας με τον ίδιο τον Μεταξά και τον Μανιαδάκη, άλλους πολιτικούς ή διπλωμάτες, ακόμα και με τον Χίτλερ ή αξιωματούχους του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία κ.ά.

Όλα αυτά ανάμεσα σε διάφορες φάσεις της προσωπικής ζωής του Βουλπιώτη, που περιγράφονται πολύ γοητευτικά από την κόρη του, η οποία είναι οφθαλμοφανές ότι έχει το χάρισμα να τραβάει την προσοχή του αναγνώστη με τον γραπτό λόγο της. Η συγγραφέας δεν διστάζει να παρουσιάσει τον ήρωα του βιβλίου της σαν να είναι ένα εντελώς ξένο γι’ αυτήν πρόσωπο. Τον αντιμετωπίζει αποστασιοποιημένα σε τρίτο πρόσωπο με αντικειμενικότητα. Τον δείχνει, ανάμεσα σε επιχειρηματικές ή παραγοντικές δραστηριότητες, στο κοσμοπολίτικο περιβάλλον που ζούσε στην Αθήνα, το Παρίσι ή το Βερολίνο, αναπαριστώντας κάπως νοσταλγικά και με συναρπαστικές γραμμές την ατμόσφαιρα της εποχής. Περιγραφές και διάλογοι που σε κάνουν να νομίζεις πως είσαι κάπου δίπλα κι εσύ και τα βλέπεις και τα ακούς όλα αυτά.

Πολύ σημαντικότερη όμως είναι η ανάμιξη του Βουλπιώτη στα χρόνια του πολέμου, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Εμφανίζεται να λειτουργεί σε ορισμένες φάσεις σαν ένας μεσάζων, όχι πλέον για να επιτύχει συμβάσεις για λογαριασμό του γερμανικού συγκροτήματος που εκπροσωπούσε, αλλά για διάφορες παρασκηνιακές ενέργειες πολιτικοδιπλωματικού χαρακτήρα. Στις παραμονές της ιταλικής επίθεσης κατά της Ελλάδος ενεργεί στο Βερολίνο ως μυστικός απεσταλμένος της ελληνικής κυβέρνησης για να αποτραπούν τα σχέδια του Μουσολίνι και του Τσιάνο.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και τον Ιανουάριο του 1941, όταν φιλοξενεί τον μυστικό απεσταλμένο των Γερμανών που μεταφέρει στον διάδοχο Παύλο πρόταση για να λήξει ο ελληνοϊταλικός πόλεμος με ανακωχή στα βορειοηπειρωτικά βουνά που θα κρατούσε μέχρι το τέλος της παγκόσμιας σύρραξης. Οι άνθρωποι του Μανιαδάκη οσμίζονται τι συμβαίνει και περικυκλώνουν το σπίτι του Βουλπιώτη, όπου βρίσκονται για δείπνο οι Γερμανοί διπλωμάτες κ.ά.

Φυσικά, μια που η πλοκή του βιβλίου της Ιζαμπέλλας Παλάσκα κινείται μεταξύ 1938 και 1944 κυρίως, τα πιο ενδιαφέροντα σημεία αναφέρονται σε κρίσιμες πτυχές της κατοχικής περιόδου, στις οποίες λαμβάνει μέρος (πάντα στο παρασκήνιο) ο πατέρας της. Εδώ οι πληροφορίες είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και κάπου αυτό το βιβλίο βγαίνει από το μυθιστορηματικό πλαίσιο και καταγράφει άγνωστα ιστορικά γεγονότα, που συστηματικά μέχρι σήμερα η «κατεστημένη» αριστερή ιστοριογραφία έχει αγνοήσει.

Στο σημείο αυτό θα υπενθυμίσω ότι, όπως τονίζει και η συγγραφέας στον πρόλογό της, την αυθεντικότητα των ιστορικών γεγονότων που παρουσιάζονται έχει αναλάβει ο ιστορικός συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας που τα προσάρμοσε στην ιστορική αλήθεια. Ο Δ. Κούκουνας είναι καλός φίλος αλλά κυρίως ένας χαλκέντερος, επίμονος κι ακριβοδίκαιος ερευνητής, που κατ’ επανάληψη με έχει εντυπωσιάσει με το βάθος και την ακεραιότητα της ιστορικής δουλειάς του, χωρίς εμπάθεια για την Αριστερά και χωρίς μονομέρεια για την Δεξιά. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Δ. Κούκουνας έχει ασχοληθεί σε βάθος με την ιστορική έρευνα για τα κατοχικά χρόνια και έχει ανατρέψει μύθους που επικράτησαν μεταπολεμικά, ενώ δεν ξέρω κανένα από τα στοιχεία που χρησιμοποίησε στα ιστορικά βιβλία του ή άλλα δημοσιεύματα (επί χρόνια ήταν διευθυντής στα περιοδικά «Λαβύρινθος» και «Τότε») να έχει ποτέ διαψευστεί.

Ίσως επανέλθω, γιατί το βιβλίο της Ιζαμπέλλας Παλάσκα «Άγγελος ή Δαίμονας – Ο αμφιλεγόμενος πατέρας μου» (Λιβάνης, σελ. 383, 14,90 ευρώ) περιέχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τη σύγχρονη ιστορία μας που παύουν έτσι να είναι άγνωστα και που ανατρέπουν τους καθιερωμένους μύθους…

Επιστολή Φαήλου Κρανιδιώτη στο UNFOLLOW για τον πελάτη του, Δ. Μελισσανίδη

http://zoornalistas.blogspot.gr/2013/02/unfollow_5.html

Επιστολή στον δημοσιογράφο Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, υπεύθυνο έκδοσης του UNFOLLOW, έστειλε ο Φαήλος Κρανιδιώτηςσχετικά με το ρεπορτάζ για το λαθρεμπόριο πετρελαίου που δημοσιεύει το περιοδικό και τιςαπειλές που δέχτηκε ο συντάκτης του ρεπορτάζ.
Στην επιστολή ο Φαήλος Κρανιδιώτης, όχι σαν αρθρογράφος αλλά ως πληρεξούσιος δικηγόρος του επιχειρηματία Δημήτρη Μεσσαλινίδη, κατ’ εντολήν του πελάτη του, δηλώνει πως ο επιχειρηματίας «ουδέποτε επικοινώνησε με οποιονδήποτε συντάκτη ή άλλον συνεργάτη» του UNFOLLOW.
Το περιοδικό, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του, «υποδέχεται με ενδιαφέρον την επιστολή του κ. Κρανιδιώτη και αναμένει εναγωνίως τις ενέργειές του, ώστε να καταδειχθεί -σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται- ποιος αντιποιήθηκε την ταυτότητα του πελάτη του και μάλιστα από αριθμό τηλεφώνου καταχωρημένο στην Aegean Oil».
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της επιστολής του Φαήλου Κρανιδιώτη στο UNFOLLOW, για τον πελάτη του, Δ. Μελισσανίδη:..
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΦΑΗΛΟΥ Μ. ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ
Σκούφου 12, Πλάκα – Αθήνα, 10557, 2103252016
Αθήνα, 4/2/2013
Προς: κ. Ελευθέριο Χαραλαμπόπουλο, υπεύθυνο έκδοσης του μηνιαίου περιοδικού “UNFOLLOW”.
Κατ’ εντολήν του πελάτη μου, κ. Δημήτρη Μελισσανίδη σας δηλώ τα κάτωθι:
Μετά από δημοσιεύματα βαρύτατα συκοφαντικού περιεχόμενου σε βάρος του προσώπου του, στο τεύχος σας Φεβρουαρίου 2013, δημοσιεύσατε επίσης στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού σας το Σάββατο στις 2 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 22:15, άρθρο με τίτλο «Απειλές εναντίον του UNFOLLOW από συστηθέντα ως Δ. Μελισσανίδη» .
Ο κ. Δ. Μελισσανίδης σας δηλώνει πως ουδέποτε επικοινώνησε με οποιονδήποτε συντάκτη ή άλλον συνεργάτη σας.
Οφείλετε δε να δημοσιεύσετε την παρούσα απάντηση του στην ηλεκτρονική σας σελίδα και να διαγράψετε τα υβριστικά και συκοφαντικά σχόλια που ακολουθούν την ανάρτηση σας. Κατά τα λοιπά επιφυλάσσεται παντός νομίμου δικαιώματος του.
Ο πληρεξούσιος Δικηγόρος
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

New York Times: Οι Έλληνες ζεσταίνονται σαν τους αρχαίους!

http://www.antinews.gr/2013/02/05/202775/

«Ακόμα και στα βόρεια προάστια (της Αθήνας), όπου υπάρχουν πολυτελή διαμερίσματα, επαύλεις με πισίνες και τένις κλαμπ, η μυρωδιά του καμένου ξύλου υπάρχει παντού» με αυτή τη φράση ξεκινά άρθρο των  New York Times για την Ελλάδα του ακριβού πετρελαίου.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει αυξήσει τους φόρους του πετρελαίου θέρμανσης κατά 450% με αποτέλεσμα οι περισσότεροι Έλληνες σε μια χώρα όπου η ανεργία φτάνει το 26,8% ν μην μπορούν να διαθέσουν χρήματα, γράφει το άρθρο.

