Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

«Ένα τρένο δίχως μοίρα, για τη Γερμανία πήρα»


http://www.antinews.gr/2013/01/07/198163/
Το τραγουδούσαν οι Έλληνες γκασταρμπάιντερ τις δεκαετίες μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, όταν μαζικά έφευγαν για τη Γερμανία προκειμένου να βρουν ένα κομμάτι ψωμί.
Χειρότεροι κι από δούλοι ήταν τότε, οι περισσότεροι ανειδίκευτοι εργάστηκαν με τις πιο απάνθρωπες συνθήκες στα εργοστάσια που «ανάστησαν» την κατεστραμμένη Γερμανία.
Και τα χρήματα που έβγαλαν με τον ιδρώτα τους οι μετανάστες στη Γερμανία, την Αυστραλία, την Αμερική και αλλού «ανάστησαν» και την Ελλάδα.
Όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται ως… τραγωδία κι όχι ως φάρσα. Στην Ελλάδα της κρίσης και του Μνημονίου δε φεύγουν ανειδίκευτοι, φεύγουν τα καλά μυαλά της χώρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας που δημοσιεύει η Deutsche Welle, ο αριθμός των εργαζομένων στη Γερμανία που προέρχονται από την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία είχε αυξηθεί μέχρι τον μήνα Οκτώβριο του 2012 κατά 33.000 άτομα που αντιστοιχεί σε ποσοστό της τάξεως του 7,6 % σε σύγκριση με τον Οκτώβριο 2011. Μόνο από την Ελλάδα η αύξηση είναι 11%.
Συνολικά εργάζονται στη Γερμανία 465.000 άτομα από τις χώρες της «ευρωκρίσης». Η αύξηση των απασχολούμενων από τις παραπάνω χώρες ήταν μεγαλύτερη από την αύξηση των απασχολούμενων συνολικά στη Γερμανία.
Ειδικότερα, ο αριθμός των Ελλήνων που εργάζονται στη Γερμανία αυξήθηκε σχεδόν κατά 11% και έφτασε τις 123.000, ενώ ο αριθμός των Ισπανών αυξήθηκε κατά 16%, αγγίζοντας τις 50.000.
Πρόκειται για Έλληνες που είχαν να δώσουν στη χώρα τους, αλλά που δε βρίσκουν δουλειά, δεν τους δίνονται ευκαιρίες, έχουν χάσει την ελπίδα τους.
Είναι οι σύγχρονοι γκασταρμπάιντερ. Μπορεί να μην πάνε με τρένο τρία μερόνυχτα ταξίδι. Μπορεί να μην τραγουδούν Καζαντζίδη και μπορεί να μην εργάζονται σε τόσο άθλιες συνθήκες όπως οι πατεράδες μας, ωστόσο, είναι οι μετανάστες της κρίσης που άφησαν τον τόπο τους ζητώντας μια καλύτερη ζωή. Και που όλοι πιστεύουμε κι ελπίζουμε να γυρίσουν πίσω όταν η Ελλάδα θα αναγεννηθεί από τις στάχτες της.

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Oliver Stone και Peter Kuznick στο RT: “Ο Μεγάλος Αδελφός βρίσκεται ήδη παντού”!


Μια συγκλονιστική συνέντευξη, η οποία σε αρκετά σημεία της δημιουργεί συνειρμούς με αποσπάσματα της Αποκάλυψης και έχει συγκινήσει χιλιάδες πολίτες σε διάφορες χώρες για τα πανανθρώπινα μηνύματά της, που δίνουν λύσεις και μπορούν να βγάλουν τον κόσμο από το σημερινό αδιέξοδό του… 

Russia Today 
4 Iανουαρίου 2013 
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους 

«O κόσμος γενικότερα, και ο αμερικανικός λαός ειδικότερα, ζουν ήδη υπό το καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού του μυθιστορήματος του George Orwell», δήλωσαν στο Russia Τoday o βραβευμένος με 3 Όσκαρ Αμερικανός σκηνοθέτης Oliver Stone (“Tο εξπρές του μεσονυκτίου”, “Scarface”, “Platoon”, “Wall Street”, “Γεννημένος την 4η Ιουλίου”, “JFK” κ.α.) και ο επίσης Αμερικανός ιστορικός Peter Kuznick, στα πλαίσια πρόσφατης συνέντευξής τους στο ρωσικό δορυφορικό κανάλι, κατά την διάρκεια της οποίας συζήτησαν, μεταξύ άλλων, τις σαρωτικές αλλαγές που θα καταργήσουν τις ατομικές ελευθερίες, την στρατιωτικοποίηση της καθημερινής ζωής, την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και την καταστρατήγηση του Αμερικανικού Συντάγματος από την κυβέρνηση Obama. 

H συνέντευξη, η οποία σε αρκετά σημεία της δημιουργεί συνειρμούς με αποσπάσματα της Αποκάλυψης και έχει συγκινήσει χιλιάδες πολίτες σε διάφορες χώρες για τα πανανθρώπινα μηνύματά της, ήδη κάνει τον γύρο του διαδικτύου σε μορφή βίντεο και βρίσκεται στην υψηλότερη θέση τηλεθέασης διεθνώς εδώ και μερικές ημέρες. [Ας σημειωθεί ότι ο ρωσικός τηλεοπτικός σταθμός Russia Today έχει σκαρφαλώσει τελευταία στην 2η θέση στην λίστα τηλεθέασης δορυφορικών καναλιών στις ΗΠΑ και στην 1η θέση στην αντίστοιχη λίστα τηλεθέασης στον Καναδά.] 

Και οι δύο διάσημοι Αμερικανοί χαρακτήρισαν τον Obama ως «λύκο με προβιά προβάτου», ενώ ο Oliver Stone υπογράμμισε ότι ο αμερικανικός λαός του έχει συγχωρέσει πολλά και τον εξέλεξε κυρίως λόγω της «εφιαλτικής προεδρίας Bush που προηγήθηκε εκείνης του Obama». 

«Έχει διατηρήσει όλες τις εφιαλτικές και αυθαίρετες μεταρρυθμίσεις που έκανε ο Bush και τις ενσωμάτωσε στο καθεστώς. Τις κωδικοποίησε», δήλωσε ο Oliver Stone στο RT. «Ζούμε πλέον υπό το καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού του μυθιστορήματος του George Orwell. Εκ πρώτης όψεως, ίσως να μην δείχνει τόσο καταπιεστικό αυτό το καθεστώς, αλλά ουσιαστικά δεν υπάρχει χώρος που να μπορούμε να κρυφτούμε. Όλοι μας θα καταλήξουμε να ενταχθούμε στην τεράστια βάση δεδομένων τους». 

Σύμφωνα με τον Peter Kuznick, οι Αμερικανοί πολίτες ζουν μέσα σε ένα ενυδρείο, όπου η κυβέρνηση που εξέλεξαν διαβάζει περισσότερα από 1,7 δισεκατομμύρια από τα μηνύματα που στέλλουν ή εκπέμπουν καθημερινά σε οποιαδήποτε μορφή: μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεφωνήματα και όλα τα άλλα μηνύματα όλων των μορφών επικοινωνίας. 

Ακολουθεί το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης των Oliver Stone και Peter Kuznick στην εκπομπή του RT “Breaking the Set”, μια εκπομπή που σχεδιάστηκε με την ευκαιρία της έκδοσης ενός βιβλίου που συνέγραψαν οι δύο Αμερικανοί και τιτλοφορείται “The Untold History of the United States” («Η κρυφή ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών»). Bάσει του βιβλίου αυτού γυρίστηκε η σειρά “Showtime”. 