Και συνεχίζει με  τα γνωστά, ότι δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση έχει χάσει μάλλον από αυτό το μέτρο περί τα 140  εκατ. ευρώ, αφού η κατανάλωση μειώθηκε κατά 70% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Οι περισσότεροι Έλληνες υποφέρουν από το κρύο, αναφέρει το άρθρο. Αποτέλεσμα; Τα βράδια πολλοί κλέβουν δέντρα και κλαδιά από αλσύλλια της Αθήνας, ακόμη και «την ελιά που φυτεύτηκε στη σκιά όπου ο Πλάτωνας πήγαινε να μελετήσει».

Παράλληλα, η καύση ξύλων αλλά «και οτιδήποτε παίρνει φωτιά» έχει δημιουργήσει ατμοσφαιρική ρύπανση, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Όπως αναφέρει ο Στέφανος Σεβαστάκης, του Ελληνικού Κέντρου για την Πρόληψη και τον Έλεγχο Ασθενειών, η μόλυνση της ατμόσφαιρας μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στα μάτια και πονοκεφάλους βραχυπρόθεσμα, και πιο σοβαρά προβλήματα μακροπρόθεσμα.

Το Κέντρο έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του οδηγίες για το τι δεν πρέπει να καίνε, αλλά «σε τέτοιες εποχές, οι άνθρωποι δεν είναι τόσο εκλεκτικοί». Η εφημερίδα φιλοξενεί και δηλώσεις του γενικού γραμματέα Εσόδων, Χάρης Θεοχάρη, ο οποίος υποστηρίζει ότι ακόμα «είναι πολύ νωρίς για να πούμε ότι αυτός ο φόρος είχε αυτή τη συνέπεια».

nytimes

Συγκλονιστική συνέντευξη με την ΕΛΛΗΝΙΔΑ κ. ΖΩΗ ΓEΩΡΓΑΝΤΑ

στην "μπλογκοθεά" κ. Πόπη Σουφλή, στην οποία αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!

http://attikanea.blogspot.gr/2013/02/blog-post_2544.html

Ζ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: Η παρούσα κυβέρνηση συνεχίζει το καταστρεπτικόδρόμο σε βάρος της πατρίδας μας.
Είναι χρέος του Ελληνικού λαού, να μην αφήσει την Ελλάδα μας να τελειώσει!







Όταν μιλάς με την ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ, την Καθηγήτρια και πρώην μέλος της ΕΛΣΤΑΤ, που ΤΟΛΜΗΣΕ να αποκαλύψει πως έγινε η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ της Πατρίδας μας και η παράδοσή της στους διεθνείς τοκογλύφους του ΔΝΤ, με τις ενέργειες του Γιώργου Παπανδρέου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αλλά και τον βρώμικο ρόλο του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου, διαπιστώνεις πως απέναντί σου, έχεις μια γνήσια ΕΛΛΗΝΙΔΑ, μια σύγχρονη ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ!
Αισθάνθηκα δέος, την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε... αλλά πολύ σύντομα, δεν είχαν περάσει ούτε λίγα λεπτά, κι ένοιωσα πως αυτή η γυναίκα, είναι ένα εκρηκτικό μίγμα καρδιάς λιονταριού και μικρού παιδιού.
Καθαρή φωνή, καθαρή ψυχή, καθαρή ΕΛΛΗΝΙΔΑ!
Αυτό δηλαδή, που έχει ανάγκη σήμερα η Ελλάδα μας.
ΚΑΘΑΡΕΣ ΦΩΝΕΣ, ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΨΥΧΕΣ!

Πέντε μήνες πριν, η ΖΩΗ ΓΩΡΓΑΝΤΑ, αποκάλυψε μέσα από τα attikanea τα πραγματικά στοιχεία της Ελληνικής οικονομίας. τ Αυτά που μεθοδευμένα και με δόλο, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου μεθόδευσε και ο Γιώργος Παπανδρέου επικαλέστηκε για να βάλει τη χώρα στο σφαγείο του ΔΝΤ.

Οι ΕΝΤΙΜΟΙ και ΗΡΩΙΚΟΙ εισαγγελείς, κ.κ. Γ.ΠΕΠΟΝΗΣ και Γ.ΜΟΥΖΑΚΙΤΗΣ, στις δικές της καταθέσεις και τις καταθέσεις του πρώην Αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ κ. Νίκου Λογοθέτη,στηρίχθηκαν και εξήγαγαν πόρισμα - καταπέλτη για τον Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου και τον παραπέμπουν για σωρεία κακουργηματικών πράξεων.



Τις μέρες αυτές, η κ. ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ, έγινε κυριολεκτικά το πρόσωπο της ημέρας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο, με τις αποκαλύψεις της.
Παρά το γεγονός, ότι καθημερινά δέχεται σωρεία συνεντεύξεων από ελληνικά και Διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, βρήκε τον χρόνο να απαντήσει σε ερωτήσεις του blog attikanea και να δώσει μια αποκλειστική συνέντευξη που θα συζητηθεί.

Μια συνέντευξη, που έχει να κάνει, όχι με τα γεγονότα που οδήγησαν τη χώρα μας, στο ΔΝΤ, αλλά στα βήματα που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση και κυρίως ο Ελληνικος λαός, για να σωθεί η χώρα από την ολοκληρωτική καταστροφή.

Θεωρώ αυτή τη συνέντευξη, ως την κορυφαία στην δημοσιογραφική μου πορεία και ως την μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσε να γίνει ποτέ.
Κι αυτό, γιατί ανοίγει ένα παράθυρο στην ΕΛΠΙΔΑ σωτηρίας της πατρίδας μας.

Πόπη Σουφλή




Π. ΣΟΥΦΛΗ: Κυρία Γεωργαντά, μετά από μήνες έντιμου αγώνα, δικαιώνεστε τόσον εσείς, όσον και ο πρώην Αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Νίκος Λογοθέτης, στην συνείδηση όλων των Ελλήνων, με το πόρισμα των Ηρωικών Εισαγγελέων κκ. Πεπόνη και Μουζακίτη, που παραπέμπουν τον Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ. Κ. Γεωργίου, για ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ, ενώ κάνουν λόγο και για ΗΘΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ, φωτογραφίζοντας στην ουσία κατά την άποψη έγκριτων νομικών, αλλά και κατά την άποψή μου, τους κ.κ. Γιώργο Παπανδρέου, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, Λουκά Παπαδήμο, Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά και όσους συνυπέγραψαν τα Μνημόνια και τις Δανειακές Συμβάσεις.
Πέρα από τα συναισθήματα της δικαίωσης, που εύλογα νοιώθετε, θεωρείτε πως είναι δυνατή η ανατροπή της καταστροφής της χώρας μας και πως μπορεί να γίνει αυτό;
Ζ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: Κατ’ αρχήν, κυρία Σουφλή, σας ευχαριστώ για την φιλοξενία που μου παρέχετε στο έγκριτο και τόσο δημοφιλές μπλογκ σας.
Τα συναισθήματα δικαίωσης διακατέχουν όχι μόνον εμάς που πρωτοεκφράσαμε αμφιβολίες για την ορθότητα των στοιχείων του δημοσίου χρέους και ελλείμματος, αλλά και όλους τους συμπολίτες μας που κατανόησαν το έγκλημα και μας συμπαραστάθηκαν. Θα ήθελα να τονίσω ότι μας έχει συμπαρασταθεί και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προσωπικού της ΕΛΣΤΑΤ, ο οποίος έχει αγωνιστεί για το θέμα, ιδιαίτερα για την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ που καταστρατηγήθηκε. Και το έχει κάνει αυτό με Δελτία Τύπου, εξώδικα, συνεντεύξεις και άλλα μέσα.
Ο Σύλλογος Προσωπικού της Στατιστικής μας Υπηρεσίας γνωρίζει τις πράξεις και ημέρες του κ. Γεωργίου από τα μέσα διότι υπήρχε και εκπρόσωπός του στο 7-μελές Διοικητικό Συμβούλιο.
Επιπλέον, σημειώνω ότι...
ο ιδρυτικός στατιστικός νόμος 3832/2010, που είχε όλα τα εχέγγυα για την πραγματικά ανεξάρτητη ανάπτυξη του έργου της Στατιστικής μας Υπηρεσίας και που όφειλε την ύπαρξή του στον Σύλλογο Προσωπικού, έχει ριζικά τροποποιηθεί ώστε να εκφράζει την βάναυση καταπάτηση του συντάγματός μας και κατά συνέπεια την κατάλυση του Ελληνικού πολιτεύματος (βλ. άρθρο Γιάννη Σακκά «Η Δημοκρατία σε Κρίση Μέρος Ι» στοhttp://spirospero.gr/index.php/media-spirospero/64-arthrografoi/ioannis-sakkas/37171-i-dimokratia-se-krisi-meros-i)


Σημειώνω ακόμα ότι στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ κλήθηκαν ως μάρτυρες και προ πάντων πρέπει να τονίσω την συμβολή του κυριώτερου καθ’ ύλην αρμόδιου στην ΕΛΣΤΑΤ για την μέτρηση του δημοσίου χρέους και ελλείμματος, του Διδάκτορος, κυρίου Νικολάου Στρόμπλου, Διευθυντή Εθνικών Λογαριασμών για πολλά χρόνια, ο οποίος έχει επιβλέψει την εκπόνηση σχετικών μελετών που η Eurostat έχει στα αρχεία της, αλλά αποσιωπά. Συγκεκριμένα, ο κύριος Στρόμπλος προσπάθησε να ενημερώσει το Συμβούλιο τον Σεπτέμβριο 2010, αλλά με την πρώτη αμφισβήτηση εκ μέρους του των στοιχείων του κ. Γεωργίου, αντικαταστάθηκε αμέσως από τον κ. Μολφέτα, τώρα συγκατηγορούμενο του κ. Γεωργίου. Ο κ. Ν. Στρόμπλος είναι παράδειγμα δημοσίου υπαλλήλου διότι τόλμησε να στηλιτεύσει την ανωμαλία που παρατήρησε με τα στατιστικά στοιχεία σε βάρος της διευθυντικής θέσης του. Τέτοιους δημόσιους υπαλλήλους χρειάζεται η Ελλάδα.


Είναι αναμφισβήτητο ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση της ΕΛΣΤΑΤ ο νόμος θριάμβευσε δια μέσου του στόματος της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου, και αυτό έδειξε το συμπέρασμα της πολύμηνης και όπως έγινε φανερό ενδελεχούς προανακριτικής διαδικασίας από τους αδέκαστους οικονομικούς εισαγγελείς κυρίους Πεπόνη και Μουζακίτη. Αυτό έχει τρομάξει την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, που προσπαθεί με δόντια και νύχια να βάλει στο αρχείο την υπόθεση του στυγερότερου εγκλήματος που διαπράχθηκε τα μεταπολεμικά χρόνια στην χώρα μας από την ίδια την κυβέρνησή της.


Και έρχομαι, κυρία Σουφλή, στο δύσκολο κομμάτι της ερώτησής σας «πως είναι δυνατή η ανατροπή της καταστροφής της χώρας μας και πως μπορεί να γίνει αυτό». Βλέπω δύο σενάρια:


Πρώτο Σενάριο: Η παρούσα κυβέρνηση αποφασίζει να βαπτιστεί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και έτσι να δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό της μήπως και εξιλεωθεί.


Δεύτερο Σενάριο: Η παρούσα κυβέρνηση συνεχίζει τον καταστρεπτικό δρόμο που έχει πάρει σε βάρος της πατρίδας μας.


Ο κ. Βαρουφάκης, όπως και άλλοι οικονομολόγοι Έλληνες και ξένοι, πιστεύουν ότι το δεύτερο σενάριο είναι το ρεαλιστικό και μάλλον είναι σωστοί στην πρόβλεψή τους. Έτσι λένε ότι η Ελλάδα έχει τελειώσει.
Ο πρόεδρος των "Ανεξάρτητων Ελλήνων" είπε πριν λίγες μέρες, έξω από το κτίριο της ΕΛΣΤΑΤ στα πλαίσια στήριξης των εργαζόμενων ότι "η Ελλάδα απελευθερώνεται από τα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις από τη στιγμή που θα τελεσιδικήσει η απόφαση για την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων".

Και εγώ ερωτώ: αν η υπόθεση δεν τελεσιδικήσει ή τελεσιδικήσει σε δύο και περισσότερα χρόνια, τότε τί κάνει η αντιπολίτευση στο ενδιάμεσο διάστημα;


Θα εκθέσω την άποψή μου και στα δύο σενάρια. Στο πρώτο σενάριο, η κυβέρνηση πρέπει να προβεί άμεσα στα εξής 13 βήματα:


(1) Να πάψει να ψεύδεται στον Ελληνικό λαό για δήθεν ανάκαμψη. Το ό,τι τα δύσκολα πέρασαν είναι ένα φρικτό και εγκληματικό ψέμμα. Αρκεί να δούμε τα στοιχεία για την οικονομία μας και να μελετήσουμε τις απόψεις για την μελλοντική της πορεία για να κατανοήσουμε την δεινή και ανεπίστρεπτη θέση που μας έχουν φέρει οι πολιτικές επιλογές των κυβερνόντων μας, καθώς και η αδράνεια του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης. Αν η κυβέρνηση συνεχίσει την τωρινή πορεία της, συντομότερα από ό,τι νομίζουμε θα γίνουμε οι δεύτεροι εβραίοι, μια χώρα διασποράς που θα ψάχνει να βρεί στήριξη για να ξαναεγκατασταθεί στον τόπο των προγόνων της.


(2) Δεν αρκεί να πάψει να ψεύδεται η κυβέρνηση. Απαιτείται να πεί την αλήθεια στους πολίτες:
· Η Τράπεζα Ελλάδος να υποχρεωθεί να ανοίξει τα «κιτάπια» της να δούμε πώς έχει διαχειριστεί τον Ελληνικό και Ευρωπαϊκό μόχθο και ο Διοικητής της να λογοδοτήσει.
· Να ελεγχθούν με δημοσιοποιημένες διαδικασίες όλες οι Τράπεζες για την αξιοποίηση παντός είδους χρηματοδότησης που έχουν πάρει, τουλάχιστον 233 δισεκατομμύρια ευρώ με εγγύηση του δημοσίου, τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
· Η ΕΛΣΤΑΤ να απαλλαγεί από όσους έχει παραπέμψει η Δικαιοσύνη ως καταχραστές του δημοσίου χρήματος μέχρι να διαλευκανθεί όλη η υπόθεση από την Ελληνική Δικαιοσύνη. Να επαναλειτουργήσει ο ιδρυτικός νόμος 3832/2010 όπως ήταν τον Αύγουστο 2010 και να τοποθετηθεί χωρίς χρονοτριβή νέο 7-μελές πραγματικά ανεξάρτητο Συμβούλιο, όπως ήταν η αρχική βούληση του νομοθέτη και όπως ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.