«Ο Obama έφερε την μεγάλη ελπίδα για αλλαγή και την πρόδωσε, εγκαθιδρύοντας ένα εφιαλτικό Οργουελικό καθιστώς» 

Abby Martin (Russia Today)Τα γυρίσματα της σειράς “Showtime” ολοκληρώθηκαν πρόσφατα, μετά από τέσσερα περίπου χρόνια γυρισμάτων. 

Oliver Stone: Σχεδόν πέντε. 

Abby Martin (Russia Today)Σχεδόν πέντε, λοιπόν. Και μια από τις ενότητες της σειράς έχει τίτλο «Obama: η διακυβέρνηση μιας τραυματισμένης αυτοκρατορίας». Ασκείς οξεία κριτική στην κυβέρνηση Obama, Oliver. Ποιο είναι, κατά την άποψή σου, το πιο ανησυχητικό σημείο όσον αφορά στις πολιτικές που εφαρμόστηκαν επί προεδρίας του; 

Oliver Stone: Κατά τη γνώμη μου, ο Obama είναι λύκος με προβιά προβάτου. Ο αμερικανικός λαός του έχει συγχωρέσει πολλά και τον εξέλεξε κυρίως λόγω της εφιαλτικής προεδρίας Bush που προηγήθηκε της δικής του. Έφερε στον λαό αυτό μια μεγάλη ελπίδα για αλλαγή. Εν μέρει το χρώμα του δέρματός του, εν μέρει η ανατροφή του, ο διεθνισμός για τον οποίο μας μιλούσε στα παλιότερα μηνύματά του, το «πλανητικό χωριό» και τα λοιπά, όλα ήταν μέρος του σεναρίου. Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι δεν του λείπει η ευφυία. Έχει διατηρήσει όλες τις εφιαλτικές και αυθαίρετες μεταρρυθμίσεις που έκανε ο Bush και τις ενσωμάτωσε στο καθεστώς. Τις κωδικοποίησε. Αυτό είναι και το τραγικότερο απ’ όλα. Mόλις μπήκαμε, λοιπόν, στην δεύτερη τετραετία του καθεστώτος Obama, με μια κυβέρνηση που βρίσκεται ουσιαστικά εκτός νόμου και δεν σέβεται τον νόμο και τις θεμελιώδεις αρχές του πολιτεύματός μας. Και να φανταστείτε ότι είναι συνταγματολόγος αυτός ο πρόεδρος. Χωρίς την εφαρμογή των νόμων, κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας. Η δίκη της Νυρεμβέργης έγινε για κάποιους λόγους, οι δίκες γενικά γίνονται για κάποιους λόγους και το habeas corpus, όπως το ονομάζουμε στις ΗΠΑ, έγινε για κάποιους λόγους. 

Abby Martin (Russia Today): Συμφωνείς, Ρeter; 

Peter Kuznick: Συμφωνώ απόλυτα. Αν παρατηρήσει κανείς την εσωτερική πολιτική του, θα διαπιστώσει ότι δεν έκανε τίποτε προκειμένου να αποστασιοποιηθεί από τις πολιτικές της κυβέρνησης Bush. Όσο για το ζήτημα της διαφάνειας, ισχυριζόταν ότι θα γίνει ο πρόεδρος της διαφάνειας στην πρώτη προεκλογική εκστρατεία του, αλλά διαφάνεια δεν υπήρξε ποτέ. Καταλήξαμε να ακούμε για πολύ περισσότερα διαβαθμισμένα έγγραφα επί προεδρίας Obama απ’ ό,τι επί Bush. Eπίσης, όλοι οι προκάτοχοι του Obama στην προεδρία, από το 1970 μέχρι το 2008, παρέπεμψαν συνολικά τρία άτομα με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, σύμφωνα με τον νόμο περί κατασκοπείας. Ο Οbama, με μόλις τέσσερα χρόνια στην προεδρία, παρέπεμψε έξι με την ίδια κατηγορία! Παράλληλα, συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς η παρακολούθηση των πολιτών με κάθε δυνατό μέσο, όπως συνεχίζεται και η φυλάκιση πολιτών χωρίς να έχει προηγηθεί δίκη. Όλες αυτές οι αντισυνταγματικές πολιτικές εξακολουθούν να εφαρμόζονται. 

Αλλά δεν είναι μόνο οι πολιτικές αυτές. Υπάρχουν και οι πολιτικές που αφορούν στην διεξαγωγή πολέμων και άλλες που αφορούν στην στρατιωτικοποίηση της καθημερινής ζωής. Όλες αυτές τις πολιτικές τις διατήρησε. Έτσι βρεθήκαμε να πολεμάμε σήμερα στην Υεμένη και στο Αφγανιστάν, ενώ διατηρούμε στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Δεν καταργήθηκε ούτε μία από τις πολιτικές που θεωρούσαμε τόσο μισητές επί προεδρίας Bush και ο Obama πρόσθεσε σε αυτές και κάποιες δικές του. Μία από αυτές αφορά στην χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για παρακολούθηση και συλλογή πληροφοριών, αλλά επίσης και για επιθέσεις εναντίον συγκεκριμένων στόχων. Έγιναν περισσότερες τέτοιες επιθέσεις το πρώτο οκτάμηνο της προεδρίας Οbama παρά κατά τη διάρκεια και των δύο τετραετιών της προεδρίας Bush. Περιττό να αναφέρουμε ότι οι επιθέσεις αυτού του είδους είναι αμφίβολης νομιμότητας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. 

Oliver Stone: Ο Peter ήλπιζε ότι την δεύτερη τετραετία θα χαλαρώσει κάπως η κατάσταση. Το ελπίζουμε. Αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα παγιωμένο σύστημα, τεραστίων διαστάσεων: το σύστημα του Πενταγώνου. 

Abby Martin (Russia Today): Όλα δείχνουν ότι πήραν τις μισητές πρακτικές της CIA και τις ενέταξαν στο καθεστώς, με αποτέλεσμα να είναι σήμερα αποδεκτές οι δολοφονίες ανεπιθύμητων και οι φυλακίσεις χωρίς προηγούμενη παραπομπή σε δίκη. Ζούμε σε άκρως ενδιαφέρουσα εποχή. 

«Τελικά, με τα μέσα που διαθέτει η τεχνολογία σήμερα, όλοι παρακολουθούμε ο ένας τον άλλον» 

Peter Kuznick: Διαμαρτυρόμασταν επί Bush για την παρακολούθηση των πολιτών με διάφορα μέσα, αφού ο Βush παρακολουθούσε τους πολίτες χωρίς να δοθεί καν ο λόγος στο δικαστικό σύστημα προκειμένου να ελεγχθεί η συνταγματικότητα των πρακτικών αυτών. Και φθάσαμε σήμερα στο σημείο να σκοτώνει πολίτες ο Οbama, να εκτελούνται στοχευμένες δολοφονίες, πάλι χωρίς να έχει δοθεί ο λόγος στο δικαστικό σύστημα. Κατά τη γνώμη μας, η κατάσταση όπως έχει σήμερα είναι κατά πολύ χειρότερη και κρισιμότερη. 