(3) Να αφήσει την Ελληνική Δικαιοσύνη να εκτελέσει το καθήκον της για την προστασία του πολιτεύματος και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών. Να μην φοβηθεί να στείλει στην δικαιοσύνη όλους τους πολιτικούς και δημόσια πρόσωπα που έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον εκμεταλλευόμενοι την θέση τους, και να δημεύσει τις παράνομες περιουσίες τους απανταχού της γής. Η κυβέρνηση γνωρίζει ποιοί είναι αυτοί.
(4) Να συστήσει πραγματικά ανεξάρτητη διεθνή Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους. Η Επιτροπή αυτή πρέπει να είναι ανοικτή, να δημοσιεύει ανά διαστήματα τα ευρήματά της, να δέχεται προς εξέταση εγειρόμενες αμφισβητήσεις και να λογοδοτεί. Η ανεξαρτησία απαιτεί έλεγχο και λογοδοσία, αλλιώς είναι ψεύτικη ανεξαρτησία, όπως η ψευτο-ανεξαρτησία της σημερινής ΕΛΣΤΑΤ που είναι Αρχή ενός-μόνον-ανεξέλεγκτου-προσώπου.
(5) Να προστατεύσει οικονομικά τους αδύναμους πολίτες και τους άνεργους και να τους βοηθήσει οικονομικά και κοινωνικά να ξανασταθούν στα πόδια τους.
(6) Να έλθει σε ανοικτή συνεννόηση με τις άλλες Μεσογειακές χώρες και περιοχές της Ευρώπης για αποτίναξη του Γαλλογερμανικού άξονα ευρωπαϊκής κυριαρχίας και να πιέσει σθεναρά για το άνοιγμα του ευρωπαϊκού διαλόγου για μια Ευρώπη δημοκρατικής λογοδοσίας και ισότητας. Η συγκυρία είναι ευνοϊκή αν λάβουμε υπ’ όψιν την στάση της Βρετανίας, της Ιταλίας, ακόμα και τον τρόμο που έχει προκαλέσει στις Βρυξέλλες η άσκηση ποινικής δίωξης σε βαθμό κακουργήματος των υπεύθυνων για τους υπολογισμούς του ελλείμματος 2009 και η διερεύνηση ηθικών αυτουργών.
(7) Να «πατήσει», πρώτον, στα λάθη των μετρήσεων του ΔΝΤ που το ίδιο το ΔΝΤ έχει παραδεχτεί (πολλαπλασιαστής, κλπ), δεύτερον, στην άσκηση ποινικής δίωξης από τους οικονομικούς εισαγγελείς για τους υπολογισμούς των ελληνικών ελλειμμάτων, τρίτον, στην βάναυση και τιμωρητική/εκδικητική χρηματοπιστωτική μεταχείριση της χώρας μας από τις Βρυξέλλες, και, τέταρτον, στα οφειλόμενα προς την Ελλάδα από την Γερμανία και να απαιτήσει σθεναρά και με αυτοπεποίθηση τα εξής:
· Την μη-πληρωμή περαιτέρω τοκοχρεωλυσίων για τουλάχιστον 10 χρόνια μέχρι η Ελλάδα να ξαναφτιάξει τον κοινωνικοοικονομικό ιστό της που έχει καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά.
· Την κατ’ εξαίρεση χρηματοδότηση της Ελλάδας από τα ευρωπαϊκά κονδύλια αναπτυξιακών προγραμμάτων λόγω εξαιρετικού κινδύνου κοινωνικο-οικονομικής εξαθλίωσης της χώρας.
(8) Στην βάση του (7) παραπάνω, να καταργήσει την δυσβάστακτη φορολογία των μισθωτών και ΜικροΜεσαίων επιχειρήσεων, να καταργήσει τα παντός είδους χαράτσια, να κηρύξει αναποτελεσματικά τα Μέτρα και τα Μνημόνια.
(9) Να καταγράψει και δημοσιοποιήσει ποιοί τομείς-κλάδοι της Ελληνικής οικονομίας είναι άμεσης προτεραιότητας για στήριξη και ανάπτυξη. Να χαράξει επενδυτική πολιτική με ανοικτές δημοσιοποιημένες δημοκρατικές διαδικασίες και να ακολουθήσει αξιοκρατικές διαδικασίες στην χρηματοδότηση.
(10) Επί 10 χρόνια να διοχετεύσει με ανοικτές δημοσιοποιούμενες διαδικασίες χρήμα σε παραγωγικούς τομείς προτεραιότητας της πραγματικής οικονομίας αφού θα έχουν τοποθετηθεί σε καίριες θέσεις άτομα αδιάφθορα που θα ελέγχονται συνεχώς.
(11) Να μειωθούν δραστικά και αποδεδειγμένα με δημοσιοποιούμενες διαδικασίες οι απολαβές των βουλευτών, των Υπουργών, Υφυπουργών, ΓΓ, Διοικητών, Υποδιοικητών όλων των Δημοσίων Οργανισμών και Επιχειρήσεων. Να μειωθεί κατά 50% ο αριθμός των βουλευτών.
(12) Να ξεκινήσει ανοικτή διαδικασία καταγραφής της δημόσιας περιουσίας αφού θα έχουν τοποθετηθεί ως υπεύθυνα αδιάφθορα άτομα που θα λογοδοτούν συνεχώς.
(13) Να σταματήσει τον έλεγχο και την λογοκρισία των ΜΜΕ. Στο πλαίσιο αυτό η χρηματοδότηση των ΜΜΕ να είναι συντηρητική, ανοικτή και να δημοσιοποιείται.




Για την υλοποίηση του πρώτου σεναρίου, κυρία Σουφλή, πιστεύω ότι πρέπει να κινητοποιηθούμε ως πολίτες που μας έχουν αφαιρέσει βασικά δημοκρατικά δικαιώματα που είναι κατοχυρωμένα από πολλά χρόνια στο πολίτευμά μας.
Αυτό σημαίνει το εξής:
Αν καθημερινά ασχολούμαστε με το
· πώς θα επιβιώσουμε ως φυσικοί οργανισμοί, εμείς και οι οικογένειές μας,
· πώς δεν θα μας κλείσουν φυλακή επειδή δεν έχουμε να πληρώσουμε,
· πώς θα κρατήσουμε το σπίτι μας που είτε κληρονομήσαμε από τους γονείς μας που πέρασαν τα πάνδεινα για να μας εξασφαλίσουν στέγη, είτε μοχθήσαμε οι ίδιοι για να το αποκτήσουμε,
· πώς θα καταπολεμήσουμε την κατάθλιψη που μας περιζώνει,
· ΤΟΤΕ δεν θα μπορούμε να αναπτυχθούμε ως άνθρωποι και ως πολίτες που σημαίνει ότι η πολιτιστική μας ενασχόληση, η εκπαίδευσή μας, η ανάδειξη του ιδιαίτερου ταλέντου μας που όλοι έχουμε θα εξαφανιστεί. ΤΟΤΕ πιά θα γίνουμε ένα μάτσο κρέας για εκμετάλλευση και ΜΟΝΟΝ.
Συνεπώς, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ νομίζω ως εξής:
Να μαζέψουμε υπογραφές, 11 εκατομμύρια υπογραφές, με τις απαιτήσεις μας από την παρούσα κυβέρνηση. Οι απαιτήσεις μας μπορούν να είναι οι παραπάνω ή και τροποποιημένες από τους πολίτες. Θα δώσουμε τις υπογραφές μας στην κυβέρνηση και θα τους τάξουμε μία εβδομάδα για να απαντήσουν αν δέχονται το πρώτο σενάριο όπως θα το έχουμε περιγράψει. Αν παρέλθει η εβδομάδα, θα είναι φανερό ότι πρέπει να υιοθετήσουμε το δεύτερο σενάριο.
Το δεύτερο σενάριο, κυρία Σουφλή, σύμφωνα με το οποίο η παρούσα κυβέρνηση συνεχίζει τον καταστρεπτικό δρόμο που έχει πάρει σε βάρος της πατρίδας μας, είναι περισσότερο χρονοβόρο, αλλά πιο ρεαλιστικό και ασφαλώς περισσότερο αποτελεσματικό.
Αν το πρώτο σενάριο δεν «δουλέψει», το δεύτερο σενάριο σημαίνει ότι βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις ως πολίτες και προσπαθούμε να απαλλαγούμε από την κυβέρνηση που καταπατεί το σύνταγμα και το πολίτευμά μας που ο θεμέλιος λίθος του είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Το δεύτερο σενάριο νομίζω ότι πρέπει να περιλάβει τα εξής:
(1) Την απόκτηση συλλογικότητας στις διεκδικήσεις μας. Η βάση όλων των συλλόγων και των σωματείων όλων των επαγγελματικών κλάδων, των οργάνων της τάξεως συμπεριλαμβανομένων, όπως και των Καθηγητών ΑΕΙ, Δικαστών, Ενόπλων Δυνάμεων, Δικηγόρων κλπ, πρέπει να καταργήσει τους επαγγελματίες συνδικαλιστές η πλειοψηφία των οποίων κοινώς «τα βρίσκει» με την εκάστοτε κυβέρνηση και έτσι διαιωνίζεται ο κατακερματισμός των πολιτών σε ομαδούλες με στενές επιδιώξεις που τελικά, λόγω του μικρού τους μεγέθους, αποτυγχάνουν. Πρέπει να δημιουργήσουμε την κοινωνία πολιτών που υπάρχει στις αναπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες και που αποτελεί ένα ισχυρό εμπόδιο στις προσπάθειες των κυβερνήσεών τους για ποδηγέτηση της λαϊκής κυριαρχίας και αλλοίωσης του πολιτεύματός τους. Πιστεύω ότι αυτό ήταν ένα από τα αδύναμα σημεία της χώρας μας που έδωσε την δυνατότητα να χρησιμοποιηθούμε ως πείραμα.
(2) Την απόκτηση ατομικής συνείδησης για το κοινό καλό. Αυτό σημαίνει ότι απορρίπτουμε την αναξιοκρατία, ακόμα και αν πρόκειται κοινώς να «ρίξουμε» την κόρη μας, τον ανεψιό μας, την οικογένειά μας. Σημαίνει ακόμα τα εξής:
· Την άρνηση να εξυπηρετηθούμε κατά προτεραιότητα σε βάρος συμπολιτών μας.
· Την δημόσια στηλίτευση οιωνδήποτε «ανωμαλιών» διαπιστώνουμε στον επαγγελματικό μας χώρο, ή στον δημόσιο χώρο.
· Την συμπαράσταση σε όσους εκθέτουν τις ανωμαλίες.
· Την διερεύνηση της ηθικής και της ποιότητας αυτών στους οποίους δίνουμε την ψήφο μας. Ο Κώστας Γαβράς, ο σκηνοθέτης του Ζ πριν μερικές μέρες μιλώντας στην Αθήνα για την καινούργια του ταινία "Κεφάλαιο", είπε ότι τo ζήτημα είναι να κατανοήσουμε ότι "η λύση θα έλθει από τους ανθρώπους που ψηφίζουμε. Πρέπει να ξέρουμε ποιούς διαλέγουμε και γιατί τους διαλέγουμε".

(3) Την απαίτηση από την αντιπολίτευση να ενωθεί στην βάση των κοινών τους σημείων. Πώς θα γίνει αυτό; Ίσως με την συλλογή υπογραφών όπως έχει περιγραφτεί στο πρώτο σενάριο και την εν συνεχεία παράδοση σε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
(4) Την απόρριψη της κατάθλιψης που μας προκαλεί η τυραννία στην οποία μας έχουν υποβάλει και την προσπάθεια να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο όπως μπορούμε και να συμβάλουμε στην εξυγίανση της κοινωνίας μας και της οικονομίας της πατρίδας μας ο καθένας από το πόστο του.
(5) Να απαιτήσουμε από την εκκλησία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, όχι με τα συσσίτια μόνο που σε τελευταία ανάλυση δεν γνωρίζουμε ποιός τα χρηματοδοτεί, αλλά με το να δημοσιοποιηθούν τα οικονομικά της εκκλησίας και να πάρει η επίσημη εκκλησία θέση για τα τεκταινόμενα, και όχι να σιωπά προφανώς για να μην χάσει τα πλεονεκτήματα που της δίνουν οι κυβερνώντες (φοροαπαλλαγές κλπ).
(6) Να απαιτήσουμε από την Ελληνική Δικαιοσύνη και τον Δικηγορικό Σύλλογο να προστατεύσουν το Σύνταγμα και το πολίτευμα και να μην υποκύπτουν σε οιαδήποτε εξωτερική πίεση που τα αλλοιώνει.

Μην αφήσουμε την Ελλάδα μας να τελειώσει:
Μοναχή τον δρόμο επήρες, εξανάλθες μοναχή, δεν είναι εύκολες οι θύρες όταν η χρεία τες κουρταλεί. Άλλοι, ωιμέ, στη συμφορά σου οπού εχαίροντο πολύ, «σύρε να βρεις τα παιδιά σου, σύρε» ελέγαν οι σκληροί. Ναι, αλλά τώρα αντιπαλεύει κάθε τέκνο σου με ορμή, που ακατάπαυστα γυρεύει ή την νίκη ή την θανή.



Π. ΣΟΥΦΛΗ: Όταν κανείς δεν γνώριζε πως το έλλειμμα της χώρας ήταν μόλις 3,9%, εσείς το αποκαλύψατε μέσα από το blog attikanea και η συγκλονιστική σας αυτή αποκάλυψη, έφτασε στη Βουλή, αλλά και στα χέρια των Οικονομικών Εισαγγελέων κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη, μέσω του βουλευτή Επικρατείας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ κ. Τέρενς Κουίκ.Πιστεύετε πως αυτή η αποκάλυψη, συνέβαλε στις αποφάσεις των δυο εισαγγελέων και ξεσκέπασε το σχέδιο Προδοσίας της χώρας μας;

Ζ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: Νομίζω ότι και αυτό έπαιξε τον ρόλο του, κυρία Σουφλή, αλλά οι οικονομικοί εισαγγελείς είχαν αρχίσει την δικαστική διερεύνηση από τον Σεπτέμβριο του 2011 και είχαν καλέσει για κατάθεση ένα μεγάλο αριθμό μαρτύρων, όπως είχε γράψει τότε και ο Τύπος.




Π.ΣΟΥΦΛΗ: Ποιες πρέπει κατά την άποψή σας να είναι οι αποφάσεις που οφείλει να λάβει το ΔΝΤ, μετά τις αποκαλύψεις σας και το Πόρισμα των δυο ηρωικών Εισαγγελέων;



Ζ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: Κατ’ αρχήν το ΔΝΤ έχει ζητήσει συγγνώμη, ή καλλίτερα ψευτο-συγγνώμη για το λάθος με τον υπολογισμό των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών. Αν η συγγνώμη ήταν πραγματική, θα έπρεπε το ΔΝΤ να ζητήσει περιορισμό των φόρων αφού ήδη έχουμε πληρώσει δυσβάσταχτα ποσά, ή ακόμα θα έπρεπε να αποζημιώσουν την χώρα μας.


Ενημερωτικά, η ουσία του θέματος με τους πολλαπλασιαστές είναι ότι «νόμιζαν» ότι μεγάλες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, υγεία, εκπαίδευση, πρόνοια, καθώς και μεγάλη ανεργία θα οδηγούσε σε μικρή ύφεση (πτώση) της οικονομικής δραστηριότητας. Τώρα μας λένε ότι μάλλον το αντίθετο ισχύει, δηλαδή ακόμα και μικρές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες οδηγούν σε πολύ βαθειά ύφεση. Και μάλιστα, λέει το ΔΝΤ, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ύφεση, τόσο πιο καταστροφική είναι η παραπέρα εφαρμογή της λιτότητας. Βέβαια, αυτό δεν χρειάζεται να μας το πεί το ΔΝΤ με τα οικονομετρικά του μοντέλα, το ζούμε στο πετσί μας.