Abby Martin (Russia Today): Καλύψατε και την υπόθεση του Περλ Χάρμπορ, η οποία, όπως είναι γνωστό, είχε ως αποτέλεσμα την αυθαίρετη και χωρίς δίκη φυλάκιση Αμερικανών ιαπωνικής καταγωγής. Δεν νομίζω ότι ο περισσότερος κόσμος αναγνωρίζει την βαρύτητα εκείνου του γεγονότος, το οποίο εκείνη την εποχή αγνοήθηκε ως επί το πλείστον από τον Τύπο. Αν παρατηρήσουμε πώς έχει στηθεί το δίκτυο παρακολούθησης των πολιτών σήμερα, θα δούμε ότι ουσιαστικά δεν διαφέρει πολύ από ένα ανοιχτό κρατητήριο, μια κοινωνία στην οποία δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη φυλάκισης, αφού έχει στηθεί και λειτουργεί αυτό το δίκτυο παρακολούθησης. Ποια είναι η δική σας άποψη; Απευθύνομαι και στους δύο. 

Peter Kuznick: Από το αμερικανικό κράτος ανιχνεύονται σήμερα πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια μηνύματα πολιτών σε καθημερινή βάση: μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεφωνήματα και ο,τιδήποτε άλλο αποστέλλεται με οποιαδήποτε μορφή τηλεπικοινωνίας. Το φαντάζεστε αυτό; 1,7 δισεκατομμύρια μηνύματα; Έχουν στήσει ένα τεράστιο σύστημα παρακολούθησης σήμερα, με προσωπικό εκατοντάδων χιλιάδων υπαλλήλων, πάνω από ένα εκατομμύριο για την ακρίβεια, οι οποίοι είναι εξουσιοδοτημένοι να κάνουν ό,τι κάνουν στα πλαίσια του εφιαλτικού αυτού καθεστώτος, που μόνο με εκείνο του μυθιστορήματος «1984» του George Orwell μπορεί να παρομοιαστεί. 

Oliver Stone: Μια διόρθωση. Είναι πέντε εκατομμύρια οι υπάλληλοι αυτοί συνολικά και ένα εκατομμύριο από αυτούς διαχειρίζονται μηνύματα άκρως απόρρητα. Απίστευτος αριθμός. Με άλλα λόγια, ζούμε μέσα σε μια λίμνη με ψάρια και το πιο λυπηρό απ’ όλα είναι ότι οι νέοι το δέχονται αυτό αδιαμαρτύρητα. Έχουν συνηθίσει στην ιδέα της εισβολής στον προσωπικό χώρο του κάθε ενός από εμάς. Και δεν μπορείς και να αδικήσεις όσους δεν μπορούν καν να διανοηθούν πώς είναι δυνατόν να παρακολουθούνται τα προσωπικά δεδομένα όλων. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τελικά, με τα μέσα που διαθέτει η τεχνολογία σήμερα, όλοι παρακολουθούμε ο ένας τον άλλον. Ζούμε σε ένα Οργουελικό καθεστώς και ο Μεγάλος Αδελφός βρίσκεται ήδη παντού. Εκ πρώτης όψεως, ίσως να μην δείχνει τόσο καταπιεστικό αυτό το καθεστώς, αλλά ουσιαστικά δεν υπάρχει χώρος που να μπορούμε να κρυφτούμε. Όλοι μας θα καταλήξουμε να ενταχθούμε στην τεράστια βάση δεδομένων τους. 

«Αν ένα κράτος δεν υπακούει στους νόμους της ίδιας της χώρας, τότε παύει να υπάρχει σεβασμός για τους νόμους» 

Peter Kuznick: Κάποιες φορές το καθεστώς είναι καταπιεστικό και εκ πρώτης όψεως. Ένας από τους φόβους μας μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήταν ότι θα καταστρεφόταν το Σύνταγμα. Το ξέραμε ότι τα μέτρα που θα έπαιρναν με αφορμή εκείνη την τραγωδία θα ήταν εντελώς παράλογα. Και ο παράλογος αυτός φόβος εξακολουθεί να υπάρχει. Οι ΗΠΑ φοβούνται την ίδια την σκιά τους. Φοβόμαστε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Οι δαπάνες του αμερικανικού κράτους μόνο για τις μυστικές υπηρεσίες του στρατού ισούνται με το άθροισμα των δαπανών όλων των υπόλοιπων χωρών. Έχουμε τόσους εχθρούς που νιώθουμε ότι μας απειλούν; Έχουμε τόση ανάγκη σήμερα από όλα αυτά τα παράλογα μέτρα που εφαρμόζονται; Αυτές είναι πραγματικά οι προτεραιότητές μας; Φυσικά και όχι. Και όλα αυτά θα πρέπει να ανατραπούν. 

Abby Martin (Russia Today)Η καταβαράθρωση της ισχύος του νόμου, και ειδικά του Νόμου περί Εξαιρέσεως για λόγους εθνικής ασφάλειας, ο οποίος καταργεί την διαδικασία της δίκης πριν την εκτέλεση ποινής, μια διαδικασία η οποία συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα του πολίτη στην χώρα αυτή. Μια άλλη τρομακτική αλήθεια σήμερα είναι το φίμωμα. Η απαγόρευση της ελεύθερης έκφρασης. Λέει ανοικτά την γνώμη του ένας παρουσιαστής εκπομπής και απολύεται την ίδια κιόλας μέρα. Βγαίνει ο Ron Paul δημόσια και λέει μια αλήθεια και σπεύδουν όλοι του συστήματος να τον γελοιοποιήσουν. Πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο, να δένεται κόμπος η γλώσσα των ανθρώπων και να φιμώνονται οι ελεύθερες φωνές σε τέτοιο σημείο που να μην αναδεικνύεται ποτέ καμιά αλήθεια; 

Oliver Stone: Πρωτόγονες καταστάσεις. Και όλα αυτά γίνονται με φόντο την τυφλή λατρεία του στρατιωτικού κατεστημένου και την κακώς νοούμενη αντίληψη του τι είναι πατριωτισμός. Πιστεύω ειλικρινά στο ότι η άμυνα κάθε χώρας θα πρέπει να διατηρείται ισχυρή, αλλά μόνο με σκοπό την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και όχι την κατάκτηση όλου του υπόλοιπου κόσμου. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει ένας σημαντικότατος παράγοντας ο οποίος έχει λησμονηθεί: η ηθική. Όπως είπε κάποτε ο Einstein, «Αν ένα κράτος δεν υπακούει στους νόμους της ίδιας της χώρας, τότε παύει να υπάρχει σεβασμός για τους νόμους». Όλα δείχνουν ότι έχουμε χάσει την ικανότητα να κατανοούμε την βασική έννοια της ηθικής και σήμερα γίνονται αισθητές οι συνέπειες αυτής της απώλειας. Μπορούμε να ξεκάνουμε έναν άνθρωπο χωρίς καν να τον οδηγήσουμε σε δίκη, έτσι για να ξεμπερδεύουμε μ’ αυτόν; Αυτή ακριβώς η νοοτροπία του «να ξεμπερδεύουμε με κάποιον» έγινε σήμερα ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα, γι’ αυτό και οι χώρες αρμενίζουν στραβά και οι λαοί τους το ίδιο. Όλη μας η ζωή θα έπρεπε κανονικά να είναι μια αλυσίδα από ηθικές εξισώσεις. Να αναρωτιόμαστε συνεχώς και για όλα: «Δικαιολογεί ο τάδε σκοπός τα δείνα μέσα»; Και εν προκειμένω, η απάντηση είναι, φυσικά: «Όχι. Ποτέ δεν δικαιολογούσε ο σκοπός αυτός τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται». 

«Αν ένας λαός δεν γνωρίζει και δεν κατανοεί την ίδια την ιστορία του, είναι φυσικό να μην είναι σε θέση να κοιτάξει μπροστά και να οραματιστεί το μέλλον και ποιες είναι οι δυνατότητες που διαφαίνονται»

Peter Kuznick: Η άλλη πλευρά του ερωτήματος που έθεσες αφορά στους περιορισμούς που ασκούνται στον πολιτικό διάλογο στις ΗΠΑ. Γιατί ο αμερικανικός λαός είναι τόσο απληροφόρητος; Αυτό είναι ένα από τα ζητήματα που ερευνώνται στην συγκεκριμένη σειρά. Αν ένας λαός δεν γνωρίζει και δεν κατανοεί την ίδια την ιστορία του, είναι φυσικό να μην είναι σε θέση να κοιτάξει μπροστά και να οραματιστεί το μέλλον και ποιες είναι οι δυνατότητες που διαφαίνονται. Αν περιορίζεται ένας λαός στο να σκέφτεται ότι το παρόν – η τυραννία του σήμερα – είναι η μόνη του προοπτική, τότε είναι ανίκανος να κάνει όνειρα για το μέλλον, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν μπορεί να φανταστεί ένα μέλλον που θα διαφέρει από το παρόν. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά επιμένω να τονίζω ότι ο κάθε λαός πρέπει πρώτα να αποκτήσει γνώση και κατανόηση του παρελθόντος, δηλαδή της ιστορίας του. Μόνο όταν μελετήσει το παρελθόν του θα είναι σε θέση να οραματιστεί ένα μέλλον που θα διαφέρει κατά πολύ από το παρόν. 

Αρκετές φορές πλησιάσαμε το να χαράξουμε για το μέλλον μια πορεία που ήταν πολύ διαφορετική από το παρόν. Πλησιάσαμε αρκετά το 1944-1945, όταν λίγο έλειψε να αποφύγουμε την ρίψη ατομικών βομβών και αν το πετυχαίναμε αυτό, δεν θα βιώναμε έναν Ψυχρό Πόλεμο τέτοιας έντασης και διάρκειας. Το 1953 σχεδόν τα καταφέραμε, όταν με τον θάνατο του Stalin άνοιξε η προοπτική ενός τερματισμού του Ψυχρού Πολέμου. Μια δεκαετία αργότερα, το 1963, όταν δολοφονήθηκε ο Kennedy, θα μπορούσαμε να δώσουμε ένα τέλος στον πόλεμο του Βιετνάμ, να τερματίσουμε και τον Ψυχρό Πόλεμο και να αλλάξουμε κατεύθυνση. Δεκάδες χαμένες ευκαιρίες. Αργότερα, στα χρόνια του Carter, ξεπήδησαν άλλες ευκαιρίες που έμειναν ανεκμετάλλευτες. Μέχρι που ήρθε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989, αλλά ακόμα και τότε είδαμε τον Bush τον Πρεσβύτερο να γυρίζει την πλάτη στον κλάδο ελαίας που του πρόσφερε η Ρωσία. Το μόνο που έκαναν οι ΗΠΑ ήταν να επικροτήσουν την εγκράτεια που επέδειξε η Σοβιετική Ένωση με το να μην εισβάλει στα πρώην Σοβιέτ που επαναστάτησαν ζητώντας ανεξαρτησία. Αλλά τι έκαναν εκείνες αμέσως μετά; Εισέβαλαν στον Παναμά και μετά στο Ιράκ. 

Το μήνυμα που τους στέλλουμε, επομένως, είναι: «Μπράβο για την εγκράτεια που επιδείξατε, αλλά εμείς δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε το παράδειγμά σας, αφού είμαστε οι αυτοκράτορες». Και ας μην παραλείψουμε να αναφέρουμε με την ευκαιρία την ανεπανάληπτη δήλωση της Madeline Albright, υπουργού Εξωτερικών επί Clinton: «Αν η χώρα μας κάνει χρήση βίας, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είμαστε οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Είμαστε το απόλυτα απαραίτητο κράτος. Βλέπουμε μακρύτερα και στεκόμαστε ψηλότερα από άλλες χώρες». Αυτή είναι η γενική νοοτροπία που ο Oliver και εγώ προσπαθήσαμε από κοινού να εκθέσουμε και να αμφισβητήσουμε. Αυτή την αίσθηση της αμερικανικής «μοναδικότητας», σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ είναι η εξελιγμένη μεγαλούπολη που στέκει μόνη της πάνω σ’ έναν λόφο με καθυστερημένους και αστοιχείωτους βοσκούς ολόγυρα, το δήθεν χάρισμα του Θεού στην ανθρωπότητα, όταν την καλλιεργούμε εμείς οι ίδιοι, τότε είναι όλα καλά και άγια. Αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για απαράδεκτη αντίληψη. 

«Είναι καιρός να εστιάσουμε ξανά στα μεγάλα και ουσιαστικά ζητήματα» 

Oliver Stone: Κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι το βιβλίο έχει εκδοθεί εδώ και λίγες εβδομάδες, η τηλεοπτική σειρά μεταδίδεται για πέμπτη συνεχή εβδομάδα, και κάθε φορά που πάμε στα τηλεοπτικά πλατώ, παρατηρούμε όλους τριγύρω να στριφογυρίζουν συνεχώς. Συνεχώς εισρέουν ειδήσεις για την Γάζα, για τον Obama, και το συνεργείο μας ρωτάει: «Τι είναι αυτά που λέτε; Ποια ιστορία; Τι σχέση έχει η ιστορία με όσα συμβαίνουν σήμερα; Πού θέλετε να καταλήξετε»; Καθόμαστε, λοιπόν, στωικά, τους ακούμε και μου φαίνεται παράξενο που λένε ότι το παρελθόν ήταν απλά ένας πρόλογος, ότι όλα αυτά είναι γνωστά, και αν διαθέτουμε λίγο μυαλό, δεν θα πρέπει να ασχολούμαστε με πράγματα που πέρασαν, να τα κάνουμε θέμα και να συγχυζόμαστε. Από την άλλη, κατά τη δική μας άποψη, το συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης το κινεί αποκλειστικά το κέρδος και η απληστία. Μπορεί να έχεις μια εκπομπή ειδησεογραφική, αλλά δεν έχουν και τόση σημασία τα θέματα που καλύπτεις όση οι δημοσκοπήσεις, που κατατάσσουν την εκπομπή σε αυτήν ή εκείνη τη θέση τηλεθέασης, αλλά και τα μέσα που θα την εκτινάξουν στην πολυπόθητη θέση. Γρήγορα πλάνα, ζουμάρισμα κατά κόρον, σκηνικά στην τρίχα και στημένο ακροατήριο στο βάθος. Ο στόχος είναι να τραβήξει όσο γίνεται περισσότερες εβδομάδες, χωρίς πολλή σκέψη. Απλά να κρατήσει. 

Peter Kuznick: Ενώ στο συγκεκριμένο είδος εκπομπής θα έπρεπε κανονικά να προσφέρεται η ευκαιρία για διεξοδική συζήτηση, σε βάθος, με περισσότερη κριτική σκέψη. 

Abby Martin (Russia Today)Αν οι δύο σας κάνατε μια ταινία για την σημερινή γενιά, ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που την αφορά και στο οποίο θεωρείτε ότι δεν έχει δοθεί η απαραίτητη προσοχή ή ότι έχει παρερμηνευθεί; 

Oliver Stone: Δεν θα έλεγα ότι είμαι ειδικός στο θέμα, αν και έχω τρία παιδιά. Είναι μια διαχρονική ιστορία, κατά κάποιον τρόπο. Όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι έχουν παρόμοια αίσθηση του τι είναι ηθική και ευσυνειδησία και τα ίδια πρότυπα εμφανίζονται ξανά και ξανά. Οι νέοι και οι νέες προσπαθούν να διεκδικήσουν την δική τους ξεχωριστή θέση στον κόσμο. Όλα αυτά δεν διαφέρουν πολύ από όσα βιώσαμε εμείς. Πιστεύω στον κύκλο της ιστορίας και βλέπω τα παιδιά μου να περνούν τα στάδια που πέρασα και εγώ και ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Πάντα προσέχω αυτά τα επαναλαμβανόμενα και σταθερά πρότυπα, άσχετα από τα εκάστοτε φαινόμενα. 