Το πόρισμα των οικονομικών εισαγγελέων είναι ένας σημαντικός πρόσθετος παράγοντας που θα έπρεπε να επιβάλει στο ΔΝΤ αλλαγή πορείας. Όμως δεν το κάνει. Και αυτό ασφαλώς οδηγεί σε σκέψεις για ύποπτες διαπλοκές. Ίσως θα έπρεπε να τους απευθύνουμε την ερώτηση αυτή. Το θέμα όμως είναι πολύ ενδιαφέρον από πλευράς Ελληνικής κυβέρνησης. Μετά από αυτές τις δραματικές για τη χώρα μας εξελίξεις, φαίνεται ότι το «αυτί τους δεν ιδρώνει».


Π. ΣΟΥΦΛΗ: Η τρικομματική κυβέρνηση, οφείλει να απαιτήσει από την Τρόικα την διακοπή των μνημονίων και την έξοδο της χώρας από αυτά και αν ναι, πως μπορεί η χώρα μας πλέον να ορθοποδήσει;Ζ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: Ασφαλώς η κυβέρνηση οφείλει να χρησιμοποιήσει την ευκαιρία που της δίνεται, πρώτον με το πόρισμα των οικονομικών εισαγγελέων, δεύτερον, με την ομολογία του ΔΝΤ για την μη αποτελεσματικότητα των Μνημονίων και της λιτότητας, και τρίτον με τους όρους εκδημοκρατισμού των Βρυξελλών που θέτει η Βρετανία, και να απαιτήσει όσα αναφέρονται στο πρώτο σενάριο που περιγράφω στην πρώτη ερώτηση.


Επειδή μάλλον αυτό ποτέ δεν θα γίνει, κυρία Σουφλή, θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά τα λόγια του Κώστα Γαβρά, «Αντισταθείτε, αντισταθείτε σ΄αυτόν που σας λέει να κάνετε μικρά όνειρα, αντισταθείτε στα όνειρα των γονιών σας για μια θεσούλα, αντισταθείτε στη μιζέρια της καθημερινότητας, αντισταθείτε σ΄ ό,τι πλήττει την αισθητική σας, μην υποκλινόσαστε σ΄ ό,τι δεν σας αρέσει, αντισταθείτε – όχι απαραίτητα στην πολιτική, αλλά στην καθημερινότητα – αυτή είναι περισσότερο πολιτική – αντισταθείτε στους καθηγητές σας, αντισταθείτε και δράστε...»

Π. ΣΟΥΦΛΗ: Σας ευχαριστώ, Κυρία Γεωργαντά, για την τιμή που μου κάνετε στο blog attikanea και εύχομαι να συναντηθούμε σύντομα, σε μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ, σε μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ, που θα οφείλει τη σωτηρία της σ’ εσάς, τον κ. Νίκο Λογοθέτη και τους δυο ΕΝΤΙΜΟΥΣ ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη.
Εύχομαι η συνέντευξη αυτή, να δώσει στον Ελληνικό λαό, το θάρρος και τη δύναμη να διεκδικίσει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του, την ΠΑΤΡΙΔΑ του και τη ζωή του πίσω.

Ζ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ κυρία Σουφλή, που μου δώσατε τη δυνατότητα να απευθυνθώ στουςΕΛΛΗΝΕΣ και να εκφράσω τις θέσεις μου για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!

Οι Νεομάρτυρες, η Δόξα της Εκκλησίας μας, του Φώτη Κόντογλου.

http://olympia.gr/2013/02/05/%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%B7-%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B1/

Το παρακάτω εξαιρετικό κείμενο του Κόντογλου, θα μας επιτρέψετε να το “αφιερώσουμε” , σε όλους τους σύγχρονους “νεομάρτυρες συνειδήσεως” …

Antexoume

Το να μιλά κανένας σήμερα και να γράφει για κάποια πράγματα της θρησκείας, ο πολύς κόσμος το νομίζει για ανοησία. Και ακόμα μεγαλύτερη ανοησία έχει την ιδέα πως είναι το να γράφει για τους άγιους μάρτυρες, και μάλιστα για κείνους που μαρτυρήσανε κατά τα νεότερα χρόνια που βασιλεύανε οι Τούρκοι απάνω στη χριστιανωσύνη, επειδής ο λίγος καιρός που μας χωρίζει απ αυτούς κάνει ώστε να τους νοιώθουμε πολύ κοντά μας, ανθρώπους σαν κ εμάς, ενώ τους αρχαίους μάρτυρες τους βλέπουμε μέσα από τους αιώνες που περάσανε από τότε που μαρτυρήσανε και στη φαντασία μας παρουσιάζονται ευκολότερα με το φωτοστέφανο του Aγίου.

Κανένας λαός δεν έχυσε τόσο αίμα για την πίστη του Χριστού, όσο έχυσε ο δικός μας, από καταβολή του χριστιανισμού ίσαμε σήμερα. Κι αυτός ο ματωμένος ποταμός είναι μια πορφύρα που φόρεσε η ορθόδοξη ‘Εκκλησία μας, και που Θα ‘πρεπε να την έχουμε για το μεγαλύτερο καύχημα, κι όχι να την καταφρονούμε και να μη μιλούμε ποτέ γι αυτή, και μάλιστα να ντρεπόμαστε να μιλήσουμε γι αυτή, σε καιρό που δε ντρεπόμαστε για τις πιο ντροπιασμένες και σιχαμερές παραλυσίες που κάνουνε οι άνθρωποι στον αδιάντροπο καιρό μας.
Εμείς οι σημερινοί πονηρεμένοι άνθρωποι φροντίζουμε μονάχα για την καλοπέραση του κορμιού μας, και για τούτο η ψυχή μας έχασε την ευαισθησία της, μ όλα τα πνευματικά γιατρικά που λέμε πως έχουμε. Και γι αυτό περιφρονούμε και τους λέμε ανόητους εκείνους που δεν κοιτάζουνε το υλικό συμφέρον τους, αλλά κάνουνε κάποιες θυσίες. Κατά πολύ ανόητους και μικρόμυαλους θεωρούμε εκείνους που θυσιάσανε τη ζωή τους για την πίστη τους, αφού, κατά την αμαρτωλή κρίση μας, δεν κοιτάξανε να χαρούνε τα νιάτα τους και ν απολάψουνε τούτον τον κόσμο, που είναι χειροπιαστός και σίγουρος, αλλά βασανιστήκανε, φυλακωθήκανε, δαρθήκανε και, στο τέλος, σφαχτήκανε η κρεμαστήκανε, οι άμυαλοι, για κάποιους ίσκιους που λέγουνται αθάνατη ζωή και βασιλεία των ουρανών.
Ακόμα και κάποιοι από τους σημερινούς θεολόγους, που μας φέρνουνε απ’ όξω την “επιστημονικήν” ορθολογιστική (!) θεολογία, δεν καταδέχουνται ποτέ να μιλήσουνε για τους νεομάρτυρες, και στις ψυχρές κι άτονες ομιλίες τους, καθώς και στα βιβλία τους, αναφέρουνε μοναχά κανέναν μάρτυρα της αρχαίας εποχής, κατά το προτεσταντικό σύστημα.
Το ατελείωτο μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας μας, που αρχίζει, όπως είπα παραπάνω, από τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού και φτάνει έως σήμερα, είναι μία από τις πιο μεγάλες μαρτυρίες πως η Εκκλησία μας είναι η μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία, γιατί βασανίζεται αδιάκοπα και χύνει το αίμα της για τον Χριστό, που είπε : “Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν” και αλλού είπε : “Αποσυναγώγους ποιήσουσιν υμάς” και πάλι είπε “Μακάριοι όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξουσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ΄υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε κι αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις οιυρανοίς” και αλλού είπε “Και έσεσθαι μισούμεμοι υπό πάντων διά το Όνομά μου. Ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται” κι αλλού είπε “Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, και μετά ταύτα μη εχόντων περισσότερον τι ποιήσαι”, κλπ. Κι ο απόστολος Πέτρος γράφει “Καθ΄ο κοινωνείτε τοις του Χριστού παθήμασι, χαίρετε, ίνα και εν τη αποκαλύψει της δόξης αυτού χαρήτε αγαλλιώμενοι. Ει ονειδίζεσθε εν ονόματι Χριστού, μακάριοι, ότι το της δόξης και το του Θεού Πνεύμα εφ’ υμάς αναπαύεται”. Και πάλι ο απόστολος Παύλος λέγει “ Η ελπίς ημών βεβαία υπέρ υμών, ειδότες ότι ώσπερ κοινωνοί έστε των παθημάτων, ούτω και της παρακλήσεως”.
Για τούτο κι ο πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις, που είναι κι αυτός ένας από τους μάρτυρες, επειδή τον θανατώσανε οι οχτροί της πίστης, έγραφε στα 1635 για τους παπιστές. “Αν δεν έχομεν σοφίαν εξωτέραν (κοσμικήν), έχομεν, χάριτι Θεού, σοφίαν εσωτέραν και πνευματικήν, η οποία στολίζει την ορθόδοξον πίστιν μας, και εις τούτο πάντοτε είμεσθεν ανώτεροι από τους λατίνους, εις τους κόπους, εις τας σκληραγωγίας και εις το να σηκώνωμεν τον σταυρόν μας και να χύνωμεν το αίμα μας δια την πίστιν και την αγάπην την προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.