Peter Kuznick: Αυτό που έχω παρατηρήσει, από την προσωπική μου εμπειρία, είναι ότι οι φοιτητές νοιάζονται ειλικρινά για όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Είναι ενδεικτικό ότι όλοι σχεδόν ασχολούνται με τον εθελοντισμό. Ωστόσο, αυτό που παρατηρώ στη γενιά αυτή, πράγμα που ισχύει και για την δική μου και του Oliver, είναι ότι με τις δραστηριότητές αυτές αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα. Ξεκινούν από λάθος βάση και δεν θέτουν τα ερωτήματα εκείνα που επικεντρώνονται στα αίτια όλων αυτών των προβλημάτων. Νοιάζονται, προσπαθούν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, αλλά δεν προχωρούν βαθύτερα από την επιφάνεια. 

Αυτό που εμείς επιχειρούμε είναι να τους παροτρύνουμε να παρατηρούν προσεκτικά τα πρότυπα και τις τάσεις. Να εξετάζουν, π.χ., γεγονότα που συνέβησαν από το 1890 μέχρι σήμερα. Να μελετούν την συχνότητα των πολέμων, των ξένων παρεμβάσεων, τις δαπάνες για την άμυνα, την παράνοια του πολέμου, τον φόβο για κατά φαντασία εχθρούς, αλλά και την πρακτική της καταστολής. Και για να είμαστε πιο σαφείς και ενδελεχείς, να προσπαθούν να εντοπίσουν ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που κάνουν το όλο σύστημα νοσηρό από κάποιες απόψεις και πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτά τα βαθύτερα αίτια που το δημιουργούν και το ενισχύουν. 

Αφού τα εντοπίσουμε και τα μελετήσουμε, τότε θα είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε και να κάνουμε τις αλλαγές που απαιτούνται. Σήμερα, όπως και στις δεκαετίες του ’30, του ’60, του ’70 και του ’80, έχουν διαμορφωθεί κάποια κινήματα που αμφισβητούν κάποια κακώς κείμενα. Αλλά είναι καιρός να εστιάσουμε ξανά στα μεγάλα και ουσιαστικά ζητήματα. Να εστιάσουμε στο παρελθόν μας, να δούμε πώς οδηγηθήκαμε ως εκεί, να ανακαλύψουμε ποιες είναι οι δυνατότητες που μας ανοίγονται στο μέλλον, αναλύοντας συγχρόνως τα σφάλματα που έγιναν και βλέποντας αν μπορούμε να τα διορθώσουμε. 

Abby Martin (Russia Today)Όλες αυτές οι γενικευμένες και χωρίς εμβάθυνση αναλύσεις που διαβάζουμε και ακούμε, πιστεύετε ότι διαιωνίζονται εσκεμμένα, για να μας εγκλωβίζουν σε μια μόνιμη κατάσταση αντιπαλότητας και ετοιμότητας για πόλεμο; 

Peter Kuznick: Δεν είμαι βέβαιος αν γίνεται αυτό εσκεμμένα, αλλά σίγουρα αυτές είναι οι επιπτώσεις αυτού του φαινομένου: η αποχαύνωση του πληθυσμού σε σημείο που να μην είναι σε θέση να αναπτύσσει κριτική σκέψη και να είναι έτοιμος να αποδεχθεί ο,τιδήποτε εμφανιστεί μπροστά στα μάτια του. Το μέσο χρονικό διάστημα κατά το οποίο είναι ικανός να συγκεντρωθεί σε κάτι δεν θα υπερβαίνει τα πέντε λεπτά και η μνήμη του επίσης, για όσα ιστορικά γεγονότα μας επηρεάζουν ακόμη, δεν θα υπερβαίνει και εκείνη το διάστημα των πέντε λεπτών. 

Γι’ αυτό ακριβώς εμείς προτείνουμε να μάθει ο κάθε λαός την ιστορία του, να την μελετήσει και να αναλογιστεί ποιες εναλλακτικές λύσεις προσφέρονται σήμερα. Να ξεφύγει από την κατάθλιψη που το σύστημα το ίδιο προωθεί και να αρχίσει να οραματίζεται, σκεπτόμενος, τις δυνατότητες που του προσφέρονται, εστιάζοντας στο πόσο καλύτερος μπορεί να γίνει ο κόσμος του αν αρχίζαμε συλλογικά να τον οργανώναμε με πρακτικότητα και λογική, για το συμφέρον του λαού και όχι άλλων που κινούνται από το κέρδος. Όχι για τα συμφέροντα της Wall Street και της βιομηχανίας των εξοπλισμών, αλλά για το συμφέρον της ανθρωπότητας στην οποία όλοι ανήκουμε, εμείς, τα έξι δισεκατομμύρια που ζούμε σ’ αυτόν τον πλανήτη. 



-Πάστορα, θυμήσου τον Καντάφι...


http://www.kourdistoportocali.com/articles/17383.htm


-Πάστορα, θυμήσου:Κάποτε ο παντοδύναμος Παπακωνσταντίνου χλεύαζε τους συμπολίτες τους καταπίνοντας την μία λίστα μετά την άλλη. Τώρα βλέπεις τον τρόμο ζωγραφισμένο στο βλέμμα του. Πλησιάζει η στιγμή που οι κάποτε παντοδύναμοι οι οποίοι χρησιμοποίησαν την δύναμή τους για να ατιμώσουν τον λαό θα έχουν την τύχη του Καντάφι.
ANAΓΝΩΣΤΗΣ

Ο Πάσχος ... Παπακωνσταντίνου και η λίστα


http://www.periodista.gr/index.php/medias/item/1427-%CE%BF-%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%87%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BA%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1Σύμφωνα με κάποιους ο έξυπνος άνθρωπος φαίνεται από το βλέμμα (photo Πάνος Μιχαήλ)Σύμφωνα με κάποιους ο έξυπνος άνθρωπος φαίνεται από το βλέμμα (photo Πάνος Μιχαήλ)
“ Το μόνιμα σηκωμένο δάχτυλο του Πάσχου Μανδραβέλη κόπηκε ”

Η λίστα Λαγκάρντ –εκτός όλων των άλλων- ξεβρακώνει και δημοσιογράφους. Η αρχή έγινε με τον λαλίστατο Πάσχο Μανδραβέλη, ο οποίος δεν έχει γράψει ούτε λέξη για τις κατηγορίες κατά τουΓιώργου Παπακωνσταντίνου. Εντελώς συμπτωματικά, η σύζυγος του κ. Μανδραβέλη –η οποία είχε διοριστεί το ΙΚΑ Κοζάνης- ήταν ιδιαιτέρα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.

Θυμάμαι την άνεση με την οποία ο Πάσχος Μανδραβέλης είχε επιτεθεί στο ντοκιμαντέρ συναδέλφου του, ο οποίος είχε μόλις απολυθεί από το συγκρότημα στο οποίο εργάζεται και ο ίδιος. Θυμάμαι επίσης πως ο Πάσχος Μανδραβέλης αμφισβήτησε δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα» για λιποθυμίες μαθητών στα σχολεία από ασιτία. Θυμάμαι και το μένος του Πάσχου Μανδραβέλη κατά των δημοσίων υπαλλήλων. Προφανώς, έκανε επίθεση στη σύζυγό του – ήταν ενδοοικογενειακό το ζήτημα.

Διάβασα το θλιβερό, γυναικουλίστικο –και ανάξιο λόγου- κείμενο του Πάσχου Μανδραβέλη για την σχέση της συζύγου του με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Διάβασα και τα εγκώμια του Πάσχου Μανδραβέλη για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου στο παρελθόν. Τον εκτιμούσε πάρα πολύ. Όχι επειδή η σύζυγός του δούλευε στο γραφείο του Παπακωνσταντίνου. Αλίμονο.

Τελικά, ο Πάσχος Μανδραβέλης ήταν ένας δημόσιος υπάλληλος. Γι’ αυτό τους μισεί. Το μόνιμα σηκωμένο δάχτυλο του Πάσχου Μανδραβέλη κόπηκε. Το έκοψε μόνος του. Κακό πράγμα ο φανατισμός. Πολύ κακό. Βέβαια, ο Πάσχος Μανδραβέλης είναι τυχερός. Η «Καθημερινή» ανήκει στους Αλαφούζους, όχι στην Ελένη Βλάχου.

(«Καίγονται» πολλοί δημοσιογράφοι στα καθεστωτικά ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια. Ανόητοι και θλιβεροί. Χρήσιμοι, όμως. Σου δείχνουν τι δεν πρέπει να γίνεις.)

ΠΗΓΗ: pitsirikos

Αποκάλυψη-σοκ> Άκυρη η 2η λίστα Λαγκάρντ από γκάφα των Πεπόνη -Μουζακίτη. Δεν τήρησαν τα διεθνή πρότυπα Ασφαλείας!


http://www.kourdistoportocali.com/articles/17385.htm



Tεράστια γκάφα Πεπόνη-Μουζακίτη, όπως απεκάλυψε χθες το crimenet.gr.
 Πήραν στα χέρια τους χρυσάφι-την νέα λίστα Λαγκάρντ-και την έκαναν ένα άχρηστο σκουπίδι, αθωώνοντας τον Παπακωνσταντίνου αλλά και τον οποιοδήποτε την αλλοίωσε!

Κι αυτό γιατί δεν ακολουθήθηκαν τα διεθνή πρότυπα ασφαλείας (MD5) στη διάρκεια του ανοίγματος. Ακολουθήθηκε μια μπακαλίτικη διαδικασία με παρόντες τους Πεπόνη-Μουζακίτη και δύο άνδρες του ΣΔΟΕ οι οποίοι δεν είχαν την απαραίτητη εμπειρία ώστε να ακολουθήσουν συγκεκριμένη διαδικασία ανοίγματος.
Το CD έπρεπε να ανοιχθεί από Άνδρες της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ειδικούς στην Ασαφάλεια Δεδομένων με τα διεθνή πρότυπα Ασαφάλειας.
Αποτέλεσμα ο Παπακωνσταντίνου να μπορεί άνετα να επικαλεσθεί στο δικαστήριο ότι προστέθηκαν επίτηδες τα ονόματα των συγγενών του!
Η κυβέρνηση Σαμαρά μόλις αυτοκτόνησε!...

Με λένε Πέτρο Καπετανόπουλο...

http://yperkapetanopoulou.wordpress.com/2013/01/05/%CE%BC%CE%B5-%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B5-%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF/


Εδώ και λίγο καιρό, εξ αιτίας της διαμαρτυρίας μου σε αστυνομικούς για κακοποίηση ενός μετανάστη που είχαν ήδη συλλάβει, βρίσκομαι αντιμέτωπος με βαριές κατηγορίες.

Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι η εξιστόρηση της προσωπικής μου ταλαιπωρίας και οι πολιτικές της προεκτάσεις. Έχει ήδη δημοσιευθεί και αναπαραχθεί σε αρκετά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα καθώς και στο διαδίκτυο.

Στο πλαίσιο αυτής της προσωπικής μου ταλαιπωρίας, είχαμε θέσει από την αρχή σα στόχο, με το δικηγόρο μου, και προφανώς τους συντρόφους και τους φίλους που με στηρίζουν, τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιοποίηση. Τη δημοσιοποίηση του αίσχους σαν πρώτη απάντηση από τη μεριά μας.

Έχω όμως τη χαρά και την υποχρέωση να αναφερθώ και σε κάποιους ανθρώπους που με τη συμβολή τους, η ιστορία αυτή έχει φτάσει πολύ μακριά.

Εντελώς ξαφνικά λοιπόν, παραμονή Χριστουγέννων, διαβάζω σε κάποια εφημερίδα, πως έχει φτιαχτεί ένα σάιτ που μαζεύει υπογραφές «Υπέρ Πέτρου Καπετανόπουλου». Αιφνιδιάζομαι. Μπαίνω στο σάιτ και μάλιστα έχουν μαζευτεί οι πρώτες 150 υπογραφές. Παθαίνω πλάκα! Ποιοι είναι τούτοι εδώ που εν αγνοία μου…


Διαβάζω παρακάτω: Μηνύματα. Συμπαράστασης. Αλληλεγγύης. Βουρκώνω. Αλλά έχω και τις ενστάσεις μου. Βρε ποιοι είναι τούτοι εδώ που το έστησαν; Συνεχίζω να διαβάζω και ξαναβουρκώνω.

Μέσω του μέιλ κάνω την επαφή. Η πρώτη μου κουβέντα -προς την άγνωστή μου ως τότε, δημοσιογράφο και σύμβουλο ψυχικής υγείας Κρυσταλία Πατούλη, στο τηλέφωνο, ήταν ευγενικά επιθετική: «μα καλά δε μπορούσατε να με ρωτήσετε πριν»;

Με βούτηξε απ’ τα μούτρα: «άκουσε να σου πω, αυτό που έγινε μ’ εσένα ξεπερνάει κι εσένα κι εμάς. Είμαστε Έλληνες πολίτες που διαμαρτύρονται για αυτό που έχει συμβεί. Έχεις καμιά διαφωνία με το κείμενο;».

«Όχι βρε παιδί μου, αλλά…»
«Καλά, αφού δεν έχεις συνεχίζουμε»!
Συνεχίζουμε λοιπόν…


Έρχονται καταιγιστικά υπογραφές και συγκλονιστικά μηνύματα απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό.

Από παλιούς συμφοιτητές, που έχω να μάθω νέα τους είκοσι χρόνια. Από κάποιους έχοντες δημόσιο λόγο -όχι πολλούς, αλλά γι’ αυτό σημαντικούς. Από ανθρώπους γνωστούς, αλλά ως επί το πλείστον άγνωστους σε μένα. Που θέλω πια να τους κάνω όλους φίλους. Φίλους κανονικούς, όχι σαν του φέισμπουκ. Να πάω στην Κατερίνη ή στη Λάρισα και να πιω ένα τσίπουρο μαζί τους.

Γνώρισα από κοντά την Κρυσταλία. Τον άνθρωπο που έστησε το σάιτ και πήρε την πρωτοβουλία. Έναν άνθρωπο παθιασμένο, που παράτησε τα πάντα επί μέρες, που έκανε 48ωρα αγρύπνιας με τσιγάρα και καφέ πάνω στον υπολογιστή, για να δουλεύει και να συντονίζει την ομάδα της, ώστε να φτάσει η διαμαρτυρία πολύ μακριά.