Αν είχε βασιλεύσει ο τούρκος εις την Φραγκίαν δέκα χρόνους, χριστιανούς εκεί δεν εύρισκες. Και εις την Ελλάδα, τώρα τριακοσίους χρόνους ευρίσκεται, και κακοπαθούσιν οι άνθρωποι και βασανίζονται δια να στέκουν εις την πίστιν των, και λάμπει η πίστις του Χριστού και το μυστήριον της ευσεβείας, και εσείς μου λέγετε ότι δεν έχομεν σοφίαν; Την σοφίαν σου δεν εθέλω, ομπρός εις τον σταυρόν του Χριστού”.
Μ αυτά τα λόγια βροντοφωνεί πως η Εκκλησία μας, με τα μαρτύρια που τραβά από αιώνες, είναι η αληθινή Εκκλησία, η βλογημένη από τον Κύριο, κι όχι η Δυτική, η καλοπερασμένη η υπερήφανη αφέντρα, που όχι μονάχα το αίμα της δεν έχυσε για τον Χριστό, αλλά η ίδια έκαιγε τους ανθρώπους που δεν της ήτανε υπάκουοι.
Οι δικοί μας οι άγιοι, που μαρτυρήσανε στον καιρό που είμαστε σκλάβοι στους Τούρκους, ήτανε ταπεινοί, απλοί, λιγομίλητοι, με τη φωτιά της πίστης στα στήθιά τους, απονήρευτοι κι αγράμματοι, αφού το μόνο που γνωρίζανε να λένε μπροστά στον αγριεμένο τον κριτή ήτανε «Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θ αποθάνω!» Νέοι άνθρωποι, παλικάρια απάνω στ άνθος της νιότης τους, πηγαίνανε προθυμερά να παραδοθούνε για τ όνομα του Χριστού, κι αντίς αρραβωνιάσματα και σφαζόντανε σαν τ αρνιά η κρεμαζόντανε με τη θελιά, στον λαιμό τους και, για να τους τυραγνάνε περισσότερο οι άπιστοι, κόβανε τον λαιμό τους σιγά-σιγά με στομωμένα μαχαίρια η τους χωρίζανε με σάπια σχοινιά που κοβόντανε, για να τους ξανακρεμάσουνε. Και τα μόνα που ξέρανε από τη Θρησκεία μας οι περισσότεροι απ αυτούς ήτανε τα λόγια του Χριστού, που είπε: «Όποιος με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω κί εγώ μπροστά στον Πατέρα μου, που είναι στον ουρανό, κι όποιος μ αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ κ εγώ μπροστά στον Πατέρα μου, που είναι στον ουρανό». Καθώς και τα λόγια, τούτα, που είπε ο Κύριος: «Μη φοβηθείτε από κείνους που σκοτώνουνε το σώμα, μα που δεν μπορούνε να σκοτώσουνε την ψυχή», και: «Όποιος χάσει τη ζωή του για τ όνομά μου, αυτός θα ζήσει στην αιώνια ζωή».
Ω! Τι ύψος και πόση πνευματική ευπρέπεια είχε η φυλή μας, τον καιρό που θαρρούμε εμείς πως ήτανε αγράμματη και βάρβαρη. Εμείς, οι σημερινοί, είμαστε βάρβαροι, που δεν είμαστε σε θέση να νοιώσουμε όσο πρέπει την ευγένεια και το μεγαλείο της θυσίας για τ όνομα του Χριστού, που την προσφέρανε με τα κορμιά τους εκείνοι οι λεονταρόψυχοι, που γι αυτούς λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης πως δεν γεννηθήκανε από αίματα, μήτε από θέλημα της σάρκας, μήτε από θέλημα αντρός, αλλά πως γεννηθήκανε από τον Θεό. Η γενεά η δική μας, «η μοιχαλίς και αμαρτωλός», ας κάνει τον έξυπνον εκεί που δεν χωρά καμιά εξυπνάδα, ας περιπαίζει εκείνους που δώσανε το αίμα τους για την πίστη του Χριστού, με την ελπίδα της αιώνιας ζωής. Θα έρθει μέρα που θα δώσει απολογία και σε τούτο τον κόσμο και στον άλλον, και τότε θα καταλάβει σε τι σκοτάδι βρισκότανε.
Να τι λέγει ο προφήτης Σολομώντας για τις ψυχές των αγίων που πεθαίνουν με την ελπίδα της μέλλουσας ζωής, καθώς και για τους άπιστους που τους περιπαίζουνε για την πίστη τους. “Των δικαίων οι ψυχές είναι μέσα στο χέρι του Θεού, και δεν θα τους αγγίξει κανένα μαρτύριο. Στα μάτια των ανόητων φανήκανε πως πεθάνανε, και λογαριαστήκε για συμφορά ο θάνατός τους, κι ο μισεμός τους απ’ ανάμεσα μας λογαριάστηκε για σβήσιμο. Αλλά αυτοί βρίσκουνται ειρηνεμένοι. Γιατί, αν βασανιστούνε στα μάτια των ανθρώπων, η ελπίδα τους είναι γεμάτη αθανασία. Και, για τα λίγα βάσανα που περάσανε, θ’ απολάψουνε μεγάλες ευεργεσίες. Επειδής ο Θεός τους δοκίμασε, και τους βρήκε άξιους της αγάπης του. Σαν χρυσάφι στο χωνευτήρι τους δοκίμασε, και τους βρήκε άξιους της αγάπης του. Σαν χρυσάφι στο χωνευτήρι τους δοκίμασε, και σαν θυσία ευπρόσδεκτη τους δέχτηκε. Και, σαν έρθει ο καιρός που θα φανερωθούνε, θα λάμψουνε και, σαν σπίθες μέσα στην καλαμίά, έτσι θα ξεπεταχτούνε. Θα κρίνουν έθνη και θα εξουσιάσουνε λαούς, κι ο Θεός θα βασιλέψει απάνω τους στους αιώνες. Εκείνοι που έχουνε πεποίθηση στον Κύριο, θα καταλάβουνε την αλήθεια, κι όσοι τον πιστεύουνε, με αγάπη θα τον προσμένουνε. Γιατί δόθηκε χάρη κ’ έλεος στους αγίους του, και εξουσία στους διαλεχτούς του.

για την αντιγραφή, Antexoume

Όταν τα παιδάκια των βορείων προαστίων…επαναστάτησαν

http://www.antinews.gr/2013/02/05/202707/

«Είμαι αιχμάλωτος πολέμου», δήλωσε ο ληστής (αποδεδειγμένα) και πιθανός τρομοκράτης, Νίκος Ρωμανός. Καλά διαβασμένος φαίνεται γύρω από το αντάρτικο πόλης και πώς αυτό μπορεί να σε βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή, σε μια σύλληψη. Τα βιβλία που βρέθηκαν στη γιάφκα του Χαλανδρίου, άλλωστε, είναι ιδανικά για να διαμορφωθεί ένας αντάρτης πόλης που έχει τη δικαιολογία για τα όσα έχει κάνει.

Η ανακοίνωσή του λέει: «Τα κίνητρά μου ήταν πολιτικά. Θεωρώ τον εαυτό μου αιχμάλωτο πολέμου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου θύμα. Δεν θα υποβάλλω μήνυση στους αστυνομικούς που με χτύπησαν. Επιθυμώ η κακοποίησή μου να ευαισθητοποιήσει τις συνειδήσεις των πολιτών. Αποδέχομαι την ληστεία και τίποτε άλλο. Θα ακολουθήσει πολιτική μου δήλωση, γιατί μόνο εγώ εκφράζω τον εαυτό μου και κανένας άλλος».

Ό,τι έκανε προφανώς το έκανε για πολιτικούς λόγους, όπως υποστηρίζει, και γι’ αυτό μπορεί αυτός και οι υπόλοιποι να θεωρούν εαυτούς πολιτικούς κρατούμενους ή αιχμαλώτους πολέμου.

Ωστόσο, είναι στο μόνο που μπορούμε να συμφωνήσουμε: Έχουμε πόλεμο, μόνο που τον βλέπουμε διαφορετικά αυτόν τον πόλεμο.

Για παράδειγμα ο Ρωμανός και η παρέα του θεωρούν αντιστασιακή δράση να ληστεύουν τράπεζες, να τρομοκρατούν τον κόσμο και να κλέβουν χρήματα.

Επίσης, θεωρούν επαναστατική πράξη τις ληστείες που εκτός από την αγορά όπλων τους δίνει τη δυνατότητα να μη δουλεύουν ποτέ αλλά να έχουν ότι θέλουν. Και σπίτια, και καλή ζωή και ότι άλλο χρειάζονται.

Γι’ αυτούς οι επαναστάτες είναι όπως είναι οι ίδιοι, δε μπορεί να είναι εργαζόμενοι, λούμπεν προλετάριοι.

Είναι σαν τους καλλιτέχνες που για να μεγαλουργήσουν δεν πρέπει να δουλέψουν ποτέ στη ζωή τους. Γι’ αυτούς όμως υπάρχουν χορηγοί, για τους τρομοκράτες υπάρχει απαλλοτρίωση.

Πόλεμος είναι επίσης, για το Ρωμανό το να βάζει βόμβες που μπορεί να προκαλέσουν από έναν απλό τραυματισμό μέχρι το θάνατο. Αλλά και να πεθάνει κάποιος θα πουν ότι ήταν παράπλευρη απώλεια. Αν δε το θύμα είναι και αστυνομικός, ακόμη καλύτερα. Θα έχουν σκοτώσει έναν… ταξικό και πολιτικό εχθρό.

Για θυμηθείτε μόνο πώς έβριζε η Σέχτα τον δολοφονημένο αστυνομικό στα Πατήσια.

Γενναιόδωρος, επίσης, ο Ρωμανός, δε θα κάνει μηνύσεις στους αστυνομικούς που τον χτύπησαν. Αυτό άλλωστε είναι δουλειά της Δικαιοσύνης. Άραγε, οι αστυνομικοί που έχουν χτυπηθεί κατά καιρούς θα κάνουν μηνύσεις στους τρομοκράτες;

Η δήλωση του 20χρονου και η γενικότερη στάση των υπολοίπων δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με μια νέα μορφή τρομοκρατίας. Αυτή της τρομοκρατίας του μυαλού.

Τα παιδιά αυτά δείχνουν να έχουν υποστεί μια απίστευτη πλύση εγκεφάλου. Ποιοι να είναι άραγε οι θεωρητικοί καθοδηγητές τους; Αυτό πρέπει να ψάξει η αστυνομία γιατί αλλιώς θα χάσουμε κι άλλα παιδιά.

ΣΟΚ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ: 30ΧΡΟΝΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΜΠΑΛΚΟΝΙ.

http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11058:---30----&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

Νεκρός σε ένα ακατοίκητο σπίτι, βρέθηκε νωρίς το πρωί, ένας 30χρονος από τον Πύργο στην περιοχή Καβασιλιάκια, στις παρυφές της πόλης. Ο νεαρός άντρας είχε απαγχονιστεί, δένοντας ένα σχοινί, απο το κάγκελο μπαλκονιού της διόροφης μονοκατοικίας.

Το σπίτι βρίσκεται δίπλα σε κεντρικό δρόμο της περιοχής και σοκαρισμένοι οι διερχόμενοι αντίκρισαν το τραγικό αυτό θέαμα...

Κάποιοι ειδοποίησαν τις Αρχές και κάποιοι έσπευσαν να βοηθήσουν τον 30χρονο πιστεύοντας ότι είχε γίνει εκείνη τη στιγμή το κακό. Οι πρώτες ενδείξεις οδηγούν στο ότι ο 30χρονος προχώρησε στην πράξη του αυτή λίγο μετά τις εφτά το πρωί. Το σπίτι του βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το σημείο που επέλεξε να βάλει τέλος στη ζωή του.

Γείτονες και φίλοι της οικογένειας του ανέλαβαν να φτάσουν έως εκεί και να δουν αν οι δικοί του είναι καλά και στη συνέχεια με κάποιο τρόπο να τους ανακοινώσουν το τραγικό μαντάτο.

Φόβοι για διαδικτυακή 9/11: Οι Η.Π.Α σχεδιάζουν «αποτρεπτικές» επιθέσεις στον κυβερνοχώρο

http://www.pentapostagma.gr/2013/02/911.html

Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α Barack Obama διαθέτει πλέον απεριόριστη εξουσία για την εκκίνηση κυβερνοπολέμου υπό την πρόφαση της αποτροπής πιθανών  διαδικτυακών επιθέσεων κατά των Ηνωμένων Πολιτειών.

Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των New York Times που αναφέραμε και εδώ στο   pentapostagma.gr, νομική έκθεση ανώνυμων αξιωματούχων ρυθμίζει πλέον εντελώς διαφορετικά τα ζητήματα «διαδικτυακής άμυνας και ανταπόδοσης επιθέσεων στον κυβερνοχώρο».

Η νέα σχεδιαζόμενη πολιτική θα ρυθμίζει εφεξής τα μέσα με τα οποία οι μυστικές  υπηρεσίες θα πραγματοποιούν ελέγχους σε δίκτυα υπολογιστών του εξωτερικού  για πιθανές επιθέσεις κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε περίπτωση που o  Οbama εγκρίνει τις εισηγήσεις των μυστικών υπηρεσιών θα πραγματοποιούνται  επιθέσεις δίχως να κυρήσσεται ρητά η εκκίνηση κυβερνοπολέμου.  

Οι πρόσφατες δηλώσεις της Γραμματέος του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας  των Η.Π.Α Janet Napolitano δίνουν ουσιαστικά το πράσινο «φώς» για αποτρεπτικές επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την ευαλωτότητα των αμερικανικών δικτύων: τα δίκτυα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ευάλωτα σε hackers και κρίσιμες υποδομές της χώρας όπως η υδροδότηση, η ηλεκτροδότηση και τα δίκτυα αερίου μπορούν να πληγούν από μία διαδικτυακή 9/11.

Η νομική έκθεση ήρθε στο φώς λίγο αφότου το υπουργείο Αμύνης των Η.Π.Α  ενέκρινε την σημαντική επέκταση των δυνάμεων ασφαλείας του κυβερνοχώρου. Η Washington Post αναφέρει ότι το Τμήμα Ελέγχου του  Κυβερνοχώρου του υπουργείου Αμύνης θα αυξήσει το προσωπικό του από περίπου 900 άτομα σε 4.900 συνολικά άτομα - στρατιώτες καθώς και πολίτες.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ομπάμα έχει ήδη εγκρίνει μία σοβαρότατη διαδικτυακή επίθεση,  και όχι βέβαια για αποτρεπτικούς λόγους. Αυτό συνέβη στην αρχή της  προεδρικής του θητείας, όταν και διέταξε την πραγματοποίηση κλιμακούμενων διαδικτυακών επιθέσεων κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεωντου Ιράν . 

pentapostagma.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/02/911.html#ixzz2K1ddyO8r