Επειδή έχει μια πίστη που τη βροντοφωνάζει: Δεν είσαι αυτό που λες, αλλά αυτό που κάνεις. Και επειδή πίστεψε στο σημαντικό αυτής της ιστορίας -στο να διαμαρτύρεσαι για τη κακοποίηση ενός ανθρώπου…

Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν στην Κρυσταλία. Και στον Μιχάλη Καβουριάρη, στον Γιάννη Προβελέγγιο, στην Laura Weikel, στους μεταφραστές Christine Cooreman, Ρένια Πουρνάρα και Κρίτων Ηλιόπουλο, όπως και την Πόπη, που εργάζονται πυρετωδώς μαζί της – λόγω της ημερομηνίας κατάθεσης της λίστας υπογραφών στην Εισαγγελία.


Κάθε ιστορία βγάζει «ηθικόν δίδαγμα». Εγώ, με την «Επιτροπή Αλληλεγγύης» θα συνεχίσουμε να μαζεύουμε υπογραφές στο δρόμο και στους εργασιακούς χώρους, με τον παραδοσιακό τρόπο: στιλό, χαρτί, τζίφρα. Το κίνημα, μέσω διαδικτύου. Προφανώς κάθε διαδικασία έχει τη σπουδαιότητά της και αλληλοσυμπληρώνονται.

Το ηθικόν δίδαγμα που εγώ εξάγω, δεν έχει να κάνει με τη διαδικασία, αλλά με την ουσία:


μη φοβόμαστε τίποτα, εκεί έξω έχει πολλούς, προφανώς αγνώστους σε μας που είναι μαζί μας, δίπλα μας. Και όπως λέει η φίλη μου η Μέλπω «είμαστε πολλοί, θα γίνουμε περισσότεροι και στο τέλος θα νικήσουμε».-
Πέτρος Καπετανόπουλος

***

Σημείωση – υπενθύμιση από το κίνημα διαμαρτυρίας:


Η πρώτη κρίσιμη φάση συλλογής υπογραφών λήγει στις 5/1/2013 – Διαδίδουμε και ζητάμε συμπαράσταση και από το εξωτερικό

H πρώτη κρίσιμη φάση συλλογής υπογραφών* θα ολοκληρωθεί τα μεσάνυχτα στις 5 Ιανουαρίου 2013, για να κατατεθούν με υπόμνημα στην Εισαγγελία, γι αυτό ζητάμε τη διάδωση, την στήριξη και την συμπαράσταση όλων στο κίνημα υπέρ του πολίτη Πέτρου Καπετανόπουλου, από Ελλάδα και εξωτερικό.

Συγχρόνως, το κείμενο διαμαρτυρίας είναι πλέον διαθέσιμο στα Αγγλικά, Ισπανικά, Ιταλικά και Γαλλικά, ενώ λάβαμε και το πρώτο μήνυμα συμπαράστασης από τη Βραζιλία, και ενημερώσεις αναδημοσιεύσεων, της προσπάθειας του κινήματος, από άλλες χώρες.

Παράλληλα, η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται με ειδική ηλεκτρονική φόρμα στα ελληνικά και στα αγγλικά, αλλά και μέσω avaaz.org στα ελληνικά και αγγλικά με τίτλο: In Greece, being a citizen and a human being is a felony!”

Για ότι νεώτερο, θα δημοσιεύονται ενημερώσεις στο μπλογκ yperkapetanopoulou.wordpress.com και βέβαια θα συνεχιστεί ακατάπαυστα η συλλογή υπογραφών.

Ευχαριστούμε όσοι συμμετέχετε εθελοντικά σε όλη αυτή την προσπάθεια, αλλά και για τις πρωτοβουλίες, τις ιδέες και τις προτάσεις πολλών από εσάς, με στόχο την καλύτερη επικοινωνία της συγκεκριμένης διαμαρτυρίας που αφορά όλους μας στο πρόσωπο του Πέτρου.
Κίνημα υπέρ του πολίτη Πέτρου Καπετανόπουλου, υπέρ της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης και κατά κάθε είδους φασισμού, όποια μάσκα κι αν φοράει.


Δεν θα επιτρεψουμε την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, και του χρέους μας για μια πιο δίκαιη κοινωνία, στο πρόσωπο του πολίτη Πέτρου Καπετανόπουλου… στο πρόσωπο όλων μας…-

Sign the petition – Firmen aqui la protesta – Firmare la protesta qui – Υπογράψτε τη διαμαρτυρία:

  • Εάν δεν έχετε υπογράψει ήδη, συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα

***

Δεύτερος εναλλακτικός τρόπος, εάν δεν έχετε υπογράψει ήδη: Κάνετε κλικ στον επόμενο σύνδεσμο για να υπογράψετε τη διαμαρτυρία μέσω τουavaaz.org “In Greece, being a citizen and a human being is a felony!”

*Οι πρώτες υπογραφές από τις 22/12/12 έως και τις 6/1/13 το πρωί, θα κατατεθούν με υπόμνημα στην Εισαγγελία. Για ότι νεώτερο, θα ενημερώνουμε στο yperkapetanopoulou.wordpress.com. Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται ακατάπαυστα η συλλογή υπογραφών. Διαδίδουμε και ζητάμε συμπαράσταση και από το εξωτερικό.
***
***
***

“Κανένας μόνος του.”

Σχετικά Άρθρα:

Η είδηση:
Στις 21 Ιουλίου, τα μεσάνυχτα, ο Πέτρος Καπετανόπουλος άκουσε φωνές στην γειτονιά του, στον Κολωνό (Αθήνα). Μόλις είχε βάλει για  ύπνο το μικρό παιδί του και είπε στην σύζυγό του ότι θα κατέβει να δει τι συμβαίνει. Κατεβαίνοντας είδε πέντε αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ να έχουν συλλάβει έναν μετανάστη, ενώ ένας εξ αυτών είχε το πόδι του πάνω στην κοιλιά του συλληφθέντα. «Γιατί το κάνετε αυτό; Τον συλλάβατε, δεν χρειάζεται βία», τους είπε ο Πέτρος Καπετανόπουλος. Τότε εκείνοι του εξήγησαν ότι δεν τον πατάνε και έκαναν βίαιη επίδειξη πατώντας με δύναμη ξανά τον μετανάστη. «Αυτό σημαίνει τον πατάμε», του είπαν. Ο ίδιος τους επανέλαβε ότι πρόκειται περί βασανισμού ήδη συλληφθέντος. Το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθεί και ο ίδιος!
Στη συνέχεια, ο μετανάστης κατηγορείται (και κατόπιν ομολογεί) ότι έκλεψε την τσάντα μίας κοπέλας διότι ήταν πεινασμένος, ενώ στο Πέτρο Καπετανόπουλο αποδίδονται οι εξής κατηγορίες:
Α. «αντίσταση κατά της αρχής»,
Β. «ψευδή ανωμοτί κατάθεση»,
Γ. «απόπειρα απόσπασης κρατουμένου» ενώ κάτι τέτοιο δεν προκύπτει ούτε καν από την κατάθεση του αστυνομικού (μοναδικού μάρτυρα κατηγορίας),
Δ. και τέλος, η εισαγγελέας στην οποία προσάγεται, όχι μόνο σχηματίζει κοινή δικογραφία σε βάρος του Πέτρου Καπετανόπουλου και του μετανάστη, αλλά του φορτώνει και «απλή συνεργία σε ληστεία», κάτι που αποτελεί κακούργημα!
Μετά από όλα αυτά, εκτός των άλλων, ο Πέτρος Καπετανόπουλος κινδυνεύει να μείνει μέχρι και τέσσερα χρόνια χωρίς εισόδημα καθώς είναι δημόσιος υπάλληλος, και αυτοδικαίως τίθεται σε αργία όταν έχει παραπεμφθεί για πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα.
Συγχρόνως, απειλείται από τις συγκεκριμένες κατηγορίες με πολλά χρόνια φυλάκιση αν δεν αθωωθεί στο δικαστήριο.
Στη συνέντευξη Τύπου (video) που δόθηκε, αφού ο δικηγόρος του κ. Καπετανόπουλου παρουσίασε την παραπάνω νομική κατάσταση του πελάτη του, εκπρόσωποι από κόμματα, φορείς, συνδικάτα και οργανώσεις δήλωσαν αλληλεγγύη και υποστήριξη κάνοντας λόγο για «ένα κράτος που θέλει να μην ενδιαφέρεται κανείς για τον πλησίον του»”
(Διαβάστε περισσότερα για το θέμα, στα άρθρα, του tvxs.gr: “Πως μια πράξη συμπαράστασης εξελίσσεται σε κακούργημα”, από πηγή του vathikokkino.com: “Είσαι άνθρωπος; Είναι κακούργημα!” στο koutipandoras.gr: “Ελεύθερος ο Πέτρος Καπετανόπουλος, αλλά κατηγορούμενος πλέον και για συνέργεια σε ληστεία” στο left.gr: “Υπερασπίστηκε μετανάστη απέναντι σε αστυνομική αυθαιρεσία και γι’αυτό δικάζεται”)
 

* Το κείμενο διαμαρτυρίας:

Απαιτούμε να αποσυρθούν όλες οι άδικες κατηγορίες, να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη απέναντί του και η δημοκρατία.
Όλη η ελληνική κοινωνία θα έπρεπε να διαδηλώσει ενάντια στον ένστολο φασισμό κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπό μορφήν κάθε είδους βασανισμού, κακοποίησης ή εξευτελισμού. Να βάλει δικηγόρους, τον ΟΗΕ, τη διεθνή αμνηστία, και όλους όσοι υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα να θέσουν αντίθετα στο… σκαμνί εκείνους που τολμάνε να φέρονται αυθαίρετα και φασιστικά με οποιονδήποτε τρόπο, επειδή είναι ένστολοι… εξουσίας.
Ζητήματα που αφορούν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και τη διεθνή κοινότητα.
Ο πολίτης Πέτρος Καπετανόπουλος υποστήριξε έμπρακτα τη δικαιοσύνη. Έδρασε ενάντια στον φασισμό και την αδικία, υποστηρίζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Κι  αυτή τη στιγμή είναι κατηγορούμενος γι αυτό ακριβώς! κινδυνεύοντας να χάσει για 4 χρόνια το μισθό του, λόγω τού ότι είναι δημόσιος υπάλληλος, ενώ κατηγορείται άδικα για κακούργημα!
Και όλα αυτά επειδή διαμαρτυρήθηκε για μία, ουσιαστικά φασιστική πράξη, που είδε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια του, και αντέδρασε υπέρ της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης.
Αν λοιπόν θέλουμε να λεγόμαστε υποστηρικτές του, πολίτες, δημοκράτες αλλά και άνθρωποι!, πρέπει να τον υποστηρίξουμε έμπρακτα επίσης.
Είμαστε ενάντια στον φασισμό, και φασισμός δεν είναι μόνο ο ναζισμός, αλλά και η κακοποίηση κάθε είδους και κάθε μορφής, όπως και η αδιαφορία!
Υπογράφουμε απαιτώντας να αποσυρθούν όλες οι άδικες κατηγορίες εναντίον του, να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη και η δημοκρατία.
Κίνημα Υπέρ Πέτρου Καπετανόπουλου
Έλληνες Πολίτες

Ακολουθία Αγιασμού Υδάτων στο Μενίδι Αιτωλ/νίας, Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013 (video)

βίντεο: Χρήστος Αλεξόπουλος

Πήγαν για λαυράκι και βρήκαν… Βαρουφάκη και “συγγενή λίστας” Παπακωνσταντίνου στην ΜΚΟ του Γιάννου!


http://olympia.gr/2013/01/06/%CF%80%CE%AE%CE%B3%CE%B1%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B2%CF%81%CE%AE%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%AC%CE%BA/

20130106-133646.jpgΦύλλο και φτερό έχει κάνει το ΣΔΟΕ την ΜΚΟ του Γιάννου Παπαντωνίου (ως “ινστιτούτο” λειτουργούσε), αλλά εκτός από τα λαυράκια, τις κρατικές και ιδιωτικές χορηγίες, το μαύρο σκοτάδι στην διαχείριση, έπεσαν πάνω και στον …Βαρουφάκη!
Ναι, τον γνωστό “αντιμνημονιακό”, που ήταν σύμφωνα με τα πρώτα ευρήματα, τακτικό και ιδρυτικό μέλος του “ινστιτούτου”! Φανταστείτε την έκπληξη. Ένας “αντιμνημονιακός”, ιδρυτικό και τακτικό μέλος σε ΜΚΟ του Γιάννου…
Ίσως έτσι να εξηγείται και η φύση κάποιων “αντιμνημονιακών”, οι οποίοι έπαιρναν αποσπασματικά τις αποκαλύψεις μας για να προωθήσουν την λύση της χρεοκοπίας, όταν εμείς τεκμηριώναμε ότι το μνημόνιο είναι εγκληματικό, ακριβώς επειδή οδηγεί στην 
…χρεοκοπία! Δυστυχώς δικαιωθήκαμε.
Την Δευτέρα θα έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για την ΜΚΟ και τα ευρήματα του ΣΔΟΕ, αφού το σοβαρότερο εύρημα φαίνεται να είναι χορηγίες από εταιρεία στην οποία συμμετείχε πρόσωπο που εμπλέκεται στις γνωστές διαγραφές της λίστας. Ε, μπορεί να είναι και σύμπτωση.

Αυτή είναι η "δημοκρατία" τους... Φρούριο το σπίτι του Παπακωνσταντίνου!! Ο λαός πληρώνει για να προστατεύονται οι επαγγελματίες κλέφτες...

http://attikanea.blogspot.gr/2013/01/blog-post_8038.html
Προσωπική φρουρά πέντε αστυνομικών και 24ωρη φύλαξη της οικίας του από άνδρες του Αστυνομικού Τμήματος Κηφισιάς εξακολουθεί να έχει ο Γ. Παπακωνσταντίνου παρά το γεγονός ότι δεν είναι εν ενεργεία υπουργός και από την περασμένη άνοιξη ούτε καν βουλευτής.


Ο πρώην «τσάρος» της οικονομίας αντιμετωπίζεται από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και την Ελληνική Αστυνομία ως νούμερο ένα... στόχος και έχει μπει στο μικροσκόπιο της Αντιτρομοκρατικής.

Όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα, στο σπίτι του στην Κηφισιά έχει τοποθετηθεί ένα ειδικό αλεξίσφαιρο κουβούκλιο της Αστυνομίας, με προβολείς, όμοιο με αυτά που υπάρχουν έξω από το κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας.

Μέσα σε αυτό βρίσκεται 24 ώρες το 24ωρο αστυνομικός από το τοπικό τμήμα για να τον φυλάει, μάλιστα το σπίτι του φυλάσσεται ακόμη κι όταν ο ίδιος απουσιάζει στο εξωτερικό.

Οι άνδρες της Ασφάλειας που βρίσκονται στη φρουρά του πρώην υπουργού αποτελούν προσωπική του επιλογή από την εποχή που ήταν ο ισχυρός άνδρας της ελληνικής οικονομίας. Είναι αποσπασμένοι από την Κρατική Ασφάλεια και είναι ειδικά εκπαιδευμένοι για να αντιμετωπίζουν επικίνδυνες καταστάσεις και ειδικές αποστολές.
defencenet.gr

Πηγή

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου